ewfEG,f (1933-2011) twGuf
vGrf;olYpmpkrsm; ႏြယ္နီ မဂၢဇင္းတြင္ ပါဝင္ေသာ စာေရးဆရာမ်ား၏ လြမ္းသူ႔စာစုမ်ားကို shougon @ http://mmcybermedia.com မွ စာ႐ိုက္ေပးထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ႏြယ္နီ မဂၢဇင္း Aတြဲ (၂၀)၊ Aမွတ္ (၁၀)၊ ၾသဂုတ္လ၊ ၂၀၁၁
တစ္ေလာက
စာAုပ္ေတြ
သြားဝယ္ရင္း
ႏြယ္နီမဂၢဇင္း
ဆရာနတ္ႏြယ္Aတြက္
လြမ္းသူ႔စာစုေတြ
ေျပးသတိရလိုက္မိတယ္...
ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းကလည္း
ပါလာတယ္...
ပါလာတာေတြ႔ေတာ့ Aခု
တိုက္တိုက္ဆုိင္ဆိုင္
ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းကို ကိုlucky
႐ိုက္တင္ေပးေနတာ
ၿပီးခါနီးေနၿပီဆိုေတာ့ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ Aမွတ္တရေလးျဖစ္သြားေAာင္ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း ပီဒီAက္ဖ္မွာ
http://www.mmcybermedia.com
တစ္ခါတည္း ထည့္ေပးလိုက္ဖို႔ လြမ္းသူ႔စာစုမ်ားကို ႐ိုက္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ား...
1
မာတိကာ -နတ္ႏြယ္ (သို႔မဟုတ္) ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘဝေတြထဲ ေရာက္လာတဲ့ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းက လူတစ္ေယာက္
ကိုခါး (ကြမ္းၿခံကုန္း) -တံတားေAာက္က ေရAလ်U္ (နတ္ႏယ ြ ္)
ေလးကိုတင္ -ေတာ္လွန္စာေပ၊ မုိးေဝႏွင့္ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္
ထက္ျမက္ -ဆရာနတ္ႏယ ြ ္သို႔... Aမွတ္တရ
ထင္ေAာင္ေက်ာ္ -မိမိတို႔ႏွင့္... စာေရးဆရာ နတ္ႏယ ြ ္
ျမတ္ေဆြ -ႏြယ္နီလမ္းေပၚက ဆရာနတ္ႏယ ြ ္
http://www.mmcybermedia.com
သူရထုိက္
2
နတ္ႏြယ္ (သို႔မဟုတ္) ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘဝေတြထဲ ေရာက္လာတဲ့ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းက လူတစ္ေယာက္ ကိုခါး (ကြမ္းၿခံကုန္း)
-၁ထိုေန႔က ေတာ္ေတာ္ပူသည္။ ပူသည္ဆိုသည္ထက္ Aုိက္ေလွာင္မြန္းက်ပ္ျခင္း။ ေလမတိုက္။ ေလမဝင္။ လူေတြAားလံုး ယပ္တခတ္ခတ္။ ယပ္ခတ္ေပမယ့္ မေAး။ ေခၽြးတလံုးလံုး။ Aလိုလိုေနရင္းကိုပဲ ေခၽြးေတြထက ြ ္ေနသည္။ တြန္းလွည္းကေလးမ်ားသည္ တြန္းလွည္းဘီးႏွင့္
Aလာင္းမ်ားကို
သမန္တလင္းပြတ္တိုက္သံ
တင္ေဆာင္ရင္း
ဂ်ိမ္း…
ဂ်ိမ္း
တြန္းေရႊ႕သြားေနၾကသည္။
ျမည္ေနသည္။
Aေလာင္းေတြကို
Aဝတ္Aုပ္ထားသည္။ ငိုသံေတြ
ရိႈက္သံေတြ
ပြက္ထလာသည္။
မီးသၿဂိ္ဳဟ္စက္တံခါးသည္
ေတာ္ၾကာပိတ္လုိက္။
မီးခိုးေခါင္းတိုင္မွ
မီးခိုးတန္းကေလး
ေပ်ာက္သြားျပန္သည္။
လူAုပ္မ်ားသည္
သုတ္သုတ္သုတ္သုတ္
ေတာ္ၾကာဖြင့္လုိက္။
ထြက္ေပၚလာသည္။ ေရာက္လာလုိက္ၾက။
ငိုသံေတြ ျပန္လည္
ထြက္ခြာသြားလိုက္ၾက။ ေရာက္လာလိုက္။ ငိုလိုက္။ ျပန္ေပ်ာက္သြားလိုက္ၾက။ Aခ်ိန္လိုေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေစာ၍ေရာက္ေနသည္။ ဆရာနတ္၏ ႐ုပ္ကလာပ္ကို ထုတ္မလာေသး။ မိသားစုကို မေတြ႔ရေသး။ ပို႔ေဆာင္သူမ်ားလည္း ေရာက္မလာၾကေသး။
http://www.mmcybermedia.com
Aျပင္မွာ ေနက စူးစူးျခစ္ျခစ္ ပူေလာင္ေနသည္။
3
ေရေဝးသုႆာန္ႀကီးထဲမွာ ဟိုဟုိသည္သည္ၾကည့္ရင္း၊ ေလွ်ာက္ရင္း ႐ုပ္ကလာပ္မ်ားထားရွိရာ AေAးတုိက္Aခန္း၏Aနားကို ေရာက္သြားေတာ့မွ ခံုတန္္းကေလးမွာ ဆရာUီးAံ့ေမာင္ တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ေနတာ ေတြ႔ရသည္။ “လာဗ်… လာဗ်… ဒီကိုလာဗ်။ ေစာေနေသးတယ္ဗ်။ ဘယ္သူမွ မေတြ႔ရေသးူး။ လာ… လာ… ဒီမွာထုိင္” ဆရာက Aိမ္ကေန ဒီကိုတန္းၿပီး တစ္ေယာက္တည္း ထြက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္က လွည္းတန္းကေန လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆရာႏွင့္ ဟိုAေၾကာင္း သည္Aေၾကာင္းေတြ ထုိင္ေျပာေနမိၾကသည္။ ၿပီးေတာ့… ဟိုေငး သည္ေငး ေတာင္စU္းစား ေျမာက္စU္းစား ျဖစ္ေနမိသည္။
-၂ႏြယ္နီမဂၢဇင္းတာ၀န္ခံ ေခတ္႐ႈခင္းတစ္ခုခု
Aယ္ဒီတာကိုမင္း
ေရးပါဆိုတုန္းက
(မင္းၿငိမ္းခ်မ္း)က
ဆရာနတ္ႏြယ္၏
ႏြယ္နီမွာ
“ေတာAေၾကာင္း
လတ္တေလာ
ေတာင္Aေၾကာင္း”
ကို
ကၽြန္ေတာ္ ဖ်တ္ခနဲ သတိရသည္။ ဟိုေနရာဖ်တ္ခနဲ၊ သည္ေနရာဖ်တ္ခနဲ။ ဆရာနတ္က လွ်ပ္တစ္ျပက္ ေကာက္ျခစ္သာြ းျခင္း။
သို႔ေသာ္
ရွိန္းရွိန္းျမျမ
ခံစားရသည္။
တစ္ခါတေလေတာ့လည္း
ဖိန္းရွိန္းရွတသြားေသာ ဖ်တ္ခနဲမ်ား။ “ကိုမင္းေရ… Aဲဒါ ဆရာနတ္ကို ေရးခိုင္းရမွာ” ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၿငိမ္သက္ေနၾကသည္။ “ဆရာနတ္က စာမေရးႏိုင္ေတာ့ဘူး ဆရာ” မဆံုးခင္ ၇ - လ၊ ၈ - လ ခန္႔ ျဖစ္သည္။ ခုေတာ့ျဖင့္ ဆရာနတ္က မရွိေတာ့ၿပီ။ ခုေတာ့ျဖင့္ ဆရာနတ္၏ ပံုရိပ္ေကာက္ေၾကာင္း ဗီႏုိင္းႀကီးေရွ႕မွာ မွတ္တမ္းလႊာ စာAုပ္ကိုဖြင့္ၿပီး Aမွတ္တရေတြ ေရးေနၾကၿပီ။
ကတၱီပါလႊမ္းကာ ဆရာမ သန္းျမင့္ေAာင္က Aသုဘ႐ႈ ဈာပနခန္းမသို႔ တြန္းေရႊ႕ယူသြားေနသည္။ ဆရာနတ္ကိုပို႔ေဆာင္ရန္
လာေရာက္ၾကေသာ
ပရိသတ္ႀကီးသည္
ခန္းမထဲမွာ
ခ်က္ခ်င္း
ျပည့္လွ်ံသြား၏။ ဆရာနတ္ကေတာ့ ဘယ္သူဘယ္၀ါကိုမွ် မသိေတာ့ေပ။ မွန္ေခါင္းထဲမွာ ၿငိမ္သက္စာြ လဲေလ်ာင္းလ်က္။ ေလာကဓံတရားႀကီးကို Uေပကၡာျပဳလ်က္။ ဆရာနတ္ကို လုိက္ပို႔သူတို႔သည္ ကိုယ္စီကိုယ္စီ တစ္ခုခုကို သတိရေနၾကဟန္။ ဆရာနတ္၏ စကားေျပလက္ရာေတြိကုသာ ကၽြန္ေတာ့္မွာ သတိရေနေလေတာ့သည္။ ‘Aျပာႏွင့္ Aဝါ’၊ ‘တစ္ေကြ႔ေတာ့ ေတြ႔ၾကUီးမည္’၊ ‘ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း’၊ ‘ရာမည’။
http://www.mmcybermedia.com
ခုေတာ့ျဖင့္ AေAးခန္းထဲမွ ဆရာနတ္၏ ႐ုပ္ကလာပ္ကို မွန္ေခါင္းတြင္းထည့္ ၾကက္ေသြးေရာင္
4
မေန႔တစ္ေန႔က
Aျဖစ္ေတြမဟုတ္။
မႏွစ္တစ္ႏွစ္က
Aျဖစ္ေတြမဟုတ္။
ဆယ္စုႏွစ္ေတြႏွင့္
ခ်ီေသာAျဖစ္။ သမိုင္းေခတ္ေတြႏွင့္ ခ်ီေသာAျဖစ္။ ခုေတာ့ျဖင့္ သည္ေခတ္ သည္ေနရာမွာပဲ ခြဲခြာျဖင္းတစ္ခုကို စီစU္က်င္းပေနၾကရေလၿပီ။
ေမာင္ညိဳဝင္း၏ ပန္းခ်ီကားႀကီး ေရာက္လာသည္။ ဆရာနတ္၏ ႐ုပ္ကလာပ္ရွိရာ မွန္ေခါင္း၏ ေခါင္းရင္းဘက္ထိပ္တြင္ ကားခ်ပ္ကို ေထာင္ထားလုိက္ၾကသည္။ လြမ္းေမာရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ေငးေမာေနမိသည္။ ပန္းခ်ီကားေပၚ၌ ဆရာနတ္ႏြယ္၏ ႐ုပ္ပံုလႊာႏွင့္ ဆရာနတ္ႏြယ္၏ ဝတၳဳတစ္ပုဒ္Aမည္။ ‘တစ္ေကြ႔ေတာ့ ေတြ႔ၾကUီးမည္’
-၃ကၽြန္ေတာ္သည္
ထိုဝတၳဳထဲက
ကိုျမင့္ခိုင္ကုိ
သတိရသည္။
ယU္ယU္ျမကို
သတိရသည္။
ကိုေထြးျမင့္ႏွင့္ သက္သက္Uီးကို သတိရသည္။ ထို႔ျပင္ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕ ရာမပူရရပ္ကြက္က လန္႔ေဆြးလႈ Aိမ္ႀကီးကို သတိရသည္။ တိတ္ဆိတ္ေသာ လန္႔ေဆြးလႈ။ ေမွာင္ထဲက လန္႔ေဆြးလႈ။ သိပ္သည္း ေမွာင္မည္းလ်က္ရွိေသာ ကၽြန္းပင္လမ္း။ ထိုAခါ Eရာဝတီကိုလည္း သတိရမိေလေတာ့သည္။ Eရာဝတီကို ေမြးဖြားလိုက္သည့္ ေမခႏွင့္
“Aေတာင္တစ္ေထာင္က်ယ္ဝန္းေသာ စိမ္းစိုျဖဴဝန္းေသာ
ေက်ာက္တံုး၊
Eရာဝတီျမစ္သည္
ေက်ာက္ခဲမ်ားကို
ဝင္းဝါနီျမန္းေသာ
ေရႊမႈန္ေရႊစမ်ား၊
ေက်ာ္လႊားျဖတ္သန္းလ်က္
သမုဒၵရာဆီသို႔
Uီးတည္စီးဆင္းလ်က္ ရွိေလ၏ Aေမွာင္ပကတိမွာပင္ ျမစ္ေရျပင္သည္ ၾကည္လင္ေAးျမလ်က္ ရွိ၏။ သို႔ရာတြင္ ေနရာAတိAက် မႊန္းျပႏုိင္ေသာ Aရပ္ေဒသတစ္ခုမွ ႐ုတ္တရက္ ေပၚေပါက္လာေသာ တေပါင္းေလ႐ူးတစ္ခု၏ တိုးေဝွ႔မႈကုိ ခံရေသာAခါ ေAးျမတစ္ခြင္ ေရAျပင္သည္ မလႊဲမေရွာင္သာ ဂယက္လိႈင္းမ်ား ထႂကြရေလေတာ့၏”
http://www.mmcybermedia.com
မလိခကိုလည္း သတိရမိေတာ့ေလၿပီ။
5
ေက်ာင္းသားဘဝက
ရွာေဖြဖတ္႐ႈခဲ့ရေသာ
ဆရာနတ္ႏြယ္၏
‘တစ္ေကြ႔ေတာ့ ေတြ႔ၾကUီးမည္’
ဝတၳဳႀကီးထဲက စြမ ဲ က္ခ့ရ ဲ ေသာ စာသားမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ သတိရေနသည္။ သမုိင္းေခတ္မ်ားကို ျဖတ္သန္းသြားေသာ ဝတၳဳထဲက မ်ိဳးဆက္ေလးဆက္။ ပါေတာ္မူ ေခတ္ေႏွာင္း (၁၈၈၅ Aလြန္) မွ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္းစီ တက္လာသည့္ ေခတ္Uီး (၁၉၆၂) Aထိ။ ေခတ္Aဆက္ဆက္
Aာဏာေသာ့ကိုင္ထားလိုသူ
ေဖာက္ျပန္ေသာ
လူတန္းစားမ်ားႏွင့္
Aဖိႏွိပ္ခံျပည္သူတို႔၏ တိုက္ပဲြ။ မလိခ၏ ျမန္မာဝတၳဳAၫႊန္းတြင္- “နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး တုိက္ပြဲမ်ား၊ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး၊ လြတ္လပ္ေရးဆုိက္ပဲြ၊
ဒီမိုကေရစီတုိက္ပြဲမ်ားၾကားတြင္
ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရေသာ
ထိုကာလတစ္ေလွ်ာက္
Aရြယ္ေရာက္က႑ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ လူထုလူတန္းစားလႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ကိုယ္တိုင္ပါဝင္လႈပ္ရွားခဲ့ေသာ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္၏ ဝတၳဳပီသစြာပင္ ထုိကာလတစ္ေလွ်ာက္ တိုက္ပြဲမ်ားကို ေက်ာ႐ိုးျပဳထား၏။ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး၊ Aမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးကာလ တိုက္ပြဲမ်ားတြင္ Aမ်ိဳးသားသစၥာေဖာက္တို႔ႏွင့္ တိုးတက္ေသာျပည္သူတို႔၏
တုိက္ပက ဲြ ို
ျပ၏။
…ထိုAခါ လူတန္းစားျပႆနာသည္
ပဓာနျပဳလာ၏။
နတ္ႏြယ္သည္ ဝတၳဳတစ္ေလွ်ာက္လံုးတြင္ ထိုUီးတည္ခ်က္ကိုပင္ မ႑ိဳင္ျပဳၿပီး ေရးဖြဲ႔ထားေလသည္” ဟု ေရးခဲ့သည္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ဝတၳဳႀကီးထဲက ပ်U္းမနား ကြန္ဂရက္Aဖြဲ႔Aႏြဲ႔။ ၁၉၄၈ မတ္လ။ “ရာဇဝင္တြင္
မႀကံဳဘူးေသာ
ေတာင္သူလယ္သမားတို႔၏
ဝါးခၽြန္တပ္မ်ား၊
ယူနီေဖာင္း
ဝတ္ဆင္ထားေသာ တပ္Uီးမ်ား၊ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္မွစ ပုန္ကန္ေနေသာ လက္နက္ကိုင္မ်ား တက္ေရာက္ၾကသည္ ျဖစ္၍ ေျမAျပင္သည္ ျမည္ဟည္းလ်က္ ရွိသည္။” ဇာတ္ေကာင္ ကိုျမင့္ခိုင္ႏွင့္ ယU္ယU္ျမတို႔သည္ ပ်U္းမနားကြန္ဂရက္ ႐ႈခင္းေနာက္တြင္ ေတြ႔ဆံု၊ ႏႈတ္ဆက္၊ ခြဲခာြ ၾကရေလေတာ့သည္။ ပ်U္းမနား ကြန္ဂရက္ႀကီးAၿပီး (၁၀) ရက္တိတိAၾကာတြင္ ကိုျမင့္ခုိင္သည္… ယU္ယU္ျမသည္ တစ္ေယာက္တည္း ႀကိတ္်က္ရည္ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ က်ရေလေတာ့သည္။ ေ၀းသည္ထက္
-၄ဆရာနတ္ကို
ေလ့လာမိခ့ရ ဲ ာ၌
သူ
ရန္ကုန္ေရာက္ေသာ
ပံုကားခ်ပ္ကို
ကၽြန္ေတာ္
ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သည္။ လူငယ္တစ္ေယာက္၏ ရင္ခုန္ဖြယ္ ဘဝေကာက္ေၾကာင္းျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္မည္။ ဆရာနတ္သည္ ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ သူ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းမွ လာသည္။
http://www.mmcybermedia.com
ေ၀းၾကရၿပီေကာ Aစ္ကိုရယ္…
6
၁၉၅၃ ခုႏွစ္မွာ မိမိ ရန္ကုန္ေရာက္ေသာ ႏွစ္ဟု ဆရာနတ္က ေရးဖူးသည္။ ရန္ကုန္ကို ပထမဆံုး ေရာက္ဖူးေသာႏွစ္ကား ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ကဟု ဆုိပါသည္။ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္ကေတာ့ ရန္ကုန္ကို Aေျခခ်ရန္ႏွင့္ စာေပရည္ရြယ္ခ်က္ကလည္း ရွိေနသည္။ ရန္ကုန္ေရာက္ေသာညက ပလက္ေဖာင္းမွာ Aိပ္ခဲ့ရသည္။ ပထမဆံုးညက ကံမေကာင္းAေၾကာင္းမလွသျဖင့္ ပါလာေသာ Aိပ္ရာလိပ္ကေလးကို ေခါင္းAံုးၿပီး သံေသတၱာကေလးကို
ရင္၀ယ္ပိုက္ကာ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဈး
Aေရွ႕ဘက္တန္း
လူသြားစႀကႍေပၚတြင္
Aိပ္ခဲ့ရသည္ဟု ဆရာနတ္က ျပန္ေျပာင္းသတိရခဲ့ဖူးပါသည္။ ေရးခဲ့ဖူးပါသည္။ ဆရာနတ္Aိမ္ကို ေရာက္တုန္းက ဆရာနတ္၏ လူငယ္ဘဝ ဓာတ္ပံုကေလးကို ေတြ႔ရေသာAခါ သူ႔စာထဲက ထုိျမင္ကြင္းကို ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္း Aမွတ္ရမိသည္။ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္မွာ ဆရာနတ္ ၁၀ တန္းေAာင္ေသာႏွစ္လည္း ျဖစ္သည္။ မႏၱေလးတကၠသိုလ္ႏွင့္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္တို႔တြင္
ပညာဆက္လက္
သင္ယူသည္။
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာေတာ့
ပင္းယေဆာင္Aခန္း ၂၂၊ ေမာင္ၾကာညိဳႏွင့္ Aတူေနသည္ဟု ဆိုသည္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ ပညာဆည္းပူးရင္း စံုေထာက္မဂၢဇင္းမွာ Aယ္ဒီတာ စလုပ္သည္။ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္။ ဆရာနတ္၏ စာေပဘဝကေတာ့ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္ကတည္းက စတင္ခဲ့သည္။ ၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္ ဇြန္လ ဟံသာဝတီသတင္းစာ မဂၢဇင္းက႑မွာ ေရးသည့္ ကဗ်ာ။ ‘ေက်ာင္းသူမ’၊ သူ၏ ပထမဆံုး ပံုႏွိပ္စာမူ။ စာေပနယ္ကို စတင္ေျခခ်သည့္ စာမူ။ ၁၉၅၀ႏွင့္
၁၉၆၀
ဆယ္စုႏွစ္သည္
ဆရာနတ္ႏြယ္၏
လူငယ္ဘဝတြင္
Aေရးႀကီးေသာ
ဆယ္စုႏွစ္ဟု ဆိုႏုိင္သည္။ လြပ္လပ္ေရးေၾကညာၿပီးစ ပထမဆယ္စုႏွစ္။ ေက်ာင္းသားလူငယ္ဘဝ၌ လႈပ္လႈပ္ခတ္ခတ္ လူထုဂ်ာနယ္၊
ရွိေနဆဲ
စတင္ေပၚေပါက္လာသည္ဟု တိုင္းခ်စ္ဂ်ာနယ္တို႔တြင္
Aယ္ဒီတာဘဝကိုလည္း
ဆရာနတ္၏
စာေပဘဝသည္
ထိုဆယ္စုႏွစ္တြင္
ဆိုႏိုင္သည္။
ကေလာင္စံုမဂၢဇင္း၊
စံုေထာက္မဂၢဇင္း၊
ဝတၳဳ၊
ေဆာင္းပါး၊
ထိုဆယ္စုႏွစ္Aတြင္းမွာပင္
စတင္ခဲ့ျခင္း
ကဗ်ာ၊
ျပဇာတ္ေတြေရးသည္။
ျဖစ္သည္။
ထိုဆယ္စုႏွစ္တြင္
တုိင္းျပည္ႀကီးကလည္း လႈပ္လႈပ္ခတ္ခတ္။ ထိုလႈပ္ခတ္ေသာ ဆယ္စုႏွစ္Aတြင္းမွာပင္ ဆရာနတ္ႏြယ္သည္ သူ၏နာမည္ေက်ာ္ ‘Aျပာ’ ကို ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့သည္။ ၁၉၅၆။ ၿပီးေတာ့ ‘Aဝါ’။ ၁၉၆၀။ ထို႔ေနာက္
AျပာAဝါ။
စစ္ၿပီးေခတ္
AထူးေAာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားေသာ၊
ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈ လႈပ္ရွားပဲ့တင္ေသာ၊
ေနာက္ခံ။ သူ၏
ထို႔ေနာက္
မၾကာလွပါ။
စာေပမွတ္တိုင္လည္း
သူ၏
ျဖစ္ေသာ
သမုိင္းေနာက္ခံ ဝတၳဳရွည္ႀကီး ‘တစ္ေကြ႔ေတာ့ ေတြ႔ၾကUီးမည္’ ကို ထိုဆယ္စုႏွစ္ Aလြန္ကေလးမွာပင္ ေရးသားထုတ္ေဝလုိက္သည္။
၁၉၆၃၊ ထိုႏွစ္မ်ားသည္ သူ႔ဘဝကို (Aယ္ဒီတာလုပ္ၿပီး ဝတၳဳေရးေသာ
လူငယ္တစ္ေယာက္ကို) AႀကီးAက်ယ္ ႐ိုက္ခတ္သြားေသာႏွစ္မ်ား ျဖစ္ဟန္ရွိသည္။ ထိုႏွစ္မ်ားသည္ တိုင္းျပည္ကိုလည္း Aႏုပညာခ်စ္ေသာ
႐ိုက္ခတ္သည္။
ထိုႏွစ္မ်ားသည္
ႏုိင္ငံေရးေဆာင္ရက ြ ္ေသာ
စစ္ၿပီးေခတ္
ျပည္သူလူထုကိုလည္း လူငယ္မ်ားAားလံုးကို
႐ိုက္ခတ္သည္။ ထိုႏွစ္မ်ားသည္
http://www.mmcybermedia.com
ထိုဝတၳဳႏွစ္ပုဒ္ကို ေပါင္းၿပီးထုတ္သည္။
7
႐ိုက္ခတ္သည္။ ထိုႏွစ္မ်ားသည္ လူငယ္စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ မျဖစ္မေန စာေရးျဖစ္ေAာင္ Aျပင္းAထန္ တိုးတိုက္လႈပ္ႏိႈးသြားေသာ ႏွစ္မ်ားလည္း ျဖစ္ဟန္ရွိပါသည္။ သူ႔Aသက္ ၂၀ ႏွင့္ ၃၀ ၾကားမွာ ‘Aျပာ’ ‘Aဝါ’ ႏွင့္ ‘တစ္ေကြ႔ေတာ့ ေတြ႔ၾကUီးမည္’ တို႔ကို ေမြးဖြားႏုိင္ခ့ျဲ ခင္း ျဖစ္သည္။
-၅သူ႔စာမ်ားတြင္ သူက “ေAး” ဟု ေရးေသာ ေဒၚတင္တင္ေAးႏွင့္ လက္ထပ္သည္မွာ ၁၉၅၅ - ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ (၄) ရက္ေန႔တြင္ ျဖစ္သည္။ မၾကာမီႏွစ္မ်ားက ဆရာတို႔၏ Aိမ္ကို ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္ေရာက္သြားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဒါက Aံ့ၾသဝမ္းနည္းဖြယ္ရာ Aတိတ္ကမာၻႀကီး ျဖစ္သြားခဲ့ေလၿပီ။ ယခုေတာ့ သူတို႔၏ ႏြယ္နီလမ္းAိုကေလးကို ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လည္ သတိရေနမိေသးသည္။ ယခုAခါတြင္ သူ၏ ခ်စ္လွစာြ ေသာ “ေAး” လည္း မရွိေတာ့။ သား (၅) ေယာက္၊ သမီး (၁) ေယာက္
တို႔သည္လည္း
မရွိေတာ့။
ယင္းတို႔ကို
ဆရာသည္
သူ၏
မ်က္စိေAာက္မွာပင္
စြန္႔လႊတ္သၿဂႋဳဟ္သာြ းခဲ့ရေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သူသည္ သံေယာဇU္ႀကီးလွေသာ ႏြယ္နီလမ္းAိုကေလးကို စြန္႔ခြာခဲ့သည္။
စာေရးဆရာႀကီးသည္
ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။
ဂီလာန
လူAိုႀကီးလံုးလံုးျဖစ္ကာ
ႏြယ္နီလမ္းAိုကေလးဆီမွာ
ရွိေနၾကသည့္
ႏြယ္နီလမ္းAိုကေလးမွ
ပထမAိမ္၊
ဒုတိယAိမ္၊
ဗာဒံရြက္စိမ္းစိမ္းျမျမႏွင့္ ဗာဒံရက ြ ္ နီနီက်င္က်င္၊ ဝါဝါေရာ္ေရာ္မ်ား။ မကြယ္လန ြ ္မီမွာပင္
သူသံေယာဇU္ႀကီးခဲ့ရေသာ
ႏြယ္နီလမ္းAိုကေလးႏွင့္
သူ႔Aၾကားတြင္
ကိႏၷရာေခ်ာင္းျခားခဲ့ေလသည္။
-၆သည္ႏယ ြ ္နီလမ္းAိုေလးထဲက ပထမAိမ္ကို ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္သည္။ ဒုတိယAိမ္ကို ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္သည္။
ၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းသည္။
ဆြတ္ပ်ံ႕ဖြယ္ေကာင္းသည္။
ဒုတိယAိမ္ကေလးတြင္
ေငးေနတတ္သည္။ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္က ထုတ္ေဝခဲ့ေသာ ‘မိုးထဲေလထဲ’ ကို ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပသည္။ သူ၏ ပထမဆံုး
ထုတ္ေဝခဲ့ေသာ
ဝတၳဳ။
ႏွစ္ကာလမ်ား
ၾကာလွေပၿပီ။
သူတို႔၏Aိမ္ေထာင္သက္က့သ ဲ ို႔ပင္
ၾကာေညာင္းခဲ့ေခ်ၿပီ။ ‘မိုးထဲေလထဲ’ က Aမွီး။ ‘မိုးထဲေလထဲ’ ဆိုေသာ Aမည္ေပးပံုကို ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳက္သည္။ ‘မိုးထဲေလထဲ’ ကို ယခု ျပန္သတိရေတာ့ ဆရာနတ္ႏြယ္ ဝတၳဳAမည္ေပးပံုေတြက စိတ္ဝင္စားစရာ။ Aို… တကယ္ပါပဲလားဟု ေတြးမိရျပန္ေလေတာ့သည္။ ၾကည့္။ ‘မီးခိုးမဆံုး မိုးမဆံုး’
http://www.mmcybermedia.com
Aိမ္ေရွ႕မွာထုိင္ရင္း Aိမ္ေရွ႕က ဗာဒံပင္ကေလးဆီေမာ့ၾကည့္ၿပီး ေႂကြက်ေသာ ဗာဒံရြက္ကေလးေတြကို
8
‘တမင္သက္သက္’ ‘တစ္ေန႔မဟုတ္ တစ္ေန႔’ ‘Aေကြ႔တစ္ေထာင္’ ‘ရန္သူတစ္ရာ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္’ ‘Aုန္းAုန္းကၽြတ္ကၽြတ္’ ‘တိတ္တဆိတ္’ ‘ေျမေAာက္သဇင္’ ဆရာနတ္၏ ဝတၳဳေတြက Aမ်ားႀကီးျဖစ္သည္။ ပင္ကိုေရးေတြ၊ Aမွီးေတြ၊ ဘာသာျပန္ေတြ။ စိတ္ဝင္စားတာ တစ္ခုရွိသည္။ ဒါကလည္း လူငယ္တစ္ေယာက္ Aျဖစ္ကိုပင္။ သူ၏ လူငယ္ စာေရးဆရာဘဝUီးကိုပင္။ ဆရာနတ္က ‘Aျပာ’ ကို သူ ၂၃ ႏွစ္Aရြယ္မွာ ထုတ္ေဝတာ ျဖစ္သည္။ စေရးသည့္ Aခ်ိန္ကေတာ့ သူ႔Aသက္ ၂၀ ေက်ာ္စေလာက္မွာပဲ ျဖစ္ႏုိင္ဖြယ္ ရွိပါသည္။ ေခတ္ကို နားစြင့္ေသာ၊
ထင္ဟပ္လိုေသာ၊
ျပန္လည္႐ိုက္ခတ္လိုေသာ
ယံုၾကည္ခ်က္၊
Uီးတည္ခ်က္ရွိသည့္
ေက်ာင္းသားဘဝႏွင့္ Aယ္ဒီတာ စာေရးဆရာဘဝ ကူးခ်ည္သန္းခ်ည္ ျဖစ္ေနသည့္ လူငယ္တစ္ေယာက္၏ ေတာက္ပေသာ စာေပလက္ရာ ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာနတ္က သူသည္ ‘Aျပာ’ ကို မႏၱေလးမွာ ေရးခဲ့သည္။ သံုးခ်ိဳးႏွစ္ခ်ိဳးေရးၿပီး က်န္တာကို ရန္ကုန္မွာ ေရးသည္ဟု ဆိုသည္။ Aိမ္ေထာင္က်ၿပီး (၃) လေလာက္မွာ ‘Aျပာ’ ကို ထုတ္ေဝတာ ျဖစ္သည္။ ‘Aျပာ’ ကေတာ့ ဆရာနတ္၏ ပထမဆံုး ပင္ကိုေရးလံုးခ်င္းလည္း ျဖစ္ေလသည္။ ၁၉၅၉ - ခုႏွစ္။ ဆရာနတ္က သူ႔ကို ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေAာင္၏ ဟန္ေတြ လႊမ္းခဲ့ဖူးသည္ဟု ေရးဖူးပါသည္။ Aျပာကို ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳက္သည္။ “AလွAပဆိုတာ Aျပာပါပဲလား” ဆိုေသာ ဝတၳဳAဖြင့္ကို စြဲလမ္းမိသည္။ ယခုတုိင္ပဲ ဒါက စိတ္ထမ ဲ ွာ လွေနဆဲ စြဲက်န္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ‘Aျပာ’ ေရးခ်ိန္က Aသက္ ၂၀ ေက်ာ္ခါစ လူငယ္စာေရးဆရာသည္ စစ္ၿပီးေခတ္၏ Aင္မတန္ ေAာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားေသာ
ဝတၳဳေရးဆရာႀကီး
ဗန္းေမာ္တင္ေAာင္၏
ေရးဟန္ေတြကို
စြဲမက္ေနခ်ိန္
ျဖစ္မည္။ ‘Aျပာ’ မွာ ဗန္းေမာ္တင္ေAာင္၏ ဟန္ေတြ လႊမ္ေးနခဲ့သည္။ ဗန္းေမာ္တင္ေAာင္၏ ‘ဘုန္းေမာင္ တစ္ေယာက္တည္းရယ္’ Uီးခင္ေမာင္တင့္သည္လည္း
၏
ဟန္ေတြ။
သူမွ်သာမဟုတ္။
ဘုန္းေမာင္တစ္ေယာက္တည္းရယ္၏
တကၠသိုလ္ဘုန္းႏုိင္
ျဖစ္လာမည့္
လႈပ္ရွားမႈေတြကို
Aားက်ခံုမင္
ကေလာင္နာမည္ကို မွည့္ေခၚခဲ့သည္ပဲ မဟုတ္လား။ ‘Aျပာ’
ကေတာ့
‘ဘုန္းေမာင္
တစ္ေယာက္တည္းရယ္’
၏
စကားေျပဟန္ေတြကို
ဆြတ္ေမ်ာစီးပ်ံ႕ေစခဲ့သည္။ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္က
သူ၏
သက္တမ္းAစခရီးတြင္
ဟန္ေတြလည္း သူ႔ကို ႐ိုက္ခတ္ခ့သ ဲ ည္ဟု ေရးဖူးပါေသးသည္။
ဆရာဒဂုန္တာရာႏွင့္
ဆရာနႏၵတို႔၏
http://www.mmcybermedia.com
ေနခဲ့ေလသည္။ တကၠသိုလ္ဘုန္းႏုိင္သည္ ထို၀တၳဳထဲက ဇာတ္ေကာင္၏Aမည္ ‘ကိုဘုန္းႏုိင’္ ကိုယူ၊ သူ၏
9
ကၽြန္ေတာ္ ေတြးၾကည့္မိပါေသးသည္။ စစ္ၿပီးေခတ္ ႏွစ္ကာလမ်ားကေတာ့ သူတို႔Aားလံုးကို ႐ိုက္ခတ္သြားခဲ့ဟန္။ ထို႔ေနာက္ သူသည္ လူငယ္ဘဝမွာပဲ သူ၏ ကိုယ္ပိုင္ဟန္ ‘နတ္ႏြယ္’ ကို ထူေထာင္ခဲ့သည္။ သူ၏ ‘တစ္ေကြ႔ေတာ့ ေတြ႔ၾကUီးမည္’ သူ၏ ‘ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း’
*** Aားလံုးပင္ လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစ္သြားၾကသည္။ ဓာတ္ပံု၊ ပန္းခ်ီကား၊ ပန္းေခြ၊ ပန္းျခင္းမ်ားႏွင့္ ဆရာနတ္ႏြယ္။ လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ၾကသူမ်ားသည္
ဆရာနတ္ႏြယ္၏
႐ုပ္ကလာပ္ကို
ထမ္းထားၾကသူမ်ား၏
ေနာက္တြင္ လူတန္းႀကီး တန္းလိုက္ၾကေလသည္။ ေလာကဓံ၏ Aေကြ႔တစ္ခုမွာပဲ ျဖစ္ေလသည္။
http://www.mmcybermedia.com
ကိုခါး (ကြမ္းၿခံကုန္း)
1 0
တံတားေAာက္ကေရAလ်U္ နတ္ႏြယ္ ေလးကိုတင္
-၁၁၉၇၀ ခုႏွစ္မ်ားတစ္ဝိုက္က မိုးေဝစာေပမဂၢဇင္းထြက္စတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူငယ္လူရြယ္မ်ားAဖို႔ တစ္လတစ္Aုပ္ ဝယ္ယူဖတ္႐ႈရင္း မဂၢဇင္းမ်က္ႏွာစာ ကဗ်ာမ်ားသည္လည္း မွတ္မွတ္ရရ ကဗ်ာမ်ား ျဖစ္ေနပါသည္။ ေနာက္ စာေပေဆာင္းပါးမ်ားကိုလည္း သတိထားၿပီး ဖတ္႐ႈေနခဲ့ရသည္။ (Uပမာ) မလိခ၏ ျမန္မာဝတၳဳAၫႊန္းမ်ား၊ စာAုပ္ေဝဖန္ေရးမ်ား [ေAာင္လိႈင္ထြန္း၏ ႏုိင္ဝင္းေဆြဆီ ပို႔ေပးပါ၊ (မသိန္းရွင္ဆီ ပို႔ေပးပါ ဝတၳဳလံုးခ်င္းAေပၚ ေဝဖန္ခ်က္)] ရွိေသးသည္။ ဝတၳဳတိုမ်ားတြင္ မာန္ျမင့္၏ဝတၳဳတိုမ်ား စသျဖင့္ ဆိုပါေတာ့။ မိုးေဝ စာေပမဂၢဇင္းသည္ ယခင္ စံုေထာက္မဂၢဇင္းAား ကြယ္လြန္သူ စာေရးဆရာ မိုးေဝကို Aမွတ္တရ
ဂုဏ္ျပဳေသာAားျဖင့္
‘မိုးေဝ’
Aမည္နာမေျပာင္းကာ
ထုတ္ေဝလာျခင္း
ျဖစ္သည္။
Aယ္ဒီတာခ်ဳပ္မွာ ‘နတ္ႏယ ြ ္’ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ဆရာနတ္ႏြယ္၏ ဝတၳဳလံုးခ်င္းမ်ားကို ဝယ္ယူဖတ္႐ႈသိမ္းဆည္းထားသူမ်ား
ျဖစ္သည္။
Aျပာႏွင့္Aဝါ၊
တစ္ေကြ႔ေတာ့ေတြ႔ၾကUီးမည္၊
ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း Aစရွိေသာ သမိုင္းေနာက္ခံ ျမန္မာဝတၳဳစာေပမ်ား ျဖစ္သည္။ Aျခားဘာသာျပန္လက္ရာမ်ားAေနျဖင့္
ေျပာရလွ်င္
Aီတလီသ႐ုပ္မွန္
စာေရးဆရာႀကီး
‘Aဲလ္ဘတ္တိုမိုေရးဗီးယား’ (Alberto Moravia) ၏ ‘ေရာမကမိန္းမပ်က္’ (The Woman Of Rome) ျဖစ္သည္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔
စာေရးဆရာ၏
လူငယ္လူရြယ္မ်ားၾကား၀ယ္
လံုးခ်င္းဝတၳဳမ်ားျဖင့္
စာဖတ္ေနသူမ်ားရွိရာ
ရင္းႏွီးေနၿပီးသား
ျဖစ္တာေၾကာင့္
‘နတ္ႏြယ္’ ယခုလို
ဆိုေသာ မိုးေဝစာေပ
မဂၢဇင္းA ယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ျဖစ္လာေသာA ခါ ထို မဂၢဇင္းကို ဝယ္ယူဖတ္႐ႈေနရပါေတာ့သည္။ စာေပမဂၢဇင္းဟူ၍ A ျဖာျဖာမ်ားျဖင့္
ပိုမိုထူးျခားလာသည္လည္း ပါပါသည္။
A ခ်ိန္ကာလA ားျဖင့္ A ဆံုးA ျဖတ္ ေပးခဲ့သည္မို႔ A လြန္A ၾကဴး A ထူးေျပာစရာမလိုပါ။ ၂၀ ရာစု ျမန္မာစာနယ္ဇင္းမ်ားသမိုင္းတြင္ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။
-၂၁၉၇၉ - ၈၀ ခုႏွစ္မ်ားတစ္ဝိုက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ မိုးေဝမဂၢဇင္းရွိရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေA ာင္ဆန္း လမ္းမေပၚမွ ၄၅ လမ္းထိပ္၌ A ယ္ဒီတာလူငယ္မ်ားႏွင့္ သြားေတြ႔ပါသည္။ ထို A ယ္ဒီတာလူငယ္မ်ားထဲမွ ကိုသန္းA ုန္းႏွင့္ ေတြ႔ဆံုရျခင္း ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ဘဝတူ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား ဆံုဆည္းရာ ဘဝတကၠသိုလ္သို႔
မိုးေဝစာေပမဂၢဇင္းဖတ္႐ႈရန္
လစU္
ေမတၱာလက္ေဆာင္
ေပးေနေသာေၾကာင့္
http://www.mmcybermedia.com
A မည္နာမတစ္လံုး ပိုလာၿပီး စာေပေရးရာ
1 1
တစ္ေၾကာင္း၊
ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္Aတူ
ျပန္လာေသာ
ဘဝတကၠသိုလ္ေက်ာင္းထြက္
ပန္းခ်ီဆရာ
ေက်ာ္မင္းေမာင္Aား မိုးေဝမဂၢဇင္းတြင္ သ႐ုပ္ေဖာ္ပန္းခ်ီဆြဲရန္ မိတ္ဆက္ေပးရေသာေၾကာင့္တစ္ေၾကာင္း ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။ မိုးေဝ စာေပမဂၢဇင္းသည္ လူငယ္Aယ္ဒီတာမ်ားျဖစ္ေသာ ေAာင္ေမာ္၊ ညိဳသစ္၊ သန္းAုန္းတို႔ႏွင့္ ဒုတိယေျမာက္
ရွင္သန္ထေျမာက္ေနေသာ
မဂၢဇင္းAယ္ဒီတာAျဖစ္မွ
Aခ်ိန္ကာလတစ္ရပ္ပင္
ေခတၱAနားယူၿပီး
ျဖစ္သည္။
လံုးခ်င္းဝတၳဳမ်ား
ဆရာနတ္ႏြယ္သည္
(ဘာသာျပန္မ်ား
AပါAဝင္)
ေရးသားေနသည္။ ‘မိုးေဇာ္ဟိန္း’ ကေလာင္Aမည္ျဖင့္ ဘာသာျပန္ရာတြင္ ‘Aေရာင္းရဆံုးစာAုပ္မ်ား’ (Best Seller)
ျဖစ္ၿပီး နတ္ႏယ ြ ္ကေလာင္Aမည္ရင္းျဖင့္
‘စိန္ေခၚပြဲ’ (႐ုရွစာေရးဆရာ
‘ခ်စ္ေကာ့ဗ္’
Chevkkov ၏ The Duel ဝတၳဳလတ္) ‘ဒက္ဇယ္လာ’ (Aေမရိကန္စာေရးဆရာ ‘ဂ်က္လန္ဒန္’ Jack London ၏ Dezzeler ဝတၳဳလတ္) မ်ား ျဖစ္သည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မ်ားတစ္ဝိုက္ေရာက္ေတာ့ ၃၇ လမ္းရွိ ဘဝတကၠသိုလ္စာAုပ္တုိက္တြင္ ‘ႏြယ္နီ’ မဂၢဇင္း စတင္ထုတ္ေဝေသာAခ်ိန္ကမွ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ ဖတ္လာခဲ့ရေသာ စာေရးဆရာႏွင့္ မိုးေဝမဂၢဇင္းAယ္ဒီတာခ်ဳပ္
‘နတ္ႏယ ြ ္’
ဆိုေသာ
စာေပေၾကးမံုရွင္ကို
လူခ်င္းခပ္လွမ္းလွမ္းမွ
စတင္
ျမင္ဖူးခဲ့ပါသည္။ ထိုစU္က ဘဝတကၠသိုလ္စာAုပ္တုိက္ပိုင္ရွင္ ‘ကိုေနဝင္း’ သည္ ဘာသာျပန္စာAုပ္မ်ားျဖင့္ Aရွိန္Aဟုန္ရကာ စာAုပ္မ်ား
ဝါရင့္စာေရးဆရာႀကီးမ်ား
(Best
Seller)
မ်ားAျပင္
AပါAဝင္
Aျခားစာေရးဆရာမ်ား၏
ေခတ္သစ္ေခတ္ေဟာင္း၊
Aေရာင္းရဆံုး
ဂႏၲဝင္ဝတၳဳစာAုပ္မ်ားကိုပါ
ပံုမွန္ထုတ္ေဝေနပါသည္။ ေနာက္ ျမန္မာဘာသာျပန္ဆရာတစ္Uီးျဖစ္ေသာ ေမာင္ထြန္းသူ၏ ဘာသာျပန္ ဝတၳဳစာAုပ္မ်ားသည္ ဘဝတကၠသိုလ္စာAုပ္တုိက္ ရပ္ဝန္းမွ ရွင္သန္ႀကီးထြား ေAာင္ျမင္လာပါေသးသည္။ ႏြယ္နီမဂၢဇင္းတိုက္သို႔ Aယ္ဒီတာAဖြ႔ဲ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွပင္
ကၽြန္ေတာ္
ညေနသံုးနာရီေလာက္ သူငယ္ခ်င္းက
စာမူသြားပို႔စU္က
ဆရာနတ္ႏြယ္ကို
လက္ဖက္ရည္ေသာက္ခ်ိန္တြင္
“ဟိုမွာ
ဆရာနတ္ႏြယ္”
မျမင္ဖူးခဲ့ေသာ္လည္း
ဆရာနတ္ႏြယ္
ဆိုလာသျဖင့္
ပါလာသျဖင့္
Aုပ္စုလိုက္ထုိင္ေနေသာ
လမ္းေဘးလက္ဖက္ရည္ဆုိင္၏ စားပြဝ ဲ ိုင္းကို လွမ္းၾကည့္လုိက္ရပါသည္။ Aယ္ဒီတာAဖြဲ႔ ထျပန္ေတာ့ AေသAခ်ာၾကည့္ေနမိသည္။
ဆရာနတ္ႏြယ္သည္
မ်က္ႏွာေလးေထာင့္မက်တက်၊
ခပ္ျပားျပားရွိေသာ၊
ဆံပင္ကို ေနာက္
သပ္ရပ္ျပားခ်ပ္စြာ နားရြက္လည္း
ဖီးသင္ထားေသာ၊
ကားေသးသည့္
လူပံု
စည္းဝတ္ထားေသာ ဝတ္စားပံုကိုလည္း သတိထားမိသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ညေန မဂၢဇင္းတုိက္မွAျပန္တြင္ လြယ္Aိတ္လယ ြ ္လ်က္ စာေရးဆရာမ်ားၾကားဝယ္ ေတြ႔ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ဆရာနတ္ႏြယ္၏
ဘယ္ေလာက္Aထိ
႐ုပ္ပံုလႊာကို
တစ္ေန႔ေသာAခါတြင္
ဆရာနတ္ႏြယ္၏
စတင္ျမင္ေတြ႔စမွာပင္
ကၽြန္ေတာ္သည္
ဝတၳဳစာေပမ်ား
မွတ္မွတ္ရရကို
ေျမာက္Uကၠလာပရွိ
စြဲလမ္းခဲ့သည္မသိ။ သတိထားမိေနသည္။
ဆရာသစၥာနီဆီ
နံနက္
၁၀
နာရီေလာက္Aသြား၊ ေခမာသီဟီးႏိုးကားAစီး၊ ေျမာက္Uကၠလာပ ေဆး႐ံုထိပ္Aေရာက္ လြယ္Aိတ္တစ္လံုး လြယ္ရင္း Aက်ႌလက္တိုႏွင့္ ပုဆိုး ေသသပ္စြာ ဝတ္စားထားေသာ ဆရာနတ္ႏြယ္ကို ကားေစာင့္ေနစU္ လွမ္းေတြ႔ရသျဖင့္ ကားျပတင္းေပါက္မွ လည္ျပန္ လွည့္ၾကည့္မိပါေသးသည္။ ေၾသာ္… ႏြယ္နီမဂၢဇင္း Aယ္ဒီတာခ်ဳပ္Aား ႏြယ္နီလမ္းမေပၚတြင္ Aမွတ္မထင္ ျမင္လိုက္ရျခင္း ျဖစ္သည္။
http://www.mmcybermedia.com
ပိန္ပါးခ်ပ္ရပ္ေနေသာ ႐ုပ္ပံုလႊာကို ေတြ႔ျမင္လုိက္ရပါသည္။ ၿပီးေတာ့ Aက်ႌလက္တိုႏွင့္ ပုဆိုး သပ္ရပ္စာြ
1 2
-၃၁၉၉၆
ခုႏွစ္က
ဆာကူရာဟိုတယ္၏
ထင္သည္။
ညေနခင္းေလာက္တြင္
ကားဝင္းAတြင္း လက္ဖက္ရည္ဆုိင္
၃၃
(Aထက္လမ္း)
လမ္း
ရွိ
စားပြဲတစ္ဝိုင္း၌ ဆရာျမသန္းတင့္ႏွင့္Aတူ
ထုိင္ေနေသာ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ကို Aနီးကပ္ ေတြ႔လုိက္ရပါသည္။ ဆရာျမသန္းတင့္က ခင္မင္ရင္းႏွီးၿပီးသားမို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း လွမ္းေခၚပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ စာေပေဆာင္းပါးမ်ား တစ္ပုဒ္စ ႏွစ္ပုဒ္စ ေရးစျပဳေနသည္မို႔
ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း
လွမ္းေခၚရင္း
“ခင္ႏွင္းယုAေၾကာင္း
ေရးထားတာ
ဖတ္ရတယ္။
ဆက္ေရးစမ္းပါဗ်ာ” ဟု ေျပာပါသည္။ သို႔ႏွင့္ ထိုစားပြဲဝိုင္းတြင္ ထုိင္မိရက္သား။ ၿပီးေတာ့ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ထုိင္မိရက္သား။ ကၽြန္ေတာ့္Aဖို႔ ထိုညေနခင္းျမင္ကြင္းထဲမွ ဆရာနတ္ႏြယ္႐ုပ္ပံုလႊာကို စိတ္ထဲတြင္ ထပ္မံ ေကာက္ေၾကာင္းဆြဲေနမိေတာ့သည္။ ေနာက္
ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ႏွင့္
မေတြ႔ေတာ့ေသာ္လည္း
ႏြယ္နီမဂၢဇင္း
စာမ်က္ႏွာမ်ားမွတစ္ဆင့္
ေတြ႔ရပါသည္။ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္၏ ပင္ကိုယ္ေရးဝတၳဳလံုးခ်င္းမ်ားျဖစ္ေသာ ‘တံခြန္တိုင္ေမာင္ႏွမမ်ား’ ႏွင့္ ‘နႏၵဝန္သို႔Aျပန္’ စာAုပ္မ်ား ဖတ္ရၿပီးေနာက္ ဆက္လက္မဖတ္ရေသာ္လည္း ခရီးသြားစာေပလက္ရာမ်ား (သီတာခုႏွစ္တန္၊ ေတာင္စU္ခုႏွစ္ထပ္)၊ ေဆာင္းပါးေပါင္းခ်ဳပ္မ်ား (ေတာAေၾကာင္းေတာင္Aေၾကာင္း၊ မိမိႏွင့္
စာေရးဆရာမ်ား)
မင္းေက်ာ္တို႔ႏွင့္
ေတာ္လွန္စာေပ
ပူးတြဲေရးသားခဲ့သည့္
ေဆာင္းပါးစာAုပ္Aျဖစ္
ထင္ရွားေသာ
(ေတာ္လွန္စာေပAေတြးAျမင္)၊
ေမာင္ေနဝင္း၊
ေဝဖန္ေရးစာေပစာAုပ္
(မေန႔တစ္ေန႔က ရြာတဲ့မိုး)၊ ‘ေကာလႅိယ’ ကေလာင္Aမည္ျဖင့္ ေရးသားခဲ့ေသာ (ကမာၻ႔ႏုိင္ငံေရးAဘိဓာန္)၊ စာေပေရးရာစာAုပ္ (မင္းေက်ာ္ႏွင့္ ပူးတြဲေရးသားခဲ့သည့္ ‘မလိခ’ ၏ ျမန္မာဝတၳဳAၫႊန္း ေနာက္ဆံုးစာAုပ္) မ်ားကို Aဆက္မျပတ္ ဖတ္႐ႈေလ့လာေနရသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားေနရေသာ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း၏ တတိယပိုင္းစာAုပ္ေတာ့ ထြက္ေပၚလာျခင္း
မရွိေသးပါ။
ဖန္တီးေရးသားေနရေသာ
Aယ္ဒီတာခ်ဳပ္Aလုပ္ႏွင့္
Aလုပ္ႏွင့္တစ္ေၾကာင္း၊
တစ္ေၾကာင္း၊
Aျခားစာေပလက္ရာမ်ား
Aေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္
ေရးသားျပဳစုႏုိင္ျခင္း
မရွိေသးေၾကာင္း နားလည္ရပါသည္။
ေၾကာ္ျငာမ်ားကိုပင္
ပုဂံစာAုပ္တုိက္ႏွစ္လည္
ဂ႐ုတစိုက္
ဖတ္႐ႈခဲ့ရာ
Aထူးထုတ္
စာAုပ္မ်ားမထုတ္ခင္
“ဒုတိယကမာၻစစ္ႀကီးျဖစ္စ
စာAုပ္
နယ္ခ်ဲ႕Aဂၤလိပ္Aတြက္
ကသာေထာင္ႀကီးလည္းဖြင့္။ ထိုမွစ၍ Aမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတုိက္ပြဲမ်ားတြင္ ပါဝင္ခဲ့ေသာ သခင္မ်ား၊ ရဲေဘာ္မ်ား၊
တုိင္းရင္းသားမ်ား၏
သမိုင္းေနာက္ခံ”
ဆိုေသာ
စာလံုးမ်ားကို
သတိရေနပါသည္။
သို႔ေသာ္ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္သည္ ဘာသာျပန္စာAုပ္ႀကီးမ်ားကို တခုတ္တရ ေရးသားထုတ္ေဝလာပါသည္။ Unity စာAုပ္တိုက္မွ ထုတ္ေဝလာေသာ ႐ုရွားစာေရးဆရာႀကီး ‘ၿဖိဳဒို ေဒၚစတိုယက္စကီး’ (Fyodor Dostoyesky) ၏ ‘ကာရာမာေဇာ့ ညီAစ္ကိုမ်ား’ (The Brother Kyaramazov) ဝတၳဳရွည္ႀကီးသည္ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ Aမ်ိဳးသားစာေပဆု (ဘာသာျပန္ဆု) ရရွိခဲ့ပါသည္။ ဆရာနတ္ႏြယ္၏ စာေရးသက္တမ္း (၅၁) ႏွစ္Aတြင္း
ပထမUီးဆံုး
ရရွိခ့ေ ဲ သာ
စာေပဆုပင္
ျဖစ္သည္။
ေနာက္
Aေမရိကန္စာေရးဆရာႀကီး
‘ဟာမင္ဗဲလ္လီ’ ၏ ‘မိုဗီဒစ္’၊ ‘ဖရန္႔ကာဖကာ’ ၏ ‘ရဲတုိက္ႀကီး’ စသျဖင့္ တစ္ခုတ္တရ ျပန္ဆိုခဲ့ပါသည္။ ပုဂံစာAုပ္တုိက္မွာလည္း တေလးတစား ထုတ္ေဝခဲ့သည္။
http://www.mmcybermedia.com
ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္
1 3
ကၽြန္ေတာ္သည္ စာAုပ္ေလာကတြင္ လစU္ေရးသားေနေသာ ‘မိမိႏွင့္ စာAုပ္မ်ား’ ေဆာင္းပါးမ်ား ဖတ္ရင္း၊ စာေရးဆရာနတ္ႏယ ြ ္ႏွင့္ သူ၏လံုးခ်င္းစာAုပ္ သမိုင္းေၾကာင္းကို ေျခရာေကာက္ေနရသည္။ သူ၏ ပထမUီးဆံုး ဝတၳဳတို (ေသမင္းတမန္ဝတၳဳတို) သည္ မဂၢဇင္းစာမ်က္ႏွာ တစ္မ်က္ႏွာပဲ ရွိပါသည္။ ၁၉၅၁ ခုႏွစ္ထုတ္ ကေလာင္စံုမဂၢဇင္းတြင္ စတင္ေဖာ္ျပခံရသည္။ ေနာက္ ပထမUီးဆံုး မဂၢဇင္းဝတၳဳရွည္ (၁၉၅၁ ခုႏွစ္ထုတ္ စံုေထာက္မဂၢဇင္းမွ ‘ေသြးAလူးလူး Eကရီ’)၊ ပထမUီးဆံုး လံုးခ်င္းဝတၳဳစာAုပ္ (မိုးထဲေလထဲ) စသျဖင့္။
သို႔ရာတြင္
ေရးသားခဲ့ေသာ
စာAုပ္ေလာကမဂၢဇင္းမွ
လံုးခ်င္းဝတၳဳ
‘မိမိႏွင့္
စာAုပ္မ်ား’
(ကမၻာေျမAႏွံ႔)သည္
ဘာေၾကာင့္
ေဆာင္းပါးတြင္
ပထမUီးဆံုး
ဒုတိယေျမာက္
လံုးခ်င္းဝတၳဳ
ျဖစ္သြားရပံုကို ဖတ္လုိက္ရပါေသးသည္။ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္သည္ စာေရးဆရာမ်ားAေၾကာင္း
စာေပေလာကAေတြ႔Aႀကံဳမ်ားကို ေရးသားခဲ့သလို
‘မိမိႏွင့္
‘မိမိႏွင့္
စာAုပ္မ်ား’
စာေရးဆရာမ်ား’
ဆိုၿပီး
ဆိုၿပီး
ကိုယ္ေရးသားခဲ့ေသာ
လံုးခ်င္းဝတၳဳမ်ားAေၾကာင္း ေရးသားျပဳစုေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
-၄ကၽြန္ေတာ္သည္
ရာျပည့္စာAုပ္တုိက္မွစ၍
ပုဂံစာAုပ္တုိက္သို႔
စာAုပ္စီစU္ထုတ္ေဝရန္
ေရာက္ရွိေနသူ ျဖစ္ပါသည္။ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္တြင္ ပုဂံစာAုပ္တုိက္၊ Aုပ္ (၃၀၀) ျပည့္ Aထိမ္းAမွတ္ပက ဲြ ို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊
ပန္းဆိုးတန္းလမ္းရွိ
‘နန္းယု’
စားေသာက္ခန္း၌
က်င္းပျပဳလုပ္ရာ
ဆရာနတ္ႏယ ြ ္
တက္ေရာက္လာၿပီး Aမွာစကားေျပာပါသည္။ ၁၉၆၄
ခုႏွစ္မ်ားတစ္ဝိုက္က
စာAုပ္တစ္Aုပ္ေပၚတြင္ ထင္ရွားလာစမွာပင္
တူ
စာAုပ္တုိက္
စာေရးဆရာမင္းေက်ာ္ႏွင့္Aတူ စာေရးဆရာ
တံစU္
ျမန္မာစာေပေလာကတြင္ တံဆိပ္ကေလးျဖင့္
တည္ေထာင္သူ
စာေရးဆရာနတ္ႏြယ္၊
ဆင္ျဖဴကၽြန္းေAာင္သိန္း၊
ကိုေခ်ာ
ပုဂံစာAုပ္တုိက္ဆိုၿပီး၊
စာAုပ္တုိက္တစ္တိုက္ (ေနာင္
ပုဂံကိုေခ်ာ)ႏွင့္
စာေရးဆရာေက်ာ္ေAာင္၊
စာေရးဆရာေမာင္ေနဝင္း
ထြက္ေပၚ သူ၏Aစ္ကို
စာေရးဆရာမိုးေဝ၊
တို႔သည္
ပုဂံစာAုပ္တိုက္
ဝိုင္းေတာ္သားမ်ား ျဖစ္ခ့ၾဲ ကပါသည္။ စာAုပ္ေပါင္း ၂၅၀ ေက်ာ္ ထုတ္ေဝၿပီး ေခတၱခဏ ရပ္ထားရသည္။
ႏွစ္Aတန္ၾကာ
ရပ္ထားရာမွ
၂၀၀၅
ခုႏွစ္တြင္
ပုဂံကိုေခ်ာ၏
သမီးျဖစ္သူ
မခိုင္ခိုင္Uီးႏွင့္
စာေရးဆရာ မင္းေက်ာ္၏ တစ္Uီးတည္းေသာသားတို႔ Aတူတကြလက္တြဲၿပီး ျပန္လည္ထူေထာင္ခဲ့ပါသည္။ ပုဂံစာAုပ္တုိက္သည္ မီးသင့္ငွက္ (ဖီးနစ္ငွက္)ပမာ ျပန္လည္ရွင္သန္ ထေျမာက္လာသည္။ ထိုAခါ ဆရာနတ္ႏြယ္၏
ကမၻာေက်ာ္
Aေမရိကန္စာေရးဆရာႀကီး
‘ဟာမင္ဗဲလ္လီ’
၏
‘မိုဗီဒစ္’
ဝတၳဳဘာသာျပန္စာAုပ္ျဖင့္ စတင္ထုတ္ေဝလာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ စာAုပ္ေပါင္း ၃၀၀ ျပည့္ ထုတ္ေဝလာ၍ ရာျပည့္Aမွတ္တရပြက ဲ ို ျပဳလုပ္သည္။ ထိုAခါတြင္ ဆရာမင္းေက်ာ္ သားက Aေဝးေရာက္ေနသည္။ စာေရးဆရာ
ခ်စ္Uီးညိဳ
ေရာက္လာသည္။
သူတို႔သည္
ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားျဖစ္ၿပီး
ဝိုင္းဝန္း
လုပ္ေဆာင္လာၾကရင္း ပုဂံစာAုပ္တုိက္၏ မွတ္တမ္းတင္စာAုပ္မ်ားပင္ ဆက္လက္ထုတ္ေဝလာခဲ့ပါသည္။ ထိုAခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္သည္ ပုဂံစာAုပ္တုိက္မွတစ္ဆင့္ မခိုင္ခိုင္Uီးေကာင္းမႈေၾကာင့္ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ႏွင့္
http://www.mmcybermedia.com
ပုဂံကိုေခ်ာ ကြယ္လန ြ ္ခ့သ ဲ ည္ မဟုတ္လား။
1 4
ေတြ႔ဆံုကာ ေလးစားခင္မင္စာြ စကားေတြ ေျပာျဖစ္ရပါသည္။ လူခ်င္းေတြ႔ေနသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းၾကာလြန္းစြ။ ေတြ႔မည့္ေတြ႔ေတာ့လည္း ဆရာနတ္ႏယ ြ ္၏Aိမ္Aထိ ေရာက္သြားခဲ့သည္။ မခုိင္ခိုင္Uီးကေတာ့ သူမဖခင္၏ လက္ထက္ကတည္းက
သိႏွင့္ေနသူမို႔
ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းလို
ျဖစ္ေနသည္။
ကၽြန္ေတာ့္Aား
မိတ္ဆက္ေပးပါသည္။ ေနာက္ ဆရာႏွင့္ ဆရာမင္းေက်ာ္တို႔၏ ‘မလိခ’ ကေလာင္ျဖင့္ ‘ျမန္မာဝတၳဳAၫႊန္း’ စာAုပ္ေပါင္းခ်ဳပ္ စုစည္းထုတ္ေဝရန္ စီစU္ၾကသည္။ “ကၽြန္ေတာ္ ေရးထားတာေတြ က်န္ေသးတယ္။ AာကာUီးမဂၢဇင္းမွာ ရွိေသးတယ္” ဆရာနတ္ႏယ ြ ္က တိုးညႇင္းစြာ စကားေျပာရင္း လိုAပ္သည္မ်ားကို မွာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေျပာပါသည္။ “ဟုတ္က့ဲ ဆရာ။ AာကာUီးမဂၢဇင္းက ေက်ာ္ျမသန္းတို႔ မေAးေလးတို႔ မဟုတ္လား။ ဖတ္ၿပီးပါၿပီ ဆရာ။ ခု ႏြယ္နီမဂၢဇင္းမွာ ဆရာ ဆက္ေရးတဲ့ ဝင္းဝင္းလတ္တို႔၊ ဂ်ဴးတို႔၊ ႏြမ္ဂ်ာသိုင္းတို႔လည္း ဖတ္ၿပီးၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ ရွာေပးၿပီး၊ ဆရာမ မခုိင္ကို ေပးလိုက္ပါ့မယ္” ေနာက္
ဆရာနတ္ႏယ ြ ္Aိမ္သို႔
ကၽြန္ေတာ္
ေရာက္ရျပန္ပါသည္။
ျမန္မာဝတၳဳတိုAၫႊန္း
ေပါင္းခ်ဳပ္Aျပင္ Aျခားဘာသာျပန္စာAုပ္မ်ား ျပန္ဆိုထုတ္ေဝရန္ ကိစၥမ်ားျဖင့္ ေရာက္သြားရပါသည္။ ဆရာသည္
ခႏၶာကိုယ္
ေသးသြယ္ပါးလ်ဟန္ရွိေနၿပီး
စကားတိုးတိုးႏွင့္
ေAးေAးေဆးေဆး
ေျပာသည္။ သူမ်ားက ျပန္ေျပာလွ်င္ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္ႏွင့္ စားပြဲေပၚလက္ကေလးတေခါက္ေခါက္ႏွင့္ နားေထာင္ေနသည္။
ၿပီးေတာ့
လက္ကေလး
တစ္ဖက္ျဖင့္
နားတစ္ဖက္နား
ကပ္ၿပီး
နားေထာင္တတ္ေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ္က လုိက္ၾကည့္ေနသည္။
ဆရာ့Aိမ္Aေရာက္ Aိမ္မွာပင္
Aိမ္Aေပၚထပ္မွ
ႏြယ္နီမဂၢဇင္းတိုက္ရွိေန၍
စာAုပ္စင္မ်ားကို
စားပြဲႏွင့္
စိတ္ဝင္တစား
ကုလားထိုင္ႏွင့္
ေတြ႔ေနရာ
ဤသို႔ေသာမဂၢဇင္း ဒါမွမဟုတ္ ဤသို႔ေသာ စာေရးဆရာႀကီးႏွင့္ ဤသို႔ေသာ စာAုပ္စင္မ်ားပါလားဆိုၿပီး စိတ္ထဲမွာ ေတြးရင္း ခုလို စာေရးဆရာႀကီးဆီ ေရာက္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ္သည္ ပုဂံစာAုပ္တုိက္မွ မခိုင္ခိုင္Uီးကိုပင္ ေက်းဇူးတင္ေနမိသည္။
စာAုပ္ေပါင္းမ်ားစြာ
စြယ္စံုက်မ္းမ်ား၊
သူ႔စင္န႔သ ဲ ူ
စြယ္စံုက်မ္း
ရွိေနပါသည္။
ႏွစ္ခ်ဳပ္မ်ားကAစ
ျမန္မာစာေရးဆရာမ်ား၏
ျမန္မာ-Aဂၤလိပ္
Aိမ္Aေတာ္မ်ားမ်ားကို
ေရာက္ဖူးခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ္သည္ ပထမ ဆရာျမသန္းတင့္၊ ဒုတိယ လူထုစိန္ဝင္း၊ တတိယ မင္းေက်ာ္တို႔ Aိမ္မ်ားျဖစ္ရာ
ယခု
ဆရာနတ္ႏယ ြ ္Aိမ္မွ
စာAုပ္စင္မ်ား၊
စာAုပ္စာတမ္းမ်ားကဲ့သို႔
Aနတကၠမ
မ်ားျပားလွေသာ စာAုပ္မ်ားႏွင့္ Aိမ္ေဆာက္ထားေသာ Aိမ္မ်ား ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
ေလးကိုတင္
http://www.mmcybermedia.com
စာAုပ္စင္မ်ားတြင္
1 5
ေတာ္လွန္စာေပ၊ မိုးေဝႏွင့္ ဆရာနတ္ႏြယ္ ထက္ျမက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ Aခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ဆရာနတ္ႏြယ္က Aခန္းတံခါးကို ပိတ္လုိက္ပါသည္။ Aခန္းထဲတြင္
ဆရာနတ္ႏယ ြ ္၊
ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္
ျပည္သူ႔ၾကယ္ဂ်ာနယ္
Aယ္ဒီတာတင္ေAာင္စိုးတို႔
၃
ေယာက္သာ ရွိေလသည္။ “တံခါးပိတ္ထားလုိက္တာက တျခားသူေတြ မဝင္ရေAာင္ပါ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပာလို႔ရတာေပါ့” ေတာင္ၫန ြ ္႔ ၁၀၇ လမ္း၊ နံ႔သာပံုႏွိပ္တိုက္တြင္ ျဖစ္သည္။ ထိုတိုက္တြင္ မိုးေဝမဂၢဇင္း႐ိုက္သလို၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ျပည္သူ႔ၾကယ္ဂ်ာနယ္လည္း ႐ိုက္သည္။ ႐ံုးခန္းမ်ားကိုလည္း နံ႔သာမွာပင္ ဖြင့္ထားၾကသည္။ မိုးေဝက
စားပြတ ဲ စ္လံုး၊
ျပည္သူ႔ၾကယ္က
စားပြဲတစ္လံုး
ျဖစ္သည္။
နံ႔သာေရာက္မွပင္
ကၽြန္ေတာ္
Aလြန္သေဘာက်ေသာ စာေရးဆရာ နတ္ႏြယ္ကို ကိုယ္တိုင္ျမင္ေတြ႔ သိကၽြမ္းရျခင္း ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ေထာင္ထတ ဲ ြင္ ႏွစ္A ေတာ္ၾကာ ေနခဲ့ရသည္။ A င္းစိန္A က်U္းေထာင္၊ ေနာက္ ကိုကိုးကၽြန္း A က်U္းေထာင္၊ ေနာက္ A င္းစိန္ေထာင္ျပန္ေရာက္ၿပီး ေထာင္မွလြတ္ခဲ့ပါသည္။ ထိုA ခ်ိန္က ပုဒ္မ ၅ ႏုိင္ငံေရးA က်U္းသားA ျဖစ္ ေထာင္ဝင္စာမရွိ၊ မိသားစုႏွင့္ေတြ႔ခြင့္မရွိ၊ ေထာင္ထဲ ၆ ႏွစ္ေက်ာ္ ေနထုိင္ခဲ့ရသည္။ ေထာင္မွလတ ြ ္ၿပီးေနာက္ တစ္ေန႔မနက္တြင္ ျပည္သူ႔ၾကယ္ဂ်ာနယ္ကို စုလုပ္ေနၾကေသာ ၀င္းေမာ္၊ တင္ေA ာင္စိုး၊ ေက်ာ္ရင္၊ တင္ေA ာင္ေလးႏွင့္ ေမာင္သြင္တို႔A ိမ္ကို တစ္စုတစ္ေဝးႀကီး ေရာက္လာကာ ေတာင္ၫန ြ ္႔သို႔
ကၽြန္ေတာ့္ကို
ေခၚလာၾကပါသည္။
န႔ံသာတိုက္ေရာက္သည္ႏွင့္
စားပြဲတစ္လံုးတြင္ ထုိင္ခိုင္းကာ “ကဲ A ခုA ခ်ိန္ကစၿပီး ျပည္သူ႔ၾကယ္ဂ်ာနယ္ရဲ႕ A ယ္ဒီတာA ဖြ႔ထ ဲ မ ဲ ွာ ခင္ဗ်ားကို
A ယ္ဒီတာ
တာဝန္ခံA ယ္ဒီတာ
တစ္ေယာက္A ျဖစ္
ဝင္းေမာ္က
ဆံုးျဖတ္ခဲ့ေၾကာင္းလည္း
ကၽြန္ေတာ့္ကို
ရွင္းျပပါသည္။
A ယ္ဒီတာA ားလံုးက ေျပာလိုက္ပါသည္။
ထိုA ခ်ိန္မွစ၍
သတ္မွတ္လိုက္ၿပီ” A ားလံုးက
ၾကားသာၾကားဖူးေသာ
ဟု
သေဘာတူ မျမင္ဖူးသည့္
စာေရးဆရာမ်ားကို A လုပ္သင္ A ယ္ဒီတာေပါက္စ၌ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရသည္။ ထိုစာေရးဆရာမ်ားတြင္ ဆရာနတ္ႏြယ္လည္း ပါဝင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သဲသမ ဲ မ ဲ ဲ စာဖတ္သည့္A ရြယ္တြင္ ဆရာနတ္ႏြယ္၏ မိုးထဲေလထဲ၊ A ျပာA ဝါတို႔ ပါဝင္ခဲ့သလို ယခုတိုင္စလ ဲြ မ္းေနၿပီး A ႀကိဳက္ဆံုးဝတၳဳA ျဖစ္ A မွတ္ရေနေသာ ဝတၳဳမွာ ‘တစ္ေကြ႔ေတာ့
http://www.mmcybermedia.com
သူတို႔ကားႏွင့္
1 6
ေတြၾ႔ ကUီးမည္’
ျဖစ္ပါသည္။
ေက်ာက္ဘီလူးႏွင့္
ပပဝင္းကို
ႏွစ္ၿခိဳက္သလို
႐ုပ္ရွင္ကိုလည္း
သေဘာက်ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ နတ္ႏယ ြ ္ႏွင့္ သူ႔ဇာတ္ေကာင္မ်ားကို သေဘာက်ခဲ့ေလသည္။ ေရာက္သည့္Aခါ
နံ႔သာတုိက္ ဆရာနတ္ႏြယ္ႏွင့္
သိခြင့္ရေသာAခါ
ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္၊ သူ႔ကို
စကားနည္း၊
ခ်စ္ခင္မိေလသည္။
ေAးေဆးေနတတ္ေသာ
ကၽြန္ေတာ္တို႔
ဂ်ာနယ္စားပြႏ ဲ ွင့္
မိုးေဝစားပြဲမွာ ၂ ေပခန္႔သာ ျခားသျဖင့္ ဆရာ့ကို ပိုၿပီး ရင္းႏွီးခဲ့ရသည္။ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ျဖစ္ေလသည္။ ထိုသို႔ နံ႔သာတိုက္ထိုင္ရင္း ေတာ္လွန္စာေပႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဆရာနတ္္ႏြယ္ႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ Aေခ်Aတင္ စကားေျပာခဲ့ၾကရသည္။ ထိုႏွစ္က ဆရာမင္းေက်ာ္ ‘မဟာ’ ဝတၳဳရွည္ႀကီး ထြက္ပါသည္။ စာAုပ္က ထူၿပီး Novel ဟု ေၾကညာထားသည္။ တံတားေဆာက္သည္ကို Aေျချပဳေရးထားေသာ စာAုပ္ျဖစ္သလို၊
ထိုစာAုပ္ကို
ေတာ္လွန္စာေပAျဖစ္
ဆရာနတ္တို႔
ဆရာမင္းေက်ာ္တို႔က
သတ္မွတ္ၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္က မိုးေဝမဂၢဇင္းသို႔ ‘မဟာ’ ေဝဖန္ေရးစာမူကို ေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ ၂ ရက္ခန္႔Aၾကာတြင္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ဆရာနတ္တုိ႔ နံ႔သာေနာက္ဘက္Aခန္းတြင္ စကားေျပာခဲ့ၾကသည္။ “ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေဝဖန္ေရးစာမူကို ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက်ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိုးေဝမွာ ေဖာ္ျပဖို႔ကေတာ့ ကိုမင္းေက်ာ္မ်က္ႏွာကို ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္ဖို႔ ခက္မယ္ထင္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ စာမူကို ျပန္ေပးခ်င္ပါတယ္္” “သံုးဖို႔
Aခက္Aခဲရွိတယ္ဆိုရင္
စာမူကို
ျပန္ေပးပါဆရာ၊
ဒါေပမယ့္
ဆရာတို႔ရဲ႕
ေတာ္လွန္စာေပကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘဝင္မက်ပါဘူး။ မဟာက ေတာ္လွန္စာေပလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ေတာ္လွန္စာေပဆိုတာက
နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး၊
Aမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးနဲ႔
ဒီမိုကေရစီကို
Uီးတည္ေရးသားတာမ်ိဳး ျဖစ္ရမွာေပါ့” “ေတာ္လွန္စာေပဆိုတာကို
စၿပီးေရးတာက
ကၽြန္ေတာ္တို႔ပါ၊
ေမာင္မင္းေက်ာ္ရယ္၊
ေမာင္ေနဝင္းရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ေပါ့၊ ေတာ္လွန္ကဗ်ာရွိရင္ ေတာ္လွန္စာေပလည္း ရွိရမယ္ဆိုၿပီး တစ္ေန႔ မိုးေဝကAျပန္ ဖေရဇာ (Aေနာ္ရထာ)လမ္းမွာ ေလွ်ာက္ရင္း Aဲဒီေတာ္လွန္စာေပ ဖန္တီးၾကရေAာင္ဆိုၿပီး သေဘာတူလုိက္ၾကတာပါ။
ဘာရယ္လို႔
မဟုတ္ပါဘူး။
ကိုထက္ျမက္ေျပာသလိုလည္း
မဟုတ္ပါဘူး။
ဒီေနာက္ ေတာ္လွန္စာေပ၊ ေတာ္လွန္စာေပAေတြးAျမင္ စာAုပ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရးခဲ့ပါတယ္။ ဒါပါပဲ” ေတာ္လွန္စာေပဆိုတဲ့
ေဝါဟာရကို
ျမန္မာစာေပေလာကမွာ
ဆရာတို႔
ပထမဆံုးစတာ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ကမာၻမွာေတာ့ Aေစာႀကီးကတည္းက ရွိေနတာပါ။ ဆိုဗီယက္ယူနီယံမွာ ေဂၚကီက Revolutionary Literature ျပည္သူ႔ေတာ္လွန္စာေပလို႔ စသံုးခဲ့တာပါ။ Aလုပ္သမားလူတန္းစားနဲ႔ ဆိုဗီယက္စနစ္၊ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္Aတြက္ ေရးတဲ့စာေပဟာ ေတာ္လွန္စာေပလို႔ ေျပာပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္မွာေတာ့ လူရႊန္းက AဲဒီAႏွစ္သာရAတုိင္း People Literature ျပည္သူ႔စာေပလို႔ သံုးဖူးပါတယ္။ ေရးဖြဲ႔တာဟာ
နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး ျပည္သူ႔စာေပပဲလို႔
ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစU္
ပေဒသရာဇ္ဆန္႔က်င္ေရး
ေျပာတာပါ။
ဒါေၾကာင့္
ေA ာင္ျမင္ေရးA တြက္
Aမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးAတြက္
မဟာက ေရးတဲ့
ေတာ္လွန္စာေပ
မဟုတ္ပါဘူး။
ဝတၳဳရွည္ႀကီးပါပဲ။
ဝတၳဳဂုဏ္
ေျမာက္မေျမာက္ကေတာ့ ထားပါဆရာ၊ ဒါဟာ ပံုသ႑ာန္ ျပႆနာပါ” “ဒါေတာ့
ကၽြန္ေတာ္မသိဘူးဗ်ာ၊
ေတာ္လွန္စာေပကေတာ့
ကၽြန္ေတာ္တို႔စတာ၊
A က်ိဳးျပဳေရး ရည္ရယ ြ ္ခ်က္န႔ဲ ေတာ္လွန္စာေပကို ေရးျပတာလို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္”
ျပည္သူကို
http://www.mmcybermedia.com
“ဒီလိုပါဆရာ၊
1 7
ထို႔ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူ႔ဂ်ာနယ္လည္း တုိက္ေျပာင္းခဲ့ၾကသည္။ ဆရာဒဂုန္တာရာ၏ မိတ္ဆက္ေပးမႈAရ ေက်ာက္ေျမာင္းရွိ Uီးစိုးႏုိင္၏ ေမတၱာမိုး ပံုႏွိပ္တိုက္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။ မိုးေဝက
နံ႔သာတြင္
က်န္ခ့သ ဲ ည္။
ေတြ႔ဆံုျခင္းAခန္းကို
ထိုAခ်ိန္တြင္
Aပတ္စU္ေရးသလို၊
ျပည္သူ႔ဂ်ာနယ္၌
ဆရာနတ္ႏြယ္က
ဆရာဒဂုန္တာရာကလည္း
Aိပ္မက္၌
ဗညားသီဟAမည္ျဖင့္
စာေပေဝဖန္ေရးမ်ား ေရးပါသည္။ ထိုသို႔ေရးၾကရင္း Aျပန္Aလွန္ ေဝဖန္ရာမွ ဆရာတာရာ မိုးေဝတြင္ မေရးေတာ့ပါ။ (ဆရာနတ္ႏယ ြ ္၏ ‘မေန႔တစ္ေန႔က ရြာတဲ့မိုး’ တြင္ ဖတ္ပါ) ထိုAခါ ကဗ်ာဆရာမ်ားက ဆရာတာရာႏွင့္Aတူ မိုးေဝတြင္ မေရးေရး လံႈ႔ေဆာ္မႈမ်ား ျဖစ္လာသည္။ တစ္ေန႔ ကဗ်ာဆရာတစ္Uီးက မိုးေဝတြင္ ေရးေရး/ မေရးေရးကို ဘယ္လိုျမင္သလဲဟု ကၽြန္ေတာ့္ကိုေမးရာ ကၽြန္ေတာ္က “ ‘ေရးေရး’ ကို ေထာက္ခံပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ မေရးသလဲဆိုတာကို စU္းစားၾကဖို႔လိုတယ္။ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္က ဆန္႔က်င္သူေတြ
ဘာလဲ၊
ဘက္ကလား၊
ဘယ္ဘက္မွာရွိသလဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့
ျပည္သူဘက္ကလား၊
ဆရာဒဂုန္တာရာနဲ႔
ျပည္သူကို
ဆရာနတ္ႏြယ္တို႔ၾကား
ျပႆနာဟာ ဘက္ျပႆနာမဟုတ္ဘူး။ Aေျခခံႏုိင္ငံေရးAျမင္ ကြဲလြဲလို႔ မဟုတ္ဘူး။ ပုဂၢိဳလ္ေရးလို႔ပဲ ယူဆပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိုးေဝဟာ ျပည္သူကို Aက်ိဳးျပဳေရးAျမင္နဲ႔ ထုတ္ေဝတဲ့ မဂၢဇင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ ေရးၾကဖို႔လုိပါတယ္”
ဟု
ေျပာျဖစ္ခ့ပ ဲ ါသည္။
ထို႔ျပင္
ေနာက္ဆံုးထုတ္
ျပည္သူ႔ၾကယ္ဂ်ာနယ္တြင္
ကၽြန္ေတာ္က “Aဓိက Uီးတည္ခ်က္ကို ဆုပ္ကိုင္ၾက” ဟု ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ေရးျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာသည္Aထိ ဆရာနတ္ႏြယ္ႏွင့္ မေတြ႔ၾကေတာ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္က ‘ဘဝတကၠသိုလ္’ တြင္ ဘြဲ႔လြန္သင္တန္းမ်ား Aတက္မ်ားေနသျဖင့္ စာလည္းမေရးျဖစ္၊ ဆရာနတ္ႏွင့္လည္း မေတြ႔ျဖစ္ခဲ့ဘဲ ေနာင္ ဆရာနတ္ႏြယ္က ႏြယ္နီမဂၢဇင္း ထုတ္ေဝပါေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ဆရာနတ္ ျပန္ဆံုသည္မွာ ၃၄ လမ္းတြင္ ႏြယ္နီမဂၢဇင္း ႐ံုးခန္းဖြင့္ထားခ်ိန္က ျဖစ္သည္။ ဆရာနတ္ႏြယ္က Aယ္ဒီတာခ်ဳပ္၊ ဆရာတင္စိန္ (ပထဝီဝင္)က
တာဝန္ခံAယ္ဒီတာ
ျဖစ္သည္။
ထိုAခ်ိန္က
ႏြယ္နီတြင္
မေရးျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း
ႏြယ္နီဝိုင္းေတာ္သားမ်ားျဖစ္သည့္ တင္စိန္ (ပထဝီဝင္)၊ ေမာင္ျမင့္Uီး (ေညာင္ေလးပင္)၊ ထင္ေAာင္ေက်ာ္၊ ခ်စ္ဝင္းၫြန္႔တို႔ႏွင့္
ကၽြန္ေတာ္
တြျဲ ဖစ္ပါသည္။
သူတို႔စုထုတ္ေသာ
ေရႊမဂၢဇင္းတြင္
ကၽြန္ေတာ္
ပံုမွန္ေရးျဖစ္သလို ကိုေက်ာ္ႀကီး Aယ္ဒီတာလုပ္သည့္ ေရႊဝတ္မႈန္မဂၢဇင္းတြင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ လစU္ ေရးျဖစ္သည္။ ထိုAခ်ိန္က စာမူခမွာ ၃၀၀ က်ပ္သာ ရွိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆံုေနက်Aုပ္စုတြင္
တစ္ေန႔ ၃၄ လမ္းရွိ ႏြယ္နီတိုက္သို႔ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ျဖစ္သည့္Aခါ ကိုတင္စိန္ႏွင့္ ေတြ႔သည္။။ ေရွ႕ခန္းတြင္ ျဖစ္သည္။ “ကိုတင္စိန္ ကၽြန္ေတာ္ ႏြယ္နီမဂၢဇင္းတစ္Aုပ္ ဝယ္ခ်င္ပါတယ္။ ယခုလထုတ္ပါ။ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ ေဆာင္းပါးကို ဖတ္ခ်င္လို႔ပါ” ဟု
ကၽြန္ေတာ္က
ေျပာလိုက္ရာ
“မဝယ္ပါနဲ႔
ဆရာရယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ကိုတာထဲက
မဂၢဇင္းတစ္Aုပ္
လက္ေဆာင္ေပးပါ့မယ္” ဟု ကိုတင္စိန္က ေျပာၿပီး ေနာက္ခန္းထဲသို႔ ဝင္သြားပါသည္။ ကုလားထုိင္ေပၚ ထိုင္ရင္း
ကိုတင္စိန္ထက ြ ္Aလာကို ေစာင့္ေနခိုက္တြင္ ဆရာနတ္ႏြယ္ ထြက္လာသည္ကို ေတြ႔ရသည္။
သူ႔လက္ထဲတြင္
ႏြယ္နီမဂၢဇင္းတစ္Aုပ္
ကိုင္လာသည္။
ကိုင္လာသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၿပံဳးျပကာ ဆရာနတ္က-
သူ႔လက္ထဲတြင္
ႏြယ္နီမဂၢဇင္းတစ္Aုပ္
http://www.mmcybermedia.com
ကိုေက်ာ္ႀကီးႏွင့္ ကိုရျဲ မင့္ (ကိုရဲ - သရဖူ) တို႔လည္း လူရင္းမ်ားAျဖစ္ ပါဝင္ပါသည္။
1 8
“မဝယ္ပါနဲ႔ဗ်ာ၊ ကိုထက္ျမက္ကို လက္ေဆာင္ေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့မဂၢဇင္းမွာေတာ့ ေရးေပးရမယ္ေနာ္” ေျပာလိုက္ရာ ကၽြန္ေတာ္လည္း AိုးတိုးAတ ျဖစ္သြားကာ... “ဟုတ္က့ဆ ဲ ရာ၊ ဟုတ္က့၊ဲ ဟုတ္ကဲ့” ျပန္ေျဖလုိက္မိသည္။ ဆရာနတ္ႏြယ္က သူ႔စကားကို Aဆံုးမသတ္ေသးဘဲ ဆက္ေျပာပါသည္။ “Aဲဒီလို
ဘာေၾကာင့္
ေျပာရသလို႔ဆိုေတာ့
Aေၾကာင္းရွိလို႔ပါ။
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔
ကိုေဌးၿမိဳင္န႔ဲ
Aေခ်Aတင္ ေရးၾကတာာကို ခင္ဗ်ားသိပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ ျပည္သူ႔ဂ်ာနယ္မွာပဲ ေရးၾကတာမဟုတ္လား။ ဒီေနာက္ မိုးေဝမွာ သူ မေရးေတာ့ဘူးဗ်။ စာမူသြားေတာင္းလည္း မေပးဘူး။ သိပ္လည္း မလာေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ မဂၢဇင္းထြက္ရင္ေတာ့ မိုးေဝကို လာယူေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါနဲ႔ တစ္လေတာ့ ကိုေဌးၿမိဳင္တိုက္ကို စာAုပ္လာယူတ့A ဲ ခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္က မဂၢဇင္းကိုေပးရင္း ‘ကိုေဌးၿမိဳင္ မဂၢဇင္းကိုလာယူရင္ စာမူလည္း ေပးရမယ္ေနာ္’ လို႔ ရယ္ၿပီး ေနာက္ေျပာလုိက္မိတယ္။ သူက ကၽြန္ေတာ္ေနာက္တာကို ဘာမွမတုန္႔ျပန္ဘူး။ ဘာမွမေျပာဘဲ
ထြက္သာြ းပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့
ငါေနာက္တာ
လြန္သြားသလားလို႔
စိတ္မေကာင္းျဖစ္က်န္ခ့တ ဲ ယ္။ Aဲဒီကစၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ သူ မဂၢဇင္း လာမယူေတာ့ပါဘူး” ထိုAခါ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း... “ႏြယ္နီမွာ
ကၽြန္ေတာ္
ေရးခ်င္ပါတယ္ဆရာ၊
ဘာေရးရမလဲဆိုတာ
မေရြးခ်ယ္ႏုိင္တာရယ္၊
ဒီဘက္လည္း မေရာက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ေရးၿပီး လာပို႔ပါမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ကိုတင္စိန္ကို ေပးလိုက္ပါ့မယ္” ဟု ျပန္ေျပာလိုက္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ႏြယ္နီတြင္ ကၽြန္ေတာ္ ပင္တိုင္နီးပါး ေရးျဖစ္ပါသည္။ ေရးရမည့္Aေၾကာင္းမ်ားကိုလည္း ဆရာနတ္က Assignment ေပးေလ့ရွိပါသည္။ မဂၢဇင္းမ်ားကို ထုတ္ေဝခြင့္ေပးခ်ိန္က ႏြယ္နီ၊ ရနံ႔သစ္၊ မိုးဂ်ာနယ္တို႔မွာ
ႏုိင္ငံတကာ
သတင္းေဆာင္းပါးမ်ားကို
Uီးစားေပးေဖာ္ျပေသာ
မဂၢဇင္းမ်ားA ျဖစ္
စာဖတ္သူတို႔က A ာရံုစိုက္ခ့ၾဲ ကသည္။ သူ႔ပရိသတ္နဲ႔သူ A ားေပးခံၾကရသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ရနံ႔သစ္တြင္ A ေရးမ်ားၿပီး
မိုးဂ်ာနယ္တြင္
ဘာသာျပန္ဝတၳဳတိုမ်ားကို
ေရးသည္။
ယခု
ႏြယ္နီတြင္
ဆရာနတ္ေရးခိုင္းသည္ကို ေရးေပးပါသည္။ ႏြယ္နီသည္ A ျခားမဂၢဇင္းမ်ားနည္းတူ လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ ျဖစ္လာသည္။ ၃၄ လမ္း ေA ာက္ထပ္မွ A ေပၚထပ္ ေျပာင္းသြားသည္။ မိုးဂ်ာနယ္မွာ သခင္ေA ာင္ေဖ မရွိေတာ့သည့္ေနာက္ပိုင္း Uီးကိုကိုႀကီး မလုပ္ေတာ့သည့္A ခ်ိန္တြင္
ရပ္ဆုိင္းသြားပါသည္။
ရနံ႔သစ္မွာလည္း
လက္ေျပာင္းလက္လႊဲ A ယ္ဒီတာA ေျပာင္းA လဲ
ထုတ္ေဝၾကၿပီး မ်ားလာသည္။
ေနာက္
လံုးဝ
ကိုခ်စ္ဝင္းေမာင္
မကိုင္ႏုိင္ေတာ့သည့္ A ခ်ိန္မွစ၍ ယခင္ေလာက္ A ားမရွိေတာ့ဟု ထင္သည္။ ႏြယ္နီမွာမူ ဆရာနတ္ ကိုင္တြယ္ေနသျဖင့္
ႏြယ္နီ၏မူမ်ား
ယိုယြင္းလာခဲ့ပါသည္။
ေပ်ာက္မသြားခဲ့ပါ။
ဆရာေျပာင္းသြားေသာ
သို႔ေသာ္
ဆရာနတ္ႏယ ြ ္၏
ေျမာက္UကၠလာပေနA ိမ္သို႔
က်န္းမာေရးက ကၽြန္ေတာ္သာြ းၿပီး
ဆရာ့စာေပႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး ျဖတ္သန္းမႈA ေၾကာင္း A င္တာဗ်ဴးလုပ္၍ မွတ္တမ္းတင္ႏုိင္ခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေနာက္
ဆရာ့ဘဝကို
ခက္ခဲစြာ
႐ုန္းကန္ေနရေၾကာင္း
သိရသည္။
သမီး၊
သားမက္တို႔
ဆံုးပါးသြားခဲ့သလို သားတစ္ေယာက္လည္း ဆံုးပါးသြားသည္။ ဆရာသည္ ႏြယ္နီလမ္း A လယ္မွေန ထိပ္ပိုင္းသို႔
ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ခ့သ ဲ ည္။
ဆရာ့က်န္းမာေရးမွာ
မေကာင္းလွ။
သူ႔နားမ်ားမွာ
http://www.mmcybermedia.com
A ယ္ဒီတာ
1 9
မၾကားသေလာက္ပင္ ျဖစ္လာသည္။ ထိုAခ်ိန္တြင္ သူ၏ ၇၅ ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔က်င္းပဖို႔ သူ႔တပည့္မ်ားႏွင့္ စာေပေလာကမွ သူ႔မိတ္ေဆြမ်ားက စီစU္ၾကပါသည္။ ထိုA ထဲတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ပါသည္။ တစ္ေန႔
၄၅
(ကြမ္းၿခံကုန္း)
တို႔
လမ္းရွိ
ပိေတာက္ပြင့္သစ္
ဆရာနတ္ေမြးေန႔A ေၾကာင္း
႐ံုးခန္းတြင္ရွိစU္
ကၽြန္ေတာ္၊
စကားေျပာျဖစ္သည္။
ေမာင္စိမ္းနီ၊
ထိုလက
ကိုခါး
ပိေတာက္ပြင့္သစ္
မဂၢဇင္းA ဖံုးကို ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ပံုျဖင့္ ထုတ္ေ၀မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ကိုခါး (ကြမ္းၿခံကုန္း) က“ဆရာနတ္ေမြးေန႔မွာ
ဆရာဒဂုန္တာရာကို
ဖိတ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ဗ်။
A ဲဒီလို
လုပ္ႏုိင္ရင္
A လြန္ဝမ္းသာဖို႔ ေကာင္းမွာပဲ” ဟု A ႀကံျပဳ ေျပာပါသည္။ ေမာင္စိမ္းနီႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ထိုA ႀကံကို ဝမ္းပမ္းတသာလက္ခံၿပီး သူက ဆရာနတ္ကိုေျပာ၊
ကၽြန္ေတာ္က
ဆရာတာရာကို
ေျပာဖို႔
တာဝန္ယူလုိက္ၾကပါသည္။
ကိုစိမ္းနီက
ဆရာနတ္ႏွင့္ ေတြ႔ေသာA ခါ“ဆရာ ဆရာ့ေမြးေန႔မွာ ဘယ္သူေတြကို A ေတြ႔ခ်င္ဆံုးလဲ ဆရာ” ဟု ေမးရာတြင္ ဆရာနတ္က“ကၽြန္ေတာ္ A ခုA ေတြ႔ခ်င္ဆံုးကေတာ့ ကိုေဌးၿမိဳင္နဲ႔ ကိုဝင္းတင္ပဲဗ်ာ” ဟု
ေျဖလုိက္သည့္A ေၾကာင္း
ျမင္သာတြင္
ေဆာင္းခိုဖို႔
သေဘာထားကို
ဆရာ
ေဆြးေႏြးဖို႔လည္း
ကိုစိမ္းနီက
ျပန္ေျပာျပသည္။
ေရာက္ေနေသာ
ဆရာဒဂုန္တာရာထံ
ျငင္းလိမ့္မည္ဟုေတာ့
ကၽြန္ေတာ္
မယူဆပါ။
ျပင္ဆင္ထားပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း
ေတာင္Uကၠလာပ
သြားလည္ပါသည္။
သို႔ေသာ္
ဆရာက
ကၽြန္ေတာ္တို႔
ျငင္းဆန္လွ်င္လည္း
က်န္းမာေရးA ေၾကာင္း၊
ႏုိင္ငံတကာ
ျဖစ္ရပ္မ်ားA ေၾကာင္း ေျပာဆိုၿပီးသည့္ေနာက္“ဆရာ ေနာက္တစ္ပတ္မွာ ဆရာနတ္ႏြယ္ ေမြးေန႔လုပ္ျဖစ္လိမ့္မယ္ ဆရာ။ ဆရာနတ္က ဒီႏွစ္ က်န္းမာေရး A ာ႐ံုစုစည္းဖို႔
ဆိုးလာတယ္။
နားကလည္း
မၾကားသေလာက္ပဲ။
A ားသိပ္မရွိဘူး ထင္တယ္။
A ဲဒီ
စာလည္း
ဆရာနတ္ေမြးေန႔ကို
သိပ္မေရးႏုိင္ေတာ့ဘူး။
ဆရာ
တက္ေစခ်င္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြကလည္း ဆရာတက္ဖို႔ ဆႏၵရွိၾကပါတယ္” ဟု ေျပာလုိက္သည္ႏွင့္ ဆရာတာရာက ခ်က္ခ်င္း“ဟာ တက္ရမွာေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကိုနတ္ႏြယ္ကို သိပ္ေတြ႔ခ်င္ေနတာပါဗ်ာ။ မေတြ႔တာ A ေတာ္ၾကာသြားၿပီ။ ကိုျမသန္း (ဆရာျမသန္းတင့္) A သုဘတုန္းကေတာ့ စကားေျပာလိုက္ရေသးတယ္” (မွန္ပါသည္၊ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၈ ရက္ေန႔ ထိန္ပင္သုႆာန္၌ ဆရာျမသန္းတင့္ဈာပနတြင္ ေလထီးUီးA ုန္းေမာင္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆရာျမ၏ လြမ္းဆြတ္ဖြယ္ရာမ်ားကို စကားေျပာျဖစ္ခဲ့ပါသည္။) ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆႏၵကို
ဆရာႏွစ္ေယာက္စလံုးက
သေဘာတူၾကသျဖင့္
ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ
A တုိင္းထက္A လြန္ ဝမ္းသာသြားၾကပါသည္။ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္
ေမြးေန႔ကို
သူ႔A ိမ္မွာပင္
က်င္းပ၏။
A ိမ္မွာ
ႏြယ္နီလမ္းေထာင့္တြင္ရွိ၍
လမ္းက်ယ္သလို A ိမ္ေရွ႕ၿခံဝင္းေလးမွာလည္း က်ယ္သျဖင့္ ကုလားထုိင္ စားပြဲမ်ားခ်ၿပီး စာေပသမားမ်ားကို ေကာင္းေကာင္း Eည့္ခံႏုိင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ A ေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္ေနၾကၿပီ။ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ၊
ဆရာဆင္ျဖဴကၽြန္းေA ာင္သိန္း၊
ဆရာမ
ေဒၚခင္ေဆြUီးတို႔လည္း
ဆရာနတ္ႏွင့္
စကားေျပာေနၾကသည္။ ဆရာ့နားမ်ား သိပ္မၾကားေတာ့သျဖင့္ နားနားကပ္ၿပီး ေျပာရေလသည္။
http://www.mmcybermedia.com
ဆရာ့႐ုပ္A ေလာင္းေဘး၌ ဆရာေတာ္Uီးပညာ၊ ေလးေလး Uီးထြန္းေဝ၊ ဆရာနတ္ႏြယ္၊ ဆရာဒဂုန္တာရာ၊
2 0
မနက္ ၉ နာရီေလာက္တြင္ ဆရာတာရာ ေရာက္လာပါသည္။ ဆရာတာရာကို ေစာင့္ေနေသာ လမ္းထိပ္မွ ကဗ်ာဆရာတခ်ိဳ႕က ဆရာတာရာ လာၿပီဟု ေျပာသည္ႏွင့္ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္မွာ ဝမ္းသာAားရ ကုလားထုိင္မွ
ထလုိက္သည္။
ၿခံျပင္သို႔
လူငယ္မ်ားက
ကူၿပီး
ထြက္ေစ၍
ဆရာတာရာလက္ကို
ဆရာနတ္ႏြယ္လက္ေပၚသို႔ ကိုင္ေစလုိက္ပါသည္။ “ကိုေဌးၿမိဳင္ ေနေကာင္းလား” “လူကေတာ့
ေကာင္းလွတယ္
မဟုတ္ပါဘူး။
မ်က္စိကေတာ့
မျမင္ေတာ့ဘူးဗ်။
ခင္ဗ်ား
က်န္းမာေရးေကာ ဘယ္လိုလဲ” “သိပ္ေကာင္းလွတယ္
မဟုတ္ပါဘူး။
ဆိုးတာကေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္နားက
ေကာင္းေကာင္း
မၾကားရေတာ့ဘူး” ဆရာနတ္က
ဆရာတာရာကိုတြဲၿပီး
ကုလားထုိင္ရွိရာသို႔
ေခၚလာသည္။
လူငယ္စာေရးဆရာ၊
ကဗ်ာဆရာ၊ ဂ်ာနယ္မ်ားမွ သတင္းေထာက္မ်ား၊ Aယ္ဒီတာမ်ား၊ လူငယ္Aမ်ားAျပား တေပ်ာ္တပါးျဖင့္ ဆရာနတ္ႏြယ္၏ ၇၅ ႏွစ္ ေမြးေန႔ကို သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္း က်င္းပၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ ေမြးေန႔Aခမ္းAနား၏ Aခမ္းAနားမွဴးAျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ပါသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဆရာနတ္ႏြယ္တို႔
ညီညတ ြ ္ေရး၊
ေနာက္ထပ္
ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးAဖြ႔ဲခ်ဳပ္၊
ဒီမိုကေရစီေရးAတြက္
လက္တြဲျဖစ္ၾကပါသည္။
ျပည္တြင္းစစ္
ရပ္စဲေရးႏွင့္
လက္တြဲခဲ့ၾကဖူးေသာ
စာေရးဆရာAသင္းႀကီး
ဆရာတာရာႏွင့္ စာေရးဆရာသမဂၢ
ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးAဖြဲ႔တို႔တြင္
ဆရာႀကီး
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း၏ Uီးေဆာင္မႈေAာက္၌ ပါဝင္လက္တြဲခဲ့ၾကဖူးပါသည္။ ေမြးေန႔Aခမ္းAနားတြင္
ဆရာဒဂုန္တာရာက
သူ၏
ရန္သူမရွိ၊
မိတ္ေဆြသာရွိ၊
မုန္းသူမရွိ
ခ်စ္သူသာရွိ၊ ႏုိင္ငံေရးလုပ္သည္မွာ ရန္သူကို မိတ္ေဆြျဖစ္ေAာင္ စည္း႐ံုးျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေျပာၿပီးေနာက္ ဆရာနတ္ႏြယ္ကလည္း
ဆရာတာရာ၏
AယူAဆကို
သူ
လက္ခံပါေၾကာင္း
ေထာက္ခံ
ဆရာနတ္ႏယ ြ ္၏ ၇၅ ႏွစ္ ေမြးေန႔ၿပီးသည့္ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ မေတြ႔ျဖစ္ပါ။ ဆရာ့က်န္းမာေရး Aေတာ္ဆိုးလာေသာေၾကာင့္ ဆရာႏွင့္ရင္းႏွီးေသာ ဆရာ(Uီး)တင္ေမာင္္ျမင္ႏွင့္ ကိုမင္းၿငိမ္းခ်မ္း (ကိုမင္း) တို႔က ဆရာ့ကို ေဆးရံုတင္လိုက္ေၾကာင္း သိရသည္။ သို႔ေသာ္ ဆရာနတ္ထက္Aရင္ ဆရာ့ဇနီးက လက္တြဲျဖဳတ္သာြ းခဲ့ပါသည္။
ဆရာ့Aဖို႔
AႀကီးAက်ယ္
စိတ္ထိခိုက္သြားပါသည္။
တစ္ဘဝလံုး
လက္တြဲခဲ့သူAေဖာ္က Aရင္ခဲြသာြ းသျဖင့္ Aေဖာ္မဲ့သြားခဲ့ရပါသည္။ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္သည္
ေက်ာင္းသားဘဝ၊
စာေရးဆရဘဝမ်ားတစ္ေလွ်ာက္လံုး
ျပည္သူ႔ဘက္မွ
ရပ္တည္ကာ သူ လုပ္သင့္သမွ်ကို လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါသည္။ ျပည္သူAေပၚ သစၥာရွိၿပီး ကြယ္လြန္သည္Aထိ Aႏုပညာသည္ ျပည္သူAတြက္ျဖစ္သည္ဆိုေသာ ယံုၾကည္မႈကို Aခိုင္Aမာ ကိုင္စြဲသြားခဲ့ေလသည္။ ဆရာ၏ ေတာ္လွန္စာေပစာAုပ္၌-
http://www.mmcybermedia.com
ေျပာဆိုသြားခဲ့ေလသည္။
2 1
“Aခ်ိဳ႕ေသာ ႏုိင္ငံေရးခံယူခ်က္
စာေရးဆရာမ်ားက
မရွိေၾကာင္း
၎တို႔သည္
ျငင္းဆိုတတ္ၾကသည္။
ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား
ထို႔ျပင္
မဟုတ္ေၾကာင္း၊
ႏုိင္ငံေရးAသိရွိေသာ၊
ျပည္သူတို႔၏
လႈပ္ရွားမႈကို ေဖာ္ျပေနေသာ စာေပAဖြ႔A ဲ စည္းတြင္ တက္ႂကြစြာ လုပ္ေဆာင္ေနေသာ စာေရးဆရာမ်ားကို ႏုိင္ငံေရးကေလာင္မ်ားAျဖစ္ ႐ႈတ္ခ်ေလ့ရွိေပသည္။ Aခ်ိဳ႕ကလည္း ၎တို႔သည္ ပါတီႏုိင္ငံေရးကိုသာ ရြံရွာမုန္းတီးျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း Aမ်ိဳးသားႏုိင္ငံေရးကိုမူ စိတ္ပါဝင္စားေၾကာင္းျဖင့္ ေျပာဆိုတတ္ေပသည္။ ထိုသို႔
ေျပာဆိုသူမ်ားသည္
ျဖစ္ေပသည္။
Aႏုပညာသည္
Aႏုပညာကို
Aႏုပညာသက္သက္Aျဖစ္
ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးလက္နက္ျဖစ္ေၾကာင္း၊
သိျမင္သူမ်ားသာ
တုိက္ပြဲလက္နက္ျဖစ္ေၾကာင္း၊
စည္း႐ံုးေရးလက္နက္ ျဖစ္ေၾကာင္း မသိျမင္သူမ်ား ျဖစ္ေလသည္။ သို႔ေသာ္ စာေပAႏုပညာသက္သက္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္ကပင္ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ျခင္း၊ Aရင္းရွင္ လူ႔ေဘာင္ေဟာင္းဘက္မွ ရပ္တည္ကာ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိျခင္းပင္
ျဖစ္ေပသည္။
သူတို႔၏
လုပ္ငန္းသည္
စာေပAႏုပညာကို
Aဖိႏွိပ္ခံျပည္သူတို႔၏
တိုက္ပြဲလက္နက္ မျဖစ္ေစဘဲ Aရင္းရွင္လူ႔ေဘာင္ေဟာင္း၏ ခံတပ္ရွိေစျခင္းပင္တည္း” ဟု ေရးသားထားျခင္းျဖင့္ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္၏ ႏုိင္ငံေရးAျမင္၊ ႏုိင္ငံေရးသေဘာထားကို သိႏုိင္ေပသည္။ သူ၏ စာေပဘဝတစ္ခုလံုးတြင္ သူ ယံုၾကည္ေသာ ႏုိင္ငံေရးAျမင္Aတုိင္း ျပည္သူ႔စာေပမူကို Aၿမဲကိုင္စြဲခ့သ ဲ ည္။ ေတာ္လွန္စာေပ၏ Aႏွစ္မွာလည္း ျပည္သူ႔Aတြက္ Aႏုပညာ၊ ျပည္သူ႔Aက်ိဳးျပဳ စာေပပင္ ျဖစ္သည္။ ေတာ္လွန္ကဗ်ာဆိုေသာ ျဖစ္သည္။
ဆရာနတ္ႏယ ြ ္က
မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မိုေ၀ကဗ်ာ၊
ကဗ်ာေခတ္တစ္ေခတ္ကို
သူသည္
ထိုမွတ္တိုင္ကို ေတာ္လွန္ကဗ်ာ၏
မိုးေဝေခတ္ဆိုသည္မွာလည္း
မွတ္တုိင္စိုက္ခဲ့သည္မွာလည္း စိုက္ထူေပးခဲ့သည္။ founder
သူ႔ကို
မိုးေဝမဂၢဇင္းတြင္ ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊
တစ္Uီးျဖစ္သည္ကိုကား
ျမန္မာစာေပ၏
မျငင္းႏုိင္ေပ။
သမိုင္းေခတ္တစ္ေခတ္တြင္
မွတ္ေက်ာက္တင္ခ့ၿဲ ပီး ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ကို ကၽြန္ေတာ္ ထာဝစU္ သတိရေနပါလိမ့္မည္။
http://www.mmcybermedia.com
ထက္ျမက္
2 2
ဆရာနတ္ႏြယ္ သို႔… Aမွတ္တရ ထင္ေAာင္ေက်ာ္
-ကကၽြန္ေတာ္က လက္ထက ဲ စာရြက္ကေလးကို ဆရာနတ္လက္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ Aဲသည္Aလုပ္ေခၚစာထဲမွာပါသည့္
Aေၾကာင္းAရာကို
Aတိုခ်ဳပ္
ရွင္းျပသည္။
ဆရာက
မ်က္မွန္ကိုထုတ္ကာ စာကို ဖတ္ၾကည့္ေနသည္။ Aဲဒါ ၃၄ လမ္း ‘ႏြယ္နီ’ မဂၢဇင္းတုိက္ ဝရန္တာမွာ ျဖစ္သည္။ ဆရာနတ္ႏြယ္က ညေနပိုင္း Aလုပ္ၿပီးသြားခ်ိန္မ်ားတြင္
ထိုဝရန္တာေလးမွာပင္
ထြက္ရပ္ၿပီး
လမ္းသြားလမ္းလာမ်ားကို
ေငးေမွ်ာ္
ၾကည့္ေနတတ္သည္။ ၿပီးေတာ့ Aဖြသ ႔ဲ ားတစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား ထပ္ေရာက္လာေလUီးမလားေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္Aလုပ္ေခၚစာက Aေမရိကန္သံ႐ံုး ျပန္ၾကားေရးဌာနမွ ျဖစ္သည္။ Aဲသည္တုန္းက ဆရာသည္ မဂၢဇင္းကို ဝါမိုးေAာင္စာေပမွ ျပန္ယူၿပီး သူ႔ဘာသာ ျပန္ထုတ္မည္ဟု စိုင္းျပင္းေနခ်ိန္။ သို႔ေသာ္ ဆရာ့ထံ၌ ေငြရင္းနည္းနည္း လိုေနသည္။ ထိုကာလမွာပဲ ကၽြန္ေတာ့္မိဘကလည္း ကိုယ္ပိုင္Aလုပ္ကေလး တစ္ခုခု လုပ္ခ်င္လွ်င္ လုပ္ဖို႔ ေငြေၾကးနည္းနည္းထုတ္ေပးမည္ဟု ေျပာေနသည္။ ဆရာ့ကို နည္းနည္းပါးပါး ကူႏုိင္မလားမသိဟုေျပာေတာ့ သူက “ကူႏုိင္တယ္ဆိုရင္ေတာ့လည္း ေကာင္းတာေပါ့” ဟု ေျပာပါသည္။ စာကို ဖတ္ၿပီးသြားေသာAခါ ဆရာက မ်က္မွန္ကိုခၽြတ္ကာ လမ္းဘက္ဆီ ေငးရီေနျပန္သည္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ လွည့္ေျပာသည္။ ႀကိဳးစားေလွ်ာက္ၾကည့္ေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့
ခင္ဗ်ားရမယ္ပဲ
ထင္တယ္။
ကိုထင္ေAာင္ေက်ာ္ Aသက္ငယ္ငယ္ပဲ ရွိေသးတာ။ ဒီAလုပ္ကေန Aေတြ႔Aႀကံဳ Aမ်ားႀကီး ရႏုိင္တယ္” ဆရာနတ္က လူတိုင္းကို ‘ခင္ဗ်ား၊ ကၽြန္ေတာ္’ ႏွင့္ ေျပာသည္။ ရင္းလွ်င္ ‘ေမာင္ရင္၊ ကိုယ္’ ဟု သံုးသည္။ ‘မင္း၊ ငါ’ ဟူ၍ ဘယ္ေတာ့မွ် မေျပာ။ “ဆယ္ႏွစ္၊ ဆယ့္ငါးႏွစ္ေလာက္ လုပ္ၿပီးရင္ Aရင္းAႏွီးကေလးလည္း စုမိမယ္၊ Aဲဒီလိုဆိုရင္ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာကေလးေတြ လုပ္ႏုိင္တာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္ကိစၥကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာ ၾကည့္ရွင္းမယ္” ဒါပါပဲ။ ယင္းသည္ပင္ ဆရာနတ္ႏြယ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ဆက္ဆံေရး။ ကၽြန္ေတာ့္ေပၚမွာထားေသာ သူ႔သေဘာထား။
http://www.mmcybermedia.com
“ခင္ဗ်ား
2 3
ထိုAလုပ္ကို ကၽြန္ေတာ္ ေလွ်ာက္သည္။ ဝင္ေျဖသည္။ ထိုAလုပ္ကို ကၽြန္ေတာ္ရသည္။ ယေန႔ဆို လုပ္သက္က ကိုးႏွစ္ထဲ၀င္လာၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္လုပ္ေနဆဲ။ သို႔ေသာ္ ဆရာမွန္းခဲ့သေလာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ စုမိေဆာင္းမိ မရွိေသး။ သည္ကာလAတြင္းမွာ
ဆရာသည္
ေလာကဓံကို
ႀကံ့ႀကံ့ခံခဲ့သည္။
သူ႔မိသားစုဝင္ေတြ၊
သူခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္သူေတြ သူ႔မ်က္စိေAာက္မွာ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ ေႂကြကုန္သည္။ နာမက်န္း Aႀကိမ္ႀကိမ္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ယခုေတာ့ ဆရာဆံုးခဲ့ၿပီ။
-ခ၃၄ လမ္း ေျမညီထပ္ရံုးခန္းသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ စုရပ္ျဖစ္သည္။ ၁၉၉၅ မွာ ဆရာနတ္က
သူကုိယ္တုိင္
ပထမဆံုးA ုပ္၏
ျပန္ထုတ္မယ္ဆိုၿပီး
မ်က္ႏွာဖံုးေဆာင္းပါးကို
ေနရီရီကေန
ကၽြန္ေတာ့္ကို
ေျပာင္းလာျခင္း ေရးခုိင္းခဲ့သည္။
မဂၢဇင္းကို
ျဖစ္သည္။
‘ႏြယ္နီ’
Uီးေႏွာက္A ေၾကာင္း
သိပၸံေဆာင္းပါးရွည္ ျဖစ္သည္။ A ဲသည္ကို ေျပာင္းလာခါစက ကၽြန္ေတာ္သည္ A စိုးရ႐ံုးမွာ လုပ္ေနဆဲမို႔ ေန႔တုိင္း မေရာက္ျဖစ္။ ‘ႏြယ္နီ’ ၏ A မာခံတစ္Uီးျဖစ္သူ ဆည္ေျမာင္းA င္ဂ်င္နီယာ ဆရာခ်စ္ဝင္းၫြန္႔ကလည္း ႐ံုးတစ္ဖက္ႏွင့္။ သည္ေတာ့ ဆရာနတ္က လူေတြဆံုၾကဖို႔ စေနကို သတ္မွတ္ေပးသည္။ စေနမွာ ႐ံုးခန္းကေလးထဲ လူေတြစံုေနေလ့
ရွိသည္။
မ်ားေသာA ားျဖင့္
(ေညာင္ေလးပင္)၊ သရဖူကိုရျဲ မင့္၊ မဂၢဇင္း
လာတတ္သူေတြက
ခ်စ္ဝင္းၫြန္႔၊
ေမာင္ျမင့္Uီး
A မ်ားA ျပားကိုင္ခဲ့သူ ကိုေက်ာ္ႀကီး စသူတို႔ ျဖစ္သည္။
ဆရာနတ္၊ A ယ္ဒီတာ တင္စိန္ (ပထဝီဝင္)ႏွင့္ ဒီဇုိင္း ေမာင္ေက်ာ္စိုးတို႔က A ိမ္ခံ။ A ဲသည္မွာ ရွင္းေပးသည္။
A ဆုိင္းမင့္ကိစၥ
ၿပီးလွ်င္
ေျပာသည္။
ညေနေစာင္းၿပီမို႔
စာမူA ပ္သည္။
ေနာက္ဆံုရပ္တစ္ခုဆီ
စာA ုပ္ထြက္လွ်င္
စာမူခေတြ
ခ်ီတက္ၾကသည္။
ေနာက္ပိုင္း
ထိုဆံုရပ္မ်ားမွာ ဆရာေျမနီကုန္းဖိုးလံုးႏွင့္ (Uီး) ျမတ္ေဆြတို႔ လာၿပီး ပူးေပါင္းေလ့ရွိသည္။ ေနာက္ေလးႏွစ္ၾကာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ A စိုးရA လုပ္က ထြက္လိုက္ၿပီး A ခ်ိန္ျပည့္ ဂ်ာနယ္လစ္ ျဖစ္လာသည္။
ကၽြန္ေတာ္
စာေရးA ား
ေကာင္းလာသလို
ကၽြန္ေတာ့္လက္ကိုလည္း
စိတ္ခ်လာသည္ထင့္၊ ဆရာက ကၽြန္ေတာ့္ကို A ဆုိင္းမင့္ေတြ ခ်ေပးသည္။ A ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ‘A မ်ိဳးသား ပထဝီဝင္မဂၢဇင္း’ မွ ေဆာင္းပါးရွည္ႀကီးမ်ား ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္က ကေလာင္ခြဲမ်ားျဖင့္ ႏွစ္ပုဒ္၊ သံုးပုဒ္၊ တစ္ခါတေလမ်ားဆိုလွ်င္
ေလးပုဒ္A ထိ
ေရးရသည္။
မဂၢဇင္းတိုက္ကိုလည္း
တစ္ပတ္မွာ
ေလးငါးရက္ေလာက္ပင္ ေရာက္တတ္သည္။ A ဲသည္မွာ ဆရာနတ္ႏွင့္ ပိုၿပီး နီးစပ္ခြင့္ရခဲ့သလို ဆရာတင္စိန္၊ ဒီဇုိင္းေမာင္ေက်ာ္စိုးတို႔ႏွင့္လည္း ပိုၿပီး ကၽြမ္းဝင္ခ့သ ဲ ည္။ ေန႔ခင္းဘက္မ်ားတြင္ ပန္းခ်ီ ကိုဟန္ (ေနာင္္ ‘ႏြယ္နီ’ ကို ထုတ္ခဲ့သူ) ကလည္း ေန႔တုိင္းနီးပါး ေရာက္တတ္သည္။ သူကေတာ့ ‘ႏြယ္နီ’ ၏ လက္ဖက္ရည္ဝိုင္းေတာ္သား။
http://www.mmcybermedia.com
တစ္ေယာက္
2 4
ေန႔ခင္းဘက္မ်ားေရာက္လွ်င္
ကၽြန္ေတာ္က
ဘယ္ရယ္မဟုတ္၊ ဆရာတင္စိန္တို႔ကို
ကူသည္။
စာစီထားေသာ ေဆာင္းပါးမ်ားကို ယူဖတ္ေပးသည္။ မသိတာမ်ားရွိလွ်င္ ဆရာတင္စိန္ကို ေမးသည္။ ဆရာနတ္ကိုေတာ့ ေနာက္ပိုင္းက်မွ ေမးရဲလာသည္။ သူတို႔က ကၽြန္ေတာ့္ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာမ်ားထဲမွာ ထိပ္ဆံုးကပါသည္။ Aဲသည္မွာ Aယ္ဒီတာAလုပ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ ရင္းႏွီးလာသည္။
-ဂAယ္ဒီတာAလုပ္က ဆရာ့ဘဝပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ နတ္ႏြယ္သည္ စာေရးဆရာ၊ Aယ္ဒီတာ။ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က သူ႔Aယ္ဒီတာလုပ္သက္
သူ
ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီ
၁၉
ႏွစ္မွာ
ကၽြန္ေတာ္မသိ။
Aယ္ဒီတာျဖစ္ေနၿပီဟု ထိုသူ
Aသက္
၃၀
ႂကြားသည္။ ေက်ာ္မွာေတာ့
တျခားဝင္ေငြေကာင္းAလုပ္တစ္ခု လုပ္ေနၿပီ။ ဆရာက
Aသက္
၂၀
မွာ
Aယ္ဒီတာ
ျဖစ္လာသည္။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ
စာေတြလည္း
Aေျမာက္Aျမား ေရးေနသည္။ Aေျမာက္Aျမားဆိုတာမွ တကယ့္ကို Aေျမာက္Aျမားျဖစ္သည္။ သူ တစ္ခါကေရးခဲ့သလို ျဖစ္ေတာ့သည္။
“ေနရာမလပ္
စာဖတ္မည္၊
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဈးက
ေနရာမေရြး
စႀကႍေက်ာက္ျပားေပၚ
စာေရးမည္”
ဆိုေသာ
စာရြက္ခင္းထုိင္ၿပီး
မူAတိုင္း
ခံုတန္းရွည္ကို
စားပြဲလုပ္ေရးခဲ့သည္။ ဘုရားေပၚက ဇရပ္ထဲမွာ၊ တိရစာၦန္Uယ်ာU္ျမက္ခင္းျပင္မွာ ေရးခဲ့သည္။ မွတ္မွတ္ရရ
ဆရာဆံုးသည့္
ေမ
၁၁
ရက္က
သူ႔သား
ကိုေငြႏြယ္ေဇာ္တို႔
လင္မယားက
လက္ေဆာင္ေပးလိုက္ေသာ ဆရာ့စံုေထာက္ဝတၳဳေပါင္းခ်ဳပ္ စာAုပ္မွာပင္္ သူရန္ကုန္ေရာက္စ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္ထဲမွာ ေရးခဲ့သည့္ ဝတၳဳမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ ဆရာ စာေရးသည္။ Aယ္ဒီတာ လုပ္သည္။ မက်န္းမာေတာ့သည့္ ၂၀၀၆-၀၇ ေလာက္Aထိ။ ဆယ္စုႏွစ္ ငါးခုမကခဲ့။ ဆရာနတ္တို႔
Aယ္ဒီတာလုပ္သည္က
စာမူေတာင္း႐ံုသက္သက္
Aယ္ဒီတာမ်ိဳးမဟုတ္။
စာမူေကာင္းမ်ားကို ေရြးခ်ယ္ကာ စင္တင္ေပးႏုိင္ေသာ Aယ္ဒီတာမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ စာေရးသူတစ္ေယာက္ကို စာမူတစ္ခုကို ေကာက္ဖတ္ၾကည့္လုိက္ရံုမွ်ႏွင့္ ထို စာေရးသူ ျဖစ္ႏုိင္ မျဖစ္ႏုိင္ကို သိေသာ Aယ္ဒီတာမ်ိဳးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ မႀကိဳက္ေသးတဲ့။
‘ႏြယ္နီ’
သို႔
သို႔ေသာ္
ပထမUီးဆံုးေပးေသာ ေနာက္ထပ္စာမူ
စာမူကို
သူ
ေရးပို႔ႏုိင္ေၾကာင္း
ဖတ္သည္။
ေရြးေတာ့မေရြး။
ေျပာသည္။
ထိုမတိုင္မီက
မဂၢဇင္းတိုက္တခ်ိဳ႕သို႔ စာမူပို႔ခ့ဖ ဲ ူးသည္။ ယင္းတို႔ထဲမွ တိုက္တခ်ိဳ႕ဆိုလွ်င္ စာမူကို ဖတ္ၾကည့္ဟန္ပင္ မတူ။ ဆရာက ေလ့က်င့္ေပးသည္။
ဘယ္စာမူ၊ ကၽြန္ေတာ္
ဘယ္သူ႔ကို စာေရးစက
ခ်ေပးရမယ္ဆိုတာ
ေကာင္းေကာင္းသိသည္။
သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္Aေၾကာင္းမ်ားခ်ည္း
ေနာက္ၿပီး ေရးခဲ့သည္။
ဆရာက စာစံုေရးႏုိင္ေAာင္ ႀကိဳးစားဆိုၿပီး ဘာသာရပ္မ်ိဳးစံုကို Aဆိုင္းမင့္ ခ်ေပးခဲ့သည္။ ေနာင္ ကၽြန္ေတာ္ Aယ္ဒီတာျဖစ္လာသည့္Aခါ စာစံုေရးခဲ့သည့္Aက်ိဳးကို ေကာင္းစြာ သိရေတာ့သည္။
http://www.mmcybermedia.com
စာေရးဆရာေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာေAာင္ ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးႏုိင္စြမ္း ရွိသည္။ သူ ေျပာဖူးသလို
2 5
ဆရာသည္ ဘာသာျပန္ Aဆုိင္းမင့္ေတြ ခ်ေပးေသာAခါ မူရင္းႏွင့္ တိုက္ဖတ္သည္။ ၿဖီးထား၊ ရႊီးထားေသာ စာမူမ်ားျဖစ္လွ်င္ တန္းေပၚေတာ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ပင္ တခ်ိဳ႕ စာေရးေကာင္းၾကသည္။ ဆရာက မသံုး။ ထိုဆရာမ်ား ဘာသာျပန္မႏုိင္ဟု ျမင္ပံုရသည္။ ေနာက္တစ္ခုက လက္ေရးကို ၾကည့္ရံုမွ်ျဖင့္ ပံုႏွိပ္စာလံုး စာမ်က္ႏွာ ဘယ္ေလာက္ထြက္မည္ကို မွန္းႏုိင္သည္။
ကၽြန္ေတာ့္ဒုတိယစာမူ
ရီယိုညီလာခံAေၾကာင္း
စာဘယ္ႏွစ္မ်က္ႏွာေပးမည္ကို
တြက္ထားၿပီးသား။ “ဖူးစကက္မွာ ခင္ဗ်ားလက္ေရးနဲ႔ သံုးမ်က္ႏွာထက္မပိုေAာင္ ေရးခဲ့” တဲ့။ ဆရာ့မွာ ဒမ္မီစာAုပ္ ရွိသည္။ ႐ိုး႐ိုး ဗလာစာAုပ္ပါ။ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ဇယားကြက္မ်ားခ်ၿပီး ေဆာင္းပါးAမည္၊ စာေရးဆရာAမည္၊ စာမ်က္ႏွာ ဘယ္ေလာက္မွ ဘယ္ေလာက္Aထိ၊ Aဆုိင္းမင့္Aပ္ ရက္စြဲ၊
စာAုပ္Aပ္
စည္းစနစ္က်စြာ
ရက္စဲြ၊
ထားရွိသည္။
ကြန္ပ်ဴတာခ်ေပးရက္စြဲ၊ ဆရာ့ဒမ္မီသည္
ဒီဇုိင္းခ်ေပးရက္စြဲ
မဂၢဇင္း၏
စသည္ျဖင့္
Aသက္ဟုပင္
Aင္မတန္
ဆိုရေလာက္သည္။
မဂၢဇင္းစာမ်က္ႏွာ ခ်သည့္Aခါ ဒမ္မီAတုိင္းဝင္ေAာင္ ခ်သည္။ ဒီဇိုင္နာက မ်ားေသာAားျဖင့္ ဒမ္မီAတိုင္း Aံဝင္ေAာင္ ဒီဇုိင္းဆင္ေပးရသည္။ ေလးေရာင္ခြင္ေတြကိုေရာ ဘယ္လိုေပးမလဲ၊ ဒမ္မီထဲမွာ Aကုန္ Aကြက္ခ်ထားၿပီးသား။ ဆရာနတ္သည္ နားလည္သည္ဟု တတ္ႏုိင္လွ်င္
စာAေၾကာင္းကိုသာမက
ဆိုသည္။
တစ္ခါက
သူ႔မိသားစုAတြက္
ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္
စက္Aေၾကာင္းကိုလည္း
ေကာင္းေကာင္း
Aာလာပသလႅာပေျပာရင္း
ပံုႏွိပ္စက္တစ္လံုး
ေငြAရင္းAႏွီး
ေထာင္ေပးခ်င္ေၾကာင္း
ေျပာဖူးသည္။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စက္ကိစၥမွာ သူႏွင့္ တြဲမလုပ္ဖူး၍ သည္Aေၾကာင္းကိုေတာ့ မေျပာႏုိင္။ ဆရာနတ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္မေျပာႏုိင္ေသာ ေနာက္ကိစၥတစ္ခုက ကဗ်ာကိစၥျဖစ္သည္။ “ကဗ်ာစာမူေရြးတာမွာ
ဗိုလ္နတ္က
ပညာ
သိပ္ပါတယ္” ဟူ၍
ဆရာတင္စိန္က
သံုးေလးႀကိမ္မက
ဆရာကေတာ့ သည္ကိစၥေတြကို မ်ားမ်ားစားစား မေျပာခဲ့။
-ဃတကယ္ေတာ့ သိကၽြမ္းခင္မင္ခ်ိန္မွာ
ဆရာနတ္သည္
စကားမ်ားမ်ားေျပာသူ
ဆရာတစ္ေယာက္
စကားမ်ားမ်ား
မဟုတ္။
ကၽြန္ေတာ္
မေျပာေတာ့တာလည္း
ဆရာ့ကို
ျဖစ္ႏုိင္သည္။
မ်ားမ်ားေျပာေတာ့ မ်ားမ်ား Aမွားပါႏုိင္သည္။ စာေပနယ္ဆိုသည္ကလည္း Aကဲဆတ္သည္ မဟုတ္လား။ Aကၽြမ္းမဝင္သူမ်ားAတြက္မူ စားပြဲမွာ ငုတ္တုတ္ထုိင္ေနေသာ လူတစ္ေယာက္၊ ေဖာ္ေရြမႈမရွိသူ တစ္ေယာက္၊
ေသြးႀကီးသူ
တစ္ေယာက္ဟု
ျမင္မည္။
ျမင္စရာလည္း
ျဖစ္သည္။
ဆရာကိုယ္တုိင္
http://www.mmcybermedia.com
ေျပာဖူးသည္။ သည္Aေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး (Uီး)တင္စိန္ႏွင့္ ကိုေသြးသစ္တို႔က ေျပာႏုိင္ပါလိမ့္မည္။
2 6
ေရးဖူးတာရွိသည္။ ‘မိမိႏွင့္ ခ်စ္ဝင္ၫန ြ ္႔’ ထဲမွာ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ညေနတိုင္း ဆိုင္ထုိင္ၾကသည္။ လူေတြက စိတ္ဝင္စားၾကသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဘာေတြမ်ား ေျပာၾကသလဲ။ “ဘာမွ
မေျပာဘူး။
ဆရာကလည္း
သူ႔ဘာသာသူ
ထုိင္ေနၿပီး
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း
ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာ ထုိင္ေနတာပဲ။ ၿပီးေတာ့ ျပန္လာၾကတာပဲ” ခ်စ္ဝင္းၫြန္႔ေျဖတာ ရွင္းသည္။ တိက်သည္။ Aမွန္လည္း Aမွန္ျဖစ္သည္ဟူ၍ ဆရာနတ္ကိုယ္တိုင္ ေရးခဲ့သည္။
ရံဖန္ရံခါ
ကၽြန္ေတာ္လည္း
ဆရာနဲ႔
ႏွစ္ေယာက္တည္း
ထုိင္ဖူးသည္။
Aထက္မွာ
ကၽြန္ေတာ့္ကို
မႀကိဳက္ၾက။
ေရးခဲ့သလိုပင္။ ေမးတစ္ခန ြ ္း ေျဖတစ္ခန ြ ္းေလာက္သာ။ သည္ေနရာမွာ ထားေတာ့။
A လ်U္းသင့္၍
သူတို႔A ေၾကာင္းေတြကို
စိုးရိမ္တာမ်ားရွိေၾကာင္း
ေရးစရာတစ္ခုရွိသည္။ ဆရာနတ္က
ၾကားရသည္။
မဟုတ္။
တခ်ိဳ႕က
သိသျဖင့္
ကၽြန္ေတာ့္ကို
ေျပာေလမလားဟု
A လြန္A က်ဴးေတြမွတစ္ပါး
ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္
သိကၽြမ္းခင္မင္ခ့စ ဲ U္ ကလတစ္ေလွ်ာက္ ဘယ္သူကဘယ္ကဲ့သို႔၊ ဘယ္ဝါက ညာကဲ့သို႔ ဆိုၿပီး ေျပာတာ၊ ဆိုတာ မၾကားဖူးခဲ့။ သူမ်ားေျပာလွ်င္လည္း မႀကိဳက္။ ကၽြန္ေတာ္ ထင္သည္။ ဆရာသည္ ကေလာင္သြားေတာ့ ထက္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ႏႈတ္ေတာ့ မထက္။
သူ႔ကိုယ္သူ
A မႊန္းမတင္။
သူတစ္ပါးကို
ပုတ္ခတ္တာမ်ိဳးလည္း
မလုပ္။
A တုယူစရာ
A လြန္ေကာင္းပါသည္။ A တုယူမည္ဆိုလွ်င္ ယူစရာေတြ ရွိေသးသည္။ ဆရာသည္ A လုပ္ကို A လြန္A ေလးထားသည္။ A လုပ္မွာ
ပ်က္ကက ြ ္တာမ်ိဳး
ကၽြန္ေတာ္တို႔က
မရွိတတ္။
တိလည္းတိက်သည္။
ရက္တစ္ရက္ေျပာလိုက္လွ်င္
A ဲသည္ရက္ကို
ဘယ္ေတာ့ သူ
စာမူၿပီးမလဲေမး၍
မေမ့။
ထိုေန႔မွာ
သူ
စာမူေမွ်ာ္ေနတတ္သည္။ ဒါကိုသိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလည္း ၿပီးေA ာင္ ေရးၾကရသည္။ ဝိုင္းဖြ႔ၾဲ ကလွ်င္လည္း
စကားမ်ားဆူညံတာကို
မႀကိဳက္။
သူက
ေတြးရင္းသာ
ေနတတ္သူ။
စကားးေကာင္းေကာင္းေျပာလွ်င္ နားေထာင္သူ။ ေပေပက်ံက်ံ စားေသာက္ျခင္းကိုလည္း မႀကိဳက္ေခ်။ သံုးပက္ဆိုလွ်င္ ေတာ္ၿပီ။ သို႔ေသာ္ တခ်ိဳ႕သူမ်ားကို မွာလိုက ထပ္မွာခိုင္းသည္။ သူA ႔ တြက္ မမွာေတာ့။
-င‘ႏြယ္နီ’ ကို လက္ရွိထုတ္ေနေသာ A ယ္ဒီတာ မင္းၿငိမ္းခ်မ္း(ကိုမင္း) တို႔ႏွင့္ ဝိုင္းသိမ္းေတာ့ ညU့္A ေတာ္နက္ေနၿပီ။
ဆရာနတ္
ေျမာက္Uကၠလာေဆးရံု
တင္ထားရသည္တဲ့။
သည္ေနာက္ပိုင္းမွာ
ဆရာ့က်န္းမာေရးကို ကိုမင္းတို႔ တတ္ႏုိင္သေလာက္ စီစU္ကူညီေပးေနသည္။ ေဆး႐ံုကို
သတင္းေမး
သြားရမည္။
တကယ္တမ္းက်ေတာ့
စိတ္သြားတုိင္း
ကိုယ္မပါႏုိင္ခ့။ဲ
သြားျဖစ္ေတာ့ ေဆး႐ံုက ဆင္းသြားၿပီတဲ့။ A တူလုိက္လာသူ ကၽြန္ေတာ့္လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ကိုဝင္းထိန္က “ဒါဆို ေနေကာင္းသြားလို႔လား” ဟု ခုတင္နီးခ်င္း လူနာေစာင့္တစ္ေယာက္ကို ေမးလိုက္ေတာ့ “A င္း၊ သက္သာသြားလို႔ ေနမွာေပါ့” တဲ့။ မေရမရာ။
http://www.mmcybermedia.com
ၿပီးလွ်င္ ေငြရွင္းဖို႔ စားပြထ ဲ ိုးမ်ားကို A ခ်က္ျပလိုက္သည္။ သည္ေန႔A ဖို႔ ဝိင ု ္းသိမ္းၿပီ။
2 7
ေဖေဖာ္၀ါရီ
၁
ရက္
ေရာက္ခဲ့ေသးသည္။
ဆရာက
ႏြဲပစ္ခဲ့ၾကေသးသည္။
ယခု
ဆရာ့ေမြးေန႔တုန္းက ေနေကာင္းေနေသး၍
(Uီး)တင္စိန္၊
ကိုမင္းႏွင့္
ေမြးေန႔Aမွတ္တရ
ႏွစ္လေလာက္Aတြင္းမွာ
ကၽြန္ေတာ္တို႔
ဝိုင္းေသးကေလးကိုပင္
ဘယ္ေလာက္ေတာင္
ဆိုးရြားသြားႏုိင္မလဲ။
သိပ္မဆိုးႏိုင္ဟုပဲ ကၽြန္ေတာ္ တြက္သည္။ EၿပီAကုန္ပိုင္း
တနဂၤေႏြမနက္မွာ
ဒီဇိုင္း
ကိုစိုးဝင္းၿငိမ္းနဲ႔Aတူ
ေျမာက္ဒဂံုသို႔
သြားခဲ့သည္။
Aိမ္ေပၚတက္လိုက္ေတာ့ ရင္ထန ဲ င့္သာြ းသည္။ ခုတင္ေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းေနေသာ ဆရာက Aေတာ္ႀကီးကို ပိန္သြားသည္။
နဂိုပိန္ဆိုေတာ့
ေတြးၾကည့္ပါေလ။
ႏွာေခါင္းမွာ
ေAာက္စီဂ်င္ပိုက္ႏွင့္။
လက္မွာ
ေဆးသြင္းပိုက္ႏွင့္။ ေနာက္ ဆီးပိုက္ႏွင့္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုျမင္ေတာ့ ဆရာ့ေဘးမွာ
ကၽြန္ေတာ္
ခ်က္ခ်င္း
မွတ္မိသည္။
ငုတ္တုတ္ထုိင္ေနမိသည္။
“ဟား”
ဟု
Aသံျပဳသည္။
ကိုေငြေဇာ္ႏြယ္က
ျဖစ္စU္ေတြ
ေလသံမွ်သာ။ ရွင္းျပသည္။
ကၽြန္ေတာ့္မိခင္ ဆံုးသြားတာ ေျခာက္လပဲ ရွိေသးေတာ့ AေျခAေနကို ကၽြန္ေတာ္ ရိပ္စားမိပါသည္။ ရွင္သန္ေနရျခင္းကပင္လွ်င္ ေဝဒနာပါ။ မည္သို႔ဆိုေစ
တစ္ခုခုေတာ့
ကၽြန္ေတာ္
ေျပာရမည္။
သူ
ရင္းႏွီးၿပီးသား
ကၽြန္ေတာ့္လည္ေခ်ာင္းထဲက Aသံကို သူ ၾကားသင့္သည္။ “ဆရာ၊ ေနေကာင္းေAာင္ေန၊ ေနေကာင္းသြားရင္ ဟိုတစ္ခါလို ၿမိဳ႕ထဲ ထြက္ၾကမယ္ေလ… ေနာ” သူ
ေခါင္းညိတ္ရင္း
ထပ္ေျပာသည္။
ကၽြန္ေတာ္
Aားယူကာ
စကားတစ္ခြန္း
ႀကိဳးစားနားေထာင္ေသာ္လည္း
ေျပာသည္။ နားမလည္ခဲ့။
ေနာက္တစ္ခြန္း သို႔တေစ
ဒါကိုပဲ
ဆရာ့ကိုေတာ့
ေခါင္းညိတ္ျပခဲ့ပါသည္။ Aဲဒါ ဆရာ့ကို Aသက္ရွင္လ်က္ ေနာက္ဆံုးေတြ႔ခဲ့ရတာ ျဖစ္သည္။ ေမ ၁၁ ရက္၊ ကၽြန္ေတာ္ သင္တန္းတစ္ခုကို
ဝိုင္းကူေနၿပီး
႐ံုးကိုျပန္ေရာက္လာေတာ့
လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားက
ဆီးေျပာသည္။
ဘဝမွာ AရာAားလံုး လြဲခ်င္ လြႏ ဲ ုိင္သည္။ သို႔ေသာ္ သည္ခရီးကို သြားၾကရမည္ကေတာ့ မလြဲ။ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္သည္
စကားနည္းခ်င္
နည္းမည္။
စာေရးAားကေတာ့
လံုးဝ
မနည္းခဲ့။
သူ
ကြယ္လြန္ၿပီး မၾကာမတင္မွာပင္ ဝက္ဘ္ဆုိက္ေတြ၊ ဘေလာ့ဂ္ေတြမွာ သူ႔Aေၾကာင္း တက္လာသည္။ ႏုိင္ငံရပ္ျခားက စာေပဝါသနာရွင္ေတြလည္း သိသြားၾကသည္။ ဆရာေရးသြားခဲ့ေသာ စာAုပ္စာရင္းကို တတ္ႏုိင္သေလာက္ ျပဳစုေဖာ္ျပၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္ မွတ္မိသေလာက္ စာရင္းတစ္ခုတြင္ စာAုပ္ေပါင္း ၁၁၉
Aုပ္ဟူ၍
လွ်ိဳ႕ဝွက္သည္းဖို
ျမန္မာစာေပသမုိင္းတြင္ ရွားရွားပါးပါးပင္။
ဝတၳဳမ်ားႏွင့္ဆိုလွ်င္
၁၂၀
ေပါ့။
သူလိုလူမ်ိဳးကေတာ့
http://www.mmcybermedia.com
“ဆရာနတ္ ခုနကပဲ ဆံုးသြားၿပီလို႔ ဖုန္းသတင္းရတယ္” တဲ့။
2 8
ေနာက္တစ္ခ်က္
မွတ္သားစရာ
ရွိေသးသည္။
ယင္းမွာ
သူ
ဆုပ္ကိုင္ေသာ
‘မူ’
ေပၚမွာ
သူ႔ရပ္တည္ခ်က္ ျဖစ္သည္။ “မိမိဘဝမွာ Aမွားတစ္ခုရွိသည္။ ယင္းမွာ ‘Aမွန္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားျခင္း’ ပင္ ျဖစ္သည္။ ယခုထိလည္း ယင္းAမွားကို မျပင္ႏုိင္သူ” ဟူ၍ သူ ေရးခဲ့ဖူးသည္။ ဟုတ္ပါသည္။ ထိုAမွားကို သူ ျပင္မသြားပါ။
http://www.mmcybermedia.com
ထင္ေAာင္ေက်ာ္
2 9
မိမိတို႔ႏွင့္… စာေရးဆရာ နတ္ႏြယ္ ျမတ္ေဆြ စာေရးဆရာႀကီးနတ္ႏယ ြ ္၏ ေမြးေန႔သည္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁ ရက္ေန႔ျဖစ္၏။ ဆရာ၏ ေမြးေန႔ကို Aေၾကာင္းျပဳၿပီး
ႏြယ္နီဝိုင္းေတာ္သား
ႏြယ္နီမဂၢဇင္း
ပင္တိုင္ေရးစာေရးဆရာAခ်ိဳ႕သည္
ဆံုေတြ႔ေလ့
ရွိၾကသည္။ ဆရာသည္ သူ၏ ေမြးေန႔၌ နံနက္ေစာေစာ မိသားစုႏွင့္Aတူ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီးကို တက္ေရာက္ၾကည္ညိဳသည္။ စားေသက္ဆုိင္တစ္ခုမွာ နံနက္စာ စားသည္။ ညေနစာကိုေတာ့
Aိမ္မွာ
တစ္စံုတစ္ရာ
ခ်က္ျပဳတ္ၿပီး
လာသမွ်
Aေပါင္းAသင္းမ်ားကို
ေကၽြးေမြးသည္။ သည္Aထဲမွာ ယမကာလည္း ပါေလသည္။ မၾကာေသးေသာ ႏွစ္မ်ားAတြင္းက ဆရာ၏ Aေပါင္းAသင္း ေရာင္းရင္းမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ခ်စ္ဝင္းၫြန္႔၊ ေက်ာ္ေAာင္၊ ျမသန္းတင့္၊ ခင္ေမာင္Aုန္း၊ ေျမနီကုန္းဖိုးလံုး စေသာ စာေရးဆရာမ်ား ေလာကထဲမွ ထြက္ခြာသြားၾကသည္။ သူတို႔သည္ ႏြယ္နီမဂၢဇင္း၏ Aင္Aားမ်ား ျဖစ္၏။ ႏြယ္နီမဂၢဇင္းသည္ Aားမေပးေသး။
၁၉၈၈
၁၉၉၁-၁၉၉၂
ခုႏွစ္က
စတင္ထြက္ရွိခဲ့သည္။
ပင္လယ္ေကြ႔စစ္ပြဲ
ကနUီးက
ႏုိင္ငံတကာေရးရာကို
သတင္းေဆာင္းပါးမ်ားႏွင့္Aတူ
လႈပ္ရွား
ေAာင္ျမင္လာခဲ့ေလသည္။ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ Uီးေဆာင္ေသာ ႏြယ္နီမဂၢဇင္း Aင္Aားစုသည္ ႏွစ္ ၂၀ ခန္႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကရသည္။ စာဖတ္သူမ်ားထံ
တတ္ႏုိင္သမွ်
က႑စံုစြာ
ေပးပို႔ႏုိင္ခဲ့သည္။
ႏုိင္ငံတကာ
သတင္းေဆာင္းပါးမ်ား၊
ျပည္တြင္းေဆာင္းပါးႏွင့္ ျမန္မာမႈ ေဆာင္းပါးမ်ားကို Uီးစားေပးခဲ့သည္။ ဆရာနတ္ႏြယ္သည္ ကာလရွည္ၾကာ ထမ္းေဆာင္၍
ဆက္ေရးရUီးမည္။
ဤသို႔ျဖင့္
ပင္ပန္းလာသည္။
လူငယ္လူသစ္ထဲမွ
ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း
တိုးတက္ေသာ
ဝတၳဳရွည္ႀကီးကို
Aျမင္ရွိသည့္
လူငယ္မ်ားကို
တာဝန္ေပးသည္။ စာေပကို Aထူးစိတ္ဝင္စားေသာ လူငယ္တစ္Uီးျဖစ္သည့္ ကိုမင္း (မင္းၿငိမ္းခ်မ္း) က တာဝန္ခံAယ္ဒီတာ တာဝန္ကို ယူခ့သ ဲ ည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ႏြယ္နီကို ယေန႔ထိတုိင္ ယုယပိုက္ေထြးႏုိင္ခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ႏြယ္နီမဂၢဇင္းႏွင့္Aတူ ဆရာနတ္ႏြယ္႐ုပ္ပံုလႊာကို ျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ ၁၉၅၇-၁၉၅၈
ခုႏွစ္ေလာက္က
ကၽြန္ေတာ္သည္
ျပည္သူ႔ဂ်ာနယ္တြင္
Aလုပ္သင္Aျဖစ္
ဝင္ေရာက္ေနၿပီး တစ္ညေန တာဝန္ခံAယ္ဒီတာ သခင္ျမသန္းႏွင့္ Aယ္ဒီတာ ကိုခ်စ္စံတို႔က ေခၚ၍ Aေနာ္ရထာလမ္းေပၚရွိ မြန္းလိုက္ဘားသို႔ လုိက္သြားမိသည္။
http://www.mmcybermedia.com
မဂၢဇင္းတာဝန္ကို
3 0
ဆုိင္ထဲသို႔ ၀င္ခါနီးတြင္ ပလက္ေဖာင္းေပၚ၌ လြယ္Aိတ္တစ္လံုးလြယ္ထားေသာ ပိန္ပိန္ပါးပါး လူရြယ္တစ္Uီးသည္
ေျခဖ်ားကေလး
ေထာက္ကာေထာက္ကာ
ေလွ်ာက္လာရင္း
သခင္ျမသန္းကို
ေတြ႔ေသာAခါ Aားရဝမ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ေလသည္။ စာေရးဆရာနတ္ႏြယ္ကို ပထမဆံုး ေတြဖ ႔ ူးျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူ Aယ္ဒီတာလုပ္ေသာ စံုေထာက္မဂၢဇင္းတြင္ ဝတၳဳတိုတစ္ပုဒ္ ေရးသားဖူးသည္။ ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္လန ြ ္၌ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္သည္ မိုးေဝမဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ကို ထူေထာင္သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ မိုးေဝမဂၢဇင္းကို ႏွစ္သက္ခံုမင္စာြ ျဖင့္ ပါဝင္ေရးသားရာ ဝတၳဳတို ဆယ္ပုဒ္ေလာက္ ေရးခဲ့ဖူးေလသည္။ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္သည္ မဂၢဇင္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ရင္း လံုးခ်င္းဝတၳဳမ်ားကိုလည္း ေရးသားႏုိင္ခ့သ ဲ ည္။ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း၊ တစ္ေကြ႔ေတာ့ ေတြၾ႔ ကUီးမည္၊ A ျပာႏွင့္A ဝါ၊ တံခြန္တိုင္ေမာင္ႏွမမ်ား စေသာ ပင္ကိုဝတၳဳမ်ား
ေရးသားခဲ့သလို
မိုဗီဒစ္လို
ထင္ရွားေသာ
ဘာသာျပန္ဝတၳဳမ်ားကိုလည္း
တရစပ္
ေရးသားခဲ့သည္။ သူ၏ A ားထုတ္မႈ၊ လံု႔လဝီရိယရွိမႈမွာ A ံ့ၾသစရာပင္ ျဖစ္ေလသည္။ ဆရာမင္းေက်ာ္ႏွင့္ေပါင္းၿပီး မလိခA မည္ျဖင့္
ျမန္မာစာေပ
ေရးသားခဲ့ေသးသည္။
ျမန္မာဝတၳဳသမိုင္းကို
ဤသို႔ျဖင့္
ထြန္းေတာက္ခ့ေ ဲ လသည္။
A က်ိဳးျပဳသည့္
နတ္ႏြယ္ဟူေသာ
A မည္သည္
စာေပသေဘာတရားေရးရာတြင္လည္း
စာA ုပ္မ်ားကိုလည္း ျမန္မာစာေပေလကတြင္
လူငယ္စာသမားတို႔
တေလးတစား
ျဖစ္ေA ာင္ ရပ္တည္ႏုိင္ခ့သ ဲ ည္။ သူ ဘဝတကၠသိုလ္စာA ုပ္တုိက္တြင္ထိုင္ၿပီး သည္းထိတ္ရင္ဖိုမဂၢဇင္း၊ သည္ကမွ ႏြယ္နီမဂၢဇင္းကို ကူးေျပာင္းေသာA ခါ
ကၽြန္ေတာ္တို႔
A နီးကပ္ရွိေနၾကသည္။
ရံဖန္ရံခါ
ညေနခ်ိန္တြင္
A ေမာေျပ
ယမကာဆိုင္ထုိင္ရင္း စာေပစကားမ်ား ေျပာၾကားမိခဲ့ၾကသည္။ သူသည္ ဘဝတူ စာေပသမားမ်ားကို တြယ္တာစာနာသူျဖစ္ေၾကာင္း သိခ့ရ ဲ သည္။ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္သည္ ႏြယ္နီမဂၢဇင္းကို A င္A ားA ျပည့္ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ တိုးတက္ေသာ စာေရးဆရာမ်ား ဝိုင္းဝန္းခဲ့ၾကသည္။ A ရွိန္A ဟုန္ ႀကီးမားလာသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ႏြယ္နီA ယ္ဒီတာ ခရီးစရိတ္ကA စ ကူညီေထာက္ပံ့ခ့သ ဲ ည္။ သို႔ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္က ဝိုင္းေတာ္သား ျဖစ္လာသည္။ သတင္းကိစၥမွA စ လိုA ပ္ေသာေထာင့္ကို ကူညီျဖည့္ဆည္းရသည္။ သည္A ထဲက
ေန႔စU္လိုပင္
ညေနပိုင္းတြင္
ႏြယ္နီပင္တုိင္ေရးသားသူမ်ား
ႏြယ္နီမဂၢဇင္းA ဖြဲ႔ႏွင့္
ေႂကြလြင့္သြားၾကသည္။
ဆံုေတြ႔ၿမဲျဖစ္သည္။
ေက်ာ္ေA ာင္၊
ျမသန္းတင့္၊
မိုးဟိန္းကို၊ ေျမနီကုန္းဖိုးလံုးတို႔ မရွိၾကေတာ့၊ ဆရာ A လြန္စိတ္ထိခုိက္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ေတြ႔လွ်င္ ဆရာက သြားႏုိင္တုန္း သြားထား၊ စားႏုိင္တုန္း စားထား၊ ေရးႏုိင္တုန္း ေရးထားဟု ရယ္စရာလိုလို A တည္လိုလို ေျပာေလ့ရွိသည္။ A ခ်င္းခ်င္း တြယ္တာမႈ၊ ညီၫြတ္မႈေတြ တစ္ေန႔တစ္ျခား ပိုလာေလသည္။
http://www.mmcybermedia.com
A ဖြဲ႔ဝင္တစ္Uီး မဟုတ္ေသာ္လည္း ဆရာနတ္ႏြယ္က A ယ္ဒီတာတစ္Uီးသဖြယ္ A သိA မွတ္ျပဳခဲ့သည္။
3 1
စာေရးဆရာAခ်င္းခ်င္း ႐ိုင္းပင္မႈ၊ စာနာမႈကို ျပသသည့္Aေနျဖင့္ ေတြဆ ႔ ံုပြဲေတြ မၾကာခဏ ျပဳၾကသည္။ သည္Aထဲက ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁ ရက္သည္ ဆရာနတ္ႏြယ္၏ ေန႔ျဖစ္သည္။ ထိုေန႔မွာေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ ခင္မင္မႈ၊ ႐ိုင္းပင္းမႈေတြ ျမင့္မားခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ႏြယ္နီမဂၢဇင္းထြက္ၿပီး မၾကာခင္ကစၿပီး လစU္ တစ္ပုဒ္ျဖစ္ေစ၊၊ ႏွစ္ပုဒ္ျဖစ္ေစ ေရးျဖစ္ခဲ့သည္။ သို႔ျဖင့္ ႏြယ္နီေက်းဇူးတရား ႀကီးမားခဲ့သည္။ ႏြယ္နီကို Uီးေဆာင္ေသာ ဆရာနတ္၏ ေက်းဇူးတရားႀကီးမားမႈ
ရွိခ့သ ဲ ည္။
သို႔ျဖင့္
ကၽြန္ေတာ္တို႔က
ဆရာသမားAျဖစ္
Aစ္ကိုႀကီး
တစ္ေယာက္Aျဖစ္ မွတ္ယူေလးစားခဲ့သည္။ ပင္ပန္းမႈေတြျဖင့္ ေမာလ်ေနေသာ ဆရာနတ္ကို ကူညီေဖးမရသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ မိမိမွာ ေငြေၾကးAနည္းငယ္ ေျပလည္လွ်င္ ဆရာနတ္ကို Aားေဆးဘူးမ်ားျဖင့္ မၾကာခဏ ဂါဝရျပဳခဲ့မိသည္။ ဤသို႔ျပဳရသျဖင့္လည္း စိတ္ခ်မ္းသာရသည္။ ဤသို႔ Aျပန္Aလွန္သေဘာျဖင့္ ဆရာနတ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို Aားေပးမႈတည္းဟူေသာ Aားေဆးတုိက္ေကၽြးခဲ့သည္ကို သတိရ ခံစားမိေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကား လံု႔လAင္Aား ၀ိရိယAင္Aား နည္းပါးသူ
ျဖစ္သည္။
ႏြယ္နီမဂၢဇင္းမွာေရးၿပီး
Aျခားသင့္ေတာ္ရာ
မဂၢဇင္းမွာလည္း
ေရးရန္
ေႏွာင့္ေႏွးခဲ့သည္။ ႏွစ္Aေတာ္ၾကာကစၿပီး
ဂ်ာနယ္ေတြ
ထြက္ေပၚလာေလရာ
ဂ်ာနယ္မ်ားႏွင့္
စာေပေလာက၊
သတင္းေလာကႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ရံဖန္ရံခါ ေရးေနမိေလသည္။ တစ္ေန႔ေတာ့
ညေနခင္းAပန္းေျဖရင္း
ဆရာႏွင့္ဆံုေတြ႔ရာ
သူက
မေမးစဖူး
ေမးခြန္းတစ္ခုေမးသည္။ “ခင္ဗ်ား တစ္ေန႔ကို ေဆာင္းပါးႏွစ္ပုဒ္၊ သံုးပုဒ္ မၿပီးဘူးလား” ကၽြန္ေတာ္ ႐ုတ္တရက္ ျပန္မေျဖမိ။
ဆရာတို႔ႏုစU္တုန္း Aလုပ္လုပ္စU္က တစ္ေန႔ကို မဂၢဇင္းတိုက္မွာလုပ္ရင္း စာတစ္ပုဒ္ေလာက္ ၿပီးသည္။
Aိမ္ေရာက္လွ်င္
ညပိုင္း
ဘာသာျပန္ဝတၳဳႀကီးကို
ကိုင္ေသးသည္။
နံနက္ေစာေစာထ
စာေရးခဲ့သည္။ ဒီလိုေရးႏုိင္လို႔သာ
‘နတ္ႏယ ြ ္’
ျဖစ္လာျခင္း
ဂ်ာနယ္ေဆာင္းပါး တိုနန္႔နန္႔ပဲဗ်ာ။ တစ္ေန႔ကို
ျဖစ္၏။
ဆရာက
ေစတနာျဖင့္
“ခင္ဗ်ား
ႏွစ္ပုဒ္ေလာက္ေတာ့ ေရးႏုိင္ရမွာေပါ့” ဟု ဆိုလိုျခင္း
ျဖစ္ေလသည္။ မွန္ပါ၏။ ကၽြန္ေတာ္Aားထုတ္မႈ နည္းပါးျခင္းသာ ျဖစ္ေလသည္။ ဒီAတြက္ ဆရာက Aားေပးမႈျပဳသည္။ ခံစားမိပါသည္။
တစ္ဖန္ျပန္၍
ကၽြန္ေတာ္Aား
စိတ္ဓာတ္
‘Aားေဆး’
တိက ု ္ေကၽြးလုိက္သည္ဟု
http://www.mmcybermedia.com
“တစ္ပတ္မွာ တစ္ပုဒ္ႏွစ္ပုဒ္ ေရးျဖစ္တယ္” ဟု စU္းစားၿပီး ျပန္ေျဖလုိက္ရ၏။
3 2
ၿပီးခဲ့ေသာႏွစ္
ဆရာနတ္၏ေမြးေန႔ပြဲသို႔
သူႏွင့္တန္းတူ
ေရးဖက္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ
ဆရာႀကီး
ဒဂုန္တာရာ၊ ေဒၚခင္ေဆြUီးတို႔ ေရာက္ရွိသြားသည္ဟု သိရသျဖင့္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္ရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္
ဆရာ၏
စာေပဂုဏ္ေရာင္ေျပာင္မႈ၊
စာနာစိတ္ရွိမႈမ်ားကို
ျပန္လည္ခံစားရင္း
သတိတရ ရွိေနမိပါသည္။ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ကား
၂၀၀၉
ႏွစ္ကုန္ေလာက္မွစၿပီး
က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တဲ့လာသည္။
သားႏွစ္Uီး၊
သမီးတစ္Uီး ကြယ္လန ြ ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဇနီးသည္ ကြယ္လြန္သြားသည္။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ သူ က်န္းမာေရးAလြန္
က်ဆင္းလာသည္။
သို႔ေသာ္
ဒီလိုႏွင့္
ေနႏုိငU ္ ီးမည္၊
ကြယ္လန ြ ္လိမ့္မည္ဟု
မထင္မိေသး။ ေဆး႐ံုတက္လိုက္ ဆင္းလုိက္ႏွင့္ ဆက္ေနရေသးသည္။ ၂၀၁၁ ေမ ၁၁ ရက္ ၁၁ နာရီမွာေတာ့ ဆရာနတ္ႏြယ္ Aမွန္တကယ္ ကြယ္လြန္သာြ းရွာေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တမ္းတစြာ က်န္ရစ္ခ့ျဲ ခင္းမွတစ္ပါး ဘာမွ် မတတ္ႏုိင္ပါ။ သို႔ေသာ္
ကမၻာတည္သေရြ႕
ျမန္မာစာေပတည္သေရြ႕
ႏြယ္နီမဂၢဇင္းမွာ
ဆရာနတ္ႏယ ြ ္တို႔
Aမည္မ်ား တည္တံ့ေနမည္မွာ ေသခ်ာလွပါ၏
http://www.mmcybermedia.com
ျမတ္ေဆြ
3 3
ႏြယ္နီလမ္းေပၚက ဆရာနတ္ႏြယ္ သူရထိုက္ ၂၀၁၁
ခုႏွစ္
ေမလ
၁၁
ရက္
ဗုဒၶဟူးေန႔
ည
ဆယ္နာရီေလာက္က
သတင္းတစ္ခုကို
ၾကားလိုက္ရတယ္။ “ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ ဆံုးသြားၿပီ” တဲ့။ Aသက္Aရြယ္Aားျဖင့္ ဆိုရင္ေတာ့ Aသက္ ၇၈ ႏွစ္ျပည့္ၿပီး ၇၉ ႏွစ္Aရြယ္ေပါ့။ ေျဖေတြး ေတြးမယ္ဆိုရင္ေတာ့
ဆရာ့Aေနနဲ႔
Aသက္ရွည္ရွည္
ျမန္မာစာေပေလာကႀကီးAတြက္ေတာ့ ဟိုတေလာကပဲ
ဟင္ဒီဘာသာကေန
ေရာက္ခဲ့တယ္။
Aခုေတာ့
ဘာသာျပန္ဆရာႀကီးေတြ
ေနခဲ့ရတဲ့
ဆံုးရံႈးမႈတစ္ခုပါပဲ။ ျမန္မာစာေပကို
ဆရာနတ္ႏြယ္
တစ္Uီးၿပီးတစ္Uီး
လူတစ္ေယာက္ေပါ့။
ဘာသာျပန္စာေပAတြက္
ျပန္ဆိုႏုိင္ခဲ့တဲ့
ဆရာပါရဂူ
ကြယ္လြန္Aနိစၥ
ဒါေပမယ့္ ဆံုးရံႈးမႈပါပဲ။
ကြယ္လန ြ ္Aနိစၥ
ေရာက္ျပန္ၿပီ။
ျမန္မာစာေပေလာကကို
A ၿပီးA ပိုင္
ထူးခၽြန္တ့ဲ
စြန္႔ခြာသြားၾကၿပီ။
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲ A ေတြးA စေတြ ပြားလာခဲ့တယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာ
ဆရာနတ္ႏြယ္နဲ႔
ရင္းႏွီးတဲ့သူ၊
ဆရာနတ္ႏြယ္ရဲ႕
မိသားစုန႔ဲ
ရင္းႏွီးတဲ့သူျဖစ္တ့ဲ ကဗ်ာဆရာ ခ်စ္တိုးႏြယ္ဆီ တယ္လီဖုန္းဆက္ၿပီး A က်ိဳးA ေၾကာင္း ေမးၾကည့္မတယ္။ ဆရာခ်စ္တိုးႏြယ္က… “ေA းဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆရာနတ္ႏြယ္နဲ႔ A လွမ္းေဝးကြာေနလို႔ ဆရာဆံုးသြားတယ္ဆိုတာကို ခုနေလးကပဲ သိရတယ္” လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီA ျပင္ ဆရာခ်စ္တိုးႏြယ္က ေဆး႐ံုဆင္းလာၿပီးေနာက္ပုိင္း တစ္ေလွ်ာက္လံုး
ေရာဂါေဝဒနာကို
ခံစားေနရတဲ့
ဆရာနတ္ႏြယ္ရဲ႕
A ေျခA ေနေတြကိုလည္း
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လတုန္းကလည္း A ာရွေတာ္ဝင္ေဆး႐ံုမွာ တက္ေရာက္ကုသခဲ့ရပါေသးတယ္။ A ဲဒီတုန္းကလည္း သိခဲ့ရတာပါ။
ဆရာနတ္ႏယ ြ ္
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း
ေဆး႐ံုတက္ေနရတယ္ဆိုတဲ့သတင္း A ဲဒီသတင္းကို
ဆရာသရဝဏ္
ဆရာခ်စ္တိုးႏြယ္ပဲ
(ျပည္)ဆီ
ေျပာလို႔
တယ္လီဖုန္းဆက္ၿပီး
A ေၾကာင္းၾကားမိတယ္။ ဆရာ သရဝဏ္က စင္ကာပူကို ေရာက္ေနတဲ့ ဆရာေမာင္ေက်ာ္သာ (ပဲခူး) တို႔ဆီ လွမ္းၿပီး
A ေၾကာင္းၾကားလိုက္တယ္။
တယ္လီဖုန္းကေန
message
A ဲဒီေနာက္
ပို႔လုိက္တယ္။
ဆရာသရဝဏ္က ဆရာသရဝဏ္
ကၽြန္ေတာ့္တယ္လီဖုန္းထဲမွာ ရွိေနေသးတဲ့A တြက္ ေဖာ္ျပပါရေစ။
ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို
ပို႔လုိက္တဲ့
message
A ခုလို က
http://www.mmcybermedia.com
ေျပာျပပါတယ္။
3 4
I told Shwe Myanmar About Saya Nat They send 50000 K for Saya Nat today. ဆရာနတ္မရွိေတာ့ဘူးဆိုေတာ့မွ ဆရာနတ္ႏြယ္နဲ႔ ကၽြနေ္တာ္ သိခဲ့ႀကံဳခဲ့တာေတြကို ျပန္ေျပာင္းၿပီး ေAာက္ေမ့သတိရမိတယ္။
ပထမဆံုးAႀကိမ္
စာAုပ္တိုက္မွာပါ။
ဆရာက
ေရာက္ရွိေနတယ္လို႔
ထင္ပါတယ္။
ဆရာနတ္ႏြယ္ကို
ႏြယ္နီမဂၢဇင္းရဲ႕
ေတြ႔ခဲ့ရတာက
Aယ္ဒီတာခ်ဳပ္Aေနနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္က
ကဗ်ာဆရာ
ဘဝတကၠသိုလ္
AဲဒီစာAုပ္တုိက္မွာ
ေAာင္ဇင္မင္းနဲ႔Aတူ
Aဲဒီကို
ေရာက္သြားခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ ဆရာနတ္ႏြယ္နဲ႔ ဆရာေAာင္ဇင္မင္းတို႔က မိုးေဝမဂၢဇင္းနဲ႔ ပတ္သက္တ့ဲ Aေၾကာင္းAရာေတြကို ေျပာဆိုေနၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေဘးနားကေန နားေထာင္တ့သ ဲ ူေပါ့။ ဆရာနတ္ႏြယ္န႔ဲ
ဆရာေAာင္ဇင္မင္းတို႔
ေျပာဆိုေနၾကတဲ့
Aေၾကာင္းAရာေတြထမ ဲ ွာ
စိတ္ဝင္စားစရာေတြလည္း Aေတာ္မ်ားမ်ား ပါပါတယ္။ Aင္းေလ…၊ ဆရာနတ္ႏြယ္က ၁၉၆၈ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာ
စံုေထာက္မဂၢဇင္းကို
မိုးေဝမဂၢဇင္းAျဖစ္
Aမည္ေျပာင္းေတာ့
Aယ္ဒီတာခ်ဳပ္Aျဖစ္
တာဝန္ယူ ေဆာင္ရက ြ ္ခ့တ ဲ ာကိုး။ ေနာက္တစ္ခါ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ကို ေတြ႔ခဲ့မိတာက ၃၃ လမ္းထဲက ေလထန္ကုန္း လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ Aနီးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ Aဲဒီေန႔က ဆရာမင္းေက်ာ္ရဲ႕ Aသုဘခ်တဲ့ေန႔ပါ။ ဆရာနတ္ႏြယ္နဲ႔ သူ႔ဇနီးက ဆရာမင္းေက်ာ္ရဲ႕ Aသုဘကိုပို႔ၿပီး ျပန္လာခဲ့တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ Aနားမွာ ထုိင္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ စကားသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ “ေၾသာ္… ေနနတ္မင္းAုပ္စုက ဆရာနတ္ႏြယ္တစ္ေယာက္ပဲ က်န္ပါေတာ့လား” ျမန္မာစာေပေလာကမွာ ေနနတ္မင္းA ုပ္စုထက ဲ
ထင္ရွားတဲ့
A ဲဒီA ခ်ိန္မွာ
ေမာင္ေနဝင္း၊
ဆရာနတ္ႏြယ္တစ္Uီးပဲ
နတ္ႏြယ္၊
မင္းေက်ာ္ဆိုတ့ဲ
သက္ရွိထင္ရွားရွိေနတာကို
ဆိုလိုတာ
ကၽြန္ေတာ္က A လုပ္လုပ္ေတာ့
ရန္ကုန္မွာေမြးဖြားၿပီး
ထားရာေန
ေစရာသြားခဲ့ရၿပီး
ႀကီးျပင္းခဲ့သူပါ။ နယ္ၿမိဳ႕ေတြကို
ဒါေပမယ့္
ဘဝဝမ္းစာA တြက္
ေရာက္ခဲ့ရတယ္။
နယ္ၿမိဳ႕ေတြမွာ
ေနထုိင္ခဲ့တုန္းက ေတြ႔မိရင္ လက္ကေန မလႊတ္တမ္း ဖတ္႐ႈမိတဲ့ မဂၢဇင္းေတြထဲမွာ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ Uီးစီးေဆာင္ရက ြ ္တ့ဲ
ႏြယ္နီမဂၢဇင္းလည္း
ပါပါတယ္္။
စာဖတ္ဝါသနာပါသူေတြထဲက
တစ္ခ်ိဳ႕ဟာ
စာေပေရးသားလာၾကတယ္။ A မ်ားစုက ကဗ်ာကစတင္ၿပီး စာေပေလာကထဲ ဝင္ေရာက္လာခဲ့ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပါပဲ။ စာဖတ္တယ္။ ကဗ်ာေတြေရးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ စကားေျပေတြ ေရးလာတယ္။ A ဂၤလိပ္စာကို ႀကိဳးစားဖတ္႐ႈေလ့လာမိတဲ့A ခ်ိန္မွာ A ဂၤလိပ္ဝတၳဳေတြ၊ စာစီစာကံုးေတြကို ဖတ္မိတယ္။ ဖတ္႐ႈဖန္မ်ားလာေတာ့ ကိုယ္သိတာေတြ၊ ကိုယ္ခံစားတာေတြကို ျမန္မာလို ျပန္ေရးမိခဲ့တယ္။ A ဲဒီလိုန႔ဲ ဘာသာျပန္ဝတၳဳတိုေလးေတြ၊ ေဆာင္းပါးေတြကို ေရးခဲ့မိပါတယ္။
http://www.mmcybermedia.com
ျဖစ္ပါတယ္။ A ခုA ခ်ိန္မွာေတာ့ ေနနတ္မင္းA ုပ္စုထဲက စာေရးဆရာႀကီးေတြ တစ္Uီးမွမရွိၾကေတာ့ပါဘူး။
3 5
ပဲခူးၿမိဳ႕မွာ
Aလုပ္တစ္ဖက္န႔ဲ
ေနခဲ့ရတုန္းက
ရန္ကုန္ကိုေရာက္တဲ့Aခါ
ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ရဲ႕
ႏြယ္နီမဂၢဇင္းကို ဘာသာျပန္ဝတၳဳတိုကေလးေတြ သြားပို႔မိတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဘာသာျပန္ဝတၳဳတိုေတြကလည္း မဂၢဇင္းေပၚက
စာမ်က္ႏွာAေနAထားနဲ႔ဆိုရင္
Aေတာ္Aသင့္ရွည္ေနတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ပို႔လိုက္တ့ဲ
စာမူေတြကို ႏြယ္နီမဂၢဇင္းမွာ ပံုႏွိပ္စာလံုးAျဖစ္ မျမင္ခဲ့ရေသးပါဘူး။ AဲဒီAခ်ိန္က ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ရဲ႕ ႏြယ္နီမဂၢဇင္းတည္ေနရာ
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲမွာပါ။
ပဲခူးၿမိဳ႕မွာေနခဲ့တုန္းက
စာေရးဆရာတစ္Uီးျဖစ္တ့ဲ
ဆရာေAာင္ထိပ္န႔ဲ ရင္းႏွီးခဲ့မိတယ္။ သူကေတာ့ ဘာသာျပန္ဝတၳဳ Aေတာ္မ်ားမ်ား ေရးၿပီးတဲ့Aျပင္ ဘာသာျပန္ဝတၳဳလံုးခ်င္းေတြလည္း ထြက္ရွိခဲ့ပါၿပီ။ ဆရာနတ္ႏြယ္ရဲ႕ ႏြယ္နီမဂၢဇင္းမွာ ေရးသားေနတဲ့Aျပင္ ေျမာက္Uကၠလာမွာရွိတ့ဲ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ရဲ႕A ိမ္ကိုလည္း ေရာက္ဖူးတဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ A ီတလီစာေရးဆရာ ေမာ္ေရးဗီးယားရဲ႕ ဝတၳဳတိုေတြကို ဆရာနတ္ႏြယ္ ဘာသာျပန္တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မိတ့ဲ A ေၾကာင္း ဆရာေA ာင္ထိပ္က “ေမာ္ေရးဗီးယားရဲ႕ ဝတၳဳတိုေတြကို ဆရာနတ္ႏယ ြ ္က ပိုင္တယ္ေလ။ သူ႔ရဲ႕လုိင္းလို႔ ေျပာရင္မမွားဘူး။ A ဲဒါေၾကာင့္ သူ ဘာသာျပန္တာ ဖတ္လို႔ေကာင္းတာေပါ့” လို႔ ဆိုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္
A ိမ္ေထာင္က်ေတာ့
ေျမာက္Uကၠလာသူနဲ႔
A ိမ္ေထာင္က်တာျဖစ္လို႔
ေျမာက္Uကၠလာကို
ေျပာင္းေရႊ႕ၿပီး ေနထုိင္ခ့ရ ဲ တာ A ခုA ခ်ိန္တုိင္ေA ာင္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေနတာက ေဝပုလႅလမ္းဘက္မွာ။ ဆရာနတ္ႏြယ္
ေနထုိင္တာက
ဆရာUီးစီးေဆာင္ရက ြ ္
ႏြယ္နီလမ္းဘက္မွာ။
ထုတ္ေဝတဲ့
မဂၢဇင္းကို
ဒါေပမယ့္ ‘ႏြယ္နီ’
တစ္ရပ္ကြက္ထဲ
လို႔
ျဖစ္ပါတယ္။
A မည္ေပးထားတာကိုလည္း
သေဘာေပါက္ခ့မ ဲ ိတယ္။ ဆရာ့A ိမ္နားမွာေနေပမယ့္ A ေၾကာင္းကလည္း
ဆရာနဲ႔ေတာ့
ရွိမွမရွိဘက ဲ ိုး။
ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ စာေရးဆရာ
ဒါေပမယ့္
မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ေျမာက္Uကၠလာ
ေမာင္ေက်ာ္သာ(ပဲခူး)
ကေတာ့
မေတြ႔ရေသးပါဘူး။ ဝဇီရာလမ္္းဘက္မွာ
ေတြ႔စရာ ေနထုိင္တ့ဲ
ဆရာ့A ိမ္ကို A ေရာက္A ေပါက္
ရွိပါတယ္။ တစ္ခါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဘာသာျပန္လိုက္တဲ့ ဝတၳဳတိုတစ္ပုဒ္ ႏြယ္နီမဂၢဇင္းမွာ ပါလာပါတယ္။ ႏြယ္နီမဂၢဇင္းတိုက္ကလည္း ဆရာေနထုိင္တဲ့ ေျမာက္UကၠလာကA ိမ္ကို ေျပာင္းေရႊ႕ထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္A ိမ္န႔လ ဲ ည္း နီးတဲ့A တြက္ ေနာက္ထပ္ စာမူတစ္ပုဒ္ေပးရင္းနဲ႔ ဆရာ့A ိမ္ကို ေရာက္ခ့တ ဲ ယ္။ ဆရာက
ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာျပန္ဝတၳဳတိုပါတဲ့
ႏြယ္နီမဂၢဇင္းစာA ုပ္
ကၽြန္ေတာ့္ကိုေပးရင္းနဲ႔
ဒီလို
ေျပာလိုက္ပါတယ္။
“ဟုတ္က့ဲ” “ေA းဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ားဝတၳဳေတြ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ၿပီး ဖတ္ၾကည့္Uီးမယ္” ဆရာက A ဲဒီလိုေျပာလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း A ားတက္သြားမိတယ္။ တစ္ခါေတာ့ စာမူေပးရင္းနဲ႔ ဆရာေရးခဲ့တဲ့ ဝတၳဳလံုးခ်င္းတစ္A ုပ္ ဆရာ့ကို လက္ေဆာင္A ျဖစ္ ေပးမိတယ္။ ဝတၳဳရဲ႕A မည္က ‘ႏွစ္ႀကီးသမား’ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲကို ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ေျဖဆိုရတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္A ေၾကာင္း ေရးဖြဲ႔ထားတာပါ။ ဆရာက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေက်းဇူးတင္တဲ့A ေၾကာင္း ေျပာတယ္။ ေနာက္ ႏွစ္ႏွစ္၊ သံုးႏွစ္ေလာက္ၾကာတဲ့A ခါ စာA ုပ္တုိက္တစ္တိုက္ကေန A ဲဒီဝတၳဳလံုးခ်င္း ျပန္ၿပီးထြက္လာတာကို ေတြ႔ရတယ္။
http://www.mmcybermedia.com
“ခင္ဗ်ား၊ ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို ဘာသာျပန္ဝတၳဳေတြ ေပးထားတာ ရွိတယ္ေနာ္”္
3 6
ဆရာ့မဂၢဇင္းAတြက္
စာမူေပးသြားတဲ့Aခါ
ကၽြန္ေတာ့္Aေနနဲ႔
Aလုပ္ကေန
Aိမ္Aျပန္
ဆရာ့Aိမ္ကိုဝင္ၿပီး ေပးျဖစ္တာ မ်ားပါတယ္။ တစ္ခါမွာေတာ့ ဆရာက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီလိုေမးတယ္။ “ခင္ဗ်ားAလုပ္က ဘယ္မွာဆင္းရတာလဲ” AဲဒီAခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္ေတာ့္Aေနနဲ႔ လိႈင္သာယာစက္မႈဇုန္မွာ Aလုပ္ လုပ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ဆရာ့ကို လိႈင္သာယာမွာ Aလုပ္ဆင္းရတဲ့Aေၾကာင္း ေျပာေတာ့ ဆရာက “ကၽြန္ေတာ္ Aဲဒီဘက္ကို တစ္ခါမွမေရာက္ဖူးဘူး” လို႔ ဆိုရွာတယ္။ Aသက္Aရြယ္ႀကီးရွာၿပီျဖစ္တ့ဲ ဆရာနတ္ႏြယ္ခင္ဗ်ာ ေသဆံုးသြားတဲ့Aခ်ိန္Aထိ လိႈင္သာယာၿမိဳ႕သစ္ဘက္ကို မေရာက္ခဲ့ပါဘူး။ တစ္ခါမွာေတာ့
ဆရာနဲ႔စကားေျပာရင္း
ဆရာ့ရဲ႕
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝAေၾကာင္း
ေမးမိေတာ့ ဆရာက “ကၽြန္ေတာ္တို႔က တကၠသိုလ္ကို တာဝန္Aရ တက္ခဲ့တာပါဗ်ာ” လို႔ ဆိုပါတယ္။ ႏြယ္နီမဂၢဇင္းတုိက္
တည္ရွိတ့ဲ
ဆရာ့Aိမ္က
တိုက္ခံAိမ္ပါ။
တစ္ႏွစ္ေတာ့
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ
မိုးသည္းထန္စာြ ရြာၿပီး ေရေျမာင္းေတြပိတ္ဆို႔တဲ့Aတြက္ ဆရာ့Aိမ္ေAာက္ထပ္က ေရျမဳပ္ပါတယ္။ ဆရာ စုေဆာင္းသိမ္းဆည္းထားတဲ့ ဆရာ့ဇနီးက
စာAုပ္ေတြကိုလည္း
သူတို႔A ိမ္ဟာ
ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့A တြက္
ဆရာ့Aိမ္Aေပၚထပ္ကို
ေျမာက္Uကၠလာပၿမိဳ႕
ေနာက္ပိုင္း
ေရႊ႕ေျပာင္းခဲ့ရတယ္။
တည္ေထာင္ၿပီး
လမ္းေတြျပဳျပင္ခင္းတဲ့A ခါ
A ိမ္က
ႏွစ္Uီးပိုင္းမွာ လမ္းထက္နိမ့္လို႔
A ိမ္ထဲေရဝင္လာတာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုပါတယ္။ ဆရာဟာ A ဲဒီA ိမ္ကိုေရာင္းၿပီး ဒီ့ျပင္A ိမ္တစ္A ိမ္ကို ဝယ္ယူကာ ေနထုိင္ခ့ပ ဲ ါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က
ပဲခူးၿမိဳ႕မွာ
ေနထုိင္ခဲ့ဖူးတဲ့A တြက္
ပဲခူးက
စာသမားေတြျဖစ္တဲ့
ဆရာခ်ိန္၊
ေA ာင္ထိပ္၊ ခရမ္းျပာထက္လူ စတဲ့ သူေတြနဲ႔လည္း ရင္းႏွီးခဲ့တယ္။ တစ္ေန႔မွာ ဆရာေA ာင္ထိပ္က ကၽြန္ေတာ့္ဆီလွမ္းၿပီး ဖုန္းဆက္တယ္။ ဆရာနတ္ႏြယ္ဆီကို သူလာမွာျဖစ္တဲ့A တြက္ ကၽြန္ေတာ့္A ေနနဲ႔ ဘယ္မွ
မသြားဖို႔
A ေၾကာင္းေပါ့။
သူေျပာတဲ့A တုိင္း
ဆရာေမာင္ေက်ာ္သာ(ပဲခူး)၊ သရဝဏ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္A ျပင္
ေရာက္လာပါတယ္။
သူန႔ဲA တူ
ဒီ့ျပင္လူႏွစ္ေယာက္ပါ လုိက္ၿပီး ဆရာ့ကို
ကန္ေတာ့ခဲ့ၾကတယ္။ ဆရာ့ရဲ႕ ေမြးေန႔ပမ ဲြ ွာလည္း ပဲခူးက စာေရးဆရာေတြA ျပင္ ဒီ့ျပင္စာေရးဆရာေတြပါ A ေတာ္ကေလး စံုစံုလင္လင္ ေရာက္ရွိလာတာကို ေတြ႔ရတယ္။ A ဲဒီA ခ်ိန္တုန္းက ဆရာႀကီးဒဂုန္တာရာရဲ႕
ကၽြန္ေတာ့္A ိမ္န႔ဲ
ေျမာက္Uကၠလာပ
A ေထြေထြA ုပ္ခ်ဳပ္ေရးUီးစီးဌာနရံုးက
A ေတာ္ကေလး
နီးတယ္။ A ဲဒီ ႐ံုးဝင္းA ျပင္ဘက္မွာ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ဆုိင္ကေလးေတြ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ဆိုင္ကေလးေတြထမ ဲ ွာ ကဗ်ာဆရာ
ခ်စ္တိုးႏြယ္န႔ဲ
A စ္မဖြင့္တဲ့
လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ကေလးလည္း
ရွိတယ္။
ကဗ်ာဆရာ
ခ်စ္တိုးႏြယ္ဟာ စာေပA ေပါင္းA သင္း မ်ားတဲ့သူျဖစ္လို႔ A ဲဒီဆုိင္မွာ စာေရးဆရာေတြ၊ ကဗ်ာဆရာေတြကို ေတြ႔ျဖစ္ရတယ္။ တစ္ခါေတာ့ ဆရာနတ္ႏြယ္ကို ဆုိက္ကားစီးၿပီး A ဲဒီဆုိင္ေရာက္လာတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဆရာနတ္ႏြယ္န႔ဲ ကဗ်ာဆရာ ခ်စ္တိုးႏြယ္ဆိုတဲ့ ႏြယ္ႏွစ္ႏြယ္လည္း A ေတာ္ကေလး ရင္းႏွီးၾကပံု ရပါတယ္။ ဆရာနတ္ႏြယ္န႔ဲ ႏြယ္နီလမ္းA ိမ္မွာ
ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ေမြးေန႔ပြဲကA ျပန္
စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာတစ္စု
ဆရာခ်စ္တိုးႏြယ္ရဲ႕ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာ ဝိုင္းဖြဲ႕ၿပီး စကားေျပာဆိုခဲ့ၾကတယ္။
http://www.mmcybermedia.com
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ပတ္သက္တ့ဲ စကားေတြကိုလည္း ၾကားေယာင္မိပါေသးရဲ႕။
3 7
Aခုေတာ့
စာသမား၊
လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ေလးလည္း ဆိုင္ခန္းတြဲထမ ဲ ွာ
ကဗ်ာသမားေတြ
မရွိေတာ့ပါဘူး။
ပါသြားခဲ့ပါၿပီ။
စုစည္းမိတဲ့
ဆရာခ်စ္တိုးႏြယ္တို႔ရဲ႕
Aေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္
ဆရာခ်စ္တိုးႏြယ္ရဲ႕
လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ကို
ဖ်က္သိမ္းလိုက္ရတဲ့
ဆိုက္ကားနဲ႔လာတတ္တ့ဲ
ဆရာနတ္ႏြယ္လည္း ကြယ္လန ြ ္Aနိစၥ ေရာက္သြားခဲ့ပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ ညေနAလုပ္က ျပန္လာရင္ ႏြယ္နီလမ္းAတုိင္း ေလွ်ာက္လာၿပီး ရန္ေAာင္ဓာတ္ေၾက ေစတီေတာ္နံေဘးက ေဝပုလႅလမ္းဘက္ကို ျပန္လာေနက်ပါ။ ႏြယ္နီလမ္းကိုေရာက္ရင္ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ကို သတိရမိတယ္။
ေစတီကေလးကို
မူလတန္းက်ာင္းေလးရဲ႕
ေက်ာ္လာတဲ့Aခါ
Aုတ္တံတုိင္းမွာ
ဆရာတို႔
မူလတန္းေက်ာင္းေလးတစ္ေက်ာင္း ဇနီးေမာင္ႏွံရဲ႕
Aမည္ေတြကို
ရွိပါတယ္။
ေရးထိုးထားတာ
ေတြ႔ရပါတယ္။ ဆရာျပဳလုပ္ခ့တ ဲ ့ဲ AလွဴAတြက္ သာဓုေခၚပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ျပဳလုပ္ခ့သ ဲ မွ် ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြကိုလည္း ဆရာ့ကို Aမွ်ေပးေဝပါတယ္။ ဆရာ
ေရာက္ရာဘဝက
သာဓုေခၚပါ။
ျမန္မာစာေပေလာကရဲ႕
တာဝန္ေတြကို
ေက်ပြန္စာြ
ထမ္းရြက္ခဲ့တ့ဲ ဆရာနတ္ႏယ ြ ္ ေကာင္းရာသုဂတိ လားပါေစ။
http://www.mmcybermedia.com
သူရထိုက္
3 8