3 minute read

In gesprek met

Next Article
NL DOET

NL DOET

IN GESPREK MET…

WIE HAALT DE SPULLEN OP?

De kisten van WereldTools komen niet vanzelf vol. Daar zijn veel handen en hoofden voor nodig. Een van de trouwe vrijwilligers is Wladyslow van Hugten. Hij haalt met liefde en plezier gereedschap en materiaal op bij particulieren, instellingen en bedrijven, die hun spullen een tweede leven willen geven. “Het begon”, aldus Wladyslow, “bijna twintig jaar geleden met een vraag van WW-vrijwilliger Jan Pelzer: Is dat niks voor jou ? Ik kende Jan van het kerkbestuur in de parochie Scharn in Maastricht. Dat is ook de kerk waar Mieke en ik vijftig jaar geleden getrouwd zijn. We hebben geen kinderen en doen veel vrijwilligerswerk.”

Hoe komt Wladyslow aan zijn bijzondere naam ? Wladyslow (roepnaam Wladziu fonetisch Watschoe) is een Poolse naam. Ik ben in 1948 in Gulpen geboren, maar mijn opa en oma van moeders kant waren Polen. Ze zijn via Berlijn in Zuid-Limburg terecht gekomen, waar opa in de mijn ging werken. Opa vond het belangrijk dat minstens één van de kleinkinderen een Poolse naam kreeg. En ik was de ‘gelukkige’. Ik ben vernoemd naar mijn peetoom, die in de Pyreneeën pastoor was. Wladyslow werd Wladziu. Daar ben ik als kleine jongen vaak mee gepest, want het betekent in het dialect zoiets als ‘wat lelijk’. Heel wat anders dan ‘wat sjoen’”.

Sinds de tunnel in Maastricht klaar is wonen Mieke en Wladziu in een mooi ingericht appartement op de zesde verdieping aan het Oranjeplein. Met prachtig uitzicht op de Groene Loper en de kerken van Scharn, Amby, enz. en andere kant kijk je uit over de binnenstad van Maastricht en Pietersberg. Wladziu is een man met een rijke ervaring in gas en elektriciteit. Hij begon in 1974 bij de PLEM als chef meetlaboratorium en bij zijn pensionering in 2005 was hij manager distributie, verantwoordelijk voor hoge en lage spanning elektrotechniek en lage en hoge druk gastechniek in de provincie Limburg. Twee dagdelen per week is Wladziu met zijn auto en aanhanger op pad. Bovendien is hij een halve dag per week actief als docent elektrotechniek. Met plezier vertelt hij over zijn werk bij WereldWijd. Onlangs was er op Facebook een oproep voor naaimachines. “In drie maanden haalde ik zeker 60 naaimachines op, oude trapnaaimachines van Singer en Pfaff, die oma had gebruikt, maar ook elektrische moderne machines. Het was een groot succes.” Wladziu vertelt over een merkwaardige kringloop van elektrische typmachines, die twintig jaar geleden massaal overbodig werden. “De typmachines werden aangeboden bij de kringloop. Als die te lang in de verkoop stonden haalde Wladziu ze op voor WereldWijd. Herhaaldelijk bleek dat er geen typlinten of correctielinten te krijgen waren. Daarom had het geen zin ze in de kisten van WereldTools te stoppen. Zo werden de typmachines toch onbruikbaar en bracht Wladziu ze naar het Milieupark. Op het milieupark dachten ze, verhip, dat zijn goede machines en brachten zij de typmachines weer naar de kringloop. Wladziu herkende een aantal malen typmachines die hij een paar weken eerder bij de kringloop had opgehaald. Letterlijk dus kringloop. Vanaf toen zijn onbruikbare typmachines naar de oud-ijzer-boer gebracht. Tegenwoordig haal ik geregeld computers op. Veertig laptops bij Medtronic en enkele tientallen laptops bij Sint Joep in Cadier en Keer. Die doen nu dienst in een internetcafé in Afrika.” Een ander voorbeeld. “We hebben ook eens een oproep gedaan voor knuffels, om de loze ruimtes in kisten zinnig op te vullen. We werden overspoeld. Er zat zelfs een giraf bij van 2,5 meter groot en ook een knuffel waar de inmiddels overleden hond 15 jaar mee gespeeld had. Maar ook veel nieuwe spullen, die nog in de verpakking zaten.”

Af en toe komt Wladziu in een emotionele situatie terecht. “Er zijn oude mensen, die stoppen met hun hobby, omdat het niet meer gaat. Ze nemen dan afscheid van hun broedmachine, van hun cirkelzaag of houtdraaibank, waarmee ze jarenlang de mooiste dingen hebben gemaakt. Soms wordt er met tranen in de ogen nog een laatste keer over het trouwe gereedschap geaaid. Ik probeer dan te troosten en zeg, dat hun geliefde apparaat een mooi tweede leven tege-

Wladyslow van Hugten

Vrijwilliger bij Stichting WereldWijd

This article is from: