Robbert Rodenburg

ROBBERT

RODENBURG

“Veel mensen hechten waarde aan zekerheid, maar ik heb de thrill nodig dat ik nog niet weet wat ik volgend jaar doe.”

De jonge, getalenteerde Robbert Rodenburg (24) is niet meer weg te denken uit de mediawereld. Hij speelde in de series Brugklas en SpangaS, presenteerde diverse kinderprogramma’s en won vorig jaar Expeditie Robinson. Met zijn online serie Open Kaart trekt hij honderdduizenden – soms zelf meer dan een miljoen – kijkers naar zijn YouTube-kanaal en weet hij bekende Nederlanders als Sylvie Meis, Paul de Leeuw en Rose Bertram het achterste van hun tong te laten zien. Tijd om hem eens aan de tand te voelen!

In het Conservatorium Hotel – de plek waar hij zijn programma opneemt – spreken we de nuchtere Robbert over zijn doelen, dromen en successen.

Je bent al op jonge leeftijd doorgebroken. Hoe is het voor jou allemaal begonnen? “Ik wilde als kind altijd al acteren en daar was ik heel erg op gefocust. Ik heb toen in een aantal kinderseries gespeeld en op mijn zestiende ging ik naar Faaam: de film- en acteeropleiding in Amsterdam. Dat heb ik twee jaar gedaan, maar ik vind het schoolsysteem heel moeilijk – dat had ik op de middelbare ook al – waardoor ik besloot om ermee te stoppen. Ik werd heel actief op Instagram, wat destijds heel erg in opkomst was, en ontwikkelde een groot bereik. Ik was eigenlijk één jaar een beetje zoekende: ik wist heel goed wat ik wilde, maar even niet zo goed hoe. Tot ik op mijn negentiende werd gecast voor SpangaS. Vanaf dat moment kwam van het één het ander en ging het balletje rollen. Op een gegeven moment werd ik gevraagd door KRO of ik kinderprogramma’s wilde presenteren. Toen merkte ik dat ik interviewen zó leuk vond, dat ik in een flow terechtkwam en ik me daar steeds meer op ben gaan focussen. Dat wil niet zeggen dat ik acteren niet meer leuk vind, maar idealiter doe ik een combinatie van beide.”

Je bent genomineerd voor de Televizier-Ster Talent en met Open Kaart voor de Televizier-Ster OnlineVideoserie 2022. Wat is het succes achter de serie? “Ik denk dat mijn gasten daar een heel groot onderdeel van zijn. Open Kaart is een heel openhartig gesprek met een BN’er. Iedereen die ermee instemt weet ook dat ze hun kaarten gaan blootleggen. Dus alle mensen die ‘ja’ hebben gezegd op het format zijn een groot onderdeel van het succes. Zonder hen had ik het nooit kunnen maken en het bereik kunnen hebben wat ik vandaag de dag heb. Daarnaast probeer ik het altijd met heel veel respect te doen, dus als gasten aangeven dat ze het ergens niet over willen hebben of iets eruit willen knippen, dan luister ik daarnaar. Ik wil dat de gast heel blij is en dat ze het met trots kunnen delen. Dat is altijd mijn grootste doel.”

“Ik plan het niet, maar ik heb heel veel dromen.”

Je bent zelf ook erg openhartig over allerlei onderwerpen. Hoe ervaar je dat? “Ik vind dat altijd wel echt ongemakkelijk. Ik praat gewoon niet zo graag over mezelf. Het wordt wel verwacht en dat is natuurlijk ook het format, maar het liefst koppel ik hem zo snel mogelijk terug naar de gast, haha. Ik denk wel dat als ik me kwetsbaar opstel of persoonlijke dingen deel, dat de ander zich ook comfortabeler voelt om zich ook open te stellen. Het is een vertrouwensband die je moet opbouwen tijdens zo’n gesprek. Dus ik vind het ook belangrijk om open te zijn en bepaalde thema’s aan de kaak te stellen.”

Wat voor thema’s zijn dat? “We hebben laatst Open Kast gemaakt, dat waren vier afleveringen gefocust op Pride en daar spreek ik me altijd heel erg over uit. Ik vind het sowieso heel belangrijk dat alle rechten gelijk zijn. Het feit dat je als homo pas sinds kort bloed kan doneren, vind ik echt te achterlijk voor woorden. Ook op het gebied van politiek vind ik het heel belangrijk dat mensen weten waar sommige partijen voor staan. Dus als er partijen zijn die jouw oom, zusje, vader of beste vriend(in) afkeuren om wie ze zijn, om hun geaardheid, dan wil ik mensen daar bewust van maken. Dat voelt een beetje als mijn taak.”

Voel je een druk om keer op keer te presteren? “Toen ik dit begon heb ik nooit interviewtrainingen gehad of cursussen gevolgd. Dit is voor mij ook een manier om te groeien en te leren. En natuurlijk wil je

op het moment dat Sylvie Meis tegenover je zit echt geen fuck-ups maken en het zo goed mogelijk doen zodat mensen daarna zeggen dat ze het een goed interview vonden. Tuurlijk vind ik dat heel belangrijk, maar ik pretendeer ook niet dat ik dé interviewer van de eeuw ben. Ik probeer een vak te leren en ik maak ook genoeg fouten. Ik denk dat dat juist ook heel leerzaam is. Uiteraard streef ik ernaar dat elk seizoen beter wordt. Ik merk ook wel dat ik er steeds comfortabeler zit en ik denk dat dat er ook voor zorgt dat ik het gesprek nog beter kan voeren.”

Hoe kijkt jouw familie tegen jouw wereld aan? “In het begin vonden mijn ouders het moeilijk. Vooral toen ik aangaf dat ik dit graag wilde doen, maar het nog niet deed. Zij hadden toen liever gezien dat ik ging studeren en voor zekerheid zou kiezen. Dat woord haat ik. Veel mensen hechten waarde aan zekerheid en ik snap het, maar ik heb de thrill nodig dat ik nog niet weet wat ik volgend jaar doe. Dat houdt me heel erg alive en gefocust. Het zou me heel erg benauwen als ik de komende vijf jaar hetzelfde zou doen. Mensen vragen heel vaak of ik een plan B heb, maar ik zeg altijd; als je een plan B hebt, is plan A niet goed genoeg. En daar geloof ik echt in. Tuurlijk heb ik een missie en een visie, maar ik hang daar geen tijdsbestek aanvast. Voor nu doe ik zoveel leuke dingen en dat is waar ik als kind altijd van heb gedroomd en zoals ik het van jongs af aan voor me heb gezien. Af en toe realiseer ik me wel goed dat ik echt hele vette dingen doe en meemaak. Ik moet daar nog vaker bij stilstaan en het zijn ook vaak mijn vrienden die me eraan herinneren.”

Wat zijn dan nog jouw wildste dromen? “Ik plan het niet, maar ik heb wel heel veel dromen. Er zijn nog zoveel dingen die ik zou willen doen. Ik zou het heel vet vinden om een grote show te hebben. Op interviewvlak wil ik heel graag internationale gasten spreken, dat is echt een doel. Ook zou ik veel meer humaninterest programma’s willen maken. Dat is wel echt iets wat ik voor volgend jaar op mijn lijstje heb staan. Ik hou er heel erg van om met mensen te praten en iets naar boven te halen. Ik denk dat ik dat met dat soort programma’s nog veel meer kan doen.”

Waar kom je graag in Zuid? “Ik woon letterlijk op de grens van Zuid, dus ik kom hier heel veel. Ik ga graag naar Frizzanteria, dat is echt een familierestaurant en ik ken de eigenaressen inmiddels goed. Paola en Jokke, een heel leuk stel. Ze weten altijd precies wat ik lekker vind en welke wijnen ik graag drink. Ik kom ook graag bij George, op dat lekkere grote terras op de Willemsparkweg. Daarnaast vind ik Ferilli’s een hele leuke plek, of Ferilli’s Cicchetti. Maar ik kom ook graag bij Petit George en Carter. Daarnaast sport ik bij SportCity aan de Cornelis Schuyt en ben ik natuurlijk veel in het Conservatorium Hotel te vinden. Ik ben echt gevoelig voor sfeer en ik vind dit een hele fijne plek!”