7 minute read
Blogger Wiepkje wandelt een rondje Laaxum
rondje
warns - laaxum - skarl
Advertisement
Voorjaar in Waterland van Friesland. Een mooie dag om met hond Yfke een wandeling over glooiende wegen langs de Friese kliffen te maken in de omgeving van Warns, Laaxum en Skarl. Op zondagmiddag spreek ik af met Mieke van camping de Weyde Blick in Warns. Mieke woont en onderneemt al een aantal jaren in Warns en kan me alles vertellen over de omgeving.
VISSERSHUISJE VERZONKEN IN HET LANDSCHAP
Lazy sunday
Eenmaal op de camping, vind ik Mieke luierend in een hangmat. Dat zal vast niet vaak voorkomen als je zo’n druk bedrijf runt! Mieke en haar man Jaap verhuren naast campingplekken namelijk ook mafketen, safaritenten, kampeerlodges en een familiehuis. Daarnaast is er een heus zwembad op de camping aanwezig. Mieke vertelt: “Elke dag genieten we van deze plek waar we nu leven. Het heeft behouden wat op veel andere plekken in Nederland verloren is gegaan: ruimte, schone lucht en persoonlijke verbinding.”
Een echte weyde blick
Er zijn meer campings in Nederland met dezelfde naam, maar hier is het wel bijzonder hoor, die weyde blick! We drinken een kopje thee en ik verwonder me over het uitzicht over het hellende landschap met op de achtergrond het uitgestrekte water van het IJsselmeer. Ik krijg wel zin in een mooie wandeling. Yfke iets minder, zo in het zonnetje luiert ze liever dan dat ze loopt. Maar uiteindelijk wandel ik met Mieke en Yfke toch samen het hooggelegen dorp uit, de heuvel af richting Laaxum. Aan onze linkerhand zien we een in het landschap verzonken vissershuisje. >>>
Wiepkje Hoekstra is gek van Fryslân, dieren en buiten zijn. Met hond Yfke trekt ze er regelmatig op uit in Zuidwest Friesland. Als blogger verslaat ze haar avonturen voor Waterland van Friesland.
wrydsk
warns
skarl
laaxum
WIEPKJE, YFKE EN MIEKE KIJKEN UIT OVER HET ‘WRYDSKE’, OFTEWEL WEIDSE, IJSSELMEER
Kleinste vissersdorp van Europa
We lopen verder de dijk op naar het kleinste vissersdorp van Europa; een cultuurhistorisch monument. Het is een gezellige drukte hier met motoren, wielrenners en ‘zondagsrijders’ in hun open wagens. Laaxum bestaat uit niet veel meer dan een aantal huizen en een boerderij ten oosten van de dijk. Rond 1900 bloeide de visserij hier op en na 1932 - met de aanleg van de Afsluitdijk - werd dat alweer minder. Vorig jaar is er een visrestaurant geopend. Daarmee is het historische gebouwtje ‘de Hang’, waarin vroeger haringen werden gezouten en gerookt, van een wisse ondergang gered. Het was namelijk bijna ingestort. Gelukkig heeft het nu weer een passende bestemming. Verder is er nog terras Overwijk dat tegen de dijk staat en ‘wereldberoemd’ is om haar broodjes paling en livemuziek. Mieke vertelt dat veel van haar gasten er een bezoekje brengen vanwege de bijzondere rock-‘n-roll sfeer die hier hangt.
De laatste schippers
We staan even stil aan de haven, waar tegenwoordig alleen nog een enkele vissersboot naar binnen gaat. Die vissersboot is van de gebroeders De Vries. Zij zijn de laatste overgebleven vissers, die zorgen dat de Laaxumer Bot, een smakelijk streekproduct, bij de consument op het bord komt.
Wandelen langs het IJsselmeer
Vanaf de mini-vissershaven kunnen we direct langs de kust naar It Reaklif (het Roode Klif) wandelen. Samen met Mieke til ik Yfke over het hek, want met haar 32 kilo is ze mij te zwaar. We lopen verder door het gras. We hebben hier letterlijk een schitterend uitzicht over het IJsselmeer. Het rustige water weerkaatst het voorjaarszonnetje wat een mooi effect geeft.
Wildzwemmen als micro-avontuur
Mieke is net als ik van de micro-avonturen. Haar favoriet is wildzwemmen vanaf de kleine zandstrandjes aan het IJsselmeer. ‘Je fietst of wandelt naar één van deze kleine privéstrandjes, trekt je kleren uit en duikt het frisse water in. Een moment helemaal voor jou alleen. Alsof je aan de Côte d’Azur bent, maar dan gewoon in Nederland’. Dit en andere avonturen zijn te lezen in de informatiemappen die in haar logeeraccommodaties liggen. Yfke wil dit ook wel eens proberen en neemt een verfrissende duik én een paar slokken IJsselmeerwater. Ze kan er weer een paar kilometer tegenaan.
Liever dood dan slaaf
Niet lang daarna komen we aan bij It Reaklif, een overblijfsel uit de Saale ijstijd. Ook hier zijn geïnteresseerde toeristen aanwezig, ze nemen een kijkje bij het monument dat ons herinnert aan de gewonnen strijd tegen de Hollanders in 1345. ‘Leaver dea as slaef’ – liever dood dan slaaf - staat op de bovenste steen. Elk jaar wordt op de laatste zaterdag van september de ‘Slag bij Warns’ hier herdacht. Een symbolische plek voor het
MONUMENT ‘SLAG BIJ WARNS’ UITZICHTPUNT OP DE DIJK
Friese onafhankelijkheidsstreven. Maar de herdenking wordt volgens de Friese Beweging vooral in ere gehouden om op deze manier de ‘strijd voor de rechten van de mensen en de volkeren op de hele wereld’ onder de aandacht te brengen.
Reuzen van het klif
It Reaklif is een intrigerende plek met veel historie. Sommigen zien hier alleen een - inmiddels vergraven - rode keileemwand, maar mensen met een beetje fantasie horen liever de mythe over de reuzen die op het klif woonden: visser Grutte Rodger en zijn vrouw Saske. Toen Rodger na drie dagen en nachten achtereen op zee te hebben rondgezworven, thuiskwam en zijn vrouw geen warme maaltijd voor hem gereed had, werd hij zo kwaad dat hij haar mishandelde tot bij haar het licht uitging. Ze moest een poos bedrust houden om weer op krachten te komen en Rodger verzorgde haar, want hij had spijt gekregen van zijn uitbarsting. Toen hij twee weken later toch maar weer de zee op ging, nam Saske wraak. Ze haalde het bed uit de slaapkamer en vroeg de duivel haar te helpen hier een grote, zware steen van te maken. Ze gooide het bed van het klif naar beneden, recht op het schip van haar man, die vervolgens meegenomen werd naar de diepte van de Zuiderzee... Volgens dit spannende volksverhaal kunnen lokale vissers nog steeds de plek aanwijzen waar Grutte Rodger met zijn schip verging.
Resten uit de steentijd
Denkend aan de reuzen wandelen we naar Skarl. Ooit was het een dorp, zelfs groter dan Laaxum, nu loop je er langs zonder het op te merken. Een paar boerderijen aan een rustige weg en in de verte de wieken van de turbo-windmolens die ons tegemoet zwaaien. Daarachter de heuvel met het dorp Warns weer in het vizier. Zelf noemen ze het ‘het mooist gelegen dorp van Nederland’. Omdat Warns, maar ook Skarl en Laaxum op een stuwwal liggen, was er op deze plekken al heel vroeg bewoning. Hier tussen Skarl en Warns zijn oude nederzettingen en stenen werktuigen van jagers en verzamelaars uit de middensteentijd (8800-4900 v. C.) gevonden.
Dorpstuin als buurtsuper
Aan onze rechterhand doemt de dorpstuin van Warns op, waar van alles groeit en bloeit. Een dorpsbewoner is er zijn groente voor het avondmaal aan het oogsten. Mieke vertelt hoe ze deze tuin met heel het dorp hebben opgezet, maar dat het best nog lastig is om de boel te onderhouden. Het is heel veel werk, maar wel een fantastisch initiatief als je ziet wat er in deze buurtsuper allemaal verkrijgbaar is!
Kapiteinswoningen
Na een korte pauze bij de tuin wandelen we verder naar het dorp. Op de kruising gaan we rechtsaf om terug te keren naar de camping. In de Gouden Eeuw woonden er kapiteins in Warns die geld verdienden met de handelsvaart op de Oostzee. Enkele ‘grootschipperswoningen’ kun je vandaag de dag nog steeds herkennen aan de mooie gevels.
Verdwalen onmogelijk
Als kaartlezen niet je sterkste punt is, is dit een heel geschikte route. Verdwalen is hier onmogelijk; altijd zie je het Reaklif of de heuvel met Warns erop als bakens in het landschap. Wel is het jammer dat er geen wandelpad van Warns naar Laaxum is, je moet steeds uitwijken naar de berm wanneer er auto’s passeren. Er is dus nog iéts voor verbetering vatbaar aan de route langs deze mooie historische plaatsen.
Wandel
de route
Parkeer je auto in Warns. Om deze route te wandelen kun je de
bordjes met wandelknooppunten volgen. Van knooppunt 50 ga je naar knooppunt 80 aan het IJsselmeer. Vervolgens ga je langs het IJsselmeer naar wandelknooppunt 70 . Vervolgens ga je rechtsaf richting Skarl en loop je weer terug naar knooppunt 50 .