Annekedotes

BEGRIP

Hallo collega’s,

Goed begrip is zo belangrijk in ons vak! Natuurlijk controleren we daarom of de patiënt ons begrijpt. Maar daarbij maken we wel eens een verkeerde inschatting.

Dat blijkt bijvoorbeeld uit het volgende stukje, dat een apothekersassistente uit een openbare apotheek mij stuurde. Van middag had ik een meneer aan de balie met een recept uit het ziekenhuis. Hij sprak niet super-goed Nederlands, maar wel voldoende om elkaar te begrijpen. Dit komt vaker voor in onze apotheek, die ligt in een wijk waar veel allochtonen wonen. Op het recept stond: prednisolon 5 mg, 322 stuks, met als gebruik: 1x daags 2 tabletten. In de vrije tekstregel stond een duidelijk afbouwschema, te beginnen met 4 weken 1x daags 30 mg. De voorge schre - ven aantallen klopten precies met het afbouw schema. Ik las voor de duidelijkheid het afbouwschema aan meneer voor. Die zei standvastig: “Nee, dokter zei: twee per dag.” “Weet u wat”, zei ik tegen meneer, “ik ga het even voor u uitzoeken.” Daarmee bedoelde ik eigenlijk dat ik het recept ging klaarmaken en hopelijk zou de man daarna willen aan - nemen dat hij het moest innemen zoals op het recept stond. Bij afleveren was meneer het nog steeds niet eens met het gebruik zoals ik dat vertelde (achteraf gelukkig maar!) en zei stug: “Nou, ik neem er twee.” “Nee meneer”, antwoordde ik, “dat is niet de bedoeling! We bellen de dokter wel even voor u.” Mijn collega kreeg de doktersassistente aan de lijn en die zei meteen dat het inderdaad (wat meneer ons al die tijd al duidelijk probeerde te maken) 1x daags 2 tabletten moest zijn. Ze vertelde dat het afbouw - schema verschijnt als de arts een bepaalde indicatie invoert, maar dat ze het normaal gesproken wegklikken. Dat was nu dus blijkbaar vergeten. Zo zie je maar weer: als mensen niet perfect Nederlands spreken, hoeft dit niet te bete - kenen dat ze niet begrijpen wat de dokter zegt. Wij waren blij dat meneer zo zeker was van zijn zaak.

ZOUTZAKKEN

Natuurlijk doe je zelf ook wel eens uit spra - ken waarvan je later denkt: dit was niet echt handig. Een collega van mij had daar een goed voorbeeld van. Het was vrijdagmiddag en het was een super drukke dag in onze poliklinische apo - theek. Onze apotheek levert immunoglobulinen bij cliënten thuis door het hele land. Op die vrijdagmiddag was er immuno - globuline geleverd bij een cliënt die niet bepaald dicht bij onze apotheek woonde. Helaas had de cliënt te weinig infuuszakken met NaCl-vloeistof ontvangen. Mijn collega overlegde met de apotheker en ze kwamen tot de oplossing om de vaste apotheek te bellen. Maar… het was vrijdagmiddag... Mijn collega vroeg aan de apothekers as - sistent die opnam of hij voor één keer aan hun vaste cliënt (die via ons de immuno glo - buline krijgt) nog wat NaCl-infuuszakken kon leveren. Dit wilde hij wel doen, maar daar - voor had hij uiteraard wel een recept nodig. Mijn collega had dit al verwacht, maar had geen zin in de administratieve rompslomp op de vrijdagmiddag. Ze probeerde deze apotheek toch over te halen om de NaCl zonder recept te leveren en zei: “Ik begrijp dat jullie een recept nodig hebben, maar het zijn natuurlijk maar zoutzakken.” Het kwam er zo spontaan uit dat de collega aan de andere kant van de telefoon haar zin her - haalde: “Ja, het zijn maar zoutzakken.” De collega’s bij ons in de apotheek die dit hoorden, kwamen niet meer bij van het lachen en waarschijnlijk hebben ook de collega’s aan de andere kant van de lijn hier hard om gelachen. Typische ‘vrijdagmiddag - meligheid’. Overigens: het recept voor de NaCl-infuus - zakken hebben wij verstuurd naar de vaste apotheek en de cliënt kreeg de ‘zoutzakken’ supersnel geleverd door de vaste apotheek. Wat een samenwerking, hè.

Hebben jullie ook wel eens een leuk voorval meegemaakt, laat het mij weten.

Liefs, Anneke