2 minute read
'Als ik ooit ga hemelen, geef mij maar een pak gele doekjes mee'
Sjannie is altijd bezig. Maar dan ook echt altijd. Ze houdt dagelijks twee huizen spic en span plús de stoepen, brandgangen, pleintjes en parkeerplaatsen eromheen. Zeven dagen per week zorgt ze voor haar broer aan de andere kant van de stad. En wie haar verder maar nodig heeft, kan op haar rekenen.
Twee huizen? Ja, want hoewel ze al 44 jaar met plezier aan de Parallelweg woont, brengt ze veruit de meeste tijd door aan de Doctor Poelsstraat. Hier, in haar ouderlijk huis, zorgt ze al 21 jaar dagelijks voor haar broer. “Misschien zou een verpleeghuis beter zijn, maar zolang het lukt, lukt het. Ik doe het graag. Voordat ik ‘s avonds vertrek, haal ik een dweil door de gang en de keuken, maak een rondje door het huis, leg zijn kleren en pillen klaar en stap weer op mijn scooter.” Naar huis – tenzij er een buur is die hulp nodig heeft of in het ziekenhuis ligt, want dan gaat ze éérst daar naartoe.
Smetvrees? Echt niet!
Sjannie woont op eenhoog, dus heeft zelf geen tuin. “Buiten zijn is mijn ontspanning.” Op beide adressen houdt ze de hele buitenboel bij. “Vanmorgen zag ik de veegwagen aankomen, dan veeg ik snel alle bladeren bij elkaar, ook uit de tuintjes van de onderburen – dan kan het mooi nog mee.” Daarnaast houdt ze het trappenhuis en portiek schoon. “Ik schrob en poets de vloeren, trappen, muren, leuningen, brievenbussen, bellen en lichtknoppen. De meeste buren waarderen wat ik doe, soms komt er iemand helpen. Hoewel, pas vroeg een buurman of ik soms smetvrees heb. Echt niet, ik moet gewoon altijd bezig zijn. Als ik ooit ga hemelen, geef mij maar een pak gele doekjes mee.”
Op de vraag of ze ook wel eens iets voor zichzelf doet: “Eens per jaar ga ik met twee vriendinnen naar de markt in Den Haag – dan hébben we een lol! – en af en toe een kop koffie bij een buurvrouw. Maar dan denk ik al snel: wat had ik allemaal kunnen doen in deze tijd? Laat mij maar poetsen en mensen helpen. Dan ben ik het gelukkigst!”
