. . .. Kring/ vereniging
Eenheid van de gemeente
ds. J.J. ten Brinke
een bijbelstudie over Efeze 4 Lezen: Efeze 4:1-16 Wanneer je het Evangelie verlangt door te geven aan mensen uit het dorp of in de stad, dan kan maar zo één van de eerste vragen zijn: ‘Maar van welke kerk ben je eigenlijk?’ Zo voor het oog is de eenheid tussen gemeenten ver te zoeken. En daarbij: hoeveel eenheid wordt er ervaren binnen de gemeente? Ooit zei een ambtsdrager tegen me: ‘Maar ik vertegenwoordig dát deel van de gemeente!’ Oei. Dan is het zicht op eenheid heel ver weg. moeten bewaren. En bewaren kun je alleen iets, wat al eerder is gegeven. Waar is dat begonnen? Bij de uitstorting van de Heilige Geest. Op het moment dat de apostelen op de Pinksterdag ‘de grote werken van God verkondigen’, ontstáát die eenheid. Niet als een opgelegd iets, maar als een geschenk vanuit de hemel. De Geest overtuigt mensen en doet hen samen buigen onder het Woord. Er komen mensen tot geloof, ze worden wedergeboren tot een levende hoop. Harten vloeien ineen als het Woord kracht doet in het leven. Eensgezind ‘volhardden zij in de leer van de apostelen en in de gemeenschap, in het breken van het brood en in de gebeden’ (Hand. 2:42). Zonen en dochters, jongemannen en ouderen, dienaren en dienaressen delen in de uitstorting van Gods Geest (Hand. 2:17-18). De eenheid van de gemeente is daarmee gegéven. De gemeente is één, of ze is geen gemeente. Waar het Woord van de HEERE is en er mensen gehoorzaam reageren, daar is de gemeente (‘ekklesia’ in het Grieks). De gemeente
We kijken en luisteren naar het begin van Efeze 4. Om te beginnen de eerste woorden van vers 4: ... één lichaam en één Geest... Het is de samenvatting van wat Paulus al drie hoofdstukken lang naar voren heeft gebracht: de eenheid van de gemeente van Christus. Niet als iets wat wij moeten regelen, juist niet. Als we aan onze kant beginnen, lopen we onherroepelijk vast. We moeten aan Góds kant beginnen. Want de eenheid van de gemeente is een gave van de Heilige Geest. Het is iets wat God geeft, meer nog: iets wat God gegeven hééft. Daarom: ‘Ik geloof een heilige, algemene, christelijke kerk; de gemeenschap der heiligen.’
Eenheid als gave Opvallend. Hoewel de eerste verzen van Efeze 4 vol staan met aansporingen, lezen we in vers 3 niet dat wij de eenheid van de Geest moeten bewerken, maar dat wij die eenheid
7
