Liever Langer Thuis | Editie Noord-Limburg by Vormpracht

Dit is een uitgave van Mediahuis Limburg Najaar 2023

r e v e i L r e g n a L s i u Th Patiënt regie geven

Levensloopbestendig wonen

Past u op de kleinkinderen?

Nederlandse zorginstellingen kijken vol belangstelling naar de Academie voor Patiënt en Mantelzorger in Maastricht.

Hoe maak je je woning levensloopbestendig en wanneer doe je dat?

Massaal reageerde u op onze lezersoproep. Een selectie van de inzendingen in deze bijlage.

Lees meer op pagina 3

Lees meer op pagina 6

Lees meer op pagina 10

Het werk van Humanitas doet er toe! Onze vrijwilligers helpen mensen om weer grip te krijgen op hun eigen leven en mee te doen in de samenleving. We werken met 6 verschillende thema’s: Eenzaamheid, Verlies, Opvoeden, Opgroeien, Detentie en Thuisadministratie. Onze hulp is gratis en er zijn ruim 80 afdelingen in het land. In Limburg zijn we georganiseerd in 5 afdelingen zodat we altijd overal kortbij zijn. Humanitas is er voor iedereen, ongeacht leeftijd, achtergrond of levensovertuiging. Ons streven is dat onze deelnemers kunnen zeggen: ‘Dankzij het contact met een Humanitas-vrijwilliger kan ik mijn leven weer zelf oppakken’.

Bij Humanitas doe je er als vrijwilliger toe Ben je goed met financiën en kun je orde in chaos scheppen, dan kun je als vrijwilliger aan de slag bij de Thuisadministratie of jongeren helpen binnen het project Jongeren en Geld. Latifa (vrijwilliger): “Een uurtje voor mij is 10 uur rust in haar hoofd.” Vind je het belangrijk dat kinderen opgroeien in contact met beide ouders als het na een scheiding even moeilijk is om een bezoekregeling af te spreken, dan kun je aan de slag binnen het project Begeleide Omgangsregeling (BOR). Melvin (deelnemer): “De allereerste keer dat ik haar weer zag was ik er stil van. Het gaat nu veel beter met onze dochter.”

Maastricht-Heuvelland maastricht@humanitas.nl 043-3560448

In de verschillende maatjesprojecten bied je vooral een luisterend oor en help je mensen op weg om uit sociaal isolement te komen. Zo kennen we het project jongerenmaatjes, maatjes voor mensen die even (tijdelijk) kwetsbaar zijn. Bij thuisbezoek en vriendschappelijk contact bezoeken we mensen thuis. Addy (deelnemer): “Ik had enorm behoefte aan een praatje.” Ben je iemand die graag mensen na een periode van verlies of rouw op weg wil helpen, dan kun je je melden als vrijwilliger voor het project Verlies en Rouw.” Harm (vrijwilliger): “Mensen voelen zich bij mij op hun gemak.” Ans (deelnemer): Harm was er, elke keer opnieuw.”

Westelijke Mijnstreek westelijkemijnstreek@humanitas.nl 06-17488368

Parkstad parkstad@humanitas.nl 06-17207317

Wil jij van betekenis zijn voor mensen die ‘huis en haard’ hebben moeten verlaten en in een vreemd land opnieuw moeten beginnen. Dan kun je als vrijwilliger bij Taalmaatjes of het project Taalwandelingen je energie kwijt. Frieda (vrijwilliger): “Ik heb iets met taal en andere culturen.” In het project maatjes voor ex-gedetineerden help je mensen hun leven na detentie weer opnieuw in te richten. Janine (vrijwilliger): “Hoe ingewikkelder de situatie, hoe groter de uitdaging om alles weer goed te laten lopen.”

Midden Limburg middenlimburg@humanitas.nl 06-10034873

Noord Limburg noordlimburg@humanitas.nl 077-3518158

Colofon Liever Langer Thuis informeert en inspireert de actieve en zelfstandig wonende senioren in Limburg over comfortabel en gelukkig ouder worden in de vertrouwde thuissituatie. Hoe houden zij de regie zo lang mogelijk in eigen hand? Liever Langer Thuis verschijnt als bijlage bij De Limburger in heel Limburg en digitaal bij de 28.000 leden van KBO Limburg. Eindredactie: Peter Eberson

Redactie: Karin Burhenne, Judith

Houben, Meyke Houben, John WELKOM Huijs, KBO Limburg, Pascal Panis

Liever Langer Thuis:

Wim Duisenbergplantsoen 1, 6221 SE Maastricht E-mail: els.spronk@mediahuislimburg.nl

Auteursrecht: Op de inhoud

OP LANDGOED EN NATUURBEGRAAFPLAATS WEVERSLO van deze bijlage rust auteursrecht. • Wandel vrij rond door het prachtige bos • Ontdek de voordelen van natuurbegraven • Reserveer een eeuwige grafplek in de natuur

Beeld: Nico Beckers, Wendy Niets uit deze uitgave mag worden Boon, Pim Ermers, Anne Jannes, Raoul Limpens, MUMC+, Mara van overgenomen zonder toestemming Ons Boshuis is dagelijks van open 13.30 - 16.30 uur. de van uitgever. Liever Langer Thuis den Oetelaar, MCM Productions, is eenmeer commerciële uitgave gerust langs voor informatie of van Kim Roufs, DoretKom Schulkes, Moniek Mediahuis Limburg. een rondleiding. Wegdam Vormgeving: Gitta Orbons Coördinatie: Els Spronk Advertenties: Raymond van

Golde, Consultant zorg branche:

Natuurbegraafplaats Weverslo • Janslust 11 Heide • 0478 - 51572106-308 • www.weverslo.nl • in deMedia Peel tussen Deurne en Venray 59 725 en Borgerpark

Carla van Montfort geeft instructie subcutaan (onder de huid) injecteren.

Landelijke interesse:

patiënt regie geven Nederlandse zorginstellingen kijken vol belangstelling naar de Academie voor Patiënt en Mantelzorger in Maastricht. Ze willen dolgraag net als in deze academie patiënten en mantelzorgers trainen om hun eigen regie te vergroten. Maar hoe doe je dat? Tekst Judith Houben Beeld MUMC+ Zelf steunkousen aantrekken, een spuit zetten of de ogen van je partner druppelen. Allemaal handelingen die patiënten en mantelzorgers aangeleerd kunnen krijgen bij de Academie voor Patiënt en Mantelzorger van het ziekenhuis in Maastricht, MUMC+. Daarnaast begeleidt de academie patiënten op het gebied van e-health en de trainers bieden educatieprogramma’s aan voor het leven met een chronische ziekte. Die trainers zijn verpleegkundigen met jarenlange ervaring. Soms trainen ze hun ‘leerlingen’ in groepjes, andere keren individueel (bij bijvoorbeeld een katheter). Een aanpak die veel voordelen heeft, vertellen onderzoeker Matthijs Bosveld en academiedirecteur Michel van Zandvoort. Bosveld onderzocht hoe patiënten, mantelzorgers en zorgmedewerkers deze aanpak vinden. Hij kreeg veel positieve reacties. “Mensen vinden het bijvoorbeeld fijn dat ze niet eerst ’s morgens een paar uur hoeven te wachten tot iemand van de thuiszorg hun steunkousen komt aantrekken. Door het zelf te doen, hebben ze meer vrijheid en eigen regie. Ook vinden ze het fijn dat ze geen ‘vreemde’ over de vloer krijgen. Van Zandvoort knikt: “Mensen zeggen wel eens dat we deze taken van de thuiszorg nu over de schutting gooien, maar zo is het niet. Tuurlijk zijn er te weinig mensen in de thuiszorg om de komende jaren al het extra werk door de vergrijzing op te vangen. Maar het is ons doel om vrijblijvend die eigen regie voor patiënten te vergroten. Dus alleen voor patiënten en mantelzorgers die dat ook echt zelf willen en kunnen. En bij ingewikkelde handelingen, zoals het toedienen van antibiotica via een infuus, moet sowieso elke week iemand van de thuiszorg komen

controleren of alles nog goed gaat.” De directeur geeft aan dat een bijkomend gevolg is dat er hierdoor sneller meer bedden vrij zullen komen in ziekenhuizen en verzorgingshuizen. Omgekeerd voorziet Van Zandvoort grote problemen als zorginstellingen hun patiënten en mantelzorgers niet gaan trainen. In een wereld waarin het personeel daalt en het aantal ouderen en chronisch zieken toeneemt, voorziet Van Zandvoort problemen: “Als we niks doen, kan het zomaar gebeuren dat patiënten over vijf jaar niet aan hun staar geopereerd kunnen worden omdat niemand daarna de ogen kan druppelen. Of het moet zo zijn dat een op de vier werknemers straks in de zorg gaat werken om het tekort aan te vullen. Dat gaat natuurlijk nooit gebeuren. Gelukkig hebben we nu nog de tijd om deze doemscenario’s te voorkomen.”

hebben gewekt. Zo’n twintig ziekenhuizen en verzorgingshuizen uit het hele land volgen daarom de komende maanden ook een training bij de academie in Maastricht. Van Zandvoort: “Zij hebben behoefte aan een blauwdruk zodat ze in hun regio ook een soortgelijke academie kunnen beginnen.” Kwaliteit is een belangrijke voorwaarde voor een geslaagde academie. “We bieden goed trainingsmateriaal en na afloop krijgen de patiënten heldere folders mee naar huis. Verder hebben we elke dag een spreekuur voor patiënten en mantelzorgers zodat ze altijd kunnen bellen met vragen of als het niet lukt”, vertelt Van Zandvoort. Tot nu toe is het zo dat het ziekenhuis patiënten en mantelzorgers doorverwijst naar de academie als verpleegkundigen inschatten dat mensen bepaalde handelingen zelf kunnen en willen uitvoeren. “In de toekomst hopen we dat ook huisartsen en thuiszorginstellingen patiënten doorverwijzen of dat patiënten zelf bij ons aankloppen voor een training”, zegt onderzoeker Bosveld. Maar de academie heeft nog een verrassend voordeel. “Mensen zeggen: ‘ik heb nu geleerd hoe ik mijn ziekte onder controle krijg, nu wil ik ook kijken hoe ik het kan voorkomen’. De juiste technologie kan hierbij goed van pas komen. Daarbij is het extra handig dat de ouderen van de toekomst sowieso beter om kunnen gaan met digitale applicaties.”

“De academie bestaat nu bijna vijf jaar en heeft zo’n 4000 ‘afgestudeerden’”

Maar leidt deze zelfredzaamheid niet tot overbelaste mantelzorgers? Die vraag krijgt Van Zandvoort regelmatig en hij denkt van niet. Hij vindt dat de academie hier wel heel alert op moet zijn. Op de eerste plaats willen we daarom ook dat de patiënt zelf bepaalde handelingen aanleert. Pas als dat echt niet gaat, kunnen we kijken of een mantelzorger het kan. Mocht iemand aanvankelijk denken, dat doe ik er wel even bij voordat ik naar mijn werk ga en het lukt toch niet, dan zoeken we samen naar een andere oplossing.” De academie bestaat nu bijna vijf jaar en heeft zo’n 4000 ‘afgestudeerden’. Patiënten en mantelzorgers. Dat zijn aantallen die landelijke belangstelling

Van Zandvoort ziet voor de toekomst ook een geheel andere functie weggelegd voor elke Academie voor Patiënt en Mantelzorger: eenzaamheid tegengaan. “De academie kan straks mensen aan elkaar koppelen en bijdragen aan lotgenotencontact. Daarnaast kunnen we trainingen meer in wijken en bij de mensen thuis gaan geven.” 3

Zelfstandig wonen

Jolanda Wijen (L) en Khrystyna Honchar (R)

met zorg aan huis

De komende jaren neemt het aantal ouderen toe. Hierdoor stijgen de wachtlijsten voor zorgcentra. De huidige verpleeghuissector heeft bij lange na niet de capaciteit en de gebouwen om deze groei op te vangen. Daarom biedt Proteion het Volledig Pakket Thuis (VPT): dezelfde zorg als in een zorgcentrum, maar dan thuis in een aanleunwoning.

In overleg met de cliënt stellen we het pakket samen, afhankelijk van de precieze zorgindicatie. Voor alle zorg en dienstverlening krijgen cliënten één vast aanspreekpunt.” Communitygevoel Als ervaringsdeskundige in de praktijk merkt Khrystyna dat VPT cliënten goeddoet. “Ouderen stabiliseren omdat ze op een veilige plek wonen

Blik op de toekomst

waar het sociale aspect alom aanwezig is en aanvullend goede zorg

Jolanda Wijen is manager Vastgoed bij Proteion. Ze legt uit: “Als er niets

geboden wordt. In de aanleunwoningen heerst een communitygevoel.

verandert, staan er in 2040 ruim 120.000 mensen op de wachtlijst voor

Mensen gaan bij elkaar op bezoek, zorgen voor elkaar en houden

het zorgcentrum. Een oplossing voor een deel van dit probleem is om

een oogje in het zeil. Dit informele netwerk is belangrijk als iemand

de zorg zo lang mogelijk thuis te verlenen. Dat is ook wat ouderen het

zelfstandig blijft wonen.” Jolanda vult aan: “We focussen ons op

liefst willen. Daarom leveren wij VPT in de aanleunwoningen van onze

het motto: ‘Een ons welzijn scheelt een kilo zorg,’ en leveren als

zorgcentra in Roermond, Thorn, Wessem, Heythuysen, Haelen, Venlo,

zorgorganisatie alleen de specifieke zorg.”

Kessel en Gennep. Een mooie tussenoplossing voor ouderen die een indicatie krijgen voor langdurige zorg (Wlz-indicatie), maar voor wie de

Gelukkig echtpaar

stap naar een zorgcentrum nog te groot is. Zo kunnen mensen langer

Khrystyna: “Dankzij VPT kunnen echtparen langer bij elkaar blijven

zelfstandig blijven wonen en wordt de capaciteit in de zorgcentra benut

wonen. Een mooi voorbeeld is het koppel dat ik laatst ontmoette.

voor cliënten met de grootste zorgvraag.”

Meneer en mevrouw hebben sinds kort beiden een indicatie voor langdurige zorg (Wlz-indicatie). Met hulp van hun kinderen zijn ze nog

Zorg op maat

zelfredzaam genoeg om zelfstandig te wonen. Inmiddels woont het

Khrystyna Honchar is teamleider in het werkgebied Gennep. Ze geeft

echtpaar samen in een aanleunwoning waar meneer en mevrouw allebei

aan: “Met VPT kunnen ouderen rekenen op 24-uurs verpleging en zorg

de zorg ontvangen waar zij behoefte aan hebben. Ze wonen in hun

op maat, begeleiding, daginvulling, schoonmaak en maaltijden.

vertrouwde omgeving en ondernemen nog mooie dingen samen.”

Meer informatie

Heeft u vragen over het wonen in een aanleunwoning en het Volledig Pakket Thuis en/of wilt u zich hiervoor aanmelden? Neem dan contact op met ons Klantcontactcentrum via info@proteion.nl of 088-850 00 00. U kunt voor meer informatie ook onze website raadplegen. Kijk op:

info@proteion.nl | www.proteion.nl | 088-850 00 00

www.proteion.nl/vpt

Vivantes Ouderenzorg: anders kijken is anders doen De ouderenzorg zoals we die kennen uit de tijd van de verzorgingsstaat, is ingehaald door de realiteit van vandaag de dag. Naast de kwaliteit van zorg is de kwaliteit van leven een bepalende factor geworden. Dat vraagt een andere manier van denken. Van zorgmedewerkers, van de ouderen zelf en van hun naasten of mantelzorgers. Tekst Meyke Houben Beeld Wendy Boon

“Ken je het mangomoment?”, vraagt Manon Goertz, bestuurder van Vivantes Ouderenzorg, halverwege het gesprek. “Dat begrip is een eigen leven gaan leiden naar aanleiding van een patiënt die na een ziekte lange tijd moest herstellen en daarbij heel veel medische zorg kreeg. Toen iemand een keer vroeg wat hij eigenlijk het liefste zou willen, was het antwoord: een mango.” De anekdote is exemplarisch voor de manier waarop Vivantes de ouderenzorg toekomstbestendig wil maken, legt Manon uit. “We hebben te maken met een krimpende beroepsbevolking en een vergrijzende samenleving. Dat heeft ingrijpende gevolgen voor de organisatie van de zorg, dus daar zullen we een antwoord op moeten bieden. Niet alles kan meer zoals we het altijd deden.” De missie van Vivantes is ‘ouder worden doe je samen’. “We moeten omdenken”, meent Manon. “In verpleeghuizen is kwaliteit synoniem voor goede zorg voor de bewoners. Maar behalve om de kwaliteit van zorg, gaat het ook om de kwaliteit van leven. Soms eet een bewoner bijvoorbeeld heel weinig. Vanuit de zorg is dan de heersende opvatting dat iemand bijvoeding krijgt. Maar misschien vindt de betrokkene het veel fijner om een extra toetje te eten, of helpt het om samen te koken en te eten. Om daarachter te komen, moeten we bestaande patronen doorbreken. Dat betekent vooral: praten met elkaar: met bewoners, met hun naasten en met medewerkers. Elkaars verwachtingen bespreekbaar maken. Wat betekent kwaliteit van

“Het gaat erom dat we het samen doen”

leven voor iemand? Vaak zit hem dat in kleine dingen; net dat beetje extra aandacht, iemand die een kop koffie met je drinkt of een wandelingetje maakt. Of dus een mango voor je haalt.” “De toekomstige manier van werken moet worden gerealiseerd met minder zorggeschoolde medewerkers”, aldus de bestuurder. Maar daarvoor is een oplossing bedacht. “Een dag telt heel veel ‘lege uren’, tijd om de zorgmomenten heen. We willen daarom ook gemotiveerde anders geschoolde medewerkers werven, zoals agogen, mensen uit de hospitality of mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Als zij de bewoners ondersteunen, kunnen de zorgmedewerkers blijven doen wat nodig is.”

Manon Goertz, gezellig praten met de bewoners.

Ook de naasten zullen ervan doordrongen moeten raken dat ‘anders kijken is anders doen’ hen gaat helpen, meent Manon. “Wij onderschatten soms het leed van naasten die een dierbare achterlaten in het verpleeghuis. Het vraagt een investering van onze medewerkers om een goede relatie op te bouwen met familie en mantelzorgers. Het kan zijn dat zij te hoge of andere verwachtingen hebben. Daar moeten we het samen over hebben. Wat helpt hen wel, wat niet?”

“Over drie jaar is het hier merkbaar anders” ‘Anders kijken is anders doen’, het motto van zorgvernieuwer Teun Toebes, is daarbij de leidraad. “Voor sommige zorgmedewerkers is het wennen als een aantal van hun taken wegvalt. Zij zijn gewend om alles zelf te doen. Het raakt aan hun identiteit als anderen een deel van hun werk overnemen. Maar het gaat erom dat we het samen doen. Daar praten we dus over met onze medewerkers. De kunst is om het zo in te richten dat zij trots blijven op hun vak en voldoening blijven halen uit hun werk.”

Vivantes werkt er hard aan om ‘ouder worden doe je samen’ te vertalen naar de dagelijkse praktijk. Manon is ervan overtuigd dat dat gaat lukken. “Over drie jaar is het hier merkbaar anders. Dan is de focus meer dan nu op kwaliteit van leven van bewoners in plaats van kwaliteit van zorg en is het werk van onze medewerkers daarop aangepast. Het gaat om kleine veranderingen, zodat er een goede balans is tussen aandacht en aanwezigheid enerzijds en de benodigde zorgmomenten anderzijds. We moeten de tijd nemen om daarbij stil te staan en het er samen over te hebben wat dit betekent. En ons niet laten weerhouden door de hectiek van alledag.”

Levensloopbestendig wonen hoeft niet ongezellig te zijn De ouderenzorg staat in de aanloop naar de verkiezingen hoog op de politieke agenda. Om de zorg betaalbaar te houden is het duidelijk dat we (nog) langer thuis moeten wonen. Het best lukt dat in een ‘levensloopbestendige’ woning. Maar hoe maak je je woning levensloopbestendig en wanneer doe je dat? Tekst John Huijs Beeld Doret Schulkes en Mara van den Oetelaar

Eenmaal op middelbare leeftijd staan veel mensen op een gegeven moment voor een lastige keuze. Wat te doen met de gezinswoning waar je je kinderen in hebt opgevoed? Ga je op zoek naar een kleinere gelijkvloerse woning? Of blijf je in je vertrouwde omgeving en sla je aan het verbouwen om je bestaande (gezins)woning seniorenproof te maken? Wie voor dat laatste kiest maar geen idee heeft hoe je dat aanpakt zijn er genoeg websites met handige tips, bijvoorbeeld www.langerthuisinhuis. nl. Daar zie je hoe je je woning in zes stappen levensloopbestendig maakt: looproutes, keuken, badkamer, trap, tuin en het aanbrengen van technische oplossingen als een slimme thermostaat en een deurbel met camera; het komt allemaal aan bod.

Overwaarde

Het levensloopbestendig maken van je huis kan behoorlijk in de papieren lopen. Vooral het aanpassen van de keuken, het verplaatsen en/of verbouwen van de badkamer en het installeren van een (gebruikte) traplift zijn kostbare ingrepen. In veel gevallen kun je de overwaarde van de eigen woning gebruiken om hiervoor een lening bij je bank los te peuteren. Ook de Wet maatschappelijke ondersteuning en de zorgverzekering geven

volledig in te richten op beperkingen die misschien in een aantal gevallen een bijdrage voor een keer komen. Maar misschien ook niet. Wel gun woningaanpassingen en voor de aanschaf van ik mezelf en mijn man wat hulpmiddelen. Zeker meer luxe in huis en als je de moeite waard dus dat slim doet kan dat ook om met al die opties helpen als er beperkingen rekening te houden bij komen.” het opstellen van een Wat Doret daarom veel plan van aanpak. meer aanspreekt is een Maar de hamvraag huis dat haar helpt om blijft op welke leeftijd vitaal te blijven. Dat sluit je je huis het beste volgens haar ook aan bij seniorenproof kunt de huidige opvattingen (laten) maken en wat in de gezondheidszorg: wijsheid is: stap voor voorkomen dat je ziek stap te werk gaan of alles wordt. in één keer aanpakken. Interieurarchitect Doret Schulkes uit Wellnessruimte Asten spreekt de Maar hoe kan je huis je gangbare invulling van hierbij helpen? Doret: “In levensloopbestendig principe kun je van elk huis bouwen totaal niet aan. Doret Schulkes een heerlijk huis maken, als “Is dat als rietjes in huis je op een slimme manier hebben voor het geval je gebruik maakt van aspecten als licht, rust en ruimte. straks je eten niet meer kunt kauwen. Ga jij zitten Dat is heus geen hogere wiskunde; in mijn boek Hoe afwachten tot dit gebeurt? Of eet je gezond en krijg ik een heerlijk huis staat precies uitgelegd hoe je poets je dagelijks je tanden om zo lang mogelijk het aanpakt.” een gezond gebit te houden? Ik ben inmiddels 63 maar ik heb echt nog geen zin om mijn huis

“Ik raad mensen juist aan om je héle huis zo lang mogelijk te blijven gebruiken en ook de bovenverdieping zo gerieflijk mogelijk in te richten”

Waar Doret over het algemeen geen voorstander van is, is het creëren van een slaapkamer en de badkamer op de begane grond van een gezinswoning, zeker niet als je hiervoor substantieel woon- en/of tuinruimte voor moet opofferen. “Slapen en douchen op de begane grond geldt voor veel mensen als het summum van levensloopbestendigheid. Op de bovenste verdieping kom je dan praktisch niet meer, doodzonde. Ik raad mensen juist aan om je héle huis zo lang mogelijk te blijven gebruiken en ook de bovenverdieping zo gerieflijk mogelijk in te richten. Heb je een paar slaapkamers over? Realiseer daar dan bijvoorbeeld een hobbykamer en een ruime inloopkast, creëer ruimte in je slaapkamer en verander je badkamer in een praktische wellnessruimte. Investeer bijvoorbeeld in een sunshower. De warmte en het licht die je daarvan ervaart helpen je om je fit te blijven voelen. En een extra ruime douche met een bankje is nu vooral luxe, maar straks ook handig mocht je moeilijk ter been worden.”

Jan en Antoinette in ’t Zandt-Haanen

“Welke voorzieningen voor de oude dag je ook treft in je gezinswoning, blijf vooral zo lang mogelijk traplopen, want dat helpt je juist om fit te blijven. Maar houd wel wat geld achter de hand voor de installatie van een (gebruikte) traplift voor het geval traplopen je moeite gaat kosten. Op die manier kun je ook daarna je hele huis blijven gebruiken en heerlijk blijven wonen.’

Werkplaats

Amper vijftig was Antoinette in ’t Zandt-Haanen toen zij en haar man Jan besloten een volledig levensloopbestendige woning aan de Bernhardstraat in Velden te realiseren. “Jan is tien jaar ouder dan ik dus toen hij op zijn 59ste besloot om te stoppen met zijn bouwbedrijf en zijn werkplaats te verbouwen tot woning lag het gezien zijn leeftijd voor de hand om die woning duurzaam én levensloopbestendig te maken.” Dat Antoinette daar toen nog best jong voor was zag de Veldense in geen enkel opzicht als een probleem. “De verbouwing duurde ongeveer een jaar en al die tijd hebben Jan en ik op ons dooie gemak gezocht naar de keuken, badkamer, tegels en meubels die wij mooi vinden. Levensloopbestendig is heus niet per definitie hetzelfde als klinisch, saai of oubollig. Wij wonen hier intussen al vijftien jaar met heel veel plezier en genieten al die tijd vooral van de ruimte die we hebben.”

“Superfijn dat alles gelijkvloers is en dat we nergens drempels hebben” Jan in ‘t Zandt

Sinds dit voorjaar sukkelt Jan nogal met zijn gezondheid; met als gevolg dat hij momenteel met een rollator loopt en geregeld zuurstof moet bijtanken. “Superfijn dat alles gelijkvloers is en dat we nergens drempels hebben”, zegt Jan. “Als ik nu bij anderen op bezoek ben valt me extra op hoe vol de huizen van de meeste mensen zijn. Ik kan daar mijn kont niet keren met mijn rollator. Dan ben ik zó blij als ik weer thuis ben.”

Geruststelling

In zijn eigen huis zijn ook de inloopkast en zelfs de provisiekast zo ruim dat Jan overal makkelijk bij kan met zijn rollator. Antoinette: “Dat Jan zich hier ook prima in zijn eentje kan redden is ook voor mij een geruststelling. Daardoor is hij nu niet volledig afhankelijk van mijn hulp en kan ik ook mijn eigen gang gaan tot op zekere hoogte. Eigenlijk heel dubbel zo’n levensloopbestendig huis: aan de ene kant hoop je de voorzieningen voor de oudere dag nooit nodig te hebben maar ik zou nu voor geen geld in een conventioneel huis willen wonen. Al met al ben ik dolblij dat ik al op relatief jonge leeftijd de gelegenheid kreeg om levensloopbestendig te bouwen. Daar plukken Jan en ik al jaren de vruchten van, en nu al helemaal.’”

Het werk van Humanitas doet er toe!

Wij helpen je bij het vinden van verpleegkundigen en verzorgenden

Onze vrijwilligers helpen mensen om weer grip te krijgen op hun eigen leven en mee te doen in de samenleving. We werken met 6 verschillende thema’s: Eenzaamheid, Verlies, Opvoeden, Opgroeien, Detentie en Thuisadministratie. Onze hulp is gratis en er zijn ruim 80 afdelingen in het land. In Limburg zijn we georganiseerd in 5 afdelingen zodat we altijd overal kortbij zijn. Humanitas is er voor iedereen, ongeacht leeftijd, achtergrond of levensovertuiging. Ons streven is dat onze deelnemers kunnen zeggen: ‘Dankzij het contact met een Humanitas-vrijwilliger kan ik mijn leven weer zelf oppakken’.

LEZERSOPROEP

Vind je het belangrijk dat kinderen opgroeien in contact met beide ouders als het na een scheiding even moeilijk is om een bezoekregeling af te spreken, dan kun je aan de slag binnen het project Begeleide Omgangsregeling (BOR). Melvin (deelnemer): “De allereerste keer dat ik haar weer zag was ik er stil van. Het gaat nu veel beter met onze dochter.”

In het project maatjes voor ex-gedetineerden help je mensen hun leven na detentie weer opnieuw in onze jobboard en social media kanalen brengen wij Ben je iemand die graag mensenMet na een periode te richten. van verlies of rouw op weg wil helpen, Janine (vrijwilliger): “Hoe ingewikkelder de jouw bedrijf exclusief in beeld dan kun je je melden als vrijwilliger voor het situatie, hoe groter de uitdaging om alles weer project Verlies en Rouw.” goed te laten lopen.” Harm (vrijwilliger): “Mensen voelen zich bij mij @Limburgvac op hun gemak.” Ans (deelnemer): Harm was er, elke keer opnieuw.”

Bent u voorbereid op de dood?

Het is een onderwerp dat we vaak liever vermijden, maar toch is het van essentieel belang: voorbereid zijn op de onvermijdelijke realiteit van de dood. Heeft u nagedacht over wat er moet gebeuren met uw persoonlijke en financiële zaken als u er niet meer bent? Heeft u uw medische wensen en voorkeuren vastgelegd voor het geval u niet meer in staat bent om zelf te beslissen? Heeft u overwogen hoe u uw geliefden kunt ontlasten tijdens moeilijke tijden?

We nodigen u uit om uw ervaringen en inzichten met ons te delen. Of u nu persoonlijke anekdotes heeft over het voorbereiden op uw nalatenschap of waardevolle adviezen kunt delen, uw bijdrage kan anderen helpen bij het aangaan van dit belangrijke gesprek. Mail uw tekst in max. 250 woorden vóór ma. 16 okt. naar els.spronk@mediahuislimburg.nl. Een selectie van de inzendingen verschijnt do. 26 okt. inMijnstreek de bijlage In Memoriam in deze krant. Maastricht-Heuvelland Westelijke Parkstad Vermeld a.u.b. uw naam, woonplaats en telefoonnummer.

maastricht@humanitas.nl 043-3560448

westelijkemijnstreek@humanitas.nl 06-17488368

parkstad@humanitas.nl 06-17207317

Informeer naar de mogelijkheden!

Midden Limburg Noord Limburg www.limburgvac.nl/info | vacature@limburgvac.nl | 043 367 21 67 middenlimburg@humanitas.nl 06-10034873

noordlimburg@humanitas.nl 077-3518158

WELKOM

OP LANDGOED EN NATUURBEGRAAFPLAATS WEVERSLO • Wandel vrij rond door het prachtige bos • Ontdek de voordelen van natuurbegraven • Reserveer een eeuwige grafplek in de natuur

Ons Boshuis is dagelijks open van 13.30 - 16.30 uur. Kom gerust langs voor meer informatie of een rondleiding.

Natuurbegraafplaats Weverslo • Janslust 11 Heide • 0478 - 515721 • www.weverslo.nl • in de Peel tussen Deurne en Venray

Met een veilig gevoel zelfstandig thuis wonen Bent u op zoek naar een manier om langer zelfstandig thuis te blijven wonen, maar dan mét de zorg en ondersteuning die u nodig heeft? Dan biedt het Volledig Pakket Thuis (VPT) van De Zorggroep wellicht uitkomst. Tekst De Zorggroep Beeld Kim Roufs

Het VPT is een arrangement van diensten en producten voor wie intensieve, langdurige zorg en ondersteuning nodig heeft. De Zorggroep biedt echt maatwerk, dit betekent dat er rekening gehouden wordt met uw wensen, behoeften en gewoonten. De focus ligt op uw welzijn: stimuleren van de zelfredzaamheid, het hebben van structuur en een fijne dag. Deze zorg en ondersteuning wordt geleverd door een vast VPT-team. Een vast aanspreekpunt en de zorg die u nodig heeft, zitten standaard in het pakket. Daarnaast kan uit het VPT-pakket bijvoorbeeld alarmopvolging en huishoudelijke ondersteuning georganiseerd worden. Maar ook hulp bij maaltijden en begeleiding van activiteiten is mogelijk! Mevrouw Smits maakt gebruik van het VPT en ziet veel voordelen. “Ik kan thuis blijven wonen in mijn eigen huis; het huis waar ik al 35 jaar woon. Naast de zorg die ik krijg, hebben de medewerkers ook echt aandacht en tijd voor mij. Ik krijg niet veel verschillende gezichten te zien. Lisette is mijn vaste aanspreekpunt, dat vind ik heel prettig. VPT is een soort totaalpakket dat past bij hoe ik normaal de dingen doe.’’ VPT valt onder de Wet langdurige zorg (Wlz). Hiervoor heeft u een indicatie van het CIZ nodig. U betaalt een eigen bijdrage die afhankelijk is van de hoogte van uw inkomen.

Draag jij als zorgprofessional bij aan VPT? Wil jij ervoor zorgen dat ouderen langer zelfstandig thuis kunnen blijven wonen? Dan zoeken wij jou! Dit is jouw kans om onderdeel te worden van een nieuw team. De langdurige zorg thuis is nog in ontwikkeling. Jij gaat met ons meedenken hoe wij dat gaan vormgeven voor onze cliënten. Om onderdeel te worden van dit team heb je niet per se een (zorg)diploma nodig, wel veel enthousiasme!

Geïnteresseerd?

Scan de QR-code en solliciteer direct! Of kijk op: werkenbijdezorggroep.nl

Meer weten over VPT bij De Zorggroep?

Neem dan contact op via 088 - 61 01 755. Of kijk op: dezorggroep.nl/vpt

“Die kleine, grote ventjes zorgen, zonder dat ze het kunnen weten, ook nog eens voor mij!” Zo jammer dat we niet alle inzendingen op de lezersoproep ‘Past u op de kleinkinderen?’ kunnen plaatsen, maar het zijn er echt te veel. Wel allemaal even leuk en vertederend. Wat een rijkdom! Lees en geniet van de zeer moeizaam tot stand gekomen selectie…

GROEËTE GELÖK Op eine zóndig in september woorte weej vur d’n ierste kieër opa en oma. En dèt is noow al 26 jaor geleeje. Weej wiste neet wie sjnel we d’r móste kómme öm te knoevele. Maar ‘t bleef neet beej 1, dit groeëte gelök hebbe weej 6 kier meuge metmake. En iddere kier opniej haet ós dèt hiel deep geraak. We ware nog jónk, veulde ós kink met de kinger. Met opa fietse en visse vange in de Maas. Mèt oma teikene en knutsele en wentelteefjes bakke. Boeëte sjpeule, kukelemuuske op ‘t graas. En ‘s morges vruug beej opa en oma in bed. Het waar einen heerlijke ónbezorgde tiëd. We zoude ‘t bès nog ens euver wille doon, maar kleine kinger waere groeët. Die zien noow mèt hiele angere dinger bezig. Same met zien vriendje ein huuske verbouwe, ein nieje baan, ein moeilijke sjtudie. Op aafsjtand haaje we ‘t allemaol beej. Zien trots op ós kleinkinger op de leuke volwassene die ‘t gewaore zien. We haope dèt we nog lang meuge geneete van de ‘allerleefste kleinkinger van de hiele waereld’. Gerdie Zegers uit Belfeld

OPPAS OPA Al dik 4 jaar met de auto vanuit Blerick naar Eindhoven om op te passen op onze kleinzoon. Inmiddels is er ook nog een kleindochtertje bijgekomen. Pittige rit heen en terug over de A67. Maar het valt in het niet bij wat je ervoor terugkrijgt. Kleinkinderen zien opgroeien is het mooiste wat ik tot nu toe heb meegemaakt. De eerste keer opa horen zeggen daar smelt je bij weg. Voetballen met een ballon en later met een bal, zijn eerste fietsrit, ‘kuiten’ op de bank en sinds kort het afhalen van school. Hij ziet opa met de pet en weet niet hoe snel hij bij je moet zijn als de school uit is. Dan krijgt hij steevast een pepermuntje. Een beetje verwennen als de kleinzoon komt logeren. Wandeling langs de Maas, die hebben ze in Eindhoven niet. Steentjes gooien en een horentje met een ijsbolletje op de terugweg. Met de trein van Blerick naar Venlo en vice versa. ‘s Morgens ook nog effe in bed bij opa en oma. Bij mijn eigen kinderen heb ik dat allemaal niet zo meegemaakt. Elke dag werken en ‘s avonds even zien en dan naar de verenigingen. Hemeltje dank dat ik deze kans heb gekregen. Een waar genot. ‘s Avonds bij terugkomst uit Eindhoven wel kapot in de relaxstoel maar met een bijzonder mooi voldaan gevoel. Hans Huijs uit Blerick

DE KLEINKINDEREN Ons geluk op deze aarde Zit niet in geld of spullen die men vergaarde Maar voor ons van onschatbare waarde Zijn de kinderen die onze dochters baarden Piet en Marlène van Wegberg-Jeuken uit Echt

OPPASDAG Geamuseerd veeg ik de vetvingertjes en neusafdrukjes weg, die de tweeling van drie vanmorgen op ons voordeurraam heeft achtergelaten. Grinnikend vraag ik me af, voor de hoeveelste keer ik dit nu doe, gedurende mijn twintigjarige loopbaan als oppas oma van tien kleinkinderen. Een eigen bedrijf, gezondheidsproblemen, pensionering, niets kon en kan ons weerhouden van deze energievretende maar dankbare bezigheid. Het is stil, als ze er niet zijn. De klanken van ‘Door de wind, door de regen………’ brengen mij terug naar de periode rond het onverwachte overlijden van onze oudste dochter, (schoon) zus en bovenal mama van drie van onze kleinkids. Ik besef hoezeer het hechte wekelijkse samenzijn van jong en oud, aansluitend aan de oppasdagen, ons destijds de schuilplek en de troost bood, om dit gedeelde verdriet stapsgewijs in te passen in ons leven. Mijn oudste kleinzoon komt binnenwaaien, zet zelf een bakkie en vertelt enthousiast over zijn onlangs gestarte Hbo-opleiding. Ik luister aandachtig, terwijl ik snoetjes poets, ruzietjes sus en tussendoor dat allergaafste computerspel weet te downloaden. Stoere nichtjes en neefjes, bijna pubers, samen gamend, samen smiespelend. Lachsalvo’s als opa, ‘de rare snuiter’, zijn zakdoek moet gebruiken. Opa grinnikt, wast zijn handen, pakt de grote ketels en start met koken. ©Monique Coenen uit Horst aan de Maas

WIJ PASSEN OP ELKAAR Het is alweer ruim tien jaar geleden, dat onze oudste dochter op een zondagmiddag bij ons thuis vertelde, dat ze in blijde verwachting was. Nu rijden we al jarenlang elke woensdag rond half tien richting Deventer, de stad waar onze oudste dochter met haar man en vier kinderen, 10, 8, 6 en 3 jaar oud, woont. In die jaren hebben we onze rol als oppasouders zien veranderen. Eerst lag het accent op het uit het bed halen, verschonen van de luier, eten en weer in bed stoppen. Op dit moment, nu alle vier de kleinkinderen op school of de kinderopvang zitten, merken we dat ze steeds zelfstandiger worden en hun eigen weg zoeken. Het komt regelmatig voor dat we de drie oudsten op school ophalen en óf met z’n zessen terugkomen óf met niemand. Ze hebben dan afgesproken met een vriendje en gaan daar spelen. Wij, als oppasouders, zijn dan soms al bijna niet meer nodig. En zo hoort het ook…. Van Jens, de jongste van het stel, genieten we dan ook nog extra. Speel gitaar en zing liedjes in zijn oppasgroep en als we al pratend naar huis lopen, gaan we na de boterham nog even lekker voetballen. Houdt ons allemaal jong en van de straat (figuurlijk gesproken dan). Jac. en Annie Truijen uit Horst

VRIJDAG, DE MOOISTE DAG VAN DE WEEK Op vrijdagmorgen halen wij onze kleinkinderen van twee jaar en zeven maanden op. De weg naar ons huis is al een feest. Er wordt gezongen en gepraat over grote vrachtwagens die we passeren. Bij het stoplicht zingen we het liedje ‘Stoplicht spring op groen’. Dat werkt altijd. Om 14.00 uur halen we de oudste kleinkinderen (6 en 8) uit school. We spelen de hele dag. We zitten op de grond, kleuren, drinken thee en eten taartjes met pop en beer. We kopen in het winkeltje dat in de kamer ontstaat, laten onze haren doen in hun kapsalon, bouwen flats, torens van hout en LEGO, spelen met de Barbie. Als het regent lopen we door de plassen, als het sneeuwt maken we sneeuwpoppen. Schijnt de zon, dan bouwen we tenten, waait het, dan halen we de vlieger uit de garage. We worden geattendeerd op bijzondere dingen; kijk een vogel in de boom, een vlinder, kijk de maan, kijk mijn schaduw. Ze vertellen ons in het diepste geheim wat ze op school voor Vader- of Moederdag gemaakt hebben en waar het cadeau verstopt is. Kinderen staan dichter bij de grond en daardoor ook vaak dichter bij de waarheid. Ze durven dingen te zeggen die een volwassene niet meer durft te zeggen; ‘Oma wat heb je veel rimpels’, ‘opa je hebt bijna geen haren meer’. ‘s Avonds wordt de dag afgesloten met frietjes, hun ouders eten mee. En dan moe op de bank? Wel nee. Het geeft ons energie. We voelen ons geen 60 maar 40. Kinderen een geschenk uit de hemel, zeker als je er zo’n bijzondere band mee hebt. Marian van der Linden-Lumens uit Horn

EEN WARM GEVOEL Ik was 60 toen ik de kans kreeg om met werken te stoppen. Mijn kleinzoon was toen 1 jaar. Hij was niet direct de aanleiding voor het besluit, maar wat vulde hij de stille momenten in mijn leven toen op. Oppassen is geen keuze, het overkomt je, en als je daar eenmaal door wordt geraakt is er geen weg meer terug. Inmiddels zijn we zeven jaar en in totaal zes kleinkinderen verder en ik en mijn vrouw kunnen ons geen leven voorstellen zonder. Alle clichés zijn waar. Ze brengen ons zoveel vreugde en liefde, daar valt alles bij in het niet. Zeker nu mijn zoon met twee dochtertjes ook nog mijn buurman is geworden, horen ze bij ons dagelijkse leven. Onze dochter woont met drie zoontjes en een dochter op fietsafstand. We halen ze op van school of opvang, geven ze een drankje of koekje en genieten van hun spel, de eerste woordjes, leren lopen, fietsen en lekker kind zijn. De ouders hebben het druk, natuurlijk, maar met dit liefdevol werk nemen we graag wat van ze over. Bij mindere periodes in ons leven geven de kleintjes altijd een reden tot een glimlach en een warm gevoel in je hart. Jos van den Heuvel uit Weert

GROOT GELUK Ja! Ik pas op de kleinkinderen en dat is een heel bewuste keuze. Dat de kleinkinderen zo dicht in de buurt zijn en dat ik de mogelijkheid heb om op te passen maakt me blij en dankbaar. Telkens weer die onbevangenheid, en die blijdschap te zien in de oogjes van dat kleine grut is fantastisch. Zoveel puur geluk te kunnen meemaken van dichtbij is echt onbetaalbaar. En ja, alle clichés zijn waar. Je knippert met je ogen en we zijn alweer een half jaar verder, nog even en ze gaan naar school. Dus nu geniet ik, ik zorg, ik maak flesjes en fruithapjes, ik loop achter de wandelwagen en ren achter het loopfietsje aan. Eendjes voeren, het speeltuintje, boekjes lezen, puzzeltjes maken…..groot geluk in het alledaagse. Dus elke oppasdag is weer een feest en ik vind het heerlijk om me in die feestvreugde te kunnen onderdompelen. en geloof me, ’s avonds ben ik wel uitgeteld….ha ha! Maar desondanks ervaar ik een gevoel van mentale rust die ik in deze hectische wereld al een hele lange tijd miste. Die kleine, grote ventjes zorgen, zonder dat ze het kunnen weten, ook nog eens voor mij! Lizet Scheers uit Baarlo

“OMA-N-OPA-OPPAS-MOMENT” BRENGT: OOOOOMAAAA……! ! ! Oma op de schommel Oma in de touwen Oma aan het strijken Oma onder de pannen Oma bij de school Oma langer in beweging Oma kan weer voorlezen Oma gaat haren vlechten Oma vertelt mooie verhalen Oma gelooft in het goede Oma oefent haar geduld Oma heeft een vaste agenda Oma leert tik-tokken Oma geeft een luisterend oor Oma zingt kinderliedjes Oma schilt een appeltje Oma poetst soms de schoen Oma organiseert de uitjes Oma is gewoon oma

OOOOPAAAAA……! ! ! Opa op de wip Opa in de zandbak Opa aan het fietsen Opa onder de mensen Opa bij de BSO Opa langer fit Opa kan weer stoeien Opa gaat voetballen Opa vertelt sterke verhalen Opa gelooft in sprookjes Opa oefent tellen tot tien Opa heeft een verborgen agenda Opa leert geduld hebben Opa geeft vaak thuis Opa zingt uit volle borst Opa schilt de patat Opa poetst soms de plaat Opa organiseert de duitjes Opa is gewoon opa.

Oma-n-Opa-zijn is een gunst. Maar ook een kunst. Het houdt je fit, bij de tijd en op de been. Je hoeft, voorlopig, nergens anders heen. Het biedt economisch rendement, naast hoge maatschappelijke ‘dividend’. Ton van Zoest uit Roermond

HET OMA VIRUS Toen we in 2002 hoorden dat onze eerste kleindochter was geboren, hebben we alles uit onze handen laten vallen en zijn meteen naar het ziekenhuis gegaan. Daar ben ik besmet geraakt met het OMA VIRUS. Wat je voelt als je een kind van jouw kind in je armen hebt is met geen pen te beschrijven. Dat gevoel is bij de geboorte van nog vier kleinkinderen alleen maar groter geworden. We hebben altijd een vaste oppasdag gehad bij alle vijf de kleinkinderen. Zo krijg je een band met hen en blijf je zeer betrokken bij hun wel en wee. Mijn jongste kleindochter is zes jaar en ik ben nog een hele tijd verzekerd van een vaste oppasdag. Ook ben ik met alle vijf naar het puppy zwemmen gegaan en hebben daar samen volop van genoten. Bij mijn eerste twee kleindochters heb ik het gelukzalig gevoel omgezet in het schrijven van gedichten. Dit is er eentje van:

OP JE KLEINKINDEREN PASSEN: HET DOET WAT MET JE Wat voor opa of oma wil je zijn? Je wil vooral een opa en oma zijn waar ze later met veel plezier aan terugdenken. Kleinkinderen luiden een nieuwe fase van je leven in. Je leert van je kleinkinderen weer anders naar de wereld kijken. Kinderen bekijken de wereld op hun manier en stellen aparte, interessante vragen. Met energieke stappen loop je mee door die wereld. Je hoeft niet meer naar de sportschool. Uit de kinderstoel tillen, op de commode hijsen, mee de trap op nemen. Zo blijf je fit! Je groeit met ze mee. Ze vegen over de iPad. Ze regelen zo een abonnement op Spotify. Je bent verbaasd over wat ze kunnen. En trots natuurlijk. Zet maar eens een stel opa’s en oma’s bij elkaar. Fantastisch toch, dat hoort bij opa en oma zijn. Naarmate kleinkinderen ouder worden, hebben ze minder tijd om met opa en oma te spenderen. Ze worden zelfstandiger, je wordt meer supporter vanaf de zijlijn. Ze hebben geen behoefte meer aan knuffelen, dat is niet ‘cool’. Gewoon er voor ze zijn, liefde en geduld hebben, is wat kleinkinderen nodig hebben. Elk kind verdient grootouders! An Hermans uit Roermond

Bep Hendriks-Evers uit Swalmen

advies altijd gratis.

Beste Mantelzorger, neemt u ook nooit de tijd voor uzelf?

Helaas zie ik het wekelijks, mantelzorgers die aan het eind van hun Latijn zijn maar toch blijven doorgaan en zichzelf steeds meer verwaarlozen.

Lang vitaal & gezond blijven

“Haar lieve man zit in het verzorgingstehuis en ze wil er het liefst elke dag naar toe. Dat haar gebit los zit en aan het scheuren is, deert haar eigenlijk niet. En hoe lang ze het al heeft? Geen idee. Sinds haar man is gaan dementeren, is alles eigenlijk op een laag pitje komen te staan.“ “Zijn lieftallige vrouw zit aan huis gekluisterd vanwege haar zuursto-fapparaat en is afhankelijk van zorg. Daardoor gaat hij alleen snel voor een boodschap de deur uit en zorgt hij dat hij meteen weer thuis is. Hij loopt al jaren zonder onderprothese. Die is ooit kapotgegaan en hij heeft geen tijd gehad voor een nieuwe. En zijn bovengebit is slecht. Hij heeft nog een paar tanden en kiezen en heeft er ook veel last van en pijn aan. Maar ach, wat maakt het uit?“ De geliefde nootjes maken plaats voor een beetje pudding, het lekkere stuk vlees wordt een gehaktbal en een appel wordt een mandarijntje. Want echt goed bijten, is lastig. Het valt niet mee om mantelzorger te zijn. En hoe goed u het ook al-lemaal doet, uw partner zal u echt niet verwijten als u eens per week iets voor uzelf doet. Even de stad in, lekker een boek lezen, naar het zwembad gaan, een stuk fietsen, een afspraak bij de fysio, de kapper of de tandprotheticus. Want waarom wel goed voor een ander zorgen maar niet voor jezelf? Wij helpen u graag, en zien het als onze dankbare taak om u blij te maken met een mooi gebit. Goed voor het zelfvertrouwen, goed voor de mond en uiteindelijk voor uw hele gestel. Want klachten als kapot-te mondhoeken, last van de maag, darmen en hoofdpijn, komen vaak voort uit een slechte pasvorm en het niet goed kunnen kauwen door een oud en versleten gebit te dragen.

Is het zinloos om op latere leeftijd pas te gaan bewegen? Welnee! Hoe oud je ook bent, regelmatig bewegen geeft je kracht, een fit lichaam én een fit brein. Moeten we dan allemaal naar de sportschool? Dat kan, maar er zijn nog veel andere manieren om gezond en fit ouder te worden. Bron GEZOND IDEE MUMC

Vooraf krijgt u ook altijd te horen wat een nieuwe prothese kost. U krijgt bij een volledige prothese boven en/of onder altijd 75% van-uit de basisverzekering vergoed, hier hoeft u dus NIET aanvullend voor verzekerd te zijn. U betaalt een eigen bijdrage van 25% en dat komt neer op ongeveer € 350,- voor een volledige prothese boven en onder. Heeft u implantaten of alleen een onder- of bovengebit dan maken we een offerte op maat.

Ouder worden komt met gebreken. Toch lijkt de ene senior daar meer last van te hebben dan de andere. Iedereen kent wel de voorbeelden van 85-jarigen die nog goed bij de pinken zijn en een balletje slaan op de tennisbaan. Aan de andere kant zijn er ouderen die zich al op hun 65ste of 70ste moeizaam voortbewegen met een rollator.

Bij mij krijgt u altijd gratis advies Maak een afspraak. Die duurt een half uur en ik luister naar uw pro-bleem en reik een advies aan. Wat u daarmee doet, is aan u. Als u besluit nog even te wachten is dat ook goed. Maar weet dat wij er zijn voor u!

Verouderingsproces deels genetisch bepaald

tandprotheticus

Voor een deel is het verloop van het verouderingsproces genetisch bepaald. Daar kun je dus niet zoveel aan doen. Maar voor een belangrijk deel is onze leefstijl bepalend voor hoe we oud worden, weet hoogleraar Bewegingswetenschappen Luc van Loon van Maastricht UMC+. “Een inactieve leefstijl is een zekere weg naar snelle veroudering. Verander je die in een actieve leefstijl, dan levert dat veel winst op. Het goede nieuws is dat het nooit te laat is om te beginnen met een gezonde leefstijl. Hoe oud je ook bent, je kunt altijd nog zo’n veertig procent meer kracht krijgen!”

Spiermassaverlies tot op hoge leeftijd omkeerbaar

Hoe ouder we worden, hoe meer spiermassa we verliezen. Al vanaf je 30e verlies je – bij een gelijkblijvend bewegingspatroon – geleidelijk spiermassa. Vanaf je 65e verloopt dat proces steeds sneller. Zo heeft iemand van 80 gemiddeld de helft minder spiermassa dan iemand van 30. Toch is spiermassaverlies geen onvermijdelijk gevolg van ouder worden: het is onze levensstijl die bepaalt hoe snel dat het proces verloopt. Prof. dr. Luc van Loon: “Ik kan iedereen boven de dertig van harte goede krachttraining aanbevelen. Maar ook als je negentig bent, is het zinvol. Spiermassaverlies is tot op hoge leeftijd omkeerbaar. Het gaat niet om trainen in de sportschool. Het belangrijkste is om een activiteit te vinden waar je plezier in hebt, iets wat je dus volhoudt.”

Eiwit essentieel voor spieropbouw

Naast voldoende beweging is ook het eten van voldoende eiwit onmisbaar voor de aanmaak van nieuw spiereiwit. Maar juist ouderen eten vaak te weinig eiwit en zo verslechtert de opbouw van nieuwe spieren in de loop der tijd. Luc van Loon: “Vlees, eieren, kwark, melk heb je als oudere keihard nodig. Voor een goede spieropbouw moet je minstens 20 gram eiwit per dag innemen.” Geopend: maandag t/m vrijdag voor reparaties en info Behandelingen op afspraak (0495) 592 622 • (0475) 820 395

www.eengoedgebit.nl Weert, Kerkstraat 38a | Maarheeze, Smits van Oyenlaan 2a Roermond, Zwartbroekstraat 3

Scan de QR code voor 3 eiwitrijke recepten van Gezond Idee MUMC.

Geopend: m

Liever langer thuis met de KBO! Seniorenorganisatie KBO Limburg heeft 28.000 leden, verdeeld over 113 afdelingen, waar omzien naar elkaar het vertrekpunt is. Allemaal senioren die graag zo lang, en zo goed mogelijk thuis willen blijven wonen. Maar vooral ook samen leuke dingen willen doen en plezier hebben. Belangrijke randvoorwaarden om zo goed en liefst ook zo lang mogelijk zelfstandig in het leven te staan. Tekst KBO Limburg Beeld KBO Heerlen Stad, Nico Beckers (Simone Gerono) en Pim Ermers (Geijsteren) Dat weet ook nieuwe KBO-directeur Simone Gerono-van Bun. Onlangs nam ze het stokje over van Hans Hollanders die na ruim 41 jaar gaat genieten van zijn pensioen. Simone gaat met veel energie aan de slag. Ze vertelt graag over haar drijfveren. Dat geldt ook voor de mensen van de KBO-afdelingen Heerlen Stad en Geijsteren.

Nieuwe KBO-directeur Simone Gerono - van Bun Beeld: Nico Beckers

“Aandacht voor wat senioren nodig hebben!”

Simone heeft een duidelijk doel voor ogen als directeur van KBO Limburg: kwaliteit toevoegen aan het leven van senioren. Ook haar uitgangspunten zijn helder: vitaliteit, gezondheid, erbij horen en aandacht voor wat senioren nodig hebben.

Simone Gerono-van Bun Als voormalig adviseur sport, bewegen en gezondheid bij Huis voor de Sport Limburg zette Simone zich al in voor een actieve en gezonde leefstijl voor senioren. Haar kennis, ervaringen en netwerk neemt ze mee naar KBO-Limburg. Als het aan haar ligt blijven senioren zo lang mogelijk zelfstandig functioneren op fysiek en sociaal vlak. “Tot voor kort was bewegen daarbij mijn vertrekpunt, nu is dat vooral het samen doen, het erbij horen. Lid zijn van een (senioren)vereniging biedt zoveel voordelen. Meedoen aan activiteiten, je talenten inzetten en iets voor elkaar betekenen. Kinderen wonen vaak steeds verder weg, daarom zijn sociale contacten in de buurt zo belangrijk. Ook voor de veiligheid in en om huis en in de buurt. Bij de KBO vind je heel eenvoudig, dichtbij huis nieuwe sociale contacten.” Daarnaast moet er aandacht zijn voor wat senioren nodig hebben. “We moeten als senioren laten zien dat we ertoe doen en dat de maatschappij niet om ons heen kan. Van de senioren tussen 65 en 75 jaar is bijna de helft ergens actief als vrijwilliger, ook bij onze 113 lokale KBO-verenigingen. De vrijwilligers zijn het kapitaal van KBO Limburg. Het ondersteunen van de verenigingen en vrijwilligers is dan ook een van mijn speerpunten!” Er is ook minder goed nieuws, zoals het dreigende zorginfarct. “Alleen al daarom moeten we werken aan zo positief gezond mogelijk ouder worden. Dat is niet zo ingewikkeld: genoeg bewegen, vooral spierkrachttraining, gezond eten en actief blijven op een manier die bij je past. Kijken wat er in je omgeving te doen is, nieuwe mensen leren kennen, en je aansluiten bij een KBO-afdeling! Neem vooral ook iemand mee. Geniet samen van wat er allemaal te beleven is, ook bij de KBO!”

Beeld: KBO Heerlen Stad

“KBO staat voor ontmoeting. Wij bieden onze leden een gevarieerd aanbod. We organiseren uitstapjes en bieden hulp bij talrijke onderwerpen. We zorgen voor heel veel mogelijkheden om elkaar te ontmoeten, waarbij we er ook zijn voor elkaar als het nodig is, dat is heel belangrijk.”

Jo Piefer voorzitter KBO Heerlen Stad kondigt Sterrelicht aan.

Aan het woord is Jo Piefer, bevlogen voorzitter van KBO Heerlen Stad. “We bieden ouderen een netwerk waar zij aandacht krijgen maar ook kunnen geven. Beide aspecten zijn een probaat middel tegen eenzaamheid. Met leden die de gezegende leeftijd van negentig jaar bereiken, gaan we samen uit eten en in mei organiseren we een Moederdagontbijt.” Van jongs af aan is Jo Piefer geïnteresseerd in het toneelspel. Hij is oprichter van het Volkstoneel Kerkrade en was daar ook 31 jaar voorzitter van. Alle opgedane ervaring nam hij mee naar KBO Heerlen Stad. Daar richtte hij al snel de toneelclub Senioren voor Senioren op. De repetities zijn in de aula van huize De Berg in Heerlen en zijn openbaar. Zo groeit de repetitie steevast uit tot een gezellige ontmoetingsplek voor veel ouderen.

Sterrelicht

“In Geijsteren doen we alles samen!”

KBO Geijsteren vierde deze zomer haar 60-jarig bestaan op de prachtige binnenplaats van het landgoed Geijsteren. Daar werd de afdeling opgericht door Barones de Weichs de Wenne. Het kleine dorp Geijsteren ligt aan de Maas en telt 410 inwoners, waarvan 120 mensen ouder zijn dan 65 jaar. De KBO-Geijsteren bestaat uit 90 leden, in deze verhouding een indrukwekkend aantal. De verbondenheid tussen de leden is sterk en elkaar helpen als het nodig is, spreekt vanzelf. Dat geldt ook voor het bestuur dat bestaat uit vijf enthousiaste en actieve vrouwen die eigenlijk alles samen doen. Ze organiseren het hele jaar door allerlei activiteiten, veelal in samenspraak met de leden. De vrijwilligers zijn bovendien ook voor anderen in Geijsteren actief!

Groenploeg en groentemarkt

KBO Heerlen Stad

“Toneelclub zorgt voor ontmoeting”

KBO Geijsteren

Een heel bijzondere productie is Sterrelicht een toneelvoorstelling over dementie en eenzaamheid. Jo Piefer zorgde voor de nodige financiën via o.a. het Interreg V-A Euregio Maas-Rijn programma en de gemeente Heerlen, zocht een goede zaal om in te spelen en voegde twee jeugdige spelers aan zijn groep toe. In juni werd het theaterstuk Sterrelicht, een productie van Luc Stevens, twee keer met succes uitgevoerd in het Parkstad Limburg Theater. Inmiddels is de productie op tour door Limburg met o.a. voorstellingen in Venray en Sittard-Geleen. De KBO-afdelingen kunnen de voorstelling nog een heel jaar boeken en zo dementie en eenzaamheid op een positieve manier bij hun leden bespreekbaar maken!

Er is een groenploeg, die grotendeels bestaat uit de heren van de kaartclub van de KBO. Samen onderhouden ze de groenperken in Geijsteren. Van april tot oktober wordt er gesnoeid en geschoffeld. Van de gemeente Venray ontvangt de ploeg daarvoor jaarlijks een bedrag dat gedeeltelijk in de kas van de KBO vloeit. Heel speciaal is ook de groentemarkt. In het laatste weekend van de maand verkopen leden van de afdeling hun eigen, met veel plezier en toewijding, geteelde groenten en verse eieren en soms ook bloemen. Zo levert ook deze KBO een bijdrage aan positief gezond leven. De opbrengst komt ten goede aan ‘hun’ vereniging en het omzien naar elkaar!

Kijk voor een KBO-afdeling in de buurt op:

www.kbolimburg.nl

“Kinderen wonen vaak steeds verder weg, daarom zijn sociale contacten in de buurt zo belangrijk” Simone Gerono-van Bun, directeur KBO Limburg.

Feiten over slaap

3 fabeltjes over slaap We hebben elke nacht acht uur slaap nodig om uit te rusten

Enkele slaapfeiten op een rij: Onze biologische klok regelt de timing van de slaap

Ons dag- en nachtritme wordt aangestuurd vanuit de hersenen. Dat gaat automatisch. Verstoor je dat ritme doordat je bijvoorbeeld in ploegendiensten werkt of door tijdzones heen vliegt, dan raakt die klok ontregeld. Dat kan op den duur tot slaapproblemen leiden. Daarom is het ’t beste je bedtijden niet meer dan anderhalf uur te verschuiven.

Een etmaal zou eigenlijk meer dan 24 uur moeten hebben

De biologische klok heeft van nature een omwenteltijd van iets meer dan 24 uur in plaats van de afgesproken 24 uur. Dat blijkt uit een onderzoek waarin mensen in een bunker zonder licht helemaal zelf mochten bepalen wanneer het dag of nacht was. Onze biologische klok heeft dus net iets meer tijd nodig om de ronde te maken en moet zich daardoor elke dag een beetje resetten. Bij de ene persoon doet de klok dat makkelijker dan bij de andere.

Hoe ouder, hoe meer verbrokkeld de slaap Oudere mensen slapen lichter en vaker in brokjes in plaats van langere tijd achter elkaar. Dat heeft te maken met de normale fysiologische veroudering (zoals mensen grijs worden en rimpels krijgen, veroudert het slaapsysteem ook). Ook spelen hormonale veranderingen, lichamelijke ongemakken, en vaak minder beweging overdag een rol. En omdat de senioren in de nacht wat vaker wakker liggen, kunnen ze overdag af en toe wel eens indutten.

Van te lang slapen word je moe wakker

In het laatste stuk van de nacht overheerst de droomslaap. Die vergt veel energie. Als je te lang slaapt, verbruik je in die laatste uren weer alle energie die je in het eerste gedeelte van de nacht – tijdens de diepe slaap – hebt opgedaan. Daardoor word je vaak moe wakker.

Slapen is werken

Je slaapt in fases die elk zo’n anderhalf uur duren. Samen vormen die fases een cyclus die zich een paar keer per nacht herhaalt. Je gaat van lichte naar diepe slaap, en daarna naar droomslaap. Deze volgorde wisselt telkens af, met in de eerste vijf uur van de nacht de meest diepe slaap en in de tweede helft de meest lichte en droomslaap. Ondertussen is je brein hard bezig om te herstellen, afvalstoffen af te voeren, het lijf weer van energie te voorzien en op te slaan wat je overdag hebt meegemaakt.

Tips voor een gezonde nachtrust Een kwart van de Nederlanders slaapt slecht. Te lang zonder slaap belast je immuunsysteem en je hersenen, en daardoor ga je slechter functioneren. Iedereen die een nacht niet heeft geslapen kan dit beamen. Wat je doet voor je gaat slapen, in welke omgeving en bij welke temperatuur, is allemaal van invloed op het wel of niet rustig inslapen. Zo slaap je lekker:

Tip 1. Slaap niet meer dan nodig is: te lang slapen leidt tot slecht slapen.

Tip 2.

Zorg voor regelmaat in opstaan en naar bed gaan.

Tip 3. Dagelijkse beweging in de

ochtend en vroege middag (niet te laat!) verbetert de slaap.

Tip 4.

Zorg dat de slaapkamer niet te koud en niet te warm is.

Mensen hebben gemiddeld tussen de zes en negen uur slaap nodig. De slaapbehoefte verschilt per leeftijd, maar ook per individu. Zelfs als het om grootpresteerders gaat, kunnen de verschillen groot zijn: Napoleon kon met vier uur toe, Einstein had behoefte aan meer dan tien uur slaap.

Wie ‘s nachts telkens wakker wordt, heeft last van een slaapstoornis

Het tegendeel is waar: een paar keer wakker worden en weer inslapen, hoort bij een gewone nacht slaap.

Vrouwen hebben veel vaker slaapstoornissen dan mannen

Dit is feitelijk onjuist. Vrouwen praten er alleen vaker en makkelijker over. Wel hebben vrouwen twee keer zo vaak stemmingsstoornissen dan mannen en daar komen vaak slaapklachten bij kijken.

Tip 5. Ga naar bed zonder honger, maar niet met een veel te volle maag.

Tip 6. Drink niet teveel voor het slapen,

dan moet je eruit om te plassen.

Tip 7.

Geen opwekkende stoffen voor het slapen. Dus geen koffie, thee, cola en sigaretten. Met alcohol slaap je misschien lekker in, maar in de tweede helft van de nacht krijg je juist slaapstoornissen;

Tip 8.

Mijd tot ongeveer één uur voor het slapen gaan alle apparaten met een scherm, waaronder mobiel, laptop en tv. Op die manier help je je biologische klok om je melatonine-levels op de juiste momenten op peil te houden. Zo kun je het risico op een verstoord slaappatroon aanzienlijk verkleinen.

Tip 9.

Kun je toch niet in slaap komen? Stap het bed uit en ga even heel wat anders doen. Wel iets rustigs. En ook niet een veel te spannende film kijken. BRON: MUMC GEZOND IDEE

Bert, Wilma en Michael Roumans bij de omgebouwde garage.

Garage voelt als warm thuis Eigenlijk zijn Bert en Wilma het zelf een beetje schuld. Doordat zij anderen altijd hebben geholpen, helpt hun zoon Michael hen nu. Bert en Wilma Roumans wonen sinds vier jaar in de omgebouwde garage achter het huis van hun zoon in Genhout. Daarvoor woonden ze veertig jaar in Elsloo. Tekst Judith Houben Beeld Moniek Wegdam Wilma Roumans (65) zit lachend aan tafel. Verderop in de kamer pompt een zuurstofapparaat verse zuurstof door een slangetje naar haar neus. Ze heeft het naar haar zin in Genhout. “Ik heb er geen seconde spijt van dat we nu bij onze zoon wonen. De buren zijn superaardig en komen altijd even een praatje maken.” Bert (71) knikt: “En er is elk weekend wel iets te beleven in het dorp. Dat was in Elsloo niet zo.” Tijdens hun eerste anderhalve jaar in Genhout sliepen Wilma en Bert bij Michael (44) in huis. Zo konden vader en zoon intussen de garage in de tuin ombouwen tot mantelzorgwoning.

zelfstandig woont. Daarom kon de gemeente toch toestemming geven voor een mantelzorgwoning. “Echt geweldig zoals ze ons hierbij hebben geholpen”, vindt Bert. Maar dat geldt ook voor bijvoorbeeld de scootmobiel die Wilma in maart had aangevraagd: “Eind april stond hij al voor de deur. Zo fijn. Deze gemeente denkt echt met je mee.”

Al even tevreden zijn ze over de hulp van het Steunpunt Mantelzorg Westelijke Mijnstreek en het bijbehorende Knooppunt Informele Zorg. Bert staat bij beide instanties ingeschreven als eerste Het begon allemaal in mantelzorger voor Wilma 2018. Michael vroeg of en Michael als tweede. het niet makkelijker zou Maar wat als zij op enig zijn als zijn ouders bij moment alle twee niet voor hem kwamen wonen. haar kunnen zorgen? “Stel Michael: “Ik werk in de dat Bert zijn been breekt Michael Roumans bouw en reed elke dag na en dat Michael vanwege het werk naar Elsloo om zijn werk niet naar de te kijken hoe het met mijn moeder ging. Ze heeft winkel of apotheek kan gaan. Dan hoeven ze ons een longziekte (COPD, red.), borderline en ze heeft maar te bellen en springt een van de vrijwilligers een hartinfarct gehad.” Als hij in Elsloo was, at uit ons grote netwerk bij. Tenzij ze voor langere Michael altijd een hapje mee. “Maar zodra ik weer tijd hulp nodig hebben, dan kijken we met onze naar huis reed, voelde het soms alsof ik nog bij zorgpartners wat nodig is”, zegt Kizzy Rouwet mijn ouders nodig was.” Vandaar zijn voorstel. van het knooppunt. Dit is tot nu toe nog niet nodig Wilma twijfelde eerst over het verhuisplan. “Nu geweest. Bert en Michael kunnen het samen prima is Michael vrijgezel, maar wat als hij iemand aan. Ook Michaels’ zus, Joyce (42) was betrokken ontmoet.” Daarom hebben de drie goede afspraken bij de invulling van de mantelzorg en zij helpt mee gemaakt over ieders privacy. In de voormalige door de woning van haar ouders te poetsen. garage is alles aanwezig: keuken, badkamer, woonDat Michael zijn ouders onderdak geeft, heeft en slaapkamer. hij van geen vreemde. Vader Bert is in zijn jonge jaren ooit uit huis gezet door de oma van Michael Het viel nog niet mee om de garage tot woning en Joyce. “Ze had dat gedaan nadat ik ontslag te verbouwen vanwege het bestemmingsplan. had gekregen bij mijn eerste baantje. Mijn broers Tegelijk wil Den Haag dat iedereen langer wilden wel voor de kost zorgen, maar niet voor

mij nu ik ontslagen was.” Die winter bivakkeerde Bert maandenlang in het onverwarmde hok van zijn duiven. Zonder schone kleding of stromend water. Bij een tante kon hij eten en zich af en toe wassen. Uiteindelijk liet zijn moeder hem weer binnen en toen Bert Wilma leerde kennen, bood hij haar onderdak aan. Wilma heeft geen makkelijke jeugd gehad en Bert wist hoe het was om dakloos te zijn. Datzelfde liefdevolle begrip, die drang om Wilma een fijn thuis

“Mijn ouders hebben toch ook altijd voor mij gezorgd”

te bieden, ziet Bert nu terug bij zijn zoon. Michael haalt zijn schouders op: “Ik weet niet precies waarom ik zo ben. Mensen vragen regelmatig of ik er geen spijt van heb dat mijn ouders nu hier wonen. Ik begrijp dat niet goed. Mijn ouders hebben toch ook altijd voor mij gezorgd.” Dus wat dat betreft zijn Bert en Wilma het zelf schuld. Ze hebben Michael geleerd dat het niet meer dan normaal is om anderen te helpen. “Doordat mijn moeder borderline heeft, hielp ik als kind ook al veel mee in het huishouden. Misschien komt het ook doordat ik de oudste ben en het een beetje in mijn karakter zit.” De drie eten nog steeds elke avond samen. Vader en zoon vinden het heerlijk om grapjes te maken tijdens de afwas of te kletsen over hun gezamenlijke passie voor duiven. En als Wilma even alleen thuis is, houdt hond Elmo als trouwe derde mantelzorger de wacht. 15

Mobiliteitswereld Sittard

U bent van harte welkom in de grootste hulpmiddelenwinkel van de Euregio In Sittard ligt de grootste hulpmiddelen speciaalzaak van Limburg. Hier vindt u rollators, scootmobielen, hoog-laagbedden, sta-op-stoelen en andere producten die u ontzorgen of mobieler maken. U kunt hier gewoon binnenrijden of binnenlopen en ontelbare nieuwe en gebruikte hulpmiddelen uitproberen. Voor reparaties of advies kunt u ook altijd zonder afspraak! - in deze winkel met liefst 650 vierkante meter vloerruimte terecht. Tijdens kantooruren is er altijd een adviseur en een monteur in huis.

obiliteitswereld ligt op een makkelijk bereikbare zichtlocatie aan de Rijksweg Zuid in Sittard. Buiten kunt u gratis parkeren op de royale parkeerplaats, die tevens als testbaan voor scootmobielen of rollators dienst doet. Binnen kijkt u uw ogen uit, want hier staan vele honderden hulpmiddelen overzichtelijk gepresenteerd. U kunt ze stuk voor stuk uitproberen en er zijn zowel binnen als buiten testbanen. Met name het grote aantal scootmobielen springt in het oog. Ze blijken allemaal uit voorraad leverbaar en worden gratis thuis afgeleverd. ‘Vooral de service, de grote keuze en het feit dat je hier alle producten uit kunt proberen spreekt klanten aan’, vertelt Vincent, de verrassende jonge eigenaar van de grootst hulpmiddelenwinkel van de Euregio. ‘Er zijn hier producten voor iedere beurs. Het loopt van tweedehands, eenvoudig, middenmoters tot absolute topproducten. Onze medewerkers zijn geen verkopers, maar adviseurs die samen met de klant nadenken over het meest geschikte product. We bieden een uitstekende service en nemen alle tijd voor onze klanten. Het is mijn ervaring dat tevreden klanten vanzelf weer terugkomen.’ Bonenkoffie en verse cake Aan de grote huiselijke houten tafel die midden in de winkel staat, zitten een heer en een dame te wachten. Ze genieten ondertussen van een kop koffie en een stukje versgebakken cake. Mijnheer komt voor een kleine reparatie aan zijn scootmobiel, terwijl mevrouw nieuwe remkabels en remblokjes voor haar rollator nodig heeft. ‘Iedereen is hier welkom voor

onderhoud, ook als je de hulpmiddelen niet hier hebt gekocht’, vertelt Vincent. ‘Er is hier altijd een monteur in huis en dat betekent dus ‘klaar terwijl u wacht!’. Mensen die eenmaal de weg kennen naar Mobiliteitswereld blijven meestal terugkomen. Ze vinden het fijn dat ze op één plek terecht kunnen voor alles rond hulpmiddelen. Laatst kwam hier een vrouw van in de vijftig binnen. Ze speelde hier tegenover bridge en zag onze winkel. Haar moeder werd onverwachts uit het ziekenhuis ontslagen en ging de volgende dag weer terug naar huis. Ze had daarom dringend een douchebeugel nodig. Eenmaal in de winkel besefte ze dat haar moeder meer hulpmiddelen nodig had. Ze zat echt met de handen in het haar. Samen met onze adviseur heeft ze toen uiteindelijk ook een seniorentelefoon, een hoog-laagbed en een sta-op-stoel gekocht. Het is praktisch dat we hier alles op voorraad hebben, want we konden de producten dezelfde dag nog leveren en installeren.’ sta-op-stoelen voor elke Beurs Mobiliteitswereld heeft sta-op-stoelen toegevoegd aan het assortiment. Het gaan zitten in of opstaan uit een stoel, kan op zekere leeftijd lastig worden. Met name het opstaan is een pittige belasting voor de bovenbenen. Een sta-op-stoel voorkomt dat door langzaam omhoog of omlaag te gaan en je kunt er tevens lekker in liggen. Bij Mobiliteitswereld in Sittard is er een grote keuze aan sta-opstoelen op voorraad voor iedere beurs. Het loopt van tweedehands modellen in topconditie van een paar honderd euro, nieuwe middenmoters van rond de duizend euro tot en met topstoelen

van drieduizend euro waarin soms zelfs verwarming zit. Het grote voordeel van mobiliteitswereld is dat er zeer vele modellen sta-op-stoelen op voorraad staan, zodat u altijd een stoel op úw maat vindt. De adviseurs helpen u graag, zodat u precies de juiste stoel kunt kiezen. Wanneer de stoel in het dagelijks gebruik onverhoopt niet helemaal bevalt, kan hij probleemloos worden omgeruild voor een andere. U heeft de keuze uit meer dan 100 sta-opstoelen in alle prijsklassen. Alle modellen zijn op voorraad en indien noodzakelijk dezelfde dag geleverd! Mobiliteitswereld geeft 5 jaar garantie op sta-op-stoelen en uw stoel wordt altijd gratis thuis bezorgd!

producten die niet bij ons zijn gekocht, bent u altijd van harte welkom. Laat u gewoon eens verrassen door de vele mogelijkheden! Bij Mobiliteitswereld krijgt u standaard altijd 1 jaar garantie op gebruikte scootmobielen en 2 jaar op nieuwe scootmobielen. Als extra service ontvangt u bij aanschaf van een nieuwe of gebruikte scootmobiel altijd een nieuwe accu en acculader met 2 jaar garantie!

Groot in hulpMiddelen én service Mobiliteitswereld is een winkel met 650 vierkante meter vloeroppervlakte. Het is de grootste hulpmiddelenwinkel van de Euregio met binnen en buiten een testbaan. Mobiliteitswereld kan u op tal van manieren ontzorgen, als u door omstandigheden minder mobiel bent geworden. In onze grote winkel hebben we rollators, scootmobielen, douchestoeltjes, beenwarmers, wandelstokken, seniorentelefoons, speciale producten en tal van accessoires. Tevens is er een eigen monteur die vanuit de werkplaats direct kan helpen met uw rolstoel of scootmobiel. Persoonlijke service is bij ons standaard inbegrepen, net als een kopje koffie en een verse plak cake. Ook voor reparaties of advies bij scootmobielen of andere

• Scherpe prijzen • Advies op maat • Eigen reparatiedienst • Alle producten op voorraad • Gratis parkeren • Mogelijkheid tot proefrijden binnen en buiten • Servicegerichte medewerkers die de tijd voor u nemen • Nieuwe en gebruikte producten • Gratis bonenkoffie en zelfgemaakte cake • Een groot deel van de producten kunt u bij ons leasen, zodat u de betaling in termijnen kunt voldoen. Vraag gewoon eens naar de mogelijkheden.

Dé 10 voordelen van Mobiliteitswereld

Rijksweg Zuid 212 | 6134 AG Sittard | T: 046 -782 0552 www.mobiliteitswereld.com