13 november 2017 , pag. 24
Bé Kuipers schrijft het begunstegersbouk 2017 voor de abonnees van Toal en Taiken.
FOTO REYER BOXEM
Schrijven is gekmanswaark Het begunstegersbouk voor Toal en Taiken mogen schrijven wordt als een eer gezien. Bé Kuipers uit Sauwerd valt deze eer voor de tweede keer in twintig jaar te beurt. LOUIS VAN KELCKHOVEN
A
uteur zijn van het begunstegersbouk, het jaarlijkse cadeau van stichting t Grunneger Bouk voor de abonnees van Toal en Taiken, is eervol. Een eer die Bé Kuipers (Middelstum, 1946) uit Sauwerd dit jaar voor de tweede keer te beurt valt. ,,In 1998 schreef ik het begunstegersbouk òfzain en ienleveren. Ik publiceer in tijdschriften, maar boeken uitgeven in het Gronings blijft lastig. Ik ben wel gestreeld dat na bijna twintig jaar mijn naam opnieuw op het begunstegersbouk prijkt.’’ Kuipers werkte bij het elektriciteitsbedrijf in Groningen dat achtereenvolgens PEB, EGD, EDON en Essent heette. ’s Avonds studeerde hij architectuur, ruimtelijke ordening en stedenbouw. In de jaren tachtig volgde hij een opleiding MO Nederlands. Leraar Nederlands worden kwam er niet van. De tijd was er niet naar en hij zou aanzienlijk minder gaan verdienen. Wel vertaalde hij ar-
Het kan heel snel gaan met een tekst, maar ook eindeloos duren tikelen voor vaktijdschriften over bouwkunde en architectuur, was hij redacteur van bedrijfs- en personeelsbladen en schreef hij voor intranet van Essent, waar Kuipers als huisvestingsadviseur zijn professionele carrière beëindigde. De verhalen in zijn nieuwe bundel, Gekmanswaark, gaan over van alles en nog wat. ,,Ik schrijf vanuit mijn eigen beleving en ervaring. Deels autobiografisch, maar echt meegemaakt is vaak geen mooi verhaal. Dat moet je indikken en manipuleren, zodat het interessant wordt. Het kan bij mij heel snel gaan met een tekst, maar het kan ook eindeloos duren. Daarbij moet ik wel stellen dat ik slijpen en schaven aan een tekst prachtig vind.’’
Hij vindt het een uitdaging om zijn werk gepubliceerd te krijgen. ,,Het is jammer dat Krödde niet meer bestaat, ik vond het altijd mooi om daar in te publiceren, ook vanwege de tips voor het redigeren van de tekst. Die krijg ik ook wel van de digitale opvolger Oader, maar digitaal pakt mij niet zoals print.’’ Met schrijven in het Gronings zegt Kuipers geen enkele moeite te hebben. ,,In 2006 heb ik een cursus docent Grunneger toal en cultuur gevolgd bij Siemon Reker. Dat was prachtig en toen viel het kwartje ook. Wat ik er aan over heb gehouden is dat er niet één manier is om goed Gronings schrijven. Je kunt niet zeggen: zó moet het en zó moet het niet. Dat bestaat niet.’’ De verhalen in Gekmanswaark zijn uitgekozen door de leescommissie van t Grunneger Bouk. De titel van de bundel komt van zijn ouders, voor wie gekmanswaark (gekkenwerk) geen reden was om er niet aan te beginnen. ,,En dat geldt vanzelf ook voor het schrijven.’’