24 september 2014 , pag. 34
INTERVIEW PHILIP BAUMGARTEN Het trio van de Groninger bassist Philip Baumgarten stak de liedjes van Ede Staal in een jazzy jasje. Zondag zijn ze voor het eerst te horen tijdens het 4 Huizen Festival.
‘Muziek van Ede Staal is één grote speeltuin’ Illand Pietersma GRONINGEN Nee, Philip Baumgar-
ten is geen geboren en getogen Groninger, en eigenlijk kende hij de muziek van Ede Staal (1941-1986) nauwelijks. Totdat in een gesprek met oud-theaterdirecteur en cultuurmanager Heiko Kuipers over nieuwe ideeën voor zijn jazztrio de naam van de troubadour van het Hogeland viel en de jazzbassist zich eens in Staals repertoire ging verdiepen. ,,Toen kwam ik er pas achter, hoe ontzettend populair hij was. Er zijn meer dan honderdduizend platen en cd’s van Ede Staal verkocht!’’ Al snel was er een ‘klik’ tussen Baumgarten en Staal: ,,Zijn liedjes bleken ideaal voor mij. Ik ben zelf niet zo goed in teksten, maar Ede Staal was daar een meester in. Hij schreef krachtige melodieën, die gemakkelijk in het gehoor liggen. Op het gebied van ritme en harmonieën kon ik nog wel wat toevoegen, vond ik. Zijn muziek is eigenlijk één grote speeltuin voor mij, en nu ik er over praat, word ik alleen maar enthousiaster.’’ Baumgarten schreef nieuwe arrangementen, die hij samen met zijn trio (pianiste Leonieke Vermeer en drummer Matthias van Olst) verder uitwerkte. ,,Tijdens elke repetitie buitelden de ideeën over elkaar heen, waardoor de nummers nog rijker werden. We hadden zangeres Marieke Klooster benaderd om de liedjes te vertolken. Ze wilde dolgraag. Zij geeft er een mooie Groningse interpretatie aan. Na het repeteren kon ik vaak niet slapen, zó opgewonden was ik van wat we allemaal voor elkaar gekregen hadden.’’ Was het een kwestie van Ede Staal wat swingender maken? ,,Nee, ik probeer juist zijn sterke punten te benadrukken. In sommige nummers hoorde ik bijvoorbeeld duidelijk een tango of een calypso, zoals in t Het nog nooit zo donker west. Ede Staal noemde zelf alles een rumba. Maar ik laat die verschillende stijlen sterker naar voren komen. Verder klinkt er wel eens een solootje, maar echt jazz is het niet. Eerder kun je zeggen, dat we Ede Staal in een jazzy jasje gestoken hebben. Het karakter van de liedjes moest bewaard blijven en verstokte fans moeten de num-
¬ Philip Baumgarten: ,,Zijn liedjes bleken ideaal voor mij.” Foto Kees van de Veen
mers nog steeds mee kunnen zingen.’’ De bedoeling is om een repertoire op te bouwen met twintig liedjes. Komende zondag zal tijdens het 4 Huizen Festival in Groningen een programma met een tiental nummers gepresenteerd worden. ,,We zijn ontzettend blij dat Marieke Klooster aan dit project wil meewerken. Vanuit haar theaterervaring met Vrouw Holland weet zij de liedjes fantastisch te introduceren en iets te vertellen over die Groningse legende, Ede Staal.’’ Eind oktober staat het kwartet in de Stadsschouwburg. ,,Dan spelen we in de foyer bij de reprise van de voorstelling Mijn Ede van Marcel
Hensema. Opvallend is, dat in dat theaterstuk geen muziek voorkomt. Die voegen wij dan dus toe.’’ Daarnaast gaat het project volgend seizoen langs de podia in het Noorden. ,,Het is dan dertig jaar geleden, dat Ede Staal overleden is. De eerste twee theaters die benaderd zijn, wilden ons gelijk hebben. En wie weet hoe het buiten de regio gaat? Laatst werd op de Nederlandse televisie de film De Poolse Bruid aangekondigd ‘met de muziek van Ede Staal’. Dit zou voor een groter Nederlands publiek ook nog aantrekkelijk kunnen zijn. Nu ik zelf zijn muziek ontdekt heb, hoop ik dat nog veel meer mensen Ede Staal zullen ontdekken.’’