5 minute read

SMOKKELMARKT STOKKEM

Next Article
HAPPY ISLAND

HAPPY ISLAND

“Kuieren, rondneuzen en een drankje op een terras: dat is vakantie!”

Aanbod, animatie én volop sfeer!

De gezellige marktjes in het zuiden van Italië en Frankrijk zijn voor de meesten onder ons bekend. Op een zonnige zondag ochtend is het precies deze sfeer die je aantreft op de Stokkemse smokkelmarkt.

Na talrijke edities is de Smokkelmarkt in Dilsen-Stokkem een stevig begrip geworden in het Maasland en ver daarbuiten met alles wat je op een ‘gewone’ markt vindt, plus een mooi aanbod van typische streekgerechten uit de euregio.

Het ideale recept dus voor een absoluut vakantiegevoel en je porte monnee voelt er niks van want hier vind je kwaliteitsproducten aan de laagste prijs! Al kuierend langs de marktkramen gaan de bezoekers op zoek naar een plekje op een gezellig terras. Eten en drinken tref je aan op iedere hoek van de straat. Straattheater en kinderanimatie geven het geheel een feestelijk karakter. Smokkelen is van alle tijden. Ook vandaag is de klant op zoek naar de voordeligste prijzen. Marktkramers uit de Duits-Nederlandse grenszone bieden typische producten aan die inspelen op de prijsverschillen tussen de diverse landen. Wanneer je in de buurt verblijft mag de smokkelmarkt niet ontbreken in je ‘to do’ lijst.

Praktisch! • Stadscentrum Stokkem (België) • Elke zondag in juli en augustus … • … van 9 tot 14 uur en gratis toegang … •… met amusante animatie

Méér weten?

Surf naar www.smokkelmarkt.be

Dan neem je toch een nieuwe

Sjaakie is niet meer. Bijna 11 jaar was onze band onbeschrijfelijk hecht en onze liefde onvoorwaardelijk. In belangrijke fases in mijn leven was hij de constante factor. Nog nooit was het huis zo stil.

Ik besef dat Sjaakie een fantastisch leven heeft gehad waarbij hij langer bij mij is kunnen blijven dan ik ooit had gehoopt. Toch staat dit los van de pijn en het gemis. Deze eerste weken na zijn overlijden voelde ik iedere dag een steek in mijn buik en bekroop me een leeg gevoel als ik beneden kwam. Zijn mand was weg, Sjaakie was weg.

Volgens Guy Winch PhD in Psychology Today kan het verliezen van een huisdier evenveel pijn doen als het verliezen van een familielid. Vooral mensen die alleen leven beschouwen een huisdier vaak als het dichtstbijzijnde lid van hun familie omdat ze onderdeel zijn van hun dagelijks leven. Daarnaast functioneren alle huisdieren op zeker hoogte als therapiedieren. Hun aanwezigheid alleen al geeft gezelschap, vermindert eenzaamheid, depressie en verlicht angsten. Tevens geeft een dier Andere huisdiereneigenaren zullen de ritueeltjes kennen die je met verzorgen ons een beter gevoel en soms ook doel in het leven. We je huisdier hebt. Zo likte Sjaakie standaard mijn yoghurtbakje uit, verliezen na hun dood een bron van steun, troost en zelfzorg en kon hij aan mijn blik zien dat ik met hem wilde spelen, sprong hij onze dagelijkse gewoontes worden verstoord. Het zorgen voor een tussen mijn benen door als ik danste in de woonkamer, liep met een huisdier betekent gewoontes en verantwoordelijkheid waarop we onze diepe zucht naar zijn mand als hij wist dat ik zonder hem wegging dagindeling afstemmen. Om die reden is er naast de emotionele pijn waarna hij een koekje, kusje en ‘vrouwtje is zo terug’ kreeg. En hoe ook een doelloos en verloren gevoel in de tijd na het overlijden van laat het ook was; iedere avond kroop ik even bij hem, masseerde zijn het huisdier. We verliezen ook een deel van onze identiteit: vooral hoofd en fluisterde hoeveel ik van hem hield. hondeneigenaren zijn in hun buurt mogelijk meer bekend onder de naam van hun hond dan hun eigen naam. Een huisdier verliezen Niet iedereen zal mijn verdriet begrijpen en dat is niet altijd mak- wekt oprechte gevoelens van rouw op. Het wordt tijd dat we dat kelijk, maar het is wat het is. Een boek dat me werd aangeraden serieuzer gaan nemen zowel op individueel als maatschappelijk en ik met een lach en veel tranen heb gelezen is ‘Dan neem je toch niveau, aldus Winch. een nieuwe’ van Antoinette Scheulderberg. Ik herken veel passages in haar boek en dit gaf me veel steun. Zo was ik een week na Voor het eerst in weken breken er dagen aan waar ik geen traan laat de euthanasie van Sjaakie de achterbank van mijn auto aan het en het besef dat hij niet meer terugkomt, maakt langzaam plaats stofzuigen en barstte plots in tranen uit. Ik had het gevoel dat ik al voor berusting en dankbaarheid. Wat was jij een fijne hond, lieve zijn sporen aan het uitwissen was, alsof hij er niet meer mocht zijn. Sjaakie. Dank dat ik met jou mocht samenleven. Ook Antoinette beschreef een soortgelijke ervaring.

“Een huisdier verliezen wekt oprechte gevoelens van rouw op”

Sinds ik wist dat het een aflopende zaak was, stond Sjaakie nog centraler in mijn leven en genoot ik van onze momentjes samen of met andere mensen erbij. Hij was dol op mensen. Zeker als hij tussen ons in mocht liggen hopende op een aai over zijn bol of nóg beter een toastje dat af zou breken en op de grond zou vallen. Door zijn formaat kon je überhaupt niet om hem heen.

JOSINE WARNIER (40)

Is diergedragskundige en richt zich binnen haar bedrijf De Nijnerij op preventie en behandeling van gedragsproblemen bij konijnen. Dit door middel van gedragsbegeleiding en bijscholingen voor huisdierprofessionals. Josine woont met haar drie konijnen en twee kippen in Maastricht.

www.denijnerij.nl

This article is from: