Bio-ingenieur Michiel Baumers opent zijn eigen bakkerij

Van een vaste job met een vast inkomen naar een onzeker bakkersbestaan

“Het avontuur is het risico absoluut waard”

Michiel Baumers (27) gaf zijn zekere job als bio-ingenieur op voor het onzekere bestaan van bakker. Hij waagde de sprong in het ongewisse en heeft zich dat een jaar later nog geen moment beklaagd. “Zonder mijn zus was het nooit gelukt”, geeft Michiel toe.

Na twee jaar als assistent aan de KU Leuven denkt Michiel al lang niet meer aan z’n eigen bakkerij. Tot zijn oog op een pand in de Mechelsestraat valt. Dat pand blaast zijn jongensdroom nieuw leven in en geeft uiteindelijk de doorslag: op 20 augustus 2020 ziet de Broodenier het levenslicht. Hij geeft een vaste job met een vast inkomen op voor de onzekerheid van een eigen onderneming.

“En ik heb nog geen moment spijt gehad van die keuze”, aldus Michiel. “Eigenlijk was ik nooit echt van plan om zelf een bakkerij te starten, moet ik toegeven. Zonder mijn zus Hilke had ik het ook niet gedaan en met iemand anders was het volgens mij niet gelukt.”

“Tegenwoordig bakken de meeste bakkers geen brood meer”

De sprong

Uiteindelijk wagen ze samen de sprong. Het ontstaan van de Broodenier heeft behoorlijk wat voeten in de aarde. “Het pand heeft de bal eigenlijk echt aan het rollen gebracht”, begint Michiel zijn verhaal. “Op het einde van het middelbaar had ik de droom om mijn eigen bakkerij te openen, en specifiek in het winkel-wandelgedeelte van de Mechelsestraat, een toplocatie. Ik volgde na het middelbaar een jaar een bakkersopleiding, maar moest mijn ouders beloven om ook een ‘echt’ diploma te halen. Wat ik volledig begrijp, overigens. Door mijn studies raakte de bakkersdroom wel wat ondergesneeuwd.”

Een studentenjob bij bakkerij de Broodbroeders in de zomer dat hij afstudeert, wakkert het bakkersvuur in Michiel opnieuw aan. “Ik wist toen al dat ik in september aan de universiteit zou beginnen werken, maar ben dankzij dat baantje altijd op mezelf blijven bakken.” Michiel gaat aan de slag als assistent aan de KU Leuven en baat tegelijkertijd online zijn eigen mini-bakkerij uit. “Een uit de hand gelopen hobby. Ik begon met die webshop om het overzicht over de bestellingen van vrienden en familie te bewaren. Dat is redelijk uit z’n voegen gebarsten.”

“Twee jaar later moest ik dan op een dag brood leveren aan de koffiezaak tegenover wat nu ons pand is. Ik zag dat het te huur stond en dacht: ‘Hmmm, mooi!’ Niet veel later heb ik een bezoekje gepland en van het een kwam snel het ander.”

De drempel

Samen met je broer of zus midden in een pandemie een eigen zaak starten: niet vanzelfsprekend. “Ondernemen met elkaar levert voor ons alleen voordelen op. Doordat we samen zijn opgegroeid vertrouwen we elkaar, kennen we elkaar door en door en weten we wat we aan de ander hebben. We geven ook eerlijk feedback. Dat zijn volgens mij allemaal belangrijke aspecten als je samen een zaak begint. Ik vind een tweede mening altijd heel waardevol en ben heel blij dat ik haar daarin gevonden heb.”

Michiel kreeg een duwtje in de rug, op z’n eentje was de drempel te groot. “Volgens mij lopen er veel meer ondernemers rond dan er mensen effectief ondernemen. Ik wil tegen hen zeggen: ‘Niet twijfelen!’ Als je een droom of een passie hebt, ga ervoor. Ik weet ook niet of ik dit voor de rest van mijn leven wil doen en het risico is, zeker in onze sector, niet gering, maar het avontuur is het absoluut waard.”

Uitslapen

Passie ligt aan de basis van elke onderneming. Bij Michiel is dat, zoals al gebleken, brood. Hij houdt er een eigenzinnige visie op na: “Brood leeft, dat is iets magisch. Tegenwoordig bakken de meeste bakkers geen brood meer, ze zien dat als bijkomstigheid en willen dat zo snel en gemakkelijk mogelijk maken. Ze zetten in op taarten, pistolets en chocoladekoeken. Wij daarentegen doen aan brood. Zuurdesembrood. Dat vraagt om ambacht, tijd en energie en valt niet te industrialiseren. Met zuurdesem bakken, biedt volgens mij trouwens enkel voordelen. Ten eerste krijgt het brood veel meer smaak omdat het deeg heel lang moet rusten. Ten tweede maken we het deeg een dag op voorhand zodat het lang genoeg kan rusten. Daardoor moeten we het ’s ochtends gewoon nog bakken. In bakkerstermen betekent dat dat ik elke dag mag uitslapen. Za-lig!”