Głos Karmelu 1/2015 (61)

głos karmelu nr 1 (61) styczeń – luty 2015 ISSN 1733-8808 cena 8 zł (w tym 5% VAT)

www.gloskarmelu.pl

Dwumiesięcznik poświęcony życiu duchowemu i kulturze chrześcijańskiej

Jak dziecko na łonie swej matki | Danuta Piekarz Dorastać z Teresą od Jezusa | s. Lucyna Kozieł CM Więź – suplement dziecięcej diety | Anna Hopkowicz-Jedynak Modlitwa jako obecność | Iain Matthew OCD Lekcja polskiego | Bartłomiej Józef Kucharski OCD Klepisko Aruany | Marian Zawada OCD

moje dzieciństwo

Mała Arabka Oblubienica Ducha Świętego

Bóg chętnie wybiera to, co najmniejsze, najsłabsze i odrzucone przez ludzi, aby objawić swoją chwałę.

Nie inaczej było w przypadku trudnego, ale pełnego cudów życia bł. Mariam Baouardy, zwanej Małą Arabką.

W jej historii spełniło się pragnienie każdego człowieka: pragnienie przeżycia wielkiej miłości i chęć odczucia, że inni nas potrzebują.

Historia ta pokazuje nam, jak wielkie dzieła może uczynić przez nas Duch Święty, jeżeli otworzymy się na Jego działanie.

Głębokie życie duchowe wymaga wysiłku, jednak na tej drodze możemy nauczyć się wiele od świętych.

Niniejsza książeczka z pewnością także nam w tym pomoże.

© Orionna | Dreamstime

Bartłomiej Józef Kucharski OCD

© Juanrvelasco | Dreamstime

Słowo o Słowach

P

rawie dziesięć lat temu przywrócono wydawanie „Głosu Karmelu”. Na czele pierwszej odnowionej ekipy redakcyjnej stanął o. Piotr Hensel OCD. Pierwszą siedzibą było poddasze tzw. czeladzi w Czernej, czyli dawnych mieszkań i warsztatów rzemieślników pracujących przy klasztorze. Wspaniałą okolicznością inauguracji była peregrynacja relikwii św. Teresy od Dzieciątka Jezus, która objęła całą Polskę. Chociaż w tym wyjątkowym 2005 roku nie zabrakło również przykrych doświadczeń, jak odejście św. Jana Pawła II, pozostaje on w pamięci jako szczególny rok łaski. Po prawie czterech pionierskich latach odpowiedzialność za dwumiesięcznik przejął o. Krzysztof Górski OCD, który na wiosnę 2011 roku przekazał ją z powrotem o. Piotrowi. W przeciągu dziesięciu lat autorzy z różnych środowisk karmelitańskich przedstawiali czytelnikom nie tylko najważniejsze postaci i zagadnienia duchowości karmelitańskiej, ale również budowali styl czasopisma ukierunkowanego na nieprzemijającą wartość modlitwy i autentycznego życia chrześcijańskiego.

Od dziesięciu lat towarzyszą nam tacy rozpoznawalni

pisarze jak: Danuta Piekarz, Bartłomiej Kucharski OCD, Jerzy Zieliński OCD czy Marian Zawada OCD. W roku podwójnie jubileuszowym (500-lecia narodzin św. Teresy i 10-lecia odnowionego „Głosu Karmelu”) chcemy prześledzić etapy życia ludzkiego. Zaczynamy od dzieciństwa. W tym numerze znajdziecie teksty przybliżające biblijne obrazy dzieciństwa, świadectwa wychowawców i lekarza, poszerzone studium nad postacią Teresy od Jezusa i Jana od Krzyża. Od pierwszego numeru odnajdziecie cykliczne teksty dotyczące dalekich i bliskich kultur, znanych i nieznanych Wam miejsc, portretów wybitnych osób. Na stałe zagości również dział prozy i wiersza, bo sam Jezus wybrał przypowieść jako narzędzie katechezy. Oczywiście nie zabraknie stałej relacji z okna przy ulicy Rakowickiej, jak też listów z Czernej do wszystkich, którzy nieśmiało myślą o Karmelu. Życzę owocnej lektury i codziennej komunii z Wcielonym Bogiem.

|3

styczeń / luty 2015 16

29

8 Jak dziecko na łonie swej matki

21 Więź – suplement dziecięcej diety

Danuta Piekarz

Anna Hopkowicz-Jedynak

W kulturze biblijnej narodziny dziecka były wręcz klasycznym znakiem Bożego błogosławieństwa. Błogosławieństwo bowiem kojarzyło się zawsze z życiem, płodnością.

Od czasów szkoły podstawowej marzyłam o byciu lekarzem.

Wychowałam się w dużej rodzinie, jako najstarsza siostra (mam czworo młodszego rodzeństwa) stale miałam kontakt z dziećmi, często się nimi opiekowałam, również w chorobie; bardzo chciałam wiedzieć, co robić, kiedy ktoś się źle czuje, jak można pomóc.

12 Dorastać z Teresą od Jezusa s. Lucyna Kozieł CM

Klimat, warunki, w jakich dzieci wzrastaja, ̨ przekładają się na ich zachowanie. Dzieciństwo to okres nabywania wiedzy, umiejętności, przejmowania podpatrzonych u innych postaw.

14 Ezopowe bajki nie tylko dla dzieci Katarzyna Gara „Żeby ganić innych, należy żyć i postępować prawidłowo, a dopiero wtedy nauczać” – tak brzmi morał jednego z niezwykle popularnych antycznych utworów literackich, jakim była bajka.

16 Kochani dorośli, bądźcie jak

26 Filary modlitwy – miłość

bliźniego

Paweł Hańczak OCD Miłość bliźniego, jej jakość, uporządkowanie oraz siła są papierkiem lakmusowym ukazującym rozwój modlitwy i miłości do Boga.

28 W drodze do kraju Maurów Andrzej Kuźma

Siostry karmelitanki Dzieciątka Jezus z Mielca

Wiejską posiadłość Juana Sancheza i Beatriz de Ahumada w Gotarrendura pod Awilą otaczał cienisty, zaciszny ogród.

Wyborne miejsce na dziecięcą zabawę... jednak Teresa od pewnego czasu wolała czytać książki.

Podejmując codzienną pracę z najmłodszymi w naszym przedszkolu, możemy towarzyszyć im w tym starcie w życie. Taka sytuacja staje się impulsem do zwolnienia swoich „dorosłych” kroków.

29 Ku źródłom Dobrej Nowiny

dzieci!

18 Bóg ma długą brązową brodę s. Marietta Maj ZDCh, s. Maria Cach ZDCh Dziecko odkrywa miłość Boga w kontaktach z bliskimi osobami: rodzicami, opiekunami, dziadkami, rodzeństwem, wychowawcami, katechetami.

20 Troska o dzieci i „małych” Dominik Wider OCD W ramach rozmowy o pierwszeństwie, Pan Jezus wskazał uczniom konieczność dziecięcej prostoty i szczerości. Z tym tematem łączy się zachowanie Jezusa w odniesieniu do dzieci, troska o nie i ich moralność.

4 | Głos Karmelu 1 2015

ze św. Teresą od Jezusa Piotr Ścibor OCD

Moim pragnieniem jest wskazanie, jak mocno obecne jest w doktrynie mistycznej św. Teresy od Jezusa przepowiadanie początkowe – kerygmat.

32 Modlitwa jako obecność Iain Matthew OCD Pozwól w tych dniach, aby Twoje serce wznosiło się w pragnieniu przyjścia Ducha Świętego, a w czasie Pięćdziesiątnicy i później – niech wznosi się w nieustannej obecności Ducha.

32

40

44

56

40 Bez wątpienia jestem człowiekiem

52 Pierwsze morady

Mateusz Frankiewicz

Dawid Czartoryski

Moim rodzicom zawdzięczam to, gdzie jestem (byłbym pewnie o wiele dalej, gdybym ich częściej słuchał). Zawdzięczam im to, jak postrzegam Boga.

Teresa Niechcic usiadła przy okrągłym drewnianym stole.

Powoli przysunęła się z szerokim krzesłem i zajęła ręce nalewaniem herbaty. Na stole stał sagan w starym stylu, szklanka w miedzianym koszyczku i zdobiona cukiernica.

42 Subiektywna pielgrzymka

po Krakowie

54 Na dnie jeziora chłodna cisza Damian Sochacki OCD

Piotr Hensel OCD Linia tramwajowa nr 75. Tak rozpoczyna się moja subiektywna duchowa podróż po Krakowie. Bardzo prozaicznie, nie od kościoła, nie od kapliczki, ale właśnie od wejścia do tramwaju, który co prawda na tabliczce ma dobrze znany każdemu pielgrzymowi napis „Łagiewniki”, ale tym razem nie sanktuarium Bożego Miłosierdzia jest celem mojej pielgrzymki.

44 Przedsmak wiary. Bóg oczywisty Maciej Jaworski OCD W przedchrześcijańskiej Rwandzie nie budowano świątyń. Ich brak może zaskakiwać, ale jest prostą konsekwencją przekonania, że Imana jest tak wielki, iż żadna świątynia nie jest w stanie Go pomieścić.

46 Zmiany na Ukrainie Rafał Myszkowski OCD Wszyscy wiemy, że na Ukrainie zachodzą bardzo ważne zmiany. Interpretacji tych zmian oczekujemy na ogół od politologów, socjologów, dziennikarzy. Warto ich posłuchać, porównać ich opinie, ale warto również poszukiwać pełniejszego zrozumienia wydarzeń dzięki światłu Bożemu.

Ten dynamiczny obraz prowadzi czytelnika od niskiego rynku, przez ciasne uliczki aż na wzgórze. Później przeprowadza przez bramę, ciągnie wzdłuż nawy i doprowadza do prezbiterium, gdzie zapada cisza.

56 Twardy góral o wrażliwej duszy Jerzy Zieliński OCD Górale Żywiecczyzny: Żywczacy, Babiogórcy, Orawiacy, Podhalanie i Kisuczanie, od stuleci zamieszkiwali rozległe tereny, na których przenikały się wpływy wielu kultur, dając początek bogatym tradycjom folklorystycznym.

59 Listy o naśladowaniu Chrystusa Grzegorz Tyma OCD W tym numerze chciałbym zatrzymać się nad maryjnością Karmelu Bosego. Życie Maryi przecież ma być dla nas wzorem, jak upodobnić się do Chrystusa; Jej opieka ma być dla nas główną pomocą w osiągnięciu z Nim zjednoczenia.

61 Miejsce modlitwy:

Klepisko Aruany Marian Zawada OCD

50 Lekcja polskiego Bartłomiej Józef Kucharski OCD Rafał lubił czas późnej jesieni i wczesnej zimy. Długie wieczory dawały mu możliwość czytania książek. Tym razem były to opowiadania Jarosława Iwaszkiewicza.

Ta tajemnicza przestrzeń ukrycia, dosłownie – „najskrytsza izba”, odpowiada duchowej głębi człowieka, głębi serca, gdzie nie sięga już jazgot tego świata. Tam należy się spotykać z Bogiem.

www.facebook.com/GlosKarmelu

@gloskarmelu

|5

Dorastać z Teresą od Jezusa s. Lucyna Kozieł CM wychowawczyni w świetlicy środowiskowej „Dom Opatrzności” w Zabrzu

W

rozmowie podczas katechezy w przedszkolu, na temat, gdzie możemy spotkać się z Panem Bogiem, dzieci pogodnie odpowiadają, gdzie spotykają się z Nim: „w kościele”, „w modlitwie”, „w sercu”; jedno z dzieci rozbawia mnie swoją słoneczną ‘dorosłą’ wypowiedzią: „Boga możemy spotkać wszędzie, nawet kiedy nas nie ma w domu” (tym bardziej, że niedawno gdzieś tę sentencję mądrościową przeczytałam). Chętnie śpiewają o Nim piosenki, chętnie wykonują swoje prace. Wracam do naszego centrum socjalnego, do świetlicy środowiskowej i słucham relacji z wieczornego wydarzenia na pobliskiej ulicy: dwoje dzieci, znanych już z innych przejawów trudności w dostosowaniu do ogólnie przyjętych zasad, w wieku ok.

6-7 lat, wkłada petardę do pyszczka małego, broniącego się, piszczącego kotka i zapala ją…. Skąd takie zachowania?

Klimat, warunki, w jakich dzieci wzrastają, przekładają się na ich zachowanie. Dzieciństwo to okres nabywania wiedzy, umiejętności, przejmowania podpatrzonych u innych postaw. To, co wypracowane w dzieciństwie jako wartość-cnota, stanowi mocny fundament, motor, energię do dobrego życia. Zapewne, przyglądając się własnemu dzieciństwu, moglibyśmy powiedzieć razem z Teresą o naszych rodzicach czy innych osobach z najbliższego otoczenia czyniących nam dobro: „Z łaski Pana miałam rodziców cnotliwych i bogobojnych. Samo już to mogło mnie uczynić dobrą…”. I my, jak ona, moglibyśmy szeroko opiewać miłosierdzie Pana przejawione w dobrodziejstwie cnót rodziców czy innych bliskich osób: „Ojciec mój kochał się w czytaniu dobrych książek. Trzymał więc w domu

12 | Głos Karmelu 1 2015

księgi pisane w języku kastylijskim, aby je dzieci jego czytały. Pobożne te czytania, jak również i troskliwość, z jaką matka przyuczała nas do modlitwy i do czci Najświętszej Panny i niektórych Świętych, zaczęły mnie pobudzać do miłości Bożej, gdy miałam

Troska o dzieci i „małych” Dominik Wider OCD profesor teologii duchowości, pisarz i kierownik duchowy, specjalista w duchowości karmelitańskiej

Sprawa pierwszeństwa czniowie postawili Jezusowi pytanie, kto jest największy w królestwie niebieskim. Stawiali już to pytanie kilka razy. Można snuć różne domysły na temat ich zapytania. Prawdopodobnie chodziło im o ich miejsce w królestwie Jezusa. Odpowiedź Jezusa musiała być dla nich zaskoczeniem. Pan Jezus jako odpowiedź postawił przed nimi dziecko i powiedział: „Jeżeli się nie odmienicie i nie staniecie się dziećmi, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego”. I dodał: „Kto się więc uniży jak dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim”. Wyjaśniając dalej: „Kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje”.

Co oznacza stać się dzieckiem? W podobnej sytuacji Jezus, znów stawiając przed nimi dziecko, jasno naświetla postawione pytanie: „Kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich”. Tymi słowami Pan Jezus mówi im nie o wywyższeniu, lecz o uniżeniu (Mk 9, 33–4). Prawie te same słowa już wcześniej skierował do Nikodema, mówiąc o powtórnym narodzeniu się, i temu uczonemu też trudno było to pojąć (J 3, 1–21). Mimo tych pouczeń Jakub i Jan namawiają swą matkę, aby uprosiła u Jezusa, by jej synowie w królestwie niebieskim byli po Jego lewej i prawej stronie (Mt 20, 20–28), co wywołało wzburzenie wśród uczniów.

Jednym z nastawień człowieka jest dążenie do wielkości, do pierwszeństwa, znaczenia, władzy, bycia kimś na pierwszym miejscu. Nie ominęło to także Apostołów. Właściwie każdy człowiek nosi w sobie podobne pragnienia. Byli uczniami Jezusa, który głosił królestwo Boże, oraz najbliższymi Mu w Jego otoczeniu. Ze słowem królestwo, w ich świadomości, łączyły się różne urzędy. Pan Jezus nieco później, przesłuchiwany przez Piłata, powie: „Królestwo moje nie jest z tego świata”; prostuje jeszcze raz wyobrażenia swoich uczniów o Bożym królestwie. W słowach: „Jeśli się nie staniecie jak dzieci…”, czy: „Trzeba się na nowo narodzić…” ukazuje drogę wejścia do tego królestwa. Jezus mówi do ludzi dorosłych, noszących

U

20 | Głos Karmelu 1 2015

w sobie dobro i zło, skłonnych bardziej do złego. Stać się jak dziecko, na nowo się narodzić, oznacza być jak one, mieć czyste serce, być prawym człowiekiem. Stanie się dzieckiem wymaga dziecięcej prostoty i szczerości. „Kto nie przyjmie królestwa Bożego, nie wejdzie do niego” (Mt 10, 15). Troska o taki stan ducha jest jakby nowym narodzeniem, prowadzącym do uczestnictwa w życiu Boga.

Troska o dzieci i „małych” W ramach rozmowy o pierwszeństwie Pan Jezus wskazał uczniom konieczność dziecięcej prostoty i szczerości. Z tym tematem łączy się zachowanie Jezusa w odniesieniu do dzieci, troska o nie i ich moralność. Kiedy matki przynosiły dzieci do Jezusa, „uczniowie szorstko zabraniali im tego”. Jezus pozwolił dzieciom przychodzić do Niego. „Do takich bowiem należy królestwo niebieskie – mówił – i błogosławił im” (Mt 19, 13-14). Kiedy w dalszym nauczaniu mówi o „małych”, słowo to odnosi tak do małych dzieci, jak i do „małych”, którzy stali się jak dzieci, co oznacza, że są pełni prostoty i szczerości. W tym kontekście Jezus wypowiada swoje: Biada światu z powodu zgorszeń!... Biada człowiekowi, przez którego dokonuje się zgorszenie, szczególnie gdyby ktoś stał się „powodem dla jednego z tych małych… których Aniołowie w niebie wpatrują się zawsze w Oblicze Ojca Mojego, który jest w niebie”. Ta Jego troska o „małych” została przez Jezusa przypieczętowana przypowieścią o „zabłąkanej owcy”, zakończoną słowami, że nie jest wolą Ojca, „żeby zginęło jedno z tych małych”(Mt 18, 6–14). Dzieci i mali, kiedyś i dzisiaj, są narażeni na wszelkiego rodzaju zło, przekazywane tak przez rodziców, jak i otoczenie. Nastawienie mentalności świata zawsze w dużej mierze było przeciw dzieciom i małym. Dla tego świata mogą być nawet produktem ubocznym, odpadem, który można wyrzucić na śmietnik, zabić w łonie matki, a uboższych wykorzystywać dla swojej wygody.

Drogą prowadzącą do królestwa Bożego jest stanie się jak dziecko, z jego prostotą, szczerością, gorącą miłością i całkowitą ufnością względem Boga Ojca.

Droga ta jest dla wszystkich otwarta. Każdy krok na tej drodze jest zbliżeniem do Światła. 

doktorem nauk medycznych, specjalistą pediatrii ze Szpitala św. Ludwika w Krakowie

już wtedy zobaczyłam również jej trudne strony.

Sądzę, że w dużej mierze zaważyły dobre wspomnienia z dzieciństwa, osobiste predyspozycje i to, że po prostu lubię pracować z dziećmi. W pewnym sensie to nie ja wybrałam pediatrię, ale ona wybrała mnie.

Dlaczego wybrała Pani pediatrię?

Od czasów szkoły podstawowej marzyłam o byciu lekarzem. Wychowałam się w dużej rodzinie, jako najstarsza siostra (mam czworo młodszego rodzeństwa) stale miałam kontakt z dziećmi, często się nimi opiekowałam, również w chorobie; bardzo chciałam wiedzieć, co robić, kiedy ktoś się źle czuje, jak można pomóc. Lekarz pediatra był częstym gościem w naszym domu, bo dużo chorowaliśmy. Pamiętam, że raczej nie budził naszego lęku, był kimś w rodzaju „przyjaciela domu”, na którego można liczyć i którego się szanuje. W szkole średniej, w okresie pierwszych poważnych wyborów, już bardziej świadomie zdecydowałam się na studia medyczne. Rodzice, którzy nie są lekarzami, wspierali mnie w tym wyborze. Na studiach medycznych nabrałam pewności co do wyboru pediatrii jako mojej przyszłej specjalizacji, mimo że

Z perspektywy lat pracy, co wydaje się Pani najtrudniejsze w leczeniu dzieci?

Pediatria to niełatwa specjalizacja. Mamy do czynienia z pacjentem od wieku noworodkowego do dorosłego (do 18 roku życia), w okresie rozwojowym, wtedy, gdy stale „coś się zmienia” i my musimy uwzględniać te zmiany. Nasz pacjent często nie powie nam, co mu dolega, nie zawsze jest „grzeczny i łatwy do badania”, czasem „bardzo nas nie lubi” i próbuje się nas pozbyć na wszystkie możliwe sposoby. Praca pediatry nie dotyczy wyłącznie dziecka, ale również jego rodziców/opiekunów; bez ich współpracy, zrozumienia i pewnej dozy zaufania nie mamy wielkiego pola działania – już wtedy, gdy zbieramy informacje o objawach u dziecka, w dużej mierze bazujemy na ich obserwacjach, wiemy to, co nam powiedzą, a czego dziecko często nie jest w stanie. Badając „małego pacjenta”,

Rozmowa z Anną Hopkowicz-Jedynak

Więź –

© Dmitry Naumov | Dreamstime

suplement dziecięcej diety

| 21

Ku źródłom Dobrej Nowiny

ze św. Teresą od Jezusa część pierwsza

Piotr Ścibor OCD przeor klasztoru Karmelitów Bosych w Przemyślu, rekolekcjonista

„Nie ma nic bardziej solidnego, bardziej głębokiego, bardziej pewnego, bardziej treściwego i bardziej mądrego od przepowiadania początkowego. Cała formacja chrześcijańska jest przede wszystkim pogłębieniem kerygmy”.

Evangelii Gaudium nr 165

M

oim pragnieniem jest wskazanie, jak mocno obecne jest w doktrynie mistycznej św. Teresy od Jezusa przepowiadanie początkowe – kerygmat.

Ten „początek” jest istotnie zauważalny od samych zalążków proponowanej przez nią formacji duchowej aż do jej kontemplacyjnych szczytów. Chociaż sama Teresa nie używała słowa kerygmat, to jednak jego treść okazuje się adekwatnym kluczem interpretacyjnym dla egzystencjalnej lektury dzieł św. Teresy.

Słowo kerygma pochodzi z języka greckiego i oznacza krzyk herolda (gr. κήρυγμα). Święta Teresa staje się heroldem prawdy o zwycięstwie w jej życiu Jezusa, który umarł i zmartwychwstał dla jej zbawienia. Zrobił to nie tylko dla niej. Ona miała w tym uczestnictwo. Gdy chrześcijanin z wiarą przyjmuje prawdę o śmierci i zmartwychwstaniu, ta wiara staje się dla niego dynamizmem przechodzenia z każdej formy śmierci do nowego życia. Droga nawrócenia Teresy zmierza w kierunku coraz mocniejszego odkrywania w sobie obecności Boga, jest prawdziwym przejściem ze śmierci do życia. Z życia dla siebie do życia w Bogu. Z życia dla siebie, które jest śmiercią, do życia u źródeł życia.

Podstawową prawdą kerygmy jest bezwarunkowa miłość Boga do grzesznego człowieka, czyli głoszenie

| 29

Na dnie jeziora chłodna cisza

Kościół świętej Teresy Zenon Choma OCD arkady — miasto światła i ciszy podobne cnotom niewzruszenie podtrzymują nieboskłon jego skrawek wydarto chmurom i gzymsom uchylonym brwiom z perspektywą oka bagniska okalającego jezioro walka świętych rytuałów obłoki dymu zstępowanie nasycone trzepotem złotych piór wciąż jeszcze trwa tyraliera aniołów gotowa do obrony króla tutaj kamienny masyw kotliny osadzony korzeń wieczności gdyby pozwolić jej zanurzyć historię wiarę i czas z antepediów spływają źródła w korycie obfity sakrament wypełnia łożyska suchych rzek odchodzimy przygnieceni światłem z pozycji kolan na tym poziomie brak okien wszystko co istotne przychodzi z góry na dnie jeziora chłodna cisza patrzymy w lustro wody

54 | Głos Karmelu 1 2015

Damian Sochacki OCD redaktor naczelny

Z

enon Choma OCD zadebiutował parę miesięcy temu w zbiorze poezji karmelitańskiej zatytułowanym Z ogrodów Karmelu. Pisze swoje teksty od dawna, lecz dopiero w roku jubileuszowym nadarzyła się okazja do publikacji dla szerszego grona odbiorców.

Przytoczony utwór Kościół świętej Teresy jest ekfrazą, czyli poetycką panoramą starego Przemyśla i wnętrza naszego karmelitańskiego kościoła. Ten dynamiczny obraz prowadzi czytelnika od niskiego rynku, przez ciasne uliczki aż na wzgórze. Później przeprowadza przez bramę, ciągnie wzdłuż nawy i doprowadza do prezbiterium, gdzie zapada cisza.

Czytelnik, który zna miasto Przemyśl, łatwo może sobie wyobrazić drobne arkady rynkowych kamienic, gwar dnia i ciszę nocy – tę paralelę dopełniają

Prenumerata

zap r enume r uj D la cz e g o wa rt o?  Oszczędność Cena jednego numeru dwumiesięcznika „Głos Karmelu” w kiosku to 8 zł.

Cena prenumeraty rocznej (6 numerów): 45 zł Wysyłka na terenie kraju na nasz koszt – do prenumeraty zagranicznej należy doliczyć odpowiednią opłatę pocztową.

 Wygoda Jeśli zamówisz prenumeratę, listonosz dostarczy każdy numer „Głosu Karmelu” wprost do Twojego domu, zanim pojawi się na półkach księgarni.

 Upominek Zamawiając prenumeratę na rok 2015, prenumerator otrzyma upominek od Wydawnictwa – PłYTĘ, na której znajdziecie: 1. Audiobook – Jan Paweł II przewodnikiem we współczesnym świecie; 2. Audiobook – W. Huenermann, Święty i diabeł; 3. Film Piękna Pani – prawdziwa historia.

 Jak zamówić prenumeratę • drogą elektroniczną, wysyłając e-maila na adres: prenumerata@wkb.krakow.pl • telefonicznie, dzwoniąc na numer 12 416 85 00 • drogą pocztową, pisząc na adres: Głos Karmelu, ul. Z. Glogera 5, 31-222 Kraków • wpłacając odpowiednią sumę na konto: Bank PEKAO S.A. III O/Kraków numer konta: 38 1240 2294 1111 0010 1138 4521 z dopiskiem: „prenumerata od numeru...”

Dzieło naszego czasopisma polecamy Waszym modlitwom. Jeśli ktoś pragnie wesprzeć je również finansowo, istnieje możliwość ofiary na rozwój „Głosu Karmelu”; wówczas należy umieścić dopisek „na rozwój Głosu Karmelu”. Za wszelkie złożone ofiary, a przede wszystkim za Wasze modlitwy – składamy serdeczne „Bóg zapłać”!

Dwumiesięcznik poświęcony życiu duchowemu i kulturze chrześcijańskiej Nr 1 (61) styczeń – luty 2015 Za zezwoleniem władzy kościelnej Nakład: 3 500 egz.

Redakcja: Piotr Hensel OCD, Bartłomiej Kucharski OCD, Andrzej Kuźma, Danuta Piekarz, Damian Sochacki OCD (red. nacz.), Jerzy Zieliński OCD Dtp & prepress: Paweł Matyjewicz Adres: „Głos Karmelu” Wydawnictwo Karmelitów Bosych ul. Z. Glogera 5, 31-222 Kraków

62 | Głos Karmelu 1 2015

Prenumerata: Barbara Godyń tel. 12 416 85 00, 12 416 85 12 email: prenumerata@wkb.krakow.pl Konto: Bank PEKAO S.A. nr 38 1240 2294 1111 0010 1138 4521 Druk: Zakład Graficzny COLONEL S.A. – Kraków Wydawca: Wydawnictwo Karmelitów Bosych Redakcja zastrzega sobie prawo skracania i adiustacji tekstów, zmiany tytułów. Nie zwraca artykułów niezamówionych.

Zdjęcia niepodpisane pochodzą z archiwum redakcji.

Na okładkach: Freeimages, Robert Kneschke –Dreamstime

www.gloskarmelu.pl

Szkoła więzi

z Bogiem

i z człowiekiem