Preview - Mijn Man - Ontketend

Uitgegeven door Xander Uitgevers bv Hamerstraat 3, 1021 jt Amsterdam www.xanderuitgevers.nl Oorspronkelijke titel: With This Man Oorspronkelijke uitgever: Forever, Hachette Book Group Vertaling: Gabriëlla van Karsbergen Omslagontwerp: Sander Patelski Omslagbeeld: Trevillion Auteursfoto: Megan Laurie, LSL Photography Zetwerk: Michiel Niesen, ZetProducties Copyright © 2018 Jodi Ellen Malpas Copyright © 2018 voor de Nederlandse taal: Xander Uitgevers bv, Amsterdam Eerste druk 2018 isbn 978 94 0160 989 0 | nur 302 De uitgever heeft getracht alle rechthebbenden te traceren.

Mocht u desondanks menen rechten te kunnen uitoefenen, dan kunt u contact opnemen met de uitgever.

Niets uit deze uitgave mag openbaar worden gemaakt door middel van druk, fotokopie, internet of op welke andere wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

1

Het geluid van mijn voeten die neerkomen op de loopband is ritmisch en troostend. De muziek van ‘Believer’ van Imagine Dragons op mijn iPhone wordt verstoord door het geklop van mijn polsslag in mijn oren. Het bonzen van mijn hart vertelt me dat ik nog leef. Niet dat ik tegenwoordig nog moet rennen tot ik mijn voeten niet meer voel om dat te bereiken, maar toch.

Mijn tempo versnelt en mijn ademhaling wordt trager terwijl mijn jog in een sprintje verandert. Het zweet stroomt langs mijn lijf. Ik kijk op de klok aan de muur van de sportzaal en zie hoe de tweede wijzer langzaam ronddraait. Nog twee minuten. Nog twee minuten dit tempo volhouden.

Wanneer de tijd voorbij is en de machine automatisch langzamer gaat lopen, blijven mijn benen echter maar doorgaan. Ik sla met mijn hand op de plusknop om het tempo weer te versnellen; mijn ego wil me nog niet laten stoppen. Nog anderhalve kilometer erbij. Ik schroef het tempo op en sprint nog een tijdje door, ademend door mijn neus, het zweet van mijn voorhoofd vegend. Op het schermpje van de loopband zie ik wat de afstand is: vijfentwintig kilometer. Klaar.

Ik sla met mijn vuist op de knop en laat de machine teruglopen tot een rustig jogtempo. Ik trek mijn oortjes uit mijn oren en wrijf mijn natte gezicht af met mijn T-shirt.

‘Gisteren ging je nog een stuk sneller, koppige motherfucker.’

Mijn voeten komen tot stilstand. Ik houd me vast aan de handvaten en laat mijn hoofd zakken om weer op adem te komen.

‘Krijg de klere,’ hijg ik tegen een van mijn oudste vrienden. John grijnst smerig naar me. Zijn gouden tand is duidelijk zichtbaar en ik wil ’m er het liefste uitslaan.

Hij grinnikt en gooit een handdoek tegen m’n borst. ‘Dus je hebt er nog steeds geen vrede mee?’

Ik stap van de loopband af, veeg mijn doorweekte borst af en gooi de handdoek weer naar hem terug.

‘Geen idee waar je het over hebt,’ lieg ik, aangezien ik heel goed weet waar die klootzak het over heeft, en ik ben het helemaal zat om er steeds 5

weer aan herinnerd te worden. Ik weet niet eens goed hoe het is gebeurd; waar is de tijd gebleven? Want, God sta me bij, ik word dit weekend vijftig.

Vijftig jaar oud, verdomme. Telkens wanneer ik eraan denk, krijgt mijn ego er weer een deuk bij.

Ik loop naar de waterkoeler, met John achter me aan.

‘Vijftig past wel bij je.’

Ik rol met mijn ogen terwijl ik een bekertje pak en het onder de kraan duw. ‘Had je verder nog wat?’ Nog meer gegrinnik. Ik sla het bekertje water achterover en kijk de arrogante klootzak aan. Ik weet niet waarom hij zo in zijn nopjes is. John loopt zelf al tegen de zestig, hoewel je dat niet zou zeggen. Hij is nog steeds prima in vorm; al zal hij dat nooit uit mijn mond horen.

‘De nieuwe gewichtenmachines komen later.’

‘Kun jij dat afhandelen?’ vraag ik en ik vul het bekertje nog een keer bij.

‘Geen probleem.’

‘Bedankt.’ Ik kijk de zaal rond van de sportschool waar ik de eigenaar van ben. De ruimte komt tot leven door muziek, zweet en bonzende harten.

‘Daylight’ van Disciples klinkt uit de speakers, adrenaline vliegt in het rond en overal klinken kreten van aanmoediging. Blijkbaar miste ik toch het bezitten van een club. Niet de seks en de bevrediging van The Manor, maar de gemeenschap, het sociale aspect, en het dagelijkse runnen van een zaak.

Dus opende ik een nieuwe zaak, al is deze niet zo geheim als de vorige.

Toch is hij toch nog behoorlijk exclusief. JW’s Fitness & Spa is steeds beter geworden sinds de oprichting zes jaar geleden.

‘Waar is Ava?’ John pakt het bekertje van me aan en gooit het in de prullenbak alvorens hij een andere kant op zwerft. ‘Op kantoor.’

Op kantoor? Er verschijnt een brede glimlach op mijn gezicht terwijl ik de zaal uitloop. Mijn pols begint weer sneller te kloppen, maar deze keer daalt het naar mijn korte broek. Ik versnel mijn pas en loop het kantoor binnen met een duidelijk plan… maar kom tot abrupte stilstand als ik merk dat Ava nergens te bekennen is. Ik frons naar de lege ruimte en haal mijn telefoon uit mijn zak, haar nummer intikkend terwijl ik naar haar bureau loop.

‘Hé,’ antwoordt ze, haar toon ietwat geërgerd. Ik vraag maar niet waarom.

Het kan me op dit moment even niet schelen.

‘Waar ben je?’ Ik val neer in haar bureaustoel.

6

‘In de spa.’

‘Je hebt drie seconden om je kont naar kantoor te slepen,’ beveel ik haar.

Er verschijnt een grijns op mijn gezicht wanneer ik haar naar adem hoor snakken.

‘Ik ben helemaal aan de andere kant van de club.’

Ik haal mijn schouders op. ‘Drie,’ fluister ik, terwijl ik mijn voeten op haar bureau leg en onderuit zak.

‘Jesse, ik probeer net een akkefietje tussen een paar medewerkers op te lossen.’

‘Maakt me niet uit. Twee.’

‘O, verdomme nog aan toe.’

Ik klem mijn kaken geërgerd op elkaar.

‘Dat gaat je wat kosten. Eén.’ Het geluid van haar gehaaste voetstappen klinkt door de telefoon, wat me doet glimlachen; ik heb gewonnen.

‘Tiktak,’ zeg ik achteloos. Mijn hand glijdt omlaag naar mijn stijve pik om hem goed te leggen.

‘We zijn op het werk.’

Ik lach spottend. ‘Altijd en overal.’

Dat weet ze.

‘Je bent zeer veeleisend, Jesse Ward.’ Haar schorre stem dwingt me om diep en gecontroleerd adem te halen. Ja, soms rent ze nog steeds van me weg, maar soms komt ze ook juist naar me toe rennen. Zoals op dit moment. Wanneer ze weet dat ik geladen in haar kantoor op haar zit te wachten.

Mijn blik valt op de deur, de energie door mijn lichaam stromend. Kom op, schatje. Ik hoor hoe ze zich door de gang haast, en dan zwaait de deur open.

Daar is ze dan. Mijn prachtige vrouw. Ze ziet er nog precies zo uit als de eerste keer dat ik haar ontmoette. Sexy. Mooi. De perfect mix van elegantie en brutaliteit.

‘Nul, schatje,’ mompel ik en verbreek de verbinding terwijl ik mijn telefoon op haar bureau slinger. Een bekende huivering trekt langs mijn rug en ik glimlach, haar perfecte lichaam in me opnemend. Ze legt een hand op de post van de deur en leunt ertegenaan, bijtend op haar lip met een verrukte blik in haar ogen. Verrukt om mij te zien. Haar echtgenoot. De man van wie ze houdt.

7

‘Heb je een goeie dag?’ vraagt ze me.

‘Nu wel,’ geef ik toe. ‘Ga jij ’m nog beter maken?’

Haar gretige blik verslindt me. Ik ben dol op die blik, dol op de manier waarop ze niet kan stoppen met naar me lonken. Ja, dus ik word vijftig dit weekend. En wat dan fucking nog? Ik heb het nog steeds. Plotseling voel ik me als de god die zij in me ziet. De god die ik weet dat ik ben.

‘Nou?’ dring ik aan. Ze weet dat er maar één juist antwoord is op deze vraag.

Ze haalt haar schouders op, in een poging nonchalant over te komen.

Zo’n verspilling van haar tijd. En de mijne.

‘Geen spelletjes met me spelen, dame.’

‘Je bent dol op onze spelletjes.’

‘Ja, maar ik zit nog veel liever diep in je.’ Ik haal mijn voeten van het bureau en sta op. ‘Je verspilt kostbare tijd. Kom hier.’

‘Kom me maar halen.’ Ze doet de deur achter zich dicht en draait het slot om terwijl ik naar haar toeloop. Haar ogen schitteren meer met elke stap die ik neem. De spanning neemt haar lichaam over, alsof het zich voorbereidt op mijn aanval. Al mijn zenuwuiteinden staan op scherp en mijn lichaam schreeuwt om haar. Met een snelle beweging heb ik haar over mijn schouder gegooid en loop ik terug naar het bureau.

Ze lacht terwijl ze haar handen onder de broeksband van mijn shorts naar mijn kont laat glijden. Ze knijpt, haar nagels diep in mijn huid.

‘Je bent helemaal zweterig.’

Ik leg haar op het bureau neer en ga boven op haar liggen. Met één hand pak ik haar vast zodat ze geen kant meer op kan. Ik duw haar jurk omhoog terwijl ze opstandig onder me ligt te kronkelen. Het is zinloos.

‘Verzet je nou niet, schatje,’ waarschuw ik en trek haar jurk over haar hoofd, gooi ’m aan de kant en richt me op haar slipje. Ik glimlach als mijn oog op het kant valt dat haar voor me verborgen houdt, neem het tussen mijn tanden en trek het kapot.

‘Jesse!’ gilt ze en gooit haar hoofd achterover. Haar lichaam kronkelt.

Ik lach binnensmonds. Dit spelletje om de macht gaat me nooit vervelen.

‘Wie heeft de macht?’ vraag ik, terwijl ik de stof uitspuug.

‘Jij, jij fucking controlfreak!’

‘Let op je woorden, Ava!’ Ik trek haar beha los en duw mijn shorts naar beneden zodat mijn stijve eindelijk vrij is.

8

Ze kijkt me aan met donkere ogen, komt overeind, pakt mijn pik beet en streelt hem. Meer is er niet voor nodig om me te doen huiveren en het gevoel van haar warme hand die zich om mijn huid slaat is overweldigend.

‘Fuck, Ava,’ breng ik met moeite uit. Ik leg mijn handen op haar schouders en laat mijn hoofd op mijn borst zakken.

‘Ik zou bergen kunnen verzetten wanneer jij me aanraakt.’ Ik weet zeker dat ik eigenlijk álles zou kunnen doen. Ik ben onoverwinnelijk, onverwoestbaar. En toch ben ik ook heel kwetsbaar.

Ze laat zich weer op het bureau zakken en kromt haar rug. Haar ademhaling is oppervlakkig en haar gezicht klam en blozend. De aanblik is prachtig, de geluiden zijn magisch.

‘Neuk me,’ beveelt ze, zo ongeduldig en gretig. ‘Alsjeblieft, neuk me.’

‘Let op je woorden, Ava,’ waarschuw ik en pak haar beet achter haar knieën om haar naar voren te rukken. ‘Ik ben zeer zeker van plan je te neuken, echtgenote van me. Hard. Snel.’

De zalige warmte van haar poesje trekt me aan als een magneet. Het brandende verlangen in me wordt steeds heviger.

‘O, jezus schatje.’ Ik buig voorover om elke tepel afzonderlijk te kussen en ga voor haar staan, mezelf meedogenloos in haar rammend. Ik hijg als een motherfucker terwijl ze het uitgilt van de schok. Elke keer dat we dit doen is weer net zo goed als de eerste keer.

Ze steekt haar handen uit en grijpt het bureau. ‘O, god!’

Ik klem mijn tanden op elkaar en glijd in en uit haar. Hard.

‘Jesse!’

‘Vind je dat lekker, dame?’

‘Harder,’ eist ze met een wilde blik in haar ogen, ‘herinner me.’

‘Waaraan?’

‘Alles.’ Ze duwt haar heupen omhoog om me nog meer op te hitsen. ‘Laat me zien wie de macht heeft.’

Ik heb een brede grijns op mijn gezicht en kijk tevreden toe hoe ze wacht tot ze hoort wat ze moet doen. Maar ik doe niets. Niet totdat ze die vier magische woordjes heeft uitgesproken. Dan stop ik plotseling en blijf stilstaan, nog steeds diep in haar, wachtend.

‘Zeg het,’ hijg ik en laat mijn bovenlichaam op haar vallen terwijl ik haar mondhoek kus. ‘Geef me wat ik wil en dan geef ik jou wat jij wilt.’

Ze kijkt me aan en kust zachtjes mijn lippen.

9

‘Ik hou van je,’ mompelt ze terwijl onze tongen om elkaar heen draaien.

‘Zo ontzettend veel.’

Ik glimlach en duw mezelf langzaam weer omhoog. ‘Hou je vast, schatje.’

Haar hele lichaam verstijft en ze zet zichzelf schrap. Ik houd mezelf niet in.

Zal ik nooit doen ook. Steeds maar weer beuk ik op haar in met een meedogenloze kracht. Ava schreeuwt het uit van extase. Het klinkt me als muziek in de oren. Maar ik wil zien hoe graag ze me wil en dus trek ik me uit haar terug en leg mijn handen op haar knieën, haar benen spreidend zodat haar natte poesje volledig zichtbaar is. Haar kut klopt hartstochtelijk voor me.

‘Fucking prachtig,’ fluister ik vol bewondering. Langzaam glijd ik weer in haar. Ik laat mijn hoofd achterovervallen, vind het juiste ritme en stoot diep in haar.

‘Kom op schatje,’ hijg ik terwijl ik begin te zweten. ‘Vind dat plekje.’

Nog meer geschreeuw. Nog meer gehijg. Mijn zintuigen zijn op hol geslagen. Het bloed dat naar mijn pik gaat, zorgt er bijna voor dat ik op mijn knieën val. Ik knijp hard in Ava’s benen terwijl ik steeds harder in haar stoot. De tekenen van haar aanstaande orgasme zijn al te zien: haar ogen zijn groot en haar vingers klampen zich hardnekkig vast aan het bureau.

Ik zie aan haar dat ze op weg is en een blik op haar geweldige borsten doet mij ook over het randje gaan. Mijn lichaam verstijft en schokt en ik word overspoeld door genot. Het is krachtig, zo ontzettend krachtig. Ik kom hard klaar en tril als een blaadje. Ava komt kreunend klaar. Goeie. Fucking. God. ‘Shit,’ hijgt ze terwijl haar lichaam verslapt, haar hoofd opzij valt en haar ogen dichtvallen. ‘Shit, Jesse.’

Ik laat haar knieën los en val boven op haar, maar zorg er wel voor dat ik in haar blijf zitten, genietend van het constante samentrekken van haar vagina om mijn opzwellende pik.

‘Let,’ hijg ik.

‘Op.’ Ik kus haar zweterige wang en val boven op haar. ‘Je woorden.’

‘Je bent goed.’

‘Ik weet het.’

‘Je bent zo koppig.’

‘Ik weet het.’

‘Ik hou van je.’

Ik duw mijn gezicht in haar nek en zucht.

‘Ik weet het.’

10

Ze slaat haar armen om me heen in een stevige knuffel. Ik ben thuis. Een golf van tevredenheid overspoelt me.

‘Ik moet de kinderen gaan ophalen van school.’

‘Hmmm… ’ Ik ben niet in staat om nog wat te zeggen, laat staan in beweging te komen. Dan wordt er op de deur geklopt en ik mopper wat, mezelf lamlendig van het bureau afduwend.

‘Morgen dezelfde tijd?’ Ze grinnikt en komt van het bureau af. Ik pruil als ik zie hoe ze zich langzaam weer aankleedt.

‘Ik kom,’ roept ze naar de deur en trekt haar jurk over haar hoofd. Ik trek mijn shorts weer aan en ga op de bank aan de andere kant van de kamer zitten.

‘Je bent al gekomen.’

Ze rolt met haar ogen als ze de brutale grijns op mijn gezicht ziet en haast zich naar de deur, terwijl ze vluchtig een hand door haar haar haalt. Het heeft geen zin. Haar wangen gloeien en haar hele verschijning verraadt dat ze net geneukt is. Ze zwaait de deur open en door de manier waarop haar schouders zich aanspannen, weet ik meteen wie er voor haar neus staat.

‘Cherry,’ zegt Ava vlak. Ze draait zich om en loopt weer terug naar haar bureau. Ze kijkt me aan met een blik op haar gezicht die ik maar al te goed ken en die bevestigt wat ik al weet. Ze heeft een hekel aan Cherry. Volgens mijn vrouw geilt het mens op me. Ik begrijp niet waarom Ava dat zo bijzonder vindt. Elke vrouw geilt namelijk op me.

‘Ik ga de tweeling ophalen.’ Ava pakt haar tas en zwaait ’m over haar schouder. ‘Wat is er?’

Cherry komt het kantoor in wandelen en legt een dossier op Ava’s bureau. Haar blonde haar zit in een strak knotje boven op haar hoofd en haar witte blouse heeft, naar mijn mening, een paar knoopjes te veel openstaan.

Niet dat ik bewust kijk. Het valt gewoon op.

‘De lidmaatschapsrapporten waar u om gevraagd hebt.’

‘Uitstekend. Ik kijk er morgen wel naar.’ Ava loopt naar de deur en kijkt naar de bank waar ik nog steeds op lig.

‘Loop met me mee.’ Het is geen vraag. Ik grijns. Mijn vrouw wordt bezitterig. Ik sta op van de bank, pak mijn T-shirt van Ava’s bureau en trek het aan terwijl ik naar de deur loop. Cherry’s bewonderende blik die langs mijn torso glijdt ontgaat me niet, en ik weet dat mijn vrouw die blik ook niet heeft gemist.

11

‘Vooruit.’ Ik pak Ava beet en loop met haar mee voordat haar klauwen eruit komen.

‘Ze vindt je leuk,’ moppert ze en slaat een arm om mijn middel. ‘Als ze niet zo goed was in haar werk en ik haar niet zo hard nodig had, dan was ze allang weggeweest.’

Ik lach. ‘Ze heeft niets verkeerds gedaan.’

‘O jawel. Ze kijkt naar jou.’

Ik trek mijn vrouw nog steviger tegen me aan.

‘Je kunt medewerkers niet ontslaan omdat ze naar me kijken.’

‘Wat zou jij doen als een mannelijke medewerker zo naar me zou kijken?’

Hitte. Ik voel het meteen in mijn aderen, en het is niet het prettige soort.

Ik begin te grommen; ze lacht en maakt zich los uit mijn armen wanneer we aankomen bij de trappen bij de receptie.

‘Ik dacht het niet, dame.’ Ik trek haar weer terug en sla mijn armen om haar heen. ‘Zeg nou geen onzin waar ik razend van word.’

Ik druk mijn lippen op de hare en verslind haar een duizelingwekkend moment.

‘Ik zie je thuis.’ Ik bijt op haar lip en laat haar glimlachend los wanneer ik haar verdwaasde blik zie. Ze is vergeten waar ze heen zou gaan.

‘Ga de kinderen nou ophalen,’ herinner ik haar. Ze schudt zichzelf weer wakker en kijkt om zich heen naar de receptieruimte. Niemand let op ons.

Ze weten allemaal hoe we werken. Dit is niet meer alleen voor ons normaal, maar ook ons personeel is het nu gewend. Dat moet ook wel als ze hun baan willen behouden.

Mijn vrouw gaat ervandoor, en ik begin meteen de minuten af te tellen tot ik naar huis mag om mijn schatjes te zien.

12