De IFKS is een prachtige club
Het IFKS seizoen staat voor de deur. Is eigenlijk al begonnen. In Langweer werd de eerste wedstrijd gezeild, al snel gevolgd door Lemmer Ahoy. Harde wind, windstilte, hagel, regen, mist en ook zon hebben we al gehad. Maar wat voor weer het ook is, de schippers met hun bemanningen zijn er klaar voor.
Ook alle vrijwilligers staan weer op scherp. Het hoofdbestuur, de commissies, de wedstrijdleiding, ze zijn er allemaal klaar voor. Samen zullen we ook dit jaar laten zien wat een prachtige club de IFKS is. Dat we er met zijn allen een mooi seizoen van kunnen maken.
Die saamhorigheid zien we ook als in Langweer de drone van Jelte van der Meer van Skydrone Sloten ten onder gaat in de Langweerder Wielen.
Op initiatief van enkele schippers is er een crowdfunding opgezet en binnen no-time had Skydrone weer een nieuwe drone. Om voor ons weer prachtige beelden te maken. Waar wij als IFKS dankbaar gebruik van maken.
Die mooie beelden van alle fotografen kunnen alleen gemaakt worden door de geweldige strijd die de skûtsjes laten zien. We hebben een aantal nieuwe schippers, andere skûtsjes en schippers die gestopt zijn, maar de strijd blijft. In dit magazine het wedstrijdverslag van 2023, een paar prachtige verhalen en natuurlijk heel veel foto’s. En mocht u niet meer weten wie nu in welke klasse zeilt, dan zijn alle zeiltekens per klasse te vinden.
Bestuur IFKS
Het IFKS skûtsjemagazine 2024 is een uitgave van GrootMedia i.s.m. IFKS IFKS www.ifks.frl
Uitgeverij
GrootMedia B.V. Zwarteweg 4, 8603 AA Sneek Tel. 0515 745005 E. info@grootmedia.nl
Bladmanagement
Irma Lok - IFKS
Marianne Bouwman - GrootMedia
Redactie
Irma Lok, Eelke Lok
Vormgeving Frans van Dam (bliidd.nl)
Fotografie
ThomasVaer Fotografie
Advertenties
GrootMedia (0515 745005)
Ying Mellema, Harmen Zwerver
Marianne Bouwman
De uitgevers aanvaarden geen enkele aansprakelijkheid voor schade als gevolg van niet of onjuiste vermelding van gegevens in deze uitgave. De uitgevers achten zich slechts gehouden tot verbetering in de eerstvolgende editie. Aan de inhoud van deze uitgave kunnen geen rechten worden ontleend. Niets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie of op welke andere wijze dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgevers.
IFKS Skûtsjesilen 2023: EEN TERUGBLIK...
A-klasse
De witte tuigen dominant
Het was een beetje vreemd gezicht. Of eigenlijk niet eens vreemd, maar het was een ietwat verrassend beeld in het weer van de eerste dag IFKS-skûtsjesilen in Hindeloopen. De luchten boven het nogal woelige IJsselmeer waren donker gekleurd. De harde wind joeg de skûtsjes schuin door het fel opspattende water. Maar dan kijk je naar de A-klasse, de toppers van de IFKS, en wat blijkt dan: dat vier compleet wit getuigde schepen de eerste vier plaatsen innamen.
De oude skûtsjeschippers hadden bij zulk weer hun kleinst gemaakte (katoenen) zeildoeken gezet, die ze de zomer van tevoren al in de (bruine) taan hadden gezet. Dat is het historische beeld waaruit het skûtsjesilen is ontstaan. De IFKS toppers deden het echter met frisse witte doekjes, want op kunststof doek hoeft geen taan. Misschien is het witte doek ook wel sneller.
Het was overigens best een leuke strijd tussen die witte strijders daar voorin. Wytse Heerschop, heit Sikke, Jeroen de Vos en de kampioen van het vorige jaar Pieter Jilles Tjoelker. Sikke Heerschop won onbedreigd. Het was in het voorseizoen al duidelijk, de Ingelskman zou amper te verslaan zijn. Misschien zou de eerste volger van de kopgroep Ulbe Zwaga in dit ruige weer nog een kans maken, hij werd in Hindeloopen vijfde, maar zou zich nergens meer manifesteren. Ook Steven Zijsling zat er donker getuigd nog tussen, maar hij werd gediskwalificeerd door Jeroen de Vos, al duurde het nogal even voor de jury zich er een oordeel over had gevormd.
Naarmate de IFKS week vorderde zouden die eerste vier van Hindeloopen ook in de meeste wedstrijden voorin verschijnen. Met één helemaal witte verschijning die zo nu en dan voorin te vinden was: Daan van der Meer. Als promovendus verraste hij iedereen met eerste plaatsen in Stavoren en Lemmer, maar andere keren streed hij om de laatste plaats. ‘Hin en wer as de wyn’, zeggen de Friezen.
Meer verrassingen waren er. Zoals Sietse Broersma die hopeloos op degradatie leek af te stevenen, maar via twee vierde plaatsen in Lemmer zijn A-klasse schap toch weer veilig stelde. Ook zesvoudig kampioen Tony Brundel zat de eerste wedstrijden in de laatste gelederen. Een tweede plaats in Sloten, nadat hij de hele wedstrijd eerste lag, was voldoende basis voor een tiende plek in het klassement, al waren die eerdere kampioenmannen natuurlijk niet tevreden met hun middenmootplekje. Brundel werd daar in Sloten overigens in de slotfase gepakt door Steven Zijsling, die daarmee wraak nam op die eerdere diskwalificatie.
Gleed die kopgroep van Hindeloopen soepeltjes naar de eindrangschikking? Nee! De eerste dag in Lemmer moest na een paar valse starts de zwarte vlag worden gehesen. Dat betekende dat iedereen die volgens de wedstrijdcommissie te vroeg startte bij de boventon werd aangeroepen dat ze naar huis konden. Dat deden ze braaf. Vijf stuks, waaronder Sikke en Wytse Heerschop. Maar enkelen daarvan gingen naar de jury. En die boog zich over een door de dochter van Sikke gemaakte drone-foto en daaruit zou blijken dat ze niet te vroeg waren. Ja, Klaas Kuperus, die een goed seizoen
draaide wel, en Ulbe Zwaga ook. Hij tekende daarmee zijn degradatie. Maar Bas Krom en heit en soan Heerschop werden vrijgesproken en …….. kregen het gemiddelde van hun wedstrijden. En dat bleek achteraf bij Sikke Heerschop op 2,2 te liggen. Gemakkelijk verdiend, want ze waren er niet moe van geworden…...
De volgende dag kon Heerschop in tegenstelling tot het vorige jaar z’n de zenuwen de baas blijven en zo werd het snelste schip ook de terechte kampioen. Voor Pieter Jilles
Tjoelker die wel heel regelmatig steeds tweede en derde was. En voor Jeroen de Vos, die de laatste dag, zijn laatste dag als IFKS skûtsjeschipper, de overwinning behaalde, al was er een finishfoto nodig in z’n strijd met Makkum. Een mooi ‘einde’ voor De Vos.
Wytse Heerschop, Klaas Kuperus, Steven Zijsling en Daan van der Meer zijn de runners up. Tony Brundel, Froukje Osinga en Geale Tadema de tegenvallende ex-kampioenen. De Ut’e striid met Gerrit Huisman, It Swarte Wiif van Jaap Hofstee begeleiden Ulbe Zwaga naar de B klasse.
A-KLASSE EINDKLASSEMENT 2023
NAAM
Sikke Heerschop, Ingelskman
Pieter-Jilles Tjoelker, Sterke Jerke
Jeroen de Vos, Eelkje
Wytse Heerschop, Grutte Geert
Klaas Kuperus, Eeltje Baas
Wietse Bandstra, Redbad
Steven Zijsling, Striidber
B-klasse
Potentiële werdkampioenvierde
Na twee wedstrijden was het voor iedereen heel duidelijk, Henk Regts zou de kampioen van de B-klasse van de IFKS worden. Hij stuurde de Trije Doarpen (het oude Sleattemer skûtsje) twee keer naar de overwinning. Dan heb je voldoende basis om dat klaar te krijgen. Maar Henk Regts is Henk Regts, het is klaarblijkelijk alles of niets. Het werd uiteindelijk niet meer dan een vierde plaats in de eindrangschikking, pas op de laatste dag in Lemmer zou hij weer iets bijkomen met een derde plaats. Daartussen wilde het schip niet naar voren komen.
Meteen in Heeg meldde de volgende kandidaat zich al weer aan, Sijmen Kalsbeek. Hij stuurde het Raerder skûtsje, ooit een vaste waarde in de A-klasse, maar de laatste jaren geen echte kans om zich vanuit de B-klasse weer naar de top te vechten. De overwinningen in Heeg en Sloten maakten hem meester van de eerste plaats. Kon hij het wél volhouden. Want er waren een groot aantal skûtsjes die er steeds beter in kwamen en wat minder een knikje kregen. Zoals Olphert van der Pol met het Dokkumer skûtsje. Maar die had uiteindelijk net te weinig macht om wat te doen.
Ook een titelkandidaat werd Tim Roosgeurius met it Wâldwiif. Die zat wel steeds overal lekker voor in het veld, maar hij verslikte zich in Heeg en kreeg extra punten. Bovendien was de spirit er de laatste wedstrijd helemaal uit, al werd je daar ook meer door de keuze van de slag als van kennis en kunde van het zeilen gestuurd. Z’n twaalfde plaats maakte hem derde in de eindklassering. En ja, Henk Regts werd daarin nog wel vierde. En omdat er in elk geval één vertrekker in de A-klasse is (Jeroen de Vos) mag Regts doorgaan. Dat doet hij evenwel dan op de Grutte Pier, die volgend jaar terug komt. Echtenerbrug moet dus ondanks die vierde plaats toch weer met een nieuwe schipper in de C-klasse beginnen.
Drie youngsters, Age Bandstra, Jimte Koopmans en Arjen de Jong probeerden steeds bij de topgroep aan te sluiten, want die hebben skûtsjes die ook wel omhoog zouden kunnen, maar ze kwamen er met de punten net niet aan toe. Al won Arjen de Jong de slotwedstrijd, maar als compensatie was hij de dag ervoor gediskwalificeerd. Alle drie kunnen we overigens komend jaar verwachten in de file richting die A-klasse.
B-KLASSE EINDKLASSEMENT 2023
NAAM
1 Sijmen Kalsbeek, Raerder Roek
2 Olphert van der Pol, Ebenhaëzer
3 Tim Roosgeurius, Wâldwiif 19,0
4 Henk Regts, De Trije Doarpen
5 Age Bandstra, Frya Fresena
6 Jimte Koopmans, Deviatie 27,0 (9)
7 Arjen de Jong, Grytsje Obes 28,9
8 Aeger van der Hoeff, Drie Gebroeders 32,0 (10) 7
Een groepje skûtsjes zat elke dag wat meer achterin. De degradanten: Jelle Los, met de Skeakel, die het tempo lang niet kon volgen. Precies zoals Mark de Koe met de aloude Hoop op Zegen. En de degradant uit de A-klasse degradeerde nu ook uit de B, al deden ze dat vrolijk zingend, de Blauhúster Freonskip met Hartman Witteveen. Ook dat kan IFKS skûtsjesilen zijn, alle dagen helemaal achteraan.
C-klasse
Verdeel en heers
Luuc Elzinga is een lieve man. Dat wisten we eerst nog niet, we wisten enkel dat hij enthousiast was en de Ut en Thús had gekocht om voor Irnsum eens lekker te skûtsjesilen. Hij bleek evenwel in de C-klasse alleenheerser. Drie keer onnavolgbaar op de eerste plaats: pats! Vier keer niet en dan gaf hij, aardig als hij was, die plaats weg aan de andere knokkers die steeds ook gezellig voor in de C-klasse lagen: Gerrit de Vries, Jeroen Mous en Herre Hooghiemster. Die het dus ook goed deden, maar niet bestand waren tegen Luuc Elzinga. Ze moesten uiteindelijk toch te veel punten afstaan.
Dat Gerrit de Vries met het naar pake vernoemde skûtsje als tweede in het eindklassement eindigde was verrassend te noemen. Net zoals de Frije Fûgel uit Bakhuizen met Jeroen Mous een verrassing was. Deze skûtsjes hebben een fikse opknapbeurt gehad, en dat deed zijn werk in de uiteindelijke uitslag. Dé functie van de IFKS.
Er was nog een schipper die een keer won en dat was Rienk Zwaga. Hij zeilde als schipper op het oude SWH-skûtsje uit de SKS competitie wat door Willem Zwaga is aangekocht om als opleidingsschip te dienen. En de opleiding in de C-klasse is waardevol. Zwaga kreeg eerst geen poot aan de grond tot die twee na laatste dag op Echtenerbrug. Waar ’s ochtends de wedstrijd nog kon doorgaan. Ook de IFKS had te maken met veel verschillende weertypes en dat is juist voor zo’n opleidingsschip natuurlijk extra moeilijk. Het weer zorgde uiteindelijk voor vele variaties in uitslagen, ook bij andere skûtsjes.
Herre Hooghiemster met de Kammeraat en Koos Lamme met de Singelier waren de nummers vier en vijf, maar konden niet echt aansluiten. Bovendien houdt Koos Lamme er mee op, en moet op de Singelier een nieuwe schipper worden gevonden, dus promotie had toch niets uitgemaakt. Lamme was niet de enige stopper: ook voor Floris Bottema schoot het finishschip vier keer af. Hoewel het in geen enkel wedstrijdreglement staat, schijnt het te betekenen dat je dan
ook echt mag ophouden. Welnu, dat was aan zijn resultaten ook goed te zien. Maar het zeilen van zo’n man op de laatste plaats van de ‘laagste’ klasse en die toch geroemd en gevierd werd en waarnaar altijd werd geluisterd omdat hij veel sprak, heeft veel betekend voor de IFKS.
C-KLASSE EINDKLASSEMENT 2023
NR. NAAM
1 Luuc Elzinga, Ut en Thús
2 Gerrit de Vries, Gerrit de Vries
Jeroen Mous, Frije Fûgel
Herre Hooghiemster, Kameraat
5 Koos Lamme, Singelier
6 Remy de Boer, Eenvoud
7 Walter Melle van der Vegt, Lege Wâlden 42,0
Simon van der Lingen, Galamadammen
Jan Pieter v.d Stroom, De Bunsjoter
A-klein
Met afstand, toch geen makkie
Voor Andries Brouwer was er die laatste wedstrijd in de kleine A-klasse van de IFKS niets meer te doen. Bovendien dwarrelde hij al snel door het hele veld heen en was hij voor de vierde keer eerste. Uitzinnige vreugde: kampioen. Toch was het geen makkie.
De eerste wedstrijd werd hij maar twaalfde, toen moest alles er nog goed opstaan. Bovendien vergat hij in Heeg helemaal goed te sturen en werd hij achtste. Maar ja, als je dan de andere wedstrijden wint, heb je het gemaakt en ben je weer kampioen.
Harm van der Weiden van Heeg was de tweede en dat kon je van de resultaten aflezen. Nooit slecht, uitgezonderd in Heeg, maar toen was het alleen maar matig. Dus was die tweede plaats bingo. Want Henk Frankena deed uiteindelijk ongeveer hetzelfde, maar het scheelde steeds een plaatsje. En zo werd het voor Henk veel spannender, want hij moest steeds de strijd aangaan met Sander Meeter met de Vriendschap en Bernd de Cneudt met de Lutgerdina Smeltekop.
Het genoemde vijftal was steeds vrij snel voorin te vinden, dus was het beeld daarvan vrij eentonig. De slotgroep was ook vrij direct bepaald. Daartussen de middengroep die wat heen en weer was, maar waar wel een paar skûtsjes inzitten die met enig oefenen en eventueel investeren wel bij de top kunnen komen. Dus Andries Brouwer kan niet op z’n lauweren gaan rusten.
A-KLEIN EINDKLASSEMENT 2023
Sponsor van buiten, sponsor van skûtsjesillen
We wensen alle skûtsjes en hun bemanning heel veel succes!
Het beste advies De mooiste materialen
juiste vakman
HEGO Buiten | Jeltewei 244, 8622 DC Hommerts | hegobuiten.nl
Scan de code of kijk op hegobuiten.nl en ontdek de nieuwste buitentrends.
Skûtsjewerf 2.0
het adres voor alle werkzaamheden op het gebied van reparatie, restauratie, stralen & conserveren
Kanaalweg 33 • 8861 VA Harlingen T. 0517-235857• info@multishipholland.nl
IFKS.frl
JEROEN DE VOS GEEN SCHIPPER MEER, MAAR …..
“Zo’n mooie organisatie, die
Ieder mens heeft altijd van die vaste dingen bij zich, zoals sleutels, zakdoek, beurs. En als je daar ineens eentje niet van bij je hebt, krijg je wat een onvoldaan gevoel. Dat heeft de IFKS vloot het komende seizoen. Want Jeroen de Vos doet niet meer mee als schipper op de Eelkje II. Dat deed hij 26 jaar onafgebroken. Afgezien van een paar dagen enkele jaren terug, toen een klap van de giek zijn hoofd wat in de war bracht. Maar dat hoofd is nu helemaal helder en de emotionele schipper die hij kon zijn, kan nu rustig uitleggen dat je op een gegeven moment in je leven strepen moet zetten.
Rustig, ook al omdat hij het voor het vorige seizoen al gemeld had. Net als Sikke Heerschop, die dit jaar aankondigde als zijn afscheidsjaar, deed Jeroen de Vos dat vorig seizoen. Om, toen hij Klaas Kuperus in Lemmer op de finishstreep met een handbreedte versloeg en dus ‘zijn’ slotwedstrijd won, uit te barsten in een gigantische vreugdekreet. Eigenlijk zat in die kreet al zijn gelukzaligheid van al die jaren zoveel plezier gehad te hebben met het zeilen in de IFKS vloot.
Eelkje II
Het skûtsje, gebouwd in 1905 bij de Roos en van der Meyden
in Leeuwarden, was eigendom van één van de oprichters van de IFKS, Yde Schakel. Hij voer er met bouwondernemers op voor tochtjes. Later beheerde Jacob Huisman het, om het te gebruiken als mensen een skûtsje wilden huren om te varen met relaties. En het kwam natuurlijk in de IFKS. Jeroen zeilde als bemanningslid mee, maar werd op een gegeven moment voor het blok gezet: ‘dan moet jij het op Lemmer Ahoy sturen!’. Dat ging prima. Het schip was toen al twee en een halve meter verlengd. En te koop.
Vanuit die drie situaties werd de Stichting Eelkje II opgericht. Die bestaat
nog steeds, maar is er alleen maar om het geld wat de verkoop van het schip nu heeft opgebracht te investeren in wat de doelstelling was, de zeilvaart. Gerrit Stienstra uit IJlst heeft het schip gekocht en gaat nu met een top-klasser uit A zeilen in de C-klasse. “Mooi dat het schip in de omgeving blijft”, zegt Jeroen nu.
Hij zeilde indertijd zelf op en in alles, maar skûtsjesilen trof zijn hart. Volgens hem omdat het daarin niet alleen om het zeilen gaat, maar ook en vooral met je bemanning je doelen te stellen. Een doel is bijvoorbeeld de laatste dag in de sluis in Lemmer liggen, want
die IFKS”
dan zit je bij de eerste drie, dan sta je op het podium. Dan gezamenlijk af te spreken ‘hoe gaan we dat doen’. Zoals bijvoorbeeld vorig seizoen het doel was de laatste wedstrijd van Jeroen te winnen. Dat lukte, vreugde. Maar ze hebben ook wel eens een doel gesteld en dan dreven ze troosteloos in de achterhoede rond.
Uitschieters
Het oorspronkelijk niet grote skûtsje werd later nog eens anderhalve meter verlengd en bleek in de A-klasse een vaste waarde. Met uitschieters naar beneden, die echter nimmer tot degradatie leidden. Ook uitschieters naar boven. Want in 2004 en 2019 werd de Eelkje II kampioen van de IFKS. Over het algemeen waren de doelen bij harde wind wat gemakkelijker te stellen. Vijftien jaar geen kampioen. Hij weet ook wel dat je niet alles kunt bepalen. Skûtsjesilen is immers een positiespel. “Je moet op de goede plek zitten.”
Toch wisselvalig. “Ja, dan ging het een jaartje goed, en dan verdwenen er wat mensen, dan moest je met een nieuwe ploeg bemanning weer aan de slag. Dat ging wat heen en weer.” De gedachte daar weer mee aan de gang te moeten, zorgde een beetje voor zijn afscheid. “Dan moet je weer een mooie ploeg maken, het horloge moet kloppen.” Al heeft hij het elke keer weer een uitdaging gevonden van een ploeg mensen een eenheid te maken en de doelen bereiken.
Overigens is Jeroen de Vos niet iemand die ‘het gehad heeft’. Welnee. Hij rekent erop dat velen hem zullen vragen mee te gaan. Sterker, dat hebben enkelen al gedaan. Hij staat niet op de wal. Bovendien zit Jeroen de Vos in de zeilcommissie van de IFKS. Die heeft als opdracht gekregen de zeilformule te bekijken en wat daarin verbeterd zou kunnen worden op tafel te leggen. Nieuwsgierig IFKS orgaan vraagt naar
welke kant dat uitgaat, maar ‘zover zijn we nog niet’. Omdat ieder skûtsje verschillend gebouwd is in lengte, breedte, diepte, gewicht en wat al niet, doe je met zo’n formule altijd weer schepen tekort. Een heidens karwei….
Jeroen de Vos doet het graag voor de IFKS. “Daar hebben we met z’n allen een leuke, goede vereniging van gemaakt, dat was de moeite waard.” Hij zal het zonder meer een moeilijk moment vinden als de IFKS in Hindeloopen weer aan de week strijd gaat beginnen, maar dan zonder hem. Hij zal het niet laten zien. Jeroen de Vos is iemand die met plezier afscheid neemt van een geweldige kwarteeuw.
HARM
VAN
DER WEIDEN VAN DE ‘NIJE DEI’
is“Skûtsjesilen gewoon een mooi spel”
Hoe wordt een geboren Amsterdammer die nu in Utrecht woont schipper op een skûtsje? Ja, zijn partner Marchje is een rasechte Friezin, maar haar heeft hij pas later via het zeilen leren kennen. Toch is de liefde voor Friesland en zeilen niet ver te zoeken: van jongs af aan waren zeilvakanties in Friesland vaste prik bij familie van der Weiden. Ook had grootvader een Friese zeeschouw en een 12voetsjol. Daar werden de eerste zeilmeters in gemaakt. Als 13-jarige ging hij op zeilkamp en daar begon de liefde voor het zeilen. En uit een stamboom blijkt dat verre voorouders in de visserij zaten op Ameland. Harm van der Weiden over het skûtsjesilen en hoe het begon.
Orionis
Als student zat hij bij de studentenvereniging A.S.Z.V. Orionis, waar inmiddels een hele club enthousiaste skûtsjesilers uit is voort gekomen. Daar zat bijvoorbeeld ook Daan van der Meer bij die schipper was op de Tiid sil’t Leare. In 2015 ging Harm met hem mee als tacticus. Van Daan kon hij heel veel leren, wat hij meenam naar de jaren daarna. In 2016 en 2017 was Harm schipper op de ‘Tiid’ namens Orionis. Zij werden in zijn tweede jaar gelijk al 3e. En dan mag je met het skûtsje in de kom liggen in Lemmer, wat natuurlijk een prachtig feest is.
In die tijd mocht je vanuit Orionis twee jaar schipper zijn en dan moest je plaats maken voor een opvolger. “Als je gewend bent om te schipperen en je stapt uit het team, dan val je in een gat.” In het voorjaar van 2018 mocht hij een paar keer mee met het SKS-skûtsje van Sneek. Dat was ontzettend leuk en hij kon daar veel leren, maar het was ook duidelijk dat hij zelf niet meer de schipper was. Na die zomer zonder IFKS dacht hij erover na hoe hij er voor kon zorgen dat het skûtsjesilen weer terug kwam in zijn leven.
Er ontstond een clubje mensen van het zeilkamp en de studentenvereniging Orionis, die allemaal in de eind studietijd/begin werktijd zaten en die nog
graag wilden blijven wedstrijdzeilen op een skûtsje. Toen kwam de Eemlander voorbij. Een goed en snel schip, die daarvoor nog bekend stond als ’t Swarte Wief. Ze namen begin 2019 contact op met de eigenaar en vroegen of ze het skûtsje konden huren. Ze beloofden er goed voor te zorgen en gingen aan de slag.
Nije Dei
In 2021 besloten ze de toenmalige Eemlander te kopen. Met vier teamleden waagden ze het er op. Ze richtten een stichting op, die de Eemlander kocht. Daar kwam heel wat bij kijken. Het skûtsje moest natuurlijk een nieuwe naam hebben en dat het een Friese naam zou worden, daar waren ze zo over uit. Maar ‘Bjusterbaarlik’ bekte niet zo mooi en uiteindelijk werd het de Nije Dei. Waar het liedje van de Kast erg mooi bij past en vaak gedraaid wordt op het volgschip. De betekenis: Een nieuwe dag, nieuwe kansen. Als het de ene dag niet goed gaat, heb je altijd weer een nieuwe dag om je te herpakken. Het nieuwe zeilteken werd een opkomende zon. Maar als je het een kwartslag draait, zie je er een N en een D in. En zo werd de Eemlander de ‘Nije Dei’.
Het is een ploeg uit alle windstreken van het land. Voornamelijk uit de omgeving van XX
“Als we na een week hard werken naar Friesland gaan, is het net een mini-vakantie”
Amsterdam, Utrecht en Den Haag die allemaal wel wat met Friesland hebben, maar er niet zijn opgegroeid. Ze zijn met het skûtsjesilen in aanraking gekomen, wat een besmetting blijkt die niet meer voorbijgaat. Ondanks dat de bemanning van ver komt, rijden ze allemaal graag naar Heeg om te trainen. Iedere week lukt niet, maar in het seizoen moet er minimaal 1 keer per maand gevaren worden.
a-klein
Zeilen in de a-klein vindt Harm heel fijn. Geen promotie, geen degradatie. Veel dezelfde schepen. Hij heeft voor zichzelf bedacht om, zolang het kan, door te gaan met skûtsjesilen. Voor nu vindt hij dat heel erg leuk met het huidige schip en team in de a-klein. “Maar je weet nooit of je in de toekomst de kans krijgt om met een groter schip te gaan varen.” Hij sluit het niet uit, maar het zal niet op korte termijn zijn. De a-klein bevalt hem prima.
Dat de klasse hem past, blijkt wel uit de uitslagen van de afgelopen jaren. In zijn eerste jaar op de Eemlander werd het team tweede tijdens de IFKS. In 2022, toen het skûtsje omgedoopt was tot de Nije Dei, werden ze derde en vorig jaar weer tweede. De Nije Dei is een skûtsje en een team waar rekening mee gehouden moet worden.
Zodra ze op de A6 “Wolkom yn Fryslân” passeren, worden de teamleden van de Nije Dei gelijk blij. Het is zo lekker om weer veel buiten en op het water te zijn, “ús (twadde) thús!” Door de week werkt Harm
op kantoor, hij zit in de vastgoedontwikkeling. Van braakliggende grond tot een gebouw ergens maken, daar houdt hij zich mee bezig. Voor zijn werk is hij ook geregeld op pad in andere Europese landen. “Als we na een week hard werken naar Friesland gaan, is het net een mini-vakantie.”
Het mooiste vindt hij het als het hard waait, windkracht 4 à 5. Dan voel je de krachten die erbij komen kijken. “Gewoon hardzeilen.” En natuurlijk oppassen dat je niet omslaat, dat is hem gelukkig bespaard gebleven. Het moeilijkste is om met licht weer die zware bakken toch nog vooruit te krijgen. Daar zit de uitdaging wel in. “Van die wedstrijden waarvan je denkt: fluiten ze hem eruit of niet en dat hij dan toch doorgaat, dat zijn de moeilijkste potten.”
Teamwerk
Kan Harm rustig blijven als schipper? Hij denkt van wel. ’s Ochtends voor de wedstrijd wel. Dan kan hij nog tegen het team zeggen dat ze rustig zullen blijven, maar vijf minuten voor de start komt het fanatisme naar voren. Dan
“Van die wedstrijden waarvan je denkt: fluiten ze hem eruit of niet en dat hij dan toch doorgaat, dat zijn de moeilijkste potten”
kan hij toch wel schreeuwen: “we gaan ze pakken.” Na de wedstrijd, bij een biertje, dan komt de betrekkelijkheid ervan weer naar boven. Dan denkt hij: “O ja, het is ook gewoon een mooi spel wat we doen met zijn allen.”
Harm is van mening dat er te veel aandacht wordt gevestigd op de schipper. Want in je eentje kom je niet ver. Het team doet het met zijn allen. Zeilen, maar ook klussen. Het meeste onderhoud doen ze zelf. Het onderwaterschip, het lakken, het houtwerk. Eén van de teamleden heeft een grote loods, waar in de winter een groot deel van het houtwerk kan liggen, zodat ze er samen kunnen schuren en lakken.
Bij het tentfeest in Sloten wordt het lied de Nije Dei vaak als laatste gedraaid. Dan staat het team voor in de tent schouder aan schouder mee te zingen. Het is een heel gezellig team, dat zeker de nodige feestjes meepakt. Al is het langzamerhand wel te merken dat ze geen studenten meer zijn. Hoewel… het is een traditie geworden om de schipper te verkleden voordat hij de tent bij Sloten in gaat. Waarom? In 2019 had Harm
een heel nieuw team en heeft hij ze wijsgemaakt dat het feest van Sloten een verkleedfeest was. Dus de bemanning had zich in piratenpakken gehesen. Ze bleken de enigen. Sindsdien is de schipper zelf de klos.
Vooruitblik
Het wordt een heel interessant seizoen, denkt Harm. Want wat kan de concurrentie? Skûtsjes zoals de Swanneblom en de Friesland die weer terugkeren. Schippers als Jelle Talsma en Andries Brouwer die het goed doen en dan nog wat nieuwe schippers. Volgens Harm kan zo ongeveer de hele kleine a wel een dagprijs pakken.
In de jaren dat Harm schipper was, hebben ze alle wedstrijden in het voorseizoen wel eens gewonnen. Langweer, Lemmer Ahoy en de Slach om Heech. Alleen het kampioenschap van de IFKS nog niet…. Zou het dit jaar lukken? Het team van de Nije Dei gaat er in ieder geval volle bak voor, ook al kunnen ze iets minder trainen dan ze zouden willen.
Altijd op zoek naar schonere brandstoffen, met
betere prestaties
Ve e ne m a En e r gy
Druk, druk, druk? Waar haal je toch de energie vandaan? Bij Veenema in Sneek natuurlijk. Als 100% familiebedrijf weten we wat erbij komt kijken om de zaak draaiende te houden. Als leverancier van o.a. GTL Diesel (Gas To Liquid) doen we daarom net dat beetje meer GTL zorgt voor minder uitstoot van schadelijke stoffen en is bovendien niet gevoelig voor bacterievorming. Dus ook voor uw ultra schone brandstof vaart u naar de jongens van Veenema. Raadpleeg onze website voor de verkooppunten.
WINNAAR C KLASSE LUUC ELZINGA
Intensebrengtskûtsjeliefhebber ‘Ut en Thús’ in Irnsumer mienskip
Elk jaar als de drie skûtsjeweken beginnen, vaart hij op de vrijdag er voor al met zijn aak naar Grou. Hij weet waar de volgende dag de wind vandaan zal komen, zodat hij klaar ligt bij de bovenste boei. Hij voelt een warme stroom in zijn buik als hij anderen ziet komen, die ook al klaar gaan liggen. Kijkt naar het oefenen van de skûtsjes. Klimt gelukzalig de volgende morgen zijn kooi uit als de Grouster commissieleden de rode afscheidingsboeitjes in het water gooien en gaat ze dan net als iedereen met de haak wat naar binnen trekken, zodat hij vooraan blijft liggen. Haalt dan gelukzalig wat vrienden op en kijkt dan gebiologeerd naar de eerste dag van Fryslâns culturele erfgoedfestival. Skûtsjesilen. XX
“Fanôf myn jeugd ha we altyd nei Grou west.” Luuc Elzinga’s ogen geven aan hoe intens hij dat skûtsjesilen nog steeds beleeft. Dat heeft uiteindelijk geculmineerd in de aankoop van het skûtsje Ut en Thús en de eclatante overwinning die hij daarmee vorig jaar in de C klasse behaalde. Als je daar nu met hem over praat, word je automatisch getroffen door zijn enthousiasme. Over het skûtsje, over zijn bemanning, over de wedstrijden en over de Irnsumer mienskip die door hem enthousiast is gemaakt voor het skûtsjesilen. Het verhaal van Luuc Elzinga.
Door zijn ouders, onderwijzer en slankheidsdocente, enthousiast gemaakt om dingen op het water te doen. Gesurfd, gezeild, enzovoorts. En in 1994 kreeg hij z’n eerste skûtsjewimpeltje en was verliefd op het skûtsjesilen. Vond het fenomenaal. Misschien is verliefd niet het geschikte woord. ‘It wie en is noch in virus.”
Hoop op Zegen
Hij kwam dan ook in 2003 als bemanningslid aan boord van de Waaksdom (tegenwoordig het skûtsje van Ulbe Zwaga, toen van Jappie Bootsma). Later stapte hij over naar de Kleine a-klasse, naar de Hoop op Zegen, met het klavertje in het zeil. Eelke Broersma was de schipper. Luuc ging mee als bemanningslid. Het ging allemaal net even anders, omdat de zoon van Broersma een ernstig ongeluk kreeg. Elzinga nam het roer een jaartje over. Hij zei van tevoren dat hij dat tot en met windkracht drie wel wilde doen. Maar ook met zes in Lemmer zeilde hij nog mee, “mar wat ha we doe skeef lein….”
Hij moest zijn skûtsje enthousiasme even laten schieten, om in de maatschappij een positie te verwerven. Hij richtte een bedrijf op wat zich wereldwijd bezig hield met de verkoop van entreebewijzen voor musea en andere aantrekkelijkheden waar mensen wel eens willen kijken. Dus als je een kaartje wilt hebben voor de Empire State Building of Madama Tussaud in Londen, moet je die bij Elzinga halen. Prachtig bedrijf, maar het noodzaakte
“En it logo yn it seil ek, al sa moai…”
hem vele jaren weinig thuis te zijn en de hele wereld rond te trekken…
Ut en Thús
Tegenwoordig doet de 47-jarige Luuc Elzinga het wat kalmer aan; hij zit enkel nog in de directie van het bedrijf. Hij woont in Groningen, maar heeft ook een (mooi) onderkomen in Irnsum. En tijd om de skûtsje hobby weer op te pakken. Hij zocht naar een skûtsje wat te koop was, en vond dat in de Ut en Thús. Schipper Florian Zwart vond het
eigenlijk wel genoeg geweest. Elzinga kocht het schip al in 2022 en zeilde met Florian mee als bemanningslid in diens laatste jaar. Het werd een prachtig afscheidsjaar voor Zwart, die nota bene vijfde werd, het beste wat hij ooit deed met de Ut en Thús.
Elzinga moest beginnen in de C klasse, maar de bemanning van Zwart bleef zitten. Ze zagen het wel zitten met die enthousiaste Elzinga. En ze zitten er na de promotie nog. Terwijl Elzinga
had gedacht zo langzamerhand wat Irnsumers als bemanningslid mee te krijgen. Dat zou hij graag willen, omdat hij eigenlijk het skûtsje aan de Irnsumer mienskip heeft geschonken. “It skip is net fan my”, al heeft hij zichzelf wél de opdracht gegeven dat het tot in de eeuwigheid bewaard moet worden als een stukje cultureel erfgoed.
Traditie
Daartoe heeft hij ook de naam Ut en Thús van het skûtsje gehandhaafd.
Luuc Elzinga wil dat een eventuele slechte prestatie niet aan schip of tuigage ligt.
“Dan leit it inkeld oan ússels…”
“En it logo yn it seil ek, al sa moai…..” Elzinga houdt namelijk van tradities en ziet nog eerdere schippers van het skûtsje Koos de Vreeze en Henk Regts ruiken aan het algemene kampioenschap van de IFKS. “It skip kin dat wol, mar no wy noch.”
Dus als iemand hem als één van de favorieten van de B-klasse aanwijst, telt hij voorzichtig op z’n vingers af wie er meer zijn. En weet dat hij als schipper nog wel eens teveel naar anderen kijkt en zichzelf daarmee dan tekort doet. Hij is aan de andere kant bezig zich intensief te verbeteren. Kijkt de starts terug van SKS en IFKS van jaren herwaarts om ervan te leren. Sterker, we spreken hem een paar dagen voor Lemmer Ahoy. Dan heeft hij al gezien hoe skûtsjes van beide organisaties met noordelijke winden het meest progressie boekten in de Lemster baai. Bijna wetenschappelijk.
Er staat ook een nieuw zeil op de Ut en Thús. Maar dat is niet zomaar gemaakt. Eerst is het skûtsje gescand om te kijken wat het beste structuur voor zo’n skûtsjezeil zou kunnen zijn. In de schipperij is wetenschap noodzakelijk wil je winnen. Of simpel: Luuc Elzinga wil dat een eventuele slechte prestatie niet aan schip of tuigage ligt. “Dan leit it inkeld oan ússels…”
Intens
Hij vindt het geweldig om er alle dagen mee bezig te zijn. Pielen, constant dingen bedenken. Het zijn soms kleine veranderingen die het feest maken. Intens. Elke woensdag als ze trainen op het Sneekermeer dan wil hij dat het morgen alweer de volgende woensdag zou zijn. Het skûtsje ligt overigens bij sponsor Friso in Sneek.
Maar in Irnsum zijn ze ook zeer aanwezig. Er zijn lichtjes aangekocht voor het skûtsje, dat dan in de winter als kerstboom bij de Wide Steech ligt. “It moaiste plak fan Fryslân.… .” Jaarlijks gaan ze zeilen met de schoolkinderen, niet alleen met het skûtsje, maar ook met polyvalkjes. Hij heeft contact met de Irnsumer bedrijven die het skûtsje sponseren. En, heel apart, het skûtsje heeft een aparte eigen app-groep, waardoor de supporters aan het skûtsje gekoppeld zijn. Enthousiasme.
En dan …. “ moast ris efkes hearre.” Berend Riemersma heeft een lied op de Ut en Thús gemaakt. Ook zingend zullen de supporters het skûtsje aanmoedigen. Hij laat het lied via z’n mobiel even horen. En dan zingen zijn lippen zachtjes het lied mee, terwijl hij het niet eens in de gaten heeft. Luuc Elzinga is een moderne, maar heel intense skûtsjesiler.
Bondsjachtwerf
Speciaal in ronde en platbodemjachten
Selfhelpweg 11 - 13 a/d Woudvaart 8607 AB Sneek 0515 - 413078 info@johvdmeulen.nl www.johvdmeulen.nl www.facebook.com/ jachtwerfjohvandermeulen
Nieuwbouw en restauratie Reparatie
Zwaarden en roeren Rondhouten
Gebruikte schepen
Grote hellingcapaciteit Binnen en buiten
IFKS Vleugelklassement
Deze klassementen zijn gebaseerd op het aantal eerste, tweede en derde plaatsen dat een schipper heeft behaald tijdens officiële IFKS-wedstrijden (kampioenschappen) van de A-klasse en de kleine klasse. Sinds 1995 worden skûtsjes korter dan 17,10 m ingedeeld in de kleine klasse van de IFKS. Deze kleine klasse werd van 1995-1998 “B-klein” genoemd. Vanaf 1999 wordt deze klasse “A-klein” genoemd. Een eerste plaats levert 3 punten op, een tweede 2 en een derde 1.
TOP 25 A-KLASSE Vleugelklassement 1982-2023
1 Tony Brundel (1996-2023)
2 Sieb Meijer (1988, 1990-2004, 2006-2009, 2011)
3 Jacob Huisman (1983-2009)
4 Age Bandstra (1983-1993)
5 Allard Syperda (1982-1993)
6 Jeroen de Vos (1998-2023)
7 Jitze Grondsma (1993-2000)
8 Siebo Ziesling (2001-2018)
9 Eelke Dijkstra (1994-2004, 2006-2009)
10 Sikke Heerschop (2005-2006, 2011-2023)
11 Delmer Los (2004-2012)
12 Jelle Talsma (1993-1996, 2009-2015)
13 Jan Bakker (1983-1986)
14 Walter de Vries (2006-2015, 2017,
15 Henk Regts (2004-2013)
16 Eildert Sietesz Meeter (1984-1987, 1989-1990)
17 Nico Hoek (1982-1987)
18 Geale Tadema (2009,
19
20
21 Merijn Olsthoorn (2014-2019)
22 Arend Wisse de Boer (2013-2018)
23 Siete Eildertsz Meeter (1992-1998, 2000, 2008-2012)
24 Jappie Bandstra (1987-1996, 2000-2006, 2008)
TOP 25 A-KLEIN Vleugelklassement 1995-2023
Jaap Jelle Feenstra in z’n eerste jaar
Toch nog even de protestcommissie…
Dik 60 skûtsjes elk jaar in de IFKS. Die zeilen wedstrijden, die moeten georganiseerd worden. De nieuwe voorzitter van de IFKS Jaap Jelle Feenstra schrijft hier over hoe dat allemaal in elkaar steekt en komt in zijn verhaal ook nog op enkele veranderingen terug die noodzakelijk bleken.
In het afgelopen jaar heb ik als nieuwe voorzitter van de IFKS veel mensen leren kennen, zowel op het water als op het land.
Op het water: natuurlijk de schippers en bemanningsleden, maar ook de leden van de wedstrijdleiding, de umpires en de inspecteurs van de commissie Technische Zaken.
Op het land: wederom de schippers en bemanningsleden, maar ook de leden van de plaatselijke commissies, de business club. En onze bestuursleden!
En extern: de burgemeesters over onze vergunning, de gedeputeerde voor de uitreiking van de originaliteitsprijs, de Commissaris van de Koning voor de huldiging van de winnaar, de fotografen en drone-specialist, de medewerkers van de regionale media en van Omrop Fryslân, het Skûtsjemuseum, Foar de Neiteam, de collegabestuurders van de SKS, etc.
Overal heb ik enthousiasme en betrokkenheid ervaren. Het eerste jaar IFKS is me goed bevallen, de vereniging staat er goed voor en met een vloot van meer dan 60 skûtsjes slagen we er samen in om fair en veilig meeslepend spannende wedstrijden te organiseren - een prestatie van formaat! Eigenlijk vroeg in dit eerste jaar maar één kwestie serieus de aandacht van het IFKS-Bestuur en dat was de Protestcommissie.
Bij de controle door de commissie Technische Zaken (cTZ) werd op 20 aug 2023 geconstateerd dat bij het skûtsje Waldwiif de trim meer dan 5 cm buiten het ijkmerk viel. De Protestcommissie (PC) vond dat een herweging moest plaatsvinden. Een maand later gaf de PC aan een aanmerkelijke fout te hebben
gemaakt: bij het niet voldoen aan art 6.2.6 was haar het toepassen van de sanctie volgens art 6.2.11 onbekend.
Een fout maken kan, dat is heel menselijk. Het IFKSBestuur waardeert dat de PC dit openlijk aangeeft en toegeeft. Als deze aanmerkelijke fout het enige punt was, hadden we hier geen verdere discussie over behoeven te hebben. Waar het bestuur echter in toenemende mate moeite mee kreeg was dat de PC op basis van haar inzicht van 24 september niet per direct alsnog tot een heropening en een uitspraak is overgegaan. De regels zijn eenduidig, artikel 6.2.11 geeft eenvoudig de te hanteren sanctie aan. Zonder uitspraak weet de schipper niet waar hij aan toe is, ook de andere schippers niet.
Dan volgt op 25 aug de zwarte-vlag start van de A-klasse bij Lemmer. Het is niet aan het bestuur om over deze complexe start inhoudelijk te oordelen. De Wedstrijdleiding (WL) heeft hier een nota over geschreven waarin is aangegeven dat de PC voorbij is gegaan aan de beelden en constateringen van de WL en dat haar competentie met berichtgeving in de media is geschaad. Wij menen dat de PC zo niet met de WL dient om te gaan, er moet sprake zijn van een als volwaardig ervaren behandeling.
De stapeling van een aanmerkelijke fout, plus het lang, te lang en nog steeds uitblijven van een uitspraak, plus de behandeling van de WL noopt het bestuur tot het besluit om de PC te moeten dechargeren. Wij betreuren dat de PC ons besluit als diskwalificatie heeft opgevat. Dat doet geen recht aan onze intentie. In een bericht op onze website en verklaring aan de schippersvergadering heeft het bestuur haar besluit nader toegelicht.
De schippers hadden veel vragen en opmerkingen over beide protestsituaties en het besluit, maar er was ook waardering voor de argumentatie en besluitvaardigheid van het bestuur. Een schipper vergeleek het bestuur met de Poolse regering, die onwelgevallige rechters ontsloeg. Een pijnlijk onjuiste vergelijking, immers de PC oordeelt over wedstrijdsituaties en niet over het bestuur. In onze mooie vrijwilligersorganisatie is deze wijze van framing bepaald ongepast.
Een schipper meende dat het bestuur de PC voor de bus heeft gegooid. Ook dit verwijt mist elke grond, immers, we hebben gezegd: onder dankzegging voor de jarenlang getoonde inzet en betrokkenheid; en wij waarderen het vele en goede werk van de PC; en wij prijzen ons gelukkig met de toegenomen kwaliteit van de gehele wedstrijdorganisatie van de IFKS, waar de PC onmiskenbaar aan heeft bijgedragen. Welgemeend spreken we van decharge, dat betekent geen afkeuring, maar een beëindiging van taken, dat heeft niets te maken met voor de bus gooien! Zulke verwijten passen niet binnen onze mooie vrijwilligersorganisatie!
Terugkijkend steken we als bestuur zeker ook de hand in eigen boezem. Het proces had beter gekund. Als polderjongen heb ik tweemaal voorgesteld om met alle betrokkenen rond de tafel te gaan zitten, maar ervaren bestuursleden gaven aan dat dat in het verleden vaker is geprobeerd, zonder resultaat, daarvoor zijn de
verhoudingen al te diep ingeslepen. En waar een bepaalde zin onbedoeld negatieve reacties bij de PC heeft opgeroepen, zijn we openlijk bereid daarop terug te komen.
Bij de PC hebben we enige zelfkritische reflectie gemist. De PC gaf aan in de afgelopen 17 jaar geen enkel signaal over de kwaliteit te hebben ontvangen. Voor mensenwerk lijkt ons dat tamelijk onwaarschijnlijk. En laten we daar ook open over zijn: er zijn zeker wel reacties bekend, zoals de evaluatie van de umpire over 2022 en over 2023, die als klacht over de PC bij het watersportverbond zijn ingediend. Het bestuur vindt het een overweging waard om eventuele opmerkingen en oordelen door het watersportverbond over de IFKS niet af te wachten, we zijn immers als vereniging zeer wel in staat om zelf te oordelen en te handelen.
Gelukkig is ons niveau van wedstrijdleiding en protestbehandeling al behoorlijk goed. Dat is ook nodig, want beide protestsituaties raken het klassement en daarmee het sportieve hart van onze prachtige vereniging. Uitspraken daarover moet dan ook duidelijk, tijdig en gezaghebbend zijn!
Na al deze verwikkelingen wil het bestuur nu vooral vooruit kijken en een nieuwe PC presenteren. Op advies van jury-opleider Eric Mehlbaum hebben we een lijst van 16 mogelijk geïnteresseerde personen samengesteld. Alle kandidaten reageerden positief op ons verzoek. Dat is hartverwarmend.
Omdat niet iedereen in de IFKS-week beschikbaar is, heb ik samen met Age Bandstra, voorzitter van de Commissie Wedstrijdzaken, met 7 kandidaten gesproken: allen waren bereid om toe te treden tot de nieuwe PC. Dat is eveneens hartverwarmend!
Met deze nieuwe leden krijgt de IFKS een hoog gekwalificeerde PC. Enkelen verwachten hun kwalificatie voor deze zomer nog te verhogen, zie hieronder in het schema aangegeven met een pijltje >. Dit niveau maakt het verkrijgen van de ontheffing hoger beroep bij het Watersportverbond mogelijk.
De nieuwe PC-leden zijn:
Voorzitter Rienko de Kraker 4>5
Secretariaat Rixt Gerritse en Paula Brand 2>3
Leden Nicole de By 4
Gerard Aartsen 3>4
Jan Haanstra 4
Rob Franken 4
Het bestuur van de IFKS heeft in haar vergadering van 4 maart de nieuwe leden van de Protest Commissie benoemd, we wensen hen veel wijsheid en genoegen!
Naast een nieuwe PC komt het Bestuur ook met een beleidsnotitie over het gebruik van drones. En we zullen onze regels nog eens zorgvuldig doorlopen op duidelijkheid en consistentie. Alles ten gunste van fair en veilig varen en van directe uitslagen en prijsuitreiking. Onze prachtige vereniging verdient deze ambitie!
• CV-ketels
• Airco
• Ventilatie
• Elektra
• Dak- en zinkwerk
• Service & onderhoud
• Zonnepanelen
• Zonneboilers
• Warmtepompen
Zijsling en Zonen
• Hout / pelletkachels
Roodhemsterweg 20 • IJlst (0515) 41 53 07 • www.gebr-sikma.nl
Zijsling en Zonen
Op-
SKÛTSJEMUSEUM EARNEWÂLD BESTAAT AL RUIM 25 JAAR
“Het moet er ruiken naar teer, harpuis
en grenen hout”
Het skûtsjemuseum in Earnewâld is een begrip. De hele skûtsjewereld kent het. Iedereen is er wel eens geweest. Voor een rondleiding, een personeelsfeestje, een huldiging van een skûtsje uit Earnewâld, een condoleance voor een overleden schipper of in 2023 tijdens het jubileum. Het skûtsjemuseum bestond toen 25 jaar. Wat is er gebeurd van de tijd dat alles op zolder lag, tot de tijd dat er een prachtig museum al een kwart eeuw floreert?
Het idee
Om hier achter te komen, moeten we toch echt bij Age Veldboom beginnen. In de beginjaren negentig hadden Age en Anna zeilschool Annage, waar je vooral kon surfen, kanovaren en zeilen. Eerst gingen ze met een trailer vol met surfplanken door heel Friesland, later steeds meer vanaf skûtsjes. Die skûtsjes trokken niet alleen jeugdgroepen, maar ook familiegroepen en personeelsverenigingen gingen graag een dagje mee het water op. De skûtsjes kregen dus letterlijk de wind in de zeilen en zo ontstond het eerste idee van een museum voor skûtsjes.
Een tweede aanzet tot deze gedachte kwam voort uit de zolder van de zeilschool. Die lag namelijk vol met skûtsjematerialen. Ze waren gered van de schroothoop, want aan deze materialen kleven de verhalen. Materialen uit skûtsjes van zowel de SKS als de IFKS. Skûtsjes werden in die tijd lichter gemaakt en dat gebeurde voornamelijk door de roefjes er uit te slopen. En Age maar verzamelen. En die zolder werd maar voller. Daar moest wat mee gedaan worden.
Daarnaast bleek er een gebrek aan kennis bij de jongere generatie: hoe hadden die skûtsjes er vroeger uitgezien toen ze nog met vracht voeren en hoe leefde een schippersfamilie aan boord? Dit waren de vragen die elke dag door de groepen werden gesteld tijdens de dagtochten met de skûtsjes.
Skûtsjemuseum
Er kwamen ineens ideeën om elders in Friesland een skûtsjemuseum te bouwen, maar volgens Veldboom
BOVEN: de bouwspanten in 1997
LINKS: Het skûtsjemuseum
hóórt een skûtsjemuseum in Earnewâld. Dus er werd haast gemaakt en particulier initiatief ging sneller dan de weg via de ambtenarij. De grond werd aangekocht, de haven werd gegraven en de loods stond binnen een jaar. Eén probleem: bestemmingsplan was industrieterrein. Tja, dan moet je even creatief zijn en geef je het eerst de naam “Historische Scheepswerf De Stripe.” Maar het wás een museum.
Age Veldboom was als bouwer niet een Pietje Precies: de uitspraak “het mag allemaal niet zo netjes worden, want dat was het vroeger ook niet”, werd de basis van het bouwplan. Ook van binnen moest het zoals vroeger zijn; het moest er ruiken naar teer, harpuis en grenen hout. Er meldden zich een groot aantal vrijwilligers om te helpen en anderen brachten prachtige collectiestukken voor het interieur. Er ontstond een werkgroep, die uitgroeide tot het bestuur van de Stichting Skûtsjemuseum Earnewâld. Deze stichting kocht in 2005 het museum van Age.
Historische skûtsjes
Wat is een skûtsjemuseum zonder een skûtsje? Er waren wel veel onderdelen, maar nog geen heel skûtsje. Er moest dus een skûtsje komen. Omdat alle houten skûtsjes in de loop der jaren gesloopt waren, kon de stichting er niet gewoon eentje kopen. Dus ze moesten zelf bouwen. De voorzitter van de bouwcommissie was oud-IFKS-voorzitter Sicko Heldoorn. Het originele skûtsje werd zonder tekening gebouwd, maar het bestek van het zusterschip was wel bewaard gebleven. Aan de hand van dit bestek werd een schets gemaakt en gingen ze aan de slag, XX
onder leiding van scheepsbouwmeester Johan Prins. Naast het museum werd het houten skûtsje gebouwd. Bezoekers konden zo de voortgang bekijken. Het duurde 5 jaar en toen werd de “Aebelina” te water gelaten en gedoopt met een Beerenburgje. De “Aebelina” ligt ter bezichtiging naast het museum en wordt gebruikt voor zeiltochten met groepen.
In 2021 schonk Sikke Heerschop het skûtsje De “Risico” aan het museum. Dit skûtsje heeft meerdere bestemmingen gehad. Eerst als vrachtvervoerder, toen als woonschip. Zes seizoenen als wedstrijdskûtsje voor Leeuwarden in de SKS, daarna 24 jaar in de IFKS met Kees Hermsen. Deze verkocht het aan Sikke Heerschop, die vond dat het museum nog wel een echt skûtsje kon gebruiken. Talsma Shipyards bracht het schip terug in originele staat. Museumvrijwilligers hebben tenslotte het interieur weer in originele staat teruggebracht en geheel authentiek ingericht. De “Risico” ligt tegenover het museum en is te bezichtigen.
Het ijzeren skûtsje “Dorp Grouw” kwam na vele omzwervingen ook bij het skûtsjemuseum terecht. Het was achtereenvolgens gebruikt als beurtschip, vissersschip en motorjacht. Een groep liefhebbers, Tony Brundel, Berend Mink, Jelle Talsma en Harry Amsterdam, lieten het schip restaureren naar oorspronkelijke vorm en uitvoering. Het timmer- en schilderwerk werd bij het skûtsjemuseum gedaan. Sinds 2023 ligt het “Dorp Grouw” aan de kade bij het museum ter bezichtiging. Zomers kan er ook mee gevaren worden.
Jubileum
En dan ineens bestaat het skûtsjemuseum 25 jaar. In al die jaren zijn er vele rondleidingen geweest, waarbij je kunt genieten van scheepsmodellen, foto’s, boeken over werf en skûtsje, roefjes en nog vele andere dingen. Er is ook genoeg te doen zoals: zakhijsen (ervaren van de werking van blokken), in de ‘beage’ lopen, touwknopen, kruiwagen rijden, troswerpen, fok hijsen, in de roef op de eerste verdieping ‘spelen’. In de smederij brandt het vuur en wordt er gesmeed. De vonken spatten er van af, zowel van het ijzer als van het verhaal…
De groep van ongeveer 50 vrijwilligers doet al het werk zelf. Onderhoud, rondleidingen, plannen, kantinediensten, financiën. En naderhand even gezellig nazitten met natuurlijk een paar sterke verhalen. Deze groep ‘verjongt’ zich voortdurend, doordat mensen die met pensioen gaan zich spontaan aanbieden om dit boeiende werk te doen.
Veldboom ziet de toekomst van het museum vol vertrouwen tegemoet. “Er is een groeiende belangstelling in deze digitale tijd, voor datgene wat echt en eerlijk is.” Deze positieve reacties worden ook in het gastenboek geschreven. Het is een museum waar je alles vast kunt pakken, voelen, ruiken en beleven. Daarnaast wordt het verhaal door enthousiaste vrijwilligers verteld. Het skûtsjemuseum hoeft niet groter, want het moet beheersbaar blijven. Het wordt tenslotte door een groep fantastische vrijwilligers, zonder subsidie, draaiende gehouden.
Als geen ander. en Dat kunnen we.
geen ander.
High-Tech Offset volgens Veldhuis Media
We produceren het drukwerk volgens de ISO 12647-2 norm. Het is dé standaardnorm voor offsetdruk. Hierdoor garanderen wij een voorspelbare kwaliteit. Je wensen en ons drukproces naadloos op elkaar aangesloten. Hierdoor krijg je het kwaliteitsdrukwerk mooi op tijd en toch voordelig.
Snel en voordelig het drukwerk op de plaats van bestemming.
Eekhorstweg 1 7942 JC Meppel
info@veldhuis.nl www.veldhuis.nl085
“Ik bin in gefoelsiler”
Als kleine jongen al was Olphert van der Pol altijd op het water. Met heit en mem en de rest van het grote gezin waren ze altijd met de boot onderweg. Zeilbootjes naast en achter de boot. Optimisten, flitsen, 16-kwadraat, eigenlijk van alles. De Sneekweek deed hij ook wel mee, maar nooit om de prijzen. Ze hadden altijd 8e-hands boten en oude zeilen. Als hij dan als eerste bij de bovenboei was, werd hij voor de wind ingehaald door anderen met veel nieuwer spul. Oké, het ligt niet alleen aan het materiaal, want voor de wind is nog steeds niet zijn favoriete deel van de wedstrijd. “Dat fyn ik mar stresse.” Dan zegt hij tegen zijn vader, die zijn adviseur is, dat hij de anderen in de gaten moet houden. Zelf kijkt hij absoluut niet, maar hij wil alles weten wat ze doen.
Dokkum
Ze haalden eind 2019 in Dokkum met Olphert dus een nieuwe schipper aan boord, die best aardig kon zeilen. En fanatiek is. Maar hoe komt een man uit Sneek bij een skûtsje van Dokkum terecht? Een bestuurslid kende broer Wiebe van het praamzeilen. En nadat Kees van der Kooi stopte, werd Wiebe gevraagd om schipper te worden. Maar die had niet echt de tijd om zich daar volledig voor in te zetten. Hij gaf de naam van zijn broertje door en zo kwamen ze bij Olphert. De 71-jarige heit Lieuwe gaat mee als adviseur. Ook zijn vrouw Tineke en zijn 15-jarige zoon Roan zeilen intussen mee.
Als rasechte Sneker had Olphert tot nu toe niks met Dokkum te maken gehad, maar hij wilde wel
heel graag schipper worden. In Dokkum wordt het breed gedragen, er komen veel sponsoren vandaan. Het skûtsje is intussen afbetaald, dus nu kan het sponsorgeld direct naar het skûtsje toe. Dit jaar hebben ze een nieuw zeil aangeschaft. Want als je naar de A-klasse gaat, heb je wel wat nieuws nodig, volgens het bestuur.
Het promoveren van de C-klasse naar de A-klasse ging in de kortst mogelijke tijd. In zijn eerste jaar werd hij derde. Dat was niet verwacht, want volgens Olphert zaten er toen wel zeven skûtsjes in die klasse die kampioen konden worden. Vorig jaar in de B-klasse werden ze met de Ebenhaëzer zelfs tweede en dus mag Olphert zich dit jaar meten met de besten van de IFKS.
Sneker Pan
Olphert heeft niet alleen zeilervaring in de kleine bootjes, hij zeilde ook al 15 jaar mee in de SKS, waarvan 11 op de Sneker Pan. Met Douwe Visser. Daar heeft hij als eerste het skûtsjesilen geleerd, want dat is totaal niet te vergelijken met zeilen in de kleine bootjes. Zijn taken op het skûtsje waren vooral op het voordek; fokkenist, voorhouder, 3e man bij de fok en de uitkijk.
Wat Douwe Visser altijd deed, probeert Olphert ook. Uit de protesten blijven. De vrijheid opzoeken. Met een grote boog om de situaties heen zeilen. Zo probeert hij van tevoren in te schatten waar hij langs kan en waar juist niet. Dat heeft hem de afgelopen twee jaar goed geholpen, maar dat lukt natuurlijk niet altijd.
Een ander punt wat hij heeft meegenomen van zijn tijd op de Sneker Pan is met een paar bemanningsleden de wedstrijd nabespreken. Hij kijkt in de spiegel en wil weten wat hij goed deed en waar hij van kan leren. Fouten maken mag, maar je moet wel kritisch naar jezelf zijn. En altijd bezig zijn met de trim en met het team. Hij wil de mensen op hun plek beter maken. Ze moeten van zichzelf weten waarom ze op die plek zitten en welk effect hun taak op het geheel heeft.
Aan boord van de Ebenhaëzer is het rustig. De schipper houdt niet van schelden en schreeuwen. Wel van communiceren. Als hij iets vraagt, wil hij een reactie. Dat hoeft niet met praten, dat kan ook met gebarentaal of een knikje. Olphert is snel afgeleid, dus hij wil graag opperste concentratie om zich heen. “Ik bin in gefoelsiler.”
Vreugdemomentjes
Het hele seizoen 2023 ziet hij als een hoogtepunt. Dat was zo’n mooi jaar. “As ik iets betocht, dan die ik dat en dan gong it ek noch goed.” Het jaar bestond uit vele vreugdemomentjes. Bijvoorbeeld als dertiende uit de start komen, om je heen kijken, wegdraaien
en denken, we komen zo als derde om de boei. En dan ook inderdaad als derde de boei ronden.
Hoewel het voor hem vreemd voelde, het was een tweede plek, werden ze gehuldigd in Dokkum. Voor de bemanning, die dat nog niet eerder meemaakte, was het een fantastisch feest. Voor Olphert was het vooral de promotie naar de A-klasse die telde. Toch was het wel heel speciaal, zo met zijn allen op het podium.
Op de vraag of hij ook een dieptepunt had meegemaakt, antwoordde hij: omslaan. Daarna vroeg hij zichzelf gelijk af of dat wel een dieptepunt was. “Tsja, je leare der ek wer fan.” Een leerpuntje dus in plaats van een dieptepunt.
In moai spultsje
Vorig jaar verwachtte de schipper in de middenmoot van de B-klasse terecht te komen, maar werd toen tweede. Ook nu zegt hij voorzichtig dat hij zichzelf wel in de middenmoot van de A-klasse ziet zeilen. Maar dat hangt dan wel van de wind af. De hele week windkracht 4, dan ziet hij het wel zitten. Hij weet, het is geen losse wedstrijd, maar een reeks van zeven wedstrijden. En als je na die zeven wedstrijden de minste punten hebt, mag je jezelf pas kampioen noemen. Zover is het nog niet. Doel is handhaving in de A-klasse en hopelijk in de middenmoot eindigen.
Hij heeft ontzettend veel zin in de IFKSweek dit jaar. Hij geniet er altijd van om met 170 vierkante meter en een 20 meter schip door het water te gaan. En dan met zo’n snelheid. Hoe mooi is dat? “It is ien fan de moaiste spultsjes fan de wrâld.”
De Munniksplaat 4, 8754 HG Makkum 0614655165
Aluminium casco’s en secties tot 15 meter
info@kbalubouw.nl
www.kbalubouw.nl
VACATURE: ZETTER/PLAATBEWERKER
Werkzaamheden en ervaring:
- Zelfstandig het zetwerk per project uitvoeren.
- Nauwgezet en nauwkeurig werken.
- Ervaring met zetwerk is een pré.
- Evt. uitbreiding van jouw werkzaamheden binnen KB Alufrees.
Interesse? Neem contact op via 0515 700 246
De Munniksplaat 3, 8754 HG Makkum 0515 700 246 Frezen,vormenenzettenvanaluminium
IFKS.frl
SKÛTSJEFOTO op behang, aluminium of canvas
Wat is er nu mooier dan zo’n schitterende skûtsjefoto aan de muur in je woonkamer, slaapkamer of op kantoor zodat je elke dag kunt genieten van deze prachtige sport!
FOTOBEHANG
groots aan de muur!
Creëer een statement van formaat in je huis of kantoor en voorzie je muur van een wandvullende skûtsjefoto op naadloos fotobehang. Het fotobehang is een fijn geweven polyester-doek met een PVC coating. Het doek is krasbestendig, waterafstotend en kan gemakkelijk afgenomen worden.
ALUMINIUM kunst met museumkwaliteit
Fine-art print gelijmd op stevige aluminum panelen. Door het zwevende effect en hoge kwaliteit print creëer je een kunstgalerij bij je thuis of op kantoor. De foto wordt in fine-art kwaliteit geprint op hoogwaardig fotopapier en wordt verlijmd op stevige aluminium panelen. Je kunt kiezen uit een matte of glanzende afwerking.
ANDERE MOGELIJKHEDEN
CANVAS
een klassiek en tijdloos materiaal
Een print op canvas doet het goed aan elke wand en komt helemaal tot zijn recht in een klassieke inrichting. De foto wordt in een Fine-art giclée afdrukkwaliteit geprint op spierwit polykatoen canvas van de hoogste kwaliteit en vervolgens strak opgespannen op duurzaam, goedgekeurd hout.
Uiteraard is dit slechts een greep uit de vele mogelijkheden. Wat dacht je van een skûtsjefoto op acrylglas, Xpozer, staal, hout of op fotopapier. Ook kun je er een mooie lijst bij bestellen.
MEER WETEN?
Ga naar www.thomasvaerfotografie.nl ‘Foto kopen’ of scan deze QR-code
samen genieten.
samen op pad en samen beleven
In gemeente De Fryske Marren raak je nooit uitgekeken. Het afwisselende landschap met weidse vergezichten, grote meren en bosrijke gebieden biedt volop recreatiemogelijkheden. De talrijke historische dorpjes en de elfstedenstad Sloten zijn een lust voor het oog en nodigen uit tot een bezoek. Bovendien kent de gemeente een groot aantal verrassende evenementen, zoals het Skûtsjesilen en de Friese Ballonfeesten. Maak ook kennis met onze prachtige plattelandsgemeente! Meer weten?
www.defryskemarren.nl
IFKS
KAMPIOENEN VAN 2023
A-KLASSE
1. Sikke Heerschop
Ingelskman
2. Pieter-Jilles Tjoelker
Sterke Jerke
3. Jeroen de Vos
Eelkje II
A-KLEIN
1. Andries Brouwer
Goutumer Skûtsje
2. Harm van der Weiden
Nije Dei
3. Henk Frankena
It Abbegeaster Skûtsje
B-KLASSE
1. Sijmen Kalsbeek
Raerder Roek
2. Olphert van der Pol
Ebenhaëzer
3. Tim Roosgeurius
Wâldwiif
C-KLASSE
1. Luuc Elzinga
Ut en Thús
2. Gerrit de Vries
Gerrit de Vries
3. Jeroen Mous
Frije Fûgel
HOOFDSPONSOR
SUBSPONSOR
DEELNEMERS IFKS 2024
A-KLASSE
Lytse Lies Gaastmeer
Ton Brundel
Ora et Labora Heeg Sietse Broersma
Wâldwiif Kootstertille
Tim Roosgeurius
Westenwind Amsterdam Daan van der Meer
B-KLASSE
Grytsje Obes Koudum
Arjen de Jong
Frije Fûgel
Bakhuizen
Jeroen Mous
Twee Gebroeders
Top en Twel
Jan Overwijk
De Brijbek Workum
Jeroen Sijtsma
Jonge Jasper Franeker Froukje Osinga
It Doarp Eastermar Eastermar
Geale Tadema
Eeltje Baas Makkum
Klaas Kuperus
Redbad Workum Wietse Bandstra
Jonge Rein Wytgaard Erik Jonker
Frya Fresena Rea Klif
Age Bandstra
Lonneke Stavoren Jilles Bandstra
Drie Gebroeders
Gorredijk
Aeger van der Hoeff
Verwisseling Yndyk Bas Krom
Grutte Geert Sneek Wytse Heerschop
Ebenhaëzer Dokkum Olphert van der Pol
Grutte Pier Beetsterzwaag Henk Regts
Gerrit de Vries Sneek Gerrit de Vries
Deviatie
Oudega (SWF)
Jimte Koopmans
Emanuel Grou Herre Hooghiemster
Swarte Wief
Raerder Roek Raerd Sijmen Kalsbeek
Striidber IJlst Steven Zijsling
Ingelskman Rotterdam Sikke Heerschop
Sterke Jerke
Earnewâld Pieter-Jilles Tjoelker
Ut en Thús Jirnsum Luuc Elzinga
Ut e Striid Galamadammen Gerrit Huisman
Dageraad Gaastmeer
Rein Wiebe Leenstra
De Tynje Jaap Hofstee Waaksdom Joure Ulbe Zwaga
Goutumer Skûtsje
Goutum
Andries Brouwer
De Tiid sil’t Leare
Amsterdam
Hille Wichers
Avontuur
Heeg
Joost Terpstra
Nooit Volmaakt
Lemmer
Jochem van der Vaart
Swanneblom Warten
Jelle Talsma
De Bunsjoter
Spakenburg
Jan Pieter van der Stroom
Goede Verwachting
Lemmer
Bouke van der Vaart
Gerrit Ynze
Sneek
Lutgerdina Smeltekop
Eemnes
Bernd de Cneudt
Welvaart Elahuizen
Tsjibbe van der Veer
Twa Famkes
Drachten Pieter Jansma
Hoop Op Zegen
Leeuwarden
Ruurd Vlieger
Lytse Famke
Lemmer
Herke Boskma
It Abbegeaster Skûtsje
Abbega
Henk Frankena
Vriendschap Akkrum
Sander Meeter
De Broekophâlder
Eastermar
Wiebe van der Wal
Lytse Earnewâldster
Earnewâld Geale Postma
De Opstekker
Sneek Duco Boonstra
Nije Dei Heeg
Harm van der Weiden
Friesland Sneek
Sebastiaan Mildner
GEPROMOVEERD
Naar A-klasse: Sijmen Kalsbeek (Raerder Roek), Olphert van der Pol (Ebenhaëzer), Tim Roosgeurius (Wâldwiif), Henk Regts (Grutte Pier) Naar B-klasse: Luuc Elzinga (Ut en Thús), Gerrit de Vries (Gerrit de Vries), Jeroen Mous (Frije Fûgel), Herre Hooghiemster (Emanuel)
GEDEGADEERD
Naar B-klasse: Jaap Hofstee (’t Swarte Wief), Gerrit Huisman (Ut’e Striid), Ulbe Zwaga (Waaksdom)
Naar C-klasse: Jelle Los (de Skeakel), Mark de Koe (Hoop op Zegen), Hartman Witteveen (Freonskip)
GESTOPT
Eelkje II IJlst Gerrit Stienstra
De Eenvoud
Harlingen Remy de Boer
Dick Berkhemer De Skeakel Poppenwier
Jelle Los Remeeus
Galamadammen
Galamadammen
Simon van der Lingen
De Drie Haringen
Enkhuizen
Thomas de Boer
Lege Wâlden
Terherne
Walter van der Vegt
Freonksip Blauhús
Dennis Landman
Takomst Goingarijp Rienk Zwaga
Hoop op Zegen Sloten Mark de Koe
De Jonge Jan Warten
Bart Westerhoff
De Trije Doarpen Echtenerbrug Enne de Vries
Jeroen de Vos (Eelkje II), Hartman Witteveen (Freonskip), Koos Lamme (Singelier), Floris Bottema (De Harmonie), Cees Riezebos (De Tajefte), Roderick von Meyenfeldt (Gerrit Ynze), Brandt de Vries (Hoop en Vertrouwen), Chris van der Berg (Hoop op Zegen)
ANDER
SKÛTSJE:
Henk Regts (Grutte Pier, in 2023: De Trije Doarpen), Herre Hooghiemster (Emanuel, in 2023: Kameraat)
NIEUWE SCHIPPERS
A-klein: Duco Boonstra (De Opstekker), Ruurd Vlieger (Hoop op Zegen), Wiebe van der Wal (De Broekophâlder), Sebastiaan Mildner (Friesland), Jelle Talsma (Swanneblom)
C-klasse: Gerrit Stienstra (Eelkje II), Dennis Landman (Freonskip), Bart Westerhoff (De Jonge Jan), Dick Berkhemer (Gerrit Ynze), Enne de Vries (De Trije Doarpen)
Skûtsjesilen: in moai stikje promotie fan Fryslân
Om de IFKS als bloeiend evenement te behouden is een fundamentele basis nodig. Dit alles start bij gemotiveerde vrijwilligers, maar kan uiteraard niet zonder een goede financiële basis. Om ieder jaar een volwaardig kampioenschap uit te kunnen schrijven, heeft de vereniging meer inkomsten nodig dan alleen het inschrijfgeld van de skûtsjes en de contributie van de leden.
Samen met Romke de Jong en Bouke Sikma vormt Johannes Schilstra de commissie sponsorzaken. Deze commissie heeft als taak de werving- en het relatiebeheer met de sponsoren van de vereniging. De sponsoren zijn verenigd in de IFKS Business Club. Er zijn nu ongeveer 45 leden, maar de club groeit gestaag ieder jaar. Het doel van de commissie sponsorzaken is om financiële steun te verwerven bij bedrijven en instellingen, waarmee het bestuur van de vereniging de jaarlijkse kampioenschappen kan continueren, verbeteren en/of uitbreiden.
SPONSOREN
De businessclub is in 2011 in het leven geroepen ter ondersteuning van de IFKS. Zoals gezegd maakt deze uit nood geboren club afspraken met sponsoren.
In de jaren 90 kwam er via de bedrijvencompetitie geld binnen bij de IFKS. Deze competitie stopte op een gegeven moment en er moest een nieuwe bron van inkomsten worden gevonden. En zo is de IFKS Businessclub ontstaan. In die jaren ging het financieel niet heel goed met de IFKS. Onder andere Romke de
Jong, destijds eigenaar van de Kuilart in Koudum, haalde ondernemers uit zijn netwerk over om de IFKS te sponsoren. In eerste instantie was het een klein groepje. Hoe groeide dat kleine groepje liefhebbers uit tot de huidige Business Club?
Daar heeft Johannes Schilstra van Hego uit Hommerts een steentje aan bij gedragen. Hij werd meer dan tien jaar geleden door Romke de Jong gevraagd om de IFKS te sponsoren, omdat ze zakenrelaties waren. Johannes draagt het skûtsjesilen een warm hart toe, en vond het leuk om bij deze netwerkclub rondom het skûtsjesilen aan te sluiten. Een aantal jaar later werd Johannes gevraagd om
mede de commissie sponsorzaken te vormen. De IFKS zocht iemand die in de commissie actief wilde zijn, en vond deze in Johannes.
FEESTJES
Lachend zegt Johannes dat dit één van de mooiste commissies binnen de IFKS is. “Wij mogen een aantal feestjes per jaar organiseren.” Eind juni wordt er gezeild bij Heeg met een stuk of zes skûtsjes. De IFKS hurdsilerij om de Douma Staal-prijs. Alle Business Club leden mogen een team van vier mensen uit hun zakelijke netwerk vormen. Deze dag wordt goed gewaardeerd door de sponsoren. Het is ook een prachtige manier om relaties die niet bekend zijn met het skûtsjesilen, de unieke sfeer van het zeilen met authentieke skûtsjes te laten proeven. Naast relatiebeheer op zo’n dag worden ook potentiële nieuwe sponsoren uitgenodigd.
Het tweede evenement vindt plaats op de slotdag van de IFKS-week. Dan worden de leden van de Business Club uitgenodigd om mee te varen op een grote rondvaartboot. Ze worden gestimuleerd om allemaal nog een zakelijke relatie mee te nemen, zodat er weer goed genetwerkt kan worden. En intussen ligt de rondvaartboot als een ‘skybox’ aan de rand van het wedstrijdwater. Er is professioneel commentaar van bijvoorbeeld Age Veldboom, waardoor iedereen het skûtsjesilen goed kan volgen. Veel sponsoren zie je later nog even terug in het centrum van Lemmer.
SFEER
Johannes is geen zeiler van huis uit, hoewel hij tegenwoordig wel in een praam zeilt. Hij komt uit de bosrijke omgeving van Gaasterland en had niks met water. Maar het skûtsjesilen en met name de IFKS heeft hem altijd geboeid. Een prachtige mooie club, met karakteristieke deelnemers, spannende wedstrijden in diverse klassen, en vooral ook de prachtige verhalen.
DOUMA STAAL
Een derde bijeenkomst wordt georganiseerd in het najaar bij één van de leden in het bedrijf. Een kijkje in de keuken van een ander. Uitleg over wat er in dat bedrijf gedaan wordt. En ook weer netwerken, zeker tijdens de borrel en het diner na afloop. En weer kan de Business Club groeien. En daarmee de financiën van de IFKS.
“Ik heb het nooit gedaan voor alleen het zeilen, maar voor de sfeer in de breedste zin van het woord”, zegt Johannes. En die sfeer is er wel bij de IFKS. Zeven dagen strijd met meer dan 60 deelnemende skûtsjes. En de daarbij behorende volgschepen die zich gedurende een week verplaatsen. Totaal circa 800 bemanningsleden. De organisatie is in handen van een grote groep vrijwilligers. Het kampioenschap krijgt tot nu toe veel aandacht in de media. Het is mooi om van deze ‘familie’ deel uit te maken en bedrijven te binden om via het skûtsjesilen te werken aan hun merkbekendheid en versterkte betrokkenheid van de lokale gemeenschap. Het is een ‘prachtich moai stikje Fryslân promotie’. De combinatie van het zakelijke, de organisatie en de gezelligheid. Dat maakt dat Johannes en de overige commissieleden met veel plezier actief zijn voor de vereniging.
Hij mag graag organiseren. Ook is hij een echte verbinder, zegt hij zelf. Bedrijven en hun merknaam verbinden aan het IFKS-skûtsjesilen, dat is wat hij wil. Gezelligheid en netwerken staat voorop bij de evenementen. Als je mensen met elkaar in contact kunt brengen, ze elkaar wat makkelijker kunt laten vinden, dan is het skûtsjesilen en de hele atmosfeer er omheen, een prachtig platform. Johannes vindt het geweldig om daarvoor actief te zijn.
“Als je mensen met elkaar in contact kunt brengen, dan is het skûtsjesilen en de hele atmosfeer er omheen, een prachtig platform!”
WEER DRIE JAAR HOOFDSPONSOR
Douma Staal is een in 1918 door de broers Geert en Sippe opgericht familiebedrijf. Begonnen als ijzerhandel werd na de tweede wereldoorlog besloten ook machines te gaan verkopen. Het bedrijf was gevestigd aan het Grootzand in de binnenstad van Sneek. In 1979 is het magazijn verhuisd naar het industrieterrein Houkesloot, in 1989 volgde ook het kantoor en de showroom. Sinds 1995 is Douma Staal BV volledig gericht op de verkoop van staal. Bij het 100-jarig bestaan maakte Commissaris van de Koning Arno Brok bekend dat Douma de Koninklijke Kroon in het logo mag opnemen. Douma Staal voelt zich verbonden met de stalen skûtsjes, is sinds 2011 sponsor van de IFKS en sinds 2014 hoofdsponsor met Fisher Edelstaal als subsponsor.
Samen met Johannes Schilstra namens de IFKScommissie sponsorzaken heeft IFKS-voorzitter Jaap Jelle Feenstra gesproken met Jan de Groot, directeur Douma Staal en Fisher Edelstaal over de verlenging van de sponsoroverkomst. Douma Staal en Fisher Edelstaal verbinden voor een periode van 3 jaar opnieuw haar naam aan de IFKS. Jan de Groot prees de IFKS voor de professionalisering van bestuur en organisatie. Met het verlengen van haar sponsor-contract leveren Douma Staal en Fischer Edelstaal een belangrijke bijdrage aan het behoud van het skûtsjesilen als cultuur-historische erfgoed en als sportief evenement in Fryslân.
VERNIEUWING
Hij durft ook kritisch te zijn ten opzichte van de Business Club. Samen met de overige commissieleden blijven werken aan een professionele businessclub. Het is ooit begonnen door een paar mensen te vragen om hulp, want er moest geld komen. “Dan heb je een clubje.” Ondertussen is de businessclub redelijk gegroeid. En dit brengt met zich mee dat er zaken goed georganiseerd dienen te worden. “Het hoeft allemaal niet super strak geregisseerd te zijn, maar geheel vrijblijvend is het ook weer niet.” Er wordt wat van de sponsoren gevraagd en zij mogen ook weer iets terug verwachten. Noem het betrokkenheid. En deze betrokkenheid zie je in de hele vereniging terug en maakt de vereniging juist daardoor zo uniek en sterk. “We leveren met de sponsorgroep een mooie ondersteuning aan de kampioenschappen, maar het is ook mooi om te zien wat er nog meer zou kunnen.”
Johannes denkt altijd na hoe hij kan vernieuwen, hoewel hij wel inziet dat dit best lastig is, want het is een vrij traditioneel evenement, maar stilstand is ook achteruitgang. Dus er wordt voortdurend gedacht aan vernieuwing. Een voorbeeld hiervan is dat er vorig jaar bij de slotdag naast de grote rondvaartboot een snelle sloep lag, waarop de leden mee mochten varen en zo dicht bij het wedstrijdwater kwamen. De skûtsjes van dichtbij zien. De sfeer en de spanning van dichtbij meemaken.
Een andere gedachte is om tijdens de opening in Hindeloopen sponsoren meer te betrekken. Het is een bijzondere attractie als de skûtsjes de haven
van Hindeloopen binnen lopen. Daar kun je publiek en sponsoren van dichtbij kennis laten maken met de vloot. Dit is een kans voor de IFKS om zich te presenteren aan bestaande en potentiële sponsoren.
KIPPENVEL
Als commissie mogen ze nu al twee jaar op het startschip kijken tijdens de wedstrijd op Sloten. Dan varen ze een stukje met Age Bandstra op de rib bij het wedstrijdwater langs. Ze liggen dan even bij de bovenste boei, waar alle skûtsjes op af komen. Schippers schreeuwen naar elkaar. De umpires varen in de buurt. De hele organisatie klopt. “Ik bin gjin echte siler, mar ast dat fan tichtby meimakkest, dêr krijst kipefel fan, sa moai is dat.”
IFKS SPONSOREN
HOOFDSPONSOR SUBSPONSOR
BUSINESSCLUB LEDEN
SKÛTSJESILERS ZIJN GOEDE GASTEN op het water én aan de wal
Elk jaar verschijnen er meer dan 60 skûtsjes aan de start van de IFKS. Een grote vloot die van locatie naar locatie trekt. Met vele bemanningsleden, familie, vrienden en belangstellenden op volgschepen, boten en bootjes.
Een prachtig spektakel! Maar het kan helaas ook voor overlast zorgen in sommige plaatsen en havens. Of bij bewoners en vakantiegangers die geen binding met het skûtsjesilen hebben. Natuurlijk kan de overlast ook veroorzaakt worden door mensen die niet voor het skûtsjesilen komen. Maar laten wij als IFKS-deelnemers in elk geval goede gasten zijn! Zodat de overheid, provincie of gemeenten geen geboden en verboden in hoeven te stellen tijdens de IFKS.
Alle skûtsjes zijn ambassadeur van de IFKS. Daarom een aantal raadgevingen voor schippers, bemanning en aanhang. Zodat iedereen plezier kan beleven aan deze geweldige sport.
Houd rekening met omwonenden en toeristen.
Veroorzaak geen (geluids)overlast.
Ga respectvol met andere vaarweggebruikers om en houd je ook buiten het wedstrijdwater aan de vaarregels. Skûtsjes zijn imposante schepen, dat vindt de pleziervaart ook.
Buiten de wedstrijd hebben we allemaal vakantie.
Dan hoef je geen “strijd” te voeren.
Volg instructies en aanwijzingen van havenbeheerders, de plaatselijke IFKS-commissie en bestuursleden op.
Vaar met grote schepen alleen daar waar mogelijk of toegestaan is. Veroorzaak geen onveilige situaties.
Als een schipper of een bemanningslid overlast veroorzaakt, kan de organisatie een protest indienen. De protestcommissie hoort de partijen en beslist of er sprake is van overlast en of dat tot strafpunten leidt.
STEUN ONS EN WORD LID!
Iedereen kan lid worden van de IFKS. Als lid steunt u uiteraard de IFKS en wordt u op de hoogte gehouden van het reilen en zeilen van de vereniging. Lid worden kost € 30,00 per jaar. U ontvangt jaarlijks o.a. het IFKS-magazine.
GA NAAR DE WEBSITE OF SCAN DE QR-CODE
WEDSTRIJDEN IFKS 2024
17 t/m 24 augustus 2024
ZATERDAG 17 AUGUSTUS HINDELOOPEN
ZONDAG 18 AUGUSTUS STAVOREN
MAANDAG 19 AUGUSTUS HEEG
DINSDAG 20 AUGUSTUS SLOTEN
WOENSDAG 21 AUGUSTUS RUSTDAG/INHAAL (ECHTENERBRUG)
DONDERDAG 22 AUGUSTUS ECHTENERBRUG
VRIJDAG 23 AUGUSTUS LEMMER
ZATERDAG 24 AUGUSTUS LEMMER – FINALE
STARTTIJDEN WEDSTRIJDEN
09.15 uur C-klasse
11.00 uur B-klasse
12.45 uur A-klein
14.30 uur A-klasse
IFKS IS GOED TE VOLGEN BIJ:
Hindeloopen vanaf de dijk
Stavoren vanaf het strand en de dijk
Heeg vanaf het terras
It Sylhûs of vanaf de Yndyk
Sloten vanaf zwemplek de Baaijer
Echtenerbrug bij het gemaal van Echten
Lemmer vanaf het strand en de dijk