1 minute read
CO SIĘ WYDAJE
••• TRWANIE W CIAGŁYM RUCHU / MAŁGORZATA BARTKIEWICZ
Już pół wieku Scena Plastyczna Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego zachwyca publiczność i krytyków swymi wyjątkowymi produkcjami. Jedną z niewątpliwych cech wyróżniających teatr Leszka Mądzika jest próba komunikowania się z widzem poprzez eksponowanie sensów i znaków w obrazach i świetle.
Advertisement
W pierwszym numerze Lubelskiego Informatora Kulturalnego ZOOM z kwietnia 2004 r. znalazła się zapowiedź spektaklu Leszka Mądzika „Odchodzi” zainspirowanego tekstami Tadeusza Różewicza zebranymi w tomie „Matka odchodzi”. Podobnie jak w swej dotychczasowej twórczości lubelski reżyser i scenograf operował w nim specyficznym połączeniem obrazu i dźwięku, minimalizując udział aktorów. Obraz tworzyła bogata, zróżnicowana przestrzeń, pełna zrównoważonego barwą światła, niezwykle plastyczna. Wrażenie robiła też obrotowa scena. Na dźwięk składała się muzyka skomponowana przez Marka Kuczyńskiego i niezwykła wokaliza Urszuli Dudziak. Słowa z recenzji Janusza R. Kowalczyka z „Rzeczpospolitej” można by odnieść do wielu prac Sceny Plastycznej KUL: „Odchodzi” to kolejny spektakl Leszka Mądzika z niezwykłą, pełną poetyckiego wyrazu siłą oddający ból ludzkiego istnienia. To dalszy krok artysty w śmiało ponawianych próbach dotknięcia tajemnicy bytu. Spojrzenia za granice realnego świata.
50 lat działalności oznacza tworzenie w otoczeniu ciągłych zmian — kulturowych, społecznych, politycznych. Jednak jak zauważa Jarosław Cymerman, sama istota zjawiska, jakim jest teatr Leszka Mądzika, jest poza czasem, który go zrodził. Przyglądając się kostiumom, charakteryzacji i scenografii, nie jest łatwo niewprawionemu widzowi określić, w jakim czasie powstał dany spektakl. To teatr, który mógłby istnieć zawsze i wszędzie, także poza swoim czasem i językiem dla niego właściwym.
Publikacja „Otwieranie czasu. 50 lat działalności Sceny Plastycznej KUL” pozwala w zwięzły sposób prześledzić bogatą historię jej działalności ‒ od pierwszego spektaklu „Ecce Homo” z 1970 r. do „Gleby” z 2019 r. Autorzy albumu zawarli również zestawienie prac teatralnych Leszka Mądzika zrealizowanych poza Sceną, w tym pierwszą z 1967 r. w Teatrze Akademickim KUL i tych z Teatru Akademickim UMCS „Gong2” czy teatrów repertuarowych w Polsce i Europie.
Ważnym dopełnieniem słowa są tu fotografie autorstwa samego Leszka Mądzika, nierzadko ukazujące wizualne inspiracje do jego twórczości. Każde niesie znaczenie podobnie jak nie bez znaczenia jest czarny kolor okładki tego wydawnictwa.
