Voetballer Mike Roodhorst van VVGZ

MIKE ROODHORST

Mike Roodhorst (27 jaar) uit Hendrik-IdoAmbacht voetbalt vanaf zijn 11e jaar en is vanaf die tijd ook lid van VVGZ (Voetbal Vereniging Gelukvogels Zwijndrecht). Vanaf 2011 speelt hij als rechtsback in de basis van het eerste elftal van VVGZ.

Tekst: Esther Paans | Foto’s: Winsservisuals

1. Waarom heb je voor deze sport gekozen?

Ik liep als klein jongetje altijd al te voetballen buiten. Lid worden bij een voetbalclub was eigenlijk een logisch gevolg.

2. Heb je hiervoor nog andere sporten beoefend?

Tot mijn 11e zwom ik bij de Hoge Devel in Zwijndrecht en behaalde ik acht diploma’s. Ik was een echte waterrat, maar veel vrienden voetbalden bij VVGZ en dat wilde ik ook. VVGZ was op vijf minuten van mijn ouderlijk huis dus dat was ook erg makkelijk. Ik kon de dijk afrollen en dan was ik thuis vanaf de voetbal.

3. Wat vind jij? Meedoen is belangrijker dan winnen of winnen is belangrijker dan meedoen?

Dat vind ik een goede vraag! Meedoen is zeker erg belangrijk. Het is goed om lekker te sporten en zeker voor kinderen is het beter om lekker buiten te gaan voetballen dan binnen te zitten gamen! Zelf ben ik erg fanatiek en wil ik altijd winnen! Vroeger was ik lang chagrijnig na een verloren wedstrijd. Nu ik wat ouder ben kan ik het wat makkelijker relativeren en vind ik ook de 3e helft belangrijk. Niet te lang treuren en de volgende week gewoon weer 100% gas geven.

4.Wie is jouw voorbeeld/inspiratiebron? En waarom?

Ronaldinho is mijn voorbeeld als het gaat om voetbal. Hij was een hele goede voetballer, maar helaas voetbalt hij nu niet meer. Vooral de manier waarop hij voetbalde sprak me aan. Altijd vrolijk en sierlijk, nooit saai en voorspelbaar. Daarbij deed hij dingen op het veld die je bij niemand anders zag. Een bijzondere speler.

5. Wat is jouw ultieme sportmoment?

Mijn persoonlijke ultieme sportmoment of sportmomenten zijn toch wel de nacompetitiewedstrijden die ik heb gespeeld bij VVGZ om te kunnen promoveren naar de hoofdklasse. Dit waren mooie wedstrijden waarbij veel publiek kwam kijken. Helaas hebben we het nooit zo ver mogen schoppen tot de hoofdklasse. De feestjes in de kantine waren er ondanks de teleurstelling niet minder om.

Een ultiem sportmoment in negatieve zin was de degradatie naar de 2e klasse die ik met VVGZ helaas heb meegemaakt. Na 20 jaar Eerste klasse zijn we twee jaar geleden via nacompetitie gedegradeerd. Dit doet tot de dag van vandaag nog steeds pijn.

Als het gaat om een algemeen ultiem sportmoment denk ik toch wel de verloren WK finale van het Nederlands elftal. Helaas verloren we deze wedstrijd, maar het toernooi in Zuid-Afrika was echt fantastisch. Het is ook de enige keer dat ik moest huilen om een voetbalwedstrijd.

6. Wat is volgens jou de basis van een goed team?

Hard willen werken voor elkaar. Een goed team bestaat uit een mix van hardwerkende en goed voetballende jongens! Je hebt mensen nodig die de mouwen kunnen opstropen als het tegenzit en die voor elkaar door het vuur willen gaan! Daarnaast heb je handige jongens met de bal nodig die een tegenstander kunnen passeren en dingen kunnen creëren! Een fijne bijkomstigheid is het ook als je buiten het veld ook goed met elkaar kan opschieten. Dat zorgt voor een goede sfeer en goede klik.

7. Welke drie bekende voetballers staan zeker in jouw basis en waarom?

Virgil van Dijk: Ik vind hem de beste verdediger op dit moment. Hij is een beest en moeilijk te passeren.

Iniesta: Hij speelt nu helaas niet meer bij FC Barcelona en is wat aan de oude kant, maar ik vind hem de beste middenvelder. Hoe simpel hij het voetballen eruit laat zien is ongelooflijk.

Lionel Messi: Ik vind hem de beste voetballer die ik ooit heb zien spelen. Zelfs op dit moment is hij nog steeds fantastisch.

8. Hoe bereid jij je voor op een wedstrijd?

Meestal ga ik bij alle thuiswedstrijden eerst bij het tweede elftal van VVGZ kijken. Mijn broertje speelt in dit elftal. Ik ben dan al lekker op de club en kan op een ontspannen manier nog een praatje maken voor de wedstrijd begint. Daarna gaan wij naar binnen voor de wedstrijdbespreking en laat ik me intapen en verzorgen door de verzorger. We kleden ons om en dan gaat de knop om. Er moet natuurlijk gewonnen worden! Voor elke wedstrijd eet ik een halve banaan en in de rest de andere helft. Verder heb ik geen standaard rituelen.

9. Wat zou je nooit doen de avond voor een wedstrijd of juist wel?

Natuurlijk zegt men dat je rustig aan moet doen op vrijdagavond en op tijd naar bed moet. Voor mij werkte dat niet altijd. Als je soms rustig aan doet en op tijd gaat slapen dan speel je slechter als dat je op vrijdagavond een feestje hebt gehad. Natuurlijk ben ik het er wel mee eens dat je het over het algemeen niet te bond moet maken de avond voor een wedstrijd. Ik zou bijvoorbeeld nooit een rondje gaan hardlopen op vrijdagavond, wanneer ik zaterdagmiddag moet voetballen.

10. Wat heb je in de afgelopen periode het meeste gemist?

De afgelopen seizoenen heb ik vooral het spelen van wedstrijden gemist. Het vorige seizoen en dit seizoen zijn allebei onderbroken door COVID-19, waardoor de competitie niet is afgemaakt. Daarnaast had ik ook nog beide seizoenen last van respectievelijk een enkel- en bovenbeenblessure, terwijl ik daarvoor nooit geblesseerd ben geweest en bijna alle wedstrijden kon spelen.

Naast het voetballen van wedstrijden mis ik ook de gezelligheid van de kantine. De biertjes op de donderdagavond en op de zaterdagen mis ik enorm. Hopelijk kunnen we snel weer biertjes drinken in de 3e helft en gaat de kantine weer volledig open. Het belangrijkste is uiteraard dat iedereen gezond blijft.

E

F

D

C

A - Gevel Riedijk 102 met de gevelsteen van het Klein Schippershuys B - Simon de Danser, Dordtse piraat C - Gevel Voorstraat 108, de voormalige woning van Schoontje Braadbaart D - De Riedijk in de jaren 60 B E - De Riedijk rond 1900 F - De Riedijkspoort, de stadspoort waar het ‘Schapekoppenverhaal’ zich afspeelde

De Riedijk De Riedijk is de oudst bekende straatnaam van Dordt. Al in 1284 komt ‘ie voor. Deze ooit bruisende uitgaansstraat telde vele verlokkingen voor Dordtenaren en schippers van buitenaf: cafés, herbergen en bordelen. Wat weet jij over dit spannende stukje Dordrecht? dingen die je nog niet wist over..4 1. De Piratenbuurt

Eén van de spannendste geschiedenisverhalen van Dordrecht speelt zich dichtbij de Riedijk af, op het gedeelte van de Voorstraat-Noord tussen de Boomstraat en de Kerksteiger. Vanaf de zestiende eeuw tot aan de achttiende eeuw woonden hier heuse kapers en piraten. De bekendste Dordtse piraat heet Simon de Danser (1577-1611). Een ‘danser’ was destijds de bijnaam die aan kapers werd gegeven. Een zeerover die terugkeerde naar de haven van waaruit hij was vertrokken maakte een ‘rondedans’, vandaar. Simon woonde (als hij tussen zijn kaaptochten door in Dordrecht was) op de Voorstraat-Noord tegenover de Nieuwkerkstraat. De Dordtse zeerover begon zijn loopbaan in dienst van de Republiek der Verenigde Nederlandsen, maar nadat de machthebbers in Holland hem zijn legitieme status afnamen, begon het criminele leven van Simon. Aan het eind van zijn leven leidde Simon een luxueus leven, mét eigen paleis, in de Algerijnse hoofdstad Algiers. Zowel het Franse, Spaanse als Engelse leger haatten deze Dordtenaar zo erg, dat ze erop uittrokken hem te vermoorden. Vermoedelijk werd Simon de Danser onthoofd. Je kunt de naam nog wel ergens van kennen: want in 2011 werd in Wielwijk een straat naar deze Dordtse piraat vernoemd.

2. Klein Schippersgilde

Als echte handels- en havenstad heeft Dordrecht natuurlijk een uitgaansbuurt nodig. Van oudsher (tot aan de jaren vijftig) was de Riedijk met de talrijke taveernes, dames van lichte zeden en slijterijen een beruchte straat. Rondom de Riedijkspoort was het een bruisende boel: bij laagwater mochten schippers niet uitvaren en gingen om de tijd te doden op zoek naar vertier. Zeelui waren de stamgasten van de kroegen op de dijk. Aan de gevel van Riedijk 102 is nog een gevelsteen te zien die verwijst naar het gildehuis van kleinschippers dat hier gevestigd was. Deze binnenvaartschippers hadden de reputatie niet in een biertje te spugen. Het gildehuis van de grootschippers zit iets verderop in de Wijnstraat, en ook die gevelsteen is nog te bewonderen.

3. Schoontje Braadbaart

Het pand ‘In den Dolfijn’ aan de Voorstraat 8, net voor de knik naar de Riedijk, staat bekend als een Dordts spookhuis. Tot aan haar deportatie naar het concentratiekamp Sobibor, waar zij in 1943 is vermoord, woonde de Joodse vrouw Schoontje Braadbaart in het huis. Schoontje had een bochel, was een tikkeltje mensenschuw en vaak in het zwart gekleed. Buurtbewoners fluisterden over Schoontje dat ze een toverkol zou zijn, een ‘Joods spookvrouwtje’. Tijdens de oorlog verdween Schoontje uit de drukbevolkte buurt. Het gekke is: niemand uit de buurt heeft haar verdwijnen opgemerkt. Al ruim vijftig jaar gaan er verhalen de rondte dat het na de dood van Schoontje spookt aan de Voorstraat-Noord. Bewoners noemden het huis behekst en zeiden in flitsen en schaduwen een donker geklede vrouw te herkennen. Schoontje Braadbaart leefde zuinig en had flink wat geld gespaard. Is zij misschien nog steeds op zoek naar haar schat?

4. Prins Hendrik

In 1401 stelde het stadsbestuur van Dordrecht vast dat prostitutie verboden was. Toch kende Dordt wel een aantal kleine rosse buurten, bijvoorbeeld in de buurt van de Lombardstraat (de bordelen daar brandden af bij een grote stadsbrand), de Visstraat, de Stoofstraat en de Riedijk. De bestuurders tolereerden de verboden praktijken oogluikend, zolang de situatie niet uit de hand liep. Prins Hendrik (1876-1934) voelde zich behoorlijk aangetrokken tot de ruige Riedijk. Vermomd in schilderskiel bracht hij incognito menig bezoekje aan de dames van lichte zeden. Jarenlang ging zelfs het gerucht dat de prins een bastaardkind op de Riedijk heeft verwekt. Deze “Rooie Nel” bestierde een café aan het Bagijnhof. Hoewel het een lekker juicy verhaal is, hebben onderzoekers ontdekt dat het verhaal een broodje aap is.

Remy Balistreri is historicus en stadsgids bij Ontdek Dordrecht.