Justin en de strijd om $torvil
Nu tante Kevy besloten heeft om nog een tijdje bij Justin en zijn vader te logeren, lijkt het een goed idee om Justins vader eindelijk te vertellen van het reuzenkabouterbloed dat door Justins aderen stroomt. Dat mislukt compleet, want Justins vader denkt dat hij ontzettend in de maling wordt genomen. Tijdens een schoolopdracht in het bos is Naomi even spoorloos en wordt ze half bewusteloos teruggevonden met een briefje in haar zak. Daarop staat een even duistere als onbegrijpelijke tekst. Justin, Marinda en Naomi proberen de betekenis van de tekst te achterhalen. Daarvoor moeten ze inbreken in de reuzenkabouterbibliotheek. Door een enorme fout van Justin, worden hij en Naomi ontvoerd door Vilinius. Ze zien voor het eerst waar hij mee bezig is: Storvil. Vilinius heeft Naomi nodig om zijn plannen volledig te laten slagen. Om hem tegen te houden, kan Justin alle geluk van de wereld gebruiken, maar bovenal heeft hij de kennis van zijn vader nodig. Laat nou net hij niet geloven in reuzenkaboutermagie. Lukt het Justin om Naomi te redden en Vilinius nog een keer te stoppen?
Justin en de strijd om $torvil Marcel Heunks
Marcel Heunks Illustraties: Yasmine Medjadji
Justin en de strijd om Storvil
Justin en de strijd om Storvil Marcel Heunks
‘Ik ben er klaar voor’, zei Justin krachtig. (uit: Justin en de boom van oorsprong)
ISBN 978-94-92883-42-1 NUR 283 © 2018 Marcel Heunks Uitgegeven in eigen beheer onder de vlag van Berlin Books, een imprint van uitgeefhuis London Books www.berlinbooks.eu www.marcelheunks.com www.justin-hetverhaal.nl Tekst: Marcel Heunks Redactie: Bianca Nederlof, Manuscriptredactie Omslagontwerp en binnenwerk: Yasmine Medjadji, YM Design Drukwerk: De Boekdrukker, Amsterdam
Inhoud Inbraak
11
Verstoppen
15
Politie
19
Bezoek
23
Naomi
28
Marinda en Naomi
32
Strand
38
Plassen
43
Plannen
47
Voelen
52
Boek kwijt
54
Boze meiden
60
Alleen
69
Oefenen
75
Drie spiekspechten
79
Informatie
82
Gewond
86
Lege pagina’s
90
Ontdekking
93
Op de fiets
96
Agent Gerritsen
98
Waarschuwing
103
Boekbewaarder
107
Gesprek
111
8
Bergenwald
117
Kaatje
123
Kabelbaan
126
IJs en ijzer
130
Wat nu?
134
Brand
139
De boekbewaarder
142
Bakkerij
147
Hereniging
153
Vragen
157
Geen bereik
164
Hebbes
170
Gevecht
174
Eindelijk wakker
184
Een eigen orde
187
Kus
190
Boodschap
194
9
Zondag 4 september
10
Koppig ‘Komt Marinda vanavond nog eten?’ riep Justins vader vanuit de keuken. ‘Dit is een goed moment,’ fluisterde Kevy, die naast Justin op de bank in de huiskamer zat. ‘Weet je het zeker?’ vroeg Justin zacht. Kevy was de tweelingzus van Justins overleden moeder. Justin had Kevy leren kennen toen hij afgelopen zomer op zoek was geweest naar het boek Uitvalspreuken. Justin is de boekbewaarder van dat boek. Dat betekent dat de spreuken alleen werken als deze door Justin worden uitgesproken. De reuzenkabouter Vilinius wilde dat boek graag hebben om zijn vreselijke plannen te kunnen uitvoeren en heeft het nu. Omdat hij Justin per se nodig heeft, is Justin nooit veilig. Vilinius had dat aan het einde van de zomer met een duister briefje laten weten en daarom had Kevy besloten om nog een tijdje bij Justin te blijven logeren. ‘Wat zitten jullie daar te fluisteren?’ Zijn vader stak zijn hoofd om de hoek. ‘En krijg ik nog antwoord?’ ‘Niets hoor, en ik zal het meteen aan Marinda vragen.’ Zijn vader haalde zijn schouders op, draaide zijn hoofd weer terug en ging verder met het uitruimen van de vaatwasser. ‘Is dit echt het juiste moment?’ vroeg Justin zachtjes. Hij kreeg een bemoedigend klopje op zijn schouder. ‘Ja joh, kom op. Het moet toch een keer. Daar hebben we het over gehad. Hét juiste moment bestaat niet.’ ‘Ja, ja. Oké.’ Justin stond een beetje nerveus op en ging door de keukendeur naar buiten. ‘Als je vanaf hier gaat staan roepen, dan hoort ze je nooit, hoor,’ riep zijn vader lachend. Justin negeerde zijn vaders grapje en concentreerde zich op zijn taak. Hij sprak de woorden bijna fluisterend, maar wel zorgvuldig en krachtig uit:
Nuntius transitio nonna 11
‘Lange tijd kon niemand verklaren waarom hommels kunnen vliegen,’ zei Kevy. ‘Hoe weet jij dat?’ vroeg Justins vader verbaasd. ‘Wat denk je zelf, Berend? Ik heb ook van alles geleerd, hoor.’ Ze lachte er een beetje wrang bij. ‘Ja, ja, sorry. Maar je bedoelt dus dat het kan zijn dat deze eend kan praten zonder dat we nog kunnen verklaren waarom?’ Justin had het idee dat zijn vader het meer tegen zichzelf had dan tegen hem of Kevy. ‘Je zou haast denken dat het magie is.’ Terwijl Kevy dat zei gaf ze Justin een stootje tegen zijn arm en knipoogde naar hem. ‘Ja, pap,’ vulde Justin aan, ‘Gek hè. En je mag mijn appjes zien, hoor. Ik heb echt niet vooraf met Marinda geappt. Ik wist dus niet hoe laat ze vanmiddag zou komen.’ ‘Hmm.’ Justins vader wreef met zijn hand over zijn kin. Dat vond Justin een goed teken, want dat betekende altijd dat hij echt nadacht. ‘Maar hoe zit het dan? Ik snap er helemaal niets van. En waarom snappen jullie het wel?’ ‘Kom,’ zei Kevy. Ze reikte naar de hand van Justins vader en trok hem mee naar de bank. ‘Ga even zitten, dan maak ik thee en dan ga ik je iets vertellen.’
‘Dus er bestaan reuzenkabouters die magie beheersen en mama was ook een reuzenkabouter? En jij hebt haar genen, dus jij beheerst ook die magie?’ Vol ongeloof keek hij naar Justin.
16
Marinda Hé Jus, Er ligt een spiekspecht in mijn tuin. Dood. Is niet goed. Er lag een briefje onder, waarop stond: Het begint klein... Alles goed met je? Laat ff wat weten. Moet ik eerder komen of rond vier? Kus mij
‘Kus mij en een hartje? Heb je verkering?’ vroeg Justins vader verbaasd. Justin werd rood. Hij greep naar zijn telefoon. ‘Eh, ja, eh, ik bedoel… later, pap.’ Hij typte driftig dat het goed was met hem en dat ze zo snel mogelijk moest komen om dit te bespreken. ‘Wat betekent het bericht? En waarom is die vogel opeens dood?’ vroeg Justins vader nu. ‘Dit betekent dat het is begonnen,’ zei Kevy ernstig.
20
Justin vroeg zich af of pap nu echt geloofde wat Kevy net had gezegd. In de keuken schonk hij voor zichzelf een glas cola in. Net toen hij de koelkastdeur had dichtgedaan en zijn glas van het aanrecht wilde pakken, zag hij in zijn ooghoek iets bewegen in de tuin. ‘Archibald!’ riep hij en hij stormde naar buiten. Archibald zette af met zijn achterpoten en via de knieën van Justin sprong hij in zijn armen. ‘Ik heb je gemist, gek konijn,’ riep Justin. ‘Ik jou ook, gekke jongeheer Justin,’ zei Archibald enthousiast. ‘We hebben een hoop te bespreken,’ zei hij er ernstig achteraan. ‘Dat is goed, maar we moeten wachten totdat Marinda en Naomi er zijn. Kom eerst maar eens mee naar binnen, dan kan ik je voorstellen aan mijn vader.’
‘Tjonge, Archibald, wat een verhaal zeg. Jij hebt Justin dus geholpen met het vinden van de Boom van Oorsprong, daarna heb je geholpen om Kevy te vinden in verband met dat boek en ondertussen heb je Justin geholpen Vilinius van het lijf te houden?’ ‘Inderdaad, oudeheer Berend.’ ‘Oudeheer, oudeheer, zou oud ben ik nog niet hoor.’ ‘Ziet u, oudeheer Berend. Justin is jongeheer, dus dan bent u automatisch oudeheer.’ Iedereen moest lachen. De deurbel klonk. ‘Dat zal Naomi zijn,’ zei Justins vader.
22
‘Of Marinda,’ zei Justin. ‘Het is maar wie je liever ziet,’ zei zijn vader met een knipoog. Met een rood hoofd liep Justin naar de voordeur. Hij deed open en zag zijn twee favoriete meiden voor de deur staan. Naomi kreeg een knuffel en Marinda kreeg een knuffel en een kus op haar wang. ‘Wat een toeval hè, dat we precies tegelijk aankwamen,’ zei Naomi met een glimlach. Justin knikte kort en stak gelijk van wal. ‘Mijn vader weet eindelijk van de reuzenkabouterwereld, maar hij is nog niet helemaal overtuigd. Archibald is er. Hij heeft iets te vertellen, denk ik, en in de tuin van Marinda lag een spiekspecht dood die ik had gestuurd om mijn vader te bewijzen dat ik reuzenkaboutermagie beheers.’ ‘Rustig man,’ suste Naomi. ‘Dat je verkering hebt met Marinda wil nog niet zeggen dat je op haar moet gaan lijken met praten.’ Ze gaf Marinda een knipoog en duwde Justin tegen zijn schouder.
‘Het is onrustig in de reuzenkabouterwereld,’ zei Archibald. Hij zat op de salontafel. Voor hem stond een bakje water met daarnaast een schoteltje waarop hooi lag. Daaromheen stonden drie glazen cola, een kop thee en het kleine glaasje dat Kevy voor de zekerheid nog maar een keer had bijgevuld. Op de bank zat Justin tussen Marinda en Naomi in. Justins vader zat in zijn leunstoel en Kevy had er voor zichzelf een stoel van de eettafel bij gepakt. ‘Wat bedoel je precies?’ vroeg Kevy. ‘Overal wordt gefluisterd dat Vilinius met grootse plannen bezig is. Zijn
23
vervoeren. In het algemeen wordt aangenomen, ook door ervaring, dat er een maximum van zes is, maar er zijn voorbeelden van transporten van meer dan tien reuzenkabouters tegelijk.’ Marinda keek Justin goedkeurend aan. Hij kreeg het warm vanbinnen en keek snel richting de bomen of hij hun transport al zag aankomen.
Ze stonden ingehaakt bij elkaar en Justins vader keek onderzoekend hoe dat nou werkte. Hij liep een rondje om ze heen en keek steeds naar die vogel die fluisterde met Justin. ‘Ik heb hem net verteld waar we heen moeten,’ riep hij naar zijn vader. Die knikte en leek net te doen alsof dat de gewoonste zaak van de wereld was, maar Justin wist zeker dat hij de hele zaterdag achter zijn laptop zou zitten om hier een verklaring voor te zoeken. ‘Dag pap, we gaan. Tot vanavond.’ Justin zag de roze gloed langzaam opkomen die steeds sneller en sneller ging draaien. Hij vroeg zich af of dat zijn vader van de buitenkant hetzelfde zou zien. Hij kreeg snel het antwoord. ‘Zo hé, ik kan jullie niet meer zien. Ik zie alleen een roze gloed die zo snel draait als een wasmachine.’ Justin voelde de grond niet meer en wist dat ze onderweg waren. De stem van zijn vader vloeide weg en het laatste wat hij hoorde was: ‘Wat een mirakel. Dit kan toch niet.’ Holly was een paar jaar ouder dan Justin en woonde met haar ouders en broertje in het bos in Noorwegen. Ze woonden vlak bij de rand van een groot
44
Justin en de strijd om $torvil
Nu tante Kevy besloten heeft om nog een tijdje bij Justin en zijn vader te logeren, lijkt het een goed idee om Justins vader eindelijk te vertellen van het reuzenkabouterbloed dat door Justins aderen stroomt. Dat mislukt compleet, want Justins vader denkt dat hij ontzettend in de maling wordt genomen. Tijdens een schoolopdracht in het bos is Naomi even spoorloos en wordt ze half bewusteloos teruggevonden met een briefje in haar zak. Daarop staat een even duistere als onbegrijpelijke tekst. Justin, Marinda en Naomi proberen de betekenis van de tekst te achterhalen. Daarvoor moeten ze inbreken in de reuzenkabouterbibliotheek. Door een enorme fout van Justin, worden hij en Naomi ontvoerd door Vilinius. Ze zien voor het eerst waar hij mee bezig is: Storvil. Vilinius heeft Naomi nodig om zijn plannen volledig te laten slagen. Om hem tegen te houden, kan Justin alle geluk van de wereld gebruiken, maar bovenal heeft hij de kennis van zijn vader nodig. Laat nou net hij niet geloven in reuzenkaboutermagie. Lukt het Justin om Naomi te redden en Vilinius nog een keer te stoppen?
Justin en de strijd om $torvil Marcel Heunks
Marcel Heunks Illustraties: Yasmine Medjadji