You May Say I Am A Dreamer - No Hell Below us

You May Say I’m a Dreamer

No Hell Below us

H κάνναβη είναι πλέον νόμιμη στον Καναδά. Κείμενο: Αποστόλης Καπαρουδάκης Σκίτσα: Νίκος Κακουλίδης

Ο Καναδάς είναι μια από τις ισχυρότερες οικονομίες του πλανήτη. Και με την κάνναβη γίνεται ισχυρότερος μιας και οι φόροι από την νόμιμη αγορά της θα αγγίξουν εφέτος τα 400 εκατομμύρια δολάρια. Ο Τριντό, ο πρωθυπουργός της χώρας, έκανε τις δηλώσεις περί νομιμοποίησης του φυτού αμέσως μετά τη λήξη της παρέλασης που έκαναν οι Έλληνες στο Μόντρεαλ για την 25η Μαρτίου. Παρέλαση και κάνναβη, προφανώς, δεν έχουν σχέση μεταξύ τους. Μπορεί όμως πλέον κάποιος, εάν το επιθυμεί, να καλέσει τον θείο του στο Μόντρεαλ και να τον ρωτήσει πως πήγε φέτος η παρέλαση και ποιες είναι οι αγαπημένες του ποικιλίες του φυτού.

Νοτίως του Καναδά, στη “μαγική Αμερική”, οι μισές Πολιτείες έχουν κι αυτές την χρήση της κάνναβης νόμιμη για φαρμακευτικούς σκοπούς και 11 Πολιτείες την έχουν νόμιμη και για ευφορικούς. Όπου λοιπόν νομιμοποίησαν την κάνναβη, βλέπουν μείωση της χρήσης της από τους ανήλικους. Βλέπουν και μείωση της χρήσης των φονικών οπιοειδών φαρμάκων από τους ενήλικους.

Στην Αμερική βέβαια δε λένε “κάνναβη”, λένε “μαριχουάνα”. Τους έμεινε κατάλοιπο από τις δεκαετίες του 1920 και του 1930 που έψαχναν αφορμή για να κάνουν τους Ισπανόφωνους και τους νέγρους να δείχνουν δαίμονες. Και “μαριχουάνα” υποτίθεται είναι η λέξη που χρησιμοποιούσαν για το φυτό οι παράνομοι που έρχονταν από το Μεξικό. Η νομιμοποίηση της κάνναβης λοιπόν, δεν έκανε τους Αμερικανούς πιο ανθρώπους. Η γαϊδουριά τους φωσφορίζει ως φωτοστέφανο στο πρόσωπο του Προέδρου τους και στο τείχος που θέλει να σηκώσει στα σύνορα με το Μεξικό.

Θα μου πεις τι φταίνε οι Αμερικάνοι για τον Πρόεδρό τους; Έλα ντε, σάμπως φταίμε εμείς για τους δικούς μας; Άλλωστε δεν εκλέγονται από μας, σαν τα νούμερα του τζόκερ βγαίνουν: γυρίζεις τη διαφανή μπάλα με τις μπίλιες και τσουπ, πετάγονται κατά τύχη. “Και πρωθυπουργός για την τετραετία ανακηρύσσεται το νούμερο τάδε”. Πως αλλιώς να γίνονταν ώστε να έχουμε όλοι μας ίσες ευκαιρίες ανάδειξης, πράγμα που είναι θεμελιώδες στις δημοκρατίες.

Στο Μεξικό πάλι, ετοιμάζονται για νομιμοποίηση “της ενήλικης χρήσης του φυτού”. 129 εκατομμύρια άνθρωποι είναι οι Μεξικανές και οι Μεξικανοί. Μόνο η πρωτεύουσα της χώρας τους, έχει τον διπλάσιο πληθυσμό από αυτόν που έχει όλη η Ελλάδα. Έτσι, το Μεξικό θα γίνει σύντομα η πολυπληθέστερη χώρα του πλανήτη στην οποία η κάνναβη θα είναι νόμιμη. Ενδιαμέσως, τα υποσιτισμένα παιδιά της χώρας θα καταμετρώνται σε εκατομμύρια και τη μισή χώρα θα την ελέγχουν οι ναρκω-συμμορίες.

Δεν έχει να κάνει λοιπόν η νομιμοποίηση του φυτού, ούτε με το εάν είναι πλούσια ή φτωχή μια χώρα, ούτε με το εάν είναι μικρή ή μεγάλη, ούτε με το εάν έχει λύσει τα άλλα της προβλήματα.

Πιο κάτω πάλι, στην Ουρουγουάη, η χρήση της κάνναβης είναι νόμιμη από το 2013. Κι εκεί όμως από πείνα καλά τα πάνε, δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν το βορειότερο Μεξικό ή την “βορειοτάτη” Αμερική.

Δεν έχει να κάνει όμως ούτε με λόγους “παράδοσης” κάποιου είδους η νομιμοποίηση του φυτού. Αλλά ούτε και με το ποια θέση έχει ακριβώς στον χάρτη. Γιατί αν περάσεις τον Ατλαντικό και έρχεσαι προς Ευρώπη, αν κάνεις αντίστροφα δηλαδή το ταξίδι που κάνανε οι Ευρωπαίοι δουλέμποροι κουβαλώντας σκλάβους στην Αμερική, και πάλι δε θα βγάλεις άκρη.

Η Ολλανδία, πρωτοπόρος στην παραγωγικότητα που αφορούσε στη μεταφορά σκλάβων από την Αφρική τον 17ο και τον 18ο αιώνα, “νομιμοποίησε την κάνναβη” πριν από δεκαετίες.. Ή τουλάχιστον άφησε το παραθυράκι των coffee shops ανοικτό, γιατί νομιμοποίηση κανονική δεν ήταν αυτή. Γι αυτό κι η Ολλανδία βλέπει τώρα να της κλέβουν άλλοι τα πρωτεία.

Άλλοι, όπως το Λουξεμβούργο για παράδειγμα. Μια σταλιά χώρα, πέντε φορές το Περιστέρι ένα πράμα, αλλά την κάνναβη θα τη νομιμοποιήσει κι ας κανονίσουν, σου λέει, οι γειτονικές χώρες τα του οίκου τους.

Τι απομένει από την “κλασσική Ευρώπη”; Βγάλε την Αγγλία απ’ την εξίσωση. Έτσι κι αλλιώς τα θέματά της, θέλει να τα λύσει μόνη της. Μέχρι πρόσφατα η Αγγλία ήταν η χώρα του κόσμου με την μεγαλύτερη νόμιμη παραγωγή κάνναβης. Το 2016 παρήγαγε το 44,9% του παγκοσμίου συνόλου. Οι ασθενείς της όμως δεν είχαν πρόσβαση σε φάρμακα κάνναβης, μιας και την κάνναβη την καλλιεργούσε εκεί η φαρμακευτική εταιρεία GW Pharmaceuticals και προορίζονταν μόνο για εξαγωγή. Τώρα, από πέρυσι τέτοιο καιρό, η συνταγογράφηση του “φαρμάκου κάνναβη” είναι νόμιμη στη χώρα που οι τσολιάδες της φοράνε καπέλα από τρίχα Καναδέζικης αρκούδας. Μόνο που η συνταγογράφηση κοστίζει 700 με 800 λίρες στις ιδιωτικές κλινικές και οι γιατροί του δημόσιου προτιμούν να μην ασχολούνται με το θέμα. Δεν έχουν λέει επαρκή επιστημονικά δεδομένα για τη δράση της ως φαρμάκου. Πράγμα όμως που δεν τους απασχολούσε ιδιαίτερα όταν στην πατρίδα τους ένας φαρμακευτικός κολοσσός καλλιεργούσε κάνναβη για να παράγει το φάρμακο sativex που κοστίζει 143 ευρώ τα 10 ml. Αυτό δεν ήταν θέμα ιατρικό, ήταν θέμα πολιτικό...

Η Γερμανία συνταγογραφεί την κάνναβη εδώ και καιρό και καλύπτει τα σχετικά έξοδα των ασθενών της από το δημόσιο σύστημα υγείας. Τόσοι εναγκαλισμοί με την πρώην Καγκελάριο, τόσες υποκλίσεις παρά το δημόσιο φτύσιμο που μας έριχναν οι Γερμανοί ότι είμαστε χαϊβάνια και τεμπέληδες, το όνειδος της Ευρώπης, ένα καλό δεν πήραμε από δαύτους. Μόνο το κουσούρι με τις σαγιονάρες να τις φοράμε με άσπρη κάλτσα και την υποχρέωση να έχουμε πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι να σβήσει ο ήλιος.

Τι σου μένει λοιπόν αν παίζεις μονόπολη κι αγοράζεις χώρες Ευρωπαϊκές; Η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία και η Ελλάδα. Κάτι Εσθονίες, Λετονίες, Ρουμανίες, Σλοβακίες κλπ δεν τις μετράμε γιατί δεν είμαστε Γιουροβίζιον.

Αν ήμασταν Γιουροβίζιον θα είχαμε παραδόξως στην κατηγορία “Ευρώπη” και το Ισραήλ. Το οποίο Ισραήλ πρωτοπορεί εδώ και δεκαετίες στην επιστημονική έρευνα για τη φαρμακευτική αξιοποίηση της κάνναβης. Οι έρευνές του για τη μείωση του ανθρώπινου πόνου με την αξιοποίηση του φυτού είναι τόσο πολλές που οφείλουμε να του υποκλιθούμε.

Και θα υποκλινόμασταν, αν δεν φοβόμασταν μη μας την πέσει ο Ρότζερ Γουότερς και πρέπει μετά να δώσουμε καμιά απάντηση σαν εκείνη που του έδωσε η ελληνίδα καλλιτέχνις που μας εκπροσώπησε στη Γιουροβίζιον: Άλλο η τέχνη κι άλλο η πολιτική. Μην τα μπλέκουμε! Ως γνωστόν άλλωστε ο Μπρεχτ ήταν πρωθυπουργός της Γερμανίας κι ο Ρίτσος υπουργός εξωτερικών της κυβέρνησης Καραμανλή το 1961. Τότε που, όπως διαβάζουμε στη Βικιπαίδεια, στις εκλογές “ψήφισαν και τα δέντρα”.

Πράγμα ψευδές, fake news, καθότι αν ψήφιζαν τα δέντρα η κάνναβη θα είχε βγάλει πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου, μιας και ως δέντρο πολιτικά τοποθετούνταν πάντοτε στον χώρο του Κέντρου. Επίσης ποτέ στην ιστορία του πλανήτη, δέντρο δεν απαγόρευσε άλλο δέντρο. Άρα αν πράγματι ψήφιζαν τότε τα δέντρα, η κάνναβη θα ήταν νόμιμη στην Ελλάδα από το 1961.

Και τέλος πάντων, ο Ρότζερ Γουότερς είναι που έκανε επιτυχημένο brand name το The Wall και γι’ αυτό θα έπρεπε να αναλάβει την ευθύνη και για το τείχος που θέλει να χτίσει ο Τραμπ στα σύνορα της Αμερικής με το Μεξικό, το οποίο στην τελική, franchize είναι. Και για το τείχος του Βερολίνου επίσης, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι και ιστο- ρικά ορθοί, κι αν σεβόμαστε τα εμπορικά σήματα εν γένει και δεν είμαστε οπαδοί μιας αγοράς που λειτουργεί χωρίς όρους και αρχές. Ζούγκλα θα γίνουμε; Να μην τον κατηγορούμε όμως τον Ρότζερ Γουότερς και για όλα τα δεινά του πλανήτη, υπάρχει και το Sea Wall για παράδειγμα που μας προστατεύει απ’ το τσουνάμι. Όπως πι χί το τσουνάμι των προσφύγων που, επειδή εμείς οι πολιτι- σμένοι βομβαρδίζουμε τα σπίτια τους, έχουν το θράσος να τα εγκαταλείπουν και να θέλουν να μας φορτωθούν εδώ και να κάνουν τις γυναίκες μας από queer που είναι, μοντέλα με μαντήλα. Λες και δεν είχαμε εδώ γριές με τσεμπέρια πριν βγει το Κλικ και ξεβλαχέψουμε και αρχίσουνε τα botox και οι ανορθώσεις στήθους. Γιατί και τη μαντήλα εμείς οι Έλληνες την ανακαλύψαμε, μαζί με τους εξωγήινους πολιτισμούς και τα διαστημόπλοια και τη δημοκρατία. Above Us Only Sky

Να το καταλάβετε καλά λοιπόν ότι το θέμα της κάνναβης δεν είναι θέμα πολιτικό. Αν ήταν πολιτικό ο Ματέο Σαλβίνι που κυνηγάει να κλείσει στην Ιταλία (εκεί είναι υπουργός εσωτερικών αυτός) τα μαγαζιά πώλησης ειδών κάνναβης, δε θα κυνηγούσε τους πρόσφυγες. Τους κυνηγάει όμως και δεν αφήνει το Λιμενικό της Ιταλίας τα καράβια με τους ναυαγούς να δέσουν στα λιμάνια της χώρας.

Οι μόνοι τελικά που εξέλαβαν ορθά το μήνυμα του Σαλβίνι ήταν οι Λιμενικοί. Αλλά όχι οι Ιταλοί, οι Έλληνες λιμενικοί. Έτσι, συνέλαβαν πέρυσι στα Χανιά κάτι χυλοπίτες φτιαγμέ- νες από κλωστική κάνναβη που αν ήθελες να τις χρησιμο- ποιήσεις για λόγους ψυχοτρόπους, για να δεις αποτέλεσμα θα έπρεπε να είσαι ο Οβελίξ και να τις τρως από το πρώτο τεύχος του Αστερίξ μέχρι και τον εορτασμό των 200 ετών ελληνικής δημοκρατίας. Πράγμα απάνθρωπο μιας και 100 τόνους χυλόπιτας κανενός ο εγωισμός δεν τους αντέχει. Οπότε για λόγους ψυχικής τόνωσης προσέτρεξαν οι κρατι- κές υπηρεσίες.

I wonder if you can

Οι επαγγελματίες της κάνναβης στη χώρα μας έφτιαξαν λοιπόν έναν Σύλλογο, ο οποίος ζητάει από την Πολιτεία να ορίσει τα σχετικά με το τι είναι νόμιμο και τι είναι παράνομο. Σα να λέμε πάει ο μανάβης στον Υπουργό και τον παρακαλεί να διευκρινίσει ποια αγγουράκια είναι νόμιμα. Και εάν ο χυμός αγγουριού θεωρείται τρόφιμο ή συμπλήρωμα διατροφής.

Βλέπεις η προηγούμενη κυβέρνηση μισή δουλειά έκανε. Τις υπουργικές αποφάσεις που θα καθόριζαν τα σχετικά τις έγραψε, αλλά δεν τις υπέγραψε. Κι έτσι το μόνο για το οποίο είμαστε σήμερα σίγουροι είναι ότι μπορείς νόμιμα να καλλιεργήσεις κλωστική-βιομηχανική κάνναβη. Τι να την κάνεις όμως; να την καλλιεργήσεις και να την κοιτάς; Γιατί αν πεις να την κάνεις τρόφιμο πρέπει να στην εγκρίνει ο ΕΦΕΤ. Αν πεις να βγάλεις Κανναβιδιόλη – CBD πρέπει να στην εγκρίνει ο ΕΟΦ... Μπορείς όμως νόμιμα να την εξαγάγεις σε μια Ευρωπαϊκή χώρα. Κι εκεί βέβαια μπορείς να την κάνεις και τρόφιμο και CBD κι ό,τι θες. Και μετά να την εισαγάγεις στην Ελλάδα. Τότε θα είναι εγκεκριμένη αυτομάτως: Αφού θα έρχεται από μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία είναι νόμιμη, τότε και εδώ θα είναι νόμιμη καθότι υπάρχει το Κοινοτικό Δίκαιο...

Άρα καλό είναι όσοι καλλιεργούν κλωστικήβιομηχανική κάνναβη να αγαπούν τα ταξίδια. Ακόμη καλύτερα να ανοίξουν ένα ταξιδιωτικό γραφείο, με τόσο πήγαινε έλα πιο φτηνά θα τους βγει. “Cannabis Tours. Zήστε την περιπέτεια, αναζητείστε τη νομιμότητα!”.

Προφανώς όταν ανακοίνωνε ο πρωθυπουργός τον Ιούνιο του 2017 ότι “νομιμοποιούμε τη φαρμακευτική κάνναβη στην Ελλάδα”, δεν είχε υπόψη του ότι κάποιοι ασθενείς θα περίμεναν να λάβουν τα σχετικά φάρμακα πριν ξεπεράσουν το προσδοκώμενο όριο ζωής. Έτσι κι αλλιώς στην Ελλάδα ο χρόνος υπήρξε πάντοτε έννοια σχετική. Για παράδειγμα, όταν νοικιάζουμε ένα αεροδρόμιο για 99 χρόνια δε λέμε “το πουλήσαμε”, γιατί αν το λέγαμε θα ήταν σαν να πιστεύουμε ότι κάποια στιγμή θα πεθάνουμε. Πράγμα αδύνατον να συμβεί σε εμάς. Το ίδιο συμβαίνει κι όταν λέμε “συμφωνήσαμε να έχουμε πρωτογενή πλεονάσματα έως το 2060”, αντί να πούμε “για πάντα”. Τι σημαίνει “για πάντα”; Κι ο Περικλής όταν έφτιαχνε τον Παρθενώνα δεν τον έφτιαχνε “για πάντα”. Είχε συναίσθηση ότι, έστω και 2500 χρόνια μετά ,τα πράγματα θα αλλάξουν, ακόμη κι αν δε γνώριζε ότι θα έρχονταν κάτι που θα λέγονταν αντιπαροχή.

Έτσι λοιπόν, είναι θέμα τέχνης και θέμα branding το θέμα της κάνναβης. Κι η τέχνη δεν έχει να κάνει με την πολιτική, τα είπαμε αυτά.

Απλά δεν του έκοψε κανενός μέχρι σήμερα να αναφωνήσει “Οι Έλληνες ανακάλυψαν πρώτοι την Κάνναβη” ή “Η Κάνναβη είναι Ελληνική”, γι’ αυτό και έμεινε το φυτό δυσφημισμένο και συκοφαντημένο, διαβόητο και παράνομο.

Υπάρχει όμως Βόρεια Κάνναβη; Εδώ σε θέλω. Υπάρχει Βόρεια Καλαμάτα, υπάρχουν Βόρεια Ζωνιανά; Ας το πει κάποιος αυτό αν τολμήσει και τότε να δεις συλλαλητήρια. Τότε να δεις ιερείς να κραδαίνουν κλάρες του φυτού και Λασκαρίνες Μπουμπουλίνες στεφανωμένες με κάνναβη στο Σύνταγμα και το Λευκό Πύργο, τότε να μας δεις με μια ψυχή, ντυμένους ρεμπέτες με τρύπια σακάκια και παπούτσια να κραδαίνουμε κομπολόγια και να εκτοξεύουμε μπουκάλια ούζου, ή νομίζεις το ούζο δεν ανάβει; Τότε να δεις τα ΜΑΤ να χορεύουν το χορό των περιστρεφόμενων δερβίσηδων, οι οποίοι δερβίσηδες για να χορέψουν κι αυτοί κάνναβη, ελληνική φυσικά, χρησιμοποιούσαν. Τότε να δεις πόσα απίδια βάνει ο ναργιλές.