Verplichte motivering

Tijdens de vergaderingen van Comité A op 30 maart en 13 juli 2023 legde de overheid een wetsontwerp neer, waarbij de motivering van het ontslag van de contractuele personeelsleden verplicht wordt gemaakt en waarbij een regeling voor de kennelijk onredelijke ontslagen wordt ingevoerd (naar analogie met CAO 109 uit de privésector – zie Argument van de maand mei 2023).

Bij die gelegenheid wees het VSOA op meerdere lacunes in het ontwerp:

• de kwestie van het voorafgaand verhoor bij ontslagen van een contractueel personeelslid werd niet geregeld; er is geen duidelijkheid over de cumuleerbaarheid van de vergoedingen;

• de bewijslast weegt zwaar door op het contractueel personeelslid dat naar de rechtbank stapt.

Streng advies Raad van State

In zijn advies van 8 november 2023 wijst de Raad van State op meerdere gebreken in het ontwerp. Hij sluit ten eerste aan bij het advies van de vakorganisaties over de onduidelijkheid betreffende de cumul van de vergoedingen.

Hij meent vervolgens dat het ontwerp onvoldoende duidelijk is over het voorafgaand verhoor, omdat het ontwerp gewoonweg voorziet in een voorafgaand verhoor, waarbij de redenen voor het ontslag meegedeeld worden. De Raad van State herhaalt dat in zijn rechtspraak is voorzien dat: “de betrokken werknemer vooraf kennis kan nemen van de elementen op grond waarvan de overheid een ernstige maatregel ten aanzien van hem wil nemen, en dat hij over voldoende tijd beschikt om zijn hoorgesprek voor te bereiden of zijn opmerkingen schriftelijk te formuleren.“

Wetsvoorontwerp ingediend

De overheid houdt rekening met de opmerkingen van de vakorganisaties en van de Raad van State. De bij de Kamer van Volksvertegenwoordigers op 18 januari neergelegde tekst werd aangepast!

Het principe van voorafgaand verhoor is in het wetsontwerp opgenomen en het houdt rekening met de rechtspraak van de Raad van State (art. 3).

De cumul van de in CAO 109 voorziene vergoedingen (de vergoeding voor onredelijk ontslag en de vergoeding voor het niet-meedelen van de redenen) is eveneens voorzien (art. 4).

Ons verzoek om de in CAO 109 voorziene bewijslast te vereenvoudigen werd spijtig genoeg niet in rekening genomen. We hopen nu dat het wetsontwerp zal gestemd worden, zonder amendement met verminderde rechten voor het contractueel overheidspersoneel.