33_dni_przygotowania_ISUU by Esprit

PRZYGOTOWANIA DO ODDANIA SIĘ

s. Bożena Maria Hanusiak pust.

PRZYGOTOWANIA

DO ODDANIA SIĘ

Nihil obstat

Kuria Metropolitalna w Krakowie nr 3394/2024, 23 października 2024 r. bp Janusz Mastalski, wik. gen. ks. dr Franciszek Ślusarczyk, cenzor

Projekt okładki: © Małgorzata Bocian

Materiały okładkowe: Jean Auguste Dominique Ingres, The Virgin Adoring the Host / The Metropolitan Museum of Art, domena publiczna

Konsultacja teologiczna: o. prof. dr hab. Tomasz Dąbek OSB

Redakcja: Celina Woryna, Krystyna Stobierska

Skład i łamanie: Kamil Gorlicki

ISBN 978-83-68317-22-0

Wydanie i , Kraków 2025

Druk i oprawa: Drukarnia im. A. Półtawskiego

Wydawnictwo Esprit sp. z o.o. ul. Władysława Siwka 27a, 31-588 Kraków tel. 12 267 05 69, 12 264 37 09

e-mail: sprzedaz@esprit.com.pl ksiegarnia@esprit.com.pl biuro@esprit.com.pl

Księgarnia internetowa: www.esprit.com.pl

do

Przygotowanie

oddania się Maryi

Oddanie się Maryi to duchowa praktyka poświęcenia się Niepokalanej Matce, podejmowana z pragnienia serca, które Ją poznaje i kocha. Jest wejściem na drogę całkowitej zależności od Niej. Ta zależność, nazwana przez św. Ludwika Marię Grigniona de Montfort „świętą niewolą”, doprowadziła wielu na wyżyny łaski. Dlatego dzieła wielkiego czciciela Maryi są najlepszym drogowskazem, pomocnym w odkrywaniu tego świętego nabożeństwa, będącego darem Maryi. Jego owocem ma być całkowite upodobnienie do Jezusa Chrystusa i ukształtowanie Go w tych, którzy w Niego wierzą. Oddanie się Maryi słusznie jest nazywane także oddaniem się Jezusowi Chrystusowi przez Maryję.

Oddanie się Maryi to nie tylko jednorazowy akt, ale duchowa droga na całe życie, otwarta dla wszystkich, podejmują ją jednak ludzie pokorni i pełni prostoty. Święty Ludwik, sam ukształtowany przez Maryję,

zachęcając do praktykowania „świętej niewoli”, zaznacza, że w swojej słabości zaledwie szkicuje to nabożeństwo, które odsłonił przed nim Duch Święty1 . Każdy, kto z Jego woli odkrywa to nabożeństwo, stosownie do otwarcia na działanie Boga i wewnętrznej gotowości przyjęcia łaski, będzie wzrastał w więzi z Maryją, a przez Nią z Jezusem Chrystusem. Jeśli dochowa wierności temu nabożeństwu, wchodząc w jego głębię, zadziwi się wielkością Bożego daru i przyzna za wielkimi świętymi, że wszystko zawdzięcza Maryi. Owocem zaś będzie wzrost cnót, nade wszystko pokory, wiary, nadziei i miłości. Przygotowanie do oddania się Jezusowi Chrystusowi przez Maryję ma być czasem, w którym człowiek uczy się ofiarowywać Bogu przez Nią w duchu pokuty wszystkie swoje dobre uczynki jako zadośćuczynienie za swoje grzechy. Święty Ludwik podczas przygotowania zaleca modlić się do Ducha Świętego oraz każdego dnia odmawiać Witaj, Gwiazdo Morza, a także Litanię loretańską i Różaniec, następnie Litanię do Ducha Świętego2 w celu wypraszania sobie odpowiedniego

1 Por. św. L.M. Grignion de Montfort, Tajemnica Maryi, tłum. s. M.J. od Wcielenia OCD, Niepokalanów 2004, nr 59.

2 Por. tenże, Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny, tłum. P. Toporek, Kraków 2016, nr 228 i 229.

usposobienia serca i poznania Maryi (modlitwy te są zawarte i szczegółowo opisane w dodatku na końcu książki). Sam Bóg pragnie odsłaniać tajemnicę Maryi przed swoimi dziećmi, często najmniejszymi, obciążonymi słabością, grzechem, aby przez wierne nabożeństwo doszły do pełni jedności z Nim. Trzeba nie tylko dobrze je znać, ale nade wszystko nim żyć, według zasady ujętej przez św. Ludwika: czyniąc wszystko z Maryją, w Maryi i przez Maryję. Mają w tym pomóc rozważania oparte na duchowych dziełach świętego – Tajemnicy Maryi oraz Traktacie o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny . Lektury św. Ludwika są na tyle głębokie, że trzeba do nich powracać, powtarzać je i rozważać, aby jak najowocniej wejść w praktykowanie świętego nabożeństwa.

Przez nie – jak zapowiadał siedemnastowieczny autor tych dzieł – Bóg wzbudzi ludzi wielkich, pełnych

Ducha Świętego i ducha Maryi, przez których Niebieska Matka będzie czynić w świecie wielkie cuda, niszcząc grzech i szerząc królestwo Jezusa Chrystusa.

Każdy chrześcijanin powołany jest do tej wielkości. Oddanie się Maryi i trwanie na drodze prawdziwego nabożeństwa to nic innego, jak stałe odnawianie łaski chrztu świętego i wydobywanie ze skarbca swego serca tego, czym obdarowani zostaliśmy przez Boga,

oraz pomnażanie otrzymanego daru, aby dojść do pełni życia w Nim i osiągnąć wieczne królestwo.

Wspomnienie Matki Bożej od Wykupu Niewolników, 24 września 2024 roku

Dlaczego Maryja?

Jezus w ostatniej godzinie krzyżowej męki przekazał nam w testamencie najdroższą Mu na ziemi osobę, którą sam został obdarowany, przyjmując z Niej ludzkie ciało. To Ona z największą miłością nosiła Go w swoim dziewiczym łonie, zrodziła i wychowywała, by mógł wypełnić plan zamierzony przez Ojca. Stała się też Matką wszystkich wierzących w Niego. Kto odkrywa dar obecności Maryi, zbliża się do Jej Syna. On, obdarowany czułością Serca Matki, zapragnął, aby doświadczały jej także dzieci Jego królestwa. „Podobnie jak w życiu ziemskim, cielesnym, mamy Ojca, którym jest Bóg, i Matkę, którą jest Maryja. Wszystkie prawdziwe dzieci Boga i Jego wybrani mają Boga za Ojca i Maryję za Matkę”3 .

3 Św. L.M. Grignion de Montfort, Traktat o prawdziwym nabożeństwie…, dz. cyt., nr 30.

Stworzyciel za pośrednictwem Niepokalanej zapragnął przeprowadzić swoje dzieło wybawienia człowieka. „Bóg Ojciec dał światu swojego Jednorodzonego Syna właśnie przez Maryję. Choć przez cztery tysiące lat patriarchowie zanosili swe modlitwy, a prorocy i święci Starego Przymierza swe prośby, aby otrzymać ten skarb, jedynie Maryja zasłużyła i znalazła łaskę u Pana dzięki swoim modlitwom oraz wielkości swych cnót. Jak mówi św. Augustyn, świat nie był godny otrzymać Syna bezpośrednio z rąk Ojca, więc dał On Go Maryi, by Ona dała Go światu.

Syn Boży stał się człowiekiem dla naszego zbawienia, ale w Maryi i przez Maryję. Duch Święty utworzył

Jezusa w Jej łonie, uzyskawszy wpierw Jej zgodę za pośrednictwem sług swego dworu”4. Tak oto Maryja włączona w plan miłości Boga względem umiłowanego stworzenia, uczestnicząc w przyjściu na świat Syna Bożego, wciąż uczestniczy w rodzeniu dzieci królestwa Bożego – należących do Mistycznego Ciała Chrystusa.

Syn Boży zechciał uzależnić od tej umiłowanej

Niewiasty swoje poczęcie, narodziny, objawienie się w świątyni, wreszcie ukryte życie w Nazarecie, a ostatecznie swoją mękę i śmierć, w której Maryja uczestniczyła, jednocząc się z Nim w ofierze składanej Ojcu.

4 Tamże, nr 16.

Podobnie jak Go karmiła, wychowywała i troszczyła się o Niego, aby wreszcie Go dla nas poświęcić, tak z woli Boga Maryja troszczy się o każde ze swoich dzieci, ofiarowane Jej przez Jezusa w ostatniej godzinie życia5.

Ta przedziwna zależność od Matki Boga, będąca wolą Stwórcy, jest drogą naśladowania samego Mistrza. „Swoją uległością Jezus Chrystus oddał większą chwałę Ojcu niż swojej Matce przez trzydzieści lat. Większą też niż gdyby nawrócił całą ziemię za pomocą niewyobrażalnych cudów. Jakże wielką chwałę oddajemy Bogu, kiedy poddajemy się Maryi, aby się Jemu podobać przez naśladowanie Jezusa Chrystusa, naszego jedynego Mistrza!”6 Tej zależności od Matki pragnie Bóg dla swoich dzieci.

Przez Maryję Duch Święty ukształtował Boga-człowieka i przez Nią zapragnął kształtować Go w ludziach należących do Mistycznego Ciała Chrystusa.

Tak będzie aż do czasu powtórnego przyjścia Syna Bożego na ziemię. Oni są Jego wybranymi i umiłowanymi. „Bowiem gdy Duch Święty odkrywa w jakiejś duszy Maryję, swoją umiłowaną i nieodłączną Oblubienicę, tym silniej i skuteczniej działa na tego wiernego, by ukształtować w jego duszy Jezusa Chrystusa,

5 Por. tamże, nr 18.

6 Tamże.

a duszę w Jezusie Chrystusie”7. Chociaż Maryja nie była konieczna do realizacji tego planu wobec dzieci Boga, Duch Święty zapragnął włączyć Ją w dzieło kształtowania członków Mistycznego Ciała Chrystusa, podobnie jak ukształtował w Niej Głowę tego Ciała8. Ta pokorna zależność od Matki Syna Bożego, poznawanie i przylgnięcie do Niej, jest wolą samego Stwórcy. Dlatego też każdy, kto przyjmuje Jej pośrednictwo, staje się Mu szczególnie bliski. Duch Święty odkrywa przed swoimi wybranymi tajemnicę Maryi, aby przez Nią rodzić do życia w łasce i formować wiernych Kościoła. Niepokalanej zlecił misję wobec nich: „Jako dobra Matka, urodzisz ich i wychowasz, a jako ich Królowa będziesz nimi kierować i rządzić oraz ich bronić”9.

Stworzyciel, znając słabość człowieka, zechciał, aby miał on do Niego dostęp przez Maryję. „W tej Istocie Umiłowanej znajdzie tylko samego Boga, a nic ze stworzenia, Boga nieskończenie świętego i wielkiego, a jednocześnie pochylającego się nieskończenie ku słabości człowieka. Bóg jest wszędzie, można Go więc znaleźć wszędzie, ale nigdzie Bóg nie jest bliższy stworzeniu i dostępniejszy jego słabości niż w Maryi,

7 Tamże, nr 20.

8 Por. tamże, nr 21.

9 Tamże nr 31.

skoro właśnie po to do Niej zstąpił. Wszędzie indziej jest On chlebem mocnych i Chlebem aniołów, lecz w Maryi jest On chlebem dzieci”10.

J

Pokorna Służebnico Pana, godząc się na plan zbawienia, pozwoliłaś ukształtować w Tobie Syna Bożego. Bóg zapragnął uczynić Cię moją Matką, abyś Ty we mnie zrodziła Chrystusa i ukształtowała mnie na Jego podobieństwo. Jesteś prostą drogą do Twojego Syna. Pragnę zależności od Ciebie. Pragnę całkowitego poddania się zbawczym zamysłom wobec mnie Ojca, który upodobał sobie włączyć Ciebie w dzieło ocalenia i kształtowania swoich przybranych dzieci. Dziękuję Mu, że pozwolił mi poznać Ciebie i rozpalił serce pragnieniem bliskiej więzi z Tobą. Niech Duch Święty dokonuje we mnie przez Ciebie zamierzonego dzieła. Racz przyjąć mnie do grona tych, których masz w swojej opiece, abym w Tobie i z Tobą dostąpił wiecznego królowania w Bogu.

J

Koronka ku czci Najświętszej Dziewicy Maryi złożona z trzech Ojcze nasz i dwunastu Zdrowaś Maryjo.

10 Św. L.M. Grignion de Monfrort, Tajemnica Maryi, dz. cyt., nr 20.

Pełna łaski

Anioł, wszedłszy do Maryi, aby zwiastować Jej nowinę o wybraniu przez Boga, wypowiedział do Niej słowa: „Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami” (Łk 1, 28). A gdy Ona zmieszała się na te słowa, rozważając, co miałoby znaczyć to pozdrowienie, rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga” (Łk 1, 30).

To Maryja, dzięki swojej bezgranicznej pokorze i nieskalanej czystości, stała się godna najwyższego obdarowania przez Stworzyciela. „Bóg dał światu swojego Jednorodzonego Syna właśnie przez Maryję. Choć przez cztery tysiące lat patriarchowie zanosili swe modlitwy, a prorocy i święci Starego Przymierza swe prośby, aby otrzymać ten skarb, jedynie Maryja zasłużyła i znalazła tę łaskę u Pana dzięki swoim modlitwom oraz wielkości swych cnót. Jak mówi św. Augustyn, świat nie był godny otrzymać Syna

bezpośrednio z rąk Ojca, więc dał Go On Maryi, by Ona dała Go światu”11 .

W Maryi Stworzyciel okazał wszechmoc swojego miłosierdzia, aby przez Nią okazywać je po wszystkie dni swoim przybranym dzieciom. „Bóg uczynił zbiorowisko wód, które nazwał maria, czyli morze. Podobnie zebrał wszystkie swoje łaski i nazwał je Maryja. Ten wielki Bóg ma skarbiec czy raczej skarbnicę, w której zamknął wszystko, co w Nim piękne, olśniewające, rzadkie i cenne, nawet swego Syna. Tą skarbnicą jest właśnie Maryja, którą święci nazywają

Skarbnicą Boga, gdyż właśnie z Niej ludzie są ubogacani skarbem łask”12 .

Tylko Maryja po Jezusie obdarowana została pełnią łask. Wolna od pierworodnej winy nie zniweczyła Bożego daru, ale w pełni otwarta na wolę Najwyższego, gotowa współpracować z Nim, rozkwitła całym bogactwem cnót. Ona też pomaga znaleźć łaskę Bożą ludziom skalanym pierworodnym grzechem. Żeby znaleźć łatwy środek do otrzymania tej łaski koniecznej do osiągnięcia świętości, trzeba znaleźć Maryję13 .

Niepokalana pomaga dojść do doskonałości w pełnieniu woli Boga wybranym przez Niego. Czyni

11 Tenże, Traktat o prawdziwym nabożeństwie…, dz. cyt., nr 16.

12 Tamże, nr 23.

13 Por. tenże, Tajemnica Maryi, dz. cyt., nr 6.

dusze pokornymi i poddanymi łasce. „Bóg wybrał Ją na Skarbniczkę, Szafarkę i Rozdawczynię wszystkich swoich łask: wszystkie łaski i wszystkie dary przechodzą przez Jej ręce. Maryja – jak mówi św. Bernardyn – mocą władzy, którą otrzymała, rozdaje łaski Ojca Przedwiecznego, cnoty Jezusa Chrystusa i dary Ducha Świętego komu chce, jak chce, kiedy chce i ile chce”14.

„Duch Święty pragnie w Maryi i przez Maryję kształtować tych, których wybrał, i mówi do Niej: […] «Umiłowana moja Oblubienico, zapuść między wybranymi moimi korzenie wszystkich Twych cnót, aby wzrastali w cnotach i łaskach. Tak bardzo Mi się spodobałaś, gdy żyłaś na ziemi, ćwicząc się w najwznioślejszych cnotach, że pragnę widzieć Cię na ziemi, mimo że nie przestajesz być w niebie. Odradzaj się więc w mych wybranych, abym w nich z upodobaniem dostrzegał korzenie Twej niezłomnej wiary, Twej głębokiej pokory, Twego całkowitego umartwienia, Twej wzniosłej modlitwy, Twego żarliwego miłosierdzia, Twej silnej nadziei i wszystkich Twych cnót»”15. Tak więc Maryja, będąc najobficiej obdarowana łaską, z właściwą sobie hojnością ubogaca nią tych, którzy się Jej oddają.

14 Tamże, nr 10.

15 Tenże, Traktat o prawdziwym nabożeństwie…, dz. cyt., nr 34.

Prowadzi ich do pełnego rozkwitu w wierze i doskonałej współpracy z łaską.

Kto odnajduje Maryję, ten odnajduje łatwy środek do otrzymania łaski Bożej, koniecznej do osiągnięcia

świętości. Jedynie Ona znalazła łaskę u Boga – nie tylko dla siebie, ale i dla każdego człowieka. Dała życie

Stwórcy wszelkiej łaski i dlatego nazwana jest Matką łaski. Ponieważ Maryja nigdy nie nadużyje darów Boga, On wybrał Ją na ich Skarbniczkę, Szafarkę i Rozdawczynię. Wszystkie łaski przechodzą przez Jej dłonie. Ona rozdaje je, a także cnoty Jezusa Chrystusa i dary Ducha Świętego, komu chce, jak chce, kiedy chce i ile chce16. Całkowite oddanie się Maryi jest jednoznaczne z otwarciem na łaskę Wszechmocnego. Kto pozostaje własnością Niepokalanej, ten będzie ubogacany Jej darami – stosownie do gotowości do ich przyjęcia i posługiwania nimi dla chwały królestwa Boga. Ci, których ta dobra Matka przyjmuje za swoje dzieci, doznają przemiany. „Kiedy Maryja zapuści korzenie w jakiejś duszy, czyni w niej cuda łaski, które tylko Ona jedna może czynić jako płodna Dziewica, która ani nie miała, ani nie będzie mieć podobnej sobie w czystości i płodności”17. Maryja, zamieszkując w człowieku

16 Por. tenże, Tajemnica Maryi, dz. cyt., nr 6–9.

17 Tenże, Traktat o prawdziwym nabożeństwie…, dz. cyt., nr 35.

słabym i kruchym, gotowa jest uczynić z niego mocarza ducha, jeśli podda się Jej i będzie jak glina w ręku garncarza. Żadna ludzka słabość a nawet grzeszność nie staną się dla tej Matki, bogatej we wszelkie dobra, przeszkodą w dokonywaniu w człowieku zdumiewających dzieł. Oto sekret Maryi, który Duch Święty wyjawia przez Nią dzieciom Ojca, aby osiągnęły przez

Niepokalaną świętość zamierzoną przez Niego. Im większa ich słabość, nieporadność, tym bardziej mogą liczyć na Nią, swoją Matkę.

JMatko pełna łaski, przez Ciebie Bóg staje się tak bliski i dostępny swoim dzieciom, niewolnym jeszcze od słabości, a nawet grzechów… Dziękuję, że objawiasz mi tajemnicę swojego Niepokalanego Serca, doskonale zjednoczonego

z Bogiem, a jednocześnie bliskiego najmniejszym z ludzi. Chcesz włączyć mnie do grona tych, którzy przez Ciebie przyjmują Bożą łaskę i moc. Nie tylko nie zrażasz się moim ubóstwem, moją słabością, ale pragniesz, abym stosownie do ich wielkości doświadczył łaski Najwyższego. Bogata we wszelkie niebieskie dobra nie zatrzymujesz ich dla siebie, lecz hojnie szafujesz nimi dla chwały wiecznego królestwa Ojca. Dziękuję, że pragniesz dokonywać we mnie dzieł zamierzonych przez Niego. Naucz mnie żyć duchem pełnego oddania się Tobie.

Koronka ku czci Najświętszej Dziewicy Maryi złożona z trzech Ojcze nasz i dwunastu Zdrowaś Maryjo.

Mała koronka ku czci Najświętszej Maryi Panny ...........................

Mała koronka ku czci Najświętszej

Maryi Panny – wersja krótsza .............

Witaj, Gwiazdo Morza

Litania loretańska

Litania do Ducha Świętego

Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny

Siostra Bożena Maria Hanusiak, pustelnica Archidiecezji Krakowskiej, autorka wielu książek i modlitewników, zaprasza do podjęcia niezwykłej duchowej drogi – 33-dniowego przygotowania do całkowitego oddania się Maryi. Książka oparta na ponadczasowym dziele św. Ludwika Marii Grigniona de Montfort prowadzi do odkrycia „słodkiej niewoli miłości” – pełnego zawierzenia Jezusowi przez Jego Matkę. Ten sprawdzony przez pokolenia duchowy program wciąż przemienia serca, wprowadzając na drogę głębszej wiary i jedności z Bogiem.

W książce znajdziesz codzienne rozważania, modlitwy i praktyczne wskazówki, które pomogą Ci w pełni zrozumieć i przeżyć tajemnicę oddania się Maryi. To zaproszenie, by na nowo odkryć siłę Maryjnego wstawiennictwa.

Święty Ludwik Maria Grignion de Montfort pisał, że oddanie się w niewolę Matce Bożej jest szybkim, prostym i skutecznym sposobem na osiągnięcie zjednoczenia z Chrystusem. Trzy słowa, które dziś brzmią jak niewyszukane hasło reklamowe –szybki, prosty, skuteczny – w czasach św. Ludwika nie kojarzyły się tak banalnie, lecz sygnalizowały, że Maryjna droga ku Chrystusowi jest po prostu realna. Niestety na tę drogę wciąż wchodzi niewielu. Dlatego każda publikacja mądrze aktualizująca treści „Traktatu o doskonałym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny” jest Kościołowi bardzo potrzebna.

o. Wojciech Surówka

Cena 39,90 zł (5% vat) www.esprit.com.pl

ISBN 978-83-68317-22-0