Maleńka miłość. Kult Praskiego Dzieciątka Jezus

„Boskiemu Dzieciątku cześć!

Matce Najświętszej dzięki za dar Dziecięcia i dziecięctwa”.

Sł. B. Anzelm Gądek OCD

Maleńka Miłość Kult Praskiego Dzieciątka Jezus Modlitewnik

Wydawnictwo Karmelitów Bosych Kraków 2013

WPROWADZENIE 26 września 2009 r. w karmelitańskim Sanktuarium Dzieciątka Jezus w Pradze gościł Ojciec Święty Benedykt XVI rozpoczynający swoją trzydniową pielgrzymkę po Czechach. Sam Papież pragnął zainaugurować apostolską wizytę od nawiedzenia cudownej figurki Praskiego Dzieciątka Jezus i modlitwy przed nią. W słowach skierowanych do wiernych (z których sporą część stanowiły dzieci) podkreślił ważne zadanie rodziny w dzisiejszym społeczeństwie dla sprawy wychowania dzieci i przekazywania im głębokiej wiary. Prosił w modlitwie Dziecię Jezus o jedność i zgodę w rodzinach, zaznaczając, iż to właśnie dzieci „są przyszłością i nadzieją ludzkości”.

MODLITWA OJCA ŚWIĘTEGO BENEDYKTA XVI

U STÓP PRASKIEGO DZIECIĄTKA JEZUS

Panie Jezu!

Widzimy Cię jako Dziecko i wierzymy, że Ty jesteś Synem Bożym, Który przez Ducha Św. stał się

człowiekiem w łonie Maryi Dziewicy. Tak jak w Betlejem, także i my razem z Maryją i Józefem, aniołami i pasterzami adorujemy Cię i wyznajemy, że jesteś naszym jedynym Zbawicielem. Stałeś się ubogim, aby nas swym ubóstwem ubogacić; daj nam, abyśmy nigdy nie zapominali o ubogich i o wszystkich, którzy cierpią.

Strzeż nasze rodziny, błogosław wszystkie dzieci świata i spraw, aby zawsze panowała między nami miłość, którą Ty nam przyniosłeś i która czyni nasze życie bardziej szczęśliwym. Daj wszystkim, o Jezu, uznać prawdę Twego Narodzenia, aby wszyscy poznali, że Ty przyszedłeś przynieść całej rodzinie ludzkiej światło, radość i pokój.

Ty jesteś Bogiem i żyjesz, i królujesz z Bogiem Ojcem, w jedności Ducha Świętego, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

I my pragniemy, aby Boskie Dziecię Jezus dane nam przez Ojca z Nieba stało się naszym codziennym towarzyszem, z którym rozpoczynać będziemy każdy dzień, każde dzieło, każde dobro – aby Jego błogosławieństwo ogarniało cały świat i każdego człowieka (poczynając od dzieci). Niechaj zatem ten modlitewnik posłuży zapoznawaniu się i zaprzyjaźnianiu z Tym, Który, będąc Bogiem, dla nas stał 6

się człowiekiem, by swoim Dziecięctwem ukazywać nam drogę do odkrywania naszego Dziecięctwa Bożego w jednym i tym samym Ojcu. Niech rozpala w nas poprzez modlitwę: miłość i wdzięczność, ufność i prostotę, gorliwość i wytrwałość w stałej łączności z Jezusem w Jego uniżeniu i pochylaniu się nad nami. Niech przyczynia się i będzie zachętą do powstawania nowych, rozwoju i umacniania istniejących oraz odradzania się na nowo dawnych Bractw Praskiego Dzieciątka Jezus.

Dziękuję z całego serca niestrudzonym apostołkom Dzieciątka Jezus – Irenie i Marcie za opracowanie i przygotowanie do druku tego modlitewnika, za cały wkład w uaktualnienie Statutu Bractwa i za powołanie do życia i opiekę nad Bractwem w Rzeszowie. Bóg zapłać wszystkim, którzy umożliwili wydanie modlitewnika. o. Paweł od Chrystusa Frasobliwego OCD Asystent Prowincjalny Bractwa Praskiego Dzieciątka Jezus

7

I. INFORMACJE

WSTĘP Drodzy Czciciele Najświętszego Dzieciątka Jezus!

Oddajemy Wam to niewielkie opracowanie, by w sposób zwięzły przedstawić święte dzieciństwo Jezusa i tym samym pomóc uwielbiać i adorować Go. Kult Dzieciątka Jezus wpisuje się w kult osoby Jezusa Chrystusa Zbawiciela świata. Obejmuje czcią i nabożeństwem tajemnicę Wcielenia Słowa, czyli Syna Bożego, oraz tajemnicę Jego życia od poczęcia do dwunatego roku życia.

Kult zrodził się i rozwinął w tradycji karmelitańskiej. Jak czytamy w Księdze Królewskiej (1Krl 18, 41–46), mąż Boży Prorok Eliasz modląc się na górze Karmel, ujrzał chmurkę małą niczym ludzka dłoń unoszącą się nad morzem, która była obrazem Najświętszej Maryi Panny, wybranej przez Boski Majestat na matkę Syna Bożego. W późniejszych wiekach Maryja wyróżniła tę wspólnotę zakonną, określając ją mianem swojego Zakonu.

Dziecko wnosi do każdej rodziny radość, pokój, miłość, jedność. Przez nabożeństwo do Dzieciątka Jezus odrodzą się nasze rodziny, domy napełnią się szczęściem, zapanuje w nich atmosfera serdeczności, zrozumienia i wzajemnej miłości. Przez cześć, uwielbienie i adorowanie tajemnicy Dziecięctwa Bożego spłyną na nas nieprzebrane łaski i błogosławieństwa, wsparcie w codziennych potrzebach, postęp w cnotach. „Im więcej mnie uczcicie, tym więcej błogosławić wam będę”, usłyszał o. Cyryl, karmelita bosy, gdy modlił się przed cudowną figurką Dzieciątka Jezus w Pradze.

Niech więc ta książeczka będzie pomocą w oddawaniu czci Dzieciątku Jezus.

1. HISTORIA KULTU DZIECIĄTKA JEZUS Najstarsza karmelitańska tradycja widziała w św.

Eliaszu, żyjącym na górze Karmel, tego, który ujrzał w małym obłoczku unoszącym się nad morzem tajemnicę narodzin Dzieciątka Jezus. Obłoczek, który przyniósł ożywczy deszcz dla Izraela, miał symbolizować w prorockiej wizji Eliasza Maryję, zaś deszcz – Dzieciątko Jezus.

W IV w. rozpoczął się ruch pielgrzymkowy do Ziemi Świętej. Pielgrzymi nawiedzali również Grotę 10

Narodzenia. Z inicjatywy św. Heleny i jej syna Konstantyna została w Betlejem wybudowana pięcionawowa Bazylika Narodzenia. Już w VII w. czczone były relikwie żłóbka betlejemskiego składające się z pięciu deszczółek umieszczone w drogocennym relikwiarzu. Obecnie można je nawiedzać w Rzymie w Bazylice Santa Maria Maggiore.

Początków kultu Dzieciątka Jezus, według tradycji przekazywanej jako legenda, należy poszukiwać w Hiszpanii, w czasie wojen katolików z Maurami. Między Sewillą a Kordobą wznosił się wówczas klasztor karmelitański. Został on doszczętnie zniszczony przez Maurów. Z pożogi ocalało jedynie czterech mnichów. Jeden z nich imieniem Józef miał szczególne nabożeństwo do Dzieciątka Jezus i Świętej Rodziny. Pewnego razu podczas pracy na polu, przyszło do niego nieznane dziecko i zaprosiło go do modlitwy „Anioł Pański”. Gdy wypowiedział słowa „błogosławiony Owoc twego żywota”, dziecko powiedziało: „To Ja jestem” i zniknęło. Ojciec Józef zaczął rzeźbić figurkę, lecz twarz dziecka zamazała mu się w pamięci i nie mógł dokończyć dzieła. W jego sercu pozostało pragnienie zobaczenia dziecka, by móc dokończyć rzeźbę. Spełniło się ono, gdy był staruszkiem. Dziecko pojawiło się ponownie i rzekło: „Przyszedłem pokazać się tobie jeszcze raz, abyś 11

mógł dokończyć wiernie mój wizerunek”. Ojciec Józef z zapałem wziął się do pracy i gdy zakończył modelowanie twarzy, poczuł się bardzo szczęśliwy.

Położył się, by odpocząć, i zasnął, by już się nie obudzić. Boski gość odwołał go do wieczności. W pamięci karmelitańskich zakonników i mieszkańców Hiszpanii pozostała figurka Dzieciątka Jezus.

Odnowienie kultu Dzieciątka Jezus nastąpiło w XVI w. za sprawą św. Teresy od Jezusa, reformatorki Karmelu w Hiszpanii, która bardzo kochała Dzieciątko Jezus i miała wobec Niego niezachwianą ufność. Przedmiotem czci była figurka Dzieciątka Jezus otulona suknem. Kiedy św. Teresa wyjeżdżała na nową fundację, zabierała ze sobą figurkę, mając pewność powodzenia swej misji. W 1580 r. św. Teresa przybyła do miejscowości Villanueva de la Jara, by założyć klasztor. Jak zawsze miała z sobą figurkę Dzieciątka Jezus. Podczas procesji z Najświętszym Sakramentem, w której szła Matka Teresa, siostra Anna od św. Augustyna widziała Dzieciątko Jezus, które chodziło od Monstrancji do Matki Teresy od Jezusa. Siostra Anna miała być furtianką nowego klasztoru. Matka Teresa dała jej figurkę Dzieciątka Jezus, którą nosiła przy sobie, i powiedziała: „We wszystkich potrzebach klasztoru udawaj się do tego Dzieciątka Jezus, a wszystko otrzymasz od Niego”.

12

Siostra Anna mianowała Dzieciątko założycielem klasztoru. Boskie Dzieciątko błogosławiło fundacji, a klasztor ten nazwano „cudownym klasztorem”.

Pewnego dnia Matka Teresa, będąc w klasztorze, spotkała małe śliczne dziecko otoczone światłością i zapytała je: „Jak się nazywasz miłe Dziecię?”. Wtedy ono odpowiedziało pytaniem: „A wy jak się nazywacie?”. Odpowiedziała: „Ja nazywam się Teresa od Jezusa”. Wówczas odpowiedziało: „A ja nazywam się Jezus od Teresy”. Święta Teresa starała się, by w Karmelu święta Bożego Narodzenia obchodzono uroczyście, z wielką radością. Urządzano w tym czasie podczas rekreacji w klasztorze pobożne przedstawienia, w których brali udział św. Teresa i św. Jan od Krzyża. Grał on rolę św. Józefa.

Na początku XVII w. we Francji, w Beaune, przyszła na świat Małgorzata Parigot. Wstąpiła ona później do klasztoru karmelitanek bosych i przyjęła imię Małgorzata od Najświętszego Sakramentu. Ją to wybrał Jezus, by przekazała światu nabożeństwa do Jego Najświętszego Dziecięctwa.

W tym czasie trwały w Europie wojny między protestantami a katolikami. Państwo cesarza Ferdynanda II niszczyły wojska protestanckie. W 1620 r. pod Białą Górą koło Pragi doszło do decydującej 13

bitwy zakończonej zwycięstwem wojsk cesarskich.

Przyczynił się do tego o. Dominik od Jezusa i Maryi, karmelita bosy. Zagrzewał on z krzyżem w ręku rycerzy do walki, błogosławiąc ich, a umierającym udzielał pomocy. Wdzięczny i pobożny monarcha ufundował w Pradze kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Zwycięskiej, a przy nim klasztor karmelitów bosych. Jego poświęcenie odbyło się 8 września 1624 r.

W tym czasie w Hiszpanii księżna Maria Manrique de Lara podarowała swej córce Monique wychodzącej za mąż za księcia czeskiego Perstejna figurkę Dzieciątka Jezus będącą cennym skarbem rodzinnym. W ten sposób Dzieciątko Jezus z Hiszpanii zawędrowało do Pragi. Figurkę tę w 1628 r. ich córka Polyxena Lobkowitz podarowała klasztorowi Karmelitów Bosych w Pradze. Składając ją w darze, powiedziała: „Przekazuję wam to, co mam najdroższego. Miejcie cześć do Dzieciątka Jezus, a dobrze będzie się wam działo”. Istnieją na ten temat zapisy historyczne. Księżna Polyxena miała niezachwiane przekonanie, że Pan Jezus przywiązał do tej figurki wiele łask. Ojcowie karmelici dar przyjęli z wdzięcznością i umieścili w wewnętrznej kaplicy klasztoru.

Pierwsi cześć Dzieciątku zaczęli oddawać nowicjusze. Szczególną czcią otaczał Dzieciątko Jezus ojciec 14

Cyryl od Matki Bożej, który doznawał wielu łask.

W noc Bożego Narodzenia 1629 r. został uwolniony od ciężkich utrapień wewnętrznych trwających przeszło 30 lat. Odtąd stał się jeszcze gorliwszym czcicielem Bożej Dzieciny.

Czasy były nadal niespokojne. Odrodziły się znowu rozruchy protestanckie. Napady wojsk nieprzyjacielskich niszczyły kościoły i klasztory katolickie.

Klasztor Karmelitów Bosych w Pradze uległ zdewastowaniu, a figurka została sponiewierana przez dzikich żołdaków. Dopiero pokój zawarty w 1635 r. uwolnił kraj od wojsk nieprzyjacielskich i pozwolił karmelitom powrócić do swego klasztoru. Figurka Dzieciątka Jezus zaginęła. Głód, nędza i choroby szerzyły się w kraju.

Ojciec Cyryl od Matki Bożej, powróciwszy w 1637 r. do Pragi, rozpoczął poszukiwanie ukochanej figurki Dzieciątka Jezus. Znalazł ją za zburzonym ołtarzem zniszczoną, przywaloną gruzami. Zapłakał, oczyścił jak mógł najlepiej i umieścił w chórze zakonnym.

Pełni ufności zakonnicy zanosili modły do Dzieciątka Jezus. W tym czasie wojska szwedzkie oblegały Pragę. Cyryl modlił się przed uszkodzoną figurką Dzieciątka Jezus z połamanymi rękami i wtedy usłyszał głos: „Miejcie litość nade mną, a Ja będę miał litość nad wami, oddajcie mi moje ręce, a ja wam 15

pokój zapewnię. Im więcej mnie czcić będziecie, tym więcej będę wam błogosławić”. Ojciec Cyryl przedstawił prośbę przeorowi. Był to duży wydatek dla zubożałego klasztoru i przeor nie zgodził się. Cyryl modlił się nieustannie pełen nadziei na spełnienie życzenia Dzieciątka. Po trzech dniach został wezwany do umierającego staruszka, który ofiarował pieniądze dla Dzieciątka Jezus. Przeor, zamiast naprawić uszkodzoną figurkę, kupił nową. W tym samym dniu, gdy ustawiono nową figurkę, spadł na nią świecznik i ją roztrzaskał, przeor zaś rozchorował się i został usunięty z urzędu. Jego następca pragnął naprawić figurkę, lecz brakowało na to funduszy. Ojciec Cyryl nie ustawał w modlitwie i znów usłyszał głos: „Umieśćcie Mnie przy wejściu do zakrystii, a znajdzie się ktoś, kto ulituje się nade mną”.

Cyryl spełnił życzenie Dzieciątka. Niedługo potem przechodził tamtędy nieznajomy pan, zauważył figurkę i zwrócił się do o. Cyryla: „Ojcze, powierz mi to Dzieciątko Jezus, a naprawię je swoim kosztem”.

Ojciec Cyryl z radością przyjął propozycję i za kilka dni figurka została naprawiona. Dobroczyńca został hojnie obdarowany łaskami, uzdrowiony z niebezpiecznej choroby. Z wdzięczności ufundował kaplicę, by Dzieciątko mogło odbierać cześć publicznie.

16

W tym czasie zachorowała hrabina Elżbieta z rodziny Lobkowitz. Jej pobożny mąż udał się do klasztoru z prośbą o przywiezienie Dzieciątka Jezus. Chora modliła się gorąco przed figurką i po jej ucałowaniu została uzdrowiona. Wdzięczna hrabina ufundowała Dzieciątku złotą koronę, a jej mąż srebrną lampę, kosztowny relikwiarz oraz zapisał fundusze na utrzymywanie wiecznego światła przed statuą Bożej Dzieciny. Przez lata Dzieciątko Jezus dokonało wielu cudów, których opisy zebrano w książeczce Cudowne Dzieciątko Jezus. Historia – łaski odebrane – nabożeństwo, wydaną przez „Głos Karmelu” w 1928 r.

W latach 1639–1641, kiedy wojska szwedzkie oblegały Pragę, mieszkańcy zanosili modły do Dzieciątka Jezus o ratunek. Miasto zostało uratowane, wojska nieprzyjacielskie wycofały się. To spowodowało wzrost kultu Dzieciątka Jezus. W święto Imienia Jezus w 1644 r. została poświęcona kaplica Dzieciątka Jezus w klasztorze i odtąd dzień ten ustanowiono jako świąteczny, odpustowy. Za sprawą hrabiego Bernarda de Martinitz i naczelnika miasta, w dniu 4 kwietnia 1655 r. w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, figurkę ukoronował Biskup de Corti.

Odtąd rocznicę tę obchodzi się w Pradze jako wielką uroczystość. Kult Dzieciątka Jezus w Karmelu trwał i rozwijał się.

17

We Francji w 1873 r. urodziła się w rodzinie państwa Martin ich ostatnia córka Teresa. Wstąpiła ona do klasztoru Karmelitanek Bosych w Lisieux.

W swoich rękopisach zapisała: „Dniem w którym otrzymałam łaskę dojrzałości, jednym słowem łaskę mojego całkowitego nawrócenia był 25 grudnia 1886 r.

W tę noc pełną światła rozpoczął się trzeci okres w moim życiu, najpiękniejszy ze wszystkich, najobfitszy w łaski Nieba”. Zmarła w 1897 w wieku 24 lat.

Dziś jest wielką świętą i doktorem Kościoła. Swą miłość do Dzieciątka Jezus wyraziła w grudniu 1896 r. wierszu pt. Do Dzieciątka Jezus i modlitwie: „Jezu, Ty znasz moje imię…

Ja nucę pieśń zachwytu I biorę Cię w me objęcia O Dziecię Jezus przecudne!

Pod Twymi stopkami, Jezu Maleńki, Żyć pragnę w ukryciu na nędznej tej ziemi, Słodząc krok każdy bolesnej Twej męki Kwiatami mymi!...”.

Według św. Teresy, aby być prawdziwym przyjacielem Dzieciątka Jezus, trzeba pielęgnować i rozwijać w sobie ewangeliczne cechy dziecięctwa, które 18

nas upodabniają najbardziej do Boga. Są nimi pokora, prostota i spontaniczność, bezgraniczna ufność i całkowite zawierzenie, miłość i serdeczność, wewnętrzna wolność i czystość serca, ubóstwo. Bardzo często te wartości musimy zdobywać z trudem i w walce. Wpisują się w nią słowa Jezusa: „zaprawdę powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim” (Mt 18, 3-4) Po objawieniach św. Małgorzaty od Najświętszego Sakramentu w Beaune we Francji kult Dzieciątka Jezus umocnił się i rozwinął. W Pradze książę kardynał Schönborn, biskup praski, założył przy kościele Najświętszej Maryi Panny Zwycięskiej Bractwo pod wezwaniem łaskami słynącego Praskiego Dzieciątka Jezus. W XVIII w. sława Praskiego Dzieciątka Jezus i cześć dla Niego rozchodziły się poza Pragę i Czechy. Rzeźbiarz czeski Jan Jerzy przygotował kopie figurki, które wędrowały po krajach Europy. Wielką czcią otaczają Dzieciątko Włosi, którzy wybudowali w Arenzano bazylikę ku czci Praskiego Dzieciątka Jezus. W XIX w. kult ten przeniknął do Ameryki i Australii.

19

III. ŹRÓDŁA, OPRACOWANIA 1. Żywot siostry Małgorzaty od Przenajświętszego Sakramentu, Kraków 1890.

2. Dzieci Matki Boskiej Szkaplerznej, Kraków 1910.

3. Cudowne Praskie Dzieciątko Jezus, Kraków 1928.

4. Droga Betlejemska, Kraków–Balice 1993 r.

5. Nowenna do Praskiego Dzieciątka Jezus, Kraków 2000.

6. Tarka Bronisław OCD, Boskie Dzieciątko czekamy na Ciebie, Przemyśl 2001.

7. Nowenna do Dzieciątka Jezus, Kraków 2006.

8. Maleńkie, ale Wszechmocne, Tuchów 2006.

9. Nabożeństwo do Dzieciątka Jezus, Kraków 2008.

10. Król mojej Duszy, Łódź 1998.

11. Św. Teresa od Dzieciątka Jezus, Rękopisy autobiograficzne, Kraków 1997.

12. Nim skarby nasze. Modlitewnik, Poznań 2010.

107

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

5

I. INFORMACJE Wstęp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

1. Historia kultu Dzieciątka Jezus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

2. Kult Dzieciątka Jezus w Polsce . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

3. Kult Dzieciątka Jezus w Rzeszowie . . . . . . . . . . . . . . . .

4. Nabożeństwo do Dzieciątka Jezus . . . . . . . . . . . . . . . . .

9 10 20 23 27

II. MODLITWY Koronka do Dzieciątka Jezus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Droga Betlejemska . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Mała Koronka do Dzieciątka Jezus . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Nowenna do Dzieciątka Jezus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Miesiąc Jezusowy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Litania do Najświętszego Imienia Jezus . . . . . . . . . . . . . .

Litania do Boskiego Dzieciątka Jezus . . . . . . . . . . . . . . . . .

Litania do Najśw. Duszy Dzieciątka Jezus . . . . . . . . . . . .

Uwielbienia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Westchnienia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Zmiłuj się... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Wezwania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

31 32 43 45 53 56 60 66 69 70 71 72

Prośby . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Ofiarowanie siebie Dzieciątku Jezus . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Modlitwa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Poranne ofiarowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Modlitwa wieczorna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Modlitwa w każdej potrzebie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Chryste przychodzący na świat . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Modlitwa za nowonarodzone dzieci . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Modlitwa za dzieci . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Poświęcenie się dzieci Dzieciątku Jezus . . . . . . . . . . . . . .

Modlitwa dzieci . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Modlitwa uczniów – odmawiana podczas roku szkolnego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Modlitwa do Dzieciątka Jezus – św. Teresy od Dzieciątka Jezus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Modlitwa do Dzieciątka Jezus o uleczenie chorego . . .

Modlitwa do Dzieciątka Jezus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Ofiarowanie się Boskiemu Dzieciątku Jezus . . . . . . . . . .

Modlitwa do Imienia Dzieciątka Jezus . . . . . . . . . . . . . . .

Na Boże Narodzenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Na Nowy Rok . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Na święto Trzech Króli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Modlitwa o uproszenie łask za przyczyną sługi Bożego Anzelma Gądka OCD . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

74 75 76 77 77 78 79 80 81 81 82 83 84 84 85 86 87 88 88 89 90

III. PIEŚNI Królu mej duszy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 91 Witamy Ciebie, Panie Jezu Chryste! . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92

110

Boskie Dzieciątko . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Czekam na Ciebie, Jezu mój mały . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Kiedyś o Jezu, chodził po świecie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Wznoszę ręce me wzwyż . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Pan Jezus już się zbliża . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Ty, coś wieczną rzucił chwałę. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

93 93 94 95 95 97

IV. DODATEK Statut Bractwa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 99 Ceremoniał przyjęcia do Bractwa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104 Źródła, Opracowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 107 Spis treści . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 109

111

© Copyright by Bractwo Praskiego Dzieciątka Jezus, Rzeszów-Fara 2013 Wydawnictwo Karmelitów Bosych, Kraków 2013 Opracowanie: Bractwo Praskiego Dzieciątka Jezus, Rzeszów-Fara Korekta: Iwona Pawłowska Design & dtp: Paweł Matyjewicz Imprimi potest Andrzej Ruszała OCD, prowincjał Kraków, dnia 9 sierpnia 2012 r. nr 274/2012 Kościół Farny pw. św. Wojciecha i św. Stanisława, Biskupów pl. Farny 5 35-010 Rzeszów tel. 17 852 03 55

ISBN 978-83-7604-190-2