In gesprek met

IN GESPREK MET…

OPNIEUW BIJ STICHTING WERELDWIJD,

MARLIES BEMELMANS

Op een zonnige middag maak ik kennis met Marlies Bemelmans in haar mooie woning in Vilt. Marlies is naaister van beroep en sinds begin dit jaar geeft zij samen met Mariette Meijerink (haar verhaal staat in WereldWijzer van december 2021) de naailessen op donderdag. Het is totaal nieuw voor haar, niet eerder had ze te maken met vluchtelingen en spreekt geen buitenlandse taal, maar het bevalt haar uitstekend. “Ik vind het mooi en dankbaar werk. Nooit gedacht, dat ik dat op mijn 78-ste nog zou kunnen en mogen doen. Naailes geven in hetzelfde gebouw als waarin ik zelf als jong meisje naailes kreeg.”

Marlies Bemelmans

Textiel docente bij Stichting WereldWijd

WereldWijd was nieuw voor Marlies, maar niet het gebouw. Na de lagere school fietste Marlies, net als de meeste meisjes uit Noorbeek en andere omliggende dorpen elke dag op en neer naar de huishoudschool van de zusters in Eckelrade. De plek waar nu WereldWijd zit. Een deel van hen kreeg de kans om het naaisters-diploma te halen. Op de foto uit 1960 staan ze, de eindexamenklas van dat jaar. Marlies wijst ze aan en noemt haar klasgenoten en vriendinnen bij naam, maar zelf staat ze niet op de foto. Haar vader overleed aan maagkanker, toen zij 15 jaar was. “Mijn moeder bleef achter met vijf kinderen. De zusters vonden dat ik beter thuis kon helpen op de boerderij. Dat heb ik braaf gedaan. Met mijn moeder en mijn broers hebben we het bedrijf voort gezet. We werden in de loop der jaren meer en meer pension voor toeristen, zoals heel veel mensen in Noorbeek, en steeds minder boerderij. Ik heb dus niet mijn eindexamen kunnen doen. Dat vond ik erg jammer. Maar ik heb het later ingehaald. Ik heb alle diploma’s voor naaister, tot en met die voor coupeuse. Ik deed de opleiding in Maastricht, op de Kesselskade. Daarna begon ik mijn eigen bedrijfje aan huis en dat ben ik mijn hele leven blijven doen. Vooral trouwjurken, daar was ik goed in”, zegt Marlies, als ze terugkijkt op haar leven in Noorbeek en later met haar man en twee dochters op de boerderij met fruitbomen en fokzeugen in Berg en Terblijt.

Acht jaar geleden overleed haar man. De boerderij werd verkocht en Marlies betrok een fraaie woning in Vilt, niet ver van het gezin van haar jongste dochter met twee kleinzonen in Scheulder. Oudste dochter Miranda doet intussen ook een en ander bij WereldWijd en is de partner van Maurice Heusèrr. Het plotselinge overlijden van deze zeer gewaardeerde vrijwilliger van WereldWijd (zie WereldWijzer dec. 2021) was aanleiding voor Miranda en Marlies om een bezoek te brengen aan WereldWijd. Ze bezochten een half jaar geleden de plek waar Maurice werkte. Daar bleek dat Marlies in haar oude huishoudschool terecht gekomen was. Ze kreeg destijds naailes waar nu koffie gedronken wordt. “Er is wel wat veranderd, maar ik zag dezelfde ramen en kozijnen. Ik was weer helemaal terug in de tijd van toen. Heel bijzonder. En ik vind de naailessen heel mooi. Mariette en ik vullen elkaar goed aan. En ik heb gemerkt dat je met langzaam praten en veel wijzen een heel eind kunt komen. Vooral leren om zelf de maat op te nemen, vind ik belangrijk. Mooi om te zien hoe trots ze zijn als ze hun eerste schort zelf getekend, geknipt en genaaid hebben.” Martin Jansen •