wilde verleiding uit AndalusiÍ foto´s en tekst: Jan Katuin
De foto´s in dit boek zijn gemaakt tijdens mijn dagelijkse wandelingen samen met mijn camera en hond. Een wandeling in de winter duurt misschien een uurtje, maar een wandeling in het voorjaar duurt gauw twee uur. Denk niet dat ik dan een enorme afstand afleg, meestal is het niet meer dan 1 of 2 kilometer. Mijn oog doet niets anders dan kijken naar luchten, veranderingen in het landschap, vreemde composities en planten die ik nog niet gezien heb en geloof mij, in Andalusië kom ik iedere dag wel één of meer planten tegen die ik nog nooit gezien heb. Het zoeken naar vreemde composities en verstrengelingen van planten vergt ook veel tijd. In de maanden maart en april zoekt en vindt bijna iedere plant zijn eigen weg, vaak recht omhoog. Half mei begint de chaos, bloemen sterven af, andere planten zijn zo groot geworden dat ze elkaar verdringen. Het afsterven van de bloemen is een nieuwe opgave voor het oog. Klaprozen lijken zich vaak te omarmen, ze lijken soms samen dood te gaan, andere planten laten hun kopje hangen of zijn in een dag verdwenen. Voor mij zijn deze wandelingen een avontuur vol verleiding. Dat avontuur vertel ik en de verleiding laat ik zien in dit fotoboek. Jan Katuin
Januari
December, januari, februari Winter, als je het winter kunt noemen, zorgt voor verstilde landschappen en ieder jaar worden we wel een dag of twee verrast met een sneeuwbui. Dit levert mooie plaatjes op, de winter zorgt ook voor wolken. Die wolken zorgen weer voor spectaculaire zonsondergangen. De zon gaat ´s morgens vaak in gevecht met de laaghangende wolken. De wolken schuiven heen en weer. De bergtoppen verdwijnen en doemen even later weer op. Bijna altijd wint de zon en zie je de wolken oplossen. Temperaturen variÍren overdag tussen de 5 en 18 graden.
Januari en februari lopen makkelijk in elkaar over. De amandelbomen bloeien nog de hele maand februari. Half februari ontdekte ik de eerste narcisjes. Een week later waren er hele hellingen bedekt met de gele bloempjes.
Nog nooit heb ik in het voorjaar zoveel narcissen zien bloeien. De eersten heb ik gespot half februari en ze bloeien door tot ongeveer begin april. Ook de blauwe druifjes vind je in maart. Het is een genot om al die bloemen hier in het wild te zien groeien die in Noord-Europa in de tuinen het voorjaar aankondigen. De landschappen zijn in de wintermaanden vaak gehuld in wolken. Door de zon verdwijnen de wolken snel en je kunt er prachtige foto´s van maken, zoals hiernaast de zogenaamde Indianenkop van Antequera. De kleuren zijn echt zo blauw.
Ieder voorjaar raak ik weer onder de indruk van de enorme hoeveelheid wilde bloemen in AndalusiĂŤ. Voor dit boekje heb ik mij beperkt tot de wilde bloemen die na een enorm nat voorjaar van 2018 te zien waren in de directe omgeving van ons huis. De bloemenweelde begint eind januari met het bloesemen van de verwilderde amandelbomen, daarna volgen al snel wilde irissen en narcissen met bloemetjes zo groot als een vingernagel, blauwe druifjes, orchideetjes, daarna is het niet meer te benoemen. Voorjaar 2018 was een ongekende wereld vol met bloemen, waar je ook maar keek. Naast al die prachtige bloeiende bloemen ben ik ook erg geĂŻnteresseerd in de staat waarin ze verwelken of verdrogen in de hete zon. De klaprozen zijn in dat geval een gevaar voor mij als fotograaf, want ik ken geen enkele bloem die zo mooi afsterft en ik blijf ze maar fotograferen.
Maart
April De bermen worden steeds groener en vooral na een paar fikse regenbuien schiet er van alles uit de grond. Binnen de kortst mogelijke tijd zie je allerlei prachtige bloemen. Mijn speurtocht naar wilde orchideetjes begint zo ongeveer om deze tijd, soms al in maart.
in de Sierra van Loja kun je op 1640 meter hoogte wandelen door een kaal karstgebergte in een ruig landschap. Er zijn enorme vergezichten over de provincies Granada, Mรกlaga en Cรณrdoba. De vele windmolens geven je een nietig gevoel in deze vlaktes waar je bijna geen mens maar wel schapen en geiten tegenkomt. Op 13 april 2018 was er de dag ervoor sneeuw gevallen. De zon liet alles snel smelten, maar ik vond dit gele bloemetje eenzaam zijn best doen kou en sneeuw te trotseren.
Mei Normaal begint in mei al het verdorren van het landschap. Veel bloemen verdrogen of blijven klein. In 2018 viel in mei ook geregeld een flinke regenbui en de temperaturen bleven schommelen tussen de 17 en 24 graden. Ideaal voor de natuur. De bloemen bleven maar komen, de stengels werden per dag langer en door de enorme overvloed begon er op sommige plekken een gevecht tussen de plantensoorten om te overleven. Soms heerste er complete chaos in het plantenrijk.
Mei en juni zijn de maanden van de klaprozen en papavers. Bloemen die door hun felrode kleuren overal opvallen. Ze groeien vaak in groepen. De bloemvormen veranderen permanent door de wind en een regenbui zorgt voor mooie foto´s. Het afsterven van de klaproos en papaver is een fenomeen waar ik als fotograaf niet aan voorbij kan lopen.
Ik ben niet de enige liefhebber van het bloemenrijk. Dagelijks zie ik veel planten met bezoek. Soms zijn de bezoekers zo klein dat ik ze pas op het computerscherm ontdek.
Juni De zomer zou moeten beginnen, maar in 2018 loopt alles anders. Ongewoon koel in AndalusiĂŤ, temperaturen nog steeds tussen de 18 en 25 graden. Iedere dag ontdek ik weer nieuwe bloemen, de chaos wordt ook steeds groter. Soms loop ik tot mijn middel door de planten. Ik heb nog nooit zoveel dille zien bloeien, de soms bijna manshoge grassen geven enorme wolken stuifmeel af als ik er tussendoor wandel.
Pluizen Begin mei tot half juli vormen zich de meeste pluizen, zaden, en het stuifmeel dat veel allergie veroorzaakt. In bijna alle dorpen zie je mensen met mondkapjes rondlopen in de hoop dat dit de allergie tegengaat. De paardenbloemen, tientallen soorten, en vele andere soorten bloemen die pluizen vormen zijn prachtig om wat dichterbij te bekijken. Dood gaan en nieuw leven produceren kan in de plantenwereld op een erg mooie en intrigerende manier.
Chaos
We wandelen en kijken door. Juni nadert haar einde. Alles verdort door de hete zon, het is inmiddels dagelijks tussen de 30 en 35 graden, distels trotseren de hitte en groeien metershoog, de laatste nieuwe bloemen groeien tussen de restanten van hun voorgangers. Blauw, wit en paars hebben ineens de overhand.
Strangers
Ik hoop dat je via dit fotoboek een goede indruk hebt gekregen van de overweldigende natuur in AndalusiĂŤ. Duqua, onze hond en ik kunnen er in ieder geval niet genoeg van krijgen. Dit alles zelf ontdekken kan vanuit ons vakantiehuis. Jan Katuin www.casaconguino.com
Misschien wel het belangrijkste bloemetje van AndalusiĂŤ. De bloesem van de olijfboom.
Een wandeling door de natuur in AndalusiĂŤ tijdens de eerste zes maanden van 2018.
katuinjan@hotmail.com www.jankatuin.com