PORTFOLIO © CV © Zoe Siamanta 10-0793
about me: Ονομάζομαι Ζωή, εκφράζομαι κυρίως μέσα από τα illustrations δημιουργόντας κόσμους και καταστάσεις, τα οποία πέρα από καλλιτεχνικά έργα ,μπορούν να ενταχθούν στη καθημερινή ζωή σαν ενδύματα , χρηστικά αντικείμενα κ.α . Επιρρεάζομαι από την καθημερινότητα μου ,κυρίως από τις δύσκολες στιγμές , αλλά και από ανθρώπους και προσωπικότητες που μου εξάπτουν το ενδιαφέρον.
experience: education:
Iανουάριος 2021- σήμερα Graphic designer freelancer.
2011-2018
Democritus University of Thrace | Department of Architecture 2015-2016
Politecnico di Bari | Facoltà di Architettura
personal info:
skills:
phone +306944990178
photoshop illustrator
email zsiamanta@gmail.com area Patision 153, ATH
interests: drawing fashion design silk screen printing piano
indesign premier autocad
rhinocerus unity
Μάιος 2019- Δεκέμβριος 2020 Επιμέλεια έργων τέχνης στο γραφείο WeDesign , στο πλευρό του εικαστικού / αρχιτέκτονα Φίλιππου Φωτιάδη Σεπτέμβριος 2019 ART ATHINA 2019, στο Ζάππειο Μέγαρο, μέσω της γκαλερί Αγκάθι-Καρτάλος με προσωπική έκθεση του Φίλιππου Φωτιάδη “Ιστορίες των Απέναντι”. Μάρτιος 2019 Συμμετοχή στα σεμινάρια μεταξοτυπίας PIY Ιούνιος 2019 έκθεση τυπώμενων έργων των σεμιναρίων ΡΙΥ, στο χώρο TAF (The Art Foundation) Ιανουάριος 2019 Συμμετοχή στο #absolutcompetition Σεπτέμβριος 2018- Ιανουάριος 2019 πί καφέ branding & logo / renovation 2015 Πρακτική άσκηση , Σύμη Αρχιτεκτονική Τεκμηρίωση και Πρόταση Στερέωσης και Συντήρησης του Κωδωνοστασίου της Ιεράς Μονής Πανορμίτη στη Σύμη υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Ιορδάνης Φ. Συναμίδης. Συμμετοχή στην 5η ετήσια έκθεση φοιτητικών εργασιών του έτους 2013-2014, του τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης 2014 Συμμετοχή στην 4η ετήσια έκθεση φοιτητικών εργασιών του έτους 2012-2013, του τμήμα
Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
μερικά
Posters :
bazaar second hand clothes
10:30- 19:00
18 I 07 I 2020 είναι μέρος του project *τα“οι σχέδια ευ-αυτές”
oι ε-αυτές
Το σπίτι της Θάλειας είναι στα βιβλία / στα φυτά που εξοπλίζουν την φαντασία / όταν κοιτάζει μ’ αυτά τα μάτια / βλέπει την αγάπη πάνω σε μια γλάστραπρόσωπο / την βλέπει / το έχω δει να συμβαίνει / το κεφάλι της έγινε μονστέρα
H Λου είναι αλλού / Την βρήκα μέσα στο δωμάτιο μου / σχεδίαζε ρούχα / γιατί φοράς τις φλόγες στα μάτια σου; / είμαι αλλού / από τότε δεν ξαναμίλησε / κάνει μονάχα voguing / όλο voguing / πέφτει κάτω / σηκώνεται
Κοίταξε μέσα στα μάτια της / θες να την δεις; / θα δεις ποια είναι αν δεν ρωτήσεις τίποτα / ρωγμή σαν του τοίχου / Η Ουατζέτ / απώλεσε πρώτα το δέρμα σου / δεν μπαίνεις αλλιώς / ένας κόσμος από snake skin / εκεί δεν βλέπουν άλλο από τα μάτια / εκεί μονάχα καλοκαίρια / μονάχα φιλιά / απλωμένα σώματα στον ήλιο / αν μπεις απ’ το μέτωπό της δεν ξαναβγαίνεις / ξεχνάς ότι έχεις και σούρνεσαι με την κοιλιά στα όνειρα της / χωρίς μοναξιά / σκέψου το…
Όλη μέρα στους δράκους / Όλη μέρα στις ράχες τους καθισμένη / πέταγμα φωτιές κρίμα που είναι σχέδια / όνειρα κόσμοι γι’ αυτό και / Ζούγια / να ζουν-για / οι άνθρωποι που τους μιλά Κινεζικά / ιδεογράμματα / κι αν δεν την καταλαβαίνουν / την αγαπούν / την έχεις δει μόλις χαμογελάσει; / σκίζουν τα μάτια της..
Είσαι ελεύθερη να ζεις στην δερματίνη / να γλιστράς να χάνεσαι στις ηδονές / κατηφόρα-αιώρα / πες το όπως θες /να φτιάχνεις με τις φίλες σου DIY sex toys / ν΄ αλλάζεις χρώμα μαλλιά κάθε εβδομάδα / να έχεις όνειρα δικτυωτά / και πέρα από αυτά να είσαι η ίδια / πάντοτε ΕΣΥ/ με ή και χωρίς παιχνίδια / το ξέρω μπορείς / σε λένε Ντορίς
Πόσες φορές δεν την είδα να μεθά / Εξάρχεια μνήμη / χυμένη μπύρα / τσιγάρο / Η Λάινα είναι Ε-αυτή / την κουβαλάω πάντοτε μαζί μου / στην τσέπη μου και στην ψυχή μου / στον καθρέφτη ο κισσός της μ’ αγκαλιάζει / Ε-αυτή διασκεδάζει / εγώ την λέω παρδαλή / αυτή λεοπάρδαλη / αν την αγαπώ;
τα καλοκαιρινά Άπειρα καλοκαίρια / έξι σχέδια αμέτρητων ψυχοσυνθέσεων που συνθέτουν τον κόσμο / μέσα από την έλλειψη φύλου πηγαίνουμε έξω στην έλλειψη φίλου / κοντά στην αλόγιστη προσπάθεια να γίνει κανείς ένας μέσα από τις αμέτρητες μονάδες / αγαπώ
cock-τέιλ ξυπνάει το καλοκαίρι / έχω ουρά από ΦΩΣ / ζητώ την συντροφιά σου / στημένη μέσα του / είμαι ποτήρι λάιμ πάγος / προετοιμασία ελαφρότητας μυρίζει θάλασσα / είμαστε μαζί*;
crying lemons
*είναι περίπου Μάιος και περιμένω
Κοχ-ύλη / ότι βλέπω είναι σάρκα έτοιμη να; / «ΣΩΜΑΤΑ ΠΑΡΑΛΙΑΣ» / μα εγώ είμαι στο πρώτο μου μπάνιο* / πανέτοιμη ν’ αγαπήσω το όστρακο / όχι-εσένα / My shell(f)
shell(f)-love
διαλείμματα
Καθημερινότητα (από τα διαλλείματα) ή αλλιώς σε ψάχνω στα Θερινά Μόλις ξεκινούν έχω κιόλας ξεπεραστεί / με κάνουν να ονειρεύομαι στην κάψα*/ φιλιά στα χαλίκια / τρία τσιγάρα κι ένα μισό στην έξοδο / σ’ ευχαριστώ μα είναι ακόμα νύχτα/ έχουμε καιρό για καλοκαίρια / πάμε για μια τελευταία μπύρα ΤΩΡΑ! / μετά ποιος ξέρει
από τη καθημερινότητα
*Ιούλιος
Cam(p)ing ή αλλιώς ζηλεύω τους Αστροναύτες / όλα αυτά τ’ αστέρια / μόνα τους λάμπουν εκεί στα νησιά / μα εγώ τελειώνω στα κρεβάτια μόνη ή με παρέα σύννεφα / ΜΕ ΚΡΥΒΟΥΝ / σε λίγο όμως..* / αγόρασα σκηνή (ξανά) / μ’ εσένα μέσα / φτιάχνω το μπακ πακ και στριμώχνομαι μαζί σου/ άραγε θα σ’ αναγνωρίσω;
cάm(p)ing
*Αρχές Αυγούστου
Don’t forget to hydrate ή αλλιώς τα υγρά και τα μάτια σου/ Κάπου εκεί στο λιοπύρι* / μαζί με τις σαύρες στο ελεύθερο/ στην κάψα της άμμου/ ξεχνώ να υπάρξω κι υπάρχω καλύτερα / είμαι αυτή / είμαι εγώ / είμαι εσύ / όλοι μαζί μοναδικοί / μα μην ξεχνάς να ενυδατώνεσαι / μη χαθούμε τώρα που βρεθήκαμε / πρέπει ΑΝΘΙΣΕΙΣ
don’t forget to hydrate
*Αύγουστος ντάλα
6. Να ζει κανείς ή να μην ζει; / Επιστροφή Αθήνα / κλειστά μαγαζιά μετά τις 12/ Άνθρωποι-μάσκες / Εντάξει.. / Είμαστε μαζί στις πλατείες / Μας διώχνουν / Πάλι πηγαίνουμε / Κλαίμε γελούμε / Όλοι ακόμα καλοκαιρινοί / Πως πέρασε έτσι;*/ Μαζιμόνοι / Σου πάει όταν είσαι μελαγχολική..
HA-ρμολύπες και μπύρες στις πλατείες
*Σεπτέμβρης
treeπιο
Διπλωματική εργασία , έτος 2018
το treeπιο είναι ένα κτίριο ή η παρέμβαση σε ένα κτίριο. Με σκοπό να μετατραπεί σε έναν ανοιχτό , δημόσιο, πράσινο και παιχνιδιάρικο , κατακόρυφο χώρο.
*το treeπιο είναι ένας χώρος που σε προσκαλεί να παίξεις μαζί του. Έτσι, το treeπιο έγινε video game, το οποίο μπορείς να βρεις εδώ: https://treepio.itch.io/treepio -autocad *ολοκληρωμένο τεύχος *βίντεο διπλωματικής
-photoshop -illustrator -premier -rhinocerus -unity -indesign
όψη Κατούνη κλίμακα 1:100
τομή θερινής νυχτός τομή θερινής νυχτός
κλίμακα 1:100 κλίμακα 1:100
τομή μη το-μη σου σου τύχει τύχει κλίμακα 1:100κλίμακα 1:100
τομή γιορτή και σχόλη κλίμακα 1:100
στα πλαίσια της κατανόησης των θεματικών ενοτήτων της συγκεκριμένης εργασίας ,δημιουργήθηκε μία αφήγηση και τρία μικρά animations με πρωταγωνίστιρα την Δανάη.
η υβριδική πόλη
ως πεδίο εμπειρίας
-autocad -photoshop -illustrator -premier -indesign
Ερευνητική εργασία , έτος 2018 Σήμερα, τα ψηφιακά μέσα έχουν όλο και πιο ευρεία εφαρμογή και καθίστανται απαραίτητα εργαλεία της αστικής ζωής. O φυσικός και ο ψηφιακός κόσμος συνυπάρχουν συμπληρωματικά, με αποτέλεσμα η εμπειρία και η σχέση μας με τον αστικό χώρο να μεταβάλλονται ριζικά. Παράλληλα, το ρόλο της αρχιτεκτονικής, ως διαμεσολαβητή στη σχέση ανθρώπου-περιβάλλοντος, φαίνεται να αναλαμβάνουν σήμερα οι διεπαφές, που συνδέουν τα άτομα στον ψηφιακό κόσμο. Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται μια αυξανόμενη τάση εξάπλωσης και ενσωμάτωσης των διεπαφών στο φυσικό χώρο με τρόπο που να μη γίνονται αντιληπτές από το χρήστη. Σταδιακά, δίπολα όπως αυτό του δημόσιου-ιδιωτικού, που χαρακτήριζαν τον αναλογικό κόσμο και παραδοσιακά καθόριζαν τον βαθμό αλληλεπίδρασης και επικοινωνίας με τους άλλους δεν μένουν ανεπηρέαστα. Όσο περισσότερο οι διεπαφές βελτιώνονται και γίνονται όλο και πιο αόρατες, τα δύο άκρα των διπόλων, πλησιάζουν τόσο πολύ το ένα το άλλο, που τελικά μπορεί να γίνει λόγος για την κατάργησή τους. Από την εν λόγω κατάργηση των διπόλων προκύπτει ένα συνονθύλευμα, μια υβριδική κατάσταση, αφού σταδιακά, οι δημόσιοι χώροι παύουν να έχουν αμιγείς ταυτότητες και τα άτομα δραστηριοποιούνται ταυτόχρονα, τόσο στον φυσικό, όσο και στον ψηφιακό κόσμο. Ως εκ τούτου, κάνουμε πια λόγο για μια νέα πραγματικότητα που αναμένεται να αλλάξει ριζικά τον τρόπο που αλληλεπιδρούμε μεταξύ μας αλλά και με το χώρο. Ταυτόχρονα, γεννιούνται ερωτήματα ως προς το κατά πόσο και με ποιον τρόπο οι εξελίξεις αυτές επηρεάζουν την αστική ζωή και κοινωνία, καθώς και τη σχέση μας με το δημόσιο χώρο. Ενώ, λοιπόν, από τη μία, η ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών λέγεται ότι συμβάλλει στο θάνατο των δημόσιων αστικών χώρων, όπως οι πλατείες, οι δρόμοι και τα πάρκα, από την άλλη, υπάρχει η θεώρηση πως δημιουργεί νέες μορφές δημόσιας σφαίρας και αλληλεπίδρασης που αξίζει να διερευνήσουμε περισσότερο. Στη νέα αυτή συνθήκη, οι αρχιτέκτονες που παραδοσιακά εκπαιδεύονται στην ενορχήστρωση πολύπλοκων σχέσεων μεταξύ ανθρώπου και περιβάλλοντος, καλούνται να πάρουν θέση. Τώρα που η σχέση αυτή επαυξάνεται και συνεπώς αλλάζει, αποτελεί πρόκληση η αναθεώρηση των σχεδιαστικών μεθόδων ώστε να ανταποκρίνονται στην νέα υβριδική πραγματικότητα.
chapter 1 ://
animation_1 Βρισκόμαστε στην Αθήνα, 28 Μαρτίου, ώρα 10:27 το βράδυ Μεταβαίνουμε στην περιοχή του Παλαιού Ψυχικού, που λόγω της αυστηρά οργανωμένης δόμησης, ξεχωρίζει στον χαοτικό χάρτη της Αθήνας. Η περιοχή αυτή αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα κηπούπολης, με μοναδική και θεσμοθετημένη χρήση γης αυτή της κατοικίας. Αυτή τη στιγμή, οι περισσότεροι κάτοικοι είναι συνδεδεμένοι στο διαδίκτυο, ενώ βρίσκονται στους ιδιωτικούς τους χώρους. Μέσω της διαδύνδεσης, πραγματοποιούν δραστηριότητες για τις οποίες άλλοτε θα χρειαζόταν να μετακινηθούν εκτός της κατοικίας τους: πραγματοποιούν αγορές, επικοινωνούν με άλλους χρήστες, εργάζονται online, ψυχαγωγούνται κλπ. Έτσι, ενώ ο πολεοδομικός σχεδιασμός προβλέπει μόνο την χρήση της κατοικίας, αυτή πλέον μεταβάλλεται μέσω των online δραστηριοτήτων, αφού τα πάντα γίνονται παντού. Εστιάζουμε στην οδό Δημοκρατίας 55, όπου κατοικεί η Δανάη. Η Δανάη είναι travel blogger και φωτογράφος και παράλληλα παρακολουθεί ένα εξ αποστάσεως μεταπτυχιακό πρόγραμμα του πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο σπίτι της και εργάζεται διαδικτυακά, γράφοντας σχετικά με το τελευταίο της ταξίδι και ποστάρει φωτογραφικό υλικό στο blog της.
τελικό τεύχος
chapter 2 ://
chapter 3 ://
animation_2
animation_3
Είναι Κυριακή, ώρα 11.28 το πρωί. Η Δανάη έχει κανονίσει να μιλήσει μέσω skype με την καθηγήτριά της στις 14:30 το μεσημέρι, προκειμένου να συζητήσουν για την πορεία της εργασίας της. Πίνοντας τον καφέ της, τσεκάρει τα social media και βλέπει τα stories που ανεβάζουν οι φίλοι της από την ηλιόλουστη μέρα. Έτσι αποφασίζει να εκμεταλλευτεί τ ον ελεύθερό της χρόνο, κάνοντας μια βόλτα με το ποδήλατο, και να πραγματοποιήσει την κλήση skype από ένα καφέ. Για να διαλέξει ποια διαδρομή θα ακολουθήσει, ανοίγει στο κινητό της τους προσωπικούς της χάρτες. Επιλέγει τον χάρτη «ποδηλατάδες», που έχει δημιουργήσει η ίδια, με τις αγαπημένες της ποδηλατικές διαδρομές. Διαλέγει την διαδρομή από το παλαιό ψυχικό προς το μοναστηράκι και ξεκινάει. Καθώς περνάει από το Μέγαρο Μουσικής, ακούει ζωντανή μουσική που της τραβάει το ενδιαφέρον και κάνει μια στάση για να δει τι γίνεται. Βγάζει μια φωτογραφία για να την ανεβάσει στο blog της, την ίδια στιγμή που το κινητό τής βγάζει ειδοποίηση για να την αναρτήσει στον χάρτη. Ανεβάζοντας την φωτογραφία, η Δανάη βαθμολογεί την τοποθεσία “Μέγαρο Μουσικής Αθηνών” με 5 αστέρια. Και συνεχίζει την πορεία της προς το Μοναστηράκι.
Η Δανάη ολοκληρώνοντας την βόλτα της, φτάνει στην πλατεία Μοναστηρακίου. Διαπιστώνει ότι πλησιάζει η ώρα για το ραντεβού με την καθηγήτριά της, κι έτσι ανοίγει το κινητό της για να αναζητήσει ένα ήσυχο καφέ. Μέσω του PlaceFinder, επιλέγει τα φίλτρα που επιθυμεί, ώστε να βρει το κατάλληλο μέρος: Haven’t been, Good for working, Wifi access. Τσεκάρει κριτικές και φωτογραφίες των πιο κοντινών καφέ με τα χαρακτηριστικά που επιθυμεί. Σε κάποια από αυτά τα σχόλια γράφουν για αδυναμία σύνδεσης στο wifi, ενώ άλλα έχουν φωτογραφίες που δεν της αρέσουν. Έτσι κανένα από τα κοντινά καφέ δεν την ικανοποιεί και αποφασίζει να κατευθυνθεί προς αυτό με την μεγαλύτερη βαθμολογία και τις ωραιότερες φωτογραφίες, που βρίσκεται στο Ψυρρή. Εστιάζουμε στο καφέ που η Δανάη έχει επιλέξει για να επικοινωνήσει μέσω Skype με την καθηγήτριά της. Παρόλο που η Δανάη βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, και η καθηγήτριά της στην Κοπεγχάγη, οι δυο τους συνομιλούν σαν να βρίσκονται στο ίδιο τραπέζι. Ενώ στον φυσικό χώρο παραμένουν απομακρυσμένες, στον ψηφιακό βρίσκονται σε άμεση επαφή, κι έτσι οι αποστάσεις εκμηδενίζονται. Αφού ολοκληρώνουν την συζήτηση, η Δανάη αποφασίζει να συνεχίσει την βόλτα με το ποδήλατο στην γύρω περιοχή, πριν επιστρέψει στο σπίτι. Κάποια στιγμή το κινητό της την ειδοποιεί ότι ένας φίλος βρίσκεται σε κοντινή απόσταση, και επικοινωνεί μαζί του για να συναντηθούν. Έτσι η πορεία της στον φυσικό χώρο ανατρέπεται για άλλη μια φορά...
thank you