Nawoord

Mag ik iedereen danken die tot het ontstaan van dit boek met hart en ziel, uren en dagen hebben meegewerkt. Inzonderheid: Prof Dr Eric Ponette, Dr Jan Dockx en Dr Jan Van Meirhaeghe et alii. Ook gaat mijn grote dank uit naar Dr Frank Goes die alles verzameld heeft en gecoördineerd als hoofdredacteur. En tevens naar Xpair die voor de lay-out zorgde. Last but not least onze gemeende dank aan de sponsors: het Rode Kruis Vlaanderen en het Vlaams en Neutraal Ziekenfonds, die dit alles mogelijk maakten.

Het volgend centennium zullen we niet meer meemaken, maar nog 25 jaar zou voor sommigen althans, nog net kunnen! Maak er een bijzondere periode van met artsen die Vlaams bewust naar de nagels blijven zoeken om erop te kunnen kloppen en door het verleggen van een steen de stroom van de rivier hopelijk zullen kunnen wijzigen!

Lieve Van Ermen

Door het boek 100 JAAR VLAAMS

ARTSENVERBOND (VAV) loopt een rode draad: de verdediging van de rechtmatige belangen van de Vlaamse volksgemeenschap. De voornaamste verwezenlijkingen die besproken worden waren: de vernederlandsing van de Gentse universiteit in 1930, de splitsing van de unitaire erkenningscommissies voor geneesheren-specialisten in een Nederlandstalige en een Franstalige Kamer, de geboorte van het “Rode Kruis Vlaanderen” uit het unitaire Rode Kruis en het zaaien van de kiem voor het VUB-ziekenhuis te Jette. Vanaf de jaren 1980 volgden succesvolle acties voor de overheveling van het universitair onderwijs en wetenschappelijk onderzoek naar de gemeenschappen en later voor het behoud van het Nederlands in het hoger en universitair onderwijs ondanks de verengelsing. Tijdens de 6de staatshervorming (20122013) werd een begin gemaakt met de overheveling van de Sociale Zekerheid vanuit de federale overheid naar de deelstaten.

Dat het VAV in de contingentering er tot hier toe in slaagde de Vlaamse belangen te vrijwaren,wordt uitvoerig besproken. Ook wordt in dit boek gekeken naar de toekomst.De voornaamste doelstelling van het VAV is de overdracht van de volledige gezondheidszorg naar de Vlaamse en Franse Gemeenschap, met de keuze van de inwoners van Brussel voor het stelsel van een van beide gemeenschappen: het VAV knipt dus de band met de Nederlandstaligen in Brussel niet door. Daarbij streeft het VAV naar een Nederlandstalig aanbod van geneeskundige zorg en dienstverlening in gans Vlaanderen – met inbegrip van de Vlaamse Rand – en in zijn hoofdstad Brussel.