“Ouderenzorg ligt me zo nauw aan het hart” “Ik heb geleerd dat ik niet alles tot in het detail kan weten, maar dat ik het overzicht moet bewaren.”
“In april 2000 wandelde ik als jonge snotneus wzc Sint-Margaretha binnen. Onverwacht. Een job in de ouderenzorg was geen droom. Ik studeerde af als sociaal verpleegkundige en wou aan de slag in een sociale dienst. Mijn zoektocht verliep niet vlot. Ik had geen zin om lang werkloos te blijven en solliciteerde voor verpleegkundige in dit woonzorgcentrum. ‘Het is dichtbij huis, ik zie wel wat de toekomst brengt’, dacht ik toen. Maar ik ben nooit weggegaan.” “Ondertussen ben ik hoofd bewonerszorg. Ook niet gepland. Tijdens mijn parcours kwamen er enkele kansen op mij af en dan moet je durven springen. Ik startte eerst als verpleegkundige, een grote troef voor mijn huidige job trouwens. Ik weet hoe het voelt om in een team van zorg- en verpleegkundigen te functioneren, om in een variabel uurrooster te worden ingeschakeld, om in het weekend te werken, om afhankelijk te zijn van huisartsen en artsen van wacht…” “Ons woonzorgcentrum maakt deel uit van de vzw Zorggroep Zusters van Berlaar. Lange tijd beheerden de zusters de inschrijvingen. Op een gegeven moment vroegen ze mij om de sociale dienst op te starten. Al bleef ik deels in de zorg staan, ook dat was een meerwaarde. Ik maakte kennis met kandidaat-bewoners als ze een plaats zochten en nadien kwam ik met hen in contact vanuit mijn zorgrol als ze hier ook effectief woonden. Dat schept een band met hen en hun familie.” “Toen in ons woonzorgcentrum een nieuwe directeur werd aangesteld, stimuleerde
zorgwijzer | 28
