“เมื่อพวกท่านคนใดฝันเห็นสิ่งที่เขาชอบซึ่งมันมาจากอัลลอฮฺ ก็จงกล่าวว่าขอบคุณต่ออัลลอฮฺในสิ่งนั้นและจงเล่ามันให้คนอืน ่ ฟัง” (บันทึกโดยอัลบุคอรี ย)์
Editor ’s talk ณ เมืองแห่งหนึ่งซึ่งเป็ นเมืองที่ค่อนข้ างแออัดผู้คนบนถนนสัญจรอย่างไม่ ขาดสาย ทุก ๆ วัน น้ อ งลูก หมี เ ด็ ก น้ อ ยตัว อ้ ว น ๆ เตี ย้ ๆ จะเดิ น เก็ บ กระป๋ อง น ้าอัดลม ซึง่ บางวันก็ได้ 10-15 กระป๋ อง ถ้ าในเมืองมีการจัดงานเลี ้ยง น้ องลูกหมีก็ จะจัดเตรี ยมสัมภาระพร้ อมถุงใบใหญ่ ๆ เพราะเขารู้ แล้ วว่าในงานเลี ้ยง เขาต้ องได้ กระป๋ องน า้ อัดลมเยอะแน่ ๆ ทุก ๆ ครั ง้ ที่ เพื่ อน ๆ มาถามน้ องลูกหมีว่า จะเอา กระป๋ องไปทาอะไร ? ลูกหมีก็จะตอบด้ วยหน้ าตาซื่อ ๆ ว่า ผมจะเอากระป๋ องไป สร้ างเรื อครับ ทุกคนต่างก็หวั เราะเยาะน้ องลูกหมีด้วยความสะใจ และมองน้ องลูก หมีเป็ นตัวตลก แต่น้องลูกหมีก็อดทนและยืนหยัดในความฝั นของตนเอง เช้ าวันหนึง่ ในขณะที่น้องลูกหมีเดินกลับบ้ าน เขากลับเห็นกระป๋ องน ้าอัดลมซึ่งติดอยู่บนต้ นไม้ สูง ด้ วยรูปร่างอ้ วนของน้ องลูกหมีทาให้ ไม่สามารถที่จะขึ ้นไปหยิบกระป๋ องนัน่ ได้ เขา พยายามขอความช่วยเหลือคนที่เดินผ่านแถวนัน้ แต่ก็ไม่ มีใครเลยที่ช่วยน้ องลูกหมี น้ องลูกหมีนงั่ ลงด้ วยความท้ อใจ แต่แล้ วสายตาของน้ องลูกหมีก็เผลอไปเห็น ไม้ กระบองซึ่ง มีขนาดยาวพอที่จ ะตีกระป๋ องให้ ต กลงมาได้ เมื่อน้ องหมี ได้ กระป๋ อง น ้าอัดลมแล้ ว น้ องลูกหมีก็กลับบ้ านเพื่อนากระป๋ องที่ได้ กลับไปสร้ างความฝั นของ ตัวเองต่อไป… พักนิทานสักครู่ น่ะครับ...บางครัง้ การกาหนดสภาวะของอัลลอฮฺนนไม่ ั ้ ได้ ทาให้ ความฝั นของคนใดคนหนึง่ ต้ องผิดหวัง เนื่องจากการกาหนดของอัลลอฮฺจะไม่ เกิ ดขึน้ เว้ นแต่จะมาพร้ อมกับความประสงค์ ของเราหรื ออัลลอฮฺ จะไม่ให้ เกิ ดตาม ความต้ องการของเรา แต่อลั ลอฮฺจะให้ มาซึง่ สิง่ ที่ดีกว่านัน้ ความฝั นของน้ องลูกหมีก็เช่นเดียวกันแม้ วา่ ความฝั นนันจะท ้ าได้ หรื อไม่ได้ แต่น้องลูกหมีก็มีความมุ่งมัน่ ที่จะทาสิ่งดังกล่าว หากว่าอัลลอฮฺประสงค์ที่จะทาให้
ความฝั นนันเกิ ้ ดขึ ้นจริ งด้ วยกับความมานะอุตสาหะและอิคลาสของเขาที่มีต่ออัลลอฮฺ แต่ ถ้ าอัลลอฮฺไม่ประสงค์ที่จะให้ สิ่งนันเกิ ้ ดขึ ้นแน่นอนเป็ นอย่างยิ่งว่าอัลลอฮฺจะทรงตอบแทน ด้ วยกับความพยายามของเขานันด้ ้ วยกับสิง่ ที่ดีกว่า เราเคยไหม เคยยืนหยัดกับความฝั นของตนเองหรื อเปล่า หรื อเราแค่เพ้ อฝั น เคย ไหม เคยสักครัง้ ไหมที่เราฝั นอะไรแล้ วจะมุง่ มัน่ ตังใจท ้ าตามความฝั นของตนเอง สุดท้ ายนี ้ ผมขอฝากคาถาม 2 ข้ อ ข้ อแรกคุณเคยมีความฝั นไหม ? ข้ อสอง แล้ ว สุดปลายฝั นของคุณคืออะไร ? ขอให้ สนุกกับวารสารอุนซุรนา เล่ม 2 ฉบับ สุดปลายฝั น น่ะ ครับ ArKAn กองบรรณาธิการ cps_ai@hotmail.com
วารสารอุนซุรนา เล่ ม 2 ผู้ใหญ่ ใจดี อาจารย์ฟาตีมะ เจ๊ ะแต จัดทาโดย คณะกรรมการนักเรี ยนแกนนา สรรหาข้ อมูล Azizulhaq , Arkan พิสูจน์ อักษร อ.พิงค์ , Nurulhaq ศิลปกรรม Arkan พิมพ์ ท่ ี อิควานตันหยงมัส การพิมพ์ กองบรรณาธิการ &#?!*JHT& , เพียงปี กยุง , พง กสา , Alex Searawany , Justme เพียงฉัน (Innallah Hama Ana), assubail ibn zakariya , suhairee chemalee al-wadeeh , Faisol Almurabit , Auwabulhafeez@islamicsibling ติดต่ อเรา cps_ai@hotmail.com
มองความฝันให้จบ แล้วมาวางแผนทางเดิน l อ.สุกรี หลังปูเต๊ะ
Contents
วารสารอุนซุรนา เล่ม 2 ฉบับ”สุดปลายฝั น “
Amir’s talk.............1
แวะทักทายกับพี่จ๊ะจ๋า............................3
4
จากวันนี.้ ..ถึงวันนัน้ / Justme เพียงฉัน............................ อดีตที่เคยมี...ถึงตอนนี ้ / suhairee chemalee al-wadeeh.7
ชวนกันฝั นกับรถไฟไทย / assubail ibn zakariya.....9
เรี ยนเพื่ออะไร / เพียงปี กยุง............................12
อุปสรรคบนทางเดิน / Auwabulhafeez@islamicsibling...14
อะไรคือเป้าหมายในชีวิต / Faisol Al-murabit..............17
สัมภาษณ์ พเิ ศษ.................................... อาจารย์อามัน เจ๊ ะแว.........................................21 ...................แบมุคลิศ เง๊ าะ...........................24 กว่ารักแท้ / Alex Searawany..........................28 ความสุขที่แท้ จริง / &#?!*JHT& .................33 ความหวัง / พง กสา...................35 ก่อนจากกัน................37
24
4 9
21 12
35
Amir’s talk
คาพูดสุดท้ ายก่อนลงจากเก้ าอี ้อามีร
อัสลามมุอาลัยกุมพี่น้องทุกท่าน เจอกับผมอีกแล้ วน่ะครับ^__^ แต่คงจะคุยใน วารสารแกนนาหรื อวารสารอุนซุรนาเป็ นครัง้ สุดท้ ายหลังจากที่ได้ อยูใ่ นตาแหน่งประธานใน ปี นี ้แต่อลั ฮัมดุลิลาฮฺ ที่อลั ลอฮฺทรงให้ โอกาสให้ เป็ นประธานและได้ มาพูดคุยกับพี่น้องใน วารสารสุดน่ารักเล่มนี ้เป็ นครัง้ ที่สอง… หากพูดถึงความฝั นในช่วงมัธยมหลาย ๆ คนอาจจะนึกถึงความฝั นของตัวเองว่า อยากเป็ นอะไร ??? ในอนาคตและความฝั นสามารถเกิดขึ ้นได้ จากแรงบันดาลใจ หนึ่งใน นันคื ้ อการได้ เป็ นคณะกรรมการนักเรี ยนแกนนาของโรงเรี ยน และเราก็ได้ อยู่ในจุดนี ้ จุดที่ อีกหลายคนไม่สามารถอยูไ่ ด้ นนคื ั ้ อการได้ เป็ นคณะกรรมการนักเรี ยนแกนนา ก้ าวแรกที่เราตัดสินใจเข้ ามาในครอบครัวแกนนาเป็ นการก้ าวที่ท้าท้ ายสังคมใน โรงเรี ยนว่า ? คณะกรรมการนักเรี ยนแกนนาปี นี ้จะทาอะไรบ้ าง ??? จะทาหน้ าที่ได้ ดีกว่าปี ก่อนหรื อเปล่า ??? นันคื ้ อสิง่ ที่หลาย ๆ คนจ้ องมองอยู่ แต่หากการทางานของเรา เราไม่ได้ นึกถึงสิง่ นันเราก็ ้ จะสบายใจเพราะการทางานของเรานันไม่ ้ ได้ ทาเพื่อใคร แต่เราทางานเพื่อ อัลลอฮเพื่อจะให้ โรงเรี ยนพัฒนายิ่งขึ ้น^--^ ความรู้ สึกที่ได้ เป็ นคณะกรรมการนักเรี ยนแกนนาเป็ นความรู้ สึกที่ไม่สามารถ บรรยายได้ และไม่สามารถที่จะเขียนเป็ นลายลักษณ์อกั ษรได้ เพราะคนที่อยู่ในจุดนี ้เท่านัน้ ที่จะรู้ ถึงความรู้ สึก นัน้ เราทุกคนเริ่ มจากคนที่ไม่เป็ นอะไรสักอย่าง แต่เราได้ สิ่งที่ไม่ได้ คาดคิ ด ไม่ ว่ า จะเป็ นประสบการณ์ ความรู้ ความสามารถ ความกล้ าแสดงออก ความสัมพันธ์ ทังหมดนั ้ นเป็ ้ นเพียงเสี ้ยวหนึ่งจากความรู้ สกึ จากใจเท่านันน่ ้ ะ อิอิ..เขินจัง บอกความรู้สกึ ... หลาย ๆ คนอาจจะบอกว่าแกนนาทางานหนักจนไม่หลับไม่นอน เราย่อมรับกับ คาพูดนี ้น่ะครับเพราะเราทางานหนักจริ ง ๆ เพราะเราเป็ นแกนหลักของโรงเรี ยน มีทงห้ ั้ า 1 อุนซุรนา
ฝ่ ายที่เราต้ องปฏิบตั ิอยู่ทกุ วัน แต่งานเสริ มที่เราได้ รับมอบมายจากผู้บริ หารโรงเรี ยนนัน้ เป็ นงานที่มีเกียรติ ไม่ว่าจะเป็ น การต้ อนรับคนสาคัญที่มาเยี่ยมโรงเรี ยน โครงการต่าง ๆ กิจกรรมอีกมากมายที่เราทาเพื่ อน้ อง ๆ เพื่อน ๆและงานบริ การที่ทางนอกต้ องการความ ช่วยเหลือจากโรงเรี ยน เป็ นต้ น ดังนันสิ ้ ่งที่ได้ รับจากงานหนักเหล่านี ้ มันย่อมเป็ นสิ่งที่มี คุณค่าและเกินคาบรรยายอย่างที่ได้ บอกมาข้ างต้ น ผมในฐานะประธานคณะกรรมการนักเรี ยนแกนน าในปี นีต้ ้ องกล่าวขอบคุณ อาบะฮหรื อนายไพศาล ตอยิบ ผู้จัดการโรงเรี ยนอัตตัรกียะฮอิสลามียะฮ คณะผู้บริ หาร รวมทังครู ้ บาอาจารย์ อาซาตีซะห์ ทุกท่านที่ค อยแนะนาและชี ้แนะตลอดการทางานที่ผ่าน มาและที่ขาดไม่ได้ น้อง ๆ ชาวอัตตัรฯที่นา่ รักทุกคนที่ค่อยให้ กาลังใจ ความเป็ นห่วงเป็ นใย ต่อคณะกรรมการแกนนาปี นี ้เป็ นอย่างมากน่ะครับและขอโทษหากเราทาสิ่งที่ผิดพลาด ประการใดในช่วงของการทางานที่ผา่ นมา หากน้ อง ๆ ถือวารสารเล่มนี ้^--^ นันแสดงว่ ้ าแกนนาชุดปั จจุบนั ได้ หมดวาระไป แล้ ว ซึง่ เราไม่สามารถที่จะมาทาหน้ าที่อย่างที่เราเคยทา เราไม่ได้ ทาโครงการให้ กบั น้ อง ๆ แล้ ว ไม่ได้ ทากิจกรรมให้ กบั น้ อง ๆ แล้ วและค่ายเราก็ไม่สามารถทาให้ กบั ท่านแล้ ว ซึ่งเรา หวังว่า ?? น้ อง ๆ ทีจ่ ะมาแทนที่พวกเราในปี การศึกษาหน้ าจะสานต่อในกิจกรรมดี ๆ ที่พี่ ๆ ได้ สร้ างไว้ อินซาอัลลอฮ) แล้ วเจอกันกับแกนนาในปี การศึกษาหน้ าน่ะครับ สุดท้ ายนี ้ผมขอแนะนะตัวเป็ นครัง้ สุดท้ ายก่อนที่จะไม่มีวนั แนะนาตัวแบบนี ้อีกน่ะ ครั บ อิอิ ผมชื่ อนาย อับดุลอาซิ เจ๊ ะดื อเระ ประธานคณะกรรมการนักเรี ย นแกนนาปี การศึกษา 2554 หวังเป็ นอย่างยิ่งว่า วารสารอุนซุรนาเล่มที่สอง(สุดปลายฝั น)และเล่ม แรก(เสี ้ยวหนึง่ ของหัวใจ)ที่ผา่ นมาคงจะถูกใจน้ อง ๆ และเล่มนี ้คงเป็ นเล่มสุดท้ ายและครัง้ สุดท้ ายสาหรับผมที่จะได้ พดู คุยกับน้ อง ๆ ผ่านวารสาร เพราะผมก็ไม่ร้ ู ว่าปี หน้ าจะมีคนมา สานต่อหรื อเปล่า แต่ถึงแม้ พวกเราจะไม่ได้ อยู่ในตาแหน่งนี ้แล้ วเราก็จะไม่ลืมน้ อง ๆ ทุก คนน่ะครับ รักและเป็ นห่วงน้ อง ๆ อย่าลืมพวกเราน่ะครับ นาย อับดุลอาซิ เจ๊ ะดือเระ นักเรี ยนชันมั ้ ธยมศึกษาปี ที่ 5/12 ประธานคณะกรรมการนักเรียนแกนนาปี การศึกษา 2554 2 อุนซุรนา
พี่จ๊ะจ๋ามาแล้ว อัสสาลามูอาลัยกุม...ค๊ า ขอเวลานิสนึงพี่จ๊ะจ๋ามีเรื่ องมาฝาก ฉบับนี ้พี่จ๊ะจ๋า จะมาฝาก ข้ อคิดหรื ออะไรเน๊ อ!! มาดูกนั ว่ามันคืออะไร ??? 1.เป้าหมาย...
คือสิง่ แรกของการกาหนด คือสิง่ สุดท้ ายของการมีอยู่ คือจุดเริ่ มต้ นของปั ญหา คือจุดสิ ้นสุดของการเดินทาง
2.ความพยายามที่ไม่ อค ิ ลาส
ก็เหมือนกับนักเดินทางที่ใส่ทรายไว้ ในกระเป๋ า มันรังแต่จะเพิม่ ภาระให้ แก่เราเท่านัน้
3.อิคลาสคือสิ่งที่ไม่ มีมาลาอิกะห์ ท่านใดรู้ และจดบันทึกลงไป
และไม่มีศตั รูหน้ าไหนรู้และทาลายมันได้ และอิคลาสจะไม่ทาลายเจ้ าของ ๆ มันด้ วยการโอ้ อวด. 4.มูลค่ าของคน ขึ ้นอยูก่ บ ั การตีความของผู้ซื ้อ
และราคาซื ้อขายนันขึ ้ ้นอยูก่ บั อัลลอฮฺ 5.ทุกคนมีช่วงเวลานอนและเวลาว่ าง
แต่จนอย่าจมอยูก่ บั การนอน เพราะเช้ าแห่งอาคีเราะฮฺนนใกล้ ั ้ เขามาแล้ ว สุดท้ ายพี่จ๊ะจ๋าอยากฝากให้ ผ้ อู า่ นน่ะค๊ า จงคิดอยูเ่ สมอว่า “เมื่อท่านหัวเราะ โลกจะหัวเราะกับท่าน แต่หากท่านร้องไห้ ท่านจะร้องไห้คนเดียว” **ติดตามตอนต่อไปว่าพี่จ๊ะจ๋าจะเอาอะไรมาฝากน่ะค่ะ >> บ๊ าย 3 อุนซุรนา
จากวันนี้.....ถึงวันนั้น >>Justme เพียงฉัน (Innallah Hama Ana)
วันแล้ ววันเล่า........ชีวิตที่เติมสีสนั บนโลกดุนยา วันแล้ ววันเล่า........ชีวิตของฉันก็ได้ ผา่ นพ้ นไป วันแล้ ววันเล่า........ที่ได้ หลงทาง กับสิง่ เหล่านัน้ และวันแล้ ววันเล่า ชีวิตที่แสนสุขสบาย กลับสาหัสในวันอาคิเราะฮฺ (ข้ อความข้ างต้ น...คือ ชีวิตผู้ทเี่ กิดมาซึง่ ไร้ เป้าหมาย และได้ แต่ถามตัวเองอยูร่ ่ าไปว่า ฉันเกิดมาเพื่อ ??? ) วันแล้ ววันเล่า.....ชีวิตของฉันเกิดมา รู้จกั คาว่า “อิสลาม” วันแล้ ววันเล่า......ชีวิตของฉันเกิดมาเพื่อทาอีบาดัต วันแล้ ววันเล่า......ชีวิตของฉันได้ หนทางรู้เป้าหมายที่แท้ จริ ง “ที่สดุ แห่งหัวใจ” (ข้ อความข้ างต้ น....คือ ชีวิตผู้ที่เกิดมา รู้จกั เป้าหมายของตนเอง นันคื ้ อ อาคิเราะฮฺ )
จากวันนี้ ?? ฉันลืมตาจากที่นอนเตียงที่สขุ สบาย เคยใคร่ ค รวญไหม ? คุณพลาดอะไรบางอย่างรึ ป่าว ? ขอบคุณผู้มอบลมหายใจ ฉันรับประทานอาหารเช้ า เคยใคร่ครวญไหม ? ข้ าวทุกเม็ด คือ“บารอกะฮฺ” ทีผ่ ้ สู ร้ างมอบให้ ฉันเดินทางเข้ าสูโ่ รงเรี ยน เคยใคร่ ค รวญบ้ างไหม ? ในขณะเดินทางใช้ “ลิน้ ซิกรุ ลลอฮฺ” ดีกว่าปล่อยให้ เวลานันสู ้ ญเปล่ า
4 อุนซุรนา
ฉันเจอกับเพื่อนสวนทางกับครูและอาซาตีซะห์ เคยใคร่ครวญไหม ? คากล่าวที่ดีที่สดุ คือ การให้ “สลาม” ฉันเข้ าแถวกลางแดด ฉันบ่นว่าร้ อนมาก เคยใคร่ ครวญไหม ? ว่า “นรก” ร้ อนกว่านี ้อีก ฉันเรี ยนหนังสือ เคยใคร่ ครวญไหม ? ว่าเรี ยนเพื่ออะไร ? หรื อแค่ใคร่ ครวญว่าจะได้ คะแนนที่ดี หารู้ไหม ? ความรู้ที่เรี ยนอยูล่ ้ วน มีอยูใ่ น “อัลกุรอาน” ฉันอ่านนิยาย และการ์ ตนู หมดเล่มแล้ วเล่มเล่า แถมยังเล่าให้ เพื่อนฟั งทุกฉากทุกตอน แล้ วเคยใคร่ ครวญบ้ างไหม ? .........จดหมาย(อัล-กุรอาน) ที่อัลลอฮฺ ได้ ประทานลงมาเธอจามัน ได้ ทกุ ฉากทุกตอนหรื อเปล่าล่ะ ฉันดูทีวี ฉันชอบดาราที่หล่ อและสวยอยูใ่ นดวงใจของฉัน เคยใคร่ครวญไหม ? ว่าดาราที่เธอ หลง มันจะพาฉันเข้ า “สวรรค์ ” แล้ วเธอเคยใคร่ ครวญหรื อเปล่าว่า ? ชายในฝั น(ท่ านนบีมูฮัมหมัด ซล.) ของพวกเรากาลังรอประชาชาติของท่าน ณ สวรรค์ ลองเลือกซิ!พี่น้อง ระหว่างดาราที่คุณหลง กับ ท่ านนบีท่ รี ักยิ่ง คุณจะเลือกใคร? ฉันฟั งเพลง จนชิน จาได้ ในวินาทีเดียว เคยใคร่ครวญไหม ? เพลงไม่ได้ อยูใ่ น “บัญญัติ” ของศาสนา “อิสลาม” ฉันแต่งกาย ขาเดฟ ใส่กางเกงยีน ฮิญาบที่สนั ้ และสวมเครื่ องประดับ อันหรู หราเคยใคร่ ครวญ ไหม ? ว่าใครคือ ต้ นกาเนิด ในการออกแบบ เครื่ องแต่งกายของฉันอยู่ เคยใคร่ ครวญไหม ? ว่า ยิว กาลังเยาะเย้ ย อิสลาม อยู่ ในขณะที่อิสลาม กาลังทาตัวตกต่าให้ พวกเขาเห็น เคยใคร่ ครวญบ้ าง ไหม ? หากเราเสียชีวิต ในสภาพเครื่ องแต่งกายประเภทนัน้ คุณจะตอบ อัลลอฮฺ ว่าอย่างไร ? หาก คุณอยูต่ อ่ หน้ าพระองค์ ?? เคยใคร่ครวญบ้ างไหม ? ว่าฉันเกิดมาทาอะไรเพื่ออิสลามแล้ ว หรื อยัง ? เมื่อมีชีวิตอยู่ เคยถามตนเองไหม ?? จะเลือก สวรรค์ หรื อ นรก ทุกคน ร้ อยทังร้้ อยทัว่ โลก กล่าว ว่า ฉันเลือกสวรรค์ ฉันอยากอยู่ในสวรรค์ แล้ วลองย้ อนมองตัวเองดูซิ ว่า คุณมีสมบัติของชาว สวรรค์ ใช่ กับพฤติกรรมของตนเองทาอยู่ในชีวิตประจาวัน หรือเปล่ าล่ ะ ??
ถึงวันนัน ้ ล่ะ ?? ถึงวันนัน.... ้ โอ้ ...ลมหายใจของฉัน โอ้ .....เรือนร่ างอันสวยงามของฉัน ฉันจะกลับสู่อัลลลอฮฺในสภาพแบบไหนกันน่ ะ ? 5 อุนซุรนา
ศพ….แล้ วศพ......เล่า ที่ผา่ นไปแล้ วไม่หวนกลับ แล้ วเราล่ะ ? ไม่เคยใคร่ ครวญเลยหรื อไง ? ว่ าสักวันก็ต้องเป็ นเรา แล้ ววันนี ้ วินาทีนี ้ ฉันได้ ขอบคุณอัลลอฮฺก่ คี รัง้ ? ฉันได้ กล่ าวขออภัยโทษแล้ วกี่ครัง้ ? แล้ วความเมตตาของอัลลอฮฺละ่ มีให้ ฉนั ตลอดเวลาในขณะที่ฉนั ทาพฤติกรรมไม่ดี ยา........... อัลลอฮฺ อัลลอฮฺทรงเมตตาเหลือเกิน แล้ วทาไม?? ไม่เพียงพอ อีกหรื อ ? อัลลอฮรักผู้ที่ขออภัยโทษ และอัลลอฮฺก็พร้ อมที่จะอภัยโทษแก่ บ่าวของอัลลอฮฺเสมอ โอ้ พี่น้อง ของฉัน !! ฉันรักเธอน่ะถึงเราจะไม่ร้ ูจกั กัน แต่ฉนั ก็รักเธอ เพราะเธอ คือ พี่น้องของฉัน (มุสลิม คือ พี่น้องกันเปรี ยบประดุจเรื อนร่ างเดียวกัน หากส่วน ใดส่วนหนึ่งเจ็บปวดส่วนอื่นก็เจ็บปวดด้ วย) หากฉันไม่รักเธอ ฉันคงเฉยเมื อย ต่อการตักเตือน แล้ วล่ะ เพราะฉันรักเธอเพื่ออัลลอฮฺไง ฉันถึงขอดุอาอ์ขอให้ ฉนั ได้ พบกับพี่น้องหลาย ๆ คนในสวน สวรรค์ ของพระองค์ ขอให้ เป้าหมายของการได้ พบพระเจ้ าที่แท้ จริ ง และได้ พบบรรดา ท่ านนบี และอีกหลาย ๆ คน ที่รอเราอยู่ ณ สวรรค์ ยังไม่สายสาหรับการเปลีย่ นแปลง เปลี่ยนแปลง ณ วินาทีนี ้ ดีท่ สี ุด เพราะ หารู้ไหม ??? วินาที ต่อไป เราไม่ทนั ที่จะเปลีย่ นแปลงตนเอง แต่กลับอยูใ่ นสภาพที่อยูใ่ น ________________________________________ “ผ้ าสีขาว” “ผู้ใดรักที่จะพบกับ อัลลอฮฺ อัลลอฮฺ ก็รักที่จะพบกับเขา “ (บูคอรีย์ และมุสลิม) และคาตอบ ของ ที่สุดแห่ งหัวใจของฉัน สุดปลายฝั นของฉัน คือ การได้ พบพระเจ้ าที่แท้ จริงและพานักอยู่ในสวรรค์ ตลอดการ
อามีนนนนน
6 อุนซุรนา
อดีตที่เคยมี...ถึงตอนนี้ >>suhairee chemalee al-wadeeh เมื่อตะวันทอแสงออกมาในยามเช้ า ท่ามกลางอากาศที่สดใส และบรรยากาศที่ เต็มไปด้ วยความหวัง ประกายแสงจากฟากฟ้ าได้ เริ่ มต้ นขึน้ สิ่งมีชีวิตเริ่ มเคลื่อนไหว ออกมาทาหน้ าที่ที่เคยทา มนุษย์ได้ เริ่ มต้ นใช้ ชีวิต มนุษย์ได้ เริ่ มชีวิตด้ วยกับการทางานที่ เคยทามา เมื่อการเริ่ มต้ นของชีวิตได้ บงั เกิดแก่มวลมนุษย์ ทังที ้ ่เป็ นผู้ศรัท ธาและปฏิเสธ ศรัทธา มวลมนุษย์ทงหลายได้ ั้ เริ่ มใช้ ชีวิตพร้ อม ๆ กัน บางคนใช้ ชีวิตที่แลกด้ วยกับน ้าตา บางคนใช้ ชีวิตที่แลกด้ วยกับทรัพย์สิน และบางคนก็ใช้ ชีวิตโดยไม่ร้ ู ซึ่งคุณค่าของชีวิตที่ ได้ มา ชีวิตที่เราได้ มานันมิ ้ อาจสาธยายด้ วยกับทรัพย์สิน ตีค่าเป็ นเงินทองได้ การใช้ ชีวิต ของมนุษย์ที่เกิ ดขึน้ นัน้ มิอาจปฏิเสธได้ ว่า ปั จจัยที่มีส่วนของการดาเนินชี วิตในแต่ละ บุคคลนันย่ ้ อมมีความแตกต่างกันไป บ้ างก็ด้วยกับพ่อแม่ บ้ างก็ด้วยคนรัก บ้ างก็ด้วยกับ มิตรสหาย และบ้ างก็อยูไ่ ปวัน ๆ ราวกับสายน ้าที่ลว่ งลอยอยูใ่ นทะเลที่ไร้ ซงึ่ จุดมุง่ หมาย เมื่อดวงอาทิตย์เริ่ มฉายแสงออกมา ที่มาพร้ อมความหวัง ซึง่ จุดประกายขึ ้นด้ วย กับแสงสว่างแห่งอิสลาม เมื่ออิสลามได้ เข้ าไปมีบทบาท เมื่ออิสลามกลับกลายเป็ นปั จจัย ที่มีคุณค่าต่อการดาเนินชี วิต ในที่สดุ ... อิสลามก็มีบทบาทในการวาดฝั นเส้ นทางแห่ง ความจริ ง ที่ได้ ปรากฏแก่บรรดามนุษยชาติ ทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์ ที่ถูกกล่าวขานสืบ ถอดกันมาในแวดวงของนักวิทยาศาสตร์ ซึง่ ไม่มีผ้ ใู ดพิสจู น์ได้ วา่ มันคือความจริ ง กลับถูก เฉลยบนทางนาแห่งอัลกุรอาน เมื่อประกายฝั นถูกจุดด้ วยกับไฟแห่งอิสลามที่ลกุ โชนขึ ้น ที่มาพร้ อมความจริ งของมนุษ ย์ให้ ชาวโลกได้ เห็นและประจักษ์ ในสัจธรรม อิสลามกลับ กลายเป็ นทางเลือกแรกและทางเลือกสุดท้ ายของการวาดฝั นชีวิตแห่งความเป็ นจริ ง เมื่อการสุดท้ ายของดวงอาทิตย์เริ่ มใกล้ เข้ ามา แสงสว่างที่เคยเจิดจรัส ได้ ส่อง แสงจากเบื ้องบนแห่งฟากฟ้ าลงสูพ่ ื ้น แผ่นดินเริ่ มเปลีย่ นสีไปเรื่ อย ๆ ภูเขาเริ่ มมีสว่ นในการ 7 อุนซุรนา
ประดับประดาแสงสว่างทีป่ รากฏขึ ้น น ้าทะเลที่มีแต่ความว่างเปล่าได้ เริ่ มฉายแสงสะท้ อน ประกายออกมาอยูบ่ นผิวน ้าระยิบระยับด้ วยกับแสงที่เกิดขึ ้น เมื่อชีวิตได้ เข้ าสู่ความสาเร็ จ เสบียงที่ ถูกตระเตรี ยมได้ ถูกรวบรวมประมวลผล เข้ าด้ วยกัน แนวทางที่เคยหลงผิดถูกเปิ ดออกด้ วยกับความเมตตาของอัลลอฮฺ เส้ น ทาง แห่งสัจธรรมได้ ถูกเฉลยทีละข้ อ ...ที่ละข้ อ... ปั ญหาคาใจที่เคยมีอยู่ได้ ถูกลบออกทีละ ประเด็น ทีละประเด็น จนบริ สทุ ธิ์ดงั ผ้ าขาวที่เคยเป็ นมา เมื่อความมืดที่เคยห่างหายได้ เริ่ มเข้ ามาครอบงา ความสว่างได้ ถกู บดบังด้ วยกับ ความมืดมิด เมื่อชีวิตมนุษย์ได้ สิ ้นสุดลง ชีวิตที่มวลมนุษย์เคยมีได้ กลับไปสูอ่ ลั ลอฮฺด้วย กับความเมตตาของพระองค์ และชีวิตในอดีตที่เคยมีก็เริ่ มฉายออกมาต่อหน้ าเรา เป็ น ฉาก...เป็ นตอน...ราวกับหนังที่ถกู ฉายอยูบ่ นเวทีในโรงภาพยนตร์ เมื่อความชัว่ ที่เคยกระทาได้ เริ่ มฉายออกมา มนุษย์เริ่ มเสียใจในสิ่งที่เคยกระทา มาซึ่งมิอาจที่ จะกลับไปแก้ ไขสิ่งเหล่านัน้ ได้ และแล้ ว...มนุษย์ ก็ตกอยู่ในความมืด และ ความทุกข์ที่ไม่สามารถปรากฎซึ่งแสงแก่ชนเหล่านี ้ได้ ที่มิอาจจะเร็ ดรอดเข้ ามาช่วยเหลือ ได้ และเมื่อความดีที่เคยกระทามาได้ ถกู ฉายออกมา ความวุ่นวายที่ปรากฎอยู่เริ่ ม จางหายออกไป ความสุขที่ไม่เคยมีผ้ ใู ดได้ ลิ ้มรสบนโลกมนุษย์ ได้ ปรากฎแก่บคุ คลผู้นนั ้ และความสาเร็ จสุดปลายฝั นก็มาถึง........
8 อุนซุรนา
ชวนกันฝันกับรถไฟไทย
>>assubail ibn zakariya
เป็ นที่ทราบกันดีว่า เรี ยนอัตตัรไม่ค่อยมีเวลาว่างเลย เรี ยนก็หนัก สัปดาห์ละหกวัน วันละเก้ าคาบ ตังแต่ ้ แปดโมงเช้ าถึงสี่โมงครึ่ ง ไม่มีพกั เลยนอกจากแค่ช่วงพักเที่ยงแล้ วก็ ตอนเย็นหลังสีโ่ มงครึ่ง(บางคนไปเรี ยนพิเศษต่อ) ผมว่าอัตตัรเรี ยนหนักสุดแล้ วละ แต่ยงั ไง ซะ ผมว่าใครหลายคนภูมิใจที่ได้ เรี ยนอัตตัรเพราะอัตตัรสอนใหันกั เรี ยนคิดเป็ นสามารถ วางแผนชีวิตเองได้ คงเป็ นริ ซกีของใครหลายคนที่เสาร์ -อาทิตย์ที่ผ่านมาโรงรี ยนอัตตัรกียะห์อิสลามียะห์ นราธิวาส ได้ หยุดการเรี ยนการสอนเนื่องด้ วยมีการสอบโอเนตของนักเรี ยนชัน้ ม.6 ทันทีที่ พวกผมได้ ทราบข่าวการปิ ดของโรงเรี ยน พวกผมก็ได้ จดั กลุม่ กันวางแผนที่จะทัศนศึกษาหา ความรู้ นอกห้ องเรี ยน ณ มหาวิทยาลัยอิสลามยะลา วิทยาเขตปั ตตานี (หรื อเรี ยกสันๆว่ ้ า มอย.)เนื่องจากเป็ นที่เล่าขานกันว่ามอย.มีการเตรี ยมความพร้ อมสู่อาเซียนไปมากแล้ ว โดยมีแกนนาหลักคือ อ.ซอและ ตาเละ อ.มัซลัน มาหามะ อ.สุกรี หลังปูเต๊ ะ และคนอื่นๆ อีกมากมาย พวกผมเลยตกลงกันว่าจะไปมอย.เพื่อเตรี ยมความพร้ อมสูอ่ าเซียนที่กาลังจะ เกิดในปี 2558 นี ้ พวกผมจึงไม่รอช้ าเลยจัดโปรแกรมทันที และแล้ วผู้คนหลากหลายจุดหมายรวมถึงพวกผมก็ได้ รวมตัว กัน ณ จุดเดียวกัน นัน่ คือ เช้ าวันศุกร์ ที่ 17 ก.พ. 2555 สถานีรถไฟตันหยงมัส แออัดไปด้ วยผู้คนที่มีจุดหมายต่างกัน พวกผมก้ อมารอรถไฟกันแต่เช้ ากินโรตีน่มุ ๆ กับจิบแตออร้ อน ๆ ข้ าง ๆ สถานีรถไฟ เป็ น 9 อุนซุรนา
บรรยากาศธรรมดา ๆ แต่เต็มไปด้ วยความอบอุ่น ผู้คนไม่ได้ ย่งุ อยู่กับเทคโนโลยีหรื อวัตถุ นิยมแต่อย่างใด ผู้คนยิ ้มแย้ มแจ่มใส เป็ นมิตรกัน นี่คือบรรยากาศบ้ าน ๆ ที่หลาย ๆ คน รั ง เกี ย จโดยเฉพาะในหมู่ข องคนเมื อ ง ไม่ น านสัญ ญานจากสถานี ก็ ไ ด้ เ ตื อ นผู้ค นให้ เตรี ยมพร้ อมเพื่อมุง่ หน้ าไปยังจุดหมายของตน ปู๊ น ปู๋น รถไฟส่งสัญญานบ่งบอกว่าได้ เวลาแล้ ว รถไฟมาจอดเทียบกับชานชาลา ผู้คน ต่างแย่งกันขึ ้นรถไฟ(ฟรี )ซึ่งก็เป็ นปกติของรถไฟไทยอยู่แล้ ว มันช่างต่างกับบรรยากาศที่ ร้ านเมื่อสักครู่โดยสิ ้นเชิง พวกผมขึ ้นรถไฟเป็ นชุดสุดท้ าย โชคดียงั พอมีที่นงั่ พอนัง่ ได้ สกั พัก รถไฟก็ออกตัวจากชานชาลา ทันทีที่รถไฟออกจากชานชาลา จิตใตผมรู้ สึกหดหู่ ใบหน้ า ของพ่อแม่ก็ลอยเข้ ามา ทาให้ นึกถึงพ่อม่ที่ลาบากอยู่ที่บ้าน ตี 1 ตี 2 ต้ องออกไปกรี ดยาง ทัง้ ๆ ที่เวลานันเป็ ้ นเวลาที่ใครหลาย ๆ คนกาลังหลับสบาย สมัยเด็ ก ๆ ผมมีโอกาสได้ ลอง บรรยากาศแบบนัน้ ครัง้ แรก ๆ ที่ไปจาได้ วา่ รู้สกึ กลัวมาก ๆ แต่พอครัง้ หลัง ๆ กลับทาให้ ผม รู้สกึ ว่า ธรรมชาติยามค่าคืนที่อลั ลอฮได้ สร้ างขึ ้นนัน้ ช่างสวยงามมาก ดวงดาวเต็ มท้ องฟ้ า ส่องประกายระยิบระยับ สัตว์ป่ายามค่าคืนต่างออกมาหากิน เสียงนก เสียงแมลง เสียง ค้ างคาว และเสียงของสัตว์อื่น ๆ ต่างประสานเสียงประสานกันอย่างไพเราะเสนาะหู แต่ ทังหมดนี ้ ้ล้ วนแล้ วแต่กาลังแส้ สร้ องสดุดีตอ่ เอกองค์อลั ลอฮผู้ยิ่งใหญ่ ทาให้ ได้ รับรู้ ถึงความ ยิ่งใหญ่ของพระผู้เป็ นเจ้ า อัลลอฮุอกั บัร (บรรยายากาศแบบนี ้หาในเมืองไม่ได้ นะ่ ) ในขณะที่ผมกาลังเลิดเพลินกับธรรมชาติของพระผู้เป็ นเจ้ า แสงไฟแวบ ๆ จากไฟฉาย ของพ่อกับแม่ที่กาลังก้ มหน้ าก้ ม ตากรี ดยางกันอย่างขยันขันแข่ง ก็ ได้ สอ่ งประกายภายใน สวนยางตลอดเวลา โดยไม่มีความย่อท้ อแต่อย่างใด ก็ เนื่องด้ วยกับคาว่าอนาคตของลูก ความทรงจาทังหมดนี ้ ้เสมือนภาพที่คอยเตือนใจผมอยูเ่ สมอว่า ผมต้ องตังใจเรี ้ ยนนะ ตราบ จนปั จจุบนั ความทรงจาเหล่านี ้ก็ไม่เคยเลือนหาย
10 อุนซุรนา
ปู๊ น ปู๊ น เสียงรถไฟได้ สลัดความคิดของผมให้ ตื่นจากภวังค์ ผมสูดหายใจเข้ าลึก ๆ แล้ ว บอกกับตัวเองว่า จะขยันเรี ยนและสู้กบั อุปสรรคไม่ว่ าอุปสรรคจะมีมากขนาดไหน สักพัก บนรถไฟก็ ครึ กครื น้ ไปด้ วยพ่อค้ าแม่ค้าขายขนมหลากหลายชนิด เพื่อนผมเปิ ดประเด็น กล่าวลอย ๆ ว่า “ว้ าว!ไข่ปิง้ น่ากินจัง” เพื่อนผมคนหนึง่ ควักเงินซื ้อให้ ทนั ที ทาให้ เพื่อน ๆ ที่ เหลือต่างควักเงินจากกระเป๋ าซื ้อโน่นซื ้อนี่สารพัด พวกเรากินกัน อย่างสนุกสนานโดยไม่มี ใครเอารัดเอาเปรี ยบใคร ซ ้ายังยอมเสียสละให้ เพื่อนได้ กิน ในขณะที่เขายังไม่กินอีกโอ้ โห (ขอบคุณอัลลอฮที่ทาให้ ผมได้ ร้ ูจกั กับพวกเขา) ทาให้ ผมนึกถึงคาพูดของรุ่ นพี่คนหนึ่งที่เคย ฝากไว้ ว่า จงอยู่ร่วมกันเสมือนมีกระเป๋ าตังค์แค่ใบเดียว นี่คือส่วนหนึ่ งในบรรยากาศของ ความเป็ นพี่น้องที่ใครอีกหลาย ๆ คนยังไม่มีโอกาสได้ ลิ ้มลอง เนื่องด้ วยต้ องอาศัยปั จจัย หลายๆอย่างประกอบกัน นึกถึงสมัยนบีที่บรรดาศอฮาบะห์มีความเสียสละซึ่งกันและกัน มาซาอัลลอฮบรรยากาศของความเป็ นพี่น้องในอิสลามช่างหอมหวานเสียจริ ง ๆ ติ ้ง ๆ ติ ้ง ๆ เสียงระฆังดังขึ ้น บ่งบอกว่าเรามาถึงสถานีที่ต้องลงแล้ ว พวกเราเดินลง จากรถไม่นาน รถไฟก็ จากลาโดยไม่บอกคาร่ าลา(เฮ้ อ) สักพักพวกเราก็ เจอกับอาจารย์ มอย.ท่านหนึง่ ซึง่ มารอรับพวกผมเพื่อพาไปยังมอย. ในที่สดุ เราก็มาถึงจุดหมายแล้ ว(อัลฮัม ดุลิลลาฮ) บรรยากาศสองข้ างทางก่อนถึงมอย.ช่างร่ มรื่ นนัก รู้ สกึ ชื่นใจคลายเหนื่อยจาก การเดินทางได้ เยอะเลย ทันทีที่เข้ าสูร่ ัว้ มอย.ต้ องบอกว่าอู้หู ช่างสวยงามจริ ง ๆ นี่เปนฝี มือ ของมุสลิมหรื อเนี่ย แอบดีใจลึก ๆ ว่ามุสลิมก็ มีความสามารถเหมือนกัน ภายในนันมี ้ ธง อาเซียนติดไว้ มากมาย บอร์ ดความรู้ ต่าง และที่ร้ ู สึกประทับใจที่สดุ คือ ทุกคนในรัว้ มอย. ต่างมาทักทายให้ การต้ อนรับเป็ นอย่างดีทงั ้ ๆ ที่เราไม่เคยรู้จกั กัน อยูใ่ นรัว้ มอย.รู้สกึ เหมือน อยู่ในรั ว้ อาเซียน ถ้ าจะให้ เล่าคงไม่พอเนือ้ ที่ เอาเป็ นว่าอยากรู้ เพิ่มเติม เข้ าไปชมได้ ใน www.yiu.ac.th หรื อแวะไปดูที่ youtube นะครับ แล้ วคุณจะได้ ความรู้ ต่าง ๆ มากมาย
โดยเฉพาะการเตรี ยมพร้ อมสูอ่ าเซียน
11 อุนซุรนา
เรียนเพื่ออะไร >>เพียงปี กยุง เราทุกคนย่อมมีความฝั นเป็ นของตนเอง ฝั นว่าอยากทาโน่นทานี่เป็ น โน่ น เป็ นนี่ และพร้ อมที่ จ ะทุ่ม เทศึก ษาหาความรู้ ต่า งๆว่ า ต้ อ งท าอย่ า งไร เพื่อที่จะได้ มนั มา เรามักคร่ าเคร่งอยู่กบั การอ่านหนังสือสอบ กังวลเหลือเกินว่า พรุ่งนี ้เราจะทาข้ อสอบได้ หรื อเปล่า เรามักยุ่งอยู่กับการค้ นหาข้ อมูลมาประดับ ประดารายงานของเราให้ ดดู ีมีสาระเข้ มข้ น บางวันเรายอมอดหลับอดนอนเพื่อ อ่านหนังสือบ้ าง ทาการบ้ านบ้ าง ทารายงานบ้ าง แต่ . ..เคยมี สั ก ครั ง้ ไหมที่ เ ราเครี ย ดเพราะไม่ เ ข้ าใจซู เ ราะฮหนึ่ ง ของอัลลอฮ เคยมีสกั ครัง้ ไหมที่กังวลใจเมื่ออ่านอายะฮหนึ่งผ่านไปโดยที่เราไม่ได้ รับอะไรเลย เคยมี สั ก ครั ง้ ไหมที่ เ ราเป็ นเดื อ ดเป็ นร้ อนเพราะเราไม่ เ ข้ าใจ จดหมายจากอัลลอฮ อดหลับอดนอนเพื่อทาความเข้ าใจกอลัลลอฮ กอลัร รอซู ล ( กอละ ภาษาอาหรั บ ََ َقالแปลว่า กล่า วว่า )เหมื อ นที่ เ ราพยายามนัก พยายามหนา ที่จะทาความเข้ าใจกับกอละไอสไตน์ กอละคาลมาร์ กและกอละ ใครต่อใคร หรื อจดหมายจากอัลลอฮ จากรอซูลไม่นา่ สนใจพอสาหรับเรา เราอาจจะพูดว่าเราเรี ยนเพื่ออิสลาม เรี ยนเพื่ออัลลอฮ แต่ดเู หมือนว่า เรามี ความขัดแย้ ง ในตัวเสี ยเอง เราบอกว่าเรี ยนเพื่ ออัลลอฮ เรี ยนเพื่อรับใช้ อิสลาม แต่เรากลับไม่เคยอ่านจดหมายของอัลลอฮอย่างจริงจัง ไม่เคยทาความ 12 อุนซุรนา
เข้ าใจอิสลามอย่างจริ งจัง นี่หรื อพฤติกรรมของผู้ที่บอกว่า ฉันเรี ยนเพื่อรับใช้ อิสลาม เรี ยนเพื่อสถาปนาอิสลามให้ สงู ส่ง หรื อจุดประสงค์ในการเรี ยนของเรา เพี ย งเพื่ อ ให้ ไ ด้ เ ข้ า มหาลัย ดี ๆ มี ง านดี ๆ ท า มี เ งิ น เดื อ นสูง ๆ ตาม ความ ปราถนาของเรา ความใฝ่ ฝั นของเรามีแค่นี ้ใช่ไหม ? หากคาตอบคือ ใช่ ขอฝาก กอลัลลอฮเหล่านี ้ไปใคร่ครวญเพราะอัลลอฮได้ ทรงตรัสไว้ วา่ แท้ จริ งมนุ ษ ย์ นัน้ อยู่ ในการขาดทุน นอกจากบรรดาผู้ ศ รั ทธา และผู้ ท่ ีกระทาความดีทัง้ หลายและตักเตือนกันและกันในสิ่งที่ดีเป็ นสัจ ธรรม และตักเตือนกันและกันให้ มีความอดทน (อัลอัศร 2/3)
หากการเรี ยนของเราไม่เข้ าข่ายสองอายะฮนี ้ ข่าวดี ! คุณขาดทุนแล้ ว ถึงแม้ วา่ เราจะไม่ร้ ูทกุ สิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี ้ แต่เราไม้ ร้ ูไม่เข้ าใจว่าอัลลอฮต้ องการบอกอะไรกับเรา บอกได้ เลยคาเดียวว่า “ขาดทุน” มาก!
13 อุนซุรนา
อุปสรรคบนทางเดินแห่งชีวิต
>>Auwabulhafeez@islamicsibling ตรวจทานโดย / ฟุรซาน อัล-ฆุลาม
สมุดบันทึกประวัติศาสตร์ ที่เรากาลังดาเนิน ณ ขณะนี ้ มันเป็ นประวัติศาสตร์ ที่ รวบรวมวีรกรรมอะไรมากมาย ที่เคยบังเกิดขึน้ บนโลกใบนี ้ มีทงประวั ั้ ติศาสตร์ แห่ง ความมืดมน ประวัติศาสตร์ แห่งความขมขื่น ประวัติศาสตร์ แห่งความมดเท็จ และ ประวัติศาสตร์ แห่งความรุ่ งเรื องของบางอารยธรรม เป็ นต้ น แผ่นจารึ กประวัติศาสตร์ เล่มนี ้มันมีทงส่ ั ้ วนที่มืดมน มีทงส่ ั ้ วนที่สว่างไสวไปด้ วยรัศมีแห่งความเป็ นจริ ง และยังมี บางส่วนที่ถูกปิ ดบังไว้ โดยพระผู้ทรงสร้ างมวลมนุษย์ที่ตระเตรี ยมไว้ สาหรับบรรดาผู้ที่ พระองค์ทรงประสงค์ โดยมิให้ มวลมนุษย์รับรู้ ถึงความจริ ง ความรุ่ งโรจน์ ความสูงส่ง ของฐานันดรที่ถกู ขัดเกลาด้ วยรัศมีแห่งสัจธรรม และบางครัง้ มนุษย์เราก็หลงเชื่อมารยา ของกลุ่ม ชนผู้บ่อ นท าลายจนท าให้ ตัว เองต้ อ งกลับ กลายเป็ นผู้ฝ่าฝื น แต่ม นุษ ย์ อี ก บางส่วนก็มงุ่ มัน่ ในการต่อสู้ดิ ้นร้ นเพื่อแสวงหาสัจธรรมในชีวิต พวกเขาพยายามป่ ายปี น ออกจากหลุมพรางที่เต็มไปด้ วยความมืดมน ต้ องเผชิญกับอันตรายหลาย ๆ ด้ าน มีลวด หนามคอยทิ่มแทงส้ นเท้ า ทิ่มแทงดวงใจ พวกเขาต้ องเดินในสภาพแวดล้ อมที่เต็มไปด้ วย ความมืดมน จนบางครัง้ วาระสุดท้ ายของชีวิตก็มาถึง โดยที่ชีวิตไม่สามารถสัมผัส และ ลิ ้มรสชาติความหอมหวานของสัจธรรมได้ แต่อีกบางคน ก็ยงั มุ่งมัน่ ต่อไป พยายามก้ าว เท้ าไปถึงความจริ งที่วา่ ริ มฝี ปากพลางกล่าวเพื่อให้ กาลังใจตัวเองว่า “อีกนิดเดียวเท่านัน” ้ “อีกนิดเดียวเท่านัน” ้ …….. และแล้ ว เงือ้ มมือ ก็ได้ แตะขอบของหลุมพรางนัน่ ดันตัวขึ ้นอีกครัง้ ด้ วยหัวใจที่ มุง่ มัน่ และท้ ายที่สดุ เรื อนร่ างและดวงใจก็ได้ ประจักษ์ ถึงความจริ งที่ถกู ปิ ดบังไว้ อันเป็ น เวลานานแสนนาน... 14 อุนซุรนา
...............บางสิ่งบางอย่างที่พวกเขาได้ ประจักษ์ มันคือ ความจริ งของชีวิตที่มนุษย์ทกุ คนถวิลย์หามาตลอด ...............บางสิ่งบางอย่างที่พวกเขาได้ ประจักษ์ มันคือ ความผาสุกที่แท้ จริ ง มันเป็ น ความผาสุกที่มนุษยชาติ พยายามขวนขวายมาตลอกทังชี ้ วา ...............บางสิ่งบางอย่างที่พวกเขาได้ ประจักษ์ มันคือ ความมีเกียรติที่สงู ส่งอย่าง แท้ จริ ง เป็ นความมีเกียรติที่มนุษย์โลกปรารถนามาตลอดชัว่ อายุไขของมัน ...............บางสิง่ บางอย่างที่พวกเขาได้ ประจักษ์ มันคือ ชัยชนะอันยิ่งใหญ่ เป็ นชัยชนะ ที่ประชาชาติทงโลกนี ั้ ้ แสวงหามาตลอด จวบจนวันที่ร่างกายต้ องกลับไปสูด่ ิน ...............และบางสิ่งบางอย่างที่พวกเขาได้ ประจักษ์ มันคือ ความสาเร็ จที่หาที่เปรี ยบ ไม่ได้ เป็ นความสาเร็ จที่มนุษย์บางคนมองข้ ามมันไปอย่างไร้ ซงึ่ ความนึกคิด การไตร่ตรอง และการใคร่ครวญใด ๆ เลย
เห็นไหม !! กว่าที่มนุษย์คนหนึ่งจะเดินทางเข้ าสูห่ ลักชัย มันต้ องแลกด้ วยทุกสิ่ง ทุกอย่างของชีวิต เฉกเช่น ต้ องสละความสุขสบายของตนเพื่อมัน ต้ องสละบางสิ่ งที่เรา รักมากที่สดุ เพื่อมัน กว่าที่มนุษย์คนหนึง่ จะประสบกับชัยชนะ และความสาเร็ จที่แท้ จริ ง ได้ มันต้ องเดินผ่านอะไรมากมาย ทัง้ หนามที่คอยตาเท้ า ทัง้ เศษกระจกที่คอยบาด ร่ างกาย และทังความเท็ ้ จที่คอยบดบังดวงตา แต่ถ้าเราพยายาม อดทน อุทิศการงาน เพื่ออัลลอฮฺหลักชัยที่วา่ “เราต้ องไปถึงแน่ ”
โอ้ !! น้ องชายและน้ องสาวที่รักในอิสลามของฉัน..... รู้ไหม.....บางสิ่งบางอย่างที่พวกเขาได้ ประจักษ์ เห็น มันคือสิ่งอื่นใดไม่ นอกเสีย จาก “ สรวงสวรรค์ อันภิรมย์ “ ทีไ่ ด้ถูกเตรี ยมไว้สำหรับบรรดำผูศ้ รัทธำ
15 อุนซุรนา
อัลลอฮฺ ทรงดารัสไว้ วา่ “....และผู้ใดที่เชื่อฟั งอัลลอฮฺ และศาสนทูตของพระองค์ พระองค์ จะให้ เขา เข้ าสวรรค์ ท่ มี ีสายธารหลายสายไหลอยู่ ณ เบือ้ งใต้ ของมัน พวกเขาอยู่ในนัน้ โดย นิรันดร์ และนั่นคือ ชัยชะอันยิ่งใหญ่ ” สูเราะฮฺอนั -นิซาอฺ : 13
หลังจากนี ้เวลาแห่ งชีวิตที่เหลือของเรา เราจะดาเนินไปอย่างไร แล้ วเป้าหมาย ของเราคืออะไร ถ้ าหากเป้าหมายของเรา คือ “สวนสวรรค์ ” เราก็จงขัดเกลาตัวเองเพื่อ แสวงหาความพอพระทัยจากอัลลอฮฺ แล้ วสวรรค์ก็จะอยูไ่ ม่ไกลจากเรา....
16 อุนซุรนา
อะไรคือเป้าหมายในชีวิต ? >>Faisol Al-murabit
ด้ ว ยพระนามของอัล ลอฮฺ ผู้ ทรงเมตตา ปรานี ยิ่ ง เสมอ มวลการ สรรเสริ ญ เป็ นของอัล ลอฮฺและขอให้ อัล ลอฮฺ โปรดประทานความจ าเริ ญและ ความสานติแด่ท่านนบีมูฮัม หมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม และแด่เครื อ ญาติของท่าน ตลอดสาวกผู้ทรงคุณธรรมของท่านและการศรัทธาชนผู้หมัน่ ใน ความดีทงหลาย ั้ เราทุกคนก็เปรี ยบเสมือนนักเดินทางที่ต้องตระเตรี ยม”เสบียง”สาหรับ ในการเดินทางและสิ่ งที่ สาคัญ ส าหรับนักเดินทาง คือ ”ยานพาหนะ”และนัก เดินทางก็ ต้องตรวจเช็ คชิ น้ ส่วนต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็ นการเช็ คช่วงล่าง เพื่ อสิ่ ง เหล่ า นี จ้ ะอ านวยความสะดวกสบายให้ กั บ เราในยามที่ จ ะออกเดิ น ทาง ” ยานพาหนะ” ก็เปรี ยนเสมื อนการตังเจตนา(เหนี ้ ยต)ที่ต้องตรวจเช็คอยู่ตลอด ก่อนที่เราจะออกเดินทาง เราต้ องกาหนดเป้าหมายในการเดินทาง บางครัง้ เรา เคยวางเป้าหมายในการใช้ ชีวิตของเราเอง แล้ วเราเคยถามตัวเองบางไหมว่า ชีวิตที่เป็ นอยู่ ณ ตอนนี ้เป็ นดัง่ ที่เราคาดหวังไว้ แล้ วหรื อยัง เคยไหมหลังจากที่ ตื่ น ขึน้ มา มี ค วามสุข รอเราอยู่ข้ า งหน้ า ให้ ชี วิ ต เราได้ ลิ ม้ รสมัน คื อ สิ่ ง ที่ เ รา ขวนขวายมานาน บัดนี ้มันปรากฎต่อหน้ าเราแล้ ว หากคาตอบคือ “ใช่” เราจะ หยุดเวลาไว้ ตรงนีเ้ พื่ออยู่กับสิ่งที่เราเรี ยกว่า “ความสุข” นัน้ ให้ นานๆเท่าที่จะ นานได้ หรื อ เราจะปล่อ ยให้ เ วลามัน เดิน ต่ อ ไปตามครรลองของมัน แต่ถ้ า คาตอบนันคื ้ อ”ไม่ใช่” เราคิดจะทาอย่างไรต่อไปดี เพื่อให้ ชีวิต บรรลุซึ่งสิ่งที่เรา 17 อุนซุรนา
คาดหวัง ตัง้ ใจไว้ เปลี่ ย นเป้ าหมาย เปลี่ ย นวิ ธี ก ารหรื อ ว่า ท าต่อ ไปเรื่ อ ย ๆ จนกว่าจะได้ ทุกอย่างที่ต้องการหรื อควรหยุดอยู่แค่นี ้ เพราะคิดว่า ”ไม่มีทาง เป็ นไปได้ ” “มุอฺมิน” คือกลุ่ม คนที่มีสวนสวรรค์เป็ นเป้าหมายส าหรับการดาเนิน ชีวิต แต่มีผ้ คู นจานวนไม่น้อยที่เหลือเวลาไม่มากนัก สาหรับการสะสมเสบียง และพวกเขาใช้ เวลามาเกือบครึ่งชีวิต กว่าจะเจอเป้าหมายที่แท้ จริ ง เพราะชีวิต ที่ล่วงเลยมานัน้ หมดกับเรื่ องไร้ ประโยชน์และไร้ เป้าหมาย เรามาร่ วมเดินทาง ด้ วยกัน มาหาเป้าหมายของชีวิตที่แท้ จริ ง เพื่อเป็ นเสบียงไว้ ใช้ ในสถานที่ที่เรา พานักอยู่อย่างชัว่ นิรันดร์ ความล้ มเหลวในอดีตที่ผ่านมาจงเก็บไว้ เป็ นบทเรี ยน ความพลาดพลังเก็ ้ บไว้ เป็ นเครื่ องเตือนใจ จงก้ าวเดินทางต่อไปตามแนวทาง พระองค์อลั ลอฮฺ(ซ.บ.) บนพื ้นฐานความรู้ที่ท่านนบีสอน จงอดทนให้ หนักแน่น ในทุก ๆ บททดสอบ ชีวิตเดินด้ วยการมอบหมายต่ออัลลออฺตลอดเวลา รับใช้ ผู้บงั คับบัญชาแล้ วชีวิตที่เหลืออยู่ของเราจะไม่หลุดหลงไปจากเป้าหมายของ การมีชีวิตที่แท้ จริ ง และในบัน่ ปลายของ”เส้ นทางสู่ปลายฝั น” นัน่ คือ”เราจะได้ ใช้ ชีวิตเคียงข้ างท่านนบีในสวนสวรรค์อลั ฟิ รดาว์อนั สถาพร” อินชาอัลลอฮฺ แล้ ว เจอกันน่ะครับ อิอิอิ
18 อุนซุรนา
สั ม ภาษณ์ พ เ ิ ศษ อาจารย์อามัน เจ๊ ะแว และ แบมุคลิศ เง๊ าะ เรี ยบเรี ยงโดย ArKAn
20 อุนซุรนา
อัลฮัมดุลลิ ลาฮฺ ที่ทางกองบรรณาธิการได้ มีโอกาสลงพื ้นที่สมั ภาษณ์ อาจารย์อามัน และ แบมุค ลิ ศ ซึ่ ง เป็ นสองหนุ่ม ที่ ป ระสบความส าเร็ จ ในชี วิ ต และเป็ นสองหนุ่ม ที่ ห าเวลาที่ จ ะ สัมภาษณ์ ยากมาก เมื่อหลังละหมาดอัศรี ของวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2555 ทางกองบรรณาธิการ เลยดึงเขาทังสองใส่ ้ กุญแจมือจับนัง่ ลงสัมภาษณ์เสียเลย เพื่อไม่ให้ เป็ นการเสียเวลาขอเริ่ มการ สัมภาษณ์เลยน่ะครับ
อาจารย์ อามัน เจ๊ ะแว Q:แนะนาตัวหน่ อยครั บ Ans : อาจารย์ชื่อ อามัน เจ๊ ะแว บ้ านเกิดอยูท ่ ี่ ลูโบ๊ ะบือซา อาเภอยี่งอ จังหวัดนราธิวาส Q:มีความรู้ สึกอย่ างไรบ้ างครับที่ได้ มาสอนที่นี ้
คือ ต้ องเท้ าความก่อนว่า อาจารย์เคยเป็ นศิษย์เก่าที่นี่ เนื่องด้ วยความผูกพันตังแต่ ้ สมัย เรี ยนก็เหมือนกับว่าการที่มาสอนที่นี่เหมือนกับว่าได้ กลับบ้ าน ถามว่ารู้สกึ ยังไงกับการมาสอนก็ คือ ตอนแรกอาจารย์ก็ไม่ได้ คิดว่าจบมาจะมาสอนหนังสือ เป้าหมายไม่ได้ กลับมาสอนหนังสือ แต่เนื่องจากว่าจังหวะแล้ วก็โอกาสบางอย่าง มันเหมือนมีอะไรบ้ างอย่างที่ทาให้ อาจารย์กลับมา ที่นี่ เหมือนมีอะไรซักอย่าง เหมือนมีจดุ นัดพบของชีวิตว่า อาจารย์ต้องกลับมาที่นี่ นันคื ้ อสาเหตุ ที่ต้องกลับมาสอน ส่วนเหตุผลที่จะอธิบายให้ พวกเรารู้ก็คือ การที่เลือกโรงเรี ยนนี ้คือ หนึง่ เราได้ กลับมารับใช้ ทดแทนบุญคุณของโรงเรี ยน กลับมาพบกับครูบาอาจารย์ทเี่ ขาเคยสอนเรามา ต่อมาคือเราได้ อยูใ่ นองค์กรที่เราสามารถนาความถนัดหรื อวิชาที่เราเรี ยน ออกมาใช้ อย่างเต็มที่ Ans :
Q : ตอนนีร้ ้ ู สึกว่ าอาจารย์ มีความเคร่ งในเรื่ องของศาสนามาก จุดเปลี่ยนคืออะไรครั บ Ans : คือ เดิมอาจารย์ไม่ได้ เรี ยนศาสนาโดยตรง แต่พอมีความารู้ พื ้นฐานในด้ าน มุตาวัดซิต แต่
ยังไม่ถงึ ได้ ซาฮาดะห์ซานาวี แต่ที่นี่อะไรเป็ นจุดเปลีย่ นก็คือ อาจารย์ได้ ออกไปเห็นอะไรมากมาย ในชีวติ แล้ วก็เห็นว่าสังคมของเราเดียวนี ้มันเริ่มแย่ เราเคยเรียนอยูใ่ นโรงเรี ยนศาสนาแต่พอ ออกไปข้ างนอก เรารู้สกึ ว่าวิถีชีวติ เราเปลีย่ น เปลีย่ นทุกอย่างทังเพื ้ ่ อน สังคม การใช้ ชีวิต สไตล์ แนวความคิดเปลีย่ น อาจารย์คดิ ว่าอาจารย์กาลังหลง หลงออก ไม่ใช้ พฤติกรรม พฤติกรรมนี ้ หลงชัดเจนอยูแ่ ล้ ว แต่วา่ อาจารย์กลัวอากีดะห์มนั จะเสีย เพราะว่านาน ๆ ถ้ าเราไม่ได้ ฝึกอีมาน ของเรา ผลสุดท้ ายอากีดะห์เรามันอันตรายสาหรับเรา ถึงแม้ วา่ ก่อนหน้ านี ้เราจะทาดีแค่ไหน แต่ สุดท้ ายบันปลายชีวติ เราอากีดะห์นนั ้ คือ ปั ญหาใหญ่สาหรับเรา เพราะฉะนันก็ ้ เลยคิดว่า อาจารย์ต้องกลับมา กลับมาสูท่ างนา กลับมาสูบ่ นเส้ นทางสายเชือกอัลลอฮฺวางไว้ แล้ วตังแต่ ้ สมัยก่อนหน้ าเราและจะมีตอ่ ไปหลังจากเราถ้ าเราอยูบ่ นเส้ นนี ้เราจะไม่หลงทางอันนี ้คือ แนวความคิดทีว่ า่ จุดหนึง่ พอถึงจุดหนึง่ จะมีความรู้สกึ ว่าถ้ าเราเดินบนทางที่ผิดบนทางที่ เราเคย เดินเราจะรู้ตวั และพอผ่านไปสักพักหนึง่ เราจะรู้อะไรที่ถกู ต้ อง ผิด เรารู้แต่เราไม่สามารถทาสิง่ ที่ ถูกต้ องได้ เนื่องจากว่ามันมีอะไรบางอย่างดึงเราไว้ ให้ ทาสิง่ ทีด่ ีแต่กาลังชักนาเราให้ หลงในทางที่ ผิด อันนี ้คืออาจารย์กาลังจะหลุด ๆ ออกจากจุดนี่ คือ การละหมาด Q : แล้ วการแต่ งงานเป็ นส่ วนหนึ่งไม
ออ...ใช่ ๆ ถูกต้ องการแต่งงานนัน้ มันจะทาให้ อีมานของเราสมบูรณ์ครึ่งหนึง่ คนที่ไม่ได้ แต่งงานเนีย่ อีมานยังไม่สมบูรณ์ นบีกาชับเรื่ องนี่มาก ในเรื่ องการแต่งงานนี่สาคัญ เพราะว่าเรา แต่งงานปุ๊ บเรารู้สกึ ว่า พอหลังจากแต่งงานปุ๊ บเหมือนมีอะไรบังเราไว้ เลย จากสิง่ ที่เราเคยอยูค่ น เดียวเราจะรู้สกึ ว่าเวลาคิดถึงใครเราจะรู้สกึ หว้ าเว้ ใจลอยไปเรื่ อย ๆ พอเราแต่งงานปุ๊ บมันไม่มีละ จุดนันมั ้ นจะหายวุป...เลย เหมือนกับว่าการแต่งงานทาให้ อีมานเราครึ่งหนึง่ เนี่ยสมบูรณ์ละ่ ส่วน อีกครึ่งหนึง่ เนี่ยเราต้ องไปทาเอง เช่นการละหมาด ถือศีลอด คิดว่าการแต่งงานมีผลแล้ วก็การ เลือกคูค่ รองก็มีผล ถ้ าเราเลือกคูค่ รองเพื่อความสวย เพื่อตอบสนองอารมณ์ มันก็ได้ แต่วา่ มันไม่ สมบูรณ์ คือถ้ าเราต้ องการที่จะเลือกคูค่ รองก็ให้ เลือกในสิง่ ที่นบีสอนไว้ Ans :
22 อุนซุรนา
Q : ในอนาคตอาจารย์ มีการวางแผนอย่ างไร
อาจารย์มคี วามคิดว่าในสถาวะสังคมแบบนี ้ เขาเรี ยกว่าเกิดความวุน่ วาย ทังระบบ ้ ทุก อย่างวุน่ วายไปหมด อะไรที่มนั ถูกต้ องจะไม่ดารงอยูไ่ ด้ ในขันตอนความวุ ้ น่ วายอย่างนี ้ ถ้ า วางแผนก็คือว่า อยากจะหาสถานที่หนึง่ ที่ไม่มีอะไรมารบกวน แล้ วสร้ างองค์กร ที่เป็ นองค์กรที่ ถูกต้ องดึงเอาเพื่อนฝูงหรื อลูกศิษย์ ที่มีความรู้มาอยูจ่ ดุ นี่ แล้ วก็ทาตามแนวทางที่ถกู ต้ องเพื่อต่อสู้ กับสิง่ ที่ไม่ถกู ต้ อง ถ้ าเป็ นไปได้ อยากร่วมกับมุญาฮีดีน ด้ วยซ ้า คืออยากไปอยูจ่ ดุ นัน้ เราเห็นใช่ไม ว่าอิสลามกาลังถูกข่มเหงอะไรมากมายแต่ไม่มีใครลุกขึ ้นต่อสู้ มันก็เกิดแบบนี ้อยูแ่ ล้ ว นบีเคย บอกว่า พวกเราจะมีมากเหมือนฟองน ้าในทะเล คือเรื่ องนี ้มันเป็ นสัจธราม มันต้ องเกิดจริ ง ๆ คือ เราไม่สามารถทีจ่ ะทาให้ ไม่เกิดได้ แต่วา่ พอเกิดแล้ วเราจะไปอยูก่ ลุม่ ไหน กลุม่ ฟองน ้า หรื อกลุม่ ที่ ต่อสู้ ในแนวทางของอัลลอฮฺ Ans :
Q : สุดปลายฝั นของอาจารย์ คอ ื อะไรครับ
สุดปลายฝั นก็คืออยากตายในสภาพผู้ศรัทธา ชีวิตนี ้ไม่ได้ ต้องการ ทรัพท์สนิ เงินทอง ยศ ถาบัญดาศักดิ์ อยากให้ ตาย คาพูดสุดท้ ายคือคาว่า ลาอีลาฮาอิลลัลลอฮฺ มุฮมั มาดุลรอซูลลุลลอ ฮฺ แต่นนคื ั ้ ออยากให้ พดู ออกมาได้ ในขณะที่กาลังจะตาย Ans :
23 อุนซุรนา
Q : มีอะไรจะฝากถึงนักเรี ยนและอาจารย์ บ้างครั บ Ans : สาหรับนักเรี ยนโรงเรี ยนอัตตัรกียะห์อิสลามียะห์ คืออยากฝากเรื่ องตักวาต่ออัลลอฮฺ แล้ วก็
ให้ พวกเราดารงการละหมาด แล้ วเดินทางในทางเดินทีถ่ กู ต้ อง ทีม่ าจากกีตาบุลลอฮฺและซุนนะฮฺ แล้ วหลีกเลียงการปะปนชาย-หญิง ถึงอาจารย์ก็อยากให้ อาจารย์ทกุ คนที่อยูท่ ี่นี่ ทาหน้ าที่ของ ตัวเองให้ ดีที่สดุ เมื่อมาในโรงเรียนแล้ วหน้ าที่ของตัวเองต้ องรู้แล้ วว่าต้ องทายังไง ต่อเพื่อนครู ด้ วยกัน ต่อนักเรียน ต่อศาสนาแล้ วก็พยายามตักเตือนซึง่ กันและกัน
แบมุคลิศ เง๊ าะ
Q : แบแนะนาตัวก่ อนเลยครับ Ans : ครับ แบชื่อ มุคลิศ เง๊ าะ อยูช่ น ั ้ ม.6/10 Q : ทาไมแบถึงมาเรี ยนโรงเรี ยนอัตตัรกียะห์ อิสลามียะห์ ครั บ
คือแบมีความตัง้ ใจตัง้ แต่แรกว่าจะมาเรี ยนโรงเรี ยนเรี ยนอัตตัร กี ยะห์ อิสลามียะห์ เนื่องจากทางครอบครัวแล้ วจบอัตตัรทังสิ ้ ้น ก็เลยอยากจะมาเรี ยน เพราะว่า เราไม่ใช่เพียงอยู่ โลกนี ้เพียงโลกเดียว ยังไงเราก็ต้องไปโลกอาคีรัต เพราะฉะนันเราต้ ้ องเอาทังสองด้ ้ านต้ องได้ กาไร ทังสองด้ ้ านคือด้ านดุนยาแล้ วก็ด้านอาคีรัต Ans :
Q : ตอนนีไ้ ด้ ข่าวว่ าแบติดแพทย์ แล้ วจริ งหรื อเปล่ าครั บ Ans : ออ.....ข่าวมาก็จริ ง
เป็ นสิง่ ที่อลั ฮัมดุลลิ ลาฮฺมาก ๆ เพราะว่าเป็ นความฝั นตังแต่ ้ ประถมว่า แบอยากเป็ นแพทย์ อันเนื่องมาจากว่า แพทย์นนเป็ ั ้ นส่วนหนึง่ ของฟั รดูกีฟายะห์ แบก็ต้องจาเป็ น ทา เพราะว่าในหมูบ่ ้ านในตาบลไม่มีใครสักคน ซึง่ เป็ นสิง่ ทีด่ แู ล้ วไม่ดี หรื อคิดว่ามันก็บาปในส่วน ของทุกคนเพราะมันเป็ นฟั รดูกีฟายะห์ ไม่มีใครซักคน แบก็เลยต้ องตังใจเพื ้ ่อให้ ได้ สงิ่ นี ้มา Q : แล้ วแบทาอย่ างไรครั บ เพราะแพทย์ ติดยากมาก Ans : คือตอนแรกแบมีความฝั นว่าอยากเป็ นแพทย์
แบเลยคิดว่าแบต้ องทาฝั นของแบนันเพื ้ ่อให้ มันเป็ นจริ งหรื อแบจะฝั นไปเรื่ อยเปื่ อย ซึง่ แน่นอนแบก็ฝันว่าจะต้ องทาให้ มนั เป็ นจริ ง แบเลยต้ อง หาวิธีการหรื อขบวนการที่จะนาไปสูค่ วามสาเร็ จว่าเป็ นแพทย์เป็ นยังไง แบเลยอ่านหนังสือ จานวนมาก อ่านเยอะมาก อ่านตลอดเวลา แต่อา่ นหนังสือไม่เพียงพอ ต้ องมีการละหมาด 24 อุนซุรนา
ตะฮฺญดู มีการดุอาอฺ เพื่อให้ ได้ ในสิง่ ที่เราต้ องการ เพราะแบไม่ร้ ูวา่ ขบวนการนี ้เป็ นที่ต้องการ ของอัลลอฮฺ(ซ.บ.)หรื อยัง คือความมากมายทีเ่ ราตังใจ ้ ความอดทน ทุกอย่างที่เราทานี ้ มัน เหมาะสมกับแพทย์ ที่เราจะได้ แบก็เลยพยายามสุดชีวิต จนแบไม่หลับไม่นอน เพื่อให้ ได้ สงิ่ นี ้มา Q : ในฐานะที่ได้ เป็ นแพทย์ แล้ ว แบคิดว่ าคือสุดปลายฝั นของแบหรื อยัง ?
ถ้ าคิดว่าได้ แพทย์อย่างเดียวแบคิดว่ามันไม่ใช่.. แบต้ องเป็ นแพทย์แล้ วจะต้ องเป็ นแพทย์ ในด้ านอิสลาม คือไม่ใช่เป็ นแพยท์ในด้ านนี ้อย่างเดียว คือต้ องศึกษาหาความรู้ในเรื่ องของแพทย์ ศาสตร์ ของอิสลามด้ วย เพื่อการเข้ าร่วมกันระหว่างศาสนาอิสลามกับสามัญ คือการใช้ ทกั ษะ ร่วมกัน เพื่อให้ มนั ได้ ซงึ่ ประโยชน์สงู สุด นันคื ้ อสูงสุดของแบ คือ ตอนนี ้แบแค่ได้ สามัญอย่างเดียว แบก็เลยไม่พอใจต้ องหาความรู้อกี Ans :
Q : แบมีอะไรจะฝากให้ กบ ั น้ องๆบ้ างครับ Ans : แบก็จะฝากคาคมหนึง่ ซึง่ เป็ นคาคมของคนจีน แต่วา่ คนจีนอย่างเดียวเราฟั งไม่ได้
เราต้ อง มาควบคูก่ บั ศาสนาอิสลามด้ วย คนจีนเขากล่าวว่า ลิขิตฟ้ านัน่ หรือจะชนะมานะตน แต่เราใช้ คา นี ้ไม่ได้ เพราะลิขิตฟ้ าคือ กอดอร์ ดนั กอดาร์ ของอัลลอฮฺ(ซ.บ.) เพราะฉะนันเราต้ ้ องใช้ คาว่า ลิขิต ฟ้ าต้ องควบคูก่ บั มานะตน แบก็ขอใช้ คานี ้ฝากถึงน้ อง ๆ ทุกคนในโรงเรี ยนอัตตัรกียะห์อิสลามี ยะห์ เพราะฉะนันน้ ้ อง ๆ ต้ องมีความฝั นของตัวเอง ต้ องมีมานะตนและพร้ อมกับกอดอร์ ดนั กอดัร ของอัลลอฮฺ(ซ.บ.)เขามาเกี่ยวข้ องด้ วย แล้ วก็พยายามตลอดเวลา เพื่อให้ ได้ ความฝั นที่เรา ต้ องการที่สดุ
มีความฝันของตัวเอง มีมานะตน พร้อมกับกอดอร์ดันกอดัรของอัลลอฮฺ(ซ.บ.) l แบมุคลิศ เง๊าะ
26 อุนซุรนา
กว่าจะรักแท้ (pure) >>Alex Searawany คุณเคยรู้สกึ รักใครบางคน หรื อเคยรู้สกึ รักบางสิง่ บางอย่างหรื อปล่าว บางอย่าง นี ้อาจเป็ นนามธรรม หรื อบ้ างก็เป็ นรูปธรรม คาถามคือ คุณเคยรู้สกึ รักคน ๆ นันหรื ้ อสิง่ นัน้ ไหม ? และด้ วยเหตุผลใดที่ทาให้ คณ ุ รักมัน ? ถูกต้ องที่สดุ ทุกคาตอบที่ถกู ถาม คือใช่ ผม/ดิ ฉนั เคยรัก หรื อยังรัก คนนัน้ และ สิ่ งนัน้ แต่เหตุผลล้ วนแตกต่าง ... รั กเพราะคนรั กให้ ,รั กเพราะมันได้ มาง่ าย,รั ก เพราะเขาไม่ เคยขัดใจ,รั กเพราะเค้ าเยินยอตลอด ทุกคาตอบคือสิง่ ที่มาจาก ความรู้สกึ นึกคิดและใต้ สานึกของหัวใจ โดย ปกติเราส่วนใหญ่มกั จะชอบหรื อรักในสิง่ ที่ ตอบสนองกับนัฟซู และค่อนข้ างจะต่อต้ านอะไร ๆ ทีมนั ต้ องฝื นใจทา หรื อ ทาไปพร้ อม ๆ กับน ้าตา แต่คณ ุ เชื่อหรื อไม่วา่ ความรักนันเกิ ้ ดขึ ้นได้ ขณะที่คณ ุ ฝื นใจทา และความรักนันก็ ้ เกิดขึ ้นได้ ขณะที่น ้าในดวงตากาลังหลัง่ ริ น ใน วัยเรี ยนอย่างเราคงต้ องเทียบกับเรื่ องเรี ยนล่ะนะ .. คุณเคยคิดหรื อเคยพูด ประโยคนี ้กับตัวเองหรื อกับใคร ๆ บ้ างไม(บางคนอาจจะไม่ นะ) เช่น “ วิชา นี ้น่ะหรอ ไม่ ชอบ ไม่รัก ไม่ถกู กัน” ประมาณนี ้ และ “ วิชา.นันน่ ้ ะหรอ ชอบมาก รักที่สดุ ถูกกัน” “วิชาที่ ชอบคือวิชาทีค่ ณ ุ ไม่ต้องขวนขวายท่องแต่อย่างใดเลย คือวิชาทีค่ ณ ุ ได้ เกรดมาอย่างง่าย ๆ และคือวิชาที่อาจารย์ไม่คอ่ ยเข้ าสอน” “วิชาที่ไม่ชอบ คือวิชาที่ทอ่ งเยอะอ่ะ สูตร มากมาย เกรดได้ ยาก อาจารย์จ้ จู ี ้ เจ๊ าะแจ๊ ะ งานมากเหลือ คงจะเห็นเราเป็ นเครื่ องจักรกล โรงงาน” มิได้ ต้องการจะบอกว่าประโยคหลังที่กล่าวเป็ นเรื่ องดี แต่ประเด็นนี ้เราจะพูดถึง อะไรที่ทาให้ เรารู้วา่ เรารักมันจริง และเราแน่ใจได้ อย่างไรว่าเรานันไม่ ้ ได้ รักมัน ทังที ้ ่จริง ๆ แล้ วเรายังไม่ร้ ูจกั ธรรมชาติมนั ดีพอ ถ้ าคาตอบของมัน คือ เพราะมันได้ มาง่ายจึงรัก ไม่ร้ ูวา่ รักเพราะอะไร ทาไมถึงรัก และความรักนันเกิ ้ ดมาได้ อย่าง เราคงต้ องมาคิดกันใหม่ .... เป็ น ความจริ งเมื่อเราได้ ให้ ความรักกับสิง่ ใด สิง่ นัน้ ย่อมมีคา่ สาหรับเราเสมอ ไม่มีแล้ วรู้สกึ ขาด ถ้ าคุณเป็ นคนที่ไม่ชอบวิชาฟิ สกิ ส์ แต่คณ ุ รู้เสมอว่าคุณต้ องเรี ยนและคุณ 28 อุนซุรนา
ต้ องทาข้ อสอบให้ ได้ ดังนันคุ ้ ณจึงตรากตรา บากบัน่ มานะ อดทน ฝื นใจอ่านหนังสือดึก ดื่น ฝื น ใจทาแบบฝึ กเป็ นพันข้ อ ร้ องไห้ กบั ความยากลาบากในการงานหลายครัง้ หลาย คราว แต่บอกกับตัวเองเสมอว่า ทุกสิง่ อย่างคุณทาเพื่ออัลลอฮ อามานะห์ของผม/ดิฉนั คือ เรี ยน ผม/ดิฉนั ต้ องทาให้ ดีทสี ดุ เท่าที่จะสามารถเพราะคุณคือความหวังของประชาชาติ อิสลาม แม้ คณ ุ จะไม่เคยคิดชอบหรื อรักมันเลย และวัน แล้ ววันเล่าคุณอยูก่ บั มันคลุกคลี กับมัน คุณได้ สนิทสนมกับสิง่ ที่คณ ุ ไม่เคยรัก แต่คณ ุ อยูก่ บั มันเพราะหน้ าที่ จนวันนึงทาให้ คุณรู้สกึ ว่าถ้ าวันไหนที่คณ ุ หยุดซ้ อมแบบฝึ ก คุณจะรู้สกึ เหมือนชีวิตขาดบางอย่างไป ใช่ .. วันนี ้หรื อเปล่าที่คณ ุ กาลังจะบอกตัวเองว่าคุณรักมันเข้ าแล้ ว! เห็นไมว่า กว่าคุณจะรักมัน จริ ง ไม่ใช่เรื่ องง่ายทีเ่ ห็นปุ๊ บรักปั๊ บ แต่ กว่ าจะรั กก็แทบจะขาดใจ แล้ วคุณก็จะรู้วา่ สิง่ ที่รัก มีคา่ จริ ง ๆ คุณแลกมาด้ วยกับความอดทน คุณ แลกมาด้ วยกับความตังใจอย่ ้ างสุดสุด มี เหตุผลดีดีที่รักมัน มิใช่อยากรักก็วา่ รักกันง่าย ๆ และนี่ก็คงเป็ นตัวอย่างหนึง่ ทีค่ ณ ุ สามารถ นาไปคิดสาหรับเรื่ องอื่น ๆ ได้ เช่น กัน การ ที่เราจะรักสิง่ ใดอย่างแท้ จริ งนันเป็ ้ นสัจธรรมที่วา่ เรารักอย่างมีเหตุผล (ที่อยู่ ในแนวทาง) และเรารักอย่างมีเป้าหมาย ดังนันความรั ้ กของบรรดาผู้ศรัทธา จึงไม่ได้ เกิด จากความใคร่ และอารมณ์ใฝ่ ต่า เพราะเหตุทจี่ ะรักมันก็เริ่ มด้ วยกับความอ่อนแอแล้ ว ประการสาคัญทีเ่ ราควรนึกเสมอว่า ความพ่ ายแพ้ ต่อนัฟซูของตัวเองคือชัยชนะของ ชัยฎอน ศัตรูที่ไม่ได้ ต้องการฆ่าเราให้ ตาย แต่มนั คือศัตรูที่จะพาชีวติ หลังความตายของ เราสูไ่ ฟนรก นี่คือความปรารถนาอันสูงสุดของมัน ความรักในวัยรุ่นไม่ใช่ขี ้เป็ ดที่ลอยน ้า เหมือนคาสุภาษิ ตทีก่ ล่าวกัน เพราะ มันไม่ลอยมาและลอยไปหรอก มันสาคัญกว่านัน้ เป็ นไปไม่ได้ หรื อ ? ที่มนั จะหยุดและสร้ างเชื ้อโรคในปริ มาณที่ทวีคณ ู และเป็ นไปไม่ได้ หรื อ ? ที่มนั จะเจอยาปฏิชีวนะและหยุดการแพร่เชื ้อ ทุกคนมีรัก แต่รักนันน ้ าไปสูส่ งิ่ ใด หนทางรอด ที่ปลอดภัย หรื อหนทางใหม่ที่แสนอันตราย กว่า หัวใจของเราจะรักในคาสัง่ ใช้ ของพระองค์อลั ลอฮ(ซ.บ.)ก็เช่นกัน เราต้ อง อดทนและพยายามต่อสู้กบั ความต้ องการพื ้นฐานของหัวใจให้ ได้ เราต้ องตรากตรา มานะ และบากบัน่ เพราะเรารู้ดีวา่ การได้ รักในสิง่ ที่พระองค์ทรงพอใจ ผลตอบแทนคืออะไร และ การเป็ นที่รัก ณ ที่พระองค์ผลตอบแทนคืออะไร
29 อุนซุรนา
เราลองมาดูสถานการณ์นี ้ เชอร์ ร่ ี : มันยาก ฉันไม่ไหว มันเยอะมากมาย(คือมองว่ายุง่ ไปหมด) ฉันไม่ใช่ เครื่ องจักรกล ฉันมีหวั ใจเหมือนกันนะ จะ อะไรกับฉันนักหนา ฉันรู้วา่ ฉันทาอะไร หยุด นาเสนอประโยคของคนแก่ ๆ ให้ ฉนั ฟั งได้ แล้ ว หยุดบอกว่าห่วงใยฉัน หยุดบอกว่ารักฉัน เพราะเธอไม่เคยตามใจฉันเลย เธอออกไปจากชีวติ ฉันเถอะนะขอร้ อง อยูก่ บั เธอแล้ วเครี ยด อยูก่ บั เธอแล้ วเหมือนคนแก่ใกล้ ตาย ฉันยังไม่แก่ ชีวิตยังต้ องสนุกมากมาย เชิญเธออยูใ่ น กะลาต่อไปแล้ วกัน หัวใจของมันยังทาใจให้ รักในสิง่ ที่เธอบอกมาไม่ได้ ฉันรักชีวิตของฉัน ฉันก็ต้องให้ ความสุขกับชีวติ แต่รักชีวติ ด้ วยความทุกข์และอดทนเป็ นบ้ า มานะสุดสุด แอปเปิ ้ ล : แล้ วเธอคิดว่ามันง่ายนักหรอ กว่าฉันจะได้ รักมัน ---เชอร์ รี่เงียบ แบบคิด และกล่าว----เชอร์ ร่ ี : มันคงไม่งา่ ย และเพราะอะไรเธอถึงยอม(เสียงเบา น่าเศร้ านิดนิด) แอปเปิ ้ ล : สิง่ ที่ฉนั ยอมไม่ใช่วตั ถุ แต่ที่ฉนั ยอมคือศรัทธาที่สงู ส่ง ฉันเป็ นหนึง่ จากผู้ที่ กล่าวว่าไม่มีพระเจ้ าอื่นใดนอกจากอัลลอฮ ฉัน ยอมจานนต่อพระองค์ เธอคิดว่าการกล่าว ไม่มีพระเจ้ าอื่นใดนอกจากอัลลอฮเช่นนี ้มันพอแล้ วสาหรับ สวรรค์ของพระองค์กระนัน้ หรื อ? เราจะกล่าวในสภาพที่หวั ใจไม่ยินยอมจานน หัวใจไม่รัก เธอไม่รักที่จะอยู่ในที่ที่สขุ สบาย แล้ วเธอคิดว่าเจ้ าของที่ที่สขุ สบาย จะต้ องการให้ เธออยูก่ ระนันหรื ้ อ? เชอร์ รี่(คิดในใจ) : อืมใช่ ปากเราก็กล่าวไม่รักสถานที่ทเี่ ป็ นไฟร้ อนแรง แต่หวั ใจฉันใฝ่ หามัน ตลอด (เริ่ มคิด) แอปเปิ ้ ล : กว่า ฉันจะรักพระองค์ กว่าฉันจะรักอิสลามที่แท้ จริ งก็เกือบสายไปเหมือนกัน ค่าคืนหนึง่ ขณะที่ทกุ สิง่ มีชีวิตต่างหลับใหล ในบรรยากาศแห่งความเงียบสงัด กลิน่ ดินที่ เพิ่งถูกน ้าฝนกรุ่นทัว่ บรรยากาศ ดูเหมือนทุกอย่างจะไม่มีอะไร ทันใดนันเสี ้ ยงโทรศัพท์บน โต๊ ะอ่านหนังสือในห้ องของฉันก็ดงั ขึ ้น ฉันตกใจมากเพราะเสียงเรี ยกเข้ าเป็ นเสียงอื่นที่ฉนั ไม่ได้ ตงไว้ ั ้ ประหลาดมาก ฉันจึงลุกขึ ้นและเดินไปหยิบตามแสงที่ปรากฎตอนฟ้ าผ่านอก บ้ าน แต่ไม่คาดฝั นฉันล้ มลงก่อนที่จะไปหยิบมัน และฉันรู้ได้ วา่ ฉันไม่สามารถลุกขึ ้นได้ ขา ทังสองไม่ ้ มีแรง และยิ่งฉันตะโกนร้ องเรี ยกใครเท่าไรก็ดเู หมือนไม่มีใครได้ ยิน ฉันเพิง่ ได้ สติ ว่า ฉันไม่มีเสียงแล้ ว และช่วงนันก็ ้ เริ่ มปวดกลางอกด้ านซ้ ายตาแหน่งเดียวกับหัวใจ ความ ปวดเริ่มทวีคณ ู ฉันไม่ร้ ูจะทาอย่างไรแล้ วขณะนัน้ ภาพพจน์ในอดีตปรากฎเต็มจอสมอง 30 อุนซุรนา
เป็ นวิดิโอความไร้ สาระทังสิ ้ ้น ไม่คาดฝั นฉันเห็นภาพชันก ้ าลังจะนิกะฮกับชายผู้หนึง่ ที่ รูปร่าง หน้ าตาแสนอัปลักษณ์ พร้ อมกับรอยยิ ้มอย่างอาฆาต ฉันกลัวมาก ฉันสับสนมาก เพราะมุสลิมีนที่ฉนั คบอยูต๋ อนนนันเค้ ้ าหล่อลากดินมาก แต่สนั ดานไม่ต้องพูดถึง ขณะเดียวกันฉันคิดว่าไม่กี่วินาทีฉนั คงตายแน่ ๆ แต่ใจลึก ๆ ฉันยังไม่อยากตาย ฉันเรี ยนรู้ มาแล้ วว่ามุสลิมเราตายไปก็ต้องเจอชีวติ หลังความตายจะสุขหรื อ ทุกข์ขึ ้นอยูก่ บั การงาน ความเครี ยดที่แท้ จริ งเกิดกับชัน้ โอ้ อลั ลอฮหนูยงั ไม่พร้ อม หนูดื ้อกับพระองค์มามาก โอ้ อลั ลอฮหากการมีชีวติ ของหนูเป็ นการดีสาหรับตัวหนูเอง โปรดให้ ลมหายใจกับหนู ด้ วย เถิด ความตายคงไม่ทกุ ข์แต่หลังความตายหนูคงต้ องทุกข์แน่ ๆ หนูถึงวัยที่การจดบันทึก ต้ องเปิ ดออก ณ วันนันแล้ ้ ว คง จะมีแต่ความเลวร้ ายที่เจตนา หนูร้ ูแต่หนูฝ่าฝื น โอ้ อลั ลอฮ หนูผิดไปแล้ ว โปรดช่วยหนูให้ พ้นจากความทรมานในวันนันด้ ้ วยเถิด แต่ยงิ่ นานเข้ า ฉันเริ่ม หายใจไม่ออก ฉันอึดอัดมาก อารมณ์นนั ้ ไม่มีเสียงอะไรทังนั ้ น้ เหมือนคนเป็ นใบ้ หู หนวก และตาบอด ฉันไม่พบทางใด ๆ เลย ในวินาที่นนเอง ั ้ เสียงสะอื ้น การร่ าไห้ ที่ไม่เคยแสดงให้ ใครเห็น ความเหลือกลานของชีวติ ที่กาลังหนีความตาย ในสภาพที่ไม่สามารถที่แม้ กระทัง่ จะเปิ ดเปลือกตาได้ พระองค์ ทรงให้ โอกาสมาตลอด สาหรับที่จะแก้ ตวั จากความผิด ให้ ชีวิตความเป็ นอยูท่ ี่ดี ริ สกีกว้ างขวาง ร่างกายแข็งแรง สติปัญญาสมบูรณ์ แต่ฉนั ใช้ ไป ในทางชัยฎอนทังหมด ้ ช่างเนรคุณแท้ ทังที ้ ่สงิ่ เหล่านันพระองค์ ้ ทรงเมตตาให้ แต่ ฉนั กลับไม่ เคยเห็นค่าของมัน ลมหายใจทีส่ ดู เข้ าออก ฉันไม่เคยขอบคุณ ทังที ้ ่มนั คือความเมตตาที่ ยิ่งใหญ่ที่สดุ สาหรับชีวติ เรา ๆ และ วันนี ้คงหมดเวลาแล้ วสาหรับลมหายใจที่ฉนั จะใช้ มนั ชันเสี ้ ยใจมากมากเกินจะบรรยาย แต่ขณะเดียวกันชันหวั ้ งอย่างจริงจังว่าอัลลอฮจะทรง เมตตา ตี๊ด.. ๆ..ๆ เสียงผู้คนวุน่ วาย โลหะชนโลหะ คนเดินพลุกพลัน่ ฉันลืมตาเห็นหมอ และพยาบาลเต็มไปหมด เครื่ องช่วยหายใจ สายอะไรต่อมิอะไรเต็มตัวไปหมด น ้าตาของ ฉันหลัง่ ไหลอีกครัง้ พร้ อมกับความรู้สกึ ที่เรี ยกว่า รักที่แท้ จริง รักที่มีตอ่ พระองค์ เป็ นความ รักที่บริ สทุ ธ์ใจ เป็ นความรักแห่งความหวังที่ยิ่งใหญ่ ฉันสัมผัสได้ ถึงการช่วยเหลือ และการ มีอยูข่ องพระองค์... “แท้ จริ งอัลลอฮ์เป็ นผู้ทรงอภัยผู้ทรงเมตตาเสมอ”อัลบะเกาะเราะห :182 .. แล้ ววันนี ้เชอร์ รี่จะให้ ฉนั กลับไปทาตัวเหมือนเมือ่ วาน วันวานที่แสนหอมหวาน แต่ถกู ตอบแทนด้ วยความข่มขื่นแห่งไฟอันร้ อนแรงที่ไม่มีวนั จบสิ ้นงันหรื ้ อ ? และจะให้ ฉนั ทิ ้งเธอ
31 อุนซุรนา
ไปหรอ ? และฉันก็ไปตามทางที่ฉนั ปรารถนา เธอคิดว่าการทาเช่นนันฉั ้ นจะได้ เข้ าสวรรค์งนั ้ หรอ ? สวรรค์นนทุ ั ้ กคนมีสทิ ธิ แต่พวกเรานอนหลับทับสิทธินนั ้ เชอร์ ร่ ี : อาจเป็ นเพราะฉันไม่เคยพบวินาทีแห่งความตาย แต่หากถึงคราฉันจริ ง ก็ไม่มีใคร ตอบได้ วา่ ฉันจะมีโอกาสเหมือนเธอหรื อเปล่า ..................อัลลอฮุ อักบัร ลาอิลาฮะ อิ ้ลลัลลอฮ ้ ฉันจะยอมเปลีย่ นแปลงเพื่อพระองค์ เพียงพอแล้ ว สาหรับบาป ฉันใฝ่ หาความ รักแต่หาได้ พบรักที่แท้ จริ งไม่ ฉันใฝ่ หาความสุขแต่กลับไม่ร้ ูความสุขที่แท้ จริ งของชีวิตคือ อะไร ฉันรู้แต่เพียงว่าที่ผา่ นมาฉันเพียงแค่ หลอกตัวเอง........{--*_*-}…… รัก ที่ได้ มาพร้ อมความสุขสบาย และที่ไม่เคยคิดว่าวันนึงต้ องตายจากมันไป รัก ที่กลัวความยากลาบาก รักที่กลัวความเหินห่าง รักที่ระแวงการลาจาก รักที่ให้ และหวังจะ รับจากคนที่รับ รักทีเ่ พราะนัฟซูรัก แน่ใจหรื อว่านัน่ คือรักจริ ง ? เมื่อกว่าจะรักต้ องแลกมาด้ วยความอดทนอย่างสุดสุด น ้าตาแห่งความมุมานะ รอยยิม้ ท่ า มกลางพายุ ก ระหน่ า อดทนบากบั่น ตามแนวทางอิ ส ลามศาสนาของพระองค์ อัลลอฮ มัน่ คงคาสัง่ ใช้ และยืนหยัดละเว้ นจากคาสัง่ ห้ าม นี่แหละถึงจะเรี ยกว่า รักจริ งทุก ๆ ความรักจะไม่ยอมเปลี่ยนแปลง เป็ นรักที่รายละเอียดสูงส่ง เป็ นที่ความอกหักถูกสลาย อย่างอินทรี ย์สาร เพราะใจหนึง่ ใจเดียวนี ้มอบไว้ แด่พระผู้เป็ นที่รักยิ่ง เมื่อพระผู้เป็ นที่รักยิ่ง ทรงเมตตาดูแลใจดวงน้ อย ๆ นี ้แล้ ว แล้ วเราจะหวัน่ กลัวอะไรอีกต่อไป หัวใจที่แสนอ่อนโยน ก็จะถูกรักษาไว้ โดยพระผู้ทรงอ่อนโยนยิ่ง เพียงพอแล้ วสาหรับการมอบหมายแค่
“พระองค์ ”
32 อุนซุรนา
ความสุขที่แท้จริง >>&#?!*JHT&
คนเราเกิดมาจากผู้สร้ างเพียงผู้เดียว มีตา มีหู มีจมูก มีปาก เหมือนกัน แต่ทาไมพอคลอดออกมาหน้ าตาไม่เ หมื อนกัน แปลกไหม ? ไม่แปลกหรอก เพราะนี่ คือความยิ่งใหญ่ของพระองค์ เคยไหมส่องกระจกที่ไรรับไม่ได้ กบั หน้ าตาตัวเองทุกที คนเราพยายาม ที่จะแต่งแต้ มเพื่อดึงดูดเพศตรงข้ าม เพื่ออวดโฉมความงาม ทังที ้ ่ร้ ูว่าสิ่งนี ้เป็ นสิ่ง ที่ฮารอม ทาให้ เกิดพีตนะฮฺ แต่เราก็ยงั ทา ทาไม!! เราไม่พอใจในสิ่งที่อัลลอฮฺให้ มากระนัน้ หรื อ อย่าลืม เราเป็ นกรรมสิทธิ์ ของอัลลอฮฺ เพราะฉะนัน้ เลิกคิดเสีย เพราะความคิดเหล่านี ้มันกาลังดูถูกพระองค์อยู่ บางครัง้ เราเคยเห็นคนที่แขน ด้ วน ขาด้ วน ตาบอด ไม่สมประกอบ เราก็แอบหัวเราะเยาะ มองด้ วยสายตาดู แคลน ซึ่งสิ่ง ที่เรากาลังดูถูกนัน้ เป็ นสิ่ งที่ไ ม่ดี เพราะคนที่ไ ม่สมประกอบก็ม า จากอัลลอฮฺเหมือนกัน พระองค์ ส ร้ างมนุษย์ ม านัน้ เท่าเที ย มกัน ไม่ว่าเขาจะรวยล้ นฟ้ าหรื อ ยาจก ก็ เ ท่ า กัน แต่มัน อยู่ที่ ใ จเราต่า งหาก ความสุข ที่ แ ท้ จ ริ ง ไม่ ไ ด้ เ กิ ด จาก ทรัพย์สินเงินทอง แต่เกิดจากจิตใจที่เพียงพอ มีเรื่ องเล่าเรื่ องหนึ่งว่า ”หญิ ง ที่ กาลังดานาเห็นรถคันหนึ่งที่มีราคาแพงแล่นผ่านมาแล้ วคิดว่าเขาคงสุขสบาย มากซิ น่ะ มี รถมี เ งิ นไม่ต้องหาเช้ ากิ นค่าอย่างเรา แต่หารู้ ไม่ว่ าคนที่ อยู่ในรถ กาลังคิดว่าจะใช้ ชีวิตอย่างไรในเมื่อบริ ษัทกาลังจะโดนยึดในไม่ช้า” บางทีคนจน ก็ดีกว่าคนรวยถมไป แล้ วเราจะน้ อยใจอะไรเล่าในเมื่อสิ่งที่อลั ลอฮฺประทานให้
33 อุนซุรนา
เรานัน้ เป็ นสิ่ง ที่เหมาะสมกับเราแล้ ว ทุกสิ่ง ทุกอย่างบนโลกใบนีล้ ้ วนเป็ นบท ทดสอบทังสิ ้ ้นไม่วา่ จะทุกข์ สุขก็ตาม เชื่อว่าในทุกวินาทีย่อมต้ องมีคนตาย คนที่กาลังร้ องไห้ เพราะสูญเสีย สิ่ง ที่ เ รารั กไป คนที่ มี ความสุขเพราะได้ ม าซึ่ ง สิ่ง ที่ ตัว เองต้ อ งการ เพราะลม หายใจไม่ใช่ ของเรา เราเป็ นเพี ยงผู้ครอบครองแต่ไ ม่ใช่ เจ้ าของ ถ้ าเจ้ าของ ต้ องการเมื่อไรก็เอาได้ เมื่อนัน้ บางครัง้ สิ่งที่เราอยากได้ ไม่เคยมาให้ เห็นเลยซักครัง้ แต่บางครัง้ สิ่งที่เรา ไม่คาดคิดว่ามันจะเกิดขึน้ ก็เกิดขึน้ อย่างหน้ าสลดใจ เพราะอัลลอฮฺ ร้ ู ถ้ าหาก พระองค์ให้ สิ่งนีแ้ ก่เราไปมันจะเกิดอะไรขึ ้นกับเรา เราอาจจะหลงตัวเอง หยิ่ง ผยอง ก็อาจเป็ นได้ เพราะฉะนันอย่ ้ าเสียใจไปเลย เพราะพระองค์ต้องเลือกสิ่งที่ ดีกว่าแกเราอย่างแน่นอน อินชาอัลลอฮฺ
“
พระองค์สร้างมนุษย์มานั้นเท่าเทียมกันไม่ว่าเขาจะรวยล้นฟ้า หรือยาจกก็เท่ากันแต่มันอยู่ที่ใจเราต่างหาก ความสุขที่แท้จริงไม่ได้เกิดจากทรัพย์สินเงินทอง แต่เกิดจากจิตใจที่
34 อุนซุรนา
เพียงพอ
”
ความหวัง
>>พง กสา
ท่ามกลางความปั่ น ป่ วน ความยุ่งเหยิ งของสังคมโลก ยุคไร้ พรมแดนที่ทาให้ ประชาชาติโลกเดินตามกระแส ความเจริ ญทางเทคโนโลยี ที่มีการพัฒนาอย่างไม่หยุดยัง้ ความเจริ ญเหล่านีม้ ีทงคุ ั ้ ณอย่างมากมายและโทษอย่างมหันต์ ผู้คนส่วนใหญ่ ผิ นหลัง ให้ กับ หลัก ค าสอน ขาดคุณ ธรรมน าชี วิ ต ท าให้ โ ลกใบนี ข้ าดความสมดุล เกิ ด ปั ญ หา มากมาย มีการเข่นฆ่ากันในทุกวี่ทกุ วัน มีการประเวณีกัน จากชายกลายเป็ นหญิง จาก หญิงกลายเป็ นชาย ปั ญหาเหล่านี ้ล้ วนแล้ วแต่เกิดขึ ้นมาจาก มนุษย์ ผู้ที่เรี ยกตัวเองว่า “ ผู้ ที่ประเสริ ฐ ผู้ที่มีอารยธรรม ” มนุษย์เป็ นสิง่ ถูกสร้ างที่ประเสริ ฐที่สดุ อัลลอฮทรงสร้ างมนุษย์มาเพื่อเป็ นตัวแทน ของพระองค์บนหน้ าแผ่นดิน เพื่อที่มาสร้ างสรรค์และบูรณะโลกใบนี ้ให้ น่าอยู่ น่าอาศัย และเป็ นผู้จัดวางระเบียบของโลกตามเจตนารมณ์ ของพระองค์ แต่จากข้ อเท็จจริ ง ณ ปั จจุบนั มนุษย์สว่ นใหญ่ลมื ภารกิจหลัก ลืมสานึกในความเมตตาของพระองค์ แต่เปลี่ยน ภาระหน้ าที่ใหม่เป็ นการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น มาเอารัดเอาเปรี ยบกัน ทาลายซึ่งกัน และกัน เป้ าหมายเพี ยงเพื่ อผลประโยชน์ ส่ว นตนเท่า นัน้ โดยไม่คิด ว่าใครจะเดือ ดร้ อนหรื อ ไม่ อย่างไร ไม่สนใจ ????? ขอเพียงให้ พวกเขาได้ รับผลประโยชน์ก็เพียงพอ โลกนี จ้ ึง พัฒนาเพียงมิติของวัตถุเพียงด้ านเดี ยว ละเลยมิติด้านจิตวิญญาณและจิตใจ จึงเกิด คาพูดที่วา่ “เรียนเพื่อเงิน มีเงินเพื่อบันดาลสุข ” ลืมโลกหน้ า มีความสุขเพียงบนโลกที่ ไม่มีความจีรัง เมื่อหันมามองปั ญญาชน เยาวชนคนหนุ่มสาวมุสลิม ซึ่งเป็ นขุมกาลัง เป็ นทัพ หน้ าของสังคมมุสลิม ว่าปั จจุ บนั เขากาลังทาอะไรอยู่ ใช้ เวลาหมดไปกับอะไร ถ้ ามีคน ถามขึน้ มาว่ าในวันนี พ้ วกเรา (เยาวชนมุสลิม ) พร้ อมหรื อยัง ที่จะเป็ นความหวัง ของอิสลาม ?????????? เราต้ องหนักแน่นไว้ ว่าเราต้ องเป็ นส่วนหนึ่งของความหวัง 35 อุนซุรนา
อิสลาม ถ้ าเราตอบว่า เราพร้ อม...บทบาทหรื อสิง่ ที่เราต้ องแสดงให้ สงั คมโลกรู้คือ ประการแรก เยาวชนมุสลิมต้ องมีจิตสานึกในความเมตตาของอัลลอฮ และภาคภูมิใจที่ เกิดมาเป็ นมุสลิม ประการต่ อมา เยาวชนมุสลิมต้ องวางแผนจัดการชีวิตของตัวเองให้ พร้ อมที่จะเสียชีวิตในสภาพที่เป็ น ผู้ศรัทธาที่แท้ จริ ง ด้ วยการยึดถือแนวทางแห่ง อัลกุรอาน และแบบอย่างของท่านนบีมฮู าหมัดมาเป็ นแนวทางให้ กบั ชีวิต ป ร ะ ก า ร ส า คั ญ เยาวชนมุสลิมต้ องทบทวนบทบาทและหน้ าที่ของตัวเองบนโลกดุนยานี ้ด้ วย การกลับไป มองบรรพชนรุ่น 300 ปี แห่งอิสลาม ซึ่งพวกเขาเหล่านันได้ ้ รับความสาเร็ จ และพวกเขายัง ได้ รับเกียรติ ซึ่งเกียรติที่ได้ จากอัลลอฮ.ให้ เป็ นประชาชาติตัวอย่าง ประชาชาติ ต้นแบบ ประชาชาติที่ไม่สดุ โต่ง ทบทวนว่าพวกเขาทาอะไรถึงได้ รับเกี ยรติที่ยิ่งใหญ่ที่สดุ คือเกี ยรติ ที่มาจากอัลลอฮ. สิ่งที่เราทาได้ ณ ตอนนี ้ คือ การสารวจตัวเอง ไตร่ ตรองตัวเอง และแก้ ไข สิ่งเลวร้ ายที่มนั เกิดขึ ้นกับตัวของเรา ด้ วยการขออภัยโทษต่อผู้ทรงสร้ างน่ะครับ ( การเตาบัต หรื อ กลับเนื ้อ กลับตัว มันเป็ นเรื่ องที่ไม่ยากหรอกครับ ถ้ าใจเราต้ องการที่จะเปลี่ยนจริ ง ๆ เราก็ทาได้ อยู่ แล้ ว เพีย งแค่เราแพ้ ต่อนัฟซู หรื ออารมณ์ ใฝ่ ต่าของเรา ) มนุษย์ ทุกคนจะประสบ ความสาเร็ จได้ เ ขาต้ องได้ รับการอนุมัติมาจากพระองค์ อัลลอฮ.เท่านัน้ ไม่มีสิ่ง อื่นมา กาหนดแทน ดังนัน้ ถ้ าหากเราต้ องการที่จะประสบความสาเร็ จทังด้ ้ านการเรี ยน การใช้ ชีวิตบนโลกดุนยาและวันอาคี รัต เราก็ต้องเป็ นบ่าวที่ดีของพระองค์ และยืนหยัดไว้ ซึ่ง แนวทางของท่านรอซูล น่าครับบบ ^__^
36 อุนซุรนา
Facebook search “คณะกรรมการนักเรี ยนแกนนา โรงเรียนอัตตัรกียะห์อิสลามียะห์”
ก่อนจากกัน ประวัตคิ ณะกรรมการนักเรียนแกนนา เนื่ อ งด้ ว ยนางมารี เ ย๊ า ะ มนุก ล ผู้ช่ ว ยครู ใ หญ่ ฝ่ ายกิ จ การนัก เรี ย น ได้ เ ห็ น ความสาคัญถึงภาระความเป็ นผู้นาของนักเรี ยน จึงได้ เสนอก่อตังคณะกรรมการนั ้ กเรี ยนแกน นาขึน้ โดยได้ รับความเห็นชอบจากผู้จัดการ นายไพศาล ตอยิบ ซึ่งมีวัตถุประสงค์ เพื่ อ ส่งเสริ มความเป็ นผู้นาของนักเรี ยน และทาการเสนอเพื่อขออนุมตั ิต่อผู้รับใบอนุญาต โรงเรี ยน อัตตัรกี ยะห์ อิ สลามี ยะห์ นายอูมาร์ ตอยิ บ และได้ อนุมัติ ในปี การศึก ษา 2543 โดย ได้ ตัง้ คณะกรรมการนักเรี ยนแกนนา จานวน 21 คน
ผู้ใหญ่ ใจดี นายไพศาล ตอยิบ นายลูซาน ตอยิบ นายมะยิ ยะยา นายอับดุลรอย๊ ะ มาหะมะ นางพัชริ นทร์ หะยีอาแว นางมารี เย๊ าะ มนุกลู นายสกรี เจะสะแลแม นางสาวฟาตีเมาะ เจ๊ ะแต
( ผู้จดั การโรงเรี ยนอัตตัรกียะห์อสิ ลามียะห์ ) ( ผู้ช่วยผู้จดั การโรงเรี ยนอัตตัรกียะห์อิสลามียะห์ ) ( ครูใหญ่ ) ( ผู้ช่วยครูใหญ่ฝ่ายบุคลากรและไอที ) ( ผู้ช่วยครูใหญ่ฝ่ายวิชาการ ) ( ผู้ช่วยครูใหญ่ฝ่ายกิจการนักเรี ยน ) ( หัวหน้ าฝ่ ายกิจการนักเรี ยน ) ( อาจารย์ที่ปรึกษาคณะกรรมการนักเรี ยนแกนนา ) 37 อุนซุรนา
คณะกรรมการนักเรียนแกนนาปี การศึกษา 2554 นายอับดุลอาซิ เจ๊ ะดือเระ นายรุสลี เด็ง นางสาวมัสนา มะมิง นางสาวยูรัสมีย์ มีเหาะ นางสาวทัศนิม หะยีดารี ยอ นายนูรอาซูวนั สุขคติ นายการมีซยี ์ สาและ นางสาวต่วนสูไรดา สือรี นางสาวแวรุสมีนา มะหลง นายซูไฮรี เจ๊ ะมะลี นายอันนัส ดุลยะพงศ์ นางสาวนารีซา มายิ นางสาวนูรฮาฟี ด๊ะ มิงยีนา นายลาฮูเด็ง บินยูโซ๊ ะ นายมูฮมั หมัดเตาฟิ ก เจะนิ นางสาวต่วนฮาซีมะห์ ต่วนกะจิ นางสาวซูลม๊ ะ อาบูกือลง นายนครา ยะโกะ นายซุฟยาน หมัดดะเล นางสาวรูฮานา ลีโกะ นางสาวซีลา เจ๊ ะอาแว
( ประธาน ) ( รองประธาน ) ( เลขานุการ ) ( หัวหน้ าฝ่ ายประชาสัมพันธ์ ) ( รองหัวหน้ าฝ่ ายประชาสัมพันธ์ ) ( หัวหน้ าฝ่ ายระเบียบวินยั ) ( รองหัวหน้ าฝ่ ายระเบียบวินยั ) ( รองหัวหน้ าฝ่ ายระเบียบวินยั ) ( เลขานุการฝ่ ายระเบียบวินยั ) ( หัวหน้ าฝ่ ายจริ ยธรรม ) ( รองหัวหน้ าฝ่ ายจริยธรรม ) ( รองหัวหน้ าฝ่ ายจริยธรรม ) ( เลขานุการฝ่ ายจริ ยธรรม ) ( หัวหน้ าฝ่ ายโภชนาการ ) ( รองหัวหน้ าฝ่ ายโภชนาการ ) ( รองหัวหน้ าฝ่ ายโภชนาการ ) ( เลขานุการฝ่ ายโภชนาการ ) ( หัวหน้ าฝ่ ายความสะอาด ) ( รองหัวหน้ าฝ่ ายความสะอาด ) ( รองหัวหน้ าฝ่ ายความสะอาด ) ( เลขานุการฝ่ ายความสะอาด )
”
CPS 54.. YA UKWAH…
บันทึกชาวความฝัน
ระหว่างความเพ้อฝันกับความจริง มีมิติเดียวกัน คือ เวลา l เชคริฎอ อะหมัด สมะดี