PoezJa

katarzyna Góra

wiersze

BOSKA InTErWEnCJA

refleksja Ciebie w lustrze twojego Stworzenia jak ją ujrzeć? wychodzi na to, że wszędzie: w fizyczności i w duchowości w partykularności i złożoności w kropli wody i układzie Słonecznym w unoszącym się samolocie i strukturze pszenicy.

a przecież musi być ogniwo, boska interwencja komunikowana od wieków tylko dlatego, że koncept jest stary, czasem prymitywny, ale odwieczny i wyrafinowany. Jak grecka mitologia wykuta w potrzebach uchwycenia metafizyki poznania. Jak fenomen religii co w spójny wzór się układa.

w odkodowywaniu logosu przeszkadzają nam antropomorfizacja, rytualizm i fanatyzm.

katarzyna Góra (ur. w 1981 r.) – językoznawczyni, obywatelka świata: mieszkała na wschodnim wybrzeżu uSa, zdawała kanadyjską maturę, była na wolontariacie w indiach i odbyła kilka staży na uniwersytecie Genewskim. debiutowała na łamach czasopisma literacko-kulturalnego „borussia”. autorka publikacji naukowych. związana również z olsztyńską sceną tańca współczesnego. autorka tomu poetyckiego Montażownia (2021).

OKO MOrSKIE

Górskie stawy, potoki, woda czysta i bystra, wierchy, wodogrzmoty i sosny muskające niebo, góralskie koszule z metalowymi, koronkowymi krawatami i stukot kopyt.

w wozie siedzi grubas, umordowany tata z synkiem na rękach i młode, o bujnych biustach, dziewczyny w klapkach. obok kroczy zaciekawiony trzylatek, starsza kobieta, grupa mężczyzn i my.

Są pary trzymające się za ręce i wasze dłonie, które dorastając, nie chcą już iść z mamą za rękę.

dzisiaj było inaczej.

Są tacy, którzy boją się zatrzymać. Póki idą, to idą – coś się toczy.

a ty, co byś wybrała, mamo? drogę łatwiejszą i dłuższą czy trudny skrót?