Ruimte in je hoofd door de ruimte om je heen
Nog meer waddengevoel
Kies een schip en het ruime sop
Bezoekerscentrum Waddenkust
Het wad tot in je tenen
Zeehonden kijken? Een stukje wandelen
In Pieterburen, bijna met uitzicht op
En dan natuurlijk de ultieme
over een zandplaat? Vissen? Wadlopen?
de Waddenzee, vind je het vriendelijke
wadbeleving, waarbij je het slik van het
Of gewoon een lekker stuk varen of
Bezoekerscentrum Waddenkust,
wad letterlijk tot tussen je tenen voelt:
zeilen? Je kunt zó veel doen op de
informatiecentrum van het Groninger
wadlopen. Wadlopen is niet iets om
Waddenzee! En je kunt uit zó veel
Landschap. Hier is alles ingericht op
op eigen houtje te doen. Het wad is zo
schepen kiezen: een voormalige
beleven en doen. Je komt er alles te
veranderlijk en de weersomstandigheden
reddingboot, een viskotter, partyschip
weten over het internationale belang
(en -veranderingen) zo essentieel dat
of authentieke houten aak....Wat je ook
van ‘wetland’ Waddenzee voor vogels,
wadlopen alleen onder leiding van
kiest, een bijzondere ervaring beleef je
je kunt een film over het Waddengebied
gecertificeerde gidsen mag. En dat is ook
sowieso!
bekijken, zelf ‘natte’ proefjes doen en
wel zo leuk, want dan krijg je er meteen
www.zk9.nl, www.wadop.nl,
het planten- en dierenleven onder de
een berg informatie bij.
www.beleeflauwersoog.nl,
microscoop bekijken.
www.wadlopen-pieterburen.nl,
www.dageraad.org
www.groningerlandschap
www.wadloop-dijkstra.nl
Fließende Grenze zwischen Land und Meer Wer das UNESCO-Welterbe Wattenmeer erleben will, muss nicht unbedingt auf die Inseln fahren: Schon an der Küste, am fließenden Übergang zwischen Land und Meer, kann man den ständigen Wandel der Landschaft beobachten und die Urkräfte von Wind und Wasser spüren. Vom Deich aus blicke ich über die Salzwiesen, die im Frühjahr noch das Reich der Nonnengänse sind. Zu Hunderten lassen sie sich hier zum Grasen nieder, steigen kurz darauf wieder empor und suchen den nächsten Flecken saftiges Grün auf – nicht ahnend, welch paradiesischen Ort sie sich ausgesucht haben. Im kleinen Hafen von Noordpolderzijl liegen zwei Schiffe fest auf dem schlammigen Boden. In ein paar Stunden, wenn die Flut kommt, werden sie wieder flott sein. Ich folge dem Pfad über den Deich, bis ich keiner Menschenseele mehr begegne. Hier und da liegen leere Muschelschalen im Gras: Überreste einer Möwenmahlzeit. Im Spätsommer könnte ich mir hier auch ein Festmahl pflücken, wenn die Salzwiesen übersät sind vom Queller, dem köstlichsalzigen Meeresspargel. Jetzt aber setzte ich mich einfach auf den Deich und lasse die Landschaft auf mich wirken. Ich atme die Meeresluft, schaue dem grasenden Vieh zu und beobachte die Vögel, die in der Ferne im Watt nach Würmern und Schnecken stochern. Von diesem Anblick kann ich nie genug bekommen.
18
Explore the mudflats where land and water meet You don’t really have to travel all the way to the East Frisian Islands to explore and enjoy the Wadden Sea UNESCO World Heritage site. You can venture out into a similar primal landscape, where the mainland meets the sea. This is where you sense the exact same dynamics of wind and water, and where that Wadden Sea feeling sets in as you climb the dyke. In early spring, the salt marshes in the area are predominantly inhabited by barnacle geese. See hundreds of them foraging and flying up, only to land at a new spot with fresh grass. They are probably oblivious to the divine place they have here. At the quay of the Noordpolderzijl harbour are two ships, caught in a layer of mud. They will have to wait for a few more hours before they can put out to sea again. I walk along the dyke until there is no-one else present. I see some half mussel shells in the grass: the remains of a gull meal. Then again, I could easily forage for a meal for myself out here in late summer, when the salt marshes are covered in glasswort. But it is too early for that, so I simply sit down on the dyke. I feel the salty sea air, watch cattle grazing out in the salt marshes and birds in the distance pulling out worms and snails from the mud. I simply cannot get enough.
Door Cecile Bol
Alleen al deze plek doet je anders ademen. Een kronkelweggetje leidt naar Saaxumhuizen: een handvol huizen en bomen, een kerk en het YogaHuis van Yvonne de Hoop en Jan Kuiper. De poes komt gezellig op schoot zitten, terwijl ze vertellen over muziek, yoga en de stilte van Waddenland.
addenlandMagazine 2020
19
