Inaczej, czyli jak? Izabela Jasielska
O (kilku) innowacjach we współczesnym nauczaniu Kiedy mówimy na temat innowacyjności – myślimy zazwyczaj o nowoczesnych technologiach, lekcjach prowadzonych z użyciem pomocy interaktywnych, tabletów, smartfonów, tablic multimedialnych, aplikacji. Jednak w całym tym pędzie technologicznym nie zapominajmy, że ważną składową innowacyjności jest kreatywność – zarówno ucznia, jak i nauczyciela. Obecna sytuacja, wynikająca z pandemii koronawirusa, nie tylko sprzyja, ale nawet wymusza na polskich nauczycielach podnoszenie własnych kwalifikacji zawodowych w kierunku kształcenia z wykorzystaniem interaktywnych metod nauczania. Nie będzie tu mowy o tym, którym nauczycielom – młodszym czy starszym – łatwiej jest przyswoić sobie tę cenną wiedzę. Należy raczej pochylić się nad problemem, gdzie w tym wszystkim znajduje się uczeń i jak kształcić, aby angażować go wszechstronnie, aby nie był jedynie przedmiotem edukacji, częścią
48
O P I N I E , R E F L E KS J E , D O Ś W I A D C Z E N I A
procentu w wynikach egzaminów zewnętrznych, ale by mógł odnaleźć siebie podczas codziennych zajęć w szkole.
Co to są innowacje? Istnieją trzy typy innowacji edukacyjnych: programowe, organizacyjne oraz metodyczne. Mogą one dotyczyć na przykład programów nauczania (w tym tworzenia programów autorskich), stosowanych metod czy oceniania. Ciekawym elementem innowacji są zwłaszcza metody dydaktyczne, które wzbogacą codzienny proces edukacyjny. Wśród całego wachlarza nowatorskich metod nauczania należałoby pochylić się w szczególności nad tymi, które włączają ucznia w proces dydaktyczny. Z jednej strony nauczyciel – jeśli stosuje wyłącznie metody podające (elementy wykładu, przepisywanie gotowych notatek, pogadanka) –
R E F L E KS J E 1 / 2 0 2 1
