မင္းဒင္ရဲ့ သက္ခိုင္ ၃

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

2

မာတိကာ အခန္း (၇၁) - ေတာ္ရာမွာ မေပ်ာ္သာတဲ့ မင္းခေယာက်္ား......................................... ၃ အခန္း (၇၂) - စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေပါက္ယူခ်န္း...................................... ၁၁ အခန္း (၇၃) - ဘာမထီ သက္ခုိင္ ........................................................................ ၂၂ အခန္း (၇၄) - မုန္တိုင္းဇင္ေယာ္...........................................................................၃၅ အခန္း (၇၅) - ေကြကြင္းေနာက္ဆံုး အမုန္းမွတ္တုိင.္ ................................................. ၄၇ အခန္း (၇၆) - ေသျခင္းတရားနဲ႕ ေထြခင္းကစားခဲ့ ....................................................၅၉ အခန္း (၇၇) - ဆံုရမေမ့တယ္ ၊ဘံုဘဝတေကြ႕ဝယ္................................................... ၇၂ အခန္း (၇၈) - ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မဲ့တဲ့ ေန႕ေတြလည္းရွိ................................................... ၈၅ အခန္း (၇၉) - ဘုရားျဖစ္မဲ့ အုတ္နီခဲ...................................................................... ၉၈ အခန္း (၈ဝ) - စခန္းေျမ၊ ဟုိတခိုမွာလ.................................................................၁ဝ၈ အခန္း (၈၁) - ေဖာ္ေကာင္ သက္ခိုင.္ ..................................................................၁၂၂ အခန္း (၈၂) - နတ္မိမယ္တုိ႕ေပ်ာ္စံရာ.................................................................၁၃၇ အခန္း (၈၃) - ပ်ံေလတဲ့ ငွက္ခါး.........................................................................၁၅၄ အခန္း (၈၄) - ေအာင္ေက်ာ္ခ်မ္းေအး မႏၱေလး ..................................................... ၁၆၈

အခန္း (၈၅) - သက္ခိုင္ရဲ႕ အုိင္ယာေကာ့ကာ........................................................ ၁၈၅ အခန္း (၈၆) - ေသရြာျပန္နိဒါန္း......................................................................... ၂၀၆ အခန္း (၈၇) - ရာဇဝင္ထဲက ေမာင္ဝိတ.္ .............................................................. ၂၂၉

မင္းဒင္ရဲ႕ သက္ခုိင္ အတြဲ (၃)

မင္းဒင္

http://www.mindin.info/

သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုမ်ားကို google မွ ရယူပါသည္။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

3

၇၁။ ေတာ္ရာမွာ မေပ်ာ္သာတဲ့ မင္းခေယာက်္ား ။ သမီးရည္းစားအႀကား၊လင္မယားအႀကား၊

ညီအကုိေမာင္ႏွမအႀကား

မဝင္ေကာင္းဘူးဆုိေပမဲ့

က်ေနာ့္

ဘဝေပးကုသုိလ္နဲ႕

တည့္တည့္ႀကီး

ကုိ

က်ေနျပီေပါ့ဗ်ာ။ဒီကိစၥမွာ

လင္ေယာက်္ားကုိ

မေသေသေအာင္

နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႕

ေအာင္မင္းနဲ႕

၊ႀကားသံုးႀကား

ခင္မာလာႀကားကုိ

က်ေနာ့္ရပ္တည္ခ်က္က အကြက္ခ်ေနတဲ့

ရွင္းပါတယ္၊

ခင္မာလာကို

က်ေနာ္

မေထာက္ခံႏုိင္ပါဘူး။ ခင္ဝင္းနဲ႕ ခင္မာလာ ဇာတ္ရွဳပ္ကုိလည္း ေမ့ထားလို႕ မရျပန္ပါဘူး ။ ခင္မာလာ့ ေနရာမွာ က်ေနာ့္ ႏွမဆုိရင္လည္း မရရေအာင္ကြာပစ္ႏုိင္ဘုိ႕ က်ေနာ္ ႀကိဳးစားမွာ ေတာ့ေသခ်ာပါတယ္။

ဒါေပမဲ့

က်ေနာ့္ႏွမက

သူကိုယ္တိုင္လည္း

ေဖာက္ျပန္ေနျပန္၊

သူ႕ေယာက်္ားကုိ နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႕ သတ္ပစ္ဘုိ႕ ႀကံစည္ေနတာမ်ဳိးကုိေတာ့ က်ေနာ္လက္မခံ ႏုိင္ပါဘူး။ ခင္မာလာေျပာသေလာက္ ခ်စ္တာေတာ့

ေအာင္မင္းဆုိးမဆုိး

ေသခ်ာလွပါတယ္။

မေသခ်ာေပမဲ့

အခ်ိန္ရွိသ၍

ေအာင္မင္းဟာ

လာလာလာနဲ႕

ခင္မာလာ့ကုိ

တလာတည္းလာေနတဲ့

ေအာင္မင္းပါ။ အခု က်ေနာ့္ေရွ႕မွာ ေအာင္မင္းကို လက္စတံုးေပးဘို႕ ေျပာေနတဲ့ ခင္မာလာဟာ ေအာင္မင္းကုိ လူေရွ႕သူေရွ႕မွာ တေမာင္တည္းေမာင္ေနတဲ့ ခင္မာလာပါပဲ ။ဘယ္လိုက်ိတ္ျပီး ရက္စက္ႀက၊ ဟန္ေဆာင္ေနႀကတယ္ဆုိတာ ေတြး ေတာင္ မေတြးတတ္ေအာင္ပဲဗ်ာ။ …………………………..

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

4

ဒီမွာတင္ က်ေနာ္ ခင္မာလာ့ကို စကားတခု အျပတ္ေျပာခ်လုိ္က္ပါတယ္။ ညည္း၊ ေအာင္မင္းကုိ ကြဲခ်င္တာတခုတည္းနဲ႕ ဒီလုိ ဟုိႀကံဒီႀကံ လုပ္ ေနတာေတြကို ရပ္လိုက္ပါေတာ့။ မိန္းခေလး တေယာက္ ႀကံေကာင္းတဲ့ အလုပ္လည္း မဟုတ္ဘူး။ ညည္းေျပာသလုိ ေအာင္မင္းဆုိးဆိုး မဆိုး ဆိုး

ညည္းဖက္က

ဒီေလာက္

ကြဲခ်င္ကြာခ်င္ေနမွေတာ့

ဒီအိမ္ေထာင္ေရးဟာ

ဘယ္လိုမွ

အဖတ္ဆယ္ႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး။ဒီေတာ့ ညည္းငါ့ကုိ အခ်ိန္နည္းနည္းေပးပါ ။ ညည္းလူသတ္စ ရာ မလိုပဲ ကြာလုိ႕ရရပါေစ့မယ္၊ ဒီကတိကုိ ငါေပးတယ္ ဆိုျပီး တာဝန္ခံလုိ္က္ေရာေပါ့ဗ်ာ။ အျပစ္ေျပာခ်င္လည္း ေျပာေတာ့ဗ်ာ။ ဒီအတိုင္းဆက္လႊတ္ထားရင္ တနည္းနည္းနဲ႕ ေအာင္မင္း ေသမွာပဲ။ ခင္မာလာ ဒီေလာက္ေျပာေနပံုေထာက္ ရင္ တခါက ထမင္းပန္းကန္ထဲကို အဆိပ္ ခတ္ တယ္ဆုိတာလည္း ေဗဒင္ေမးစရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ့ဆ ္ ီက ကတိလည္းရေရာ ခင္မာလာက .. ကိုသက္ခိုင္ကို က်မယံုပါတယ္ ၊ အခ်ိန္ေစာင့္ ဆုိလည္း ေစာင့္ပါ့မယ္။ ေသခ်ာေပါက္ ကြာရွင္းႏုိင္ေအာင္သာ ႀကိဳးစားေပးပါ ဆုိျပီး ျပန္သြား ေလရဲ႕ဗ်ာ။ မတတ္ႏုိင္တဲ့ အဆံုးမုိ႕သာ က်ေနာ္ဒီအလုပ္မ်ဳိးကုိ အာမခံလုိက္ရတယ္ ၊ စိတ္ခ်မ္း ေျမ့စရာေတာ့ မဟုတ္လွဘူးဗ်ဳိ႕။ ……………………. ခင္မာလာကို

ကတိေပးလိုက္ေပမဲ့

လားရွဳိးကုိ

က်ေနာ္

မျပန္ႏုိင္ေသးပါဘူး

။ေနာက္ေန႕မွာ

ဝန္ႀကီးကေတာ္က ေဇာ္ဂ်ီလမ္းအိမ္မွာ ျဖဳတ္ႏိုင္ တပ္ႏုိင္တဲ့ ဘုရားခန္းတခု အျမန္လိုခ်င္တယ္ ဆုိျပန္ပါတယ္။ က်ေနာ္က နားမရွင္းလို႕ထပ္ေမးေတာ့ .. ေအာ္ .. ဒီဝန္ႀကီးအိမဆ ္ ုိတာ မမ တို႕ အပုိင္မဟုတ္ဘူးေလ။ ေျပာင္းတဲ့ေရြ႕တဲ့ အခါ ျဖဳတ္သြားႏိုင္ေအာင္ေပါ့တဲ့ ။ ေအာ္ .. မမဆိုလို႕ သတိရေသးဗ်ာ။ က်ေနာ္လည္း မင္းစိုး ရာဇာ ဓေလ့ေတြ နားမလည္ေလေတာ့ ပဲခူးမွာတုိင္းမွဴး ကေတာ္ဘဝတုန္းက ေဒၚတင္တင္ေအးကုိ အန္တီေခၚမိလို႕ အမ်က္ခံရေသးဗ်ာ။ စစ္တပ္က အရာရွိႀကီးေတြ ရာထူးအဆင့္ ဆင့္ႀကီးလာေလ အေခၚအေဝၚ အသံုးအႏွဳံးေတြ ထီးမူနန္းဟန္ ႀကငွာန္းဆံလာေအာင္၊ ဘယ္သူ ကမ်ားစျပီး ထြင္လုိက္သလဲေတာ့ မသိပါဘူး။ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ျဖစ္လာရင္ အဘ၊ ေနာက္တျဖည္းျဖည္းအဆင့္ျမင့္သြားလုိ္က္တာ အဘ ႀကီး တဲ့။

ဦးေနဝင္းလက္ထက္ကဆုိ

အေဖႀကီး

လို႕ေတာင္ေခၚႀကေသးဗ်ာ။

လူႀကီးက

ေတာ္

ကေတာ္ေတြလည္း အမ၊ မမ ၊ အမႀကီး တဲ့။ စိတ္ထဲမွာ အမွန္ေလးစားလို႕ ဘယ္လုိေခၚေခၚ ေျပာစရာ မရွိေပမဲ့ ဒီလိုေခၚကုိေခၚရမယ္ဆုိတာႀကီးက သိပ္ေတာ့ မနိပ္လွဘူးဗ်။ ေအးဗ်ာ။ လူႀကီးနဲ႕ အကၽြမ္းဝင္တယ္ဆုိတာ ေနရာတကာေတာ့ မေကာင္းလွဘူးဗ်။ သူတို႕ ဗာဟီရေတြကလည္း နည္းနည္းေတာ့

အမ်ားသားကလား။ေနာက္ျပီး

သူတို႕လုပ္ပံုကိုင္ပံု၊ေတြးပံုေခၚပံုကလည္း

ေႀကာင္ေတာင္ေတာင္ႏုိင္တယ္လို႕

စိတ္ထဲထင္မိေတာ့တာပဲဗ်ာ။

အတင္းေျပာတာေတာ့ မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ။ ဝန္ႀကီးကေတာ္ ေဒၚတင္တင္ေအးကုိ ဘုရားရွိခိုးလို႕

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

5

ေမတၱာပုိ႕ရင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးနံမည္ကေန၊ အစုိးရအဖြ႕ဲ ဝင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ နံမည္ေတြ၊ သူ႕သားသမီး နာမည္ေတြ စံုေနေအာင္ကုိ အသံက်ယ္က်ယ္ ရြတ္ျပီး ေမတၱာပို႕သဗ်။ အဲ .. ထူးျခားတာက သူနဲ႕ မတည့္တဲ့

ဗိုလ္ခ်ဳပ္နံမည္မပါဘူး။

သူႀကည့္မရတဲ့

ေခၽြးမ၊

သားမက္နံမည္

ေတာ့

မပါျပန္ဘူးဗ်။ေမ့ေနတာေတာ့ ဟုတ္ဟန္မတူပါဘူးဗ်ာ။ တမင္ခ်န္ထားခဲ့ တယ္ ထင္ပါရဲ႕ ။ …………………………… ဘုရားစင္ျပီးေတာ့လည္း ႀကက္ျခံေလးလုပ္ပါဦးတဲ့။ ဇယားကေတာ့ တယ္ရွဳပ္ဗ်ာ။ ႀကက္ျခံလုပ္ ခိုင္းတာလည္း ရာဇဝင္ေလးနဲ႕။ ေဆးေက်ာင္း တက္ေနတဲ့ ဝန္ႀကီးရဲ႕ သားအငယ္ ထြန္းႏုိင္ေအး

က ႀကက္ေမြးတာ ဝါသနာပါသတဲ့။ ေမြးထားတာကလည္း တုိက္ႀကက္ေတြ၊တေန႕ေတာ့ ဝန္ႀကီး ျခံထဲက တုိက္ႀကက္ႏွစ္ေကာင္ ခြပ္လုိက္တာ ထူးထူးဆန္းဆန္း ႏွစ္ေကာင္လံုးေသ သြားတယ္ ဆုိပဲ။ဒါကို

ဝန္ႀကီးကေတာ္က

လံုျခံဳေရး

တပ္ဖြဲ႕တာဝန္ေပါ့တယ္ဆုိျပီး

..

ေသတဲ့

ႀကက္ႏွစ္ေကာင္ကုိ မင္းတို႕ခ်က္စားလိုက္ႀက။ ႀကက္ႏွစ္ေကာင္ဘုိးကို မင္းတို႕အေစာင့္ေတြ စုျပီး ေလ်ာ္ႀကလို႕ အမိန္႕ခ်သတဲ့။ အေစာင့္ရဲေဘာ္ေတြကေတာ့ .. ဆရာရယ္ .. ႀကက္ႏွစ္ေကာင္က

ေျဖာင္းကနဲ ေျဖာင္းကနဲ ႏွစ္ခ်က္ သံုးခ်က္ပဲ ခြပ္ရေသးတယ္၊ ႏွစ္ေကာင္ လံုးႀကြသြားတာ က်ေနာ္တုိ႕ ဘယ္လုိလုပ္ တားမလဲ၊ ေလ်ာ္ဆုိေတာ့လည္း ေလ်ာ္လိုက္ႀကရံုေပါ့ဗ်ာ တဲ့။ ...................... ဘုရားစင္၊ႀကက္ျခံျပီးျပန္ေတာ့

ဦးညြန္႕ကိစၥက

ဝင္လာျပန္ေရာ။

ဦးညြန္႕

အလုပ္သမား

ညႊန္ႀကားေရးမွဴးရံုးက ဒုတိယညႊန္ႀကားေရးမွဴးပါ။ သူကလည္း ေခသူေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္ေရးဝန္ႀကီးလုပ္ခဲ့တဲ့

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျပည့္စံု

ငယ္ငယ္တုန္းက

သူ႕မိဘမ်ားအိမ္မွာ

ေနျပီး

ေက်ာင္းတက္ခဲ့ တယ္ဆုိပဲ။ သူက မိတၳီလာသားဗ်။ သူမိတၳီလာ အထက္တန္းေက်ာင္း မွာ

ေနခဲ့တုန္းက အခုဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ျဖစ္ေနတဲ့ ေမာင္ေအးနဲ႕ တတန္းတည္းတဲ့။ တေန႕ ေမာင္ေအးေက်ာင္းေျပးတာကုိ ဦးညႊန္႕က ထန္းေရေလးေထြေထြနဲ႕ .. ေဟ့ေကာင္၊ ေမာင္ ေအး ၊ မင္းေက်ာင္းေျပးတာ ငါသိတယ္ဆုိျပီး ေမာင္ေအးေနာက္ေက်ာကုိ ေျခေထာက္နဲ႕ကန္ခဲ့ဘူးသတဲ့ ။ ဒီတုန္းက

ေမာင္ေအး

အကိုက

မိတၳီလာ

တပ္မွာ

အရာရွိတဲ့ဗ်ာ

။ေမာင္ေအးလည္း

ဧရာမအေကာင္ႀကီး ျဖစ္လာ ေရာ ဦးညႊြန္႕လည္း ေမာင္ေအးသူတို႕ဌာန လာရင္၊ ဌာနေပါင္းစံု အစည္းအေဝးေတြမွာ ဆိုရင္ ကိုယ္ေပ်ာက္အတတ္က်င့္ေနရသတဲ့။ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးကေတာ့ ..

ကိုညႊန္႕တေယာက္ ဒီဌာန ေရာက္ေနတယ္ဆုိ .. လို႕ ေမးသတဲ့။ ဘာေႀကာင့္ေမးသလဲဆုိတာ ေတာ့ ေမာင္ေအးမွပဲ သိေတာ့မယ္ဗ်ာ။ ဒါလည္း ဦးညြန္႕က က်ေနာ့္ကုိ ရင္ဖြင့္လို႕သိရတာပါ။ အခု

ဦးညြန္႕က်ေနာ့္ကို

နားပူတာက

သူရာထူးတဆင့္တုိးခ်င္လို႕တဲ့ဗ်ာ။ရာထူးတိုးႏိုင္ဘုိ႕

သတ္မွတ္ထားတဲ့ လုပ္သက္တို႕ ဘီအယ္ဘြဲ႕တို႕ ျပည့္စံု ေနပါျပီ။ ခက္တာက သူ႕လုိ အဆင့္တူ အေျခအေနတူ သုံးေယာက္ျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥပါပဲ။ေနာက္သူက ဂ်နီဖာမွာလုပ္တဲ့ ကမၻာ့အလုပ္ သမား ညီလာခံတို႕ ဘာတုိ႕လည္း သံုးႀကိမ္ေလာက္တက္ဘူး ျပီးသားပါ။ဒါေပမဲ့ သိတဲ့ အတိုင္း ေပါ့ဗ်ာ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ျဖစ္ခ်င္တုိင္းျဖစ္ေနတ့ဲ

6

ေခတ္ႀကီးဆုိေတာ့

သူ

ရာထူးတုိးဘုိ႕

ဒီအတုိင္းထုိင္ေစာင့္ေန

လို႕

မေသခ်ာလွတာနဲ႕ က်ေနာ့္ကုိ အပူကပ္တာပါပဲ။သူ႕အေႀကာင္းျပခ်က္ကလည္း ရာထူးကုိ မက္လို႕ မဟုတ္ပါဘူး ဆိုပဲ၊ ပင္စင္ယူတ့ဲအခါ ညႊန္မွဴးရာထူးေလးနဲ႕ ဆုိေတာ့ ကေလးေတြ အတြက္

ဂုဏ္ရွိေစခ်င္လို႕ပါတဲ့ဗ်ာ။ ေအာ္.. ကေလးေတြက ငယ္တယ္ဗ်။ ဒုတိယအိမ္ေထာင္ ေလ။ ငယ္ဆို အငယ္ဆံုးေလး ေျခာက္ႏွစ္သာသာပဲ ရွိေသးတာ။ ထားလုိက္ပါေလ။ က်ေနာ္ကလည္း အညာသားခ်င္းျဖစ္ေနေတာ့ စိတ္ျမန္လက္ျမန္ပဲ ဗုိလ္ႀကီးေက်ာ္ေဇာ ကုိ တီး ေခါက္ႀကည့္လိုက္ပါတယ္။ အန္ကယ္ ဦးညြန္႕ ရာထူး တိုးခ်င္ တယ္ ။ ဘာကန္ေတာ့ရမလဲေပါ့ဗ်ာ။ ဒါနဲ႕ ဗုိလ္ႀကီးေက်ာ္ေဇာက အမႀကီးကုိ လွမ္းသတင္းပုိ႕အမိန္႕နာခံလုိက္ေတာ့ .. ေငြသား တဲ့ ခင္ဗ်ာ။

ဒါနဲ႕

ဦးညြန္႕ကုိ

ထုတ္သာလာခဲ့ေပေတာ့

အန္ကယ္ကန္ေတာ့မဲ့

လို႕ေျပာလုိက္ေတာ့

ပိုက္ဆံကုိ

ဦးညြန္႕က

၊

စကၠဴပါကင္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕

ဟာ..

ကိုသက္ခိုင္၊

က်ေနာ္

ယူမလာရဲဘူး ဆိုသဗ်ာ။ ဦးညြန္႕စိတ္ပူမယ္ဆုိရင္လည္း အဝင္မေတာ္ရင္ က်ေနာ္လည္း

ပူေလာက္ပါတယ္။

အလုပ္ျပဳတ္ရံုမက ေသခ်ာေအာင္ဆုိျပီး

ဝန္ႀကီးအိမ္ေငြသြားပုိ႕တယ္ဆုိတာ

ေထာင္ပါတန္းက်သြား ဝန္ႀကီးကေတာ္ဆီ

ႏုိင္တာမ်ဳိးမဟုတ္လား။

တန္းဝင္လုိက္ပါတယ္။

ဒါနဲ႕

အန္ကယ္

ဦးညြန္႕လာကန္ေတာ့ႏုိင္ မဲ့ရက္ကုိ သိခ်င္လို႕ပါေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္ အမႀကီး ႏွစ္သက္တဲ့ ပစၥည္း အမ်ဳိးအစားရွိရင္လည္း သိပါရေစေပါ့။ ဒီမွာတင္ အမႀကီးက … ကိုသက္ခိုင္ ရယ္ မမတို႕မွာ

ပစၥည္းမ်ဳိးစံုလိုေလးေသးမရွိ ျပည့္စံုေနပါျပီ။ လွဴဘို႕တန္းဘို႕ ေငြသားဆုိရင္ ပိုျပီး အဆင္ေျပ တာေပါ့တဲ့။ ကဲ ၊ ရွင္းေရာေပါ့ဗ်ာ။ …………….. ဒါနဲ႕က်ေနာ္လည္း ဦးညြန္႕ကုိ .. ကဲ၊အန္ကယ္ ။ ဝန္ႀကီးကေတာ္ အဆင့္ဝတ္တဲ့ ကီိမိုႏိုလို ႏွစ္ထည္၊ ဝန္ႀကီးအတြက္ ပုိးလံုးခ်ည္ႏွစ္ထည္ႀကား မွာ အန္ကယ္ကန္ေတာ့မဲ့ ေငြသားငါး သိန္းကို ညွပ္ျပီး ယူလာခဲ့ေပေတာ့လို႕ ဆုိေတာ့ ကိုသက္ခုိင္ပါ လုိက္ခဲ့အံုးလုပ္ျပန္ေရာ။ ဒါနဲ႕ညေနေျခာက္နာရီေလာက္လည္းက်ေရာ က်ေနာ္နဲ႕ဦးညြန္႕ ဝန္ႀကီးအိမ္ေရာက္ေရာ ေပါ့ဗ်ာ။ ဝန္ႀကီးေရွ႕လည္းေရာက္ေရာ

ေငြသားညွပ္ထား

တဲ့

လက္ေဆာင္ပါဆယ္ထုတ္ကို

ဝန္ႀကီးေမာင္ႏွံေရွ႕ ခ်ျပီး ဦးညြန္႕ က ထုိင္ကန္ေတာ့ေတာ့တာပဲေပါ့။ အမွန္ေတာ့ ဝန္ႀကီးနဲ႕ ဦးညြန္႕ဟာ

အသက္သိပ္မကြာလွပါဘူး။

ထုိင္သာကန္ေတာ့လုိက္ေပေတာ့

ဆုိျပီး

က်ေနာ္

သင္ထားတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါနဲ႕ ဝန္ႀကီးက .. ကိုညြန္႕ကေလးေတြ ဘယ္အရြယ္ေရာက္ကုန္ျပီလဲ ဘာညာ စကားစတာ နဲ႕ က်ေနာ္လည္း မေယာင္မလည္ အိမ္အျပင္ ထြက္ေနလိုက္ရတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ ရာထူးတိုး

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

7

ေပးပါဆုိေတာ့ က်ေနာ္ ထိုင္နားေထာင္ေနလို႕ ဘယ္သင့္ပါ့မလဲ။မႀကာပါဘူးဗ်ာ။ ေနာက္သံုးလ ေလာက္ေနေတာ့ ဦးညြန္႕ ညြန္မွဴးျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။ ေအာ္.. ဒါနဲ႕ ဝန္ႀကီးကေတာ္ က်ေနာ့္ကိုေျပာတဲ့ မမတို႕မွာ ပစၥည္းမ်ဳိးစံုလုိေလေသးမရွိဘူး ဆုိ တာ အမွန္ပဲဗ်။မ်ဳိးစံုသလား မေမးနဲ႕ ေပသံုး ဆယ္ေပႏွစ္ဆယ္ အခန္းက်ယ္ႀကီးထဲမွာ လူတရပ္ ေလာက္ျမင့္တဲ့ ပစၥည္းပံုႀကီးကို ေတြ႕ခဲ့ရသဗ်ာ။တီဗြီ၊ ေအာက္စက္၊ေရခဲေသတၱာ၊ ကက္ဆက္၊ ေတြအျပင္

ေရာင္စုံစကၠဴမ်ဳိးစံုနဲ႕

နည္းနည္းေနာေနာ

ပါဆယ္ထုတ္ထားတဲ့

မဟုတ္ပါလားဗ်ာ။

ဟာဗ်ာ။

အမ်ဳိးအမည္မသိရတဲ့

ဝန္ႀကီးကေတာ္ကေတာ့

ပစၥည္းေတြ

ဒါေတြကို

တမင္

ဘယ္ေခၚျပပါ့မလဲ ။ အေႀကာင္းတုိက္ဆုိင္သြားလို႕ ျမင္ခဲ့ရတာေပါ့ ။ဒီလုိဗ်။ ……………………………… အဲဒီပစၥည္းေတြကို

ဝန္ႀကီးရဲ႕

ေဇာ္ဂ်ီလမ္းအိမ္မွာ

ထားတာမဟုတ္ဘူးဗ်။

ဝင္ဒါမီယာထဲက

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရြာထဲက အိမ္မွာထားတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရြာကုိ ဝင္တာနဲ႕ လံုျခံဳေရးဂိတ္ကုိေက်ာ္ ရတယ္။ ေက်ာ္ရဆုိ ဂိတ္နဲ႕ မလွမ္းမကမ္းမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေစာေမာင္အိမ္ ရွိတာကုိး။ မွတ္မွတ္ရရ အဝင္ဂိတ္နားမွာ ေစတီေလးတဆူလည္း ရွိေလ ရဲ႕။က်ေနာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရြာထဲကုိ ဘယ္ေလာက္ ေတာင္ေရာက္သလဲဆုိရင္

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ကိုယ္ရံေတာ္တပ္ဖြဲ႕က ဗိုလ္ႀကီး သူရိန(္ ေနာင္

လွဳိင္ျမိဳ႕နယ္ မဝတ ဥကၠဌ) ဗိုလ္ႀကီးတင္ေအးနဲ႕ ေတာင္ ေသာက္ေဖာ္ စားဖက္ျဖစ္သြားတဲ့ အထိဗ်။ ေအာ္.. ၊ ဗိုလ္ႀကီးတင္ေအးဆုိတာ တျခားသူ မဟုတ္ဘူးဗ်ာ၊ ဗမာ့ေဘာလံုး ေရႊေခတ္က မဟာဒူး၊ေအးေမာင္ႀကီး၊ ေအးေမာင္ေလး၊ ဘပု၊ မ်ဳိးဝင္ညြန္႕ ၊ တို႕နဲ႕အတူ ျမန္မာ့လက္ေရြး စင္အျဖစ္ ႏုိင္ငံတကာမွာ လွည့္ျပီးေျခစြမ္းျပခဲ့တဲ့ တင္ေအးေပ့ါဗ်ာ။ တကယ္အားကစားသမား ပီသတယ္ဗ်။ က်ေနာ္နဲ႕ေတြ႕ေတာ့ ငါးဆယ္ဝန္း က်င္ျဖစ္ေနေပမဲ့ ႀကံ့ခိုင္ေနတုန္းပဲ။ ေအးဗ်ာ။ မႀကာခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေစာေမာင္၊ က်န္းမာေရးမေကာင္းဘူးဆုိတဲ့ အေႀကာင္းျပ ခ်က္နဲ႕

ျပဳတ္သြားေတာ့

ကုိတင္ေအးေကာ၊

ကိုသူရိန္ပါ

တပ္က

ထြက္လိုက္ႀကရ

တယ္။

ေနာက္ပုိင္း က်ေနာ္ ဗိုလ္ႀကီးတင္ေအးနဲ႕ေတြ႕ေတာ့ .. ဗ်ဳိ႕ ကိုတင္ေအးႀကီး ခင္ဗ်ားတုိ႕ဘုိးေတာ္ က စိတ္ေရာဂါ လုိလုိ ဘာလုိလို ျဖစ္တယ္ ဆုိတာ ဟုတ္သလားဗ်ာလုိ႕ စပ္စု လိုက္မိေသးတယ္။ က်ေနာ္ေမးလိုက္တာ ကိုယ္တုိ႕

သူေတာ္ေတာ္

ဗိုလ္ခ်ဳပ္က

အနီးကပ္ေနတာပါ။

စိတ္ထိခိုက္သြားပံုရတယ္။

တကယ့္ဘုရားတရားနဲ႕

စစ္သားစိတ္

သက္သက္မဲ့ဒုကၡေပးလုိက္ႀကတာပါ

မဟုတ္ပါဘူးညီေလးရာ။

အျပည့္ရွိတဲ့သူပါ

တဲ့ဗ်ာ။က်ေနာ္လည္း

အေသးစိတ္သိရေအာင္ ေမးခ်င္ေပမဲ့ ဆက္မေမး ျဖစ္ေတာ့ပါ ဘူးဗ်ာ။ …………………

http://www.mindin.info/

။ကိုယ္က

အားနာတာနဲ႕

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

8

အဲဒီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရြာဆုိတာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြအတြက္ မဆလေခတ္က ႏုိင္ငံေတာ္ ဘ႑ာနဲ႕ အိ္မ္ႀကီးေတြ ေဆာက္ေပး

ထားတာေပါ့ဗ်ာ။ထံုးစံအတုိင္း

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး

ေအးေသာင့္အိမ္

လည္းရွိေလရဲ႕

။အဲဒီအိမ္ကုိ က်ေနာ္ ေရာက္သြားရတဲ့ အေႀကာင္းက အဲဒီအိမ္မွာ လက္ေဆာင္ပစၥည္း မ်ဳိးစံု သုိေလွာင္ထားတဲ့ အခန္း ေသာ့ပ်က္သြားလုိ႕တဲ့ဗ်ာ။ ဘ႑ာတုိက္ေသာ့ပ်က္တယ္ဆုိေတာ့ ေသခ်ာသြားျပင္ေပးလုိက္ပါအံုးတဲ့

ပူရွာႀကတယ္ထင္ပါရဲ႕။

။ေမာင္ရင့္

အမ

ညည

ဝန္ႀကီးကဆုိ

ကိုသက္ခုိင္

အိပ္ေတာင္မေပ်ာ္ဘူး

ဆုိပဲ။

ေသာ့ျပင္ရတာလည္း စစ္ဆင္ေရးက်ေနတာပဲဗ်ဳိ႕။ေသာ့ကို သြားစစ္ႀကည့္ေတာ့ အေဆာက္အဦးက ေဆာက္

ထားတာႀကာလို႕

မျငိေတာ့တာေပါ့။

က်ည္းေဘာင္ေတြေခ်ာင္ျပီး

ေသာ့ထစ္က

ေသာ့အိမ္နဲ႕

အသစ္လဲရေအာင္ကလည္းေသာ့ေမာ္ဒယ္ က သိပ္ေဟာင္းေနလို႕

လဲမရ

ျပန္ဘူးဗ်ာ။ ေနာက္ဆံုးေသာ့ျပင္တဲ့

ကုလားကုိ

မ်က္ႏွာအဝတ္စည္းျပီးေခၚလာ၊

ေသာ့ေဟာင္းကုိ

ျဖဳတ္

၊ခ်က္ခ်င္း မျပီးျပီးေအာင္ ျပန္ျပင္ခိုင္းလိုက္တာ ေသာ့ ကုလားကေတာင္ ေနာက္ဆုိ .. ဘယ္ ေလာက္ပိုက္ဆံရရ အနဲေခၚရင္ က်ေနာ္မလုိက္ေတာ့ဘူး ညည္းယူတဲ့ အထိ။ ေသာ့ျပင္ျပီးေတာ့လည္း ကုလားက မျပန္ရေသးဘူးဗ်ာ။ ဝန္ႀကီးေရာ ဝန္ႀကီးကေတာ္ပါ ႏွစ္ပါး စံုေရာက္ေအာင္ ေစာင့္ျပီး အစမ္းသပ္ခံရ ေသး တယ္။ဝန္ႀကီးကေတာ္က အျပင္မွာေနျပီး ၊ ဝန္ႀကီးက အထဲကေန .. ေအးေရ၊ ဖြင့္ႀကည့္ပါအံုးကြယ္၊ ပိတ္လိုက္ျပီေနာ္။ ဟုတ္ျပီ။ ျပန္ဖြင့္ ႀကည့္ ပါအံုးကြယ္။ ေနာက္တခါ ထပ္စမ္းႀကည့္မယ္ေနာ္ တဲ။့ ဝန္ႀကီးကေတာ္ကလည္း .. အဘႀကီးေရ၊ ပိတ္လိုက္ပါအံုး၊ ျပန္ဖြင့္ပါေနာ္ ၊ ဟုတ္ျပီ ၊ျပန္ပိတ္လိုက္ပါအံု အဘရယ္ တဲ့ ။သူတို႕ကသာ ေအးေရ

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

9

အဘေရ လုပ္ေန၊က်ေနာ္ကေတာ့ ရင္မေနရတယ္။ မေတာ္တဆ မေသသပ္ လုိ႕က ေတာ့ ေဂ်ာက္က်ကိန္းပဲလို႕။နတ္သိႀကားမတယ္ပဲေျပာႀကပါစုိ႕ဗ်ာ။

မဟာေသာ့ႀကီးက

ျပန္ေကာင္းသြားသဗ်။ ……………………… ေနာက္ပိုင္း

အဲဒီအိမ္ကို

က်ေနာ္

အႀကိမ္ေပါင္းမရည္တြက္ႏိုင္ေအာင္ကုိ

တအိမ္လံုး

လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြအျပည့္ပါပဲ။

ငပိငါးေျခာက္လို

ေရာက္ပါသဗ်ာ။

အထုပ္အပိုးေတြလည္း

မစားႏုိင္မေသာက္ႏုိင္ ထည့္ေလွာင္ထားတဲ့ အခန္းလည္း ရွိေသးဗ်။ သူတို႕က စေန၊တနဂၤေႏြလို ရံုးပိတ္

ရက္မွာ

အဲဒီအိမ္ကုိ

လာျပီး

အနားယူႀကတာေလ။အနားယူရင္း

ႀကံ

ႀကံဖန္ဖန္

အစားအေသာက္ေတြလည္း ဝယ္ခုိင္းေသးတယ္ဗ်ာ။ ေျပာင္းဖူးျပဳတ္၊ ေျမပဲျပဳတ္၊ စာကေလးေခြ။ ဇီးထန္းလ်က္၊မုန္႕လက္ေကာက္ေႀကာ္ စံုလို႕ပဲဗ်ဳိ႕ ။ ဒါေတြကေျပာေတာ့သာလြယ္တာ တကယ္ ေလ်ာက္ ဝယ္ေတာ့ လြယ္လြယ္ဝယ္မရတတ္ဘူး ေလ။တရက္ က်ေနာ္ အဲဒီမုန္႕ေတြေလ်ွာက္ဝယ္ရင္း ကုကၠိဳင္းလမ္းဆံု အရက္ဆုိင္မွာ ေန႔လည္ ဘက္ႀကီး ခြက္ပုန္းဝင္ခ်ေနတုန္း ၊အရင္ကတည္းက ခင္ေနတဲ့ ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ ဦးသုိက္စုိး ႀကီး ကို ေတြ႕တာနဲ႕ လုိက္ခဲ့ဗ်ာလုိ႕ ဇြတ္ေခၚ ေတာ့ သူလည္း ခပ္ေထြေထြေလးနဲ႕ လုိက္လာ ပါေရာဗ်ာ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရြာက ဝန္ႀကီးအိမ္ေရာက္ေတာ့ ဝန္ႀကီးနားေနတဲ့ အခန္းထဲကို က်ေနာ္ အစားအ ေသာက္ ဝင္ခ်ေပးေနတုန္း ဦးသုိက္စုိးႀကီးက ဝင္ခ်လာ သဗ်ာ။ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲဗ်ာ။ ဝန္ႀကီးကေတာ္ အလန္႕တႀကား ျဖစ္ျပီး .. ကိုသက္ခိုင္၊ ကိုသက္ခိုင္ လို႕ စြတ္ေအာ္ ေတာ့တာပဲ။ ဝန္ႀကီး လည္း လန္႕သြားတာပါ ပဲ ။ ဒါေပမဲ့ ဣေျႏၵေတာ့ သိပ္မပ်က္လုိက္ဘူး။ ေဒၚတင္တင္ေအး က်ေနာ့္ကို ဘာမွ မေျပာေပမဲ့ ကိုေက်ာ္ေဇာကို ဖိႀကိမ္းေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ကိုေက်ာ္ေဇာကေတာ့ ဘြားေတာ္

၊ခင္ဗ်ားလုပ္လုိက္ရင္

ေတာ္ေတာ္လန္႕သြားတာဗ်တဲ့။အိမ္ထဲကို

အမွန္ေတာ့

ဦးသုိက္စုိးက

အခုဝန္ႀကီးထက္ေတာင္ ပဲခူးကုိ

ကိုသက္ခိုင္ရာ

လာျပီး

သူက

မိုးမီးနဲ႕ရွဳိ႕တာမ်ဳိးခ်ည္းပဲတဲ့

ဓားျပဝင္တုိက္ျပီ

တပ္ထဲကေန

ေအာက္ေမ့လုိ႕တဲ့။

ဗိုလ္ႀကီးဘဝနဲ႕ထြက္ခဲ့တာတဲ့ဗ်ာ။

စီနီယာက်ေသးသတဲ့။ဦးသုိက္စုိးတို႕

ေဖ်ာ္ေျဖပြဲလုပ္ခဲ့တုန္းက

။

က်ေနာ္လုိေလေသးမရွိ

ဦးေဂ်ာ္လီေဆြတို႕အဖြဲ႕

ဧည့္ခံခဲ့လို႕

ရင္းႏွီး

ေန

ခဲ့တာပါဗ်ာ။ …………………….. ဒါလည္း လားရွဴိးကို က်ေနာ္မျပန္ႏိုင္ေသးပါဘူးဗ်ာ။ မရမ္းကုန္း ကုန္တင္ကုန္ခ် ဧည့္ရိပ္သာ အသစ္

ဖြင့္မယ္ဆိုလို႕

ေနရျပန္ေရာ၊ေအးေလ။

ဒီအေဆာက္အဦးကလည္း

http://www.mindin.info/

က်ေနာ္ေဆာက္

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

10

ထားတာဆုိေတာ့ ဖြင့္ပြဲအတြက္ တာဝန္ရွိျပန္သေပါ့။ ဝန္ႀကီးကုိယ္တုိင္လာဖြင့္မယ္ဆုိေတာ့ ႀကိဳဆုိ ေရး ၊ဧည့္ခံေရးေတြျပင္ရဆင္ရျပန္တာေပါ့ဗ်ာ။ မဖြင့္ခင္

တရက္မွာ

ဝန္ႀကီးမနက္စာ

ဗိုလ္ႀကီးေက်ာ္ေဇာက

စားမယ္ဆုိပဲ။ဒါတင္မက

အေရးတႀကီးဖုန္းဆက္လာတယ္။

ဘူးဗ်ာ။ဝန္ႀကီးက

ဖြင့္ပြဲမွာ

ဂ်င္ေသာက္ခ်င္သတဲ့

။

အဲဒါ

အမွားအယြင္းမရွိေအာင္ ကိုသက္ခိုင္ ကိုယ္တုိင္စီစဥ္ပါတဲ့ ။ ဒါက သိပ္အေရးမႀကီးပါဘူးေလ။ က်ေနာ္က

ဒီလုိင္းကုိေကာင္းေကာင္းကၽြမ္းတာကလား။ကင္းေရာဘတ္(King

Robert)

ဂ်င္တလံုးဝယ္ျပီး ေတာ့နစ္ဝါးတားတဒါဇင္၊ သံပုရာျခမ္းပါးပါးေလးနဲ႕အသင့္ျပင္ထားရတာ ေပါ့။ အဲဒီမနက္ ဝန္ႀကီးလည္း ေရာက္လာေရာ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ ဂ်င္တဆ၊ေတာ္နစ္သံုးဆ၊ သံပရ ု ာ

ျခမ္းအဝိုင္းေလး ဖန္ခြက္ႏွဳတ္ခမ္းခ်ိတ္ျပီးေသခ်ာ စပ္ေပးလိုက္တာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ့္အစပ္အဟတ္ပဲ တည့္သလား ဝန္ႀကီးကပဲ မေသာက္ရတာႀကာလုိ႕ပဲလားေတာ့ မေျပာ တတ္ဘူး။ တဂြတ္ဂြတ္ နဲ႕ခ်လိုက္တာေလးငါးခြက္ေလာက္ လည္းစိတ္ေတာ့အပူသားဗ်ာ။ ။ဟုတ္တယ္ေလ။

ဆက္တုိက္စပ္ေပးရသဗ်ာ။

က်ေနာ္

ေရခ်ိန္လြန္ျပီး စကားမွားကုန္ ရင္ က်ေနာ့္ေခါင္းေပၚက်မွာကိုး

ဂ်င္နဲ႕ေတာ္နစ္ဟာ

ေသာက္ရတာ

အဝင္ေကာင္းသေလာက္

ေနာက္ပိုင္း

အရွိန္တက္ တတ္တာကုိး။ က်ေနာ္စိတ္ပူတာမမွားပါဘူးဗ်ာ။

ဝန္ႀကီးဟာ

စားေသာက္လည္းျပီးေရာ

..

ကုန္တင္ကုန္ခ်

အလုပ္သမားေတြကုိ မိန္႕ခြန္းေခၽြဘို႕ လုပ္ပါေလ ေရာ။က်ေနာ္လည္း ေဘးက ရင္တမမနဲ႕ေပါ့ ဗ်ာ။ ႀကည့္ရတာ ဝန္ႀကီးက ဟန္ေတာ့ သိပ္မပ်က္လွဘူး။ စကားေျပာတာေတာ့ နည္းနည္း သြက္ ေနျပီ။ သြက္ဆုိ

အရိွိန္ေလးနဲ႕ကိုး

။ဝန္ႀကီးက

အလုပ္သမားေတြကုိ

မိန္႕ခြန္းေခၽြေနရင္း

ျဗဳန္းဆုိ

အဆက္အစပ္မရွိပဲ .. မင္းတို႕ ေခါင္းက ဆံပင္ပုံေတြက ဒံုပစ္ေတြပဲ တဲ့ ။ ဒံုပစ္ဆုိတာ ေကာ

သိႀကလားတ့ဲ။ ဟာ။ ျပႆနာပဲဗ်ာ။ အလုပ္သမားေတြကလည္း ဝန္ႀကီးေမးတာ ဆုိ ေတာ့ ၊ ဟုတ္ကဲ့သိပါတယ္တဲ့ ။ ဒါဆုိဘာလဲကြာလို႕ဆက္ေမးေတာ့ ဒစ္ပံုပါတဲ့။ ေကာင္းႀက ေရာဗ်ာ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီမွာတင္ ရီေမာျပီး ဇာတ္လမ္းက တခန္းရပ္သြားလုိ႕။ ……………………… ဒီလုိနဲ႕ ရန္ကုန္မွာ တပတ္ပဲႀကာမယ္ဆိုျပီး လာလုိက္တာ ႏွစ္ပတ္ႀကာသြားသဗ်။ ျပန္မဲ့ အလုပ္မွာ လားရွဳိးျမိဳ႕နယ္ ဦးစီးအရာရွိဆီက ဖုန္းဝင္ လာျပန္တယ္။ ကိုသက္ခိုင္ .. အျမန္ျပန္လာေတာ့တဲ့။ ခင္ဗ်ားကို ဝ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕ေတြက ေတြ႕ခ်င္လို႕တဲ့ ။ က်ေနာ္က ဇေဝဇဝါနဲ႕ ဘာလဲဗ်ာ၊

က်ေနာ့္ကို ဝ အဖြဲ႕ က ေတြ႕ခ်င္ရေအာင္ ဘယ္သူနဲ႕မွ သိတာလည္း မဟုတ္ဘူး ဆုိေတာ့ .. သိတာမသိတာ အသာထား ခင္ဗ်ား ျမန္ျမန္သာ ျပန္လာခဲ့ေပေတာ့ ။ ခင္ဗ်ားကို ဝ အဖြဲ႕က ဗိုလ္မွဴးႀကီးေက်ာက္အုိက္နပ္က အေရးတႀကီးေတြ႕ခ်င္လို႕ က်ေနာ့္ရံုးကုိ လာ ေမးေမးေနတာ သံုးေလးႀကိမ္ရွိေနျပီ တဲ့။ဒါနဲ႕ လားရွဳိးကုိ တက္သုတ္ရုိက္ျပီး ျပန္ခဲ့ရျပန္ပါတယ္ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

11

တကယ္ေတာ့ဗ်ာ၊“ဝ “ဆိုတာ ငယ္ငယ္တုန္းက ဖတ္စာအုပ္ထဲမွာ ျပည္ေထာင္စုဖြား တုိင္းရင္း သားဆိုျပီး ျမန္မာျပည္ေျမပံု ေပၚမွာ ရိုးရာဝတ္စံု ေလးေတြနဲ႕ အရုပ္ကေလးေတြ ဆြဲျပီး ျပထား တုန္းက က်ေနာ္က ဒီ “ဝ“ က စာတလံုးတည္းပါလား၊ ပံုႏွိပ္တာမ်ားက်န္ခဲ့သလားလို႕ ေတာင္ ေတြးထင္ခဲ့ဘူးတဲ့ ဝ လူမ်ဳိးေတြေ​ေပါ့။ ေအာ္.. ဘေဝ၊ ဘဝ မ်ားစြာက ”ဝ“ ဆုိတဲ့ လူမ်ဳိးနဲ႕ ေရစက္ပါခဲ့ထင္ပါရဲ႕။ …………………………….

ရုပ္ပံု။ ။ဂူဂဲလ္

၇၂။ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေပါက္ယူခ်န္း

ကၽြန္ေတာ္လားရွဳိးေလဆိပ္ကုိ ကိုကိုႏုိင္ဟာ

ေရာက္ေတာ့

ေအာင္မင္းနဲ႕

ကိုကိုႏုိင္

လားရွဳိးအလုပ္သမားဦးစီးဌာနက

ေအာင္မင္းကုိေတြ႕လုိက္ေတာ့

က်ေနာ္သူ႕ကုိ

ေတာ္ေတာ္

လာႀကိဳေနပါတယ္။

ႀကီးႀကပ္ေရးမွဴးပါ။ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သနားသြားပါတယ္

။ဘာျဖစ္လို႕

လည္းဆုိေတာ့ က်ေနာ္ေလယာဥ္ေပၚကဆင္းလာလာ ခ်င္း သူေမးလိုကတ ္ ာက .. အကုိ ၊လာ ေနေကာင္းရဲ႕လား၊လာ

က်ေနာ့္ကုိ

ဘာမွာလိုက္ေသးလဲတဲ့

http://www.mindin.info/

။

ေအးဗ်ာ၊

ေရာက္ေရာက္ခ်င္း

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

12

၊ေအာင္မင္းေရ . မင္းမိန္းမကေတာ့ မင္းကုိ သတ္ခုိင္းလိုက္ေလရဲ႕လုိ႕ေတာ့ ဘယ္ေျပာလုိ႕ ျဖစ္ပါ့မလဲဗ်ာ။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္လည္း ေအးကြ၊ ခင္မာလာေနေကာင္းပါတယ္၊ ဒီမွာ လုပ္လက္ စေတြ လက္စသတ္ျပီးတာနဲ႕ မင္းနဲ႕ငါ အတူျပန္လာႀကဘို႕မွာလိုက္တာပဲကြာ ဆိုျပီး ေလေျပ ထုိး လိုက္ရပါတယ္ ။

တကယ္ေတာ့လည္း

ေအာင္မင္းျပႆနာဟာ

က်ေနာ္သိေနပါတယ္

။

။တကယ္တမ္းလည္း

က်ေနာ္

ေအာင္မင္း

ဖုတ္ပူမီးတုိက္ေျဖရွင္းရမဲ့

အခ်ိန္ယူရပါလိမ့္မယ္

ဇာတ္လမ္းကို

ကိစၥမဟုတ္တာ

။ေခါင္းေအးေအးထားရပါလိမ့္မယ္

ရွင္းဘုိ႕

က်ေနာ့္မွာ

အခ်ိန္မရျပန္ပါဘူး။

ဟုတ္ပါတယ္၊ ေနာက္တေန႕ မနက္က်ေနာ့္လုပ္ငန္းခြင္ကုိ “ဝ“ ျငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ဖြဲ႕ စကားျပန္ ဦးေမာင္ငယ္နဲ႕ ကိုေအာင္ျမင့္ ဝ ျငိမ္းခ်မ္းေရးက ကားတစီးနဲ႕ ေရာက္လာပါတယ္ ။သူတို႕ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေက်ာက္အုိက္နပ္က ညစာစားဘုိ႕ ဖိတ္ခိုင္းတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ တံုးတယ္လို႕ေျပာခ်င္လည္း

ေျပာေတာ့ဗ်ာ။

လားရွဳိးေရာက္ခါစက

ေသာင္းက်န္းသူလို႕

ေခၚေခၚေနခဲ့တဲ့ ဝ တပ္ဖြဲ႕ဟာ ယူနီေဖာင္း အျပည့္အစံု၊ (UWSA) ဆိုတဲ့ တံဆိပ္ေတြနဲ႕

လက္နက္အျပည္အစံုကိုင္ျပီး အေကာင္းစား ကား ေတြနဲ႕ ဥဒဟုိသြားလာေနတာကို ျမင္ေတာ့ က်ေနာ္စ ့ ိတ္ထဲ

မေတာ့

ေတာ္ေတာ္ကုိ

အံ့ႀသမိတယ္ဗ်

။သိဘူးေလ၊

က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ

ျမန္မာႏုိင္ငံႀကီးတခုလံုးကုိ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ႀကီးကပဲ ျငိမ္ဝပ္ပိျပားေန ေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ထား ႏုိင္တယ္လို႕ ထင္ခဲ့တာကိုး ။ …………………………. က်ေနာ့္ကို လာေခၚတဲ့ ဦးေမာင္ငယ္ကို က်ေနာ္မျမင္ဘူးပါဘူး။ သူက အသားခပ္ညိဳညိဳပါ။ သူ႕ အသားရည္က က်ေနာ္တို႕ အညာသားေတြနဲ႕ မတိမ္းမယိမ္းပါပဲဗ်ာ။ အသားလတ္တဲ့ အထဲ ေတာင္မပါပါဘူး။ ညိဳတဲ့ အဆင့္ေက်ာ္ပါတယ္ ။ဒါလည္းထူးျခားခ်က္တခုပဲဗ်။ ဝ ေတြထဲမွာ

တခ်ဳိ႕က ျဖဴေပမဲ့ တခ်ဳိ႕ ခပ္ညိဳညိဳေတြပဲဗ်ာ။ ကုိေအာင္ျမင့္ဟာ က်ေနာ္နဲ႕ အသက္မတိမ္း မယိမ္းပါ ။ သူက ေျခတဖက္ျပတ္ေနပါတယ္။ ဂ်ဳိင္းေထာက္နဲ႕လမ္းေလ်ွာက္ရပါတယ္ ။ သူလည္း ဝတပ္ဖြဲ႕ဝင္ပဲလား။

ဘယ္လုိ

ဝတပ္ဖြဲ႕နဲ႕ရင္းႏွီးတာလည္း

သူနဲ႕ခင္ေနတာက

က်ေနာ္တာဝန္ယူေနတဲ့

က်ေနာ္ေတာ့

အေဆာက္အဦးအတြက္

သြင္းေနလို႕ေပါ့ဗ်ာ။

http://www.mindin.info/

မေမး

လိုက္မိဘူး။

လိုအပ္တဲ့

ပစၥည္းေတြ

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

13

ညစာစားဘို႕ဖိတ္တာကို က်ေနာ္လက္ခံလုိက္ေတာ့ ဦးေမာင္ငယ္ပဲ ျပန္သြားျပီး ကိုေအာင္ျမင့္ က်န္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါနဲ႕ က်ေနာ္က.. ေဟ့၊ ကိုေအာင္ျမင့္ေနပါအံုးဗ်၊ ဗုိလ္မွဴးႀကီးေက်ာက္အုိက္ နပ္ဆုိတာက ဘယ္လုိလူမ်ဳိးတုန္း ၊က်ေနာ့္ကုိ ဘာေႀကာင့္ေတြ႕ခ်င္ရတာတုန္း ၊ လို႕ေမးလိုက္ မိပါတယ္ ။ ဒီေတာ့ ကိုေအာင္ျမင့္က ၊ ဟာ.. သူက ဦးေပါက္ယူခ်န္းရဲ႕ ညာလက္ရံုးေလတဲ့ ။

ခက္ေနတာက သူေျပာတဲ့ ဦးေပါက္ယူခ်န္းကုိ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္မသိပါဘူး ။ဒါေပမဲ့ အေရး ပါတဲ့ ဝ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ျဖစ္မယ္ ဆုိတာေလာက္ေတာ့ က်ေနာ္ရိပ္မိ လုိက္ပါတယ္။ သူေျပာတဲ့ အထဲမွာ စိတ္ဝင္စားစရာတခ်က္က .. ဝ တပ္ဖြဲ႕ေတြ အခ်င္းခ်င္း အုပ္စုကြဲတုန္းက ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေက်ာက္အုိက္နပ္ဟာ

ျမင္းကုန္း

ႏွီးေဘးမွာ၊ျခင္းႀကားႀကီး

တလံုးကိုခ်ိတ္ျပီး

အယူ

အဆ

ကြဲလြဲသူေတြရဲ႕ ေခါင္းေတြကုိ ၊ အဲဒီ ျခင္းအျပည့္ရေအာင္လိုက္ျဖတ္ခဲ့ဘူးတယ္ ဆိုတာ ပါပဲ။ က်ေနာ္ေလ့လာဘူးသေလာက္ ဇာတ္လမ္းဟာ

ကိုေအာင္ျမင့္ေျပာျပတဲ့

ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကေန

ဝ

ဗုိလ္မွဴးႀကီး

တပ္ေတြ

ေက်ာက္အုိက္နပ္ရဲ႕

ခြဲထြက္တုန္းက

အေႀကာင္း

လို႕ထင္ပါတယ္ ။ဒါလည္း က်ေနာ့္စိတ္ထင္ပါ ။ မေသခ်ာလွပါဘူး။ ………………………… ဒီလုိနဲ႕

အဲဒီည

ရွစ္နာရီေလာက္မွာ

က်ေနာ္တုိ႕

တည္းေနတဲ့

နယူးေအရွ

တည္းခုိခန္းကုိ

လက္နက္အျပည့္ကိုင္ထားတဲ့ ဝစစ္သား ေလးေယာက္ ပါတဲ့ကားတစီးရယ္။ ေနာက္ ဟုိက္လပ္

အလြတ္တစီးရယ္ ေရာက္လာပါတယ္ ။ အဲဒီ ဟုိင္းလတ္ေပၚမွာ ဦးေမာင္ငယ္ပါလာပါတယ္ ။ က်ေနာ္လည္း ရွိဳးစမိုးနဲ႕ အေနာက္တုိင္းဝတ္စံုကုိ အေသသပ္ဆံုး ဝတ္ျပီး လုိက္ခဲ့ေရာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ဘယ္လိုေနလဲ ဟုတ္လား။ ဘယ္လုိမွ မေနပါဘူးဗ်ာ။က်ေနာ့္ ဝါသနာကိုက သည္းထိတ္ရင္ဖုိေလးေတြကုိ

ႏွစ္သက္တတ္တာကလား

။ညစာစားဘုိ႕ဖိတ္ပါတယ္ဆုိေနမွ

ကုတ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းပံုစံ သြားလုိ႕ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ။ ထံုးစံအတုိင္း ေအာင္မင္းရယ္၊ ကိုေက်ာ္ဦးရယ္၊ ကိုကိုႏုိင္ရယ္ ပါလာႀကသေပါ့ဗ်ာ။ ေအာင္မင္းကုိလည္း သတိ​ိလက္မလြတ္ဖို႕ ႀကိဳေတာင္းပန္ ထားရေသးဗ်ာ။ဒါနဲ႕တင္စိတ္မခ်ေသးလို႕

ကိုေက်ာ္ဦးေရာ၊ကုိကုိႏိုင့္ကုိပါ

ေအာင္မင္းကုိ

ေသခ်ာထိန္းဘို႕ ေအာင္မင္းမသိေအာင္ စည္းဝါးရုိက္ရေသးဗ်ာ။ ေဆာင္းရာသီမို႕လား၊ ေက်ာ္ေလာက္သာ

လားရွဳိးထံုးစံပဲလားေတာ့မေျပာတတ္ဘူးဗ်ာ။ ရွိေသးေပမဲ့

လားရွိဳးျမိဳ႕လယ္လမ္းေတြ

ညရွစ္နာရီေက်ာ္

ေပၚမွာ

လူသြားလူလာ၊

ကားအသြားအလာ ေတာ္ေတာ္ရွင္းေနျပီဗ်။ ဆယ့္ငါးမိနစ္သာသာေလာက္လည္း ေမာင္းျပီးေရာ ၊

ျခံအျပင္မွာေရာ အျပင္မွာပါ ေသနတ္ကိုင္ ဝစစ္သား ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ လံုျခံဳေရးယူထားတဲ့ ျခံဝင္းက်ယ္ႀကီးတခုထဲကိုေရာက္လာပါတယ္ ။ျခံဝင္းထဲမွာ ကားဂို ေဒါင္၊ နဲ႕ အေစာင္တ ့ ပ္ဖြဲ႕ ေနတယ္ထင္ရတဲ့

အေဆာက္အဦေတြ

ဦးေမာင္ငယ္ေခၚရာေနာက္ကုိ

ပါ

ေပါ့ေပါ့ပါးပါး

ရွိေနပါတယ္ ပံုစံနဲ႕လုိက္သြား

။

ကားေပၚကေနဆင္းျပီး

လိုက္တာ

ဧည့္ခန္းထဲမွာ

သားေရဂ်ာကင္ အေကာင္းစားဝတ္ျပီး ထုိင္ေနတဲ ့ခပ္ဝဝ ၊ အသက္ငါးဆယ္ ဝန္းက်င္ ေလာက္ ရွိမဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးတေယာက္က

မတ္တတ္ရပ္ျပီး

ႀကိဳပါတယ္

။ပါးစပ္ကလည္း

http://www.mindin.info/

တရုတ္စကားလိုလုိ

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ေတြေျပာျပီး

ႀကိဳဆုိသဗ်

။

14 သူေျပာတဲ့

စကားကုိက်ေနာ္နားမလည္ေပမဲ့

လွဳိက္လွဲပ်ဴငွာတဲ့

အသံဆုိတာေတာ့ ခန္႕မွန္းလို႕ရပါတယ္ ။ တခန္းလံုးေစ့ေစ့စပ္လုိက္ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ဝတပ္ စစ္ဝတ္စံုနဲ႕လူလတ္ပိုင္း

ေျခာက္ေယာက္

ေလာက္

လည္း

ေတြ႕ရသဗ်။

ခပ္လွမ္းလွမ္းက

ကုလားထုိင္တလံုးမွာ ကိုေအာင္ျမင့္ ထုိင္ေနပါတယ္ ။ ………………………… ဒီမွာတင္ ဦးေမာင္ငယ္က .. ဒါဟာ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေက်ာက္အုိက္နပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလို ညစာစား ဘို႕ဖိ္တ္တာကုိ လာေရာက္တဲ့ အတြက္ ဝမ္းေျမာက္ဂုဏ္ယူပါတယ္ ၊ ဒါက … ဦးသက္ခိုင္ပါ .. ဘာညာဘာညာေျပာျပီး

မိတ္ဆက္ေပးတာေပါ့ဗ်ာ။ဒါနဲ႕လိပ္စာကပ္ေတြ

အျပန္အလွန္လဲ

ရင္း

ဦးေက်ာက္အုိက္နပ္ကိုႀကည့္လုိက္ေတာ့ သူလည္း အသားမဲတဲ့ “ ဝ“အမဲမ်ဳိး ပါပဲဗ်ာ ။ က်ေနာ့္ စိတ္ထဲေတာ့ တရုတ္စကားေျပာေနတဲ့ အညာသားလိုပါလား ေတြးမိသဗ်။ သူစကားေျပာေနပံု က တကယ့္ကုိ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးခင္ခင္မင္မင္ ေျပာေနတဲ့ ပံုပါ။ က်ေနာ္လည္း ဖက္လွဲတကင္း ျပံဳးျပျပီး ..

က်ေနာ္ သက္ခိုင္ ပါ၊ အခုလို ညစာစားဘုိ႕ ဖိတ္တာကို ဂုဏ္ယူမဆံုးပါဘူး လို႕ ဗမာလိုပဲ ေျပာခ်လုိက္ပါတယ္ ။ ဦ​ီးေမာင္ငယ္က ဘာသာျပန္ေပးပါတယ္ ။ က်န္တဲ့ ဝတပ္ စစ္ဝတ္စံုနဲ႕ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုလည္း တေလးတစား ႏွဳတ္ဆက္ရသေပါ့ဗ်ာ။ ေဆးမွဴးတဲ့ ။ ခရုိင္မွဴးတဲ့ ။ ရာထူးနံမည္ အကုန္လံုးေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူးဗ်ဳိ႕ ။ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ထိုင္ရင္း အလႅာပ သလႅာပ ေျပာေနရင္းက သူက ဦးေမာင္ငယ္ကေန တဆင့္ ေမးခြန္း တခုေမးလိုက္ပါတယ္ ။ “ေတာင္ေစာင္း ကုိ ေပါက္တူးနဲ႕ ျဖိဳေနတဲ့သူ“ဟာ ကိုသက္ခိုင္

လားတဲ့ ။ ဟား၊ က်ေနာ္ရိပ္မိလုိက္ပါျပီ။ က်ေနာ္လားရွိဳးေရာက္ကတည္းကက်ေနာ္တို႕ဘာလုပ္ တယ္ဆိုတာေစာင့္ႀကည့္ေနခဲ့တာကုိး။ က်ေနာ္လည္း ယႏၱယားရႏုိင္ဘို႕ နည္းလမ္းမရွိတဲ့ အတြက္ ေနာက္ဆံုးနည္းလမ္းကို သံုးရတဲ့ အေႀကာင္း ၊အေဆာက္အဦ အခ်ိန္မီ ျပီးဘို႕လို ေႀကာင္း ၊ ႀကာရွာေနဘို႕အခက္အခဲရွိေႀကာင္း ရွင္းျပလုိက္ေတာ့ ။ ဦးေက်ာက္အုိက္နပ္က ဒီလို ဆံုးျဖတ္ျပီး လုပ္ကိုင္တတ္တဲ့ က်ေနာ့္ လုပ္ရည္ကုိင္ရည္ကုိ ေတာ္ေတာ္သေဘာက်ဆုိပဲ ။ ဦးေမာင္ငယ္ကို

ႀကားခံျပီး

က်ေနာ္နဲ႕

ဦးေက်ာက္အုိက္နပ္

အျပန္အလွန္စကားေျပာေနတာ

ဆယ့္ငါးမီးနစ္ေလာက္လည္းႀကာေရာ ေဘးအခန္းထဲ က ဝ စစ္သားတေယာက္ထြက္လာျပီး ဦးေက်ာက္အုိက္နပ္ကုိ

က်ေနာ္နားမလည္တဲ့

စကားနဲ႕ပဲ

သတင္းပုိ႕ပါတယ္။

ဒီမွာတင္

ဦးေမာင္ငယ္က .. ဝ ရုိးရာ ညစာကို သံုးေဆာင္ဘုိ႕ အဆင့္သင့္ ျဖစ္ပါျပီလုိ႕ ေျပာေတာ့မွ ၊လက္စသတ္ေတာ့ ထမင္းက်က္ျပီလုိ႕ သတင္းပုိ႕ တယ္ဆုိတာ ရိပ္မိပါေတာ့တယ္ ။ ………………….

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

15

ဒီလုိနဲ႕က်ေနာ္တို႕ဟာ ဧည့္ခန္းေဘးမွာ ရွိတဲ့ အခန္းက်ယ္ႀကီးထဲကို ေရာက္လာျပန္ပါတယ္ ။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ညစာစားပြဲဆုိေတာ့ ႀကက္ေကာင္လံုးေက်ာ္ေတြ၊ ငါးကင္ေတြ ၊ စပါယ္ရွယ္ ဟင္းလ်ာေတြမ်ား၊ စားပြဲႀကီးနဲ႕ အျပည့္ေတြ႕ေလမလားထင္မိေပမဲ့၊ ရာႏွဳန္းျပည့္ကို လြဲသဗ်ာ။ လူဆယ့္ငါးေယာက္စာေလာက္ ဝုိင္းႏုိင္တဲ ့စားပြဲဝင ို ္းႀကီး ေပၚမွာ ငါးႀကင္းျမီး ဖန္ခြက္ႀကီးေတြ၊ လစ္ပုိပုလင္းအကဒ္ေတြနဲ႕

အာမီရမ္ပုလင္း

အလံုးႏွစ္ဆယ္ေလာက္

ခ်ထားတာေတြ႕ရသဗ်။

စားပြဲအလယ္မွာ သီဟုိဠ္ေစ့ ပန္းကန္ေတြေတာ့ ရွိသဗ်။ က်ေနာ္က ဦးေက်ာက္အုိက္နပ္နဲ႕ ကပ္လ်က္၊ ဦးေမာင္ငယ္က သူ႕ဘယ္ဘက္မွာ၊ ေဆးမွုဴးွ​ွ ဆုိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကလည္း

က်ေနာ္နဲ႕ကပ္လ်က္ပဲဗ်။

ကိုေက်ာ္ဦး၊ေအာင္မင္းနဲ႕

ကိုကိုႏိုင္တုိ႕လည္း

ခပ္ကုပ္ကုပ္ပံုစံနဲ႕ ဝင္ထိုင္ေနႀကေလရဲ႕ဗ်ာ ။ ထုိင္ျပီးတာနဲ႕ ဝစစ္သားတေယာက္က ဖန္ခြက္ေတြ အားလံုးထဲကုိ

အာမီရမ္ေတြ

အျပည့္လိုက္ထည့္ေနသဗ်။

ခြက္အားလံုးလည္း

ျပည့္ေရာ

ဦးေက်ာက္အုိက္နပ္ဟာ စကားျပန္ ဦးေမာင္ငယ္က တဆင့္ ..“ ခင္မင္ရင္းႏွီးမွဳ အထိမ္းအမွတ္နဲ႕ ၊အားလံုးညီညီညာညာ တခြက္လံုးေမာ့လုိက္ႀကပါစုိ႕“ “ကမ္ေပ့” ကမ္ေပ့“ ဆိုျပီးလုပ္ပါ ေလေရာ ဗ်ာ ။ ဒီမွာတင္ ကိုကိုႏိုင္၊ေအာင္မင္းနဲ႕ ေက်ာ္ဦးတို႕ မ်က္ႏွာေတြ ရွဳံ႕မဲ့ျပီး ေဂ်ာက္က်ကုန္ပါေရာ ဗ် ။ေအးေလ၊

က်ေနာ့္အေတြ႕အႀကံဳ

အရ

ငါးႀကင္းျမီး

ဖန္ခြက္

တလံုး

အျပည့္ဟာ

အရက္တစိတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ရွိတယ္ဗ်၊ေတာ္ရံုအေတြ႕အႀကံဳနဲ႕ အာမီရမ္ တစိတ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ကုိ တခ်က္တည္းေမာ့ဘုိ႕ ဘာျပႆနာမွ မိုက္လံုးႀကီး

ဆုိတာ

လြယ္တဲ့အလုပ္ေတာ့မဟုတ္ဘူးဗ်

မရွိတာေသခ်ာသဗ်။ ၊

အရက္နဲ႕ပတ္သက္ရင္

ေသာက္လံုးႀကီးတဲ့ေနရာမွာ

နံပတ္တစ္မွာအျမဲစြဲခဲ့တာ

အရက္ေသာက္တဲ့ေနရာမွာ

။က်ေနာ္အတြက္ကေတာ့

ဝါရင့္ယမကာလုလင္ဆိုေတာ့

မတူရင္မတုနဲ႕လို႕ကို

စိန္ေခၚသူအဆင့္၊

ကလား။သတိရတုန္းေျပာလုိက္ရအံုးမယ္၊ ေသဒဏ္တို႕၊ေထာင္ဒဏ္

အႏွစ္ႏွစ္

တို႕က်ဘူးတဲ့ရာဇဝင္လူမုိက္ေတြကုိေတာင္ ျဖတ္ပုိင္းလွီးခ် ေအာင္ပြဲရခ့ဲဘူးပါတယ္ဗ်ာ။

http://www.mindin.info/

က်ေနာ္ဟာ

ဆယ္

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) မွတ္မွတ္ရရ

16

ကမာရြတ္ရွမ္းစုလမ္းထိပ္က

ဆုိတာကလည္း

ေရႊလမင္းစားေသာက္ဆုိင္မွာေပါ့ဗ်ာ။

တေခတ္တခါကလွဳိင္ျမိဳ႕နယ္မွာ

ဆိုင္နံမည္ေျပာင္းျပီး

သူ႕သားမက္

နံမည္ႀကီး

သဟာယ

ဦးေသာင္းတင္က

ေရႊလမင္း

အရက္ဆုိင္ကုိ

ဆက္ဖြင့္ထားတာေပါ့ဗ်ာ။

စာေရးဆရာေသာ္တာေဆြ၊ မိုးေဝ၊ သန္းေဆြ၊ မင္းရွင္ တို႕လုိ သူ႕ေခတ္သူ႕အခါက ဒိတ္ဒိတ္ႀကဲ စာေရးဆရာႀကီးေတြ

စားက်က္က်ခဲ့တဲ့

ဆိုင္ေပါ့ဗ်ာ။

ဒါနဲ႕

စကားမစပ္ေျပာ

ရ

ရင္

ကုိေသာင္းတင္က အရင္တုန္းက သဟာယမွာ စားပြဲထုိးတဲ့ ဗ်ာ။ ေနာက္ေတာ့ ဆုိင္ရွင့္သမီးနဲ႕ ညားျပီး ကိုယ္ပုိင္ဆုိင္ေတြ ဘာေတြျဖစ္လာတာဆုိပဲ ။ဦးေသာင္းတင္က တကယ္ သူေဌးျဖစ္ ထုိက္ တဲ့ သူဗ်။ ေအာက္သက္ေႀကတယ္၊ ဆက္ဆံေရးေကာင္းတယ္ဗ်ာ ။ကိုေသာင္းတင္ ဆီကေန နာမည္ေက်ာ္

စာေရးဆရာေတြသူ႕ဆုိင္လာေသာက္တုန္းက

အမ်ားႀကီးႀကားခဲ့ဘူးတယ္ဗ်။ ေရာက္ေနျပီး

စာေရးဆရာ

တခြက္ျပီးတခြက္ေသာက္ရင္း

စာေရးေနတတ္တယ္

တဲ့သဗ်

မိုးေဝဟာ

ေရွးေဟာင္းေႏွာင္း

သူ႕ဆုိင္ကုိ

ေဖာင္တိန္တေခ်ာင္း

။ကိုေသာင္းတင္အေျပာအရေတာ့

ျဖစ္ေတြ

မိုးလင္းကတည္း

က

စာရြက္တထပ္ႀကီး

နဲ႕

ဆရာမိုးေဝဟာ

စားပြဲမွာ

ထုိင္ေနရင္း သူ႕ေဖာင္တိန္ကေန လ်ဴဂါေသနတ္ သံတဒုိင္းဒုိင္းထြက္ေနေတာ့ တာပဲတဲ့ ။ေအးေလ၊

အဲဒီေခတ္က မိုးေဝရဲ႕ တင္ေမာင္ေဆြႏွင့္မိုးစႏၵာ ဆုတ ိ ဲ့ အပစ္အခတ္ဦးစားေပး ဝတၳဳေတြက တႏုိင္ငံလုံး ဟုိးဟုိးေက်ာ္ခဲ့တာကုိး ။ …………………….. ေနာက္

ကိုေသာင္းတင္ေျပာတဲ့

အထဲမွာ

ထူးထူးဆန္းဆန္း

တခု

က်ေနာ္မွတ္မိေနတာက

အဲဒီစာေရးဆရာေတြနဲ႕ အဖြဲ႕ က်ေနတဲ့ အႀကား အျမင္ဆရာလိုလို ၊ လကၡဏာဆရာလိုလုိ မုိက္ကယ္ဆုိတဲ့ ကုလား တေယာက္ အေႀကာင္း ေျပာေသး တယ္ဗ် ။ အဲဒီ မုိက္ကယ္ဆုိတဲ့ လူရဲ႕ လူတေယာက္ရဲ႕ ေရွ႕ျဖစ္ကုိ ေဗဒင္ ေဟာပံုေဟာနည္းက ေတာ္ေတာ္ထူးတယ္ေျပာရမယ္ဗ်ာ။

မုိက္ကယ္က လူတေယာက္ သူ႕ေရွ႕ျဖစ္ကို သိခ်င္ျပီဆိုရင္ စာရြက္အျဖဴတရြက္ ကိုေတာင္းျပီး အဲဒီစာရြက္ေပၚမွာ

ေဖာင္တိန္

ထဲက

မွင္ေတြကုိ

ခါခါ

ခ်သတဲ့

။သူ႕စိတ္ႀကိဳက္

မွင္ေတြခါခ်ထားတဲ ့စာရြက္ကုိ လက္နဲ႕လံုး ေခ်ျပီး၊ ခဏအႀကာ ျပန္ျဖည္လိုက္ရင္ မွင္စက္ေတြက ရုပ္ပံုေတြ ျဖစ္ကုန္သတဲ့ ဗ်ာ ။ အဲဒီ အရုပ္ေတြက ငွက္ပံု၊ နဂါးပံု၊ က်ားပံု၊ ရွဳခင္းပံု၊ေတြ ေပၚသတဲ့ဗ်ာ။ အဲဒီ ေပၚလာတဲ့ အရုပ္ေတြကို ႀကည့္ျပီး ေရွ႕ျဖစ္ကုိေဟာသတဲ့ ။၁၉၇၀ ဝန္းက်င္က

အင္းယားကန္ မွာ ေရနစ္ေသသြားခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေက်ာ္ စာေရးဆရာ သန္းေဆြကုိ ခင္ဗ်ားႀကားဘူး တယ္မဟုတ္ လား ။အဲဒီ ကိုသန္းေဆြေသမဲ့ေန႕ မနက္ ဆယ္နာရီေလာက္ ၊ သဟာယ ဘားမွာ ထိုင္ေသာက္ႀကရင္း မိုက္ကယ့္ကုိ ေဗဒင္ေဟာဖို႕ ကိုသန္းေဆြက ေျပာသတဲ့ ။ ဒါနဲ႕ မိုက္ကယ္က ထံုးစံအတုိင္း စာရြက္ျဖဴေပၚမွင္ေတြ ခါခ်ျပီး လံုးေထြးထားရာကေန ျပန္ျဖည္လည္းျပီးေရာ ..

ေဟ့ေကာင္၊ သန္းေဆြ ၊ မင္းကို ငါမေဟာခ်င္ ဘူးေျပာသတဲ့ ။ ကိုသန္းေဆြက မူးမူးနဲ႕ ဇြတ္ေဟာခိုင္းတယ္တဲ့

။

မိုက္ကယ္ဟာကိုသန္းေဆြကို

ွ

မေဟာခ်င္ပါဘူးလို႕ စိုက္ႀကည့္ျပီး

ဘယ္လိုမွ

ခပ္ေလးေလးအသံနဲ႕

ျငင္းလုိ႕မရတဲ့ ..

အဆံုး

သန္းေဆြ

၊

ဒီစာရြက္မွာလူေသ တေယာက္ပုံ ေပၚေနတယ္လုိ႕ ေျပာခ်လိုက္တယ္ ဆိုပဲ ။ကိုေသာင္းတင္ေကာ၊

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

17

ေဘးမွာ ထုိင္ေသာက္ေနတဲ့ ဆရာေသာ္တာေဆြပါ မိုက္ကယ့္လက္ထဲက စာရြက္ကုိ လွမ္းယူႀကည့္ လုိက္ေတာ့ စာရြက္ေပၚက မွင္စက္ေတြဟာ လူတေယာက္ရဲ႕ ခပ္မဲ့မဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႕တူသလိုလို ျဖစ္ေနတယ္ဆိုပဲ

အင္းယားကန္မွာ

။ေအးဗ်ာ။

အဲဒီေန႕

ကိုသန္းေဆြ

အဲဒီဆုိင္ကထြက္သြားျပီး

ေရနစ္ေသတာပဲတဲ့ဗ်ား။

ေန႕လည္

ေအာ္၊

ႏွစ္နာရီေလာက္

မိုက္ကယ္၊မုိက္ကယ္

လို႕ေျပာေနတာက ကိုေသာင္းတင္ ေခၚတဲ့ အတုိင္းလုိက္ေခၚေနတာပါဗ်ာ။ အခုဆုိ အသက္ေတာ္ ေတာ္ ႀကီးေလာက္ေရာေပါ့။ ကိုေသာင္းတင္ေျပာတာေတာ့ ေနာက္ပိုင္း သူ႕ဆုိင္ကုိ မိုက္ကယ္ မလာေတာ့ဘူးဆုိပဲ ။ …………………… က်ေနာ္ကလည္း အေသာက္သမားဆုိေတာ့ ကိုေသာင္းတင္နဲ႕ တကယ့္ကုိ မိတ္ရင္းေဆြရင္း လုိျဖစ္ေနေတာ့တာေပါ့။

ကိုေသာင္းတင္ႀကည့္ရတာ

က်ေနာ္ေပါင္းသင္းေနတဲ့

တပည့္ေက်ာ္

လူမုိက္ေတြကုိ ေတာ္ေတာ္လန္႕ပံုရတယ္ဗ်ာ။ ကိုေသာင္းတင္က က်ေနာ့္ကုိ ဆရာရယ္ ၊ ဆရာ

ေသာက္ခ်င္ရင္ ရံုးခန္းအထိ လာပို႕ေပးပါ့မယ္ ။ ဆရာလက္မရြံ႕ အဖြဲ႕ေတြ ဆုိင္ထဲလာရင္ ဘယ္သူမွ မဝင္ရဲေတာ့လုိ႕ပါဆရာ ဆိုျပီး ႀကိဳေျပာ ထားဘူးသဗ် ။တေန႕ က်ေနာ္ ရွမ္းစုရံုးခန္း မွာထုိင္ေနတုန္း ဘယ္ကဘယ္လုိ ဆံုလာႀကတယ္မေျပာတတ္ဘူးဗ် ။ ေက်ာ္ရွိန္ (ကမာရြတ္)၊ စုိးေအာင္

၊

အာရကီး

၊

သုံုးေယာက္သား

ေပါက္ခ်လာျပီး

အရက္တုိက္ပါလုပ္ပါေလေရာ

။ဂ်ီက်တာက ကမာရြတ္ပါဗ်ာ။ စုိးေအာင္နဲ႕ အာရကီး က ဘာမွ မေျပာရွာပါဘူး ။ဒီမွာတင္ က်ေနာ္က အရက္ဘုိး ထုတ္ေပးလုိက္ေတာ့ ေက်ာ္ရွိန္က အကိုပါ လုိက္ေသာက္ရမယ္ထပ္ရစ္ ျပန္ေရာဗ်ာ။ ဒါဆုိလည္း ဒီရံုးခန္းမွာပဲ ထုိင္ေသာက္ႀကမယ္၊ ကိုယ္ အရက္ဝယ္ခုိင္းလုိက္မယ္ ေျပာေတာ့ လည္း မရဘူးဗ်ာ ။အကိုပါ က်ေနာ္တို႕နဲ႕ အတူ ဆုိင္ထဲမွာ ထုိင္ေသာက္ရမယ္လုပ္ေနတာ နဲ႕ စိတ္မရွည္ပဲ ထလုိက္သြားလိုက္ေရာဆုိပါေတာ့ ။က်ေနာ့္ရံုးနားမွာ တျခားဆုိင္လည္း မရွိေလေတာ့ နီးနီးနားနား ကိုေသာင္းတင္ရဲ႕ ေရႊလမင္း ဆုိင္ထဲကိုပဲ ဝင္သြားရတာေပါ့ဗ်ာ ။ နားညည္း မခံခ်င္လို႕သာ

လုိက္လာရတယ္ ကိုေသာင္းတင္ကုိ က်ေနာ္ အားနာစရာ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းတာကလား ။ က်ေနာ္ထင္ထားတဲ့ အတုိင္းပါပဲဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႕ ေလးေယာက္ဆုိင္ထဲ ဝင္လာလည္း ေတြ႕ေရာ ၊ကိုေသာင္းတင္ဟာ

သိသိသာသာကုိ

မ်က္ေစ့

မ်က္ႏွာ

ပ်က္သြားပါတယ္

။လူမုိက္ေတြက

ကိုေသာင္းတင့္ မ်က္ႏွာကို အဓိပၸါယ္ မေဖာ္ႏိုင္ေပ မဲ့ က်ေနာ္ကေတာ့ ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိလိုက္ပါတယ္

။

ကိုသက္ခုိင္ရာ၊

ဒီေလာက္ေတာင္း

ပန္ထားတဲ့ႀကားက

ဒီလူမုိက္ေတြနဲ႕

ဆုိင္မွာလာေသာက္ရလား ေပါ့ဗ်ာ ။ ………………………….. က်ေနာ္က လူတမ်ဳိးဗ်။ ကိုယ့္ကုိ ေႀကာက္ပါတယ္ေျပာရင္ ထပ္ျပီး အႏုိင္က်င့္တာမ်ဳိး ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ဘူး

။အခုလည္း

ကိုေသာင္းတင့္ဆုိင္

ကုိ

က်ေနာ္ဒုကၡလာေပးမိေနျပီ

http://www.mindin.info/

ဆုိတာ

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

18

ခ်က္ခ်င္းသိလုိက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ပဲ ကုိေသာင္းတင္ ဆီတန္းတန္းမတ္မတ္ ေလ်ွာက္ သြားလိုက္ျပီး .. ဦးေသာင္းတင္၊ ဒီတႀကိမ္ ခြင့္လႊတ္ပါ။ ဆယ္မီးနစ္ထက္ မေက်ာ္ေစရ ပါဘူး ဆိုျပီး မႏၱေလးရမ္ တလံုးခ်ခိုင္းလိုက္ပါတယ္ ။ အျမည္းမလုပ္နဲ႕၊ သံပုရာသီး တလံုးကုိ ေလးျခမ္းျခမ္းျပီး ရမ္တလံုးကုိ

သာ

ခ်ေပးဗ်ာ

ဖန္ခြက္ေလးလံုးမွာ

ေျပာလိုက္ေတာ့

ခြဲထည့္လိုက္ျပီး

ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာတယ္ဗ်။

….

ဒီေတာ့

ကဲ၊ေသာက္ႀကေပေတာ့ကြာ

လို႕

လည္းေျပာလိုက္ေရာ ေရႊကိုယ္ေတာ္ ေက်ာ္ရွိန္က ဟာ၊ အကိုကလည္း အျမည္းေလး ဘာေလး ေတာင္ မပါဘူးလားတဲ့ ။ ဒီမွာတင္ က်ေနာ္က သူတို႕ ေလးေယာက္စလံုးကုိ ေစ့ေစ့ ႀကည့္ျပီး .. ကိုယ္တခုေျပာမယ္၊ မင္းတို႕ဆုိင္ရွင္

လူဆုိးလူမုိက္ဆိုတာလည္း

ကုိေသာင္းတင္

သစၥာတရားတို႕

ေနရာမွာေနႀကည့္

ပါအံုး

။

၊နားလည္မွဳတို႕ တို႕လုိ

ရွိရတယ္။

လူဆိုးစာရင္းဝင္

ေတြဆုိင္မွာလာထုိင္ေနရင္ တျခားဘယ္သူ လာစားပါေတာ့မလဲ ၊ မင္းတို႕ အရက္တုိက္ပါဆုိ တုိက္တယ္၊ ကိုယ္တုိင္လုိက္ေသာက္ပါ ဆုိလုိ႕ လုိက္ေသာက္တယ္၊ ဒီေလာက္ဆုိ ေက်နပ္ သင့္တယ္၊ ဒီေတာ့ ဒီရမ္တလံုးကုိ ေလးေယာက္တျပိဳင္တည္း ေမာ့လုိက္ႀကရင္ ကိုေသာင္း တင္ကုိ ကူညီရာ ေရာက္မယ္ လို႕ ေျပာခ်လိုက္ပါတယ္ ။စိုးေအာင္ေရာ အာရကီးပါ က်ေနာ့္ တရားကုိ

နားဝင္ႀကပါတယ္ ။ ဒါနဲ႕ပဲ က်ေနာ္က က်ေနာ့္ေဝစု ဖန္ခြက္ကုိ တက်ဳိက္တည္း ဂြတ္ ကနဲ ေမာ့ျပီး ခြက္ကုိ စားပြဲေပၚ ေဆာင့္ခ် လုိက္ပါတယ္ ။ျပီးေတာ့မွာ ေရတငံုနဲ႕ သံပုရာသီးတစိပ္ ယူစုပ္ လိုက္ပါတယ္ ။ အမယ္၊ လူမိုက္ဆုိတာမ်ဳိးက မခံခ်င္စိတ္ ေရွ႕တန္းတင္တတ္ႀကတာကလား။ စုိးေအာင္ေကာ၊ အာရကီးပါ က်ေနာ့္လို တခ်က္တည္းခ်ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပန္းစား လုိက္ေသာက္ လုိက္ႀက ပါတယ္ ။ ေက်ာ္ရွိန္တေကာင္ပဲ ႏွစ္ခါေမာ့ရသဗ်။ ဒါေတာင္ ေက်ာ္ရွိန္က ရွက္ရမ္းရမ္းသလုိလုိ ဘာလုိလိုနဲ႕ .. ဒီတခြက္တည္းနဲ႕ ေတာ့ ဘယ္ဝမလဲ အကိုရာတဲ့ ။ က်ေနာ္ကလည္း ဟာ၊

မဝေသးရင္လည္း ရတာေပါ့ကြာ ဆိုျပီး ေနာက္တလံုးထပ္မွာ ၊ ေစာေစာကအတိုင္းပဲ ေလးခြက္ ခြဲထည့္ျပီး တဂ်ဳိက္တည္း ထပ္ေမာ့ျပလိုက္ျပန္ပါတယ္ ။ဒီမွာတင္ က်ေနာ္က မတ္တတ္ထ ရပ္ျပီး ၊ ကဲ၊ ဘက္တူရင္လူမေရြးတဲ့ေမာင္ေတြပဲကြာ။ အသည္းေကာင္းေကာင္းနဲ႕ လက္စသတ္ လိုက္ႀက စုိ႕လည္းေျပာလုိက္ေရာ

စုိးေအာင္ေရာ

အာရကီးပါ

အံႀကိတ္ျပီး

ဒုတိယခြက္ကုိ

လက္စသတ္လုိက္ပါတယ္ ။ က်ေနာ့္လိုပဲ မတ္တတ္ထရပ္လိုက္ႀကျပန္ပါတယ္ ။က်ေနာ္ တို႕ သံုးေယာက္လံုး ထျပန္ဘုိ႕ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနေတာ့ ေက်ာ္ရွိန္လည္း တခ်က္တည္း ေမာ့ျပီး ထျပန္လိုက္ဘို႕ႀကိဳးစားေပမဲ့ မေအာင္ျမင္ပါဘူး။

ဆိုင္အျပင္ထြက္လာ ႀက ေတာ့ ေက်ာ္ရွိန္

အရက္သီးေနပါျပီ ။က်ေနာ္ ေနာက္ျပန္လွည့္ျပီး ဆုိင္ထဲက ကိုေသာင္းတင္ကို လွမ္းႀကည့္ လိုက္ ေတာ့ သူက က်ေနာ့္ကုိ အေလးျပဳေနသဗ်ာ ။ …………………… ဒါေႀကာင့္ အခု ဦးေက်ာက္အုိက္နပ္တို႕ဝိုင္းမွာ က်ေနာ့္အတြက္ လက္ရည္မီဘို႕ မခက္လွ ပါဘူး။ က်ေနာ္တေယာက္ပဲ

ကမ္ေပ့

ျဖစ္ေအာင္လုပ္

ျပီး

တဝုိင္းလံုးရဲ႕အာရံုကုိ

http://www.mindin.info/

က်ေနာ့္

ဆီ

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

19

ေရာက္ေအာင္လုပ္လိုက္ရပါတယ္ ထားလိုက္ေပါ့ဗ်ာ

။က်ေနာ့္အဖြဲ႕သားေတြကေတာ့

။ဒါနဲ႕နည္းနည္းလည္း

တငံုခ်လိုက္၊

ေရခ်ိန္မွန္ေလာက္ေရာ

ျပန္ခ်

က်ေနာ္တို႕ေသာက္ေနတဲ့

စားပြဲအလယ္ေခါင္ကုိ စတီးဇလံုႀကီး တလံုး လာခ်သဗ်ာ။ဒါနဲ႕က်ေနာ္က ဘာမ်ားပါလိမ့္ဆိုျပီး လွမ္းႀကည့္လုိက္ေတာ့

ေအာင္မေလးဗ်ာ။

ဝက္စာေတြပါလား

။

အသံသာထြက္ေအာ္မိရင္

ေသနတ္နဲ႕ပါ အပစ္ခံရမလား ေတာ့ မသိဘူးဗ်။ တကယ့္ကုိ ဆန္ကြဲနဲ႕ ဟင္းရြက္ တခ်ဳိ႕ကုိ ခပ္ပ်စ္ပ်စ္

၊ဝက္စာက်ဳိထားတဲ့

အတုိင္းပါပဲ။ေသခ်ာႀကည့္လိုက္ေတာ့

အသား

တခ်ဳိ႕လည္း

ေတြ႕ရေသးဗ်ာ ။အဲဒီ ဝက္စာလုိလုိ ဆန္ျပဳတ္ခပ္ပ်စ္ပ်စ္ေတြကို ပန္းကန္လံုးေလးမွာ ထည့္ျပီး တူတစံုစီနဲ႕ လူေတြေရွ႕လုိက္ခ်သဗ် ။ အရက္ကို လက္ရည္မီေအာင္ေသာက္ႏိုင္ေပမဲ့ ဒီဆန္ျပဳတ္ကိုေတာ့ ျမင္တာနဲ႕ က်ေနာ္အံခ်င္ ေနပါျပီ ။ဒါတင္ဘယ္ကမ လဲဗ်ာ။ ဦးေက်ာက္အုိက္နပ္က .. ဒါဟာ ဝရုိးရာ ဆန္ျပဳတ္ျဖစ္ ပါ တယ္ ၊ ေလးစားအပ္တဲ့

ဂုဏ္သေရရွိ

စကားျပန္ဦးေမာင္ငယ္ကတဆင့္ ။တုိတုိေျပာရရင္

အဲဒီဆန္ျပဳတ္

ေသာက္ခဲ့ရတယ္ဗ်ာ။

လူႀကီးမင္းေတြကို ထေျပာေနျပန္ေတာ့

ဧည့္ခံတဲ့ ပိုျပီး

ပန္းကန္တလံုးစာကုိ

ညဆယ္နာရီေလာက္

အရာပါ

ေဂ်ာက္က်ေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ

က်ေနာ္

တည္းခုိခန္းကို

ဆိုျပီး

အတင္းအံႀကိတ္ျပီး

ျပန္ပုိ႕ေတာ့

က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ

ေအာင္မင္းျငိမ္လွခ်ည့္ လားလို႕ေတြးမိတာနဲ႕ .. ေဟ့ေကာင္၊ေအာင္မင္း အသံတိတ္ လွခ်ည့္ လား ေမးလုိ္က္ေတာ့ ၊ ဟာ၊ မတိတ္ လို႕မရဘူးေလ။ သူတို႕က မူးမူးနဲ႕ တရင္းတႏွီးလွမ္း လာဖက္တာ ခါးႀကားက ပစၥတိုေသနတ္ေတြက က်ေနာ့္နံႀကားကုိ လာလာေထာက္သလို ျဖစ္ေနတယ္တဲ့ ဗ်ား ။ …………………………….. ဝရုိးရာညစာစားပြဲျပီးလို႕

ေနာက္ႏွစ္ရက္မွာ

ကိုေအာင္ျမင့္က

တဆင့္

က်ေနာ့္ဆီကို

ဝတပ္ဖြဲ႕ရံုးကေန ဖိတ္စာတေစာင္ ေရာက္ လာျပန္ပါတယ္ ။ဖိတ္စာမွာေတာ့ ဝ အမ်ဳိးသား ခရီးသြားလာေရးကုမၸဏီ ေလးႏွစ္ျပည့္ အခမ္းအနား တဲ့ ။ဦးေက်ာက္အုိက္နပ္က ပုိ႕ခိုင္း ေႀကာင္း မျဖစ္မေန တက္ဘုိ႕အေႀကာင္း လည္း ပါေသးဗ်ာ ။ ေအာ္ ၊ တက္ဆိုလည္း တက္လုိက္ ရျပန္တာေပါ့ဗ်ာ

။

ထံုးစံအတုိင္း

ေအာင္မင္းနဲ႕ကိုကိုႏုိင္လည္း

ပါသေပါ့။

အဲ၊

ဒီတေခါက္

ကုိေက်ာ္ဦးေတာ့ ပါမလာဘူးဗ်ာ ။ အခမ္းအနားက

လားရွုဳိးျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမမွာ

လုပ္တာဗ်။

ဟုတ္တယ္၊

သားအဖႏွစ္ေယာက္

ထင္းစီးခ်ဳိးေနတဲ့ ေက်ာက္တုိင္နားက ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမကို ေျပာတာဗ် ။ခရီးသြားလာေရး ကုမၸဏီ တခုေလးႏွစ္ျပည့္ အခမ္းအနားလုပ္တယ္ဆုိတာ ဘာဆန္းသလဲလို႕ေတြးေတာ့ေတြးမိသားဗ်ာ ။ တကယ္တမ္း အခမ္းအနားကုိ ကိုယ္တုိင္တက္ေတာ့ မွ ေတာ္ေတာ္ႀကီးက်ယ္တဲ့ အခမ္းအ နား

ျဖစ္ေနသဗ် ။လားရွဳိးျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမပတ္လည္မွာ လံုျခံဳေရးေနရာယူထားလုိက္တာ အားလံုး ဝ စစ္သားေတြ ခ်ည္းပဲဗ်ာ ။ က်ေနာ့္စိတ္ထင္ေလးငါးေျခာက္ရာေလာက္ကုိ ရွိမယ္ ။ အားလံုး ေပ်ာက္ႀကား ဝတ္စံု အသစ္ေတြနဲ႕ခ်ည္းပဲ။ ကိုင္ထားလိုက္ႀကတာလည္း ေအကယ္ ေမာင္းျပန္

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

20

ေတြခ်ည္း ပဲဗ်ာ ။ ဗမာစစ္သားဆုိလုိ႕ တေကာင္တျမီးမွ မေတြ႕ရလို႕ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေတာ္ ေတာ္ကိုထူးဆန္း ေနသဗ်။ …………………………..

ဦးေက်ာက္အုိက္နပ္ကိုယ္တုိင္ ေပးပါတယ္

။

က်ေနာ့္ကုိ

က်ေနာ္လည္း

ႀကိဳျပီး

ခန္းမထိပ္ပုိင္း

စပ္စုခ်င္တာနဲ႕ေအာင္မင္း

တုိ႕

ေနရာ ကို

မွာ

ေနရာခ်ထား

စားပြဲမွာ

ထားခဲ့ျပီး

ႀကိဳဆုိေရးလုပ္ေနတဲ့ အဝင္ဝဘက္ကို ထြက္ခဲ့မိသဗ်ာ ။လာလုိက္တဲ့ဧည့္သည္ေတြ ၊ ကားႀကီး ကားငယ္ေတြ မနည္းလွဘူးဗ်။ ယူလာလိုက္တဲ့ လက္ေဆာင္ေတြကလည္း ေတာင္ပံုရာပံု ျဖစ္ေနျပီ ဗ် ။အားလံုးလုိလုိဟာ တရုတ္မ်က္ႏွာေပါက္ ေတြနဲ႕ ဗ်ာ။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ တခ်ဳိ႕တရုတ္ေတြ ပံုစံက လားရွဳိးနယ္ဘက္က မဟုတ္ေလာက္ဘူး လို႕လည္း ေတြးမိေသးသဗ် ။ က်ေနာ္ေငးေနတုန္းမွာပဲ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ေရာက္ လာတာပါပဲဗ်ာ။ ဟုတ္တယ္။ ဗမာစစ္တပ္ တီအီးကားႏွစ္စီး

ေရာက္လာတယ္။ေနာက္မႀကာ

ခင္မွာပဲ

မာစတာဂ်စ္

တစီးေနာက္က

ပါလာေလရဲ႕ ။ ဒီမွာတင္ က်ေနာ့္ေနာက္နားက ဗမာသံတခြန္းထြက္လာတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအးေက်ာ္ လာျပီတဲ့

။ေအာ္

၊ဒီေတာ

့မွ

က်ေနာ့္ကို

လက္ခံမေတြ႕တဲ့

ဗိုလ္ခ်ဳပ္

ေအးေက်ာ္

၊

အလုပ္သမားဝန္ႀကီး ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေအးေသာင္ကုိ အစာမေႀကတဲ့ ကိုယ္ေရႊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၊

နဖူးေျပာင္ေျပာင္နဲ႕ ကိုယ္ေတာ္ကုိ က်ေနာ္ ျမင္ရပါေတာ့တယ္ ။တခုထူးျခားတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအးေက်ာ္ကုိ

တဖြဲဖြဲလာေနတဲ့

ပရိသတ္က

သိပ္ျပီး

ဂရုစိုက္ႀကပံုမရပါဘူး

။ကားတံခါး

နားအထိသြားႀကိဳေနတဲ့ သူေတြကုိ ေတြ႕ရေပမဲ့ သူလည္း တျခား ဧည့္သည္ ေတြလုိ တန္းစီ ဝင္လာေနရတာပါပဲ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ျဗဳန္းဆို ဘယ္ကဘယ္လုိ ထြက္လာမွန္းမသိရတဲ့ ဒုိင္း ဒုိင္း ဒုိင္း ဆိုျပီး တဒုိင္းဒုိင္း အသံေတြဆူညံသြားပါေလေရာ ဗ်ာ ။ က်ေနာ္လည္း ရုတ္တရကျ္ခည္း ဒီေလာက္ဆူဆူညံညံ တဒုိင္းဒုိင္းသံေတြႀကားေတာ့ ရုတ္တရက္ လန္႕သြားတာေပါ့ဗ်ာ။ မင္းလမ္းအလည္မွာ ။လက္စသတ္ေတာ့

က်ေနာ္တင္ဘယ္က

မလဲဗ်ာ၊

ခပ္တည္တည္ေလ်ွာက္ေနရင္း တရုပ္ေဗ်ာက္အုိးသံကုိး။

ဆတ္ကနဲတြန္႕ျပီးလန္႕သြားတာပါပဲ

သိဘူးေလ။

http://www.mindin.info/

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအးေက်ာ္လည္း

ဒီေလာက္

အသံက်ယ္ျပီး

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

21

ငါးမီးနစ္ေလာက္ နားကြဲမတတ္ ဆူညံတဲ့ ေဗ်ာက္အုိးအတြဲလုိက္ေပါက္သံကုိ က်ေနာ္မွ မႀကားဘူးပဲ ။ ……………………………. ဒီလုိနဲ႕ အခမ္းအနား စခါနီးေတာ့ က်ေနာ္လည္း ကိုယ့္စားပြဲရွိရာ ျပန္လာလုိက္ေတာ့ ဧည့္သည္ ဆယ္ေယာက္နီးပါး က်ေနာ္တုိ႕ဝိုင္းမွာ ေရာက္ေနျပီဗ်ာ ။စားပြဲႀကီးေတြက လူဆယ့္ႏွစ္ေယာက္ စာေလာက္စားပြဲေတြဗ်။

ဒီမွာတင္

ခပ္ေႀကာင္ေႀကာင္ထိုင္ေနလို႕မျဖစ္ေသးပါဘူးေလ

ဆိုျပီး

က်ေနာ့္အိပ္ကပ္ထဲက လိပ္စာကဒ္ေလးေတြကို ထုတ္ျပီး ေဝလုိက္ေတာ့ က်ေနာ့္ ေဘးကပ္ ရက္က

ပုဂၢိဳလ္ႀကီးက သူ႕လိပ္စာကဒ္ေလး ျပန္ေပးသဗ်ာ။ မဖတ္တတ္တဲ့ တရုတ္စာေတြ ႀကားထဲက ရွားရွားပါးပါး

အဂၤလိပ္စာလံုးေလး

တေႀကာင္းေတြ႕တာနဲ႕

ဖတ္လိုက္ေတာ့

၊

လားလား

၊

ယူနန္ျပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ( Governor of Yunan State) ဆိုပဲ ။ လက္စသတ္ေတာ့ ဒီေလာက္ေတာက္ေတာက္ ေျပာင္ေျပာင္ ဧည့္သည္ေတြဟာ တရုပ္ျပည္က လာႀကသကိုး လို႕ သိေတာ့သဗ်ာ ။ အခန္းအနားစေတာ့ သိပ္မႀကာပါဘူး။ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္

တရုပ္သီခ်င္းေတြလုိလို

အခမ္းအနားမွဴးက

ဝ

ရုတ္တရက္

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေပါက္ယူခ်န္းက

သီခ်င္းေတြလိုလို ..

သီဆုိေဖ်ာ္ေျဖႀကသဗ်ာ။

အခုအခ်ိန္က

ႀကြေရာက္လာတဲ့

စျပီး

ဝ

တပ္မေတာ္

ဧည့္ပရိႆတ္ႀကီး

ကို

ႏွဳတ္ခြန္းဆက္ စကားေျပာပါေတာ့မယ္ ဆိုျပီး ေႀကညာလုိက္ပါေတာ့တယ္ ။ ဟ၊ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ ဗို္လ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဆိုပါလားဗ်ာ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ ေအာင္မင္းကုိ လွမ္းႀကည့္လုိက္ေတာ့ အပိုးကုိ က်ဳိးလို႕ခပ္ရုိ႕ရုိ႕ ပံုစံေလးနဲ႕ေပါ့ဗ်ာ ။ …………………….

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

22

ရုပ္ပံု။ ။ ဂူဂဲလ္

၇၃။ ဘာမထီ သက္ခုိင္ ။

ဒါနဲ႕

က်ေနာ္လည္း

စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ႀကီး

ဆုိတာကုိ

ေတာ္ေတာ္စိတ္ဝင္စားသြားတယ္ဗ်။

ေအးေလ၊ ဧည့္ခံခန္းမထဲမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ တိုင္းမွဴးက ဗုိလ္ခ်ဳပ္အဆင့္ပဲ ရွိတာ အခု စင္ေပၚတက္လာမွာက

စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဆုိေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့

အဆန္းပဲ ေလ၊ စင္ျမင့္ရဲ႕ ညာဖက္ေဒါင့္ကေနတက္လာတဲ့ ဦးေပါက္ယူခ်န္းဟာ အသက္ေလး ဆယ္

ေက်ာ္

ဝန္းက်င္ပဲ

ဝတ္ထားပါတယ္

။

အသားျဖဴပါတယ္။ အခ်ဳိးအစားက

ရွိပါအံုးမယ္။ေဘာင္းဘီရွည္နဲ႕

အရပ္အေမာင္း ျဖဴတယ္ဆုိတာ

ရွပ္အက်ီအျပာေရာင္

ငါးေပငါးလကၼေလာက္

ရွိမယ္

တရုပ္ေတြျဖဴသလုိေတာ့

ခပ္ျပည့္ျပည့္လို႕ေျပာႏုိင္ေပမဲ့

ဝျဖီးေနတာ

လက္ရွည္

မွန္းရ

ပါတယ္။

မဟုတ္ဘူးဗ်။ကိုယ္ခႏၶာ

မ်ဳိးလည္း

မဟုတ္ပါဘူး

။

သြက္လက္ေပါ့ပါး တဲ့ပံုစံပါ ။သူ႕လက္တဖက္မွာ ဝိုင္ခြက္ပံုစံ အရက္ခြက္ ကုိ ကုိင္ထားပါတယ္။ သူက စင္ျမင့္ရဲ႕ ညာဖက္လည္းေရာက္ေရာ စကားျပန္ က မုိက္ခရုိဖုန္းကို တရုတ ိ ေသ ကမ္းေပး လုိက္ေတာ့ တက္ႀကြ ရႊြင္လန္းတဲ့ အမူအယာနဲ႕ စကားေတြေျပာပါေတာ့တယ္။ ဘာေတြ ေျပာမွန္း က်ေနာ္ဘယ္သိပါ့မလဲ

။

စကားျပန္က

ဘာသာျပန္ေတာ့မွ

..

အခုလို

ဝ

အမ်ဳိးသား

ခရီးသြားလာေရး ကုမၸဏီရဲ႕ ေလးႏွစ္ျပည့္ အခမ္းအနားကုိ တက္ေရာက္လာတဲ့ ဂုဏ္သေရရွိ လူႀကီးမင္းမ်ားကုိ

အထူးေက်းဇူးတင္ရွိေႀကာင္း

။ညီေနာင္ရင္းခ်ာေတြလုိ

ေရွ႕ေလ်ွာက္

လက္တြဲသြား ႀကမယ္ဆုိတဲ့ အေႀကာင္း ၊ တုိင္းမွဴး ကိုယ္တုိင္ ႀကြေရာက္ အားေပးတဲ့ အတြက္

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

23

ေက်းဇူးတင္ ေႀကာင္း၊ တည္ခင္းဧည့္ခံထားတဲ့ စားေသာက္ဖြယ္ရာ ေတြကုိ စတင္သံုးေဆာင္ႏိုင္ျပီ ဆုိတဲ့ အေႀကာင္း ေတြပါပဲဗ်ာ ။ သူ႕စကားလည္း ဆံုးေရာ သူ႕ လက္ထဲက အရက္ခြက္ကုိ ေျမွာက္ျပီး

ပရိသတ္

ေတြကို

ေသာက္လုိက္ႀကဘို႕

ကမ္ေပ့

ပရိသတ္ေတြလည္း

အရက္ခြက္ေတြ

ကမ္ေပ့

ဆိုျပီး

အရက္ခြက္ကုိယ္စီ

။ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအးေက်ာ္လည္း ကမ္ေပ့ေနတာကုိ

ပါ

တေပ်ာ္တပါး

ညာညွိလိုက္ေတာ့

ေျမွာက္ျပီး

အမ်ားနည္းတူ

က်ေနာ္

ေျမွာက္ဘုိ႕

က်ေနာ္အပါအဝင္

လိုက္ေသာက္ႀက

ေသနာပတိႀကီး

လွမ္းျမင္ေနရပါတယ္

တျပိဳင္နက္

ရတာေပါ့ဗ်ာ

စကားအတုိင္း

။စင္ျမင့္ရဲ႕

လုိက္ျပီး

ဘယ္ဖက္မွာေတာ့

ဝ

မိန္းမပ်ဳိေလးေတြ ထင္ပါရဲ႕ ၊ အေယာက္ႏွစ္ဆယ္ ေက်ာ္ေလာက္ တန္းစီ ရပ္ေနႀကပါတယ္ ။ ………………………. ေအာ္၊ ဒါနဲ႕ အဲဒီေန႕က အခမ္းအနားမွဴးလုပ္တဲ့၊ စကားျပန္ဟာ က်ေနာ္မိတ္ေဆြေျခတဖက္ ျပတ္​္ေနတဲ့

ကိုေအာင္ျမင့္နဲ႕

နံမည္တူပဲဗ်။

သူနံမည္

ဦးေအာင္ျမင့္တဲ့။

ပိန္ပိန္ပါးပါး

အသက္ေလးဆယ္ ဝန္းက်င္ပါပဲ ။သူ႕ကို ႀကည့္ရတာ ပညာတတ္ပံုေပၚပါတယ္ ။ ရန္ကုန္ တရုတ္တန္းမွာ

သူ႕ကုိ

ေနရာရေနသလဲေတာ့

လူသိေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ မေျပာတတ္ဘူး။

ဘယ္လုိလုပ္

ေသခ်ာတာက

ဝအဖြဲ႕နဲ႕

ခ်ိတ္မိျပီး

သူဘာသာျပန္

တာကုိ

နားေထာင္ႀကည့္ရတာ ဗမာစကားကုိ ကမၼဝါဖတ္ႏုိင္ တဲ့ အဆင့္မ်ဳိး ပဲဗ်ာ။ ဒါေႀကာင့္ထင္ပါရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းအမ်ဳိးသားညီလာခံ

ဆုိတာျဖစ္လာ

ေတာ့

ဦးေအာင္ျမင့္ကုိ

ဝ

တုိင္းရင္းသား

ကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္နဲ႕ တီဗီမွာ က်ေနာ္ ျမင္လိုက္မိပါတယ္ ။ေအးေပါ့ဗ်ာ၊ ဒါကို ႀကည့္ရင္ ခင္ဗ်ားလည္း ရိပ္မိေလာက္ေရာေပါ့ ။ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာေတြက အပစ္အခတ္ရပ္ ျပီး စီးပြားေရး စားက်က္ေတြကို

ျဖန္႕က်က္ကိုင္တြယ္

ႏိုင္ဘုိ႕

ဗမာရည္လည္တဲ့ေမာင္ေတြကို

လက္ေရြးစင္

အေနနဲ႕ ေရြးေနတာကလား ။ ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့

က်ေနာ္ဟာ

ဗုိလ္မွဴးႀကီး

ေက်ာက္အုိက္နပ္နဲ႕

တကယ့္မိတ္ရင္းေဆြရင္း

ေတြလို ျဖစ္လာပါတယ္။ သူ က်ေနာ့္ကို ဘာသေဘာက်မွန္း မသိေပမဲ့ က်ေနာ္ သူ႕ကုိ သေဘာ က်တဲ့ အခ်က္ကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ပြင့္လင္းရုိးသားမွဳပါပဲ ။ စကားေျပာတဲ့ေနရာမွာ တကယ့္ကို ရိုးသားပြင့္လင္းမွဳ

အျပည့္ရွိတာကေတာ့

ျငင္းလို႕မရတဲ့

အခ်က္ပါ။က်ေနာ္

သူ႕

အိမ္ကို

အေခါက္ေပါင္းမ်ားစြာေရာက္ပါတယ္ ။ ရန္ကုန္မွာ က်ေနာ္လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ အေႀကာင္း ၊ က်ေနာ့္ဘဝ

အေႀကာင္းေတြကုိ

စကားလက္ဆံုက်တဲ့

အခါေမးပါတယ္

။

က်ေနာ့္ကုိ

ဘာကိုမွ

မျခြင္းမခ်န္

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေမြးတဲ့ ျမိဳ႕မွာ ေမြးတယ္ဆုိတာကုိ သူေတာ္ေတာ္ အံ့ႀသတဲ့ပံု ျပပါတယ္ ။က်ေနာ့္

စိတ္ထဲမွာလည္း

မိတ္ေဆြတုိးတယ္ဆိုတဲ့

အသိနဲ႕ပဲ

ေျပာျပခဲ့တာပါပဲ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေက်ာက္အုိက္နပ္ဟာ ရန္ကုန္တုိင္းအတြက္ သူတုိ႕ အဖြဲ႕ရဲ႕ စီးပြားေရးတာဝန္ခံေနရာမွာ တာဝန္ယူေပးဘို႕ က်ေနာ့္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာလာ ပါေတာ့တယ္။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

24

…………………… အမွန္ကို ဝန္ခံရရင္ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕ေတြကုိ အထူးအခြင့္အေရးမ်ဳိးစုံေပး တာဟာ ေခတ္ဦးပဲ ရွိပါေသးတယ္။ အစိုးရနဲ႕ျငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕ဝင္ေတြႀကားမွာ ရွိေနတဲ့ အေပး အယူအေျခအေန

အေသးစိတ္ကိုလည္း

က်ေနာ္မသိေသးပါဘူး

။ရန္ကုန္မွာ

က်ေနာ္က

ဘာလုပ္ရမယ္ဆုိတာ ေမးေတာ့ …. ေက်ာက္စိမ္းအရုိင္းတံုးေတြကုိ မီးရထားတြဲလုိက္ပုိ႕ေပးမဲ့ အေႀကာင္း

၊

ေနာက္ေတာ့

အရည္အေသြးအလိုက္ သစ္ခုတ္လွဲခြင့္

ေစ်းကြက္ရွာေပးေစခ်င္ေႀကာင္း

လုပ္ကြက္ေတြ

ရႏုိင္ဘို႕

အစုိးရဆီမွာ

ေျပာလာပါတယ္

။

ေလ်ွာက္ထားခ်င္တာ

ေတြလည္း ပါေသးဗ် ။ဒီ့အျပင္ က်ေနာ့္ မွတ္ပတ ံု င္နံပတ္ေတြ ရန္ကုန္ရံုးခန္းလိပ္စာေတြ ေတာင္းျပီး က်ေနာ္ ရန္ကုန္အျပန္မွာ ဦးေမာင္ငယ္ ကို ကၽြန္ေတာ္နဲ႕အတူ ထည့္လိုက္မယ္ ေျပာပါတယ္ ။ ဦးေမာင္ငယ္ကုိ ထည့္တာလား။ ရန္ကုန္ေထာက္လွမ္းေရးရံုးမွာ က်ေနာ့္ကို“ ဝ “ ျငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕ရဲ႕

ရန္ကုန္တုိင္း

စီးပြားေရးတာဝန္ခံအျဖစ္

တရားဝင္အေႀကာင္းႀကား

ဘို႕ေပါ့ဗ်ာ။

က်ေနာ္လည္း မီးစင္ႀကည့္ က ဘို႕ဆုံုးျဖတ္ လုိက္ျပီး ရန္ကုန္ျပန္မဲ့ရက္ ကို ေျပာပါ့မယ္လို႕ ကတိေပးလိုက္ပါတယ္ ။ …………………………….

ဒီႀကားထဲမွာ ေအာင္မင္းကိစၥကို ဘယ္လိုရွင္းရမယ္ဆိုတာ အခ်ိန္ရတုိင္း အႀကံထုတ္ရပါေသး တယ္ ။ ဘာအႀကံမွ မထြက္တဲ့ အဆံုး ခင္မာလာေပးတဲ့နည္းအတုိင္း.. ေအာင္မင္းရာ၊ ပါးအို႕နီ ေလးေတြနဲ႕ ရွမ္းမေလးေတြ ၊ မင္းကုိေတာ္ေတာ္ သေဘာက်ေနပံုရတယ္ဆိုျပီး အကဲစမ္းလိုက္ ေတာ့ သံုးေလးရက္ေတာင္မႀကာပါဘူးဗ်ာ ။ ကိုကုိႏုိင္က မ်က္ေစ့မ်က္ႏွာပ်က္နဲ႕ က်ေနာ့္ကုိ တုိင္ခ်က္ဖြင့္ပါေလေရာ ။ အကို ၊ အကို႕လူ ကို ႀကည့္ထိန္းအံုးေလ။အကို႕လူက က်ေနာ့္ ေကာင္မေလးကို အတင္းနသားပါရလုပ္ေနျပီတဲ့ ။ လားရွဳိးဘဏ္မွာ ေငြကိုင္စာေရး လုပ္ေနတဲ့ ကိုကိုႏုိင့္ခ်ာတိတ္မေလးကုိ က်ေနာ္ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္ ။ က်ေနာ္တင္သိတာ မဟုတ္ပါဘူး

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ။

လားရွဴိး

တျမိဳ႕လံုးလိုလုိ

လက္ထပ္ဘုိ႕လည္း

25 ကိုကိုႏုိင္တို႕

က်ေနာ့္ကိုေတာင္

စံုတြဲအေႀကာင္း

သိေနႀကတာပါ

တုိင္ပင္ဘူးပါတယ္

။တကယ့္

။မႀကာခင္

ရည္ရည္

မြန္မြန္

မိန္းမေခ်ာေလးပါ ။ က်ေနာ္ကလည္း နားမရွင္းတာနဲ႕ ဘာတုန္း ဟ ၊ မင္းဟာ အရင္းမရွိအဖ်ားမရွိ ၊ ငါ့လူက

ဘာလုပ္ေနလို႕တုန္း ဆုိေတာ့ …. ဟာ ၊ အကို႕လူ က်ေနာ့္ခ်ာတိတ္မကို အတင္းလိုက္ကပ္ျပီး လက္ထပ္ပါရေစလုပ္ေနလို႕ ဆုိေတာ့မွ က်ေနာ္ လည္း“ ေဟ“ တလံုးပဲ အသံထြက္ႏိုင္ျပီး ေအာင္မင္းကုိ ေျဗာင္ဖြင့္ေမးရပါေတာ့တယ္ ။ ေအာင္မင္းကလည္း

ခပ္တည္တည္ပဲဗ်ာ။“

ဟုတတ ္ ယ္အကိုရ

၊

တကယ္ေတာ့

ကိုႏုိင့္

ေကာင္မေလးက တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ကိုႏိုင့္ကုိ တကယ္ေမတၱာ ရွိပံုမေပၚဘူး။ က်ေနာ္က ကိုႏုိင္ထက္ အစစ အရာရာသာတာ အကိုလည္း သိေနတာပဲ။ အခု က်ေနာ္ဖြင့္ေျပာတာကို လက္ခံမဲ့ အေန အထားေရာက္ေနျပီဆုိပဲ ။ ကဲ ၊ ႀကည့္ေပေတာ့ ၊ ေအာင္မင္းလုပ္ပံုကေတာ့

ဒီလက္ကြက၊္ ဒီအခ်ဳိးခ်ည္းပဲဗ်ာ ။ ဒါနဲ႕ က်ေနာ္လည္း ဇာတ္ပိုရွဳပ္မကုန္ ေအာင္ ကုိယ္တုိင္ ေလ့လာ လုိ္က္ေတာ့မွ ေအာင္မင္းတေယာက္ စိတၱဇ ဆန္ဆန္ ေလ်ွာက္လုပ္ေနတာ ေပၚလာ ပါေတာ့ တယ္ ။ တကယ္တမ္းေတာ့ ကေလးမေလးက ဧည့္သည္တေယာက္အေပၚထားတဲ့ စိတ္ထက္

မပိုရွာပါဘူး။

ေအာင္မင္းကသာ

သူ႕ပင္ကုိယ္

အိမ္ေထာင္ေရးအဆင္မေျပမွဳကို

နည္းလမ္း မမွန္တဲ့ ပံုစံနဲ႕ထြက္ေပါက္ရွာေနတာပါ ။ က်ေနာ့္မွာ ကိုယ္ပါ ႀကံရာပါလို ျဖစ္ေန တာေႀကာင္ ထံုးစံအတုိင္း

့ေအာင္မင္း​းကုိ

ေခ်ာ့ေမာ့ျပီး

အရက္ေလးနဲ႕ေပါ့ဗ်ာ။

တားရျပန္ပါ

ေအာင္မင္းကုိ

တယ္

အေခ်ာ့

။

ေခ်ာ့တယ္ဆုိတာလည္း

ေကာင္းလုိက္တာ

လားရွဳိးမွာ

ေမ့မရတဲ့ ေနာင္ဂ်ိန္ပြဲႀကီး တပြဲႏႊဲမိျပန္ပါေရာဗ်ာ ။ ေနာင္ဂ်ိန္ပြဲမွ တကယ့္ ကုိ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း စိန္ေခၚျပီး ေရႊပြဲလာ ပရိသတ္ေတြေရွ႕မွာ ထိုးသတ္ႀကသလို ပါပဲဗ်ာ ။ ဒီလုိဗ် ။ က်ေနာ္က ေအာင္မင္း စိတ္ေျပပါေစေတာ့ ဆုိျပီး က်ေနာ္တုိ႕တည္း ေနတဲ့ ဟုိတယ္နဲ႕ မလွမ္း မကမ္းမွာ ရွိတဲ့ ေစ်းေလးနားက ရွမ္းစားေသာက္ဆုိင္ေလး ကိုေခၚသြားမိသဗ်။ အဲဒီဆိုင္ေလးက က်ေနာ္

အျမဲတမ္း

ခြက္ပုန္းခ်ေနက်ဆုိင္ေလ။

ဟုတ္တယ္၊

လူအမ်ားနဲ႕

စားႀကေသာက္ႀကမယ္ဆုိရင္ လားရွဳိးဘဏ္နားက နာမည္ႀကီး ဗမာထမင္းဆုိင္မွာ စားေပမဲ့ ၊ အခ်ိန္မေတာ္ အရက္ေသာက္ ခ်င္ရင္ ၊ အဲဒီ ရွမ္းဆုိင္ေလးကို သြားေနက်။ က်ေနာ္သေဘာ အက်ဆံုးက

ေႀကြခြက္ေသးေသး

တဆယ္ေလာက္ပဲေပးရတယ္

ေလးနဲ႕ခ်ေပးတဲ့

ထင္တာပဲ

ဗ်ာ။

ရွမ္းအရက္

အျမည္းကလည္း

ခပ္ျပင္းျပင္းပဲ။တခြက္မွ

လိုသေလာက္

တတံုးႏွစ္

တံုးမွာစားလည္း ရတာမို႕ ပုိသေဘာက်တယ္ ။ က်ေနာ္က ေသာက္ရင္ သိပ္အျမည္း စားတတ္ တဲ့ အက်င့္မရွိဘူး မဟုတ္လား ။သြားေနက်လိုက္တာမွ ဆုိင္ရွင္ အမႀကီးနဲ႕ေရာ ၊ ဆုိင္လာ ထုိင္ေနက် အရက္ဂ်ဳိးေတြနဲ႕ပါခင္မင္ေနတယ္ ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) မွတ္မွတ္ရရ

ေအာင္မင္းကုိ

တျခမ္းေတာင္ပိတ္ေနျပီ က်ေနာ္တို႕မွာတဲ့ သူနံမည္

က

26 ေခၚသြားမိတာ

။

ဆုိင္ရွင္အမႀကီးက

အရက္ကိုခ်ေပးရွာပါတယ္

ကိုေက်ာ္ေအး

ညဆယ့္တစ္နာရီ

တဲ့ဗ်

။

။

က်ေနာ့္ကို

နီးပါးရွိေနျပီဗ် ျမင္ေတာ့

။

ဆုိင္တံခါး

ဆုင ိ ္မပိတ္ေသးပဲ

က်ေနာ္တို႕စားပြဲေဘးမွာ

ထိုင္ေသာက္ေနတဲ့

အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိမယ္

။

သူက

တပ္ကထြက္လာ တယ္လုိ႕ ဆိုတယ္ ။ရွမ္းျပည္နယ္ ေသနတ္ပစ္ လက္ေရြးစင္ေဟာင္း တဲ့ ။သူလည္း ဘဝကို ဘာနာက်ည္းေနသလဲ မေျပာတတ္ပါဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္နဲ႕ ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့ ေန႕ေတြမွာေတာ့ ေန႕ေရာညေရာ အရက္ခ်ည္း ဖိေသာက္ေနတာ ေတြ႕တာပဲ ။ က်ေနာ္ ကိုေက်ာ္ေအးကုိ ေသခ်ာမွတ္မိေနတာက က်ေနာ္ငယ္ငယ္က ေနခဲ့တဲ့ အလယ္တန္း ေက်ာင္းေဘး

ကပ္လ်က္မွာ

ေနတဲ့

ကိုေက်ာ္ေအး

နဲ႕

နာမည္ေကာ၊

ေသနတ္ပစ္ခ်န္ပီယံ

ျဖစ္တာေတြပါ တူေနလို႕ဗ် ။ ဟုတ္တယ္၊ က်ေနာ္တုိ႕ေက်ာင္းေဘးက ကိုေက်ာ္ေအးကလည္း ကၽြန္းဆြယ္အုိလံပစ္မွာ

ေရႊတံဆိပ္ခ်ိတ္ခဲ့တဲ့

ဘားမားေသနတ္ပစ္ခ်န္ပီယံေက်ာ္ေအးပဲဗ်

။

ေနာက္ထပ္တူတာ တခုေတာင္ရွိေသးဗ်ာ။ ႀကည့္ရတာ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အိႏၵိယေသြး ပါတာ လည္းတူတာပဲဗ်။ ဒါေပမဲ့ ဘာမားေက်ာ္ေအးက အရပ္ေျခာက္ေပေက်ာ္ ဂလန္ဂလားႀကီးဗ် ။ ဒီလားရွဳိး

ကိုေက်ာ္ေအးက

ကုိေက်ာ္ေအး

လို႕

ငါးေပးငါးလကၼထက္မေက်ာ္ေလာက္ဘူး

စႀကားလုိက္တာနဲ႕

ဘားမားေက်ာ္ေအး

။

ေသနတ္ပစ္တဲ့

သမီးေလးတေယာက္ေတာင္

သူ႕ျခံဝင္းတံခါးကို ယီးေလးခုိစီးရင္း ဝင္းတံခါး အုတ္တုိင္ျပဳတ္က်ျပီး ပိေသ သြားတဲ့ ေန႕ ကုိေတာင္ က်ေနာ္အမွတ္ရေနေသးတယ္ဗ် ။ေတာ္ေတာ္ကံဆုိးရွာတဲ့ ကေလးမေလးဗ်ာ။ အသက္က ရွိလွမွ ေျခာက္ႏွစ္ဝန္းက်င္ေပါ့ ။ မိဘေတြ မ်က္ေစ့ေရွ႕မွာတင္ ျဖစ္သြားေတာ့ ေႀကကြဲဝမ္းနည္းေနတဲ့ ကုိေက်ာ္ေအးမ်က္ႏွာကုိ က်ေနာ့္ မ်က္ေစ့ထဲက မထြက္ဘူး ။ ထားလုိက္ပါေတာ့ဗ်ာ ။

အခု

လားရွဳိးကိုေက်ာ္ေအး

ေဘးခုံမွာ

အရက္ထုိင္ေသာက္ေနလို႕

ဆယ့္ငါးမီးနစ္ေတာင္

မႀကာလုိက္ပါဘူး ။ ေအာင္မင္း ဘယ္က ဘယ္လို သြားရန္စလုိက္သလဲ မသိဘူး။ ဆုိင္အတြင္း

ဖက္မွာ ထုိင္ေနတဲ့ ဝိုင္းကေန ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ ေမာင္တေယာက္ ေလ်ွာက္လာတယ္ဗ်ာ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

27

ဒီေမာင္က ေအာင္မင္း မ်က္ႏွာကို စိက ု ္ႀကည့္ျပီး .. ေယာက္်ားပီပီ တေယာက္ခ်င္း စာရင္းရွင္း လုိက္ရင္ ေကာင္းမယ္လုပ္ပါေလေရာဗ်ာ ။ တကယ္ေတာ့ ေအာင္မင္း ဘာေျပာလုိက္မွန္း ဘာလုပ္လုိက္မွန္း က်ေနာ္မသိလုိက္တာ အမွန္ဗ် ။ ဒါေပမဲ့ ဒီေမာင္ လာျပီး စိန္ေခၚပံုက ရင့္ေက်ာေက်ာပံု သိပ္ေပါက္ေနတာနဲ႕ က်ေနာ့္ စိတ္ထဲမွာ ေထာင္းကနဲ

ေဒါသျဖစ္သြားတယ္

။ဒါနဲ႕

က်ေနာ္က

ေနပါဦး

၊

မင္းဥစၥာ

အသား

လြတ္စိန္ေခၚေနရေအာင္ မင္းက လားရွဳိးလူမုိက္လားလုိ႕ အေငၚတူးလုိက္မိေရာဗ်ာ ။ သူကလည္း မေလ်ာ့ဘူးဗ်ာ။

“ဟုတ္တယ္

၊

ငါ

လားရွဳိးမွာ

လူမုိက္ပဲ၊လူမိုက္မွ

ဘယ္သူမွ

ေမာ္

မႀကည့္ရဲတဲ့လူမုိက္“တဲ့ ။ “မင္းပါ အသားမနာခ်င္ရင္ ဝင္မရွဳပ္နဲ႕“ ဆုိပဲ ။ ေအာ္ ၊ ဒီလုိေႀကးလား ဗ်ာ။ ရတာေပါ့ ဗ်ာ။ က်ေနာ္လည္း ျဖစ္ပံုပ်က္ပံုကိုေမးမေနေတာ့ပဲ .. “ကဲ ငါဆုိတဲ့ေကာင္ ကလည္း မင္းလုိ

လူမုိက္မ်ဳိးကုိ

ရွာေနတာႀကာျပီ

စာရင္းရွင္းလုိက္တာေပါ့ကြာ

“ဆုိျပီး

။ဒီေတာ့

မင္းနဲ႕ငါပဲ

ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း

နားရြက္တံေတြးျပန္ဆြတ္လုိက္ေရာဗ်ာ

။

ဒီမွာတင္

ဆုိင္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲက အလယ္ေလ်ွာက္လမ္းေလးမွာ ဒီေမာင္နဲ႕ က်ေနာ္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ေတြ႕ႀကပါေလေရာ ။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ရပ္လုိက္မွ သူဟာ က်ေနာ္ေလာက္ အရပ္အေမာင္း မရွိေပမဲ့ တကယ့္ကုိ ႀကံ့ခိုင္တဲ့ ပံုေပၚတယ္ဆုိတာ သိသာလာပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္

ေနာက္ဆုတ္ဘို႕ မစဥ္းစားပါဘူး ။အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေဘးခံုမွာ ထုိင္ေသာက္ေနတဲ့ ကိုေက်ာ္ေအး ဆီက အသံထြက္လာတယ္ဗ် ။ “ ေဟ့ေကာင္၊ ျမင့္ေအာင္ ရပ္လုိက္စမ္းတဲ့ “ ေအာ္၊

လက္စသတ္ေတာ့

က်ေနာ္နဲ႕

ရင္ဆုိင္ေနတဲ့လူမုိက္နာမည္က

ျမင့္ေအာင္

တဲ့ဗ်ာ။

ဒါတင္မကေသးပါဘူးဗ်ာ။ ကုိေက်ာ္ေအးက သူ႕အေႏြးထည္ ေဘးအိပ္ကပ္ထဲကေန တစံုတခုကို ထုတ္ျပီး စားပြဲေပၚကုိ ပစ္တင္လုိက္ပါတယ္ ။ ေဒါက္ ဆုိတဲ့ အသံလာရာကို လွမ္းႀကည့္လုိက္ ေတာ့ လက္ကုိင္ဒင္မွာ ဒန္ေရာင္နဲ႕ ပစၥတို တလက္ကုိ လွမ္းျမင္လုိက္ ရပါတယ္ ။တခ်ိန္တည္း မွာပဲ … “ မင္းတို႕ ရန္ပြဲကို ငါမတားဘူး၊ ဒါေပမဲ့ အိမရ ္ ွင္နဲ႕ ဧည့္သည္ မတရားမျဖစ္ဘုိ႕ေတာ့ လိုတယ္ ၊ ေနာက္တခ်က္ မင္းတို႕ ဒီဆုိင္ထဲမွာ ထုိးဘို႕ႀကိတ္ဘုိ႕ ငါခြင့္မျပဳဘူး “ တဲ့ ။ သူေျပာခါမွ ျမင့္ေအာင္ ေနာက္က လူမုိက္ပံုေပါက္ေနတဲ့ အေဖာ္ေလးငါးေယာက္ကို က်ေနာ္ သတိျပဳ မိပါေတာ့တယ္ ။ ဒီေတာ့ ျမင့္ေအာင္ဆိုတဲ့ေမာင္က … “ ႀကိဳက္တဲ့ေနရာသာ ေရြးလုိက္ဗ်ာ ၊ က်ေနာ့္ဖက္က အဆင္သင့္ ပဲ “ တဲ့ ။က်ေနာ္ကလည္း စိတ္ကို အတည္ျငိမ္ဆံုးျဖစ္ေအာင္ ထိန္းရင္း “ ဒုိင္လူႀကီး ပါေတာ့ ပြဲ ပိုေကာင္းတာေပ့ါဗ်ာ “ လုိ႕ ခပ္တင္းတင္း ျပန္တုံ႕လုိက္ပါတယ္ ။ ဒီလုိနဲ႕ ဆိုင္ထဲက လူအုပ္ေရာ၊ ဆုိင္အျပင္လမ္းတေလ်ွာက္က လူအုပ္ေရာ စုစုေပါင္း ပရိသတ္ ငါးဆယ္ေလာက္ဟာ ရွမ္းအရက္ဆုိင္ေလး ထဲက ထြက္ျပီး ဟုိတယ္ဘက္ကို ျပန္သြားတဲ့ လမ္း၊

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) လမ္းေလးဆံုတေနရာမွာ

28

က်ားနဲ႕ဆင္

လယ္ျပင္မွာေတြ႕ႀကပါေလေရာဗ်ာ

။

အျပင္မွာ

ေတာ္ေတာ္ေအးေနပါျပီ ။ ေသခ်ာေပါက္မွတ္မိေနတာကေတာ့ အဲဒီေန႕ဟာ ဒီဇင္ဘာလ (၂၅) ရက္ေန႕ည၊

ခရစၥမတ္ေန႕ပါပဲ

။

အခ်ိ​ိန္က

သန္းေခါင္ယံ

၁၂နာရီ

ထုိးခါနီးေနပါျပီ

။

ေယရွဳခရစ္ေတာ္ဟာ လူသားေတြရဲ႕ ဒုကၡကိုကယ္တင္ဘို႕ ေျမ ကမၻာကိုေရာက္လာတဲ့ ေန႕ရက္မွာ လူမုိက္ႏွစ္ေယာက္ က မုိက္ဂုဏ္ျပိဳင္ေနခဲ့ႀကတဲ့ အျဖစ္ေပါ့ ဗ်ာ ။ လားရွဳိး

နယူးေအးရွား

ဟုိတယ္မလွမ္းမကမ္းက

လမ္းေလးဆံုမွာ၊

သူ႕ဖက္ကိုယဖ ့္ က္

အားေပးေနတဲ့ ပရိသတ္ေတြ အလယ္မွာ ျမင့္ေအာင္နဲ႕ က်ေနာ္ ရင္ဆုိင္ေတြ႕ေနခဲ့ပါျပီ ။ သူ႕ဖက္ ကိုယ့္ဖက္ ပရိသတ္ဆုိတာ စကားအျဖစ္သာ ေျပာရတယ္။ တကယ္တမ္း က်ေနာ့္ ပရိသတ္က က်ေနာ့္ေနာက္ဖက္ကေန ခပ္ရုိ႕ရုိ႕ေလးပါလာျပီး .. အကို ျဖစ္ပါ့မလား တုိးတုိးေလး ေမးေနတဲ့ ေအာင္မင္း တေယာက္တည္းပါပဲ။ ……………………… တကယ္တမ္း ေျပာရရင္ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ရန္ပြဲေတြမွာ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း ရင္ဆိုင္ လုိက္တာနဲ႕

ေနာက္ေကာက္ ခ်ည္း ပဲ က်ေနခဲ့တဲ့ က်ေနာ္ဟာ အရြယ္ေရာက္ လာတာနဲ႕ တျဖည္းျဖည္း လက္ရဲဇက္ရဲျဖစ္ ေရာက္လာသဗ်ာ။

လာလုိက္တာ က်ေနာ့္ကိုယ္

စိန္ေခၚပြဲေတြကုိ က်ေနာ္လည္း

ေနာက္မတြန္႕ ကူလီ

တမ္းႏြဲႏုိင္တဲ့

အဆင့္ကို

ဝတ္စံုနဲ႕အလုပ္သမားကို

ေတာင္

ေႀကာက္ခဲ့တဲ့ လူေႀကာက္ကေလး ဘဝကေန လူမိုက္တပုိင္း ျဖစ္လာတာကုိ အံ့ႀသလုိ႕မဆံုးဘူးဗ်ာ ။တခုေျပာစရာ

ရွိတာက

က်ေနာ္တို႕ေခတ္တုန္းက

နာမည္ႀကီး

ရုပ္ရွင္ေတြကလည္း

ဖိုက္တင္ပေလး အသားေပးတဲ့ ဇာတ္ကားေတြက အမ်ားသားလားဗ်ာ။ ဘာတဲ့၊ ညြန္႕ဝင္းရဲ႕ ဗန္တုိလူေလးနဲ႕ သူဇာ၊ သမန္းက်ား အဖြဲ႕ရဲ႕ သမန္းက်ား ၊ ေက်ာ္ဟိန္းရဲ႕ စိန္သုိ႕မဟုတ္စိမ္၊

ေဇာ္ဝမ္းေက်ာ္ဟိန္းတြဲတဲ့ ဒုိ႕ႏွစ္ေယာက္နဲ႕မိျငိမ္းခ်မ္း၊ မကၡရာဒါး ၊ အုိ ၊ စံုလို႕ပါပဲဗ်ာ ။တခါတခါ စဥ္းစားမိတာက ဒီရုပ္ရွင္ေတြက က်ေနာ္တုိ႕ကို လႊမ္းမုိးခဲ့ေလ သလားလို႕ ။ စကားမစပ္ဗ်ာ ၊ က်ေနာ့္မွာ လူမသိသူမသိ အက်င့္တခု ရွိတယ္ ။ အဲဒါကေတာ့ တခါတခါ က်ေနာ့္စိတ္မွာ မခံစားႏုိင္ ေတာ့ရင္ ဇြတ္အရဲကိုး အတင္းေရွ႕တုိးလုပ္တတ္တဲ့ ဥာည္ပါပဲ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

29

က်ေနာ္ဇြတ္တုိးခဲ့တဲ့ မေမ့ႏုိင္စရာ အျဖစ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္ ။ ခင္ဗ်ား သိသာေအာင္ ေျပာရရင္ က်ေနာ္ဆယ္တန္းေအာင္ျပီး က်ေနာ့္ဇာတိမွဳိက္ပင္ရြာကို အလည္ျပန္ခဲ့တဲ့ တေခါက္ေပါ့ ။ရြာ ေရာက္လို႕ ႏွစ္ရက္သံုးရက္ေလာက္ႀကာေတာ့ ေန႕လည္ဖက္မွာ က်ေနာ္နဲ႕ ရြယ္တူ ေပၚေအး

ဆုိတဲ့ ရြာက သူငယ္ခ်င္း တေယာက္နဲ႕ ရြာျပင္ထြက္လာႀကတယ္ ။အဲဒီအခ်ိန္က ပဲႏွမ္းေတြ ရိတ္ခါသိမ္းခါနီး အခ်ိန္ႀကီးမုိ႕ စိုက္ခင္းတုိင္းလိုလုိကို ဇီးကုိင္း ဆူးခက္ေတြ နဲ႕ ကာထားႀကတယ္။ အထူးသျဖင့္လမ္းမနဲ႕နီးတဲ့ ေလာက္ေလးဂြနဲ႕

စိုက္ခင္းေတြေပါ့။

က်ေနာ္နဲ႕ေပၚေအးက

ပစ္ရေအာင္ထြက္လာႀကတာေလ

ေတာႀကက္တေကာင္

ခုန္ဆြခုန္ဆြ

လုပ္ေနတာ

။ယာခင္းေတြ

ျမင္တာနဲ႕

ေတာႀကက္ကို

တေနရာေရာက္ေတာ့

ေပၚေအးက

ေလးဂြနဲ႕လည္း

လွမ္းပစ္လုိက္ေရာ ေတာႀကက္ ကုိ ထိေပမဲ့ ဖလူးဆုိ ရုတ္တရက္ ထျပန္သြားျပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းက ယာခင္းထဲကို ျပဳတ္က်သြားပါေလေရာဗ်ာ ။ ဒါနဲ႕အဲဒီ ယာခင္းထဲ၊ ဝင္ႏိုင္တဲ့ အေပါက္ကို ရွာေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း ဆူးခက္ေတြ အထပ္ ထပ္ ကာထားတာေတြ႕ရပါေလေရာ ။ ေပၚေအးကေတာ့ ကိုႀကီး သက္ခိုင္၊ ထားလုိက္ပါေတာ့ ဗ်ာတဲ့ ။ ေပၚေအးက ရြာခံဆုိေတာ့ ပုိင္းတန္းေတြ၊ ခရိုးေတြ ၊ဇီးခက္ေတြ အခိုင္အမာ

ကာထားမွန္း

ႀကိဳတင္သိေနပံုရ လို႕ ထားလုိက္ပါလုိ႕ေျပာတာပါ။ က်ေနာ္ ေသခ်ာႀကည့္လုိက္ ေတာ့လည္း

ယာခင္းပင္မ ဝင္ေပါက္ကုိ ဇီးခက္ခပ္ထူထူကာထားပါတယ္။ က်န္တဲ့ေနရာေတြ က တုိးဝင္ရ ေအာင္လည္း စည္းရုိးတန္းအပင္ေတြ ႀကပ္ေနလို႕ ရုတ္တရက္ ဝင္ လို႕ မလြယ္ျပန္ပါ ဘူး ။ က်ေနာ္ဟာ ေတာႀကက္ကို မက္ေမာလြန္းတာမဟုတ္ေပမဲ့ ေပၚေအးေျပာတဲ့ “ထားလုိက္ပါ ေတာ့“ ဆိုတဲ့ စကားကို လက္မခံခ်င္ဘူး ဗ် ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ က်ေနာ့္စိတ္မွာ ယာခင္းအဓိက ဝင္ေပါက္၊ ဇီးခက္ေတြခပ္ထူထူ

ပိတ္ဆုိ႕ထားတဲ့

အတားအဆီးကို

ခ်င္စိတ္ေပါက္လာတယ္ဗ်ာ ။

http://www.mindin.info/

မရရေအာင္

ေက်ာ္ျဖတ္

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

30

က်ေနာ္ဟာ က်ေနာ့္ရြယ္တူေတြနဲ႕စာရင္ အျမင့္ခုန္တဲ့ေနရာမွာ အားသန္တယ္ေျပာရပါမယ္ ။ ေလးေပခြဲ

ငါးေပေလာက္

အျမင့္ကို

က်ေနာ္ေကာင္းေကာင္းခုန္ႏုိင္ပါတယ္

။

အခု

ဇီးခက္ပိုင္းတန္းဟာ ငါးေပထက္ မေက်ာ္ပါဘူး ။ဒါနဲ႕ ခါးေတာင္း ေျမွာင္ေအာင္က်ဳိက္ျပီး ေပၚေအး ..

မင္းအသာေန

၊

ငါရေအာင္ေက်ာ္မယ္

လို႕ေျပာရင္း

ေနာက္ကုိ

ေလးငါးလွမ္းဆုတ္ျပီး

ဇီးခက္ပုိင္းတန္းကို လႊားကနဲေက်ာ္ပစ္လက ုိ ္ မိေတာ့တယ္ဗ်ာ။ ဇီးခက္ပုိင္းတန္း အျမင့္ကို က်ေနာ္ ေကာင္းေကာင္း လြတ္ေအာင္ ေက်ာ္ႏုိင္လုိက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္

“အတြက္မွား“သြားခဲ့ပါတယ္

။

တကယ္ေတာ့

ဇီးခက္ပိုင္းတန္းဟာ

ဝါးတလံုး

ႀကိဳးတေခ်ာင္း ျဖတ္တန္း ထားသလို မဟုတ္ေလ ေတာ့ အျမင့္ကုိေက်ာ္ႏုိ္င္ေပမဲ့ အက်ယ္ထု အထူ ကို ေက်ာ္ဘို႕ ခက္ပါတယ္ ။ ေလထဲမွာ ေျမွာက္တက္ေနတုန္း မလြတ္လြတ္ေအာင္ အားစိုက္ေပမဲ့

မလြတ္ပါဘူး။ က်ေနာ့္ကိုယ္တျခမ္း ဟာ ဇီးခက္ပုိင္းတန္းေပၚျဖတ္က် သြားပါေတာ့တယ္။ ေအာ္၊ ဇီးခက္ေတြေပၚက်တယ္ ဆိုမွေတာ့ ပန္းေမြ႕ရာေပၚက်သလုိ ဘယ္ဟုတ္မလဲဗ်ာ ။ ဇီးဆူးေတြ က်ေနာ့္ေပါင္မွာ စူးဝင္ကုန္ေတာ့တာေပါ့။ က်ေနာ္လည္း ဒဏ္ရာကို စပ္စုမေနပဲ ေတာႀကက္ကုိ ေျပးေကာက္ျပီး ၊ ခပ္ပါးပါးျဖစ္မယ္ထင္ရတဲ့ ပုိင္းတန္း ေနရာကုိေရြးျပီး ျပန္ခုန္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္ ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ့္ အေမရဲ႕ ညီမ ၊ က်ေနာ့္ အရီးေလး မစန္းက … က်ေနာ့္ ေပါင္က

ဇီးဆူးေတြကို ဇာဂနာနဲ႕ ထြင္ေပးရင္း စုတ္တသတ္သတ္နဲ႕ …. “လူေလးရယ္ ၊ တကယ့္ ဇြတ္တရြတ္ပါလား ၊ မုိက္ခ်က္ … “ တဲ့ ။ …………………….

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

31

ဒါတင္ ဘယ္ကမလဲဗ်ာ။ ဇီးခက္ဆူး ဆူးတဲ့ ဒဏ္ရာ ေပ်ာက္သေလာက္ ရွိေတာ့ နာမည္ေက်ာ္ “ ဇာနည္“ ကို စီးဘုိ႕ က်ေနာ္ က်ိတ္ႀကံျပန္ေရာ ။ “ ဇာနည္ “ ဆုိတာ နတ္ေမာက္နယ္တရုိးမွာ ဟုိးဟုိး ေက်ာ္ေအာင္ နာမည္ႀကီးတဲ့ ျပိဳင္ျမင္းႀကီးေပါ့ဗ်ာ ။ဆယ္တန္းတခါက်ျပီး ရြာမွာ ေတာင္သူ

ျပန္ လုပ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ အကိုပုိင္တာေလ။ “ ဇာနည္ “ ပါတဲ့ ျမင္းပြဲေတြမွာ ေလာင္းေႀကး သိန္းသံုးေလးဆယ္ ေက်ာ္ထပ္ျပီး ကို ေလာင္းႀကတာတဲ့ဗ် ။ ဇာနည့္အေမႊးက အုန္းခြံေရာင္ ဗ် ၊ အရပ္ေကာ ႀကန္အင္လကၡဏာ ဘာအျပစ္မွ ေျပာစရာမရွိတဲ့ ျမင္းေကာင္း ျမင္းသန္႕ဆိုတာ က်ေနာ္လုိ ျမင္းအေႀကာင္းနားမလည္နဲ႕ သူေတာင္ သိသာတယ္ဗ် ။ဒါေပမဲ့ ျမင္းက တလက္ကိုင္၊ သူ႕ကိုစီးတဲ့ေဂ်ာ္ကီနဲ႕

က်ေနာ့္အကိုကလႊဲရင္

ဘယ္သူမွ

မစီးႏုိင္ေလာက္

ေအာင္ကို

ႀကမ္းတယ္ဆုိပဲ ။ အဲသလုိ ဇာနည့္ကုိ လူစိမ္း ဘယ္သူမွ မစီးႏုိင္ဘူးဆုိေလ က်ေနာ္ အူယားေလပဲ ဗ်ာ ။က်ေနာ့္အကိုကုိ “မင္းျမင္းကို ငါစီးႀကည့္ခ်င္တယ္“ဆုိေတာ့ ၊ သူက ရီတယ္။ ဘယ္စီးလုိ႕ ျဖစ္မလဲကြာ ဆုိျပီး ျမင္းကုန္းႏွီးကို သိမ္းထား သဗ် ။ ဒါနဲ႕ က်ေနာ္က ျပိဳင္ပြဲေတြမွာ ဇာနည္ကို စီးတဲ့ ေဂ်ာ္ကီ ၊ က်ေနာ့္ အရီးေလး မစိန္ေမ ေယာက်္ား ကိုတုတ္ျမိဳင္ကို ကပ္ရတယ္ ။ ကိုတုတ္ျမိဳင္ကလည္း ခြင့္မျပဳဘူး။ အဲ ၊ ဒါေပမဲ့ ျခြင္းခ်က္တခုေတာ့ ရွိတယ္ဗ်ာ ။“သက္ခုိင္ မင္းဒီေလာက္ အားသန္ေနရင္ အရင္ဦးဆံုး စိန္ေက်ာ္ေမာင့္ ျမင္းကုိ

အရင္စီးႀကည့္ ၊စိန္ေက်ာ္ေမာင့္ ျမင္းဟာ ဇာနည္ျပီးရင္ ဒီနယ္မွ ဗိုလ္ပဲ့ ။ ေအး၊ အဲဒီေကာင္ကုိ မင္းႏုိင္ႏုိင္နင္းနင္း စီးႏုိင္ရင္ ဇာနည္ကုိ ကုန္းႏွီးတင္ေပးဘုိ႕ ငါ့တာဝန္ ထားေပေတာ့“တဲ့ ။ က်ေနာ္ကလည္း ေသြးႀကြေနတဲ့ေကာင္မဟုတ္လား။ အဲဒီညေနပဲ စိန္ေက်ာ္ေမာင့္ကုိ ေျပာျပီး သူ႕ျမင္းကို

စီးႀကည့္ခ်င္တယ္ဆုိျပီး

နားပူတာေပါ့ဗ်ာ။

စိန္ေက်ာ္ေမာင္ဆုိတာ

က်ေနာ္တုိ႕နဲ႕

ညီအကို ဝမ္းကြဲေတြပါ။ စိန္ေက်ာ္ေမာင္လည္း ေခါင္းျငိမ့္လိုက္ေရာ ၊က်ေနာ္က ျမင္းေက်ာ ေပၚကို ကုန္းႏွီး ခ်က္ခ်င္းတင္၊ ေျခနင္းကြင္းကို ေျခမနဲ႕ညွပ္ျပီး ျမင္းေပၚကို လႊားကနဲတက္ျပီး ဒုန္းဆုိင္း လုက ိ ္ပါေတာ့တယ္ ။ဒါဟာ က်ေနာ့္ဘဝမွာ ပထမဆံုး ျမင္းစီးဘူးတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး ဗ် ။

ရန္ကုန္မွာေနတုန္းကလည္း ရပ္ကြက္ထဲမွာ ျမင္းႏုိ႕လည္ေရာင္းတဲ့ ျမင္းေတြကို ပိုက္ဆံေပးျပီး က်ေနာ္ စီးဘူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီျမင္းေတြက ခပ္ေျဖးေျဖး အသားက် သြားတာကလား။ အခု စိန္ေက်ာ္ ေမာင့္ ျမင္းက သူ႕နံေဘးကို ဖေနာင့္နဲ႕ တခ်က္ေပါက္ရေသးတယ္။ ကဆုန္ဆုိင္း ေျပးေတာ့ တာပဲဗ် ။ ရြာအေနာက္ဖက္အေပါက္ကေန

ႏွစ္မုိင္ေလာက္ေဝးတဲ့

ရြာေလးနားအထိကို

က်ေနာ္

ေရာက္သြားသဗ်ာ ။ျမင္းေက်ာ္ေပၚမွာ လႊင့္ကနဲ လႊင့္ကနဲ စီးလုိက္ေနရင္း ျပဳတ္က် မက်န္ခဲ့ေအာင္ က်ေနာ္

သတိႀကီးႀကီးထားႏုိင္ခဲ့ပါတယ္

။ရြာေလးကေနျပန္လွည့္လာျပီး

က်ေနာ္တုိ႕ရြာထဲကိုျပန္ဝင္၊ စိန္ေက်ာ္ေမာင္တုိ႕ ျခံဝုိင္းထဲေရာက္လုိ႕ ျမင္းေပၚကလည္း ဆင္းေရာ ကိုတုတ္ျမိဳင္က .. ဟာ၊ သက္ခိုင္ ၊ ဒါဆုိ မင္းဇာနည္ကို စီးလို႕ရျပီတဲ့ ။ …………………….

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ေအးေပါ့ဗ်ာ၊

32

ေနာက္တေန႕မနက္ေစာေစာ၊

က်ေနာ့္အကို

အလစ္မွာ

ဇာနည္ေက်ာေပၚ

ကုန္ႏွီးတင္ျပီး ဇာနည္ကုိ က်ေနာ္စီးေတာ့တာေပါ့ ။အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ ဇာနည္ေက်ာေပၚ ကိုေရာက္တာနဲ႕ က်ေနာ့္ အေျခအေန မဟန္ဘူးဆုိတာ ရိပ္မိလုိက္ပါတယ္ ။ ဇာနည္ဟာ က်ေနာ္ သူ႕ေက်ာေပၚကို

ေရာက္တာနဲ႕

ျမွားတစင္းလႊတ္လုိက္သလုိ

ဒုန္းဆုိင္းေျပးေတာ့

တာပါပဲ။

ျခံစည္းရုိးအေကြ႕ေတြ ၊ လမ္းေကြ႕ေတြမွာ ရုတ္တရက္ လ်ွစ္ကနဲ လ်ွစ္ကနဲ ေကြ႕ ေကြ ႕ ပစ္တယ္ဗ်ာ ။က်ေနာ့္ လက္တဖက္သာ ကုန္းႏွီး အစြန္းကုိ ကိုင္မထားနုိင္ခဲ့ရင္ ျခံစည္းရုိး တခုခုေပၚမွာ က်ေနာ္တင္က်န္ေနခဲ့မွာ အေသအခ်ာပဲဗ်ာ ။ ရင္ထဲမွာ ေႀကာက္စိတ္ ေပၚေနေပမဲ့ အသိစိတ္လြတ္ထြက္မသြားေအာင္ သတိနဲ႕ ဒုန္းဆုိင္းစီးရင္း သံုးမုိင္ေလာက္အ ကြာအေဝးရွိတဲ့ ၊ရြာအေရွ႕ဖက္က က်င္းေတြ

သရက္ေတာဖက္ေရာက္ေတာ့

ကုန္းျမင့္

ေတြ

ျပန္ေကြ႕လာတယ္

ကိုေက်ာ္လုိက္တုိင္း

။တလမ္းလံုး

ျပဳတ္မက်ေအာင္

ခ်ဳိင့္ေတြ

အေတာ္ကို

သတိထားေနရတယ္ဗ်ာ ။ျမင္းေျပးတဲ့ အရွိန္ကလည္း ျမန္သလား မေမးနဲ႕ဗ်ာ။ ေလတဝူးဝူး တုိးသံကုိ နားထဲမွာ အက်ယ္ႀကီး ႀကားေနရတယ္ဗ်။ ျမင္းေပၚက က်လုိက္လုိ႕ကေတာ့ မရွဳမလွပ ဲ ဆိုတာ ေခါင္းထဲေရာက္လာတယ္ဗ်ာ ။ တကယ္ေတာ့ ဇာနည္ဟာ သူ႕ေက်ာေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ က်ေနာ္ဟာ သူ႕ကို မႏုိင္မွန္း သိေနဟန္ တူပါတယ္ ။ ရြာလယ္လမ္းကို ျပန္ဝင္လာေတာ့ က်ေနာ့္စိတ္နည္းနည္း

ေအးသြား

ပါတယ္

။

ဒါေပမဲ့

က်ေနာ္

အတြက္မွားျပန္ပါတယ္

။က်ေနာ့္အရီးေလး ျခံဝင္းထဲလည္း ေရာက္ခါနီးေရာ ဇာနည္ဟာ ရပ္ဘို႕ဇက္က်ဳိးတုန္႕တာကုိ နားလည္ပုံမရပဲ ၊အိမ္ေရွ႕ ကြပ္ပ်စ္ ကို သစ္ကိုင္းခပ္တုတ္တုတ္ေတြ တန္းက်ဲပစ္ျပီး မိုးထားတဲ့ စင္ ရွိရာကုိ တဟုန္တိုး ေျပးဝင္သြား ပါေတာ့တယ္ ။ စင္ေပၚက သစ္ကိုင္းေတြဟာ က်ေနာ့္ရင္ဝနဲ႕တည့္တည့္ ကို တန္းေနေတာ့ တာပဲဗ်ာ။ က်ေနာ့္ မ်က္လံုးေတြျုပာျပီး ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ စဥ္းစားခ်ိန္မရေတာ့ပဲ ဇာနည္ဇက္ႀကိဳးကို ဆြဲလွည့္ျပီး

ေခါင္းကုိ ငံု႕လုိက္တာနဲ႕ ဇာနည္ဟာ စင္ကို ဝင္တုိက္ခ်လုိက္တာ စင္ျပိဳက် သြားပါေတာ့တယ္ ။ က်ေနာ္လား

၊

ေျမေပၚကို

လႊင့္စင္က်သြားျပီး

သစ္ကုိင္းစြန္းနဲ႕

ထုိးမိတဲ့

ဒဏ္ေႀကာင့္

လက္ေကာက္ဝတ္ကေန ဂ်ဳိင္းနားအထိ ညာလက္ေမာင္းတခုလံုး စုတ္ျပတ္ကုန္ ေတာ့တာေပါ့ ။ ရြာခံေဘး ပရိသတ္ကေတာ့ က်ေနာ္ လူးလဲထလာတာကို တအံ့တႀသ ဝိုင္းႀကည့္ေနႀက ေလရဲ႕ဗ်ာ။ အရီးေလးကေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း ကုန္းႏွီးတင္ေပးတဲ့ ကိုတုတ္ျမိဳင္ကုိ မေအေကာ၊ ႏွမေကာ

စံုေနေအာင္တုတ္ေတာ့တာေပ့ါ။ က်ေနာ့္ကိုလည္း ဂရုဏာေဒါေသာထင္ပါ့ ။“ မေသ ေကာင္း မေပ်ာက္ေကာင္း

လူေလးရယ္၊

မ်ဳိးနဲ႕ရုိးနဲ႕ကုိ

မုိက္လံုးႀကီးတဲ့

အမ်ဳိးပါလား“

ဆုိျပီးေကာင္းခ်ီးေပးသဗ် ။ ဗ်ာ … က်ေနာ့္အမ်ဳိးထဲမွာ ဘယ္သူေတြ မုိက္လံုးႀကီးသလဲ ဟုတ္ လား။ ဒါေတာ့ မသိဘူးေလ။ အရီးေလးကိုလည္း မေမးမိပါဘူးဗ်ာ ။ …………………….

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ေအးေလ။

အခုလည္း

ႏုိင္ႏိုင္မႏုိင္ႏုိင္

33

က်ေနာ့္

စိတ္ထဲ

မခံစားႏုိင္လြန္းတာနဲ႕လားရွဳိးျမိဳ႕

နယ္ခံလူမုိက္တေယာက္ကို

မုိက္လံုးႀကီးေနျပန္ျပီေပါ့ဗ်ာ။

က်ေနာ္ဟာ

ဇြတ္ရင္ဆိုင္ဘို႕ ျမင့္ေအာင္နဲ႕

ေဆာင္းတညမွာ

စိန္ေခၚတာကို

လက္ခံျပီး

မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ရပ္လုိ္က္ျပီးေတာ့

အေပၚက အေႏြးထည္နဲ႕ ရွပ္အက်ီကို ခၽြတ္ျပီး ေအာင္မင္းကို ပစ္ေပးလုိက္ပါတယ္။ က်ေနာ္မွာ

ေအာက္ခံဂ်ဳိင္းျပတ္ စြပ္က်ယ္နဲ႕ ဒူးဆစ္အထိ မတင္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီရွည္ သာ က်န္ပါေတာ့ တယ္။ ျမင့္ေအာင္လည္း အေပၚအက်ီခၽြတ္ ပါတယ္။ သူ႕ကိုယ္အေပၚပိုင္းဗလာက်င္းေန ပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ သူဟာ က်ေနာ့္ထက္ ႀကံ့ခိုင္ေတာင့္တင္းမွန္း ပိုသိသာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့္မွာ ေႀကာက္စိတ္ေတာ့ မေပၚမိဘူးဗ်။ ဘာေႀကာင့္မွန္းမသိဘူး ၊ဒီေမာင့္ကုိ က်ေနာ္ ျဖိဳႏုိင္မယ္လို႕ ခုိင္ခုိင္မာမာကို ယံုႀကည္ ေနတယ္ ဗ်ာ။ ဒိုင္လူႀကီးလုပ္တဲ့ ကိုေက်ာ္ေအးက ပစၥတုိကို လက္တဖက္မွာ ကုိင္ထားရင္း .. ရန္သူေတြလုိ သေဘာမထားႀကဘုိ႕၊လဲရင္ ထပ္မထုိးဘို႕ .. တို႕ေျပာေနေပမဲ့ က်ေနာ္ သိပ္နားမဝင္လွဘူး။ က်ေနာ္

အေရးတႀကီးေလ့လာေနတာက

ျမင့္ေအာင္

မွာ

ဘာအားနည္းေနသလဲ၊

ဘယ္လို

အႏိုင္ရႏုိင္မလဲဆုိတာသာ ေခါင္းထဲေရာက္ေနပါတယ္ ။ေသခ်ာတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ျမင့္ေအာင္ ဟာ က်ေနာ္နဲ႕စာရင္ နည္းနည္း ပုိမူးေနတာပဲဗ်ာ။ ပံုစံကလည္း အသတ္အပုတ္ ကၽြမ္းက်င္ျပီး ႏြားသုိးႀကိဳးျပတ္ ထုိးမဲ့ႀကိတ္မဲ့ ပံုပါပဲ ။ က်ေနာ္ အတြက္မမွားပါဘူး ။ “ကဲ

၊

စ“

ဘယ္ေျခဟာ

ဆုိျပီး

ကိုေက်ာ္ေအးလက္ရုပ္ျပီးေနာက္ဆုတ္သြားတဲ့

ဝွီးကနဲ

က်ေနာ့္မ်က္ႏွာဆီကို

ေရာက္လာပါသဗ်ာ

အခ်ိန္မွာ

ျမင့္ေအာင္ရဲ႕

။သူ႕ဘယ္ေျခကို

က်ေနာ့္

ညာလက္နဲ႕ ျဖတ္ရုိက္ခ်ုလုိက္ေတာ့ ေျဖာင္းကနဲ အသံထြက္သြားျပီး ၊ က်ေနာ္ ေနာက္ကို ေျခႏွစ္လွမ္း စာေလာက္ဆုတ္လုိက္ရပါတယ္။ တဆက္တည္းမွာပဲ ျမင့္ေအာင္ရဲ႕ ဘယ္ေျခနဲ႕ပဲ ေနာက္ထပ္

တခ်က္ဆင့္

ကန္ခ်က္က

ဝင္လာျပန္တာမို႕

ဘယ္လက္နဲ႕ရုိက္ခ်ျပီး

ေဘးကို

ေရွာင္ထြက္လုိက္ ေတာ့ သူက ေနာက္ျပန္ဆုတ္သြားပါတယ္ ။ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိ သူဟာ ေျခေထာက္ကန္ခ်က္ေတြနဲ႕ တလႀကမ္း တုိက္စစ္ဆင္ျပန္ ပါေတာ့ တယ္ ။ က်ေနာ္ဟာ သူ႕ကန္ခ်က္ေတြကို ေရွာင္ေနရင္းက သူ႕အားနည္းခ်က္ကို ရုတတ ္ ရက္ ေတြ႕လိုက္ပါတယ္ တုိက္ေနတုန္းမွာ

။

ဟုတ္တယ္ဗ်။

က်ေနာ္က

သူက

အင္အားသံုးျပီး

ဥာဏ္ထုတ္ေနတာ၊

ဇြတ္အတင္း

သူ႕အားနည္းခ်က္ကို

ႏုိင္ခ်င္ေဇာနဲ႕ ရွာေနတာေလ။

တကယ္ေတာ့ ျမင့္ေအာင္ဟာ သူကၽြမ္းက်င္တဲ့ ေျခကန္ခ်က္ေတြနဲ႕ ပြဲသိမ္းႏိုင္ေအာင္ ညာေျခကို အားျပဳျပီး

ဘယ္ေျခနဲ႕

ပံုေသတုက ိ ္ေနတဲ့

အခ်က္ေပါ့။

ဒီအခ်က္ကုိ

အခြင့္အေရး

အျဖစ္

လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ပဲ က်ေနာ္ အသံုးခ်လုိက္ပါတယ္ ။ သူနဲ႕ မ်က္ႏွာ ခ်င္းဆုိင္ရပ္ရင္း သူ႕ဘယ္ေျခ ေျမွာက္အတက္မွာ က်ေနာ္ဟာ ကိုယ္ကို တျခမ္းေစာင္းလိုက္ျပီး သူ႕ကိုယ္ညာဖက္အျခမ္းကို ဝင္လုိ္က္ပါတယ္။ ခပ္ဆတ္ဆတ္

တခ်ိန္တည္းမွာ

သူ႕ညာေျခတေခါက္ခြက္ကို

ရုိက္ခ်လုိက္တာ

က်ေနာ့္ညာေျခ

ျမင့္ေအာင္ဟာ

ဖေနာင့္နဲ႕ ဘုန္းကနဲ

ကတၱရာလမ္းေပၚျပဳတ္က်သြားပါေတာ့တယ္ ။ အခြင့္အေရးကို လက္လြတ္ခံလုိ႕ ဘယ္ျဖစ္မလဲဗ်ာ

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ။

34

ပက္လက္လန္လဲက်ေနတဲ့

က်ေနာ့္တေတာင္နဲ႕

သူ႕ကိုယ္ေပၚကို

က်ေနာ္တေစာင္းျဖတ္လွဲျပီး

ဖိႀကိတထ ္ ားလုိက္ပါတယ္။ေအာ္

၊

သူ႕လည္မ်ဳိကို

ေျပာဘို႕ေမ့ေနတယ္။

ဂ်ဴဒုိတုိ႕

ကရာေတးတုိ႕လည္း ဟုိစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ က်ေနာ္သင္ထားဘူးေသးသဗ်။ ဒါေႀကာင့္ ျပိဳင္ဖက္ကုိ ဂ်ဴဒုိနည္းနဲ႕ ကန္႕လန္႕ျဖတ္ခ်ဳပ္တာေလာက္ေတာ့ ေကာင္းေကာင္း လုပ္တတ္ ေနတယ္ေလ။

ပရိသတ္ကေတာ့ ဟာကနဲ အသံတျပိဳင္နက္ထက ြ ္လာပါတယ္။ ကိုေက်ာ္ေအးဆီကလည္း “ ရပ္“ “ ရပ္“ ဆုိျပီး စိုးရိမ္တႀကီးေအာ္သံထြက္ လာပါတယ္။ဒါနဲ႕ က်ေနာ္လည္း ျမင့္ေအာင္ လည္ပင္းက

က်ေနာ့္တေတာင္ကုိ ျပန္ခြာလုိက္ျပီး မတ္တပ္ျပန္ရပ္လုိက္ပါတယ္ ။ ျပီးေတာ့ ျမင့္ေအာင္ကို ျပန္ထႏုိင္ဘုိ႕ လက္ကမ္းလုိက္ပါတယ္ ။ ျမင့္ေအာင္ဟာ က်ေနာ္လ ့ က္ ကိုအားျပဳျပီး ရုတ္တရက္ မတ္တတ္ျပန္အထမွာ

ညာေျခဖ်ားနဲ႕က်ေနာ့္ေပါင္ႀကားကို

ဝွစ္ကနဲျဖတ္ကန္လုိက္သဗ်ာ

။ဟား၊ဟား၊

သူ႕ကိုယ္သူ

ရုတ္တရက္

သိပ္လည္လွျပီ

ထင္ေနတာကိုး။

ဒီအကြက္မ်ဳိးကုိ က်ေနာ္ႀကိဳတြက္ထားျပီးသားပါဗ်ာ။ အထူးသျဖင့္ ရန္ပြဲေတြ မွာ ရွဳံးတဲ့သူက ႏုိင္ရင္ျပီးေရာ

ရွဳံးမဲမဲ

သူ႕ေျခဖ်ားကို

တတ္တဲ့

က်ေနာ့္

ေထာ့နင္းေထာ့နင္းနဲ႕

အက်င့္ရွိတယ္ေလ

ဒူးနဲ႕ဆီးခံထားလိုက္တာ

။က်ေနာ့္ခါးကို ေျဖာင္းကနဲ

ေနာက္ျပန္ဆုတ္သြားေတာ့တာေပါ့

အသာေလး

အသံနဲ႕အတူ

။က်ေနာ္လည္း

လွည့္ျပီး ျမင့္ေအာင္

မွတ္ေလာက္

သားေလာက္ရွိေအာင္ ငုိက္ေနတဲ့ သူ႕မ်က္ႏွာကို ဒူးစာဆက္ေကၽြးမလုိ႕ လုပ္တုန္း ကိုေက်ာ္ေအးက

ျမင့္ေအာင္ နားထင္ကို ေသနတ္နဲ႕ထုတ္ခ်ိန္ျပီး “ ေဟ့ေကာင္၊ မင္းမညစ္နဲ႕ ၊ ပြဲျပီးျပီ “ ဆုိတာနဲ႕ကိုယ္ရွိန္ျပန္သတ္ရသဗ်ာ။ပြဲအစအဆံုး ႏွစ္မီးနစ္ေတာင္ မႀကာလုိက္ဘူး ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ ။ ေအာင္မင္းကေတာ့

“ဒါမွ

ဒို႕အကိုက“ြ

ဆုိျပီး

က်ေနာ့္အက်ီကုိ

ေလေပၚကို

ပစ္တင္

ဂုဏ္ျပဳေနေလရဲ႕ ။ ………………….. ဒီရန္ပြဲျပီးလို႕ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ႀကာေတာ့ က်ေနာ္နဲ႕ ေအာင္မင္း ရန္ကုန္ကုိ ျပန္ဘုိ႕စီစဥ္ရပါ ေတာ့တယ္ ။ျမင့္ေအာင္တုိ႕ ရန္ေႀကာင့္မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ေအာင္မင္း မူးျပီး ရမ္းခ်က္ေတြက

က်ေနာ္ပါ မခံစားႏုိင္ေတာ့လုိ႕ ႀကာရင္ က်ေနာ္လ ့ က္ခ်က္နဲ႕ေအာင္မင္းလည္း ကိုယ္က်ဳိးနည္း ၊ က်ေနာ္လည္း

ခင္မာလာ့

ႀကံရာပါျဖစ္ေတာ့

မယ္ဆုိတာ

ေတြးမိလုိ႕ပါ။ဘာျဖစ္လို႕လည္း

ဟုတ္လား။ေအာင္မင္းရဲ႕ ခင္မာလာ အလြမ္းနာဟာ ပိုပုိ သည္းလာလုိက္တာ က်ေနာ့္ကို ပါမခ်န္ပဲ ၊ ဆက္ရမ္းလာလို႕ ေအာင္မင္းနဲ႕ က်ေနာ္ တပြဲတလမ္​္း အကဲစမ္းခဲ့ႀကရျပန္လို႕ေပါ့ဗ်ာ ။ျဖစ္ပံုက ဒီလုိဗ်။ ...................

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

35

၇၄။ မုန္တိုင္းဇင္ေယာ္

ေႏြမုိးေဆာင္း ရာသီစက္ဝန္းကား သူ႕သေဘာသူေဆာင္ကာ လည္ပတ္ျမဲပင္။ စခန္းခြဲဝန္းက်င္ တေမ်ွာ္တေခၚႀကည့္မဆံုး ေသာ လယ္ကြင္းစိမ္းစိမ္းမ်ားပင္ အဝါရင့္ေရာင္ ေျပာင္းလာခဲ့ေပျပီ။ ထိုမွ တဆင့္တက္၍

စပါးရိတ္သိမ္းခ်ိန္

ေရာက္လာသည္။ရဲဘက္တုိ႕ကား

ရိတ္ခ်ိန္တန္လ်ွင္ရိတ္အလုပ္

သံသရာလည္း

လည္ျမဲ

စိုက္ခ်ိန္တန္လ်ွင္ စိုက္၊

လည္လ်က္ပင္တည္း။

သုိ႕ေသာ္ စပါးရိတ္ခ်ိန္ကား ေျခာက္ေသြ႕ရာသီျဖစ္၍ စပါးစိုက္ခ်ိန္ႏွင့္ ႏွဳိင္းစာလ်ွင္သက္ေတာင့္ သက္သာလုပ္ႏုိင္သည့္

အေနအထားျဖစ္၍

ရဲဘက္တို႕ကား

သီခ်င္းတေႀကာ္ေႀကာ္ျဖင့္စက္မပါ၊ႏြားဗလာ၊ လက္ခ်ည္းသက္သက္ စပါး ရိတ္ရင္း ျပစ္မွဳေႀကြးကုိ ေခၽြးျဖင့္

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး

ဆပ္ေန

ႀကေလသည္။

လယ္ကြင္းထဲတြင္

စပါး

ရိတ္လိုက္၊

သူတို႕ရိကၡာအလို႕ငွာ ႀကြက္တြင္းေတြလိုက္ တူးလိုက္ျဖင့္ လက္ရွိ အက်ဥ္းသား ဘဝကိုပင္ ေမ့ေလ်ာ့ေနႀကဟန္တကား။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

36

ေကာက္လွဳိင္းပုံႀကီးမ်ားကုိ စခန္းတာဝန္ခံ ဦးေအးႏိုင္ အိမ္ေနာက္မွာ တန္းစီပံု ထားသည္ ။ ျပည္စံု လံုေလာက္ေသာ ေျမႀသဇာထည့္သြင္းစုိက္ပ်ဳိးထားျခင္း မဟုတ္ေသာ္ျငား သာမန္ သဘာဝေျမဆီ ေျမႏွစ္ျဖင့္ပင္

တဧကတင္း

၄၀ခန္႕မ်ွ

ႀကားမိသည္။စိက ု ္ပ်ဳိးေျမဧကအတိ

ေတာ့ထြက္ႏိုင္သည္ဟု

အက်ကို

ႏိုင္ဝင္း

က်ေနာ္မသိေသာ္ျငား

ခန္႕မွန္း

သံ

ရိတ္သိမ္း

ထားေသာေကာက္လွဳိင္းပံုႀကီး မ်ားမွာ စပါးတင္းေထာင္ခ်ီ ထြက္မည္ဟု အလြယ္တကူ ခန္႕မွန္း

ႏုိင္သည္။ ထုိေကာက္လွဳိင္းပံုႀကီးမ်ားရွိရာသုိ႕ ဦးေအးႏိုင္ ညေနတုိင္းေရာက္ေရာက္ လာတတ္ သည္။

သူႏွင့္အတူကိုသက္ခိုင္ေရာ

က်ေနာ္ပါ

ပါသြားေလ့ရွိသည္။စပါးအထြက္ႏွဳန္း

မည္မ်ွ

ရွိမည္ကုိ လာေရာက္ခန္႕မွန္းေနပံုရသည္။ တခုေသာညေနတြင္

စခန္းတာဝန္ခံႏွင့္အဖြဲ႕

ေကာက္လွဳိင္းပံုႀကီးမ်ားကို

ႀကည့္ရွဳေနစဥ္

ကိုသက္ခိုင္က ရုတ္တရက္ေကာက္ခါငွင္ခါ ဦးေအးႏိုင္ကုိေမးလိုက္သည္။ “ခုအခ်ိန္ မုိးရြာရင္ ဒီေကာက္လွဳိင္းေတြ ဘာျဖစ္သြားမလဲ ဆရာ“ ဦးေအးႏိုင္က ရီေမာလ်က္ .. “ဟာ .. ။ကိုသက္ခုိင္ကလည္း ေႏြေခါင္ေခါင္ ဘယ္ကမုိးက လာရြာရမွာလဲဗ်ာ“ “ မဟုတ္ဘူး၊ က်ေနာ္ေမးတာက မုိးရြာရင္ ဒီေကာက္လွဳိင္းေတြ ဘာျဖစ္ကုန္မလဲ ေမးတာပါ“ “ ေရစိုျပီး အေညွာင့္ေပါက္ကုန္မွာေပါ့“ http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

37

“ဒါဆုိ စပါးႀကိတ္လို႕မရေတာ့ဘူးလား“ “ရေတာ့ရတယ္ဗ်၊ဒါေပမဲ့ မေကာင္းေတာ့ဘူးေပါ့“ “ဒါဆုိရင္ ဒီေကာက္လွဳိင္းေတြကို အမိုးအကာတခုခုနဲ႕ ထားရင္ေကာင္းမယ္ဆရာ “ “ဟာဗ်ာ၊ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ေကာက္လွဳိင္းပံုေတြကုိ ဘယ္လုိလုပ္အမိုးအကာနဲ႕ထားႏိုင္မလဲ ဗ်“ စခန္းတာဝန္ခံက စကားျပတ္လက္စတံုးေျပာခ်လုိက္ေသာ္ျငား ကိုသက္ခုိင္က လက္မေလ်ာ့ ေခ်။ “ က်ေနာ္ဆိုလိုတာက

ေစ်းေပါေပါ

တာလပတ္လုိ

အစမ်ဳိးနဲ႕ျဖစ္ျဖစ္ ဖံုးအုပ္ထားႏိုင္တာမ်ဳိး

စဥ္းစားေစခ်င္တာပါ“ က်ေနာ္က

စကားျမန္ျမန္ျပတ္ပါေစေတာ့

စခန္းတာဝန္ခံအနားမွ

လက္တုိ႕

ျပီး

ဟူေသာ

ေခၚလာရသည္

။

ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္

ကိုသက္ခုိင္ကုိ

သူ႕တဲနားေရာက္ခါနီးမွာ

က်ေနာ္

စပ္စုလိုက္မိသည္ ။ “ကိုသက္ခုိင္ရယ္၊ ခင္ဗ်ားမလည္း ပူစရာမရွိ အပူရွာေနျပန္ျပီ၊ဘာျဖစ္လို႕လည္းဗ်။မုိးေလဝႆ ဌာနက အခ်ိန္အခါ မဟုတ္မုိးရြာမယ္လုိ႕ေရဒီယိုက ေႀကညာသလားဗ်ာ “ “မေႀကညာပါဘူးဗ်ာ။

ဒါေပမဲ့

က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ

မုိးေငြ႕ရေနတယ္၊တိတိက်က်ေျပာရရင္

က်ေနာ့္ႏွာသီးအဝမွာ မုိးေငြ႕လာရိုက္ေနသလုိ ခံစားရတယ္၊ “ေအာ္ .. ခင္ဗ်ားက အႀကားအျမင္ေတြဘာေတြရေနျပီလားဗ်ာ“ “မေနာက္စမ္းပါနဲ႕ဗ်ာ၊ က်ေနာ့္စဥ္းစားပံုက တမ်ဳိးျဖစ္ေနတာနဲ႕တူတယ္။ခင္ဗ်ား စဥ္းစား ႀကည့္ေလ မုိးမရြာရင္ေတာ့ ဟုတ္ပါျပီ၊ မုိးရြာရင္ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ ဆုိတာ အေျဖမရွိဘူး၊ မုိးဆုိတာမ်ဳိးက တဆယ့္ႏွစ္ရာသီရြာတတ္တာမ်ဳိးေလ၊ဒီေကာက္လွဳိင္းပံုႀကီးေတြ ရလာေအာင္ အက်ဥ္းသားေတြ ေခ်ြးေတြ ေသြးေတြ အသက္ေတြ ေပးထားရတာဗ်ာ။ ဘယ္နည္းနဲ႕ျဖစ္ျဖစ္ အက်ဳိးရွိေစခ်င္တယ္၊

ရဲဘက္ ေတြအက်ဳိး အက်ဥ္းဦးစီးဌာနအက်ဳိး ၊တုိင္းျပည္အက်ဳိး တခုခု ရွိေစ့ခ်င္တယ္၊ယုတ္စြ အဆံုး

ေထာင္ပုိင္အတ ိ ္ကပ္ထဲပဲေရာက္ေရာက္

ေထာင္မွဴးအိပ္ကပ္ထဲပဲ

ေရာက္ေရာက္အေရးႀကီးဆံုး အခ်က္က အလဟႆ ျဖစ္မကုန္ဘုိ႕လုိတယ္“ “ေအးေအးေဆးေဆးေနစမ္းပါ

ကိုသက္ခုိင္ရယ္၊

ခင္ဗ်ားဟာက

ပူစရာမရွိ

ႀကံဖန္ပူသလို

ျဖစ္ေနတယ္“ သုိ႕ေသာ္ကိုသက္ခုိင္သည္

လြယ္လြယ္ႏွင့္လက္မေလ်ာ့ခဲ့ေခ်။

၊ေဘးႀကယ္ႀကီး

တပ္ႀကပ္ခင္ေမာင္ေဌးတုိ႕ကို

ဦးျမေဖ၊

တပ္ႀကပ္ႀကီး

တာလပတ္စမ်ား

http://www.mindin.info/

ေဌးေအာင္

ရွာေဖြစုေဆာင္း

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ထားရန္တတ္ႏုိင္သမ်ွ

38

နားခ်စည္းရံုးခဲ့ပါေသး

သည္။

သုိ႕ေသာ္

စခန္းတာဝန္ခံကိုယ္တုိင္

တုတ္တုတ္မလွဳပ္ေသာ ကိစၥျဖစ္၍ မည္သုိ႕မ်ွ အရာမေရာက္ခဲ့ေခ် ။ ထုိသုိ႕လ်ွင္ ေကာက္လွဳိင္းပံုမ်ား အမုိးအကာေအာက္ေရာက္ေရး ကိစၥမွာ ဤမ်ွႏွင့္ပင္ နိဌိတံ ခဲ့ရေလသည္။ သို႕ေသာ္ …. ။ ……………………… အေႀကာင္းတုိက္ဆုိင္ေလသည္ေလာ၊ မေဝခြဲႏုိင္လင့္ကစား

ကိုသက္ခုိင္

ကိုသက္ခုိင္ပင္ သတိေပးျပီး

အႀကားအျမင္ရေလသေလာ

ငါးရက္ေျမာက္ေန႕ညေနတြင္

က်ေနာ္

ႀကီးစြာေသာ

မုိးႀကီးရြာခ် ပါေလေတာ့သည္။ဆုိင္းမဆင့္ ဗံမ ု ဆင့္ အျငိဳးႀကီးႀကီးျဖင့္ ရြာခ်လုိက္ေသာ မိုးသည္ ေတာ္ရံုႏွင့္ စဲမည့္ အရိပ္လကၡဏာ မရွိေခ် ။ တေဗ်ာင္းေဗ်ာင္း အပါအဝင္

ရြာခ်လုိက္ေသာ

သည္းထန္သည့္မုိးေပါက္မ်ားေအာက္တြင္

ဝန္ထမ္းမ်ားအားလံုးလုိလုိ

ေကာက္လွဳိင္းပံုႀကီးမ်ား

ရွိရာသုိ႕

စခန္းတာဝန္ခံ အေျပးအလြႊား

စုရံုးေရာက္ရိွလာ ႀကသည္။ ထုံးစံအတုိင္း ကိုသက္ခုိင္လည္း ေရာက္လာသည္။ ေရာက္သာ ေရာက္လာႀကသည္။ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားမွဳ မရွိပါပဲလ်က္ ယခုအခ်ိန္တြင္မွ မည္သူမ်ွ ဘာမ်ွ တတ္ႏုိင္သည့္ ေရမ်ားကုိ

ကိစၥမဟုတ္ရကား

ေဖာက္ထုတ္ေသာ

ေကာက္လွဳိင္းပံုႀကီး

အလုပ္ကုိသာ

ေအာက္ေျခမွ

စတိသေဘာ

အုိင္ထြန္းလာေသာ

မင္းတုိင္းေက်လုပ္ေနႀကရေလ

သည္။ဘာမွမယ္မယ္ရရလုပ္ႏိုင္ႀက ျခင္းမရွိပဲအက်ဥ္း ဦးစီး ဝန္ထမ္း မ်ားႏွင့္ တာဝန္ရွိ ရဲဘက္မ်ား ဟုိေျပးဒီလႊား ပ်ာယာခတ္ေနေသာ ေနႀကစဥ္ .. “ ေတာက္ “ ျပင္းထန္လြန္းေသာ ကိုသက္ခုိင္၏ ေတာက္ေခါက္သံေႀကာင့္ သူႏွင့္ ကပ္လ်က္ ရပ္ေနေသာ က်ေနာ္ပင္ ရုတတ ္ ရက္လန္႕ သြားသည္ ။ပုိ၍ ထူးဆန္းသည္ကား စခန္းတာဝန္ခံ ဦးေအးႏိုင္ ႏွင့္အက်ဥ္း ဦးစီး ဝန္ထမ္းမ်ား ေရွ႕တြင္ ကိုသက္ခိုင္ “ေတာက္“ ျပင္းျပင္း ခတ္ လိုက္ျခင္းပင္ တည္း။ တပ္ႀကပ္ႀကီး ေဌးေအာင္လည္း အသံတိတ္ေနသည္။ ျမင္းျခံေထာင္မွ ေျပာင္းလာေသာ တပ္ႀကပ္ ကိုခင္ေမာင္ေဌးကမူ “ ညႊနခ ္ ်ဳပ္ဆီ တိုင္လုိက္လုိ႕ကေတာ့ကြာ၊ အကုန္ျပဳတ္ေပါက္ပဲ “ ဟု

ခပ္ညစ္ညစ္ အသံထြက္လာသည္။ကိုသက္ခိုင္ႏွင့္အက်ဥ္းဦးစီးဝန္ထမ္းတို႕ကို ႀကည့္ရ သည္မွာ ေက်ာင္းသားမ်ား ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး ေရွ႕ ေရာက္ေနသည့္ပံုစံျဖစ္ ေနသည္။ က်ေနာ္ ကိုသက္ခိုင္ကုိ လွမ္းႀကည့္လုိက္ေသာအခါ မုိးေရထဲက ေကာက္လွဳိင္းပံုႀကီးမ်ား ေရွ႕တြင္ တကုိယ္လံုး မိုးေရစိုစုိရႊဲလ်က္ ႀကြက္စုပ္ေရမြန္းသည့္ပံုစံျဖင့္္ ငူငူႀကီး ရပ္ေနသည္။ ေထာင္မွဴး ဦးေအး ႏိုင္ကား ကိုသက္ခိုင္ ေတာက္ေခါက္သံကုိ မႀကားသလိုလုိ ခပ္ငိုင္ငုိင္ ရပ္ေနေလသည္ ။ http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

39

…………………………………… တနာရီေက်ာ္ခန္႕မ်ွ မိုးေရထဲတြင္ ရပ္ေနျပီးေနာက္ ကိုသက္ခိုင္ သူ႕တဲဖက္သုိ႕ ေျခလွမ္း က်ဲႀကီး မ်ားျဖင့္

ျပန္ထြက္သြားသည္။နာရီဝက္ခန္႕အႀကာတြင္

လုိက္သြားရာ

သူက

က်ေနာ္

အေႏြးထည္အပါးတထည္ဝတ္ထားျပီး

ကိုသက္ခိုင္

ေရေႏြးႀကမ္း

တဲရွိရာသုိ႕

ထုိင္ေသာက္ေန

သည္။က်ေနာ္က ေလေျပကေလးျဖင့္ …. “ ကိုယ့္ဆရာ ၊ သတိလည္းထားအံုးေလ၊ ခင္ဗ်ားတုိ႕က်ေနာ္တုိ႕က အက်ဥ္းသား ရဲဘက္ေတြ ဗ် ၊ေတာ္ႀကာ

ဒီကိစၥဟာ

အက်ယ္အက်ယ္

မျငိမ္းဖြယ္ျဖစ္လာရင္

ခင္ဗ်ားဖက္ကုိ

ျပႆနာျမွားဦးလွည့္လာ အံုးမယ္ေနာ“ ဟု ခ်ိန္ခ်ိန္ဆဆ ေျပာလုိက္ရာ သူက သက္ျပင္းရွည္ႀကီးကုိ ဟင္းကနဲခ်လုိက္ရင္း .. “ဟုတ္ပါတယ္။ေလာကႀကီးမွာ က်ေနာ္ဖတ္ဘူးတဲ့

တခါတေလ

စာတပုဒ္

မွာ

ႀကိဳသိေနတာ

ေတာ္ေတာ္

မာကိုနီမေပၚခင္

ဒုကၡႀကီးတယ္

။

အႏွစ္ငါးဆယ္ေလာက္က

အဂၤလန္ျပည္သား၊သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ဟာ အေဝးက လႊင့္တဲ့အသံကုိ ဖမ္းလို႕ရတဲ့နည္းကို ေတြ႕ရွိခဲ့ဘူးတယ္ ဆုိပဲ။ နည္းကုိေတြ႕ရံုတင္မကဘူး ။ ျမိဳ႕နယ္ေကာင္စီရံုးလုိ အမ်ားျမင္သာတဲ့ ရံုးေရွ႕မွာေတာင္လက္ေတြ႕စမ္းျပခဲ့ ႀကားရက္ႀကီးနဲ႕

အရူးေတြ

လုိ႕

သတဲ့။

လူေတြဟာ

သိသိႀကီး

ဝိုင္းေအာ္တာခံခဲ့ရဘူးတယ္တဲ့

။

အသံလႊင့္တာကို

ေနာက္ဆံုးေတာ့

အသံလႊင့္နည္းကုိ စတင္တီထြင္သူနာမည္စာရင္းဝင္ရမဲ့အဲဒီလယ္သ မား ဟာ သူ႕တီထြင္မွဳကုိ လံုးဝလွည့္မႀကည့္ေတာ့ပဲ

ပစ္ထားလုိက္ျပီး

သူမွတ္စုစာအုပ္မွာ

..

ငါဟာ

လက္ရွိေခတ္ရဲ႕

အႏွစ္ငါးဆယ္ေစာျပီး ေရာက္ေန တာ လို႕ေရးထားခဲ့သတဲ့ ။ “ ဟုတ္ရဲ႕လားဗ်။ ခင္ဗ်ားဟာ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ လာျပန္ျပီ“ “stranger than science ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကို ဘာသာျပန္ထားတာ က်ေနာ္ဖတ္ဘူးတယ္၊ အဲဒီ စာအုပ္မွာ

သိပၸံြပညာထက္ဆန္းက်ယ္တာေတြကို

ရွာေဖြစုေဆာင္းျပီး

ေရးျပထားတာ။

မူရင္း

ေရးသူေကာ၊ ဘာသာျပန္သူေကာ က်ေနာ္ေမ့ေနျပီ၊ ေသခ်ာတာတခုကေတာ့ အဲဒီစာအုပ္ရဲ႕ ပထမဆံုး အခန္းက “ ေဒးဗစ္လင္း ဘယ္မွာလဲ“ တဲ့။ အဲဒီအခန္းမွာ အေမရိကန္ျပည္ ျမိဳ႕တျမဳိ႕ ကေဒးဗစ္လင္းဆုိတဲ့

လူတေယာက္ကို

သူ႕ေယာက္ဖက

ျမိဳ႕ထဲသြားဘုိ႕

ကိစတ ၥ ခု

ရွိလို႕

သူ႕အိမ္ေရွ႕မွာ ျမင္းလွည္း နဲ႕ေစာင့္ျပီး လာေခၚတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေဒးဗစ္ဇနီးက ေလ်ွာ္ျပီး သား အဝတ္ေတြကို လွမ္းေန တယ္။ ေဒးဗစ္လင္း ကေလးႏွစ္ေယာက္က အိမ္ေရွ႕ ျမက္ခင္းမွာ

ကစားေနႀကတယ္။ ေဒးဗစ္လင္းဟာ ျမင္းလွည္းရွိရာကုိ သူ႕အိမ္ေရွ႕ ျမက္ခင္းျပင္ေပၚကုိ ျဖတ္ ေလ်ွာက္လာေန တုန္း ျဗဳန္းဆိုသူ႕ခႏၶာကိုယ္ ဟာ မီးထေလာင္ျပီး ရုတ္ခ်ည္းေပ်ာက္ကြယ္သြား ခဲ့ဘူးတယ္လုိ႕ ဆိုတယ္“

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

40

“ဟာဗ်ာ၊ မုိးႀကိဳးပစ္တာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလားဗ်“ “ေတာ္ေတာ္ခက္ပါလားဗ်ာ၊ အဝတ္ေနလွမ္းေနပါတယ္ ဆုိကာမွ မုိးရြာခ်ိန္ျဖစ္ပါ့မလားဗ်၊ အဲသလို ျဖစ္ျပီး

ခ်က္ခ်င္းပဲ

ေနရာကိုေျပးသြား

သူ႕မိသာစုေကာ ျပီး

သူ႕ေယာက္ဖပါ

ႀကည့္လုိက္ႀကေတာ့

လူတကိုယ္စာရပ္ႏုိင္ေလာက္တဲ့

ေဒးဗစ္လင္း

ေဒးဗစ္လင္း

ေပ်ာက္သြားတ့ဲ

ရပ္ေနခဲ့တဲ့

ျမက္ခင္းျပင္မွာ

မီးေလာင္ရာအဝိုင္းကြက္ေလးတခုသာေတြ႕သတဲ့။

အဲဒီ

မီးေလာင္ရာျမက္ခင္းအဝိုင္းကြက္ေလး ထဲကေန ေဒးဗစ္လင္းရဲ႕ျငီးျငဴသံသဲ့သဲ့ ကိုလည္း ႀကားေနရ သတဲ့ ။ေနာက္ပုိင္း အဲဒီျမိဳ႕က တာဝန္ရွိသူေတြ ကိုယ္တုိင္ ေျမေအာက္ဥမင္လိုဏ္ ေခါင္းေတြ ရွိမရွိ လူအင္အားအေျမာက္အမ်ား နဲ႕ဝိုင္းရွာ ေပးခဲ့ႀကေပမဲ့ ေနာက္ဆံုး လက္ေလ်ာ့ လုိက္ရသတဲ့“ ဟ.. ။ တကယ့္ကို စိတ္ဝင္စားစရာပါလားဗ်ာ ၊ ဆက္ပါဦးဗ်၊ေနာက္ထပ္ ဘာအေႀကာင္းေတြ ေရးထားေသးလဲဗ်ာ“ “ ေရာ .. ။ခင္ဗ်ားကို စာအုပ္ေႀကာ္ျငာေနတာမဟုတ္ဘူးဗ်။ ထပ္သိခ်င္ရင္ အဲဒီစာအုပ္ကို ရွာဖတ္ႀကည့္ေပေတာ့ ။ စာအုပ္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ရွားေနျပီ ထင္ပါရဲ႕ ၊ က်ေနာ္ ဆိုလုိ

ခ်င္တာကေလာကႀကီး မွာ ႀကိဳသိေနတဲ့ ဒုကၡနဲ႕ အေျဖရွာမရတဲ့ ပုစၦာေတြ ရွိေနေသးတယ္ ဆုိတာကို ေျပာခ်င္တာ“ “ ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ စာအုပ္ကို ရွာေတာ့ ရွာႀကည့္အံုးမယ္ဗ်ာ။ ဒါနဲ႕ အခု ေကာက္လွဳိင္းေတြ ေရစို ကုန္တဲ့ ျပႆနာကုိ ခင္ဗ်ားဘယ္လုိ ဆက္လုပ္မတုန္း“ “ဘယ္လုိမွ ဆက္လုပ္လုိ႕မရဘူး၊ က်ေနာ့္လုပ္ပုိင္ခြင့္လည္း မဟုတ္ဘူး၊ေစာေစာကေတာ့ ႀကိဳသိ ေနလ်က္နဲ႕ ဒီလုိ ျဖစ္ရေလျခင္းလုိ႕ မခံစားႏုိင္လြန္းလုိ႕ေတာက္ေခါက္လုိက္မိတာ။ ေအးဗ်ာ။ စိတ္ဆုိတာ

လႊြတ္ထားရင္

မွားတတ္တာမ်ားပါတယ္ေလ၊

ေအာင္မင္းကိစၥတုန္း

ကလည္း

ေနာက္ဆံုးအေျဖကုိ သိေနလ်က္နဲ႕ ဒီလုိပဲ လက္ပုိက္ႀကည့္ျပီး ေနလုိက္ရတာ ပါပဲဗ်ာ“ “ ေအာ္ .. ဟုတ္သားပဲ ၊ေအာင္မင္းကိစၥက ေနာက္ဆံုးဘာျဖစ္သြားသလဲဗ်“ “သူ႕သေဘာသူေဆာင္သြားတယ္လုိ႕ပဲ ဆုိႀကပါစုိ႕ဗ်ာ“ “ေဆာင္ပံုေဆာင္နည္းေလး လင္းစမ္းပါအံုးဗ်ာ“ “ေအးဗ်ာ၊

မုိးကေလး

ေကာင္းပါလိမ့္မယ္။

ေအးေအးနဲ႕ ေရစိုေနတဲ့

ေအာင္မင္း

ဇာတ္လမ္းေလး

ေကာက္လွဳိင္းပံုႀကီးေတြ

ဖယ္ထုတ္ရင္းေပါ့ “

http://www.mindin.info/

ေရွ႕ဆက္လုိက္ႀကတာပဲ

အေႀကာင္းလည္း

ေခါင္းထဲက

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

41

ဤသု႕ိ လ်ွင္ ကိုသက္ခုိင္က သူ႕ဇာတ္လမ္းရွည္ႀကီးကုိ ေရွ႕ဆက္ရန္ အေႀကာင္းဖန္ လာျပန္ ပါသည္ ။ …………………………………..

ရန္ကုန္ျပန္ခါနီးေနေတာ့ က်ေနာ္လည္း ေအာင္မင္းကိစၥကုိ ေခါင္းထဲထည့္ရျပန္ေရာ။ ရန္ကုန္မွာ ခင္မာလာကုိ ကူညီပါ့မယ္လို႕ က်ေနာ္ ကတိေပးခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။တကယ္ ေတာ့ ရန္ကုန္ကုိ ဒီအတိုင္းျပန္သြားရင္

ခင္မာလာနဲ႕ေအာင္မင္းဇာတ္လမ္းဟာေက်ာ္မေကာင္း

ႀကားမေကာင္း

ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆုိတာ က်ေနာ္ ေသခ်ာေပါက္ ႀကိဳတင္ ခန္႕မွန္း ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီပံုစံ အတုိင္း လက္မွဳိင္ခ်ရမဲ့ အတူတူ ရွမ္းမေလးတခ်ဳိ႕နဲ႕ အႀကိမ္ ေပါင္းမ်ားစြာ မသိမသာ ခ်ိတ္ဆက္ေပးေပခဲ့မဲ့ ေတြ႕တုန္းခဏ

စားျပီးေမ့ပစ္

သေဘာေလာက္ပါပဲ၊ေအာင္မင္း

ပံုႀကည့္ရ

တာ

တျခားဘယ္မိန္းမကိုမွခင္မာလာ ထက္ ပုိျပီး စြဲလန္းပံုမရပါဘူး၊၊ ေနာက္တခုက သူ႕သမီး ေလး သံေယာဇဥ္ လည္း ပါေကာင္းပါႏုိင္ပါတယ္ ။ ဒါနဲ႕ပဲ

အခ်ိန္ကလည္း

သံုးမယ္လုိ႕

သိပ္မရေတာ့ေနာက္ဆံုးနည္းလမ္းအေနနဲ႕

ဆံုးျဖတ္လုိက္ရပါ

ဒဲ့တိုး

ေတာ့တယ္။အျခားနည္းလမ္းမရွိလို႕

ေျပာတဲ့နည္းကို

ေရြးမဲ့သာေရြးရတယ္၊

တကယ္ေတာ့ ဒီနည္းဟာ နည္း ေကာင္းတခု မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္ဗ်ာ။ ဘယ့္ႏွယ့္ ၊သူမ်ား အိမ္ေထာင္ေရးကို ဝင္ျပီး ျဖဳိခြဲ သလုိျဖစ္ေနတာကလား။ ဒီေတာ့ တညေန၊ က်ေနာ္တုိ႕ ေဆာက္လက္စတန္းလန္း အေဆာက္အဦးနဲ႕ မလွမ္းမကမ္းက စားေသာက္ဆုိင္မွာ သူနဲ႕ က်ေနာ္ ႏွစ္ေယာက္တည္း

အရက္ထုိင္ေသာက္ေနႀကတုန္း

၊

ေအာင္မင္း

မင္းပံုစံနဲ႕

ေနာက္

အိမ္

ေထာင္ျပဳမယ္ဆုိရင္တကယ့္ဒိတဒ ္ ိတ္ႀကဲ မိန္းမေတြ ရႏုိင္တယ္ကြ… ဆိုျပီး ႀကံဖန္ စကား စ လုိက္မိပါတယ္။ ဒီေတာ့သူက .. က်ေနာ္မိန္းမေတြ အမ်ားႀကီးႀကံဳ ဘူးပါတယ္ အကိုရာ တဲ့ ။ ဒါနဲ႕က်ေနာ္လည္း

အားတက္လာျပီး

ဒါဆုိမင္းေနာက္

အိ​ိမ္ေထာင္ဆုိတာကုိ

http://www.mindin.info/

စိတ္မကူးမိဘူး

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

42

လား၊ကိုယ့္ကုိ တမ်ဳိးေတာ့မထင္ပါနဲ႕၊ကိုယ္တို႕ေမြးခဲ့တဲ့ ရြာမွာဆုိ လင္ကြာ မယားကြာဆုိတာ ႀကားေတာင္ မႀကားဘူးတဲ့ အရာပါ ၊မင္းတို႕ရန္ကုန္မွာက လင္ကြာ မယား ကြာ ေတြတယ္မ်ား တာပဲ … ဆုိျပီး ငါးဖယ္ထုိးေလးနဲ႕ ေသြးတိုးစမ္းႀကည့္ လိုက္ပါတယ္။ ေအာင္မင္းဟာ ဒီေနရာမွာ ေတာ္ေတာ္ပါးတယ္လုိ႕ဆိုရပါမယ္၊ က်ေနာ့္ကို မ်က္ေထာင့္နီႀကီးနဲ႕

ျပန္ႀကည့္ျပီး .. “ဘာလဲ အကိုက က်ေနာ့္ကို “လာ“နဲ႕ကြဲေစခ်င္တာလား၊ဘာသေဘာလဲ“ ဆုိျပီး ျပန္ပက္တာနဲ႕ က်ေနာ္လည္း ေရွ႕ဆက္မဟရဲေတာ့ပဲအျမီးျပန္ကုပ္ေနလုိက္ရပါတယ္။ ……………………………………. က်ေနာ္အဲသလို သလားေတာ့

ေျပာျပီးတဲ့ေနာက္

ေအာင္မင္းဟာ

မဆိႏ ု ုိင္ဘူး၊ေသာက္တာ

သူ႕အေႀကာင္းသူ

ျပန္စဥ္းစားမိေလေရာ့

ရမ္းတာပိုမ်ားလာပါတယ္။

လားရွဳိးေထာက္လွမ္းေရးကတပ္ႀကပ္ တေယာက္နဲ႕လည္း ျငိမလိုျဖစ္ပါေသးတယ္။ အမွန္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ

တႏုိင္ငံလုံး

စာႀကည့္တုိက္လိုလုိ

ျပန္ႀကားေရးရံုးအသစ္ေတြ

လူထုဆက္ဆံ

ေထာက္လွမ္းေရးေတြ

ေရး

မသိမသာေနရာယူ

ဖြင့္တဲ့အခ်ိန္။တကယ္ေတာ့

ရံုးလိုလုိသာ

ဖြင့္ထားတာ။

ထားတာ။

တကယ္ေတာ့

အဲဒီလားရွုဳိးျပန္ဆက္ရံုးက

ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ႀကပ္က က်ေနာ္တို႕နဲ႕ ဦးေပါက္ ယူခ်မ္းအဖြဲ႕ဝင္ထြက္သြားလာ ေနတာကို ေစာင့္ႀကည့္ေနခဲ့တာ။

တေန႕

က်ေနာ့္တို႕

အေဆာက္အဦး

ေဆာက္ေနတဲ့

ေနရာကုိ

လာျပီးေတာင္ေမးေလ်ွာက္ေမးေနတုန္း ေအာင္မင္း နဲ႕ျငိမလိုျဖစ္တာ။ က်ေနာ္ကဝန္ႀကီးကိုယ္တုိင္ ေရးေပးလိုက္တဲ့

ပုဂၢိဳလ္ေရးစာကို

ထုတ္ျပလုိက္

ေတာ့

အဲဒီေထာက္လွမ္းေရ

ပါးစပ္ပိတ္သြားပါတယ္ ။ က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ္ကို

ေအာင္မင္းကိစၥကို

လာျပီး

ရမ္းရင္ေတာင္

ထဲထဲဝင္ဝင္သိထားေတာ့

သည္းခံေနလိုက္ဘုိ႕

သူေနသာသလုိ

ဆံုးျဖတ္ထားလိက ု ္ပါေတာ့

ေနပါေစ၊ တယ္။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဗ်ာ၊ တညမွာ ရန္ကုန္ကေန က်ေနာ့္ဆီကို လုိက္လည္တဲ့ ညီေတာ္ေမာင္ သက္ႏုိင္နဲ႕ ေအာင္မင္းေသာက္ရင္း

စားရင္း

ျငိႀကပါေလ

ေရာ။ျငိတာက

ဟုိတယ္မွာမဟုတ္

ဘူးဗ်။

က်ေနာ္တုိ႕လက္စသပ္ေနတဲ့ အေဆာက္ အဦးထဲမွာ ၊ ဘယ္က ဘယ္လုိ ျငိႀကသလဲ ဆိုတာလည္း က်ေနာ္မေျပာတတ္ပါဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္လည္း သူတို႕ တေယာက္တခြန္းစကားမ်ားေနတာ စႀကားကတည္းက အေပၚထပ္ ကို ယာယီေလွခါးနဲ႕

တက္သြားျပီး

အေပၚေရာက္တာနဲ႕

ေလွခါးကို

တြန္းခ်ထားလုိက္ပါတယ္။ဟုတ္တယ္ ေလ။ က်ေနာ့္ညီ သက္ႏုိင္ကလည္း သိပ္ေျပာလို႕ဆုိလို႕ ေကာင္းတာမွ မဟုတ္ တာ။ အေပၚထပ္က ကုလားထုိင္မွာ ထုိင္ေနရင္း သူ႕တုိ႕အျပန္အလွန္ ႀကိမ္းေမာင္းေနရာက

က်ေနာ့္ေအာက္မဆင္း ရမ္းျပန္ပါတယ္။

တျဖည္းျဖည္း

ျဖစ္ပါဘူး။

သက္ႏုိင္အတြက္

က်ေနာ့္ကိုပါ

ေနာက္ေတာ့

စိတ္ပူ

ေပမဲ့

ငါနဲ႕ကုိင္တုတ္လာတဲ့

ေအာင္းမင္းက

ဓားတေခ်ာင္းကိုင္ျပီး

က်ေနာ္ဝင္ပါရင္မေကာင္းဘူး

http://www.mindin.info/

အထိ

၊သူတို႕ကိစၥ

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) သူတို႕ဖာသာ

43

ရွင္းေပ့ေစဆုိတဲ့

စိတ္နဲ႕

ဘာတခြန္းမွ

အသံမေပးပဲေနလိုက္တာ

ပိုပို

ဆုိးလာတယ္ဗ်ာ။ ေနာက္ဆံုး အေဆာက္အဦး အတြက္ ျပဴတင္းတံခါးေတြ ေခြတုန္းက စုပံုထား တဲ့ ေရေပၚစာ အပံုႀကီးကုိ မီးရွဳိ႕ျပီး အေဆာက္အဦးကိုပါ မီးတင္ရွဳိ႕မယ္လုပ္ပါေလေရာဗ်ာ ။ ေရေပၚစာပံုႀကီး မီးေလာင္ေနတာကို က်ေနာ္လွမ္းႀကည့္ေနပါေသးတယ္ ။ ေအာင္မင္းဟာ ေဘးက

သစ္တုိသစ္စေတြပါ ပစ္ထည့္ျပီး တည္းခိုရိပ္သာကုိ မီးတုိက္ဘုိ႕ျပင္ပါေတာ့တယ္။ေအာင္မင္းႀကည့္ ရတာ

လူစိတ္ေပ်ာက္ေနပံုရတာမို႕

ခုန္ဆင္းလုိက္ရပါတယ္

မျဖစ္ေခ်ဘူးဆုိျပီး

။တကယ္ေတာ့

တားဘို႕ခုန္ဆင္းလုိက္တာပါ။

က်ေနာ္

ေအာက္ထပ္ကုိ

က်ေနာ္ခုန္ဆင္းတာဟာ

ေျမေပၚကို

ဖုတ္ကနဲ

က်ေနာ္

မီးမရွဳိ႕ျဖစ္ေအာင္

က်လာတာေအာင္မင္းျမင္ေတာ့

ဘယ္လုိစိတ္ကူးေပါက္သြားသလဲ မေျပာတတ္ဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္ ရွိရာကို ေျပးလာျပီး သူ႕ လက္ ထဲက အသြားေျခာက္လကၼေက်ာ္ေလာက္ရွိတဲ့ ဓားေျမွာင္နဲ႕ က်ေနာ့္ကို ဝင္ထုိး ပါေလ ေရာ ။ သူလာေနတာကို

က်ေနာ္လွမ္းျမင္ေနပါတယ္။ပါးစပ္ကလည္း

ေနတာကိုလည္းႀကား၊ဓားကိုလည္း

ျမင္လုိက္ေတာ့

မုိးမြန္ေအာင္ေအာ္ဟစ္ဆဲဆို

က်ေနာ္စိတ္ေပါက္သြားပါတယ္ ။ခ်က္ခ်င္း

ေျခႏွစ္ဖက္ကုိ ကားျပီး သူ႕ကိုရင္ဆုိင္လုိက္ပါတယ္ ။ဒီေလာက္ေတာင္ ျဖစ္လွတာ ထုိးစမ္းကြာ ဆုိျပီး ရင္ေကာ့ေပးလိုက္ေတာ့ သူက မူးမူးနဲ႕ဇြတ္တုိးျပီး ထိုးပါေတာ့တယ္။အမူးလြန္ေနေတာ့ သူ႕ဓားဟာအားမပါလွပါ ဘူး ။တည့္တည့္ထုိးတာ က်ေနာ္ လက္တဖက္ေျမွာက္ျပီး ေဘးကို ေရွာင္ေပးလုိက္ေတာ့ သူ႕လက္ဟာ က်ေနာ့္ဂ်ဳိင္းႀကားကို ေရာက္လာပါတယ္ ။ဂ်ဳိင္းႀကားထဲက သူ႕လက္ကုိ ေသခ်ာညွပ္ျပီးလိမ္ခ်ဳိး လုိက္တာ သူ႕ဓားဟာ ေအာက္ကို လြတ္က်သြားပါေတာ့ တယ္။ က်ေနာ္လည္း စိတ္ေပါက္ေပါက္ ရွိတာနဲ႕ သူ႕ဂုတ္ကေန ကိုင္ျပီး ေျမေပၚမွာ တရြတ္ တုိက္ ဆြဲ၊ ျပီးေတာ့ ေစာေစာက သူ႕ရွဳိ႕ထားတဲ့ ေရေပၚစာ မီးပံုထဲကုိ တြန္းခ်ပစ္လုိက္ မိေတာ့ တာပဲ ဗ်ာ ။သူ႕ဆံပင္ေတြေကာ ဝတ္ထားတဲ ့အေႏြးထည္ပါ မီးစြဲေနတုန္း ေစာေစာက ဘယ္ ေခ်ာင္မွာ ေရွာင္ေနမွန္းမသိတဲ့

ကိုကိုႏိုင္က

မေသေကာင္းမေပ်ာက္ေကာင္း

ေအာင္မင္းကို

ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။

မီးပံုထဲကေနဝင္ဆြဲလိုက္လို႕

က်ေနာ့္စိတ္ထဲေတာ့

ေသလည္းေအးေရာ

စိတ္ခ်ဥ္ေပါက္မိတာအမွန္ပဲဗ်ာ။ ဒီလုိသာ

စခန္းဆက္သြားရင္

မျဖစ္သင့္တဲ့ျပႆနာမ်ဳိးေတြ

ေအာင္မင္းဟာ

က်ေနာ့္လက္ခ်က္နဲ႕

တႀကိမ္မဟုတ္တႀကိမ္

အႀကီးအက်ယ္တက္ေတာ့မယ္ဆိုတာကို

စဥ္းစားမိတာနဲ႕

သက္ႏုိင္ကုိ ခ်က္ခ်င္း ရန္ကုန္ျပန္လႊြတ္ ျပီး ၊ေနာက္တပတ္အႀကာမွာ ေအာင္မင္းနဲ႕ ရန္ကုန္ကုိ ျပန္ဆင္းလာခဲ့ပါ

ေတာ့တယ္

။ဝျငိမ္းခ်မ္း

ေရးက

ဦးေမာင္ငယ္တုိ႕လည္း

ပါလာသေပါ့ဗ်ာ။

ရန္ကုန္ေရာက္ျပီး ႏွစ္ရက္ေလာက္ ေနေတာ့ ဦးေမာင္ငယ္တို႕အဖြဲ႕နဲ႕ က်ေနာ္ဟာ မဂၤလာဒံု ေထာက္လွမ္းေရး အကူတပ္ကိုေရာက္ခဲ့ပါေတာ့ တယ္။ေသခ်ာတာေပါ့ဗ်ာ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ေျခာက္ ႏွစ္ဝန္းက်င္က ဆယ့္ေျခာက္ရက္ တာ ငရဲက်ခဲ့တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးအကူတပ္ ေပါ့။က်ေနာ့္ကို ဝျငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕ရဲ႕ရန္ကုန္တုိင္း စီးပြားေရး တာဝန္ခံအျဖစ္ လႊြဲေျပာင္းေပး ဘုိ႕တပ္မွဴးနဲ႕ လာေတြ႕ရတာပါပဲ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

44

………………….

အဲဒီအခ်ိန္မွာ

ေထာက္လွမ္းေရးအကူ

ဗိုလ္မွဴးသန္းႀကိဳင္ျဖစ္သြားျပီ

တပ္မွဴးက

။ဗုိလ္မွဴးသန္းထြန္းက

ဗုိလ္မွဴး

သန္းထြန္းမဟုတ္ေတာ့ဘူးဗ်။

ဗု​ုိလ္မွဴးႀကီးေတြ

ဘာေတြျဖစ္ျပီး

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္သန္းေပါင္း မ်ားစြာက ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ႀကြင္း ပရုိင္းမိတ္ေတြကုိ ပံုေတာင္ပံုညာဖက္မွာ ရွာေဖြျပီး

လူသားအစ

ျမန္မာက

လုိ႕သက္ေသျပႏုိင္ေအာင္

ႀကိဳးပမ္းေနတာ

တီဗြီေတြ

သတင္းစာေတြမွာ ေတြ႕ေတြ႕ေနရတယ္ ။ဗုိလ္မွဴးသန္းႀကိဳင္က တေလးတစားႀကိဳဆုိ ဧည့္ခံျပီး

က်ေနာ့္ ဓာတ္ပံုကပ္ထားတဲ့ ေထာက္ခံစာတေစာင္ကုိ ေထာက္လွမ္းေရး တံဆိပ္တံုးေတြ ထုျပီး ခ်က္ခ်င္းလုပ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ေထာက္ခံစာ အတြက္ ရုံးခန္းထဲမွာ သူတို႕အလုပ္ရွဳပ္ေနႀကတုန္း က်ေနာ့္ေရွ႕က ေကာ္ဖီ ခြက္ကုိေက်ာ္ျပီး ျပဴတင္းေပါက္ကေနတဆင့္ ဟုိး .. ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ရွိတဲ့ ၊ လက္နက္တုိက္နဲ႕

အခ်ဳပ္ခန္းတြဲလ်က္

လွမ္းႀကည့္လုိက္မိေသး

တယ္

ဗ်။

အေဆာက္အဦးေတြ

ဘယ္ေမ့ႏိုင္ပါ့မလဲဗ်ာ၊

ဖက္ကုိ

ေငးျပီးအလြမ္းေျပ

အရွင္လတ္လတ္ငရဲက်ခဲ့တဲ့

ေနရာမဟုတ္လား။ ဗိုလ္မွဴးသန္းႀကိဳင္ကေတာ့ လြန္ခဲ့ေသာ ၁၉၈၉ခုႏွစ္က ေထာက္လွမ္းေရးအက်ဥ္းသားျဖစ္ခဲ့ဘူး တဲ့ ဒီမုိကေရစီ

ဘက္ေတာ္သားတေယာက္ဟာ

ရန္ကုန္တိုင္းစီးပြားေရးတာဝန္ခံ

အခုသူ႕ေရွ႕မွာ

ျဖစ္ေနတာကို

ဝျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕

နဲ႕ေပါင္းျပီး

ရိပ္မိပံုမေပၚပါဘူး။အမွန္အတိုင္း

ေျပာရရင္

က်ေနာ္ဟာ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ “ငါဟာ ေငြေနာက္ကို လုိက္ေနတာ အလြန္အကၽြံျဖစ္ေနျပီလား“

လို႕စဥ္းစားမိျပီး စိတ္ထဲမွာ သိပ္မလံုလွပါဘူး ။ ရွက္သလိုလုိ မဟုတ္တာ တခုခု လုပ္မိသလုိ ခံစားရပါတယ္ ။ သိပ္မႀကာခင္မွာပဲ

ဦးေက်ာက္အုိက္နပ္

လာပါတယ္။သူသမတဟုိတယ္မွာ ရန္ကုန္တိရိစၦာန္ရံု

ကိုယ္တုိင္

တည္းေနေတာ့

ငါးျပတုိက္ေရွ႕က

သူ႕မိသားစုနဲ႕အတူရန္ကုန္ကို က်ေနာ္သြားေတြ႕ျပီး

ေဒၚလဖင္စားေသာက္ဆုိင္မွာ

http://www.mindin.info/

ေပါက္ခ်

သူ႕မိသားစုကို

ညစာေခၚေကၽြးပါတယ္

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

45

။အသက္ေျခာက္ႏွစ္ကေန

ဆယ့္ငါးႏွစ္ေလာက္အရြယ္

သားသမီးေလးငါးေယာက္ပါတဲ့

သူတို႕မိသားစုဟာ ဘာဟန္ေဆာင္မွဳမွ မရွိပဲ စားႀကေသာက္ႀကတာ ေတာ္ေတာ္ကို ေပ်ာ္စရာ မိသားစုပါပဲ

။မွတ္မိေနေသးတာက

ဂဏန္းျပဳတ္ေတြ

စားခ်င္တယ္ဆလ ုိ ုိ႕

မွာေကၽြးေတာ့

ထူးထူးဆန္းဆန္း သစ္သား စဥ္းတီတံုးေလးေတြနဲ႕ သစ္သားတူေလးတစံုစီ ခ်ေပးသဗ်။ တူဆိုတာ ထမင္းဟင္း

ညွပ္စားတဲ့

တူမဟုတ္ဘူးဗ်ာ။ဂဏန္းကုိ

တင္းပုတ္ပံုစံေလးလုပ္ထားတာဗ်။ သူတို႕မိသားစု

ထုခြဲလုိ႕ရေအာင္

အဲဒီစဥ္းတီတုံးေတြနဲ႕တင္းပုပ္

ဂဏန္းထုလုိက္ႀကတာ

တဆုိင္လံုးကို

ေလး

သစ္သားကုိ

ေတြကို

သံုးျပီး

ဆူညံေနေတာ့တာပဲဗ်ာ။အဲဒီ

စားေသာက္ဆုိင္မွာပဲ ဦးေက်ာက္အုိက္နပ္က သူယူလာတဲ ့ပတၱျမားေတြနဲ႕ေက်ာက္စိမ္းေတြကို

ရန္ကုန္မွာ ေရာင္း ဘုိ႕ က်ေနာ့္ကို အကူအညီေတာင္းလာပါတယ္။က်ေနာ္လည္း က်ေနာ့္မွာ ရွိတဲ့ အဆက္အသြယ္တခ်ဳိ႕နဲ႕ အေရာင္းအဝယ္ျဖစ္ေအာင္ တုိက္ရုိက္ခ်ိတ္ဆက္ေပး လုိက္ပါ တယ္။ ဘာပြဲခမွ မယူလုိက္ပါ ဘူးဗ်ာ။ လားရွဳိးမွာ က်ေနာ့္အေပၚေကာင္းခဲ့တာေတြ ရွိတယ္ မဟုတ္လား။ ဦးေက်ာက္အုိက္နပ္ ကေတာ့ ငါးရက္ ေလာက္ေနျပီး လားရွဳိးကို ျပန္သြားပါတယ္ ။မျပန္ခင္မွာ

စီးပြားေရးဂြင္ႀကီးႀကီး ရေအာင္ရွာဘုိ႕ ၊ဘယ္ေလာက္အေကာင္ ႀကီးႀကီး ဝင္ဘုိ႕ ထြက္ဘို႕လုိရင္ ၊ဘာမဆိုလိုတာရွိရင္ အားမနာ တမ္းဖုန္းလွမ္းဆက္ဘုိ႕ မွာသြားေလရဲ႕ဗ်ာ ။ ………………………………….. က်ေနာ္ဟာ က်ေနာ္

ကိုယ့္ဘဝကိုကိုယ္

ဘယ္အရာကို

မႀကာခဏျပန္ျပီး

ေမ်ွာ္မွန္းျပီး

ဆန္းစစ္ႀကည့္ခဲ့ဘူးပါတယ္။

အထူးသျဖင့္

ႀကိဳးစားရုန္းကန္ေနသလဲဆိုတာကိုပါပဲ။

က်ေနာ္ဟာ

အေပၚဆံုးမွာ ဘာရွိမွန္း မသိပဲ အျမင့္ကုိသာ ေရာက္ခ်င္ေဇာနဲ႕ စြတ္တက္ေနတဲ့သူလို ျဖစ္ေန ပါတယ္။ တဆင့္ျပီး တဆင့္ ပုိပုိျမင့္တဲ့ တန္းေတြကုိ ေက်ာ္ျပီးရင္း ေက်ာ္ေနတဲ့ တန္းျမင့္ ခုန္ သမား တေယာက္လို ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္ ။ေသခ်ာေပါက္ေျပာႏုိင္တာက က်ေနာ္ဟာ ေငြတခု တည္းကို

ေလာဘေဇာ တိုက္ေနခဲ့တာေတာ့မဟုတ္ဘူး ။ ခက္ခက္ခဲခဲ အလုပ္ေတြကုိ လုပ္ျပ ခ်င္ေနတာ ၊ အခက္အခဲ

ေတြကို

ေက်ာ္လႊားျပခ်င္ေနတာဆိုတာ

တျဖည္းျဖည္း

ထင္ရွားလာ

ပါတယ္။ခက္တာက က်ေနာ္ဟာ အဆံုးမရွိတဲ့ လမ္းခရီးရွည္ႀကီးကို ေလ်ွာက္ေနမိသလုိပါပဲ ။ က်ေနာ့္စရုိက္နဲ႕ပတ္သက္နဲ႕ပတ္သက္လုိ႕ ေပးခဲ့ႀကဘူးပါတယ္။ တြံေတးက

က်ေနာ့္အသိမိတ္ေဆြေတြက

ဆရာအတတ္သင္တုန္းက

ကုိတင္ဦးဆုိရင္

“သက္ခိုင္

မင္းလို

မွတ္ခ်က္အမ်ဳိးမ်ဳိး

ခ်င္းတြင္းေဆာင္တေဆာင္တည္းေနခဲ့တဲ့ ေကာင္မ်ဳိးတုိင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာရင္

ေစာေစာစီးစီး ပစ္သတ္ခံရမွာပဲ “ တဲ့ ။ သူ႕မွတ္ခ်က္အရ က်ေနာ္ဟာ ေနာက္လုိက္ေတြ လွည့္ မႀကည့္ပဲတေယာက္ တည္းသေဘာနဲ႕ ထင္တုိင္းႀကဲတတ္လို႕ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။

က်ေနာ္ဆယ္တန္း ေအာင္ျပီးခ်ိန္မွာ ကမာရြတ္ဘူတာရံုလမ္း ပပဝင္းဓာတ္ပံုတုိက္က မင္းသားႀကီး ေကာလိပ္ဂ်င္ ေနဝင္းနဲ႕ ေတာ္ေတာ္တူတဲ့ ဓာတ္ပံုဆုိင္ပုိင္ရွင္ ဦးေလးႀကီးကုိက်ေနာ့္ဘဝေရွ႕ေရး ရည္မွန္း ခ်က္ေတြအေႀကာင္း စကားစပ္လုိ႕ေျပာျပမိေတာ့ သူက က်ေနာ့္ စကားအဆံုးမွာ “ ဟ ..။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

46

သက္ခိုင္ ၊ မင္းေျပာေနတဲ့ စကားေတြဟာ လက္ရွိမင္းအသက္ထက္ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ႀကီးက်ယ္ ေနတယ္ “ ဆုိျပီး မွတ္ခ်က္ခ်ဘူးေသးသဗ်။ က်ေနာ့္ကုိ

ခ်စ္ေႀကာက္ရုိေသေနတဲ့

ကုိႀကီးသက္ခိုင္

က်ေနာ့္ညီအရင္းတေယာက္ရဲ႕

၊ဘာကိုေမ်ွာ္မွန္းျပီး

ဘာေတြကုိ

မွတ္ခ်က္ကေတာ့

ဘယ္လိုလုပ္တယ္ဆုိတာ

.

စဥ္းစားလုိ႕ကုိ

မရဘူးဆိုပဲ ။ ေနာက္တေယာက္ရဲ႕

မွတ္ခ်က္လည္း

ေအးေသာင္ရဲ႕

ကိုယ္ေရးအရာရွိ

ရွိေသးသဗ်ာ။

သူကေတာ့

ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး

ဗုိလ္ႀကီးေက်ာ္ေဇာပဲ။

သူက

က်ေနာ္နဲ႕သိပ္ရင္းႏွီးေနေတာ့က်ေနာ့္လုပ္ပက ံု ိုင္ပံု ေတြကို ႀကည့္ျပီး “ကိုသက္ခိုင္ ၊ခင္ဗ်ားဟာ က်ေနာ္တုိ႕တပ္ထဲမွာ

ဗုိလ္ျဖစ္

လာရင္

ေစာေစာစီးစီးတုိက္ပြဲမွာက်ရင္က်၊

မက်လုိ႕ကေတာ့

ရင္ဘတ္ေရာ ေက်ာကုန္း မွာပါ တံဆိပ္မ်ဳိးစံု ခ်ိတ္ရမဲ့လူစားပဲ“ တဲ့ ။ အခုလည္း

က်ေနာ္ဟာ

ဘဝမွာ

အထိုက္အေလ်ာက္

ျပည္စုံေအာင္ျမင္ေနခဲ့ပါျပီ။

ကိုယ္ပိုင္

ကားေတြ ျခံေတြရွိသင့္တာ ရွိေနပါျပီ ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ရွာေဖြထားသမ်ွနဲ႕ အျငိမ့္ သား ထုိင္ျပီး

စည္းစိမ္ခံလုိက္မယ္ဆုိတဲ့

ေရွ႕ဆက္တုိက္ဘုိ႕သာ

စိတ္ကူးမ်ဳိး

စိတ္ေစာေနသလိုပါပဲ

စီးပြားေရးကိုယ္စားလွယ္

အျဖစ္

တခါမွ

။အခု

မေပၚခဲ့ပါဘူး။ဘဝဆုိတဲ့

ဝျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕ရဲ႕

က်ေနာ္ႀကံရည္ဖန္ရည္နဲ႕ဆုိ

တုိက္ပြဲကို

ရန္ကုန္တုိင္း

လက္ဖ်ားေငြသီးျပီး

ဒိတ္ဒိတ္ႀကဲအဆင့္ မွာ ေနႏိုင္ေတာ့မွာ ေသခ်ာေပမဲ့ အေခ်ာင္ရတဲ့ ေနရာလုိမ်ဳိး ခံစားရတာေႀကာင့္ သိပ္ျပီး

အရသာမေတြ႕လွသလိုပဲဗ်ာ။

က်ေနာ္ဟာ

ရွဳပ္ရွဳပ္ေထြးေထြးဘဝမွာ

ျပႆနာနဲ႕ေပ်ာ္ေနတတ္ တဲ့ေကာင္ထင္ပါရဲ႕။ ဗ်ာ.

.ေအာင္မင္းကိစၥလား

။

ဟုတ္ပါရဲ႕ဗ်ာ။

ကိုယ့္ကုိယ္ကုိေဖာ္

မသူေတာ္လုပ္ေနတာနဲ႕

ေအာင္မင္းဇာတ္လမ္းေတာင္ ဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ့္ ။ေအာင္မင္းဇာတ္လမ္းက ေညာင္ညဳိ ပင္ လမ္းခြဲကို ေရာက္သြားျပီဗ် ။ဒီလုိ ၊ ဒီလို …. ။ ……………………………..

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

47

၇၅။ ေကြကြင္းေနာက္ဆံုး အမုန္းမွတ္တုိင္။

က်ေနာ္ရန္ကုန္ေရာက္ျပီး ႏွစ္ပတ္ေလာက္အႀကာတေန႕၊ေန႕လည္ ႏွစ္နာရီေလာက္မွာ က်ေနာ့္ ရံုးခန္းကုိ ေအာင္မင္းဟာ သူ႕ေယာက္ဖဝင္းျမင့္နဲ႕အတူ ေပါက္ခ်လာပါတယ္ မ်က္စိ မ်က္ႏွာလည္း ေတာ္ေတာ္ ပ်က္ေနရွာ ပါတယ္ ။သူ႕ႀကည့္ရတာ က်ေနာ္နဲ႕ နင္ပဲငဆ ျဖစ္ခဲ့ တာေတြလည္း ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ပံုစံပါပဲ

။

သူက ရုံးခန္းကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ထုိင္ေတာင္မထုိင္ေသးပဲ အကို က်ေနာ့္ကုိ အရက္တိုက္ စမ္းပါဗ်ာ ဆုိျပီး အခ်ိန္မဟုတ္အခါမဟုတ္ နားပူပါေလေရာ ။က်ေနာ္က ဟ …မင္းဥစၥာ ေန႕ခင္း ေႀကာင္ေတာင္ႀကီးေသာက္ေတာ့ မလို႕လားေမးေတာ့ ဘာမွျပန္မေျဖပဲ ငူငူႀကီးထုိင္ေနပါတယ္ ။ သူ႕ေယာက္ဖဝင္းျမင့္က

သိရတာက၊အဲဒီေန႕မြန္းတည့္ ေရာက္သြားေတာ့

ခ်ိန္ေလာက္မွာ

ခင္မာလာနဲ႕

ပက္ပင္းေတြ႕ခဲ့ရလုိ႕ဆုိပ။ဲ လွည့္ထြက္လာရာက

က်ေနာ့္ကို

ကိုခင္ဝင္းကို

ေအာင္မင္း

က်ေနာ့္ရွမ္းစု

က

ရံုးခန္းကိုေရာက္

ရံုးခန္းေနာက္မသိမသာေခၚေျပာလို႕

သူနဲ႕ေအာင္မင္း ရံုးခန္းထဲ

ကိုခင္ဝင္းရံုးခန္းကို

မွာ

မေတာ္တေရာ္

ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းဘာမေျပာညာ လာခဲ့

http://www.mindin.info/

တယ္

မေျပာ

လို႕ဆိုပါတယ္။ပံုစံကို

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

48

အကဲခတ္ရတာ ခင္မာလာဟာ က်ေနာ့္ကုိ အားကိုးေနလဲ အပုိပဲ ဆိုျပီး ေနာက္ဆံုးနည္းေတြသံုးျပီး ၊ေျဗာင္စစ္ေႀကညာျပီးတုိက္ေတာ့မဲ့ အခင္းအက်င္း လို႕ထင္ မိတာပါပဲ ။

က်ေနာ္လည္း ေအာင္မင္းနဲ႕ျဖစ္ခဲ့သမ်ွ ေမ့ထားျပီး သူစိတ္ခ်မ္းသာပါေစေတာ့ ဆိတ ု ဲ့ စိတ္တခု နဲ႕႔ပဲ ေရြႊလမင္းဘားထဲ ေခၚသြားျပီး ျပဳစုလိုက္ပါတယ္။အျပန္မွာ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ ကားေပၚလုိ္က္တင္ ေပးျပီး

၊

ဒီေန႕မင္း

အေမအိမ္

စိတ္ကေတာက္ကဆျဖစ္တုန္း တယ္။ေအာင္မင္းဆိတ ု ဲ့ ရွာေသးတယ္ဗ်ာ

တညေလာက္ျပန္အိပ္ရင္ေကာင္းမယ္

ခဏခြဲေနလုိက္တာ

ေမာင္ကေတာ့ဗ်ာ။

အေကာင္းဆံုးပဲ

ေသခ်ာမွာလုိက္ခါမွ

။အဲဒီညက်ေနာ္အိမ္ျပန္ေရာက္လို႕

၊

လို႕ေသခ်ာမွာလုိက္ပါ

ျပႆနာကို

နာရီဝက္ေတာင္

လင္မယား ရွာျဖစ္ေအာင္

မရွိေသးပါဘူးဗ်ာ။

သန္လ်င္ကေန ခင္မာလာဖုန္းဆက္လာပါ ေလေရာ ။ “ကိုသက္ခုိင္ ၊ ကိုေအာင္မင္းကို ဘယ္ေလာက္မ်ားတုိက္လႊြတ္လိုက္သလဲ ၊ အခုေအာင္မင္း အိမ္ေရွ႕မွာ

လာရမ္းေနလို႕

ရဲက

လာဖမ္းသြားျပီ“တဲ့

။ေရာ၊

အမွဳက

ကိုယ့္ဖက္ျပန္ပတ္လာပါပေကာဗ်ာ။ ေနာက္ေန႕မနက္ ေအာင္မင္း ခံဝန္နဲ႕ျပန္ထြက္လာေတာ့မွ အေႀကာင္းစံုသိရတာက

မေန႕ညက

ေတာင္လံုးျပန္ရပ္ကြက္က အိမ္ကို ျပန္သြားတာသိရသတဲ့။ဒါနဲ႕

သူ႕အေမအိမ္မျပန္ပဲ

သြားေတာ့ ခင္မာလာ

ေတာင္လံုး

ျပန္ကေန

ခင္မာလာငွားထားတဲ့

သူ႕မိဘေတြ ရွိတဲ့ သန္လ်င္ကို သန္လ်င္ကို

ဆက္လုိက္သြားျပီး

သူ႕ေယာက္ခမေတြ အိမ္ေရွ႕မွာ ျခံစည္းရုိးေတြ ရိုက္ခ်ဳိးျပီး ရမ္းသတဲ့ဗ်ာ။ ေအာင္မင္းတပ္တဲ့

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ရမ္းရျခင္း

49

အေႀကာင္းရင္း

ေခါင္းစဥ္ကေတာ့

သူနဲ႕ခင္မာလာ

မကြဲကြဲေအာင္

သူ႕ေယာက္ခမေတြက ပူးေပါင္းႀကံစည္မွဳတဲ့ ။ေနာက္ေတာ့ ေယာက္ခမေတြ အသည္းစြဲျဖစ္ေနတဲ့ သူ႕သမီးေလးကို

သူနဲ႕

က်ေနာ္နားေထာင္ႀကည့္ေတာ့

ထည့္လိုက္ဘုိ႕လည္း ခင္မာလာ့ကို

အေရးဆုိ

ေအာင္မင္းက

သတဲ့။ေအာင္မင္းေျပာတာ

တခ်က္မွ

အျပစ္မဆုိ

တာကုိ

သတိထားမိသဗ်။ ေအာ္ .. လူတကာကုိလုိက္ရမ္းေနတဲ့ ေအာင္မင္းတေယာက္ ခင္မာလာ့ဘက္ကို မရမ္းရဲပဲ ကုပ္ေနပါေရာ့လား လို႕ေတြးမိပါတယ္။ …………………………… က်ေနာ္ကေတာ့ ျပႆနာဟာ လြယ္လြယ္နဲ႕ ရွင္းလုိ႕ရမဲ့ အဆင့္မဟုတ္ဘူး ဆိုတာသိေနတာ နဲ႕ ေအာင္မင္းကို

အႀကံေပးတာ

ေဆြးေႏြးတာ

ဘာမွ

မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။

သူေျပာတာ

ျငိမ္ျပီးနားေထာင္ေန လုိ္က္တာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ဗ်ာ ၊ေအာင္မင္းဟာ ကိုျမင့္ေဌးနဲ႕ အဖြဲ႕က်ျပီး မုိးလင္း တာနဲ႕

က်ေနာ့္ရံုးကို

ေရာက္ေရာက္ေနပါေတာ့တယ္။

တခါတခါမူးလာရင္

ခင္ဝင္းကို

က်ေနာ့္

လက္စြဲေတာ္

လူမုိက္ေတြကိုလည္းတဖက္လွည့္စည္းရံုးသလိလ ု ိုေလ်ွာက္လုပ္ေနျပန္

အျပတ္ရွင္းမယ္ ဆိုျပီး က်ေနာ့္ေရွ႕မွာ မ်က္ရည္တစမ္းတစမ္းနဲ႕ ဓားႀကိမ္းက်ိန္း ေနျပန္ပါတယ္ ။ ပါတယ္ ။တကယ္တမ္း ေျပာရရင္ ေအာင္မင္းကုိ က်ေနာ္သနားမိပါတယ္။ သူ႕ခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡကို လည္း

ကိုယ္ခ်င္းစာႏုိင္ပါတယ္။မိသားစု

ႏုိင္ပါတယ္။ခက္ေနတာက

အမွားအမွန္ကုိ

မခြဲမခြာေနလိုတဲ့

ဆႏၵကုိ

ေဝခြဲႏုိင္တဲ့ဥာဏ္ပညာ

က်ေနာ္

နားလည္

ခ်ဳိ႕တဲ့မွဳနဲ႕

မတည္ျငိမ္

တဲ့သူ႕စိတ္ပါပဲ ။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ခင္မာလာနဲ႕ခင္ဝင္းသတင္းဟာ ရန္ကုန္ပန္းဆုိးတန္း တဝိုက္မွာ မႀကားဘူးသူ

မရွိသေလာက္ျဖစ္ေနပါျပီ

။ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ထုတ္ေပးတဲ့

ေနရာတဝိုက္မွာေျပာင္ေျပာင္ တင္းတင္း တြဲသြားတြဲလာ လုပ္ေနႀကပါျပီ။က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ႏွစ္ႀကိမ္

ေလာက္

သူတုိ႕ႏွစ္ေယာက္တြဲလ်က္

မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္

ဆံုခဲ့ပါေသးတယ္။ခင္မာလာကေတာ့ ခင္ဝင္းကုိ က်ေနာ္နဲ႕ေျပာင္ ေျပာင္ပဲ မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္ ။ကိုခင္ဝင္း

ကမ္းေပးတဲ့

လက္ကုိ

ေယာက်ာ္းတို႕တတ္အပ္ေသာ လုပ္လုိက္မိပါတယ္ အဓိပၸါယ္ထြက္ပါတယ္

ဆြဲယူလွဳပ္ရမ္းရင္း

အတတ္ပညာ

။က်ေနာ့္စိတ္မွာ ။မွားခ်င္လည္း

သူ႕မ်က္ႏွာကုိ

ကိုယ္စီနဲ႕

ကိုခင္ဝင္း

က

မွားေပမေပါ့။

လွမ္းႀကည့္ျပီး

အသံတိတ္အေမး “

ရက္စ္“

သုိ႕ေသာ္

အေျဖ

လို႕ေျဖတယ္လို႕ ဒီဇာတ္လမ္းႀကီးဟာ

က်ေနာ့္အတြက္ အေျဖထြက္ေနခဲ့ပါျပီ ။ေသြးထြက္သံယိုျဖစ္ခ်င္ျဖစ္၊ ဒါမွ မဟုတ္ အရွက္တကြဲ အက်ဳိးနည္းျဖစ္

၊

ဘယ္ဖက္ကတြက္တြက္

စိတ္ႏွလုံးမခ်မ္းေျမ့စြာနဲ႕

နိဂံုး

ခ်ဳပ္ဘုိ႕သာ

ရွိပါေတာ့တယ္ ။ခင္မာလာဟာေနာက္ဆုတ္ဘို႕မစဥ္းစား ေတာ့တာလား ။ဘယ္အ ရာကိုမဆုိ ေက်ာ္ျဖတ္ရင္ဆုိင္ေတာ့မယ္လို႕ ဆံုးျဖတ္ေလသလား ေတာ့ မသိပါဘူး ။က်ေနာ့္ကုိ ကိုခင္ဝင္းနဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးပုံက “ဒါ ကၽြန္မ ေနာက္ထပ္ယူမဲ့ ေယာက်ာ္းပဲလုိ႕ အသိေပးတ့ဲ ပံုစံျဖစ္ေနပါတယ္ ။က်ေနာ့္ ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္မလဲဗ်ာ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

50

…………………………………..

ခင္မာလာ ဒီလုိအခ်ဳးိခ်ဳိးေလ ေအာင္မင္း ပုိပိုေပါက္ကြဲေလေပါ့ဗ်ာ။ ခင္မာလာက ေတာင္လံုး ျပန္အိမ္မွာလည္း

မေနေတာ့ပဲ

သန္လ်င္က

ေအာင္မင္းကေတာ့ ခင္မာလာကို ေလ်ွာက္လုပ္ေနတာပါပဲ ပြဲမႀကမ္းရဲဘူး

။ထူးဆန္းတာက

ဆုိတာပါပဲ။

တတြဲတြဲလုပ္ေနတာဆုိေတာ့ ဇာတ္လမ္းက

ေတြ႕ခ်င္ရင္

ရွဳပ္သထက္ရွဳပ္လာတာကို

အိမ္ကို

ပန္းဆုိးတန္းတဝုိက္မွာ

ေအာင္မင္းဟာ

ေနာက္တခ်က္က

ဝင္းျမင့္ကုိ

သူ႕မိဘေတြ

ေယာင္လည္လည္နဲ႕

ခင္မာလာကုိ

ခင္မာလာ့ေမာင္

လူေရွ႕သူေရွ႕မွာ

ဝင္းျမင္န ့ ဲ႕ေအာင္မင္းက

အလိမၼာနဲ႕ထိန္းေနတာလည္း

ဝင္းျမင့္ကိုယ္တုိင္

ေျပာင္းေနပါတယ္။

က်ေနာ့္ကို

ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္

။

ဝန္ခံဘူးပါတယ္

။

ကိုသက္ခုိင္ရာ ၊ မာလာနဲ႕က်ေနာ္က ေမာင္ႏွမဝမ္းကြဲသာေျပာရတယ္။က်ေနာ့္ႀသဇာမေညာင္း ဘူး။ မာလာက လုပ္လုိက္ရင္ တဇြတ္ထိုးခ်ည္းပဲ။ က်ေနာ္လည္း မေျပာသာဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ။ဒီေကာင္မေလး ဘာေတြေလ်ွာက္လုပ္ေနတယ္ဆုိတာ က်ေနာ္လည္း မစဥ္းစား တတ္ေတာ့ ဘူး ဆိုပဲ ။ ဒီလုိနဲ႕ခင္မာလာက ေအာင္မင္းကို အေတြ႕မခံ၊ေအာင္မင္းကလည္း သန္လ်င္မွာ ေျခခ်ဳပ္ခံဝန္ သေဘာမ်ဳိး လုပ္ထားရေတာ့ ေယာက္ခမအိမ္ သြားရမ္းဘို႕ကလည္း မျဖစ္ႏုိင္။ခင္ဝင္းနဲ႕ခင္မာလာ ကလည္း

ႏွစ္ေယာက္တည္းေနခ်င္တယ္

ဆုိတဲ့

ဇာတ္ကို

ဆက္က

။

ေနာက္ဆံုး

ေတာ့

ေအာင္မင္းက်ေနာ့္ရံုးမွာ ေန႕ေရာညေရာ လာမူးေနတာသာ အဖတ္တင္ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းေတာ့ ေအာင္မင္း

ခံယူခ်က္တမ်ဳိးေျပာင္းလာျပန္ေရာ။

http://www.mindin.info/

အဲဒါက

သူ႕သမီးေလးကို

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

51

သူနဲ႕ေခၚထားခ်င္တယ္ဆုိတာပဲဗ်ာ။

ခင္မာလာနဲ႕

ကြဲခ်င္ကြဲေပေစေတာ့

။လင္မယားကြဲရင္

သမီးေလးရဲ႕ အုပ္ထိန္းသူအျဖစ္ သူလက္ထဲ ကို သူ႕သမီးေရာက္ေအာင္လုပ္ေပးပါလို႕ က်ေနာ့္ ကိုနားပူျပန္ပါတယ္ ။ တကယ္ေတာ့

ဒါလည္း

ျဖစ္ႏုိင္ေခ်အလြန္နည္းပါတယ္

ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ခြင့္ဟာ

မိခင္သာရဘုိ႕မ်ားပါတယ္

စာရိတၱနဲ႕ပတ္သက္လုိ႕အလြန္ခုိင္မာ အေထာက္အထားရဘုိ႕ဆုိတာ ေအာင္မင္းကို

။ထံုးစံအားျဖင့္

တိက်တဲ့

ကလည္း

ရွင္းျပေတာ့

သမီးမိန္းခေလးကို ။ခင္မာလာ့

အေထာက္အထားေတြလိုပါတယ္

မလြယ္ကူတဲ့ကိစၥပါ

သူက

။ဒီလုိ

။အေျခအေနအားလံုးကို

ခပ္ငူငူႀကီးငိုင္ဆင္းသြား

ပါတယ္

။လက္ေတြ႕အေျခအေနနဲ႕စဥ္းစားႀကည့္ရင္လည္း လက္ရွိ စီးပြားေရးအေနအထား၊ေအာင္မင္းရဲ႕ စရုိက္နဲ႕

ေအာင္မင္းဟာ

သူ႕သမီးေလးကုိ

လူတလံုး

သူတလံုး

ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ဘုိ႕လြယ္ကူ

တ့ဲကိစၥေတာ့မဟုတ္ျပန္ပါဘူး ။ အားလံုးကို ျခံဳငံုႀကည့္လိုက္ရင္ ေအာင္မင္းက ခင္ဝင္းနဲ႕ခင္မာလာကို သတ္ရင္သတ္၊ ဒါမွ မဟုတ္ ခင္ဝင္းနဲ႕ခင္မာလာက ေအာင္မင္းက လက္စတုံးရင္တံုး ဒီႏွစ္လမ္းပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္ ။တခုေသာ ေန႕မွာေတာ့ ေအာင္မင္းဟာ သူ႕အေမနဲ႕အတူ က်ေနာ့္ရံုးခန္းကို ေရာက္လာ လာျပန္ပါတယ္ ။ ေအာင္မင္းအေမကုိ ပိန္ပိန္ပါးပါးနဲ႕ စဥ္းစားေတြးေတာတတ္ပံုရပါတယ္ ။ ဦးသက္ခုိင္ ရယ္ ၊ က်မသားကုိ ဒီကေလးမေလးနဲ႕ တရားဝင္ကြာရွင္းနုိင္ေအာင္ ကူညီ ေပးေစ့ခ်င္ပါတယ္ တဲ့ ။က်ေနာ္လည္း

ေျပာမထြက္လို႕သာေနရတာ

အက်အဆံုးအနည္းဆုံးလမ္းဆုိတာ

ဒီနည္းလမ္းဟာ

သေဘာေပါက္ေနပါတယ္

။ဒါေပမဲ့

နာက်င္မွဳ ေအာင္မင္း

ရွိေပမဲ့ စိတ္ကုိ

သိေနတဲ့ က်ေနာ္က… အမႀကီးရယ္ ကြာတာရွင္းတာ ကို က်ေနာ္လိုက္ကူညီ ေပးႏုိင္ ပါတယ္ ။အမႀကီးသား

စိတ္ပုိင္းျဖတ္ႏုိင္ဘုိ႕သာ

လုိရင္းပါ။

သူ႕ကုိသာ

ထပ္ျပီးေမးပါအံုးလို႕

တုိတုိပဲ

ျပန္ခ်ည္လိုက္ရပါတယ္ ။ေအာင္မင္းကေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း ေခါင္းႀကီးငိုက္စုိက္နဲ႕ေပါ့ ။ ေနာက္ဆံုးေအာင္မင္းဟာ သူ႕အေမနဲ႕ က်ေနာ့္ရံုးခန္းကုိ သံုးေလးႀကိမ္ေပါက္လာျပီးတဲ့ေနာက္

ေအာင္မင္းဟာ အထုိက္အေလ်ာက္ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ ျဖစ္လာပါတယ္ ။“ အကို ၊ ကၽြန္ေတာ့ အတြက္

မိန္းမမရွားပါဘူးအကိုရာ၊

ေနာက္ပုိင္းမွာ

က်ေနာ္“လာ့“ကို

ကြာလုိက္ေတာ့မယ္။

က်ေနာ္နဲ႕တင့္ေတာင့္တင့္တယ္ေခၚထားႏိုင္ဘုိ႕

သမီးေလးကို

က်ေနာ္ႀကိဳးစားမယ္။

အဲဒီ

အခ်ိန္က်လာရင္ တရားရံုး ကေန စကားေျပာမယ္တဲ့ ။ က်ေနာ္လည္း

သက္ျပင္းရွည္ႀကီးခ်ျပီး

ကူညီေပးမယ္လို႕

ေခါင္းျငိမ့္လိုက္ပါေတာ့တယ္

။

က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာလည္း တမ်ဳိးႀကီးပါပဲဗ်ာ။ ဒီလုိကိစၥမ်ဳိး ကူညီရတာ စိတ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ မခ်မ္းေျမ့စရာ ေကာင္းတာကလား။သိပ္ေတာ့တက္တက္ႀကြႀကြ ရွိလွတယ္ မဟုတ္ပါဘူး ။ ………………………………….

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

52

အဲဒီညမွာ ခင္မာလာ့ဆီ အက်ဳိးအေႀကာင္း ဖုန္းဆက္ေတာ့ ခင္မာလာက မဂၤ​ၤလာစုံတြဲ သိန္းထီ ေပါက္တဲ့ေလသံနဲ႕

“ေသခ်ာရဲ႕လား

ကိုသက္ခိုင္၊ေက်းဇူးတင္လုိက္တာ

ကိုသက္ခုိင္ရယ္၊က်မဘယ္ေန႕ ဘယ္ရံုးကို လာခဲ့ရမလဲ“တဲ့ ။ ဝမ္းသာလံုးဆို႕ေနတဲ့ အသံဟာ ေတာ္ေတာ္ကို သိသာ သဗ်ာ။ ၁၉၉၅ ခုွႏွစ္တခုေသာလ တခုေသာေန႕မွာေတာ့ ေအာင္မင္းနဲ႕ ခင္မာလာဟာ လွဳိင္ျမဳိ႕နယ္ တရားရံုးမွာ

ကြာရွင္းခဲ့ႀကပါေတာ့တယ္

။အဲဒီေန႕က

ခင္မာလာဟာ

သူ႕အေမ

သူ႕အမေက်ာင္းဆရာမ တေယာက္နဲ႕အတူ ပါပလစ္ကာ ကားေလးနဲ႕လွဳိင္ျမိဳ႕နယ္ တရားရံုးကုိ ေရာက္လာပါတယ္

။ေအာင္မင္းကေတာ့

က်ေနာ့္ကားေပၚမွာ

ပါလာပါတယ္

။ေအာင္မင္း

အေမေတာ့ပါမလာပါဘူး ။ က်ေနာ္ရယ္ ကိုျမင့္ေဌးရယ္ ဘားလားရယ္လည္း ပါသေပါ့ဗ်ာ။ ေအာ္ ဒါနဲ႕ ကမာရြတ္တရားရံုးကုိ ေရြးလုိက္တာ က်ေနာ့္ အစီအမံဗ်။ အဲဒီရံုးက ဥပေဒ အရာရွိ ဦးသန္းထြန္းတို႕ တရားသူႀကီး ဦးတင့္ေဝတို႕ဆုိတာ က်ေနာ္နဲ႕ မကင္းရာမကင္းေႀကာင္းေတြ ၊ကုသ ိ န္းထြန္း ဆို ဥပေဒ စာေပးစာယူတက္တုန္းက စာေမးပြဲေတြမွာ ေဘးခ်င္းကပ္ က်ခဲ့ႀကတာ

၊ကိုသန္းထြန္းႀကည့္ရတာ စာေမးပြဲခန္းထဲသာ ဝင္လာခဲ့တာ ဘာစာမွ က်က္လာပံုမရဘူး။ပထမႏွစ္ ကေနေနာက္ဆံုးႏွစ္

အထိေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား

မွဳေတြခ်ည္းပဲဗ်ာ။သူက

အခု

လွဳိင္

တရား

စကားမစပ္ကိုသန္းထြန္းဆုိတဲ့

ေမာင္ကလည္း

အထုပ္ရွဳပ္လို႕သာ

သူ႕ဇနီးက

ေျပာရတာ

အေျဖလႊာေတြဟာ ရံုးမွာ

ဥပေဒအရာရွိ

တကယ့္အထုပ္ရွဳပ္ဗ်ာ။

က်ေနာ့္

ေကာင္း

ျဖစ္ေနတယ္ေလ။ဒါနဲ႕ ေနဦး

သူကသာ

အလယ္တန္းေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးဗ်။ သူ႕သမီး

တေယာက္လည္းေဆးေက်ာင္း တက္ေနတယ္ ။ တကယ့္ တည္တည္တန္႕တန္႕ ဂုဏ္သေရရွိ မိသားစုပါ ။သူတေယာက္တည္း ေလ်ွာက္ေဖာက္ေနတယ္ထင္ပါရဲ႕။ ေက်ာင္းျပီးတဲ့ေနာက္ပုိင္း သူနဲ႕က်ေနာ္ႀကိဳႀကား ႀကိဳႀကားဆံုမိႀကတယ္။က်ေနာ္ပဲခူး မွာကန္ထရုိက္ေနတုန္းကုိသန္းထြန္း က သူ႕မိတ္ေဆြ

ဥပေဒအရာရွိ

တေယာက္

ပဲခူးတုိင္း

ဖက္ကုိ

ေျပာင္းမိန္႕က်ေတာ့ပဲခူးတုိင္း

တုိင္းမင္းႀကီး ဦးခ်စ္ေမာင္နဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးပါဆိုလို႕ သူ႕ကုိပဲခူး ေခၚသြား ခဲ့ဘူးတယ္ ။ပဲခူး ကုိေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္က ညႀကီးမင္းႀကီးဆုိေတာ့ မနက္က်မွပဲ တုိင္းမင္းႀကီး ဆီ ေခၚသြား ေတာ့မယ္ဆုိျပီး က်ေနာ္တုိ႕ စတည္းခ်တဲ့ ဇီဇဝါ တည္းခုိခန္းမွာ သူ႕ကုိအခန္း တခန္းေပး၊ အိပ္ခိုင္းလိုက္တယ္ ။ ဒီမွာတင္မအိပ္ခင္ေသာက္ခ်င္လွခ်ည့္ဆုိတာနဲ႕ လာေရာ

အန္ဖတ္ဆုိ႕ခါနီးနီး

ေနာက္ထပ္တမ်ဳိးတိုးလာျပန္ပါေလေရာ။

တိုက္လုိက္တာ

ထံုးစံအတုိင္းေပါ့ဗ်ာ။

မူးလည္း

မူးလာေတာ့

အေဖာ္မပါပဲမအိပ္ရဲ ေတာ့ ဘူးေပါ့။က်ေနာ္ကလည္း နားေအးရင္ျပီးေရာ ဇီဇဝါမွာ တည္းေနတဲ့ နတ္မိမယ္ေလး တေယာက္ နဲ႕ ခ်ိတ္ေပးလုိက္တယ္ ။က်ေနာ္က အဲဒီကိစၥမ်ဳိး မကင္းေပမဲ့ မူးလာ ရင္ ေလ်ွာက္အပင္လိမ္သလုိ မ်ဳိးေတာ့ မလုပ္တတ္ဘူးဗ်။သူ႕လိုင္းနဲ႕ သူ သီးသီးျခားျခားေလး လုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ ရွိတယ္ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ညဆယ့္ႏွစ္နာရီေလာက္ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက

53

က်ေနာ့္

အခန္းထဲ

က်ေနာ့္အခန္းကုိ

ျပန္ေရာက္ျပီး တဒုန္းဒုန္း

အိပ္မယ္လို႕ေခါင္းခ်ခါရွိေသး လာထုသဗ်ာ။

က်ေနာ္က

တံခါးဖြင့္ေပးျပီးဘာမ်ားေသေရး ရွင္ေရး ျဖစ္လာသတုန္း ေမးေတာ့ ၊ ကုိေရႊြသန္းထြန္းက .. ေဟ့ ၊ ကိုသက္ခိုင္

၊

ေမာင္ရင္ကူညီမွ

ျဖစ္မယ္

လုပ္ပါအုန္းတဲ့

။က်ေနာ္ကလည္း

မူးမူးနဲ႕

အိ္ပ္ခ်င္စိတ္လည္းမ်ား ေနေတာ့ စိတ္တုိတုိ နဲ႕ ဘာကူညီရမွာလဲဗ်ာ။ လိ႕ု လည္းေျပာလိုက္ေရာ ၊ ကုိယ္

ဒီကေလး

မေလး

လက္ထပ္လို႕ရေအာင္

ကို

ဒီညပဲ

ျမင္ျမင္ခ်င္း ေမာင္ရင္

သံေယာဇဥ္

ျဖစ္သြားျပီတဲ့။

ကူညီပါအံုးတဲ့

။ကဲ

၊

အဲဒါ

ကိုယ္တို႕

ႀကည့္ေပေတာ့ဗ်ာ။

ဘယ္ေလာက္အူေႀကာင္ေႀကာင္ႏုိင္ တဲ့လူလဲလို႕ ။ ဒါနဲ႕ က်ေနာ္လည္း အိပ္ခ်င္စိတ္ေပ်ာက္သြားျပီး

ဒီမယ္ ကိုသန္းထြန္း ငွက္ကုိ ငွက္လုိ သေဘာထား ၊ခင္ဗ်ားကေလးေလး လည္း မဟုတ္ဘူး ။ ဟုိဟာခင္သလုိ

ဒီဟာခင္သလုိ

သူကမ်က္ႏွာထားတည္တည္နဲ႕

လာလုပ္မေနနဲ႕လို႕ ၊

ခပ္ဆတ္ဆတ္ျပန္ေျပာေတာ့ သက္ခိုင္

ရာ

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆုိတဲ့သေဘာတရားကုိမင္းမသိေသး တာပါ ။ ကုိယ္အတည္ေျပာ ေနတာပါ ။ သူ႕ကို

ကိုယတ ္ ကယ္

အတည္လက္ထပ္ယူမွာပါ

တဲ့။

လုပ္ျပန္ေရာ

။ႀကည့္

သူ႕အသက္

ကေလးဆယ္ ေက်ာ္ေနျပီ။ က်ေနာ့္ထက္ ဆယ္ႏွစ္နီးပါးႀကီးတယ္။ သူေတြ႕ရာမိန္းမနဲ႕ ရွဳပ္ခဲ့ သမ်ွ ဇာတ္ လမ္းေတြလည္း က်ေနာ္သိျပီးသားေတြ ခ်ည္းပဲ ။ ရွဳပ္တာ ရွဳပ္လို႕ရပါတယ္၊ ေတြ႔ရာမိန္းမ ဆုိင္းမဆင့္ ဗံုမဆင့္ ေကာက္ယူမယ္လုပ္တာေတာ့ ေႀကာင္လြန္းတယ္ ထင္လုိ႕ ပါဗ်ာ ။ နာရီဝက္သာသာေလာက္ ညတနာရီေလာက္မွာ

အမ်ဳိးမ်ဳိးအေႀကာင္းျပျပီး ဘယ္မွာလာျပီး

နားခ်လို႕

လည္း

တရားသူႀကီးနဲ႕သက္ေသေတြ

မရ၊

အခ်ိန္မေတာ္

ေခၚလုိ႕ရမလဲဗ်ာ။

ေတာ္ေတာ့္ကုိ အံုးစားတဲ့သူ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်ေနာ္လည္း မတတ္သာတဲ့ အဆံုး ဒီလုိလပ ု ္

ကိုသန္းထြန္းရာ။ မနက္မုိးလင္းတာနဲ႕ ခင္ဗ်ားတို႕ လက္ထပ္ႏုိင္ေအာင္ က်ေနာ္ စီစဥ္ေပးမယ္ ။ဒီည ခင္ဗ်ား က်ေနာ့္ အခန္းမွာပဲ အိပ္လုိက္ေတာ့ ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ခင္ဗ်ားေကာင္မေလး သေဘာထားတီးေခါက္ႀကည့္ရေအာင္ ခင္ဗ်ား အခန္းထဲ က်ေနာ္ေရြ႕အိပ္မွ ျဖစ္မယ္လုိ႕လည္း ေျပာ လုိက္ေရာကိယ ု ္ေတာ္ေခ်ာ က ဒါျဖင့္ရင္လည္း ေမာင္ရင့္အခန္းမွာပဲ ေမာင္ရင္ အိပ္ပါေတာ့ မနက္က်ရင္သာ စီစဥ္စရာရွိတာ စီစဥ္ေပးပါတဲ ့။ကဲ ႀကည့္။ …………………………………

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

54

အခု ေအာင္မင္းတို႕ကြာရွင္းမဲ့ကိစၥကို အဲဒီကသ ုိ န္းထြန္းကုိ အပူကပ္ရေတာ့ေပါ့ဗ်ာ။ အေရးထဲ ကြာတာ

ရွင္းတာကုိ

ဝုိင္းေကာင္းေကာင္းလုပ္ေပးရမယ္ဆိုျပီး

ကတိေတာင္းေနေသးသဗ်။တရားသူႀကီး လက္မွတ္ထုိးႀကေတာ့

ခင္မာလာက

ႀကက္ႀကီးလည္လိမ္ထားလုိ

ျဖစ္ေနတဲ့

ဘူးဗ်ာ။ဂ်ာကင္အက်ီအေရာင္

ေအာင္မင္း

ပံစ ု ံကုိ

က်ေနာ့္မ်က္ေစ့ထဲကမထြက္

ေလးဝတ္ထား

ခင္မာလာကုိ

မ်က္လံုးေတြနဲ႕လွမ္းလွမ္းႀကည့္ေနေလရဲ႕။

ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ကုိ

တက္ႀကြလန္းဆန္းေနသေလာက္

ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့

ေက်ာ့ေနေအာင္ျပင္ဆင္လာတဲ့ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ျပီး

ဦးတင့္ေဝေရွ႕မွာ

တဲ့ေအာင္မင္း

ဟာ

သံေယာဇဥ္မကုန္တဲ

တရားသူႀကီး

ဦးတင့္ေဝက

ႀကျပီလားေမးေတာ့လည္းခင္မာလာက

့

ခင္ဗ်ားတုိ႕ေသခ်ာ

ခပ္သြက္သြက္ျပန္ေျဖသေလာက္

ေအာင္မင္းကေတာ့ မပြင့္တပြင့္မျငိမ့္ခ်င္ျငိမ့္ခ်င္နဲ႕ ေခါင္းျငိမ့္ရွာေလရဲ႕ဗ်ာ။ ဒီလုိနဲ႕ သံသာေလ ကမ္းတုိင္ တူျပိဳင္ေလ ကူးဘုိ႕ ရည္ရြယ္ခဲ့ႀကတဲ့ ေအာင္မင္းနဲ႕ခင္မာလာ ဇာတ္လမ္းဟာ ေတာ့တယ္

ခ်စ္ခင္ေပါင္းသင္း

။ေနာက္တလေလာက္

ရထို္က္တာခြဲေဝေပးျပီးတဲ့ေနာက္ပုိင္း ခဲ့ပါတယ္။တေန႕က်ေနာ့္

ဆက္ဆံျခင္းကား ႀကာေတာ့

သူငယ္ခ်င္း

လားရွဳိးစီမံကိန္းလည္းျပီး၊

ခင္မာလာကို ခ်စ္စိန္

ေကြကြင္းေနာက္ဆံုး

နိဂံုးတုိင္ခဲ့

ခင္မာလာ

က်ေနာ္ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္

တေယာက္ရံုးကိုေရာက္လာျပီး

ပါ

ရသင့္ ျဖစ္ေန

စကားမစပ္

ေျပာေတာ့မွ ခင္မာလာဟာ ကိုခင္ဝင္းနဲ႕ မညားဘူး ဆိုပဲ။တတိယေျမာက္ပုဂၢဳိလ္ သေဘာၤသား တေယာက္နဲ႕ ညားျပီး စကာၤပူကုိ ထြက္သြားျပီ တဲ့ ။ေအာ္ ။ မိန္းမ ၊ မိန္းမ လုိ႕ပဲ ညည္းခ်င္းခ် ရမလိုပါလားဗ်ာ။ ခင္မာလာကုိ

ေနာက္ထပ္မေတြ႕ရေတာ့ေပမဲ့

ဘူးထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။ခင္မာလာနဲ႕

ကြာရွင္းျပီးတဲ့

ေအာင္မင္းနဲ႕ကေတာ့ ေန႕ကစျပီး

ေရစက္က

မကုန္ႏုိင္

ေပ်ာက္သြားလိုက္တဲ့ေအာင္မင္းဟာ

ေနာက္ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္အႀကာမွာ ဘုန္းႀကီးလမ္းက က်ေနာ့္ရံုးခန္းကုိ ျဗဳန္းဆုိ ေပါက္ခ် လာျပန္ပါတယ္

။ဒီတခါေတာ့

ေအာင္မင္းနဲ႕က်ေနာ္ဟာ

http://www.mindin.info/

ေနာက္ဆံုးေတြ႕ဆံုျခင္းပါပဲ။

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

55

စိတ္မေကာင္းစရာ ခြဲခြာျခင္းပါပဲ ။ က်ေနာ္လည္း ကံေကာင္းလို႕ လူသတ္မွဳမျဖစ္ လုိက္တာ ေပါ့ဗ်ာ။ျဖစ္ပုံက ဒီလုိဗ်ာ ။ အဲဒီေန႕သူေရာက္လာေတာ့ မနက္ဆယ္နာရီ ဝန္းက်င္။ ခပ္ေႀကာ့ေႀကာ့ ဝတ္စားဆင္ယင္ျပီး ရံုခန္း​းထဲကုိ ျပံဳးျပံဳးရႊင္ရႊင္ဝင္လာတာပါပဲ ။ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အကို႕ညီ သေဘာၤလို္က္ေန တယ္

အကိုရ တဲ့ ။က်ေနာ္ ေနာက္မိန္းမယူေတာ့မယ္။ ဟုိမိန္းမနဲ႕ျပတ္သြားတာ အကိုေက်းဇူး ပဲ ။ဘာညာဆိုျပီး

အေသးသံုးေလး

ေငြသံုးေသာင္းေလာက္

လုပ္ပါအံုးတဲ့

။တကယ္ေတာ့

ေငြသံုးေသာင္းဟာက်ေနာ့္ အတြက္မခက္လွပါဘူး။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္ က်ေနာ့္လက္ထဲ မွာ ေငြသားမရွိတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ေနတယ္ ။ဒါနဲ႕ ဒီလုိလုပ္ပါ ေအာင္မင္းရာ ။ ငါ့ကို ေငြလာပုိ႕ မဲ့ လူရွိပါတယ္ ။ေန႕လည္ေလာက္တေခါက္ ျပန္လာလုိက္ဆုိေတာ့လည္း က်ေနာ္ဒီမွာပဲေစာင့္ မယ္ တဲ့ ။ ဒီလုိဆုိ မင္းဒီမွာ ထိုင္ေစာင့္မဲ့အတူတူ ၊ ေအာက္ထပ္က ဆုိင္မွာ ႀကိဳက္သေလာက္ သာ မွာစားထားလိုက္၊ ေသာက္ခ်င္တာမွာေသာက္ ေပေတာ့လုိ႕ ေစတနာေရစီးကမ္းျပိဳလို္က္ မိေရာဗ်ာ။ ဆယ္နာရီေလာက္မွာ

ေအာက္ထပ္က

ဆုိင္ကုိ

ဆင္းသြားျပီးေသာက္ေနတဲ့

ေအာင္မင္းဟာ

က်ေနာ့္ဆီလာသမ်ွ ဧည့္သည္ေတြကို ေအာက္ထပ္ကေနဆီးႀကိဳျပီး ဒကာခံေနလို္က္တာ ေန႕လည္ တနာရီေလာက္လည္းေရာက္ေရာ

ေအာက္ထပ္စားေသာက္ဆုိင္က

ဘီလ္ေရာက္

လာလို႕

ႀကည့္လုိက္ေတာ့ တေသာင္းေျခာက္ေထာင္တဲ့ ။ဒီႀကားထဲ ဘီလ္ယူလာတဲ့ က်ေနာ့္ ရံုးဝန္ထမ္း ေက်ာ္ေအးက ဆရာ၊ကိုေအာင္မင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားေနျပီ ။ ဆရာ့ကိုလည္းေပါက္ကြဲ ေနတယ္ တဲ့ ။ ဒီလိုဆိုလည္း

ျမန္ျမန္ဇာတ္လမ္းသိမ္းလုိ္က္ရေအာင္

ေအာင္မင္းကိုေခၚလုိက္ေတာ့ကြာ

။

ေငြလာယူခုိင္းလုိက္ေတာ့လို႕ေျပာလုိ္က္ရတာေပါ့။ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပါပဲဗ်ာ။

ေအာင္မင္းဟာ

ေလွခါးကေန

လာပါေလေရာ

ဒယီးဒယုိင္နဲ႕က်ေနာ့္ကိုမေအေကာ

ႏွမပါေကာ္ဆဲျပီး

ႀကြျမန္း

။က်ေနာ္လည္း လက္ထဲမွာ အဆင္သင့္ကိုင္ထားတဲ့ ေငြသုံးေသာင္းပါစာအိတ္ ကို ကိုင္ရင္း ဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့ ဘူးျဖစ္သြားတယ္ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ရံုးခန္းမွာ

56

တျခားဧည့္သည္ေတြလည္းေရာက္ေနေတာ့

စိတ္ကုိ

အတတ္ႏုိင္ဆံုးထိန္းျပီး

ခပ္လွမ္းလွမ္းကေနေလေအးေလးနဲ႕ ေအာင္မင္းရာ၊ ဘာျဖစ္လာျပန္တာတုန္းလုိ႕ ေမးလိုက္တာ စကား

ေတာင္မဆံုးေသးဘူးဗ်ာ။

သူ႕လက္ကုိေနာက္ေက်ာဖက္မွာထားျပီး

ဖြက္ယူလာတဲ့

မႏၱေလးဘီယာပုလင္း ႏွစ္လံုးနဲ႕က်ေနာ့္မ်က္ႏွာဆီကုိ ဝွီးကနဲ ဝွီးကနဲေနေအာင္ လွမ္းပစ္ထည့္ လိုက္ပါေလ

ေရာ။က်ေနာ္ေခါင္းကုိငဲ့ျပီးေရွာင္လုိက္ေတာ့

ဘီယာပုလင္းေတြဟာ

က်ေနာ့္

ေနာက္က နံရံနဲ႕ ထိျပီး ေဖာင္းကနဲ ေဖာင္းကနဲ ကြဲကုန္ပါေတာ့တယ္ ။ က်ေနာ္ စိတ္မထိန္း ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး

။ေကာင္းေစလုိတဲ့

စိတ္နဲ႕

အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ

သည္းခံခဲ့ပါျပီ

။သူတို႕လင္

မယားအႀကား ဇာတ္ရွဳပ္ထဲမွာလည္း မျဖစ္သင့္တာ မျဖစ္ရေအာင္ မဝင္သင့္ပဲ ဝင္ရွင္းခဲ့ျပီးပါျပီ။ စိတ္သစ္လူသစ္နဲ႕

ဘဝတခု

ကိုထူေထာင္ေန

ရမဲ့အခ်ိန္မွာ

ဘာအခ်ဳိးမွမေျပာင္း၊

သမီးေလးမ်က္ႏွာလည္း မေထာက္၊ ထင္တုိင္း ႀကဲေနတဲ့ ေအာင္မင္းကုို လည္မ်ဳိေျပးညွစ္ျပီး က်န္တဲ့လက္တဖက္နဲ႕ ေတာ့တယ္

။

သူ႕မ်က္ႏွာကုိ

လက္သီးဒဏ္နဲ႕

အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ

ႀကမ္းျပင္ေပၚကို

ပံုကနဲ

ရက္ရက္စစ္

ထုိးပစ္လုိက္မိ

လဲက်သြားေတာ့

ပါ

သူ႕မ်က္ႏွာမွာ

ေသြးခ်င္းခ်င္းနီေနပါျပီ ။ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့္စိတ္က ေဒါသ အရွိန္ မေျပတာနဲ႕ ေသသြားလည္း

ေအးေရာကြာ ဆုိျပီးသူ႕အုတ္ဆက္ ခ်က္ေကာင္းကုိ ေျခဖမိုးနဲ႕ အားကုန္ထည့္ျပီး ျဖတ္ကန္ လိုက္တာ ေအာင္မင္းရာ ႀကက္ဝိုင္းမွာ ႀကက္မ်ား အမႊန္အခြပ္ခံရသလုိ ဆန္႕ငင္ဆန္႕ငင္နဲ႕ အေႀကာဆြဲသလုိ ျဖစ္ေန ပါေတာ့တယ္ ။ဇာတ္ကနဲ ဇတ္ကနဲ တြန္႕တြန္႕ျပီး အသက္ငင္ ေနသလုိ ျဖစ္ေနေတာ့ က်ေနာ္ လည္း ဒီတခါေတာ့ လက္လန ြ ္သြားျပီး ဆိုျပီး သတိျပန္ဝင္ လာပါတယ္ ။အမွန္ေတာ့

ေအာင္မင္း

ဒီလုိရမ္းကားတာ

ထူးဆန္းတာမွ

မဟုတ္တာ၊

က်ေနာ္ကသာ

ရံုးမွာေရာက္ေနတဲ့ ဧည့္သည္ ေတြ ေရွ႕မို႕ ရွက္ရမ္းရမ္း ရမ္းမိတာလည္း ပါပါလိမ့္မယ္ ။ က်ေနာ့္ရံုးအဖြဲ႕သားေတြ နာရီဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ေအာင္မင္းကုိ ႏွာႏွပ္ျပီး ကားတစီးေပၚ တင္ေပးလုိက္ႀကပါတယ္

။တနာရီေက်ာ္ေလာက္ႀကာေတာ့

ေအာင္မင္းဦးေလးဆိုတဲ့သူက

က်ေနာ့္ရံုးကုိ ဖုန္းဆက္ျပီး အမွဳဖြင့္မယ္ လက္စားေခ်မယ္လုပ္လာျပန္ပါတယ္ ။က်ေနာ္လည္း ခင္ဗ်ားတူကို ေသခ်ာေမးဗ်ာ။ ဘယ္သူလြန္သလဲလို႕ ၊ က်ေနာ္လြန္တယ္ထင္ရင္ ႀကိဳက္တဲ့ လမ္းကသာတက္ခဲ့ေပ ေတာ့လုိ႕ ေျပာျပီးဖုန္းကို ေဆာင့္ခ်ပစ္လုိ္က္တယ္ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

57

ေအးဗ်ာ။ အဲဒီေန႕ဟာ ေအာင္မင္းနဲ႕ေနာက္ဆံုးေတြ႕ျခင္း ေနာက္ဆံုးခြဲခြာျခင္းပါပဲ ။ေဒါသတ ရား ေႀကာင့္

ဒီထက္ေစာျပီး

ေထာင္ထဲေရာက္ေတာ့မလုိ႕ဗ်ာ။

အင္း

..

။

ဒီအခ်ိန္ဆို

ေအာင္မင္းသမီးေလး ေတာင္ အပ်ဳိေပါက္ ျဖစ္ေလာက္ျပီထင္ပါရဲ႕ ။ ေအာင္မင္းနဲ႕ က်ေနာ္ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖိုက္တင္ပေလးခဲ့တာေတြကုိ ေလ်ွာက္ေျပာေနတာ ဟာ ဂုဏ္ယူျပီးေျပာေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်ာ။အထူးသျဖင့္ က်ေနာ္က ေျပေျပလည္လည္

ျဖစ္ေနခ်ိန္ ေအာင္မင္းက ကမၻာပ်က္ေနတဲ့ အခ်ိန္မို႕ ျပန္စဥ္းစားရင္ စိတ္မေကာင္း စရာေတြ ခ်ည္းပါပဲ

။

က်ေနာ့္ပင္ကုိယ္စိတ္ဟာ

အားႀကီးသူက

အားနည္းသူကုိ

ႏိုင္တိုင္းလုပ္တာကို

လက္ခံသူမဟုတ္ပါဘူး ။ ႏိုင္တုိင္းမလုပ္နဲ႕ဆုိတာ ရူပေဗဒ ပါေမာကၡု ေဒါက္တာျမင့္ေဝဆံုးမခဲ့တဲ့စကားဗ်။ အဲဒီ ဆံုးမ စကားေျပာခ့ဲတဲ့ေန႕က

အျဖစ္အပ်က္ကုိ

က်ေနာ္ဘယ္ေတာ့မွ

ေမ့မွာ

မဟုတ္ဘူး။

က်ေနာ္ဆယ္တန္းေအာင္ တဲ့ႏွစ္တုန္းက သမုိင္းေကာလိပ္ထဲက အေဆာင္ေတြမွာ တကၠသိုလ္ေတြ မဖြင့္ခင္ စက္မွဳလုပ္အားေပးဆိုျပီး စခန္းသြင္းခဲ့ဘူးတယ္။ က်ေနာ္က ေမခေဆာင္မွာ က်တယ္။ ေမခေဆာင္နဲ႕ ေဒါက္တာ

ကပ္လ်က္က

ေက်ာ္ညြန္႕နဲ႕

ဇြဲကပင္ေဆာင္

ေဒါက္တာျမင့္ေဝ

ဥပေဒဌာနမွဴးေဒါက္တာတင္ေအာင္ေအးေပါ့

။

က်ေနာ္တုိ႕အေဆာင္မွဴးက

ပူးတြဲတာဝန္က်တယ္ ဗ်ာ။

အဲဒီတုန္းက

သခ်ၤာဌာနမွဴး

။ဇြဲကပင္အေဆာင္မွဴးက ပညာေရးဝန္ႀကီးက

ဗိုလ္မွဴးႀကီးေက်ာ္ျငိမ္းဗ်။ ဖဆပလေခတ္က ဦးေက်ာ္ျငိမ္း မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ဒီဝန္ႀကီးက စစ္ဗုိလ္ပါ ။ တေန႕ေတာ့

ေမခေဆာင္နဲ႕ဇြဲကပင္ေဆာင္

၊အေဆာင္အလုိက္

ေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲ

က်င္းပရင္း

ေဘာသမားအခ်င္းခ်င္း ျငိကုန္ႀကျပီး ႏွစ္ဖက္ အေဆာင္ေနေက်ာင္းသားပရိသတ္ေတြပါ ပါတဲ့ ရုိက္ပြဲႀကီး ျဖစ္ပါေလေရာ ဗ်ာ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

58

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေဒါက္တာတင္ေအာင္ေအးက ဥပေဒ ေဒါက္တာဘြဲ႕ယူျပီး ျပန္လာတာ မႀကာ ေသးပဲ လ်ွမ္းလ်ွမ္းေတာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္၊ပညာေရးဝန္ႀကီးက ေတာ္ေတာ္ မ်က္ႏွာသာေပးေန တဲ့ အခ်ိန္တဲ့ ။ ေမခနဲ႕ဇြဲကပင္ေဆာင္ေဘာလံုးပြဲကေနစတဲ့ အေဆာင္အခ်င္းခ်င္း ရုိက္ပြဲသတင္းကုိ ေဒါက္တာ တင္ေအာင္ေအးက

ပညာေရးဝန္ႀကီးဆီကုိ

ဦးေအာင္အစီရင္ခံလုိက္တာ

ပညာေရးဝန္ႀကီးဟာ

ဘာမွ ေမးျမန္းစံု စမ္းမွဳမလုပ္ပဲ ေဘာလံုးပြဲတာဝန္ခံေဒါက္တာျမင့္ေဝကုိ ေခၚျပီး ျပင္းျပင္းထန္ ထန္ ႀကိမ္းေမာင္း ပါေလေရာတဲ့ ဗ်ာ။ ဝန္ႀကီးအႀကိမ္းခံရာကျပန္လာတဲ့ ေဒါက္တာျမင့္ေဝဟာ က်ေနာ္တို႕ေမခေဆာင္ကေက်ာင္း သား ေတြကုိ အေဆာင္ေလွခါးရင္းမွာ လူစုခုိင္းျပီး မ်က္ရည္စမ္းစမ္းနဲ႕ .. ငါ့တပည့္ တုိ႕ေသခ်ာမွတ္ထား ပါ။ေလာကႀကီးမွာ ကိုယ္ႏုိင္တယ္ဆုိတုိင္း ၊အားနည္းသူကုိ ဘယ္ေတာ့မွ အႏိုင္မက်င့္မိပါေစနဲ႕တဲ့ ။ဒီယဥ္ေက်းမွဳထြန္းကားတဲ့

။ေဒါက္တာျမင့္ေဝကတရုတ္ေသြး ႏုိင္ေတာ့ပဲ

အခန္းထဲ

ဒီႏုိင္ငံမွာ

ပါတယ္ထင္တယ္၊

ျပန္ဝင္သြားတာ

ဆရာဆက္မေနေတာ့ဘူးတဲ့

မ်က္ႏွာတခုလံုး

က်ေနာ္အခုထိ

နီရဲျပီး

စကားမဆက္

ေတြးလုိက္တုိင္း

မ်က္ေစ့ထဲမွာ

ေပၚေနတုန္းပါပဲဗ်ာ ။အခုေဒါက္တာျမင့္ေဝဟာျမန္မာ ျပည္ ထဲမွာပဲ ရွိေနေလေသးသလား၊ ျပည္ပ ႏုိင္ငံတခုခု ကိုပဲ ထြက္သြားေလေရာ့သလား မေျပာတတ္ပါဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္

ေလာေလာဆယ္ေျပလည္ေနတယ္

ဆုိတာကလည္း

က်ေနာ့္ဘဝ

ကံတရားေႀကာင့္

ထင္ပါရဲ႕။ ေအာ္ ဒါနဲ႕ ၊ က်ေနာ့္ ကံတရားဆုိလုိ႕ က်ေနာ္ဟာ ေတာ္ေတာ္ကုိ ကံေကာင္းသူလို႕

ဆုိရမယ္ဗ်။ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ ကုိသန္းဝင္းကုိဆို က်ေနာ့္ကုိ ေတြ႕တိုင္း “ ခင္ဗ်ားဟာ အတိတ္ ကံေတာ္ေတာ္ႀကီးတဲ့လူလုိ႕

ခဏခဏေျပာတတ္တယ္။

သူေျပာမယ္ဆိုလည္း

ေျပာစရာပဲဗ်ာ

။က်ေနာ့္ဘဝမွာ ကံေကာင္း ခဲ့ပံုေတြမ်ား ေျပာျပရင္ ယံုႏုိင္စရာေတာင္ မရွိဘူး ။ဗ်ာ.. ။ခင္ဗ်ားက က်ေနာ့္ရဲ႕ ထူးဆန္းလွတဲ့ ဘဝကံအေႀကာင္း တရားေတြကို သိခ်င္ျပန္ျပီလား ။ေျပာတာေပ့ါဗ်ာ။ အခုေလာေလာဆယ္ ေတာ့ အိပ္ေဆာင္ပိတ္ခါနီးေနျပီး ။ မနက္ပိုင္း ဘုတ္ဆင္းထြက္ျပီးခ်ိန္မွာ ဆက္ေျပာႀကတာ ေပါ့ဗ်ာ ။ေျပာမွာပါဗ်ာ။ ေစ်းမကိုင္ရပါဘူး ။စိတ္ကုိေလ်ာ့ေနာ္ ။ ………………………………….

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

59

၇၆။ ေသျခင္းတရားနဲ႕ ေထြခင္းကစားခဲ့ ။

အျငိဳးႀကီးေလေသာ အခါမဟုတ္မုိး ေႀကာင့္ ေနာက္တေန႕နံနက္တြင္ ရဲဘက္တုိ႕ ဘုတ္ဆင္း မထြက္ရေခ်။ အမုိးအကာမဲ့ ေကာက္လွဳိင္းပံုႀကီးမ်ားလည္း မိုးေရေအာက္တြင္ ဒုကၠရ စရိယ က်င့္လ်က္ရွိေလသည္။အေဆာင္ကို

ပိတ္ထား၍

ရဲဘက္အားလံုး အျပင္ထြက္ခြင့္မရေသာ္ျငား

ကၽြန္ေတာ္ကား ရသမ်ွ အခြင့္အေရးေလး ကုိ အိပ္သြန္ဖာေမွာက္ အသံုးျပဳလ်က္ ကိုသက္ခိုင္ တဲဖက္ကူးသြားခဲ့ရာ သူ႕ဆက္၍ေဟာေလေသာ “ သက္ခိုင္၏ဘဝကံတရား “ ဇာတ္လမ္း ကို ေအာက္ပါအတုိင္း နာခြင့္ၾကားခြင့္ ႀကံဳခဲ့ျပန္ပါသည္ ။ က်ေနာ္ကံေကာင္းတယ္ဆုိတာ လြတ္ခဲ့တာေတြကို

ဆိုလုိတာပါ။

ေငြရေပါက္

အႀကီးအက်ယ္ႀကံဳခဲ့တာ၊

ေငြရေပါက္ႀကံဳတာ

ေတာ့

ေနာက္မွ

အသက္ေဘးက ေျပာတာေပါ့ေလ။

အသက္ေဘးက လြတ္ခဲ့တာေတြ ေျပာခ်င္တယ္ဗ်ာ။လူတုိင္းလူတိုင္း ေသေဘးေတာ့ ေႀကာက္ ၾကတယ္ မဟုတ္လား။ေသေဘးက လြတ္တာထက္ ကံေကာင္းတာ ရွိပါအံုးမလားဗ်ာ။ ပထမဆံုး ကၽြန္ေတာ္ အသက္ေဘးက လြတ္ခဲ့တာကေတာ့ ေျခာက္တန္းေက်ာင္းသား ဘဝ အညာသြားလည္တုန္း လွည္းေမွာက္လို႕မေသခဲ့ တာပဲဗ်ာ ။ဟုတ္တယ္ ။ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ ရက္မွာ အညာက ေဆြမ်ဳိးေတြကလည္းေတြ႕ခ်င္၊ အေမကလည္း အညာက ေဆြမ်ဳိးေတြနဲ႕ အဆက္ျပတ္ကုန္မွာစုိးတာနဲ႕

က်ေနာ္တို႕ညီအကိုတေတြကုိ

လႊတ္လုိက္ေရာ ဆုိပါေတာ့။ http://www.mindin.info/

လူႀကံဳနဲ႕အညာအလည္

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

60

အဲဒီေခတ္ကနတ္ေမာက္ ႀကီးနီဖက္ကို ရန္ကုန္ကေန တုိက္ရိုက္ ရထားမရွိဘူးဗ်။ ပ်ဥ္းမနား ဘူတာမွာ ႀကီးနီရထားကို ေျပာင္းစီးရတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရြာက သားျမားဘူတာမွာ ဆင္း ျပီး တနာရီခြဲေလာက္

လွည္းလမ္းခရီးဆက္ရတယ္

။ၾကည့္ေလရာ

သဲျပင္ႀကီးေတြ

ဗ်ာ။တခ်ဳိ႕

လွည္းလမ္းေဘး ဘယ္ညာမွာေတာ့ ခရုိးေတြ ပိုင္းတန္းေတြ ၊သစ္ပင္ ခပ္အုပ္အုပ္ေတြ ရွိေလရဲ႕ ။ ရြာေရာက္တာနဲ႕

ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ညီအကိုကေတာ့

ရြာျပင္ခရုိးေတြမွာ

ဒင္းၾကမ္းေပါက္ေနတဲ့

ႀသဇာပင္ေတြ ကေန ၾသဇာသီးေလ်ွာက္ခူးေတာ့တာပဲ ။ဟုတ္တယ္ေလ။ ရန္ကုန္မွာ ၾသဇာသီး ကတယ္ေစ်းႀကီးတာကုိး

။တေန႕ေတာ့

အိမ္ေရွ႕ကြပ္ပ်စ္အမုိးလုပ္ဘုိ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း

တုိင္

ကၽြန္ေတာ့္ဦးေလး

ေတြ

ထံုးစံအတုိင္းလုိက္ခ်င္

။ကၽြန္ေတာ္တို႕ရြာတဝိုက္ဟာ

ကိုသာဒြန္း

တန္းေတြလိုတာနဲ႕သစ္သြားခုတ္မယ္ လွခ်ည့္ရဲ႕

သဲျပင္ႀကီးေတြခ်ည္းပဲ

ေတာထဲကို လုပ္ေတာ့

နားပူျပီးလုိက္သြားလုိက္တယ္

ဆိုေပမဲ့လို႕

တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာေတာ့

ရြာကထြက္သြားလုိက္တာ

ေန႕လည္တနာရီေလာက္

သစ္ဝါးရွိတဲ့ေနရာေတြ ရွိေနေသးတယ္ဗ် ။ မနက္ေစာေစာ

ေျခာက္နာရီေလာက္

လည္းရွိေရာ လုိတဲ့သစ္သား လူတဖက္မရွိတရွိ ေလာက္ေတြ လွည္းအျပည့္တင္ျပီး ျပန္လာ ႀကေရာဆုိပါေတာ့။သစ္သားပုိင္းေတြ ၊သစ္သားတုိင္ေတြလွည္းအျပည့္တင္လာေတာ့ကၽြန္ေတာ္လည္း

သစ္သားပိုင္းေတြေပၚမွာ

ေမွာက္လ်က္အိပ္ျပီးလုိက္လာရတယ္ ။ ........................... ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ရြာေရာက္ခါနီး တတိုင(္ ႏွစ္မုိင္)ေလာက္အလုိက်ေတာ့ လွည္းလမ္းက်ဥ္းက်ဥ္း မွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လွည္းႏွစ္စီး

ဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးပါေနတာေၾကာင့္

ဆံုမိၾကပါေလေရာ

ဦးေလးကိုသာဒြန္းက

။ေရွ႕ကလာေနတဲ့လွည္းေပၚမွာ

လွည္းကုိ

ေနာက္ျပန္ဆုတ္ျပီး

လွည္းလမ္းေဘးက ကုန္းျမင့္ျမင့္တခုေပၚကုိ ေမာင္းတင္ျပီး ေရွာင္ေပးလုိက္ပါေရာ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ

ေႏြေခါင္ေခါင္

မေျပာတတ္ေတာ့

ကုန္းအထက္မွာဘယ္လုိလုပ္ျပီး

ဘူးဗ်ာ။လွည္းလမ္းေပၚက

ေရအုိင္ေလးျဖစ္ေနေလရဲ႕

။

ရုတ္တရက္

ခ်ဳိင့္ခြက္

တခုမွာ

ေရလာတင္ေနသလဲေတာ့ ႏွမ္းရုိးေျခာက္ေတြၾကားမွာ

လွည္းရုန္းေနတဲ့ႏြားဟာ

ႏွမ္းရုိးေျခာက္ႀကားက

ေရအုိင္မွာ သူ႕အရိပ္ ကိုလည္း ျမင္ေရာ လွည္းကိုေဘးဆြဲခ်လုိက္ပါေလေရာ ။ပုိဆုိးခ်င္ေတာ့ ေစာေစာက ေရွာင္ေပးလုိက္တဲ့ လွည္းေပၚက ရုတ္တရက္ေရဒီယို ဖြင့္လုိက္တဲ့ အသံေၾကာင့္ ႏြားေတြက

ပုိလန္႕ကုန္ျပီး

ထိန္းမရေတာ့တာေၾကာင့္

သစ္သားပုိင္းေတြ

အျပည့္တင္လာတဲ့

လွည္းဟာ လူႏွစ္ရပ္စာ ေလာက္ျမင့္တဲ့ ကုန္းေပၚကေန ဂၽြမ္းထိုးေမွာက္ခုန္ ျဖစ္ျပီး လွိမ့္ဆင္း သြားေတာ့တာပဲ ဗ်ဳိ႕ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

ဘာျဖစ္ကုန္သလဲေတာ့

61

အတိအက်မေျပာတတ္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။

သတိရလို႕

ငါဘယ္ေရာက္ေန

သလဲၾကည့္မိေတာ့ လွည္းက ပက္လက္လွန္ေနျပီ။ က်ေနာ္က လွည္းအိမ္လက္ရမ္းတုိင္ ေတြ ေအာက္မွာ ေရာက္ေနေလရဲ႕ ။ အားယူျပီး ကုန္းထၾကည့္ေတာ့လည္း လက္ရမ္းတုိင္ အခၽြန္ ေတြ က က်ေနာ့္ခါးရုိးအလည္ကုိ ကြက္တိလာေထာက္ေနတာနဲ႕ လွဳပ္လုိ႕ေတာင္မရပါဘူးဗ်ာ ။ဦးေလး ကိုသာဒြန္းကေတာ့

လွည္းေအာက္မွာသစ္သားပုိင္း

ေတြ

ပိျပီး

ကၽြန္ေတာ္

မရွဳမလွ

အသက္ေပ်ာက္ျပီလုိ႕ ထင္ေနသတဲ့ ။သူက လွည္းဦးမွာဆုိေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ခင္ ခုန္ခ်ႏိုင္ လိုက္သတဲ့ေလ။ ေနာက္ေတာ့မွ လွည္းလက္ရမ္းေအာက္တည့္တည့္မွာ ညွပ္ေနတဲ့ က်ေနာ္က ့ ုိေတြ႕ျပီး ဆြဲထုတ္ ၾကည့္ေတာ့လည္း မရျပန္ဘူး။ သူတေယာက္ တည္း အားနဲ႕ပက္လက္လွန္ေနတဲ့ လွည္းကုိ ဘယ္ မ လို႕ ရပါ့မလဲဗ်ာ။ ပါးစပ္ကလည္း “ငါ့တူႀကီး ငါ့တူႀကီး ဘာျဖစ္သြားေသးတုန္း“ တတြတ္ တြတ္ လုပ္ေနေလရဲ႕။နာရီဝက္ တနာရီနီးပါးရွိမွာ နီးစပ္ရာ ယာခင္းက အသိေတြ အကူအညီ ေတာင္းျပီး

လွည္းကုိ မ ၊ က်ေနာ့္ကို ဆြဲထုတ္၊ လွည္းကုိ ျပန္လွန္လုပ္ရေတာ့ေပါ့ဗ်ာ ။ တကယ့္ကုိ ေသကံမေရာက္ သက္မေပ်ာက္ပါပဲ ။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အထက္က အကို ကုိေပါဟာ ကၽြန္ေတာ့္အဘုိး ေမာင္းတဲ့ လွည္းေပၚ ကအဆင္းမွာ ႏြားေတြလန္႕ရုန္းရာကေန လွည္းနင္းမိလို႕ ဆံုးခဲ့တာဗ် ။အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ႏွစ္သားေက်ာ္ေက်ာ္ ကိုေပါက ေလးႏွစ္ဝန္းက်င္ေပါ့ ။ကံႀကီးေပလုိ႕ က်ေနာ့္အကို ဇာတ္ သိမ္း သလို မသိမ္းခဲ့တာေပါ့ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

62

……………………………… ကၽြန္ေတာ္ဟာ

လွည္းနဲ႕တင္

အသက္ေဘးက

အသက္ေဘးက

လြတ္ဘူးတာမဟုတ္ဘူး

လြတ္ဘူးေသးတယ္ဗ်ာ။အဲဒါကေတာ့

။

ကားနဲ႕လည္း

ရွစ္တန္းေက်ာင္းသား

ဘဝက

ကၽြန္ေတာ့္အေဖနဲ႕ ကီလီေစ်းကေန မနက္အေစာႀကီး ေဒါ့ဂ်စ္အိမ္ရွည္နဲ႕ ကုန္အျပည့္တင္ျပီး ျပန္လာတုန္းကေပါ့ ။ ကမာရြတ္ေစ်းႀကီးထဲက ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆုိင္က ကုန္စိမ္းေရာ ကုန္ေျခာက္ပါ တင္ေရာင္းေတာ့ ညဖက္ကုိ ကီလီဒုိင္ကုိ္ဆင္းျပီး မၾကာခဏ ကုန္သြားတုိက္ရတယ္။ ကုန္တုိက္တယ္ ဆိုတာ ေစ်းသြားဝယ္တာကို ေျပာတာေလ ။ အေဖကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို အိပ္ေရးပ်က္မွာစုိးလို႕ ညဖက္ကီလီေစ်းႀကီးကို ကုန္သြားတိုက္ ရင္ မလိုက္ေစခ်င္ ဘူး။ ဒီတခါလည္း က်ေနာ္က စပ္စပ္စုစုဝါသနာပါလို႕ ဇြတ္အတင္းနားပူ တာေၾကာင့္ ေခၚသြား ျဖစ္တာပါပဲ ။ အဲဒီေန႕က မနက္သံုးနာရီခြဲေလာက္ က်ေနာ္တုိ႕ကုန္ကား ကီလီေစ်းကေန ျပန္ထြက္လာတယ္ ။ၾကက္သြန္အိတ္၊ အာလူးအိတ္ေတြ ၊ခရမ္းခ်ည္ ေသတၱာေတြ တစီးလံုးအျပည့္အသိပ္ ၾကပ္ညပ္ ေနေအာင္တင္လာတယ္။က်ေနာ္ကေတာ့

ထံုးစံအတုိင္း

၊ေသတၱာေတြၾကားမွာ အိပ္ေပ်ာ္ျပီးလုိက္လာတာေပါ့ ။

http://www.mindin.info/

ကုန္စိမ္းကုန္ေျခာက္

အိတ္ေတြ

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

63

ဇိမ္ေလးနဲ႕ ႏွပ္ျပီး လုိက္လာတဲ့ က်ေနာ္ဟာ “ သက္ခုိင္“ “သက္ခိုင္“ ဆိုတဲ့ အေဖ့ စိုးရိမ္တႀကီး ေအာ္ႏွဳိးသံေၾကာင့္

လန္႕ႏိုးလာေတာ့

အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕

“ဗ်ာ“လို႕လည္း

ျပန္ထူးလိုက္ေရာ

၊

အေဖက တုန္လွဳပ္ေနတဲ့ အသံနဲ႕ “ ငါ့သား ့ျဖည္းျဖည္းေလး ဆင္းလာခဲ့ “ တဲ့ ။ က်ေနာ္လည္း

ဘုမသိဘမသိ ေဒါ့ဂ်စ္ကားေဘးကေန ေခါင္းျပဴထြက္လုိ္က္တယ္ ။ အေဖ့ကမ္းေပးတဲ့ လက္ကို ဆြဲလိုက္ျပီး ေအာက္ေရာက္ေတာ့ မွ ကားကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ..“ေအာင္မယ္ ေလး ၊ လား၊ လား “ ….. က်ေနာ္တို႕ကုန္တင္ထားတဲ့ ေဒါ့ဂ်စ္ကားဟာ ေခ်ာက္ကမ္းပါး ဖက္မွာ ဘီးႏွစ္လံုး၊ ပလက္ ေဖာင္း ေပၚမွာ ဘီးႏွစ္လုံးတင္ျပီး ဆပ္ကပ္ထဲမွာ ကားကုိ ၾကိဳးတန္းေပၚတင္ထားသလို လွဳပ္ လွဳပ္ လွဳပ္လွဳပ္ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရသဗ် ။တကယ့္ကုိ အသည္းယားစရာပါပဲဗ်ာ ။ ေနာက္မွ

အေဖေျပာျပလို႕သိရတာက

..ကားဒရုိင္ဘာ

အိပ္ငိုက္သြားတာေၾကာင့္

ကားက

ေခ်ာက္ဆီကုိ ထုိးဆင္းသြားတာတဲ့ ။အေဖက ဒရုိင္ဘာေဘးမွာ ထုင ိ ္လိုက္လာေတာ့ သတိရွိရွိ နဲ႕

ဒရုိင္ဘာကုိ ေဘးတြန္းဖယ္ျပီး စတီယာရင္ ကုိ ဆြဲလွည့္၊ ဘရိတ္ကို လွမ္းနင္းလုိုက္ႏိုင္လုိ႕ ဆိုပဲ ။ ကီလီလမ္းကေန အထြက္ အလံုဖက္ကုိ ခ်ဳိးမဲ့ဆဲဆဲ ၊ လမ္းေဘးမွာ ေခ်ာက္ႀကီးရွိတယ္ ။ေခ်ာက္ (ေဂ်ာက္)ဆုိေပမဲ့ ေခ်ာင္းက်ယ္ႀကီး ဗ်။ လွဳိင္းေလႀကီးတဲ့အခါ ေလွသမၺာန္ အႀကီးႀကီး ေတြ ဝင္ခိုတဲ့ေနရာတဲ့ ။ ဒါေပမဲ့ ေရမရွိခ်ိန္က မ်ားေနေတာ့ ဧရာမ ေခ်ာက္ႀကီးလို ျဖစ္ေန တာ ။အဲဒီနားမွာ ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ကားေပၚက

သည္းထိတ္ရင္ဖို

ပစၥည္းေတြကုိ

သယ္ခ်ရဲတဲ့

ျဖစ္စရာေကာင္းသလဲ

ဆိုရင္

အလုပ္သမား

ရွာမရဘူးဗ်ာ။ေအးေလ

ေတာင္

ေခ်ာက္ႏွဳတ္ခမ္း၊ ။

ဘယ္ခ်ရဲပါ့မလဲ ။ ကားက ဒီအတုိင္းႀကည့္ေနတာေတာင္ လွဳပ္ေနတုန္း။တခ်က္ေလး ဟန္ခ်က္ လြဲတာနဲ႕ ေခ်ာက္ထဲကုိ လိမ့္ဆင္းသြားေတာ့မွာေလ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကရိန္းကား နဲ႕ ဆြဲတင္ မွ ရေတာ့တယ္ဗ်ာ ။အဲဒီ တႀကိမ္မွာလည္း က်ေနာ္ဟာ ေသေဘးက လြတ္ခဲ့ျပန္ ေရာ ။ကားနဲ႕ ေသရမဲ့ ကံဇာတာ ကၽြန္ေတာ့မွာပါမလာဘူးထင္ပါရဲ႕ ။ ……………………………………. ေၾသာ္ ။ အဲဒီႏွစ္ႀကိမ္တည္းနဲ႕ ယာဥ္ရထားနဲ႕ေသရမဲ့ ဇာတာပါမလာဘူးလုိ႕ ေျပာတာမဟုတ္ ရပါဘူး ။သေဘာၤေပၚက ျပဳတ္က်ျပီးေသရမဲ့ေဘး ကလည္း လြတ္ခဲ့ဘူးေသးလို႕ဗ် ။ အဲဒီအျဖစ္

ကေတာ့ မေတာ္တဆမွဳမဟုတ္ဘူး ။ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ကကုိ ေသေဘးကို မေၾကာက္ပဲမုိက္မုိက္ မဲမဲ ေသတြင္းကို ခုန္ဆင္းခဲ့တာ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

64

က်ေနာ္ဘုိကေလးဆရာအတတ္သင္တက္ေနတုန္း

ေက်ာင္းပိတ္ရက္တခု

အိမ္အျပန္ေပါ့

။ရန္ကုန္ဘုိကေလးသေဘာၤဟာ မနက္ငါးနာရီဝန္းက်င္ ေလာက္ ျမင္းကကုန္းမွာ ခဏရပ္ ေနတုန္း က်ေနာ္က

ဗိုက္ဆာတယ္ဆိုျပီး

သေဘာၤျပန္ထြက္ေတာ့မဲ့

သေဘာၤေပၚကဆင္း

ဥႀသဆြဲေရာ

၊မုန္႕ဟင္းခါးဆုိင္မွာ

ဗ်ာ

။အမွန္က

ဝင္စားေနတုန္း

ဥၾသသံၾကားၾကားခ်င္း

ျပန္ေျပးရင္မွီေလာက္တယ္ဗ်။ ခက္တာက မုန္႕ဟင္းခါးသည္က ကၽြန္ေတာ္ေပးတ့ဲ ငါးက်ပ္တန္ ကုိ ေလ်ွာက္ျပီး အေႀကြအမ္းေနတာကို ေစာင့္ေနတာနဲ႕ သေဘာၤက ကမ္းကေန ခြာပါေလေရာ ။ က်ေနာ္ေဘာတံတားထိပက ္ ေရာက္ေတာ သာသာေလာက္

ကြာေနျပီဗ်

သေဘာၤနဲ႕လုိက္ႏိုင္တာကုိ

ထိပ္ကေန

သေဘာၤေပၚကို

လႊားကနဲ

မဟုတ္ပဲ၊

ထဲမွာ

ေဘာတံတားထိပ္ကေန

ရန္ကုန္ကုိ

မစဥ္းစားမိတဲ့

ဇြတ္တရြတ္သမား

ခုန္ကူးတယ္ဆုိတာ

။

မွီေလာက္ေပမဲ့

ေနာက္

ကၽြန္ေတာ္ဟာ

ကမ္းကခြာစျပဳေနတဲ့

ကမ္းကခြာေနတဲ​ဲ့

တကယ္မုိက္မဲတဲ့

က်ေနာ္ခုန္ မယ္လုပ္တုန္းက

တလံေက်ာ္

ဒီသေဘာၤမမွီလည္း

ေနာက္ေျခႏွစ္လွမ္းေလာက္ဆုတ္ျပီး

ခုန္လိုက္ပါေလေရာဗ်ား

တလံေက်ာ္သာသာကေန ျငိမ္ေနတာမွ

။ျမင္းကကုန္းကေန

ေခါင္း

ေဘာတံတား

သေဘာၤဟာ

သေဘာၤေပၚကုိ

အလုပ္ဗ်။သေဘာၤက ေနာက္ဆုတ္ခ်ိန္ရယ္

ခုန္ေနခ်ိန္ရယ္ေပါင္းလုိက္ေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္လြဲသြားျပီး ေျခတဖက္ပဲ သေဘာၤနံကုိ နင္းမိ ေတာ့တယ္။ကံက

ႀကီးခ်င္ျပန္ေတာ့

သေဘာၤနံေပၚကို ေျခတဖက္နင္းရင္း

ေနာက္လန္ေနတဲ့

က်ေနာ့္ဆီကုိ လက္တဖက္ေရာက္လာလို႕ ဆြဲတက္လုိ္က္တာ ေသတြင္းက လြတ္ခဲ့ျပန္ေရာဗ်ာ ။သေဘာၤနဲ႕ေဘာတံတားၾကားက်လုိ႕ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မွ ေရမကူးတတ္တာေသဘုိ႕ပဲ ရွိတာေပါ့ ။ ………………………………. ေသေဘးက

လက္မတင္လြတ္ခဲ့တာေတြကို

ေလ်ွာက္ေျပာေနရင္ေတာ့

ကုန္ႏုိင္မယ္ေတာင္

မထင္ပါဘူးဗ်ာ ။ေလးတန္းေက်ာင္းသားဘဝက ေက်ာင္းေျပးျပီး ျမိဳ႕ပတ္ရထားလုိက္စီးတုန္းက ရထားေပၚက ျပဳတ္က်တာေတာင္ မေသခဲ့တာ ။သူေဌးေပါက္စ ဘဝေရာက္ခါစက ဂ်စ္ကားကုိ

ကုိယ္တုိင္ေမာင္းျပီး မဂၤလာဒံုဖက္ကုိ အသြား နံမည္ႀကီး ကိုးေလာင္းေကြ႕မွာ စလစ္ျဖစ္ျပီး ကား တပါတ္လည္သြားတာေတာင္

လမ္းေဘး

ေဂ်ာက္ထဲထုိးမက်လို႕

မေသခဲ့တာ

။

လူလည္

လူရွဳပ္ဘဝနဲ႕ ထင္တုိင္းႀကဲေနတဲ့ ဘဝမွာ အခ်ိန္မေတာ္ည သန္းေခါင္ေက်ာ္ တစ္နာရီေလာက္ မွာ မူးမူးနဲ႕

ေမာင္းလာလုိက္တာ

ထိုးဆင္းသြားတာေတာင္

ေခ်ာင္းဝေက်ာင္းနားက

မေသခဲ့တာ။

အမ်ားပိုင္ပစၥည္းကာကြယ္ေရးအက္ဥပေဒ

ေသဒဏ္နဲ႕ ပုဒ္မ

ေျမာင္းႀကီးထဲကုိ

တသက္တကၽြန္း

(၃)နဲ႕

ကားေရာလူပါ

ျပစ္ဒဏ္ထုိက္တဲ့

တရားစြဲခံရရာက

လြတ္ခဲ့တာ။

ႏုိင္ငံေရးပုဒ္မ ၁၇(၁)၊၅(ည)ေတြကေန လြတ္လာခဲ့တာ ။အုိ .. စံုလုိ႕ပါပဲဗ်ာ ။တခါတခါ က်ေနာ္ဟာ လူ႕ေလာကႀကီး ထဲကို ေရာက္လာျပီး လုပ္စရာ အလုပ္ေတြ အစံုအလင္ ဆံုးခန္းတိုင္ မလုပ္ရေသး လို႕ မေသႏုိင္ခဲ့ ေသးတာမ်ားလား စဥ္းစားမိပါရဲ႕ဗ်ာ ။ဥပမာ ၊အခု က်ေနာ္လုပ္ေနတဲ့ မဂ္တရား ၊ဖိုလ္တရား ရွာ တာမ်ဳိးက အစေပါ့ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

65

……………………………….

ကိုယ္ေသေဘးလြတ္တာေတြေျပာကာမွ ေသျခင္းတရားအေႀကာင္းေျပာခ်င္စိတ္ေပါက္လာ တယ္ ဗ်ာ ။ က်ေနာ့္ဘဝထဲမွာ အေမဟာ ေရာဂါေဝဒနာနဲ႕ ကြယ္လြန္ခဲ့ေပမဲ့ က်ေနာ့္အကို နဲ႕အေဖဟာ ဘယ္လိုမွ ေတြးထင္မထားတဲ့ အေၾကာင္းေတြနဲ႕ ရုတ္တရက္ ကြယ္လြန္ခဲ့ၾက တာကလား။ ေသျခင္းတရားဆုိတာ

ေတာ္ေတာ္ထူးဆန္းတာဗ်။

တခ်ဳိ႕

မ်က္စိေအာက္မွာတင္

ျဗဳန္းဆုိ

ေသကုန္တယ္။ တခ်ဳိ႕ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မရွိေတာ့ပါဘူး ဆုိတဲ့အေျခအေနမွာ ႏွစ္နဲ႕ခ်ီျပီး အသက္ မထြက္ျပန္ဘူး။ က်ေနာ္က ငယ္ငယ္တုန္းက ကမာရြတ္ေစ်းႀကီးမွာ ႀကီးျပင္းခဲ့တာဆုိေတာ့ က်ေနာ္ ေသခ်ာ ႀကံဳဘူးခဲ့တဲ့ေသျခင္းတရားေတြဟာ အဲဒီနားတဝိုက္က ျဖစ္ေနတယ္ ။က်ေနာ့္ စိတ္ထဲမွာ တုန္လွုဳပ္သြားဘူးတဲ့ အုတ္တံတုိင္းႀကီး

အျဖစ္က

ကမာရြတ္

ေစ်းႀကီးေရွ႕က

ျပဳိက်တုန္းကေပါ့ဗ်ာ။မွတ္မိသေလာက္ဆုိရင္

ေဇယ်ဝတီဘုန္းႀကီး

ေက်ာင္း

၁၉၇၅ ဝန္းက်င္၊ ကၽြန္ေတာ္

ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝေလာက္ကေပါ့ ။ အဲဒီေဇယ်ဝတီေက်ာင္းအုတ္တံတုိင္းႀကီးဟာ

ကမာရြတ္ေစ်းေရွ႕တည့္တည့္

ကားလမ္းေဘး

မွာရွိေနတာဆိုေတာ့ အဲဒီ အုတ္တံတုိင္းႀကီးေဘးမွာ မနက္ပုိင္းဆုိ ပ်ံက်ေစ်းသည္ေတြ ေစ်း ေရာင္းေနႀကတာေလ။တကယ္ေတာ့

အုတ္တံတိုင္းႀကီး

ခပ္ယိုင္ယိုင္ျဖစ္ေနတာႀကာပါျပီ။

က်ေနာ္လည္း ျမင္ေတြ႕ေနတာပါပဲ ။ဘယ္သူမွလဲ ဒီအုတ္တံတုိင္းႀကီး ဝုန္းကနဲ ျပိဳက်မယ္ ဆိုတာ ေတြးမိႀကဟန္မတူပါဘူး။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

66

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ တေန႕မနက္ ကုိးနာရီေလာက္မွာ ေစ်းစည္ေနတုန္း၊အဲဒီအုတ္တံတုိင္းႀကီး ေဘးမွာ ပ်ံက်ေစ်းသည္ေတြေရာ၊ ေစ်းဝယ္ေတြပါ စည္ကားေနတုန္း ျပိဳက်ပါေလေရာဗ်ာ။ ေစ်းေရာင္းေစ်းဝယ္ဆယ္ေယာက္ေလာက္ဟာ ေရာက္ျပီ

ဘာမွန္းမသိလုိက္ပဲ

းအသက္ေပ်ာက္ကုန္ၾကေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။

က်ေနာ္လည္း

အုတ္နံရံႀကီးေအာက္ အုတ္တံတုိင္း

ျပဳိတယ္

ႀကားလုိ႕ေစ်းထဲကေန ေျပးၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဆယ့္ငါးေပေလာက္ ရွိတဲ့ အခန္းေပါင္း ေလးခန္း

ေလာက္ ျပိဳက်တာကလား။ဝုိင္းႀကည့္ေနတဲ့လူေတြကသာ ဘယ္သူပိေနတယ္ ဘယ္သူပါသြား ျပီး စြတ္ေအာ္ ေနေပမဲ့ ကယ္ဘုိ႕ဆုိတာဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ေအာ္ .. ဒီအုတ္တံတုိင္းႀကီးေဘးမွာ ေစ်းေရာင္းေနတဲ့သူမွန္သမ်ွ က်ေနာ္အကုန္သိေနတယ္ ဗ်ာ။ အမ်ဳိးသမီးတေယာက္ဆုိ

ကိုယ္ဝန္ေန႕ေစ့လ

ေစ့ႀကီးနဲ႕

အဲဒီမနက္ကေတာင္

အဲဒီ

အုတ္

တံတုိင္းႀကီးေဘးကို က်ေနာ္ေရာက္ခဲ့ေသးတာပဲ ။က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ေသျခင္းတရားကုိ အထိတ္ တလန္႕ စျဖစ္မိတာ အဲဒါ ပထမဆံုးအႀကိမ္ေပါ့။ ………………………………………. ေဇယ်ဝတီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဆုိလို႕ေသျခင္းတရားနဲ႕ပတ္သက္ျပီး လုပ္ခဲ့ဘူးတာအမွတ္ရေသး ေက်ာင္းက

တယ္ဗ်ာ။

ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္

က်ေနာ္သြား

က်ေနာ္စပ္စပ္စုစုလုိက္

စပ္စုတာက

ပ်ံလြန္ေတာ္မူတဲ့

စ်ာပနဗ်

အဲဒီေဇယ်ဝတီဘုန္းႀကီး

။ထူးဆန္းတာတခုက

အဲဒီ

ဆရာေတာ္ ဦးဥကၠဌ ဟာ ပ်ံလြန္မဲ့ ေန႕မွာ ေန႕ဆြမ္းဘုဥ္းေပးျပီး သူ႕ဒကာေတြကို ေနာက္ဆံုး တရားေတြဘာေတြ ေဟာခဲ့ေသးဆုိပဲ။ ေအာ္ .. ။ လူေသလူျဖစ္ေဟာတဲ့ ဦးဥကၠဌ မဟုတ္ဘူး ဗ်။ ဒီဆရာေတာ္က

တျခားပါ။ဘာေတြေဟာခဲ့တယ္ဆုိတာ

သားအရြယ္ေလာက္ပဲ

ရွိေသးေတာ့

မေျပာတတ္

က်ေနာ္လည္း

ငါးတန္း

ဘူး။ေသခ်ာတာကေတာ့

ေက်ာင္း

အက်င့္သီလ

ျပည့္စံုတယ္ဆိုျပီး အဲဒီဆရာေတာ္ကို အဲဒီေဇယ်ဝတီ ေက်ာင္းမွာပဲ သူသက္ရွိထင္ရွား ကုိယ္ခႏၶာ အခ်ဳိးအစား အတုိင္း ေက်ာက္ရုပ္တု ထုထားတာေတာ့ အခုထက္ထိ မွတ္မိေန ေသးတယ္ ။ အဲဒီ

ဆရာေတာ္ရဲ႕

ဘုန္းႀကီးပ်ံက

ေတာ္ေတာ္ကို

စည္ကားတာကလား

။က်ေနာ္လည္း

ဧယဥ့္က်ဴးတယ္ဆုိတာ အဲဒီေတာ့မွ ေသခ်ာျမင္ဘူး တာဗ် ။ မွတ္မိဆုိ ဧယဥ့္လာက်ဴးတာ က ရုပ္ရွင္မင္းသမီးႀကီး ေဒၚၾကည္ၾကည္ေဌးေလဗ်ာ ။ဒါနဲ႕ ဘုန္းေတာ္ႀကီးအေလာင္းကုိ မီးရွဳိ႕မဲ့ေန႕ ေရာက္လာပါေလေရာ ။နည္းနည္းေနာေနာ ကားတန္းႀကီလားဗ်ာ ။ဘုန္းေတာ္ႀကီး အေလာင္း ကို တင္ထားတဲ့ ျပႆဒ္ပံုေလာင္တုိက္တင္ထား တဲ့ကားပါဆုိ ကားအစီးေရငါးဆယ္ေလာက္ ကို ရွိမယ္ထင္ပါရဲ႕ ေနရာက

။ထီးျဖဴမိုးတဲ့

နတ္သားေတြလည္း

ႀကံေတာသုႆန္မွာဆုိေတာ့

က်ေနာ္

ပါေသးသဗ်ာ လည္း

။ဆရာေတာ္ကုိ

ႀကံေတာအထိ

သျဂၤဳဟ္မဲ့

လုိက္သြားတယ္

။ဘယ္ကလာ ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီး စ်ာပနကို လိုက္ပုိ႕ တာ ဟုတ္ရမွာလဲ ။ လမ္းတေလ်ာက္မွာ ပိုက္ဆံႀကဲလုိ႕ လုိက္လုရင္း ပါသြားတာ ဗ်။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

67

လုိက္ရမယ္ဗ်။ ႀကဲတဲ့ပိုက္ဆံေတြက က်ပ္တန္ေတြခ်ည္းပဲ ။အဲဒီေခတ္က တက်ပ္ဟာ ေတာ္ ေတာ္တန္ဘုိးရွိတာကလား ။အဲဒီေန႕က က်ေနာ္ တေယာက္တည္းလုတာေတာင္ အေၾကြေရာ က်ပ္တန္ပါေပါင္းရင္ ေျခာက္က်ပ္ ေလာက္ ရခဲ့တယ္ထင္ပါရဲ႕ ။ ႀကံေတာသုႆန္လည္း ေရာက္ေရာ ပရိႆတ္ေတြ ပိုက္ဆံလုိက္လုတဲ့ ကေလးေတြ အကုန္ နီးပါး ျပန္ေပမဲ့

က်ေနာ္က

မျပန္ဘူး

။ျဖစ္ပံုက

ဒီဘုန္းေတာ္ႀကီး

အေလာင္းကို

မီးရွုဳိ႕တာကို

ကုိယ္တုိင္ျမင္ခ်င္လို႕က်န္ေနခဲ့တာ ။က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ဒီဆရာေတာ္ဟာ ဘုန္းတန္ခိုး ရွိတယ္ လုိ႕ သူေျပာငါေျပာေျပာေနၾကေတာ့ သူ႕ကိုမီးရွဳိ႕ရင္ ေလာင္မွေလာင္ပါ့မလား ။မီးေတာက္ထဲက ေန ဆရာေတာ္ျပန္ထလာမလား ကေလးအေတြး ေတြ နဲ႕ေပါ့ဗ်ာ ။ ဆရာ့ေတာ့္အေလာင္းကို လုိက္ေတာ့

သနပ္ခါးထင္းပံုႀကီးေပၚကိုတင္၊

မီေတာက္ႀကီးဟာ

ဟုန္းဆုိ

အထက္ကို

ဓာတ္ဆီေတြေလာင္းျပီး တက္သြားလုိက္တာ

မီးစရွဳိ႕

ခပ္ျမင့္ျမင့္မွာ

အမိုးလုိလုပ္ထားတဲ့ ပိတ္စႀကီးဟာ အေပါက္​္ႀကီးျဖစ္သြားသဗ် ။မီးညြန္႕တက္ရိုက္လိုက္တာ ေလ။

တာဝန္ခံမီးသျဂိဳဟ္တဲ့ လူေတြကေတာ့ ခပ္ေဝးေဝးမွာေနၾကဘို႕ ေအာ္ဟစ္ သတိေပး ေပမဲ့ က်ေနာ္ကေတာ့ စိတ္ဝင္တစား တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေရွ႕တုိးျပီး ဆက္ၾကည့္တာပါပဲ။ မီးစရွဳိ႕ျပီး ဆယ္မီးနစ္ေလာက္လည္း ရွိေရာ မီးေတာက္ေတြၾကားမွာ ဆရာေတာ့္ အေလာင္း ဟာ ပက္လက္ကေန

ထထိုင္သလို

ျဖစ္လာတယ္

ဗ်ာ။

က်ေနာ္လည္း

ရုတ္တရက္ဆိုေတာ့

လန္႕သြားတယ္ ။လန္႕သာလန္႕တယ္ က်ေနာ္ကေတာ့ ေသခ်ာၾကည့္ေနလိုက္တာ ဆရာေတာ္ ေပါင္ကေန ထြက္လာတဲ့ အဆီေတြ တဖ်စ္ဖ်စ္မီးေလာင္တာေတာင္ ျမင္ေနရတယ္ ။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ

ဝါးလံုးရွည္ကိုင္ထားတဲ့

အေလာင္းႀကီးကို

ဝုန္း

ဆုိ

လူႏွစ္ေယာက္က

ထထိုင္သလို

ျဖစ္ေနတ့ဲ့

ပစ္ထုိးလိုက္ၾကသဗ်ာ။လက္စသတ္ေတာ့

ဆရာေတာ့္

မီးအပူရွိန္ေၾကာင့္

အေႀကာေတြ ရုန္းျပီး ထထိုင္သလို ျဖစ္လာတာကိုး ။အမယ္ ။ ဝါးလုံးနဲ႕ လွမ္းထုိးတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္အားစိုက္ျပီး ထုိးေနၾကရတဲ့ ပံုပဲဗ် ။ေနဦး ၊ အေလာင္းကို မီးရွဳိ႕လုိ႕ ထြက္လာတဲ့ ထြက္လာတဲ့ အနံ႕က ဘယ္လုိအနံ႕ႀကီးမွန္းမသိဘူးဗ်ာ ။ ေနာက္တေန႕

ဘုန္းေတာ္ႀကီးစ်ာပန

မီးသျဂၤဳဟ္တာကို

က်ေနာ္အစအဆံုး

သြားၾကည့္ခဲ့တဲ့

အေႀကာင္း အေမသိသြားေတာ့ ဆူလုိက္တာဗ်ာ။ “ သက္ခုိင္ရယ္ ၊ လူေသေကာင္ အေညွာ္ ဟာ အနာရွိတ့ဲသူ

ခံမိရင္

အနာရင္းျပီးေသတတ္တယ္

သားရဲ႕

ေတာ္ေတာ္လန္႕သြားတယ္ ။ ………………………………

http://www.mindin.info/

“

ဆုိေတာ့

မွ

က်ေနာ္လည္း

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

စပ္စုတဲ့ဘဝမွာေတာ့

68

ေခြးရူးျပန္ေရာဂါနဲ႕ေသတ့ဲ

အေလာင္းကိုလည္း အေခါင္းထဲထည့္ထားျပီး

ေလးရက္ေလာက္အၾကာမွာဖြင့္ၾကည့္တာကိုလည္း မေမ့ႏုိင္စရာ ျမင္ခဲ့ဘူးတယ္ ။ ေသတာက က်ေနာ့္ညီတဝမ္းကြဲ ေမာင္ၾကည္ဝင္းတဲ့ ။ ဆင္မလိုက္သေဘာၤက်င္းမွာ အလုပ္လုပ္တဲ့ ဦးေလး

ကိုေက်ာ္ႏိုင္ရဲ႕ သား အႀကီးဆံုးေပါ့ ။ၾကည္ဝင္းေသေတာ့ ကိုးႏွစ္သားေလာက္ရွိျပီဗ် ။ က်ေနာ္ က ရွစ္တန္းေက်ာင္းသားေလာက္ေပါ့ ကိုက္လုိက္ရာကေန

။

လမ္းထဲက

ေလးငါးရက္ေနေတာ့

ေခြးသားအုပ္မတေကာင္က

ၾကည္ဝင္းေခြးရူးျပန္ေတာ့ပဲဗ်ာ

ၾကည္ဝင္းကုိ ။အစကေတာ့

ဘယ္သူမွ ေခြးရူးျပန္မွန္းမသိၾကဘူး ။ အပမွီသလုိလုိ ၊အဖ်ားႀကီးသလိုလို တေယာက္တခြန္း ေလ်ွာက္ေျပာၾကတာပါပဲ

။ဂေယာင္ဂတမ္းေတြ

ဘာေျပာသလဲမေမးနဲ႕ဗ်ာ။

ေတာင္တခြန္း

ေျမာက္တခြန္း ေျပာလုိေျပာ ၊ အလန္႕တၾကားထေအာ္လုိေအာ္ ။ မီးေရာင္တုိ႕ ေရတို႕ျမင္ရင္ ပိုဆုိးတယ္ဗ်ာ ။က်ေနာ္စိတ္မေကာင္းျခင္းႀကီးစြာ ျဖစ္ရတာက ၾကည္ဝင္းဟာ ဆံုးခါနီးဆဲဆဲမွာ က်ေနာ့္ကို“ကိုႀကီးသက္ခုိင္“ “ကိုႀကီးသက္ခုိင္“ တဖြဖြေခၚျပီး က်ေနာ္သူ႕ကို ေက်ာပိုး ထားရင္ ခဏ ျငိမ္ျငိမ္သြားသဗ်ာ ။အရပ္ထဲက သူေျပာငါေျပာေတြ ေလ်ွာက္လုပ္ေနလုိက္တာ ေဆးရံု ေတာင္ မေရာက္လုိက္ရွာပါဘူးဗ်ာ ။သန္းေခါင္ေက်ာ္ သံုးနာရီေလာက္မွာ ဆံုးရွာတာပါပဲ ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့

ၾကည္ဝင္းဆံုးတဲ့

အခ်ိန္မွာ

ဦးေလး

ကိုေက်ာ္ႏုိင္တို႕လင္မယား

စကားမ်ားျပီး

သူ႕မိန္းမ မေစာၾကည္က ခေနာင္တုိဖက္ကို ထြက္သြားတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ေနသဗ်ာ ။သူ႕အေမကို လုိက္ေခၚဘုိ႕အတြက္ ေသလုိ႕ပဲလား

၊

အေလာင္းကုိ

ငါးရက္ထားမယ္လုပ္ၾကပါေလေရာ

ရာသီဥတုပူလုိ႕ပဲလားေတာ့

မေျပာတတ္ပါဘူးဗ်ာ

။

။ေခြးရူးျပန္ေရာဂါနဲ႕ အေခါင္းေအာက္မွာ

ေက်ာက္ဖရံုသီးထားတဲ့ၾကားက ေလးရက္ေျမာက္ တဲ့ေန႕မွာ တလမ္းလံုးမခံႏုိင္ေအာင္ အပုပ္နံ႕

ထြက္လာပါေလေရာ ။ဒီေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲက နားလည္တတ္သိတဲ့ လူေတြက အေခါင္းဖြင့္ျပီး

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ပါးစပ္ထဲကို

69

မီးျခစ္ေက်ာက္ထည့္ရတယ္

။

ေရနံဆီေလာင္းရတယ္

အၾကံေပးၾကတာနဲ႕

လိုက္လုပ္ၾကေရာဆုိပါေတာ့ ။ အေခါင္းလည္း

ဖြင့္ေရာ

က်ေနာ္လည္း

ရစ္သီရစ္သီလုပ္ေနရာကေန မရဲတရဲ တခ်က္လွမ္း

ၾကည့္မိလုိက္သဗ်ာ။ေအာင္မယ္ေလး။ေမာင္ၾကည္ဝင္း

ရဲ႕

မ်က္လံုးႏွစ္လံုးဟာ

ေရေႏြးၾကမ္း

ပန္းကန္ေလာက္ေတြျဖစ္ေနျပီဗ်ာ ။သူ႕အေမ မေစာၾကည္ ဆုိ တခ်က္ၾကည့္ျပီးေနာက္ကို ေျခလွမ္း သံုး လွမ္းေလာက္ ဆုတ္သြားသဗ် ။ေအာ္ .. ။အမိနဲ႕သား ဆုိေပမဲ့ ေသလုိ႕ ရုပ္ပ်က္ ဆင္းပ်က္ ျဖစ္တဲ့ အခါ ဒီလိုျဖစ္တတ္ပါကလားလို႕သာ သံေဝဂရမိေတာ့ပါပဲ ။ …………………………………. ဒါတင္ဘယ္ကမလဲ ။ ကမာရြတ္ေစ်းႀကီးထဲမွာ ကိုျမင့္သိန္း အသတ္ခံရတုန္းကလည္း က်ေနာ္ လုိက္စပ္စုခဲ့ေသးတာပဲ ။ အဲဒအ ီ ျဖစ္ဟာ ၁၉၈၂ ဝန္းက်င္ မွာ ျဖစ္ခဲ့တာဗ် ။ ကုိျမင့္သိန္းဆုိတာ ကမာရြတ္ေစ်းႀကီးထဲမွာ အဂၤလိပ္ေဆးမ်ဳိးစုံေရာင္းတယ္ဗ်။ သူက အသက္ ေလးဆယ္ဝန္းက်င္ေလာက္ရွိမယ္။ သူနဲ႕မယား ညီအကုိ ကိုျမင့္ဦးဆိုတာက က်ေနာ္နဲ႕ေတာ္ ေတာ္ကို ရင္းႏွီးတယ္ဗ်ာ။ကိုျမင့္ဦးအေဖက ကမာရြတ္ေစ်းႀကီးထဲမွာ ကုန္ေျခာက္ဆုိင္ အႀကီး ႀကီး ဖြင့္ထားတယ္။သူတုိ႕က တရုတ္လူမ်ဳိးေတြဗ်။ ကုိျမင့္ဦးရဲ႕ စိတ္ဓာတ္နဲ႕ခံယူခ်က္ကလည္း နည္းနည္းဆန္းတယ္ဆုိရမယ္။ သူက ဆယ္တန္း နဲ႕ေက်ာင္းထြက္ထားျပီး

သူ႕မိရုိး

ဖလာ

ကုန္စံု

ဆုိင္အလုပ္ကုိ

သိပ္စိတ္ဝင္စား

ပံုမရဘူး။

က်ေနာ္နဲ႕အတူ သစ္ကုန္သည္ လုိက္ လုပ္ဘူးတယ္။ ကန္ထရုိက္တုိက္ေတြ လုိက္ေဆာက္ဘူး တယ္ ။အဲဒီနယ္ေတြက သူ႕အတြက္ စိမ္းေနေလေတာ့ ဟုိစပ္ဒီစပ္ ကၽြမ္းဝင္ႏွံ႕စပ္ျပီး ပညာ ေလး မေတာက္တေခါက္ တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို အထင္ ႀကီးေနပံုရတယ္ ။ အဲဒီေန႕ မနက္ခုႏွစ္နာရီေလာက္က ကိုျမင့္သိန္းဟာ သူ႕မိန္းမ မျမျမကုိ စက္ဘီးေလးနဲ႕ ခါတုိင္း လိုပဲ

သုခလမ္းကေန

ကမာရြတ္ေစ်းထဲကုိ

ဝါသနာပါလုိ႕သာစီးေနတာ

သူ႕စီးပြားေရးက

တင္ကိုျမင့္သိန္းကဝက္သား

ကားေမာင္းတဲ့

လုိက္ပုိ႕တယ္။ကုိျမင့္သိန္းက ကားစီးႏိုင္တဲ့

အေျခအေနဗ်။

စက္ဘီးကုိ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့

ကမာရြတ္ေစ်း အဝင္ဝ မွာဝက္သားတင္ တဲ့ ကားနဲ႕ တုိက္မိမလို ျဖစ္သြားပါေလေရာ။ ဒီမွာ လူကို

ဆဲလုိက္

မိသတဲ့

ဗ်ာ။ဆဲလိုက္ေတာ့

ဝက္သားကား ယာဥ္ေမာင္း ကလည္း ကားထဲက ထြက္ျပီး တေယာက္တခြန္း ဆဲၾကဆုိၾက ၊ႀကိမ္းၾက

ေမာင္းႀက

ေပါ့ဗ်ာ

။ဒါနဲ႕

ေဘးလူေတြကဝုိင္းဖ်န္

ေျဖလိုက္ေတာ့

ျငိမ္သြားၾကေရာတဲ့ ။ပြဲျပီးသြားျပီထင္ခဲ့ေပမဲ့ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ပြဲက မျပီးဘူးဗ်ာ။

http://www.mindin.info/

ႏွစ္ဖက္လံုး

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

70

တနာရီသာသာေလာက္အၾကာမွာ

ဝက္သားကား

ယာဥ္ေမာင္းဟာ

ဆင္မလုိက္ဝက္သတ္ရံုက

လူမုိက္ေတြကုိ ေခၚလာျပီး ကိုျမင့္သိန္း ထုိင္ေနတဲ့ ေစ်းဆုိင္ေရွ႕ေရာက္လာျပီး ဝက္သတ္တဲ့ ဓားနဲ႕ဆုိင္ေပၚတက္ထုိးလုိက္တာ ကုိျမင့္သိန္းတေယာက္ ပြဲခ်င္းျပီးပါေလေရာ ။ ကုိျမင့္သိန္းေသတဲ့ အခ်ိန္ က်ေနာ္ေစ်းထဲမွာ မရွိပါဘူး။ ပတ္သက္လာပံုက ကိုျမင့္သိန္း နာေရး

အတြက္လုိအပ္တာလုိက္လုပ္ဘုိ႕ ကိုျမင့္ဦးက က်ေနာ့္ကုိ အကူအညီေတာင္းတာနဲ႕ေရခဲတုိက္ ကေန အေလာင္းထုတ္တာ အေလာင္းျပင္တာေတြ လုပ္ဘုိ႕လုိက္သြားရတယ္ဆုိပါေတာ့။ ဒီမွာ အခက္အခဲရွိေနတာက လူသတ္မွဳျဖစ္ေနေတာ့ ဆရာဝန္စစ္ခ်က္ယူတာ ရင္ခြဲစစ္ေဆး တာ ေတြက ဟုိဝင္ဒီထြက္ကိစၥေတြ

ရွိေနေတာ့

အသုဘခ်မဲ့အခ်ိန္မီွေအာင္

လူလည္က်ေနာ့္ကုိ

မရမက

လာေခၚေနတာ ေပါ့ဗ်ာ ။ ဒီေတာ့

ကၽြန္ေတာ္ဆုိတဲ့ေကာင္ကလည္း

ဆရာသာတင္ရင္

ေမာင္မျငင္းဆုိတဲ့အထဲမွာ

ပါေလေတာ့ အသုဘခ်မဲ့ေန႕ မနက္ရွစ္နာရီေလာက္ ကတည္းက ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီး ေရခဲတိုက္

ကုိ ေရာက္ေနခဲ့တယ္ ။တေယာက္တည္းေတာ့ဘယ္ဟုတ္မလဲဗ်။ ကိုျမင့္ဦးရယ္ ၊သူ႕အေပါင္း အသင္းေတြထဲက ကိုျမသိန္း၊မွဳံႀကီးနဲ႕ ကိုေက်ာ္ဦးတို႕ လည္း ပါတယ္ ။ေအာ္ .. ။ ေမ့ေနလို႕ ၊နံမည္ႀကီးဖဲသမားေက်ာ္ဦးက ကိုျမင့္ဦး ေယာက္ဖ ဗ် ။ကိုေက်ာ္ဦး ညီမ ဝါဝါ့ကုိ ကိုျမင့္ဦးက ယူထားတာ။စုစုေပါင္း

မသာကိုယ္စားလွယ္ငါးေယာက္ဟာ

အေလာင္းကို

သြားမထုတ္ခင္

မနက္ဖက္ႀကီး နီးရာ အရက္ရတဲ့ စားေသာက္ဆုိင္တဆိုင္ဝင္ျပီး ရဲေဆးတင္လုိက္ရေသး တယ္ဗ် ။ ထင္ထားသလိုပါပဲဗ်ာ။ အခ်ိန္မွီအေလာင္းျပင္ႏိုင္ဘို႕ အေလာင္းကိုလြယ္လြယ္နဲ႕ ထုတ္မရဘူး

ျဖစ္ေနတယ္ ။ဆရာဝန္ေဆးစာအတည္မျဖစ္ေသး လို႕ ထုတ္မရေသးတာတဲ့ ။ ဒါနဲ႕ ပဲ ျမန္မာ့ ျပည္ဓေလ့ထံုးစံအတုိင္း ေဖာေဖာသီသီ ေရထုတ္ျပီး ကမ္းလွမ္းလိုက္ေတာ့ အဆင္ေျပသြား ေရာ ဆိုပါေတာ့

။

တကယ္တမ္းကိုျမင့္သိန္းအေလာင္းကို

သြားၾကည့္ၾကေတာ့

အကုန္လံုး

အရက္မူးေနတာေတာင္ တြန္႕ဆုတ္တြန္႕ဆုတ္ ျဖစ္ေနၾက တယ္ဗ်ာ ။တခုေတာ့ ရွိတယ္ ။ သူတို႕က ကိုျမင့္သိန္းနဲ႕ သိပ္ရင္းႏွီးေနလုိ႕ပဲလား။ က်ေနာ္က ကိုျမင့္သိန္းနဲ႕ သိပ္မရင္းႏွီးလုိ႕ ပဲလားေတာ့ မဆုိႏိုင္ဘူး ။က်ေနာ့္စိတ္ထဲေတာ့ ေႀကာက္စိတ္ သိပ္မရွိလုိပဲ ။ အေလာင္းထားတ့ဲ အေလာင္းဟာ

အေအးခန္းထဲကို သံမံတလင္းေပၚမွာ

က်ေနာ္ဦးေဆာင္ျပီး ပက္လက္ႀကီးဗ်

ဝင္သြားေတာ့

ကိုျမင့္သိန္း

။ဘယ္ဖက္ရင္အံုေအာက္မွာလည္း

ဓားဒဏ္ရာ အႀကီးႀကီးကို ျမင္ေနရတယ္ ။ဓားဝင္ထားတဲ့ ဒဏ္ရာဟာ ခပ္ေစာင္းေစာင္း ပံုစံ ဗ်။ အရွည္ ေျခာက္လကၼေလာက္ရွိမယ္ ။ထုိးလိုက္တဲ့ ဓားဟာ အျပားႀကီးထင္ပါရဲ႕ ။အေအးခန္း ေစာင့္ ဝန္ထမ္းက အေလာင္းကုိ သယ္ခါနီး မလိုက္တဲ့အခါ အေလာင္းဟာ ေမွာက္ခံုျဖစ္ သြားျပီး ေနာက္ေက်ာမွာ

ေပါက္ထြက္ေနတဲ့

ေျခာက္လကၼေက်ာ္

။အေအးခန္းထဲမွာမို႕ ထင္ပါရဲ႕ ။ေသြးေတာ့ထြက္မေနေတာ့ဘူးဗ် ။ ………………………………………

http://www.mindin.info/

ဒဏ္ရာႀကီးကို

ျမင္ရျပန္ေရာ

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) အဲဒီအခ်ိန္မွာ

71

ေဆးစာရြက္ခဏေစာင့္ပါအံုး

အေအးခန္းထဲက

တျခားအေလာင္းေတြကို

လို႕ေျပာတာနဲ႕

က်ေနာ္လည္း

ခပ္မူးမူးဆုိေတာ့

ေလ်ွာက္ၾကည့္ေနလုိက္မိတယ္

။တေနရာမွာ

ထူးထူးျခားျခား မိန္းမအေလာင္းတေလာင္းေတြ႕ရသဗ်ာ ။ အဲဒီမိန္းမအေလာင္းက ထံုးစံ အတိုင္း အဝတ္အစားမရွိဘူး ။ ထူးဆန္းတာက အဲဒီအမ်ဳိးသမီးအေလာင္းရဲ႕ ဒူးေခါင္း ေလာက္နားမွာ ေမြးကင္းစကေလးေလး

အေလာင္းတေလာင္း

က်ေနာ္လည္းနားမလည္ႏိုင္လုိ႕

စပ္စုလိုက္ေတာ့မွ

။ေန႕ေစ့လေစ့ႀကီးကားတုိက္ခံရတာတဲ့ ေတာ္ေတာ္နင့္သြားသဗ်

။

။

က်ေနာ္လည္း

ကပ္လ်က္ေတြ႕ရသဗ်ာ။

ဒီအမ်ဳိးသမီးဟာ

ဆုိးလိုက္တဲ့

ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ဆုိပဲ

အျဖစ္ပါလားဗ်ာ

အေလာင္း

ေတြ

။က်ေနာ့္ရင္ထဲ

တေလာင္းျပီးတေလာင္း

ေလ်ွာက္စပ္စုျပီး ေသျခင္းတရား ဆို တာ ဘယ္လိုဟာႀကီးပါလိမ့္၊ လူေတြရဲ႕ ေသမဲ့ေန႕ဟာ အဆင္သင့္

ႀကိဳတင္

သတ္မွတ္

ထားျပီး

သားလား

၊

ေသမဲ့အေၾကာင္းအရာဟာလည္း

ဒီအတုိင္းျဖစ္ရမယ္လို႕ ျပဌာန္းျပီးသား ၊အဲဒါေတြ ကိုေက်ာ္လြန္ လြတ္ေျမာက္ ႏုိင္တဲ့ နည္းလမ္း ေကာ ရွိေလသလား ၊ ေတာင္ေတာင္ အီအီ ေလ်ွာက္စဥ္းစားေနပါတယ္ ။မတ္တပ္ရပ္ စဥ္းစားရင္း၊ ေတာင္ေလ်ွာက္

ေျမာက္ေလ်ွာက္

ေက်ာက္ခံုေလးတခုေပၚ

ေညာင္းလာတာနဲ႕

ပက္လက္လွန္ျပီး

အေအးတုိက္

ထဲမွာ

နဖူးေပၚလက္တင္ထားလို္က္တာ

ေတြ႕တဲ့

ဘယ္လိုလုပ္

အိပ္ေပ်ာ္သြားမွန္း မသိလုိက္ ပါဘူးဗ်ာ ။ ကိုျမင့္ဦး အလန္႕တၾကားလာႏိုးေတာ့မွ ႏိုးေတာ့တယ္ ။ ကိုျမင့္ဦးကေတာ့ မ်က္စိ မ်က္ႏွာ ပ်က္ျပီး “သက္ခုိင္ရာ ။ ဒီမွာလာျပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနရ သလား ၊ အံ့ေရာတဲ့ ။ ……………………….. ကဲ .. ။ေသေဘးကလြတ္တဲ့အေၾကာင္းေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႕ရပ္ၾကအံုးစို႕ ။ ေငြရေပါက္ႀကံဳခဲ့တဲ့ ကံေကာင္းျခင္းေန႕ရက္မ်ားဆီ လွည့္လိုက္ၾက အံုးစုိ႕ ဗ်ာ ။ေအာ္ .. ။ စီးပြားေရးသမားဆုိမွေတာ့

ေငြရတာ အဆန္းမဟုတ္ေပမဲ့ လက္ထဲမွာ ျခဴးတျပားမွ မကပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေမ်ွာ္လင့္မထားပဲ ေငြရတာမ်ဳိးမွ ကံထူးတယ္လို႕ေျပာႏိုင္တာဗ် ။ ဒီလိုေလ … ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

72

၇၇ ။ ဆံုရမေမ့တယ္ ၊ဘံုဘဝတေကြ႕ဝယ္ ။

က်ေနာ္ဆုိတဲ့ေကာင္ကလည္း လူမွန္းသိစကတည္းက အေဖ့ဆုိင္က ပုိက္ဆံကို နည္းမ်ဳိးစုံ သံုးျပီး ခိုးသံုးလာတဲ့ ေကာင္ဆုိေတာ့ ေငြတန္ဘိုးကုိ သိပ္နားလည္ခဲ့တာ မဟုတ္ပါ ဘူးဗ်ာ။ အဲ .. ေနဦးဗ်။ ပုိက္ဆံဆုိတာ ကိုယ့္မွာ မရွိရင္ ေတာ္ေတာ္မ်က္ႏွာငယ္ရတယ္ ဆုိတာ ကေလးဘဝ ကတည္းက သိခဲ့ရတဲ့ အေတြ႕ အၾကံဳ တခု ရွိေသးတယ္ ။

က်ေနာ့္စိတ္ထင္ က်ေနာ္ ေလးငါးတန္းေလာက္က ထင္ပါရဲ႕။အညာကိုျပန္မ့ဲ ဧည့္သည္ေတြကို ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးလိုက္ပုိ႕ျပီး က်ေနာ့္အစ္ကိုနဲ႕ က်ေနာ္အိမ္ကို အျပန္မွာေပါ့ ။ ဘယ္ကဘယ္လို

ေျခရွည္ျပီးေရာက္သြားတယ္ေတာင္ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္တုိ႕ညီအစ္ကိုဟာ ရန္ကုန္ ဘူတာႀကီးနားက

ရုပ္ရွင္ရံုေတြဖက္ကုိ

ေရာက္သြားၾကတယ္။

ေနပူႀကီးထဲမွာ

လမ္းေလ်ွာက္

ေနတာ ၾကာလာေတာ့ ေရငတ္လာတယ္ ။ဒါနဲ႕ပဲ ရုပ္ရွင္ရံုေအာက္က ဘာလီပံုးေလးမွာ ေရစစ္

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

73

တခုခ်ိတ္ျပီး ေရခဲေရေရာင္းတဲ့ ဆုိင္ေလးမွာ ေရခဲေရမွာေသာက္လိုက္ တယ္ ။ ေရခဲေရက တခြက္ ငါးျပားဗ်။

က်ေနာ္လည္း

ေရသိပ္ငတ္ေနေတာ့

ႏွစ္ခြက္ဆင့္

ေသာက္ခ်

လိုက္တယ္

။က်ေနာ့္အကိုလည္း က်ေနာ့္လုိပဲ ေရငတ္လြန္းတယ္ထင္ပါ့၊ သူလည္း ႏွစ္ခြက္ ဆင့္ေသာက္ ခ်လိုက္တယ္ ။ ေရခဲေရ ႏွစ္ခြက္စီလည္း ေသာက္ျပီးေရာ က်ေနာ့္အကိုက “ ေဟ့ေကာင္ ၊

သက္ခုိင္ မင္း ပုိက္ဆံေပးလိုက္ “ တဲ့ ။ ဟာ။ ေသပါေတာ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္ကလည္း သူ႕မွာ ပိုက္ဆံ က်န္ေသးတယ္ထင္ျပီး

သူ႕အားကိုးနဲ႕ေသာက္ခ်လုိက္တာဗ်။တကယ္ေတာ့

အိပ္ကပ္ထဲက

ပုိက္ဆံတခ်ဳိ႕ဟာ အခ်ဥ္ထုတ္ဝယ္စားလုိက္ ၊ ဓားလွီးမုန္႕ဝယ္စားလိုက္နဲ႕ ကုန္ေနျပီဗ် ။ က်ေနာ္လည္း ရုတ္တရက္ ထိတ္ကနဲျဖစ္သြားျပီး “ ကိုႀကီး ၊ မင္းေနာက္မေနနဲ႕ ။ ငါ့မွာ ပုိက္ဆံ မရွိေတာ့ဘူး ၊ မင္းေပးလုိက္လုိ႕ ျပန္တြန္းရ ေတာ့တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူလည္း

က်ေနာ့္အားကိုးနဲ႕ ေသာက္ခ်လုိက္တာပဲတဲ့ဗ်ာ။ ေရခဲေရသည္က ပုိက္ဆံေတာင္းေလ၊က်ေနာ္ တို႕ညီအကိုက အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေလ ဆုိေတာ့ ေနာက္ဆံုး ေရခဲေရသည္ မိန္းမ ႀကီးက “ အသက္ကေလးေတြၾကည့္ေတာ့

လက္ေတာက္

ေလာက္

ကေလး

ေတြ

၊အခုကတည္းက

လိမ္တတ္ ေနျပီ ၊လိမ္စရာ မရွိ ေရခဲေရသည္ကို လာလိမ္ရတယ္လို႕ “ ဆုိျပီး လူၾကားသူၾကား ေအာ္ ပါေလ ေရာဗ်ာ ။ ေအးဗ်ာ။ ေပးစရာမွ မရွိတာ ဘယ္လိုလုပ္တတ္ႏိုင္မတုန္းဗ်ာ။ ေျပာလည္း ခံရံုရွိေတာ့တာေပါ့ ။

ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ အဲဒီေရခဲေရသည္ အမ်ဳိးသမီးႀကီး ေျပာလုိက္တဲ့ စကားကို အခုထိ နားထဲက မထြက္ဘူးဗ်ာ ။ ကိုယ့္မွာလည္း ေငြတကယ္မပါေတာ့ မေပးႏုိင္၊ လူလိမ္လို႕အေျပာခံ ရတာ ကုိလည္း ရွက္ ။ ထူပူျပီး အဲဒီေန႕က ဘယ္လိုလုပ္ အိမ္ျပန္ေရာက္လာမွန္း ေတာင္ မေျပာတတ္ ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္တေန႕မနက္မွာေတာ့ အဲဒီေရခဲေရဆုိင္ကုိ ေရာက္ေအာင္သြားျပီး ေရခဲေရသည္ အေဒၚႀကီးကို “ ေရာ့ ။ ဒီမွာ မေန႕က က်ေနာ္ တုိ႕ ညီအကို ေသာက္သြားတဲ့ ေရခဲေရဘုိး“ ဆိုျပီး ပုိက္ဆံ ျပားႏွစ္ဆယ္ေပးျဖစ္ေအာင္ ျပန္ေပးလိုက္ေတာ့ အဲဒီအမ်ဳိးသမီးႀကီး ပါးစပ္ အေဟာင္းသား ျဖစ္က်န္ခဲ့တာ

မွတ္မိေနေသးတယ္

စားေသာက္ဆုိင္တို႕

ေစ်းဆုိင္တုိ႕

။က်ေနာ္လည္း

ဝင္မယ္

ဆုိရင္

အဲဒီအျဖစ္မ်ဳိးၾကံဳျပီး

အိပ္ကပ္ျပန္ျပန္စမ္းတတ္

ကတည္းက

တဲ့

အက်င့္

ခုထက္ထိပါလာေရာ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ ။ မလုပ္နဲ႕ဆရာေရ႕ ၊ ဒါမ်ဳိးနဲ႕ အရွက္ကြဲခဲ့ဘူးျပီ ေလ ။ ……………………………………………………………. ပုိက္ဆံအေၾကာင္းေျပာလို႕ ရယ္စရာတခုေတာင္ သတိရမိေသးဗ်ာ။ က်ေနာ္အေဖ့ဆိုင္က ပိုက္ဆံ ခုိးသံုးေနတဲ့ အခ်ိန္ သံုးေလးတန္းေက်ာင္းသား ဘဝေပါ့။ကမာရြတ္ေစ်းႀကီးအတြင္းထဲမွာ ေစ်း ဆိုင္ခန္းေတြ စံနစ္တက်ခ်မေပးခင္ အေဖ့ဆုိင္က လိပ္ျပာေဒါင္ေဘးမွာ ဗ် ၊က်ားေက်ာင္းနဲ႕ ေဇယ်ဝတီ ေက်ာင္း နံရံႏွစ္ခု ဆံုရာနဲ႕ တည့္တည့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ လမ္းတဖက္မွာကုန္သြယ္ ေရး လိပ္ျပာေတာင္ရွိတယ္။ဆုိင္ဆုိေပမဲ့ တဲႀကီး လိုထုိးတာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္က ေစ်းစည္ ေနတုန္း

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

74

အခ်ိန္ အေဖ့အလစ္မွာ ပုိက္ဆံအေၾကြေတြ လက္တဆုတ္စာ ႏွဳိက္ျပီး ေစ်းဆုိင္တဲႀကီး ေနာက္ ကိုသြား ၊ လက္ထဲက အေၾကြေတြကုိ ၾကြက္တြင္းတခုထဲ ထည့္ထားလုိက္သဗ်ာ။ က်ေနာ့္အၾကံက

ေစ်းကြဲျပီး

ေက်ာင္းအသြားမွာျဖစ္ျဖစ္

ေက်ာင္းျပန္ေတာ့ျဖစ္ျဖစ္

ျပန္ႏွဳိက္ယူ

မယ္ေပါ့ဗ်ာ ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီေန႕က လူမလစ္ ေတာ့ က်ေနာ္လည္း ၾကြက္တြင္းထဲက ပိုက္ဆံ ကို

မနက္ပုိင္းမွာ

ႏွဳိက္မယူလုိက္မိဘူးဗ်ာ။

ဒါနဲ႕

ညေနေက်ာင္းျပန္လာမွ

ေမွာင္ရီပ်ဳိးေနခ်ိန္

အေဖ့အလစ္မွာ ၾကြက္တြင္းရွိရာ သြားျပီး ထားခဲ့တဲ့ ပိုက္ဆံျပန္ႏွဳိက္ေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ ။ မျမင္ မစမ္းနဲ႕ စြတ္ႏွဳိက္လုိက္တာ ဟာ …. လက္ထဲမွာ ေပ်ာ့ေပ်ာ့စိစိေတြ ကုိင္မိေတာ့မွဘာမ်ားတုန္း ဟ လို႕စဥ္းစားခ်ိန္ေတာင္

မရပါဘူးဗ်ာ။

အနံ႕ဆိုးႀကီးက

ႏွာေခါင္းထဲတန္းဝင္လာ

ေတာ့တာပဲ။

ဘယ္ေကာင္က ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ၾကြက္တြင္းဝမွာ ဖင္သရမ္းသြားသလဲ မသိပါဘူး ဗ်ာ။ က်ေနာ္

စမ္းမိတဲ့ မစင္ပံုက နည္းနည္းေနာေနာ အပံုႀကီး မဟုတ္ပါလား ။ က်ေနာ့္မွာ ပိုက္ဆံေလးငါး က်ပ္ ဆံုးမွာလည္းေၾကာက္ ၊လက္မွာလည္း ခ်ီးေပေနျပီ ။ အနံ႕ကလည္း ဆိုးသလား မေမးနဲ႕။ ေအးဗ်ာ၊ လက္ဘက္ရည္တခြက္ျပားႏွစ္ဆယ္ေခတ္မွာ ဒီေလာက္ေငြကို အဆံုးခံလို႕ မျဖစ္ေခ်ဘူး ဆုိျပီး ဆက္ႏွဳက ိ ္ရေတာ့တာေပါ့။ ကံဆုိးခ်က္ ကေတာ့ဗ်ာ ၊လက္မွာ ခ်ီးေပေနရက္နဲ႕ ေဇာကပ္ ျပီး ဆက္ႏွဳိက္လုိက္တာ ဘယ္ခ်ိန္က စိတ္တုိ ျပီး ေခ်ာင္းေန မွန္း မသိတဲ့ တြင္းထဲက ၾကြက္က

က်ေနာ့္လက္ကုိ ကိုက္လုိက္ပါေလေရာ ။က်ေနာ့္မွာဗ်ာ၊ ခ်ီးေပတာက တမ်ဳိး ၊ၾကြက္ကိုက္တဲ့ ဒဏ္ရာတဖက္နဲ႕ ေတာ္ေတာ့္ကုိ

လက္ကုိေဆးရ

ပုက ိ ္ဆံေတြကို

ဗ်ာမ်ားခဲ့ရတာကလား။

အင္း

၊

ေဆးရ

၊ဒဏ္ရာကုိ

ပုိက္ဆံငါးက်ပ္

မေသးလွဘူးဗ် ။ ………………………………..

http://www.mindin.info/

ဓာတ္ဆီထည့္ရနဲ႕

ေလာက္နဲ႕

ခံရတဲ့

ဒုကၡ

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

75

ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ေငြနဲ႕ပတ္သက္ျပီး ပူတတ္ပင္တတ္လာတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ

ေက်ာင္းဆရာဘဝမွာ

မူလတန္း

ေက်ာင္းသားေတြအတြက္

အထူးထုတ္စာအုပ္

ေတြရိုက္ေရာင္းဘုိ႕လုပ္ေတာ့ က်ေနာ့္ညီဆီက ေငြငါးေထာင္ ေခ်းခဲ့ဘူးတယ္ ။တသက္နဲ႕တကုိယ္

ေငြငါးေထာင္အေၾကြးမတင္ခဲ့ဘူးတဲ့ က်ေနာ္ဟာ … ငါ ရုိက္ထားတဲ့ စာအုပ္ေတြ မေရာင္းရရင္ ဒီအေၾကြး ဘယ္လုိဆပ္ပါ့မလဲ ေတြးျပီး အိပ္လို႕ ေတာင္ မေပ်ာ္ေတာ့ဘူးဗ်ာ ။ ေစာင္ကုိ ေခါင္းျမီးျခံဳျပီး အိပ္လိုက္ လန္႕ႏိုးလာလုိက္နဲ႕ ေတာ္ေတာ္ကုိ ဆုိးတဲ့ ေသာကပဲဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ တျဖည္းျဖည္း စီးပြားေရးေလာက ထဲေရာက္လာေတာ့ ေငြရွာနည္းမ်ဳိးစံုကုိ က်ေနာ္သိ လာတယ္။ က်ေနာ္ဘယ္ေလာက္ ေငြရွာတတ္လာ သလဲဆုိရင္ ဆရာေသာ္တာ ေဆြလုိ ပုဂၢိဳလ္ ကေတာင္ ၊ “ေဟ့ေကာင္ သက္ခုိင္ ၊မင္းလုိ ေကာင္မ်ဳိးေတြရွိေနရင္ ျမန္မာျပည္ႀကီးဘယ္ေတာ့ မွ မဆင္းရဲဘူးကြ“

ဆုိျပီး

မွတ္ခ်က္ေပးတဲ့

အထိပဲဗ်ာ။မိုးကုတ္ျမေမာင္လုိ

ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးနဲ႕

တြဲေသာက္ခဲ့တဲ့ ဆရာက ဒီလုိေျပာလုိက္ေတာ့ က်ေနာ္ လန္႕သြားတယ္ဗ်။ ဟုတ္တယ္ ။ ဆရာေသာ္တာေဆြနဲ႕ က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ကို ရင္းႏွီးခဲ့တယ္ ။ တိတိက်က် ေျပာရရင္ သူမကြယ္လြန္ခင္ ေလးလေလာက္အထိ က်ေနာ္နဲ႕ အရက္တြဲေသာက္ခဲ့တယ္ ။ ဆရာေသာ္တာေဆြနဲ႕ က်ေနာ့္ဇာတ္လမ္း သိခ်င္လို႕လား ။ ဆရာေသာ္တာေဆြနဲ႕ က်ေနာ္ တရင္းတႏီွးေနခဲ့တာ ၁၉၈၉ ဝန္းက်င္ဗ် ။ ခင္မာလာအေၾကာင္းေျပာတုန္းက

က်ေနာ္နဲ႕တြဲခဲ့တဲ

မွတ္မိတယ္မဟုတ္လား။

ဆရာေသာ္တာေဆြကို

သူေပါ့ဗ်။

့အလံနီလူထြက္ က်ေနာ့္

ကိုတင္ထြန္းကို

ရွမ္းစုရံုးခန္းကုိ

ေခၚခ်

လာတာေလ။ ဘယ္မွာ ဘယ္လုိဆံုျပီး ေခၚလာမွန္းေတာ့ က်ေနာ္လည္း မေျပာတတ္ဘူး။ ဆရာေသာ္တာေဆြက

က်ေနာ့္ရံုးခန္းမွာ

တနာရီေက်ာ္ေလာက္ထိုင္ျပီး

အေၾကာင္းေျပာတာ

ဌာနဆုိင္ရာေတြကို

ဖုန္းဆက္

၊

တာေတြ

က်ေနာ္

ထုိင္ၾကည့္ျပီး

အလုပ္

ေစာေစာက

မွတ္ခ်က္ကို ခ်ေတာ့တာပဲဗ်ာ ။ဆရာ့မွတ္ခ်က္ေၾကာင့္ က်ေနာ္က ျပာျပာသလဲ .. ဟာ ၊ မလုပ္ပါနဲ႕ ဆရာရယ္ ၊ က်ေနာ္ဘာေကာင္မွ မဟုတ္ရပါဘူး ၊ရွင္းျပလည္း မရဘူးဗ်ာ။ ေဟ့ေကာင္ သက္ခိုင္ ငါလည္း မုိးကုတ္ျမေမာင္လုိေကာင္မ်ဳိး နဲ႕ေပါင္းလာတာ။ ငါအခုေလာက္ ေစာင့္ၾကည့္လုိက္ရင္ မင္းလက္ရည္ကုိ ငါသိျပီ ဆုိျပီး ဇြတ္လုပ္ေနလို႕ ဘာမွ မေျပာပဲ ျငိမ္ေနလုိ္က္ရတယ္ဗ်ာ ။ ေနာက္ပုိင္းမွာ

ဆရာေသာ္တာေဆြက

ေန႕လည္

တနာရီေလာက္ဆုိ

အခ်ိန္မွန္လိုလုိ

ဖုန္းဆက္တတ္တယ္။ ေဟ့ေကာင္ သက္ခုိင္ အားရင္ အိမ္လာခဲ့ကြာ။ ရမ္နဲ႕ဘဲကင္တျခမ္း ဆြခ ဲ ဲ့တဲ့

။က်ေနာ္က ဆရာ့ကို သူ႕စာေတြေၾကာင့္ ေလးစားရင္းစြဲလည္းရွိ ေသာက္ေဖာ္လည္း ရ ဆိုေတာ့ သူေခၚတုိင္း

ေမာင္မျငင္းေပါ့ဗ်ာ

။သူ႕ေနတဲ့

ျပည္ေထာင္စုရိပ္သာက

တိုက္ခန္းကို

တရက္ျခားႏွစ္ရက္ျခားဆုိသလို ခဏခဏေရာက္ေနတယ္။ ေနဦး ၊သူက သူက ရမ္နဲ႕ဘဲကင္ ဝယ္လာခုိင္းလုိ႕ တမ်ဳိးမထင္လက ုိ ္နဲ႕လုိက္အံုး။ က်ေနာ္နဲ႕ ဆရာေသာ္တာေဆြေတြ႕ေတာ့ သူက

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) သူ႕သားမက္

အိမ္မွာ

76

လိုက္ေနတဲ့

အခ်ိန္။

သူ႕သားမက္

က

ဗိုလ္မွဴးႀကီးဘဝင္းတဲ့။

ဆရာ့စာေတြထဲမွာေတြ႕ေတြ႕ေနရတဲ့ သူ႕သမီးႀကီး (ေဒၚ)ဒင္ပယ္ ေဆြ ရဲ႕ ေယာက်ာ္းဗ်။ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ဘဝင္းလည္း အေသာက္သမားပါပဲဗ်ာ ။ အေသာက္သမားမွ ဘီအီးဒီစီ လို႕ ေခၚတဲ့ အရက္ျဖဴကုိ စြဲစြဲလန္းလန္းေသာက္တဲ့ ယမကာလုလင္ပဲ။ သိတာေပါ့ဗ်။ ဆရာေသာ္ တာေဆြ႕ဆီ သြားရင္ သူက အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ ပုလင္းေထာင္ေနတာ အေခါက္တိုင္းလို ေတြ႕ ေနရ တာပဲ။ က်ေနာ္ကေတာ့ (ေဒၚ)ဒင္ပယ္ေဆြကို မေဆြလို႕

ပဲေခၚပါတယ္ ။အဲဒီအခ်ိန္မွာ

ဗိုလ္မွဴးႀကီး

ဘဝင္းက အေကာက္ခြန္မွာ ဒုတိယ ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ဆုိလား ျဖစ္ေနျပီဗ်။ ဆရာေသာ္တာ ေဆြ႕အိပ္ခန္းထဲမွာ

ႏိုင္ငံျခားအရက္ပုလင္းေတြ

တကယ့္အမ်ားႀကီးဗ်။

ပုလင္းအရြယ္မ်ဳိးစံု

အမ်ားႀကီးရွိတယ္။

၊တံဆိပ္မ်ဳိးစံု၊သူကေတာ့

အမ်ားႀကီးမွ

..

သက္ခုိင္

၊

အဲဒီအခန္းေထာင့္က အရက္မ်ဳိးစံုကို မင္းၾကိဳက္တဲ့ တံဆိပ္၊ ၾကိဳက္သေလာက္သာ ေသာက္ေပ ေတာ့၊ ငါခ်မ္းသာလုိ႕ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေဟ့။ ငါ့သားမက္ကုိ လာျပီး ကန္ေတာ့ထားၾကတာေတြ ။ ငါက ေတာ့ ရမ္ ပဲတဲ့။ ကဲ ..ၾကည့္။ အရက္သမားမ်ား သူ႕အၾကိဳက္နဲ႕ သူဗ်။ေနာက္ေတာ့ က်ေနာ္ယူလာတဲ့ ဘဲကင္ကုိ အသားထြင္ျပီး သူ႕အခန္းထဲမွာ အသင့္ရွိတဲ့ ျငဳပ္ဆံု ေလးထဲ ထည့္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေထာင္း

ပါးစပ္ထဲထည့္ျပီး

ဆရာေသာ္တာေဆြေတြ႕ေတာ့

သူ႕အသက္

ျမံဳ႕ေနေလရဲ႕ဗ်ာ။ဟုတ္တယ္

ခုႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေနျပီ။

၊က်ေနာ္နဲ႕

ျငဳပ္ဆံုေဘးနားက

ဖန္ခြက္ထဲမွာ သူ႕သြားတု အံကပ္ကို ျဖဳတ္ျပီးေရစိမ္ထားေလရဲ႕ ။ ပထမဆံုးစေတြ႕တဲ့ေန႕ကေတာ့ က်ေနာ္လည္း သူ႕အခန္းေထာင့္က ကုိးရီးယားဂ်င္ဆင္း အရက္ ဧရာမပုလင္းႀကီးကုိ

ေရြးလုိက္ျပီး

ႏြားငတ္ေရက်

အရက္ပုလင္းႀကီးဟာ

က်ေနာ့္စိတ္ထင္

ေသာက္ပစ္လုိက္တယ္

သံုးလီတာဝန္းက်င္ေလာက္

ဆန္႕မယ္

။

အဲဒီ

ထင္ပါရဲ႕

။

တညေနတည္း တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ ျဖိဳလုိက္တာလည္း ဆရာေသာ္တာေဆြ ျမင္ေရာ ၊ႏိုင္ငံေက်ာ္

စာေရးဆရာ ျမန္မာအရက္သမားေတြရဲ႕ ဘုိးေအႀကီးက အလန္႕တၾကားနဲ႕ .. ဟ ၊ သက္ခုိင္ ၊ မင္းဥစၥာ အေသာက္ၾကမ္းလွခ်ည့္လား၊ အရက္ကုိ ဘယ္အခ်ိန္ေတြ ေသာက္တုန္း တဲ့ ။က်ေနာ္က ေန႕ညမေရြး ၾကံဳရင္ၾကံဳသလုိေသာက္ျပီး မၾကံဳရင္ ေတြ႕ေအာင္လုိက္ရွာ ေသာက္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာလုိက္ေတာ့ ဆရာေသာ္တာေဆြက .. ေခါင္းတျငိမ့္ျငိမ့္နဲ႕ ၊ မဟုတ္ေသးဘူးသက္ခုိင္ ဆိုျပီး သူအရက္ေသာက္ပံုကို ရွင္းသဗ်ာ။ ”မင္းေသာက္ပံုေသာက္နည္းက မေသာက္ဘူး၊

မနက္ဖက္

ကိုယ္တုိင္ေၾကာ္ေလွာ္ျပီး

ျမန္ျမန္မာလကီးယားမဲ့နည္းကြ

ငါကုိယ္တုိင္ေစ်းဝယ္ထြက္တယ္

ေန႕လည္းပုိင္းေရာက္မွ

။

၊ငါဆို

စားစရာ၊

တိတိက်က်ေျပာရရင္

မနက္ပုိင္းလံုးဝ

ျမည္းစရာ

ကုိ

ဆယ့္ႏွစ္နာရီေက်ာ္မွ

စေသာက္တယ္ ။ညေနသံုးနာရီေလာက္မွာ တေရးတေမာအိပ္တယ္။ ညခုႏွစ္နာရီေလာက္ ထျပီး စာေရးတယ္။

ကိုးနာရီေလာက္မွာ

သူငယ္စဥ္ဘဝက

ျပန္ေသာက္တယ္

အက်င့္ထင္ပါတယ္။

၊

က်ေနာ္နဲ႕ေတြ႕တဲ့

အိပ္တယ္“

ဆိုပဲ

အခ်ိန္မွာေတာ့

။ဒါလည္း စာေရးတာ

ေတာ္ေတာ္က်ဲသြားပါျပီ။ က်ေနာ့္ညဖက္ေတြ ေရာက္ရင္လည္း အခ်ိန္မေတာ္ေသာက္တာ ပါပဲ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

77

အခ်ိန္မေတာ္အလာေကာင္းလုိ႕

ဆရာေသာ္တာေဆြ႕

ေျမးမေလးေတြကေတာင္ြ

အေငၚတူး

တာခံရဘူး သဗ်ာ။ဒါကလည္း က်ေနာ့္ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း မရမ္းကုန္း ျမိဳ႕နယ္ အလုပ္သမားဦးစီးဌာနက ျမိဳ႕နယ္အရာရွိ ကိုေဇာ္မင္း ဂ်ီက်လုိ႕ ျဖစ္ရတဲ့ ဇာတ္လမ္း ။တေန႕ ကိုေဇာ္မင္းက ညဖက္ခုႏွစ္နာရီခြဲေလာက္မွာ မရမ္းကုန္း ဘုရင့္ေနာင္ ပြဲရံုတန္းက အရက္ဆုိင္ တဆိုင္မွာေသာက္ေနၾကတုန္း ျဗဳံးစားႀကီး စာေရးဆရာ ေသာ္တာေဆြကို ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္ ဆုိျပီး ဂ်ီက်ပါေလေရာ ။ က်ေနာ္က ခင္ဗ်ားနားပူတာ အခ်ိန္မေတာ္ႀကီး ၊ဆရာေသာ္တာေဆြ က အသက္ေတာ္ေတာ္ႀကီးေနျပီ၊

ညဖက္သိပ္ညဥ့္နက္မွ

သြားလည္

တာမေကာင္းပါဘူးလို႕၊

အတန္တန္နားခ်ပါရက္နဲ႕ ၊ နားမဝင္ တာနဲ႕ ဆရာ့ကို လွမ္းဖုန္းဆက္ျပီး လာပါရေစဆုိေတာ့ ဆရာကလည္း လာခဲ့ေလကြာတဲ့ ။ ဒါနဲ႕

က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ကားေမာင္းျပီး

ျပည္ေထာင္စုရိပ္သာကုိ

ခ်ီတက္သြားပါေလေရာ။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ လမ္းၾကံဳပါတယ္ေလ။ သမီးနဲ႕ ဇနီးပါ ဆရာေသာ္တာေဆြနဲ႕ မိတ္ဆက္ေပး လုိက္မွ ဆုိျပီး သူတုိ႕ကိုပါ အပါေခၚလာမိသဗ်ာ။ တကယ္ေတာ့ ကိုေဇာ္မင္းကုိ ေခၚလာမိ တာေရာ ။ ဇနီးနဲ႕ သမီးကုိ ေခၚလာမိတာပါ က်ေနာ့္မဟာ အမွားပါပဲ။ ဆရာ့အိမ္ေရာက္ေတာ့ ကိုးနာရီေက်ာ္ေနျပီ ။ ဆရာ့အခန္းေရာက္ေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း ဗိုလ္ဘဝင္းလည္း အျဖဴတပု လင္းနဲ႕ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ ဇရက္မင္းစည္းစိမ္ယူေနေလရဲ႕ ။ ဒါနဲ႕ က်ေနာ္လည္း မေဆြကို ႏွဳတ္ဆက္ျပီး မိသားစု ေကာ၊

ကိုေဇာ္မင္းကိုပါေခၚျပီး ေနာက္ဖက္က ဆရာ့အခန္းထဲ ဝင္သြား လုိက္တယ္ ။ကိုေဇာ္မင္းဆုိတဲ့ ေမာင္ကေတာ့ဗ်ာ။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေစာက္နဲ႕ထြင္းေတာ့ တာပဲ ။သူက မူးလည္း အေတာ္မူး ေနျပီဗ်။

က်ေနာ္မိတ္ဆက္ေပးတာေတာင္

မေစာင့္ေတာ့ပဲ

..

ဆရာေသာ္တာေဆြ႕ကုိ

လက္ညွဳိးထုိးျပီး “ ေနပါဦး ၊ ခင္ဗ်ားက ဘယ္သူတုန္း၊ ဘာအလုပ္ လုပ္သလဲတဲ့ ။ ေသပါေတာ့ဗ်ာ ။လက္စသတ္ ေတာ့ သူက စာဖတ္တယ္ သာဆုိတယ္ ေရႊေသြးနဲ႕ေတဇ ဖတ္တဲ့ လူစားထင္ပါရဲ႕

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

78

။လူအထင္ ႀကီးေအာင္ ဆရာေသာ္တာေဆြကို ေတြ႕ခ်င္တယ္ဆုိျပီး မူးမူးနဲ႕ တမင္ဂ်ီက် တာ ဖံုးမရေအာင္ ေပၚလာပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္က ကိုေဇာ္မင္းေနဦး ၊ ေနဦးလုိ႕တားတာေတာင္ တားမရပဲ စြတ္ျပီး တင္ေနေတာ့ ဆရာေသာ္တာေဆြဟာ ကိုေဇာ္မင္းေမးေမးေနတဲ့ ေမးခြန္း သံုးေလးႀကိမ္လည္း ထပ္လာေရာ

ရုတ္တရက္ေဒါကန္လာပံုရတယ္ ။“ ေဟ့ေကာင္ ၊ သက္ခိုင္ ၊မင္းဘယ္က ကေလကေခ်ကို ေခၚလာတာလဲ“တဲ့ ။ေနာက္ျပီး ကိုေဇာ္မင္းမ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ျပီး ..“ ေဟ့ေကာင္ ၾကင္ေဆြ ဆုိတဲ့ ေကာင္က ဦးေနဝင္းလုိလူ ကုိေတာင္ ေသာက္ဂရုစုိက္ခဲ့တဲ့ ေကာင္မဟုတ္ဘူး“ ဆုိျပီး ထခ်ဲပါေလေရာဗ်ာ ။ဟုတ္တယ္ ။ သူ႕နာမည္ အရင္းက ဦးၾကင္ေဆြ တဲ့ဗ် ။ က်ေနာ္မိန္းမနဲ႕

ရွစ္ႏွစ္အရြယ္က်ေနာ့္သမီးဟာ

မ်က္လံုးေလးေတြ

ေၾကာင္ေၾကာင္ေတာင္

ေတာင္နဲ႕ ထုိင္ရမလုိ ထရမလို ျဖစ္ကုန္ၾကေတာ့ေပါ့ဗ်ာ ။ဟုတ္တယ္ဗ်။ ဆရာေသာ္တာေဆြ က ရာဇဝင္နဲ႕လူ။ သူ႕ကုိ မဆလလက္ထက္တုန္းက ဆုဗ ိ ီယက္နဲ႕ တျခားႏုိင္ငံအခ်ဳိ႕ကို စာေရး

ဆရာကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ေတြ ေစလႊတ္တုန္းက သူ႕ကုိ ဦးေနဝင္းကိုယ္တုိင္ က လုိက္သြားပါ ဆိုျပီး ထည့္လိုက္ဘူးတယ္ ။ဒါေပမဲ့ ဆရာ ေသာ္တာေဆြက ဝတ္စရာအဝတ္အစားနဲ႕ မိန္းမ အတြက္ အိမ္သံုးစရိတ္

မထားခဲ့ႏိုင္လို႕

မလုိက္ႏိုင္ပါဘူး

ျငင္းဘူးတာကုိ

သူကိုယ္တုိင္

က်ေနာ့္

ဘဝဇာတ္ေၾကာင္းမွာ ဖြင့္ေရးခဲ့ဘူးတယ္ဗ်။ေနာက္ပုိင္း ဦးေနဝင္းကိုယ္တုိင္က ဆရာေသာ္တာ ေဆြအတြက္

အဝတ္အစားေရာ

၊သူ႕ဇနီးအတြက္

အသုံးစားရိတ္ပါ

သူေသာက္ေနတဲ့

အရက္ဆုိင္ကုိ လူလႊတ္ျပီး ထုတ္ေပးမွ အဲဒီ ႏိုင္ငံျခား ခရီးစဥ္ကုိ လုိက္သြားသ တဲ့ဗ်ာ ။ က်ေနာ္လည္း ဘယ္လုိမွ မေနသာေတာ့ပဲ ကိုေဇာ္မင္းကုိ .. “ ေဟ့လူ ခင္ဗ်ား ဒီလုိ ဆက္လုပ္ ေနရင္ က်ေနာ္သည္းမခံေတာ့ဘူး။ ဒါ ခင္ဗ်ား ေတြ႕ခ်င္တယ္ဆုိတဲ့ ဆရာေသာ္တာေဆြပဲ ။ခင္ဗ်ား ရစ္တာ မရပ္ရင္ က်ေနာ့္ကို အဆုိးမဆုိနဲ႕ ။ က်ေနာ္ဘယ္လိုေကာင္ဆုိတာ ခင္ဗ်ား အသိဆံုး“ ဆိုျပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကိုင္ေတာ့မယ္ ဟန္ျပလုိုက္ေတာ့ ကိုေဇာ္မင္း ျငိမ္က်သြားျပီး ဆရာရယ္ က်ေနာ္မွားပါတယ္ဆုိျပီး

ဆရာေသာ္တာေဆြ႕ကို

ထုိင္ကန္ေတာ့ေနျပန္ေရာဗ်ာ

။

မျငိမ္လို႕မရဘူးေလ။ သူ႕ဝန္ႀကီးနဲ႕က်ေနာ္က အဆမတန္ ရင္းႏွီးေနတာ က်ေနာ္ဒုကၡေပး ရင္ သူေဂ်ာျပတ္သြားမွာေပါ့ ။ ခက္တယ္ဗ်။ အမူးသမားတခ်ဳိ႕ဟာ ဒီလိုပဲ။ ရမ္းကားလုိက္၊ ေအာ္ဟစ္လုိက္ ၊ၾကိမ္းလုိက္ေမာင္း လုိ္က္၊ ငိုလုိက္ရီလုိက္ ျဖစ္တတ္ၾကတာကလား။ ……………………………… ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဆရာေသာ္တာ့ေဆြ အခန္းထဲက အရက္တလံုးဖြင့္ျပီး ထပ္ေသာက္လုိက္ၾက တာ ညဆယ္တစ္နာရီေလာက္ ျဖစ္သြားပါ ေလ ေရာ ။ ဒီေတာ့မွ အိမ္ရွင္ေတြကို သတိရျပီး ျပန္ၾကမွ သင့္မယ္ဆုိျပီး

..

ဆရာ့အခန္းထဲက

ထြက္၊

မေဆြကို

http://www.mindin.info/

က်ေနာ္တုိ႕

ျပန္ပါအံုးမယ္လုိ႕

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) လည္းႏွဳတ္ဆက္ေရာ

၊

79

ဆရာ့ေျမးမေလး၊မေဆြ႕သမီးကိုးႏွစ္ေလာက္ကေလးမေလးက

“

က်ေနာ္တို႕ကုိ ေတာ္ေတာ္ျမင္ျပင္းကပ္ေနျပီထင္ပါ့။ ျပန္သင့္တာၾကာလွျပီတဲ့ ။ …………………………………

က်ေနာ္တုိ႕ကလည္း အလုိ္က္မသိတဲ့ အထဲပါေနေတာ့ ကေလးေျပာတာ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ဘယ္လုိမွ မေနေပမဲ့ က်ေနာ့္သမီးကေတာ့မ်က္ႏွာပ်က္ သြားရွာပါတယ္ ။မိန္းမလုပ္သူက ေတာ့ … ရွင္ဟာ အခ်ိန္မေတာ္ လူႀကီးကို သြားဒုကၡေပးတာပဲ ဆုိျပီး အျပန္လမ္းမွာ တဗ်စ္ေတာက္ ေတာက္ နဲ႕ေပါ့ဗ်ာ ။ ေနာက္တပတ္ေက်ာ္ေလာက္ေနေတာ့

ထူးထူးဆန္းဆန္း

မေဆြကိုယ္တုိင္

က်ေနာ့္ကို

ဖုန္းဆက္ပါတယ္ ။“ ကိုသက္ခုိင္၊ေဖေဖ့က်န္းမာေရးဟာ အားရစရာ မရွိေတာ့ဘူးလို႕ ဆရာ ဝန္ႀကီးက ေျပာတယ္။ ခက္တာက ေဖေဖဟာ တျခားဘယ္သူလာလာ ၊ ဘယ္စာေရး ဆရာ

လာလာ ၊အရက္မေသာက္ေတာ့ေပမဲ့ ကိုသက္ခုိင္ လာရင္ ေသာက္ ေသာက္ေနတယ္ ။အခုလည္း ေနမေကာင္းတဲ့

ၾကားက

ကိုသက္ခုိင္ကုိ

ေမးေမး

ေနတယ္

။

အဲဒါ

ကိုသက္ခုိင္

နားလည္ေပးေစ့ခ်င္ပါတယ္ “တဲ့ ။ ေအးဗ်ာ။

က်ေနာ္လည္း

နားလည္ေပးတ့ဲအေနနဲ႕

ဆရာေသာ္တာေဆြ

ဖုန္းဆက္လာတုိင္း

“အလုပ္မ်ားေနလုိ႕ပါဆရာ“ဆုိျပီး အလိမၼာနဲ႕ ေရွာင္ရ ပါေတာ့တယ္ ။ ဆရာ့အိမ္ကုိ က်ေနာ္ မေရာက္တာ ေလးငါးလေလာက္အၾကာမွာ ဆရာ့နာေရးသတင္း သတင္းစာေတြမွာ ပါလာ ပါတယ္

။ဆရာ့အသုဘေျမက်တဲ့ေန႕က ၾကံေတာသုႆန္မွာ မေဆြနဲ႕ေတြ႕ေတာ့ ..“ ေအာ္ ၊ ကိုသက္ခိုင္ ေဖေဖ့ဆီမလာတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာ သြားျပီ ေနာ္ “ တဲ့ ။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဆရာေသာ္တာေဆြဟာ က်ေနာ္မေမ့ႏုိင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္ပါပဲ ။ သူမဆုံးခင္ ေလးငါးလေလာက္ အထိ သူ႕အခန္း ေလး http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

80

ထဲမွာ တြဲေသာက္ခဲ့ၾကပါတယ္ ။ က်ေနာ္နဲ႕ ႏွစ္ေယာက္တည္း ေသာက္ တဲ့ ေန႕ေတြမွာ ဆံုးသြားရွာျပီ

ျဖစ္တဲ့

သူ႕ဇနီးေမ

“

ဟင္းခ်က္

ေကာင္းတဲ့

အေၾကာင္း၊သူ႕အေပၚ

နားလည္မွဳရွိတဲ့အေၾကာင္း မေမာတမ္းေျပာ ေျပာေနခဲ့ဘူးတယ္။ ရုပ္ရွင္မင္းသမီး ျမင့္ျမင့္ခုိင္ရဲ႕

ဓာတ္ပံု ကိုထုတ္ျပျပီး . .သက္ခုိင္ ၊မင္း ငါ့မိန္းမ ေမ့ကို မျမင္ဘူးရင္ သူ႕ပံုသာ ၾကည့္ေပေတာ့ တေထရာ တည္း ခၽြတ္စြပ္ကြဆိုျပီး အတည္လိုလုိ ေနာက္သလိုလုိ ေျပာခဲ့ဘူးတယ္။ သူေရးထား ခဲ့ျပီး

စက္မတင္ျဖစ္ေသးတဲ့

စာတခ်ဳိ႕ကို

.

.သက္ခိုင္

၊မင္းထုတ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္

ပိုက္ဆံ

တျပားမွမေပးပဲ ထုတ္ကြာလို႕ လည္းေျပာခဲ့ဘူး တယ္။ ဆရာနဲ႕က်ေနာ္၊ ဆရာနဲ႕ က်ေနာ္မိသားစု ဓာတ္ပံုတြဲရုိက္ျဖစ္ခဲ့တာေတြ … ေတာ္ေတာ္ မ်ား မေမ့ႏုိင္စရာေတြ အျဖစ္ က်န္ခဲ့ပါတယ္ ။အင္း .. ေနာက္တေခါက္

က်ေနာ့္မိန္းမဧည့္ေတြ႕

လာမွ

ဆရာေသာ္တာ

ေဆြနဲ႕

တြဲရုိက္ထားတဲ့

ဓာတ္ပံုေတြ ယူလာခုိင္းျပီးခင္ဗ်ားကို ျပရအံုးမယ္ဗ်ာ ။ …………………………… ေအာ္

၊

က်ေနာ္ရင္းႏွီးခဲ့တာ

ဆရာေအာင္သင္း

ဆရာေသာ္တာေဆြ

၊ဆရာျမသန္းတင့္

တေယာက္တည္းေတာ့

၊လယ္တြင္းသား

မဟုတ္ဘူးဗ်

ေစာခ်စ္တို႕နဲ႕လည္း

။

တရင္းတႏွီး

ဆံုခဲ့ဘူးေသးတယ္ဗ်ာ ။၁၉၈၇ ခုႏွစ္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာေပါ့ ။ လွဳိင္ျမစ္ကမ္းထိပ္မွာ ရွိတဲ့ အထပ္သားစက္ရံုအမွတ္(၂) မွာ စာေပေဟာေျပာပြဲလုပ္တုန္း ကေပါ့ ။စာေပေဟာေျပာပြဲကုိ ဦးစီးဦးေဆာင္ လုပ္တာ က အဲဒီ စက္ရံုက မန္ေနဂ်ာ ဦးခင္ေမာင္ ရင္ဗ်။ သူက ကမာရြတ္ေစ်းထဲက ကိုျမင့္ဦးတုိ႕နဲ႕ ရင္းႏွီးရာက က်ေနာ္နဲ႕ပါ ရင္းႏွီးေနတယ္ ။ ေအာ္

၊

ဦးခင္ေမာင္ရင္က

ဥပဓိရုပ္ေကာင္းတယ္ဗ်။

ျမိဳ႕နယ္တရားသူႀကီးေတြ

ဘာေတြ

လုပ္ဖူးတယ္။ သူတို႕စက္ရံုစာေပေဟာေျပာပြဲ လုပ္မယ္ဆို ေတာ့ ဦးခင္ေမာင္ရင္ က်ေနာ့္ အိမ္

ေပါက္ခ် လာျပီး “ ဆရာ သက္ ၊ က်ေနာ္တို႕စက္ရံုစာေပေဟာေျပာပြဲအတြက္ ဖိတ္ထားတဲ့ စာေရးဆရာ ေတြကို ဆရာ့အိမ္မွာ ဧည့္ခံေပးပါ ။ဧည့္ခံစားရိတ္က်ေနာ္တို႕ထုတ္ေပးမွာပါ တဲ့ ။ ၾကည့္ရတာ

က်ေနာ္စာတုိေပစဖတ္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ကိုျမင့္ဦး တုိ႕ဆီက သိျပီး အကူ

အညီလာေတာင္းပံုရပါတယ္ ။က်ေနာ္ကလည္း စာေရးဆရာေတြနဲ႕ဆံုခ်င္ေနတဲ့ေကာင္ ဆုိေတာ့ ဖိုးက်ဳိင္းတုတ္ျဖစ္ျပီး

လြယ္လြယ္ပဲ

တာဝန္ယူလုိက္တယ္

။စာေရးဆရာေတြကုိ

ဧည့္ခံ

တာ

ဘာခက္တဲ့အလုပ္လဲဗ်ာ ။ေအာ္ .. ။ဆရာေအာင္သင္းကုိ ေဟာေျပာပြဲအတြက္ သြားဖိတ္ ေတာ့ သြားတဲ့သူေလးငါးေယာက္ထဲမွာ ဆရာ ေအာင္သင္းက က်ေနာ့္ကုိ ေမးဆတ္ျပီး “ “ေနပါဦး ၊

ေမာင္ရင့္နာမည္က သက္ခုိင္တဲ့“လား၊ ေမာင္ရင္ ဘာလုပ္သတုန္း“ တဲ့ ။ အဲဒီအခ်ိန္ က က်ေနာ္ ရန္ကုန္ျပည္လမ္း မွာ တာဝန္က်ေနခ်ိန္မို႕ “ က်ေနာ္ အေဝးေျပးလမ္း စီမက ံ ိန္း မွာလုပ္ပါတယ္ လည္းေျဖလုိက္ေရာ ဆရာ ေအာင္သင္းက “ အင္း ၊ ဒီေခတ္မွာေတာ့ ေမာင္ရင္တုိ႕ အစားသာဆံုးပဲ ၊က်ဳပ္တုိ႕ေတာ့ ဖာေခါင္းထက္ဆိုးတဲ့ အလုပ္လုပ္ေနရတယ္ “တဲ့ ။ က်ေနာ္လည္း တအံ့တၾသနဲ႕ “ဆရာက ဘာမ်ားလုပ္ေနလို႕တုန္း“ ဆုိေတာ့ “ က်ဴရွင္ျပေန တာေလ “ တဲ့ ။ က်ေနာ္က

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

81

လ်ွာရွည္ျပီး ဆရာက ဘာလို႕ ဖာေခါင္းထက္ ပုိဆုိးရတာလဲ ေမးမိေတာ့ “ ဟ ။ ဖာေခါင္းက ျပစ္မွဳထင္ရွားရင္ ေထာင္ေျခာက္လပဲ ၊ကိုယ္တုိ႕က ျပစ္မွဳ ထင္ရွားရင္ ေထာင္ဒဏ္သံုးႏွစ္ ဒဏ္ေငြ သံုးေသာင္း

“တဲ့

။

သူေျပာမွ

အဲဒီေခတ္မွာ

က်ဴရွင္

ဆရာေတြ

တရားမဝင္စာျပရင္

ျပစ္ဒဏ္သံုးႏွစ္သံုးေသာင္း ခ်ထားတာ သတိရမိပါေတာ့တယ္ ။ ……………………………………… စာေပေဟာေျပာပြဲလုပ္မဲ့ေန႕လည္းေရာက္ေရာ က်ေနာ္ဟာ အင္းစိန္လမ္းမႀကီး ၊ ပ႑ိတလမ္း နားက နာမည္ႀကီးစားေသာက္ဆုိင္ သံုးေျခာက္ကုိး ကေန ကုန္းေဘာင္ေက်ာ္။ သီဟုိဠ္ေစ့ ေၾကာ္၊

ဆယ့္ႏွစ္မ်ဳိးဟင္းခ်ဳိ ။ ကိုက္လန္ေၾကာ္ စတဲ့ အျမည္းအစံုအလင္ ႀကိဳတင္ ဝယ္ ထားရတာေပါ့ ဗ်ာ ။ အရက္ကေတာ့

ရမ္ႏွစ္ဒါဇင္ေလာက္

က်ေနာ္ေနတဲ့

ဘူတာရံုလမ္းက

ဆရာလယ္တြင္းသားေစာခ်စ္ဟာ

ဦးခင္ေမာင္ရင္လာပုိ႕ထားေလရဲ႕ က်ေနာ့္ေယာကၡမ

။

ဧည့္ခံတာကေတာ့

အိမ္မွာေပါ့

ညေနေလးနာရီေလာက္ကတည္း

။

က

အဲဒီေန႕က ဝီရိယေကာင္းျပီး

အေစာႀကီးေပါက္ခ်လာတယ္ ။ အဲဒီေခတ္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာ လယ္တြင္း သား ေစာခ်စ္ဟာ

“ပန္းျမိဳင္လယ္က ဥယ်ာဥ္မွဴး“ ဆုိတဲ့ စာအုပ္နဲ႕ စာေပဗိမာန္ ဆုေရာ ။ အမ်ဳိးသားစာေပဆုပါ ရျပီး လ်ွမ္းလ်ွမ္းေတာက္ေနခ်ိန္ေပါ့

။စာေရးဆရာ

ေတြကို

ဧည့္ခံတာဟာ

ဘာမွ

ဆန္းလွတယ္

မဟုတ္ေပမဲ့ တကယ့္ႏုိင္ငံေက်ာ္ စာေရးဆရာႀကီးကုိ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း အရက္ပုလင္းခ်ျပီး “ ကဲ ။ ဆရာေရ႕ ၊ ဒါအရက္ပုလင္းပဲ။ စိတ္ရွိလက္ရွိ သာေသာက္ပါဗ်ာ“ လုိ႕ က်ေနာ့္ပါးစပ္ကေျပာ မထြက္ဘူးျဖစ္ေနတယ္

။ေအးေလ၊

အခ်ိန္က

လည္း

ေလးနာရီဝန္းက်င္ပဲ

ရွိေသးတယ္

။

ဆရာလယ္တြင္းသား ေစာခ်စ္ကလည္း စာေတြသာ အႏုအလွေရးေနတာ ။လူပုံစံက တကယ့္ ထြားထြားက်ဳိင္းက်ဳိင္း၊ ဥပဓိရုပ္မွင္ေမွာင္းအျပည့္နဲ႕ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္က မလန္႕ေပမဲ့ အားနာ သလိုလုိ ခပ္တြန္႕တြန္႕ ျဖစ္ေနတယ္ ။ ……………………………. ဒါနဲ႕

စိတ္ကူးေပါက္သလုိ

ယဥ္ေက်းမွဳအရ

ေရေႏြးၾကမ္းအုိးတလံုးခ်ျပီး

လက္ဖက္သုတ္

တပန္းကန္နဲ႕ မိတ္ဆက္ စကားေျပာဘုိ႕ အားယူလုိက္ ရတယ္ ။ေနာက္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း

စကားမရွိ စကားရွာျပီး စာအေၾကာင္းေပအေၾကာင္း ေတာင္တလံုး ေျမာက္တလံုး ေလ်ွာက္ေမး ေလ်ွာက္ေျပာလုပ္ ရေတာ့တာေပါ့ ။ဆရာလယ္တြင္းသား ဟာ က်ေနာ္ေမးေနေျပာေနတာကို ဝတ္ေက်တန္းေက်

ျပန္ေျဖျပန္ေျပာေနေပမဲ့

စိတ္မပါသလိုလုိ

ဟန္ပန္ျဖစ္ေနတာရယ္။

ေရေႏြးၾကမ္း ပန္ကန္နဲ႕ လက္ဖက္သုတ္ကုိ လက္နဲ႕ေတာင္မတုိ႕တာရယ္ေၾကာင့္ လူကဲခတ္မညံ့တဲ့ က်ေနာ္ဟာ တခုခု မွားေနျပီ ဆုိတာ သေဘာေပါက္လုိက္ပါတယ္ ။ဒါနဲ႕ က်ေနာ္လည္း မထူးပါ

ဘူးေလ ဆုိျပီး ..“ ဆရာ ၊ အခု ဆရာနဲ႕က်ေနာ္ စကားေျပာေနရတာ ေခ်ာက္ကပ္ကပ္နဲ႕ မစုိေျပ ဘူးျဖစ္ေနတယ္

။အာသြက္လ်ွာသြက္ကေလး

ျဖစ္သြားေအာင္

နည္းနည္း

ေလာက္

လုပ္လိုက္ၾကရင္ ေကာင္းမယ္ဆရာ “ လုိ႕လည္း စကားဦးသန္းလုိက္ေရာ ၊ ဆရာလယ္တြင္း သား

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

82

ေစာခ်စ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ ျမဴေမွာင္ေဝကင္းတဲ့ ဖိုးလမင္းႀကီးလုိ ဝင္းပလာ ျပီး “ ဟာ၊ ရွိလားဆရာ၊ ေကာင္းတာေပါ့ “တဲ့ ။အမယ္၊ သူကေတာင္ က်ေနာ့္ကို ဆရာတဲ့ ။ ဟုတ္ေတာ့ေနပါျပီ ။ ဒီလိုနဲ႕ ရမ္ပုလင္း တလံုးဖြင့္ျပီး ဖန္ခြက္နဲ႕ေဆာ္ဒါပုလင္းေတြခ်ေပးလုိက္တာ ဆရာလယ္တြင္း သားဟာ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို သူကိုယ္တုိင္ လက္ေလးလံုးေလာက္ငွဲ႕ထည့္ျပီး ေရငတ္ေနတဲ့ ပံုစံ နဲ႕

ဂ်ဳိက္ကနဲ ေသာက္ခ်လုိက္ပါေရာ ။အဲ .. ေနာက္ပုိင္းေတာ့ သူနဲ႕က်ေနာ္ေလေပး ေျဖာင့္လာ တယ္ ။က်ေနာ္နဲ႕သူ ေျပာျဖစ္တာေတာ့ အစံုပဲဗ်။ အဲဒီတုန္းက ဆရာလယ္တြင္းသားေစာခ်စ္ ဟာ လမ္းစဥ္ပါတီ

လူငယ္ေရးရာမွာ

ဝင္လုပ္ေနတယ္

။သူ႕မိခင္ဌာနကေတာ့

ျပည္ထဲေရး

ဝန္ႀကီးဌာန(ယခု အေထြေထြအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဦးစီးဌာန)မွာဆုိပဲ ။ ေအာ္.. ။ေမ့ေနလုိ႕ ။ အဲဒီေန႕ က က်ေနာ္

အရက္ေသာက္ဘူးဗ်

။ခါးနာေနတာနဲ႕

အရက္ကို

တပါတ္ေလာက္

မေသာက္ပဲ

နားထားတဲ့အခ်ိန္ ။ အဲဒီေန႕က ဆရာ လယ္တြင္းသားေစာခ်စ္နဲ႕ေျပာျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းထဲမွာ

က်ေနာ္က သူေရး တဲ့စာေတြကို ေဝဖန္တာလည္း ပါတယ္ ။ က်ေနာ္ သူေရးတဲ့ စာေတြဖတ္ျပီး စိတ္ထဲမွာခံစားေနရတာကုိ ထုတ္ေျပာျဖစ္ပါတယ္ ။ “ ဆရာေရ ၊ စိတ္ေတာ့မရွိပါနဲ႕ဗ်ာ ။ က်ေနာ္ ဆရာေရးတဲ့စာ ေတြကုိ ဖတ္ျပီး ဆရာ့စာေတြကုိ တစံုတခုက ဇက္ခြံ႕ထားသလုိ ခံစားရပါတယ္ လုိ႕ေျပာလိုက္မိသဗ်ာ

။

က်ေနာ္သံုးလိုက္တဲ့

ဇက္ခြံ႕ဆိုတ့ဲ

အသံုးအႏွဳံးကို

လည္းၾကားေရာ

ဆရာလယ္တြင္းသားဟာ “ ဟ ၊ ခင္ဗ်ား စကားလုံးက အဆန္း ပါလား ဆက္ပါဦး “တဲ့ ။ …………………………….

အမွန္ေတာ့ သူ​ူနားမလည္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ။က်ေနာ္ဆိုလိုတာက သူေရးတဲ့ စာေတြမွာ

ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္

လမ္းစဥ္ပါတီ

ကုိသာသာထုိးထုိးေထာက္ခံေနတဲ့

အေရးအသားမ်ဳိးေတြ လြန္ကဲ ေနတာေၾကာင့္ သူ႕စာေတြဟာ ဇက္ခြံ႕ခံထားရတဲ့ ျမင္းတ ေကာင္လို

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

83

ထင္သေလာက္ ခရီးမ ေရာက္ဘူး လုိ႕ က်ေနာ္ဆိုလိုတာပါ ။ေအာ္ .. ။ခင္ဗ်ားက လည္း ဒုံးေဝးရန္ေကာ၊ ဇက္ခြံ႕ တယ္ ဆုိတာ ျမင္းေတြရဲ႕ ပါးစပ္ေထာင့္မွာ သစ္သားတုံးေလး ထည့္ျပီး အာေဒါက္ထည့္ထားတာကုိ ေျပာတာဗ် ။အာေဒါက္ကုိ ဇက္ႀကိဳးနဲ႕ တြဲထားေတာ့ ဇက္ႀကိဳးကို ဇတ္ကနဲဆြဲလုိက္ အာေဒါက္ က ပါးစပ္ေဘးေဒါင့္ကုိ ဆြဲျဖဲသလို ျဖစ္ျပီး ျမင္းဟာ ထင္တုိင္း

မေျပးႏုိင္ေတာ့ဘူး ။တခ်ဳိ႕သိပ္ ဆိုး တဲ့ ျမင္းေတြဆုိ သံနဲ႕ လုပ္ထားတဲ့ အာေဒါက္ ေတာင္ ထည့္ထားၾကေသးဗ် ။က်ေနာ့္အေမးကုိ ဆရာလယ္တြင္းသားက “ ေအာ္ ၊ကိုသက္ခုိင္ ရယ္ ၊က်ေနာ္ဟာ ေက်ာင္းသားဘဝကတည္းက တင္းၾကပ္တဲ့ စည္းကမ္းေတြနဲ႕ ေနလာခဲ့ရ တာဟာ က်ေနာ္စ ့ ာေတြမွာ လာေပၚေနတာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ။ တစုံတေယာက္ ၊ အဖြဲ႕တခုခုက က်ေနာ့္ကုိ ဇက္ခြံ႕ထားတာ မရွိရုိးအမွန္ပါ “ တဲ့ ။ငဖယ္တိုးေလးတုိးျပီးေျဖသဗ် ။ ဒီမွာတင္ က်ေနာ္လည္း စကားလမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းမွပါပဲေလ ဆုိျပီး က်ေနာ့္စာအုပ္စင္ေပၚ က ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ဘာသာျပန္ထားတဲ့ “ ကမၻာ့ႏုိဗယ္ဆုရ စာေရးဆရာမ်ား၏ မုိးၾကယ္မို႕လား ႏွင့္ လမ္းသစ္ ဝတၳဳတိုမ်ား “ ဆုိတဲ့ စာအုပ္ကုိ ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္ ။အဲဒီစာအုပ္ဟာ ဆရာ ေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ လက္ရာေတြအနက္က

အေကာင္းဆံုး

စာရင္းမွာ

ပါႏိုင္တယ္ဗ်

။က်ေနာ္

သိသေလာက္

အဲဒီစာအုပ္နဲ႕ ဆရာေဇာ္ဂ်ီဟာ အမ်ဳိးသားစာေပဆုေတာင္ ရခဲ့ဘူးတယ္ ထင္ပါတယ္ ။၁၉၇၇ ခုႏွစ္ဝန္းက်င္က ထုတ္ခဲ့တာပါ ။ အဲဒီစာအုပ္ထဲမွာ အေမရိကန္ျပည္ ေထာင္စု ရဲ႕ စာေရးဆရာ

အေက်ာ္အေမာ္ ဝီလ်ံေဖာ့ကနား (WILLIAM FAULKNER ) ေရးတဲ့ (A ROSE FOR EMILY) ဆုိတဲ့ဝတၳဳတိုကုိ

ဆရာေဇာ္ဂ်ီက

ဘာသာျပန္ထားတာ

ပါတယ္ဗ်

“

ဇာတိပုည

။အဲဒီ

ဂုဏ္ည

ဝတၳဳတိုမွာ

ဂုဏ္မာန

က်ေနာ့္

“

စိတ္ထဲ

ဆုိတဲ့ ဘဝင္

အမည္နဲ႕ မက်တဲ့

အခ်က္တခ်က္ေတြ႕တာနဲ႕ ဆရာလယ္တြင္းသားကုိ ေမးမလို႕ စာအုပ္ကုိ ဆြဲထုတ္ လုိက္တာဗ်

။ဟုတ္ပါတယ္ ။ ဆရာ့ေဇာ္ဂ်ီဟာ တကယ့္ကဝိတဆူပါ ။ က်ေနာ့္ စိတ္ထဲ ဘဝင္ မက်တာ မွန္ခ်င္မွ မွန္ပါလိမ့္မယ္ ။ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ထဲရွိတာကုိ ႏိုင္ငံေက်ာ္ စာေရး ဆရာ ႀကီးနဲ႕ ဆံုတုန္း ေမးၾကည့္လုိက္မွ ဆုိျပီး စိတ္ကူးေပၚလာလုိ႕ပါ ။ ဒီလိုဗ် ။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီဟာ အဲဒီ ဝတၳတုိထဲက ဇာတ္ေကာင္ အမယ္အုိ အင္မလီ ရဲ႕ မာန္မာန ႀကီးပံု ကုိေရးဖြဲ႕ျပေနရာကေန “ ထို႕ေၾကာင့္ အင္မလီ၏ ဝင္းမွ အပုပ္နံ႕ ထြက္လာစဥ္ ေသာ အခါ မည္သူမ်ွ အံ့ၾသျခင္း မျဖစ္ၾကေခ် “ လုိ႕ ေရးထားသဗ် ။က်ေနာ့္ကို စိတ္စေနာင့္ စနင္း ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တာ အဲဒီ “ အပုပ္နံ႕ “ ဆုိတဲ ့ဆိုတဲ့ စကားလံုးပဲဗ် ။။အဲဒီအခန္းမွာ ဆရာေဇာ္ဂ်ီေရးထားတာက

လူေသေကာင္ အပုပ္နံ႕ ကုိ ဆုိလုိေပမဲ့ ရုတ္တရက္ ဆုိရင္ အမယ္အုိ အင္မလီရဲ႕ ကိုယ္က်င့္တရား အပုပ္နံ႕ လုိ႕ ထင္စရာျဖစ္ေနတယ္။ခင္ဗ်ားလည္း သိတဲ့ အတုိင္းပဲေလ ။ ျမန္မာစာမွာ “ အပုပ္နံ႕ “ ဆုိတာ ရင္းျမစ္ အနက္ေကာ ဆင့္ပြား အနက္ပါ ရွိတာမဟုတ္လား ။ေခြးေသေကာင္က နံတဲ့

အပုပ္နံ႕က ရင္းျမစ္ အနက္ဗ်ာ ။ “ ဒီေကာင္မ အပုပ္နံ႕ ကေတာ့ တရပ္ကြက္လံုး ျပန္႕ေနျပီ ဆုိတာမ်ဳိးက ဆင့္ပြားအနက္မဟုတ္လား ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

84

“အဲဒီ စာလံုးနဲ႕ ပတ္သက္လုိ႕ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ဆရာေဇာ္ဂ်ီဟာ တျခားစကားလုံး တလုံးလံုး ကို ေျပာင္းသံုးရင္

ေကာင္းမယ္ထင္လို႕ပါ

ဆရာ“လုိ႕

က်ေနာ္လည္း

ေျပာလိုက္ေရာ

ဆရာ

လယ္တြင္းသားဟာ က်ေနာ့္ကုိ အၾကာႀကီး စုိက္ၾကည့္ေနပါတယ္ ။က်ေနာ့္အေမးနဲ႕ ပတ္သက္ လို႕ ဘာမွ ျပန္မေျဖခဲ့ပါဘူး ။ “ ကိုသက္ခုိင္ စာမ်ားမ်ား ဖတ္တာေကာင္းတယ္ဗ်ာ၊ စာဖတ္သူ ဟာ တေန႕မွာ သဘာဝ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ လာတတ္ပါတယ္ “ ဆုိျပီး စကားလႊဲလိုက္ သဗ် ။ ေနဦးဗ် ။ ေနာက္ပုိင္း အဲဒီဝတၳဳကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဖတ္ျပန္ၾကည့္ျပီး အဲဒီစကားလံုးေနရာမွာ တျခား စကားလံုး

သုံးဘို႕

က်ေနာ့္

ကိုယ္ပုိင္ဥာဏ္နဲ႕

စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း

သူ႕ထက္

ေကာင္းမြန္သင့္တင့္တဲ့ စကားလံုး ရွာမရျပန္ဘူးဗ် ။ ဆရာလယ္တြင္းသားကလည္း က်ေနာ္ေလကန္ေနတာကို နားေထာင္လုိက္ ျပန္ေျပာလုိက္ နဲ႕ တနာရီသာသာအတြင္းမွာ ရမ္တလံုးေျပာင္ ေအာင္ ေသာက္လုိက္ျပီဗ်ာ ။ဒီလိုနဲ႕ ညေန ေျခာက္ နာရီသာသာေလာက္မွာ ဆရာေအာင္သင္းေရာက္ခ်လာတယ္ ။ထံုးစံအတုိင္းလြယ္အိတ္ တလံုး လြယ္ လို႕ေပါ ့။ ေအာ္ … ။ က်ေနာ္ကံေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္း ေျပာမလုိ႕လုပ္ေနတာ စကားေတြေဘးေခ်ာ္ျပီး စာေရးဆရာ ေတြအေၾကာင္း ေရာက္သြားျပန္ျပီ ။ ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ ။က်ေနာ္စကားေျပာလုိက္ရင္ ဒီလိုခ်ည္းပဲ ။ေတာေရာက္လုိက္ ေတာင္ေရာက္ လုိက္နဲ႕ ။ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕သာ သည္းခံျပီး နား ေထာင္ပါေတာ့ဗ်ာ

။

ဆရာေအာင္သင္းက

ေရာက္ေရာက္ခ်င္း

“

ဖုိးသက္ခုိင္ေရ႕

၊

သံုးႏွစ္သံုးေသာင္း ဖာေခါင္းထက္ ဆိုးတဲ့အလုပ္ လုပ္ေန ရလုိ႕ နည္းနည္းေနာက္က်သြားတယ္ ။ ခြင့္လႊတ္ကြာ “တဲ ့။ (ဆက္လက္ ေရးသားပါဦးမည္) ရုပ္ပုံ။ ။ ဂူဂဲလ္

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

85

၇၈။ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မဲ့တဲ့ ေန႕ေတြလည္းရွိ

တကယ္တမ္းေျပာရရင္

ဆရာဦးေအာင္သင္းရဲ႕

စာေပၾသဇာကုိ

က်ေနာ္နည္းနည္းေတာ့

လန္႕တယ္ဗ်။ သူက ေမျမိဳ႕စစ္တကၠသုိလ္ ျမန္မာစာဌာနမွာ နည္းျပဆရာ လုပ္ခဲ့ဘူးသတဲ့ ။ ဆရာ ေအာင္သင္းဟာ စာအေရးအသားထက္ စာေပေဝဖန္ေရးမွာ အားေကာင္းတယ္ ။ တခါ ကဆို

“ေအာင္သင္းဘာ ေျပာေျပာ“ဆုိျပီး မဂၢဇင္းတခုမွာ ေရးလုိက္ရာကေန မဂၢဇင္း စာမ်က္ ႏွာေတြမွာ အျပန္အလွန္ေရးၾက ေအာ္ၾကနဲ႕ ဧရာမစာေပတုိက္ပြဲ ႀကီး တခုလိုျဖစ္ျပီး စာေပ လူ ၾကမ္း မင္းသားလုိ႕ေတာင္ အမည္တြင္သြားခဲ့ဘူးေသးတယ္ဗ် ။ေနာက္ပုိင္းေတာ့ စာေပ ေဝဖန္ ေရးေတြ ၊လူငယ္ျမွင့္တင္ေရးေတြဖက္ကုိ ေရာက္သြားတယ္။သူေဟာတဲ့စာေပ ေဟာေျပာေတြ ကုိ က်ေနာ္ ရွစ္တန္းေက်ာင္းသား ဘဝေလာက္ ကတည္းက က်ေနာ္တို႕ေက်ာင္းမွာ လာေဟာ လုိ႕ နား ေထာင္ ခဲ့ဘူးတယ္ ။ ေတာ္ေတာ္ အေျပာအေဟာ ေကာင္းတာကလား။ ။သူေဟာတာ ေျပာတာ ခ်က္က်လက္က် ျဖစ္လြန္းလို႕ က်ေနာ္ႀကိဳက္တယ္ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

86

သူက စကားေျပာတ့ဲေနရာမွာ တကယ့္ကုိ ပါရဂူေျမာက္ကၽြမ္းက်င္တာဗ်။ စကားႀကီး ဆယ္ခြန္း ထဲမွာ ဆရာ ေအာင္သင္း အကၽြမ္းက်င္ဆံုးကေတာ့ ေကာက္ပင္ရိတ္လွီးေျပာနည္းလို႕ ထင္ တာ ပဲဗ်

။က်ေနာ္သတိထားမိသေလာက္

သူစကားေျပာရင္

တဖက္လူကုိ

နလံမထူႏုိင္ေအာင္

ျဖတ္ပုိင္းလွီးခ် ေအာင္ပြဲရေအာင္ ေျပာတတ္တယ္။ခုလဲ ၊ ၾကည့္ေလ၊ ဝိုင္းမွာ

ထုိင္ေတာင္

မထုိင္ေသးဘူး၊ သူနဲ႕ ဆရာေမာင္သာရ ခြန္းႀကီးခြန္းငယ္ ျဖစ္ လာတာကုိ စားျမံဳ႕ျပန္ေနေလရဲ႕ ။ ေအးဗ်။ အဲဒီ ေခတ္ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဆရာေမာင္သာရကလည္း စာေပအသုိင္းအဝိုင္းမွာ သူ႕ေခတ္နဲ႕ သူတြင္က်ယ္ ေနတဲ့အခ်ိန္ဗ် ။ က်ေနာ္လည္း ဆရာ ေမာင္သာရ ေရးသမ်ွ စာအုပ္ကုိ

မဖတ္ဘူးတဲ့စာအုပ္ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ ဆရာေမာင္သာရ ရဲ႕ စာေပၾသဇာဟာ က်ေနာ္တုိ႕ အေပၚမွာ ေတာ္ေတာ္ႀကီးခဲ့တယ္ ဆုိပါစုိ႕ ။ ေအးေလဗ်ာ။ ၾသဇာ ႀကီးဆုိ သူေရး တဲ့စာအုပ္ကုိ မဖတ္ခင္ စာအုပ္နံမည္ၾကားရကတည္းက စိတ္ထဲမွာ သရုိး သရီ ျဖစ္ၾကရတာ ကလား ။ ၾကည့္ေလ။“ ထမိန္ကၽြတ္၍ လႊတ္လိုက္သည္“။“ စီးပေလေစ ၊ေမာင္မ သုတ္နဲ႕“။ “ခါးတကယ္

မတို႕ခင္က ယားတယ္လို႕တြန္႕“ “ေနာက္ဆံုး က်ေတာ့ ေက်ာ္ဟိန္းဟာ ေက်ာ္ဟိန္းပါပဲ“ ။ ကဲ၊ အဲဒါ သူ႕စာအုပ္ နာမည္ေတြဗ် ။ ဆရာေအာင္သင္းနဲ႕

ဆရာေမာင္သာရ

ျမိဳ႕ထဲတေနရာမွာ

ဆံုမိၾကေတာ့

ဘယ္ကဘယ္လို

ျငိၾကသလဲ မေျပာတတ္ဘူးဗ် ။ ဆရာေမာင္သာရက “ ဆင္သြားရင္ လမ္းျဖစ္တယ္ “ လို႕ ေျပာတာကုိ ဆရာေအာင္သင္းက “ခင္ဗ်ား ဆင္က အကန္းႀကီး “လုိ႕ ျပန္ပက္ခဲ့သတဲ့ ။သေဘာ ကေတာ့ ဆင္ကန္းေတာတုိး ျဖစ္ေနတာကို ဆုိလုိတယ္ ထင္ပါရဲ႕ ဗ်ာ။ ဆရာေအာင္သင္းက သူနဲ႕ ဆရာေမာင္သာရ အေခ်အတင္ေျပာခဲ့တာကုိ အားရပါးရေျပာေနေပမဲ့ က်ေနာ္ကေတာ့ ေဘးကေန

ျငိမ္ျပီး အကြက္ေခ်ာင္းေနတယ္ဗ်ာ ။ ဟုတ္တယ္ေလ၊ ရွိန္တာလန္႕တာက တျခား ဒီလုိႏုိင္ငံေက်ာ္ ပုဂၢိဳလ္နဲ႕ေတြ႕တုန္း ကိုယ့္စိတ္ထဲမရွင္းတာ ေမးဘို႕ သူ႕အလစ္အငိုက္ကို ေစာင့္ေနတယ္ဆုိပါေတာ့ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

87

ဆရာေအာင္သင္းကေတာ့ ဆရာလယ္တြင္းသားေလာက္ အရက္ေသာက္တာ မၾကမ္းဘူးဗ် ။ အျမည္း ေလး စားလုိက္ တခြက္ေမာ့လုိက္နဲ႕ ပံုမွန္ေလးသြားေနတယ္ ။ ဒီလုိနဲ႕ ညခုႏွစ္နာရီခြဲ ဝန္းက်င္ ေလာက္မွာ ေဟာေျပာပြဲစဘုိ႕ အခ်ိန္က်ေနတာနဲ႕ ဆရာလယ္တြင္းသားက ပြဲဦးထြက္

သူပဲတာ ဝန္ယူလုိက္ပါ့မယ္ ။ ဆရာေအာင္သင္း အရွိန္ရေအာင္ ေအးေအးေဆးေဆးေသာက္ ပါေစဆုိ ျပီး ေဟာေျပာပြဲရွိရာ ထြက္သြားသဗ် ။အရက္ဝုိင္းမွာ ဆရာေအာင္သင္းနဲ႕ က်ေနာ္ႏွစ္ ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့ပါေလေရာ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာေအာင္သင္းက အျမည္းပန္းကန္ေတြ ေလ်ွာက္ၾကည့္ျပီး ကိုက္လန္ေၾကာ္ တဖတ္ကုိ တူနဲ႕ညွပ္ျပီး စားလိုက္တယ္။ျပီးေတာ့ “ေဟ့ ဖိုးသက္ခုိင္ ဒါက ဘာတုန္းကြ ။ ကန္ဇြန္း ရြက္ လည္းမဟုတ္ပါလား“တဲ့ ။ ဒါနဲ႕က်ေနာ္လည္း ဟာ ၊ ဆရာ ဒါ ကိုက္လန္လုိ႕ ေခၚတယ္ ။

အရက္နဲ႕ေတာ့ ေတာ္ေတာ္လုိက္တယ္ ဆရာလုိ႕လည္းေျပာလုိက္ေရာ “ေအးကြ ။ ကိုက္လန္ ဆုိတာ ကိုယ္တခါမွ မစားဖူးဘူး“ ဆုိပဲ ။ဒါနဲ႕ က်ေနာ္လည္း အကြက္ေကာင္း ဆုိက္ျပီ ဆုိျပီး .. “ဒါနဲ႕ဆရာ ၊ ဆရာနဲ႕က်ေနာ္ႏွစ္ေယာက္တည္း ရွိတုန္း က်ေနာ့္စိတ္ထဲ ေျပာခ်င္တာေလး ေျပာ ပါရေစ “ဆုိေတာ့ ဆရာကလည္း“ ေအး ၊ ေျပာေလကြာ“တဲ့ ။ အမွန္က

က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ

မရွင္းမလင္းျဖစ္ေနတာက

သမုိင္း

ကိစၥဗ်

။အဲဒီေခတ္တုန္းက

သမုိင္းျပဳစုေရးေကာ္မရွင္ ဆိုျပီး ႏုိင္ငံေတာ္က ကမကထျပဳျပီး လုပ္ေနတာရွိတယ္။ က်ေနာ့္ စိတ္ထဲ သမုိင္းဆုိတာ အစုိးရက ျပဳစုမွေတာ့ ဘယ္မွာလာျပီး အမွန္တရားေပၚေတာ့မလဲ ။

သမုိင္းကုိ ျပဳစုရမွာက သမုိင္းပညာရွင္ေတြရဲ႕ အလုပ္လုိ႕ ပဲ က်ေနာ္ ရိုးရိုးသားသားနားလည္ တယ္ ။ခင္ဗ်ား

စဥ္းစားၾကည့္ေလ။

ဘုရင္က

မွန္နန္းေဆာင္မွာေနရာေပးျပီး

သမုိင္း(ရာဇဝင္

)

ေရးခုိင္းသတဲ့ ။အမွီအခုိမကင္းတဲ့ သမုိင္းဆရာဟာ ဘယ္လုိ လုပ္ သမိုင္းအမွန္ကုိ ျပဳစုမလဲ ဗ်ာ ။ ဒီေတာ့က်ေနာ္က ဆရာေအာင္သင္းကုိ “ဆရာ ၊ က်ေနာ္သမုိင္းကို အယံုအၾကည္မရွိဘူး“ လို႕ စြတ္တင္ပစ္လုိက္ေရာဗ်ာ ။ ဒီေတာ့ ဆရာေအာင္သင္းက အာေမဋိတ္သံနဲ႕ “ေဟ ၊ ဒါဆုိ မင္းက သီေပါမင္းပါေတာ္မူတာကို မယံုဘူးလား“တဲ့ ။ကဲ ၊ၾကည့္ ။ ေမးသူကုိ နလံမထူ ႏိုင္ေအာင္ ျပန္ခြပ္လုိက္တာပဲဗ် ။ ဒါေပမဲ့က်ေနာ္ေျပာတာကတျခား ဆရာေအာင္သင္း က်ေနာ့္ကို ေထာက္လက္ သီးေပးသလုိ ျပန္ေျဖတာက တျခားျဖစ္ေနတယ္ဗ် ။ဒါနဲ႕ က်ေနာ္က သမုိင္းေကာ္မရွင္ဖြဲ႕တဲ့ ကိစၥကို ေျပာျပ ျပီး အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္း ျပန္ရွင္းေတာ့ သူက .. “မင္းက သမုိင္း ျပဳစုတဲ့ လူေတြကိုမယံုတာပဲ။

သမုိင္းကို

မယံုတာမွ

မဟုတ္တာ“တဲ့

။က်ေနာ္လည္း

ေဟာတဲ့

ေျပာတ့ဲေနရာမွာ စကားႏုိင္လုတဲ့ ေနရာမွာ တေခတ္မွာတေယာက္ ဆုိသလုိ နံမည္ႀကီးခဲ့တဲ့

ပုဂၢိဳလ္နဲ႕ ဆက္ျပီးျငင္းမလို႕လုပ္ေနတုန္း ကိုျမင့္ဦးဝင္လာျပီး ဆရာျမသန္းတင့္က က်ေနာ့္အိမ္ မဝင္ႏုိင္ေတာ့ပဲ ေဟာေျပာပြဲဆီကုိ သြားျပီ ၊ အရက္ဝုိင္းကို အထပ္သား စက္ရံု ဧည့္ရိပ္သာကို ေရြ႕ခဲ့ပါေျပာတာနဲ႕ စကားျပတ္သြားေရာဗ်ာ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

88

က်ေနာ္လည္း တပည့္ေက်ာ္ ဝင္းၾကည္ဆုိတဲ့ က်ေနာ့္တပည့္ေက်ာ္တေယာက္ကုိ အျမည္းေတြ အရက္ေတြ အထပ္သား ဧည္ရ ့ ိပ္သာထဲ စံနစ္တက် ေရြ႕ေျပာင္းဘုိ႕မွာခဲ့ျပီး ဆရာေအာင္သင္း ကုိ ကားေပၚ တင္ျပီး ေဟာေျပာပြဲဆီ လုိက္ပုိ႕လုိက္ရေရာ ဆုိပါေတာ့ ။ ………………………………………..

က်ေနာ္ေရာက္သြားေတာ့ ဆရာ လယ္တြင္းသားေစာခ်စ္က တရုပ္သုိင္းဝတၱဳေတြအေၾကာင္း ကေန မ်က္ေမွာက္ေခတ္စာေပအေၾကာင္း ဆက္စပ္ျပီးေဟာေနေလရဲ႕ ။ က်ေနာ္လည္း ဧည့္ခံေရးကို တာဝန္ယူထားေတာ့

ေဟာေျပာပြဲကုိ

က်ေနာ့္အျမင္ေျပာရရင္ ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္

ေသခ်ာေတာ့

ဆရာလယ္တြင္းသားေစာခ်စ္က

လမ္းစဥ္ပါတီအာေဘာ္က

နားမေထာင္လုိက္ရပါဘူး။

သူ႕စာေတြဘယ္လိုေကာင္းေကာင္း

မလြတ္ပါဘူး

။ဆရာေအာင္သင္းကေတာ့

“သရက္ေထာင္ ေဖာက္ခဲ့စဥ္က“ ဆုိတဲ့ ေဆာင္းပါးနဲ႕ စာေရးဆရာျဖစ္လာေပမဲ့ မဆလအစုိးရကို ထိခိုက္မဲ့

အခ်က္ေတြကိုေတာ့

လိမ္လိမ္မာမာ

ပါးပါးနပ္နပ္

ေရွာင္လဲႊေျပာသြားတာပါပဲ

။ဆရာျမသန္းတင့္ အတည္ျငိမ္ဆုံးနဲ႕ သူယံုၾကည္ရာကို စြဲစြဲျမဲျမဲ ဆက္ျပီး စြဲကုိင္ထားတ့ဲ ပံုစံလုိ႕ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ အကဲရမိတာပါပဲ ။ ဆရာ ျမသန္းတင့္က သူ႕ရဲ႕နာမည္ေက်ာ္ ဓားေတာင္ကုိေက်ာ္၍ မီးပင္လယ္ကို ျဖတ္မည္ ဆုိတဲ့ ဝတၱဳ

ျဖစ္လာပံု

၊

သူေရးဖြဲ႕ခဲ့ပံုေတြကုိ

လူတန္းစားအျမင္ေတြပါထည့္ျပီး

ေဟာတယ္။

ေနာက္ဆံုးပိတ္ ဆရာကေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း ဆရာေအာင္သင္းေပါ့ ။ ခံစားသိနဲ႕ ၾကံဆသိ၊ ေၾကာင္မွာ

ေၾကာင္က်ဴေကးရွင္း

ရွိသလုိ

လူမွာ

အက္က်ဴးေကးရွင္း

ရွိတယ္

ဆုိတာေတြ

ေဟာေတာ့ တာပါပဲ ။တကယ္တမ္းလည္း ဆရာေအာင္သင္း ဟာ ေဟာတဲ့ေျပာတဲ့ေနရာမွာ အခ်က္က်က် ေျပာတတ္တာေတာ့ ျပိဳင္စံရွားပဲဗ် ။ ပရိသတ္တဝါးဝါး တဟားဟား လက္ခုပ္ သံတေျဖာင္းေျဖာင္းနဲ႕ ပြဲကို ဆူေအာင္လုပ္ ႏုိင္တာကေတာ့ ဆရာေအာင္သင္းပဲဗ်ာ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

89

……………………………………… ညဆယ့္တစ္နာရီေလာက္ ေဟာေျပာပြဲလည္း ျပီးေရာ ေသာက္ပြဲဆက္ၾကျပန္ေရာဗ် ။ က်ေနာ္ ကေတာ့ အထပ္သားစက္ရံုထဲမွာ ကိုယ့္အိမ္လုိ လူတြင္က်ယ္လုပ္လုိ႕ မေတာ္ေခ်ဘူး ဆိုျပီး ခပ္ကုတ္ကုတ္ပဲေနျပီး ျပန္ပုိ႕ဘုိ႕ သာ ေစာင့္ေနလုိက္ေတာ့တယ္ ။ ထူးျခားတာက

ဆရာျမသန္းတင့္ဗ်

။လူလံုးလူဖန္ေသးေသး၊မ်က္မွန္ထူထူနဲ႕

စကားဟဟ

မေျပာလွဘူး ။ခပ္ ေအးေအးပံုစံပဲ ။ တကယ့္ကုိ ဂႏၱဝင္စာေပေတြကို ေရးခဲ့တဲ့ ဆရာျမသန္း တင့္ ဆုိတာ သူမွ ဟုတ္မွေလစ လုိ႕ေတာင္ ထင္စရာပါပဲ ။အဲဒီညက က်ေနာ္နဲ႕ ဆရာျမသန္း တင့္ စကားမေျပာျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။

ဒါေပမဲ့

အဲဒီညက

ေတြ႕ခဲ့တဲ့

စာေရးဆရာ

သံုးေယာက္မွာ

ဆရာျမသန္းတင္ကုိ က်ေနာ့္ အေလးစားဆံုးပါပဲ ။ ေရခ်ိန္ကိုက္လာလုိ႕ထင္ပါရဲ႕ ၊ ဆရာေအာင္သင္းဟာ အဆုိေတာ္ရုပ္ရွင္မင္းသား ျမတ္ေလး ရဲ႕ ကျပားမေလး ဂုိယာရမ္ သီခ်င္းကုိ အက်ယ္ႀကီးဟစ္ေနေလရဲ႕ ။ဆရာလယ္တြင္းသားကလည္း ေဘးကေန ေရာျပီးသံေယာင္လုိက္ေနတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ျဗဳန္းဆုိ ကုတ္အက်ၤီ အမည္းႀကီး ဝတ္ျပီး လူတေယာက္ ဝင္ခ်လာပါေရာဗ်ာ ။ထူးထူးဆန္းဆန္း ဒီလူဟာ အရက္ေတာ္ ေတာ္မူး ေနျပီး

အာေလးလ်ွာေလးသံႀကီးံနဲ႕အဂၤလိပ္ကဗ်ာတပုဒ္ကုိ

ရြတ္ရင္းဝင္ခ်လာတာဗ်

။ဒါကို

ျမင္လုိက္ၾကားလိုက္တဲ့ ဆရာ ေအာင္သင္းဟာ ရုတ္တရက္ မ်က္ႏွာထားတည္သြားျပီး မတ္တတ္ ထရပ္လုိက္တယ္၊ ျပီးေတာ့ “ ေဟ့ေကာင္ ၊မင္းဘာေကာင္တုန္း၊ ဘယ္ကေကာင္ တုန္း“ တဲ့ ။ က်ေနာ္လည္း ရုတ္တရက္ဆုိေတာ့ ေၾကာင္ သြားတယ္။ အမွန္ေျပာရရင္ သူ႕ကို က်ေနာ္လည္း

မျမင္ဘူးဘူးဗ်ာ ။ အဝတ္အစား ဝတ္ထားတာကလည္း ကုတ္အက်ီၤအစုတ္၊ ဥပဓိရုပ္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ညံ့ဆိုေတာ့

ဒီလူ

ဘယ္ကလဲ

၊ဘာလုိ႕ဝင္လာတာပါလိမ့္ဆိုျပီး

စဥ္းစားေနတုန္း

ဦးခင္ေမာင္ရင္ ျပာျပာသလဲ ဝင္လာျပီ ..“ ဟာ ၊ ဆရာ တုိ႕နဲ႕မိတ္ဆက္ေပး ဘုိ႕ ေမ့ေနတယ္ ။သူက အမွတ(္ ၁၀) အထပ္သား စက္ရံုမွဴး ဦးေက်ာ္ျမင့္ သိန္းပါ“တဲ့ ။ေကာင္း ၾက ေရာ ေပါ့ဗ်ာ။သူ႕စက္ရံုက လုပ္တဲ့ စာေပေဟာေျပာပြဲကို လာေဟာတဲ့ စာေရးဆရာေတြက စက္ရံုမွဴးကို ဆီးေဟာက္မိေနတာေပါ့

။

ခက္တာက

ဧည့္ခံၾကိဳဆုိေရးတာဝန္ယူထားတ့ဲ

က်ေနာ္ေတာင္

စက္ရုံမွဴး ဥပဓိရုပ္ညံ့တာ ၾကားဘူးနားဝ ရွိေပမဲ့ လူကိုယ္တုိင္ေတာ့ မျမင္ဖူး ခဲ့ဘူးဗ်ာ။ေနာက္ပိုင္းမွ သိရတာက

စက္ရံုမွဴး

ဦးေက်ာ္ျမင့္သိန္းဟာ

စာေပကုိ

ဝါသနာထံုတဲ့

စာသမားေပသမား

။ဒီေဟာေျပာပြဲမွာ ဒီဆရာေတြကုိ ဖိတ္ပါဆိုတာ လည္း သူကိုယ္တုိင္ စီမံ ခန္႕ခြဲခဲ့တာဆုိပဲ။ ………………………………………. စက္ရံုမွဴးပါလုိ႕လည္း မိတ္ဆက္ေပးလုိက္ေရာ ဆရာေအာင္သင္းလည္း စပ္ျဖဲျဖဲ မ်က္ႏွာေပးနဲ႕ ..“ ေအာ္

ျဖစ္မွျဖစ္ရေလဗ်ာ

။ေစာေစာစီးစီး

မိတ္ဆက္ေပးထားမွေပါ့“တဲ့

။ေနာက္ေတာ့

ဆက္ေျပာေသးတယ္။ “ေနအံုးဗ် ၊ေစာေစာက ခင္ဗ်ား ရြတ္လုိက္တဲ့ ကဗ်ာဟာ တကယ့္ဂႏၱဝင္ ကဗ်ာ၊

ခင္ဗ်ား

ရြတ္ပံု

ဆုိပံု

ဌာန္ကရုိဏ္းမက်ဘူး

။က်ေနာ္ရြတ္ျပမယ္

http://www.mindin.info/

နားေထာင္“ဆုိျပီး

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

90

ေစာေစာက ဦးေက်ာ္ျမင့္သိန္း ဝင္လာရင္း ရြတ္ခဲ့တဲ့ အဂၤလိပ္ကဗ်ာကုိ အသံေနအသံထားနဲ႕ ရြတ္ပါ ေလေရာဗ်ာ။ က်ေနာ္ဆိုတဲ့ ေကာင္ကလည္း ကဗ်ာဆုိရင္ ျမန္မာကဗ်ာေတာင္ သိပ္နား ရည္ ဝလွတာ မဟုတ္ေတာ့ ဘယ္သူေရးတယ္ ဘယ္လုိ ဂႏၱဝင္ေျမာက္တယ္ ဆုိတာ မေျပာ တတ္ ပါဘူးဗ်ာ။ ဒါေပမ့ဲ ဆရာေအာင္သင္း ရဲ႕ ကဗ်ာရြတ္ဟန္ ကဗ်ာရြတ္သံဟာ ကဝိတဆူ ဟန္ ေပါက္ေနတာ ေတာ့ အမွန္ပဲဗ် ။ က်ေနာ္ကေတာ့ သူတို႕ေသာက္ေနတဲ့ ဝိုင္းကုိ အကဲခတ္ျပီး လိုတဲ့အရက္ အခ်ိန္မွီေရာက္ ေအာင္ ၾကည္ဝင္းကုိကားနဲ႕ က်ေနာ့္အိမ္လႊတ္လြႊတ္ျပီး ရမ္ပုလင္းေရာ ေဆာ္ဒါပုလင္းပါ သံုးေခါက္ေလာက္ ယူခိုင္း လုိက္ရ တယ္။ အင္း

က်ေနာ္လည္း

ေနရာတကာ

အရာရာနဲ႕အေၾကာင္းေၾကာင္းခ်ည္း

ေျပာရမလုိပဲဗ်ာ

။

အဲဒီညက စာေရးဆရာအဖြဲ႕ကုိ ဧည့္ခံရာကေန ကားနဲ႕လူနင္းသတ္မိသလို ျဖစ္ေတာ့မလို႕ဗ်။ ျဖစ္ပံုက အဲဒီညဆယ့္ႏွစ္နာရီေလာက္လည္း ရွိေရာ စာေရးဆရာေတြကုိ ျပန္ပုိ႕ဘုိ႕ စီစဥ္ၾကတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့ ။ အခ်ိန္က ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်ေနျပီဆုိေတာ့ စာေရးဆရာေတြကို ကားတစီး တည္း စုတင္ျပီး

လိုက္ပုိ႕လုိ႕

မျဖစ္ေတာ့ဘူးဗ်

။ဒါနဲ႕

တေယာက္တစီးစီ

ေနအိမ္ေတြအေရာက္

ျပန္ပုိ႕ၾကဘို႕ တာဝန္ခြဲလိုက္တာ က်ေနာ္က ဆရာေအာင္သင္းကုိ ျပန္ပုိ႕ဘုိ႕တာဝန္က် တယ္ ဗ်ာ ။ဆရာ ေအာင္သင္းကုိ ကားေပၚတြဲမတင္ရေပမဲ့ ေသာက္တာ ေတာ္ေတာ္မ်ား ေနေတာ့ ေျခလွမ္း မမွန္ ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ကိုျမင့္ဦးက ဆရာေအာင္သင္းနဲ႕ ကားေနာက္ခန္းမွာ ထုိင္ျပီး ကားကို က်ေနာ္ေမာင္း မယ္ ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့

က်ေနာ္

ကားထဲဝင္ထုိင္လုိက္ျပီး

ကားစတီယာရင္ကုိ

ကုိင္ရင္း

က်ေနာ့္စိတ္ထဲ

စႏုိးစေနာင့္ျဖစ္လာသလို ခံစားရတယ္ ။ဆရာေအာင္သင္းကလည္း ကိုျမင့္ဦးကုိ ဘာေတြေျပာ မွန္းမသိ ဝူးဝူးဝါးဝါး ေတြေျပာေနရာကေန “ေဟ့ေကာင္ ၊သက္ခုိင္ ေမာင္းေလကြာ“ တဲ့ ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ စိတ္ထဲမွာ တစုံတခုက သတိေပးေနသလို ထူးထူးဆန္းဆန္း ခံစားရတာနဲ႕ မေမာင္း ေသးပဲ ခပ္ငူငူ စဥ္းစားေနမိတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ

က်ေနာ့္ေခါင္းထဲကုိ

တပည့္ေက်ာ္ဝင္းၾကည္ဆုိတဲ့ေကာင္က

ဝင္းၾကည္အေၾကာင္း

တကယ့္အရက္ဂ်ဳိး။

ဝင္လာတယ္ဗ် အဲဒီေန႕က

။ဟုတ္တယ္

။

စာေရးဆရာေတြ

ဧည့္ခံမွာမို႕ ဝင္းၾကည္ကုိ ပြဲျပီးမွေသာက္ပါကြာလို႕ ေခ်ာ့ေမာ့ေတာင္းပန္ထားတာ အခုပြဲျပီး ေတာ့ ဒီေကာင္ ဘယ္ေရာက္ေနသလဲ က်ေနာ္စဥ္းစားေနတာ ။ဒါနဲ႕က်ေနာ္က ကားေနာက္ ခန္း က ကိုျမင့္ဦးကုိ “ ဝင္းၾကည္ဘယ္ေရာက္ေနသလဲ “ ေမးလုိက္မိတယ္။ သူကလည္း မသိဘူးတဲ့ ။ ဒါနဲ႕ က်ေနာ္ ကားေပၚက ဆင္းျပီး ဧည့္ရိပ္သာေပၚျပန္တက္ျပီး ရွာတယ္ ။ မေတြ႕ ဘူး။ ဒါနဲ႕

ဟုိရွာဒီရွာလုပ္ရင္း စိတ္ထဲမွာ သိပ္မသကာၤတာနဲ႕ က်ေနာ့္ကား ေအာက္ကုိငံု႕ၾကည့္ လိုက္မိတယ္ ။ ဟာ ။ တကယ္လ ့ ူမုိက္ပါပဲဗ်ာ ။ ဝင္းၾကည္ဟာ က်ေနာ့္ ကားေအာက္ တည့္ တည့္မွာ ဝမ္းလ်ားထုိးႀကီး အိပ္ေပ်ာ္ေနသဗ် ။ေအးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္သာ ကားေပၚက ဆင္းမရွာ မိရင္

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

91

ဝင္းၾကည္ဟာ ကားဘီးနဲ႕ အၾကိတ္ခံရဘို႕ေသခ်ာေပါက္ေပါ့ဗ်ာ ။ ၾကည့္ရတာ စာေရး ဆရာေတြ အတြက္ အိမ္ကုိ သြားသြားယူခိုင္းေနတဲ့ အရက္ပုလင္းေတြထဲကေန လမ္းမွာ ၾကား ျဖတ္ျပီး ေမာ့လာတာ ေရခ်ိန္လြန္သြားတယ္ ထင္ပါရဲ႕ ။ က်ေနာ္က ဝင္းၾကည္ေျခေထာက္ကို ဆြဲျပီး ႏွဳိးရင္း ထြက္ခဲ့ဘုိ႕ေအာ္ေတာ့မွ ဗလုံးဗေထြး အသံနဲ႕ ကားေအာက္က

ထြက္လာေလရဲ႕

။

က်ေနာ္က

ထည့္ေနတာလား“လုပ္ေတာ့

“မဟုတ္ဘူးေလ

မက်န္ခဲ့ေအာင္

ေစာင့္ေနတာပါ“တဲ့

ရအခက္နဲ႕

ကားနားမွာ

ဘာေျပာရမွန္းေတာင္

မေမာင္းေတာ့ပဲ

ကိုျမင့္ဦးကုိ

“ေဟ့ေကာင္

ဆရာရယ္

။

။က်ေနာ့္မွာ

မသိေတာ့ဘူး

။ဒါနဲ႕

ကားေမာင္းဘုိ႕ေျပာျပီး

ငါ့ကုိ

ေထာင္ထဲ

ဆရာျပန္ထြက္ရင္ စိတ္ဆုိးရအခက္

က်ေနာ္လည္း

ေနာက္ခန္းမွာ

က်ေနာ္ ေဒါသျဖစ္

အဲဒီညက

ကား

ဝင္ထုိင္လို္က္တယ္

။

ဆရာေအာင္သင္းကေတာ့ က်ေနာ္တို႕ အျဖစ္ကို ဘာမွ မသိေတာ့ပါဘူး ၊ ဇက္က်ဳိးေနပါျပီ ။

က်ေနာ့္ေပါင္ေပၚမွာ ေခါင္းတင္ျပီး အိပ္ေနရင္းက “ သက္ခုိင္ ၊ မင္းကိုေတာ့ မေမ့ဘူးကြ၊ ငါ့ကုိ ကိုက္လန္စားဘူးေအာင္ ေကၽြးတဲ့ေကာင္ “ လို႕ တတြတ္တြတ္ လုပ္ေနေလရဲ႕ ။ …………………………. စာေရးဆရာေတြ

အေၾကာင္း

စကားေကာင္းေနလိုက္တာ

ကံေကာင္းတဲ့

အေၾကာင္းေတာင္

စကားစ ျပတ္သြားတယ္။ဟုတ္ျပီ ။ကံေကာင္းတဲ့ ဖက္ ျပန္လွည့္ဦးမွ ။ က်ေနာ္ကံေကာင္း တယ္ဆုိတာ မီးေလာင္တာနဲ႕ ပတ္သက္ ေနတယ္ ။ က်ေနာ္တုိ႕ေနတ့ဲ လွဳိင္ျမိဳ႕နယ္ကေတာ့ ဗ်ာ။ေႏြရာသီေရာက္လို႕ အဆိုေတာ္ ကုိထြန္းေရႊ ဆုိတဲ့ “ရန္သူမီးကုိ အစဥ္အျမဲ သတိျပဳပါ “ ဆုိတဲ့ သီခ်င္းကုိ လမ္းေပၚမွာ ေလာ္စပီကာနဲ႕ လိုက္ ေအာ္လို႕ မဆံုးခင္ မီးစေလာင္တတ္တဲ့ ျမိဳ႕နယ္ဗ်။ မီးေဟ့ဆုိတာနဲ႕ေလာင္ျပီးသား ဆုိတဲ့ျမိဳ႕ နယ္ပါပဲ

ဗ်ာ။အဲဒီေခတ္

တံခြန္စိုက္ဆု

အဲဒီအခ်ိန္ကေတာ့

ခ်ိတ္ေနက်ပါပဲ

ေလာင္ေအာင္ရွဳိ႕တယ္

။၁၉၇၄

မီးေလာင္တဲ့ေနရာမွာေတာ့

။မေတာ္တဆေလာင္တယ္ ဝန္းက်င္ေလာက္က

။

ႏွစ္တုိင္း

မေတာ္တဆ

လိုလုိ

မေလာင္ရင္

က်ေနာ္တုိ႕ေနတဲ့(၅)ရပ္ကြက္မွာ

ရွဳိ႕မီး

အႀကီးအက်ယ္ ေလာင္ဘူး တယ္ဗ်။ ေသခ်ာေပါက္မွတ္မိေနတာက အဲဒီအခ်ိန္က လွဳိင္ေစ်း ႀကီး မီးေလာင္ျပီး ခါစအခ်ိန္ ။ တျမဳိ႕နယ္လံုး မီးလန္႕ေနတဲ့အခ်ိန္ ။မီးလန္႕ေနလို႕ မီးကင္း ေတြဘာေတြ ပုိခ်ျပီး သတိနဲ႕ေန ေနၾကရင္းက ထေလာင္တာပါပဲဗ်ာ ။စေလာင္တာက သမဝါ ယမဆုိင္ဗ်။ ရွဳိ႕တဲ့သူက ဆုိင္ တာဝန္ခံ။သမဝါယမဆုိင္က စေလာင္တာဆုိေတာ့ သက္ဆုိင္ ရာက စစ္တာ ေဆးတာ ဖမ္းတာ ဆီးတာေတြလုပ္တာေပါ့ဗ်ာ ။အစကေတာ့ ဆုိင္ထဲက ဝါယာ ေရွာ့ျဖစ္ျပီး ေလာင္သလုိလုိ ဘာလုိလုိ အသံထြက္ေပမဲ့ သမဥကၠ႒ ဦးထြန္းလွေအာင္တုိ႕ ဆုိင္ တာဝန္ခံ

ဦးစိုးႏိုင္တုိ႕ကုိ တလေက်ာ္ေလာက္ ဖမ္းထားျပီးလည္း စစ္လုိက္ေရာ အမွဳမွန္ ေပၚလာေတာ့ တာပါပဲ

။

ဦးထြန္းလွေအာင္နဲ႕ေတာ့

မဆုိင္ဘူးဗ်။

သူ႕ခမ်ာ

စစ္ေၾကာေရးမွာ

ေတာ္ေတာ္

ထုေထာင္းခံလုိက္ရတယ္လုိ႕ သူကိုယတ ္ ုိင္ေျပာျပ ဘူးတယ္ ။ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဝါယာေရွာ့ျဖစ္တယ္

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ထင္ရေအာင္

စံနစ္တက်

92

မီးရွဳိ႕တာက

ဆုိင္တာဝန္ခံဦးစုိးႏုိင္ဆုိတာ

ေပၚ

လာတယ္

။

တကယ့္ဥာဏ္ႀကီးရွင္ပဲဗ်ာ ။ သမဝါယမဆိုင္နဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ စာရင္း စာအုပ္ ေတြ ကုိ ဓာတ္ဆီ အျပည့္ထည့္ထားတဲ့ ဇလံုႀကီး တခုနားမွာ စုပံုျပီး အဲဒီ ဇလံုေပၚမွာ ေလးဆယ္ ဝပ္မီးလုံးတလံုး ကို မထိတထိ ထားခဲ့လုိက္တာတဲ့ ။ညဖက္ေရာက္ လို႕ ညေစာင့္လံုျခံဳေရးက မီးဖြင့္ လုိက္ေတာ့ မီးလံုးက တျဖည္း ျဖည္းပူလာျပီး မနက္ႏွစ္နာရီ တရပ္ကြက္လံုး က လူေတြ အိပ္ေမာက်ေနတုန္း ဝုန္းကနဲ

ထ

ေလာင္တဲ့

သမဝါယမဆုိင္တင္မကဘူး

။

အျဖစ္ပါပဲဗ်ာ

။

အဲဒီေန႕က

ငါးရပ္ကြက္တကြက္လံုး

ေလာင္တဲ့မီးကေတာ့

ေျပာင္ေအာင္

ေလာင္တာပဲဗ်ဳိ႕။

အဲဒီဆုိင္တာဝန္ခံ ဦးစုိးႏုိင္က အေရာင္းတာဝန္ခံ အမ်ဳိးသမီးနဲ႕ လည္း ဘာလုိလုိ ဇာတ္လမ္း

ရွိေသးသတဲ့ ။ အမွဳကို တရား ရံုးတင္ျပီးေတာ့ ဦးစုိးႏိုင္လည္း ေထာင္ဆယ္ႏွစ္ဆုိလား က်သြား ေလရဲ႕ ။ဒါေပမဲ့ လြတ္ျငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္တခုနဲ႕တုိးျပီး ငါးႏွစ္ေလာက္အၾကာမွာ လြတ္လာ တယ္။ လြတ္လာျပီး မၾကာခင္ အဆုတ္ကင္ဆာလုိလို အဆုတ္နာလုိလုိ ေရာဂါနဲ႕ ေသတာပါပဲ ။တခ်ဳိ႕ ေျပာေတာ့ ေထာက္ လွမ္းေရးက စစ္ေၾကာေရး မွာ ထုေထာင္းထားတဲ့ ဒဏ္ေတြလုိ႕ လည္း ေျပာၾကသဗ် ။ ……………………………..

အဲသလုိ မီးေလာင္တဲ့အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာထဲက တႀကိမ္မွာေတာ့ က်ေနာ္လည္း မီးေဘး ဒုကၡ သည္ ဘဝေရာက္ခဲ့ရေရာဗ်ာ ။ ၁၉၉၃ မွာ က်ေနာ့္ေနတဲ့ ေယာကၡမအိမ္ မီးထဲပါ သြား တယ္။ မီးေလာင္ေတာ့ က်ေနာ္က ဘားလမ္းတရား ရံုးမွာ အရက္ထုိင္ေသာက္ေန တဲ့အခ်ိန္ ။ က်ေနာ့္

ဇနီးကလည္း အသုဘတခုလုိက္ပ႕ုိ ေနေတာ့ အတြင္းပစၥည္း ေတြပါ ဘာတခုမွ မရလုိက္ ေတာ့ ဘူးဆုိပါေတာ့ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

93

အမွန္ေတာ့ လွဳိင္ျမိဳ႕နယ္ မွာ မီးေလာင္ေနတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္အေစာႀကီး သိေနတာဗ် ။လွဳိင္ ျမိဳ႕နယ္မွာ မီးေလာင္တာ အဆန္းမွ မဟုတ္တာ ကိုယ့္အိမ္ေတာ့ မပါေလာက္ပါဘူး ဆုိျပီး ပန္းဘဲတန္း ရဲစခန္းက ရဲအုပ္ဦးခ်စ္ျမိဳင္နဲ႕ ထုိင္ေသာက္ေနရာက မထျဖစ္တာ ။ေလာင္ေနတဲ့ မီး က

က်ေနာ့္အိမ္နားေရာက္ေနျပီဆုိလို႕

ကေသာမေမ်ာ

ျပန္ေျပးလုိက္ေတာ့

အိမ္ေနရာမွာ

တုိင္ငုတ္ပဲက်န္ေတာ့တယ္ ဆုိပါေတာ့ ။ …………………………………….. အဲဒီမီးေလာင္မွဳျပီး မၾကာခင္ ရက္တရက္မွာေပါ့ ။ အဲဒီေန႕က

ရွမ္းစုရံုးခန္းကုိ

က်ေနာ္

မနက္ရွစ္နာရီေလာက္ကတည္းက

ေရာက္ေနတယ္

။လက္ထဲမွာ ေငြျပတ္ေနျပီး ဘာၾကံရ မွန္းကုိ မသိလို႕ ရံုးခန္း ေခါင္းရင္းဘက္က ေျမကြက္ လပ္မွာ

ဒရင္းဘတ္ခင္းခိုင္းျပီး ပက္လက္ လွန္ေနလုိက္တယ္ ။အၾကံအုိက္လြန္းလို႕ ရုံးေစာင့္ ဦးတင္ေရႊကို ေျမျဖဴခဲတခဲ

ယူခိုင္းလုိက္ျပီး

ရံုးခန္းေခါင္းရင္းဖက္

အျပင္နံရံမွာ

“

ေမ်ွာ္လင့္

ခ်က္မဲ့တဲ့

ေန႕ေတြလည္း ရွိ “ ဆုိျပီး စာတေၾကာင္းေတာင္ေရးထားလိုက္မိတယ္ ။ ေရးယံုတင္ မကဘူး ၊ အဲဒီစာေၾကာင္းနဲ႕ က်ေနာ့္ပံုကုိတြဲျပီး ဦးတင္ေရႊကုိ ဓာတ္ပံုပါ ရိုက္ခိုင္းထားမိေသးဗ်ာ ။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီေန႕ဟာ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မမ့ဲခဲ့ပါဘူး ။ မနက္ကုိးနာရီေလာက္က်ေတာ့ ေဌးစုိး တုိ႕

ညီအကုိ ေပါက္ခ်လာတယ္ ။ ဒီေကာင္ေတြ ညီအကုိက တကယ့္ဖုိးတြမ္တီးေတြ ။ ေအာ္ ။ က်ေနာ္သူမ်ားကုိ ဖိုးတြမ္တီးလုိ႕ မတရားမေျပာပါဘူးဗ်ာ။သူတုိ႕ စီးပြားေရးဂြင္ တခ်ဳိ႕မွာလိွမ့္ေန ပတ္ေနတာေတြ က်ေနာ္အကုန္သိေနလုိ႕ပါ ။ေဌးစုိးအကုိနာမည္က ျမင့္စုိးတဲ့ ။ စီးပြား ေရး ေလာကထဲမွာေတာ့ သူတုိ႕ကုိယ္သူတုိ႕ မိတ္ဆက္ထားတာ ဗိုလ္ႀကီးေဌးစုိး နဲ႕ ဗိုလ္မွဴးျမင့္စုိး ေပါ့ ။ အဲဒီမတိုင္ခင္လြန္ခဲ့တဲ့ေျခာက္လေလာက္က

ဒီေမာင္ေတြညီအကုိနဲ႕

ရန္ကုန္သစ္လုပ္ငန္း

ရံုးခ်ဳပ္မွာက်ေနာ္သိခဲ့တာဗ် ။ အဲဒီတုန္းက နံမည္ႀကီးသစ္ပြဲစား ကိုလွျမင့္ဆတ ုိ ဲ့ ညီအကုိ နဲ႕ ေငြေပးေငြယူကိစၥ

အလံုသစ္ေတာရံုးေရွ႕မွာ

ကိုလွျမင့္နဲ႕ခင္ေနေတာ့

“ခင္ဗ်ား

ျပႆနာျဖစ္ေနတုန္း

တုိ႕ျပႆနာ

က်ေနာ့္ရံုးမွာ

သိခဲ့တာ

လုိက္ရွင္းၾကပါ

။က်ေနာ္က

၊ လမ္းေဘး

လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာ လူျမင္မေတာ္ပါ ဘူး“ဆုိျပီး က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ သူတုိ႕သုံးေယာက္လံုးကုိ ပင့္လာခဲ့တာ။ အမွန္ေတာ့သူတို႕ျပႆ နာ ကုိ က်ေနာ္စိတ္ဝင္စားတာလဲပါတယ္။ ေနာက္တ ခ်က္က သူတုိ႕ ညီအကုိဟာ တပ္မေတာ္ အရာရွိေတြ မဟုတ္ေလာက္ဘူးဆုိတာ က်ေနာ့္စိတ္ ထဲက အလုိလုိသိေနသလုိပဲ ။ ဒါနဲ႕က်ေနာ့္ရံုးခန္းမွာ စာရင္းရွင္းၾကေတာ့လည္း ထုိးမယ္ႀကိတ္မယ္ေတြ ျဖစ္လာၾကလုိ႕ က်ေနာ္ပဲ ဝင္ထိန္းျပီး ေျပလည္ေအာင္ဝင္ရွင္းေပးလုိက္တယ္ ။ အဲဒီကစျပီးသူတုိ႕ ညီအကုိ က်ေနာ့္ကုိ အကိုအကုိ နဲ႕ အဖြဲ႕စက်ေတာ့တာပဲ ။အမွန္က သူတို႕ညီအကုိဟာ နဝတ အစုိးရ တက္လာျပီး တည္ေဆာက္ျပဳျပင္ျမန္ျပည္တခြင္

ဆုိတဲ့

စီမံကိန္းေတြနဲ႕လုပ္စားေနၾကတာဗ်

http://www.mindin.info/

။

သူတုိ႕

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

94

စားက်က္က ကခ်င္ျပည္နယ္ဖက္မွာ ။ ကခ်င္ျပည္နယ္က တည္ေဆာက္ေရး စီမံကိန္း နဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ သစ္ပါမစ္ေတြ ရန္ကုန္ယူလာျပီး ျပန္ေဖ်ာေနၾကတာ ။ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ သူတုိ႕ ဘယ္လုိ အဆက္အသြယ္ရွိသလဲေတာ့ မသိဘူး။ ရန္ကုန္မွာေတာ့ နဝတရံုး ညႊန္ၾကား ေရးမွဴး ဗုိလ္မွဴးႀကီး သန္းတင္နဲ႕လုပ္စားေနၾကတာဗ်။ ဒါဟာေသခ်ာတယ္ ။ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ သံသယ

ရွိလို႕ ဗိုလ္မွဴးႀကီးသန္းတင္ရဲ႕အိမ္ကုိ ပါမစ္လက္မွတ္ထိုးဘုိ႕ ေဌးစုိးနဲ႕လုိက္သြားခဲ့ဘူး တယ္ ။ က်ေနာ္အကဲခတ္မိသေလာက္ေတာ့

ဗုိလ္မွဴးႀကီးသန္းတင္ဟာ

ေဌးစုိးယူလာတဲ့

ေလ်ွာက္လႊာေတြကုိ ကခ်င္ျပည္နယ္က တင္ျပတဲ့ ေလ်ွာက္လႊာမွန္မမွန္ စစ္ေဆးျပီး လက္မွတ္ ထုိးေပးတာဟာ လုိင္းေၾကးေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ ရလုိ႕ ထိုးေပးလုိက္တာပါပဲ ။ဟုတ္တယ္ ။ အဲဒီလို

လုိင္းေၾကးမဝင္တဲ့

ေလ်ွာက္လႊာဟာ

ေလးငါးလၾကာေနတတ္

တယ္

။တခါတခါဆုိ

ျပန္ေတာင္က်မလာတတ္တာမ်ဳိးပါ ရွိတယ္ ။ …………………………………….

ေဌးစုိးတုိ႕ညီအကို အဲဒီေန႕မနက္ကလာတာ တကယ္ေတာ့ ေကာင္းေသာလာျခင္း မဟုတ္ဘူး ။ က်ေနာ့္တပည့္ေလး တေယာက္ကုိ အခ်ဳပ္ထဲထည့္ခ်င္လို႕ က်ေနာ့္ကုိ လာျပီး စည္းရံုးတာ။ တပည့္နံမည္က ေအာင္ခ်ဳိတဲ့ ။ ျမန္မာမေလးတေယာက္နဲ႕ အိမ္ေထာင္က်ေနတဲ့ ဟိႏၵဴကုလား ေလး ။အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ေလာက္ရွိမယ္ထင္ပါရဲ႕ ။ သူ႕ကုိ က်ေနာ္ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ သိခဲ့တာဗ်။ ေထာင္ထဲမွာေနတုန္း တရက္မွာ ဂီတနက္သန္ ကိုေစာျငိမ္း ရဲ႕ “ခ်စ္ျပံဳးႏွင္းဆီ “ သီခ်င္းကုိ ေတာ့

အသံေကာင္းေကာင္း၊အလူးအလိမ့္မွန္မွန္

ကုလားေလး

ေအာင္ခ်ဳိျဖစ္ေနတယ္

နဲ႕ဆုိေနသံၾကားလုိ႕

။က်ေနာ္က

ေသခ်ာသြားၾကည့္

ေထာင္ထဲမွာပ်င္းရင္

ေအာင္ခ်ဳိ႕ကို

ေခၚေခၚျပီး ခ်စ္ျပံဳးႏွင္းဆီ သီခ်င္းဆုိခိုင္းရာက သူကလည္း က်ေနာ့္ကို ဆရာသမားတေယာက္ လို ခင္ေနခဲ့တာ ။ေထာင္အျပင္ကုိ ေရာက္ေတာ့ လည္း က်ေနာ့္ရံုးကို ဝင္ထြက္ေနတာမုိ႕အခင္ အမင္မပ်က္ ရွိေနခဲ့တယ္။အဲဒီ ေအာင္ခ်ဳိက ပဲခူးကဝဖက္ က လယ္ထြန္စက္ေဟာင္း တခုနဲ႕

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

95

ပတ္သက္ျပီး ေရာင္းမွား ဝယ္မွား ျဖစ္ရာက အမွဳဖြင့္ခံရျပီး ေရွာင္ေနရတဲ့အခ်ိန္ ေဌးစုိးတုိ႕ ညီ အကုိ ေရာက္ခ် လာတာပဲ ။ အမွန္က ေအာင္ခ်ဳိ ဝယ္လုိက္တဲ့ လယ္ထြန္စက္ အေဟာင္းဖ်က္ထားတဲ့ သံတုိသံစေတြကုိ ေဌးစုိးတုိ႕အသိမိတ္ေဆြပုိင္တဲ့ကားနဲ႕ ငွားတင္လာတာဆုိေတာ့ ရဲက ကားကုိ သိမ္းထားတယ္ ။

သိမ္းထားတဲ့ ရဲကလည္း ပဲခူးတုိင္း ရဲ ။ေအာင္ခ်ဳိဟာ က်ေနာ့္တပည့္ျဖစ္ေနမွန္း ကဝရဲစခန္း က သိေနေတာ့ စြတ္မလုပ္ရဲဘူး ။ ေအးေလ။ တုိင္းရဲမင္းႀကီးနဲ႕ က်ေနာ္က အဆမတန္ခင္ေန တာ ကလား ။ ဒီမွာတင္ ရဲက ေအာင္ခ်ဳိ႕ကို ဖမ္းမိမွ ကားကုိ ျပန္ထုတ္ေပးမယ္ဆုိျပီး အၾကပ္ကင ုိ ္တယ္ ။ ဒီေတာ့ ကားပုိင္ရွင္က ေဌးစုိးတုိ႕ညီအကို ကုိ အပူကပ္တယ္ ။ေဌးစုိးတုိ႕ညီအကုိက ေအာင္ခ်ဳိ႕ ကုိ ဖမ္းႏိုင္ေအာင္ က်ေနာ့္ကုိ အကူအညီေတာင္းဘုိ႕ အတြက္ ေရာက္လာၾကတာေလ။ ဒီေမာင္ေတြ က်ေနာ့္ကုိ ဒီအတုိင္းအမွဳကိစၥ မေျပာရဲဘူးဗ် ။အကို ၊ တခုခု စားရေအာင္ဆိုျပီး ဘူတာရံုလမ္းနားက

နဂါးနီ

စားေသာက္ဆုိင္ကိုေခၚသြားတာနဲ႕

က်ေနာ္လည္း

ညစ္ေနတဲ့

အခ်ိန္ဆုိေတာ့ လြယ္လြယ္ပဲ ေခါင္းျငိမ့္ျပီး လုိက္သြားလုိက္တယ္ ။ …………………………………… တကယ္ေတာ့ ေဌးစုိးတုိ႕ညီအကုိ က်ေနာ့္ကုိ မလွန္ရဲပါဘူး ၊ မလွန္ရဲတဲ့ အေၾကာင္းလည္း ရွိ

ပါတယ္ ။ကုိလွျမင့္နဲ႕ ျပႆနာျဖစ္ျပီးတဲ့ေနာက္ သူတုိ႕ညီအကုိ က်ေနာ့္ ရံုးခန္းကုိ မၾကာမၾကာ ေပါက္ခ်လာတတ္တယ္ ။က်ေနာ့္ရံုးက က်ေနာ့္တပည့္ေတြေကာ ရံုးကုိ လာလည္တဲ့ ဧည့္သည္ ေတြကေရာ သူတုိ႕ညီအကုိ ကုိ ဗိုလ္ႀကီး ဗုိလ္မွဴး လုိ႕ပဲ ေခၚၾကတယ္ ။ က်ေနာ္ကေတာ့ကိုေဌး စုိး ၊ကုိျမင့္စုိးပဲ ေခၚတယ္ ။ဒါကုိ သူတုိ႕က သိပ္ေက်နပ္ပမ ုံ ေပၚဘူး ။ဒါနဲ႕ က်ေနာ္လည္း နဂါး မွန္း သိေအာင္ အေၾကာင္းေတာ့ျပလုိက္အံုးမွ ဆုိျပီး အကြက္ေခ်ာင္းေနလုိက္တာ မၾကာပါ ဘူးဗ်ာ ။သူတို႕ဗုိလ္မဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္း သက္ေသျပလုိက္ႏုိင္ေတာ့တာပါပဲ ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့

တေန႕

သူတုိ႕ညီအကုိ

ေရာက္လာျပီး

က်ေနာ္နဲ႕

အရက္ေသာက္ရေအာင္

အေဖာ္ညွိလာတယ္ဗ် ။က်ေနာ္ကလည္း ညေနသုံးနာရီေလာက္ ျဖစ္ေနေတာ့ ရံုးမွာပဲ ခ်လုိက္ ၾကရေအာင္ဆုိျပီး

ဦးလွေရႊကုိ

အျမည္းအတြက္ဘဲကင္ဝယ္ခိုင္းလိုက္တယ္

။

အရက္က

ဝယ္စရာမလုိဘူးဗ်။ က်ေနာ့္တပည့္ေတြ လာပို႕ထားတဲ့ အာမီရမ္ ႏွစ္လံုးရွိေနတယ္ေလ ။ဒါနဲ႕ က်ေနာ္လည္း ရံုး ေနာက္ခန္းထဲက အာမီရမ္တလံုးကုိ ယူလာျပီး ေဌးစုိးလက္ထဲကိုထည့္လိုက္

တယ္ ။“ ကဲ ကိုေဌးစုိး ဖြင့္ဗ်ာ “ လုိ႕လည္း ေျပာလုိက္ေရာ ေဌးစုိးဟာ စားပြဲေပၚက ၾကက္သြန္ လွီး တဲ့ ဓားေလး ကုိ ယူျပီး အာမီရမ္ ပုလင္းထိပ္က ခ်ိတ္ေတြကုိ တေတာက္ေတာက္နဲ႕ ခြာ ေနတယ္ ။ ေဌးစုိး ပုလင္းထိပ္က ခ်ိတ္ကုိခြာေနတာလည္း ျမင္ေရာ က်ေနာ္က က်န္တဲ့ အာမီ ရမ္ တလံုးကို ခ်က္ခ်င္း

ဆြဲထုတ္လာလိုက္တယ္။

ပုလင္းကုိ

လက္မွာကုိင္

http://www.mindin.info/

ပုလင္းအဝကို

ေအာက္ဖက္

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

96

ေလးဆယ့္ငါး ဒီဂရီ ေလာက္လွည့္ထားျပီး ပုလင္းဖင္ကုိ က်န္တဲ့ လက္တဖက္ ကလက္ဖေနာင့္ နဲ႕ ခပ္ဆတ္ဆတ္ ရုိက္ခ် ျပလုိက္တာ အာမီရမ္ ပုလင္းဟာ ေဖာင္းကနဲ လည္း ပြင့္ထြက္ သြားေရာ ေဌးစုိးေရာ ျမင့္စုိးပါ မ်က္ႏွာမွာ ေသြးမရွိေတာ့ဘူး ။သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္လံုး က်ေနာ့္ မ်က္ႏွာကုိ ျပိဳင္တူလွမ္းၾကည့္လိုက္ၾကတယ္

။သူတို႕ၾကည့္တဲ့

မ်က္လံုးေတြထဲမွာ

“

က်ေနာ္

တို႕ကုိ

နားလည္ေပးပါဗ်ာ “ ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ေပါက္ေနေလရဲ႕ ။က်ေနာ္လည္း မ်က္လံုးနဲ႕ျပန္ ၾကည့္ျပီး အေျဖေပးလုိက္ပါတယ္ ။“ မင္းတုိ႕ဖာသာ ကုိယ့္အလုပ္ ကုိယ္လုပ္ၾက၊ ငါဟာ မင္းတုိ႕ ထင္သလုိ အခ်ဥ္မဟုတ္ဘူးလို႕ “။ ေအးေလ။

အာမီရမ္ပုလင္းေတာင္

မဖြင့္တတ္ပဲ

ဘယ္လုိလုပ္

ဗုိလ္ျဖစ္ႏုိင္ေတာ့မလဲဗ်ာ

။

အာမီရမ္ပုလင္းကို စစ္သားတုိင္းဖြင့္တတ္တယ္ဗ်။ ေရွ႕တန္းစစ္ေျမျပင္မွာ အာမီရမ္ပုလင္း အဝကုိ ဓားေလးနဲ႕

တေတာက္ေတာက္လုပ္ေနလုိ႕

မရတာ

။အဲဒီေန႕ကစျပီး

သူတုိ႕ကလည္း

အပုိးက်ဳိးသြားေရာ ဆုိပါေတာ့ ။ ………………………….

နဂါးနီစားေသာက္ဆုိင္ကုိ

က်ေနာ္တို႕ေရာက္ေတာ့

မနက္ကုိးနာရီ

ေလာက္ပဲ

ရွိအံုးမယ္

။

ဆုိင္ပုိင္ရွင္က ဦးေက်ာ္ျမင့္တဲ့ ။ သူက တရုပ္ ။ က်ေနာ့္လုိပဲ အင္းစိန္ ဂ်ီတီအုိင္ဆင္း ။ က်ေနာ္ေရာ က်ေနာ့္လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြပါ မ်က္မွန္းတန္းမိေနတယ္

နဂါးနီမွာေသာက္ေနက်

ဆုိပါေတာ့

။ေဌးစုိးတုိ႕ညီအကုိက

ဆုိေတာ့

ဦးေက်ာ္ျမင့္နဲ႕

အၾကံနဲ႕ဆုိေတာ့

မွာလုိက္တဲ့

စားစရာေတြ စားပြဲ အျပည့္ ပါပဲဗ်ာ ။က်ေနာ့္ကုိ ဘာအရက္ ေသာက္မလဲေမးေတာ့ black label ခ်ခိုင္းလုိက္တယ္

။ဖန္ခြက္ေတြထဲလည္း

အရက္ငွဲ႕ျပီးေရာ

ေဌးစုိးက

က်ေနာ့္ကုိ

ဘယ္

ေလာက္ခင္ေၾကာင္း ၊ က်ေနာ္နဲ႕သိကၽြမ္းရတာ ဘယ္ေလာက္တန္ဖိုးရွိေၾကာင္း က်ေနာ့္ ကုိ

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ဘယ္ေလာက္အားကုိး က်ေနာ္ကေတာ့

ေၾကာင္း

ဘာမွ

ေထာင္ေနလိုက္တယ္

97 စကားေတြ

ခြန္းတုန္႕မျပန္ပဲ

ေဖာင္ဖြဲ႕ျပီး

ေလ်ွာက္ေျပာေနေတာ့တာပဲဗ်ာ

မ်က္ႏွာထားတည္တည္နဲ႕ပဲ

။ျငိမ္ျပီးနားေထာင္ရံုေပါ့ဗ်ာ

။

သူတုိ႕

ဂြင္ဆင္ျပီး

။

အသာျငိမ္

ျပီးနား

က်ေနာ့္ကုိ

တခုခု

ဂ်င္းထည့္ေတာ့မယ္ ဆုိတာ က်ေနာ့္ ရိပ္မိေနျပီပဲ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ျဗဳန္းဆို လက္ေပြ႕ထီေရာင္းတဲ့ ထီေရာင္းသမားတေယာက္ ဆုိင္ထဲကို ဝင္ခ်လာသဗ် ။ သူက တဆိုင္လံုးကုိ လွည့္အကဲခတ္လိုက္ျပီး ေဌးစုိးအနားကုိ ကပ္သြားတယ္ ။ျပီးေတာ့ “ ဆရာ ၊ ထီထုိးပါအံုး ၊ ထီဖြင့္ေနျပီ “တဲ့ ။ေဌးစုိးဟာ စိန္ေကာင္းေက်ာက္ေကာင္း ေရာင္းေနတဲ့ေနရာ ထီသည္လာရွဳပ္ေနတယ္ ထင္သြားဟန္တူပါရဲ႕ ။ ထီသည္ကုိ လွည့္ေတာင္ မၾကည့္ပဲ လက္နဲ႕ ေနာက္ျပန္တြန္းလုိက္သဗ်

။ေဌးစုိးက

လက္ေနာက္ျပန္တြန္းလိုက္ေပမဲ့

ထီသည္က

လက္မ

ေလ်ာ့ဘူး။ ျမင့္စုိးေရွ႕က စားပြဲေပၚကုိ ထီစာအုပ္ေတြ ထုိးတင္လိုက္ျပီး “ ထီက ဖြင့္ေနျပီ ဆရာ“ လုိ႕ လုပ္ျပန္ေရာဗ်ာ ။ျမင့္စုိးဟာ ေဌးစုိးနဲ႕စာရင္ စိတ္ပုိဆတ္တယ္ဗ် ။ထီစာအုပ္ေတြကုိ လက္မွာ

လံုးေခ်ဆုပ္ကုိင္ျပီး ျပန္ေပးရင္းက ထီသည္ရဲ႕ရင္ဘတ္ကုိ ေဆာင့္တြန္းလုိ္က္တယ္ ။ ရုတ္တရက္ အတြန္းခံလုိက္ရေတာ့ ထီေရာင္းသမားဟာ ေနာက္ကုိ ေျခႏွစ္လွမ္းေလာက္ဆုတ္ သြား တယ္ ။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္လည္း ထီေရာင္းသမားကို ေသခ်ာလွမ္းၾကည့္လုိက္တယ္ ။ ေအာ္ ။ ဥပဓိရုပ္က ေတာ့ ႏုံရွာတယ္ဗ်ာ ။ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေဌးစုိးတို႕ ညီအကိုလုပ္ပံုကုိ က်ေနာ္သေဘာမက်လွဘူး ။

မဝယ္ခ်င္ရင္ ေအးေအးေဆးေဆးေျပာလည္း ရတာပဲ ။က်ေနာ္ထီေရာင္းသမားကို ေတာ္ေတာ္ သနားသြားတယ္ဗ်ာ ။ဒါနဲ႕ က်ေနာ္က ထီေရာင္းသမားကို “ ကဲ ၊ ဒီဖက္လာစမ္းပါဗ်ာ“ လုိ႕ လည္း ေခၚလုိက္ေရာ

ထီသည္ဟာ

မ်က္ႏွာဇီးရြက္ေလာက္ပဲ

ရွိေတာ့တယ္

။အမွန္က

က်ေနာ္

စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္ေနတဲ့ ေန႕မို႕ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာထားတင္းေနတာကုိ သူလန္႕ေနပံု ရပါ တယ္ ။ဒါေၾကာင့္လည္း ဆုိင္ထဲကုိ ဝင္လာကတည္းက က်ေနာ့္ဆီကုိ လာမေရာင္းပဲ ေဌးစုိးတုိ႕ ညီအကုိ ကုိ

သြားေရာင္းတယ္

ထင္ပါရဲ႕။ဒါကို

ရိပ္မိတဲ့

က်ေနာ္က

တင္းေနတဲ့

မ်က္ႏွာထားကုိ

အတတ္ႏုိင္ဆံုး ျပင္လိုက္ရင္း … “ လာပါဗ်ာ ။ ခင္ဗ်ား ဒီေလာက္ေရာင္းခ်င္ေနရင္ က်ေနာ္ ဝယ္လုိက္ပါ့မယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ ထီထိုးတဲ့ အလုပ္ကို အယံုအၾကည္မရွိဘူး ။ဝါသနာလည္း မပါဘူး။ အခု ဝယ္မွာကကိုယ့္ဆရာ ကုိ သနားလုိ႕ ဝယ္မွာ“ လုိ႕ေျပာလုိက္တယ္ ။ ဒီမွာတင္သူက က်ေနာ့္အနားကို မရြံ႕မရဲနဲ႕ကပ္လာျပီး ထီစာအုပ္သံုးေလးအုပ္ကုိ က်ေနာ့္ေရွ႕ က စားပြဲေပၚကိုလွမ္းတင္လုိက္တယ္။က်ေနာ္လည္း “ခင္ဗ်ား ထီလက္မွတ္ဖိုး ဘယ္ေလာက္တုန္း “ လုိ႕ေမးလုိက္တယ္ ။ထီေရာင္းသမားဟာ တုန္တုန္ရီရီေလသံနဲ႕ ျပန္ေျဖရွာပါတယ္ ။ “ တရာသံုးဆယ့္ငါးက်ပ္ ပါ ဆရာ“ တဲ့ ။ ......................

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

98

(ရုပ္ပံု ။ ။ ဂူဂဲလ)္

၇၉။ ဘုရားျဖစ္မဲ့ အုတ္နီခဲ

ဒါနဲ႕ က်ေနာ္လည္း အိပ္ကတ္ထဲက ပုိက္ဆံထုတ္လုိက္ျပီး “ ေရာ့ဗ်ာ ။ တရာသံုးဆယ့္ငါးက်ပ္ ေတြဘာေတြလုပ္မေနပါနဲ႕ ။ဒီမွာ တရာ့ေလးဆယ္“ လို႕ေျပာရင္း ထီသည္ကုိ ေငြထုတ္ရွင္း လုိက္ပါတယ္

။ထီေရာင္းသမားကေတာ့

ဝမ္းသာအားရနဲ႕

“

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္

ဆရာ၊

သိန္းထီဆုႀကီး ေပါက္ပါေစဗ်ာ၊ ဒါနဲ႕ ဆရာ့လိပ္စာေလး မ စပါဆရာ၊ ေပါက္ေနရင္ အေၾကာင္း ၾကားလုိ႕ရတာေပါ့ “တဲ့ ။အမွန္တကယ္က က်ေနာ္ထီလက္မွတ္ဝယ္လုိက္တာ ထီေပါက္ခ်င္ လုိ႕ မဟုတ္ဘူးဗ်။ သူ႕ၾကည့္ရတာ စိတ္မခ်မ္းသာလြန္းလို႕ ။ အဲဒီေန႕က သူ႕ခမ်ာ ထီဖြင့္ေနျပီ ဆုိေတာ့ ထီလက္မွတ္ေတြ

ေဌးစုိးတုိ႕ညီအကုိ

သူ႕လက္

ထဲက်န္မွာ

သူ႕ကုိဆက္ဆံတာ

စုိးရိမ္ေနဟန္လည္းတူပါရဲ႕

။

ေနာက္တခုက

ရင့္သီးလြန္းတယ္ထင္တာလည္းပါတယ္

။ဒါေၾကာင့္

က်ေနာ္က “ ကဲပါဗ်ာ၊ ဆရာသမား သြားစရာရွိတာသြားပါေတာ့၊က်ေနာ့္ဖာသာပဲ ထီေပါက္စဥ္ ဝယ္တုိက္လုိက္ပါ့မယ္ “ ဆုိျပီး စကားျဖတ္လိုက္ရပါတယ္။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

99

ထီသည္ ဝတ္စားဆင္ယင္ထားတာက အက်ီၤအစုတ္၊ ဥပဓိရုပ္ကလည္း မြဲမြဲ ေျခာက္ေျခာက္ ဆုိေတာ့ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ သနားသြားမိတာ အမွန္ပဲ ။အဲဒီလုိ သနားတတ္တဲ့ က်ေနာ့္ အက်င့္ ေၾကာင့္ ျပႆနာ ၾကံဳရေပါင္းလည္း မနည္းဘူး ။ က်ေနာ့္အက်င့္ကလည္း ခက္တယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္ေရွ႕မွာ ဒုကၡေရာက္ေနတာ ေတြ႕ရင္ သူတို႕ဒုကၡကို လမ္းဆံုးေအာင္ေလွ်ာက္ စဥ္းစား ေနတတ္တဲ့ အက်င့္ဗ် ။ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ႀကီးမွာလည္း ေတာင္းရမ္းနည္းက တယ္စသ ံု ကုိး၊ တခ်ဳိ႕ မီးဖြားျပီးခါစမိန္းမေတြက

တကုိယ္လံုးဆႏြင္းေတြ

ဝါထိန္ျပီးေမြးကင္းစကေလးေလးကုိ

ပလက္ေဖာင္ေပၚခ်ေတာင္းတာက တမ်ဳိး၊တခ်ဳိ႕ကေလးေတြက ဖြဲျပာဗန္းကို ေခါင္းမွာ ရြက္ျပီး မီးပိြဳင့္ေတြမွာ ကားအရပ္ က်မဖြဲျပာေလး ဝယ္သြားေပးပါ ဆုိတာမ်ဳိးလည္း ရွိေသး။ က်ေနာ္ ကေတာ့

အဲဒီသူေတာင္းစားေတြေတြ႕ရင္လည္းသိသိႀကီးနဲ႕ကုိ

မ်က္ႏွာလႊဲသြားရမွာ

ဝန္ေလး

တတ္တဲ့ လူစားဗ်။ဘယ့္ႏွယ့္ ၊ဖြဲျပာေတြကားေပၚတင္လာလုိ႕ ျဖစ္မွမျဖစ္တာ ေငြေပးျပီး အိမ္ ျပန္ခို္င္းရတာေပါ့။ အထူးသျဖင့္ စားတုန္းေသာက္တုန္း အခ်ိန္မွာ မစားႏုိင္ မေသာက္ႏိုင္ ခ်ဳိ႕တဲ့ သူေတြကုိ ျမင္ရင္ က်ေနာ္

စားမဝင္ေတာ့ဘူး။ေျမနီကုန္း

ေလဟာျပင္မွာဆို

စားေသာက္

ဆုိင္ေတြကို

ထုိင္ကို

မထုိင္ဘူး ။ဟုတ္တယ္ေလ ။က်ေနာ္တို႕ဝိုင္းဖြဲ႕ စားေန တုန္း ေတာင္းတဲ့ ရမ္းတဲ့ ကေလးေတြက“

အကိုႀကီးတုိ႕စားျပီးသား အက်န္ေလးေတြ က်ေနာ္တို႕ကုိ ေပးပါ“တဲ့ ။က်ေနာ္ေတာ့ က်ေနာ္စားမဲ့ ပန္းကန္ထဲက အစားအေသာက္ေတြကုိ သြန္ထည့္ေပးလုိက္ေတာ့ တာပဲ ။က်ေနာ္နဲ႕ ပါလာတဲ့ အေပါင္းအသင္းေတြကေတာ့

က်ေနာ့္

အက်င့္ကုိ

ေတာ္ေတာ္

စိတ္ပ်က္ၾကတယ္ဗ်ာ

။မတတ္ႏုိင္ဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒါမ်ဳိးၾကံဳ လာရင္ မ်ဳိလုိ႕ကို မက်ဘူး ။သနားမိလုိ႕ၾကံဳရတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြကေတာ့ ေျပာမဆံုးေပါင္ ေတာသံုးေထာင္ပဲဗ်ာ ။ ……………………………

က်ေနာ္ငါးတန္းေက်ာင္းသားေလာက္တုန္းက ၾကံဳရတာေလးနားေထာင္ပါအံုး

က်ေနာ့္အေဖ့ဆုိင္မွာ

။က်ေနာ္တုိ႕ဆုိင္က

ေစ်းကူေရာင္းေပးတုန္းမွာ

အျမဲလာဝယ္ေနက်

http://www.mindin.info/

ကုလားမႀကီး

တ

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

100

ေယာက္ေပါ့ဗ်ာ။ သူက လစ္ရင္လစ္သလုိ အာလူးေတြ ၾကက္သြန္ေတြ အလစ္သုတ္တတ္ တယ္ ။ ခဏခဏ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ ေတြ႕ေနေပမဲ့ သူ႕ခမ်ာ မရွိရွာလို႕ပဲ ဆိုျပီး က်ေနာ္က မျမင္ခ်င္ ေယာင္ ေဆာင္ေဆာင္ေနလို္က္တယ္ဗ်။ ခက္တာက သူက က်ေနာ္မျမင္ခ်င္ေယာင္ တာကို သိလုိ႕လား။

မျမင္ဘူးထင္လို႕လားေတာ့

မသိဘူး။

တျဖည္းျဖည္း

လက္ရဲလာပံုရတယ္

။

နည္းနည္းခ်င္း သူ႕ျခင္းထဲကုိ ယက္ယက္ျပီးထည့္ရာကေန အမ်ားႀကီး ယက္ထည့္လာတယ္ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်ေနာ့္မွာ သူ႕အစားရင္ပူလြန္းလုိ႕ သူ အာလူးေတြ ယက္ထည့္ေနတုန္း သူ႕ အနားသြားျပီး “ အေဒၚႀကီး ေတာ္ပါေတာ့ ၊ က်ေနာ္ျမင္တာက အေရးမႀကီးဘူး။ က်ေနာ့္ အေဖ အေမ ျမင္ရင္ အေဒၚႀကီး အရွက္ကြဲလိမ့္မယ္ ။က်ေနာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ “ ေျပာလုိက္ ေတာ့မွ ရပ္ေတာ့သဗ်ာ။ ဇာတ္လမ္းက

ဒီမွာတင္

မရပ္ဘူးဗ်ာ

။

ေနာက္သံုးေလးရက္ေနေတာ့

သူၾကက္သြန္ႏွဳိက္ယူ

ေနတာကို အေဖလည္းေတြ႕ေရာ အဲဒီကုလားမႀကီးက “ ရွင့္သားက နည္းနည္းယူရင္ ရတယ္ ဆိုလို႕ ယူတာပါ “ ဆုိျပီး ျမွားဦးကို က်ေနာ့္ဖက္ လွည့္လုိက္တာ အေဖက “ေတာ္ေတာ္ အားကုိးရတဲ့ေကာင္ ၊ သူခိုးအားေပး“ ဆုိျပီး တေနကုန္ ဆူလုိ္႕မျပီးေတာ့ဘူးဗ်ာ ။ ……………………… က်ေနာ္အိမ္ေထာင္က်ျပီးခါစကလည္း က်ေနာ့္ေယာကၡမဖြင့္ထားတဲ့

ၾကံဳရပံုေလး

ရွိေသးဗ်

လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာေပါ့

။

။အဲဒီေန႕က

က်ေနာ့္အိမ္ေအာက္ထပ္ မနက္ကုိးနာရီေလာက္

အလုပ္သြားခါနီးမွ မုိးက သည္းႀကီးမည္းႀကီး ရြာလာ တာနဲ႕ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ စားပြဲခံုတခုမွာ ထုိင္ေနတုန္း အသက္ ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ အဖြားႀကီး တေယာက္ က်ေနာ့္ဆီ တန္းတန္း မတ္မတ္ ေရာက္လာျပီး

“

သားရယ္

၊

အဖြားကုိ

ေငြငါးက်ပ္ေလာက္

မစပါ

၊

အဖြားတုိ႕

သူေတာင္းစားမ်ဳိးရုိးလည္း မဟုတ္ရပါဘူး၊ ဒုကၡေရာက္လြန္းလုိ႕ပါ၊ စားစရာ မရွိလို႕ပါ “ တဲ့ ။ ဒီမွာတင္ က်ေနာ္လည္း သနားသြားတာနဲ႕ “ ကဲ အဖြား ထုိင္ပါအံုး “ ဆုိျပီး လက္ဖက္ရည္ ေကာ မုန္႕ေကာ

ထေၾကြး

လုိက္တယ္။ေနာက္ေတာ့

မုိးစုိေနတဲ

့သူ႕အဝတ္အစားေတြ

ၾကည့္ျပီး

သူ႕က်န္းမာေရးကို စုိးရိမ္ တာနဲ႕ “ ကဲ အဖြား ။ ဘယ္လုိမွ စိတ္မရွိပါနဲ႕၊ ဒီေန႕ မုိးက အရမ္း သည္းေနျပီ ။ ဒီအခ်ိနဆ ္ ို အိ​ိမ္ျပန္ျပီး အဝတ္အစားလဲ နားေနမွ ျဖစ္မယ္ ။ ဒီေတာ့ အဖြား အိမ္ျပန္မွ ျဖစ္မယ္ ။ ေနာက္ေန႕ေတာင္းတာ မေတာင္းတာေတာ့ အဖြားသေဘာပါ။အဖြား တေန႕ ေတာင္းတဲ့ ေန႕တြက္ ဘယ္ေလာက္ရသလဲ က်ေနာ့္ကုိ ေျပာပါ “ လုိ႕ေမးလုိက္ မိ တယ္ဗ်ာ ။ ဒီေတာ့ သူက တုန္တုန္ရီရီနဲ႕ ခဏစဥ္းစားျပီး “ ငါးဆယ္မ်ဳိးတရာမ်ဳိးေတာ့ ရတတ္ပါတယ္ သားရယ္ “ တဲ့ ။က်ေ​ေနာ္လည္း ဟန္က်ျပီဆုိျပီး ကိုယ့္စိတ္ကူးနဲ႕ကိုယ္ ဆက္တြန္းလိုက္တယ္ ။ “

ကဲ ။ ဒီလိုလုပ္ပါ အဖြားရယ္ ။ ဒီေန႕တေန႕စာ ေတာင္းလုိ႕ရမဲ ့ဝင္ေငြကုိ က်ေနာ္ေပးပါ့မယ္ ။ ဒီေန႕ေတာ့ ဒီကေန ျပန္ရင္ ဘယ္ကုိမွ ေလ်ွာက္မေတာင္းေတာ့ပါဘူး ဆုိတဲ့ ကတိကုိေတာ့ က်ေနာ့္ကုိေပးပါ “ လည္း ေျပာလုိက္ေရာ ၊“ စိတ္ခ်ပါ သားရယ္ အဖြား အခု ဒီကေန အိမ္ကို

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

101

တန္းျပန္ပါ့မယ္ ။ အဖြားကတိေပးပါတယ္ ။ ငါ့သား ဘုန္းႀကီးပါေစ သက္ရွည္ပါေစ “တဲ့ ။ ဒီမွာတင္ က်ေနာ္လည္း ပုိက္ဆံရာတန္ တရြက္ထုတ္ေပးလုိက္ေတာ့တယ္ဗ်ာ ။ တကယ္ဆုိ အဲဒီေန႕က်ေနာ္ျပဳလုိက္တဲ့ ဒါနအတြက္ က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ စိတ္ခ်မ္းသာ ေနခဲ့ တာဗ် ။ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ကံမေကာင္းခဲ့ပါဘူး ။အဲဒီေန႕က်ေနာ္ ရွမ္းစုလမ္း ရံုးခန္းကုိ ေရာက္ျပီး လုပ္လက္စ

အလုပ္တခ်ဳိ႕ လက္စသိမ္း၊ညေနသံုးနာရီေလာက္ ေရႊလမင္းစားေတာ္ဆက္ထဲမွာ ဝုိင္းဖြဲ႕ေနတုန္း က်ေနာ့္ေနာက္ေက်ာဘက္ကေန အသံတခု ၾကားရပါေလေရာဗ်ာ ။ ဘာတဲ့ ။ “ အဖြားကုိ ေငြငါးက်ပ္ေလာက္ မစ ၾကပါ “တဲ့ ။ က်ေနာ့္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္ပုိင္းက က်ေနာ္နဲ႕ ဆံုလိုက္တဲ့ အဖြားအုိပါပဲ ။ အဝတ္အစားေတာင္ လဲမထားေသးပါဘူး။ ေသလုိက္ပါေတာ့ဗ်ာ ။ဒီမွာတင္

က်ေနာ္လည္း

က်ေနာ့္

ဆီကုိ

ေရာက္မလာပါေစနဲ႕

လုိ႕ဆုေတာင္းေပမဲ့

ဆုေတာင္းမျပည့္ျပန္ပါဘူး ။က်ေနာ့္ဝိုင္း က်ေနာ့္ေရွ႕တည့္တည့္ ေရာက္လာျပန္လို႕ က်ေနာ္က သူ႕မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာၾကည့္ျပီး စိတ္မသက္​္မသာေလသံနဲ႕ “ အဖြား၊ အိမ္မျပန္ေသးဘူးလား အဖြားရယ္ “လို႕ လည္း ေျပာလိုက္ေရာ အဖြားအုိဟာ ဆုိင္ထဲက ခ်ာကနဲ လွည့္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္ ။ကဲ ။ စဥ္းစားသာ ၾကည့္ေပေတာ့ဗ်ာ ။ခင္ဗ်ားသာ က်ေနာ့္ေနရာမွာ ဆုိရင္ စိတ္ထဲ ဘယ္လုိ ေနမတုန္း ။ခက္တာက က်ေနာ္ ကိုယ္က မရွင္းမရွင္း ကတိေတြဘာေတြ ေတာင္းမိတာပဲ မွားေနခဲ့သလားလုိ႕ ။ ……………………………………………

ဒါတင္ပဲလား

မဟုတ္ေသးဘူး

။ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ

လူငယ္ျမွင့္တင္ေရးသမားလုိလုိ

လုပ္ခဲ့ဘူး

တာလည္း ရွိေသးတယ္ ။က်ေနာ့္နဲ႕ က်ေနာ့္ ဇနီး မညားခင္ အင္းယားကန္မွာ ခ်ိန္းေတြ႕ တုန္းကေပါ့ ။ေအးေအးေဆးေဆး ရွိမဲ့ သစ္ပင္ႀကီး တပင္ေအာက္ ထုိင္မယ္ၾကံကာ ရွိေသး ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

102

အသက္ရွစ္ႏွစ္ကုိးႏွစ္ဝန္းက်င္ ဇူဇကာပုဏၰားလက္သစ္ကေလး ႏွစ္ေကာင္ ေပၚလာျပီး “ အကိုႀကီး ထမင္းမစားရေသးလို႕ ပုိက္ဆံဆယ္ျပားေလာက္“ တဲ့ ။သူတို႕လည္း ကုလား ေလးေတြပဲဗ် ။ ေအးဗ်ာ။ ေက်ာင္းဆရာလုပ္ေနတဲ့ ေကာင္ဆုိေတာ့ က်ေနာ္လည္း ဒီေကာင္ေလးေတြ ေတာင္း စားေနတာကုိ စိတ္ထဲမွာ သိပ္ဘဝင္မက်လွဘူးဆုိပါေတာ့ ။ဒါနဲ႕ က်ေနာ္လည္း အရစ္ရွည္ လိုက္ မိတယ္ ။“ေနပါဦးကြ ။ မင္းတို႕ၾကည့္ရတာ သူေတာင္းစားရုပ္လည္း မေပါက္ပါ ဘူး ၊မင္းတို႕လုိ

ရြယ္တူေတြ ဇီးထုတ္ေရာင္း ၊ စီးကရက္ေရာင္း ေနတာ မေတြ႕ဘူးလား ။ သူတို႕လို လုပ္ခ်င္စိတ္ မရွိဘူးလား “ ဆုိေတာ့ သူတို႕က မ်က္လံုးေလးေတြ ကလယ္ကလယ္နဲ႕ လုပ္ခ်င္ တာေပါ့ အကိုရာ ။

အရင္းမွ

မရွိတာ

“တဲ့

။က်ေနာ္လည္း

ဟန္က်ျပီဆုိျပီး “ ဒါဆုိ

အရင္းရွိရင္

မင္းတုိ႕

တကယ္လုပ္မလား “လည္းေမးလုိက္ေရာ လုပ္မွာေပါ့ တဲ့ ။တုိတုိေျပာရရင္ က်ေနာ္ လည္း စီးကရက္တဗူး

ဘယ္ေလာက္

မီးျခစ္တဗူးဘယ္ေလာက္

သူတုိ႕နဲ႕ေမးျမန္း

စံုစမ္းျပီး

စုစုေပါင္းေငြတရာ့ ငါးဆယ္ ေလာက္ကို ထုတ္ေပးခဲ့ေရာ ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ ။ ဒါတင္ဘယ္ကမလဲ ။ ေသခ်ာမွာခဲ့ရေသးတယ္ ။ ေနာက္တခါ ငါလာရင္ မင္းတုိ႕ေတာင္းစားေနတာ မျမင္ခ်င္ဘူး ေနာ္လို႕ ။မညားေသးတဲ့ က်ေနာ့္ ဇနီးေလာင္း ရည္းစားကေတာ့ က်ေနာ့္ကုိ စိတ္မႏွံ႕တဲ့ သူတေယာက္ကုိ ၾကည့္ေနေလရဲ႕ ။ ထံုးစံအတုိင္း ဒီတခါလည္း က်ေနာ္ကံမေကာင္းျပန္ပါဘူး ။ ငါစီမံခဲ့တာ ကေလးႏွစ္ေယာက္ ေတာ့ ေတာင္းစားတ့ဲ

ဘဝက

လြတ္သြားျပီလုိ႕

ေလာက္ေနေတာ့ ထုံးစံအတုိင္း အဲဒီေနရာမွာ

စိတ္ခ်မ္းသာေနလို္က္တာ

ေနာက္တပါတ္

အဲဒီပုံစံမ်ဳိးအတုိင္း ေရႊကိုယ္ေတာ္ေလးေတြနဲ႕

ျပန္ဆံုရျပန္တာပါပဲ ။ ဒီတခါကေတာ့ က်ေနာ္ ဘာမွ မေျပာလုိက္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး ။ “ ထမင္းမစားရေသးလုိ႕ ပုိက္ဆံ ဆယ္ျပားေလာက္ “ ေျပာလုိ႕ေတာင္ မဆံုးေသးဘူး ။ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကုိ ေသခ်ာၾကည့္ျပီး တခ်ဳိးတည္း လစ္ေတာ့တာပဲဗ် ။ ……………………………………… ဒီလုိ ဇာတ္လမ္းေတြ ေလွ်ာက္ေျပာရင္ ကုန္ႏုိင္မယ္မထင္ပါဘူးဗ်ာ ။ တခါတခါ က်ေနာ့္ မ်က္ႏွာကုိ က်ေနာ္ မွန္ထဲ ျပန္ၾကည့္ရင္း အလွဴခံ မ်က္စိက်ေလာက္တဲ့ ဘုရားဒကာရုပ္ မ်ားေပါက္ေနသလား ေတြးမိပါရဲ႕ ။ တခါကလည္း စိတ္မႏွံ႕တဲ ့ တရုတ္မႀကီးတေယာက္နဲ႕ ရွမ္းစုလမ္းထိပ္မွာပဲ ဆံုေသးတယ္။ အဲဒီတရုတ္မႀကီးက ေတြ႕တဲ့ လူတုိင္းကို “ တက်ပ္ ေလာက္ ၊ တက်ပ္ေလာက္ “ ဆုိျပီး

ေတာင္းေလ့ရွိသဗ် ။က်ေနာ္က သူ႕အေၾကာင္းသာ ၾကားဘူးေနတာ တခါမွေတာ့ အေတာင္း မခံရဖူးဘူး ။တေန႕ေတာ့ ရံုးရွိရာ ကုိ ေျခလ်င္ေလွ်ာက္ျပီး လာရာကေန အဲဒီတရုတ္မႀကီးနဲ႕ ပက္ပင္းတုိးျပီး “ တက်ပ္ေလာက္ “ လုပ္ပါေလေရာ ။မေနတတ္မထုိင္တတ္ က်ေနာ္ကလည္း

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) သူေတာင္းတယ္ဆုိတာနဲ႕

103

အိတ္ကပ္

ထဲလက္အရင္

ေရာက္ျပီး

ငါးက်ပ္တန္

တရြက္

ထုတ္ေပးလုိက္ျပီး ခပ္ျမန္ျမန္ ထြက္လာလုိ္က္ တယ္ ။ အဲ .. ။စက္ကြင္းက မလြတ္ျပန္ဘူးဗ်ာ။ ေနာက္ကေန

အဲဒီတရုတ္မႀကီးက

“

ဟ့ဲ

။

အေကာင္

နင့္ပုိက္ဆံ

အစုတ္ႀကီးကုိ

ငါက

ဘာလုပ္ရမလဲ ၊ အခုခ်က္ခ်င္း ျပန္လဲေပး“တဲ့ ။ ဘယ္ဖက္ကမွ မ လြတ္ပါလားဗ်ာ ။ က်ေနာ္လည္း မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ဆက္ ေလွ်ာက္လာလုိက္ရတယ္ ။ ေအာ္ .. ျဖစ္ရပံုမ်ားဗ်ာ။ …………………………………………

က်ေနာ္ကလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ လည္လွျပီ ေအာက္ေမ့ေနတာ တခါတခါ က်ေနာ့္ေစတနာ ကပဲလူရီစရာ

ျဖစ္ေနတယ္ထင္ပါရဲ႕

။

က်ေနာ့္တပည့္ေက်ာ္တေယာက္

ထူးထူးဆန္းဆန္း

တပတ္ရုိက္တာ ခံရဘူးေသးတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္ရံုးမွာ အေစာႀကီး

ပစၥည္းအတင္အခ် အိ​ိမ္ကုိ

ကယ္ပါအံုး“တဲ့ အေနအထုိင္ အေမဆိုတဲ့

တာဝန္ယူေနတဲ့

စိုးႏိုင္ဆိုတဲ့

ငိုႀကီးခ်က္မနဲ႕ေပါက္ခ်လာတယ္

။တကယ္ေတာ့ သိပ္စည္းကမ္း

။“ဆရာရယ္

စိုးႏုိင္ဆုိတဲ့ေမာင္ဟာ ရွိလွတဲ့ေကာင္ေတာ့

စကားနဲ႕သူ႕ငိုသံကိုၾကားလိုက္ကတည္းက

ေမာင္ေပါ့ဗ်ာ။ ၊

တေန႕မနက္

က်ေနာ့္အေမဆံုးျပီး

ေန႕ေရာညေရာ

ေသာက္စားျပီး

မဟုတ္ဘူး။က်ေနာ္ဆိုတဲ့ေကာင္ကလဲ ဘာမွ

ဆက္မေမးေတာ့ပဲ

ေငြတ

ေသာင္းထုတ္ေပး၊ “ေလာေလာဆယ္ ဒီေငြနဲ႕ၾကည့္သံုးထား ၊ ရက္လည္ေတာ့ လာခဲ့အံုးမယ္။ ဒီၾကားထဲ လိုတာရွိရင္ ဖုန္းဆက္လိုက္ “ ဆုိျပီးမွာလိုက္ရတာ ေပါ့ဗ်ာ ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီရက္ပုိင္းက က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ အလုပ္ရွဳပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဗ်။ စုိးႏုိင္ျပန္သြားျပီး ကိုယအ ့္ လုပ္နဲ႕ကိုယ္ ခ်ာလပတ္ရမ္းေနရာက စိုးႏုိင္အေမ ရက္လည္ကိစၥဟာ ရက္လည္တဲ့ေန႕ မွာပဲ ဘယ္သူမွ သတိမေပးပဲက်ေနာ့္ေခါင္းထဲကုိ ေရာက္လာသဗ်ာ။ဒါနဲ႕က်ေနာ္လည္း တပည့္ ေက်ာ္အေမရက္လည္ေတာ့ မသြားလုိ႕မျဖစ္ေခ်ဘူး ဆိုျပီး ရံုးမွာ ရွိတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြ ကားေပၚ

တင္ျပီး စိုးႏိုင္ေနတယ္ဆုိတဲ့ ဒဂံုျမိဳ႕သစ္ကုိ ကားေမာင္းထြက္ခဲ့ေရာဗ် ။သူေပးထားတဲ့လိပ္စာ

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) အတိုင္း

ရွာလိုက္ရတာဗ်ာ။

104 ျမိဳ႕သစ္တည္ကာစဆုိေတာ့

ဘယ္ေမးေမးေယာင္ဝါးဝါးခ်ည္းပဲ

။

က်ေနာ့္ကလဲ နာေရးကိစၥမို႕ မေတြ႕မေနဆုိတဲ့ စိတ္နဲ႕ ရွာလုိက္တာ စိုးႏုိင္ေနတဲ့ လမ္းေရာ စိုးႏိုင္ကုိပါ သိတဲ့ အသိတေယာက္နဲ႕တုိးပါေလေရာ ။ ဒီလူက စိုးႏုိင္တုိ႕လမ္းကို လုိက္ျပရင္း ဆရာဒီေလာက္ အေရးတႀကီး ဘာကိစၥမ်ားရွိလို႕တုန္း တဲ့ ။ က်ေနာ္လည္း သူ႕ကို တအံ့တၾသျပန္ၾကည့္ျပီး “ မင္းက စိုးႏိုင္နဲ႕ ခင္တယ္ဆုိေတာ ့စုိးႏိုင့္ အေမဆံုးတာ မသိဘူးလား“ လို႕ ေမးလိုက္ရတယ္။ဒီေတာ့ သူက အလန္႕တၾကားနဲ႕ “ ဟာ ၊ ဆရာ တခုခုေတာ့ မွားေနျပီ၊ စိုးႏိုင္အေမဆံုးတာ ငါးႏွစ္ေလာက္ ရွိျပီ“တဲ့ ။ က်ေနာ္ဆိုတဲ့ ေကာင္က ဒါေတာင္ မေလ်ာ့ခ်င္ေသးဘူး၊ မင္းဥစၥာ ေသခ်ာမွလည္း လုပ္ပါကြာ။ ဘယ္သူက ၾကံၾကံဖန္ဖန္ အေမမဆံုးပဲ ဆံုးပါတယ္လိမ္ပါ့မလဲ၊ သူ႕ေယာကၡမေတြ ဘာေတြ ဆံုးတာမ်ား ျဖစ္ေနမလား“ ဆုိေတာ့

ဒီေမာင္က

ဘာမွ

ေခၚသြားပါေတာ့တယ္။

ဆက္မေျပာေတာ့ပဲ

စိုးႏိုင္အိမ္မွာ

စိုးႏိုင္အိမ္

ဘာနာေရးမွ

အထိ

မရွိပါဘူး။

က်ေနာ္တို႕

စိုးႏုိင္လည္း

အုပ္စုကို

မရွိပါဘူး။

ဒိထက္ျပည့္စံုေအာင္ေျပာရရင္ အဲဒီေန႕က စိုးႏိုင္တုိ႕လမ္​္းထဲမွာ နာေရးရွိတဲ့ အိမ္လည္း မေတြ႕ ရပါဘူး။ ပါလာတဲ့ က်ေနာ့္တပည့္ေတြကေတာ ့က်ေနာ့္ကို သနားစရာသတၱဝါလို ၾကည့္ျပီး ဆရာ ၊ ဒီတခါ ေတာ့ ညံ့သြားျပီ တဲ့ ။အမွန္အတုိ္င္း စိတ္ထဲ ရွိတာ ေျပာရရင္ က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္ သနားစရာလို႕ မေတြးမိပါဘူး။ဒါေပမဲ့

စိတ္ထဲမေကာင္းတာေတာ

့အမွန္ပါပဲ။

သူ႕အရင္

တပည့္ေက်ာ္တေယာက္လည္း သူ႕သား ကိုးႏွစ္သားေလး သံစူးျပီး ေမးခိုင္ပိုး ဝင္တာ သံုးရက္ပဲ ခံတယ္ ။ ဆံုးသြားပါျပီဆုိလို႕ ကူညီခဲ့ဘူးပါတယ္။ သားကုိေသပါတယ္ ေျပာျပီး ေငြေတာင္းတာ ထားပါေတာ့ ။အခုကိစၥက ေသသြားတဲ့ အေမကုိ နံမည္ထပ္ပ်က္ေအာင္ လုပ္တာမို႕ စိတ္ထဲ ေအာင့္သက္သက္ ခံစားရတယ္ဗ်ာ။ဒါနဲ႕ပဲ ကားေပၚ မွာပါလာတဲ့ တပည့္ေတြကို “ မင္းတို႕လည္း လိမ္မယ္ဆိုရင္ၾကည့္လိမ္ၾကကြာ

“ဆိုျပီး

က်ေနာ္ၾကားဘူးတဲ့

ပသီပံုျပင္တပုဒ္ကုိ

ေျပာျပျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေရွးေခတ္အီရတ္ႏိုင္ငံက

သူေဌးၾကီးတေယာက္အေၾကာင္းေပါ့။အဲဒီသူေဌးႀကီးဟာ

မရွိဆင္းရဲ

သားေတြကုိစာနာေထာက္ထား တတ္သတဲ့ဗ်ာ။သူ႕မွာ ျပိဳင္ဘက္ကင္းတဲ့ ျမင္းေကာင္း တစီး လည္း ရွိသတဲ့ ။တျခားေသာ သူေဌးေတြက သူ႕ျမင္းရဲ႕ေက်ာ္ေစာလွတဲ့ သတင္းေၾကာင့္ တန္ဘုိးေငြ အဆမတန္ေပးျပီး

မေရာင္းတာေၾကာင့္

ျပန္ေရာင္းဘုိ္႕

ျမင္းလာဝယ္တဲ့

ကမ္းလွမ္းၾကသတဲ့

သူေဌးတေယာက္က

။ဘယ္ေလာက္ေစ်းေပးေပး

“ခင္ဗ်ား

ဒီေလာက္ေတာင္

မေရာင္းခ်င္တဲ့ ျမင္းကို က်ဳပ္မရရေအာင္ ယူျပမယ္လို႕ ၾကိမ္းဝါးျပီး ျပန္သြားပါသတဲ့ ။ ဒီလိုနဲ႕

ရက္အတန္ၾကာလာေတာ့ ျမင္းပုိင္ရွင္

သူေဌးဟာ

သူ႕ျမင္းကို စီးျပီး ဒမတ္စကတ္

ျမိဳ႕ဖက္ကုိ ခရီးထြက္လာေတာ့ လမ္းမွာ လဲေနတဲ့ သူေတာင္းစားတေယာက္ကုိ ေတြ႕ရပါေလ ေရာ။ဒါနဲ႕ သူေဌးဟာ ျမင္းကို ရပ္ျပီး သူေတာင္းစားကို အက်ဳိးအေၾကာင္းေမးေတာ့ အစာမစား

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

105

ရတာ သံုးရက္ေတာင္ ရွိပါျပီလို႕ ေျဖသတဲ့ ။ဒီေတာ့ သူေဌးက ေငြစတခ်ဳိ႕ထုတ္ေပးျပီး “ ေရာ ့၊ ဒီေငြနဲ႕ မင္းအစားဝယ္စားေပေတာ့ လို႕လည္း ေျပာေရာ သူေတာင္းစားက “ထမင္းသံုးရက္ မစားရတဲ့ သူဟာ ဘယ္လိုလုပ္ ထမင္းေရာင္းတဲ့ ဆုိင္ကုိ ေလွ်ာက္သြားႏိုင္မလဲလို႕ အထြန္႕ တက္ျပန္ေတာ့၊ သူေဌးႀကီးကလည္း “မင္းေျပာတာ မွန္သားပဲ၊ဒါဆုိ ျမင္းေပၚကို တက္“ လို႕ ဆိုျပန္သတဲ့ ။ ဒီအခါမွာလည္း

သူေတာင္းစားက

ထမင္းသံုးရက္မစားရတဲ့

သူက

ဘယ္လုိလုပ္

ျမင္းေပၚ

တက္ႏိုင္မွာလဲ ဆုိျပန္ေတာ့ သူေဌးက မင္းေျပာတာ မွန္တာပဲ လို႕ ေျပာရင္း ျမင္းေပၚကဆင္း၊ သူေတာင္းစားကို ေပြ႕ခ်ီျပီး သူေတာင္းစားကုိ ျမင္းေပၚလည္း တင္လိုက္ေရာ သူေတာင္းစားဟာ ပကတိ္လူေကာင္းတေယာက္လုိ ဘာတတ္ႏိုင္ေသးလဲ၊

ျမင္းကုိ

ခင္ဗ်ားျမင္းကို

ကဆုန္စိုင္း

က်ေနာ္ရျပီ

စီးျပီး

“လို႕

“

ကဲ

၊သူေဌး

ေျပာေျပာဆိုဆို

၊အခုခင္ဗ်ား

ရုတ္ျခည္း

ထြက္သြားပါေလေရာတဲ့ ။ ရုတ္တရက္ မွင္တက္မိသြားတဲ့ ျမင္းပိုင္ရွင္ သူေဌးဟာ “လက္စသတ္ေတာ့ ဒီလူဟာ တကယ့္ သူေတာင္းစားမဟုတ္ပဲ

သူ႕ျမင္းကုိလာဝယ္တုန္းက

သိလုိက္တာနဲ႕ခ်က္ခ်င္း

သတိျပန္ဝင္လာျပီး

ၾကိမ္းဝါးသြားတဲ့

ျမင္းစီးျပီး

ျမင္းဝယ္သူဆိုတာ

ထြက္သြားတဲ့

အေယာင္ေဆာင္

သူေတာင္းစားကို လက္ျပ တားလိုက္ရင္း “ အင္း ၊ ဟုတ္ပါျပီ၊ အလာဟ္အရွင္ အလိုေတာ္

ရွိရင္ရင္လည္း မင္း ငါ့ျမင္းကို အပို္င္သာ ယူသြားပါေတာ့ ၊ဒါေပမဲ့ ငါ့ျမင္းကုိ မင္းဘယ္လို ယူသြားတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူ႕ကို မွ မေျပာပါဘူး ဆိုတဲ ့ကတိကိုေတာ့ ေပးပါ“လို႕ ဆိုသတဲ့ ။ ဒီေတာ့

အေယာင္ေဆာင္သူေတာင္းစားဟာ

ထူးဆန္းလွတဲ့

သူေဌးရဲ႕စကားေၾကာင့္

ျမင္းကုိ

ခဏရပ္ျပီး “ ဘာေၾကာင့္ က်ဳပ္က သူတပါးကုိ ျပန္မေျပာခိုင္းတာလဲ၊ ခင္ဗ်ား ျမင္းကုိ အဆံုး ရွဳံးရမွာ

မႏွေမ်ာဘူးလား

ဆုိေတာ့ သူေဌးက

“ ငါ့ျမင္းကုိ ႏွေျမာတာထက္

ေလာကႀကီး

ပ်က္စီးသြားမွာ ငါပိုျပီး ႏွေျမာလို႕ “ ဆိုပဲဗ်ာ။ သူေတာင္းစားလည္း တအံ့တၾသနဲ႕ ခင္ဗ်ား ျမင္းကို ယူသြားရံုနဲ႕ ေလာကၾကီး ပ်က္စီးရေရာ လားဗ်ာ“ လို႕ေမးျပန္ေတာ့ သူေဌးက “ မင္းစဥ္းစားၾကည့္ေပါ့၊ မရွိဆင္းရဲသားေတြကို ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္ဘို႕

အလာဟ္

အရွင္က

သင္ၾကားဆံုးမထားတယ္၊

မင္းက

သူေတာင္းစား

ေယာင္ေဆာင္ျပီး ငါ့ျမင္းကို ယူသြားတယ္၊ အဲဒီအေၾကာင္းကို မင္းက လူတကာကို ေလွ်ာက္ ေျပာေတာ့ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့သူကုိ ဘယ္သူမွ ကူညီခ်င္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး၊ဒုကၡေရာက္သူ ေတြ ကူကယ္ရာမဲ့ျပီး ဆိုရင္ ေလာကႀကီး ပ်က္စီးျပီေပါ့“ ေျဖတယ္တဲ့ဗ်ာ။ ပံုျပင္ဆံုးေတာ့ သူေတာင္းစားလည္း သတိတရားရျပီး ျမင္းကို ျပန္ေပးျပီး သူေဌးကို ေတာင္းပန္ တာေပါ့။က်ေနာ္ေျပာတဲ့

ပံုျပင္ကို

နားေထာင္ေနတ့ဲကားေပၚက

တပည့္ေတြ

တေယာက္မွ

တုတ္တုတ္ မလွဳပ္ ေတာ့ပါဘူး။ ဟုတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္အလိမ္ခံရတာကို ဝမ္းမနည္း လွေပမဲ့ ဒီလိမ္နည္း

ကို

က်ေနာ္

မႏွစ္ျမိဳ႕ဘူးဗ်ာ။

က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္

http://www.mindin.info/

ရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီး

တခုနဲ႕

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

106

မလိမ္လည္ခဲ့ဘူးေပမဲ့ လုပ္ရင္း ကိုင္ရင္း လိမ္သလုိ ျဖစ္သြားရတာ ၊တခါတခါ မလႊဲသာ မေရွာင္သာ လိ​ိမ္လိုက္ရတဲ့ အျဖစ္ေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္စိတ္က လိမ္ရမယ္ဆုိရင္ေတာင္ မရွိဆင္းရဲသား ေတြအေပၚ

လိမ္လည္လုိ

တဲ့

စိတ္အလ်ဥ္းမရွိခဲ့ဘူးဗ်ာ

။က်ေနာ့္အေမနာမည္

သံုးျပီး

လိမ္ဘို႕ဆုိတာကေတာ ့ေဝလာေဝးဗ်ာ။ က်ေနာ္ဟာ သူခိုးတေယာက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ျမန္မာရာဇဝင္ထဲက ငတက္ျဖားလို၊ ဓားျပျဖစ္ခဲ့ ရင္ ေတာင္ ရုပ္ရွင္ထဲက

ဗိုလ္ေအာင္ဒင္၊

ေတာပုန္းႀကီး

စံဖဲ၊

ေရာ္ဘင္ဟုဒ္

တို႕လုိပဲ

ျဖစ္ခ်င္ပါ

တယ္။က်ေနာ့္ဘဝစာမ်က္ႏွာေတြကို အခုျပန္လွန္ေနေတာ့ ဇာတ္လမ္းဆံုးတ့ဲအခါ ဒီအခ်က္ ဟာ ပုိမုိေပၚလြင္လာေကာင္းပါရဲ႕။က်ေနာ္လွဳပ္ရွား ပံုမမွန္လည္ပတ္ေနတ့ဲ ေျပာင္းလဲေနတတ္တဲ့

ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့တဲ့

ျမန္မာ့စီးပြားေရးေလာက

ယႏၱရားႀကီးတခုလိုပါပဲ။အေျခအေနအားလံုးဟာ

သေဘာရွိပါတယ္။အစိုးရရာထူးအေျပာင္းအလဲ

ဟာ

ရုတ္တရက္

၊ေစ်းကြက္အေျပာင္း

အလဲေတြဟာ ေမွ်ာ္မွန္းထားသလုိ မျဖစ္ပဲ ကေျပာင္းကျပန္ ျဖစ္တာမ်ဳိး ၾကံဳရတဲ့ အခါ ေပးထားတဲ့ ကတိေတြပ်က္ျပီး ေသခ်ာေပါက္

ေၾကြးရွင္ကုိ ရွိခဲ့တာေပါ့

ေရွာင္ေနရတာ၊ ။ဒါေပမဲ့

အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပျပီး

က်ေနာ္

လိမ္

မရွိဆင္းရဲသားေတြကို

ရတာေတြ မလိမ္ဘူး။

သူတို႕ေငြမေမွ်ာ္လင့္ပဲ လာျပီးၾကားညွပ္ေနရင္ေတာင္ သီးျခားဖယ္ထုတ္ျပီး ရွင္းေပးတတ္ ပါတယ္။ ခင္ဗ်ား

စဥ္းစားၾကည့္ေလ၊

ေရာင္းသူက

တခါတေလ

ဘယ္လုိမွ

သိန္းရာဂဏန္းေစ်းႀကီးတင္ျပီး

ေရာင္းမထြက္တဲ့

သံုးလဆုိင္းေလာက္နဲ႕

ကားတုိ႕အိမ္တုိ႕ကုိ ဇြတ္အတင္း

ေရာင္းခ်င္ၾကတယ္။ ကိုယ္က အရင္းအႏွီး ႀကီးႀကီးမားမားလုိေနတဲ့ အခ်ိန္၊တျခားလုပ္ငန္းမွာ ေသခ်ာေပါက္

အျမတ္အစြန္း

ရမယ္ေမွ်ာ္လင့္ျပီး

လက္ခံမိတယ္။

တကယ္ေတာ့

ထင္သလိုျဖစ္မလာတဲ့အခါ သူ႕ေငြကို အခ်ိန္မီ ျပန္ဆပ္ႏိုင္ဘို႕ ေစာေစာက သံုးေလးလဆုိင္းျပီး အေရာင္းထိုင္း ပစၥည္း ထုတ္မဲ့ လူမ်ဳိးထပ္ရွာ ရွာရျပန္ေရာ ။ဒီလုိ လုပ္ရာက ႏွစ္ဆင့္သံုး ဆင့္လည္း လြဲေရာ လူလိမ္ ျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။က်ေနာ္ဟာ လူလိမ္တေယာက္လို႕ အမ်ား ျမင္စရာ ထင္စရာ

ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ခဲ့ပါလိမ့္မယ္။ သုိ႕ေသာ္ က်ေနာ္ဟာ လိမ္မိရင္ မ်က္ႏွာမထားတတ္ေလာက္ေအာင္ မ်က္စိ မ်က္ႏွာပ်က္တတ္ပါတယ္။ “ ငါလိမ္ႏိုင္လုိက္ျပီကြ“ ဘယ္ေသာအခါကမွ ေက်နပ္အားရျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။အျပစ္ႀကီးတခု က်ဴးလြန္ခဲ့တယ္လို႕ပဲ အျမဲခံစားရပါတယ္။ ……………………………………………………

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

107

အင္း … ။အဲဒီ ကုသုိလ္ကံေစတနာေတြေၾကာင့္လားေတာ့ မဆိုႏိုင္ဘူး ။ က်ေနာ္ထီလက္မွတ္ ဝယ္လုိက္ျပီး ေလးရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ က်ေနာ့္ရံုးခန္းကို နဂါးနီ စားေသာက္ဆိုင္မွာ ေတြ႕ ခဲ့တဲ့ ထီေရာင္းသမား ေပါက္ခ်လာသဗ် ။ ေပါက္ခ်လာပံုကလည္း အေမာတေကာပံုစံ ။ “ ရွာလုိက္ရတာ

ဆရာရယ္ ၊ဆရာ့ကို က်ေနာ္ ရွာေနတာ ေလးရက္ရွိျပီ “တဲ့ ။ သူက က်ေနာ္ ထိုင္ခိုင္းတာေတာင္ မထိုင္ေသးပဲ

“ဆရာ့

ထီလက္မွတ္ေတြ

ဘယ္မလဲ“တဲ့

။

သူေျပာခါမွ

က်ေနာ္လည္း

ထီလက္မွတ္ေတြ ဘယ္နားထားမိပါလိမ့္ဆုိျပီး ေတာ္ေတာ္ျပန္စဥ္းစားယူရတာ ကလား ။ သူ႕အေျပာအရ အဲဒီေန႕ က သူထြက္သြားျပီး တနာရီေလာက္အၾကာမွာ က်ေနာ္ ထီေပါက္ ေနတာ သူသိေနျပီ ဆုိပဲ ။ ဆုိင္ကို ျပန္လာရွာေတာ့လည္း မေတြ႕ ၊ လိပ္စာလည္း ေပးမထား ခဲ့ေတာ့ ဘယ္လိုမွ ရွာမရတဲ့ အဆံုး နဂါးနီစားေသာက္ဆုိင္ပုိင္ရွင္ ဦးေက်ာ္ျမင့္ကုိ လူုပံုပန္း ေမးျပီး ရွာလာရတာ ေလးရက္ေျမာက္မွ ေတြ႕သတ့ဲ ။ အတုိခ်ဳပ္ရရင္ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မဲ့တဲ့ ေန႕ေတြလို႕က်ေနာ္ထင္ခဲ့တဲ့ အဲဒီေန႕မွာ က်ေနာ္ ထီတ သိန္း

ဆုေပါက္ခဲ့ပါတယ္ ။ကားတစီးကုိ သံုးသိန္းေက်ာ္ေလာက္ပဲ ရွိတဲ့ အခ်ိန္၊ လက္ထဲ မွာလည္း ျခဴးတျပားမွ မကပ္တဲ့အခ်ိန္ဆုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ အသံုးဝင္တယ္ ဆုိရ မယ္ဗ် ။ထီေရာင္းသမားက ထီလက္မွတ္ကို

ေရာင္းခ်င္ရင္

သူေရာင္းေပးပါ့မယ္ဆိုလို႕

ေရာင္းခိုင္း

လုိက္တာ

အပုိေငြ

သုံးေသာင္းေတာင္ ရေသးဗ် ။ထီေရာင္းတဲ့သူကို ေအာ္နာသေဘာမ်ဳိး ေငြငါးေထာင္ထုတ္ေပးျပီး က်န္တာကုိ

ေလွ်ာက္သံုးပစ္လုိက္တာပါပဲ

။ထင္တိုင္းလုပ္လုိ႕

ျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့

။

စိတ္ေတြ

ဘာမွ

မယ္မယ္ရရ

မကုန္ေသးတဲ့

ေတာ့

အခ်ိန္ေပါ့

မျဖစ္လုိက္ပါဘူး

ဗ်ာ

။တြင္းတူးျပီး

မုက ိ ္ေနတုန္း အခ်ိန္ေပါ့ ။ ဟုတ္တယ္။ က်ေနာ္ဟာ ဘဝတေလွ်ာက္လံုးလိုလုိ ေငြကုိ ေရလုိေလလို သုံးျဖံဳးေနခဲ့တယ္

။ေငြရမယ္ဆုိရင္

ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲတဲ့

အလုပ္ျဖစ္

ပါေစ

။

က်ေနာ္

ရွင္းႏိုင္တယ္လို႕ ယံုၾကည္ေနခဲ့တယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ေလာကႀကီးဟာ က်ေနာ္ထင္ထားသလို မဟုတ္ပါဘူး။ကံေကာင္းပါတယ္ ဆိတ ု ဲ့ အခ်ိန္ေတြ

ၾကံဳခဲ့ရသလုိ

ကံဆုိးတဲ့အခါက်ေတာ့

လူငွားျပီး

http://www.mindin.info/

သတ္ခိုင္းတာမ်ဳိးလည္း

ၾကံဳခဲ့

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

108

ရဘူးပါရဲ႕ဗ်ာ။ေသခ်ာတာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ့္ကုိ သတ္ခိုင္းတာေပါ့ ။အဆိုးထဲက အေကာင္း လို႕ ေျပာရမယ္ထင္ပါရဲ႕ ။က်ေနာ္ဟာ သူတပါးလက္ခ်က္နဲ႕ ေသႏိုင္တဲ့ကံဇာတာ ပါမလာျပန္ ဘူးဗ် ။ဟုတ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ကုိ မေသေသေအာင္ စံနစ္တက် လူငွား အကြက္ ၊ခ်ျပီးအသတ္ ခိုင္းတာ ၾကံဳရဘူးပါတယ္

။ေျဖးေျဖး

၊တလတည္းေတာ့

ဘယ္လုိ

ေျပာတာေပါ့ဗ်ာ။

ဝကၤဘာဆန္တဲ့

အဆံုးသတ္ႏိုင္ပါ့မလဲ

ဘဝကုိ

။တေထာင့္တညေတာ့

တညတည္း

မၾကာေလာက္

ပါဘူး။အာေျခာက္လုိက္တာဗ်ာ။ ကြမ္းတယာေလာက္စားပါရေစေနာ္။ ။ ………………………..

၈၀။ စခန္းေျမ၊ ဟုိတခိုမွာလ ။

စခန္းတာဝန္ခံ ေထာင္မွဴး ဦးေအးႏုိင္တေယာက္ ေမ်ာက္မီးခဲကိုင္မိသလို ဂဏွာမျငိ​ိမ္ ေယာက္ ယက္ခတ္လ်က္ရွိေလသည္။

အေၾကာင္းကား

ေဆာင္ေနေသာ

၊ခြင့္ရက္ရွည္ယူကာ

သူ႕ဇနီး

မႏၱေလးလူဝင္မွဳႀကီးၾကပ္ေရးမွာ စခန္းခြဲသုိ႕

တာဝန္ထမ္း

လာေရာက္မည္ဆုိ

ေသာ

ဖုန္းသတင္းေၾကာင့္ပင္တည္း။ေမာင္တရြာ မယ္တျမိဳ႕ အလုပ္တာဝန္အရ ခြဲခြာေနၾက ရ သူတုိ႕ ၏ ဘဝကို ကိုယ္ခ်င္းစာႏိုင္လွ်င္ကား ဦးေအးႏုိင္ပ်ာယာခတ္ေနျခင္းကုိ အဆုိးဆုိ သာ မည္ မဟုတ္ပါ။

ဇနီးသည္ႏွင့္ခြဲခြာေနရသည္မွာ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ခန္႕ရွိျပီ ဟု ရဲဘက္ဘီဘီစီမွ ဆုိပါ သည္။ သူ႕ဇနီး လတ္လတ္ေထြး

မီးဖြားစဥ္ကပင္

သူအနားမွာ

မရိွခဲ့ဟု

သိရသည္။

တီတီ

တာတာ

ေျပာေနတတ္ေနျပီ ျဖစ္ေသာ သမီးငယ္ကုိ ေတြ႕လုိစိတ္ ေစာေနျခင္းလည္း ျဖစ္ ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ ပါသည္။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးသုိ႕ ေရြးထုတ္ေနရာ

109

သြားေရာက္ႀကိဳရာတြင္

စခန္းခြဲတခုလံုး

လုိက္ပါမည့္

လွဳပ္လွဳပ္ရြရြ

ရဲဘက္ေတြ

ျဖစ္ေနၾကသည္။

ကုိ

ကိုသက္ခုိင္

ဇကာတင္ ရဲဘက္စခန္း

အျပင္ထြက္သည္မွာ မဆန္းလွ ေသာ္လည္း အျခား အက်ဥ္းက်ရဲဘက္မ်ားအဖို႕ကား ၾကံဳ ေတာင့္ ၾကံဳခဲ

အခြင့္အေရး

တည္း။

ထုိ႕ေၾကာင့္

ေထာင္မွဴးႏွင့္

အတူလုိက္ပါလုိေသာ

ရဲဘက္

အေရအတြက္မ်ားလွသည္ျဖစ္ရာ ေထာင္မွဴးႏွင့္အတူ အျပင္ထြက္ခြင့္ရေရးအတြက္ တုိးတုိး တမ်ဳိး က်ယ္က်ယ္တဖံု လိုင္းဝင္ ေနၾကသည္ ။ ေထာင္မွဴး လက္စြဲေတာ္ ကုလားေခၚ မ်ဳိးေဇာ္ ဦးတို႕ မ်က္ႏွာပန္း ပြင့္ခ်ိန္ပင္ ။ တစခန္းလံုး

လွဳပ္လွဳပ္ရြရြ

ျဖစ္ေနၾကခ်ိန္

ျငိမ္ခ်က္သား

ေကာင္းေနေသာ

ကိုသက္ခုိင္ကုိ

၊အေဆာင္ေပၚမွာ မေတြ႕ရသျဖင့္ သူ႕တဲဖက္ဆီ က်ေနာ္ ကူးသြားလိုက္သည္။ ကုိသက္ခိုင္ တေယာက္ သူ႕တဲေပၚမွာ ေဘာပင္တေခ်ာင္းကုိ လက္ကကုိင္ကာ စာရြက္ေတြေပၚမွာ ေလး ေထာင့္ကြက္ေတြ အဝိုင္းေတြ ေလွ်ာက္ျခစ္ေနသည္ကုိ ေတြ႕ရသျဖင့္ က်ေနာ္စပ္စုလိုက္သည္။ “ ဘာေတြလဲဗ်။ “အင္း “ ကြက္ေတြ ခ်ေနတာလား“ “ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာဗ်ာ၊ ပြဲစဥ္ဇယား ဆြဲေနတာဗ် “ “ ဟ၊ ဘာပြဲစဥ္တုန္းဗ်ာ “ “ ေအာ္ ၊ ဒီေန႕ဘုိးေတာ္ အျပင္သြားတာနဲ႕ ပုိက္ေက်ာ္ျခင္း ျပိဳင္ပြဲ စမယ္ေလ ၊ရဲဘက္ေတြ စိတ္ ေျပလက္ေပ်ာက္ေပါ့ “ “ ေအာ္၊ ခင္ဗ်ားဗ်ာ၊ အလုပ္မရွိ အလုပ္ရွာလို႕“ “ ကိုမင္းဒင္

၊ခင္ဗ်ား

အက်ဥ္းသားေတြကို

ကိုယ္ခ်င္းမစာလုိ႕

အလုပ္မရွိ

အလုပ္ရွာတယ္

ထင္တာပါ ၊ ခင္ဗ်ား စဥ္းစားၾကည့္ ၊အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ သူသူကိုယ္ကုိယ္ အျပင္ထြက္ခ်င္ ၾကတဲ့

သူခ်ည္းပဲဗ်။ ဒီစခန္းထဲက အက်ဥ္းက်ရဲဘက္ျခင္း အတူတူ အျပင္ထြက္ခြင့္ရတဲ့ ရဲဘက္ကို ၾကည္ျ့ပီး စခန္းမွာေငါင္ေတာင္ေတာင္က်န္ခဲ့တဲ့ ရဲဘက္ေတြ စိတ္ထဲ ၊ဘယ္လုိေနမလဲ။ထြက္ခြင့္ ရဘို႕ကလည္း

မလြယ္၊

ထြက္ခြင့္ရ

ျပန္

ေတာ့လည္း

ေငြကုန္ေၾကးက်

ဒီေလာက္မ်ားတာ

တတ္ႏိုင္ဦးမွ၊ ဒီေတာ့ မထြက္ႏိုင္တဲ့ ရဲဘက္ ေတြ အာရံုအေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ပါေစေတာ့ေပါ့ဗ်ာ “ ကိုသက္ခိုင္ေျပာမွ

က်ေနာ္စဥ္းစားမိသည္။

က်ေနာ့္ဇနီးသည္

ဧည့္ေတြ႕လာသြားသည္မွာ

မၾကာေသးေသာ္လည္း က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္ အျခားသူမ်ား စခန္းအျပင္ထြက္ခြင့္ရသည္ကုိ ေငးရင္း အျပင္ထြက္ခ်င္စိတ္ေပၚမိသည္ကား အမွန္။ ကိုသက္ခိုင္က က်ေနာ္ ငိုင္သြားသည္ကုိ သတိျပဳမိဟန္ တူသည္။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

110

“ ဘာလဲဗ်၊ ခင္ဗ်ားေကာ အျပင္ထြက္ခ်င္လို႕လား၊ဘုိးေတာ္ကုိ ေျပာေပးမယ္ေလ“ “

ေနပါေစဗ်ာ၊

ဒီေလာက္မ်ားတ့ဲ

လုိင္းေၾကး

က်ေနာ္မတတ္ႏိုင္ပါဘူး။

ထြက္ေတာ့

ထြက္ခ်င္တာေပါ့ဗ်ာ“ “

ေအးဗ်။

၊ဒီတေခါက္ေပါက္ေစ်းက

လူအမ်ားႀကီးနဲ႕

လုိက္မသြားနဲ႕ဗ်ာ။

ေခၚသြားေပးပါ့မယ္၊

ခုတေခါက္

က

တေသာင္းတဲ့၊ခင္ဗ်ား က်ေနာ္ထြက္တဲ့ေန႕မွာ

ထြက္ခ်င္လည္း ခင္ဗ်ားကို

လိုက္သြားတဲ့ေမာင္ေတြလည္း

ဒီေလာက္

တုိင္ကယ္ခ်ိတ္ျပီး

သြားခ်င္ရာ

သြားႏုိင္

မွာမဟုတ္ဘူး။ ျပန္လာရင္လည္း ေထာင္မွဴးမိန္းမ ထဘီ(ထမိန)္ ေသတၱာထမ္းျပန္လာရမွာ “ ကိုသက္ခိုင့္ စကားေၾကာင့္ က်ေနာ့္ အျပင္ထြက္ခ်င္စိတ္သည္ ရုတ္ျခည္း ငုတ္လွ်ဳိး ေပ်ာက္ ကြယ္ သြားခဲ့ျပန္ပါသည္။ ………………………………

ကိုသက္ခိုင္ ေရာက္စကေသာ္ တရက္ စခန္းအျပင္ထြက္ေၾကးသည္ ဒီဇယ္ေပပါ တလံုး (ကာလ ေပါက္ေစ်း ေျခာက္ေသာင္းက်ပ္ခန္႕)အထိ ျမင့္တက္ သြားဘူးရာ စခန္းခြ(ဲ ၁)တြင္ အျမင့္ဆံုး ေစ်းျဖစ္၍ ကိုသက္ခုိင္ မွတပါး အျခားသူတုိ႕ မတတ္ႏိုင္ေသာေၾကးပင္။ ေနာက္ပုိင္း စခန္း တာဝန္ခံႏွင့္

မည္သုိ႕

အေပးအယူတည့္သည္မသိ။

ကိုသက္ခိုင္

စခန္းအျပင္ထြက္ေသာ

အၾကိမ္ေျမာက္ မ်ားစြာ ရွိခဲ့ ေသာ္လည္း ဒီဇယ္ေပပါတုိ႕ကိုမူ စခန္းခြဲတြင္မေတြ႕ရေခ် ။ စခန္းအျပင္ထြက္သည့္ ေစ်းႏွဳန္းကား ပုံမွန္အားျဖင့္ ၾကမ္းခင္းေစ်း တရက္လွ်င္ က်ပ္တေသာင္း ခန္႕ျဖစ္သည္။ ထြက္ခြင့္ ေပးသည့္ အေၾကာင္းကား စခန္းခြဲအတြက္လုိအပ္သည့္ မ်ဳိးေစ့ ၊ဓာတ္ ေျမၾသဇာ၊ ေပါက္တူး၊ေဂၚျပား၊ တူးရြင္း၊ ငန္းျပား စသည့္ စခန္းအသံုးအေဆာင္ ဝယ္စရာျခမ္း စရာ တုိ႕ကို သြားေရာက္ဝယ္ယူျခင္းဟူ၍ ေခါင္း စဥ္တပ္ျခင္း ျဖစ္သည္။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

111

ထုိ႕ျပင္ေထာင္ပုိင္ေထာင္မွဴး ပါးစပ္ထဲက ေတြ႕သမွ် ၊ေရွာက္မွာသည့္ ပစၥည္းပစၥယ မ်ားကို လည္း အျပန္တြင္ဝယ္ယူလာၾကရသည္။ မွာသမွ်မပါပဲ၊ ေမ့ေလ်ာ့ လြဲေခ်ာ္ခဲ့လွ်င္ကား ေနာက္ တႀကိမ္ အျပင္ထြက္ခြင့္

အျပီးကုန္ဆံုးမည့္အျပင္

အျပစ္မရွိ

အျပစ္ရွာ၍

ေျခက်င္းႏွင့္ပင္

ျပန္ညားသြားႏိုင္သည္။ စခန္းက ထြက္ခ်ိန္တြင္ အက်ဥ္းဦးစီးဝန္ထမ္းႏွင့္ အတူထြက္ၾကျခင္းျဖစ္ျပီး စခန္းႏွင့္ အတန္ ငယ္ေဝးေသာ

ျမိဳ႕ငယ္ေလးကုိ

ေရာက္မွ

လူခ်င္းခြဲကာ

ျပန္ဆံုမည့္အခ်ိန္ကုိ အခ်ိန္းအခ်က္

လုပ္ကာ အက်ဥ္းသားက သူသြားလုိရာသြား ၊ေထာင္ဝန္ထမ္းက သူ႕လမ္းသူသြားၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ထိုသုိ႕ထြက္ခြင့္ရျခင္းသည္ တရားဝင္ဟူ၍ေတာ့ မထင္မွတ္ပါေလႏွင့္ ။ ျပင္ပတြင္ ျပႆနာ တစံုတရာ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ္ ထိုအက်ဥ္းသားသည္ ရဲဘက္စခန္းမွ ထြက္ေျပးကာ ျပစ္မွဳက်ဴး ျခင္းသာ ျဖစ္ေၾကာင္း

ထင္ရွားေစရန္

အဆိုပါ

အက်ဥ္း

သားကို

ရဲဘက္ေျပး

စာရင္းသြင္းရန္

၊

အက်ဥ္းဦးစီးဝန္ထမ္းဖက္မွ ကိုယ္လြတ္ရုန္းႏုိင္ရန္ အစစ ၾကိဳတင္စီစဥ္ျပီး ျဖစ္ေၾကာင္း က်ေနာ့္ ကုိ ကိုသက္ခုိင္ေျပာျပဘူးသည္။ တခါတရံ အလြန္ဇယားႏုိင္လွေသာ ရဲဘက္အက်ဥ္းသားတို႕ ၏ ေျပာင္ေျမာက္လွေသာ လွည့္ကြက္မ်ားေၾကာင့္ မလည္မဝယ္ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ားပါ အလုပ္ ျပဳတ္ ကိန္း ၾကံဳသြားတတ္သည္လည္း ရွိသည္ ဆုိပါ၏။ထုိ႕ေၾကာင့္ စခန္းအျပင္ထြက္ခြင့္ အတြက္ အက်ဥ္းသား ေရြးရသည္ မွာ အခ်က္အလက္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ စိစစ္ၾကရသည္။ ရာဇဝင္လူဆုိးက

စခန္းအျပင္ထြက္ကာ ရာဇဝတ္မွဳ ထပ္မံက်ဴးလြန္ျပီး ရဲဘက္ စခန္းအတြင္း ဟန္မပ်က္ျပန္ေနပါက ၊သူက်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ

ျပစ္မွဳကုိ

မည္သို႕မွ်

ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ရန္

အေၾကာင္း

မရွိေခ်။ထုိ႕ေၾကာင့္စခန္းအျပင္ထြက္ခြင့္ကား အမွန္ေတာ့ ထြက္ခြင့္ရသူ၊ ရဲဘက္ေရာ ဝန္ထမ္း အတြက္ ပါ အလြန္ အႏၱရာယ္ႀကီး လွေခ် သည္။ ……………………………………..

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

112

က်ေနာ္တုိ႕စခန္းခြဲ (၁)တည္ရွိရာေနရာကား ေရနက္ကြင္းႀကီးကုိ တူးေျမာင္းမ်ားျဖင့္ ေရထြက္ ေပါက္မ်ား ေဖာက္ကာ ကုန္းေျမျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးထားျခင္းျဖစ္သည္။ စခန္းခြဲႏွင့္ ကပ္လ်က္ ကား တူးေျမာင္းအမွတ္ (၁၆) ျဖစ္၏ ။အဆုိပါတူးေျမာင္းမွ အေရွ႕စူးစူးသုိ႕ တမုိင္ ေက်ာ္ခန္႕ အကြာ တြင္ တူးေျမာင္း အမွတ္ (၂)ႏွင့္ ေပါင္းဆံုသြားသည္။တူးေျမာင္း အမွတ(္ ၂) အတုင ိ ္း ႏွစ္မုိင္ခန္႕ ခရီးႏွင္ေသာ္

ပင္မစခန္းသုိ႕

ကပ္လ်က္တည္ရွိသည္

။

ေရာက္သည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္

ပင္မစခန္းသည္

အျပင္ထြက္မည့္

အေဝးေျပး

ေထာင္

လမ္းမႀကီး

ဝန္ထမ္း၊

ႏွင့္

ဧည့္ေတြ႕လာ

သူမ်ားႏွင့္ည အက်ဥ္းသားပါ ပင္မစခန္းကုိ မျဖစ္မေနျဖတ္ေက်ာ္ရ သည္။ျခြင္းခ်က္အားျဖင့္ ကား ေႏြရာသီ တြင္ ေရနက္ကြင္း တခုလံုး ေျခာက္ေသြ႕ေနသည္ ျဖစ္ရာ စခန္းခြ(ဲ ၁)မွ ေတာင္ ဖက္စူးစူးအေဝး ေျပးလမ္းမႀကီး ေပၚသို႕ ကုန္းလမ္းေပါက္သည္။ က်ေနာ္သည္ ကိုသက္ခိုင္တဲေပၚမွေန၍ မလွမ္းမကမ္းရွိ တူးေျမာင္း အမွတ္ (၁၆)ဖက္ဆီသုိ႕ ေငးေနရင္း ဦးေအးႏုိင္ခရီးစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍က်ေနာ့္ေခါင္းထဲမွာ မရွင္းေသာ ကိစၥတခုကို ေမးခြန္း ထုတ္မိျပန္သည္။ “ ေနပါဦးဗ်။ ပင္မစခန္းမွာ အက်ဥ္းဦးစီး ရုံးခ်ဳပ္က ညႊန္မွဴး ေရာက္ေနတယ္ဆို ၊ ဦးေအးႏုိင္က ဘယ္လုိလုပ္ျပီး ရန္ကုန္ကုိ သြားမလဲဗ်ာ“ “ ဒီတေခါက္ေတာ့ ဦးေအးႏိုင္လည္း ရဲဘက္ေတြနဲ႕ ဘဝတူပဲဗ်။ သူလည္း သူ႕မိန္းမကို ႀကိဳရမွာမုိ႕ ခိုးထြက္ရမွာ၊ပင္မစခန္းကို မျဖတ္ရဲဘူး၊ ေလေၾကာင္းအရန္ ငါးေမြးကန္နားက တူးေျမာင္းကေန ေလွနဲ႕လမ္းမႀကီးေပၚတက္မွာေလ“ “ ဟ၊ ေလေၾကာင္းအရန္ငါးကန္နားက တူးေျမာင္းထဲမွာ ဘယ္က ေလွ ရွိလုိ႕ လမ္းမႀကီးေပၚ ေရာက္မလဲဗ်“ “ က်ေနာ္တုိ႕စခန္းက ေလွကုိ အဲဒီတူးေျမာင္းထဲ ေရာက္ေအာင္ ပုိ႕မယ္ေလ “ “ ဗ်ာ ၊ က်ေနာ္နားမရွင္းဘူးဗ်။ ဒီကေန ေလေၾကာင္းအရန္ တူးေျမာင္းကုိ ေရာက္ဘို႕ ဗြက္ ေတာကို တမုိင္ေလာက္ျဖတ္ရမွာ မဟုတ္လား“ “

ခင္ဗ်ားဗ်ာ၊

ရက္ရက္စက္စက္

အီဂ်စ္မွာ

ပိရမစ္ႀကီးေတြ

အာဏာျပျပီး

အဲဒီတူးေျမာင္းထဲေရာက္ေအာင္

ဘယ္လုိတည္ေဆာက္ခဲ့သလဲ၊

ေဆာက္ခဲ့တာပဲ

မဟုတ္လား၊အခုလည္း

အလုပ္ၾကမ္းဘုတ္ထဲက

အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြ

စခန္းကေလွကုိ

ရဲဘက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္

မနက္

ငါးနာရီေလာက္ထျပီး ဗြက္ေတာကို ျဖတ္ထမ္းရမွာဗ်ဳိ႕ ၊ ေလွက ဦးေအးႏုိင္ ျပန္လာတဲ့အထိ အဲဒီတူးေျမာင္းထဲမွာ

ေစာင့္ေနမယ္၊ အျပန္က်ေတာ့ ေလွကို မနက္ကပုိ႕ထားတဲ့ အဖြဲ႕ကပဲ

စခန္းအထိ ျပန္ထမ္းလာရမယ္။ ရွင္းျပီလား “ “ ေအာ္ “ http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

113

က်ေနာ့္ႏွဳတ္မွ ေအာ္တလံုးသာထြက္ႏိုင္ပါေတာ့သည္။ရဲဘက္ အက်ဥ္းစခန္း၏ လက္ရွိ အေျခ အေန ကား အေမက ငါ့ကိုႏိုင္ ၊ငါက ၾကက္မႀကီး ႏိုင္ ဟူေသာ စကားအတုိင္း ႀကီးႏုိင္ငယ္ညွင္း ႏိုင္ရာစားရပ္ဝွန္း ေဒသေပတည္း။ ………………………………. အက်ဥ္းဦးစီးဌာန

ရဲဘက္စခန္းမွေထာင္မွဴးတပြင့္ဟူေသာ

အဆင့္၊အသြင္ေျပာင္း

ဗုိလ္ႀကီးေျပာင္းလာလွ်င္ကား ပေထြးထက္ပင္

လာလွ်င္

ေထာင္ပုိင္

ေၾကာက္ရသည္။

တပြင့္ႏွင့္ေထာင္မွဴးကို

ရာထူးမွာ

ရႏိုင္ေသာ

အဆင့္။

ထို႕အတူ

ေထာင္မွဴးတပြင့္သည္

အက်ဥ္း

ေထာင္ဝန္ထမ္းကုိ

တပ္ၾကပ္ႀကီး

ရာထူးမွ်သာျဖစ္သည္။တပ္မွ ေထာင္ပုိင္ကုိ

ဦးစီးအျခားအဆင့္ဝန္ထမ္းသည္

ေသမေလာက္ေၾကာက္ရသည္။

အက်ဥ္းသားရဲဘက္သည္

စစ္တပ္မွ

ထုိနည္းႏွင္

အသက္ရဲရဲ

ႏွင္ပင္

မရွဴဝံ့ေလာက္ေအာင္

ေၾကာက္ရျပန္ေလသည္။ အမွန္ေတာ့ ရဲဘက္စခန္း အက်ဥ္းဦးစီး ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ အက်ဥ္းသားမ်ား၏ ဘဝမွာ ေထြေထြထူးထူးကြာျခား

လွသည္ေတာ့မဟုတ္။

စခန္းတာဝန္ခံ

ဦးေအးႏိုင္ပင္လွ်င္

အက်ဥ္းသားမ်ားအိပ္ေဆာင္ႏွင့္ အရည္အေသြးမကြာလွေသာ ဝန္ထမ္း အိမ္ရာမွာ ေနၾကရ သည္။ မသဒၶါေရစာေၾကာင့္ေပေလာ

မဆုိႏုိင္၊

အက်ဥ္းဦးစီးဌာနမွ

ဝန္ထမ္းအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ

လူေမႊးလူေတာင္ ေျပာင္လွသည္ေတာ့မဟုတ္ေခ်။ အျခားဝန္ထမ္းမ်ားကဲ့သုိ႕ လူေတာသူေတာ ေကာင္းေကာင္းမတုိးႏုိင္သည္မွာ

ထင္ရွားလွသည္။

ေသခ်ာလွေသာ

အခ်က္မွာ

မည့္သည့္ေထာင္ဝန္ ထမ္းမွ် အရပ္ထဲသို႕ ဌာန ယူနီေဖာင္းျဖင့္ မသြားရဲျခင္းပင္။ အက်ဥ္းသားမ်ား ဧည့္ေတြေထာင္ဝင္စာလာေတြ႕ရာတြင္ ေပးခဲ့ေသာ ေကာ္ဖီမစ္၊ ငါးပိေၾကာ္၊ စသည့္စားေသာက္ ဖြယ္ရာ မ်ားမွာ ေထာင္ဝန္ထမ္း မ်ားအတြက္ အဓိကအားထားရာ ရိကၡာ ျဖစ္သည္။

ဆႏၵရွိသည္ျဖစ္ေစ၊

မရွိသည္ျဖစ္ေစ၊

သေဘာတူသည္ျဖစ္ေစ၊

မတူသည္ျဖစ္ေစ

ရဲဘက္တေယာက္အေနျဖင့္ ဧည့္ေတြ႕ အျပန္မွာထားခဲ့သည့္ အစားအစာ တခ်ဳိ႕ကုိ သက္ဆိုင္ ရာ ေထာင္ဝန္ ထမ္းတို႕ကို ခြဲေဝေပးရျခင္းကား ေထာင္ယဥ္ေက်းမွဳ ျဖစ္ေနေခ်ျပီ။ ေထာင္ဝန္ ထမ္း မ်ားအတြက္ အဓိကအပုိဝင္ေငြကား အက်ဥ္း သားတုိ႕၏ သက္သာခြင့္ ကို နားလည္မွဳျဖင့္ လုိက္ ေလ်ာရာက ရေသာေငြတည္း။ အက်ဥ္းသားတုိ႕ေနထုိင္မေကာင္း၍ အလုပ္မဆင္းႏိုင္လွ်င္ လာဘ္ထုိးရသည္။ အလုပ္သက္ သာ လုိလွ်င္

ေငြေပးရသည္။ဧည့္ေတြ႕ခ်ိန္ၾကာၾကာေတြ႕လုိလွ်င္

ေငြကုန္ရသည္။ေနရာေကာင္း

ေကာင္းမွာ သက္ေတာင့္သက္သာ အိပ္လိုလွ်င္ ေငြကုန္ရသည္။ အတိုခ်ဳပ္ရလွ်င္ ေနရာတကာ ေငြကုန္ေပါက္ခ်ည္းသာ ျဖစ္သည္။ေငြကုန္ေပါက္သည္ ေထာင္ဝန္ထမ္း မ်ား အတြက္သာ မ ဟုတ္

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ။အက်ဥ္းသားအခ်င္းခ်င္း

114

လုပ္ပုိင္ခြင့္ရွိေသာ

ႏွစ္ႀကီးအက်ဥ္းသားကလည္းေငြရ

ေပါက္

ဖန္တီးသည္လည္း ရွိေသးသည္။ ………………………………… ဦးေအးႏုိင္

စခန္းမွထြက္ခြာသြားခ်ိန္တြင္

ကိုသက္ခုိင္တေယာက္

သူ႕တဲႏွင့္

မလွမ္းမကမ္းမွ

ရုိးျပတ္ကြင္းမွာ ပုိက္ေက်ာ္ျခင္းဝိုင္းျဖင့္ အလုပ္ရွဳပ္ေနသည္။ ရဲဘက္မ်ားကုိ ေလးေယာက္ပါ ေသာ အသင္းရွစ္သင္းခြဲကာ

၊

ရွဳံးထြက္ပြဲမ်ားဆက္တုိက္လုပ္ေပးသည့္အျပင္

သူကိုယ္တုိင္ပါ

စစ္ေျပးသန္းေအာင္တို႕ႏွင့္တြဲကာ လူငယ္ရဲဘက္ေတြၾကားမွာ ဝင္ခတ္ေနသည္။ ဆုေၾကးကား

ပထမ စူပါေကာ္ဖီမစ္ သံုးထုတ္၊ ဒုတိယ ႏွစ္ထုတ္၊တတိယ တထုတ္ ျဖစ္သည္။ကုိသက္ခုိင္၏ တာဝန္ေပးမွဳေၾကာင့္ က်ေနာ္လည္း ပုိက္ေက်ာ္ျခင္း ဒုိင္ျဖစ္ေနရသည္။ က်န္ ရဲဘက္မ်ားကား ကြင္းေလးဖက္ေလး တန္မွ ပရိသတ္မ်ားအျဖစ္ ေနပူက်ဲက်ဲမွာ တက္ေရာက္အားေပးလ်က္ ရွိ ၾကေလသည္။ ကိုသက္ခိုင္ကား အလုပ္တခုကို လုပ္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္လွ်င္ အင္တုိက္အားတုိက္ စိတ္ပါလက္ပါ

လုပ္လုိေသာ အက်င့္စရိုက္ရွိသူတည္း။ အမွန္ေတာ့သူပါဝင္ေသာ အသင္းမွာ ေျခရည္သိပ္ရွိလွ သည္မဟုတ္လွေသာ္လည္း ကိုသက္ခုိင္၏ တက္ႀကြေသာ လွဳပ္ရွားဟန္၊ အားပါေသာ အမိန္႕ ေပးသံတို႕ေၾကာင့္ေလာ မဆိုႏိုင္ ။ ႏုိင္ပြဲဆက္ေနသည္။ “ ေဟ့ေကာင္၊ စိတ္ကို ျငိမ္ျငိမ္ထား၊ ႏုိင္ကို ႏုိင္ရမယ္“ “ ဆယ္၊ ဆယ္၊ ရေအာင္ဆယ္“ “အသာေလး ေျမာက္ေအာင္ ခတ္တင္ထား “ “ ဟုတ္ျပီ၊ ရုိက္ခ်လုိက္“ “ ေကာင္းလုိက္တဲ့ ကန္ခ်က္ကြာ၊ ေနာက္တခ်က္ေလာက္ လုပ္လုိက္ပါအံုး“ “ တမွတ္ပဲလုိေတာ့တယ္ေနာ္၊ မလွန္ႏုိင္ဘူးလို႕ ထင္ေနတဲ့ ေကာင္ေတြကုိ ပညာေပးလုိက္ ပါအံုးကြာ“ ရုိးျပတ္ကြင္း ၊ဟင္းလင္းျပင္အားကစားရံုႀကီးမွ ပုိက္ေက်ာ္ျခင္းဝိုင္းမွာ ကိုသက္ခုိင္ သူ႕လူေတြ ကို အားေပးသံျဖင့္သာ

ဖံုးလႊမ္းေနသည္။

က်ေနာ္ကား

လူငယ္တေယာက္လို

ဖ်တ္လတ္သြက္

လက္ေနဆဲ ျဖစ္သည့္ ကိုသက္ခိုင္ကုိ ၾကည့္ကာ သံေဝဂပြားေနမိေလသည္။ ကိုသက္ခိုင္ကား သူ႕ဘဝအတိတ္ကုိ ေမ့ေနေယာင္ တကား။တခ်ိန္ကေသာ္ သူကၽြမ္းက်င္ရာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း မ်ားတြင္ ဤဟန္ပန္ႏွင့္ပင္ အားတက္သေရာ လုပ္ကုိင္ေနခဲ့ေပလိမ့္ မည္ ။ ယခုေသာ္ ကား

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

115

ဘဝငရဲခန္းက အက်ဥ္းသား ရဲဘက္မ်ား အၾကားတြင္ ေလာကဓံ၏ ရုိက္ပုတ္မွဳကုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပင္ ရင္ဆိုင္ ျဖတ္ေက်ာ္ေနပံုရေလသည္ ။ ………………………… မြန္းတည့္ခ်ိန္ ပိုက္ေက်ာ္ျခင္းဝိုင္း ဗုိလ္လုပြဲ စခါနီးတြင္ ပင္မစခန္းမွ ဝန္ထမ္းတဦး ေရာက္ လာကာ ကိုသက္ခိုင္ကုိ ေထာင္ပုိင္ႀကီး အေခၚလႊတ္သည္ ဆိုသျဖင့္ ေခၽြးတလံုးျဖစ္ေနေသာ ကိုသက္ ခိုင္ အေပၚအက်ီ တထည္ ေကာက္စြပ္ကာ ခ်က္ခ်င္းလိုက္ပါသြားသည္။ တုိက္တိုက္ ဆိုင္ဆုိင္ပင္ ကိုသက္ခိုင္ထြက္သြားျပီး

တနာရီေက်ာ္ေက်ာ္ခန္႕တြင္

ေလွစီးဧည့္သည္

တဦး

စခန္းခြဲသုိ႕

ေရာက္လာျပန္သည္။ အဆိုပါဧည့္သည္ကား အသက္သံုးဆယ္ေက်ာ္ခန္႕ ရွိျပီး မြန္ရည္ေသာ ရုပ္ရည္ရွိသည့္ လူငယ္တဦးျဖစ္သည္။အရပ္အေမာင္းေကာင္း၍ အနည္း ငယ္ ပိန္သြယ္သည္။ ကိုသက္ခိုင္ကုိ ေတြ႕လုိေသာ ဧည့္သည္ဟုဆုိသည္။ စခန္းခြဲယာယီတာဝန္ခံအျဖစ္က်န္ခဲ့ေသာ ေဘးၾကယ္ႀကီးလမ္းညႊန္မွဳျဖင့္ ထိုလူငယ္သည္ က်ေနာ္ ရွိရာသုိ႕ ေရာက္လာေလရာ က်ေနာ္က ကုိသက္ခိုင့္ တဲေပၚသုိ႕ ေခၚသြားလိုက္ရ သည္။သူက က်ေနာ္ ႏွဳတ္ဆက္သည္ကိုပင္ မေစာင့္ပဲ ၊ အေမာတေကာ ဆုိသည္။ “ ကိုသက္ခိုင္ နဲ႕ေတြ႕ခ်င္လုိ႕ဗ်ာ “ “ ဟာ၊ ကိုသက္ခိုင္ ေထာင္ပုိင္ႀကီးေခၚလုိ႕ ပင္မစခန္းကို ထြက္သြားတယ္ေလ၊ ပင္မစခန္းမွာ မေတြ႕ခဲ့ဘူးလားဗ်ာ“ သူက စိတ္ရွဳပ္ေထြးသြားေသာ အမူအရာျဖင့္ …. “ အင္း ၊ က်ေနာ့္အကိုကေတာ့ ရဲဘက္ေရာက္တာေတာင္ အလုပ္က ရွဳပ္ေနတုန္းပါပဲလားဗ်ာ“ “ ေအာ္၊ ခင္ဗ်ားက ကိုသက္ခိုင္ ညီလားဗ်“ “ ဟုတ္ပါတယ္၊ က်ေနာ္ သက္ျမိဳင္ ပါ၊ သူ႕ညီအလတ္ပါ “ ကိုသက္ခိုင့္ညီဟုေျပာကာမွ

က်ေနာ္သူ႕ကို

အကဲခတ္ၾကည့္ရာ

မ်က္ခံုးမ်က္လံုး

မ်က္ႏွာက်

ကိုသက္ခုိင္ ႏွင့္ အေတာ္ဆင္သည္ကုိ သတိျပဳမိသျဖင့္ စကားကုိ အလုိက္သင့္ ေရာခ်လုိက္ရ သည္ ။ “ ေအာ္၊ ကိုသက္ခိုင္ကေတာ့ သူ႕တို႕ညီအကုိ

ေျခာက္ေယာက္ေတာင္

ေျပာဘူးသားဗ်ာ “

http://www.mindin.info/

ရွိတယ္ လို႕ေတာ့

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

116

“ ဒါနဲ႕ ကိုသက္ခုိင္ ဘယ္အခ်ိန္ ျပန္လာမလဲ သိသလားဗ်ာ၊ ေစာေစာက အရာခံႀကီးေျပာေတာ့ အကိုက ဦးမင္းဒင္နဲ႕အတြဲမ်ားတယ္ဆုိေတာ့ ဦးမင္းဒင္ကိုမ်ား တခုခု မွာခဲ့သလားလို႕ပါ “ “ က်ေနာ္ေတာ့ ေစာေစာျပန္ေရာက္မယ္ မထင္ဘူး ကိုသက္ျမိဳင္၊ ေထာင္ပုိင္ႀကီး အေခၚခိုင္း တာက ကုိသက္ခိုင့္ဧည့္သည္ေတြ ကားသံုးေလးစီးလာျပီးနဲ႕ ကိုသက္ခိုင္ကုိ အျပင္ခဏ ေခၚ သြားခ်င္ တယ္ ဆိလ ု ို႕ လာေခၚတာတဲ့ဗ် ၊ သူ ရန္ကုန္ကုိ လုိက္သြားမယ္ထင္တယ္“ လူငယ္သည္ ကြင္းျပင္က်ယ္ႀကီးဖက္သုိ႕ ခပ္ေငးေငးၾကည့္ရင္း ၊ “ ေအးဗ်ာ၊ ဦးမင္းဒင္ က်ေနာ့္ကို စာရြက္ေလးတရြက္ေလာက္ေပးပါလား၊ က်ေနာ္စာေရးထား ခဲ့ခ်င္လို႕ပါ“ က်ေနာ္က ကိုသက္ခိုင့္တဲအတြင္းမွ ဗလာစာအုပ္တအုပ္ကုိ သူ႕ေရွ႕သုိ႕ထိုးေပးလုိက္ရာ သူေရး ေနေသာ စာမ်ားကို က်ေနာ္လွမ္းျမင္ေနရသည္ ။ ………………………………….. …………………………………… အကိုသက္ခိုင္၊ က်ေနာ္ စခန္းခြဲကို လုိက္လာခဲ့ပါတယ္။ ကိုသက္ခိုင္ အျပင္သြားတယ္ဆိုလုိ႕ မေစာင့္ေတာ့ပဲ ျပန္သြားပါတယ္။ မနက္ျဖန္ က်ေနာ္တာဝန္က်ရာ နယ္ကုိ ျပန္ရမွာမို႕ ႏွဳတ္ဆက္ ကန္ေတာ့ခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္ေနရာ

ဘယ္ဘဝေရာက္ေရာက္

က်ေနာ္ဟာ

ကုိသက္ခိုင့္ညီ

ဘယ္ေသာအခါမွ သိမ္ငယ္စိတ္ မျဖစ္ေပၚခဲ့ပါဘူး။ သက္ျမိဳင္ (၂၉ /၇ /၂၀၀၄ ) ……………………… ………………………………………………….

http://www.mindin.info/

ျဖစ္ရျခင္း

အေပၚ

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

117

ထိုေန႕က အိပ္ေဆာင္ပိတ္ခ်ိန္ မုိးႀကီးစံုးစုံးခ်ဳပ္မွ ကုိသက္ခုိင္ ျပန္ေရာက္သျဖင့္ ေနာက္တေန႕ မနက္ သူ႕ညီေရးခဲ့ေသာ စာပါသည့္ ဗလာစာအုပ္ေလးကုိ ကိုသက္ခိုင့္ လက္ထဲထည့္လုိက္

ရသည္။ကိုသက္ခိုင္ သည္ စာကိုဖတ္ရင္း ခပ္ငူငူ ခပ္ငုိင္ငိုင္ ျဖစ္သြားေလသည္။ ႏွဳတ္မွလည္း တီးတိုးေရရြတ္သံ ထြက္ေပၚလာသည္။ “ ေအးဗ်ာ၊ က်ေနာ့္ညီ သက္ျမိဳင္လာမယ္မွန္းသိရင္ က်ေနာ္လိုက္သြားျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ့္ညီကို က်ေနာ္ မေတြ႕ရတာ ေလးငါးႏွစ္ေလာက္ ရွိေရာ့မယ္ “ “ အင္း ၊ ခင္ဗ်ားညီၾကည့္ရတာလူရည္သန္႕ပဲ၊ အစိုးရဝန္ထမ္း ထင္ပါရဲ႕“ “ ဟုတ္ပါတယ္၊ က်ေနာ္တုိ႕မိသားစုထဲက တေယာက္တည္းေသာ အစုိးရ ဝန္ထမ္းေပါ့၊ က်ေနာ္တုိ႕ ညီအကုိေမာင္ႏွမေတြထဲမွာ ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြက

က်ေနာ္

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္

အေဖဆံုးျပီးတဲ့ေနာက္

ပညာေရးကို

အထားဆံုး

ညီေပါ့၊တျခား

သိပ္စိတ္မဝင္စားၾကေတာ့ဘူး၊

အကိုအႀကီးဆံုးဆုိ နတ္ေမာက္ကို ျပန္ျပီး အေမ့အေမြ ယာေတြေခ်ာင္းေတြ ျပန္လုပ္ေနတယ္၊ က်န္တဲ့

ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြကလည္း

အိမ္ေထာင္ေတြက်ျပီး

စီးပြားေရးဖက္ ေျခဦးလွည့္ကုန္ၾကတယ္ “ “ ဒါနဲ႕ ခင္ဗ်ားညီက ဘယ္ဌာနကလဲဗ်ာ“ “ အင္း၊ ….. က ျမိဳ႕နယ္ဦးစီးမွဴးေလ “

http://www.mindin.info/

ပညာေရး

တဝက္တပ်က္နဲ႕

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

118

“ခင္ဗ်ားညီ စာထဲမွာ “ဘယ္ေနရာ ဘယ္ဘဝေရာက္ေရာက္ က်ေနာ္ဟာ ကုိသက္ခိုင့္ညီ ျဖစ္ရျခင္း အေပၚ

ဘယ္ေသာအခါမွ

သိမ္ငယ္စိတ္

မျဖစ္ေပၚခဲ့ပါဘူး“

ဆုိတာ

ဘာသေဘာလဲဗ်၊

နည္းနည္းေတာ့ ထူးဆန္းေနသလိုပဲ“ “ ေအးဗ်ာ၊ က်ေနာ္လည္း ဒီစာေၾကာင္းကို ဖတ္ျပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္၊ အမွန္ေတာ့ က်ေနာ္ဟာ က်ေနာ့္ညီနဲ႕အတူ က်ေနာ္ယံုၾကည္ရာေတြကို လက္တြဲျပီး လုပ္ဘို႕ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ ဘူးပါတယ္၊က်ေနာ့္ညီကုိ

က်ေနာ္နဲ႕

ပံုတူနီးပါးျဖစ္ေအာင္

က်ေနာ္ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ေပးခဲ့

ဘူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ဗ်ာ၊ ထင္တုိင္းမျဖစ္တဲ ့ေလာကႀကီးမွာ က်ေနာ့္ညီဟာ က်ေနာ့္ လုပ္ပံု ကိုင္ပံုေတြကို စိတ္အပ်က္ႀကီး ပ်က္တယ္ထင္ပါရဲ႕ ၊ က်ေနာ့္ကို လံုးဝေက်ာခုိင္းျပီး သူယံုၾကည္ ရာလမ္းကို ေရြးသြားခဲ့တာပါပဲ“ “ ခင္ဗ်ားက ဘယ္လုိမ်ား ပ်ဳိးေထာင္ခ့ဲတာလဲဗ် “ “ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ့္ညီဟာ ခုႏွစ္တန္းေလာက္အထိ ပညာေရးမွာ အားရစရာ မရွိလွဘူးဗ်၊ တေန႕က်ေနာ္က ပဲပင္ေပါက္လုိ

သူ႕ေက်ာင္းစာအုပ္ေတြကို

ျဖစ္ေနတာေတြ႕တာနဲ႕

ေလွ်ာက္လွန္ၾကည့္ရာက

လက္ေရးလွစာအုပဝ ္ ယ္ျပီး

လက္ေရးေတြက

လက္ေရးျပန္က်င့္ခိုင္းရာက

က်ေနာ္ဟာ သူ႕ကို က်ေနာ့္စိတ္တုိင္းက် ျဖစ္လာေအာင္ ပံုစံ စသြင္းမိေတာ့တာပါပဲ၊ အေကာင္း ဆံုး

က်ဴရွင္ဆရာေတြနဲ႕

စာမ်ဳိးစုံကုိ

အပ္တယ္၊

ဖတ္ခိုင္းတယ္၊အုိဗ်ာ၊

ကုိယ္ခံပညာမ်ဳိးစံုသင္ခိုင္းတယ္၊

မိန္းမကိစၥက

လြဲလို႕

ဗဟုသုတ

အလို႕ငွာ

ေယာက်ာၤးတုိ႕တတ္အပ္တယ္လို႕

က်ေနာ္ယူဆတဲ့ ပညာမ်ဳိးစုံကုိ သင္ယူလုိက္စားဘုိ႕ က်ေနာ္စံနစ္တက် ၾကပ္မတ္ျပီး ပံုသြင္းခဲ့ ပါတယ္ “ “ ခင္ဗ်ားညီကေကာ ခင္ဗ်ား ပုံသြင္းသလို လုိက္ႏုိင္ရဲ႕လား ဗ်ာ “ “ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေမးခြန္းဗ်ာ၊ ရုတ္တရက္ၾကည့္ရင္ သက္ျမိဳင္ဟာ က်ေနာ့္ လမ္းညႊန္ခ်က္ ေတြကုိ

လုိက္နာႏုိင္ခ့ဲတယ္လို႕

ခပ္ကုပ္ကုပ္ေနတတ္တဲ့

ထင္မွတ္စရာပါပဲ၊

သက္ျမိဳင္ဟာ

ဂုဏ္ထူးႏွစ္ခုပါခဲ့တယ္၊အဲဒီေခတ္က က်ဴရွင္ဆရာ

ဆရာဒုိးရဲ႕

ဂ်ဴဒုိမွာ

ျမန္မာစာ

သာမာန္ဥာဏ္ရည္နဲ႕

ခါးပတ္အညိဳအဆင့္ ထူးခၽြန္သူေတြကုိ

ေရႊတဆ ံ ိပ္ရခဲ့တယ္၊

ခပ္ေအးေအး

ရွိခဲ့တယ္၊ဆယ္တန္းမွာ

ေပးေလ့

အဂၤလိပ္စာမွာ

ရွိတဲ့

ျမန္မာစာ

ယူေမးနီးယား

သမၼတေဟာင္းေခ်ာင္ရွက္စကူးရဲ႕ အထၱဳပတၱိ ကုိ ဘာသာ စမ္းျပန္ခဲ့ဘူးတယ္၊ စစ္တုရင္မွာ ရုရွ စစ္တုရင္ အေက်ာ္အေမာ္ အနာတုိလီကား ေပါ့ နဲ႕ ေတာင္ ထုိးခဲ့ဘူးေလရဲ႕ဗ်ာ “ “ ဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားညီက အနာတိုလီကားေပါ့နဲ႕ တကယ္ထိုးဘူးသလား”

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) “ေအာ္၊

119

ခက္ပါလား၊ေဘာ္ဘီဖစ္ရွာနဲ႕

စပတ္စကီတို႕လို

က်ေနာ့္ညီက

အနာတုိလီနဲ႕

တေယာက္ခ်င္းထိုးဘူးတာေတာ့ ဘယ္ ဟုတ္မလဲဗ်ာ၊ သူ ျမန္မာျပည္လာလည္တုန္း စစ္တုရင္ ဝါသနာရွင္ အေယာက္ငါးဆယ္ ကိုေရြး ျပီး တျပိဳင္နက္ထိုးခဲ့ဘူး တာကုိ ေျပာတာပါ “ “ ဟာ၊ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ခင္ဗ်ားညီက အလာႀကီးပါလား“ “ ေဝဖန္တာ မေစာနဲ႕အံုးဗ်ာ၊ ရုတ္တရက္ၾကည့္ရင္ က်ေနာ့္ ပ်ဳိးေထာင္မွဳဟာ ေအာင္ျမင္ သေယာင္ ထင္ရေပမဲ့ သူ႕အတြင္းစိတ္မွာ ႀကီးစြာေသာ ပင္ပန္းဆင္းရဲမွဳ ျဖစ္ေနတာကုိ က်ေနာ္ မျမင္ ႏိုင္ခဲ့ဘူး၊သူ

ဒုတိယႏွစ္လည္း

စိတ္ေရာဂါ

ဆန္ဆန္

အသံၾကားတာနဲ႕

ေရာက္ေရာ

၊က်ေနာ့္ကုိ

စြက ဲ ပ္လာပါေတာ့တယ္၊

က်ေနာ္မ်က္ႏွာကုိ

ျမင္တာနဲ႕

လံုးဝမၾကည့္ခ်င္တဲ့

ေရာဂါသည္းတဲ့ စိတၱဇေဝဒနာ

ေဝဒနာတမ်ဳိး

အခ်ိန္ေတြဆုိက်ေနာ့္ ေဝဒနာရွင္တေယာက္လို

ေအာ္ဟစ္ဆန္႕က်င္ေတာ့တာပါပဲဗ်ာ၊ အဲဒီႏွစ္မွာ သူ စာေမးပြဲ မဝင္ႏုိင္ခဲ့ဘူး၊က်ေနာ့္မွာ စိတ္ မေကာင္းျခင္း ႀကီးစြာျဖစ္လြန္းလုိ႕ မ်က္ရည္က်ရတဲ့ အထိပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ သက္ျမိဳင္ဟာ က်ေနာ္ အခ်စ္ဆံုး ညီပါ၊ တလေက်ာ္ေလာက္ ေဆးဝါးကုသမွဳ ခံယူလုိ႕ အေကာင္းပကတိျပန္ျဖစ္သြားေပမဲ့ က်ေနာ့္ အေပၚ နာၾကည္းတဲ့

စိတ္ကေတာ့

ေက်ာင္းျပီးတဲ့ေနာက္

က်ေနာ္

လံုးဝေပ်ာက္မသြားေတာ့ပါဘူး၊ မယူပါနဲ႕တားခဲ့တဲ့

ဓာတုေဗဒ

မိန္းမကုိလက္ထပ္တယ္၊

ဂုဏ္ထူးတန္း က်ေနာ္

ဝင္ျပီး

မလုပ္ေစခ်င္တဲ့ အစုိးရအလုပ္မွာ ဝင္လုပ္တယ္၊ အုိး၊ ဘာဆုိဘာမွ က်ေနာ့္စကားကုိ နားမဝင္ ေတာ့တဲ့ အထိပါပဲ၊ အလုပ္ကိစၥေတြ အေရးႀကီးလို႕ က်ေနာ္လုပ္ေနတဲ့ စီမံကိန္း တခ်ဳိ႕မွာ ဝင္ျပီး

လုပ္ေပးဘုိ႕ နားခ်ၾကည့္ေပမဲ့ ခဏပါပဲ။ သူ႕ရဲ႕ မသိစိတ္မွာ သူ႕ဘဝကို အတင္းပံုသြင္း ခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္ကုိ

အေတာ္နားၾကည္းသြားပံုပါပဲ၊

ေဟာ၊

အခု

ဘာစိတ္ကူးေပါက္ျပီး

ေရာက္လာ

ေလသလဲေတာ့ မဆုိႏိုင္ဘူး၊ သူေရးသြားတာကုိ ဖတ္ျပီး စိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ။ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဗ်ာ၊ သူျဖစ္ခ်င္တဲ့ အစုိးရအရာရွိ ဘဝမွာ သူေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္ ဆုိရင္ က်ေနာ္ ေျဖသာပါတယ္ ေလ “ “ ဒါနဲ႕ ခင္ဗ်ား ဧည့္သည္ေတြနဲ႕ ရန္ကုန္လုိက္သြားတယ္ ဆု“ိ ကိုသက္ခိုင္

ေျပာေနပုံမွာ

စိတ္ဆင္းရဲျခင္း

ႀကီးစြာ

ခံစားေနရပံုေပၚသျဖင့္

က်ေနာ္က

သူစိတ္ေျပလုိေျပျငား စကား လမ္းေၾကာင္းလႊဲလိုက္ရသည္ ။ “ ဟုတ္တယ္ဗ်ာ၊ က်ေနာ္ အျပင္မွာ ရွိတုန္းက ကာလေပါက္ေစ်း သိန္းေပါင္း ေသာင္းခ်ီတန္တဲ့ အေမြဆုိင္ျခံႀကီးတခုကို

အမွဳမျပီးျပတ္ေသးပဲ

ဝယ္ထားလုိက္တာ

စာခ်ဳပ္မွာ

ပုိင္ရွင္သံုးဦး

စာရင္းထဲမွာ က်ေနာ့္နာမည္က ပထမပုိင္ရွင္ နံမည္ေပါက္ေနတဲ့ ကိစၥေပါ့ဗ်ာ၊ လက္ေျပာင္းျပီး ဝယ္ခ်င္တဲ့ အုပ္စုက က်ေနာ့္ဆီ က ကိုယ္စားလွယ္လႊဲစာ ေပးႏုိင္မလား ေခၚေမးတာပါ “ “ ဟ၊ သိန္းေပါင္းေသာင္းခ်ီျပီး တကယ္တန္သလားဗ်“

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

120

“ မဟာစည္ သာသနာ့ရိပ္သာလမ္းလို ေနရာမ်ဳိးမွာ သံုးဧကေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွိတဲ့ ျခံႀကီးပဲ ဗ်ာ၊ တန္တာေပါ့“ “ လက္စသတ္ေတာ့ ကိုသက္ခုိ္င္က သူေဌးပဲ“ “ လြဲျပန္ျပီဗ်ာ ၊ တကယ္ေတာ့ အဲဒီ ျခံႀကီးကုိ ဝယ္တဲ့ ေငြထဲမွာ က်ေနာ့္ေငြ တျပားမွ မပါပါဘူး ဗ်ာ ၊ ဒါေပမဲ့

ဒီျခံႀကီး

ကုိ

လက္ဝယ္ရွိတဲ့

အစုိးရဌာနက

ဝယ္သူလက္ထဲကို

လႊဲေျပာင္းေပးဘုိ႕

ကိစၥမွာေတာ့ က်ေနာ့္ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးနဲ႕ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္က မရွိမျဖစ္ ဆုိပါေတာ့ ၊ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီျခံႀကီးရဲ႕ အေရာင္းအဝယ္စာခ်ဳပ္မွာ က်ေနာ္က အဓိက ေနရာက ပါေနတာပါ “ “ အေမြမွဳ ဆုိတာေတာ္ေတာ္ရွဳပ္တယ္လို႕ေတာ့ ၾကားဘူးတယ္ဗ်“ “

ရွဳပ္သလားေတာ့မေမးနဲ႕ေတာ့ဗ်ာ၊

ျမန္မာျပည္မွာ

အၾကာဆံုးတရားမမွဳပါပဲ၊

အမွဳျဖစ္စဥ္

မွတ္တမ္းကို ၾကည့္ရင္ ဒီအမွဳဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းေလးဆယ္ေက်ာ္က စျဖစ္ခဲ့တယ္၊ ဒီအမွဳမွာ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္( ႏုိင္ငံေတာ္ သမၼတေဟာင္း)၊ ဂ်ပန္ေခတ္ ႏိုင္ငံေတာ္ အဓိပတိ ေဒါက္တာ ဘေမာ္ရဲ႕

အကိုအရင္း

ဝတ္လုံေတာ္ရေဒါက္တာ

ဘဟန္လို

ပုဂၢိဳလ္

မ်ဳိးေတြ

အထိ

ပါဝင္ပတ္သက္ခဲ့ပါတယ္“ “ ဟာ၊ တယ္လဲ ႀကီးက်ယ္တဲ့ အမွဳပါလားဗ်ာ၊ျဖစ္ပံုပ်က္ပံုကို ၾကားခ်င္စမ္းပါဘိဗ်ာ “ “အမွဳတြဲနံမည္က … ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႕ ေဒၚၾကည္ၾကည္ … တဲ့ ။ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး ေတြ အတြက္ မယားငယ္ဟူ၍ မရွိေစရ၊ မယားျပိဳင္သာ ရွိေစရမည္ ဆိုတဲ့ စီရင္ထံုး ထြက္လာ ခဲ့တဲ့ အမွဳေပါ့ဗ်ာ၊ အဲဒီ စီရင္ခ်က္ကိုလည္း ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္က ခ်မွတ္လိုက္ေရာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေနဝင္း ရဲ႕ ဇနီးေဒၚခင္ေမသန္းကေတာင္ “ ကုိေမာင္ေမာင္ ၊ ရွင္ ဘာေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ေနတာ တုန္း

ဆုိျပီး

ဖုန္းဆက္

အၾကိမ္းခံရဘူးသတဲ့

၊ေဒၚခင္ေမသန္း

ဘယ္လို

သိသလဲဆုိေတာ့

အဲဒီေခတ္က သတင္းစာေတြမွာ ဧရာမ စာလံုးမဲႀကီးေတြနဲ႕ ပါခဲ့လို႕ပါပဲဗ်ာ“ “ ဒါဆုိလဲ ခင္ဗ်ား ဝင္ပါတဲ့ အဲဒီအမွဳအေၾကာင္းေလး လုပ္စမ္းပါဦးဗ် “ “ ေအာ္ ၊ခက္ပါလား၊ ဒီအမွဳတခုတည္း အေၾကာင္း ကြက္ျပီး ေျပာလို႕ေတာ့ မျဖစ္ဘူးဗ်၊ က်ေနာ္ ေျပာခဲ့ဘူးတဲ့ အေၾကာင္းေတြ ဆက္ေျပာေနရင္း သူ႕ေနရာနဲ႕ သူေရာက္လာပါ လိမ့္မယ္ ဗ်ာ “ “ဒါဆိုလည္း ေျပာသာေျပာဗ်ာ၊ ဒီေန႕ ဦးေအးႏုိင္လည္း သူ႕မိန္းမေရာက္ေနျပီ ဆုိေတာ့ ….. “ “ဘာလဲဗ်၊ ခင္ဗ်ား စကားက …..“

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) “

ေအာ္

၊

121

သူ႕မိန္းမေရာက္ေနလို႕

ေထာင္မွဴး

စိတ္ေကာင္းဝင္ေနခ်ိန္ဆုိေတာ့

ခင္ဗ်ားရဲ႕

ဇာတ္လမ္းရွည္ႀကီးကုိ ေအးေအးေဆးေဆး နားေထာင္ခ်ိန္ ရတာေပါ့ဗ်ာ “ က်ေနာ္က ရယ္က်ဲက်ဲ ႏွင့္ ေျပာလုိက္ရာ ကိုသက္ခိုင္သည္ တဲဖက္ကပ္လ်က္က တူးေျမာင္းႀကီး ၏ အဆံုး၌ ရွိေနေသာ စိမ္းညွဳိ႕ေနေသာငွက္ေပ်ာေတာအုပ္ ရွိရာသုိ႕ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လုိက္ရင္း သူ႕ ဇာတ္လမ္းကုိ ဆက္ပါသည္။ “ တကယ္ေတာ့ဗ်ာ၊ က်ေနာ္ အန္တီဆယ္ နဲ႕အတူ ထုိင္းႏိုင္ငံကုိ ထြက္လာခဲ့တဲ့ ကာလေတြ ဟာ က်ေနာ့္ဘဝရဲ႕

အေအာင္ျမင္ဆံုးကာလေတြ

ကာလေတြျဖစ္သလို

ကံဆုိးမိုးေမွာင္က်ရျခင္း ရဲ႕ အစအဦး ေျခလွမ္းေတြ ဆိုပါေတာ့ ……. “ …………………..

http://www.mindin.info/

အခုၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

122

၈၁။ ေဖာ္ေကာင္ သက္ခိုင္

ေအးဗ်ာ၊ က်ေနာ္ဆိုတဲ့ေကာင္ကလည္း ကိုယ့္တုိင္းျပည္ထဲမွာကိုယ္ လူလည္က်ေနႏိုင္ေလ ေတာ့ ႏိုင္ငံျခားတုိ႕ ဘာတုိ႕ထြက္ဘို႕ဆုိတာ အိမ္မက္ေတာင္မမက္မိတာ အမွန္ပါဗ်ာ။ အင္း ၊ တခုေတာ့ ရွိတာေပါ့ ။ ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္ထြက္လုပ္တာမ်ဳိးမဟုတ္ပဲ ျပည့္ျပည္စံုစံု အေျခအ ေနမ်ဳိးနဲ႕ လုပ္ငန္းရွငသ ္ ူေဌးတေယာက္လို

စတုိင္က်က်

“ကမၻာေပၚမွာ

ေလွ်ာက္ပါလို႕

ႏွံ႕သေလာက္

လည္မွာ “ ဆုိတာမ်ဳိးေတာ့ စိတ္ဝင္စားသဗ်။ ဟုတ္တယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္သြား ခ်င္တဲ့ ေနရာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား

ရွိေလရဲ႕

။

ဥပမာဗ်ာ။

အီဂ်စ္မွာ

ရွိတဲ့

ဗုဒၶမေပၚထြန္းမီ

လြန္ခဲ့တဲ့

ႏွစ္ေပါင္းငါးေထာင္ေက်ာ္က ပိရမစ္တ႕ို ၊စဖင့္ရုပ္တုႀကီးတို႕လုိအထင္ကရ အေဆာက္အဦး ေတြကို ေရာက္ဘူး ခ်င္တယ္။ အေမရိကန္ မွာ ရွိတဲ့ ေလဘာတီရုပ္တုႀကီး ေရွ႕မွာ ရပ္ျပီး “ဟယ္လုိ

၊ေဒၚေလဘာ တီ၊ မိုင္နိမ္းအစ္ သက္ခုိင္၊ အုိင္ဝပ္စ္ဘြန္းအင္ နတ္ေမာက္။ ေနာင္း အုိင္ အမ္ စတန္းတီး အင္ ဖရန္႕ေအာ္ယူလုိ႕ ေအာ္ဟစ္ႏွဳတ္ဆက္ လိုက္မယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးမ်ဳိး ေတြေပါ့ ။ ေနာက္ ဆြစ္ဇာ လန္၊ အာဖရိက နဲ႕ ေမာ္ရိုကို တုိ႕လည္း ေရာက္ဘူးခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီႏိုင္ငံ ေတြမွာ ေအာက္က်ေနာက္ က်သြား ေနရတာမ်ဳိးေတာ့ က်ေနာ္စိတ္မကူးမိဘူး ဗ်ာ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

123

အဲဒီတုန္းက ဘန္ေကာက္သြားမယ္ဆိုတဲ့ကိစၥကလည္း အေၾကာင္းတုိကဆ ္ ုိင္လို႕ သြား​းျဖစ္ခဲ့ တာပါ ။တိုက္ဆုိင္တာကလည္း ျမန္မာ့အမ်ဳိးသမီး

သာမာန္တုိက္ဆုိင္မွဳမ်ဳိးေတာ့

စီးပြားေရးစြမ္းေဆာင္ရွင္မ်ား

မဟုတ္ဘူးဗ်ာ။က်ေနာ္ေျပာဘူး

အသင္းအတြက္

အေဆာက္အဦး

တဲ့

ကိစၥ

ပံုစံ

ဒီဇုိင္းစဆြဲေနတုန္းအခ်ိန္ေပါ့။ ပံုစံကုိ ဆြဲေပးတဲ့ အာခီတက္က ကိုညြန္႕ဝင္းေလးတဲ့ ။ သူက ရန္ကုန္စက္မွဳ တကၠသုိလ္ကေန အာခီတက္ဘြဲ႕ရတာ ။ က်ေနာ့္ညီဝမ္းကြဲ ဗိုလ္ကံနဲ႕ ေက်ာင္း ေနဖက္ေပါ့ ။ကိုညြန္႕ဝင္းေလးက ခပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္သမားပါပဲ ။ စိတ္ရင္းအင္မတန္ေကာင္း ရွာပါတယ္။ သူ႕ေယာကၡမက

က်ေနာ္တုိ႕ငယ္ငယ္တုန္းက

စြဲစြဲလန္းလန္း

ဖတ္ခဲ့ရတဲ့

က်ဴးဘား

သမၼတ

ဖီဒယ္ကတ္စထရိုရဲ႕ ကမၻာေက်ာ္ေလွ်ာက္လဲခ်က္မ်ားကုိ ဘာသာျပန္ခဲ့တဲ့ နံမည္ေက်ာ္ ေရွ႕ေနႀကီး ဦးကိုယုေပါ့ဗ်ာ။ဦးကုိယုေရးတဲ့ တရားခံျဖစ္သြားေသာ

တျခားနံမည္ေက်ာ္စာအုပ္ေတြလည္း

ေရွ႕ေန၊တရားခံႏွင့္

သူ၏

အမ်ားႀကီးဗ်

ခ်စ္သူတုိ႕ဘာတုိ႕ေပါ့ဗ်ာ။

။

ဦးကိုယု

ဥပမာ

ဟာ

ဆင္စြယ္ရြာ လူသတ္မွဳနဲ႕ နံမည္ဆုိးတြင္ခဲ့တဲ့ အလံနီ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက သခင္စုိးတို႕ လုိအမွဳမ်ဳိးကုိ လုိက္ခဲ့တဲ့ တကယ့္ႏိုင္ငံေက်ာ္ ေရွ႕ေနႀကီး ေပါ့ ။ က်ေနာ့္စိတ္ထင္ ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မွဳနဲ႕ ေသဒဏ္က်ခံသြားရတဲ့

ထင္ပါရဲ႕။ေမာင္သစ္ဆုိတဲ့

ဗိုလ္ႀကီး

ကေလာင္

အုန္းေက်ာ္ျမင့္

နံမည္နဲ႕လည္း

အမွဳကိုလည္း စာေတြ

သူလုိက္ခဲ့တယ္

ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား

ေရးခဲ့ဘူးပါတယ္။ သမိုင္းလမ္းဆံုနားက ကိုညြန္႕ ဝင္းေလးရဲ႕ အိမ္ ကိုခဏခဏ ေရာက္ေနေတာ့ ဦးကိုယုနဲ႕လည္း

က်ေနာ္မ်က္မွန္း

တန္းမိ

တရုတ္ေသြးစပ္ပံုရတယ္ဗ်။ထားလိုက္ပါဗ်ာ။

ေနတယ္ေလ။ ဦးကိုယုအေၾကာင္း

တေနကုန္ေလာက္တယ္။ ………………………………….

http://www.mindin.info/

ဦးကိုယု

ၾကည့္ရတာ ဆက္ေျပာရင္

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

124

ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးစီးပြားေရးစြမ္းေဆာင္ရွင္မ်ား

အသင္း

အေဆာက္အဦး

အေကာင္အထည္

ေဖာ္ဘုိ႕ ေစတနာေဆာက္လုပ္ေရး ဆုိတဲ့ သီးျခား ကုမၸဏီေလးဖြဲ႕ေတာ့ ေရႊကမၻာစီးပြားေရး လုပ္ငန္းစုက

ဦးလွၾကည္က

ဥကၠ႒

၊

က်ေနာ္က

အတြင္းေရးမွဴးေပါ့။ဒီေတာ့

က်ေနာ့္ဟာ

ဦးလွၾကည္ ရံုးထိုင္ တဲ့ ေရႊကမၻာဘက္ကုိ ေျခဦးတည့္ေနခဲ့ေလေတာ့ အန္တီဆယ္နဲ႕ ခဏ ခဏဆံုေနရာက တေန႕ ေတာ့ အန္တီဆယ္က “ ေဟ့ ။ ကိုသက္ခင ုိ ္။ တို႕အိမ္လာခဲ့ပါအံုး ။ တုိင္ပင္စရာ ရွိလို႕တဲ့ ။ ဒါနဲ႕

က်ေနာ္လည္း

အန္တီဆယ္တုိ႕အိမ္ေရာက္သြားေတာ့

ေတာင္ကိုးရီးယား

လုပ္ငန္းရွင္တေယာက္

အန္တီဆယ္က

ျမန္မာျပည္လာျပီး

သူ႕မိတ္ေဆြ

စီးပြားေရးလုပ္ရာကေန

သိန္းသံုးရာေက်ာ္ အလိမ္ခံ ရျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ေသမယ္ လုပ္ေနလို႕ .. မင္းတတ္ႏိုင္ရင္ ကူညီပါအံုး လုပ္ပါေလ ေရာ ။ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ေသခ်ာေမးေတာ့မွ အဲဒီေတာင္ကုိးယားဟာ

ျမန္မာျပည္ထဲမွာ စီး ပြားေရးလုပ္ဘုိ႕ ေငြအရင္းအႏွီးကို ေဆာက္လုပ္ေရးပစၥည္းေတြ သြင္းျပီး ယူလာသတဲ့

။သူသြင္းလာတဲ့

ပစၥည္းေတြလဲ

ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္းေရာက္ေရာ

။

ဘယ္လုိ

ပြဲစားမ်ဳိးနဲ႕ခ်ိတ္မိေလ သလဲေတာ့ မဆုိတတ္ဘူး။ စရန္ေငြအနည္းအက်ဥ္းေပးျပီး က်န္တာကို သံုးလဆုိင္းနဲ႕ ေရာင္း လုိက္သတဲ့ဗ်ာ။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဝယ္သြားတဲ့ကုန္သည္ကုိ ဘယ္လိုမွ ဆက္သြယ္လုိ႕ မရ ေတာ့ တာနဲ႕ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ သတ္ေသမယ္ ျဖစ္ေတာ့တာပဲေပါ့ဗ်ာ။ အမွန္ေတာ့ ဒီလုိကိစၥမ်ဳိးက အဲဒီေခတ္မွာ သိပ္မဆန္းလွဘူးဗ်။ျမန္မာျပည္တြင္းမွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံ ဘုိ႕ ႏိုင္ငံျခားေငြေတြယူလာလုိ႕မွ မရတာ။ ယူလာရင္လည္း အစုိးရ တရားဝင္ေပါက္ေစ်း ေျခာက္ က်ပ္ေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႕

ညားသြားမယ္ေလ။

ဒီေတာ့

ပစၥည္းေတြသြင္းလာျပီး

ျပည္တြင္းေရာက္မွ

ေငြျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးရတာမ်ဳိးေပါ့။ဒီအေျခအေနမ်ဳိးမွာ ဂြင္သမားတခ်ဳိ႕က အဲဒီျပည္ပက သြင္း လာတဲ့ ပစၥည္းေတြကို ေရာင္းသူမက္ေလာက္ေအာင္ ေစ်းအျမင့္ေပးျပီး ဝယ္တယ္။ အမွန္က ေစ်းအျမင့္ေပးျပီးဝယ္ထားတာကုိ အစိုးရဌာနဆုိင္ရာ တခ်ဳိ႕မွာ အေပးအယူလုပ္ျပီး သြင္းတာ တုိ႕ ။တျခားအျမတ္အစြန္းမ်ားမ်ား

ရမဲ့

ပစၥည္း၊တုိက္ခန္း၊

ကားစတာေတြနဲ႕

အဆင့္

ဆင့္

ဖလွယ္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ ။ ဒီလုိအလုပ္မ်ဳိးေတြကို

က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္လည္း

အၾကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား

လုပ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။

ခက္တာက တခ်ဳိ႕က ပစၥည္းအဆင့္ဆင့္ ဖလွယ္ဘုိ႕သာလုပ္ၾကေပမဲ့ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ တမင္ဂြင္ ဆင္ျပီး

အေပ်ာက္ရုိက္လိုက္ၾကတာလဲ

ရွိတယ္ဗ်ာ။ဒါနဲ႕

က်ေနာ္က

အဲဒီအလုပ္ကိစၥအတြက္

ခ်ဳပ္ထားတဲ့ စာခ်ဳပ္ကို ေတာင္းဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ “ ဝယ္သူ “ ေနရာမွာ လက္မွတ္ထုိးတာ က ” ဦးသန္းေဌး “တဲ့ဗ်ား ။ ဟား၊ ေကာင္းၾကေရာဗ်ာ။ က်ေနာ္ သန္းေဌးကို ေကာင္းေကာင္း သိတာေပါ့။ သန္းေဌးဟာ

တကယ္ဂြင္သမားပါ။

သန္းေဌးဟာ

ဆယ္တန္းေတာင္မေအာင္ေပမဲ့

သူက

အာအုိင္တီဆင္းပါလို႕ အျမဲေျပာျပီး ဂြင္ရိုက္တတ္တဲ့ေမာင္။ ဒီလုိပံုစံနဲ႕ေတာ့ သန္းေဌး ဆီက ေငြကို ျပန္ရ စရာ လမ္းမျမင္ေတာ့ပါဘူး။ တခုေတာ့ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ့္ ဇ၊ လုပ္ရည္ ကိုင္ရည္ကို သန္း

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

125

ေဌးေကာင္းေကာင္း သိေနတာေၾကာင့္ က်ေနာ္ ဇြတ္အတင္း ဝင္ပါရင္ေတာ့ ျပန္အန္ ထြ​ြက္ႏိုင္ ပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ သန္းေဌးနဲ႕ က်ေနာ့္ၾကားမွာ ပတ္သက္မွဳေတြ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ က်ေနာ္ေလာက္ သူမ်ားပါတယ္။

ေစာင္မျခင္းေတြ

လက္ရည္မရွိေပမဲ့

က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္

မွင္ေမာင္းေကာင္းလြန္းလုိ႕

သူ႕ဂြင္ခ်တာေတြမွာ

လုပ္ေပးခဲ့ဘူးပါတယ္။အဲသလို

ဝင္ျပီး

ရုတ္တရက္ယံုၾကည္လက္ခံ

ဝင္ျပီး

ႏွဳတ္၏ေစာင္မျခင္း၊လက္၏

ကူမေပးတာကလည္း

အဆင့္ဆင့္

ဖလွယ္တဲ့ေနရာမွာ အက်ဳိးအျမတ္ရွိရာ ရွိေၾကာင္းအတြက္ပါ။ အေပ်ာက္ရိုက္ပစ္လုိက္ဘုိ႕ ေတာ့ က်ေနာ္ဘယ္ေသာအခါကမွ အားမေပးခဲ့ပါဘူးဗ်ာ။ ………………………….. ဒီေတာ့ က်ေနာ္လည္း အန္တီဆယ့္မိတ္ေဆြ ကိုးရီးယားလူမ်ဳိး မစၥတာလီကုိ လွမ္းေခၚခိုင္းျပီး ျဖစ္ပံုပ်က္ပံု အေသးစိတ္ေမးျမန္းျပီး သိပ္ စိတ္မပူဘုိ႕အေၾကာင္း ၊ တပါတ္အတြင္း က်ေနာ္ ေျဖရွင္းေပးပါ့ မယ္လို႕ ကတိခံခဲ့ေရာ ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္ကတိခံခဲ့တာဟာ

အေၾကာင္းရွိပါတယ္။အန္တီဆယ့္မိတ္ေဆြ

ကိုးရီးယားဟာ

မ်က္ေစ့

သူငယ္နဲ႕ ျမန္မာျပည္ကုိ ေရာက္လာပံုရပါတယ္။ ဒီေငြကိစၥနဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ သတ္ေသေတာ့ မဲ့ အျဖစ္ကိုေတာ့ ဘယ္သူကိုမွ က်ေနာ္မၾကံဳေစ့ခ်င္ပါဘူး။ဒါနဲ႕ပဲ သန္းေဌးရွိမဲ့ ေနရာကုိ စနည္း

နာရပါေတာ့ တယ္။ ဂြင္သမားဆုိတာက ရံုးခန္းတုိ႕ဘာတုိ႕ အေျခတက် အခ်ိန္ၾကာၾကာ ရွိတတ္ တာမွ

မဟုတ္ဘူးေလဗ်ာ။

သိပ္မၾကာပါဘူးဗ်ာ။တာေမြဖက္မွာ

သန္းေဌး

ရံုးခန္း

အသစ္နဲ႕

ဟန္က်ပန္က် ျဖစ္ေနတဲ့ အေၾကာင္း သတင္းရပါေတာ့တယ္။ သန္းေဌးဟာ အဲဒီ ကုိးရီးယားတင္ ဂြင္ရုိက္ထားတာမဟုတ္ပဲ အဲသလို ဂြင္မ်ဳိးေတြခ်ည္းေလးငါးေျခာက္ခုေလာက္ ရိုက္ထားႏိုင္တယ္

ဆုိတဲ့ သတင္းပါရလာပါတယ္။ ဟန္က်ျပီေပါ့ဗ်ာ။ တေယာက္တည္း ကုိ ဂြင္ရုိက္ထားတာဆုိရင္ ျပန္အန္ထြက္ဘို႕ ခက္မယ္မဟုတ္လား။ က်ေနာ္လည္း အခ်ိန္ၾကာၾကာဆြဲမေနေတာ့ပဲ က်ေနာ့္တပည့္ေက်ာ္ေတြကို လႊတ္ျပီး သန္းေဌး ရဲ႕ ရုံးခန္းတည္ေနရာ၊ သန္းေဌးဝင္တဲ့ ထြက္တဲ့ အခ်ိန္ ၊ သန္းေဌးကုိ ေသခ်ာေပါက္ ေတြ႕ႏုိင္မဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ေထာက္လွမ္းခုိင္းလိုက္ပါတယ္။သံုးရက္ေလာက္ေနေတာ့ သန္းေဌး ေသခ်ာ ေပါက္ ရွိႏုိင္တဲ့ အခ်ိန္ကုိ က်ေနာ္သိလာပါေတာ့တယ္။ေအာ္။ သူ႕ရံုးခန္း ဖုန္းနံပတ္ေတာ့ သိတာေပါ့ဗ်။ က်ေနာ္

ဖုန္းနဲ႕

ဆက္လို႕

မျဖစ္ဘူးေလ။သူက

က်ေနာ္ပါလာေတာ့မယ္ဆုိတာ

သတင္းအစအနရတာနဲ႕ ကိုယ္ေယာင္ ေဖ်ာက္သြားႏုိင္တယ္ေလ ။ က်ေနာ္သတ္မွတတ ္ ဲ့ ယ ရက္မွာေတာ့ က်ေနာ္မနက္အေစာႀကီး အိပ္ရာထ၊ က်ေနာ္ စိတ္အခ် ရဆံုး လက္မရြံ႕ေထာင္ထြက္တေယာက္ကုိ သူ႕အိမ္ကေန သြားႏွဳိး အက်ဳိးအေၾကာင္း ရွင္းျပျပီး လုိလိုမယ္မယ္ ပစၥည္းပါထည့္ခဲ့ဘုိ႕ ေျပာရေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။သူက ၾကည့္ျမင္တုိင္မွာ ေနတယ္။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

126

သူ႕နာမည္က ေပါက္ေပါက္တဲ့ ။ေထာင္ထဲကို အၾကိမ္ႀကီး ဝင္ထြက္ေနတဲ့ လူမုိက္ေပါ့။ ေအာ္။ ခင္ဗ်ားေတာ္ေတာ္ခက္ပါ လား။ သန္းေဌးဆုိတဲ့ေမာင္ဟာ ဂြင္ရုိက္ျပီးရင္ ဒိတ္ဒိတ္ၾကဲ လူမိုက္ ေတြနဲ႕ အကာအကြယ္ယူ တတ္တာက်ေနာ္သိေနတယ္ေလ ။အေရးထဲ ေပါက္ေပါက္ လံုခ်ည္ အစိမ္းနဲ႕ အက်ီအျဖဴဝတ္ျပီး ရင္ဘတ္မွာ ရင္ထုိးေလးတခုထုိးလာလုိ႕ ေသခ်ာၾကည့္လုိက္ ေတာ့ သူ႕ရင္ဘတ္က

တံဆိပ္ဟာ

ျပည္ေထာင္စု

ၾကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္

ဖြံ႕ျဖိဳးေရး

တံဆိပ္ျဖစ္

ေနသဗ်ာ။က်ေနာ္က .. ေဟ့ေကာင္ ။ ျပႆနာ သြားရွင္းမဲ့ ကိစၥကို မင္းဟာက ယူနီေဖာင္းႀကီး ျဖစ္ေနပါလား .. ေျပာမိေတာ့ အကို မသိပါဘူး အကိုရာ၊ က်ေနာ္က ၾကံ့ခုိင္ဖြံ႕ျဖိဳးေရးကတဲ့ ။ဟာ ။မင္းဥစၥာ

အသင္းတံဆိပ္ႀကီးတပ္လာေတာ့

အကိုမသိေသးလို႕ပါ။

မေတာ္တေလ်ာ္

ဒီတံဆိပ္ပါရင္ ရွင္းရတာ

ျဖစ္မေနဘူးလား

လြယ္သတဲ့ ဗ်ာ။

ဆုိေတာ့

ဘာေတြဘယ္လို ရွင္းရ

လြယ္သလဲေတာ့ က်ေနာ္လည္း ဆက္မေမးမိေတာ့ဘူး။ လက္စသတ္ေတာ့ သူ႕အိမ္မွာ ဖြင့္ ထားတဲ့ အရက္ပုန္းဆုိင္လည္း အဲဒီအသင္းႀကီး ေကာင္းမွဳထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။ က်ေနာ္ဘာမွ

ထပ္မေျပာေနေတာ့ပဲ

တယ္။တကယ္ေတာ့

သူ႕ကိုကားေပၚတင္ျပီး

သူ႕ကုိေခၚလာတာဟာ

ဘုိ႕ေလာက္ပါပဲတကယ္တမ္း

သန္းေဌးကို

တာေမြဖက္ကုိ

သန္းေဌးေနာက္က တေယာက္ခ်င္း

ထြက္လာ

လူမုိက္ေတြ

ခဲ့

မျငိမ္ရင္ထိန္း

က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္

ရင္ဆုိင္ဘုိ႕

ဆံုးျဖတ္ျပီးသားပါ။ က်ေနာ္သန္းေဌး ရံုးေပၚကိုလည္း

ရံုးခန္းေရွ႕ကို

ေရာက္ေတာ့

တက္သြားလိုက္ေရာ

သန္းေဌး

ေပါက္ေပါက္ ရဲ႕

ကို

လက္စြဲေတာ္

ကားထဲမွာ

ေစာင့္ခိုင္းျပီး

မူဆလင္အဘိုးႀကီး

နဲ႕

တန္းတိုးေတာ့တာပဲ။ အဲဒီအဘုိးႀကီးက အသက္ငါးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိမယ္။ သန္းေဌးက ဘုိလုိ မေျပာတတ္ေတာ့

ဘုိလုိမႊတ္ေနေအာင္ေျပာတတ္တဲ့

အဲဒီဘုိးေတာ္ကုိ

မန္ေနဂ်ာခန္႕

လက္သပ္ေမြးထားတာဆုိပါေတာ့။ အဘိုးႀကီးက က်ေနာ့္ကိုလည္း ေတြ႕ေရာ “ ထုိင္ပါဆရာ၊ ဆရာ

ဦးသန္းေဌး ပတၱျမားအေရာင္းအဝယ္ ကိစၥတခု ဧည့္သည္နဲ႕ စကားေျပာေနလို႕ပါ “ တဲ့ ။ က်ေနာ့္ စိတ္ထဲက ရီခ်င္သြားေပမဲ့ ဧည့္ခန္းစားပြဲမွာ အသာေလးျငိမ္ျပီး ထုိင္ေနလုိက္ ပါတယ္။ အမယ္။ သန္းေဌးဟာ

တကယ့္ကုိ

ဂြင္ေကာင္းမိေနပံုရတယ္ဗ်။

တယ္လဲအဆင့္ျမင့္ျပီးခန္႕ျငားေနတာကုိး

။

သူ႕ရံုးခန္း

အျပင္အဆင္က

တရုတ္ေႀကြးပန္းအုိးႀကီးေတြထဲ

ဝါးပင္ခပ္ရွည္ရွည္ေတြစုိက္ထားတာမ်ဳိးေတြလည္း ရွိေလရဲ​ဲ႕ ။

http://www.mindin.info/

မွာ

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

127

ခဏၾကာေတာ့ အခန္းထဲက ဧည့္သည္တေယာက္ထြက္လာတာနဲ႕ က်ေနာ္လည္း မန္ေနဂ်ာ အဘုိးႀကီးကို

ေဘးကိုတြန္းဖယ္ျပီး

သန္းေဌးအခန္းထဲကုိ

ဝင္လုိက္ပါတယ္။

သန္းေဌးဟာ

က်ေနာ့္ကုိ ရုတ္တရက္ျမင္လုိက္ေတာ့ တအံ့တၾသျဖစ္သြားပံု ရသဗ်။ ေနာက္မွ ဣေျႏၵဆည္ လိုက္ျပီး “ ဟာ ။ကိုသက္ခုိင္ ထုိင္ေလဗ်ာ “တဲ့ ။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္လည္း “ကုိသန္းေဌး ခင္ဗ်ား

ၾကည့္ရတာ ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပေနပံုရတယ္။ ဝမ္းသာတယ္ဗ်ာ။ စကားနည္းနည္းေျပာရ ေအာင္ အျပင္ကို

ခဏလုိက္ခဲ့ပါ“လို႕

ေလသံေအးေအးနဲ႕

ေျပာလုိက္ရပါတယ္။

အျပင္ေခၚ

မထုတ္လို႕မျဖစ္ဘူးေလ။ အခုလာရင္းကိစၥက အေျဖတခု မျဖစ္မေနထုတ္ရမွာ ဆုိေတာ့ မင္း ဘာလဲ၊ ငါဘာဘဲ ခြန္းႀကီးခြန္းငယ္ေတြ ပါလာတတ္ေလေတာ့ သတ္ကြင္းကို ေရြးတတ္ဘို႕ လို

ပါတယ္။ ေျပာေနရင္းေတာင္ အခန္းအျပင္ဖက္က မန္ေနဂ်ာႀကီး အခ်က္ေပးလုိက္လို႕ ထင္ပါရဲ႕ ၊ သန္းေဌးတပည့္ေက်ာ္တခ်ဳိ႕ ဘယ္ကဘယ္လုိ ေရာက္လာမွန္းမသိပဲ “ ဆရာ့ အခု ေတြ႕ေနတဲ့ ဧည့္သည္က ဘယ္ကတုန္း ဘာညာဆုိတာေတြ အခန္းထဲကေန ၾကားေနရျပီဗ်။ အစပုိင္းေတာ့ ခပ္အင္အင္လုပ္ေနရာကေန သန္းေဌးဟာ “ ရတယ္ေလ၊ အျပင္မွာ သြားေျပာ ခ်င္ရင္လည္း ေျပာၾကတာေပါ့ဆုိျပီး လုိက္လာပါေလေရာ။ မနက္ကုိးနာရီေလာက္ပဲ ရွိေသးေပ မဲ့က်ေနာ့္သူ႕ကုိ

သူ႕ရံုးနဲ႕

မလွမ္းမကမ္းကဘီယာဆုိင္တခု

အေျခေနအကဲခတ္ေနေတာ့ ကေတာ့

ေစာေစာစီးစီးမေသာက္တတ္ပါဘူး

ဘီယာႏွစ္ခြက္ေလာက္ေမာ့လုိက္ျပီး

လီကုိသိသလား“လုိ႕လည္းေမးလိုက္ေရာ သူနဲ႕လုပ္ထားတဲ့

“

ကဲ

ဆုိျပီးျငင္းသဗ်ာ။

၊ကုိသန္းေဌး

သူကေလသံခပ္ေအးေအးနဲ႕ပဲ

အေရာင္းအဝယ္ကိစၥေလးေတြေတာင္

အမွန္ေတာ့သန္းေဌးဟာ

ကုိေခၚသြားလုိက္တယ္။သူက

ဟန္မပ်က္က်ေနာ့္ကို

။

ခင္ဗ်ား

မစစၥတာ

“သိတယ္ေလ

မျပတ္ေသးဘူးဗ်ာ

ျပန္တြန္းဘုိ႕

က်ေနာ္

“တဲ့

၊ ။

ေနာက္တလွမ္းဆုတ္တာကုိ

ေျမြေျမြခ်င္း ေျချမင္လုိက္ပါျပီ။ ဒါနဲ႕ကၽြန္ေတာ္လည္း အခ်ိန္ဆြဲမေနေတာ့ပဲ “ ကိုသန္းေဌး ၊ တုိတုိပဲ ေျပာၾကပါစုိ႕ဗ်ာ။ မစၥတာလီဟာ က်ေနာ္နဲ႕ ပတ္သက္ေနတယ္၊ဒီေတာ့ သူ႕နဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ေငြလက္က်န္ကုိ

မျဖစ္မေန

ရွင္းေပးမွ

ျဖစ္မယ္“လို႕လည္း

http://www.mindin.info/

ေျပာလုိက္ေရာ

သန္းေဌးဟာ

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

128

ရုတ္တရက္ငိုင္သြားပါတယ္။ေနာက္ေတာ့

အသံခပ္ေလးေလးနဲ႕

“

ကိုသက္ခိုင္

ရာ

၊

ကိုယ္နဲ႕မဆုိင္တဲ့ အလုပ္ကို ဝင္မပါရင္ေကာင္းမယ္ဗ်ာ “ တဲ့ ။ သူေျပာသလိုပဲ က်ေနာ္နဲ႕မဆိုင္သလို ျဖစ္ေနတာလည္း အမွန္တရားဆုိေတာ့ က်ေနာ့္သူ႕ကုိ တရားခ်ရပါရေတာ့တယ္။ “ ခင္ဗ်ားအခု မိထားတဲ့ ဂြင္ေတြလည္း မနည္းလွဘူးဆုိတာ က်ေနာ္

သိထားျပီးပါျပီဗ်ာ။ အခုကိစၥက အန္တီဆယ့္မိတ္ေဆြျဖစ္ေနတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း အန္တီ ဆယ္တုိ႕ အမ်ဳိးသမီးအသင္းနဲ႕ ပတ္သက္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ား ၊ဒီတဂြင္ကို ေလွ်ာ္ေပးပါ။ ခင္ဗ်ား

ေနာက္

မစၥတာလီလည္း

တဂြင္ဂြင္ကုိ

ရိုက္ခ်င္တယ္ဆုိရင္

ကိုယ့္ကိုယက ္ ို

က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္

သတ္ေသမဲ့ဘဝေရာက္ေနတာမ်ဳိးက

ဝင္ကူညီေပးပါ့မယ္။

မလုပ္ေကာင္းပါဘူး

။

မစားေကာင္းတဲ့စာရင္းထဲ ထည့္ေပးေစခ်င္တယ္ “ လုိ႕လည္း ေျပာလုိက္ေရာ သန္းေဌးဟာ ရုတ္တရက္ ခပ္တင္းတင္း မ်က္ႏွာနဲ႕ “ က်ေနာ္ မရွင္းဘူးဆုိရင္ ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္မလဲတဲ့ ။ ေရာ ၊ ဓာတ္သိခ်င္း အကဲလာစမ္းေနတယ္ဗ်ာ။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္လည္း ခ်က္ခ်င္းဆုိသလို “ ခင္ဗ်ား မစၥတာလီကိစၥကို ေအးေအးေဆးေဆး ျပန္ျဖည္မေပးဘူးဆုိရင္ က်န္တဲ့ ဂြင္အား လုံး ကို က်ေနာ္လုိက္ဖ်က္ပစ္ရပါလိ​ိမ့္မယ္။ အေရးႀကီးဆံုးေနာက္တခ်က္က ၊ ခင္ဗ်ား ဒီဆုိင္ ထဲက

အျပင္ထြက္လို႕ရမယ္မထင္ပါနဲ႕“ လုိ႕ အလံုးႀကီး သံုးလိုက္ရပါ ေတာ့တယ္။ အမွန္ေတာ့ သန္းေဌး လည္းညံ​ံ့လွတယ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်။ သူ႕လူမုိက္အုပ္စုလည္း ဆုိင္ မလွမ္းမကမ္းမွာ မေယာင္ မလည္လုပ္ေနတာကို

လွမ္းျမင္ေနရတယ္ေလ။က်ေနာ္လည္း

ဆံုးျဖတ္ထားတာေၾကာင့္

သိပ္ေတာ့

လာမဲ့ေဘးေျပးေတြ႕

စိတ္မလွဳပ္ရွားမိဘူးဗ်ာ။

လိုက္မယ္

လူတေယာက္

ေသမလုိျဖစ္ေနတာကို ဂြေကာင္းထုိငမ ္ ိေနတဲ့ လူလည္တေယာက္ကို လ်စ္လ်ဴရွဳႏုိင္မယ္ ဆုိရင္ က်ေနာ္လည္း စားပြဲေပၚက ဘီယာပုလင္းနဲ႕ သူ႕ေခါင္းကို ရုိက္ခြဲပစ္လုိက္ဘုိ႕ ဝန္မေလး တာအမွန္။ ………………………. သန္းေဌးဟာ

အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္

အသံတိတ္ေနျပီးမွ

က်ေနာ္လူမုိက္အားကုိး

တဇြတ္ထုိးလုပ္တတ္တဲ့ ဥာည္ကုိ သတိရသြားတယ္ ထင္ပါ့ဗ်ာ။ အၾကာႀကီး တုတ္တုတ္ေတာင္ မလွဳပ္ပဲ စဥ္းစားျပီးမွာ “ေကာင္းျပီေလ၊ ဒီတဂြင္ေတာ့ က်ေနာ္ျပန္ျဖည္ေပးလုိက္ပါေတာ့ မယ္ဆုိျပီး ေခါင္းျငိမ့္တာနဲ႕

ပြဲျပီးသြားေရာဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။

စာခ်ဳပ္ေတြဘာေတြ

မလိုပါဘူးဗ်ာ။

ဂြင္သမားေလာကမွာ စာခ်ဳပ္ထက္ အခ်င္းခ်င္း ႏွဳတ္ ကတိက ပုိျပီး အရာေရာက္ပါ တယ္။ ေနာက္ႏွစ္ရက္ၾကာေတာ့ တျပံဳႀကီးနဲ႕

ဝင္ဒါမီယာက

(Comfort)

အတူေငြေသတၱာႏွစ္လံုးသယ္လာျပီး

ဟုိတယ္မွာ

မစၥတာလီကုိ

သန္းေဌးဟာ

သူ႕လူမုိက္

အေၾကြးဆပ္ပါေတာ့တယ္။

အေရးထဲဗ်ာ။ သန္းေဌးေနာက္က လူမုိက္ေတြကုိ ၾကည့္ျပီး မစၥတာလီဟာ ေငြထုတ္ေတြကုိ ေရေတာင္မေရရဲေတာ့ပဲေျခတုန္လက္တုန္ နဲ႕ “ မစၥတာ သန္းေဌး ကို က်ေနာ္ယံုၾကည္ပါ တယ္ “လုပ္ေနလို႕ သန္းေဌးကေတာင္ က်ေနာ့္ကို “ ကိုသက္ခုိင္ကသာ ဝင္ရွဳပ္ေနတာ ကာယကံရွင္က က်ေနာ့္ကို

ယံုတာေတြ႕ျပီလား“

ဆုိျပီး

စကားနာထုိးေနေသးဗ်ာ။

http://www.mindin.info/

ေတာ္ေတာ္ခက္တဲ့

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ေလာကႀကီးပါလား။

129

က်ေနာ္ေတာ့

မစၥတာလီကို

နားရင္းထမရိက ု ္မိေအာင္

စိတ္ကိုေတာ္ေတာ္ထိန္းလိုက္ရသဗ်။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီကိစၥအေပၚ သန္းေဌးရဲ႕ လုိက္ေလ်ာမွဳ ကိုက်ေနာ္ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။ က်ေနာ့္ကတိအတုိင္း ေနာက္ပိုင္းမွာ သူအခက္အခဲေတြ႕ခ်ိန္ မွာ က်ေနာ္သူ႕ကို ျပန္ကူညီႏုိင္ပါတယ္။ ေအာ္။ အလားတူ ဂြင္တခု ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ မစၥတာလီရဲ႕ျပႆနာလည္း ေျပလည္သြားေရာ အန္တီဆယ္ဟာ က်ေနာ့္အေပၚ ေတာ္ေတာ္ ယံုၾကည္အားကိုးလာခဲ့ပါတယ္။သူမၾကာခင္ အေဆာက္အဦးေတြ အသင္းအေနနဲ႕လည္း လုက ိ ္သြားဘုိ႕

ဘန္ေကာက္သြားမွာမုိ႕

ဘန္ေကာက္က

လိုက္ေလ့လာဘို႕ေခၚပါေတာ့တယ္။အမ်ဳိးသမီးစြမ္းေဆာင္ရွင္ က်ေနာ္ဟာ

မရွိမျဖစ္စာရင္းမွာ

တညီတညြတ္တည္း

ပါေနတာေၾကာင့္

ဘန္ေကာက္ကုိ

သေဘာတူၾကပါတယ္။မရွိမျဖစ္စာရင္းဝင္

ရတာလဲ

အေၾကာင္းရွိပါသဗ်ာ။ အမ်ဳိးသမီးစီးပြားေရးစြမ္းေဆာင္ရွင္မ်ားအသင္းအေဆာက္အဦးဟာ ဒဂံုျမိဳ႕နယ္ ေကာင္စီ ရံုးႀကီး ကို ဖ်က္ျပီး ေဆာက္မွာဆုိေတာ့ အေဆာက္အဦးေဟာင္းထဲက ရွိရွိသမွ် အစုိးရဌာန ေတြ ဖယ္ရွားေရြ႕ေျပာင္းေပးေနရတဲ့

အခ်ိန္ေပါ့ဗ်ာ။အဲဒီ

အေဆာက္အဦး

ေဟာင္းမွာ

ျမိဳ႕နယ္

သမဝါယမဦးစီး ရံုးပါ ရွိေနလို႕ အခ်ိန္မီဖယ္ပါလုိ႕လည္း က်ေနာ္က စာထုတ္ေရာ ဦးစီးမွဴး အမ်ဴိးသမီးဟာ သမဝါယမ ဝန္ႀကီး နဲ႕ အမ်ဳိးေတာ္လို႕ ဆုိလား ။ ေနရာ အစားမရရင္ မဖယ္ ႏိုင္ပါဘူးဆုိျပီး အေၾကာင္း

ဂ်စ္တီးဂ်စ္ကပ္လုပ္ေနပါေလေရာဗ်ာ

အမ်ဳိးသမီးစီးပြားေရးစြမ္းေဆာင္ရွင္မ်ား

။အဲသလိုဂ်စ္တီးဂ်စ္ကပ္လုပ္ေနတဲ့

အသင္းရဲ႕

အတြင္းေရးမွဴး

ေဒၚျမင့္ျမင့္ရီ

ကိုလည္း ေျပာလုိက္ေရာ ႏွစ္ရက္ေတာင္ မၾကာဘူး။ သမဝန္ႀကီးနဲ႕ အမ်ဳိးေတာ္ပါတယ္ဆိုတ ဲ့ ျမိဳ႕နယ္ဦးစီးဟာ ရံုးေဟာင္းႀကီးကေန အသာတၾကည္ဖယ္ပါ့မယ္ ျဖစ္လာျပန္ေရာဗ်ာ။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္လည္း

အမ်ဳိးသမီးစီးပြားေရးစြမ္းေဆာင္ရွင္မ်ား

ခ်ဲလုိက္ပါလိမ့္၊ဘယ္ခလုပ္ကုိမ်ား

အသင္းဟာ

ဘယ္လုိအားကုိးနဲ႕မ်ား

ႏွိပ္လိုက္ပါလိမ့္လို႕တအံ့တၾသျဖစ္မိပါရဲ႕ဗ်ာ။

ဒါေပမဲ့

မၾကာ

လွပါဘူး။ အဲဒီမိန္းခလုပ္ကို မၾကာမတင္ တခုေသာေန႕မွာက်ေနာ္သလ ိ ာပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေန႕က

ေန႕လည္တနာရီေလာက္မွာ

က်ေနာ့္ဆီကုိ

ေရႊကမၻာအုပ္စု

ေစတနာေဆာက္လုပ္ေရး

ရံုးခန္းကုိ

လာခဲ့ဘုိ႕အေရးတႀကီး

ဥကၠ႒

ဦးလွၾကည္ဟာ

ဖုန္းဆက္လာပါတယ္။

က်ေနာ္လည္း ေရႊဘံုသာလမ္းက ေရႊကမၻာ အုပ္စု ရံုးခန္းလည္းေရာက္ေရာ ဒီေန႕ ေစတနာ ေဆာက္လုပ္ေရး

အဖြဲ႕ေငြစာရင္းထဲက

သိန္းတရာကုိ

အေရးတႀကီးပုဂၢိဳလ္တေယာက္ဆီကုိ

လႊဲေပးရမွာမို႕ အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္လုိက္ခဲ့ဘုိ႕လုိေၾကာင္းေျပာပါ ေတာ့ တယ္။ က်ေနာ္လည္း

က်ေနာ္တာဝန္ယူေနတဲ့

ေလာက္တဲ့ေငြလည္းမဟုတ္၊

စီမံကိန္းမွာ

ဦးလွၾကည္လုိလူမ်ဳိးက

ဘယ္သူ႕ကုိေပးမယ္၊ဘာေၾကာင့္ေပးမယ္ဆုိတာ ေရာေပါ့ဗ်ာ။သူက

က်ေနာ့္ကို

သိန္းတရာဆုိတာ

ဘာမွေျပာပ

မဟုတ္တာလုပ္မသ ဲ့ ူမဟုတ္ေလေတာ့

မေမးေတာ့ပဲ

သူေခၚတဲ့ေနာက္ကိုလုိက္သြား

ဗုိလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းက

ရိုးမဘဏ္ကိုေခၚသြားတာဗ်။

အဲဒီဘဏ္ကေန သိန္းတရာကိုထုတ္တယ္။ေနာက္ေတာ့ သိမ္ျဖဴလမ္းက ယူနီဘာ ဆယ္ ဘဏ္ကုိ

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

130

အဲဒီေငြေတြသယ္သြားတယ္။

ယူနဘ ီ ာဆယ္ဘဏ္လည္းေရာက္ေရာ

ဘဏ္ပုိင္ရွင္

စာရင္းထဲမွာပါတဲ့ အမ်ဴိးသမီးစီးပြားေရးစြမ္းေဆာင္ရွင္မ်ားအသင္း ဥကၠ႒ ေဒၚစိန္စိန္က အဆင္ သင့္ေစာင့္ေနေလရဲ႕။ထူးျခားတာက ေဒၚစိန္စိန္ဟာ နည္းနည္းေတာ့ ျပာယိျပာယာျဖစ္ေနတဲ့ ပံုပဲဗ်။

ဒီထက္ထူးျခားတာက ဦးလွၾကည္ကားေပၚမွာပါလာတဲ့ေငြေတြကို ဘဏ္ထဲကိုလည္း သယ္ျပီးေရာ ဘဏ္ကို

ပိတ္လုိက္ပါတယ္။

ေသးဘူးဗ်ာ။ဘဏ္လည္းပိတ္ျပီးေရာ တာပါပဲ

။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့

ဘဏ္ပိတ္ခ်ိန္နီးေနေပမဲ့

ပိတ္ခ်ိန္ေတာ့

ေငြေရတြက္တဲ့စက္ေတြနဲ႕

ေငြသိန္းတရာကို

ရုိးမဘဏ္က

ယူလာတဲ့

ေရလိုက္တာ

တေထာင္တန္ေလးငါးအုပ္ဟာ

ဝင္ေလ။သူက

စကာၤပူသူေဌး

မဟုတ္ ေရေတာ့

တေထာင္တန္ေငြစကၠဴေတြကို

တရြက္ႏွစ္ရြက္ေလ်ာ့ေနလို႕

စက္နဲ႕

ဦးလွၾကည္က

ရိုးမဘဏ္ကိုလွမ္းဆူေနေသးသဗ်။ ေအာ္၊ ဦးလွၾကည္က ရိုးမဘဏ္က အဓိက အစု ရွယ္ယာ ဆပ့္ခ်္ပန္းနဲ႕အဖြဲ႕ေပါ့။ဆပ္ခ်္​္ပန္းက

ျမန္မာျပည္ေပါက္

ထင္ပါ

ရဲ႕ဗ်ာ။ျမန္မာနံမည္လည္း ရွိေလရဲ႕ ။က်ေနာ္ေတာ့မမွတ္မိေတာ့ဘူးဗ်။ အဲဒီေန႕က

လွ်ိဳ႕ဝွက္ေငြစာရင္းတခုထဲကို

အဲဒီေငြေတြ

လႊဲေပးခဲ့ရတာေပါ့ဗ်ာ။

က်ေနာ္လည္း

ေငြလႊဲေနခ်ိန္မွာ ဘဏ္စာရင္းနံပတ္ေတြ အမည္ေတြကိုမသိမသာ စပ္စုလုိက္တာ ဘယ္သူ႕ကုိ လႊဲေပးရတယ္ဆုိတာ

သိလာေတာ့တာပါပဲ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႕

ရဲ႕

အဲဒီေန႕က

လႊဲေပးလုိက္တဲ့ေငြဟာ

ႏုိင္ငံေတာ္

ျငိမ္ဝမ္ပိျပားမွဳ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕ အတြင္းေရးမွဴး(၁)ေထာက္လွမ္းေရး ညြန္ၾကား ေရးမွဴး ခ်ဳပ္ အမ်ဳိးသမီးစီးပြားေရး

ဇနီးေဒၚခင္ဝင္းေရႊ

အတြက္ေပ့ါဗ်ာ။အင္းေလ။

စြမ္းေဆာင္ရွင္မ်ားအသင္းရဲ႕

နာယကၾကီး

သူက

ျမန္မာႏုိင္ငံ

မဟုတ္လား။ေနဦးဗ်

။

ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားေတာ့မွ အဲဒီေန႕က လာဘ္ေပးတဲ့ ကိစၥမွာ ဦးလွၾကည္ေရာ၊ ေဒၚစိန္စိန္ပါ ဘာမွ မဆုိင္ဘူးဗ်။

လုပ္ေနၾကတာပဲ

သူတုိ႕ကဘဏ္လုပ္ငန္းလုပ္ေနတဲ့သူေတြဆုိေတာ့

မဟုတ္လား။

က်ေနာ့္ကုမၸဏီနံမည္နဲ႕

သူတုိ႕အလုပ္သူတုိ႕

ရတဲ့လုပ္ငန္းအတြက္

က်ေနာ္ကုိယ္

တုိင္လာျပီး လွ်ဳိ႕ဝွက္ေငြစာရင္းကုိ လာသြင္းေပးေနတာကုိက က်ေနာ္ဟာ လာဘ္ေပးသူ တရားခံ နံပါတ္တစ္ပါပဲ။ ………………………………..

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

131

သိပ္ေတာ့ မအံ့ၾသပါနဲ႕ဗ်ာ။ေခတ္ႀကီးက တကယ္ကို ပ်က္ေနျပီဗ်။ ေထာက္လွမ္းေရးအဖြ႕ဲ ႀကီး ဟာ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူကင္းတယ္ဘာညာ

ဆုိတဲ့သတင္းေတြ

က်ေနာ္ဖန္တရာေတေအာင္

ၾကားခဲ့ဘူးပါျပီး ။တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ႏိုင္ငံမွာ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူဆုိတာ မဆလေခတ္ တုန္းကေတာင္ ေရာက္ေရာ

တိတ္တိတ္ပုန္း

မသိမသာလုပ္ခဲ့ၾကတာကလား။အခုနဝတေခတ္ႀကီးလည္း

ေနရာတကာမွာ

စစ္သားေတြေနရာယူ၊

ႏိုင္ငတ ံ ည္ေဆာက္ေရးဆုိတဲ့ဆုိတဲ့

ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ဂြင္ေတြကမ်ား၊ အဲဒီစစ္သားေတြက ေငြမ်ားမ်ားမကုိင္ဘူး၊စည္းစိမ္ဆုိတာ မ်ဳိးကုိလည္း ေကာင္းေကာင္းမခံစားဘူးေလေတာ့ စစ္ဗုိလ္စစ္သားေတြ အက်င့္ပ်က္ကုန္ၾက ေရာ ေပါ့ဗ်ာ။စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ေခတ္၊

ရာထူးႀကီးႀကီးမွန္သမွ်

စစ္ဗုိလ္ေတြခ်ည္းဆုိေတာ့

ေအာက္လက္ငယ္သား အရာထမ္းေတြလည္း ဘာသားနဲ႕ထုထားတာ မို႕လို႕လဲဗ်ာ။ အရုိးရရ အရင္းရရ ကိုက္ၾကေလသတည္းေပါ့။ တဆက္တည္း

ဆုိသလို

က်ေနာ္တုိ႕လုိ

စီးပြားေရးသမားေတြကလည္း

အလုပ္

ေကာင္း

ေကာင္းရခ်င္တယ္။ ကိစၥျမန္ျမန္ျပတ္ခ်င္တယ္ ဆိုျပီး ေငြကုိ ပံုေအာျပီး လာဘ္ေပး လာဘ္ ယူလပ ု ္ၾကရာက အသုဘကုိ

ပ်က္စီးျခင္းငါးပါးဆုိက္ေတာ့တာပဲဆုိၾကပါစုိ႕။

မီးသျဂိဳဟ္တဲ့ေနရာမွာေတာင္

ပ်က္စီးျခင္းငါးပါး

ဆုိက္ပံုမ်ား

လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမကင္းေတာ့ဘူးဗ်။

မယံုမရွိနဲ႕

ကိုယ္ေတြ႕ ဗ်ာ။ က်ေနာ္နဲ႕အင္မတန္ရင္းႏွီးတဲ့ မိတ္ေဆြတေယာက္ ရဲ႕အေမနာေရးတုန္းကေပါ့။ အသုဘခ်တဲ့ ေန႕၊

မီးသျဂိဳဟ္စက္ထဲကို အေလာင္းသြင္းခါနီးေပါ့။ သိပ္ခင္မင္တဲ့ မိတ္ေဆြျဖစ္ေနေတာ့ က်ေနာ္လည္း သူ႕အနားမွာ အားေပးရင္း ရပ္ေနမိတယ္။အသုဘလာပုိ႕တဲ့သူေတြ၊ မိသားစု အရင္းအခ်ာေတြကို ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ ေနာက္ေတာ့

အေလာင္းထည့္ထားတဲ့ေခါင္းကုိ

မီးသျဂိဳဟ္စက္

လူႏွစ္ေယာက္ေလာက္

ဝန္ထမ္းတေယာက္က

ဝင္လုိက္ခဲ့ပါ။

မဆုိင္တဲ့သူေတြ

ဖြင့္ျပျပီး ..ကဲ

ျပန္ပိတ္ ၊

ကဲ

ဝင္လုိ႕မရပါဘူး

လိုက္တယ္ဗ်။ ၊

ဆုိျပီး

သက္ဆုိင္တဲ့ မီးသျဂိဳဟ္

စက္ထဲကို အေခါင္းႀကီးသြင္းလုိက္ေရာဗ်ာ။ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းဆုိတဲ့ေမာင္ကလည္း အေမ ဆံုးလို႕

စိတ္ထိခိုက္ျပီး အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနတယ္ထင္ပါရဲ႕ ။ အူအူလည္လည္ လုပ္ျပီး ရပ္ေနတာနဲ႕ က်ေနာ္က သူ႕လက္ကိုဆြဲျပီး မီးသျဂိဳဟ္ခန္းထဲကို ဝင္လုိက္ရေရာဗ်ာ။ အမွန္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း မီသျဂိဳဟ္စက္ယဥ္ေက်းမွဳကို သိလုိ႕ မဟုတ္ဘူးဗ်ာ။ သူငယ္ခ်င္း အေမနာေရးလည္း ျဖစ္ျပန္၊ မီးမျဂိဳဟ္ခင္ သက္ဆုိင္တဲ့ သူ ႏွစ္ေယာက္ေခၚတာ ဘာေၾကာင့္ မ်ားပါလိမ့္ဆိုျပီး သိခ်င္စိတ္နဲ႕ ဝင္လုိက္သြားမိတာဗ်။ မီးသျဂိဳဟ္ခန္းထဲလည္း ေရာက္ေရာ ဝန္ထမ္းတေယာက္က ကဲ။ အေလာင္းကို ထပ္ျပီး ဖြင့္ျပီး ထပ္ၾကည့္ခ်င္ေသးသလား၊ ထံုးစံအတုိင္းလုပ္ပါ တဲ့ ။ဟာ။ က်ေနာ္လည္း အေတြ႕အၾကံဳမရွိ ေသးတာေၾကာင့္ သူေျပာတဲ့ ထံုးစံအတုိင္း ဆိုတာ သေဘာမေပါက္ဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ့္သူငယ္

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ခ်င္းကလည္း

132

တုတ္တုတ္မလွဳပ္ဘူး။

ဒီမွာတင္

က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕အေမအေလာင္းထည့္ထားတဲ့

မီးသျဂိဳဟ္စက္

ဝန္ထမ္းတေယာက္ဟာ

အေခါင္းႀကီးကို

သံတူရြင္းခပ္ရွည္ရွည္

တေခ်ာင္းနဲ႕ ဝုန္းဒိုင္း ဆုိ ရုိက္ခြဲေတာ့တာပဲဗ်ဳိ႕ ။ ဒီေတာ့မွ က်ေနာ္လည္း ေအာ္ ။လက္စ သတ္ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္းဆိုတာ ေငြေတာင္းေနတာကိုးလုိ႕ သေဘာေပါက္ပါေတာ့ တယ္။ ဒါနဲ႕

က်ေနာ္လည္း ကဗ်ာကယာ အိတ္ကပ္ထဲက ေငြႏွစ္ရာထုတ္ျပီး က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းအေမပါဗ်ာ ။ ေနာက္ဆံုးခရီးကုိ

ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕

ျဖစ္ပါေစလို႕

ေျပာေတာ့မွ

၊ေစာေစာက

သျဂိဳဟ္စက္

ဝန္ထမ္းက မ်က္ႏွာထားခ်က္ခ်င္းေျပာင္းသြားျပီး ျငင္ျငင္သာသာ ဆက္စခန္းသြားပါေတာ့တယ္ ။ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းဆုိ သျဂိဳဟ္စက္ကလည္း ထြက္ေရာ အေမအတြက္ငုိလည္းငို ၊ၾကံၾကံဖန္ ဖန္

လာဘ္ေပးလာဘ္ယူလုပ္တဲ့ ဝန္ထမ္းေတြကိုလည္း ဆဲ ။ မ်က္ရည္ေတြ ႏွပ္ေခ်းေတြ ညွစ္ရင္း သုတ္ရင္း ၊ငါ ခ်င္းကို မိုးမႊန္ေနေတာ့တာပဲဗ်ဳိ႕ ။

အမယ္ ၊ မီးသျဂိဳဟ္စက္ ယဥ္ေက်းမွဳကလည္း အရွဳပ္သားဗ်ာ။ေနာက္ပုိင္း က်ေနာ္ေလ့လာလို႕ ရသေလာက္

မီးသျဂိဳဟ္စက္ထဲကုိ

ျငင္ျငင္သာသာ

ထည့္ေပးဘုိ႕အတြက္တင္

ေငြကုန္တာ

မဟုတ္ဘူးတဲ့ဗ်။အေလာင္းကုိ တေလာင္းတည္း ျပာက်ေအာင္ ရွဳိ႕ေပးဘုိ႕လည္း ေငြေပး ရသတဲ့ ။ဒီလုိဗ်။

မီးသျဂိဳဟ္စက္

အက္ဖ္အုိဆုိတဲ့

ေလာင္စာဆီတမ်ဳိးနဲ႕

ရွဳိ႕တာဆုိေတာ့

အက္ဖ္အို

အကုန္သက္သာ ေအာင္ ေခၽြတာတဲ့အေနနဲ႕ အေလာင္းတေလာင္းခ်င္းကို ျပာက် တဲ့အထိ မီးမရွဳိ႕ဘူး

ဆုိပဲ။

အသုဘရွင္ေရွ႕မွာ

အျမင္ေကာင္းေအာင္

ဟန္ျပသေဘာမ်ဳိး

ရွဳိ႕ျပျပီး

တဝက္တပ်က္နဲ႕ သံုးေလးငါးေလာင္း စုထားျပီးမွ စုေပါင္းျပီး ရွဳိ႕တာဆုိပဲ။ ေနာက္ထပ္ သိရတာက အသုဘရွင္ ဝင္လုိက္မလာရင္ အေလာင္းမွာ ဝတ္ေပးထားတဲ့ အဝတ္ေတြ အကုန္ခြာသတဲ့ဗ်ာ။ ဂဏွာဟိ မွတ္ေပေတာ့ဗ်ား။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ေအာ္။

133

က်ေနာ့္အေမသူငယ္ခ်င္း

ၾကံဳရျပန္တာပါပဲ။ က်ေနာ္က

ကိစၥမွ

က်ေနာ္ကေတာ့

စီးပြားေရးဖက္

ဆင္ေရတြင္းမွတ္တုိင္အလြန္က

မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။

ကံေကာင္းတယ္

လံုးပန္းေနရေတာ့

က်ေနာ့္အေမဆံုးတုန္းကလည္း

ေျပာရမယ္ထင္တယ္။ျဖစ္ပံုက

အိ​ိမ္မွာ

ဝါးခယ္မထမင္းဆုိင္မွာ

ထမင္းျပန္စားတာ

ဒီလုိ။

နည္းတယ္ဗ်။

မၾကာမၾကာက်ေနာ္

ထမင္းစားေလ့

ရွိတယ္။ တေန႕က်ေနာ္ အဲဒီဆိုင္မွာညစာထမင္းစားေနတုန္း ေရႊဆြဲၾကိဳး အႀကီးႀကီးဆြဲထားတဲ့ ခပ္ဝဝ

လူတေယာက္နဲ႕

ေဘာလံုးပြဲအေၾကာင္း

စကားေျပာျဖစ္ၾကပါေရာ

။

က်ေနာ္လည္း

သူ႕နံမည္ သူ႕အလုပ္အကိုင္ မေမးမိပါဘူးဗ်ာ။ တဝိုင္းစီ စားေနရာကေန လွမ္းေျပာေန ၾက တာပါ။ ဒီလိုနဲ႕

စားလည္းျပီးေရာ

လမ္းခြဲသြားၾကေရာ

က်ေနာ္က

ဆုိပါေတာ့။

သူစားတဲ့

ထမင္းဘုိးပါ

အဲဒီလူကုိၾကည့္ျပီး

ေရာရွင္းေပးလုိက္ျပီး

ဧရာမဆြဲၾကိဳးႀကီးကုိ

ဘာေၾကာင့္

ဆြဲထားပါလိမ့္ ဆုိျပီးေတြးမိတာ ကလြဲ လို႕ က်ေနာ္လည္း ဘာမွ မစပ္စုမိပါဘူးဗ်ာ။ ဒီလိုနဲ႕

ေနာက္ေလးငါးလေလာက္ၾကာေတာ့

က်ေနာ့္အေမဆုံးပါေလေရာ

။

အေမအသုဘ

ေျမက်ဘုိ႕ အစစအရာရာ က်ေနာ္ပဲလုိက္လုပ္ရတာဆုိေတာ့ ၾကံေတာကုိ ေရာက္ရတာေပါ့ ဗ်ာ။ မီးသျဂိဳဟ္စက္ထဲ

မေရာက္ခင္

အသုဘရွဳျပင္ဆင္ဘို႕

အခန္းကလည္း

ဗြီအင ုိ ္ပီ

ရွယ္

နဲ႕

ရုိးရုိးသာမာန္ ခြဲထားေသးတယ္ဆိုေတာ့ လိုင္းဝင္ဘို႕ ဟုိစံုစမ္းဒီစံုစမ္းလုပ္ရျပန္ေရာ ။ ဒီမွာတင္ သီးသန္႕ရွယ္ခန္း

ရဘို႕အတြက္

သုႆန္

အရာရွိ

တာဝန္ခံခြဲမွဴးကို

ေတြ႕ရမယ္တဲ့ဗ်ာ။

က်ေနာ္လည္း လမ္းလွမ္းမီရာစုံစမ္းျပီး တာဝန္ခံအရာရွိ ဆုိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္အခန္းထဲလည္း ေရာက္ ေရာ အရာရွိစားပြဲမွာ မိန္႕မိန္႕ႀကီးထုိင္ေနတာတဲ ့ပုဂၢိဳလ္က တျခားသူ မဟုတ္ပါပဲလားဗ်ာ ။က်ေနာ္နဲ႕ ဝါးခယ္မထမင္းဆုိင္မွာ ဧရာမဆြဲၾကိဳးႀကီးနဲ႕

ေဘာလံုးပြဲအေၾကာင္းေလကန္ျပီး

ထမင္းတနပ္ဘုိး

ရွင္းေပးခဲ့ဘူးတဲ့

ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေနသဗ်ာ။ေမာင္မင္းႀကီးသားေကာင္းမွဳနဲ႕

ေငြကုန္ေၾကးက်

မမ်ားလွပဲ တကယ့္ရွယ္ဆုိတဲ့ ဗြီအုိင္ပီ အသုဘအခန္းက်ယ္ႀကီးေရာ ။ ဧရာမပန္းေခြေတြနဲ႕ေရာ အေမ့ရုပ္ကလာပ္ကို

ျပင္ႏုိင္ခဲ့တယ္ဗ်ဳိ႕။ျမန္မာျပည္မွာ

အရာ

ေရာက္တဲ့ အသိမိတ္ေဆြ မရွိ

၊ေငြမရွိလို႕ကေတာ့ ေသလမ္းေတာင္ မေျဖာင့္ဘူးဗ်ဳိ႕ ။ ေအာ္။ က်ေနာ္က မီးသျဂိဳဟ္စက္အေၾကာင္းတု႕ိ သခ်ဳိင္းအေၾကာင္းတုိ႕ဘယ္လိုလုပ္ သိေန တာလဲ ဟုတ္လား။

က်ေနာ္ကလည္း

ၾကံေတာ့အေၾကာင္း ေက်ာင္းေနဖက္

ၾကံဳလုိက္မွျဖင့္

ေပါက္ေပါက္ရွာရွာခ်ည္းပဲ

က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္သိတယ္ဗ်။

သူငယ္ခ်င္း

ေအးလြင္ရဲ႕

ညီဝမ္းကြဲ

မဟုတ္လား။

သိရတဲ့အေၾကာင္းကလည္း တေယာက္

က်ေနာ့္

ၾကံေတာသုႆန္ထဲက

မိန္းကေလးတေယာက္ကုိ ခိုးေျပးတုန္းကေပါ့။ ေအးလြင္ညီနံမည္က ျမင့္လြင္တဲ့ ။အသက္က ရွိလွ ႏွစ္ဆယ္ေပါ့။

သူ႕မိဘ

ေတြက

သေဖာ့ေတာသုႆန္ကို

သြားတဲ့

လမ္းထိပ္မွာ

သံျဖဴလုပ္ငန္းလုပ္တယ္။အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္ေက်ာင္းဆရာဘဝဗ်။ တေန႕ေတာ့

ေအးလြင္က

က်ေနာ့္အိမ္ကို

အေရးတၾကီးအေမာတေကာ

ေပါက္ခ်လာျပီး

“

ေဟ့ေကာင္ ၊ သက္ခိုင္ ၊ ငါ့ညီ မိန္းမခိုးလာလို႕ မင္းလိုက္ျပီး ကူညီပါအံုး “တဲ့ ။က်ေနာ္လည္း သူေျပာတာ

ဘူးလံုးနားမထြင္းျဖစ္ေနတာနဲ႕

“

ဟ၊

မင္းညီ

http://www.mindin.info/

ခိုးတဲ့

မိန္းမက

ငါ့ႀကီးေတာ္

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

134

ျဖစ္ေနလို႕လား၊ ငါနဲ႕ ဘာဆုိင္လုိ႕တုန္း “ ဆုိေတာ့ “ မဟုတ္ဘူးကြ။ သူခိုးလာတဲ့ မိန္းခေလး က ၾကံေတာသုႆန္ထဲက ေျပာင္းကုန္ပါျပီ။

“

လို႕လုပ္ျပန္ေရာ။

က်ေနာ္က

ၾကံေတာသုႆန္ထဲေနလည္း

“ေဟ့ေကာင္ရာ

လူပါပဲ။

၊

ေခတ္ေတြ

အဆင့္အတန္းေတြဘာေတြ

လုပ္မေနပါနဲ႕“ ဆုိေတာ့ ေအးလြင္က “ေအးကြာ။ ငါ့ဦးေလး သူ႕အေဖကေတာ့ သေဘာမတူ ဘူး။

ငါ့အေဒၚကေတာ့ သူ႕သားမ်က္ႏွာငယ္မွာ စိတ္ဆင္းရဲမွာစုိးလုိ႕ အေျခအေနသြားၾကည့္ ေပးေစခ်င္ သတဲ့ ၊ ၾကံေတာထဲကုိ ငါတေယာက္တည္းလည္း မသြားရဲတာဘူး၊ပုိဆုိးတာက ေကာင္မေလး အကိုေတြက ၾကံေတာသုႆန္ထဲမွာ လူမိုက္ေတြ တဲ့ ။ ဒီလုိနဲ႕ က်ေနာ္လည္း ေအးလြင္ေခၚလာပါသြားေရာ ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ ေအးလြင့္အေဒၚေပးလုိက္ တဲ့ မျမင္ဘူးေသးတဲ့

ေခၽြးမေလာင္းေလးအတြက္

ထမိန္ထုတ္ေလးကုိ

ေအးလြင္နဲ႕

က်ေနာ္

တေယာက္တလွည့္ ဆြဲရင္း ေပါ့။ၾကံေတာလည္း ေရာက္ေရာ ေအးလြင့္ညီ ျမင့္လြင္ရွိမဲ့ေနရာ ကို ဟုိေမးဒီေမးေလွ်ာက္ေမးရေတာ့တာေပါ့။

ေမးရတာလည္း

ခပ္ေၾကာက္ေၾကာက္ဗ်ာ။

ၾကံေတာဆုိတဲ့ ေနရာက ဖဲဝိုင္း ၊အရက္ပုန္း ၊ဘိန္းျဖဴ ၊ဘိန္းမဲ အကုန္ရတဲ့ ေနရာဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ကို ဟုိထင္ဒီထင္ျဖစ္မွာ ေၾကာက္ရတယ္ေလ။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့

ၾကံေတာထဲက

သေဘာေကာင္းတဲ့

လမ္းညႊန္သူတေယာက္နဲ႕

ေတြ႕ျပီး

ဟုိနားက ခြက္ကုန္း၊ ဒီဖက္က စ႑ာလကုန္း ဘာညာဆုိျပီး လမ္းညႊန္လို္က္တာ ျမင့္လြင့္ ရွိေနတဲ့ တဲကုိေရာက္ေရာ ဆုိပါေတာ့။တဲေရွ႕လည္း ေရာက္ေရာ မေယာင္မလည္ ျဖတ္ေလွ်ာက္ေနတုန္း

မ်က္ႏွာထားခပ္တင္းတင္း နဲ႕ အသက္သံုးဆယ္ေလာက္ ရွိတဲ့ လူတေယာက္ထြက္လာျပီး “ ဘာကိစၥလဲ “ တဲ့ ။ က်ေနာ္လည္း မ်က္ႏွာခ်ဳိေလးနဲ႕ “ ေအာ္ ၊ က်ေနာ့္ညီေလး တေယာက္ မိန္းမခိုးသြားတယ္ ဆိုလုိ႕ မိသားဖသားပီပီ ျပန္အပ္ရေအာင္ တုိင္ပင္ခ်င္လုိ႕ လာရွာတာပါ ခင္ဗ်ာ “လုိ႕လည္း

ေျပာလုိက္ေရာ

“

အဲဒါ

က်ဳပ္ညီမပဲ

၊

တဲထဲမွာ

ရွိတယ္

“

ဆိုျပီး

လမ္းမဖက္ထြက္သြားပါေလရာ။ တဲအျပင္ကေန ေအးလြင္က အသံျပဳလုိက္ေတာ့ ေမာင္မင္းႀကီးသား ေမာင္ျမင့္လြင္ ထြက္လာ

ပါေလေရာ ။ျမင့္လြင္က စုိးရိမ္ေၾကာက္လန္႕ေနတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႕ “ ကိုႀကီးရာ ၊ က်ေနာ္တုိ႕ခ်စ္ျခင္း ကို မခြဲပါနဲ႕

၊က်ေနာ္သူ႕ကို တကယ္ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ

ေမတၱာရွိတာပါ

“တဲ့ ။ေအးလြင္က ဘာမွ

ျပန္မေျပာႏိုင္တာနဲ႕ က်ေနာ္လည္း “ေဟ့ေကာင္၊ အလြမ္းသယ္မေနနဲ႕ ။ မခြဲခ်င္လို႕ ထမိန္ ထုတ္ထမ္းျပီးလာပုိ႕တာ ။ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းအမ်ဳိးသမီးကို ငါတုိ႕ ျမင္ခ်င္တယ္။ ဒါမွ မင္းအေမ ကို အက်ဳိးအေၾကာင္းျပန္ေျပာႏိုင္မွာ “ ဆုိျပီး ဝင္တြန္းရေတာ့တေပါ့ဗ်ာ။ဒီေတာ့ ျမင့္လြင္ဆုိတဲ့ ငတံုးက တဲထဲဝင္ၾကည့္ေလတဲ့

။ဒါနဲ႕

က်ေနာ္လည္း

“မင္းကြာ

၊

ဒို႕က

မ်က္ႏွာေျပာင္တုိက္ျပီး

ႏြားပြဲစားလိုဝင္ၾကည့္လုိ႕ ဘယ္ေကာင္းပါ့မလဲ၊ ဒီလုိလုပ္ မင္းအမ်ဳိးသမီးကို အဝတ္အစားလဲျပီး ၾကံေတာအျပင္ဖက္ကို လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့ ၊တုိ႕က အေဝးကပဲ အေျခအေန မေယာင္မလည္ ၾကည့္လုိက္မယ္ ဆုိေတာ့မွ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ဒါဆုိ အကိုတို႕မီးသျဂိဳဟ္စက္နားက ေစာင့္ေန ၊ က်ေနာ္တို႕ ထြက္လာခဲ့မယ္ဆုိျပီး တဲထဲ ျပန္ဝင္သြားေရာဗ်ာ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

135

ေအးေလ ။ က်ေနာ္တုိ႕လည္း သူေျပာသလို မီးသျဂိဳဟ္စက္နား​းက သြားေစာင့္ရေတာ့တာေပါ့ ။ အေရးထဲ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဗ်ာ။ မိုးကခပ္ဖြဲဖြဲရြာခ်လုိက္ေတာ့ ေအးလြင္နဲ႕က်ေနာ္တကုိယ္လံုး စိုျပီး ၾကြက္စုပ္ပံုစံနဲ႕ သျဂိဳဟ္စက္ေဘးမွာ ရပ္ေနတာကို က်ေနာ့္ေက်ာင္းက ဆရာ ဆရာမ တသုိက္ အသုဘလာပို႕လာပို႕တာနဲ႕ တုိးပါေလေရာ။အသုေခါင္းေပၚတင္တဲ့ ထမင္းထုပ္ေတြ ၊ ပန္းေခြေတြ စြန္႕ပစ္တဲ့ေနရာမွာ

ခပ္ကုပ္ကုပ္ထုိင္ေနတဲ့

က်ေနာ္တုိ႕ကိုၾကည့္ျပီး

ျပဴးတူးျပဲတဲ

ျဖစ္ကုန္ေတာ့တာပါပဲဗ်ာ။ ဘယ္လိုလုပ္ ရွင္းျပမလဲဗ်ာ။ ထင္ခ်င္သလိုသာထင္ေပေတာ့ေပါ့။ နာရီဝက္ေလာက္ေနေတာ့မွ

ျမင့္လြင္တုိ႕အတြဲေပါက္ခ်လာတယ္ဗ်။

က်ေနာ္လည္း

ခပ္လွမ္းလွမ္းကေနအကဲခတ္ၾကည့္ရေတာ့တာေပါ့။ ေအာင္မယ္ေလးဗ်ာ။ ျမင့္လြင့္ ခ်ာတိတ္မ က ေျခတဖက္

ဆာတာ

ဆာတာ

ထားပါေတာ့၊ေျခတဖက္ဆာတာ

နဲ႕ပါလားဗ်ာ။

ဆာတာ

ၾကံေတာက

ျဖစ္ေနေတာ့

ခြက္ကုန္းမွာေနတာကေတာ့

ျမင့္လြင့္အေမကုိ

က်ေနာ္ဘယ္လို

ျပန္ေျပာရပါ့မလဲေပါ့။ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဥာဏ္ႀကီးရွင္ က်ေနာ္လည္း ဘာမွ အၾကံမေပးတတ္ ေတာ့ပဲ ၊

ေအးလြင္ေရ

၊

မင္းအေဒၚကို

မင္းသာၾကည့္ေျပာလိုက္ေပေတာ့။

ငါလည္း

မဆံုးျဖတ္

တတ္ေတာ့ဘူးဆုိျပီး သူ႕အထုတ္ရွဳပ္ကို သူ႕ေခါင္းေပၚ ျပန္တင္ေပးလုိက္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ေအးေလ။ က်ေနာ္ဘယ္လုိရွင္းတတ္မလဲဗ်ာ။ တဖက္ကၾကည့္ေတာ့ မိန္းကေလး တေယာက္နစ္နာေနျပီ၊

ေပါင္းပါသင္းပါဟဲ့ ဆိုျပန္ေတာ့ ေရွ႕ေရးကမေအး ဘယ္ဖက္က ၾကည့္ၾကည့္ ၾကားညွပ္မဲ့ အေပါက္ ႀကီးပဲ မဟုတ္လား။တကယ္ေမတၱာစစ္ ေမတၱာမွန္ ဆုိရင္လည္း သူ႕သေဘာသူေဆာင္ေပေတာ့ ေပါ့ဗ်ာ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ၾကံေတာဇာတ္လမ္းက ငိုအားထက္

136

ဒါတင္မကေသးဘူးဗ်။

ရီအားသန္

ဆုိသလို

က်ေနာ့္ေယာကၡထီးႀကီး

ဆံုးတုန္းကလည္း

ၾကံဳခဲ့ရဘူးတယ္။က်ေနာ့္ေယာကၡထီးႀကီးက

ဖ်ားလို႕

ေဆးရံုတင္ရာကေန ရုတ္တရက္ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ဆံုးသြားတာဗ်ာ။ ဟုတ္တယ္။ ဒီေန႕ညေနလိုတင္ျပီး ေနာက္ေန႕ညေန ေကာက္ကာငင္ ဆံုးသြား ရွာတာပဲ။ ရွိသည္အ ့ တုိင္း

လုိအပ္သည္မ်ားကို

က်ေနာ္လည္း သားမက္တုိ႕ဝတၱရား

လုိက္လုပ္

ရတာေပါ့ဗ်ာ။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့

ကေလးျမိဳ႕မွာေနတဲ ့သူ႕ညီမမ်ားက သူတို႕အကုိ အေလာင္း မီးသျဂိဳဟ္အမွီလာမယ္ဆုိသဗ်။ သူတို႕ေလယာဥ္ဆုိက္မဲ့ ေန႕နဲ႕ အခ်ိန္ကလည္း အသုဘခ်မဲ့ ေန႕၊အခ်ိန္နဲ႕ တုိက္ေနျပန္ပါေရာ။ ဒါနဲ႕ က်ေနာ့္မွာ ညေနသံုးနာရီခြဲေလာက္အထိ ေယာကၡထီး ႀကီး အေလာင္းကို မီးသျဂိဳဟ္စက္ထဲ

မသြင္းႏိုင္ပဲ သုႆန္ဝန္ထမ္းနဲ႕ နားလည္မွဳ ယူျပီး အသုဘ ပုိ႕တဲ့ သူေတြ ျပန္ကုန္တဲ့ အထိ အေလာင္းေဘးမွာ ရပ္ေစာင့္ေနရတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီမွာတင္ဗ်ာ။

အသက္သံုးဆယ္ေက်ာ္ အမ်ဳိးသမီးတေယာက္ အူယားဖားယား ေျပးလာျပီး

အေလာင္းေပၚ မ်က္ႏွာအပ္ျပီး အမေလး အေမရဲ႕ သမီးကုိ မေစာင့္ေတာ့ဘူးလား လို႕ ေျပာေျပာ ဆုိဆုိ

အသံက်ယ္ၾကီးနဲ႕

ငိုပါေလေရာဗ်ာ။

က်ေနာ္လည္း

ေၾကာင္အန္းအန္းနဲ႕

ဘယ္နဲ႕

ငါ့ေယာကၡထီးႀကီးက ေသကာမွ ဘယ့္ႏွယ့္မိန္းမဘဝ ေျပာင္းသြားရပါလိမ့္ေပါ့။ ေအာ္။

က်ေနာ္က

ဘယ္လိုလုပ္တားမလဲဗ်။

က်ေနာ္က

အဲဒီမိန္းမကို

ရုတ္တရက္ဆုိေတာ့

ေယာကၡထီးႀကီး ညီမလား ဘာလား မွတ္တာေပါ့။ တမီးနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွိမွ ငိုခ်င္း ခ်ေနတဲ့ အမဟာ အေလာင္းထိပ္မွာ ကပ္ထားတဲ့ စကၠဴကဒ္ျပားက စာကုိ ရုတ္တရက္ ဖတ္မိျပီး ..” ဟင္

၊

ဦးၾကည္

တဲ့၊အေမ့အေလာင္း

ဟုတ္ဘူး“

ဆိုျပီး

ရွက္ကုိးရွက္ကန္းနဲ႕

ထြက္သြားေရာဗ်ာ။တကယ္ပါပဲ ဗ်ာ။ အေလာင္းေဘးနားမွာ အသင့္အေနအထား ရွိေနတဲ့ က်ေနာ့္ ဇနီးဖက္က

ေဆြေတာ္

မ်ဳိးေတာ္

ေတြလည္း

မ်က္ရည္ေတြၾကားထဲကေန

ဣေျႏၵမဆည္ႏိုင္ၾကေတာ့ပဲ ျပံဳးစိစိျဖစ္ ကုန္ၾကေတာ့တာပဲဗ်ဳိ႕။ ကဲ ဒီေလာက္ေပါက္ေပါက္ရွာရွာေတြ ၾကံဳရမွေတာ့ ၾကံေတာအေၾကာင္း ၊သုႆန္အေၾကာင္း ၊မီးသျဂိဳဟ္စက္အေၾကာင္း က်ေနာ္သိေနတာ ဘာဆန္းသလဲဗ်ာ။ ေအာ္ … ။ ဘန္ေကာက္သြား တဲ့အေၾကာင္းေျပာပါ့မယ္

ဆုိကာမွ

ၾကံေတာဖက္ေရာက္ေနျပန္ျပီဗ်ာ။

လွည့္လိုက္ ၾကအံုးစုိ႕ေနာ္ ။ (ဆက္လက္ ေရးသားပါဦးမည္။)

http://www.mindin.info/

ဘန္ေကာက္ဖက္

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

137

၈၂။ နတ္မိမယ္တုိ႕ေပ်ာ္စံရာ ။

ဘန္ေကာက္သြားဘို႕ဆုိတာလည္း

သိပ္ခက္လွတယ္

မဟုတ္ပါဘူး။

ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္က

လိုလိုမယ္မယ္ သံုးႏိုင္ေအာင္ဆုိျပီး ၾကိဳလုပ္ထားတာ အဆင္သင့္ရွိပါတယ္။သြားခါနီးမွ ၾကည့္ လိုက္ေတာ့

သက္တမ္းကုန္ေနလို႕

သက္တမ္းတိုးရမယ္ဆိုေတာ့လည္း

အန္တီဆယ္ဟာ

အထူးတပ္ဖြဲ႕ အက္စ္ဘီက ဗိုလ္မွဴးႀကီး ဗဟိန္း နဲ႕ သိပ္ရင္းႏွီးေနေတာ့ ဗုိလ္မွဴးႀကီးဗဟိန္း ရံုးခန္းကုိ တေခါက္သြားလုိက္ရံုနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းျပီးေရာ ဆုိပါေတာ့။အန္တီဆယ္နဲ႕ ဗုိလ္မွဴး ႀကီး ဗဟိန္းက သတုိ႕သမီး

ရင္းႏွီးဆုိ ဝတ္ဘုိ႕

အဲဒီရက္ပုိင္းေတြတုန္းက စိန္ထည္တခ်ဳိ႕

ဗုိလ္မွဴးႀကီးဗဟိန္းရဲ႕သမီး

အန္တီဆယ္သြားပို႕ေတာ့

မဂၤလာေဆာင္မွာ

က်ေနာ္ပါသြားေသး

တယ္

ေလ။အဲဒီ စိန္ ထည္ေတြကို ဝယ္ေလသလား ။ ငွားေလသလားေတာ့ က်ေနာ္လည္း ေသခ်ာ မသိဘူးဗ်။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

138

ခရီးထြက္ဘို႕ သံုးေလးရက္ေလာက္အလိုမွာ အန္တီဆယ္ဟာ က်ေနာ့္ကုိ အကူ အညီတခု ေတာင္းလာျပန္ပါတယ္။အဲဒါကေတာ့ တရုတ္ျပည္ကေန သူတင္သြင္းလာတဲ့ ဘိလပ္ေျမေတြ ထား စရာေနရာမရွိလို႕ ဂိုေဒါင္ရွာေပးပါအံုး တဲ့ ။ ေအးဗ်။ ထူးထူးဆန္းဆန္းက အဲဒီအခ်ိန္က ျမန္မာ

တျပည္လံုးက လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ေစ်းသက္သာတယ္၊ အျမတ္က်န္တယ္ဆိုျပီး တရုတ္ ဘိလပ္ ေျမေတြ

အျပိဳင္အဆိုင္သြင္းလုိက္ၾကတာ

ဘိလပ္ေျမထားစရာဂုိေဒါင္ေတာင္

ရန္ကုန္

မွာ

ရွာမရတဲ့အထိ္ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဗ်။ အမွန္ေတာ့ အန္တီဆယ္ဟာ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီး ဦးေစာ ထြန္းနဲ႕ညွိျပီး

ဘိလပ္ေျမသြင္းလာတာပါ။

ဘိလပ္ေျမေတြ

ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္းေရာက္မွ

ဘာ

အဆင္မေျပျဖစ္တယ္ မေျပာတတ္ဘူး။ က်ေနာ့္ကုိထားစရာဂိုေဒါင္ အပူတျပင္း ရွာခုိင္း ေတာ့ တာပါပဲ။ အင္းေလ။ ဘိလပ္ေျမအိပ္ေတြ သုိေလွာင္စရာ မရွိလို႕ သေဘာၤေပၚမွာ ဆက္ ထားရင္ ရက္လြန္ေၾကးနဲ႕ မြဲသြားမွာေပါ့။ ……………………….

ဒါနဲ႕

က်ေနာ္လည္း

ဘိလပ္ေျမအိပ္ေတြကုိ

ယာယီဂုိေဒါင္တလံုးေဆာက္ျပီးလက္ခံထား

က်ေနာ့္ေဆာက္လုပ္ေရး

လုိက္ရပါတယ္။

လုပ္ငန္းခြင္တခုထဲမွာ

တကယ္ေတာ့

အန္တီဆယ္ဟာ

စီးပြားေရး အကြက္ျမင္တယ္လို႕ ဆုိရပါလိမ့္မယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။မၾကာခင္ ေဆာက္ေတာ့မဲ့ ျမန္မာ့အမ်ဳိးသမီး

စီးပြားေရး

စြမ္းေဆာင္ရွင္မ်ားအသင္းအတြက္

လိုအပ္တဲ့

ဘိလပ္ေျမက

အိတ္ေရသိန္းခ်ီေနတာ မဟုတ္လား။ဒါေၾကာင့္ သူက က်ေနာ့္ကို မင္းလုိတဲ့ေနရာမွာ သံုးခ်င္ ရင္လည္း သံုးလုိက္လုိ႕ေတာင္ လိမ္လိမ္မာမာ စကားဦးသန္းထားေသးဗ်ာ။ အဲဒီ အန္တီဆယ္

အပ္ထားခဲ့တဲ့ ဘိလပ္ေျမအိပ္ ေလးေထာင္ဟာ က်ေနာ့္ ေအာင္ျမင္မွဳေတြကုိ ေျမျမွဳပ္ သျဂၤဳဟ္ ရာမွာ သံုးတဲ့ ဘိလပ္ေျမေတြ ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္ ။ ဘယ္လုိျဖစ္သြားတာတုန္း ဟုတ္လား။ အဲဒါကို မေျပာခင္ က်ေနာ့္ ကုမၸဏီဖြဲ႕စည္းပံုေလးကို ေျပာ ထားမွ ဇာတ္ရည္လည္ မယ္ထင္ပါရဲ႕ ။ က်ေနာ့္ကုမၸဏီမွာ က်ေနာ္က မန္းေနဂ်င္း ဒါရိုက္တာေပါ့။ဒါရုိက္တာ အဖြဲ႕ဝင္ သံုးေယာက္ရွိ ေလရဲ႕။ဦးလွျမင့္ဆိုတာ

လက္ပံတန္းဇာတိ။

အထက္တန္းေက်ာင္းဆရာ

http://www.mindin.info/

လူထြက္၊

သူက

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ရဟတ္ယာဥ္ပ်က္က်ျပီး

139

ကြယ္လြန္သြားရွာတဲ့

၊နဝတ

အတြင္းေရးမွဴး(၂)ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး

တင္ဦးရဲ႕ ညီအရင္း ။ ကိုလွျမင့္ဟာ က်ေနာ့္ထက္ ေလးငါးေျခာက္ႏွစ္ေလာက္ ၾကီးပါလိမ့္ မယ္။ သူဟာ ဘီအီးဒီတက္ေနကတည္းက ဖဲဝါသနာႀကီးလြန္းလို႕ စာေမးပြဲတဘုန္းဘုန္း က်ေန ခဲ့သတဲ့

။က်ေနာ့္တုိ႕လွဳိင္ျမိဳ႕နယ္က နံမည္ႀကီး ဖဲသမား ေက်ာ္ဦး နဲ႕ အဖြဲ႕ေတြေပါ့ဗ်ာ။ အမွန္ ေတာ့ ကိုလွျမင့္ကို ကုမၸဏီထဲမွာ နံမည္ထည့္ထားတာဟာ လုိလို မယ္မယ္ ဝိတ္သံုး ရ ေအာင္သာ ထည့္ထားတာ ၊ သူ႕အစုရွယ္ယာေငြ တျပားမွ မပါပါဘူး။ ကိုလွျမင့္ရဲ႕ ထူးျခားခ်က္က ဒီလူဟာ အလုပ္တခုကို ဘယ္ေတာ့မွ စြဲစြဲျမဲျမဲ မလုပ္တတ္ဘူး။ သူအားသန္တာက အမွဳပြဲစားပဲ။ဘယ္ျပႆနာဆို ဘယ္ေလာက္ေပး ၊ သူ႕အကိုနံမည္ေျပာျပီး လိုက္ရွင္းမယ္။ ဘယ္ပါမစ္လုိခ်င္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေပး သူ႕အကိုနံမည္နဲ႕ လိုက္လုပ္ေပးမယ္။

က်ေနာ္က သူ႕ကို ဣေျႏၵရရ ဂြင္ႀကီးႀကီး တဂြင္ႏွစ္ဂြင္ ဖန္ျပီး ေနဘို႕ေျပာလည္း နားမဝင္ဘူးဗ်။ ခက္တာက သူဟာ အရက္ေသာက္ရင္ ဘီအီးအရက္ျဖဴကလြဲလို႕က်န္တဲ့ အရက္ကို မ်ဳိမက် ဘူးထင္ပါရဲ႕ ။ဘီအီးမွ ဘီအီး ။ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ အရက္တုိက္တုိက္ မေသာက္ ဘူး။ ပုိဆိုးတာက

ကုိလွျမင့္ဟာ

အဝတ္အစားဘုိသီဖတ္သီနဲ႕

လူရုိေသရွင္ရုိေသျဖစ္ေအာင္

မေန

တတ္ဘူးဗ်ာ။ ကိုလွျမင့္ ဘီအီးၾကိဳက္ပံုနဲ႕ ဝတ္ပံုစားပံု ၊လုပ္ပံုကိုင္ပံု ဟန္မက်ပံုမ်ား ၾကံဳတုန္းေျပာ လုိက္ရ အံုးမယ္။ ထုိင္ဝမ္ကလာ စီးပြားေရးအဖြဲ႕အဖြဲ႕တဖြဲ႕နဲ႕ ကုန္းျမင့္သာယာ ေရွ႕တည့္တည့္က စား ေသာက္ဆုိင္မွာ လုပ္ငန္းကိစၥညွိတုန္းကေပါ့ဗ်ာ။ ဟုတ္တယ္ဗ်။ ထိုင္ဝမ္သံရံုးသာ ဗမာျပည္မွာ မရွိတာ ထုိင္ဝမ္က စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ တခ်ဳိ႕ေတာ့ သူ႕နည္းသူ႕ဟန္နဲ႕လာေနၾကတာပါပဲ။ အဲဒီပြဲမွာ ထိုင္ဝမ္ဖက္က ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံဘို႕ကမ္းလွမ္းမွာဆုိေတာ့ ကိုလွျမင့္ကုိ က်ေနာ္က “ခင္ဗ်ား ည

ရွစ္နာရီတိတိ

အေရာက္လာပါ။

ညီအရင္းကိုယ္တုိင္ပါလိမ့္မယ္

“လို႕

ထုိင္ဝမ္ဧည့္သည္ေတြ

က်ေနာ္ေျပာထားတဲ့

ေျပာထားခဲ့တယ္ဗ်ာ။ေျပာခဲ့တုန္းကေတာ့ ထုိငဝ ္ မ္အဖြဲ႕

ကို

ရဲ႕

ခ်ိန္းထားတဲ့ေန႕

မွာ

အေၾကာင္း

ေခါင္းေလးတျငိမ့္ျငိမ့္ပါပဲ။

ဧည့္သည္ခုႏွစ္ေယာက္ေလာက္နဲ႕

အတြင္းေရးမွဴး(၂)

အာေပါက္မတတ္

က်ေနာ္တို႕အဖြဲ႕သံုးေလးေယာက္

စုစုေပါင္း

ဆယ္ေယာက္ေလာက္ဟာ စားစရာေသာက္စရာေတြ မွာျပီး ကိုလွျမင့္ကို ရွစ္နာရီကတည္းက ထုိင္ေစာင့္လုိက္တာ

ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက

ေပၚမလာဘူးဗ်ဳိ႕။က်ေနာ္လည္း

ဧည့္သည္ေတြကို

ကိုလွျမင့္ လာမွာေသခ်ာတဲ့အေၾကာင္း ၊ သည္းခံေစာင့္ဘုိ႕ မ်က္ႏွာပူပူနဲ႕ ထိုင္ဝမ္ဧည့္သည္ ေတြကုိ ေတာင္းပန္ထားရတာေပါ့ဗ်ာ။ ဆယ္နာရီလည္း ထုိးခါနီးေရာ ကိုေတာ္ေခ်ာက ဖုန္းဆက္လာသဗ်။ သူ႕ကို စစ္တပ္လံုျခံဳေရးက မသကာၤလုိ႕ ဖမ္းထားလို႕ ဆုိပဲ ။ေကာင္းဗ်ာ။ က်ေနာ္လည္း ဖမ္းထားတဲ့ေနရာကို ေမးလုိက္ ေတာ့ က်ေနာ္တို႕ထုိ္င္ေနတဲ့

စားေသာက္ဆုိင္နဲ႕

ေရွ႕တည့္တည့္က

ဂိတ္မွာတဲ့ဗ်ား။

http://www.mindin.info/

ကုန္းျမင့္သာယာ

လံုျခံဳ

ေရး

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

140

က်ေနာ္လည္း ဆုိင္အျပင္ထြက္ ကားလမ္းကူးျပီး လံုျခံဳေရးဂိတ္ကုိ အက်ဳိးအေၾကာင္း ေမး ေတာ့ ကိုလွျမင့္ဟာ

မူးမူးနဲ႕

ကုန္းျမင့္သာယာက

လံုျခံဳေရးဂိတ္ကုိ

က်ေနာ္တုိ႕နဲ႕

ခ်ိန္းထား

တဲ့

စားေသာက္ဆိုင္မွတ္ျပီး ဝင္သြားရာက ျပႆနာ စတာတဲ့ဗ်ာ။ သူ႕ကို ဖမ္းျပီး စစ္လား ေဆး လား လုပ္ေတာ့ သူဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦးရဲ႕ ညီပါလို႕ ေျဖရွင္းခ်က္လည္းေပးေရာ သူ႕ပံုစံကုိ ၾကည့္ျပီး

ပုိျပီး မယုံ သကာၤျဖစ္ ေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ေအးေလ။ ပါးစပ္က ဘီအီးနံ႕ တေထာင္း ေထာင္းထျပီး ဝတ္ ထားတဲ့ အက်ီ ကလည္း ေၾကမြ စြန္းထင္းေနေလေတာ့ မယံုတဲ့သူ အျပစ္ ေတာ့ မဟုတ္ ဘူးဗ်ဳိ႕။ေနာက္ဆံုး ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦးရဲ႕ ကိုယ္ေရးအရာရွိ ဗိုလ္ႀကီးစုိးႏုိင္ ကုိလွမ္းဆက္ မွပဲ ကိစၥျပီးသြားေရာ ဆုိပါစုိ႕။

ဒါမ်ဳိးက ဒီတပြဲတင္မကပါဘူး။ တကယ့္ပြဲႀကီး ပြဲေကာင္းတည္လို္က္ရင္ ကုိလွျမင့္က ဒီအခ်ဳိး ႀကီး ခ်ဳိးသဗ်။က်ေနာ္က

ဂြင္ႀကီးႀကီး

ဖန္မယ္လုပ္လိုက္

၊သူက

ေပါက္ကရလုပ္လုိက္နဲ႕

ပါပဲ။

က်ေနာ္အလုပ္မျဖစ္ေအာင္ တမင္တကာ ဒီအခ်ဳိးခ်ဳိးေနတာေတာ့ မဟုတ္ ဘူးဗ်။ အားမနာ

တမ္းေျပာရရင္ ကိုလွျမင့္ဟာ ကေလကေခ်စိတ္ မကုန္ဘူးဗ်။တကယ္ဆို ကိုေတဇတို႕ ရသြား တဲ့ ဆိုဗီယက္ကေန ျမန္မာျပည္ကို လက္နက္သြင္းဘုိ႕ ကိစၥမ်ဳိးမွာ က်ေနာ္ တုိ႕အုပ္စု ရႏုိင္ တာေပါ့။ ဟုတ္တယ္။ ရုရွကုိ လက္နက္ဝယ္ဘုိ႕ စျပီးသြားတာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ဦးပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္က ရုရွ စစ္သံမွဴးႀကီးဟာ

ဗိုလ္မွဴးႀကီးသာဝင္းဗ်။ေအာ္

..

ဗိုလ္မွဴးႀကီးသာဝင္းနဲ႕

လည္း

ခ်ိတ္ဘို႕မခက္ပါဘူးဗ်ာ ။ သူ႕သားမက္တေယာက္လံုး က်ေနာ့္ ကုမၸဏီမွာ ရွိေန တယ္ေလ။ …………………………………………… ဟုတ္ပါတယ္

။ဒါရိုက္တာ

အဖြဲ႕ဝင္ေနာက္တေယာက္က

ကိုျမင့္ေဌးေပါ့ဗ်ာ။

ကိုျမင့္ေဌးနဲ႕

က်ေနာ္က ေထာင္ထဲမွာ သိလာတာဗ်ာ။ သူက ျပည္တြင္းေရေၾကာင္းမွာ လက္မွတ္စစ္လုပ္ရင္း

အမွဳျဖစ္ျပီး ေထာင္က် လာတာ ဆို ပါေတာ့။ တနသာၤရီတုိင္း ျငိမ္ဝပ္ပိျပားေရး ဥကၠ႒လုပ္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္မွဴးႀကီး သာဝင္း ဟာ သူ႕ ေယာကၡမေပါ့ဗ်ာ ။ဘယ္လုိဘယ္ပံု အမွဳျဖစ္လာသလဲေတာ့ မေမးမိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ ။ အမွဳတြဲေတြက ဆယ္ေယာက္ေက်ာ္ဆုိေတာ့ ဗိုလ္မွဴးႀကီးသာဝင္း လည္း

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) မကယ္ႏုိင္ဘူးထင္ပါ ဥကၠ႒သမီးနဲ႕ ေယာကၡမ

141

ရဲ႕။ကိုျမင့္ေဌးဟာ

ျပည္တြင္းသေဘာၤလက္မွတ္စစ္

ဘဝကေန

တဝတ

ဖူးစာဆံုလို႕မွ မၾကာခင္ ေထာင္က်ခဲ့တာဆုိေတာ့ ေထာင္ကအထြက္မွာ အသိုင္းအဝိုင္းၾကား

မွာ

မ်က္ႏွာငယ္ေနရတဲ့အခ်ိ​ိန္

သူ႕

က်ေနာ့္ဆီေပါက္ခ်လာျပီး

အလုပ္ေတာင္းရာက က်ေနာ့္ ကုမၸဏီမွ ဒါရုိက္တာ ျဖစ္လာေတာ့တာပါပဲဗ်ာ။ သူ႕ရွယ္ယာလား ။ တျပားမွ မပါေၾကာင္းပါဗ်ာ။က်ေနာ့္ဆင္လံုးထြင္လံုးေတြနဲ႕ ဒါရုိက္တာ ျဖစ္လာတယ္ ေျပာၾက ပါစုိ႕ဗ်ာ။ အင္း ၊ေနာက္ဆံုးတေယာက္ကေတာ့ ေနာက္ပုိင္းမွာ က်ေနာ္နဲ႕ မဟာရန္သူေတာ္ ျဖစ္လာမ့ဲ မစၥတာကူးမားပါပဲဗ်ာ။

သူက

ဒလျမိဳ႕နယ္ဖက္က

ျမန္မာျပည္ေပါက္စစ္စစ္ျဖစ္ေပမဲ့ သေဘာၤသားအျဖစ္

သူ႕နာမည္ကို

ဇာတိလုိ႕ေျပာတယ္။ မစၥတာ

အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာလုပ္ခဲ့ဘူးတယ္

တပ္ေခၚမွ

ဆုိပါတယ္။

ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ပါ။ ၾကိဳက္သဗ်။သူက

သေဘာၤအင္ဂ်င္နီယာ

chief အဆင့္နဲ႕ လုပ္ေနရာက ျမန္မာျပည္မွာ အုိးမကြာ အိမ္မကြာ စီးပြားေရးလုပ္ခ်င္တယ္ ဆုိျပီး က်ေနာ့္ရံုးက

မန္ေနဂ်ာ

ဦးဝင္းေဖကတဆင့္

မိတ္ဆက္ေပးရာက

က်ေနာ့္

ကုမၸဏီထဲကုိ

ေရာက္လာတဲ့သူပါ။ကုမၸဏီအစုရွယ္ယာဝင္ေငြ အျဖစ္ သူ႕ေငြ သိန္းသံုးဆယ္ပါပါတယ္။ ဒီေငြ သိန္းသံုးဆယ္ဟာလည္း က်ေနာ့္လက္ထဲကို ထည့္တာမဟုတ္ပါဘူး ။ သူကုမၸဏီထဲကိုဝင္လာ ေတာ့မဲ့အခ်ိန္မွာ

လမ္းငါးဆယ္ကုိရံုးခန္းေျပာင္းမ့ဲ

အခ်ိန္နဲ႕

တုိ္က္ဆိုင္ေနတာေၾကာင့္

ရံုးခန္း

ေျပာင္းစားရိတ္ကို သူက က်ခံတာနဲ႕ ဒါကို အစုရွယ္ယာဝင္ေငြ အျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးခဲ့တာပါ ။ တကယ္ေတာ့ မစၥတာကူးမားဟာ စိတ္ဓာတ္ႏူးညံ့ျပီး လူေတာ္တေယာက္လို႕ သတ္မွတ္လို႕ ရ ပါတယ္။ ဥပဓိရုပ္လည္းေကာင္းပါတယ္။က်ေနာ္သူ႕ကို ကုမၸဏီထဲမွာ ပါဝင္ခြင့္ေပးလုိက္တာ ဟာ ထင္ရာစိုင္းတတ္လြန္းတဲ့

က်ေနာ့္အတြက္

အထိန္းအကြပ္ေလး

ျဖစ္လိုျဖစ္ျငား

ဆုိတဲ့

ရည္

ရြယ္ခ်က္ပါပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မစၥတာကူးမားရဲ႕ ႀကီးစြာေသာ အားနည္းခ်က္ဟာ သူတပါးစကား ကို ယံုလြယ္လက္ခံတတ္ျခင္းနဲ႕ ထားျခင္းပါပဲ။

က်ေနာ့္

တကယ္ေတာ့

အေပၚလႊမ္းမုိးခ်ဳပ္ကိုင္ဖို႕

အဲဒီအခ်ိန္မွာ

မူလကတည္းက

ျမန္မာျပည္စီးပြားေရးေလာကဟာ

ရည္ရြယ္

အလြန္တရာ

ရွဳပ္ေထြးဆန္းျပားလြန္းတာေၾကာင့္ က်ေနာ္လို ေနရာမ်ဳိးစံုမွာ က်င္လည္က်က္စားခဲ့တ့ဲ၊ ေခတ္နဲ႕ အညီ

ဖ်ံက်ေနတဲ့သူ

တေယာက္ကုိ

လႊမ္းမုိးခ်ဳပ္ကုိင္ခ်င္တာဟာ

ေခတ္ကာလက

အေျခအေနမေပးဘူးလို႕ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။ …………………………………………….. ဒီလိုနဲ႕ ၁၉၉၆ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာ က်ေနာ္ဟာ ထုိင္းႏိုင္ငံကုိ အန္တီဆယ္နဲ႕ အတူထြက္ခြာ လာခဲ့ပါတယ္။ တယ္။

အန္တီဆယ္ကေတာ့

စိန္ေတြကုိ

စိန္အေရာင္းအဝယ္နဲ႕လာတာလုိ႕သူ႕စကားအရ

ဘယ္လုိသယ္တယ္

မွတ္မွတ္ရရ

ေလဆိပ္ကုိ

စည္းမထား

တာနဲ႕

၊ဘယ္လိုေရာင္းတယ္ဆုိတာ

က်ေနာ့္ဒါရုိက္တာ

မစၥတာကူးမားဟာ

အဖြဲ႕ေတြလုိက္ပုိ႕ေတာ့

အဆင္သင္ယ ့ ူလာတဲ့

http://www.mindin.info/

သိရပါ

က်ေနာ္မသိပါဘူး။ က်ေနာ္လည္စည္း

အနီေရာင္လည္စီးတခုကို

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

142

ေလဆိ္ပ္အိမ္သာ ထဲမွာ သူကိုယ္တုိင္က်ေနာ့္ကုိ စည္းေႏွာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီ လည္းစည္းဟာ ေသဒဏ္ေပးခံရမဲ့ တရားခံတေယာက္ရဲ႕ လည္ပင္းကို စြပ္လို္က္တဲ့ ၾကိဳးကြင္း ဆုိတာ ေနာက္ပုိင္းမွာ က်ေနာ္သိလာခဲ့ပါတယ္။ ေလယာဥ္ေပၚမွာေတာ့ ေကာ္ဖီခြကထ ္ ဲကို ျငဳပ္ေကာင္းမွဳန္႕ မွားထည့္ျပီး ေသာက္မိတာက လြဲ လို႕ ဘာမွ

ထူးထူးျခားျခား

မရွိလွပဲ

နတ္မိမယ္တုိ႕ေပ်ာ္စံရာလို႕

ေခၚေဝၚသမုဒ္ၾကတဲ့

ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕ေတာ္ကုိ ေရာက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္တည္းခိုတဲ့ ဟုိတယ္က တည္ေန ရာကုိ က်ေနာ္ျပန္မေျပာတတ္တဲ့ Manurah Hotel ပါပဲ။ မြန္ရာဇဝင္ထဲက မႏူဟာ ဘုရင္ရဲ႕ နာမည္မ်ားလားလို႕

က်ေနာ္ေတြးမိပါတယ္။က်ေနာ္ေရာက္တ့ဲအခ်ိန္ဟာ

Manurah

Hotel

ဖြင့္လွစ္တဲ့ဆယ္ႏွစ္ျပည့္ တဲ့အခ်ိန္နဲ႕တုိက္ဆုိင္ေနတာေၾကာင့္ ဟုိတယ္အဝင္ဝမွာ Ten year anniversary ဆုိတဲ့ စာတမ္းႀကီးကုိ ခ်ိတ္ဆြဲထားတာေတြ႕ေနရပါတယ္။ က်ေနာ္ဟုိတယ္ကိုေရာက္ေတာ့

ညမုိးခ်ဳပ္

ခုနွစ္နာရီေလာက္ျဖစ္ေနပါျပီ။အန္တီဆယ္ကေတာ့

ေလဆိပ္မွာလာႀကိဳတဲ့ ဘန္ေကာက္က စိန္ကုန္သည္ မာလဝါရီကုလားႀကီးရဲ႕ အိမ္မွာတည္း ေလ ရဲ႕ဗ်ာ။ …………………………………

ဟုိတယ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ အျပင္ဖက္ကုိ ျပဴတင္းေပါက္ကေနၾကည့္လုိက္တာ ဟုိတယ္ ေဘးမွာ ဧရာမကြန္ကရစ္တိုင္ႀကီးေတြေတြ႕သဗ်။ စပ္စုၾကည့္ေတာ့ မိုးပ်ံမီးရထား လမ္း အတြက္ ဆုိ ပဲ။ ဟုိတယ္ခန္းထဲမွာ က်ေနာ္အရင္ဆံုး စရွာတာကေတာ့ အရက္ပုလင္းပါပဲ။ ဟုတ္ တယ္ေလ။ တေယာက္

တည္း

ေငါင္ေတာင္ေတာင္

ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ႕ဆုိေတာ့

အရက္

ေသာက္ဖုိ႕ပဲ

ရွိေတာ့တာကုိး။ အခန္း ထဲက ေရခဲေသတၱာထဲမွာ အရက္မ်ဳိးစံု ရွိေနတာ ေၾကာင့္ ေစ်းအသက္ သာဆံုး

အရက္ကိုေရြးလိုက္ရပါတယ္။

ပုလင္းလုိက္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္

ဟုိတယ္

ဝန္ထမ္းကို

ေခၚျပီး ေလးပက္ေလာက္မွာလုိ္က္တာ ေစ်းက တယ္ႀကီးသကုိး ။ ေနာက္ပုိင္း ရက္ေတြ မွာ ေတာ့ ဒီအရက္မ်ဳိးကို ဟုိတယ္မွာယူတဲ့ေလးပက္ဘုိးေပးရင္ တပုလင္းလံုး အျပင္မွာ ဝယ္လို႕ရႏိုင္ တာကုိ သိလာ တာေၾကာင့္ ပုလင္းလုိက္ဝယ္ထားပါေတာ့တယ္။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

143

တကယ္ေတာ့ အဲဒီကာလမွာ က်ေနာ္ေသာက္ခ်င္စားခ်င္စိတ္ သိပ္မရွိလွပါဘူး။ အေမဆံုးတာ ကလည္း မၾကာေသးေတာ့ ညညဆုိ အေမ့ကို အိပ္မက္မက္ေနတာေၾကာင့္ စိတ္ေျပလုိေျပျငား ေသာက္ေနတာလည္းပါပါတယ္။ က်ေနာ္ဆုိတ့ဲလူလည္ကလည္း ဟုိတယ္က ေကၽြးတဲ့ မနက္စာ ဘူေဖးကုိ ၾကိဳက္သေလာက္ စားႏို္င္မွန္းလည္း

မသိ

၊အျပင္မွာလည္း

ထြက္ျပီးဝယ္မစားတတ္ဆုိေတာ့

ထမင္းစားခ်ိန္ဆုိ

အန္တီဆယ္တည္းတဲ့ မာလဝါရီကုလားႀကီးအိမ္သြားစားရပါတယ္။ မာလဝါလီကုလားႀကီး အိမ္က ဟုိတယ္နဲ႕

သိပ္မေဝးလွပါဘူး။ႏွစ္ရက္ေလာက္ေန႕လည္စာေရာ

ညစာပါ

ကုလားႀကီး

အိမ္သြားစားေနေတာ့ အန္တီဆယ္က ျမင္ျပင္းကပ္လာတယ္ ထင္ပါ့ဗ်ာ။ “ ကိုသက္ခို္င္ ၊ ခင္ဗ်ားဗ်ာ၊ ေယာက်ာ္းဆုိတာ စံုမွေပါ့၊ သြားစရာလည္စရာ ရွိတာေတြ ေလွ်ာက္လည္ေပါ့ ၊ ပက္ပုန္းတုိ႕ ဘာတို႕ သြားၾကည့္ေပါ့ “ ဆုိပဲဗ်ာ။ ေအာ္ ၊ အန္တီဆယ္က မႏၱေလးသူဆုိေတာ့

စကားေျပာရင္ က်ေနာ္ နဲ႕ ခင္ဗ်ားနဲ႕ ေျပာတတ္ပါတယ္ ။ အင္း ။ ျမင္းကုိ ဂ်ဳိတပ္ေပးေနသလိုပါပဲ ဗ်ာ။ ဒါနဲ႕က်ေနာ္လည္း ဒီလုိေနလု႕ိ ျဖင့္ မသင့္ေခ်ဘူး ။ ကိုယ္တုိင္လမ္းရွာျပီး ထြက္လည္မွ သင့္ ေပေတာ့မယ္လုိ႕ စိတ္ကူးျပီး ေနာက္ေန႕မွာ ပက္ပုန္းဖက္ ကိုအငွားကားနဲ႕ထြက္ခဲ့ပါ ေတာ့ တယ္။ ေနအံုးဗ်။ ပက္ပုန္း ဆုိတာ ဘာဘာညာညာ အစံုရတဲ့ ေနရာဆုိေပမဲ့ တေယာက္တည္း ၾကဲ ဘို႕က်ေတာ့ ပြဲဦးထြက္ ခရီးစဥ္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ စိတ္က သိပ္မရဲလွဘူး။ ဟိုေလွ်ာက္ ၾကည့္ ဒီေလွ်ာက္ေငးနဲ႕ ႏွစ္ည ေလာက္အခ်ိန္ကုန္သြားျပန္ပါတယ္။ ဘန္ေကာက္ေရာက္လို႕ ေလးရက္ေျမာက္တဲ့ေန႕ညမွာေတာ့ သိၾကားမင္းဟာ မာတလိ နတ္သား ကို

ဒရုိင္ဘာေယာင္ေဆာင္ေစျပီး

က်ေနာ့္ဆီကို

လႊတ္လုိက္ပါေတာ့

တယ္။

ျဖစ္ပံုကေတာ့

အဲဒီညက ကိုးနာရီေလာက္မွာ ဟုိတယ္ခန္းထဲက ဖုန္းသံျမည္လာလို႕ ေကာက္ ကိုင္လုိက္ေတာ့ “ဟယ္လုိ ၊ သူငယ္ခ်င္းလား “ တဲ့ ၊ဘုိသံနဲ႕ ႏွဳတ္ဆက္သဗ်။ က်ေနာ္လည္း ဟုတ္ကဲ့ေျပာပါဆုိျပီး စကားျပန္လုိက္ေတာ့ သူနံမည္က တုိနီဆုိပဲ။ သူက ဟုိတယ္ေရွ႕မွာ တကၠစီေမာင္းပါသတ့ဲ ။သူက က်ေနာ္တေယာက္တည္း

ဟုိတယ္ကို

ဝင္လို္က္ထြက္လုိက္

လုပ္ေနတာကို

သတိျပဳမိျပီး

ဆက္တာျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဖုန္းထဲကေန

ေလးငါးခြန္းလည္း

မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္

အခ်ီအခ်

ေျပာျပီးေရာ

စကားေျပာျဖစ္ပါေတာ့တယ္။

သူနဲ႕က်ေနာ္

ဘန္ေကာက္ဟာ

ဟုိတယ္ဧည့္ခန္းမွာ

သိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့

အေၾကာင္း နတ္မိမယ္ေလးေတြ ေပါေၾကာင္း ၊ညဖက္ရွဳခင္းေတြ ၊လည္စရာ ပတ္စရာေတြကို ေစ်းသက္သက္သာသာနဲ႕

သူလိုက္ပုိ႕ေပးႏိုင္ေၾကာင္း

ဆြယ္ေတာ့တာပဲဗ်ဳိ႕။

ေအာ္၊

က်ေနာ္

ဘာေျပာစရာလုိေသးလဲဗ်ာ။ က်ေနာ္လိုအပ္ေနတာကလည္း သူလုိလူမ်ဳိးမဟုတ္လား။ တုိနီဟာ က်ေနာ္နဲ႕ အသက္မတိမ္းမယိမ္း သံုးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ပါပဲ။ သေဘာေကာင္းပံု ရပါတယ္။ ………………………………………….

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

144

က်ေနာ္လည္း ဟုိတယ္ခန္းထဲျပန္၊ အဝတ္အစားလဲျပီး တုိနီေခၚရာေနာက္ကုိ သူ႕ကားေရွ႕ခန္း ကေနမိန္႕မိ​ိန္႕ႀကီးထုိင္ျပီး သြားတာလည္း

ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လုိက္ခဲ့ေရာဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။

ပက္ပုန္းပဲဗ်။

ဆုိင္တဆုိင္ထဲဝင္ျပီး

ဘီယာတပုလင္းကုိ

ေအာ္၊

သူေခၚ

သံုးဆယ့္ငါးက်ပ္နဲ႕

ဝယ္ေသာက္လိုက္ေတာ့ အဝတ္အစားမလုံ႕တလံုဝတ္ျပီး တုိင္ပတ္ကေနတဲ့ ထုိင္းပ်ဳိျဖဴေတြကုိ ေတြ႕ရေတာ့တာပါ ပဲ။ လက္စသတ္ေတာ့ တုိနီဟာ က်ေနာ့္ကုိ တကယ့္ေတာသား ထင္ေနပံု ရပါတယ္။

အဝတ္အ

စား

မပါတဲ့

မိန္းမေတြကိုေတာ့

ရုပ္ရွင္ေတြထဲမွာေကာ

အျပင္မွာပါ

ေတြ႕ဖူးေနတာေၾကာင့္ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ တယ္ျပီး မထူးဆန္းလွဘူးဗ်ာ။က်ေနာ္ေျပာျပီး ပါျပီေကာ ။ က်ေနာ္က သူေတာ္ စင္ ႀကီး မဟုတ္ပါဘူးဆုိဗ်ာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္စိတ္ဟာ ဘယ္က ဘယ္လုိ အေတြးေခ်ာ္သြား သလဲ မဆုိတတ္ဘူး။

က်ေနာ္အသက္ ၁၉ ႏွစ္သားမွာ တက္ခဲ့ဘူးတဲ့ ဘုိကေလးဆရာအတတ္သင္ဆီကုိ ေရာက္ သြားသဗ်ာ။ မဆီမဆုိင္မထင္လုိက္ပါနဲ႕။ ဆုိင္ပါတယ္။ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ ဘိုကေလး ဆရာ အတတ္သင္ က်ေနာ္တက္ခဲ့တုန္းကေပါ့။ သင္တန္းသားဦးေရ ငါးရာေက်ာ္ေလာက္ထဲမွာ က်ေနာ္လုိ ၁၉ ၊၂၀ ခ်ာတိတ္ေတြေရာ ၊အိမ္ေထာင္ရွင္ေတြေရာ၊ လူပ်ဳိလူလြတ္ေတြပါ ပါတာေၾကာင့္ ေက်ာင္းဖြင့္လို႕ ေလးငါးလေလာက္လည္းၾကာေရာ

အတြဲေလးေတြကိုယ္စီနဲ႕

ခ်ိတ္မိကုန္ၾက

ေရာေပါ့ဗ်ာ။အဲ၊

က်ေနာ္ကေတာ့ အတြဲမရွာႏုိင္ေသးတာေၾကာင့္ ျခြင္းခ်က္ ဆုိပါေတာ့။ ဒီလုိနဲ႕အဲသလို သင္တန္းဖြင့္ျပီး ေလးငါးလၾကာတဲ့ တခုေသာေန႕မွာေပါ့။ သင္တန္းသားေတြ နံနက္တုိင္း မျဖစ္မေန သြားျပီး စုေဝးရတဲ့ စုေဝးခန္းမႀကီးထဲမွာ ညဖက္ရုပ္ရွင္ျပမယ္ လို႕ ထူး ထူးဆန္းဆန္းေၾကညာသဗ်။ဘာဇာတ္ကားမ်ားျပမွာပါလိမ့္ ေမးမိေတာ့ ဘယ္သူမွ မေျဖႏိုင္ဘူး ၊ အားလံုးေယာင္ဝါးဝါးပဲ။

ရိပ္ဖမ္းသံဖမ္းေတာ့

က်န္းမာေရးပညာေပး

ရုပ္ရွင္လုိလုိ

ဘာလိုလုိ

ေျပာၾကေလရဲ႕ဗ်ာ။ က်ေနာ္အပါအဝင္ သင္တန္းသား အားလံုးဟာ ပြဲငတ္ေနတာေၾကာင့္ ရုပ္ရွင္ေဟ့ ဆုိတာနဲ႕ ဘယ္သူမွ

ရုိက္ျပီး

မလာခုိင္းရပဲ

စံုစံုညီညီေရာက္လာၾကပါေတာ့တယ္။ရုပ္ရွင္ပိတ္ကားက

စုေဝးခန္းမႀကီးရဲ႕ စင္ျမင့္ေနာက္ခံမွာ ကပ္ထားတာေပါ့ဗ်ာ။ ေအာ္ ၊ သတိရတုန္း ၾကြားရအံုး မယ္။ ဆရာအတတ္သင္

ေက်ာင္းသားဘဝမွာ

က်ေနာ္က

စာဂ်ပုိးမဟုတ္လား။

ဘုိကေလး

ဆရာအတတ္သင္မွာ ျပဳလုပ္ေနက် ျပည္ေထာင္စုေန႕ ၊ အမ်ဳိးသားေန႕၊ အာဇာနည္ေန႕ စတဲ့ ေန႕ႀကီးရက္ႀကီးေတြအတြက္ အထိမ္းအမွတ္ ေဆာင္းပါးျပိဳင္ပြဲ ေတြမွာ အၾကိမ္တုိင္းလိုလို က်ေနာ္

ဆုခ်ိတ္ခဲ့ေလေတာ့ ခံုဖိနပ္ကို တေဂါက္ေဂါက္ျမည္ေအာင္ စီးျပီး ေအာက္ခံစြပ္က်ယ္၊ အေပၚက တုိက္ပံုအက်ီနဲ႕ လက္ဝဲသမား ဂိုက္ဖမ္းျပီးဆုတက္တက္ယူခတ ဲ့ ဲ့ စင္ျမင့္ႀကီးေပါ့ဗ်ာ။ …………………………………. ညခုႏွစ္နာရီခြဲေလာက္မွာ

ရုပ္ရွင္စျပေတာ့

ကာတြန္းကားဗ်။

ပတ္ဝန္းက်င္

သန္႕ရွင္းေရး

ေရတြင္းေရကန္ သန္႕ရွင္းေရး နဲ႕ ေရာဂါရေစတဲ့ ပုိးမႊားေတြ ေပါက္ပြားပံုေတြကို ျပတာ ပါပဲ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ဗ်ာ။

ၾကည့္ရတာ

145 ေကာင္းပါတယ္။

ဗဟုသုတလည္း

ရစရာပါပဲ။

သုိ႕ေသာ္

အဲဒီအခန္းေတြျပျပီးူလုိ႕ တနာရီ ဝန္းက်င္ေလာက္လည္းေရာက္ေရာ ရုတ္တရက္ ပိတ္ကား ေပၚမွာ ကိုယ္တံုးလံုးတီး ေယာက်္ား တေယာက္ပံု ဘြားကနဲေပၚ လာပါေတာ့တယ္။ သင္တန္း သား အထီးမ်ားက

အသာေလး

ျငိမ္ေနေပမဲ့

သင္တန္းသူမ်ားကေတာ့

ဟာ

ဟင္

ျဖစ္ကုန္ၾက

ပါေတာ့တယ္။ ဒါတင္ဘယ္ကမလဲဗ်ာ။ ကိုယ္တံုးလံုး မိန္းမပံုထပ္ေပၚလာျပန္ပါတယ္။ သင္တန္းသူေတြလည္း ေနာက္လွည့္တဲ့သူလွည့္ မ်က္ႏွာကိုလက္ဝါးနဲ႕ အုပ္သူအုပ္ ဆူညံေနေပမဲ့ ရုပ္ရွင္ကေတာ့ ျပျမဲ ျပလ်က္ပါပဲဗ်ာ။ ေဟ့လူ၊ တလြဲေတြ ေလွ်ာက္မေတြးနဲ႕ေလ။ အဲဒါ ခင္ဗ်ားထင္ေနသလို အျပာ ကား ျပေနတာ

မဟုတ္ပါဘူး။

သင္တန္းသားေတြအတြက္

လိင္ပညာေပး။

ကာလသားေရာ

ဂါ

ပညာေပးကား ျပေနတာဗ်။ အစပုိင္းေတာ့ ေယာက်ာ္းမိန္းမသဘာဝ ဘယ္လုိ ဆက္ဆံၾကတယ္ ဆုိတာမ်ဳိးကေန ဘယ္လို ေရာဂါ

ရၾကတယ္။

အစိတ္အပုိင္းေတြကို

ေရာဂါ

လကၡဏာက

အေသးစိတ္အနီးကပ္

စရာေတြခ်ည္းပါပဲဗ်ာ။ရုပ္ရွင္ျပျပီး အမေတြကို

မၾကည့္ခ်င္၊

ဘယ္လိုဆုိတာ

ေရာဂါသည္ေတြရဲ႕

ရုိက္ျပလုိက္တာ

ေနာက္ပိုင္းရက္ေတြ

မွာ

မၾကည့္ရက္

သင္တန္းသား

သင္တန္းသားအမေတြကလည္း

သင္တန္းသား

လိင္အဂါၤ

မျမင္ရက္

အထီးေတြလည္း အထီးေတြကို

မျမင္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ကုန္ၾကေတာ့တာပဲဗ်ာ။ သမီးရည္းစား အတြဲေတြ၊ ခ်ိတ္တိတ္ တိတ္ ျဖစ္ေနတဲ့

သူေတြေတာင္

ခပ္တန္းတန္း

ျဖစ္ကုန္ၾက

ဆုိပဲ။

ေအာ္၊

တလဝန္းက်င္ေပါ့ဗ်ာ။

အျမဲတမ္းေတာ့ ဘယ္စိတ္ကုန္ၾကပါ့မလဲ ၊ ကာမဘံုသား ဆံုလည္ႏြား လုိ႕ ဆုိတယ္ မဟုတ္ လား။ တုိနီက ပက္ပုန္းေခၚသြားျပီး ထုိင္းမေတြ မလံု႕တလံုဝတ္ျပီးတုိင္ပတ္ေနတာကို ျပေတာ့ က်ေနာ့္ စိတ္က ဘုိကေလးဆရာအတတ္သင္ျပန္ေရာက္ျပီး ရီခ်င္သလိလ ု ုိ ပံုစံျဖစ္ေနတာကို ေဘး က ၾကည့္ေနတဲ့ တုိနီက က်ေနာ္ဟာ ဒီေဆးေလာက္နဲ႕ မတုိးေလာက္ဘူး ဆုိတာ သေဘာေပါက္ တယ္ထင္ပါ့ဗ်ာ။ ဘီယာေတာင္ကုန္ေအာင္ မေသာက္ေတာ့ပဲ .. လာကြာ ၊ ေနာက္တေနရာ သြားၾကမယ္ဆုိတာနဲ႕ က်ေနာ္လည္း ဖဝါးေျခထပ္ ထပ္ခ်ပ္မကြာ တုိနီနဲ႕လို္က္ခဲ့ရ ျပန္ပါတယ္။ ……………………………….

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

146

အမယ္ ။ ဒီတခါ ေခၚသြားတာကေတာ့ အဆန္းသားဗ်ာ။ FUCKING SHOW ဆိုပဲ။ ေအာ္ ။ အဓိပၸါယ္ေတာ့ သိတာေပါ့ဗ်ာ။ ဘယ္လုိရွဳိးမ်ဳိးတုန္း ဆုိတာေတာ့ မသိတာအမွန္ပါဗ်ာ။ က်ေနာ္ ကလည္း ၾကိဳတင္ကာကြယ္တဲ့ အေနနဲ႕ ေဟ့ တုိနီ ဝင္ခသိပ္မ်ားေနရင္ မၾကည့္ခ်င္ဘူးေနာ္ ေျပာလိုက္ေတာ့ တုိနက ီ မပူပါနဲ႕ကြာ ။ သူမ်ားေတြ ဘတ္တေထာင္ေပးရတဲ့ေနရာကို မင္းကုိ ငါးရာ နဲ႕

ပို႕မယ္

ဆုိတာနဲ႕

ဘယ္ေနရာမွန္း

ေျပာမျပတတ္တဲ့ေနရာကို

တုိနီ႕ေက်းဇူးနဲ႕

ေရာက္

ခဲ့ျပန္ေရာဗ်ာ။ က်ေနာ္ အဲဒီ ရွဳိးပြဲကို ေရာက္သြားေတာ့ ညဆယ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္ ရွိ ေနျပီဗ် ။ အဲဒီရွဳိးပြဲလုပ္တ့ဲေနရာဟာ လုိက္ေတာ့မွ

အျပင္ဝင္ေပါက္ကေန

ဧရာမခန္းမၾကီး

ၾကည့္ရင္

ျဖစ္ေနသဗ်ာ။ခန္းမၾကီးထဲမွာ

သိပ္မသိသာလွေပမဲ့

အထဲဝင္

စင္ျမင့္တခုလည္း

ရွိေလရဲ႕

။ထူးထူးျခားျခား ေတြ႕မိတာကေတာ့ စင္ျမင့္ အေရွ႕ပုိင္းက ခပ္ျမင့္ျမင့္ေနရာမွာ ၾကိဳးတန္းျပီး ေရာင္စံုေဘာလံုးေလးေတြ ခ်ိတ္ထားေလရဲ႕။ စင္ေပၚမွာ မိန္းကေလးေတြက ကိုယ္တံုးလံုး ခၽြတ္

ေလွ်ာက္ျပေနတာကုိ က်ေနာ္လည္း ဘာစိတ္ညာစိတ္မွ မျဖစ္ပဲ အသာျငိမ္ ၾကည့္ေန လုိ္က္ တာ ဆယ့္ငါးမီးနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့

အထူးအစီအစဥ္ေတြ

တင္ဆက္ပါေတာ့မယ္ဆိုတဲ့

ေၾကညာသံထြက္လာသဗ်။ ေအာ္၊ လံုးေစ့ပတ္ေစ့ေတာ့ ေၾကညာေနတာကုိ ဘယ္နားမလည္ ပဲဗ်ာ ။ဒီလုိပဲ ရိပ္ဖမ္းသံဖမ္းေပါ့။ ဒီမွာတင္

ခပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ခပ္ငယ္ငယ္

ထုိင္းပ်ဳိျဖဴတေယာက္

စင္ေပၚတက္လာျပီး

ဝတ္လစ္

စလစ္နဲ႕ေကာ့ေကာ္ ကန္ကားလုပ္ျပေတာ့သဗ်။ အဲ ၊ အဲဒီေကာ့ေကာ္ကန္ကားလည္း က်ေနာ့္ စိတ္ထဲ သိပ္ဆန္းလွတယ္ မထင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ဗ်ာ။ အဲဒီမိန္းမပ်ဳိဟာ ရုတ္တရက္ ထိုငခ ္ ်လိုက္ ရင္း

လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ အေနာက္ကိုေထာက္လုိက္ျပီး သူ႕ခါးကုိ ညွစ္သလိ​ိုလုိ ျမင္လုိက္ရတဲ့ အခ်ိန္နဲ႕ တျပိဳင္တည္းလုိလုိ စင္ျမင့္ေရွ႕က ၾကိဳးတန္းေပၚမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ ေဘာလံုး တလံုးဟာ “ ေဖာင္း “

ကနဲေပါက္သြားလုိက္တာက်ေနာ္

လန္႕ေတာင္သြားသဗ်ာ။

ေသခ်ာ

ၾကည့္

လုိက္ေတာ့မွ

အဲဒီမိန္းကေလးရဲ႕ မေတာ္တေရာ္ေနရာမွာ ထုိးသြင္းထားတဲ့ ဖန္ေခ်ာင္းလုိလုိ ေျပာင္းဝ ကေန ပန္းပႊားေလး

ေတြတပ္

ထားတဲ့

ျမွားေလးေတြ

ထြက္

http://www.mindin.info/

လာတာကုိး

။

ေအာင္မေလး

၊

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

147

ထူးပါဆန္းပါေပ့ဗ်ား။ ဒီမွာတင္ ပရိသတ္ ထဲက ၾကိဳက္တဲ့ ေဘာလံုး အေရာင္ေတြကုိ ေျပာခိုင္းျပီး သူက ခါးေကာ့ လုိက္ ပစ္ျပလုိက္ လုပ္ လိုက္တာ ေဘာလံုးေတြ တေဖာင္းေဖာင္း ေပါက္ကုန္ေတာ့ တာ ပဲဗ်ဳိ႕။ တယ္လဲ ခ်ိန္သား ကိုက္ သကိုး ။ဘယ္ကာလကမ်ား ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ေလ့က်င့္ထား ပါလိမ့္ဗ်ာ။ ဒါတင္ဘယ္ဟုတ္အံုးမလဲဗ်ာ။ ေဆာ္ဒါပုလင္းထဲက

မေတာ္တေရာ္ေနရာနဲ႕

ေဆာ္ဒါေတြကို

ဘီယာပုလင္းေတြေဖာက္ျပ၊

မေတာ္တေရာ္ေနရာထဲထည့္ျပီး

ေနာက္ေတာ့

ေနာက္ ျပန္ညွစ္

ထုတ္လုိက္တာ အေရာင္ေတြနဲ႕ျပန္ထြက္လာ ျပန္ေရာ ။အင္း ၾကည့္ရတာ ဗဟုသုတေတာ့ ရပါ ရဲ႕။ ျမန္မာ့လူမ်ဳိး

ေတာက်က်

က်ေနာ္လုိေကာင္မ်ဳိးအတြက္ေတာ့

တယ္ျပီး

သတီစရာေတာ့

ၾကံၾကံဖန္ဖန္ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ေတြ

ေလွ်ာက္လုပ္ျပေနလုိက္တာ

မဟုတ္လွဘူးဗ်ဳိ႕။ အဲသလို

မဟုတ္တမ္းတရား

တနာရီနီးပါး ရွိမယ္ထင္တယ္ဗ်ာ။ ဒီေလာက္တင္ ျပီးျပီ မွတ္တယ္ ။ေနာက္ဆံုး အထူးျခားဆံုး အစီအစဥ္ တင္ဆက္ပါေတာ့မယ္ လုပ္ျပန္ေရာဗ်ာ။ …………………………….. က်ေနာ့္စိတ္ထဲမေတာ့

ၾကည့္ျပီးတာေတြေတာင္

ဆန္းလွျပီထင္ေနတာ

ဒီ့ထက္ဆန္းတာ

ဘာမ်ားပါလိမ့္ဆုိျပီး ဆက္ၾကည့္ေနလိက ု ္ေတာ့ ခပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ လူငယ္တေယာက္ ကိုယ္တံုး လံုး တက္လာျပီး

ဟန္ေရးျပျပန္သဗ်။မၾကာပါဘူးဗ်ာ။

ထုိင္းမေလးတေယာက္

ထုိနည္းလည္း

တက္လာျပီး ဟန္ေရးျပျပန္တာပါပဲ ။ ဟန္ေရးလည္း ျပျပီး ၾကေရာ …. ဟန္ေရးထက္ပုိတာ ဆက္လုပ္ၾကေရာဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ လူပံုအလယ္ ေတာ္ေတာ္ကုိ မ်က္ႏွာေျပာင္တုိက္တဲ့ အစီ အစဥ္ ပါလားဗ်ာ ။ဘာလုပ္ၾကတယ္ ဆိုတာေတာ့ ခင္ဗ်ားဖာသာ ဆက္ျပီး စဥ္းစား ေပေတာ့ ဗ်ာ။

က်ေနာ္ေတာ့ ေျပာမထြက္ေတာ့ဘူးဗ်ဳိ႕။အင္း ၊ ၾကည့္ေနရင္းနဲ႕ နားထင္ နားရင္းေတြ ေတာင္ ပူလာေတာ့တာပဲဗ်ာ ။ ဘာတုန္းဗ်။

ခင္ဗ်ားၾကည့္ပံုက

က်ေနာ္က

မရိုးမသားစိတ္ေတြ

အဲဒီရွဳိးပြဲအခန္းထဲမွာ က်ေနာ္တေယာက္တည္းဗ်။

ျဖစ္ေနတယ္

ထင္လ႕ုိ လား။

တုိနီက အျပင္မွာက်န္ေနခဲ့တာ ။ အမွန္

ေျပာရရင္ ဘာစိတ္မွ မေပၚတဲ့ အျပင္ ၾကည့္ေနရင္း နည္းနည္းေတာ့ လန္႕လာသလုိပဲဗ်ာ။ “ဗ်ာ“၊ ဘာလို႕ ျငိမ္ၾကည့္ေနသတုန္းဟုတ္လား။ ခက္ပါလား။ က်ေနာ္က ဘာမွန္းမသိေသး ေတာ့ သူတို႕

ဘာကို

ေနတာေပါ့ဗ်ာ။

ရည္ရြယ္တယ္

အစအဆံုးမၾကည့္ပဲ

ဘာကုိဆိုလိုတယ္ဆုိတာ

သိခ်င္လို႕

ကိုယ္မကၽြမ္းက်င္တဲ့ေနရာမွာ

ေကာင္းဘူးေလ။ ……………………………………………..

http://www.mindin.info/

အစအဆံုးၾကည့္

ထင္ျမင္ခ်က္

မေပး

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

148

ေအာ္ … ဇာတ္လမ္းကုိ နားမလည္ပဲ ဘာမွ မသိပဲ ထင္ရာျမင္ရာ စြတ္မေျပာရဘူးဆုိတာ က်ေနာ့္မွာ သင္ခန္းစာ ရွိဘူးတယ္ဗ်။ ပထမအႀကိမ္ သင္ခန္းစာက မဂၤလာဒံု ရုပ္ရွင္ရံုမွာ ရခဲ့တဲ့ သင္ ခန္းစာပါပဲ ။ က်ေနာ္ေက်ာင္းဆရာလုပ္ေနတဲ့ ၁၉၈၀ ဝန္းက်င္ႏွစ္ေတြတုန္းက မဂၤလာဒံု တုိင္းခန္းမမွာ

ရံုမတင္ရေသးတဲ့ ရုပ္ရွင္ကားအသစ္ေတြ ျပတယ္ဗ် ။ဟုတ္တယ္။ တပ္တြင္း

မိသားစုေတြအေနနဲ႕ တာေၾကာင့္

ရန္ကုန္ျမိဳ႕လယ္ေခါင္ရုပ္ရွငရ ္ ံုမွာ

အထူးအခြင့္အေရးအေနနဲ႕

ေစ်းႀကီးေပးျပီး

ျပတယ္ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။

ဝယ္မၾကည့္

ဒါေပမဲ့

ႏိုင္ၾက

တပ္တြင္းမိသားစု

တင္မဟုတ္ပါဘူး ။ ဘယ္သူလာၾကည့္ၾကည့္ ၾကည့္လို႕ရပါတယ္။ တေန႕ေတာ့ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္အေရးအခင္းမွာ ေပါင္ၾကားထဲက ပုဆုိးကို ထုတ္ျခင္းခတ္ က်ည္ဆံ ဝင္ျပီး ကံေကာင္းလို႕မေသခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ေက်ာင္းဆရာ ကိုတင္ျမင့္ နဲ႕ အဲဒီရုပ္ရွင္ ရံုမွာ

ဒါရိုက္တာဝင္းေဖရဲ႕ ႏွင္းဆီနီ အိပ္မက္ ဇာတ္ကား၊ ရံုတင္တာနဲ႕ သြား ၾကည့္ျဖစ္ ၾကတယ္ဗ်ာ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ကိုတင္ျမင့္နဲ႕အတူ အူလည္လည္ခ်ာတိတ္တေကာင္ ပါလာသဗ်ာ။ ဒီခ်ာတိတ္က ငါးတန္းေလာက္နဲ႕ေက်ာင္းထြက္ျပီး

လက္သမားေလးဘာေလး

လုိက္လုပ္ေနတာတဲ့ဗ်ာ

။

ဒီေကာင့္နာမည္က ကုလားတဲ့ဗ် ။တကယ့္ကုလားမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ အသားမဲလုိ႕ ကုလားလုိ႕ ေခၚၾကတာပါ ။သူ႕အကိုေအာင္တင္တုိ႕ ေမာင္ေမာင္တင္တုိ႕လည္း က်ေနာ္နဲ႕ အသက္မတိမ္း မယိမ္း က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြပါပဲ ။ …………………………… မဂၤလာဒံတ ု ုိင္းခန္းမထဲကို

က်ေနာ္တို႕ေရာက္ေတာ့

ရုပ္ရွင္ကျပေနျပီဗ်။

က်ေနာ္တုိ႕

သံုး

ေယာက္လည္း ေမွာင္ထဲမွာ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ ၾကိဳးစားရွာျပီး ပိတ္ကားေပၚက ရုပ္ရွင္ကုိ ၾကည့္ လိုက္ေတာ့

ဇာတ္လမ္​္းက

ဆယ္မီးနစ္စာေလာက္

ေက်ာ္သြားျပီထင္ပါရဲ႕

။

က်ေနာ္လည္း

ဇာတ္ကား အဆက္အစပ္ကုိ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ေတြးယူျပီး ဆက္ၾကည့္ေနလုိက္ပါတယ္။ ဇာတ္ ကားက အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတ္ကားဗ်။ စကားေျပာခန္းေတြေတာ့ မ်ားတယ္။ဒါရုိက္တာ ဝင္းေဖ ရဲ႕ ရိုက္ခ်က္ေတြ စကားေျပာေတြ ဆုိေတာ့ တရံုလံုးက ပရိသတ္ဟာ တုတ္တုတ္ ေတာင္ မလွဳပ္ပဲ အသက္ရွဴသံေတာင္ၾကားရေလာက္ေအာင္ စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီကားမွာ ေမယုအကယ္ဒမီရတဲ့

အခန္းေတြမွာ

စကားေျပာပိုင္လြန္းလုိ႕

ပရိသတ္က

ပိုျပီး

ျငိမ္သက္ေနၾကသဗ်။က်ေနာ္နဲ႕ ကိုတင္ျမင့္ၾကားမွာ ထုိင္ေနတဲ့ ကုလားကို ငဲ့ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူလည္း

တုတ္တုတ္မလွဳပ္ဘူးဗ်။

က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ

ေအာ္

..

ကုလား

လည္း

ဒီလုိ

အိမ္ေထာင္ေရးအသားေပး ဇာတ္ကားေတြ ၾကည့္တတ္သားပဲလုိ႕ ေတြးျပီး အထင္ ၾကီးေနမိသဗ်။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

149

ဒါေပမဲ့ဗ်ာ။ ရုပ္ရွင္ကားျပလုိ႕ မီးနစ္ေလးဆယ္သာသာေလာက္လည္း ေရာက္ေရာ က်ေနာ့္ ေဘးမွာ တခ်ိန္လံုးျငိမ္ျပီး

ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေနတဲ့

ကုလားဟာ

ဆက္ျပီး

သည္းမခံႏိုင္ေတာ့

တဲ့

အသံက်ယ္ႀကီးနဲ႕ .. ဘာေတြျပေနတာလဲကြာ … ဆုိျပီး ထေအာ္လုိက္ တာ တရံုလံုးကုိ ဟိန္းထြက္သြားေတာ့တာပဲဗ်ာ။ သူ႕အသံက်ယ္ႀကီးကိုလည္း ၾကားေရာ

ရံုထဲက ျငိမ္သက္စြာ

အားေပးေနတဲ့ ပရိသတ္ဟာ အၾကီးအက်ယ္ေပါက္ကြဲျပီး ေဟ့ ၊ဘယ္က အရူး လည္းကြ ။ မၾကည့္တတ္ရင္

ရံုထဲက

ကိုတင္ျမင့္ဗ်ာ

ထြက္။

ဆုိျပီး

တခဲနက္

ေမတၱာပုိ႕ၾကပါေလေရာဗ်ာ။

။ေခါင္းေတာင္မေဖာ္ရဲဘူး။အသာေလးကုပ္ေနလုိက္ရတယ္။

က်ေနာ္နဲ႕ ရုပ္ရွင္ျပီးလုိ႕

ရံုျပင္ေရာက္ေတာ့မွ ကုလားရာ မင္းဘာျဖစ္လုိ႕ ထေအာ္ရသလဲ ေမးမိေတာ့ ဟ၊ ဆရာတုိ႕ ကလည္း ဒီဇာတ္ကားက စကားေတြခ်ည္းေျပာေနတာ၊ လက္သီးထုိးခန္း ေသနတ္ပစ္ ခန္း ေတြလည္း

တခန္းမွ

၊လက္စသတ္ေတာ့

မပါပဲ

လူေတြျငိမ္ေနတာမ်ား

ကိုေရႊကုလားက

ရုပ္ရွင္မွန္ရင္

က်ေနာ္အံ့ၾသလြန္းလုိ႕တဲ့

လက္သီးထုိးရမယ္

။ေအာ္

၊ေသနတ္ပစ္ရမယ္

အေသတြက္ထားေပသကိုး။ ဒါတင္ဘယ္ဟုတ္ေသးလဲဗ်ာ။ ေနာက္တႀကိမ္ အလားတူ အျဖစ္မ်ဳိး ၾကံဳခဲ့ဘူးေသးသဗ်။ ဒါလည္း ရုပ္ရွင္ရံုထဲမွာပါပဲ။ဒီတခါပါလာတဲ့အေဖာ္က

ေမာင္ေမာင္သန္႕တဲ့။

သူက

က်ေနာ္

ဂ်ီတီအုိင္တက္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းပါပဲ။ က်ေနာ္နဲ႕စာရင္း ငါးႏွစ္ေျခာက္ႏွစ္ေလာက္ ငယ္ပါ တယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား

ေျမနီကုန္း

အိမ္မျပန္ခ်င္ေသးပါဘူး၊ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ျဖစ္ပါေလေရာ။

ညေစ်းတန္းမွာ

မူးေနေအာင္ေသာက္ျပီး၊

ရုပ္ရွင္ၾကည့္ၾကရေအာင္ အဲဒီကားက

နားပူတာနဲ႕

အကယ္ဒမီေမာင္တင္ဦးရဲ႕

ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ

က

ရတနာပံုရုပ္ရွင္ရံုထဲဝင္ျပီး မမစိမ္း

ဆိုတဲ့ကားဗ်ာ။

မင္းသားက ဇင္ဝိုင္း၊ မင္းသမီးက ခင္သန္းႏုဆုိတာေတာ့ မွတ္မိေနတယ္။ က်ေနာ္တို႕ဝင္သြား ေတာ့

ထံုးစံအတုိင္း

ရုပ္ရွင္ျပေနပါျပီ။

ရုပ္ရွင္က

အခ်စ္ဇာတ္လမ္းျဖစ္ေပမဲ့

ေမာင္တင္ဦးရဲ႕

လက္ရာဆုိေတာ့ ပရိသတ္က ျငိမ္ျပီး အာရံုက်ေနတုန္း ေမာင္ေမာင္သန္႕ဆုိတဲ့ေမာင္က မူးမူး နဲ႕ http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

150

“ဘာေတြလဲကြာ။ စကားမ်ားေနတာနဲ႕ အခ်ိန္ကုန္တယ္ “ ဆိုျပီး အသံက်ယ္ႀကီး နဲ႕ ထ ေအာ္ ျပန္တာေၾကာင့္ တရံုလံုး ဝိုင္းျပီး ေမတၱာပုိ႕လိုက္ၾကတာ

ေသာက္ထားတဲ့ အရက္ ေတာင္

ဘယ္ေရာက္သြားမွန္း မသိပါဘူးဗ်ာ ။ ေအးေလ၊ က်ေနာ္လည္း အဲသလုိ အေတြ႕အၾကံဳမ်ဳိး ႏွစ္ၾကိ​ိမ္ႏွစ္ခါ ရွိထားေလေတာ့ ၊ဘာမွန္း

ေသခ်ာမသိေသးတဲ့ အဲဒီ ရွိဳးပြဲကို ပြဲျပီးတဲ့ အထိအသံမထြက္ပဲ ျငိမ္ျငိမ္ေလး ၾကည့္ေနလုိက္ တယ္ေလ။ …………………………………………… အဲဒီရွဳိးပြဲေခၚမလား။ ဟုိဒင္းပြဲေခၚမလား။ အဲဒီကေနအျပန္လမ္းမွာ တုိနီက “ဘယ္ႏွယ့္လဲ ၊

ေကာင္းရဲ႕လား“ေမးေတာ့ က်ေနာ္လည္း အလုိက္သင့္ တခါမွ မၾကည့္ဘူးပါေၾကာင္း ေကာင္း လွ ပါေၾကာင္းလည္း သက္ခိုင္ပဲဗ်ာ။

ျပန္ေျပာလုိက္ေရာ အေဖာ္ေကာင္းရင္

တုိနီက

ဒီ့ထက္ေကာင္းတာ

ငရဲျပည္ကို

ရွိေသးသတဲ့ဗ်ား။

ေအာ္၊

သံုးေခါက္ေလာက္အသြားအျပန္လုပ္ခ်င္တဲ့

ေကာင္မုိ႕ ေနာက္ညရွစ္နာရီေလာက္မွာ ပုိ၍ထူးဆန္းေသာ ေနရာကို တိုနီနဲ႕ အတူ ခ်ီတက္ ခဲ့ၾကျပန္ပါတယ္။

ဘယ္ကေနဘယ္ကုိ

ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕ကုိအခုမွ ေမာင္းေနတာ

ဆုိတာ

တေခါက္ေရာက္ဘူးတဲ့ မသိပဲ

က်ေနာ့္အဘုိ႕

နာရီဝက္ေလာက္အၾကာမွာ

တိုနီ

တခုေသာ

အေဆာက္အဦးႀကီးထဲကို ေရာက္ခဲ့ျပန္သဗ်။က်ေနာ္တုိ႕ေရာက္သြားတာ အဲဒီအေဆာက္အဦး ရဲ႕ ဒုတိယထပ္ထင္ပါရဲ႕။ဝင္ေၾကးေပးစရာမလုိေသးတာနဲ႕

တုိနီပါ

ဝင္လုိက္သဗ်။

အထဲ

လည္းေရာက္ေရာ အခန္းက်ယ္အလြတ္ႀကီးတခုထဲမွာ သီခ်င္းတီးလံုး အသံခပ္တုိးတုိး ၾကားေန ရတယ္ဗ်ာ။အဲဒီခန္းမက်ယ္ႀကီးထဲကေန တဆစ္ခ်ဳိးလည္း ေကြ႕လုိက္ေရာ .. ဟုိက္ ရွားလ ဘတ္။

မွန္အလံုတပ္ထားတဲ့ အခန္းထဲမွာ လွပ်ဳိျဖဴေလးေတြပါလားဗ်ာ။ အဲဒီမွန္လံု ခန္းထဲမွာ အဝါေရာင္ ဝမ္းဆက္ဆင္တူဝတ္စုံေတြနဲ႕

ထိုင္းမေလးေတြ

အေယာက္တရာ

ေလာက္ကုိ

ရွိမယ္ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။အခန္းထဲမွာ ေလွခါး ထစ္ပံုစံလုပ္ထားျပီး ထိုင္းမေလးေတြဟာ ထုိင္ရင္းတသြယ္ ရပ္ရင္းတဖံု

နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႕

အလွျပ

ေနၾကေလရဲ႕ဗ်ာ။ေနဦး

။

မွန္ခန္းအျပင္မွာ

က်ေနာ္နဲ႕

တုိနီတင္မဟုတ္ဘူးဗ်။ မ်က္ႏွာျဖဴ ပုရိႆ ပရိသတ္ဆယ္ေယာက္ေလာက္လည္း မွန္ခန္းထဲကို

ႏြားပြဲမွာ ႏြားေရြးသလိုစိတ္ဝင္တစား ရွဳစားေနၾက ေလရဲ႕ဗ်ာ။ ေနာက္ေတာ့ လူမုိက္ရုပ္ေပါက္ေနတဲ့ ဝန္ထမ္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း အသင့္ အေနအထားနဲ႕ ေတြ႕ေန ရတယ္။ ျမိဳ႕ေရာက္ေတာသား က်ေနာ္လည္း အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕ၾကည့္ေနလုိက္တာ ေဘးက တိုနီက လက္တုိ႕ျပီး မင္းၾကိဳက္တာေရြး ၊ေဒၚလာတရာပဲ ဆုိေတာ့မွ အရိပ္အကဲနားလည္ေတာ့သဗ်ာ။ က်ေနာ္သိလုိက္ပါျပီ။ ဒီေနရာကို ဝင္လာျပီးမွ မဝယ္ခ်င္ေသးဘူး ေျပာျပီး ျပန္ထြက္လာလုိ႕ ရတဲ့

ေနရာမ်ဳိး ဟုတ္ဟန္မတူပါဘူး။က်ေနာ္လည္း ဟန္မပ်က္ ေခ်ာ္လဲ ေရာထုိင္ျပီး ျမန္မာ့ သတၱိကို ျပဘုိ႕ မွန္ခန္းထဲမွာ ရွိေနတဲ့ မိန္းကေလးေတြထဲက တေယာက္ေယာက္ကုိ ေရြးရပါ ေတာ့တယ္။ …………………………………………….

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

151

အင္း ၊ အဝတ္အစားေၾကာင့္လား၊ လိမ္းခ်ယ္ထားတ့ဲ မိတ္ကပ္ေတြေၾကာင့္လား။ က်ေနာ္ကပဲ တုံးလြန္းေနသလားလုိ႕ ထုိင္းပ်ဳိျဖဴအားလံုးဟာ

မေျပာတတ္ေတာ့ဘူးဗ်ဳိ႕

။

အားလံုးလွေနေတာ့တာပါပဲ။

က်ေနာ့္မ်က္ေစ့ထဲေတာ့ ေအာ္။

ဒါေၾကာင့္လည္း

မွန္ခန္းထဲက နတ္မိမယ္တုိ႕

ေပ်ာ္စံရာ လုိ႕ ေခၚေဝၚသမွဳ ျပဳၾကတယ္ထင္ပါရဲ႕။ဆယ့္ငါးမီးနစ္ေလာက္လည္း ေသေသခ်ာခ်ာ ေစ့ ေစ့ စပ္စပ္ၾကည့္ျပီးေရာ က်ေနာ္ဟာ အလွဆံုးလုိ႕ထင္ရတဲ့ မိန္းမပ်ဳိေလးကုိ ေရြးလိုက္ ပါေတာ့ တယ္။

ေရြးျပီးေတာ့

ေဒၚလာတစ္ရာကို

ေကာင္တာမွာသြားရွင္းလုိက္တဲ့အခါ

က်ေနာ္နဲ႕

ထုိင္းမေလး ကို အဲဒီအေဆာက္အဦးရဲ႕ ေျခာက္ထပ္ေျမာက္အခန္းကို လူမုိက္ ရုပ္ေပါက္ေနတဲ့ ထုိင္းတ ေယာက္က လုိက္ပုိ႕ပါေလေရာဗ်ာ။ဘုရားစူးပါေစ့ဗ်ာ။ အဲဒီစိတ္နဲ႕ ေလွ်ာက္လုပ္ေနတာ မဟုတ္ ရပါဘူး။ေပါက္တဲ့နဖူးထူးမွ မထူးေတာ့တာ။ ေျခာက္ထပ္ေျမာက္ကတခုေသာ အခန္းထဲ လည္း ေရာက္ေရာ အဲဒီထုိင္းမေလးက ဘာမေျပာညာမေျပာ သူ႕အဝတ္အစားေတြကုိ ခၽြတ္ လည္း

ခၽြတ္ခ်လုိက္ေရာ လူပါး ပုလင္းထိမွန္းသိေတာ့တာပဲဗ်ာ။လက္စသတ္ေတာ့ မယ္မင္းႀကီး မေတြက မွန္ခန္းထဲမွာ မီးစံုးဓာတ္ပါတဲ့ မီးေရာင္ထိုးထားလုိ႕၊မ်က္ႏွာတခုတည္းကြက္ျပီး အလွ ခ်ယ္ထား လုိ႕ ျပိဳင္သူရွဳံး

ႏွဳန္းဖက္မတူေအာင္လွ

မြဲေျခာက္ေျခာက္ ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ။

အသား

ဘယ္ႏွယ့္ဗ်ာ။

အရည္နဲ႕

ေနၾကတာကုိး။

ရန္ကုန္မွာ

၊က်ေနာ့္စိတ္ထဲ

သူ႕ကုိေသခ်ာ

ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ

ဝဲေျခာက္ေတြလုိလုိေတာင္

သူ႕ထက္အဆရာေထာင္သာတဲ့

ဒိတ္ဆုိတဲ့

ပါေသး မိန္းမ

လွေတြနဲ႕တြဲလာတာဆုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကုိ စိတ္ကုန္စရာပါပဲဗ်ာ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူေရခ်ဳိးေပးတာ ႏွိပ္နယ္ေပးတာ ဘာညာသာရကာေတြ ဆက္သာလုပ္ေန ရတယ္ စိတ္ထဲမေတာ့ ဖြဲတယ္တယ္ ပါပဲဗ်ာ။ ဘာဗ်။ ကြန္ဒံုးပါလား။ က်ေနာ္အဲသေလာက္ မတံုးပါဘူးဗ်ာ။ေပါက္ေပါက္ရွာရွာေတြ ေလွ်ာက္မေမးနဲ႕ေလဗ်ာ ။တခါတေလ အလိုက္သိစမ္း ပါဗ် ။ …………………………………..

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

152

ေနာက္ေန႕ေတြမွာေတာ့ နတ္ေမာက္သားလူလည္တေယာက္ တုိနီ႕အကူအညီ မလုိ ေတာ့ပါဘူး။ ကုိယအ ့္ စြမ္းကိုယ္အစနဲ႕ပဲ ေရာက္ခဲ့

ဘန္ေကာက္နဲ႕

ျပန္ပါတယ္။ပတ္တယားဆုိတဲ့

နတ္ဘံုနတ္နန္းလုိပါပဲဗ်ာ။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့

မလွမ္းမကမ္းက

ပတ္တယားဆုိတဲ့

ကမ္းေျခဟာလည္း

ကမ္းေျခကုိ

က်ေနာ္လုိေတာ

သားအဖို႕

ေပါက္ေပါက္ရွာရွာၾကံဳရျပန္ေရာဗ်ဳိ႕။

က်ေနာ္က

တည္းခိုခန္းတခုမွာ အခန္းငွားျပီး တခုခုေသာက္ရေအာင္ ကမ္းေျခဖက္ကုိ ေလွ်ာက္လာေတာ့ ထုိင္းငနဲတေကာင္က က်ေနာ့္ကိုလမ္းျပ “ Guide “ လိုသလားေမး ပါေလေရာဗ်ာ။ အသက္က ခပ္ငယ္ ငယ္ပါဗ်ာ။ ရွိလွ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေပါ့။ က်ေနာ္လည္း

အဆင့္သင့္ေလျခင္းဆုိျပီး

တေန႕ကိုသံုးရာႏွဳံးနဲ႕ေစ်းတည့္ရာကေန

အတူတူ

ေသာက္ျဖစ္စားျဖစ္ေရာဆုိပါေတာ့ ။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး လက္ရည္ညီညီ ေသာက္လုိက္ၾကတာ ညေန

ေျခာက္နာရီဝန္းက်င္ေလာက္လည္း

၊အခန္းကိုျပန္ၾကမယ္

၊သူပါလုိက္ခဲ့မယ္

ရွိေရာ

၊သူက

ဆုိတာနဲ႕

က်ေနာ့္ကို

ဘယ္မွာတည္းသလဲ

ျပန္လာခဲ့ၾကေရာဗ်ာ။

အခန္းထဲလည္း

ေရာက္ေရာ သူ႕အမူအရာက နည္းနည္း ထူးျခားလာတယ္ဗ်။ က်ေနာ့္မေတာ္ရာကို ေတာင္ ကုိင္ ေျမာက္ကုိင္လုပ္ပါေလေရာ

။

က်ေနာ္က

ဒီေကာင္မူးေနလို႕

ျဖစ္မွာပါလုိ႕

ေတြးေနတုန္း

သူ႕အေပၚအက်ီကိုလည္း ခၽြတ္လိုက္ေရာ က်ေနာ္ မ်က္လံုးျပဴးရေတာ့တာပဲဗ်ဳိ႕။ လား၊လား၊ သူ႕ ရင္ဘတ္က

ရင္သားေတြဟာ

ေယာက်ာ္းတန္မဲ့

ေတာ္ေတာ္ၾကီးေနတာပါကလား။

ေသခ်ာၾကည့္ေလ ဂံုညင္းဒုိးသာသာေလာက္ ဝိုင္းစက္ေနတဲ့ သူ႕ရင္သားေတြက ထင္ရွားေလပဲ ဗ်ာ။ ေသာက္က်ဳိးနည္း။ လက္စသတ္ေတာ့ ဒီေမာင္ မိန္းမရွာ “ေဂး“ပဲ။ ေဂးအခြင့္အေရးတုိ႕ ဘာတုိ႕လည္း

က်ေနာ္ၾကားဘူးေပမဲ့

သူ႕မဟုတ္တမ္းတရား

မလုပ္ႏိုင္ခင္

ဒါမ်ဳိးေတာ့

မႏွစ္ျမိဳ့လွဘူးဗ်ာ။ဒါနဲ႕က်ေနာ္လည္း

သူ႕ရင္ဘတ္ကုိေဆာင့္တြန္းျပီး

အခန္းအျပင္ထြက္ခိုင္း

လုိက္ရပါေတာ့တယ္။

ပတ္တယားမွာ တညအိပ္၊ ဘန္ေကာက္ကိုျပန္လာခဲ့ျပီး ေနာက္တရက္မွာ အာယုဒၶယ ဖက္ကုိ တကၠစီတစီး ပုတ္ျပတ္ငွားျပီး ေျခဦးလွည့္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ေငြေရးေၾကးေရးလား ၊ ဘာမွ ပူစရာ မရွိတဲ့အခ်ိန္ေပါ့ဗ်ာ။ အာယုဒၶကို ေရာက္ေတာ့ လူတုိင္းသိျပီးတဲ့အတုိင္း ေရွးျမန္မာဘုရင္ေတြ တုိ္က္ပြဲျဖစ္တုန္း လက္စြမ္းျပထားတဲ့ ဘုရားပ်က္ေတြ ေစတီပ်က္ေတြပဲေတြ႕ရတာပါပဲ။ ထူးျခား

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) တာက

153

အဝင္လမ္းမႀကီးရဲ႕ညာဖက္က

နန္းေတာ္လုိလို၊

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းလိုလုိ

အေဆာက္

အဦးေတြက ျပန္ျပီး မြမ္းမံထားေပမဲ့ လက္ဝဲဖက္ တေလွ်ာက္က ဘုရားဆင္းတု ေတာ္ေတြေရာ ေစတီေတြပါ မီးတုိ္က္ ရုိက္ခ်ဳိး ဖ်က္ဆီး ထားတာကုိ ေနာင္လာေနာင္သား မ်ားၾကည့္ရွဳ ႏိုင္ရန္

ေရွးမူမပ်က္ ထိန္းသိမ္း ထားၾကေလရဲ႕ဗ်ာ။ အင္း ။ စစ္ဆုိရင္ ဘယ္စစ္မွ မေကာင္းတာ သြား သတိရမိသဗ်။ စစ္ဆိုတာမ်ဳိးဟာ ရန္ျငိဳးရန္စေတြ၊ ျပာပံုေတြ၊ မ်က္ရည္ ေတြကိုပဲ ခ်န္ထားခဲ့ တတ္ၾကမ်ဳိးမဟုတ္လား။ ဘန္ေကာက္မွာ

ေနာက္ထပ္ေနတဲ့

ေဆာက္လက္စဘုိင္ယုတ္ အဆက္အသြယ္န႕ဲ

ႏွစ္ရက္မွာေတာ့၊

ဟုိတယ္

ဟုိေလွ်ာက္ၾကည့္

အန္တီဆယ္နဲ႕အတူ

ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ကုိ ဒီေလွ်ာက္ၾကည့္လုပ္ရံုက

ျမဘုရားဖူး၊ အန္တီဆယ့္

လြဲလုိ႕ဘာမွ

က်ေနာ္

မေလ့လာျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ စုစုေပါင္းကိုးရက္ေလာက္ၾကာေတာ့

အန္တီဆယ္က

နက္ျဖန္ျပန္

မယ္လို႕

ဖုန္း

ဆက္

လာပါတယ္။ဒါနဲ႕ က်ေနာ္လည္း အိပ္ကပ္ထဲက လက္က်န္ေငြကို ဝယ္စရာရွိတာ ဝယ္ ၊ ျဖဳန္းစရာ

ရွိတာျဖံဳးျပီး ေနာက္ေန႕မနက္မွာ ေလဆိပ္ကို ထြက္ဘုိ႕ အဆင့္သင့္ျဖစ္ေနတုန္း အန္တီဆယ္ဆီက ဖုန္းဝင္လာျပန္ပါတယ္။

ေလယာဥ္ခရီးစဥ္

ဖ်က္သိမ္းသတဲ့ဗ်ာ။ေအးဗ်ာ၊

အဲဒါမွ

ေဂ်ာက္က်တာပါပဲဗ်ဳိ႕။ပါလာသမွ်ပုိက္ဆံ သူေဌးသံုး သံုးလုိက္ျပီဆုိေတာ့ ေနာက္ထပ္ ေနရမဲ့ တရက္အတြက္

က်ေနာ့္

အိတ္ကပ္ထဲမွာ

ဘတ္အေၾကြေတြပဲ

က်န္ေတာ့တယ္ေလ။

အန္တီဆယ့္ဆီ သြားေတာင္းရင္ ရေပမဲ့ ကိုယ့္အျပစ္နဲ႕ကိုယ္ တရက္စာေတာ့ ဒုကၡခံလုိက္မဟဲ့ ဆိုျပီး မနက္စာကုိ ဟုိတယ္မွာ စား၊ေန႕လည္စာကုိ ဘတ္အေၾကြ ေလးဆယ္နဲ႕ ကြတ္တီယ(ို ထိုင္းမုန္႕ဟင္းခါး ) ဝယ္စားျပီး ဟုိတယ္ဘက္ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာေတာ့ ကုိေရႊတုိနီ က မုိးပ်ံ တံတားတိင ု ္ ႀကီးေအာက္ကေန က်ေနာ့္ကို လွမ္းေခၚသဗ်ာ။တနဂၤေႏြေန႕မို႕ သူကားမ ထြက္ပဲ နား တာေၾကာင့္ က်ဳပ္ကုိ ဘီယာအတင္းတုိက္ျပီး ဧည့္ခံသဗ်။ ညစာလား။

တုိနီေကာင္းမွဳနဲ႕ပဲ

မႏူရာဟုိတယ္ရဲ႕ေနာက္ဖက္မွာ

ရွိတဲ့

သူ႕အေပါင္းအသင္း

ကားဒရုိင္ဘာေတြ ေသာက္ပြဲစားပြဲလုပ္ေနတဲ့ေနရာကို ဇြတ္ေခၚျပီး ဧည့္ခံျပန္တာေၾကာင့္ ညစာ

ကိစၥျငိမ္းျပန္ေရာဗ်ာ။ အလကားေတာ့ စားခဲ့ေသာက္ခဲ့တာ မဟုတ္တာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ သူတို႕ ဝါသနာပါတဲ့

လကၡဏာေလးဘာေလး

ၾကည့္တတ္သလား။

ၾကံၾကံဖန္ဖန္ဗ်ာ။

ၾကည့္ေပးရင္းေပါ့။

ဗ်ာ။

အာယုေလခ၊ညာဏေလခ၊

က်ေနာ္

လကၡဏာ

ဟဒယေလခ

တုိ႕ဘာ

တုိ႕ေလာက္သာ နည္းနည္းပါးပါး ၾကည့္တတ္ျပီး ဥပဓိရုပ္ၾကည့္ ျဖီးရျဖန္းရတာေပါ့။ ဒီလူမ်ဳိးက တယ္လည္း ဒါမ်ဳိးကို အထံုဝါသနာ အထိ၊ဟုိလူက

ႀကီးသကိုး။

လက္ဝါးလာျဖန္႕လိုက္၊

ဒီလူက

ေလွ်ာက္ျဖီးေနတာကိုပဲ ညတစ္နာရီထုိးတဲ့ လက္ဝါးလက္ျဖန္႕လိုက္နဲ႕

ေဗဒင္ဆရာ

လက္မလည္ဘူး။ ေအာ္၊ ထိုင္းလုိ ဘယ္ေဟာ တတ္မလဲဗ်။ဘိုလုိတတ္သေလာက္ေျပာတာကို တိုနီက ဘာသာျပန္ေပါ့။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

154

…………………………………. ေနာက္တေန႕ေန႕လည္မွာ က်ေနာ္ ဘန္ေကာက္ကေန ရန္ကုန္ကို ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာ က်ေနာ့္လည္ပင္းကို

စြပ္မဲ့

ၾကိဳးကြင္းက

အဆင့္သင့္

ေစာင့္ၾကိဳေနပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။

က်ေနာ့္ေအာင္ျမင္မွဳေတြကို ျပည္ဖံုးကားခ်မဲ့ ၾကိဳးမိန္႕ဆုိပါေတာ့ ။

၈၃။ ပ်ံေလတဲ့ ငွက္ခါး ။

ဘန္ေကာက္က ျပန္ေရာက္ျပီး ေနာက္ေန႕မွာ က်ေနာ္ရံုး တက္ေတာ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း မန္ေန ဂ်ာ ဦးဝင္းေဖ

တေယာက္ရံုးမတက္ဘူးဗ်။

ဟုတ္တယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္ဝန္ထမ္းေတြထဲမွာ ဦးဝင္းေဖ ဆုိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က နည္းနည္းေတာ့ ဆန္း တယ္ေျပာရမယ္။ ဦးဝင္းေဖဟာ အသက္ ေျခာက္ဆယ္ ေက်ာ္ေနပါျပီ။ သူ႕သားအၾကီးဆံုး ေတာင္ ရန္ကုန္စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မီတီမွာ အရာရွိ အဆင့္ျဖစ္ေနျပီ လို႕ဆုိ ပါ တယ္။ ေနဦးဗ် ။

သူ႕သားအလတ္ေကာင္လည္း ျမန္မာ့အသံမွာ လုပ္ တယ္လို႕ ေျပာဘူးတယ္ ။ဦးဝင္းေဖဟာ ဝန္ထမ္းဘဝက ကာကြယ္ ေရးဝန္ႀကီးဌာနေငြစာရင္းရံုးမွာ အလုပ္လုပ္ခဲ့ဘူးသတဲ့ ။သူ ဟာ အရြယ္ေကာင္းတုန္းက က်ေနာ့္လုိ ခပ္ရွဳပ္ရွဳပ္ ခပ္ေပြေပြ ထင္ပါရဲ႕ ။ အခုလည္း ပထမဇနီး ဆံုးသြားျပီးတဲ့ေနာက္ ဒုတိယအိမ္ေထာင္နဲ႕ ေနရာ ကေန အိမ္မွာေနရတာ ပ်င္းလွခ်ည့္ရဲ႕ ၊

လစာဘယ္ေလာက္ပဲ ရရ အလုပ္တခု လက္ဆုပ္ လက္ကုိင္ျပ ခ်င္ လုိ႕ပါ ဆိုျပီး မစၥတာ စီ ကူး မားအဆက္အသြယ္နဲ႕ က်ေနာ့္ရံုးခန္းကို ေရာက္ လာေရာ ဆိုပါ ေတာ့ဗ်ာ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

155

ဦးဝင္းေဖရဲ႕ အေကာင္းဆံုး အရည္အခ်င္းကေတာ့ ပါးရည္နပ္ရည္ရွိျခင္းနဲ႕ က်ေနာ့္ အထာကုိ ေကာင္းေကာင္းနပ္ျခင္း ပါပဲဗ်ာ။ အဲ၊ ေနာက္တခ်က္က သူဟာ အိမ္မွာ ထုိင္မေနခ်င္တဲ့သူမို႕ ရံုးတက္အလြန္မွန္ပါတယ္။က်ေနာ္ဆုိတဲ့

ေကာင္ကလဲ

ဆုိးခ်င္သေလာက္ဆိုး

မိုက္ခ်င္သ

ေလာက္မုိက္ အလုိက္သိရင္ ေတာ္ျပီဆုိတဲ့ လူစားမ်ဳိးဆိုေတာ့ ဦးဝင္းေဖလို လူမ်ဳိးကို သူနဲ႕ သင့္ေတာ္ရာမွာ သံုးႏုိင္တယ္လို႕ ယံုၾကည္တာေၾကာင့္ လက္ခံထားတဲ့ သေဘာလည္း ပါ ပါ တယ္။ ဦးဝင္းေဖရဲ႕

အဆိုးဆံုး

အခ်က္ကေတာ့

ကိစၥမကင္းခ်င္ေသးဘူးဗ်ာ။

အသက္ေျခာက္ဆယ္သာ

က်ေနာ္လစ္ရင္လစ္သလို

ေက်ာ္တယ္

အဲဒီကိစၥမ်ဳိးေတြ

ရွဳပ္တတ္

။

မိန္းမ

တယ္။

ေနာက္တခ်က္က တကယ့္ကုိ အေပါင္းအသင္းစံုတဲ့လူဗ်ာ။သတင္းစာဆရာႀကီး ဦးသာဘန္း တုိ႕ ျမန္မာသံအဆုိေတာ္ေကတုဝင္းထြဋ္တို႕လည္း တခါတခါ ရံုးကို ေခၚလာ တတ္ေလရဲ႕။ ဦးဝင္းေဖနဲ႕ အတြဲဆံုးကေတာ့ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ စာၾကည့္တုိက္ကေန အျငိမ္းစား ယူလာတဲ့ ဦးခ်စ္ေဝ ဆုိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဗ်။ ဦးခ်စ္ေဝလည္း အသက္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ မူဆလင္အဘိုးႀကီးပဲဗ်။ သူ႕ၾကည့္ရတာ မူဆလင္ပံု

မေပါက္ပါဘူး

ဗ်ာ။

တကယ့္ဗမာရုပ္ပါပဲ။

အဲဒီဦးခ်စ္ေဝကေတာ့

တကယ့္ကုိ

လူေအးဗ်ာ။ သူဟာ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ စာၾကည့္ တုိက္မွာ ဆရာဦးေသာ္ေကာင္း တို႕ ၊ ဆရာေဇာ္ဂ်ီတုိ႕နဲ႕ အလုပ္တြဲလုပ္ခဲ့ဘူးသတဲ့ ။ ေအာ္ ။ ခင္ဗ်ား မွတ္မိလား။ က်ေနာ့္ကုိ ဆူးေလ ဘုရားလမ္းက ေဒၚရိတ္ၾကီး အသုပ္စံုဆုိင္မွာ ရုပ္ရွင္မင္းသား ႀကီးျမတ္ေလးနဲ႕ မိတ္ ဆက္ေပးတဲ့ ဦးခ်စ္ေဝဆုိတာ သူေပါ့ဗ်။ ……………………………….. တခါတခါေလာကႀကီးက အဆန္းသားဗ်ာ။ ဦးခ်စ္ေဝလို ခပ္ေအးေအးခပ္ကုပ္ကုပ္ေနတတ္သူ နဲ႕ ဦးဝင္းေဖလို ခပ္ရွဳပ္ရွဳပ္အဘိုးႀကီး ႏွစ္ေယာက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းေတြ

အျဖစ္တြဲေနႏုိင္တာ က်ေနာ့္ျဖင့္ အ့ံၾသလို႕မဆံုးဘူး။တကယ္ဆုိ ဦးဝင္းေဖက မူးလာျပီ ဆုိရင္ ရစ္စရာလူ ေလွ်ာက္ရွာတတ္တဲ့ လူမ်ဳိးဗ်။ က်ေနာ္ကလည္း အေသာက္သမားဆုိေတာ့ သူတုိ႕ နဲ႕ တြဲေသာက္ဘူးတဲ့

အၾကိမ္ေပါင္း

မနည္းတာမို႕

ဦးဝင္းေဖစရုိက္ကုိ

http://www.mindin.info/

က်ေနာ္ေကာင္းေကာင္း

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

156

သိေနတယ္။ သူကမူးလာရင္ က်ေနာ့္ကိုသာ နတ္ေနကိုင္း အေနနဲ႕ခ်န္ထားတာ က်န္တဲ့သူ အကုန္ရစ္ပဲ။ သူရစ္တာ အခံရဆံုးကေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း ဦးခ်စ္ေဝေပါ့ဗ်ာ။ ဦးဝင္းေဖက မူးလာ တာနဲ႕

ဦးခ်စ္ေဝကုိ

သူကုိးကြယ္တ့ဲဘာသာပါ

မခ်န္

စြတ္ရစ္တတ္တဲ့သူဗ်။

တခါတခါမ်ား

ဦးခ်စ္ေဝခမ်ာ ဦးဝင္းေဖရစ္လို႕ မ်က္ရည္က်ရတာ မ်ဳိးေတာင္ ရွိေလရဲ႕။ သူတုိ႕ႏွစ္ေယာက္က

မတည့္လည္း တရက္ႏွစ္ရက္ပဲဗ်ာ။လူၾကီးေတြသာဆုိတယ္၊ ကေလးေတြလို ခုစိတ္ေကာက္ လိုက္ အခုျပန္ေခၚလုိက္နဲ႕

ေဘးက

အျမင္မေတာ္လုိ႕

ဝင္ျပီးျဖန္ေျဖမိတဲ့

သူသာ

မ်က္ႏွာပ်က္

က်န္ရစ္ေရာ ဆုိတဲ့ အတြဲပါပဲဗ်ာ။ အမယ္ ၊ သတိရတုန္းမို႕ေျပာရအံုးမယ္။ ဦးဝင္းေဖအေပါင္းအသင္း စံုတဲ့ေနရာမွာ သူ အသက္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္က ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းကုိေတာင္ အလုပ္ရွာ ေပးဘို႕နားပူ ခဲ့ဘူးသတဲ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္လည္း မယုံတဝက္ ယံုတဝက္နဲ႕ .. ” ဆရာေဖ ၊ ဟုတ္မွလည္းလုပ္ပါဗ်ာ “ လို႕လည္း ေျပာမိေရာ ၊ ေနာက္ေန႕မွာ ဦးဝင္းေဖဟာ

သူ႕မွတ္စုစာအုပ္ၾကားထဲမွာ တရုိတေသ သိမ္းထားတဲ့ ဗလာစာရြက္ေလး တရြက္ေပၚမွာ ေရး ထားတဲ့ စာေလးတေစာင္ ယူလာျပသဗ်ာ။ “ ေရာ့ ၊ ဆရာသက္ ၊ ဖတ္ၾကည့္ပါ “ ဆိုလုိ႕က်ေနာ္ဖတ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ က်ေနာ္နံမည္မမွတ္ မိေတာ့တဲ့ လူတေယာက္ဆီကုိ ဆရာလြန္း ဆုိတဲ့ လက္မွတ္နဲ႕ အလုပ္တေနရာ ကူညီရွာေဖြ ေပးဘုိ႕ အကူအညီေတာင္းတဲ့ စာဗ်။ လက္ေရးက ခပ္ရွည္ေမ်ာေမ်ာ၊ ေဖာင္တိန္မွင္ အျပာနဲ႕ ေရးထားတာဗ်ာ။ ဆရာလြန္း ဆိုတာ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းပါကလား။ က်ေနာ္ လည္း ၊ဦးဝင္းေဖလိုလူရွဳပ္

တေယာက္ကုိ

တႏိုင္ငံလံုးက

ေလးစားရတဲ့

ဆရာႀကီးသခင္

ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းလို လူမ်ဳိးက ေထာက္ခံစာေရးေပးတယ္ဆုိတာ အံ့ၾသ လြန္း လုိ႕ .. “ ဟား၊ ဆရာေဖ ၊ ဒီစာဟာ ဆရာႀကီး သခင္ကုိယ္ေတာ္မွဳိင္း ေရးတာလား“ ဆိုေတာ့ သူ က တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ပဲ …. “ ဟုတ္တယ္ ၊ ဆရာသက္ရ ၊ ဆရာႀကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မွဳိင္းက ေရေက်ာ္ဖက္မွာေန ဘူး တယ္။က်ေနာ္ကလည္း ေရေက်ာ္သားဆုိ ေတာ့ က်ေနာ့္ဦးေလးတေယာက္အဆက္အသြယ္ နဲ႕

ဆရာႀကီး ဆီကေန ေထာက္ခံစာရေအာင္ ေတာင္းခဲ့ဘူးတာ၊ ဆရာသက္ မယံုရင္ ဆရာႀကီး လက္ေရးျမင္ဘူးတဲ့သူ တေယာက္ေယာက္ကုိ ျပၾကည့္ေပေတာ့ “ တဲ့ဗ်ာ။ အမယ္၊ ဒီစာကုိ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္း ေရးေပးလုိက္တာ လည္း

ေထာက္ခံသဗ်ာ။

ထူးျခားခ်က္တခုက

က်ေနာ္ေသခ်ာေအာင္

အဲဒီစာဟာ

ေရးထားတာမ်ဳိးမဟုတ္ပဲ

မွန္ပါတယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္း ဦးခ်စ္ေဝက

အေခါက္ေပါင္းမ်ားစြာ

အလုပ္တခုခန္႕ေပးဘို႕ေရးထားေပမဲ့

နေဘေတြကာရန္ေတြ

ပါေနသဗ်ာ။

http://www.mindin.info/

ျပန္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့

သာမန္သူလိုငါလုိလူ

က်ေနာ္လည္း

အဲဒီစာေလးကို

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

157

တရုိတေသသိမ္းထားရင္း ၊ ကဗ်ာအတုိ အစေတြ ေတာင္စပ္ ေျမာက္ စပ္လုပ္ေနတဲ့ ဂ်ီတီအုိင္ ဆင္း၊ က်ေနာ့္တူေတာ္ေမာင္ မ်ဳိးမင္းႏုိင္လိုခ်င္လွခ်ည့္ရဲ႕ဆိုလုိ႕ ေပးလိက ု ္ရသဗ်ာ။ …………………………………………. အဲဒီ ဦးဝင္းေဖက ရံုးမပ်က္စဘူး ၊ အပ်က္ထူးေနတာေၾကာင့္ တခုခုေတာ့ ထူးေနျပီလို႕ ထင္ လိုက္မိပါတယ္။ ေန႕လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ လည္း ေရာက္ေရာ ကိုျမင့္ေဌးက ဆရာသက္ ၊ ဒါ ၊အန္တီ့ဆယ့္ ဘိလပ္ေျမေတြ ေရာင္းထားတဲ့ စာရင္း ဆိုျပီး စာရြက္တရြက္ လာထုိး ေပးသဗ်။ က်ေနာ္လည္း

ရုတ္တရက္ဆိုေတာ့

ကိုယ့္နားကို

မယံုႏိုင္ေအာင္

ျဖစ္သြားသဗ်ာ။

ဒါနဲ႕

ကိုျမင့္ေဌးကို ေသခ်ာထုိင္ခိုင္းျပီး အက်ဳိး အေၾကာင္း ေမးလုိက္ေတာ့ မစၥတာ စီကူးမားရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ နဲ႕ အန္တီဆယ့္ အပ္ထားတဲ့ ဘိလပ္ေျမေတြကုိ ေရာင္းပစ္လိုက္ၾကျပီ တဲ့ဗ်ာ။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ကမၻာေျမၾကီးနဲ႕ မိုးေကာင္ကင္ ေဇာက္ထုိးမိုးေမွ်ာ္ ကေျဗာင္းကျပန္ ျဖစ္ကုန္ တယ္လို႕ကို ခံစားလုိက္ရပါ ေတာ့တယ္။ ဒီျပႆနာဟာ မီးခိုးၾကြက္ေလွ်ာက္သလုိ ေနာက္ဆက္ တြဲ ျပႆ နာေတြ တျပံဳႀကီးေပၚလာေတာ့မယ္ဆုိတာ ခ်က္ခ်င္း သိလိုက္ တယ္ ဗ်ာ။က်ေနာ္က စီကူး​းမား ကုိ ခ်က္ခ်င္းေခၚလုိက္ျပီး .. ခင္ဗ်ား ဘာေၾကာင့္ ဒီလို လုပ္လုိက္ရတာလဲ လုိ႕ လည္းေသခ်ာ ေမးေရာ ၊ သူက အတိတ္ေမ့သလုိလို ထီလက္မွတ္ေပ်ာက္သလိုလုိ ေယာင္ ဝါးဝါးလုပ္ေနပါ ေလေရာဗ်ာ။ သူ႕အေၾကာင္းျပခ်က္က အဲဒီ ဘိလပ္ေျမ အိ္ပ္ ေတြေရာင္းျပီး ကုမၸဏီမွာ လုိအပ္ တာေတြ ဝယ္လိုက္ျခမ္းလုိက္ျပီး တခ်ဳိ႕ကို ကုမၸဏီေပးရန္ရွိတဲ့ အေၾကြးေတြ ဆပ္လုိက္ဆုိပဲ။ က်ေနာ္ေဒါသထြက္လြန္းလုိ႕ဘာေျပာရမွန္း ေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး။က်ေနာ္ ရန္ကုန္မွာ မရွိ တုန္း စီကူးမားပါဝါျပခ်င္ေဇာနဲ႕

ဘိလပ္ေျမ

အိပ္ေတြ

ထုတ္ေရာင္းလုိက္ရင္

ဒုကၡလို႕

ေတြးပူ

မိ

တာေၾကာင့္ “ဒီဘိလပ္ေျမေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႕ပိုင္တာ မဟုတဘ ္ ူးေနာ္။ အန္တီဆယ္ ခဏ အပ္ထားတာပါ“လို႕ ဖုန္းအၾကိမ္ၾကိမ္ ဆက္ခဲ့ပါသဗ်ာ။ အဲဒီၾကားထဲကကို ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ေရာင္းျဖစ္ေအာင္ ေရာင္းလုိက္ သတဲ့ ဗ်ာ။ အင္း၊ ျဂိဳဟ္ဆုိးကေတာ့ အေဖာ္အေပါင္းနဲ႕ ဝင္ျပီေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလူဘာေၾကာင့္ ဒီလုိလုပ္ခဲ့တယ္ ဆို တာ ဒီေန႕အထိ

က်ေနာ္

အေျဖရွာလို႕

မရေသးဘူးဗ်ာ။

တကယ္ဆုိ

ကုမၸမွာ

အေၾကြးပူဆိုလို႕

ထူးထူးျခားျခား ရွိလွတယ္လည္း မဟုတ္၊ က်ေနာ္ဘန္ေကာက္ကုိ သြားတာလည္း ခဏ တျဖဳတ္ ေျပာလို႕ရတဲ့ ဆယ္ရက္ပါပဲဗ်ာ။က်ေနာ္ေကာက္ခ်က္ဆြဲလုိ႕ရတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ စီကူးမားဟာ က်ေနာ္

လူရာဝင္ေနတာကို

တခ်က္တည္း

မရွဳစိမ့္ႏိုင္လြန္းလို႕

ေနာက္ေကာက္က်ေအာင္

က်ေနာ္ကို

အလဲထုိးလိုက္တာ

သိကၡာက်ရာ

က်

ဆုိတဲ့

အခ်က္

ေၾကာင္း ပါပဲ။

ခန္႕မွန္းၾကည့္ရတာ က်ေနာ္ ေနာက္ေကာက္က်သြားရင္ က်ေနာ့္ေနရာကို သူဝင္ ႏုိင္ မယ္လုိ႕ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ပံုပါပဲ။ တကယ္ ေတာ့ သူဒီလုိလုပ္လုိက္တာဟာ ဘယ္ဖက္က ၾကည့္ၾကည့္

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ၊ဘာေကာင္းကြက္မွမရွိပဲ

158

၊သူ႕ဘဝနစ္မြန္းဘို႕အတြက္

သူကိုယ္တုိင္ေဖာ္လိုက္

တဲ့

ေဆးပါပဲ။

ဒါတင္ဘယ္ကမလဲ။ သူနဲ႕က်ေနာ္ ကမၻာရန္ ျဖစ္လာေအာင္ ဖန္တီးခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ တခုပါပဲ။ …………………………….

စီကူးမားၾကည့္ရတာ တတ္ပမ ံု ရပါဘူး။

သူလုပ္လုိက္တဲ့ သူလုပ္တဲ့

အလုပ္ရဲ႕ေနာက္ဆက္တြဲကုိ

အလုပ္ဟာ

မမွားဘူးဆုိတဲ့

မွန္မွန္ကန္ကန္

ခန္႕မွန္း

မ်က္ႏွာေပးနဲ႕ခပ္ေအးေအးပါပဲ။

အမွန္ေတာ့ မ်က္ကန္းတေစၧမေၾကာက္ဆုိတာ ဒီေနရာမွာ သံုးရမဲ့စကားပါပဲဗ်ာ။ အဲဒီအခ်ိန္က ျမန္မာျပည္ စီးပြား ေရးေစ်းကြက္ရဲ႕ အထာကို သူသိတယ္ဆုိတာဟာ မူၾကိဳအဆင့္ေလာက္ပဲ ရွိပါလိမ့္မယ္။

တကယ္ေတာ့

စီးပြားေရးေလာကမွာ

ယံုၾကည္မွဳဟာ

အသက္တမွ်အေရးႀကီး

ပါတယ္။ယံုၾကည္မွဳပ်က္ျပားသြားရင္ ဘာအလုပ္မွ ဆက္လုပ္လုိ႕မရတတ္ တာမ်ဳိးပါ။ ျဂိဳလ္ဆိုး ဝင္ျပီေပါ့ဗ်ာ ။

မွန္ရာကို ေျပာရရင္ ဒီျပႆနာကုိ က်ေနာ္ဘယ္လုိရွင္းရမလဲ ဆိုတာ က်ေနာ္မသိေတာ့ပါဘူး။ ဒီေနရာမွာ

ခင္ဗ်ား

ေသခ်ာသိထားဘုိ႕က

က်ေနာ္ဟာ

လူလည္ဆုိေပမဲ့

လူလိမ္စာရင္းမွာ

မပါပါဘူး။ မ်က္ႏွာေျပာင္ေျပာင္နဲ႕ လိမ္ရဲတဲ့ စာရင္းမွာ က်ေနာ္မပါပါဘူး။က်ေနာ္လည္း စိတ္ ကုိအတတ္ႏိုင္ဆံုးျငိမ္ေအာင္ရင္း သံုးရက္ေျမာက္တဲ့ေနမွာေတာ့

အေကာင္းဆံုးေျဖရွင္းႏိုင္မဲ့နည္းလမ္းကုိ

မနက္ကုိးနာရီေလာက္မွာ

အန္တီဆယ့္

စဥ္းစားေနတုန္း

ဆီက

ဖုန္းဆက္

လာပါတယ္။ ဆက္တဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ သူ႕ဘိလပ္ေျမေတြကို ေဆာက္လုပ္ ေရး ဝန္ႀကီးက ဝယ္ဘုိ႕သေဘာတူလိုက္တာေၾကာင့္

သူ႕ဘိလပ္ေျမေတြကို

ခ်က္ခ်င္းသယ္မယ္

ဆုိတဲ့

အေၾကာင္းပါပဲ။ ျပႆနာက စပါျပီ။ က်ေနာ္လည္း ဘိလပ္ေျမသယ္တဲ့ကားေတြ မလႊတ္ပါနဲ႕ အံုး။ http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

159

က်ေနာ္ ရွင္းျပစရာရွိလ႕ို ၊အန္တီဆယ့္အိမ္ကုိ က်ေနာ္ အခုခ်က္ခ်င္း လာခဲ့ပါမယ္ ဆုိတာ ေတာင္ ေဆးမမွီေတာ့ပါဘူး။အန္တီဆယ္က သယ္မဲ့ကား

မင္းရွင္းျပတာေနာက္မွ

ရွင္းျပေတာ့

ေတြလႊတ္လိုက္ျပီတ့ဲဗ်ာ။ဂုိေဒါင္လိပ္စာလား

။

အခုပဲ

ဘိလပ္ေျမ

သိတာေပါ့ဗ်ာ။

အခု

ျပန္သယ္မဲ့ကားေတြဟာ ဘိလပ္ေျမလာပို႕တုန္းက ကားေတြပဲေလ။ …………………………………… မနက္ဆယ္နာရီေလာက္ ေရာင္းထားျပီးေၾကာင္း၊

အန္တီဆယ့္အိမ္ေရာက္သြားေတာ့

ဘန္ေကာက္

သြားေနတဲ့

အန္တီဆယ္ဟာ၊ဘိလပ္ေျမေတြ

ရက္ေတြမွာ

ေရာင္းလိုက္တဲ့အေၾကာင္း၊

အေၾကာင္းစံုကုိ သိျပီးေနပါျပီ။ ဘိလပ္ေျမသြားသယ္တဲ့ သူ႕မန္ေနဂ်ာက သတင္း ပုိ႕ထားျပီ ေပါ့ဗ်ာ။က်ေနာ္လည္း

အိမ္ထဲဝင္လုိက္ေရာ

အညာသူအန္တီဆယ့္ရဲ႕

မ်က္ႏွာဟာ

ေဒါသ

ျဖစ္တာထက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေန တာ အေတာ္သိသာပါတယ္။ က်ေနာ့္ မ်က္ႏွာကုိလည္း ျမင္ ေရာ အန္တီဆယ္က .. မင္းကြာ ။ မင္းဒီလုိ လုပ္လိမ့္လုိ႕ ငါ အိပ္မက္ ေတာင္ မမက္ခဲ့ဘူး တဲ့

။ႏိုင္ငံေက်ာ္လူလည္ႀကီး က်ေနာ္လည္း ဘာစကားေျပာ ရမွန္းကုိ မသိ ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ ေခါင္းကို ငိုက္စုိက္ခ်ျပီး ဒီကိစၥကို ရက္ပုိင္းအတြင္း က်ေနာ္ေျပ လည္ေအာင္ ေျဖရွင္း ေပးပါ့ မယ္ဆုိတဲ့ ကတိနဲ႕

က်ေနာ္ျပန္လာခဲ့ရပါ

ေတာ့တယ္။

က်ေနာ့္ၾကိဳး

ပမ္းအားထုတ္မွဳမွန္

သမွ်

သဲထဲေရသြန္ဘဝေရာက္သြားခဲ့ပါျပီ။ ေနာက္ဆက္တြဲျဖစ္ေပၚလာမဲ့ ဂယက္မ်ဳိးစံု ကိုလည္း က်ေနာ္ မွန္းဆလို႕ ရသြားပါျပီ။ က်ေနာ္ထင္ထားတ့ဲအတုိင္းပါပဲ။ ျပႆနာကုိ

ေနာက္တေန႕မွာ

အန္တီဆယ္ဟာ

က်ေနာ္တုိ႕

ဘိလပ္ေျမ

ေရႊကမၻာဦးလွၾကည္ကုိ အသိ ေပးလုိက္ပါေတာ့တယ္။ဘိလပ္ေျမအိပ္ျပႆနာကုိ

ေျဖရွင္းဘုိ႕ အန္တီဆယ့္အိမ္မွာ အန္ကယ္ ဦးလွၾကည္၊ စီကူးမားနဲ႕ က်ေနာ္တို႕ ဆံုၾကတ့ဲအခါ အန္ကယ္ဦးလွၾကည္ဟာ ဒီလုိကိစၥမ်ဳိးျဖစ္ခဲ့ တယ္ဆုိတာ မယံုၾကည္ႏိုင္တဲ့ မ်က္ႏွာေပးနဲ႕ ပါပဲဗ်ာ။ ဒီျပႆနာဟာ က်ေနာ္ လံုးဝမသိပဲ ျဖစ္သြားရတဲ့ ကိစၥပါလုိ႕ လူအမ်ားေရွ႕မွာ ဖြင့္ ဟေနလို႕ ျပီးမဲ့ ကိစၥမဟုတ္သလို

အဲသလုိ

အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ဳိးလည္း

ေပးခ်င္

စိတ္

မရွိ

ေတာ့ပါဘူး။က်ေနာ္လည္း ဘာလိုစကားလံုးမ်ဳိးနဲ႕မွ မေျဖရွင္းတတ္ေတာ့တာေၾကာင့္ အန္ကယ္ ဦးလွၾကည္ေရးေပးသမွ် စာခ်ဳပ္ ေတြမွာ လက္မွတ္ ထိုးေပးလုိက္ေတာ့တယ္ဗ်ာ။ ဘိလပ္ေျမဘုိးရွင္းေပးလုိက္ရင္

ကိစၥရွင္းသြားမယ္လို႕

ခင္ဗ်ား

ထင္ေနမွာေပါ့။

မရွင္းဘူးဗ်။

က်ေ​ေနာ္နဲ႕ အန္တီဆယ္က ့ ိစၥဟာ အမ်ဳိး သမီးစီးပြားေရး စြမ္းေဆာင္ရွင္မ်ားအသင္းမွာ ေတာ္ ေတာ္ေလး ဂယက္ရုိက္သြားတယ္။အဲဒီဂယက္ေၾကာင့္ က်ေနာ္လည္း ဘယ္သူ႕ကိုမွ မ်က္ႏွာ ခ်င္းဆုိင္ခ်င္စိတ္

မရွိေတာ့ဘူးဗ်ာ။ဒီကိစၥျဖစ္ျပီး

တပတ္ေလာက္အၾကာမွာေတာ့

ဆံုးျဖတ္ခ်က္

တခုကို က်ေနာ္ ယတိျပတ္ခ်လုိက္ ပါေတာ့တယ္။ အဲဒါကေတာ့ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး စီးပြား ေရး စြမ္း ေဆာင္ရွင္မ်ားအသင္းက

တာဝန္ယူတည္ေဆာက္ေနတဲ့

MWEA

အျပီးတုိင္ ႏွဳတ္ထြက္လို္က္ဘုိ႕ပါပဲ။

http://www.mindin.info/

TOWER

စီမံကိန္းကေန

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

160

တကယ္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို ႏွဳတ္ထြက္ဘုိ႕ ဘယ္သူကမွ ဖိအားမေပးပါဘူး။ က်ေနာ့္ကုိ ဖိအား ေပးလုိ႕လည္း မရပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ အဲဒီစီမံကိန္းမွာ လူတကာဝိုင္းၾကည့္ေနတဲ့ သံသယ မ်က္လံုးေတြၾကားမွာ အလုပ္ဆက္လုပ္ဘုိ႕ဆုိတာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ လုပ္ခ်င္ စိတ္လည္း မရွိ ေတာ့ပါဘူး။ …………………………….

ေအးဗ်ာ။ အရုိးသားဆံုးေျပာရရင္ ျမန္မာျပည္စီးပြားေရးေလာကမွာ လက္ေျဖာင့္ေသနတ္သမား တေယာက္လုိ က်င္လည္ခဲ့ရတဲ့ က်ေနာ့္ ဘဝကို က်ေနာ္ျငီးေငြ႕လွပါျပီ။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ့္ ကုိယ္စြမ္းကုိယ္စနဲ႕ ေအးေဆးတည္ျငိမ္စြာ လုပ္ကုိင္ႏုိင္မဲ့ လမ္းေၾကာင္းတခု ေပၚ ေရာက္ေအာင္ က်ေနာ္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရုန္းကန္ခဲ့ရပါတယ္။ အခုေတာ့စီးပြားေရးေလာကမွာ ရွိတဲ့ လူေတြရဲ႕

ယံုၾကည္ အားထားမွဳ ရလာ ေ​ေအာင္ အပတ္တကုပ္အားထုတ္ခဲ့တာေတြဟာ ရုတ္ျခည္းျပိဳလဲ ပ်က္စီးရ ေတာ့မဲ့အေျခအေနကို ဆုိက္လာေနပါျပီ။ က်ေနာ္ဟာ ျပတ္သားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းတခုကုိ ေရြးခ်ယ္ရပါေတာ့တယ္။ကုမၸဏီဒါရုိက္တာ အဖြဲ႕ အေရးေပၚအစည္းအေဝးတခု ခ်က္ခ်င္း ေခၚလုိက္ ပါတယ္။အဲဒီေန႕က ဒါရုိက္တာ အဖြဲ႕ဝင္ အားလံုးမ်က္ႏွာစံုညီ ရွိေနခ်ိန္မွာ က်ေနာ္က အန္တီဆယ့္ ဘိလပ္ေျမ အိပ္ျပႆနာကို ရွင္း ျပျပီး ကုမၸဏီဟာ သိကၡာတျပားသားမွ မရွိေတာ့ေအာင္ က်ဆင္းေနျပီမုိ႕ ဒါရုိက္တာ အဖြဲ႕ဝင္ေတြ အေနနဲ႕ က်ေနာ္ ခ်ျပတဲ့ လမ္းႏွစ္ သြယ္အနက္ တခုခုကုိ ျပတ္ျပတ္သားသား ေရြးခ်ယ္ၾကဘုိ႕ ေတာင္းဆုိရပါတယ္ေတာ့တယ္။ က်ေနာ့္ ခ်ျပတဲ့ လမ္းႏွစ္ သြယ္ကေတာ့ (၁)ဒီကုမၸဏီ ကေန က်ေနာ္ တျပားတခ်ပ္မွ အက်ဳိးခံစားခြင့္ ယူေတာ့ပဲ ႏွဳတ္ထြက္မယ္ ။ကုမၸဏီရဲ႕ ေကာင္းေမြဆုိးေမြ အားလံုးကုိ က်န္ရစ္တဲ့ ဒါရုိက္တာ အဖြဲ႕ဝင္ေတြက လက္ခံ ေျဖရွင္းပါ ။(၂) ဒါမွမဟုတ္ လက္ရွိ

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

161

ဒါရုိက္တာ အဖြဲ႕ဝင္အားလံုး ဘာအက်ဳိးအျမတ္မွ လက္ မခံေတာ့ပဲ ႏွဳတ္ထြက္ေပးၾကပါ။ ကုမၸဏီရဲ႕ ေကာင္းေမြ ဆုိးေမြအားလံုးကုိ က်ေနာ္ တာဝန္ယူ ေျဖရွင္းမယ္ .. ဆုိတာပါပဲ ။ ဒါရုိက္တာအဖြဲ႕ဝင္ေတြအားလံုး တုတ္တုတ္ေတာင္ မလွဳပ္ေတာ့ပါဘူး။ ခင္ဗ်ား စိတ္ထဲမွာ က်ေနာ္ ရမ္းကားလြန္းတယ္လို႕ ထင္ႏိုင္စရာ ရွိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီျပႆနာ ေပၚလာရ တာဟာ စီကူးမားတေယာက္တည္းရဲ႕

လက္ခ်က္မဟုတ္ပဲ

ေနာက္ကြယ္က

မသိမသာ

အားေပး

အားေျမွာက္လုပ္ေနတဲ့ အေပါင္းအပါေတြ ရွိေနႏိုင္တာေၾကာင့္ ၊ က်ေနာ့္ ကို ဒုကၡလည္း ေပးခ်င္ ၊ေပးလည္းမေပးတတ္လို႕ ကိုယ့္ ရွဴးကိုယ္ ပတ္ျဖစ္ ကုန္ၾကတဲ့ ဒါရုိက္တာအဖြဲ႕ဝင္ေတြကိုပါ စိန္ေခၚ လုိက္ျခင္းပါပဲ ။ …………………………………………. ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က က်ေနာ့္တုိ႕ကုမၸဏီရဲ႕ ပိုင္ဆုိင္မွဳအားလုံးနီးပါးဟာ MWEA စီမံကိန္း အတြက္ မူလအေဆာက္အဦး ေဟာင္း ကေန ေျပာင္းေရြ႕ရတဲ့ ရံုးေတြ အတြက္ ယာယီ အစား ထုိးအေဆာက္အဦးေတြ ဦးဝိစာရအိမ္ရာေနာက္ဖက္မွာ ေဆာက္ေပး ထားတဲ့ လုပ္ငန္း ေခါင္း

စဥ္ေအာက္မွာ ေရာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ပါ။ ကုမၸဏီလက္က်န္ေငြ တျပားမွ မရွိပဲ ဒီအထုတ္ရွဳပ္ၾကီး ကို တာဝန္ယူေျဖရွင္း ႏိုင္တဲ့ သူရဲေကာင္း ေပၚမလာဘူး ဆုိပါေတာ့။ က်ေနာ္ကလည္း ခပ္ျပတ္ ျပတ္ပါပဲ။ အားလံုး ထြက္ရင္ထြက္၊ မထြက္ရင္ က်ေနာ္ထြက္မယ္ ဆုိျပီး အေခ်အတင္ ျဖစ္ေန ခ်ိန္မွာ လူတတ္ႀကီး မစၥတာ စီကူးမားဟာ ေနာက္ဆံုးေပၚလက္နက္ဆန္း တခုကို ထုတ္သံုး လုိက္ပါ ေတာ့ တယ္။ အဲဒီလက္နက္ကေတာ့

အစည္းအေဝးခန္းထဲမွာ

ေယာက်ာ္းရင့္မၾကီးတန္မဲ့

ႏွပ္ေခ်းတရွဳံ႕ရွဳံ႕နဲ႕

ငိုခ်လုိက္တာပါပဲဗ်ာ ။ ……………………………………………. အျပင္ဘန္းအျမင္အရ

က်ေနာ္ဟာ

ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္သူ၊

ျပတ္သားသူ

၊ရက္စက္သူအျဖစ္

ျမင္ေကာင္း ျမင္ႏိုင္ေပမဲ့ က်ေနာ့္အတြင္း စိတ္ဟာ ေပ်ာ့ညံ့တယ္ဆိုရပါမယ္။ေဘးလူေတြ အျမင္ မွာ

က်ေနာ့္ကို ခံႏိုင္ရည္ေကာင္းလြန္းသူလုိ႕ ျမင္ေပမဲ့ လူေတြမျမင္ရာမွာ ခံစား ေၾကကြဲေန တတ္တဲ့ သူမ်ဳိးပါ။ မင္းဘာလဲ ငါဘာလဲ ဆုိတဲ့ ပြဲမ်ဳိးမွာ ရင္ေကာ့ျပီး အသက္စြန္႕ ရဲတဲ့ က်ေနာ္ ဟာ တဖက္သူ

မ်က္ရည္

က်ေနာ့္ေဒါသဟာ

က်ျပီး

ေတာင္းပန္တုိးလွ်ဳိးတာကုိ

စီကူးမားမ်က္ရည္ေၾကာင့္

ခံႏုိင္ရည္ရွိသူမဟုတ္ျပန္ပါဘူး။

ရုတ္ျခည္းေပ်ာက္ကြယ္

သြားခဲ့

ျပန္ပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒါရုိက္တာ အဖြဲ႕ဝင္ေတြ ပုိေနျမဲ က်ားေနျမဲ အတုိင္း ထားျပီး ကုမၸဏီတခု လံုး ကို က်ေနာ့္ စိတ္ၾကိဳက္ စီမံဖန္တီးႏုိင္ေၾကာင္း တညီတညြတ္တည္း သေဘာတူၾကျပီး အစည္း အေဝးကို ရုတ္သိမ္းလုိက္ရ ပါေတာ့တယ္။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

ရုတ္တရက္ၾကည့္ရင္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့

162

အဲဒီေန႕က

ပြဲဟာ

ရန္သူကုိ

ရန္သူလုိ

က်ေနာ္အႏိုင္ရလုိက္တယ္လို႕ သတ္မွတ္ျပီး

ထင္စရာ

ေျမြငယ္မီးေသး

ရွိေပမဲ့

အၾကြင္းအက်န္

ခ်န္မထားေကာင္းဘူးဆိုတဲ့ ေလာကနီတိကုိ က်ေနာ္မလုိက္နာခဲ့တဲ့ အတြက္ ေနာက္ပုိင္း မွာ က်ေနာ္ေကာင္းေကာင္းႀကီး အထိနာခဲ့ရပါတယ္ ။ ရာဇဝင္နဲ႕ ခ်ီျပီး ေျပာရရင္ ကမၻာေက်ာ္ စစ္သူႀကီး ဟန္နီေဗာမွားခဲ့တဲ့ အမွား မ်ဳိးေပါ့ဗ်ာ။ ဟန္နီေဗာဟာ ေရာမကို သိမ္းဘုိ႕ အဲ့လ္ပ္ ေတာင္တန္းႀကီး ကုိ ေတာင္ ဂႏၲဝင္ေျမာက္ စစ္ခ်ီနည္းေတြနဲ႕ ျဖတ္ေက်ာ္ျပီး ေရာမ နယ္စြန္ နယ္ဖ်ားေတြကုိ သံုးႏွစ္သံုးမိုး တစခ်င္း အမွည့္ေျခြ ေျခြ​ြထားႏိုင္ခဲ့သတဲ့ဗ်ာ။ ဟန္နီေဗာဟာ သူ႕ရဲ႕ နာမည္ ေက်ာ္ နဂါးပတ္ စစ္ဆင္နည္း နဲ႕ အင္အားခ်င္း အဆမတန္ကြာျခားတဲ့ ေရာမစစ္တပ္ကုိ အႏိုင္ရလုိက္ခ်ိန္မွာ ေသာင္းဂဏန္းနဲ႕ခ်ီရွိေနတဲ့ ႏွစ္ဖက္စစ္သည္ ေတြရဲ႕ အေလာင္း ေတြၾကား က ေတာင္ကမူေလး ေပၚကေန ေရာမျမိဳ႕ႀကီးဆီကုိ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း ငူငူႀကီး ရပ္ေနခဲ့ သတဲ့ဗ်ာ ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ႕ညီ မဟာေဗာက အကိုျဖစ္သူ ဟန္နီေဗာကို အကုိ ဒီအခ်ိန္ဟာ ေရာမကုိ အျပီးတုိင္ ဝင္သိမ္းဘုိ႕ အေကာင္းဆံုး အခ်ိန္ ပါပဲလုိ႕ ဆုိတဲ့အခါ ဟန္နီေဗာက ဘာမွ ျပန္မေျဖပဲ ခပ္မဆိတ္ေနတာ

ေၾကာင့္

မဟာေဗာဟာ

သူ႕အကုိကုိ

စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႕

စကားတခြန္း

ေျပာလုိက္သတဲ့ဗ်ာ။ အဲဒီ စကားကေတာ့ “ငါ့အကိုဟာ ေအာင္ပြဲကုိ ဘယ္လုိရေအာင္ တုိက္ရ

မယ္ဆုိတာ သူမတူေအာင္ သိေပမဲ့ ေအာင္ပြဲရဲ႕ အသီးအပြင့္ကုိ မခံစားတတ္ေယာင္ တကား“ တဲ့ဗ်ာ။ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဟန္နီေဗာဟာ ေရာမစစ္တပ္ႀကီးကို အႀကီးအက်ယ္ ရွဳံးျပီး အီရတ္ ႏိုင္ငံဖက္ကို ဆယ့္ကုိးႏွစ္ ေလာက္ တိမ္းေရွာင္ေနရာက ေရာမေထာက္လွမ္းေရးေတြသိသြား လို႕ ဖမ္းဘုိ႕အလာမွာ

အဆိပ္ေသာက္ေသလုိက္ရတဲ့

ဘဝမ်ဳိးနဲ႕

ၾကံဳသြားခဲ့ရရွာသတဲ့ဗ်ာ။

က်ေနာ္လည္း စီကူးမားနဲ႕ ေနာက္လုိက္ေတြကုိ အျပီးေခ်မွဳန္း သင့္ပါ လ်က္ တြန္႕ ဆုတ္ေတြ ေဝခဲ့မွဳေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးမွာ ဒုကၡလွလွ ၾကံဳခဲ့ရေတာ့တာပါပဲ။ http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

163

ဒါေတြဟာ ေနာက္ပုိင္းမွာ ထင္ရွားလာပါလိမ့္မယ္။ ဇာတ္လမ္းကို ဆုံးေအာင္သာ နားေထာင္ ပါေတာ့ဗ်ာ။ ……………………………………… ဒါရုိက္တာအဖြဲ႕

အစည္းအေဝးလည္းျပီးေရာ

သြားေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။

အန္တီဆယ့္ကုိ

ေနာက္ေန႕မွာ

က်ေနာ္တုိ႕ေပးရန္ရွိတဲ့

က်ေနာ္အန္ကယ္ဦးလွၾကည္နဲ႕ ဘိလပ္ေျမဘုိးေတြကုိ

MWEA

TOWER စီမံကိန္းမွာ က်ေနာ္တို႕ ကုမၸဏီ စုိက္ထုတ္ကုန္က်ထားတဲ့ ေငြေၾကး ေတြနဲ႕ ခုႏွိမ္ျပီး ေပးႏိုင္ဘုိ႕အတြက္ အဲဒီစီမံကိန္း အစုရွယ္ယာစာရင္းကေန က်ေနာ္တုိ႕ ကုမၸဏီ ႏွဳတ္ထြက္ ေပး

ေၾကာင္းေျပာလုိက္ ေတာ့ အန္ကယ္ဦးလွၾကည္ဟာ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ထိခို္က္သြားပံုရပါ တယ္။ သူ႕မ်က္မွန္ကုိေက်ာ္ျပီး က်ေနာ့္ကုိ ဂရုဏာသက္တဲ့ မ်က္လံုး ေတြနဲ႕ ၾကည့္ေနပါတယ္။ အတိုခ်ဳပ္ရရင္ MWEA TOWER နဲ႕ပတ္သက္တဲ့ ေငြစာရင္းေတြ နဲ႕ ကိုညြန႕္ ဝင္းေလး ဆြဲထား တဲ့ အေဆာက္အဦးဒီဇုိင္းပုံစံေတြကို အန္ကယ္ဦးလွၾကည္လက္ထဲကို အပ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္ မရွိေတာ့တဲ့အခါ

လုပ္ငန္းပုိအဆင္ေျပပါေစေတာ့ဆုိျပီး

က်ေနာ့္လက္စြဲ

စာရင္းကုိင္

ဦးေသာင္းထုိ္က္ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကုိပါ ခ်န္ထားခဲ့ျပီး အဲဒီစီမံကိန္းကေန အျပီးအပုိင္ ႏွဳတ္ထြက္ လုိ္က္ပါေတာ့တယ္။ ...................................

ေအာ္ ၊ဒီလုိ အျဖစ္မ်ဳိးေတြေၾကာင့္ပဲ ထင္ပါရဲ႕ ။ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီး ဌာနက ကိုစိန္ေသာင္း ဆုိတဲ့ မိတ္ေဆြတေယာက္က က်ေနာ့္ အျဖစ္ေတြကို ၾကည့္ျပီး “ ကိုသက္ခုိင္ရာ ၊ခင္ဗ်ား ဘဝဟာ ငွက္ခါးပ်ံသလို၊

ေခါက္လွ်ာငွကပ ္ ်ံသလိုပါပဲလားလို႕

မွတ္ခ်က္ခ်ဘူးသဗ်ာ။

ငွက္ခါး

၊

နဲ႕ေခါက္လွ်ာငွက္ ဘယ္လိုပ်ံတယ္ ဆိုတာ က်ေနာ္ေသခ်ာမျမင္ဘူးေပမဲ့ အဲဒီငွက္ေတြဟာ ဟုိး အျမင့္ဆုံးမွာ ပ်ံလိုက္ ေဒါင္ လုိက္ထုိးဆင္းျပီး ေအာက္ဆုံးမွာ ပ်ံလုိက္ လုပ္တတ္တဲ့ ငွက္မ်ဳိး ထင္ပါရဲ႕ ဗ်ာ။ ေတာ္ေတာ္ေသာကၾကီးရတဲ့ကာလေတြပါပဲဗ်ာ။

လုပ္ငန္းလႊဲေျပာင္းတာဟာ

တေန႕တရက္

တည္းလုပ္လုိ႕ ရတဲ့ကိစၥမဟုတ္ေလေတာ့ အစုရွယ္ယာဝင္အျဖစ္က ႏွဳတ္ထြက္ျပီးတဲ့ ေနာက္ ပုိင္းမွာလည္း သုံးလေလာက္နီးပါး အန္ကယ္ဦးလွၾကည္ရဲ႕ ရံုးခန္းကုိ မ်က္ႏွာပူပူ နဲ႕ ဝင္ထြက္ေန ရျပန္ပါတယ္ ။ အမွန္ေျပာရရင္ က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ ခံစားရပါတယ္။ ရွက္တဲ့စိတ္၊ခံျပင္းနာက်ည္းစိတ္ေတြ ေၾကာင့္ သံုးလဝန္းက်င္ေလာက္ စိတ္ေလျပီး ႏွဳတ္ခမ္းေမႊး မုတ္ဆိတ္ေမႊးေတြေတာင္ မရိတ္ ပဲထားလုိ႕ အျမဲတမ္းေက်ာ့ေနေအာင္ေနတတ္တဲ့

က်ေနာ့္

ပံုစံဟာ

ေပါက္လာပါေတာ့တယ္။

http://www.mindin.info/

ညွင္းသုိးသုိးနဲ႕

အပူ

သည္ရုပ္

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

164

………………………………….

ေအာ္ ၊ စိတ္ဒုကၡေရာက္ရတဲ့ အခါမို႕ ငယ္ငယ္တုန္းက က်ေနာ္ ေသာကၾကံဳရတဲ့အခါ အေမ က်ေနာ့္ကုိ

အားေပးတာကို

သတိရမိ

က်ေနာ္ေျခာက္တန္းေက်ာင္းသားေလာက္တုန္းကေပါ့ ငွားဖတ္ရာကေန

စာအုပ္က

ေရတိုင္ကီထဲ

တယ္

။

ျပဳတ္က်ျပီး

စာအုပ္ဆိုင္က

ဗ်ာ။

စာအုပ္တအုပ္

စုတ္ျပဲကုန္တာေၾကာင့္

ေလ်ာ္ရမဲ့

အေျခအေနျဖစ္လာေရာဗ်ာ။ အဲဒီအခ်ိန္က စာအုပ္တန္ဘုိးက ဆယ့္ငါးက်ပ္ ေလာက္ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္ ၾကံရာမရတာနဲ႕ ေက်ာင္းက အျပန္ အေမခူးထားတဲ့ ထမင္းကုိ မစားႏုိင္ပဲ ေစာင္ ေခါင္းျမီးျခံဳျပီး အိပ္ေနလိုက္ေတာ့ အေမက က်ေနာ့္ကုိ ငါ့သား ေနမေကာင္း ဘူးလားတဲ့ ။

အေမေလးငါးၾကိမ္ ေမးမွ က်ေနာ္က စာအုပ္အငွားဆုိင္က စာအုပ္ေရစုိလုိ႕ ျပန္ ေလ်ာ္ရမ့ဲ ကိစၥ ကို အေမ့ကုိ ေျပာျပေတာ့ အေမက အားရပါးရ ရီျပီး အမေလး ငါ့သားရယ္၊ ဒီကိစၥကုိ အေမ ရွင္းေပးမွာေပါ့ တဲ့။ ေနာက္ျပီး မွတ္မွတ္ရရ စကားတခြန္း ေျပာေသးတယ္။ ငါ့သား ေလာကႀကီး မွာ

သိပ္ျပီး ပူပင္ေသာက မမ်ားပါနဲ႕ ၊ပါး ရာက ေပါက္ထြက္သြား လိမ့္မယ္။ ဘယ္ေသာအခါမွ စိတ္ဓာတ္မက်ပါနဲ႕ တဲ့ဗ်ာ။ ေနာက္ပုိင္း အိမ္ေထာင္က်ျပီးတဲ့ အခါမွာလည္း က်ေနာ္ စိတ္ညစ္ညဴးစရာ အၾကီးအက်ယ္ၾကံဳ ရတဲ့ အခါတိုင္း အေမ့ဆီ ခဏခဏ သြားေလ့ရွိပါတယ္။တကယ္ေတာ့ ေသာကကင္းေဝးေနႏိုင္ ေရးအတြက္ က်ေနာ္ဖတ္မွတ္ေလ့လာဘူးတဲ့ စာအုပ္ေတြအေၾကာင္းအရာေတြ အမ်ားႀကီးပါ ။ ခက္တာက က်ေနာ့္တရားကို က်ေနာ္မက်ဘူးဗ်။ အေမဟာ ပညာသာမတတ္တယ္ ၊ေလာက ၾကီးကုိ

ရွဳျမင္ရာမွာ

ရုိးရွင္း

လြန္းလုိ႕

အေမ့တရား၊၊

အေမ့ရဲ႕

ေလာကအျမင္ကုိ

အေမ့အရိပ္အာဝါသေအာက္မွာ အေမေျဖသိမ့္တဲ့ အသံကုိ ၾကားခ်င္ လြန္းလုိ႕ ေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္က

စာေတြလည္း အမ်ားႀကီး ဖတ္၊ ေတြးတဲ့ အေတြးကလည္း သိပ္ဥာဏ္မ်ားတဲ့ ေကာင္ ဆုိေတာ့

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ကိုယ့္တရား

165

ကုိယ္မက်တာ

ဆန္းလွတယ္ေတာ့

မဟုတ္ပါဘူးေလ။

အခုေတာ့

အေမ့ဆီ

သြားရေအာင္ အေမလည္း မရွိရွာေတာ့တာေၾကာင့္ စိတ္ေသာ က ပုိေရာက္သလုိပဲဗ်ာ ။ …………………………………….. အန္ကယ္ဦးလွၾကည္ဟာ က်ေနာ္စိတ္ဆင္းရဲျခင္းႀကီးစြာ ျဖစ္ေနတာကို မျမင္ရက္ဘူး ထင္ပါရဲ႕ ။ တေန႔မွာ ညေနရံုးဆင္းခ်ိန္ သူ႕ရံုးခန္း ကိုလာခဲ့ဘုိ႕ ဖုန္းဆက္ေခၚျပီး က်ေနာ့္ေသာက ေျပရာ ေျပေၾကာင္း တရားေရေအးတိုက္ေကၽြးပါေတာ့တယ္။သူေဟာတဲ့ တရားက သူ႕ဘဝ အေၾကာင္း

ရယ္ ၊ ပုံျပင္ေလးတပုဒ္ရယ္ ပါသဗ်ာ။သူ႕တရားဟာ ရုိးရိုးေလးဆုိေပမဲ့ က်ေနာ္ႏွစ္ျခိဳက္လြန္း တာ ေၾကာင့္ အခုထက္ ထိ မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္ မဂုိလမ္းက

ေရႊေစ်းကြက္မွာ

စီးပြားေရးကုိ

ႏို္င္

ေရးဆုိျပီး

ဖမ္းပါ

၁၉၇၇-၇၈ အေရာင္းအဝယ္

မထိန္းခ်ဳပ္တတ္ေလေတာ့ ေလေရာ

ပတ္ဝန္းက်င္က

အန္ကယ္ဦးလွၾကည္ဟာ

လုပ္ေနခဲ့သတဲ့ဗ်။အဲဒီအခ်ိန္မွာ

နံမည္ၾကီးကုန္သည္မွန္သမွ်

တဲ့ဗ်ာ။ဇူဇကာစစ္ဆင္ေရးထဲမွာ

အစုိးရက

ဇူဇကာ

အန္ကယ္ဦးလွၾကည္ပါ

စစ္ဆင္ ပါသြား

ေရာတဲ့ဗ်။အစုိးရက ဖမ္းမဲ့သာ ဖမ္းတယ္ စြဲတင္စရာ ပုဒ္မရွာမရေလေတာ့ ဦးလွၾကည္လက္ ဝယ္မွာ ေရနံဆီတပံုး ေတြ႕တဲ့ အမွဳနဲ႕ တရားစြဲ ခံရသတဲ့ ။တသက္နဲ႕တကုိယ္ အခ်ဳပ္တို႕ ေထာင္တုိ႕ ေထာင္ထဲ

အိပ္မက္ေတာင္မမက္ဘူးတဲ့ ေရာက္သြားရတာ

အန္ကယ္ဟာ

နံမည္ႀကီးေရႊကုန္သည္

ေၾကာင့္စိတ္ဓာတ္အၾကီးအက်ယ္က်ျပီး

ဘဝကေန

ေဆာက္တည္ရာ

မရျဖစ္ခဲ့ရသတဲ့ ။ မွတ္မွတ္ရရ ေနာက္ဆံုးေန႕ အမိန္႕ခ်မဲ့ရက္မွာ အန္ကယ္ ဦးလွၾကည္ဟာ

ရာဘာဖိနပ္စုတ္ေလး တရံကုိ ဖင္ခုထုိင္ရင္း တရားသူႀကီးရဲ႕ အမိန္႕ကို နားေထာင္လုိက္ေတာ့ ျပစ္မွဳထင္ရွားတဲ့ အတြက္ ေထာင္ဒဏ္ (၇)ႏွစ္ အခ်ခံရေရာတဲ့ဗ်ာ။ ဒီလိုနဲ႕ အင္းစိန္ေထာင္ထဲ မွာ အက်ဥ္းသားဘဝနဲ႕ ရွိေနတုန္း ဘဝတူအက်ဥ္းသား ကုလား အဘုိးႀကီး တေယာက္က သူ႕ ကုိ ေလာကႀကီးမွာ

ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း

အေကာင္းခ်ည္းပဲ

မွတ္ပါလို႕

ပံုျပင္တပုဒ္ ေျပာျပျပီး သူ႕ေသာကကုိ ေျပေစခဲ့သတဲ့ဗ်ာ။

http://www.mindin.info/

သင္ခန္းစာယူထုိက္တဲ့

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

166

“ ဟုိးေရွးေရွးတုန္းက တုိင္းျပည္တျပည္မွာ ေတာလိုက္ဝါသနာ အင္မတန္ႀကီးတဲ့ ဘုရင္ႀကီး တပါးရွိသတဲ့။အဲဒီဘုရင္ရဲ႕

သက္ေတာ္ရွည္

အမတ္ႀကီးေတြထဲမွာ

ျဖစ္လာသမွ်အေၾကာင္း

အေကာင္းခ်ည္းပဲလုိ႕ ခံယူထားတဲ့ အမတ္ႀကီး တပါးလည္း ရွိသတဲ့ဗ်ာ။ တေန႕ေတာ့

ဘုရင္ႀကီးဟာ

ေတာလည္သြားရာက

သားေကာင္နဲ႕

အနီးကပ္

ေတြ႕ျပီး

အဲဒီသားေကာင္ကုိ သံလ်က္နဲ႕ သတ္မဟဲ့ ဆုိတဲ့ စိတ္နဲ႕ လက္ထဲက သံလ်က္ကုိ အလ်င္ စလိုခၽြတ္လိုက္တာ သူ႕သံလ်က္နဲ႕႔ပဲ သူလက္ညွဳိးတေခ်ာင္းကုိ တိကနဲေနေအာင္ ျဖတ္မိ ပါေလ ေရာ တဲ့ ။ အဲဒီအခါ ဘုရင္ႀကီးဟာ လက္ညွဳိးျပတ္ရတဲ့ ဒုကၡအျပင္ ၊လက္ညွဳိးျပတ္တာ ကို အတိတ္နိမိတ္ေကာက္ျပီး ေရွ႕ဆက္ျဖစ္ လာမဲ့ ၾကမၼာဆုိးေတြ အတြက္ပါ ေတြးေတာ ပူပင္ လာပါသတဲ့ ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ သူ႕ပညာရွိအမတ္ေတြကို ဆင့္ေခၚစည္းေဝးျပီး သူ႕လက္ညွဳိး ျပတ္ရျခင္း ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ အတိတ္ နမိတ္ကုိ ေကာက္ေစတဲ့အခါ အျခားေသာ အမတ္မ်ား က

အဓိပၸါယ္ အယူအဆအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႕ ေရွ႕ဆက္ျဖစ္လတၱံေသာ ကံၾကမၼာ မ်ဳိးစံုကို ေလွ်ာက္တင္ ၾကေပမဲ့ ေစာေစာက ေျပာခဲ့တဲ့ အမတ္ႀကီးကေတာ့ သူ႕ထံုးစံအတုိင္း ဘုရင္ႀကီး လက္ညွဳိး ျပတ္ရျခင္းဟာ ေကာင္းဘုိ႕

ျဖစ္လာတာပါ

လို႕

ေလွ်ာက္တင္

သတဲ့ဗ်ာ။အဲသလုိ

ေလွ်ာက္တင္တာကုိလည္းၾကားေရာ ဘုရင္ႀကီးဟာ ေဒါသူပုန္ထျပီး ေကာင္း ဘို႕ျဖစ္လာတယ္ လို႕မွတ္ခ်င္လွတဲ့ အမတ္ႀကီးကုိ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ေစသတဲ့ဗ်ာ။ သိပ္ကာလမၾကာခင္မွာပဲ ဘုရင္ႀကီးဟာ သူ႕ဝါသနာကို မစြန္႕လႊတ္ႏို္င္တာေၾကာင့္ မစြန္႕လႊတ္ နုိ္င္တာေၾကာင့္ ေတာကစားထြက္ျပန္တဲ့ အခါ တေယာက္တည္း မ်က္ေစ့လည္ လမ္းမွားျပီး

ဘီလူးေစာင့္တဲ့ သစ္ပင္တပင္အရိပ္မွာ အပန္းေျဖလုိက္မိသတဲ့ ။ အဲဒီအခါ သစ္ပင္ ေစာင့္တဲ့ ဘီလူးက

ဝုန္းဆုိ

ေပၚလာျပီး

သူ႕အရိပ္မွာ

လာခိုသူကို

သူစားခြင့္ရွိအတြက္

ဘုရင္ႀကီးကုိ

စားမယ္လုပ္ေရာတဲ့ဗ်ာ။ ဘုရင္ႀကီးဟာ သူဟာျပည့္ရွင္မင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပျပီး အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အေပးအယူလုပ္ေပမဲ့ ဘီလူးက

နားမဝင္ပဲ

ဘုရင္ႀကီးကို

သတ္

စားဘုိ႕ျပင္ဆင္ပါေလေရာတဲ့

။ဘုရင္ႀကီးလည္း

ဒီတခါေတာ့ အယူခံမရွိပဲ ကိုယ္က်ဳိးေတာ့နည္းပါျပီ ဆုိျပီး ၊ဘီလူးစားမဲ့ အခ်ိန္ကုိမ်က္လံုး စံုမွိတ္ရင္း

ရင္တမမနဲ႕ ေစာင့္ေနရေတာ့သတဲ့ဗ် ။ဘုရင္ႀကီးကုိ စားအံ့ဆဲဆဲ ဘီလူးဟာ ခ်က္ခ်င္း မစားေသးပဲ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ အႏွံ႕ကုိ ေလွ်ာက္စစ္ေဆးေနရာက ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ လက္ညွဳိးတေခ်ာင္း ျပတ္ေနတာလည္း ေတြ႕ေရာ ဟာ၊ လက္စသတ္ေတာ့ မင္းက ဒုကၡိတပဲ၊ ဒါဆုိ အထက္အမိန္႕အရ ငါဟာ ဒုကၡိတကုိ စားခြင့္မရွိဘူး ဆိုျပီး ဘုရင္ႀကီးကုိ လႊြတ္လိုက္ေရာ တဲ့ဗ်ာ။ ဒီေတာ့မွ ဘုရင္ႀကီးဟာ သူ႕ပညာရွိအမတ္ႀကီး ေျပာတဲ့ ေကာင္းဘုိ႕ျဖစ္လာတယ္ မွတ္ပါဆုိတဲ့ ေလွ်ာက္တင္ခ်က္ကို သတိရျပီး အမတ္ႀကီး ကုိ အက်ဥ္းခ်ထားရာကေန ျပန္ထုတ္ျပီး အၾကီး အက်ယ္ သူေကာင္းျပဳတာနဲ႕ ဇာတ္လမ္းဆံုးေရာဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

167

.................................. သူ႕တရားေၾကာင့္ က်ေနာ္ စိတ္သက္ရာရခဲ့ရပါတယ္။ ဒါဟာလည္း သူ႕တရားေၾကာင္ ့ဆုိတာ ထက္ သူ႕ေစတနာေၾကာင့္ ၊ သက္သာရာ ရခဲ့တယ္ဆုိရင္ ပုိမွန္ပါလိမ့္မယ္။ ဆုိလုိတာက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥမွာ က်ေနာ္ အမွန္တကယ္ ဘယ္လုိခံစားရတယ္ဆိုတာ သူသိတယ္ ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ က်ေနာ္ ေက်နပ္မိျခင္းပါပဲ။ အခ်ိန္အၾကာႀကီး

စိတ္ေလေနလို႕

မျဖစ္ျပန္တာေၾကာင့္

အလုပ္ေတြဖက္ကုိ

ေျခဦးလွည့္ရ

ျပန္ပါတယ္။ တကယ္ ေတာ့ ကံၾကမၼာ (သုိ႕မဟုတ္) ဘုရားသခင္ဟာ က်ေနာ့္ကုိ ဆုလာဒ္ေတြ ဖန္တီးေပးထားဟန္ တူပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီဆုလာဒ္ေတြဟာ က်ေနာ္ လံု႕လ ဝီရိယ၊ ေသြး ေခၽြးနဲ႕ မထိေတြ႕ေသး သေရြ႕ အသက္ဝင္မလာတတ္တာေတာ့ အံ့ၾသစြာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ MWEA YOWER စီမံကိန္းက က်ေနာ္ ႏွဳတ္ထြက္ျပီး ေလးလေလာက္အၾကာမွာ လွဳိင္ျမိဳ႕နယ္ အစုိးရမူလတန္းေက်ာင္း အမွတ၂ ္ ကုိ ျဖိဳဖ်က္ျပီး ရွစ္ခန္းတြဲေျခာက္ထပ္ ေဆာက္ဘို႕ အိုးအိမ္ ဦးစီးဌာနက ေလလံတခု က်ေနာ္ေအာင္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ဒီေလလံပြဲမွာ ျမန္မာျပည္ ထံုးစံအတုိင္း စစ္ဖက္နယ္ဖက္က

အာဏာေတြ

ရာထူးေတြ

ဝိတ္ေတြ

ယွဥ္ျပိဳင္​္ၾကရတာပါပဲ။လက္ရည္သိပ္

ျမင့္စရာ မလိုတဲ့ ပြဲမုိ႕ ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေအးေသာင္ရဲ႕ သားေတာ္ေမာင္ ထြန္းႏိုင္ေအးကုိ ထုတ္သံုးလုိက္တာ အခက္အခဲ သိပ္မရွိလွပဲ ေလလံေအာင္ခဲ့ေရာ ဆုိပါ ေတာ့။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီစီမံကိန္းဟာ အျမတ္အစြန္းအေနနဲ႕ သိန္းေလးငါးရာ ရႏို္င္တာမို႕ ယိုင္နဲ႕ ေနတဲ့ ကုမၸဏီကုိ ျပန္လည္ တည့္မတ္လာ ေအာင္ ထိန္းထားႏိုင္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။အဲဒီအေဆာက္ အဦး ေအာက္ေျခအုတ္ျမစ္လုပ္ငန္း ျပီးခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္လုပ္ငန္းခြင္ ရံုးကို စေန ေမာင္ ေမာင္ လို႕ သူ႕ကုိယ္သူ နာမည္ေပးထားတဲ့ မင္းၾကိဳင္ေရာက္လာျပီး မႏၱေလးမွာ ဂြင္ၾကီး တဂြင္ ရွိတာေၾကာင့္ က်ေနာ္ ကိုယ္တုိင္ မႏၱေလး ကုိ ဆင္းျပီး အကြက္ခ်ရင္ ေသခ်ာေပါက္ အဆင္ေျပမွာမို႕ လုိက္ခဲ့ဘုိ႕ ဇြတ္ေခၚပါေတာ့တယ္။

မင္းၾကိဳင္ဆုိတာ

စိန္ဂၽြန္းေစ်းႀကီး

စီမံကိန္း

မွာ

အၾကီးအက်ယ္

ရွဳပ္ရွဳပ္ေပြေပြ လုပ္ခဲ့တာမို႕ က်ေနာ္လုိက္သြားဘုိ႕ စိတ္ကူးမရွိပါဘူးဗ်ာ ။ ဒါေပမဲ့ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ က်ေနာ္နဲ႕ လူမသိ သူမသိ တြဲေနတဲ့ ခင္ျငိမ္းေအးဆိုတဲ့ ခ်ာတိတ္မဟာ ဘယ္လုိ ဘယ္ပံု စိတ္ကူးေပါက္သလဲ မေျပာတတ္ေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ့္အိမ္ေပၚကုိ ရုတ္တ ရက္ ေပါက္ခ်လာရာက အိမ္က မေခ်ာနဲ႕တည့္တည့္တုိးျပီး ခြန္းၾကီးခြန္းငယ္ စကား ေတြ မ်ားျပီး ဇယားေတြ

ရွဳပ္ကုန္ပါေရာဗ်ာ။

ေအးဗ်ာ။

က်ေနာ္ေပြခဲ့

ရွဳပ္ခဲ့တာေတြကုိ

အခ်ိန္ရတဲ့အခါ

အေသးစိတ္ ေျပာျပပါအံုး မယ္။ လြမ္းလို႕စာစီ တာေတာ့ မဟုတ္ရပါဘူး။ က်ေနာ့္ဘဝ အမွား ကုေဋဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္မ်ဳိးနဲ႕ေပါ့။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

168

အဲဒီအမ်ဳိးသမီး ျပႆနာလည္း မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ၾကံဳေရာ က်ေနာ္လည္း ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကုိ မ်က္ႏွာပူပူနဲ႕ အိမ္မျပန္ရမဲ့နည္းလမ္းကို ရွာရာက မင္းၾကိဳင္ ေျပာတဲ့ မႏၱေလးက ဂြင္ဆုိတဲ့ ကိစၥကို သတိရမိတာနဲ႕ မႏၱေလးကို ခရီးထြက္ဘို႕ အေၾကာင္းဖန္လာပါေတာ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ မႏၱေလးကို က်ေနာ္သြားခဲ့တာဟာ ေသတြင္းထဲကုိ ခုန္ဆင္းလိုက္သလို ျဖစ္ခဲ့ တယ္ဆိုတာ ေနာက္တႏွစ္ေက်ာ္ အၾကာမွာ က်ေနာ္သိခဲ့ရပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ကုိ

လူမုိက္ငွားျပီး အေသသတ္ခိုင္းတဲ့ မုဆိုးတပုိင္း မိန္းမရုိင္းဟာ အဲဒီမႏၱေလးမွာေနေလရဲ႕ ။သူ႕ နံမည္က ေဒၚစက္ၾကည္တဲ့ ။ သူ႕မွတ္ပံုတင္မွာ ငါန္းဇြန္ဇာတိလုိ႕ေရးထားပါတယ္။ ဗ်ာ၊ သူနဲ႕ က်ေနာ္ျငိလို႕ ျပႆနာျဖစ္တာလို႕ ခင္ဗ်ားထင္ေနသလား။ မဟုတ္ဘူးဗ်။ သူက အသက္ငါး ဆယ္ေက်ာ္ေနတဲ့

အဖြားႀကီးပါဗ်ာ။

က်ေနာ္က

သံုးဆယ္ေက်ာ္ပဲ

ရွိေသးတာ။

က်ေနာ္​္ဆုိတဲ့ေကာင္က ေငြနဲ႕ အခြင့္အေရးအတြက္ ဘယ္ေသာအခါမွ အမယ္ၾကီးအုိကုိ ၾကံမဲ့ အစားထဲေတာ့ မပါပါဘူးဗ်ာ။ အင္း က်ေနာ္ တြဲခဲ့သမွ် အမ်ဳိးသမီးအားလံုးဟာ ညႊန္႕ေပ့ ေခ်ာေပ့ လွေပ့ဆိုတာေတြခ်ည္းပါပဲ ။ ေအာ္ ၊ မၾကြားရပါဘူးဗ်ာ။ ခိုင္ခိုင္လံုလံု ျဖစ္ေအာင္ က်ေနာ္ေျပာျပ ပါ့မယ္။ ခင္ဗ်ား စိတ္ရွည္ရွည္ နားေထာင္ဘုိ႕ အဓိကပါေလ။

၈၄။ ေအာင္ေက်ာ္ခ်မ္းေအး မႏၱေလး

ဒီလိုနဲ႕က်ေနာ္ဟာ

စေနေမာင္ေမာင္

၊မင္းမင္းထြန္းတို႕နဲ႕အတူ ရတနာပံုေရႊြျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးဆီကုိ

အျမန္ရထားနဲ႕ ခရီးႏွင္ခဲ့ေရာဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ မင္းမင္းထြန္း ဆုိတာ အဆုိေတာ္ တင့္တင့္ထြန္း အကုိေပါ့ဗ်ာ။ သူ႕လက္ငုတ္လက္ရင္း အလုပ္ကေတာ့ ကားပြဲစားဗ်။ နအဖအစုိးရေခတ္မွာ ဂြင္ ေတြ ဂြက္ေတြ ေပၚလာေတာ့ BOA ဆိုတဲ့ ကုမၸဏီတခုေထာင္ဘူးတယ္။ က်ေနာ္ေျပာဘူးတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊရဲ႕အမ ၊ေဒၚၾကည္လြင္ရဲ႕သား တပ္ၾကပ္အျငိမ္းစား ေဌးေအာင္နဲ႕တြဲျပီး

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

169

စိန္ဂၽြန္း ေစ်းစီမံကိန္းရဲ႕ ပြဲဦးထြက္ အခန္းေတြမွာ ပါဘူးတာကလြဲလုိ႕ သူ႕ကုမၸဏီမွာ တျခား အလုပ္ မယ္မယ္ ရရေတာ့ မေတြ႕မိဘူးဗ် ။

အခုလည္း

မင္းၾကိဳင္ေခၚ

စေနေမာင္ေမာင္က

သူနဲ႕အတြဲဆုိေတာ့

ပါလာတာထင္ပါရဲ႕

။

က်ေနာ္လည္း အလုပ္က ဘယ္ဆီေနမွန္းမသိေသးေလေတာ့ သူ႕စားရိတ္နဲ႕ သူလုိက္လာတာ ကုိ ဘာမွ ေျပာစရာမရွိပါဘူးဗ်ာ။ ………………………………………

ေအာ္၊ ဒါနဲ႕ အခုတေခါက္ မႏၱေလးေရာက္တာ ပထမဆံုးအေခါက္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်။ က်ေနာ္ ဆရာအတတ္သင္ ေက်ာင္းသားဘဝက မႏၱေလးကုိ ေရာက္ဘူးေသးတယ္။က်ေနာ္ရဲ႕ ပုဂံ အႏြယ္ ေသြးေၾကာင့္ေပလားေတာ့ ေရွးေဟာင္းျမိဳ႕ေတြကုိ နတ္ေမာက္ကုိ

ျပန္ရင္း

မသိဘူးဗ်။ ေတာ္ေတာ္ ပုဂံကုိ

က်ေနာ္ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက စိတ္ဝင္စားတယ္။

ေရာက္ဘူးခ်င္တာနဲ႕

ျမန္မာႏိုင္ငံ

ရဲ႕

က်ေနာ္ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့ႏွစ္က

လြယ္အိတ္တလံုးလြယ္ျပီး

ပုဂံဖက္ကုိ

ခရီးထြက္ခဲ့ဘူးတယ္။ အဲ၊ မႏၱေလး ကုိေရာက္ခဲ့ဘူးတာေတာ့ ကိုယ့္စားရိတ္နဲ႕ ကုိယ္မဟုတ္ ဘူးဗ်ာ။ အစုိးရစားရိတ္နဲ႕ ဆုိပါေတာ့။ ဟုတ္တယ္ဗ်။ က်ေနာ္ ဘုိကေလးမွာဆရာအတတ္သင္ တက္ေနတုန္း

(၁၉၇၇)ခုႏွစ္က

တႏိုင္ငံလံုးမွာရွိတဲ့

ဆရာအတတ္သင္ေက်ာင္းေပါင္းစံုပါဝင္

ဆင္ႏြဲခဲ့ၾကတဲ့ “ေက်ာင္းေပါင္းစုံ ဘက္စံုပညာျပိဳင္ပြဲ“ဆိုတာ က်င္းပ ခဲ့ဘူး တယ္။ အင္းေလ၊ ေက်ာင္းဆရာေတြဆုိတာ ဘက္စုံထူးခၽြန္တ့ဲ တပည့္ေတြ ေမြးထုတ္ေပးႏိင ု ္ရမွာ ဆို ေတာ့

ဘက္စံုပညာျပိဳင္ပြဲဆုိတာ

လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့

http://www.mindin.info/

ျပိဳင္ပြဲႀကီးတခုပါပဲ။

အဲဒီျပိဳင္ပြဲမွာ

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ယွဥ္ျပိဳင္ရမဲ့

170

ျပိဳင္ပြဲအမ်ဳိးအစားကေတာ့

ေဘာလီေဘာ၊

စားပြဲတင္

တင္းနစ္၊

အေတာ္စံုသဗ်

။

မွတ္မိသေလာက္

ပုိက္ေက်ာ္ျခင္း၊ဆုိကေရးတီး

ေျပးခုန္ပစ္၊

၊ၾကက္ေတာင္၊ျပိဳင္ပြဲေတြ

ပါသဗ်ာ။ ေအးေပါ့ ဗ်ာ။ က်ေနာ္လည္း ခ်ာတိတ္ဘဝမွာ ဆရာအတတ္သင္ကုိေရာက္ ေနခဲ့

ေလေတာ့ အဲဒီျပိဳင္ပြဲ က်င္းပဘို႕ လူေရြးမယ္လည္း ၾကား ေရာ ျပိဳင္ပြဲတခုခုမွာေတာ့ ပါမွ ျဖစ္မယ္ဆိုျပီး လူေရြးပြဲမွန္ သမွ် ဟုိစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ ေလွ်ာက္ျပိဳင္ရေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ေအးေလ၊ တေက်ာင္းလံုး မွာ ရွိတဲ့ သင္တန္းသား ခုႏွစ္ရာ ေလာက္ထဲကေန လက္ေရြးစင္သံုးဆယ္ ေက်ာ္ ေရြးမွာ ဆုိေတာ့ လက္ေရြးစင္ စာရင္းမွာ ပါခ်င္ေဇာနဲ႕ က်ားကုပ္က်ားခဲလံု႕လ ထုတ္ခဲ့ ရတာေပါ့။ …………………………………. ပထမဆံုး က်ေနာ္အားသန္တာက စားပြဲတင္တင္းနစ္ဗ်။ အမွန္က စားပြဲတင္းနစ္ဆိုတာ ဆရာ အတတ္သင္ေရာက္မွ အုပ္စုအဆင့္နဲ႕တင္

ေတြ႕ဖူးတာကလား။ ျပဳတ္တာပါပဲဗ်ာ။

ေလးငါးလ

ဒါနဲ႕

ကစားသက္နဲ႕

ဘယ္တုိးႏိုင္ပါ့မလဲ။

ၾကက္ေတာင္ဝင္ရုိက္ျပန္ေတာ့လည္း

ထို႕နည္း

လည္းေကာင္းပဲဗ်ာ။ ေဘာလီေဘာအသင္းမွာ ပါဘုိ႕ကေတာ့ စိတ္ကူးေတာင္ ထည့္လို႕ မရဘူး

ဗ်ာ။ ဆရာအတတ္သင္လာတက္တဲ့ သင္တန္းသားေတြထဲမွာ တိင ု ္းနဲ႕ျပည္နယ္ လက္ေရြးစင္ ေတြေရာ ျမိဳ႕နယ္အဆင့္ လက္ေရြးစင္ေတြပါ ရုိက္သတ္လို႕ မကုန္ဘူးဗ်ာ။ ဆုိကေရးတီးထဲ ပါ ဘုိ႕ဆုိတာကလည္း ေမာင္မယ္သစ္လြင္ၾကိဳဆုိပြဲတုန္းက ဘာမွဟုတ္တိပတ္တိ တတ္တာ မဟုတ္ပဲ စင္တင္ျပဇာတ္

ဒါရုိက္တာလိုလို

ဆရာႀကီးဝင္လုပ္ခဲ့ေပမဲ့

တကယ့္

စည္းဝါးနရီနဲ႕

စံနစ္တက်တတ္တာမွ မဟုတ္တာ ဘယ္မွာလာ အေရြးခံရပါ့မလဲဗ်ာ။ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ့္ အားနည္းခ်က္က အထင္းသား ေပၚလာတယ္ဗ်။ က်ေနာ္ဟာ ေတာင္ စပ္စပ္ ေျမာက္စပ္စပ္ မလုပ္တတ္တာ မကစားတတ္တာ မရွိသေလာက္ဆုိေပမဲ့ ဘယ္ အား ကစားမွ ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္

မရွိဘူးဗ်ာ။ေဘာလံုး၊ေရကူး

၊ေဘာ္လီေဘာ၊

ၾကက္ေတာင္

၊တင္းနစ္

၊ေျပးခုန္ပစ္မွာပါတဲ့ သံျပားဝုိင္းပစ္ လွံတံပစ္ ဆုိတာေတြ က်ေနာ္အားလံုးတတ္တယ္။ ဆုိးေန တာက အဲဒီကစားနည္းေတြထဲက ဘယ္မွာမွ မထူးခၽြန္တာပဲဗ်ာ။ ေနာက္ဆံုးလူေရြးပြဲ ျဖစ္တဲ့ အေထြေထြ ဗဟုသုတျပိဳင္ပြဲအတြက္ တေက်ာင္းလံုးမွာ တေယာက္ တည္းေရြးမဲ့ လူေရြးပြဲကို ဝင္ျပိဳင္လုိက္တာ ကံဆုိးခ်င္ေတာ့ က်ေနာ့္ထက္စာဂ်ပုိးက်တဲ့ ပန္းတေနာ္

သူ ေအးေအးသန္႕ဆုိတဲ့ ဆရာမက ပထမရျပီး က်ေနာ္က ဒုတိယပဲခ်ိတ္ျပန္ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ ကုန္ေရာဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ ဒီလိုနဲ႕

မႏၱေလးေရႊြျမိဳ႕ေတာ္မွာ

အိပ္မက္ေတြ

ပ်က္ျပယ္ခါနီးမွာ

ေကာက္ကာငင္ကာ

က်င္းပမဲ့ ကံ

ဘက္စံုပညာျပိဳင္ပြဲႀကီးကုိ

ေကာင္းခ်င္ျပန္ေတာ့

နမုိးနီးယားျဖစ္တယ္

ဆိုလား

လိုက္ပါႏိုင္ဘုိ႕က်ေနာ့္

ပထမရတဲ့

ေအးေအးသန္႕က

က်န္းမာေရးမေကာင္းတာနဲ႕

က်ေနာ္က ဖုိးကံေကာင္းျဖစ္ျပီး မႏၱေလးျပိဳင္ ပြဲကုိ ပါလာခဲ့ေရာဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။

http://www.mindin.info/

ဒုတိယရတဲ့

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

171

……………………………………… ဘုိကေလးကေန မႏၱေလးကုိ သြားရတဲ့ ခရီးကေတာ့ သေဘၤာတတန္၊ ကားတတန္ ၊ မီးရထား တတန္နဲ႕ဆုိေတာ့

ေတာ္ေတာ္ေတာ့

ေပ်ာ္စရာ

အေကာင္းသားဗ်ာ။မွတ္မိေသးတယ္ဗ်ာ။

က်ေနာ္တုိ႕ျပိဳင္ပြဲဝင္မဲ့ သင္တန္းသားေတြကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ဖုိ႕ လိုက္လာၾကတာက ကထိက ဦးျမင့္ ေမာင္နဲ႕

ဆရာဦးဘစန္းဗ်။

ဆရာဦးျမင့္ေမာင္က

စာအုပ္ႀကီးသမားဆုိေတာ့

သေဘၤာ၊ကား၊

မီးရထား အဆင္းတက္ေတြမွာ အုပ္စုအလုိက္ အမွတ္စဥ္ တစ္၊ႏွစ္၊သံုး ဆိုျပီး ဆင္းပါ ၊တက္ပါ ၊လို႕ သင္ထားတယ္။

လူပ်ဳိႀကီးဆရာဦးဘစန္းကေတာ့

သင္တန္းသားေတြနဲ႕

တရုန္းရုန္း

အေရာတဝင္ေနတဲ့ ဆရာမုိ႕ “ေဟ့ေကာင္ေတြ၊ အဆင္ေျပသလိုသာ တက္ၾကဆင္းၾကကြာ “ လို႕ မွာထားျပန္ေရာ။ က်ေနာ္တုိ႕လား …။ ဆရာဦးဘစန္းစကားကုိ ေျမဝယ္မက် နားေထာင္ ျပီး ကားေတြ ရထားေတြေပၚက အဆင္းဆုိ ျပတင္းေပါက္ကေနခ်ည္းခုန္တက္ ခုန္ဆင္းေပါ့ ဗ်ာ။

အမွန္က က်ေနာ္ဟာ အသက္ကလည္း ငယ္ေသးေတာ့ မႏၱေလးေရာက္ခ်င္လုိ႕သာ ေလွ်ာက္ လုပ္ေနတာ ျပိဳင္ပြဲဝင္ဘုိ႕လည္း အေရြးခံရေရာ ျပိဳင္ပြဲမွာ ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္ ျဖစ္ခ်င္စိတ္ေတာ့ မရွိ လွဘူးဗ်။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာျပိဳင္ပြဲနဲ႕ ပတ္သက္လုိ႕ သိပ္ေလးေလးနက္နက္လည္း မထားခဲ့ဘူး။

မထားဆုိ က်ေနာ္ဝင္ရမဲ့ ျပိဳင္ပြဲက တျခားအားကစားသမားေတြ ၊ဆုိကေရးတီး ျပိဳင္ပြဲဝင္မဲ့ သူ ေတြလုိ လူစံုတက္စံု အပူတျပင္း ေလ့က်င့္ေနရတာမ်ဳိးမွ မဟုတ္ပဲ အခန္းထဲ တေယာက္တည္း ေအာင္းျပီး စာဖတ္ေနရတာမ်ဳိးဆုိေတာ့ က်ေနာ္ ဝင္ျပိဳင္ ရတဲ့ တေန႕ကလြဲလုိ႕ အခ်ိန္ရတာနဲ႕ မႏၱေလးျမိဳ႕ထဲ ေလွ်ာက္လည္ေတာ့ တာပါပဲ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အလည္လြန္ေနသလဲ ဆုိရင္ ေနာက္ဆံုး ဆုေပးပြဲညက စင္ျမင့္ေပၚ ကေန က်ေနာ့္နာမည္

အၾကိမ္ႀကိမ္ေအာ္ေခၚေနတာေတာင္

က်ေနာ္

http://www.mindin.info/

ေပၚမလာတာေၾကာင့္

ဆရာ

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

172

ဦးဘစန္းက တဖ်စ္ေတာက္ေတာက္လုပ္တဲ့ အထိဗ်ာ။ ေအာ္ ။ ခင္ဗ်ားက က်ေနာ္ ပထမ ရတယ္ ေအာက္ေမ့လုိ႕လား။

မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။

ဆယ့္ေျခာက္ေယာက္ထဲမွာ

ေက်ာင္းေပါင္း

ေနာက္ဆံုး

ဇကာတင္

ဆယ့္ေျခာက္ေက်ာင္းက

ျပိဳင္ပြဲ

ေျခာက္ေယာက္ထဲမွာက်ေနာ့္

ဝင္

နံမည္

ပါေနတာပါဗ်ာ ။ အင္း .. ဘာမွမဖတ္မမွတ္ပဲ ေနာက္ဆံုးဇကာတင္ စာရင္းဝင္တယ္ ၾကားေတာ့ မွ ငါသာစာနည္းနည္းက်က္လုိက္ရင္

ငါ့ေက်ာင္းနံမည္ေကာင္းရမွာလို႕ေတာ့

ေနာင္တရမိသလို

လုိျဖစ္တာေတာ့ အမွန္ပဲဗ်ာ။ က်ေနာ္တုိ႕ေက်ာင္းကလည္း ညံ့ေတာ့မညံ့ဘူးဗ်ာ။ အဲဒီႏွစ္က ဘက္စံုပညာျပိဳင္ပြဲမွာ က်ေနာ္ တုိ႕ေက်ာင္းဟာ ေဘာလီေဘာျပိဳင္ပြဲအတြက္ ေရႊြတံဆိပ္ရခဲ့သဗ်ာ။ ေနာက္ဆံုးဖုိင္နယ္က အိမ္ ရွင္မႏၱေလးဆရာအတတ္သင္နဲ႕ ေမာင္မယ္သစ္လြင္ၾကိဳဆုိပြဲမွာ

ဆုိေတာ့

တကယ့္ပြဲၾကီးပြဲေကာင္းပါပဲ။ဒါတင္ဘယ္ကအံုးမလဲ။

က်ေနာ္ပါးစပ္ဆုိင္းတီးသမွ်

လုိက္တီးေပးခဲ့တဲ့

ခရမ္းျမိဳ႕နယ္က

ကုိေအာင္ျမိဳင္ဟာ အတီးျပိဳင္ပြဲမွာ အေျပာင္ေျမာက္ဆံုး စႏၵယားလက္စြမ္းနဲ႕ ေရႊတံဆိပ္ခ်ိတ္ခဲ့ ေသးတာေပါ့ ။ …………………………………….

အင္း … အခုတေခါက္လည္း အိမ္က မေခ်ာ ဗ်စ္ေတာက္ ဗ်စ္ေတာက္လုပ္တာ ၊ ကင္ေပတုိင္ စစ္ စစ္ေနတာ မခံႏိုင္လြန္းလုိ႕ သာ မႏၱေလးကုိ ထြက္လာတာ အလုပ္နဲ႕ပတ္သက္လုိ႕ ဘာ တခုမွ က်ေနာ္ ေရေရရာရာ မသိဘူးဗ်ာ။ ဒါနဲ႕တည္းခုိတဲ့ ဟုိတယ္မွာ အိပ္လုိက္စားလုိက္ လုပ္ေနလိုက္တာ ေလးငါးရက္ေလာက္ ၾကာမွ စေနေမာင္ေမာင္ေျပာတဲ့ အလုပ္ဂြင္ဆုိတာ နည္းနည္းခ်င္း ရိပ္စားမိလာပါေတာ့ တယ္။ အမွန္က အဲဒီဂြင္ ဆုိတာ မႏၱေလးတက္ေသးအင္း အိမ္ရာ စီမံကိန္းဆုိပဲဗ်။ အမွန္ေတာ့ အဲဒီ စီမံကိန္းကုိ http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) က်ေနာ္တုိ႕ဆီ

173

သယ္လာတဲ့ေမာင္က

ဆုိတဲ့ေမာင္ပဲဗ်ာ။

သူေနတာက

မႏၱေလးမွာ

ဦးဘသာလမ္း

ေရႊျခည္ထုိးလုပ္ငန္းလုပ္တဲ့ ရွမ္းပြဲရပ္တဲ့

။

ေရႊြျခည္ဦး

ကိုသိန္းထြန္း ကုမၸဏီ

ႏွင့္

ျပည့္ေဆာက္လုပ္ေရးဆုိျပီး အလုပ္လုပ္ေနသတဲ့ ။ တကယ္ေတာ့ ေရႊျခည္ထုိးလုပ္ငန္းနဲ႕ ေဆာက္လုပ္ေရးကန္ထရုိကလ ္ ုပ္ငန္း ဘာမွေတာ့ မဆုိင္ လွဘူးဗ်ာ။ သူ႕ေရႊျခည္ထုိးလုပ္ငန္းကုိ တုိင္းမွဴးတုိ႕ ဘာတုိ႕ ကလည္း သူတုိ႕ ႏုိင္ငံျခားသား ဧည့္သည္တခ်ဳိ႕ အလည္အပတ္လာတဲ့အခါ ေရႊျခည္ထုိး အလုပ္ရံုေတြ ဘာေတြ လုိက္ ျပရာက အခ်ိတ္အဆက္မိသြားတယ္

ထင္ပါရဲ႕၊တည္ေဆာက္ျပဳျပင္

ျမန္ျပည္တခြင္ေခတ္မွာ

ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းေတြလည္း ေခတ္ေကာင္းေရာ ေဆာက္လုပ္ေရးဖက္ကုိ ေခတ္နဲ႕ အညီ လွည့္ခဲ့ၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ တဲ့ေခတ္ကုိး။

ေခတ္ကုိက

ဆရာဝန္ေတြေတာင္

စီးပြားေရးသမားမွန္ရင္

ကန္ထရုိက္ျဖစ္ကုန္တဲ့

ကန္ထရုိက္

ေခတ္ေပါ့ဗ်ာ။

ထျဖစ္ကုန္ၾက

ဘာတဲ့

။စာေရး

ဆရာႀကီး ေမာင္သာရရဲ႕ ယုန္နဲ႕အတူေျပး ေခြးနဲ႕ အတူလုိက္ဆိုတာမ်ဳိး ထင္ပါ့။ …………………………………. အဲဒီ

ကိုသိန္းထြန္းကို

ေကာ္မီတီက

တက္ေသးအင္းစီမံကိန္းခ်ေပးမယ္ဆုိျပီး

ေခၚညွိႏွဳိင္းေတာ့

ေရႊြျခည္ထုိးသမား

မႏၱေလးစည္ပင္သာယာေရး

ကိုသိန္းထြန္းလည္း

ဘာမွ

မလုပ္တတ္

မကိုင္တတ္ျဖစ္ေနရာကေန စေနေမာင္ေမာင္တုိ႕နဲ႕ ခ်ိတ္မိတာေပါ့ဗ်ာ။ စေနေမာင္ေမာင္ တုိ႕ ကလည္း ေလလံုးထြားထြားနဲ႕ ေငြရလြယ္မဲ့ လမ္းကုိသာ လုိက္ရွာေနၾကတာ တကယ္တမ္း မုိးထဲေရထဲမွာ စံနစ္တက် လုပ္ရမယ္ေဟ့ လည္းဆုိေရာ က်ေနာ္ဆီ ေရာက္လာေတာ့တာပါပဲ။

အမယ္ … ဒီစီမံကိန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ မႏၱေလးကို တုိင္းခန္းလွည့္လည္တုန္းက လမ္းညႊနခ ္ ဲ့တာ ဆုိပဲ ။ ……………………………………. ဒီလုိကိစၥမ်ဳိးမွာ က်ေနာ္က ဆရာႀကီးဆုိေတာ့ မႏၱေလးျမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မီတီ နဲ႕ သုံးႀကိမ္ေလာက္လည္း ေတြ႕ဆံု ညွိႏိုင္းျပီးေရာ တက္ေသးအင္း အိမ္ရာစီမံကိန္းအတြက္ လုပ္ငန္း သေဘာတူ စာခ်ုဳပ္ စာခ်ဳပ္ ကုိ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွာ ခ်ဳပ္ႏုိင္ေရာေပါ့ဗ်ာ။ေအာ္ .. အဲဒီတုန္းက မႏၱေလးျမိဳ႕ ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မီတီ ဥကၠ႒ (ျမိဳ႕ေတာ္ဝန္)က ဗုိလ္မွဴး ႀကီး စိန္ဝင္း ေအာင္ေပါ့။ က်ေနာ္တုိ႕တက္ေသးအင္းစီမံကိန္း အျပီးမွာ လာအုိသံအမတ္ႀကီး အျဖစ္ လြင့္ သြား ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေပါ့ဗ်ာ။ အမယ္ … သူက တပ္ထဲမွာတုန္းက နာမည္ႀကီး လက္ ေဝွ႕သမားဆုိပဲ ။ ……………………………. တကယ္ေတာ့

တက္ေသးအင္း

အိမ္ရာစီမံကိန္းဆိုတာ

အဲဒီတက္ေသးအင္းပတ္ဝန္းက်င္မွာ

ရွိေနတဲ့ တဲအိမ္ေတြကုိ ဖ်က္ျပီး ဆယ္ခန္းတြဲသံုးထပ္တုိက္ေတြ ေဆာက္ေပးတဲ့ စီမံကိန္း ပါဗ်ာ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) က်ေနာ္တုိ႕ေငြစုိက္ျပီး

174

အဲဒီတုိက္ခန္းေတြ

ေဆာက္ေပးျပီး

မႏၱေလးစည္ပင္သာယာက

က်ေနာ္တုိ႕ကို အဲဒီစီမံကိန္းနယ္ေျမထဲမွာ ေျမကြက္ေတြ ျပန္ေပးတဲ့ စံနစ္ေပါ့ ။စီမံကိန္းလည္း စေရာ အဲဒီတက္ေသးအင္း တဝိုက္က အိမ္ေတြ ဖ်က္ရေတာ့ တာပဲဗ်ဳိ႕ ။ အင္း .. အဲဒီေနရာ

တဝိုက္က အင္းေဘးမွာရွိတာဆုိေတာ့ ျခံေလးဝင္းေလးေတြနဲ႕ ၾကက္သြန္ မိတ္တုိ႕နံနံပင္တုိ႕ စိုက္တဲ့ စုိက္ခင္းေလးေတြပါ ဖ်က္ပစ္ ရတာ ေပါ့ဗ်ာ ။ မူလေနထုိင္သူေတြအတြက္ေတာ့

ေကာင္းတာေရာ

ဆုိးတာေရာ

ဒြန္တြဲေနတာပါပဲ။

မူလ

ကတည္းက ျခံနဲ႕ ဝင္းနဲ႕ ကာလတန္ေၾကး သိန္းရာခ်ီတန္တဲ့ အိမ္ေတြကုိ ဖ်က္ေပးလုိက္ရတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ ခြက္ေပ်ာက္တာပဲဗ်ဳိ႕။ အဲ .. တဲစုတ္နဲ႕ ေနခဲ့တဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ ထီေပါက္ကိန္းေပါ့ဗ်ာ။ တုိက္ခန္းေတြကုိ စည္ပင္သာယာက အလကားေတာ့ ျပန္မေပးပါဘူး။

ေျမညီထပ္ ငါးသိန္း၊ ပထမထပ္ ေလးသိန္း အေပၚဆံုးထပ္ သံုးသိန္းကုိ ေလးရစ္ခြဲသြင္းရတာ မ်ဳိးေပ့ါ။ ေနဦးဗ်။ တက္ေသးအင္းဝန္းက်င္က တဲအိမ္ေတြကုိ ဖယ္ရွားရွင္းလင္းေတာ့ အဲဒီမွာ ဗလီတခု ရွိေနတာေၾကာင့္ ညွိရႏွဳိင္းရတာ ရွိေသးတယ္ဗ်ာ။ အိမ္ေတြတဲေတြသာ ရွင္းျပီးသြားတယ္၊ အဲဒီ ဗလီႀကီးက ထီးထီးႀကီးက်န္ေနတာမုိ႕ က်ေနာ္တုိ႕က ေျမထိုးေျမညွိတဲ့ ဘူဒုိဇာေတြ ၾကီးနဲ႕ လုပ္ ငန္းလည္း

စေရာ

သူတုိ႕လည္း သိပ္

ဗလီဆရာေတြလည္း

ေတာ့ မ်က္ႏွာ

မ်က္ႏွာငယ္ေလးေတြနဲ႕

မေကာင္းရွာၾကဘူး။

ျဖစ္ကုန္ၾကေရာေပါ့ဗ်ာ။

ညွိတယ္ ၊ႏွဳိင္းတယ္ဆုိတာလည္း

စည္ပင္သာယာနဲ႕ ညွိတာပါ။ က်ေနာ္တုိ႕နဲ႕ တုိက္ရိုက္ေတာ့ မသက္ဆုိင္လွဘူးဗ်။ ………………………………………

ဗလီဆရာေတြ ၾကည့္ရတာ ျဖစ္သင့္တာထက္ပုိျပီး မ်က္ႏွာပ်က္ေနၾကတာေၾကာင့္ ဘာေၾကာင့္ မ်ားပါလိမ့္ဆုိျပီး စပ္စုလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕မေရာက္ခင္ ႏွစ္ႏွစ္သံုးႏွစ္ေလာက္က ဗလီေတြ မူဆလင္ ရပ္ကြက္ေတြနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ တုိင္းမွဴး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ရဲျမင့္ လက္စြမ္းျပခဲ့ဘူးတဲ့ အေၾကာင္း ေပၚလာသဗ်ာ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

175

မႏၱေလးမွာ ပုလင္းဝင္းဆုိတဲ့ မူဆလင္ရပ္ကြက္ကုိ အိမ္ရာစီမံကိန္းအတြက္ ေျမေနရာရွင္းတုန္း ကတဲ့ဗ်ာ။အဲဒီပုလင္းဝင္းထဲက

မူလေနထုိင္သူေတြကုိ

ဖယ္ရွားေပးဘို႕

တုိင္းမွဴးက

သံုးႀကိမ္

အမိ​ိန္႕စာထုတ္ျပီးတာေတာင္ မဖယ္ၾကဘူးတဲ့ဗ်ာ။ မဖယ္တဲ့အျပင္ သူတုိ႕အားကိုးရမယ္ ထင္ တဲ့ ဘာသာတူေဆာ္ဒီအာေရဗ်လုိႏိုင္ငံမ်ဳိးအထိ

တုိင္ၾကေတာၾကစာတင္ၾက

တယ္ဆိုပဲ။အဲဒါနဲ႕

ပုလင္းဝင္းျပႆနာဟာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမရွင္းႏိုင္ပဲ ျဖစ္ေနရာက ဘယ္ကဘယ္လုိ အမိန္႕ ရတယ္ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး၊ တိုင္းမွဴး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲျမင့္ဟာ ပုလင္းဝင္းကုိ စစ္တပ္နဲ႕ေန႕လည္ သံ​ံုးနာရီေလာက္မွာ ဝိုင္းထားလုိက္ပါေလေရာတဲ့ဗ်ာ။ ပုလင္းဝင္းကုိ ဝိုင္းထားတဲ့ စစ္တပ္က အသံခ်ဲ႕စက္သံုးျပီး အဲဒီဧရိယာထဲမွာ ရွိေနတဲ့ လူေတြ အားလံုး လူခ်ည္းသက္သက္ ထြက္ခြာသြားၾကဘုိ႕ အမိန္႕ေပးသတဲ့ ။ ဒီလုိနဲ႕ ထြက္တဲ့သူေတြ လည္းထြက္၊ ေပကပ္ေနတဲ့သူေတြကေန ျဖစ္ေနတုန္း ညေနေျခာက္နာရီခြဲ ေလာက္ ေမွာင္ရီ ပ်ဳိး စ

အခ်ိန္လည္း ေရာက္ေရာ ပုလင္းဝင္းထဲကုိ ဘူဒုိဇာေတြ အတင္းေမာင္းဝင္ျပီး ရွိရွိသမွ် တဲ ေတြေကာ အိမ္ေတြပါ ၾကိတ္ပစ္လုိက္ေရာတဲ့ဗ်ာ။ ၾကိတ္တာမွ

ဘူဒုိဇာတစီးစီေပၚမွာ

အသင့္အေနအထားနဲ႕လက္နက္ကုိင္

စစ္သားေတြ

တက္

ထုိင္ျပီး ၾကိတ္တာတဲ့ဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့မွ အထဲမွာ ရွိေနတဲ့လူေတြလည္း အသက္လုျပီး လက္ လြတ္ခြက္ကၽြတ္

ထြက္ေျပးၾကရသတဲ့ဗ်ာ။ဘယ္သူမွန္တယ္မွားတယ္။

တရားတယ္

မတရား

တယ္ဆုိတာ ခင္ဗ်ားဖာသာ ဆက္စဥ္းစားေပေတာ့။ က်ေနာ္ကေတာ့ ၾကားဘူးတာ ျပန္ေျပာျပ တာပဲ ။အတိအက်မွန္တယ္လုိ႕ က်ေနာ္မေျပာဘူးေနာ္။ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့္ကုိ ျပန္ေျပာျပတာေတာ့ အဲဒီ ရွင္းလင္းေရးမွာ ကိုယ္တုိင္ပါဝင္ခဲ့တဲ့ တပ္ၾကပ္ႀကီးတေယာက္ပဲဗ်ာ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့

ဘယ္လုိညွိႏွဳိင္းလုိက္ၾကတယ္ေတာ့

အိမ္ရာစီမံကိန္းဧရိယာထဲမွာ

ရွိေနတဲ့

အဲဒီဗလီဟာ

မေျပာတတ္ဘူး။ မူလ

တက္ေသးအင္း

အေနအထားအတုိင္း

တည္ရွိခြင့္

ရသြားခဲ့ပါတယ္။ …………………………………. တက္ေသးအင္း ဆုိတာက မႏၱေလးစစ္ကုိင္းလမ္းမႀကီးရဲ႕ အေနာက္ဖက္ ၊အဲဒီတုန္းက အသစ္ ေဖာက္ေနတဲ့ မႏၱေလးျမိဳ႕ပတ္ ရွစ္လမ္းသြားလမ္းမႀကီးရဲ႕ အေရွ႕ဖက္ ေက်ာက္ဆစ္တန္းကေန အမရပူရျမိဳ႕ဝင္အထိ ႏွစ္မိုင္နီးပါး ရွည္တဲ့ ေရျပင္ႀကီးဗ် ။မႏၱေလးတျမိဳ႕လံုးက ေရဆိုးေတြကုိ ထုတ္တဲ့ ေျမာင္းဟာ အဲဒီတက္ေသးအင္း ေဘးမွာ ရွိတာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ အနံ႕ အသက္ ဆုိးတဲ့ ေနရာပဲဗ်ာ။ အဲဒီ တက္ေသးအင္းမွာ တက္ေသးအင္းမယ္ေတာ္ႀကီး နတ္နန္းဆုိတာလည္း ရွိေသးဗ်ာ။ အဲဒီ နတ္နန္းက

ပုဂံေခတ္ကတည္းက

ရွိခဲ့တာဆုိပဲ။

တက္ေသးအင္း

နံမည္တြင္လာပံုကုိ

စပ္စု

ၾကည့္ေတာ့ ဘႀကီးေတာ္ဘုရား ဗဒုံမင္းလက္ထက္က ရခုိင္ျပည္ကေန မႏၱေလးကုိ မဟာ ျမတ္မုနိ

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

176

ဘုရားႀကီး ပင့္ေဆာင္လာရာမွာ အဲဒီအင္းထဲေရာက္ေတာ့ ေလွာ္တက္ေတြကုိ သိမ္းတာ ေၾကာင့္ တက္သမ ိ ္းအင္းလုိ႕

ေခၚရာကေန

ကာလေရြ႕ေလ်ာလာျပီး

တက္ေသးအင္း

လုိ႕ေခၚတာလုိ႕

ဆုိသဗ်။ အဲဒီတက္ေသးအင္း စီမံကိန္းစတင္ခ်ိန္မွာ မႏၱေလးနဲ႕ ရန္ကုန္ စြယ္ေတာ္ေစတီ ႏွစ္ဆူ အျပိဳင္ တည္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ အစုိးရမင္းမ်ားက ဘယ္လုိ စိတ္ကူးေပါက္သလဲေတာ့ မေျပာတတ္ ဘူး။

မႏၱေလးဟာ ရန္ကုန္နဲ႕ တန္းယွဥ္ႏုိင္တဲ့ ျမိဳ႕ျဖစ္လာေအာင္ စီမံကိန္းခ်ၾကတယ္ဆုိပဲ။ ဥပမာ ရန္ကုန္မွာ ကန္ေတာ္ၾကီး ရွိရင္ မႏၱေလးမွာ ကန္ေတာ္ၾကီး ရွိရမယ္။ ရန္ကုန္မွာ စြယ္ေတာ္ ေစတီရွိရင္ မႏၱေလးမွာလည္း စြယ္ေတာ္ေစတီရွိရမယ္ ဆုိတာမ်ဳိးေပါ့ဗ်ာ။ ေအာ္ .. ေနာက္ပုိင္းမွာ တက္ေသးအင္း

စြယ္ေတာ္ဆုိတာက

ကုိ

ကန္ေတာ္ႀကီးလုိ႕

တကယ့္မူလစြယ္ေတာ္

နာမည္ေျပာင္းလုိက္ၾက အစစ္ေတာ့

တယ္ဆုိပဲ။

မဟုတ္ပါဘူး။

အင္း။

ဆင္စြယ္ကုိ

စြယ္ေတာ္ပံုစံထုျပီး တရုပ္ျပည္မွာ ရွိေနတဲ့ စြယ္ေတာ္အစစ္နဲ႕အတူထားလိုက္တာ စြယ္ေတာ္ ပြားျဖစ္လာတယ္ဆုိပဲ။

ရန္ကုန္နဲ႕

မႏၱေလးမွာ

တည္တဲ့ စြယ္ေတာ္ေစတီေတြမွာ

ဌာပနာတဲ့

စြယ္ေတာ္ ဆုိတာ အဲဒီစြယ္ေတာ္ပြားေတြပါပဲဗ်ာ။ ………………………….. မႏၱေလးစည္ပင္သာယာနဲ႕

အလုပ္လုပ္ေနခ်ိန္ဆုိေတာ့

စြယ္ေတာ္ေစတီတည္ေဆာက္ေရးမွာ

တာဝန္ယူေနတဲ့ တုိင္းမွဴး ၊ဗိုလ္မွဴး ၊ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႕ ခင္မင္ရင္းႏွီးလာ တာေပါ့ဗ်ာ။ မႏၱေလး စြယ္ေတာ္ ေစတီဌာပနာသြင္းတဲ့အခါ ရန္ကန ု ္စြယ္ေတာ္ ဌာပနာ သြင္းပုံသြင္း နည္းနဲ႕ တထပ္ တည္းတူေအာင္

လုပ္ရမယ္ဆုိတဲ့

ညႊန္ၾကားခ်က္ထြက္လာေတာ့

စြယ္ေတာ္ေစတီတည္

ေဆာက္ေရးမွာ အဓိကတာဝန္ယူေနတဲ့ ဗုိလ္မွဴးႀကီး စံလင္းက က်ေနာ့္ ကုိအကူအညီေတာင္း တာေၾကာင့္ ရန္ကုန္စြယ္ေတာ္ေစတီ ဌာပနာပိတ္ပြဲကုိ က်ေနာ္လုိက္ခဲ့ ရျပန္ေရာဗ်ာ ။ အမွန္က ရန္ကုန္စြယ္ေတာ္ေစတီဟာ အရင္တည္တာေၾကာင့္ ဌာပနာပိတ္ပြဲ အရင္လုပ္တာပါ ။ ဒါကုိ

ပံုတူကူးျပီး

မႏၱေလးစြယ္ေတာ္

ဌာပနာပိတ္ပြဲလုပ္မွာေၾကာင့္

ရန္ကုန္ဌာပနာပိတ္ပြဲကုိ

ဗီဒီယုိရိုက္ျပီး အေသးစိတ္မွတ္တမ္းတင္ဘုိ႕ကိစၥေပါ့။ က်ေနာ္လည္း ဗိုလ္မွဴးႀကီး စံလင္းရဲ႕ ပါဝါနဲ႕

ရင္ဘတ္မွာ အေရးႀကီးပုဂၢိဳလ္ ရင္ထုိး အနီတခုခ်ိတ္ျပီး ရန္ကုန္က ဌားထားတဲ့ ဗီဒီယုိ ကင္မရာမင္း မွတ္တမ္းရုိက္ယူႏုိင္ေအာင္

ဌာပနာ

ပိတ္ပြဲမွာ

၊ဘာလိုလိုနဲ႕ဆရာႀကီးေလွ်ာက္လုပ္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ သြင္းတယ္ဆုိတာ

အလွဴရွင္ေတြလွဴထားတဲ့

အနီးကပ္လိုက္လံၾကီးၾကပ္

သလုိလုိ

က်ေနာ္ျမင္သေလာက္ေတာ့

ဌာပနာ

ေက်ာက္မ်က္ရတနာေတြ

ေၾကးေငြ

ဆင္းတု၊

ေရႊပန္းခုိင္ ေငြပန္းခုိင္လို အရာေတြကုိ ေန႕ နံအလုိက္ ဟုိေနရာ ဒီေနရာ ေလွ်ာက္စီခ်ျပီး တခုတည္းေသာ အေပါက္ကုိ အဂၤေတ အေသကုိင္လုိက္တာ ပါပဲ။ ရန္ကုန္စြယ္ေတာ္ေစတီပိတ္ပြဲမွာ

မင္းသားႀကီးကေတာ့

အတြင္းေရးမွဴး(၁)

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး

ခင္ညြန္႕ေပါ့ဗ်ာ။ သူ႕လက္စြဲေတာ္ကေတာ့ အမ်ားသိၾကျပီး ျဖစ္တဲ့အတုိင္း တိမ္ၾကားအဖြဲ႕ က

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

177

ဘုိးေတာ္သန္းလွေပါ့။ စဥ္းစားဘုိ႕တခုေကာင္းတာက ေထရဝါဒ ဗုဒၶသာသနာ ေနလို လလုိ ထြန္းကားပါတယ္ဆုိတဲ့

က်ေနာ္တုိ႕ႏိုင္ငံမွာ

ဘိုးေတာ္သန္းလွလုိ

ပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးကို

ႏိုင္ငံေတာ္

အၾကီးအကဲ ေရေျမ့ရွင္ေတြက ဘာေၾကာင့္ဦးတုိက္ၾက၊ အားကုိးၾကသလဲဆုိတာပဲဗ်ာ။ က်ေနာ္နဲ႕

ဆရာဒကာလုိ ရင္းႏွီးေနတဲ့ တိပိဋကဓရဆရာေတာ္ ဦးသုမဂၤလဆုိရင္ က်ေနာ္နဲ႕ေတြ႕တုိင္းလိုလုိ “ ဒကာႀကီး

ေရ။

ဘုန္းႀကီးတုိ႕ေတာ့

ႏိုင္ငံေတာ္

ဘာသာေရး

အခမ္းအနားဆုိရင္

ဘုိးေတာ္သန္းလွေျပာသမွ် လုိက္လုပ္ေနရတာပဲေဟ့ “လုိ႕ေတာင္ မိန္႕ဘူးတဲ့ အထိပါပဲဗ်ာ။ …………………………………….. ၾကားျဖတ္ျပီး ရီစရာေျပာရအံုးမယ္ဗ်။ ရန္ကုန္စြယ္ေတာ္ပိတ္ပြဲကို မွတ္တမ္းအတိအက် ရယူ ဘုိ႕ မႏၱေလး ဗ်ဴဟာမွဴး ဗုိလ္မွဴးႀကီး သန္းထြန္းလည္း ဗိုလ္မွဴးႀကီးစံလင္းနဲ႕အတူ ပါလာေသး သဗ်။ တက္ေသးအင္းစီမံကိန္းက ကိုသိန္းထြန္းလည္း ရန္ကုန္ေရာက္ေနေလေတာ့ မင္းမင္း ထြန္းက သူ႕အိမ္မွာ မင္းေပါင္းစံုညီ၊ထမင္းဖိတ္ေကၽြးခ်င္လွပါခ်ည့္ရဲ႕လုပ္တာေၾကာင့္ သူ႕အိမ္ ကုိ သြား ရတဲ့ေနကေပါ့။ ေကၽြးမဲ့အိမ္က ခ်က္တာ ျပဳတ္တာ မျပီးခင္ ဖိတ္ၾကားထားတဲ့ စားသံုး သူ ဧည့္သည္ေတာ္ေတြက

ၾကိဳေရာက္ေနသဗ်ာ။

ခ်က္ျပဳတ္မျပီးေသးဘူးဆုိေတာ့

မ်က္ႏွာပူပူနဲ႕

အားလံုး

သည္းခံျပီးထုိင္ေစာင့္ေနၾကတာေပါ့ဗ်ာ။

တနာရီေက်ာ္ေလာက္ထုိင္ေစာင့္လည္းျပီးေရာ ထမင္းေရာ ဟင္းမ်ဳိးစံုပါ စားပြဲေပၚကို ေရာက္လာျပီး ဝင္ေရာက္သံုးေဆာင္ၾကဘို႕ အလွဴရွင္ မင္းမင္းထြန္းက ၾကြပါ ၾကြပါ လို႕လည္း ေခၚလိုက္ေရာ

မင္းမင္းထြန္းရဲ႕ ငါးႏွစ္သား အရြယ္ေရႊကုိယ္ေတာ္ေလးဟာ ရုတ္တရက္ အသံျပဲၾကီးနဲ႕ … ငါ ုိးမသားေတြ ။ ငါစားဘို႕ ခ်က္ထားတဲ့ ဟင္းေတြ ဝင္စားေနၾကျပီ ဆုိျပီး ထေအာ္လုိက္တာ ဘယ္သူမွ ထမင္းဟင္း ေတြ ကို မႏွဳိက္ရဲေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ကုန္ၾကေရာ ဗ်ာ။ ပထမေတာ့ က်ေနာ္လည္း

မင္းမင္းထြန္းသား

ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့

..

ဆုိးလုိ္က္တာလု႕ိ ထင္မိေပမဲ့

ဆဲတာကလြဲရင္

က်န္တာ

အမွန္တရားပဲဗ်ာ။

ေနာက္ပုိင္း ကေလးဆုိ

ေတာ့သူ႕ရင္ထဲ မခ်ိတင္ကဲ ျဖစ္ရတယ္ထင္ပါရဲ႕ ။ …………………………………………

ရန္ကုန္စြယ္ေတာ္ပိတ္ပြဲမွာ

ဗုိလ္မွဴးႀကီးစံလင္းကိုလုိက္ျပီး

ကူညီခဲ့တာ

အခ်ည္းအႏွီးေတာ့

မျဖစ္ဘူးဗ်ဳိ႕။သူ႕ကိုလုိက္ကူညီျပီး မႏၱေလးကုိ ျပန္ေရာက္လုိ႕မွ မၾကာခင္ မူဆလင္ အဓိက ရုဏ္း

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) တခုၾကားထဲမွာ

ညွပ္ျပီး

178

ကံေကာင္းလို႕ေထာင္မက်တယ္။

ဗိုလ္မွဴးႀကီး

စံလင္း

ကယ္

ေပလုိ႕သာေပါ့ဗ်ာ။ ျဖစ္ပံုက ဒီလုိဗ်။ က်ေနာ္ရယ္ က်ေနာ့္တပည့္ေက်ာ္ေတြျဖစ္တဲ့ လွစုိးေအာင္နဲ႕ ေက်ာ္ေအးရယ္ သံုးေယာက္သား မႏၱေလးျမိဳ႕ထဲကုိ ညဖက္ႀကီး ကိုးနာရီဝန္းက်င္ေလာက္မွာ ေလွ်ာက္လည္ေနတုန္း ၈၄ လမ္းအေပၚ ၃၅လမ္းနဲ႕

၃၆လမ္းၾကား

လည္းေရာက္ေရာ

လူေတြ

ရုံးစုရံုးစု

ျဖစ္ေနတာကို

ေတြ႕တာနဲ႕

ထံုးစံအတုိင္း ဝင္ျပီး စပ္စုၾကေရာ ေပါ့ဗ်ာ။ ျပႆနာက ဘယ္က ဘယ္လိုစျဖစ္ တယ္ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးဗ်ာ။

က်ေနာ္တုိ႕လည္း

လူအုပ္ႀကီးနားေရာက္သြားေရာ

လူအုပ္

ႀကီးဟာ

အဲဒီလမ္းထဲက ေစ်းဆုိင္ ခန္းေတြကုိ ရုိက္ခ်ဳိးဖ်က္ဆီးေနၾကေတာ့ပဲဗ်ာ။ လက္စ သတ္ေတာ့ မူဆလင္ေတြပုိင္တဲ့ ဆုိင္ခန္း ေတြကုိး။ ရုိက္ခ်ဳိးဖ်က္ဆီးလိုက္တာမွ ေမာ္ေတာ္ ဆုိင္ေတြ ၊ စက္ဘီးေတြ

၊ပလပ္စတစ္လိပ္ေတြ

ပစၥည္းေတြခ်ည္းပဲဗ်ာ။ မေတြ႕ရဘူးဗ်။

၊

ေစ်းဆုိင္ခန္းထဲက

ၾကည့္ရတာ

ပိတ္လိပ္ေတြ

ပုိင္ရွင္မူဆလင္

အေျခအေနကုိ

ၾကိဳတင္ရိပ္စား

အားလံုးလိုလုိ

အဘုိးတန္

ေတြကုိ

ရုိက္တာႏွက္တာေတာ့

မိျပီး

ခပ္ေစာေစာကတည္းက

ေရွာင္သြားၾကပံုပဲ။ က်ေနာ္တို႕လည္း ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕

ေလွ်ာက္ၾကည့္ေနလုိ္က္တာ

ပြဲက ၾကမ္းသထက္

ၾကမ္းလာျပီး ဆုိင္ခန္းေတြကုိ မီးရွဳိ႕မယ္ဘာညာ ျဖစ္လာပါေလေရာဗ်ာ။ က်ေနာ့္စိတ္ထင္ အဲဒီ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနတာ ႏွစ္နာရီဝန္းက်င္ေလာက္အၾကာမွာ အဲဒဧ ီ ရိယာရဲ႕ အေရွ႕ အေနာက္ ေတာင္ေျမာက္ကုိ

စစ္ကားေတြ

ေရာက္လာျပီး

ပိတ္ဆုိ႕ထားလုိက္ပါေလေရာ။

မႏၱေလးျမိဳ႕မွာလမ္းေတြ ေဖာက္ထားပုံက အေရွ႕အေနာက္ ေတာင္ေျမာက္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ၾကီး ေဖာက္ထားေလေတာ့ အေရးအေၾကာင္းျဖစ္လာရင္ေလးဖက္ေလးတန္က ပိတ္ဆို႕ ဖမ္းဆီးလုိ႕ အင္မတန္လြယ္တာက လား။ အဓိကရုဏ္းထဲမွာ တေပ်ာ္တပါးဝင္ျပီးဆင္ႏြဲေနၾကတဲ့ မႏၱေလးသားမ်ားကေတာ့ ဟုိအိမ္ၾကား ဝင္ ၊ဒီအိမ္ၾကားဝင္

၊

ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္

ဟုိအိမ္ေပၚတက္

၊ဒီအိမ္ေပၚတက္လုပ္လုိက္ၾကတာ

ေပ်ာက္ကုန္ခ်ိန္မွာ

အားလံုးလုိလုိ

ရန္ကုန္သားလူလည္သုံးေယာက္က

ၾကက္

လမ္းၾကားေလး

တခုထဲမွာ ပိတ္မိေနပါေရာဗ်ာ။ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္မွာ ရွိရွိသမွ် အိမ္ေတြကလည္း တံခါးေတြပိတ္၊ မီးေတြပိတ္ ျဖစ္ကုန္ၾကတာ ေၾကာင့္ အားကုိးစရာ ရွာမရေတာ့ပဲ စစ္သားေတြ ရွိတဲ့ေနရာဆီကုိ ေခ်ာင္းေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း လြတ္လမ္း

ရွာေနလိုက္တာ

ညဆယ့္နွစ္နာရီထုိးခါနီးလာေတာ့

စစ္သားေတြ

တလမ္းဝင္

တလမ္းထြက္ ရွင္းလင္းေတာ့မဲ့ အေျခအေနေရာက္လာေရာဗ်ာ။ သိတာေပါ့ဗ်။ စစ္ဗုိလ္ေတြက အသံက်ယ္

ၾကီး

အသံေတြထဲမွာ

နဲ႕

အမိန္႕ေပးေနတာ

လမ္းေဘးမွာေတြ႕ေတြ႕

အတုိင္းသားၾကားေနရတာကလား။

သမွ်လူေတြကုိ

http://www.mindin.info/

ကားေပၚကုိ

ၾကားေနရတဲ့

အတင္းဆြဲတင္ေနတဲ့

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

179

အသံေတြလည္းပါ သဗ်။ ဒါနဲ႕ က်ေနာ္လည္း ဒီအတုိင္းေနလို႕မျဖစ္ေခ်ဘူးဆုိျပီး အေကာင္း ဆံုး ျဖစ္မဲ့ နည္းလမ္းကို ေရြးလုိက္ရပါေတာ့တယ္။ အဲဒီနည္းကေတာ့

လမ္းၾကားေလးထဲကေန

သံုးေယာက္သား

လမ္းမၾကီးအလယ္ေခါင္တည့္

တည့္ကုိ ကူးသြားျပီး စစ္ကားေတြ ၊စစ္သားေတြရွိရာကုိ ခပ္တည္တည္ေလွ်ာက္သြား လုိ္က္ တာ ပါပဲဗ်ာ။

ဟုတ္တယ္ေလ။

ဧည့္သည္ေတြပဲ

။

က်ေနာ္တုိ႕

ဒီရုန္းရင္းဆန္ခတ္မွဳမွာ

သူတုိ႕ကုိမ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ေတြ႕ျပီး

လံုးလုံးမပတ္သက္တဲ့

ေျဖရွင္းလုိက္တာ

အေကာင္းဆံုးပဲ

မဟုတ္လား။ ေတာ္ၾကာ ၊ လမ္းၾကားထဲ လာဖမ္းမွ အျပစ္ရွိလို႕ ပုန္းေနတယ္ဆုိျပီး ရွင္းရ ခက္မယ္ေလ။ က်ေနာ္တုိ႕သံုးေယာက္

လမ္းလယ္ေခါင္လည္းေရာက္ေရာ

စစ္သားတေယာက္က

မေအနဲ႕

ကုင ိ ္တုတ္ျပီး ေမတၱာပုိ႕သံၾကားလုိက္ရေတာ့တာပဲဗ်ာ။ ေဟ့ေကာင္ေတြ ။ အကုန္လက္ေျမာက္ ထားစမ္း ဆုိတာလည္း ပါေသးဗ်။ က်ေနာ္က လက္ေျမာက္စရာ အေၾကာင္းမွ မရိွတာ ပံုမွန္အတုိင္း သူတုိ႕ရွိရာ ဆက္ေလွ်ာက္ ေနလုိက္ေတာ့ ငါ -ုိးခ်င္းမုိးမြန္ေအာင္ ဆဲသံေတြ ထြက္လာတဲ့အျပင္ ဗိုလ္ၾကီးတေယာက္က

က်ေနာ္တုိ႕ ရွိရာကုိ ေျပးလာေနရင္း အဲဒီေကာင္ေတြ အကုန္ဖမ္းကြာ။ အကုန္ကား ေပၚတင္ ကြာ လို႕

အမိန္႕ေပးပါေလေရာ

။

က်ေနာ္တုိ႕လည္း

ဘာမွေတာင္

ရွင္းမျပႏုိင္ခင္

စစ္ကားေပၚ

ဆြဲတင္ခံရမဲ့ ဆဲဆဲမွာ စစ္ကားနားက လမ္းေဘးမွာ ငုတ္တုတ္ထုိင္ေနတဲ့ လူတေယာက္ဆီက အသံထြက္လာသဗ်ာ။ “ ေဟ့လူ ၊ကုိသက္ခုိင္ ခင္ဗ်ား ဘယ္ေလွ်ာက္သြားေနတာတုန္းဗ် ။ဒီမွာ ျပႆနာ ျဖစ္ေနတာ ခင္ဗ်ား

မသိဘူးလား“တဲ့

။ဒါနဲ႕

က်ေနာ္လည္း

အသံလာရာကို

ေသခ်ာၾကည့္လုိက္ေတာ့

ေအာင္မယ္ေလး ေမာင္မင္းႀကီးသား ဗုိလ္မွဴးႀကီး စံလင္းပါလားဗ်ာ။ ဒါနဲ႕က်ေနာ္လည္း ဝမ္းသာအားရ “ ထမင္းထြက္စားရင္း လမ္းမွာပိတ္မိေနလို႕ ဗ်ာ “ လို႕ ေျပာလုိက္ေတာ့မွ

သူ႕အရာရွိတေယာက္ကုိ

ခုိင္းသဗ်ာ။ေနာက္ပိုင္းမွာသိရတာက

က်ေနာ္တုိ႕တည္းတဲ့

အဲဒီညက

ဟုိတယ္အထိ

ဖမ္းမိသမွ်ေမာင္ေတြကို

လုိ္က္ပို႕

အစစ္အေဆးမရွိ

ေထာင္ဒဏ္သံုးႏွစ္စီ ခ်ီးျမွင့္တယ္ဆုိပဲ။ တက္ေသးအင္းေကာင္းမွဳနဲ႕ ေစာေစာစီးစီး ေထာင္က် ကိန္းၾကံဳေတာ့ မလို႕ ကံသီလုိ႕ ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ ……………………………………..

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

180

က်ေနာ္တုိ႕

အေကာင္အထည္ေဖာ္တာကုိ

ေရာ့သလား

မေျပာတတ္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။

တက္ေသးအင္းမယ္ေတာ္ႀကီးကပဲ စီမံကိန္းစျပီး

မၾကိဳက္ေလ

ႏွစ္လေက်ာ္ေလာက္လည္း

ၾကာေရာ

ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုးသာမက အာရွတုိက္ တခုလံုး စီးပြားပ်က္ကပ္ ျဖစ္ေတာ့မဲ့ အရိပ္အေယာင္ ေတြ ေပၚလာေတာ့တာပဲဗ်ာ။ အဲဒီ စီးပြားပ်က္ကပ္ႀကီးကုိ တီထြင္ဖန္တီးလုိက္သူကေတာ့ အေမရိကန္ သူေဌးႀကီး ေဂ်ာ့ဆုိေရာ့ ကင္ပြန္းတပ္ၾကသဗ်။ စီးပြားပ်က္ကပ္ျဖစ္ပံုက

အိမ္ေျမအေရာင္းအဝယ္ေစ်းကြက္

လံုးဝပ်က္သြားတာေပါ့ဗ်ာ။

ေဂ်ာ့

ဆုိေရာ့လုပ္တာ ဟုတ္မဟုတ္မေျပာတတ္ေပမဲ့ က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္သိလို္က္တာက အဲဒီ စီးပြား ပ်က္ကပ္မျဖစ္ခင္

ျမန္မာျပည္

အိမ္ေျမ

အေရာင္းအဝယ္ေစ်းကြက္မွာ

ေတာ္ေတာ္အလုပ္ျဖစ္

လိက ု ္ၾကတာ ဆုိတာပဲဗ်ာ။ ဟုတ္တယ္။ေတာင္ဒဂုံ ေျမာက္ဒဂံု လိုေနရာမ်ဳိးေတြက အေဆာက္ အဦးမေဆာက္ရေသးတဲ့ ေျမတကြက္ကုိ

ေျမကြက္လပ္ေတြ

ဆယ္သိန္းဝန္းက်င္နဲ႕

ေတာ္ေတာ္ကုိ

အေရာင္းအဝယ္ျဖစ္တာဗ်ာ။

ဒီေန႕ဝယ္ထားျပီးေနာက္ေန႕ျပန္ေရာင္းရင္

ငါးေသာင္း

တသိန္း အထိ ျမတ္ၾကသဗ်ာ။ ေရာင္းရဝယ္ရတာလည္း လြယ္သလားမေမးနဲ႕

ဝယ္တဲ့ေရာင္းတဲ့

သူအားလံုး အရပ္ကတိစာ

ခ်ဳပ္ေတြခ်ဳပ္လုိက္ၾက ၊ေျမဂရံကုိ လက္လႊဲလုိက္ၾကနဲ႕ တကယ့္ကုိ ပြဲေတာ္ႀကီးကုိ ျဖစ္လို႕ေပါ့။ မၾကာပါဘူးဗ်ာ။ ေျခာက္လဝန္းက်င္ေလာက္လည္း ရွိေရာ ေန႕ခ်င္းညခ်င္း ရုတ္တရက္ ဝယ္သူ မရွိေတာ့တဲ့ အေျခအေနဆုိက္သြားေတာ့တာပဲ။ ေျမကြက္ေတြ အေရာင္းအဝယ္ျဖစ္သလုိတိုက္ ခန္းအိမ္ခန္းေတြလည္း ထို႕နည္းလည္းေကာင္း ပြဲေကာင္းျပီး အလားတူ ပြဲသိမ္းၾကေရာ ေပါ့ဗ်ာ ။ ……………………………………

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) က်ေနာ္ဥာဏ္မွီသေလာက္

181

စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ေငြေၾကးအေျမာက္အမ်ား တတ္ႏုိင္သူ တဦး

တဖြဲ႕က ဒီလုိ ေစ်းကြက္တခု အေရာင္းအဝယ္ျဖစ္လာေအာင္ အေယာင္ျပ ဖန္တီးျပီး အလံရွဴး လုပ္တာမ်ဳိး ျဖစ္ႏုိင္တယ္ဗ်ာ။ အဲဒီအေျခအေနကုိ နားမလည္တဲ့ ျပည္တြင္းက ေငြရွင္ေၾကးရွင္ အပါအဝင္ လက္ထဲမွာ ေငြေလးေၾကးေလး စုမိ ေဆာင္းမိတဲ့သူေတြက ေျမ ကြက္ေတြ အတင္း နင္းကန္ျပီးလုိက္ဝယ္လာၾကတဲ့အခါ

မူလေစ်းကြက္ဖန္တီးသူက

အသာ

ေလးေနာက္

ဆုတ္

ေနလုက ိ ္ေတာ့ လက္ထဲက ေငြေတြအစား ေျမကြက္ေတြ ေစ်းႀကီးမိျပီး က်န္ခဲ့ ေတာ့တာပဲေပါ့ ဗ်ာ။ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ရင္ ေရြ႕လိုက္တဲ့ အကြက္က ရုိးရိုးရွင္းရွင္းပါပဲ။ က်ေနာ္ၾကားသေလာက္ ဒီေျမကြက္စီးပြားပ်က္ကပ္ဟာ ထုိင္းႏိုင္ငံမွာလည္း အေတာ္ဆုိးဆုိးဝါး ဝါးခံလုိက္ၾကရတယ္ဆုိပဲ။ တခ်ဳိ႕ထုင ိ ္း

အိ​ိမ္ေျမေစ်းကြက္သူေဌးေတြ

ေဒဝါလီခံရတဲ့သူေတြ

ဒုနဲ႕ေဒးရွိသလို

ဆုိ

စီးပြားပ်က္ကပ္ဒဏ္

ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ

ကိုမခံႏိုင္ၾကလုိ႕

ေသေၾကာင္းၾကံသြားၾက

တာေတာင္

ေတာ္ေတာ္မ်ားဆုိပဲ ။ တိတိက်က် ေျပာရရင္ အဲဒီစီးပြားပ်က္ကပ္ဟာ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္မွာ ျဖစ္ခဲ့တာဗ်။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာ ျပည္မွာ ၁၉၉၆

ႏွစ္ကုန္ပုိင္းေလာက္မွာ

အေျခအေန

ပ်က္စျပဳလာတာကုိ

သတိထားၾကည့္ရင္

သိႏုိင္တယ္ဗ်ာ။ အထူးသျဖင့္ က်ေနာ္တုိ႕တာဝန္ယူတည္ေဆာက္ေနတဲ့ တက္ေသးအင္း အိမ္ ရာစီမံကိန္းမွာ ေျမကြက္ကုိ ဝယ္သူမရွိေတာ့တဲ့ အေျခအေနေရာက္လာတယ္။ ………………………………….. ေအာ္

..

ဘယ္သူမွ

စီမံကိန္းတခုကို

တာဝန္ယူတည္ေဆာက္တယ္ဆုိတာလည္း

ေငြအကုန္စုိက္ထုတ္ျပီး

လုပ္ငန္းစတာေလာက္အတြက္သာ

မရင္းႏွီးႏိုင္ၾကဘူးေလ။

ေငြရင္းႏုိင္ၾကတာကလား။

လုပ္ငန္းအစအဆံုး

ေျမကြက္ေဖာ္တာ

၊အုတ္ျမစ္

အဲဒီလုပ္ငန္းေတြ

ျပီးတာနဲ႕

ကိုယ့္အတြက္ ရမဲ့ ေျမကြက္ေတြကုိ ၾကိဳတင္အေရာင္းအဝယ္လုပ္ျပီး လုပ္ငန္း အျပီးသတ္ ေအာင္ လုပ္ၾကရတာပါပဲ။ဒါကလည္း

က်ေနာ္တုိ႕

တဖြဲ႕

တည္းမဟုတ္ပါဘူး။

တႏုိင္ငံလုံးက

ကန္ထရုိက္မွန္သမွ် ဒီအတုိင္းခ်ည္းပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႕ အတြက္ရတဲ့ေျမကြက္ေတြကို ၾကိဳေရာင္း လုိ႕လည္း

မရေရာ

အဲဒီစီမံကိန္းလည္း

အုတ္ျမစ္လုပ္ငန္း

အဆင့္မွာတင္

ထုိးရပ္သြားေရာ

ေပါ့ဗ်ာ။မွတ္မွတ္ရရ အဲဒစ ီ ီမံကိန္း ထိုးရပ္သြားတာ ၁၉၉၆ခုႏွစ္ ႏုိဝင္ဘာလ ပဲဗ်ာ။ ………………………… အဲသလို ျပႆနာမ်ဳိး မႏၱေလးမွာ စျဖစ္ေနေပမဲ့ တႏုိင္ငံလံုးအေနနဲ႕ေတာ့ မသိသာလွေသးဘူး ဗ်ာ။

ေျမကြက္အေရာင္းအဝယ္ေအးတယ္။

အလုပ္ျဖစ္တာ

သတိျပဳမိေသးတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ကိုယ္ရည္ေသြးတယ္လုိ႕

နည္းတယ္ဆုိတာေလာက္သာ

မထင္လက ို ္ပါနဲ႕ဗ်ာ။

မႏၱေလးက

အေျခအေနကုိ ၾကည့္ျပီး ဒီအရိပ္လကၡဏာဟာ တတုိင္းျပည္လံုးကုိ အေႏွးနဲ႕ အျမန္ကူးစက္ ေတာက္ေလာင္ေတာ့မယ္ဆုိတာကို က်ေနာ္ သံုးလေက်ာ္ေလာက္ ၾကိဳတင္ျပီးခန္႕မွန္းမိသဗ်။ ဒါနဲ႕ က်ေနာ့္လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြကုိ ဒါဟာ စီးပြားပ်က္ကပ္တခုရဲ႕ အရိပ္လကၡဏာပဲ ။ တတ္ႏိုင္တဲ့

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

182

ဖက္က ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မွဳေတြ လုပ္ၾကဘုိ႕ က်ေနာ္က သတိေပးေတာ့ သူတို႕က က်ေနာ့္ကုိ အရူးတေယာက္လုိ ျပန္ၾကည့္တာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါကုိအမ်ားက သာမန္ျဖစ္ရုိးျဖစ္စဥ္လို႕ သံုးသပ္ၾက ေပမဲ့ က်ေနာ္ကေတာ့ ထူးျခား​းျဖစ္စဥ္လုိ႕ ခံစားရတယ္ဗ်ာ။ အင္း

..

အဲဒီအခ်ိန္မွာ

က်ေနာ့္ကုိလူငွားသတ္တဲ့

ေဒၚစက္ၾကည္ဆုိတာကုိ

စေတြ႕တာပါပဲ။

က်ေနာ္နဲ႕ေတာ့ တုိက္ရုိက္စသိကၽြမ္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေရႊျခည္ဦး ကိုသိန္း ထြန္းက တဆင့္ စေနေမာင္ေမာင္တုိ႕နဲ႕ အဖြဲ႕က်ရာကေန က်ေနာ္နဲ႕ သိလာတာပါပဲ ။သူက အသက္ငါးဆယ္ ေလာက္ ရွိပါျပီ။ ငါန္းဇြန္ဇာတိလုိ႕ဆိုပါတယ္။ လုပ္ငန္းစာခ်ဳပ္ေတြ ခ်ဳပ္ရာက မွတ္ပံုတင္ထဲမွာ ေတြ႕မိတာေတာ့ သူ႕အေဖနာမည္က ဦးစိန္ေမာ္ တဲ့ ။သူ႕ေနတဲ့ လိပ္စာက (၃၉ )လမ္းနဲ႕( ၈၀ )လမ္း (၈၁)လမ္းၾကား တဲ့ဗ်ာ။အသက္ငါးဆယ္ ဝန္းက်င္အရြယ္ သူပံုက ျဖဴျဖဴႏုႏုပါပဲ ။ သူက

ရွိတဲ ့ေယာက်ာ္းႀကီးကုိ ေမျမိဳ႕ဖက္က ျခံတျခံမွာ ပုိ႕ထားျပီး သူက ဘာသာေရးလုပ္သလိုလုိ ဘာလိုလုိ နဲ႕ ေယာဂီထမိန္ အျမဲဝတ္ေလ့ ရွိတယ္။ ပံုစံၾကည့္ရတာ ေတာ့ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္ မယ္လို႕ တခ်က္မွ ထင္ရက္စရာမရွိဘူးဗ်ာ။ စီမံကိန္း အစပုိင္းမွာ ေဒၚစက္ ၾကည္နဲ႕က်ေနာ္ ဘာမွ ပတ္သက္ခဲ့တာ

မဟုတ္ေလေတာ့

သူ႕အေၾကာင္း

ကုိ

ေနာက္မွ

ေျပာ

ၾကတာေပါ့။

အခုဆက္ေျပာေနရင္ စကားလမ္းေၾကာင္းလြဲကုန္ပါလိမ့္မယ္။ ……………………………………. က်ေနာ္လည္း ထိုးရပ္သြားတဲ့ စီမံကိန္းကို ျပန္ျပီးအဖတ္ဆယ္ႏိုင္ေအာင္ နည္းလမ္းမ်ဳိးစံု ရွာေဖြ ၾကံဆရပါေတာ့တယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ စီမံကိန္းဟာ အခ်ိန္ဇယားတခု နဲ႕ ျပီးစီးရမဲ့ လုပ္ငန္း

အဆင့္ဆင့္ ကုိ သတ္မွတ္ထားျပီးသားပါ။ အခ်ိန္ဇယားအတုိင္း မဝင္ရင္ ျပႆနာမ်ဳိးစံု တက္ လာႏိုင္ပါတယ္။

မႏၱေလးစည္ပင္သာယာေရးေကာ္မီတီက

တာဝန္ရွိ

ပုဂၢိဳလ္ေတြကလည္း

အမိန္႕ေပးတတ္တာကလြဲလို႕ အေျခအေနကို မွန္မွန္ကန္ကန္ အကဲခတ္တာ မဟုတ္ေလ ေတာ့ သတ္မွတ္လုပ္ငန္းကုိ

သတ္မွတ္ရက္

အမွီျပီးစီးေအာင္

အမိန္႕စာေတြ

နင္းကန္ထုတ္

ေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ မႏၱေလးစည္ပင္က အမိန္႕စာထုတ္လိုက္၊ က်ေနာ္တို႕ကအခက္အခဲကို ရွင္းျပျပီး အသနားခံ လုိက္ သံုးႀကိမ္ ေလာက္လည္း လုပ္ျပီးေရာ မႏၱေလးစည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မီတီဟာ က်ေနာ္တို႕ေငြ

အရင္းအႏီွးနဲ႕ စုိက္ထုတ္ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ တက္ေသးအင္း စီမံကိန္းကို သိမ္းယူလုိက္ျပီ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္း အမိန္႕စာထြက္လာပါေလေရာဗ်ာ။ ……………………………………… အင္း .. ရန္ကုန္မွာ အဆင္မေျပလုိ႕ မႏၱေလးကို လာမိပါတယ္။ ဆီပူအုိးထဲကေန မီးပုံထဲ ခုန္ခ် မိသလုိ ျဖစ္ေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ လုပ္ငန္းလည္း အဆင္မေျပျဖစ္ေရာ ေငြတျပားမွ မစုိက္ထားတဲ့ စေနေမာင္ေမာင္တုိ႕

မင္းမင္းထြန္းတုိ႕လည္း

ကိုယ္ေပ်ာက္အတတ္က်င္က ့ ုန္ၾကတာေပါ့

http://www.mindin.info/

ဗ်ာ။

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3) ခက္တာက

က်ေနာ္က

183

လူအားေရာေငြအားပါ

စုိက္ထုတ္ထားေလေတာ့

အဆံုးခံလုိက္လို႕

ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ။ ဒါအျပင္တခ်ဳိ႕ေဆာက္လုပ္ေရး ပစၥည္းေတြ အေၾကြးဝယ္ထားမိလို႕ ေၾကြးပူ ေတြက တဖက္ေပါ့ဗ်ာ။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ဟာ ဘယ္ျပႆနာမ်ဳိးကုိ မဆို လြယ္လြယ္နဲ႕ လက္မေလ်ာ့တတ္တဲ့

အက်င့္ရွိတယ္။

ျပႆနာေျဖရွင္းႏိုင္မဲ့

နည္းလမ္းကုိ

ဆီလိုအေပါက္

ရွာတတ္တဲ့ အက်င့္ရွိတယ္ ဆုိပါေတာ့။ ……………………………. ဒီေတာ့ က်ေနာ္လည္း ၾကံရာမရတဲ့ အဆံုး ျဖစ္လာလတၱံေသာ စီးပြားပ်က္ကပ္နဲ႕ ပတ္သက္ လို႕ ႏိုင္ငံေတာ္အစုိးရအေနနဲ႕ ကူညီကုစားေပးသင့္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း စာရွည္ၾကီး တေစာင္ေရးျပီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး

သန္းေရႊအပါအဝင္

ဆီကုိလိပ္မူျပီး

ပို႕ခ်လုိက္ေရာ

၊ႏိုင္ငံေတာ္အၾကီး

အကဲအားလံုး

ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။အမွန္ေတာ့

ေရြးစရာ

ဝန္ႀကီး

အားလံုး

လမ္းမရွိေတာ့လုိ႕

က်ေနာ္ရမ္းလိုက္တာဗ်။ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွရင္ ႏွစ္အကန္႕ အသတ္မရွိ ေထာင္နန္း စံသြားႏိုငတ ္ ယ္ေလ။

က်ေနာ္က

သာမန္အသနားခံစာေရးယံုတင္

မဟုတ္ဘူး။

ႏုိင္ငံတခုမွာ

ပုဂၢလိက လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ၊ကုမၸဏီေတြ အၾကပ္အတည္းၾကံဳရတဲ့ အခါ ႏုိင္ငံေတာ္ အစုိးရ အေနနဲ႕ ဘယ္လုိဘယ္ပံု ကူညီပံ့ပုိးသင့္တယ္ဆုိတာကုိ “ အေမရိကန္ သံရံုး ျပန္ၾကားေရး ဌာနက ထုတ္တဲ့ အုိင္ယာေကာ့ကာ ဆုိတဲ့ ခရုင ိ ္စလာကားကုမၸဏီ အၾကီးအကဲရဲ႕ အတၳဳပၸတိ စာအုပ္ၾကီးကုိပါ စာတေစာင္ခ်င္းစီမွာ

ပူးတြဲေပးလုိက္တာဗ်။

ဘာလုိ႕ကူညီသင့္သလဲဆုိေတာ့

ကုမၸဏီေတြ

ေဒဝါလီခံရင္ အဲဒီ ကုမၸဏီမွာ ရွိတဲ့ အလုပ္သမားေတြ အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္ကုန္ မယ္။ ေနာက္တခါ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ

ေစ်းကြက္ပ်က္ရာကေန

ထိခိုက္ႏုိင္လို႕ေပါ့ဗ်ာ။

တႏုိင္ငံလုံးရဲ႕

ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲ

စီးပြားေရး

အားလံုးဆီကုိ

စံနစ္ၾကီး

တေစာင္တအုပ္

တခုလံုးကို ပူးတြဲပုိ႕မွာမို႕

အုိင္ယာေကာ့ကာ စာအုပ္ အုပ္ေရ သံုးဆယ္ေလာက္ရဘုိ႕ လမ္း ၃၀ တဝိုက္မွာ ရွာလုိက္ရတာဗ်ာ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

184

က်ေနာ္ေရးတင္လုိက္တဲ့ စာဟာ ရုိးရွင္းေပမဲ့ အဲဒီေခတ္မွာေတာ့ အစုိးရအဖြဲ႕အတြက္ ေတာ္ ေတာ္ ထူးဆန္းေနတယ္ ဆုိရပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္ေရးထားတဲ့ အေၾကာင္းေတြထဲမွာ က်ေနာ္ ဟာ မႏၱေလး တက္ေသးအင္း စီမံကိန္းကုိ တာဝန္ယူေဆာင္ရြက္ေနတယ္။ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေျမကြက္ အေရာင္း

အဝယ္

မရွိေတာ့တာေၾကာင့္

အခက္အခဲၾကံဳတယ္။

ဒီအခက္အခဲဟာ

က်ေနာ္တေယာက္ တည္း ျဖစ္ေပၚေနတာမဟုတ္ပဲ မၾကာခင္ တႏုိင္ငံလံုးကုိ ကူးစက္လာမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံ ေတာ္ အစုိးရအေနနဲ႕ က်ေနာ့္အၾကပ္အတည္းကို ကူညီသင့္တယ္။ ထုိ႕အတူ မၾကာခင္ အၾကပ္အတည္း ျဖစ္လာမဲ့ ပုဂၢလိက ကုမၸဏီေတြကိုလည္း ကူညီဘုိ႕ အဆင္သင့္ ရွိေနသင့္ တယ္ေပါ့ဗ်ာ ။ ………………………………….. ေအာ္ .. အစုိးရအဖြဲ႕ဝင္၊ဝန္ႀကီးေတြကုိ အဲဒီစာအုပ္တအုပ္လံုး ထုိင္ဖတ္ခိုင္းလုိ႕ေတာ့ ဘယ္ရ မလဲဗ်ာ။ အဲဒီစာအုပ္ထဲက က်ေနာ္ရည္ညြန္းလုိတဲ့ အခန္းေတြကုိ အမွတ္အသားျပျပီး ဖတ္ဘို႕

ညႊန္းရတာေပါ့။ က်ေနာ္ညႊန္းလုိ္က္တ့ဲ အခန္းေတြက အခန္း (၁၄) နစ္ေနေသာ ေလွေပၚဝယ္၊ အခန္း (၁၇) အစုိးရထံခ်ည္းကပ္ျခင္း၊ အခန္း (၁၈) ခရိုက္စလာအား ကယ္တင္ သင့္ပါသ ေလာ၊ အခန္း(၁၉) ကြန္ကရက္တြင္ အစစ္ခံျခင္း၊အခန္း( ၂၀) အညီအမွ်စြန္႕လႊြတ္ ၾက ။ အခန္း (၂၁) ဘဏ္မ်ားမွ ေငြေခ်းျခင္း၊ ဆုိတဲ့ အခန္းေတြေပါ့ဗ်ာ။ အင္း .. က်ေနာ္အခုမွ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္မိေတာ့ က်ေနာ္ျပဳစုျပီး တင္ျပလို္က္တဲ့ စာတန္းဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္သူေတြရဲ႕ လက္ရွိအေျခအေနနဲ႕ နည္းနည္းေတာ့ အလွမ္း ေဝးေနသလိုပဲဗ်ာ။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ့္စာထက္ စိတ္ဝင္စားဘုိ႕ေကာင္းတာက အဲဒီစာနဲ႕ အတူ ပူးတြဲျပီး ပုိ႕ လိုက္တဲ့

အုိင္ယာေကာ့ကာ

အေၾကာင္းဗ်။

ေလးစားအားက်သြားႏိုင္ေလာက္တယ္။

သူ႕အေၾကာင္း

က်ေနာ္ေတာ့

ခင္ဗ်ားသိသြားရင္

အုိင္ယာေကာ့ကာကို

တကယ့္ကုိ

ေလးစားအားက်

သူစာရင္းထဲမွာ ထိပ္ဆံုးက ထည့္ထားတယ္။ သူ႕အေၾကာင္းေသခ်ာေစ့ေစ့ငွငွ သိခ်င္ရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရံုးစုိက္တဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ျပန္ၾကားေရး ဌာနကေန ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ ထုတ္တဲ့ အုိင္ယာေကာ့ကာ၏

ကုိယ္ေရး

ျဖစ္စဥ္မွတ္တမ္း

ဆုိတဲ့

စာအုပ္ကုိ

ရွာဖတ္ေပေတာ့

ဗ်ာ။

မူရင္းေရးသူက အယ္လ္ အုိင္ယာေကာ့ကာနဲ႕ ဝီလ်ံႏုိဗက္၊ ျမန္မာဘာသာကို ျပန္ဆုိတာက

“မဟာမိ “ တဲ့ဗ်။ မဟာမိဆုိတာ နာမည္ေက်ာ္ ဘာသာျပန္ ျမန္မာစာေရးဆရာတေယာက္ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ကေလာင္နာမည္ ေျပာင္းထားပံု ရပါတယ္။ က်ေ​ေနာ္သိသေလာက္ အုိင္ယာ ေကာ့ကာ အေၾကာင္း ခင္ဗ်ားကုိ ေျပာျပမယ္ဗ်ာ ။ က်ေနာ္ေျပာျပႏိုင္တာကလည္း အဲဒီစာအုပ္ ကုိ အၾကိ​ိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေကာင္းလြန္းတဲ့

ဖတ္ခဲ့ဘူးလုိ႕ပါ။

ပုဂၢိဳလ္ႀကီးဗ်။

အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ

ခင္ဗ်ားေကာ

တကယ္က ့ ုိ

စိတ္ဝင္စားစရာ

သူ႕အေၾကာင္းၾကားဘူးလား။မၾကားဘူးရင္

ၾကံဳတုန္းနားေထာင္ပါဗ်ာ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

185

…………………………………..

(၈၅) သက္ခိုင္ရဲ႕ အုိင္ယာေကာ့ကာ

လႊသမားမ်ား လႊဆြဲေနၾကသည္။ ေခၽြးမ်ား စုိရႊဲေနသည္။ စားစရာကုိ ေႏႊးထားပါ ။ စားစရာအသီးမ်ား ႏႊာထားပါ ။ ႏႊဲေပ်ာ္စရာ တုိ႕ေတာရြာ ။ စပါးေရႊဝါ အားထားစရာ ။ စပယ္ပန္းမ်ား ေမႊးၾကဴ၏ ။ ပ်ံလႊားမ်ား ပ်ံေနၾကသည္။ အထက္ပါ သူငယ္တန္း ဖတ္စာကုိ ရြတ္ဆုိလ်က္ စာအံေနသံသည္ ေက်ာင္း စာသင္ခန္း တခုအတြင္းမွ ထြက္ေပၚလာျခင္း မဟုတ္ပါ။ ကိုသက္ခိုင္၏ တဲငယ္အတြင္းမွ ႏွစ္ရွည္ ရဲဘက္ အက်ဥ္းသား လင္းၾကည္၏ စာအံေနသံျဖစ္ပါသည္။ လင္းၾကည္စာအံေနသည့္ အဓိက အေၾကာင္းမွာလည္း ကိုသက္ခိုင္၏ အားထုတ္ခ်က္တရပ္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ……………………………………… လင္းၾကည္ကား ႐ိုက္မွဳျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ခုနစ္ႏွစ္ က်လာသူျဖစ္၏။ သူ႕အသက္ကား ၂၄ႏွစ္ခန္႕ ရွိၿပီ။ သူကား ဖတဆုိး ဟုဆုိသည္။ ငယ္စဥ္ဘဝကို မည္သုိ႕ေက်ာ္ျဖတ္လာ သည္ ကို

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

186

အေသးစိတ္မသိေသာ္ျငားေသခ်ာသည့္ အခ်က္မွာ လင္းၾကည္စာေရးစာဖတ္ မတတ္ ျခင္းေပတည္း။ ရဲဘက္အက်ဥ္းစခန္းပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း အလုပ္ဘုတ္ခြဲျခင္း၊ အလွည့္က် ကင္းခ်ိန္ သတ္မွတ္ျခင္း စသည္တုိ႕၌ ေရးတတ္ဖတ္တတ္႐ံုမွ်ေတာ့ လုိအပ္သည္ျဖစ္ရာ စာမတတ္

ေသာလင္းၾကည္မွာ လူအမ်ား အံ့ၾသစရာ၊ ရယ္ေမာ ေနာက္ေျပာင္စရာဘဝ ေရာက္ရရွာသည္။

လင္​္းၾကည္တေယာက္ေထာင္ထဲေရာက္ရျခင္း တရားခံကား

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာ ယာေရးေကာ္မီတီ၏ ဂဠဳန္စီမံခ်က္ ျဖစ္သည္။၁၉၉၀ ေက်ာ္ကာလမ်ားက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ လယ္မွ လမ္းေဘးေစ်းသည္မ်ားကုိ ဖမ္းဆီးသည့္ စည္ပင္ရဲမ်ားျဖင့္ ဖြ႕ဲ စည္းထားေသာ ဂဠဳန္ အမည္ရွိ စစ္ဆင္ေရးကို ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကဖူးသည္။ လင္းၾကည္၏ အေမကား လမ္းမေတာ္သံေစ်းတြင္ ပန္းေရာင္းသည္ဆုိ၏။ လမ္းေဘးပ်ံ က် ေစ်းသည္ျဖစ္၍ ဂဠဳန္စစ္ဆင္ေရးတြင္ လုိက္တမ္းေျပးတမ္းကစားကာ

အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္း ရင္း တၾကိမ္တြင္ မေရွာင္ႏိုင္မတိမ္းႏိုင္ အဖမ္းခံရေတာ့သည္။ အဖမ္းခံရ ခ်ိန္တြင္ မိခင္ကုိ ဝိုင္းကူေနေသာ လင္းၾကည္သည္လည္း အနီးအပါးတြင္ ရွိေနသည္ျဖစ္ရာ အရင္းျပဳတ္မည့္ အေရးေၾကာင့္ ဖမ္းဆီးသည့္ ဂဠဳန္တုိ႕ကုိ ရွိခုိးဦးတင္ ေတာင္းပန္ ေသာ္ျငား အဆင္မေျပ ရာမွ စည္ပင္ရဲ ဂဠဳန္တုိ႕ကုိ ေတြ႕ရာ တုတ္တုိျဖင့္ ႐ုိက္မိေတာ့ သည္ဆုိပါသည္။လင္းၾကည္ ကားအရပ္အေမာင္းေကာင္းေကာင္း ႏွင့္

ေတာင့္တင္း ၾကံ့ခုိင္သူျဖစ္ရကား သူ႕တုတ္စာမိသူ စည္ပင္ရဲႏွစ္ဦးမွာ အတြင္းလူနာဘဝ ေရာက္ရသည္မွ လင္းၾကည္ေထာင္ဒဏ္ခုနစ္ႏွစ္ ထုိက္သင့္လာျခင္း ျဖစ္သတည္း။ စာမတတ္ေသာလင္းၾကည္တြင္ သဘာဝတရားႀကီးကေပးအပ္ေသာလက္ေဆာင္ ေပေလာ မသိ။ ထူးျခားေသာအခ်က္ကား သူ႕ၾကည့္ဖူးေသာ ႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ ဗီဒီယုိဇာတ္လမ္းတုိ႕ကို ခေရေစ့တြင္းက်

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

187

အမ်ားနားစုိက္ေထာင္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ သုိင္းဝိုင္းဖြဲ႕ႏြဲ႕ကာ ေျပာျပ တတ္ျခင္းေပတည္း။ ......................... က်ေနာ္တုိ႕ရဲဘက္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ အဆုိပါ လင္းၾကည္တေယာက္ ရဲဘက္ေနသား

ႏွစ္ႏွစ္ ေက်ာ္ခန္႕ရွိေနေလၿပီ။ က်ေနာ္တို႕ရဲဘက္သုိ႕ ကုိသက္ခိုင္ ေရာက္လာၿပီးေနာက္ တခုေသာ ေန႕တြင္ လင္းၾကည္၏ အိမ္မွလူၾကံဳေပးလုိက္ေသာ စာတေစာင္ကုိ ကုိသက္ခိုင္ထံ ယူလာ ၿပီး ဖတ္ျပခိုင္းရာ ကိုသက္ခုိင္က လင္းၾကည္ကုိ အံ့ၾသတႀကီး ေမးလိုက္သည္ ။ “ဟာကြာ ... မင္း ဒီ အသက္အရြယ္အထိ စာမဖတ္တတ္ေသးဘူးလား “ လင္းၾကည္ကား စကားျပန္မရ ။ ကုိသက္ခိုင့္ေရွ႕မွာ ေခါင္းငိုက္စုိက္ခ်လ်က္ တံုဏွိဘာေဝ လုပ္ေနသည္။ ကိုသက္ခိုင္သည္ အတန္ၾကာမွ် ၿငိမ္သက္ေနလုိက္ၿပီး လင္းၾကည္အား ေမးခြန္းထုတ္လိုက္သည္။ “ဒါဆုိ မင္းဥစၥာ တသက္လံုး မင္းဖတ္ခ်င္တဲ့စာကုိ သူမ်ားေလွ်ာက္ဖတ္ခုိင္းေနေတာ့ မလားကြာ “ လင္းၾကည္ကား တုတ္တုတ္မွ် မလွဳပ္ျပန္။ ကုိသက္ခိုင္ကပင္ ဆက္၍ ... “မင္းကိုယ္တုိင္ ကိုယ့္ဖတ္ခ်င္တဲ့စာကုိ ကိုယ္တုိင္ မဖတ္တတ္ခ်င္ဘူးလားကြာ“ ဟူေသာ အေမးအဆံုးတြင္မူ လင္းၾကည္ထံမွ စကားသံျပန္ထြက္လာသည္ ။ “က်ေနာ္ အခုေန စာသင္ရင္ တတ္ပါေတာ့မလား ဆရာႀကီး ရယ္ “

“ဟား ... တတ္တာေပါ့ကြာ။ စာေရးစာဖတ္ဆုိတာ သိပ္ခက္ခဲတဲ့ အလုပ္မွ မဟုတ္တာ“ “ဘယ္သူက က်ေနာ့္ကုိ စိ​ိတ္ရွည္လက္ရွည္သင္ေပးမလဲ ဆရာႀကီးရယ္။ ပုိဆုိးတာက က်ေနာ္က တေနကုန္ ဘုတ္ထဲဆင္းေနရတာေလ“ “ေဟ့ေကာင္၊ မင္းသာ တကယ္စာတတ္ခ်င္စိတ္ ရွိပါေစ၊ ငါၾကည့္စီစဥ္မယ္။ ငါကုိယ္တုိင္ မင္းကို စာသင္မယ္၊ ေလာကမွာ ေအာင္ျမင္ေအာင္ အားထုတ္မယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္ရွိ ဖုိ႕သာ ပဓာနပါ “ “ဒါဆုိ က်ေနာ္ စာသင္ခ်င္တာေပါ့ ဆရာႀကီးရာ “ “ဟုတ္ၿပီ။ မင္းကုိ ငါစာသင္မယ္။ မင္းဘက္ကလည္း တကယ္တတ္ခ်င္စိတ္နဲ႕ အားထုတ္ပါ ကြာ၊ မင္း စာတတ္ကုိ တတ္ေစရမယ္လို႕ ငါအာမခံပါတယ္ “

ထုိမွသည္ လင္းၾကည္တေယာက္ ညဖက္ အိပ္ခ်ိန္မတိုင္မီ ကိုသက္ခိုင္ ျခင္ေထာင္နားတြင္ ကိုသက္ခိုင္၏ အသံုးလံုးသင္တန္းကုိ စတင္တက္ေရာက္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။အခ်ဳိ႕ေန႕မ်ား တြင္ေန႕လည္ပုိင္း၌ လင္းၾကည္ကုိ စာသင္ႏိုင္ေရးအတြက္ အေဆာင္သန္႕ရွင္းေရးဘုတ္ တြင္ တာဝန္ေပးရန္ စခန္းတာဝန္ခံ ဦးေအးႏိုင္ကုိ ကိုသက္ခိုင္အကူအညီေတာင္းရာ ဦးေအးႏိုင္ကလည္း

သေဘာတူလုိက္ေလ်ာေပးသျဖင့္ သင္ၾကားေရးမွာ ထင္သည္ထက္ အဆင္ေျပေလေတာ့သည္။ …………………………………… ကုိသက္ခိုင္က သူ႕ဇနီးကုိ သူငယ္တန္းဖတ္စာ၊ ဂဏန္းသခ်ၤာစာအုပ္မ်ား မွာၿပီး

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

188

စနစ္တက် သင္ေလရာ တလခြဲခန္႕အၾကာတြင္ လင္းၾကည္စာတတ္ၿပီ ဆိုသည့္ သတင္းမွာ ရဲဘက္ စခန္း တခုလုံးတြင္ေနာက္ဆံုးေပၚသတင္းထူးျဖစ္လာေတာ့သည္။ ဤေနရာတြင္လင္းၾကည္ ၏ စိတ္ပါဝင္စားမွဳႏွင့္ ဇြဲနပဲကား အသိအမွတ္ျပဳေလာက္သည္။

မည္သူ႕ကုိမွ် ဆတ္ဆတ္ ထိ မခံေသာ လင္းၾကည္သည္ ကုိသက္ခုိင္၏ အေအာ္အေငါက္ အၾကိမ္း အေမာင္းဒဏ္ကုိ မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္က်သည္အထိ တင္းခံကာ စာအံခဲ့ေလသည္။ အလုပ္တခုကုိ ေဇာကပ္လုပ္တတ္ေသာ ကိုသက္ခိုင့္အက်င့္ေၾကာင့္ လင္းၾကည္ခမ်ာ နားရင္းအုပ္ခံရသည့္ အၾကိမ္ေပါင္းလည္းမနည္း။ အေငါက္ခံရသည္လည္း မေရတြက္ ႏိုင္ခဲ့ေခ်။ အမ်ားက လင္းၾကည္ စာတတ္ၿပီဆုိေသာ္ျငား ကိုသက္ခိုင္ကား သူ႕တပည့္

ေက်ာ္ကုိ အခ်ဳိ႕စာလံုးမ်ား ကို ေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းေျပး မဖတ္တတ္ေသး၍ အားရေက်နပ္ ဟန္မျပ။ သူငယ္တန္းဖတ္စာၿပီး လွ်င္ ပထမတန္း ဒုတိယတန္းဖတ္စာ ေတြကုိ ဆက္ သင္ရန္ စီမံေနျပန္သည္။ ……………………………………….

ရဲဘက္တုိ႕ဘုတ္ဆင္းခ်ိန္ျဖစ္၍ အေဆာင္ေပၚမွာ တေယာက္တည္းက်န္ေနခဲ့ေသာ က်ေနာ္ သည္ ပ်င္းပ်င္းရွိသည္ႏွင့္ အေဆာင္ေရွ႕က ေရကန္ငယ္ကုိ ေကြ႕ပတ္ကာ ကိုသက္ခုိင့္တဲ ရွိရာသုိ႕ က်ေနာ္အလာ တဲေပၚမွ လင္းၾကည္၏ စာအံသံကုိ က်ေနာ္ၾကားေနခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါ သည္။ က်ေနာ္ တဲအတြင္းသုိ႕ ေရာက္ေသာ္ လင္းၾကည္တေယာက္တည္းသာ ရိွိၿပီး ကိုသက္ခိုင္ကို မေတြ႕ရသည္ႏွင့္ ...

“လင္းၾကည္၊ မင္းရဲ႕ ပါေမာကၡႀကီး ဘယ္သြားသတုန္းကြ “ ဟုေမးလုိက္ရာ လင္းၾကည္က “ဟာ၊ ဦးမင္းဒင္ ၊ ဆရာႀကီးက ေထာင္မွဴး အခန္းေဘးက အေဆာင္မွာ ေျမပံုေတြ ဆြဲေန တယ္ဗ် “ “မင္း ၾကည့္ရတာ မ်က္ႏွာလည္း မေကာင္းလွပါလား၊ ဘာျဖစ္ျပန္သတုန္း “ က်ေနာ္အေမးကုိ လင္းၾကည္က ႐ုတ္ခ်ည္း ျပန္မေျဖဘဲ အတန္ၾကာျငိမ္ေနၿပီးမွ မပြင့္တပြင့္ ျဖင့္ .. .

“အခုေလးတင္ပဲ နားရင္းေလးငါးခ်က္ အ႐ုိက္ခံလုိက္ရတယ္ေလ “ “ဟ ၊ ဘယ္လုိျဖစ္တာတုန္းကြ၊ စာမရလို႕လား “ “မဟုတ္ဘူးဗ်။ က်ေနာ္ေလးဂြတေခ်ာင္းနဲ႕ ငွက္ပစ္ေနတာ ေတြ႕လို႕ “ “ေကာင္းကြာ “

က်ေနာ္လည္း ေျပာေျပာဆုိဆုိ တဲတြင္းမွ ထြက္ကာ ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္ရွိေသာ ေထာင္မွဴး အိမ္ဘက္ထြက္ခဲ့ျပန္သည္။ ေထာင္မွဴးအိမ္ကား ေျခတံရွည္အိမ္ ႏွစ္ခန္းတြဲ ျဖစ္၏။ ……………………………….. ကုိသက္ခုိင္ကား ေထာင္မွဴးအိမ္ခန္းႏွင့္ ကပ္လ်က္ အခန္းတြင္းရွိ အလုပ္စားပြဲ တခု ေပၚတြင္

ကြန္ပါခဲတံေပတံမ်ားႏွင့္ တေယာက္တည္းအလုပ္႐ႈပ္ေနေလသည္။ အဆိုပါ အခန္းကား စခန္းခြဲ (၁)သုိ႕ အျခား အက်ဥ္းဦးစီး အရာရွိမ်ား လာေရာက္သည့္အခါ တည္းခုိေလ့ရွိ ေသာ အခန္းျဖစ္သည္။ ခံ့ခံ့ညားညား မဟုတ္ေသာ္ျငား အခန္းမွာ သန္႕ ရွင္း သပ္ယပ္သည္။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

189

ကိုသက္ခိုင္သည္ သူ႕ထံုးစံအတုိင္း အေကာင္းစား တံဆိပ္ အဝတ္အစားမ်ားႏွင့္ ေသသပ္ က်နစြာ ဝတ္ဆင္ထားေလရာ သူ႕ၾကည့္ရသည္မွာ အျပစ္က် အက်ဥ္းသားႏွင့္ မတူဘဲ အရာရွိ တေယာက္ ႐ံုးတက္ေနပံုႏွင့္ တူေနေလသည္။ က်ေနာ္တက္လာသည္ကုိ ကိုသက္ခုိင္ ေမာ့မၾကည့္ဘဲ လုပ္လက္စအလုပ္ကိုသာ အာ႐ံုစိုက္ေနသည္။ က်ေနာ္က သူ႕စားပြဲေပၚရွိ လယ္တီဒီပနီ ေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္ႀကီးကုိ ေတာင္လွန္ေျမာက္လွန္ လုပ္ရင္း ... “ကိုယ့္ဆရာ၊ ဘာေတြမ်ား အလုပ္႐ႈပ္ျပန္သတုန္း“ ဟု က်ေနာ္က အသံျပဳမွ ေမာ့ၾကည့္ သည္ ။

“လာမယ့္ႏွစ္အတြက္ စုိက္ပ်ဳိးေရးစီမံခ်က္ေတြေပါ့ဗ်ာ။ လယ္ကြက္ေျမပံုေတြပါ တြဲတင္ရမယ္ ဆုိလုိ႕ ... ဆုိပါအံုးဗ်။ ဘာကိစၥ ထူးျပန္လုိ႕တုန္း “ “မထူးပါဘူးဗ်ာ။ ေန႕ခင္းဘက္ အေဆာင္ေပၚမွာ တေယာက္တည္း ျဖစ္ေနလို႕ပါ၊ ဒါနဲ႕ အခု ခင္ဗ်ားတဲမွာ မအိပ္ပဲ ဒီမွာလာအိပ္ေနသလား“ “ေအးဗ်ာ၊ အလုပ္ေဇာကပ္ေနတာနဲ႕ ဒီမွာ အိပ္ျဖစ္ေနတာ ေလးငါးညရွိၿပီ “

ထုိစဥ္ အသက္သုံးဆယ္ဝန္းက်င္ ဧည့္သည္လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ကိုသက္ခိုင္ႏွင့္ က်ေနာ္ ရွိရာ အခန္းေပၚသုိ႕ေလွခါးထစ္မ်ားအတုိင္း တက္လာေနသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ အနီးသုိ႕ေရာက္လွ်င္ဇနီးသည္ မိန္းမပ်ဳိသည္ ကိုသက္ခိုင္ကုိ တ႐ုိတေသ ပံုစံျဖင့္ ... “ ဆရာ၊ ကၽြန္မေမာင္ေလးကုိ တဆိတ္ေလာက္ သက္သက္သာသာ ျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္ရွဳ ေပးပါ ဆရာ “

ကိုသက္ခုိင္သည္ စကားတခြန္းမွ် ျပန္မေျပာပဲ ထုိမိန္းမပ်ဳိကုိသာ စိုက္ၾကည့္ေနေလသည္။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

190

ထုိအမ်ဳိးသမီးသည္ ပုိမုိ႐ုိက်ဳိးေသာ ေလသံျဖင့္ ... “ကၽြန္မေမာင္ေလးက တခါမွ ေထာင္မက်ဖူးပါဘူး ဆရာရယ္၊ အခုျဖစ္တဲ့ အမွဳကလည္း လူငယ္အခ်င္းခ်င္း လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာ ရန္ျဖစ္ၾကတာပါ။ သူေနရမယ့္ ေျခာက္လမွာ အစစ အရာရာ အဆင္ေျပေအာင္ ဆရာ့ဆီကုိ အပ္ထားခ်င္ပါတယ္။ က်သင့္တဲ့ လုိင္းေၾကးသာ ေျပာပါဆရာ “ မိန္းမပ်ဳိကုိ စုိက္ၾကည့္ေနေသာ ကိုသက္ခုိင္၏ ႏွဳတ္ခမ္းအစံုသည္ ျပံဳးမေယာင္ေယာင္ ျဖစ္သြားေလရာ တခုခုေတာ့ လဲြေနၿပီဟု က်ေနာ္စိတ္မွာထင္လုိက္သည္။ ကိုသက္ခုိငက ္ ခပ္ျပံဳးျပံဳးပင္ ေမးခြန္းထုတ္လုိက္သည္ ။ “ဒါနဲ႕ ခင္ဗ်ား ေမာင္ နာမည္က ဘယ္သူတ့ဲတုန္းဗ်ာ “ “သက္ႏိုင္ဦး ပါဆရာ “ “အင္း၊ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေတာင္ မျပည့္ေသးတဲ့ခ်ာတိတ္ေလးပဲ။ က်ေနာ့္ ေတြ႕လုိက္ ပါတယ္“ “ဟုတ္ပါတယ္ဆရာ “

“ဒါနဲ႕ ခင္ဗ်ားတုိ႕က ဘာအလုပ္လုပ္ၾကသတုန္းဗ်ာ“ “ကၽြန္မတုိ႕က ဆင္မလုိက္နားမွာ လမ္းေဘးဓာတ္ဆီဆုိင္ ဖြင့္ထားပါတယ္ဆရာ။ ဆရာလမ္းၾကံဳရင္ ဓာတ္ဆီဝင္ထည့္ပါဆရာ “ “ဒါနဲ႕ ဆရာ ဆရာနဲ႕ ၊ခင္ဗ်ားက က်ေနာ့္ကုိ ဘာထင္ေနလို႕တုန္း“ “ဆရာက ဒီရဲဘက္စခန္းက တာဝန္ခံေထာင္မွဴး မဟုတ္လား၊ ဆရာ့အိမ္ကုိ ပင္မစခန္းက လမ္းညႊန္လိုက္တာပါ ဆရာ“

“လက္စသတ္ေတာ့ ခင္ဗ်ား လူမွားေနတာကုိး။ က်ေနာ္ေထာင္မွဴး မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ။၊ က်ေနာ္က ရဲဘက္အက်ဥ္းသားပါ “ “ရွင္“ “ဗ်ာ “

တအ့ံတၾသ အလန္႕တၾကား ေရရြတ္လုိက္ေသာ အသံတုိ႕မွာ အဆုိပါ မိန္းမပ်ဳိႏွင့္ ခင္ပြန္းထံမွ တၿပိဳင္တည္း ထြက္ေပၚလာျခင္းျဖစ္ေလရာ က်ေနာ္ပါ ေရာေယာင္၍ ျပံဳးမိသြားသည္။ “မဗ်ာပါနဲ႕ဗ်ာ။ က်ေနာ္အက်ဥ္းသားပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ားေမာင္ ကိစၥကုိ အၾကံေပးရရင္ လုိင္းေၾကးဝင္ဖုိ႕ သိပ္မေလာပါနဲ႕။ တပတ္တန္သည္ ႏွစ္ပတ္တန္သည္

ေစာင့္လုိက္ရင္ ေငြအမ်ားႀကီး မေပးရဘူးေပါ့၊ ပူပူေလာေလာဆုိရင္ မလုိအပ္ဘဲ ေငြကုန္ေနပါ့မယ္။ တခုရွိ ေသး​းတာက ခင္ဗ်ားတုိ႕ေမာင္ဟာ ဒီစခန္းခြဲမွာ ေသခ်ာေပါက္ ေနရမယ္ဆုိတာ မေျပာႏိုင္ ေသးဘူး၊ အခုေရာက္လာတဲ့ ရဲဘက္ေတြထဲကေန စခန္းခြဲ (၂)ကို ထပ္ေျပာင္းဖုိ႕ ရွိေသး တယ္။ ေျပာင္းတဲ့ထဲပါသြားရင္ ႏွစ္ခါကုန္ျဖစ္ေတာ့ မေပါ့“ မိန္းမပ်ဳိ ထံမွ ဘာသံမွ ထပ္မၾကားရေတာ့ခ်ိ​ိန္တြင္ ခင္ပြန္းသည္ ျဖစ္သူသည္ လာရင္း ကိစၥ ထက္ ကိုသက္ခိုင္ကို ပုိမုိ စိတ္ဝင္စားဟန္ျဖင့္ ...

“ဆရာက အက်ဥ္းသား သာေျပာတယ္။ ေနရထုိင္ရတာ ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပတဲ့ ပံုပဲ ဆရာ၊ ဆရာ့လုိသာ ေနရရင္ က်ေနာ္ေတာင္ ေထာင္က်လုိက္ခ်င္တယ္ဆရာ ရယ္“

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

191

ဟု ေျပာလုိက္ရာ ကိုသက္ခုိင္သည္ မ်က္ႏွာတခ်က္တည္လက ို ္ရင္း … “ေအာ္ ... ဒါက ခင္ဗ်ား က်ေနာ့္အျပင္ပန္း ကုိ ၾကည့္ေျပာတာပါေလ။ က်ေနာ့္ရင္ထဲက ေသာကကို ခင္ဗ်ား ဘယ္ျမင္ႏိုင္ပါ့မလဲ။ ဆုမေတာင္းေကာင္းပါဘူး။ ျဖစ္ခ်င္ေကာင္းတဲ့ ဘဝမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ“

အဆိုပါလင္မယားႏွစ္ေယာက္ ကိုသက္ခိုင္ကို ႏွဳတ္ဆက္ျပန္သြားခ်ိန္တြင္ က်ေနာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ တိတ္ဆိတ္စြာ က်န္ရစ္ေနခဲ့သည္။ ကိုသက္ခုိင္သည္ အိမ္ေရွ႕က ေလွငယ္ ဆုိက္ရာ ေခ်ာင္းစပ္ကို ေငးၾကည့္ေန၏။ ပ်င္းရိေျခာက္ကပ္လ်က္ရွိေသာ အေျခအေနျဖစ္ ၍ က်ေနာ္ကပင္ စကားမရွိ စကားရွာလိုက္ရပါသည္ ။ “ကုိသက္ခုိင္ ခင္ဗ်ားက ရဲဘက္သာ ေရာက္လာတာ ႐ုပ္ခံေတာ့ က်န္ေသးတယ္ဗ်“ “႐ုပ္ခံတင္မကပါဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ့္မွာ ျပင္းျပတဲ့ စိတ္ဓာတ္အခံပါ က်န္ပါေသးတယ္။

ခင္ဗ်ား ေစာင့္ၾကည့္ပါေလ၊ ဒီလုိ ဘဝမ်ဳိးကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ က်ေနာ္လုပ္ျပပါ့မယ္။ ဘဝမွာ အတက္အက်ၾကံဳရတာ က်ေနာ္တေယာက္တည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ခင္ဗ်ားကုိ က်ေနာ္ေျပာ မယ္ ဆုိတဲ့ ဖုိ႕ဒ္ေမာ္ေတာ္ကား ကုမၸဏီ ဥကၠ႒ အုိင္ယာေကာ့ကာလုိလူမ်ဳိးေတာင္ ၾကံဳခဲ့ ဖူးတာပါပဲ “

“ဟာ ... ဟုတ္ၿပီ။ ဒီေန႕ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ တစခန္းလုံးေျခာက္ကပ္ကပ္ျဖစ္ေနသလို ခံစားေနရတာ၊ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အုိင္ယာေကာ့ကာ အေၾကာင္း နားေထာင္စမ္းပါရေစဗ်ာ။ က်ေနာ္ ခင္ဗ်ား ေသာက္ဖုိ႕ ေကာ္ဖီမစ္ ေဖ်ာ္လုိက္ပါ့မယ္“ က်ေနာ္က ေျပာေျပာဆုိဆုိ အနီးနားရွိ ဓာတ္ဗူးထဲမွ ေရေႏြးႏွင့္ေရာစပ္ရန္ စူပါေကာ္ဖီမွဳန္႕ ထုတ္ကို ျဖည္ေနစဥ္မွာပင္ ကိုသက္ခုိင္သည္ “တကယ္ေတာ့ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ ၁၉၈၀ ဝန္းက်င္က အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ စီးပြားေရးသူရဲေကာင္း တေယာက္ေပါ့ဗ်ာ“ ဟု အစခ်ီလ်က္ သူအားက်ေသာ အုိင္ယာေကာ့ကာ၏ ဇာတ္ေၾကာင္းကို ခင္းပါေလေတာ့ သည္။ ………………………………………

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

192

အုိင္ယာေကာ့ကာ ဟာ သူ႕ဘဝျဖစ္စဥ္နဲ႕ သူေက်ာ္လႊား႐ုန္းကန္ရင္ဆုိင္ခဲ့ပံုေတြကုိ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုတလႊားမွာ ရွိတဲ့ တကၠသုိလ္ႀကီးေတြမွာ ေဟာေျပာခဲ့တယ္ဗ်။

အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ တက္သစ္စလူငယ္ေတြကုိ ပညာေပးေစ့ေဆာ္လိုတာေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိ စာအုပ္ကုိ ေရးတယ္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ရွင္သန္လွဳပ္ရွား ေနၾကတ့ဲ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးေတြရဲ႕ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ သည္းထိပ္ရင္ဖုိ ယွဥ္ျပဳိင္ရတဲ့ လက္ေတြ႕သာဓကေတြကုိ နားလည္ေစခ်င္လုိ႕ ေရးတယ္ လုိ႕ ဆုိသဗ်ာ ။ အုိင္ယာေကာ့ကာရဲ႕ အေဖ နီကုိလာ အုိင္ယာေကာ့ကာ ဟာ အသက္ ၁၂ ႏွစ္သားအရြယ္ ၁၉၁၂ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ကို ေရာက္ခဲ့သတဲ့ဗ်။ သူ႕မူလဇာတိကေတာ့ အီတလီႏိုင္ငံ ေနပယ္ၿမိဳ႕နားက ကန္ပန္နီးယား ၿမိဳ႕နယ္ စန္မာကုိ ၿမိဳ႕တဲ့ဗ်ာ။ ေနာက္ေတာ့ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံသား အျဖစ္ခံယူၿပီး အီတလီကုိျပန္တယ္။ သူ႕အေမနဲ႕ ဇနီးအင္တြိဳင္းနက္ ကုိပါ ထပ္ေခၚလာျပန္တယ္ ။သူတုိ႕မိသားစုဟာ ပင္ဆယ္လ္ေဗးနီးယားျပည္နယ္၊ အယ္လင္ေတာင္းမွာ အေျခခ်ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီအယ္လင္ေတာင္းမွာပဲ အုိင္ယာေကာ့ကာ ေက်ာင္းေန ခဲ့တယ္။ အုိင္ယာေကာ့ကာလည္း က်ေနာ့္လုိပါပဲဗ်ာ။ တနယ္တေက်းက ေျပာင္းေရြ႕လာၿပီး ေက်ာင္းသားဘဝကုိ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရသူေတြရဲ႕ ထံုးစံအတုိင္း အႏွိမ္ခံရ၊ အဆင့္အတန္း အခြဲ ခံရနဲ႕စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့စရာေတြ ၾကံဳခဲ့ရတာပါပဲ။ ………………… သူ႕ပင္ကုိယ္အရည္အခ်င္းေတြေၾကာင့္ သူဟာ ေျခာက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝမွာ ေက်ာင္း သားေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ အေရြးခံခတ ဲ့ ယ္။ သူဟာသူ႕ၿပိဳင္ဘက္ကုိ ႏွစ္မဲ အကြာနဲ႕ ရွဳံးနိမ့္ခဲ့တယ္။ သူက မဲေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ရၿပီး သူ႕ၿပိဳင္ဘက္က ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္မဲ ရတယ္၊ တကယ္ေတာ့ သူ႕အတန္းမွာ မဲေပးရတဲ့ေက်ာင္းသားဦးေရ စုစုေပါင္းက ၃၈ ေယာက္ပဲ ရွိတာမို႕ ကလိမ္ကက်စ္အက်ခံရတာ ၊ မဲခိုးခံရတာ ေပါ့ဗ်ာ။ သူ႕သူငယ္ခ်င္း တေယာက္က ဒါကုိ ေထာက္ျပလို႕ အတန္းပုိင္ဆရာမကုိ တုိင္ေပမဲ့ ဆရာမက ေနာက္ဆက္တြဲျပႆနာေတြ ရွဳပ္ကုန္မွာစုိးတာေၾကာင့္ ဘယ္လုိမွ အေရးတယူ မလုပ္ခဲ့ဘူးတဲ့ဗ်ာ ...

ဒါေၾကာင့္ ကေလးအရြယ္ အုိင္ယာေကာ့ကာရဲ႕ေခါင္းထဲမွာ လူ႕ဘဝႀကီးဟာ အရာရာ တရားမွ်တမွဳ မရွိႏိုင္ဘူးဆုိတ့ဲ အစြဲတခု ျဖစ္က်န္ရစ္ခဲ့သတဲ့။ ဒါေပမဲ့ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ စိတ္မပ်က္ ဇြဲမေလ်ာ့ဘဲ ဆက္ၿပီး အားထုတ္တာေၾကာင့္ ခုႏွစ္တန္းနဲ႕ ရွစ္တန္းေတြမွာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာခဲ့ျပန္တယ္။ ကိုးတန္း ေက်ာင္းသားဘဝေရာက္ျပန္ေတာ့ ဘဝင္ျမင့္ၿပီး ေက်ာင္းသားထုနဲ႕ ကင္းကြာခဲ့တာေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္ဘဝက ျပဳတ္ျပန္ေရာတဲ့ဗ်ာ။ ……………………………. အုိင္ယာေကာ့ကာရဲ႕ အေဖက အုိင္ယာေကာ့ကာကုိ ဆုိဆံုးမခဲ့တဲ့ အခ်က္ေတြဟာ မွတ္သားစရာ

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

193

ေတာ့အေကာင္းသားဗ်ာ ။အုိင္ယာေကာ့ကာ ေအာင္ျမင္ႀကီးပြားခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြ ထဲမွာ သူ႕အေဖရဲ႕ ဒႆနေတြလည္း ေရာႁပြမ္းေနဟန္ ရွိသဗ်။ သူက အီတာလ်ံႏြယ္ဖြားမုိ႕ ေက်ာင္းတက္တဲ့အခါ ေက်ာင္းေနဖက္ေတြတင္မက

ဆရာ၊ ဆရာမေတြကပါ မၾကားတၾကားႏွိမ္တာခံရတဲ့ အခါ သူ႕အေဖရဲ႕ ၾသဝါဒက ... “ငါ့သား၊ မင္းထက္ခြန္အားဗလႀကီးတဲ့ လူနဲ႕ ရင္ဆုိင္ရတဲ့အခါ လက္သီးခ်င္းယွဥ္ၿပီးမထိုး ေလနဲ႕။ မင္းနာမွာပဲ။ ဦးေႏွာက္သံုးၿပီး အႏိုင္ယူပါတဲ့ “ ဗ်ာ ။ ………………………………. သူ႕အေဖဟာ အရာရာကုိ အစြမ္းကုန္ၾကိဳးစားၿပီး အျမင့္ဆံုးေရာက္ေအာင္ ရည္မွန္းခ်က္ ထားဖို႕ သူ႕ကို စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရးတခု လုပ္ခဲ့တာလည္း မွတ္သားစရာပဲ ဗ်။ အဲဒါက ေတာ့

သူေက်ာင္းသားဘဝက ေက်ာင္းသားဦးေရ ၉၀၀ ေလာက္ရွိတဲ့အထဲမွာ အဆင့္ (၁၂) ရတဲ့ အေၾကာင္း သူ႕အေဖကို ဝမ္းပန္းတသာေျပာျပေတာ့ သူ႕အေဖက “မင္းဘာ ေၾကာင့္ ပထမ မရသလဲ“ ဆုိၿပီး အေငၚတူးသတဲ့ဗ်ာ။

အုိင္ယာေကာ့ကာရဲ႕အေဖဟာ အုိင္ယာေကာ့ကာကုိ တသက္လံုးမေမ့ႏိုင္တဲ့ စီးပြားေရး ဥပေဒသ ႏွစ္ခုကို သင္ေပးခဲ့သတဲ့။ ပထမ ဥပေဒသကေတာ့ မိမိေငြ အရင္းအႏွီးႀကီးမား တဲ့ အလုပ္မလုပ္ဖ႕ုိ တဲ့ဗ်။ အရင္းအႏွီးမ်ားမ်ားလိုလုိ႕ ဘဏ္တုိက္ေငြေခ်းရတဲ့အခါ ဘဏ္တုိးပိၿပီး ဘဏ္လက္ထဲကုိ ကိုယ့္လုပ္ငန္းထုိးအပ္ သြားရတတ္လုိ႕တဲ့ဗ်ာ။ ေနာက္ဥပေဒကေတာ့ စီးပြားေရးအက်ဥ္းအၾကပ္နဲ႕ ရင္ဆုိင္ရတဲ့ အခါ

အစားအေသာက္ လုပ္ငန္းကို လုပ္ပါလို႕ ဆုိသဗ်။ စားေသာက္ကုန္လုပ္ငန္းဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မတိမ္ေကာ ႏုိင္ဘူးဆုိပဲ။ အုိင္ယာေကာ့ကာ အေဖဟာ သူ႕ၾသဝါဒနဲ႕အညီ သူကိုယ္တုိင္ စားေသာက္ ဆုိင္ တဆုိင္ဖြင့္ၿပီး အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ခဲ့တ၁ ဲ့ ၉၃၀ ျပည့္ႏွစ္ စီးပြားပ်က္ကပ္ကုိ ရင္ဆုိင္ႏိုင္ခဲ့သတဲ့။ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ ၁၉၅၂ခုႏွစ္မွာ ဖို႕ဒ္ကုမၸဏီကေန ထြက္ၿပီး

အစားအေသာက္ ကုိယ္စားလွယ္လုပ္ငန္း လုပ္ဘုိ႕ေတာင္ စိတ္ကူးခဲ့ေသးဆုိပဲ။ သူဟာ စားေသာက္ဆုိင္ ဆယ္ဆုိင္ကို အခ်က္အခ်ာက်တဲ့လူစည္ကားရာ ၿမိဳ႕လယ္ကားဂိတ္ေတြမွာ ဖြင့္ၿပီး အစား အေသာက္ေတြကုိ ဗဟုိတေနရာက စုစည္းဝယ္ယူခ်က္ျပဳတ္စီမံ၊ ေနာက္မွ ဆုိင္ေတြကို လုိက္ျဖန္႕ဖုိ႕ စီမံခ်က္ေရးဆြဲခဖ ဲ့ ူးသတဲ့။ သူအဲသလို ၾကံဆစိတ္ကူးခ်ိန္မွာ အခု သိပ္ နာမည္ႀကီး ေနတဲ့ မက္ေဒါနယ္ စားေသာက္ဆုိင္လုပ္ငန္းဟာ အိပ္မက္ေတာင္ မက္ပံု မရေသး ဘူးတဲ့ဗ်ာ ။ …………………………………….. အုိင္ယာေကာ့ကာ တကၠသုိလ္ဒုတိယႏွစ္ေရာက္ေတာ့ ပုလဲဆိပ္ကမ္းကုိ ဂ်ပန္ေတြက ဗံုးၾကဲတာေၾကာင့္ အေမရိကန္လူငယ္အမ်ားစုဟာ အမိႏုိင္ငံႀကီးကို ကာကြယ္ဖုိ႕

စစ္ထဲ ကုိအလံုးအရင္း ဝင္ၾကသတဲ့။ အဲဒီအခါမွာ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ တုိက္ေလယာဥ္ တစီး ကို ကိုယ္တုိင္ေမာင္းၿပီး ဖက္ဆစ္ဟစ္တလာနဲ႕ ေနာက္လိုက္ေတြ ရွိတဲ့ေနရာကုိ ဗံုးမိုးရြာ ခ်ခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႕ စစ္ထဲဝင္ဖုိ႕ စာရင္းေပးခဲ့ေပမဲ့ ငယ္ငယ္က ဖ်ားနာထားတဲ့ ဒဏ္ေၾကာင့္ ေဆးမေအာင္လုိ႕

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

194

စစ္သားမျဖစ္လုိက္ရျပန္ပါဘူး။ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ စစ္ထဲဝင္ခြင့္မရလုိက္တာေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႕ အင္ဂ်င္နီယာ ဘာသာရပ္ကုိ အပတ္ တကုတ္ေလ့လာလိုက္တာ အယ္လင္ေတာင္းၿမိဳ႕နားက ေလဟုိင္း စက္မွဳတကၠသုိလ္ကုိ ထူးခၽြန္စြာ ဝင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ သူဟာ ေလဟုိင္း တကၠသုိလ္ကေန စက္မွဳဆုိင္ရာဘာသာ ရပ္ကုိ ဂုဏ္ထူးနဲ႕ေအာင္ခဲ့တယ္ ။ အမယ္ ... စကားမစပ္ သူ႕ဆရာတေယာက္ အေၾကာင္း သတိရလုိ႕ ေျပာရအံုးမယ္။ သူ ေလဟုိင္းတကၠသိုလ္မွာ တက္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ သူ႕ရဲ႕ ရူပေဗဒ ပါေမာကၡ ဘာ့ဂ္မင္ဟာ စာသင္ေနရင္း ခဏခဏ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတတ္သတဲ့။ အဲဒလ ီ ုိ ေပ်ာက္သြား တာဟာ တကယ္ေတာ့ နယူးေယာက္ကုိ သြားၿပီး မင္ဟက္တန္ စီမံကိန္းကုိ အေကာင္ အထည္ေဖာ္ ေနခဲ့တာဆုိပဲ။ ေအာ္ ... မင္ဟက္တန္ စီမံကိန္းဟာ အေမရိကန္ရဲ႕ အႏုျမဴဗံုးထုတ္လုပ္ဖုိ႕ ထိပ္တန္းလွ်ဳိ႕ဝွက္စီမံခ်က္တဲ့ဗ်ား။ ………………………………….

ေလဟုိင္းတကၠသုိလ္မွာေလးႏွစ္ပညာသင္ၿပီး ဖို႕ဒ္ကုမၸဏီမွာ အလုပ္ဝင္မဲ့ဆဲဆဲ အိုင္ယာ ေကာ့ကာဟာ မေမွ်ာ္လင့္ပဲပရင္တန္တကၠသိုလ္ကေန စက္မွဳဆုိင္ရာ မဟာဘြဲ႕အတြက္ ပညာသင္ဆု ရခဲ့ျပန္ေရာတဲ့ဗ်ာ။ သူဟာ အလုပ္ဝင္ရမလား၊ မဟာဘြဲ႕အတြက္ ပရင့္စတန္ကုိ ပဲတက္ရမလား။ ေဝခြဲမရ ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဖို႕ဒ္ ကုမၸဏီရဲ႕ တာဝန္ရွိသူက မဟာဘြဲ႕အတြက္ ပရင္တန္ကုိသာ သြားပါ။

အုိင္ယာေကာ့ကာအတြက္ အလုပ္တေနရာ အဆင္သင့္ခ်န္ထားပါ့မယ္လို႕ ကတိ ေပးတာေၾကာင့္ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ ပရင့္စတန္ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား ျဖစ္လာခဲ့ျပန္ တယ္။ ပရင့္စတန္ကေန မဟာသိပၸံဘြဲ႕ရတဲ့ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္မွာ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ ဒက္ထရြိဳက္ၿမိဳ႕ မွာ ႐ံုးခ်ဳပ္အျဖစ္ အေျခစိုက္ထားတဲ့ ဖို႕ဒ္ ေမာ္ေတာ္ကား ကုမၸဏီမွာ အလုပ္သင္ အင္ဂ်င္နီ ယာ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ သူအလုပ္ဝင္ကာနီး အခ်ိန္မွာ သူ႕ခံယူခ်က္ကေတာ့ ...

“ကၽြႏု္ပ္အား သေဘာတရားႏွင့္ နားမခ်ပါႏွင့္။ ကၽြႏ္ုပ္သည္ အသက္ႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ျပည့္ခ်ိန္ တြင္ တႏွစ္လွ်င္ ေဒၚလာတေသာင္း ဝင္ေငြ ရွိေနရမည္။ ထုိ႕ေနာက္ သန္းၾကြယ္သူေဌးဘဝ ကို ခံယူႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားမည္။ ကၽြႏ္ုပ္အတြက္ တကၠသုိလ္ ဘြဲ႕ အေဆာင္အေယာင္ မ်ားသည္ တန္ဖိုးမရွိ။ ေငြသာလွ်င္ ပဓာနပဲျဖစ္သည္“ ဆိုပဲဗ်ာ။ ……………………………………..

အိုင္ယာေကာ့ကာဟာ ၁၉၅၆ မွာ ခ်က္စ္တာ ၿမိဳ႕ စိန္႕ေရာဘတ္ ဘုရားေက်ာင္းမွာ ေမရီနဲ႕ လက္ထပ္ခဲ့တယ္။ သူဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ေမာ္ေတာ္ကား စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရဲ႕ စီမံခန္႕ခြဲ ေရး၊ ထုတ္လုပ္ေရး၊ ေရာင္းဝယ္ေရး က႑ေတြကို ကၽြမ္းလာရာကေန ၁၉၇၀ ခုႏွစ္ မွာ ဖို႕ဒ္ ကုမၸဏီရဲ႕ ဒုတိယ ဥကၠ႒ ျဖစ္လာပါေရာတဲ့ဗ်ာ ။သူ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေဟာင္းေတြ

ထဲမွာ အေမရိကန္ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးေဟာင္း မက္နာရာမာေတာင္ပါခဲ့တယ္​္ဆုိပဲဗ် ။ ၁၉၇၀ ဒီဇင္ဘာမွာ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ ဖို႕ဒ္ကုမၸဏီရဲ႕ ဥကၠ႒ရာထူး ကို ရလာခဲ့တယ္။ သူ ဖို႕ဒ္ကုမၸဏီရဲ႕ ဥကၠ႒ရာထူးကိုရေတာ့ အီတလီက သူ႕ေဆြမ်ဳိးေတြဟာ အုိင္ယာေကာ့ ကာရဲ႕

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

195

႐ံုးခန္းကို အလည္ေရာက္ၾကတဲ့အခါ အိုင္ယာေကာ့ကာတေယာက္ အရွင္လတ္ လတ္ နတ္ဘုံနတ္နန္းကုိ ေရာက္သြားတယ္ လုိ႕ေတာင္ တအ့ံတၾသခ်ီးမြမ္းခဲ့ ၾကရသတဲ့ ။

တကယ္ေတာ့ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ စက္မွဳအင္ဂ်င္နီယာတေယာက္ပီပီ ေမာ္ေတာ္ကား ပံုစံသစ္တီထြင္တဲ့ေနရာမွာ သူမတူေအာင္ ထူးခၽြန္တယ္ဆိုပဲ။

အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ ေမာ္ေတာ္ကားေလာက ကို ဒုိးလုိေမႊေရလုိေႏွာက္လာႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ သူ႕ဟာ ဖို႕ဒ္ ကုမၸဏီအတြက္ နံမည္ေက်ာ္ မတ္စတင္း (Mustang) ဆုိတ့ဲကားတစီးကုိ ပံုစံထုတ္ေပး ႏုိင္ခဲ့ ၿပီး မတ္စတင္းရဲ႕ ဖခင္ျဖစ္လာတယ္ဆုိပဲ။ Mustang မတ္(စ္)တင္းဆိုတာ အေမရိကန္ေပါက္ ျမင္း႐ုိင္းတမ်ဳိးရဲ႕နံမည္တဲ့ဗ်။ က်ယ္ျပန္႕တဲ့ ေျမျပန္႕လြင္ျပင္မ်ားတြင္ က်က္စားၿပီး အေမရိကန္ ဗီဇသတၱိကုိ ေဖာ္ညြန္းတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ လူငယ္ႀကိဳက္ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္တဲ့ ကားတစ္စင္း ျဖစ္ေအာင္ အခ်က္သံုးခ်က္ ရွိသတဲ့ဗ်။ တစ္၊ ပံုစံ ျမဴးႂကြ ဆန္းၾကယ္ရမယ္။ ႏွစ္၊ ေစ်းသက္သာရမယ္။ သံုး၊ ေတာင့္တင္းၾကံခုိင္ၿပီး စက္စြမ္းအား ေကာင္းရမယ္ ဆုိပဲ။

ေမာ္ေတာ္ကားေပၚကမတ္စတင္း ျမင္းေျပးေနပံု တံဆိပ္ဟာ လက္်ာရစ္ေျပးေနတဲ့ ပံုျဖစ္ေနၿပီး အေမရိကန္ ျမင္းၿပိဳင္ကြင္းေတြရဲ႕ ျမင္းေျပးလမ္းေၾကာင္းဟာ လက္ဝဲရစ္ ျဖစ္ေနလို႕ လူအမ်ားက ျမင္းေျပာင္းျပန္ေျပးေနတယ္ဆိုၿပီး ေဝဖန္ၾကေပမဲ့ ေကာ့ကာ ကေတာ့ ျမင္း႐ုင ိ ္းမို႕ စိတ္ထင္ရာေျပးတာပါဗ်ာ လို႕ ေျဖရွင္းခ်က္ေပးခဲ့သတဲ့။ တကယ္တမ္း မတ္စတင္းေစ်းကြက္ထဲေရာက္တဲ့အခါ အုိင္ယာေကာ့ကာ

ေမွ်ာ္မွန္းသလုိ မတ္စတင္းဟာ လမ္းမွန္ကုိ ဦးတည္ၿပီး အရွိန္ႏွင့္ ဒုန္းစုိင္းေျပးသလုိ ေအာင္ျမင္ခဲ့သတဲ့ဗ်။ အမွန္က မတ္စတင္းကုိ နာမည္ေပးဖုိ႕ ေရြးၾကတုန္းက ကူးဂါး၊ ဒါမွမဟုတ္ တုိရင္ႏုိ ဆုိၿပီး အဲဒီအမည္ႏွစ္ခုထဲက တခုခုေရြးဖုိ႕စီစဥ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ တုိရင္ႏို ဆုိတဲ့ အီတလီ နံမည္ကုိ ေရြးဖုိ႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဖို႕ဒ္ရဲ႕ အႀကီးအကဲ ဟင္နရီဖုိ႕ဒ္ ဟာ အီတလီသူ တခုလပ္မိန္းမတေယာက္ႏွင့္ တြခ ဲ ုတ္ေနေလေတာ့ ကား အသစ္ ကုိ အီတလီနာမည္ႀကီး မေပးေအာင္ ဟင္နရီဖုိ႕ဒ္ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြက

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

196

ဝိုင္းဖ်က္ ၾကတာနဲ႕ မတ္စတင္းလုိ႕ ျဖစ္လာသတဲ့ဗ်ား။ …………………………………………. ၁၉၆၄ မတ္လမွာ မတ္စတင္းကားကို ထုတ္လုပ္ၿပီးစီးတယ္။ ဧၿပီလ တရက္ေန႕မွာ ကား စေရာင္းေတာ့ ဝယ္သူေတြ ႀကိတ္ႀကိတတ ္ ိုးလြန္းလုိ႕ ပရိႆတ္ကုိ

မထိန္းႏုိင္ေတာ့ဘဲ အေရာင္းျပခန္းကို ပိတ္လိုက္ရတဲ့အထိ ဆိုပဲ။ တကမၻာလံုးမွာ ရွိတဲ့ ဖို႕ဒ္ကား အေရာင္းျပ ခန္းကုိ လူဦးေရ ေလးသန္း လာၾကည့္ခဲ့ေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ႏိုင္ခ့ဲသတဲ့ဗ်။ အုိင္ယာ ေကာ့ကာရဲ႕အားထုတ္မွဳေၾကာင့္ မတ္စတင္းဟာ ထင္တာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ေအာင္ျမင္ခဲ့႐ံုမက ေနာက္ဆက္တြဲထုတ္လုပ္တဲ့ (Mark) မတ္ခ္ (၃) နဲ႕ မတ္ခ္ (၄)ပါ ဆက္တုိက္ေအာင္ျမင္ခဲ့ျပန္ေရာတဲ့။

အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ ရွင္သန္တက္ႂကြၿပီး သည္းထိတ္ရင္ဖုိ စိတ္လွဳပ္ရွားဖြယ္ အလုပ္ေတြ ကို ႏွစ္ၿခဳိက္တတ္တာေၾကာင့္ အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ အရြယ္မွာ ဖို႕ဒ္ကမ ု ၸဏီရဲ႕ ဥကၠျဖစ္ လာၿပီး ေနာက္ထပ္ ေရွ႕ဆက္တက္စရာ မရွိေအာင္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ …………………………………..

ဒါေပမဲ့ဗ်ာ .... ေလာကမွာ အတက္ရွိရင္ အက်ရွိတာ ထံုးစံပဲ မဟုတ္လား။ အုိင္ယာ ေကာ့ကာ ဟာ သူ႕အသက္ (၅၄)ႏွစ္ ျပည့္ခါနီး ၁၉၇၈ ခုနွစ္ဇူလုိင္လ မွာ ဖုိ႕ဒ္ ေမာ္ေတာ္ကား ကုမၸဏီရဲ႕ ဥကၠ႒ အျဖစ္မွ ဖယ္ရွားခံလုိ္က္ရတယ္။ သူဟာ ဖုိ႕ဒ္ေမာ္ေတာ္ကား ကုမၸဏီမွာ (၃၂)ႏွစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ဥကၠ႒ ရာထူးမွာ (၈) ႏွစ္တာဝန္ထမ္းခဲ့သတဲ့ဗ်ာ။ ဘယ္ကုမၸဏီမွာမွ အလုပ္မလုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ ျဗဳန္းစားႀကီး ရာထူးကေန ႐ုတ္တရက္ ဖယ္ရွားခံလုိက္ရေတာ့ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္သြားပါေလေရာတ့ဲဗ်ာ။ ရာထူးကလည္း အျဖဳတ္ခံရေရာ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ လုပ္ခြင္စည္းကမ္းအရ ေနာက္ထပ္ အလုပ္ရွာမရမခ်င္း သံုးလ႐ံုးထုိင္ႏိုင္ဖုိ႕ ကုန္ေလွာင္႐ံုအေဟာင္းေလး တခုထဲမွာ ေနရာေပး ခံရတယ္။

အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ စားပြဲတလံုးနဲ႕ တယ္လီဖုန္း တလံုးသာ ရွိတဲ့ သူ႕အိမ္နိမ့္စံ ကုန္ ေလွာင္႐ံုေလးကုိ တမနက္သာ ေရာက္သြားခဲ့ၿပီး စိတ္ဆင္းရဲျခင္းႀကီးစြာနဲ႕ ျပန္ထြက္သြားခဲ့ ရသတဲ့။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ စိတ္ဓာတ္အႀကီးအက်ယ္က်ၿပီး ေန႕ေရာညပါ အရက္ခ်ည္း ဖိ ေသာက္ေနမိေသးသတဲ့ဗ်ာ။ သူဟာသူ႕ဘဝကုိ ဘယ္ေလာက္နာက်ည္းခဲ့

သလဲဆုိရင္ သူ႕ ကိုယ္သူပဲ သတ္ေသရမလား။ သူ႕ကို ဒီဘဝေရာက္ေအာင္ တြန္းပုိ႕လုိက္တဲ့ ဟယ္နရီဖုိ႕ဒ္ ကိုပဲ သြားသတ္ရမလား ေဝခြဲမရေအာင္ ျဖစ္ခဲ့သတဲ့ ။ ………………………………….. အုိင္ယာေကာ့ကာ အလုပ္က ဖယ္ရွားခံရတာဟာ ကုမၸဏီအႀကီးအကဲ ဟင္နရီဖို႕ဒ္နဲ႕ ၿငိလို႕တဲ့ဗ်ာ ။ ဒီေနရာမွာ ဟင္နရီဖုိ႕ဒ္အေပၚ အုိင္ယာေကာ့ကာရဲ႕အျမင္ေလးကို ထည့္ေျပာမွ ျဖစ္မယ္ဗ်။ ဟင္နရီ ရဲ႕ စ႐ုိက္ဟာ သူ႕ကို ယွဥ္ၿပိဳင္လာဝံ့သူမွန္သမွ်အေပၚ သည္းမခံတတ္ဘူးတဲ့။ ဗိုလ္မထားတဲ့ ဧကရာဇ္မင္းပမာ က်င့္ၾကံတတ္ သတဲ့။ ဖို႕ဒ္ကုမၸဏီမွာ အလုပ္တည္ျမဲ ခ်င္ရင္ ပလႅင္ရိပ္ကုိ မနင္းႏွင့္ လုိ႕ေတာင္ ပညတ္ခ်က္ရွိခဲ့တယ္လုိ႕လည္း ဆိုၾကတယ္။ ဟင္နရီကုိေရွာင္ အုိေအာင္

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

197

မဆင္းရဲလုိ႕လည္း ေျပာစမွတ္ျပဳၾကသတဲ့။ နတ္ဒ္ဆင္ဆုိတဲ့ ဖို႕ဒ္ကုမၸဏီထိပ္တန္းအရာရွိ တေယာက္ဆုိ ဟင္နရီ႕ အခန္းထဲကုိ တံခါးမေခါက္ဘဲ ဝင္မိလို႕ အလုပ္ျဖဳတ္ခံရဘူးတယ္ဆုိပဲ။ အလုပ္ျဖဳတ္ရျခင္း အေၾကာင္း ရင္းကိုေတာ့ တံခါး မေခါက္တဲ့ အျပစ္လို႕ထုတ္မေျပာဘဲ ပရိယာယ္ဆင္ၿပီး တမ်ဳိး အေၾကာင္း ျပသတဲ့ဗ် ။ ………………………………… အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ ဖို႕ဒ္ကုမၸဏီ႐ံုးခ်ဳပ္ကုိ မွန္နန္းေဆာင္နဲ႕ တင္စားေခၚေဝၚခဲ့တယ္။ မွန္နန္းေဆာင္မွာ ႐ံုးထုိင္ရေတာ့ ဟင္နရီနဲ႕ အနီးကပ္ ေနလာရတယ္။ ဟင္နရီဟာ ကမၻာ ေပၚမွာ တန္ခိုးအႀကီးမားဆံုး စာရင္းမွာပါေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဟင္နရီဟာ

တည္ျငိမ္သူ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ သူနဲ႕ေတြ႕ဖူးသူတုိင္း အံ့ၾသၾကမယ္ဆိုပဲ။ အေျဖကေတာ့ ဟင္နရီ ဟာ သူ႕တသက္တာမွာ ဘယ္အလုပ္ကိုမွ ဆင္းဆင္းရဲရဲ အပန္းတႀကီး မလုပ္ခဲ့ဖူးဘူးတဲ့။ ဒါဟာ ေကာင္းေမြခံလူခ်မ္းသာ စည္းစိမ္ရွင္ေတြရဲ႕ သားသမီးအသုိင္းအဝိုင္း

မွာၾကံဳေတြ႕ျမဲ အေၾကာင္းတရားပဲေပါ့ဗ်ာ။ ပန္းခင္းေသာလမ္းကို ေလွ်ာက္ၿပီး ဖခင္ေသတဲ့အခါ ခံစားရ မယ့္ စည္းစိမ္ဥစၥာပမာဏ ကိုသာ တြက္ေနၾကတာ ဓမၼတာပဲ မဟုတ္လား။ အုိင္ယာေကာ့ ကာကေတာ့ ဟင္နရီဟာ မိမိပင္ကိုယ္အရည္အခ်င္း ပင္ကုိယ္စြမ္းရည္ တခုတေလမွ မရွိတဲ့ သူလုိ႕ သတ္မွတ္တယ္။ ဖို႕ဒ္ကုမၸဏီက ဝန္ထမ္းႀကီးငယ္မွန္သမွ် ဟင္နရီ ၾကားလုိတဲ့ စကားကုိသာ ေရြးၿပီး ေရႊနားေတာ္သြင္းၾကရတာပဲတဲ့ ။

ဟင္နရီငယ္ငယ္က ဟင္နရီကုိ ျပန္ေပးေတြ ခုိးယူသြားမွာကုိ အဘုိးျဖစ္သူက အစုိးရိမ္ ႀကီးလြန္းတာမို႕ ေျမးျဖစ္သူ ဟင္နရီကုိ အျမဲတမ္း သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြနဲ႕ေနေစၿပီး အိမ္ဝင္းတံခါးကို လံုျခံဳေအာင္ အျမဲေသာ့ခတ္ထားေလ့ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဟင္နရီ႕စိတ္မွာ လူတုိင္းဟာ သူ႕ကိုလုပ္ၾကံႏွိပ္စက္မည့္သူမ်ားဟု သံသယ စိတ္စြဲ ႀကီးေနတာေၾကာင့္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မယံုတတ္ဘူးတဲ့ဗ်ာ ။ ………………………………………

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

198

မွန္နန္းေဆာင္ကုိ ဘုရင္မင္းျမတ္စုိးစံေတာ္မူရာ နန္းေတာ္လို႕တင္စားမယ္ဆိုရင္ ဟင္နရီ ဟာ ဘုရင္မင္းတရားႀကီးပါပဲတဲ့။ ဟင္နရီဝင္လာတာနဲ႕ မင္းတရားႀကီး ၾကြခ်ီလာၿပီ ဆိုတဲ့ သတင္းစကား တမဟုတ္ခ်င္းပ်ံႏွံ႕သြားၿပီး စီမံေရးဌာန အႀကီးအကဲေတြဟာ ဟင္နရီ ျမင္လုိျမင္ျငား ျပဴတင္းေပါက္ဝေတြကေန ရပ္ၿပီး ႀကိဳေလ့ရွိၾကတယ္။ ကံေကာင္းလုိ႕ ဟင္နရီ က

ျပန္ႏွဳတ္ဆက္တတ္တာလည္း ၾကံဳရတတ္တယ္။ ဟင္နရီအစည္းအေဝး ခန္းထဲ ဝင္လာရင္လည္း ခ်က္ခ်င္းတိတ္ဆိတ္သြားေတာ့ ဟင္နရီဟာ ကုမၸဏီအရာရွိ ႀကီးငယ္ အားလံုးရဲ႕ သက္ဦးဆံပုိင္ျဖစ္ေနတယ္။ နဂါးမ်က္ေစာင္းအေၾကာင္းမေရြး၊ ထုတ္ပစ္ဆုိရင္ ျပစ္ဒဏ္စီရင္ခံရသူဟာ ထြက္ရတာပဲ။ အဲဒီတခ်က္လႊတ္အမိန္႕ကို ခုခံ ေခ်ပခြင့္ မရွိဘဲ ဘဝေၾကြလြင့္ပ်က္စီးရတာပဲတဲ့ ။

ဟင္နရီဟာ အေသးအဖြဲေတြကို ပုိစိတ္ဝင္စားၿပီး လူတေယာက္ကုိ အကဲျဖတ္ရာမွာ အတြင္း သ႐ုပ္ျဖစ္တဲ့ အရည္အခ်င္း၊ အေတြ႕အၾကံဳ၊ စြမ္းေဆာင္ရည္ စသည္မ်ားကုိ အေလးမမူတတ္ဘူးတဲ့ဗ် ။အျပင္သဏၭာန္ ဝတ္စားဆင္ယင္မွဳ ကိုယ္ဟန္အမူအရာ အျပင္အဆင္ေတြကို အေလးေပး တတ္ျပန္သတဲ့ ။ တခါတုန္းက ဟင္နရီဟာ အိုင္ယာေကာ့ကာကုိ ေခၚၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးတေယာက္ကုိ အလုပ္ျဖဳတ္ခုိင္းေတာ့ အိုင္ယာေကာ့ကာက ဘာေၾကာင့္ျဖဳတ္သလဲ ေမးတာကို ဟင္နရီ ေျဖတဲ့ အေျဖက “ဒီေကာင့္ ၾကည့္ရတာ ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနတယ္။ ေနတာထုိင္တာ ေပ်ာ့တိေပ်ာ့ဖတ္နဲ႕ အေျခာက္ပံုေပါက္ေနၿပီး သူဝတ္ထားတဲ့ေဘာင္းဘီကလည္း ၾကပ္ေန တာပဲ “ တဲ့ဗ်ာ။

…………………………………………. အဲသလို အမူအက်င့္စ႐ုိက္ရွိတဲ့ ဟင္နရီဖုိ႕ဒ္နဲ႕ လမ္းသစ္ထြင္သမား အုိင္ယာေကာ့ကာ တုိ႕ ကြဲၾကျပဲၾကတာဟာ သိပ္ဆန္းလွတယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အုိင္ယာေကာ့ကာ အလုပ္ျပဳတ္ ေတာ့ အဆက္အသြယ္လပ ု ္သူ နည္းသြားတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္းေရွာင္ေနၾကတယ္။ အုိင္ယာေကာ့ကာနဲ႕ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ေလာက္ ေသာၾကာေန႕တုိင္း ဖဲအတူ ကစားေလ့ရွိတဲ့ မိတ္ေဆြတေယာက္ဆုိ အုိင္ယာေကာ့ကာလည္း အလုပ္ျပဳတ္ေရာ အဆက္ အသြယ္ျဖတ္သြားလုိက္တာ သူ႕ဇနီးေမရီကြယ္လြန္တာေတာင္ ေရာက္မလာ ေတာ့ဘူးတဲ့ဗ်ာ။ ဒီေတာ့ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ သူ႕အေဖ ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ “မင္းေသတဲ့ အခါ

မင္းအသုဘမွာ မိတ္ေဆြစစ္ မိတ္ေဆြမွန္ ငါးေယာက္ သတင္းလာေမးရင္ မင္း လူျဖစ္ရ က်ဳိးနပ္ၿပီမွတ္ “ ဆုိတဲ့စကားကုိ သတိရမိသတဲ့။ …………………….. ဒါေပမဲ့ လူတေယာက္ရဲ႕ ဘဝမွာ ဒုကၡတြင္းထဲကေန အလင္းေရာင္ကို ရတတ္သလို ေနာက္ ရက္သတၱပတ္အနည္းငယ္အၾကာမွာ ခ႐ုိင္စလာေမာ္ေတာ္ကား ကုမၸဏီရဲ႕ ဥကၠ႒ ရာထူးကုိ

ရခဲ့ျပန္ပါတယ္။ အိုင္ယာေကာ့ကာဟာ ခရိုင္စလာရဲ႕ ဥကၠ႒ရာထူးကို ၁၉၇၈ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလမွာ လက္ခံခဲ့ တယ္။ ခ႐ုိင္စလာေမာ္ေတာ္ကားကုမၸဏီရဲ႕ ဥကၠ႒ေနရာကို သူရလုိက္တာဟာ ကံေကာင္းတယ္လုိ႕ လံုးလံုးမဆုိသာဘူးဗ်။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

199

ခ႐ုိင္စလာကုမၸဏီဟာ စီမံခန္႕ခြဲမွဳ အမွားေတြေၾကာင့္ လံုးဝၿပိဳလဲေတာ့မယ့္ အေျခအေနကုိ ေရာက္ေနၿပီတဲ့ဗ်ာ။ ခ႐ုိင္စလာကုိ သူေရာက္ၿပီး တႏွစ္အၾကာမွာခ႐ုိင္စလာ ဟာ ေဒဝါလီ ခံရလုနီးနီးေတာင္ ျဖစ္ခဲ့သတဲ့။ ဖို႕ဒ္ကုမၸဏီကေန အျဖဳတ္ခံရတာ ဆုိးလွၿပီ ထင္ေနတဲ့ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ ေသခ်င္တ့ဲက်ားေတာေျပာင္းဆုိသလို ခ႐ုိင္စလာ မွာ လည္း ေလွာ္ရင္းနစ္မလုိ ျဖစ္ခဲ့ျပန္သတ့ဲ ။ အုိင္ယာေကာ့ကာ ဟာ ခရိုင္စလာရဲ႕ ဥကၠ႒ရာထူးကို လက္ခံရာမွာ ကုမၸဏီတခုလံုး သူ႕ သေဘာအတုိင္း ျပင္ဆင္ဖြဲ႕စည္းခြင့္ကုိပါ ရခဲ့တယ္။ အုိငယ ္ ာေကာ့ကာဟာ

အဂၤလန္ဝန္ ႀကီးခ်ဳပ္ ဝင္စတန္ ခ်ာခ်ီရဲ႕စတုိင္ ေဆးျပင္းလိပ္ေသာက္ေလ့ရွိတာမုိ႕ ခ႐ုိင္စလာရဲ႕ အစည္း အေဝးခန္းမထဲမွာ ေဆးလိပ္မေသာက္ရဆုိတဲ့ စည္းကမ္းကုိ ျပန္ျပင္ေပးခဲ့ၾကရတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ခ႐ုိင္စလာဟာ အမည္ခံေလာက္သာ က်န္ၿပီး အေျခအေန အားလံုးဟာ ဝါးအစည္းေျပသလို ျဖစ္ေနခဲ့တယ္လို႕ ဆုိပါတယ္။ ……………………………………..

ခ႐ုိင္စလာကုမၸဏီရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳဒါရိုက္တာေတြဟာ ကုမၸဏီရဲ႕ လုပ္ငန္းအဝဝ လုပ္ကုိင္ ေဆာင္ရြက္ပုံနဲ႕ လုပ္ငန္းတုိးတက္မွဳ အေျခအေနေတြကုိ အမွန္အတုိင္း မသိၾကဘူးဆုိပဲ။ အမွာစာ မရွိဘဲ ကားေတြအမ်ားႀကီး စြတ္ထုတ္ထားၾကတယ္။ ေရာင္းမစြံတဲ့ကားေတြ စုပံုေနတယ္။ ကားဝယ္လုိသူရဲ႕အၾကိဳက္ကို ခန္႕မွန္းၿပီး ေပးပုိ႕မွာၾကားတဲ့ အမွာစာေတြ အတိုင္း မထုတ္လုပ္ဘူး။ အလုပ္႐ုံတေနရာတည္းမွာ ထုိင္ေနတဲ့ ဇုန္မန္ေနဂ်ာ တစ္ဦးရဲ႕ စိတ္ကူးအတိုင္း ကားေတြကုိ ထုတ္လုပ္ေနတယ္။ ႐ံုးစည္းကမ္းဆိုတာလည္း နားမလည္ၾကေတာ့ဘဲ အုိင္ယာေကာ့ကာေရွ႕မွာေတာင္ ေကာ္ဖီခြက္ကိုင္ၿပီး ဟုိေလွ်ာက္ဒီေလွ်ာက္ လုပ္ေနၾကတဲ့ အထိတဲ့ဗ်ာ။ ခ႐ုိင္စလာမွာ စိတ္ဓာတ္က်ဆင္းမွဳ၊ လွ်ဳိ႕ဝွက္သတင္း ေပါက္ၾကားမွဳေတြရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ အျဖစ္ ႏွစ္စဥ္ အႀကီးအက်ယ္အရွဳံးေပၚေနၿပီလုိ႕ဆုိပါတယ္။

ခ႐ုိင္စလာရဲ႕ အေျခအေနဟာ ဆုိးဝါးလြန္းတာေၾကာင့္ အုိင္ယာေကာ့ကာက အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အႀကီးအကဲေတြကုိ ေခၚၿပီး “ဒီေလာက္ အေတြ႕အၾကံဳေတြမ်ားၿပီး ထူးခၽြန္ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ စီးပြားေရးပညာရွင္ေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ လူႀကီးမင္းတုိ႕ဟာ စီမံခန္႕ခြဲေရး က႑က မျပည့္မစံု တင္ျပတ့ဲ စီမံခ်က္မ်ားကုိ မစစ္ေဆးဘဲ ဘယ္လုိ

အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကပါသလဲ။ ကုမၸဏီရဲ႕ ဆုိးဝါးေနတဲ့ လုပ္ငန္းအေျခအေန၊ စီးပြားေရး အေျခအေနနဲ႕ ပတ္သက္လုိ႕ သတင္းမရၾကဘူးလား “ လုိ႕ေတာင္ ေမးမိတဲ့အထိပါပဲတဲ့ဗ်ာ ။ ……………………………………. ဒီေတာ့ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ ခ႐ုိင္စလာကုမၸဏီမွာ ႐ံုခါ အမွဳိက္ရွင္းတဲ့

အလုပ္ကုိ လုပ္ရပါေတာ့တယ္။ အက်င့္ေဟာင္းေတြ အ႐ုိးစြဲေနတာေၾကာင့္ ျပန္ျပင္ ပံုသြင္းလုိ႕ မရေလာက္ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ခ႐ုိင္စလာရဲ႕ ဒုတိယဥကၠ႒ ၃၅ ဦးကေန ၃၃ ဦး အလုပ္ ထုတ္ပစ္ရတယ္။ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ေခ်ာင္ထုိးခံရသူေတြ

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

200

ျပန္ခန္႕ရတယ္။ ခ႐ုိင္စလာအတြက္ အုိင္ယာေကာ့ကာ လုပ္ခဲ့ရတဲ့ အခက္ခဲဆံုးအလုပ္ကေတာ့ ခရိုင္စလာကို ျပန္လည္ထူေထာင္ဖုိ႕အတြက္ အလုပ္သမား ၇၀၀၀ ေက်ာ္ကို အလုပ္ကေန ရပ္စဲခဲ့ရတာပဲတဲ့ဗ်ာ။ အဲဒီရပ္စဲမွဳေၾကာင့္ ခ႐ုိင္စလာဟာ တႏွစ္ကုိ ေဒၚလာသန္း ၂၀၀ ေက်ာ္ သက္သာခဲ့ပါတယ္။

ဒီလုိျပင္ဆင္မွဳေတြ လုပ္ေန႐ံုနဲ႕ မၿပီးျပန္ဘူး။ စီးပြားေရးေလာကမွာ ေရစီးေၾကာင္းနဲ႕ အမီ ေျပးႏိုင္မွ ေတာ္ကာက်မယ္ ဆိုတာ အုိင္ယာေကာ့ကာ ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္ပါ တယ္။ ရပ္ေနရင္ အနင္းခံရမယ္ မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ ဝယ္သူႏွစ္ သက္မယ့္ ေမာ္ေတာ္ကား အသစ္တစီးကုိ ထပ္ထုတ္ႏိုင္ဖုိ႕ အားသြန္ခြန္စုိက္လံုးပန္း ရျပန္ ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကားအသစ္တစီး ထပ္ထုတ္ဖုိ႕ဆုိတာ ေငြရင္းေငြႏွီး အေျမာက္ အမ်ားလုိျပန္ေလေတာ့ ေဒဝါလီခံရလုဆဲဆဲ အေျခအေနကေန ေငြ ရေပါက္ကို ၾကံဆ ရျပန္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ျမင္မေကာင္းေအာင္ စုပုံေနတဲ့ ကားေတြကို အစြံထုတ္ဖုိ႕

နည္းလမ္းရွာၿပီး ေလွ်ာ့ေစ်းနဲ႕ထုတ္ပစ္ရပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ မလံုေလာက္ပါဘူး။ ဒီၾကားထဲမွာ ကုမၸဏီၤ ကေန ေပးရန္ ရွိတဲ့ အေၾကြးရွင္ေတြကလည္း ခ႐ုိင္စလာ ၿပိဳလဲေတာ့မယ္ဆုိတဲ့ မီဒီယာ သတင္းေတြေၾကာင့္ ထပ္မံေစာင့္ဆုိင္းဖုိ႕ စိတ္မရွည္ၾကေတာ့ပါဘူး။ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ အၾကပ္အတည္းကုိ ရင္ဆုိင္ေနရင္းကေန ခ႐ုိင္စလာဟာ မၾကာမီကာလမွာ ျပန္ၿပီး ရွင္သန္ဆန္းသစ္လာမွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲလုိ႕ ယံုၾကည္ေန ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ ခ႐ုိင္စလာမွာ အလုပ္ဝင္ၿပီး လအနည္းငယ္အၾကာ ၁၉၇၈ အီရန္ အေရးအခင္းေၾကာင့္

ဓာတ္ဆီေစ်းႏွဳန္း ႏွစ္ဆမက ျမင့္တက္သြားတဲ့အျပင္ အေမရိကန္မွာ အႏွစ္ငါးဆယ္အတြင္း တခါမွ မၾကံဳဖူးတဲ့ စီးပြားပ်က္ကပ္ကုိ ၾကံဳရျပန္တယ္။ အုိင္ယာ ေကာ့ကာဟာ ေပါက္တဲ့ နဖူးမထူးေတာ့ဆုိသလုိ လုပ္သင့္တာကိုသာ တစုိက္မတ္မတ္ လုပ္ခဲ့တယ္။ အရွဳံးေပးလက္ေျမာက္ၿပီး လက္ရွိရာထူးကေန ထြက္ဖုိ႕ စိတ္ကူးထဲေတာင္ မထည့္ခဲ့ဘူးတဲ့ဗ်ာ ။

အိုင္ယာေကာ့ကာဟာ ဖုိ႕ဒ္ကုမၸဏီမွာ ဘ႑ာေရးဌာနကုိ တာဝန္ယူေနတဲ့ ဂရင္းေဝါလို လူမ်ဳိးကို ရေအာင္ေခၚထုတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ခ႐ုိင္စလာက လူေဟာင္း ဟဲလ္စပါးလစ္ရွ္ ကုိ ကုန္ပစၥည္းထုတ္လုပ္မွဳ စီမံကိန္းဌာနမွာ ရာထူးတုိးေပးခဲ့တယ္။ ………………………………..

ကုမၸဏီရဲ႕ဖြဲ႕စည္းပံုကုိ သူ႕သေဘာက် ျပင္ဆင္ၿပီးခ်ိန္မွာ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ ေငြရင္း ေငြႏွီးရႏိုင္မယ့္နည္းကုိ အျခားနည္းလမ္းမ်ဳိးစုံနဲ႕လည္း ၾကိဳးပမ္းခဲ့ပါေသးတယ္။ ၁၉၇၉ ကေန ၁၉၈၀ အတြင္း ကုမၸဏီကို က်ားကန္ ေပးမယ့္ ေငြရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူေတြနဲ႕ အၾကိမ္ေပါင္း တစ္ရာေက်ာ္ ေတြ႕ဆံုညိႇႏိႈင္းခဲ့တယ္။ တကယ္တမ္း နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ေတြ႕မွ လူအမ်ားစုဟာ လူလိမ္ လူညာေတြျုဖစ္ေနတယ္ ဆုိပဲ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

201

အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ ေလာင္စာဆီေစ်းေကာင္းလုိ႕ ခ်မ္းသာလာၾကတဲ့ အာရပ္ေတြနဲ႕ ဆက္သြယ္ေပးမယ့္ ၾကားပြဲစားေတြနဲ႕လည္း ႀကိဳးစားၾကည့္ခဲ့တယ္။ အာရပ္အဖြဲ႕ တဖြဲ႕ နဲ႕ဆုိရင္ အၾကိမ္ေပါင္း ၁၅၆ ၾကိမ္ေတာင္ ေဆြးေႏြးခဲ့တယ္။

အာရပ္အဖြဲ႕ေတြနဲ႕ ဆက္သြယ္ေပးမယ့္ ယံုၾကည္ေလာက္တဲ့ ေစ့စပ္သူ ၁၂ ေယာက္ေလာက္ ဟာလည္း အဆုံးမေတာ့ အဖ်ားရွဴးသြားၾကတာပါပဲတဲ့ဗ်ာ။ ေနာက္ဆံုး ေငြအရင္းအႏွီးရႏိုင္ဖုိ႕ အုိင္ယာေကာ့ကာ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့ သူေတြထဲမွာ ကမၻာ့နာမည္အႀကီးဆံုး လက္နက္ ကုန္သည္ႀကီးျဖစ္တဲ့ ေဆာ္ဒီအာေရဗ် သူေဌးႀကီး အက္ဒနန္ ခါေရွာ့ဂီေတာင္ပါေသးတယ္ တဲ့ဗ်ာ။ ခါေရွာ့ဂီဟာ ေလာင္စာဆီ အေရာင္းအဝယ္ကေန

ခ်မ္းသာလာသူလို႕ဆုိပါတယ္။ သူဟာ အေမရိကန္ တကၠသိုလ္မွာ ပညာသင္ခဲ့ၿပီး ဆက္ဆံေရး ေျပျပစ္ ပါးနပ္သူျဖစ္ ေၾကာင္း အုိင္ယာေကာ့ကာ က မွတ္ခ်က္ျပဳပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခါေရွာ္ဂီနဲ႕ေဆြးေႏြးမွဳဟာ ေနာက္ဆံုးမွာ အေကာင္အထည္ မေပၚခဲ့ျပန္ပါဘူး ။ ဒါနဲ႕ ခ႐ုိင္စလာကုိ ေဗါ့(စ္) ဝက္ဂန ြ ္ကားကုမၸဏီနဲ႕ ဖက္စပ္လုပ္ကုိင္ဖုိ႕ ဆက္ၿပီး ညိႇႏွဳိင္း ႀကိဳးပမ္းျပန္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မလုိလုိ ျဖစ္ၿပီး စေတာ့ရွယ္ယာေစ်းကြက္မွာေတာင္ ရွယ္ယာေစ်းေတြ (၁၁) ေဒၚလာ ကေန (၁၄) ေဒၚလာအထိ ျမင့္တက္သြားခဲ့ေပမဲ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အဆင္မေျပျပန္ ပါဘူး။ …………………………………………

အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႕ ၾကိဳးပမ္းလုိ႕ မေအာင္ျမင္တဲ့ အဆံုးမွာေတာ့ ခ႐ုိင္စလာဟာ ေလွာ္ေနရင္း စုံးစံုးျမွဳပ္နစ္ေတာ့မွာမို႕ ေနာက္ဆံုးနည္းလမ္းအေနနဲ႕ ေခ်းေငြ ရႏိုင္ဖုိ႕ အေမရိကန္အစုိးရကို ခ်ဥ္းကပ္ရပါေတာ့တယ္။ ႐ုတ္တရက္ၾကည့္ရင္ အုိင္ယာ ေကာ့ကာ ေရြးခ်ယ္လုိက္တဲ့ နည္းလမ္းဟာ လြတ္လပ္တဲ့စီးပြားေရးစံနစ္နဲ႕ အံမက်

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

202

လွတဲ့ အျပင္ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနပါတယ္။ အရင္းရွင္စီးပြားေရး ရဲ႕ ဥပေဒသကုိက ၾကံ့ခုိင္သူ အႏိုင္ ရစတမ္း မဟုတ္လား။ တကယ္ေတာ့ စီးပြားေရးအဖြဲ႕အစည္းႀကီးေတြဟာ ကုိယ့္ေငြပင္ ေငြရင္းကုိ ကုိယ့္နည္းကုိယ့္ဟန္နဲ႕ ရွာရၿပီး အစုိးရရဲ႕ ႀကိဳးကုိင္မွဳ ကေန လြတ္ေအာင္ ႀကိဳး ပမ္း ရတာပါ။

ဒါေပမဲ့ ခ႐ုိင္စလာဟာ ေလွာ္ရင္းနစ္ေနတဲ့အတြက္ ကိုယ့္အားကိုယ္ကုိးၿပီး မရပ္တည္ႏိုင္ ေတာ့ပါဘူး။ မလႊဲမေရွာင္သာ အေျခအေနကို ေရာက္ေနလုိ႕ အစိုးရဆီ ဇြတ္မွိတ္ခ်ဥ္းကပ္ ရ တာပါပဲတဲ့ဗ်ာ ။ ဖုိ႕ဒ္မွာလုပ္ခဲ့တုန္းကေတာ့ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ

အစုိးရက ဝင္မစြက္ဖက္ေအာင္ ခ်ဳပ္ကိုင္ခ်ယ္လွယ္မွဳကို ဆန္႕က်င္တုိက္ဖ်က္ဖို႔ ဝါရွင္တန္က ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ နဲ႕ ညိႇႏွဳိင္းခဲ့ဖူးပါတယ္။ အခုေတာ့ အစုိးရဆီက အကူအညီေတာင္းဖို႕ သြားေတြ႕ရတာေၾကာင့္ အေျခအေန ႏွစ္ခုဟာမုိးနဲ႕ေျမလိုကြာ ေနခဲ့ပါေတာ့တယ္။ အစုိးရ အႀကီးအကဲေတြက အုိင္ယာေကာ့ကာကုိ “ဘာေၾကာင့္ ဒီနည္းလမ္းကုိ ေရြးရပါ သလဲ" လို႕ ေမးခြန္းထုတ္ၾကေတာ့ အုိင္ယာေကာ့ကာက “အားကုိးစရာ နည္းလမ္း မရွိေတာ့ လို႕“ ေျဖလုိက္သတဲ့ဗ်ာ။ ……………………………. တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ၁၉၇၉ မွာ အေမရိကန္ သမတ ဂ်င္မီကာတာက မီလာကုိ ဘ႑ာေရး ဝန္ႀကီးခန္႕လိုက္ေတာ့ ခ႐ုိင္စလာကုိ ေဒဝါလီခံသင့္တယ္လုိ႕ ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့

ဝန္ႀကီးမီလာ ဟာ ကူညီေထာက္ပံ့ဖို႕ သေဘာတူလာပါတယ္။ စီးပြားေရးနာလန္ထလာေအာင္ ၾကံဆ ေရးဆြဲထားတဲ့ စီမံခ်က္တင္ျပႏိုင္ရင္ အာမခံနဲ႕ေငြထုတ္ေခ်းဖုိ႕စဥ္းစားမယ္လုိ႕ ေျပာလာ ပါတယ္။ ဒီမွာတင္ခ႐ုင ိ ္စလာအတြက္ အစုိးရက ေငြထုတ္ေခ်းမယ့္အစီအစဥ္ကုိ အေမရိကန္ စီးပြားေရး ေလာက တခုလံုးက ဆန္႕က်င္ၾက ပါေလေရာတဲ့ဗ်ာ။ အေမရိကန္ အမ်ဳိးသားေရးထုတ္ကုန္ အသင္းႀကီးကဆုိ ညီလာခံတခု က်င္းပၿပီး ကန္႕ကြက္ေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ၾကတယ္။

တခ်ဳိ႕ကလည္း ခ႐ုိင္စလာကုိ ေငြထုတ္ေခ်းမယ့္ အစီအစဥ္ကုိ ေထာက္ခံၾကတယ္။ ဒီေတာ့ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ အစုိးရနဲ႕ ျပည္သူေတြအၾကား သေဘာတရားေတြကုိ ျငင္းခံုေဆြးေႏြးေနခ်ိန္မွာ ခရိုင္စလာဟာ ၿပိဳကြဲပ်က္စီးေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္း၊

လက္ေတြ႕ေျဖရွင္းဖုိ႕သာ အေရးႀကီးေနခ်ိန္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ လြတ္လပ္တဲ့ စီးပြားေရးစံနစ္ရဲ႕ အႏွစ္သာရ ဟာ ယွဥ္ျပိဳင္ျခင္းပဲျဖစ္တယ္။ အခုလည္း ယွဥ္ျပိဳင္ႏိုင္ဖုိ႕ ခ႐ုိင္စလာ ေငြလုိေနတယ္။ ယွဥ္ၿပိဳင္မွဳ ရွိေနေအာင္ အစုိးရက ေထာက္ပံ့သင့္တယ္။ ခ႐ုိင္စလာၿပိဳကြဲသြားရင္ အလုပ္သမားေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္မယ္။ ကားငယ္ေစ်းကြက္မွာ ဂ်ပန္ျပည္လုပ္ ကားေတြ တင္သြင္းရမွာမို႕ မိေအး ႏွစ္ခါနာျဖစ္မယ္ လုိ႕ လူသိရွင္ၾကား မီဒီယာမ်ဳိးစံုကေန ျပန္လွန္ေခ်ပ ေထာက္ျပရပါေတာ့တယ္။ ………………………………………… ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ခ႐ုိင္စလာကုိ ေငြထုတ္ေခ်းသင့္မသင့္

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

203

အေမရိကန္ကြန္ကရက္မွာ အုိင္ယာေကာ့ကာ ကိုယ္တုိင္အစစ္ေဆးခံရပါေတာ့တယ္။ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ အျပစ္ က်ဴးလြန္တဲ့ တရားခံ တေယာက္လုိ နာရီေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ အစစ္ခံရပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ၾကားနာေရးေကာ္မီတီဝင္ေတြ ေရွ႕မွာ ေမးသမွ်ေမးခြန္းေတြကုိ ေျပလည္ ေအာင္ ျဖတ္ထုိးဉာဏ္ျဖင့္ တာဝန္ယူေျဖဆုိရပါတယ္။

မရပ္မနား တရစပ္ ေမးလာသမွ် ေမးခြန္းေတြကုိ လက္တန္းေျဖရတာပါ။ အစစ္ခံခ်က္ ေတြကုိ စာနယ္ဇင္းေတြမွာ ခ်က္ခ်င္းေဖာ္ျပၾကပါတယ္။ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားေတြကေန တုိက္႐ုိက္ထုတ္လႊင့္ၾကေလေတာ့ ကာတြန္းေတြနဲ႕ သေရာ္ၾကျပန္ပါတယ္။ အုိင္ယာ ေကာ့ကာ ရဲ႕ ဇနီးနဲ႕သမီးေတြကုိ ေစ်းတုိ႕ေက်ာင္းတုိ႕မွာ ေျပာင္ေလွာင္ခံရတဲ့ အထိ ပါပဲတဲ့ဗ်ာ။

ကံေကာင္းေထာက္မစြာ ဒက္ထရိြဳက္ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ ကိုးလ္မင္းဟာ ခ႐ုိင္စလာဘက္မွ ရပ္တည္ အစစ္ခံခဲ့ပါတယ္။ ခ႐ုိင္စလာကုိ ေငြထုတ္ေခ်းဖုိ႕ သမတ ဂ်င္မီကာတာကုိ ေတာင္ သူကိုယ္တုိင္သြားေျပာေပးခဲ့သတဲ့ဗ်ာ။ ………………………………..

အုိင္ယာေကာ့ကာ ၾကံဳေတြ႕ခံစားခဲ့ရတဲ့ အၾကပ္အတည္းေတြကေတာ့ တေနကုန္ေျပာရင္ ေတာင္မကုန္ေလာက္ပါဘူး။ သူ႕ဇနီး ေမရီကလည္း ဆီးခ်ဳိေၾကာင့္ အသည္းအသန္ျဖစ္ၿပီး ေဆး႐ံုတင္ရတယ္။ သူလည္း ေခ်းေငြရႏိုင္ဖုိ႕အတြက္ ထုိင္ရတဲ့အစည္းအေဝးေတြ မ်ား လြန္းၿပီး ဝါရွင္တန္ကုိ တပတ္ႏွစ္ေခါက္သြားရတာေၾကာင့္ အုိင္ယာေကာ့ကာ မူးလဲ တဲ့ အထိျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ သူ႕ကိုယ္သူ ႐ူးသြားမလား လုိ႕ေတာင္ထင္ခဲ့သတဲ့ဗ်ာ။ ဒီလုိနဲ႕ အိုင္ယာေကာ့ကာ ကိုယ္တုိင္ ဂ်င္မီကာတာကုိ သြားေတြ႕တဲ့အခါ သမတ ဂ်င္မီ ကာတာအေနနဲ႕ ခ႐ုိင္စလာကုိ ေငြထုတ္ေခ်းဖုိ႕ေထာက္ခံေၾကာင္းေျပာလာပါေရာတဲ့ ဗ်ာ။ ငုတ္မိသဲတုိင္ တက္ႏိုင္ဖ်ားေရာက္ ဆုိသလုိ ေနာက္ဆံုးမွာ ခ႐ုိငစ ္ လာကို ေငြထုတ္ေခ်းမယ့္ ေခ်းေငြ ဥပေဒၾကမ္းကုိ ေအာက္လႊတ္ေတာ္မွာ ၂၇၁ မဲ၊ ၁၄၆မဲ။ အထက္လႊတ္ေတာ္မွာ ၅၃ မဲ၊ ၄၄ မဲ နဲ႕ အႏိုင္ရၿပီး အတည္ျပဳႏိုင္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီ ဥပေဒဟာ ျပည္ေထာင္စု အစုိးရအေနနဲ႕ေငြေခ်းဘုတ္အဖြဲ႕တခု ဖြဲ႕စည္းၿပီး (၂)ႏွစ္အတြင္း ခ႐ုိင္စလာကုိ ေဒၚလာ သန္း (၁၅၀၀) ထုတ္ေခ်းဖုိ႕ပါပဲ။ ေခ်းေငြအားလုံးကုိ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ ျပန္လည္ ေပးဆပ္ဖုိ႕နဲ႕ ခ႐ုိင္စလာကုိ ျပဳျပင္ဖြဲ႕စည္းရန္ ဆုိတဲ့ အခ်က္ေတြ ပါပါတယ္။ ………………………………….. အဆုိးဝါးဆံုး အေျခအေနမွ ခ႐ိုင္စလာကုိ ကယ္တင္ဖုိ႕ ဓာတ္ဆီစားသက္သာတဲ့ ေရွ႕ယက္ ကား ဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ျဖစ္တယ္လို႕ အုိင္ယာေကာ့ကာက ဆုိပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အုိင္ယာေကာ့ကာ ဟာ ပံုစံအသစ္ကားတစီးကုိ ထုတ္ဘုိ႕စုိင္းျပင္းထားမွဳဟာ အေတာ္ ခရီး ေရာက္ေနၿပီလုိ႕ဆုိပါတယ္။ တုိတုိနဲ႕လုိရင္းေျပာရရင္ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ (K) ေက လို႕ အမည္ရတဲ့ ကားသစ္တစီးကုိ ထုတ္လုပ္ႏို္င္ခၿဲ့ ပီး ခ႐ုိင္စလာကုိ ကယ္တင္ႏိုင္ ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

204

၁၉၈၃ မွာ ခ႐ိုင္စလာ အေျခအေနျပန္လည္တည့္မတ္လာခဲ့သလုိ သူ႕ခ်စ္ဇနီးေမရီလည္း ကြယ္လြန္ခဲ့တယ္။ ခ႐ုိင္စလာဟာ အစုိးရဆီမွာ တင္ေနတဲ့ေၾကြးအားလံုးကုိ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ မွာ ေပးဆပ္မယ္လုိ႕ ေၾကညာႏုိင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေန႕ဟာ ဖို႕ဒ္ကုမၸဏီက သူ ထြက္ခဲ့ တဲ့ ငါးႏွစ္ေျမာက္ေန႕ပါပဲတဲ့ဗ်ာ။

အဲဒီေန႕မွာ သူ​ူေျပာခဲ့တဲ့စကားကေတာ့ “ ဒီေန႕ဟာ က်ေနာ္တုိ႕ သုံးႏွစ္တိတိ ႐ုန္းကန္ လွဳပ္ရွားခဲ့ရတဲ့ ဆင္းရဲဒုကၡအေပါင္းမွ လြတ္ေျမာက္တဲ့ အတြက္ အဆင္းရဲခံရက်ဳိးလည္း နပ္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ဟာ ေရွးဆန္ဆန္ ေငြေခ်းခဲ့ပါ တယ္။ ယခုေခ်းေငြအားလံုးကုိ စည္းကမ္းတက် ျပန္ဆပ္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဝါရွင္တန္မွ တာဝန္ရွိ

ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ ေငြေခ်းတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားသာ ရွိၾကပါတယ္။ ျပန္ဆပ္တဲ့ေငြ ကို လက္ခံတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳေတာ့ မရွိၾကလုိ႕ အထိတ္တလန္႕ျဖစ္ၿပီး မူးေမ့သြားရင္ ကုသဖို႕ ဆရာဝန္ေခၚထားရင္ ေကာင္းပါ လိမ့္မယ္“ တဲ့ဗ်ာ။ တကယ္လည္း အဲဒီတေန႕တည္း မွာတင္ မဟာခ်က္လက္မွတ္ႀကီး တေစာင္နဲ႕ သူျပန္လည္ေပးဆပ္တဲ ့ေငြပမာဏဟာ ေဒၚလာသန္းေပါင္း ရွစ္ရာ ေက်ာ္ရွိ ခဲ့ပါတယ္။

……………………………… အေမရိကန္ သမတ ဂ်င္မီကာတာဟာ သမတရာထူးစြန္႕လႊတ္ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ အုိင္ယာ ေကာ့ကာနဲ႕ ျပန္ဆတ ံု ဲ့အခါ သူ႕ သမတသက္တမ္းကာလမွာ ရရွိခဲ့သည့္ ေအာင္ျမင္မွဳေတြ အနက္ ခ႐ုိင္စလာ အေရးအခင္းဟာ ထင္ရွားမွန္ကန္တဲ့အေၾကာင္း ေလးေလးနက္နက္ မွတ္ခ်က္ ျပဳခဲ့ပါ တယ္တဲ့ဗ်ာ။ အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ တကယ့္ေယာက္်ားေကာင္းတေယာက္ ရဲ႕ ဇြဲနပဲနဲ႕

ခ႐ုိင္စလာကုိ အၾကပ္အတည္းမ်ဳိးစံုၾကားထဲကေန ကယ္တင္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ သူဟာ အေမရိကန္ရဲ႕ အေက်ာ္ၾကားဆံုး စီးပြားေရးသူရဲေကာင္းျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ အုိင္ယာေကာ့ကာ ဟာ သမတေလာင္း အဆင့္အထိ တက္လွမ္းႏိုင္သတဲ့ဗ်။ ေနာက္ဆံုးမွတ္သားစရာတခုကေတာ့ခ႐ုိင္စလာမွာ သူေအာင္ျမင္ၿပီး တခုေသာ ဧည့္ခံပြဲ တခုမွာ သူ႕ကို အလုပ္ျဖဳတ္ခ့ဲတဲ့ ဖုိ႕ဒ္ ကုမၸဏီ ဥကၠ႒ ဟင္နရီဖုိ႕ဒ္နဲ႕

ျပန္ဆံုမိၾကတဲ့အခါ ဟင္နရီဖုိ႕ဒ္ဟာ အုိင္ယာေကာ့ကာ ကို မ်က္ႏွာခ်င္းမဆုိင္ရဲဘဲ ဧည့္ခံပြဲကေန ထြက္ေျပး သြားရတဲ့ အထိ ေအာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္ ဆုိတာပါပဲဗ်ာ။ ………………………..

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

205

ေအာ္ ... ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာ က်ေနာ္အုိင္ယာေကာ့ကာ့ အေၾကာင္း လက္တန္းေျပာႏိုင္ေန တာကုိ အံ့ၾသေနပံုရတယ္။ မထူးဆန္းပါဘူးဗ်ာ။အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ ခ႐ိုင္စလာကုိ ကယ္ တင္ႏိုင္ဖုိ႕ အေမရိကန္ အစုိးရကိုခ်ဥ္းကပ္ေတာ့ သူ႕ဘက္က မွန္ေၾကာင္း ကြန္ကရက္မွာ အစစ္ခံေတာ့ ျမားနဲ႕ဆက္တုိက္ပစ္သလို တရစပ္ မရပ္မနား ေမးလာတဲ့ ေမးခြန္းေတြကုိ လက္တန္း ျပန္ေျဖခဲ့ရတယ္ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့က်ေနာ္လည္း အစုိးရအဖြဲ႕တဖြဲ႕လုံးဆီကုိ အၾကံျပဳစာပုိ႕ထားတဲ့ ကိစၥနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး အစစ္ခံရမယ္ဆုိရင္ ဒုိးဒုိးေဒါက္ေဒါက္ ေျဖႏိုင္ေအာင္ ေျပာႏိုင္ေအာင္

အုိင္ယာေကာ့ကာ့ အေၾကာင္း အာဂံုေဆာင္ထားရေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ့္စိတ္ထင္ က်ေနာ္ဟာ အုိင္ယာ ေကာ့ကာရဲ႕စာအုပ္ကုိ အေခါက္ေပါင္း တရာေက်ာ္ေလာက္ ဖတ္ခဲ့တယ္ထင္ပါရဲ႕။ တကယ္တမ္း စဥ္းစားၾကည့္ရင္ က်ေနာ့္အၾကံျပဳခ်က္စာတမ္းဟာ အစုိးရကို ဆရာလုပ္ သလိုျဖစ္ေနတဲ့ အျပင္ က်ေနာ့္ဆုိလုိခ်က္ကို သေဘာေပါက္မယ့္

ဝန္ႀကီး တေယာက္တေလ ရွိဖုိ႕ဆုိတာ လူ႕ျပည္ကအပ္တစင္း ျဗဟၼာ့ျပည္က အပ္တစင္း ဆံုခင ို ္းသလုိပါပဲဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္လည္း အုိင္ယာေကာ့ကာလုိပဲ တျခား ေရြးစရာ နည္းလမ္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ လာမယ့္ေဘး ေျပးေတြ႕႐ံုသာ ရွိပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ့္ လက္ထဲမွာ ေငြတျပားမွ မက်န္ေတာ့တဲ့အျပင္ အေႂကြးေတြလည္း လည္ပင္းနစ္ေနတဲ့ အေျခအေနမဟုတ္လား ။ …………………………….

တခါတခါမွာ ၾကပ္တည္းက်ဥ္းေျမာင္းလွတဲ့ အေျခအေနကေန ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ သန္းလာတတ္၊ ေတြ႕လာတတ္တယ္ လို႕က်ေနာ္ေျပာဖူးတာ ခင္ဗ်ား မွတ္မိတယ္ေနာ္ ... အစုိးရဆီ စာတမ္းေရးတင္လိုက္ၿပီး တလေက်ာ္အၾကာမွာေတာ့ ကံၾကမၼာဟာ

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

206

က်ေနာ့္ ဘက္ ကုိ ထူးဆန္းစြာ မ်က္ႏွာသာေပးလာျပန္ပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ဗ် ... အစုိးရအဖြဲ႕ဝင္ ဝန္ႀကီးတပါးက က်ေနာ္နဲ႕ေတြ႕ခ်င္တယ္ဆုိပဲ။

၈၆။ ေသရြာျပန္နိဒါန္း ဝႆန္ကာလ မိုးအခါသမယျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရဲဘက္စခန္းတခြင္တျပင္လံုး အံု႕မွဳိင္းျပာရီ ကာ၊ျပိဳမေယာင္ထင္မွား ျပိဳမွာေလလား မိုးရဲ႕ဟူေသာ ေတးစာသားကုိ သတိရခ်င္စရာ ေကာင္းလွပါေတာ့သည္။ မိုးရာသီကာလ အက်ဥ္းသမားတေယာက္၏ ဘဝကားအလြန္ ပ်င္းရိေျခာက္ကပ္ျငီးေငြ႕ဖြယ္ ေကာင္းေလစြ။

ကုိသက္ခိုင္ႏွင့္က်ေနာ္ မဆံုျဖစ္ခဲ့သည္မွာ အတန္ၾကာေလျပီ။ မဆံုျဖစ္ျခင္းအေၾကာင္းရင္းကား ကိုသက္ခိုင္ ပင္မစခန္းသုိ႕ေျပာင္းေရြ႕သြားေသာေၾကာင့္ပင္။ ေထာင္ပုိင္ၾကီး

အေခၚေတာ္ရိွေသာေၾကာင့္ ကုိသက္ခိုင္ ပင္မစခန္းသုိ႕ ေရာက္သြားရျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲတြင္ စခန္းခြဲ၌ ကိုသက္ခိုင္ မရွိေလေသာေၾကာင့္ ပုိ၍ေျခာက္ကပ္ ျငီးေငြ႕ သေယာင္ခံစားေနရသည္ ။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

207

………………………

ေန႕လည္ သံုးနာရီခန္႕ဘုတ္ဆင္းခ်ိန္ျဖစ္၍ အေဆာင္ေပၚတြင္လည္း ရဲဘက္ေရာ ဝန္ထမ္းပါ တေယာက္မွမရွိသည္ႏွင့္ ဘုန္းေမာင္တေယာက္တည္းရယ္ ျဖစ္ေနစဥ္မွာပင္ ဖိုၾကီးတာဝန္ခံ ကိုေအာင္ၾကည္တေယာက္ အေဆာင္ေပၚသုိ႕ မွ်စ္ခေမာက္တလံုးေဆာင္းလ်က္ ေပါက္ခ်လာပါသည္ ။

`ဆရာသမား ၊ ပင္မစခန္းကို ရိကၡာသြားသယ္စရာ ရွိတယ္၊ လုိက္ခဲ့ပါလား၊ က်ေနာ္ ေထာင္မွဴးကို အေဖာ္တေယာက္ေခၚသြားမယ္လုိ႕ ေျပာထားျပီးသားဗ်`

ဟု အေဖာ္ညွိေလရာ ပ်င္းရိလြန္းသည္ႏွင့္ ငိုခ်င္လ်က္ လက္တို႕ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ..

`ဟာ၊ အေတာ္ပဲဗ်ာ၊ ကိုသက္ခို္င္နဲ႕ မေတြ႕ရတာလည္း ၾကာျပီ၊ ဒီအတိုင္း အေဆာင္ေပၚမွာ ဆက္ေနရရင္ ပ်င္းလို႕ေသတဲ့ မသာျဖစ္ေတာ့မယ္ဗ်ာ`

ဟု ေျပာေျပာဆုိဆုိ္ ခေမာက္တလံုးကုိေဆာင္းကာ ကိုေအာင္ၾကည္ေလွာ္ေသာ ေလွဦးတြင္ ထုိင္လ်က္ ပင္မစခန္းရွိရာသုိ႕ မိုးတဖြဲဖြဲၾကားမွာ ထြက္ခြာလာခဲ့ေတာ့သည္။

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

208

ပင္မစခန္းသည္ စခန္းခြ(ဲ ၁)ႏွင့္ ႏွစ္မုိင္ခြဲသာသာခန္႕ ေဝးေလသည္။ ေလွသည္ စိမ္းညွုိဳ႕ေနေသာ ငွက္ေပ်ာပင္တန္းမ်ားႏွင့္ ကပ္လ်က္ေခ်ာင္းငယ္ကေလးအတိုင္း မိုးတဖြဲဖြဲ ကားမွာ တေရြ႕ေရြ႕ သြားေနသည္။ အမွန္စင္စစ္ က်ေနာ္တုိ႕ေလွျဖင့္ ခရီးႏွင္လ်က္ရွိေသာ ေခ်ာင္းသည္ ေခ်ာင္းဟုဆုိ ရေသာ္ျငား ေခ်ာင္းမဟုတ္ေခ်။ အက်ဥ္းဦးစီးဌာန ေရနက္ကင ြ ္းစီမံကိန္းအတြက္ ေရနက္ကြင္းႀကီးထဲမွ ေရမ်ားကုိ ဆင္ေသေခ်ာင္းထဲသုိ႕ လႊဲႏို္င္ရန္

ေျမတူးစက္ၾကီးမ်ားျဖင္ ့တူးထားေသာ တူးေျမာင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။

တူးေျမာင္းအတိုင္း တမိုင္ခန္႔ေလွာ္မိလွ်င္ ငွက္ေပ်ာပင္အုပ္တန္းအတိုင္း ဘယ္ဖက္သုိ႕

ခ်ဳိးေကြ႕ရျပန္သည္။ ငွက္ေပ်ာပင္တုိ႕ကား ဧရာမလယ္ကြက္ၾကီးကို တာတမံတုတ္ထားသည့္ ေျမာင္းေဘာင္ၾကီးေပၚတြင္ စုိက္ထားျခင္း ျဖစ္ေလ၏။

ေလွဦးသည္ ေခ်ာင္းျပည့္မတတ္ အေလ့က်ေပါက္ေနေသာ ကန္းဇြန္းႏြယ္ႏွင့္ ကုိင္းျမက္ရွည္

မ်ားကို ခပ္ဖြဖြထိုးခြဲကာ ခရီးႏွင္ေနခ်ိန္တြင္၊ ေခ်ာင္းငယ္ထဲက ေရျပင္ေပၚသုိ႕ တဖြဲဖြဲက်ေနသည့္ မုိးေရစက္မ်ားကို ေငးၾကည့္ရင္း ခပ္မဆိတ္လိုက္ပါလာေသာ က်ေနာ္သည္ ကုိေအင္ၾကည့္ အေမးေၾကာင့္ သတိျပန္ဝင္လာသည္။

`ဆရာသက္ခိုင္က မလြတ္ေသးဘူးလားဗ်`

`အယူခံတင္ထားတယ္လို႕ေတာ့ ေျပာတာပဲဗ်။ သူကလည္း အယူခံကုိ ေတာ္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ထားပံုရတယ္`

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

209

`ေအးဗ်ာ၊ ဆရာသက္ခိုင္လိုလူမ်ဳိး ေထာင္က်လာတာ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ထူးဆန္းေန သလားလို႕၊ ေတာ္ေတာ္ေပါက္ေရာက္တဲ့သူပဲဗ်ာ၊ အခုလည္း ေထာင္ပိုင္ၾကီးက သူ႕ကို လက္မလႊတ္ခ်င္ဘူးထင္တယ္ `

`လူကေတာ့ လူေတာ္ပဲဗ်။ ဘယ္ေနရာမွ ေရွာ္လာသတုန္း က်ေနာ္လည္းမေျပာတတ္ဘူး`

ကိုေအာင္ၾကည္ႏွင့္က်ေနာ္ စကားတေျပာေျပာႏွင့္ ခရီးႏွင္လာရာ တနာရီသာသာေလာက္တြင္ ပင္မစခန္း သုိ႕ ေရာက္လာၾကသည္။

……………………………

ပင္မစခန္းတြင္ ကိုသက္ခိုင္မရွိျပန္ေခ်။ ပင္မစခန္းမွ ေထာင္ပုိင္ၾကီးစားဖုိေဆာင္ကို

တာဝန္ယူေနေသာ ရဲဘက္ေမာင္ဝင္းကုိ ေမးသည့္အခါ ကိုသက္ခုိင္တေယာက္ ေလေၾကာင္းအရန္ ငါးကန္သုိ႕ လုပ္အားေပးရဲဖက္အဖြဲ႕ႏွင့္ လုိက္ပါသြားသည္ဆုိပါ၏။ တာဝန္အရ လိုက္ပါသြားျခင္းေတာ့ မဟုတ္ပါေလ။ ထံုးစံအတိုင္း သူ႕သေဘာႏွင့္သူ ေထာင္ပုိင္ၾကီးကုိ ခြင့္ေတာင္း၍ လုိက္သြားသည္ဟု သိရသည္။

ညေနငါးနာရီဘုတ္သိမ္းခ်ိန္ေရာက္မွ ကိုသက္ခိုင္တေယာက္ ရဲဘက္အဖြဲ႕၏ ထိပ္ဆံုးမွာ ရြံ႕ အလူးလူးျဖင့္ ျပန္ေရာက္လာေလသည္။

က်ေနာ္က သူ႕ကို ေတြ႕လွ်င္ေတြ႕ခ်င္းပင္ ….

`ေဟ့လူ ကိုသက္ခိုင္၊ ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာ ကၽြဲလူးအုိင္ထဲက တက္လာတဲ့ ကၽြဲလိုျဖစ္ေန ပါလားဗ်ာ ။`

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

210

`အင္း၊ အုိင္ထဲကတက္လာတာေတာ့ မွန္တယ္ဗ်ာ။ မုိးကလွိမ့္ရြာေနေတာ့ ဗြက္ထူထူ ရြံ႕ထူထူမွာ တဘုိင္းဘိုင္း လဲေနတာနဲ႕ ကၽြဲပံုေပါက္ေနတာပဲဗ်ာ။`

`ဘယ္လိုျဖစ္လို႕ တဘုိင္းဘုိင္းလဲေနသတုန္းဗ်ာ။`

`အမယ္ ခင္ဗ်ားမၾကံဳဘူးေသးလုိ႕ ျဖစ္မယ္။ မုိးသည္းေနခ်ိန္မွာ ကန္သင္းရုိးေပၚ

လမ္းေလွ်ာက္နည္းကလည္း ပညာတခုဗ်။ က်ေနာ္က လယ္ထဲေခ်ာင္းထဲ ဆင္းဖူးတဲ့ ေကာင္မဟုတ္ေတာ့ ေလးငါးလွမ္းလွမ္းျပီးတာနဲ႕ တခါလဲေတာ့တာပဲဗ်ဳိ႕။`

`ရံုးခန္းနဲ႕ဘာနဲ႕ အျငိမ္ေနလို႕ ရရက္သားနဲ႕ ခင္ဗ်ားမုိ႕ ဒုကၡရွာပေလဗ်ာ။ ကဲ .. ခင္ဗ်ား

ဗြက္လူးလာတာက အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး၊ က်ေနာ္က စခန္းခြဲကိုျပန္ရမွာ။ အခုငါးနာရီ ထုိးေနျပီ။ က်ေနာ္က ခင္ဗ်ားနဲ႕ေတြ႕ရမလားလို႕ ကုိေအာင္ၾကည္နဲ႕ ရိကၡာလာထုတ္ရင္း လုိက္လာတာဗ်။ စခန္းခြဲကို အခ်ိန္မီျပန္ရမွာ ခုေတာ့ အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး`

`ေနပါဦးဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားဒီည ဒီမွာအိပ္လုိ႕ရေအာင္ ေထာင္ပုိင္ၾကီးကုိ က်ေနာ္ေျပာလုိက္ပါ့မယ္။ ကိုေအာင္ၾကည္ ကေတာ့ မျပန္လုိ႕ မျဖစ္ဘူး။ သူမျပန္ရင္ေတာ့ စခန္းခြဲတခုလံုး ထမင္းငတ္ကုန္မယ္`

ေျပာေျပာဆုိဆုိ ကိုသက္ခိုင္သည္ ရြံ႕အလူးလူးျဖင့္ပင္ ေထာင္ပုိင္ၾကီးအိမ္ဖက္သုိ႕ ေလွ်ာက္သြားျပီး ငါးမီးနစ္ခန္႕အၾကာမွာပင္ ျပန္ေရာက္လာသည္။

`အိုေကတယ္ဆရာ၊ ကုိေအာင္ၾကည္ကုိ ဆန္အိတ္ေတြနဲ႕ ျပန္လႊတ္လုိက္ေတာ့မယ္၊

ခင္ဗ်ားကေတာ့ မနက္မွ ပဲအိတ္ေတြနဲ႕ ျပန္ေတာ့ဗ်ာ၊ ေရာ့၊ ဒါေထာင္ပုိင္ၾကီးရဲ႕စာ၊ ဦးေအးႏိုင္ဆီကုိ ကုိေအာင္ၾကည္နဲ႕ လူၾကံဳေပးလိုက္ေပေတာ့ ၊ က်ေနာ္ ေခ်ာင္းထဲဆင္းလုိက္အံုးမယ္ဗ်ာ`

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

211

ေထာင္ဇယားႏုိင္ေသာ ကိုသက္ခိုင္ကား က်ေနာ့္ကို စာရြက္တရြက္ထုိးေပးရင္း

ေထာင္ပုိင္ႀကီးအိမ္ေရွ႕က ေခ်ာင္းထဲသုိ႕ ဆင္းကာ ေရခ်ဳိးေနေလသည္။ က်ေနာ္က ကိုေအာင္ၾကည့္ကုိ ေထာင္ပုိင္ၾကီးေရးေပးေသာ စာရြက္ကိုေပးျပီး ကုိသက္ခိုင္ကိုေစာင့္ရင္း ရဲဘက္ေမာင္ဝင္း တုိ႕ႏွင့္ စကားေျပာရင္းက်န္ေနခဲ့သည္။

ေမာင္ဝင္းႏွင့္ သန္းထြန္းေအာင္ကား ေထာင္ပုိင္ၾကီး၏ ေဝယ်ာဝစၥကုိတာဝန္ယူေပးရေသာ လိုင္းသမားမ်ားျဖစ္၏။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ခ်ဲမွဳႏွင့္ေထာင္က်ကာ ရဲဘက္သုိ႕ေရာက္လာၾကသူ မ်ားျဖစ္သည္။ အျငိမ္ေနႏိုင္ေရးအတြက္ ေထာင္ပုိင္ၾကီးကို လုိင္းဝင္ထားရသည္။ လုိင္းေၾကး

ငါးေသာင္းခန္႕အျပင္ ေထာင္ပုိင္ၾကီးေန႕စဥ္စားေသာက္ေရးတာဝန္ႏွင့္ အျခားလုိအပ္ခ်က္ မ်ားကုိ အိပ္စုိက္တာဝန္ယူၾကရသည္။ လစဥ္ကုန္က်ေငြကား တလလွ်င္တေယာက္ ႏွစ္ေသာင္းခန္႕ဆုိ၏။

နာရီဝက္ခန္႕အၾကာတြင္ ကိုသက္ခိုင္ျပန္ေရာက္လာရာ သူ႕ပံုစံမွာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ပံု

ျပန္ေပါက္လာသည္။ ေထာင္ပုိင္ၾကီးအတြက္ အစားအေသာက္ခ်က္ျပဳတ္ေသာ ဖုိၾကီးမွာညစာ စားျပီးသည့္အခါ သူ႕အိပ္ရာျဖစ္ေသာ ေထာင္မွဴးရံုးခန္းမွာ သူႏွင့္က်ေနာ္ စကားေျပာျဖစ္ ၾကေတာ့သည္။

`ဒါနဲ႕ ကိုသက္ခုိင္ ခင္ဗ်ားက အျငိမ္ေနလို႕ ရလ်က္သားနဲ႕ ဘာေၾကာင့္ လုပ္အားေပးလုိက္ သြားရတာတုန္း`

`က်ေနာ္က တသက္လံုး ဂြင္ေတြ ဂြက္ေတြနဲ႕ခ်ည္း နပန္းလံုးလာတဲ့ ေကာင္ဆုိေတာ့ ရဲဘက္ေရာက္တုန္း တကယ့္ေအာက္ေျခက ရဲဘက္ေတြဘဝကုိ အတြင္းက်က် သိခ်င္လို႕ လုိက္သြားတာဗ်ာ။ အင္း …၊ ရဲဘက္မွာလည္း ဂြင္မလြတ္ပါဘူး ဗ်ာ။`

`ဘာဂြင္ေတြတုန္းဗ်`

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

212

`က်ေနာ္က လုပ္အားေပးဆုိေတာ့ ရုိးရိုးတန္းတန္းလုပ္အားေပး ေအာက္ေမ့လုိ႕ လုိက္သြားတာ

လက္စသတ္ေတာ့ အက်ဥ္းဦးစီးေကာ ေလေၾကာင္းအရန္ ကပါ ႏွစ္ဖက္ စလံုး ဂြင္ရို္က္ၾကတာကုိး ။`

`ေသခ်ာရွင္းစမ္းပါအုံးဗ်ာ။`

`ဒီလုိဗ်။ အခုအက်ဥ္းဦးစီးက က်ေနာ္နဲ႕အတူ လုိက္လာတဲ့ လုပ္အားေပးရဲဘက္

ငါးဆယ္ေက်ာ္ဟာ ေလေၾကာင္းအရန္ကုိ အလကားလုပ္အားေပးသြားၾကတာ မဟုတ္ဘူး။ ေန႕တြက္နဲ႕ ငွားတာဗ်။ ရဲဘက္ေတြသိမသိေတာ့ က်ေနာ္မေျပာတတ္ဘူး။ ေလေၾကာင္းအရန္က

ငါးကန္ေတြမွာ ဒုိက္ရွင္းတာ ေျမာင္းသစ္ျပန္တင္တာေတြလုပ္ဖုိ႕ ရဲဘက္က အက်ဥ္းသား ေတြကို ေစ်းေပါေပါနဲ႕ငွားတာဗ်ာ။ တုိတုိေျပာရရင္ ဌာနႏွစ္ခုညွိျပီး ဂြင္ရုိက္ၾကတာေပါ့။ အက်ဥ္းဦးစီးက အလုပ္သမားငွားခရတယ္။ ေလေၾကာင္းအရန္က ေစ်းေပါေပါနဲ႕ အလုပ္ သမား ငွားထားတာကို သူတုိ႕ဌာနကိုျပန္တင္ေတာ့ အျပင္အလုပ္သမားေစ်းနဲ႕ ျပန္တင္တယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ရဲဖက္ေတြ တျပားမွမရဘဲ ျပစ္မွဳေၾကြးကို ေခၽြးနဲ႕ ဆပ္ၾက ရတာေပါ့ဗ်ာ။ အမွန္က

အက်ဥ္းဦးစီးဌာနရဲ႕ အလုပ္မဟုတ္ဘဲ အျခားျပင္ပအလုပ္ေတြ ထြက္လုပ္ၾကရရင္ ရဲဘက္ဟာ အဲဒီေငြကုိ ရပုိင္ခြင့္ ရွိတယ္ဗ်။ ဒါေၾကာင့္ ရဲဘက္မွာလည္း ဂြင္မကင္းဘူး ေျပာတာေပါ့ဗ်ာ`

`ခင္ဗ်ား ဥစၥာ ေသခ်ာမွလည္း လုပ္ပါဗ်ာ။`

`ေအာ္ .. ေသခ်ာဆုိ ရဲဘက္ဦးေရစာရင္းနဲ႕ ေန႕တြက္လုပ္အားခကို က်ေနာ္ကိုယ္တုိင္

တြက္ေပးေနရတာပဲဗ်ာ။ အခု ရဲဘက္ အေယာက္တစ္ရာေက်ာ္ လုပ္အားေပးထြက္တယ္ဆုိေတာ့ ေလေၾကာင္းအရန္က ေပးတဲ့ တေယာက္သံုးရာႏွဳန္းနဲ႕ဆုိ ေထာင္ပုိင္ၾကီးအေနနဲ႕ တေန႕ကို သံုးေသာင္းေက်ာ္ ကိုက္တယ္ဆုိပါေတာ့။ ေလေၾကာင္းအရန္ဖက္ကလည္း အျပင္မွာ အလုပ္သမားတေယာက္ငွားရင္ ေန႕တြက္ငါးရာေလာက္ေပးမွ ရမယ္ဆုိေတာ့ သူတုိ႕လည္း တရက္ကုိ ႏွစ္ေသာင္းေက်ာ္ အိတ္ကပ္ထဲေရာက္တယ္ေလ။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္စလုံး ဂြင္ကိုတည့္လို႕ဗ်ာ။`

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

213

ကိုသက္ခိုင္တေယာက္ ရဲဘက္လုပ္အားေပးဂြင္အေၾကာင္း ဇာတ္စံုခင္းေနခ်ိန္တြင္ က်ေနာ္ စိတ္ေရာက္ေနသည္မွာ သူဆက္ေျပာျပမည့္ သူ႕ဘဝဇာတ္ေၾကာင္းသာ ျဖစ္ေလရာ သူ႕ကို စကားစ ျဖတ္လိုက္ရသည္။

`ကဲပါဗ်ာ၊ ရဲဘက္စခန္းေရာက္ေနတာ ရဲဘက္ေတြအေၾကာင္းေတာ့ မၾကားခ်င္ေတာ့ပါဘူး၊ ခင္ဗ်ားရဲ႕ မဆံုးႏိုင္ေသးတဲ့ ဇာတ္ထုတ္ရွည္ၾကီးကုိသာ ေရွ႕ဆက္ပါေတာ့ဗ်ာ၊`

`ၾသ.. ခင္ဗ်ားက က်ေနာ့္ဘဝဇာတ္ရွဳပ္ၾကီးကုိ နားမျငီးေသးပဲကုိး။ ဒီလုိျဖင္တ ့ နာရီေလာက္ေတာ့ ေစာင့္ေပအံုးဗ်ာ၊ အခုကုိးနာရီထုိးေနျပီဆုိေတာ့ က်ေနာ့္ညေလ့က်င့္ခန္းေလး ဆင္းစရာရွိေသးသဗ်ာ`

ေျပာေျပာဆုိဆုိပင္ ကိုသက္ခုိင္သည္ အခန္းမီးကုိပိတ္ကာ တပၸလင္ေခြထုိင္ရင္း အသံတိတ္ ဘုရားရွစ္ခုိးကာ ဘယ္လက္ေပၚညာလက္ထပ္လ်က္ တရားထုိင္ေနေတာ့ရာ က်ေနာ္လည္း သူ႕ႏွငမ ့္ လွမ္းမကမ္းမွာ ရွိေနေသာ စာအုပ္ပုံၾကီးကုိ ျပဴတင္းၾကားက လေရာင္မွိန္မွိန္ျဖင့္ လွန္ေလွာေနလုိက္ပါသည္။

စင္စစ္ ကိုသက္ခိုင္သည္ သူ႕စာအုပ္မ်ားကို အေတာ္တန္ဖုိးထားဟန္ရွိျပီး စာအုပ္တုိ႕ကား

မ်ဳိးစံုလွသည္။ ေမာင္သုတ အမည္ခံ ဗုိလ္မွဴးဘေသာင္း၏ ျမန္မာစာေပပညာရွင္မ်ားသမိုင္း၊ ျမန္မာစာျမွင့္ခ်င္လြန္းလို႕၊ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ တစ္ဘဝသာသနာ၊ ဆက္မားဆက္မြန္၏ ဝတၳဳတုိမ်ား၊ လယ္တီပ႑ိတဦးေမာင္ၾကီး၏

စာေပါင္းခ်ဳပ္၊ညိဳျမ၏ကုန္းေဘာင္ ရွာပံုေတာ္၊ေဇာ္ဂ်ီ၏ ပေလးတိုးနိဒါန္း၊ လူထုေဒၚအမာ၏ ျပည္သူခ်စ္ ေသာအႏုပညာရွင္မ်ား စသည္ျဖင့္ စာအုပ္မ်ဳိးစံုကုိ ေတြ႕ေနရေပရာ ရဲဘက္ စခန္းလို ေနရာမ်ဳိးႏွင့္ အပ္စပ္လွသည္ဟု က်ေနာ္ မထင္ေခ် ။

…………………………………………..

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

214

ပင္မစခန္းအဝင္ကင္းတဲဆီမွ ဆယ္နာရီကင္းသံေခ်ာင္းေခါက္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ကုိသက္ခိုင္ တေယာက္ တရားထုိင္ရာမွ ထလုိက္ျပီး …..

`ကဲ၊ ကိုယ့္လူ ဆယ္နာရီထုိးျပီဆုိေတာ့ မီးပိတ္ခ်ိန္မို႕ ဖြင့္လည္း လာမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး ေမွာင္ထဲမွာပဲ ေျပာၾကတာေပါ့ဗ်ာ။`

`အင္း ေမွာင္ထဲမွာပဲ ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။ ဒါနဲ႕စကားမစပ္ ခင္ဗ်ား ညတိုင္းညတိုင္း တရားထုိင္ေတာ့ ဘာေတြထူးသတုန္းဗ်`

`ခင္ဗ်ားကုိ ရိတ္ပတ္လည္ေအာင္ ရွင္းျပေနရင္ မုိးစင္စင္လင္းသြားလိမ့္မယ္ဗ်ာ။ တိုတုိေျပာ ရရင္ က်ေနာ္တုိ႕ခႏၶာကုိယ္ဟာ အမႈန္အလင္းေတြနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားတယ္။ အဲဒီအမႈန္ အလင္းေတြဟာ ျမင္မွဳၾကားမွဳ နံမွဳ ေတြးေတာမႈေတြ တေန႕လုံးၾကံဳေတြ႕ေနတာေၾကာင့္ ဝရုန္းသုန္းကား

ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ ျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ။ အဲဒါေတြကိုေနရာတက်ျပန္ျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ျပီး ျပန္စီတယ္လုိ႕သာမွတ္ေပေတာ့ဗ်ာ။ ကဲ ၊ခင္ဗ်ားက တရားနာမွာလား၊ က်ေနာ့္ဘဝဇာတ္ေၾကာင္းကို ေရွ႕ဆက္ရမွာလား၊ အာရံုေတြမမ်ားနဲ႕ေလ`

`ဟုတ္ပါျပီဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားဇာတ္ေၾကာင္းကုိသာ ဆက္ျပီး ၾကားပါရေစ။ ခင္ဗ်ား ေနာက္ဆံုးေျပာ ခဲ့တာက အေမရိကန္ကားသူေ႒းၾကီး အုိင္ယာေကာ့ကာ အေၾကာင္း မဟုတ္လား။ခင္ဗ်ား

အစုိးရတဖြဲ႕လုံးစီကုိ စာတန္းတင္ျပီးမၾကာခင္မွာ ဝန္ၾကီးတေယာက္က ခင္ဗ်ားကို ေတြ႕ခ်င္ တယ္ဆုိလား`

က်ေနာ္က ကိုသက္ခိုင္ ဇာတ္လမ္းဆက္ႏိုင္ရန္ အစေဖာ္ေပးလုိက္ရာ သူေရွ႕ဆက္ေျပာျပေသာ သူ႕ဘဝခရီးဝကၤပါ အေၾကာင္းမွာ ေအာက္ပါအတုိင္း ျဖစ္ပါသည္။

…………………………………..

http://www.mindin.info/

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

215

က်ေနာ့္ကုိ ေတြ႕ခ်င္တယ္ဆုိတဲ့ ဝန္ၾကီးကေတာ့ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ရံုး ဝန္ၾကီးဗုိလ္ခ်ဳပ္လြန္းေမာင္ပါပဲ။ ဟုတ္တာေပါ့ဗ်ာ။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ဝန္းက်င္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီး တင္ဦးနဲ႕အတူ ကရင္ျပည္နယ္ဘက္မွာ ရဟတ္ယာဥ္ပ်က္က်ရင္း အုိင္ယာေကာ့ကာရဲ႕

ကြယ္လြန္သြားတဲ့သူေပါ့။

အတၳဳပၸတိကုိ

ဖိတ္မိ

လို႕

သူဟာ

က်ေနာ့္တင္တဲ့

အၾကံေပးစာနဲ႕

က်ေနာ့္ကိုေတြ႕ခ်င္တာလား

ဆုိတာေတာ့

ေသခ်ာေပါက္ က်ေနာ္မေျပာႏုိင္ပါဘူး ။

ေၾသာ္။

ဒီေလာက္အခက္အခဲေတြ

စာေလးတေစာင္ေရးတင္ျပီး

တပံုတပင္ၾကီးၾကံဳေနရခ်ိန္မွာ

အိပ္လိုက္စားလုိက္

အစုိးရအဖြဲ႕ဆီကုိ

ထုိင္ေစာင့္ေနတယ္မ်ား

ခင္ဗ်ား

ထင္ေနသလားဗ်ာ ။

ဘယ္ေစာင့္ေနပါ့မလဲ။ ကပ္ေနခဲ့သလုိ

အုိင္ယာေကာ့ကာဟာ

က်ေနာ္လည္း

ရွာေဖြၾကိဳးပမ္းေနခဲ့ရတာပါပဲ။

ခရုိင္စလာကုိ

အခက္အခဲၾကားက

အင္း

…

ကယ္တင္ဖို႔

အစုိးရကုိခ်ည္း

ရုန္းထြက္ႏိုင္ေအာင္

နည္းလမ္းမ်ဳိးစံု၊

ေလာကၾကီးမွာ

http://www.mindin.info/

ထန္းသမားစားဖုိ႕

ထန္းပင္ကေန

rif;'if&JUoufcdkif (twJG - 3)

216

ထန္းႏုိ႕ထြက္ေပးရတယ္ ဆိုတာ ခင္ဗ်ားၾကားဖူးတယ္ မဟုတ္လား။ က်ေနာ္လိုလူလည္ အဖို႕ ဇာတာျပန္တက္လာျပန္တယ္ ဆုိရမယ္ထင္ပါ့ဗ်ာ။

ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့

ထူးထူးဆန္းဆန္း

ရွမ္းအပစ္ရပ္

ျငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕တခုက

က်ေနာ့္ကုိ

သူတုိ႕လုိခ်င္တဲ့ လုပ္ငန္းတခုအတြက္ ေငြထုတ္ေပးႏိုင္ေၾကာင္း ကမ္းလွမ္းလာခဲ့ပါတယ္ ။

အဲဒီ အပစ္ရပ္အဖြဲ႕ရဲ႕ နံမည္ကုိ က်ေနာ္တိတိက်က်မသိဘူးဗ်။ သူ႕တုိ႕ကုမၸဏီနံမည္ကေတာ့ (Pan tai) တဲ့ဗ်ာ။ ျမန္မာလုိ အသံထြက္ရင္ ပန္းတုိင္ လို႕ ထြက္ႏိုင္တယ္ထင္ပါရဲ႕။ က်ေနာ္က အဲဒီအဖြဲ႕ကို တုိက္ရုိက္မသိပါဘူး။ တခုေျပာဖို႕ေမ့ ေနတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ေက်ာင္းဆရာဘဝတုန္းက ျမိဳ႕နယ္ပညာေရးမွဴး

ျဖစ္ခဲ့တဲ့

ဆရာၾကီး

ဦးဘခိုင္ဟာ

က်ေနာ့္

ရံုးမွာ

အခ်ိန္ပုိင္း

အၾကံေပးသေဘာမ်ဳိး ဝင္လုပ္ ေနပါတယ္။ အဲဒီ ပန္းတုိင္ (Pan Tai ) အဖြဲ႕ကုိ ဆရာၾကီး ဦးဘခုိင္ရဲ႕ေယာက္ဖ

အန္ကယ္ဦးေအာင္ၾကည္

အန္ကယ္ဦးေအာင္ၾကည္လည္း