27 oktober 2014 , pag. 10
Gronings trio pakt de zaal in alsof het een huiskamer is Eric Nederkoorn DELFZIJL Troebadoers heten ze. Met dubbel-oe. Zit geen letter Frans bij. ’t Is dan ook een gelegenheidstrio met een vooral Gronings liedjesprogramma. Conclusie na bezichtiging in Delfzijl: die gelegenheid moet maar mooi lang duren.
Alex Vissering, Jan Henk de Groot en Edwin Jongedijk, gepokt en gemazeld in de streektaal en in de muziek, traden zaterdag voor het eerst officieel samen op. Theater De Molenberg zoemde van de verwachtingen. Zo’n 450 stoelen raakten bezet, wat machtig mooi is voor de Groningse liedjescultuur. Met ook nog vertegenwoordigers als Bert Hadders, Harry Niehoff en Swinder heeft de streektaal weinig te klagen, maar dat een zaal er zó voor volloopt, geeft extra hoop voor de toekomst. Als dat drietal er dan zo’n lekkere avond van maakt, doet dat die hoop verder groeien. Zeker, dat publiek telt weinig tieners, maar ouder worden we allemaal, dus wat zou dat. Alex Vissering, ooit rattenvanger, kennen we van een reeks platen, van radioprogramma’s en van de K. ter Laan Prijs, voor zijn bijdrage aan de streektaal. Jan Henk de Groot (Henkus) won dit jaar de Dagblad van het Noorden Streektaalprijs voor zijn album Weerom. Edwin Jongedijk, ook or-voorzitter bij de noordelijke politie, werd ervoor genomineerd met Mörn Is ’t Weer Licht. Daarnaast is hij frontman van countryrockband Taneytown. Drie mannen, een rij gitaren, een mandoline, een banjo en een ukelele. Ze zitten achter een licht rokend imitatie-kampvuur, dat de intimiteit van het programma symboliseert. Het repertoire bestaat uit een greep uit hun afzonderlijke, op Americana gebouwde liedjes, naast hoofdvertegenwoordigers van het American Songbook. Je moet ’t maar durven
om nu nog Blowin’ In The Wind en House Of The Rising Sun uit te serveren. Maar ze doen het, en dat ontroert ook. Of nee, ook dát ontroert. Want je voelt de connectie tussen het Amerikaanse platteland en het Groningse in de zaal tot leven komen. Of ’t nu gaat om Mien Machtig Wad (Vissering), om As Ik De Kaans Zol Kriegen (Jongedijk) of om Kielsterachterweg (De Groot), ’t komt allemaal aan. De stemmen van het drietal mixen zich moeiteloos tot zuivere harmonieën, zonder zoetsappigheid. In dit stemmenbad is Vissering de oer-Groninger, ontlokt De Groot ‘onhaalbare’ hoogten aan zijn stembanden en reiken de ruige rafels van Jongedijk het verst naar Amerika. De liedjes, akoestisch met soms een mild elektrische ondersteuning
en soms op een bedje van slide, worden afgewisseld met geestige verhalen over hoe het hoe en waarom van de repertoirekeuze, over het instrumentarium, over Amerika, over Groningen en over elkaar. Nergens zo lang dat je denk: speel nou maar, en voldoende ontspannen en kwinkslaand dat je weet: hier zijn drie jongetjes samengekomen. Deze podiumatmosfeer slaat over op de zaal. De speelagenda zal wel vollopen. Optredens in november De theatertoer van de troebadoers, met Alex Vissering, Jan Henk de Groot en Edwin Jongedijk, 1/11 VanBeresteyn, Veendam, 14/11 Theater Geert Teis, Stadskanaal, 22/11 Springerzaal Martiniplaza, Groningen.
¬ Alex Vissering, Jan Henk de Groot en Edwin Jongedijk: ‘Troebadoers’ met een verleden en vooral een toekomst. Foto Peter Wassing