Het eerste deel, Justin en de boom van oorsprong, won een Indie Award voor de mooiste cover.
Justinen de Boekbewaarder Marcel Heunks
Marcel Heunks
Wat proeflezers zeiden: “Dit is een supervervolg op deel een” – Elise “Wat een geweldig boek!” – Miranda “Dit boek is nog spannender dan deel een” – Aniela “Het is een superboek” – Nienke
Justin en de boekbewaarder
Vlak voor de zomervakantie wordt er bij Justin ingebroken. Er is niets gestolen, maar de dader was duidelijk ergens naar op zoek. Alleen Justin weet dat het gaat om het boek met uitvalspreuken, dat hij een halfjaar daarvoor op zolder had gevonden. Hij vermoedt dat Vilinius erachter zit, zijn rivaal tegen wie hij het al eerder moest opnemen. Dan gebeurt er iets waardoor het boek spoorloos verdwijnt. Heeft Vilinius nu wel of niet het boek in handen gekregen? En als Vilinius het niet heeft, wie dan wel? Zelfs de Orde der Reuzenkabouters tast in het duister. Samen met zijn vriendin Marinda, klasgenoot Naomi en kwebbelkonijn Archibald gaat Justin op reis om uit te zoeken wat er aan de hand is. In een bijzonder dorp komt Justin iets belangrijks over zichzelf en de boekbewaarders te weten. En dan speelt er ook nog iets tussen Marinda en Naomi waar hij maar niet de vinger achter kan krijgen. Ongemerkt wordt Justin onderdeel van een gevaarlijk spel, met als inzet het boek met uitvalspreuken. Nog voordat hij er klaar voor is, moet Justin opnieuw de strijd aangaan tegen Vilinius, trollen en andere vijanden, die niets of niemand zullen sparen om hun doel te bereiken.
Met tekeningen van Yasmine Medjadji
Een flits Het boek dat Justin uit de boekenkast pakte leek al heel oud te zijn. De pagina’s zagen eruit alsof iemand er heel zorgvuldig met een klein schaartje rafeltjes in had geknipt. Hij veegde het stof van de kaft zodat de titel zichtbaar werd. Elke letter die tevoorschijn kwam was een minitekeningetje. Na een tijdje was Justin eruit. Hij las Uitvalspreuken. Dat is raar, dacht hij. Zou het een boek zijn van een goochelaar?
De boekenkast waaruit het boek kwam stond op zolder. Er lagen ook oude kleden en er stonden verhuisdozen die nog dicht zaten. Het rook er alsof een voetbaltas met vuile shirts na een week dicht te hebben gezeten opeens werd opengeritst. De vorige bewoners hadden de hele kast met boeken achtergelaten. Hij was van hout en had geen deurtjes. Justins vader vond dat wel mooi. Hij had gezegd: ‘Deze boekenkast hoort echt bij het huis. We laten hem gewoon staan. Misschien zitten er ook nog wel leuke boeken voor je tussen, Justin.’ Vorige week waren ze de spullen die ze hadden meeverhuisd uit de gehuurde vrachtwagen aan het laden en Justin had zijn vader iets gevraagd over de mensen die hiervoor in het huis hadden gewoond. Pap had er wel iets over gezegd. Precies wist hij het niet meer. Iets met zonderling. Hij wist niet wat dat woord betekende. Hij dacht eerst dat pap zonderding had gezegd en dat betekende volgens Justin dat die mensen niets hadden. Zijn vader had
1
gelachen en zei toen: ‘Nee jongen, zonderlllling’, en was toen doorgegaan met spullen uitladen. Het was best een bijzonder huis. Justin was de stad gewend, dus hij keek wel een beetje op toen hij een huis zag dat zo uit een sprookje kon zijn gehaald. Hij had erg moeten wennen aan de stilte. Nu hij er aan gewend was, vond hij het geweldig om er te wonen. Vooral toen hij een dag na het uitladen van alle spullen ’s morgens vroeg door zijn vader werd gewekt. ‘Opstaan’, had zijn vader vrolijk geroepen, ‘we gaan het bos verkennen.’ Justin had eerst nog slaperig in zijn ogen gewreven en gemompeld waarom dat zo vroeg moest. ‘Omdat we dan de grootste kans hebben om dieren te spotten.’ Justins hart maakte een sprongetje. Dieren spotten, dacht hij, dat wil ik wel. Hij sprong ineens vol met energie uit zijn bed.
Justin blies wolkjes. Hij had een dikke blauwe jas aan en zijn zwarte beanie op. Bij elke stap hoorde hij de bladeren onder zijn voetzolen knisperen. Hij liep dicht tegen zijn vader aan en zijn vader had zijn arm om hem heen geslagen. Justin hield zijn handen in zijn zakken. Bij pap voelde hij zich veilig. Het fototoestel dat zijn vader omgehangen had, maakte bij elke stap vrolijk een sprongetje, alsof de buik van zijn vader een springkussen was.
2
Behalve het getjilp van een vogel af en toe, en hun eigen regelmatige voetstappen, hoorde Justin helemaal niets. Hij keek om zich heen en zag alleen maar bos. Opeens stopte zijn vader. Hij boog zich naar Justin en fluisterde: ‘Volgens mij zijn we diep genoeg in het bos om misschien een hert of een vos te zien. Laten we hier ergens een schuilplek zoeken.’
Even later zat Justin op zijn hurken. Een tak prikte in zijn oor. Hij tuurde in de richting die zijn vader aanwees. Het was een halfopen plek. ‘Hopelijk zien we daar straks herten voorbijkomen’, fluisterde hij, ‘maar dan moeten we vanaf nu wel stil zijn.’ Justin tuurde zich een ongeluk, maar hij zag niets. Zijn benen begonnen pijn te doen en hij wilde net gaan verzitten toen zijn vader hem aanstootte.
3
Het eerste deel, Justin en de boom van oorsprong, won een Indie Award voor de mooiste cover.
Justinen de Boekbewaarder Marcel Heunks
Marcel Heunks
Wat proeflezers zeiden: “Dit is een supervervolg op deel een” – Elise “Wat een geweldig boek!” – Miranda “Dit boek is nog spannender dan deel een” – Aniela “Het is een superboek” – Nienke
Justin en de boekbewaarder
Vlak voor de zomervakantie wordt er bij Justin ingebroken. Er is niets gestolen, maar de dader was duidelijk ergens naar op zoek. Alleen Justin weet dat het gaat om het boek met uitvalspreuken, dat hij een halfjaar daarvoor op zolder had gevonden. Hij vermoedt dat Vilinius erachter zit, zijn rivaal tegen wie hij het al eerder moest opnemen. Dan gebeurt er iets waardoor het boek spoorloos verdwijnt. Heeft Vilinius nu wel of niet het boek in handen gekregen? En als Vilinius het niet heeft, wie dan wel? Zelfs de Orde der Reuzenkabouters tast in het duister. Samen met zijn vriendin Marinda, klasgenoot Naomi en kwebbelkonijn Archibald gaat Justin op reis om uit te zoeken wat er aan de hand is. In een bijzonder dorp komt Justin iets belangrijks over zichzelf en de boekbewaarders te weten. En dan speelt er ook nog iets tussen Marinda en Naomi waar hij maar niet de vinger achter kan krijgen. Ongemerkt wordt Justin onderdeel van een gevaarlijk spel, met als inzet het boek met uitvalspreuken. Nog voordat hij er klaar voor is, moet Justin opnieuw de strijd aangaan tegen Vilinius, trollen en andere vijanden, die niets of niemand zullen sparen om hun doel te bereiken.
Met tekeningen van Yasmine Medjadji