Ing. David P. Cohen Paraira (1948), bouwkundige, is lid van de Portugese Gemeente en was 25 jaar lid van het college van parnasiem. Kees Doornenbal (1955) is architect en directeur van Rappange & Partners architecten Amsterdam. Drs. Roos Keppler (1975) is architectuurhistoricus, kleuronderzoeker en restaurator van decoratieve afwerkingen in historische interieurs. Drs. Mirjam Knotter (1968) is werkzaam als conservator bij het Joods Historisch Museum met als aandachtsgebied het erfgoed van de Portugese Synagoge. Dr. Eloy Koldeweij (1959) is werkzaam als interieurhistoricus bij de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. Dr. Coert Peter Krabbe (1963) is werkzaam als architectuurhistoricus bij Bureau Monumenten & Archeologie te Amsterdam. Dik de Roon (1959) is werkzaam als bouwhistoricus bij Bureau Monumenten & Archeologie te Amsterdam. Jos Smit (1956) is werkzaam als architectuurhistoricus bij Bureau Monumenten & Archeologie te Amsterdam. Dr. Pieter Vlaardingerbroek (1970) is werkzaam als architectuurhistoricus bij Bureau Monumenten & Archeologie te Amsterdam.
De onlangs gerestaureerde Portugees-IsraĂŤlietische Synagoge te Amsterdam behoort tot de belangrijkste monumenten in het land. De overweldigende binnenruimte met haar gave zeventiende-eeuwse interieur kent geen parallel in Nederland. Cultuurhistorisch is deze Snoge nog belangrijker. In het Europa van de zeventiende eeuw was het ondenkbaar dat joden een monumentale en van de straat zichtbare synagoge mochten bouwen. In de tolerante Republiek mochten zij dit wel, waardoor het gebouw een prachtige illustratie is van de emancipatie van de joden. Voor De Portugese Synagoge in Amsterdam is veel nieuw onderzoek verricht. Het boek beschrijft het gebouw en de inrichting vanuit een cultuurhistorisch standpunt, wat vele nieuwe gegevens heeft opgeleverd. Daarnaast wordt de pracht en praal van de religieuze voorwerpen getoond.
De Portugese Synagoge in Amsterdam
over de auteurs
De Portugese Synagoge in Amsterdam