poezja
Katarzyna Góra
Wiersze Boska interwencja
Oko Morskie
Refleksja Ciebie
Górskie stawy, potoki, woda czysta i bystra,
w lustrze Twojego Stworzenia
wierchy, wodogrzmoty i sosny muskające niebo,
jak ją ujrzeć?
góralskie koszule z metalowymi, koronkowymi krawatami
Wychodzi na to, że wszędzie:
i stukot kopyt.
w fizyczności i w duchowości w partykularności i złożoności
W wozie siedzi grubas, umordowany tata z synkiem na rękach
w kropli wody i Układzie Słonecznym
i młode, o bujnych biustach, dziewczyny w klapkach.
w unoszącym się samolocie i strukturze pszenicy.
Obok kroczy zaciekawiony trzylatek, starsza kobieta,
A przecież musi być ogniwo,
grupa mężczyzn
boska interwencja
i my.
komunikowana od wieków tylko dlatego, że koncept jest stary, czasem prymitywny,
Są pary trzymające się za ręce
ale odwieczny i wyrafinowany.
i wasze dłonie, które dorastając, nie chcą już iść z mamą za rękę.
Jak grecka mitologia wykuta w potrzebach uchwycenia metafizyki poznania.
Dzisiaj było inaczej.
Jak fenomen religii co w spójny wzór się układa. Są tacy, którzy boją się zatrzymać. Póki idą, to idą – coś się toczy. W odkodowywaniu logosu przeszkadzają nam antropomorfizacja,
A ty, co byś wybrała, mamo? Drogę łatwiejszą i dłuższą
rytualizm
czy trudny skrót?
i fanatyzm.
Katarzyna Góra (ur. w 1981 r.) – językoznawczyni, obywatelka świata: mieszkała na wschodnim wybrzeżu USA, zdawała kanadyjską maturę, była na wolontariacie w Indiach i odbyła kilka staży na Uniwersytecie Genewskim. Debiutowała na łamach czasopisma literacko-kulturalnego „Borussia”. Autorka publikacji naukowych. Związana również z olsztyńską sceną tańca współczesnego. Autorka tomu poetyckiego Montażownia (2021).
14
VariArt 01/2022
