DE RECHTE LIJN NR. 1/2013
25 JANUARI 2013
DE RECHTE LIJN Redactie en administratie: ACV-Spoorwegen Galerij Agora, Grasmarkt, 105, bus 40 1000 Brussel Tel. 02 549 07 75 Email: transcom.spoornationaal@acv-csc.be verschijnt enkel digitaal
INHOUD PAGINA 1-2 HERVORMING PAGINA 3 UITSTEL VIERDE SPOORWEGPAKKET PAGINA 4 PERSBERICHTEN PAGINA 5 SOCIALE SOLIDARITEIT
INTRO We hebben steeds de geïntegreerde structuur verdedigd, maar Magnette heeft toch een akkoord binnen de ministerraad bereikt over het gesplitste model. In deze editie kan u lezen dat de onenigheid in Europa zo groot is dat de richtlijn over de volledige splitsing zelfs van de agenda wordt gehaald. De discussie woedt dus volop en wij doen met deze Rechte Lijn volop mee.Veel leesplezier.
Hervorming NMBS: regering met Magnette op Fyra-koers De beslissing is gevallen. De ministerraad keurde op 11 januari het hervormingsplan van Magnette goed. Redenen tot juichen zijn er niet. Tegen elke stroming in besliste Magnette op eigen houtje dat een tweeledige structuur voor België de beste oplossing is, terwijl wij tot op het laatste moment de geïntegreerde structuur zijn blijven verdedigen.
We hebben het niet voor korte-termijn-politici die lange-termijn-beslissingen moeten nemen. Zeker als daarbij het diepgaande maatschappelijk debat wordt uitgesloten. Indien u hierbij spontaan aan de vorige hervormingen denkt, is dit perfect normaal. Bij het lezen van krantenartikels van 10 jaar geleden duikt immers een déjà vu gevoel op. Ook toen jaagde men de ene hervorming na de andere door het parlement, zonder dat er enige vorm van debat was. Men verweet de toenmalige paarse regering dat het op de vlucht was voor de discussie in het hervormingsdossier. In die periode waren drie herstructureringen nodig op twee jaar : een herstructurering van de herstructurering van de geherstructureerde NMBS. Het resultaat is bekend. De geïntegreerde structuur moest plaats ruimen voor een structuur waarin de infrastructuurbeheerder en de operator apart onderdak vonden.
Het getuigt al niet echt veel van politieke moed om beslissingen te nemen die iemand anders moet uitvoeren. Daarbij op voorhand weten dat je je opvolger in de problemen zal brengen, is nog een gradatie erger. Tenzij je als opvolger opnieuw een overgangsfiguur kiest die het maar tot aan de verkiezingen moet uitzingen en dus opnieuw niet met de politieke verantwoordelijkheid zal worden geconfronteerd als blijkt dat het plan Magnette volledig is mislukt.
BELANGENGROEP SPOORWEGEN
1
DE RECHTE LIJN NR. 1/2013
25 JANUARI 2013
Om u te bewijzen dat de relevantie niet achterhaald is, citeren we een stukje van Jos Ansoms, toenmalig kamerlid van CD&V.
commissaris voor Transport Siim Kallas, maar zich schromelijk vergiste en de gevolgen totaal verkeerd inschatte.
Wij vrezen dat zowel de gebruikers als het personeel de dupe zullen zijn. Paars wil de NMBS in twee afzonderlijke bedrijven splitsen, zonder enige vorm van koepel: een bedrijf dat de infrastructuur beheert en een onderneming die de treinen doet rijden. De tweede zal dus aan de eerste een gebruiksvergoeding moeten betalen. Ondertussen wijst de realiteit al uit dat de liberalisering van het spoor de gebruikskosten voor de infrastructuur sterk doet stijgen. Wij vrezen dat het hek helemaal van de dam is wanneer elke institutionele band tussen de infrastructuurbeheerder en de exploitant doorgeknipt is. (...) Wij vrezen op termijn zelfs voor de overlevingskansen van de afzonderlijke NMBSspooronderneming. En dan zal de private sector het treinaanbod voor de binnenlandse reizigers doen ineenschrompelen tot enkele commercieel interessante brokjes. (De Standaard, 11 december 2003)
Onrechtstreeks doet dit ons ook denken aan het Fyra-verhaal. Negen jaar geleden werd immers beslist om Fyra-stellen te bestellen bij AnsaldoBreda. Nu blijkt ook dat die beslissing de verkeerde was en dat de gekende problemen met hetzelfde bedrijf in Denemarken tot argwaan zou moeten hebben aangezet.Vandaag verstopt de toenmalige CEO Karel Vinck zich achter de Europese aanbestedingsregels. Ook Magnette gebruikt Europa als argument voor de splitsing van de NMBS-groep in NMBS en Infrabel. Al wordt dit argument nu door de actualiteit serieus afgezwakt (zie blz.3)... We pleiten dus voor meer maatschappelijk debat. Noch reizigers, noch personeel werden voldoende gehoord. Daarenboven zijn de banden tussen de zes regeringspartijen zo fragiel dat ze uit angst voor nieuwe verkiezingen tot compromissen komen die verder debat zo goed als onmogelijk maken. Elke nieuwe wijziging verstoort immers het bereikte evenwicht. Een hervorming van het grootste bedrijf van België verdient meer overleg met de stakeholders.
Deze kritiek heeft de tand des tijds doorstaan. De scheiding kwam er toen immers niet, omdat de NMBS-Holding werd gecreëerd. Het plan Magnette voorziet nu echter wel de afschaffing van deze Holding.
We pleiten ook voor meer continuïteit. Politici die een beslissing nemen moeten ze ook uitvoeren, zeker binnen dezelfde legislatuur. Jannie Haek refereerde tijdens zijn toespraak op de Nieuwjaarsreceptie naar het gebrek aan continuïteit. Hij wees er immers op dat hij tijdens de acht jaar dat hij CEO is, zeven verschillende ministers van overheidsbedrijven mocht verwelkomen. Toch iets dat tot nadenken stemt met betrekking tot het beleid over onze spoorwegmaatschappij.
Het is jammer dat we de toenmalige politici niet meer ter verantwoording kunnen roepen voor de vertragingen waarmee ze ons dagdagelijks opzadelen. En hetzelfde staat nu te gebeuren met Magnette en Labille als dit hervormingsplan wordt uitgevoerd. Jaren later zal immers blijken dat zowel de reiziger als het personeel de dupe zullen zijn van dit plan van iemand die de beste leerling wou zijn van de klas van Europees
© Photo News
BELANGENGROEP SPOORWEGEN
2
DE RECHTE LIJN NR. 1/2013
25 JANUARI 2013
Vierde spoorwegpakket : uitstel en ontdaan van gevoeligheden Tijdens ons bezoek aan de partijvoorzitters in september (zie DRL 1/2012) hebben we een document overhandigd waarin onze bezorgdheden over de hervorming werden opgesomd.
Ook de Europees Commissaris Interne Markt zou gewezen hebben op de mogelijke sociale gevolgen, op de mogelijke concurrentie zonder effectieve splitsing en het hoge kostenplaatje van het voorstel.
We stipten onder andere ook aan dat de argumentatie die aan de basis lag van de inhoud van de nota die aan de Kern van 15 juni 2012 werd voorgelegd, voorbarig was omdat het vierde spoorwegpakket, waarin duidelijke Europese beleidsopties worden genomen, pas begin 2013 werd verwacht.
Op een vergadering van het college van Europese commissarissen op 9 januari riepen enkelen op tot voorzichtigheid met betrekking tot de ‘extreme’ plannen van Kallas en wezen ze op de voordelen van de geïntegreerde structuur, zoals bijvoorbeeld de kostendrukking en de synergie (proces waarbij het samengaan van delen meer oplevert dan de som der delen) en communicatie tussen de infrastuctuurbeheerder en de operator.
En kijk... De Europese Commissie heeft de voorstelling van het vierde spoorwegpakket tijdelijk van de agenda gehaald. De ontwerpteksten over zowel de scheiding van infrastructuurbeheerder en operator als de liberalisering van het nationaal reizigersvervoer (beiden voorzien voor 2019) zouden op de helling staan. Het zou wel kunnen dat enkel het technische gedeelte van het pakket over de interoperabiliteit, veiligheid en homologatie wel wordt weerhouden voor een stemming in de Europese Commissie.
Met deze vertraging zou het kunnen dat het een akkoord tussen de lidstaten en het Europees Parlement vierde spoorwegpakket over de volgende verkiezingen wordt getild, waardoor het zelfs mogelijk is dat in de volgende legislatuur met deze voorstellen geen rekening meer wordt gehouden. We krijgen dus nog maar eens gelijk in dit dossier. In plaats van de beste leerling van de klas, riskeren we onze gesplitste structuur geïsoleerd te geraken tussen DB en SNCF. Indien de regering het plan Magnette blindelings uitvoert, zullen we een speelbal worden van de grote mastodonten.
Dit gebeurde onder zware druk van Duitsland en Frankrijk. Duitsland zweert bij het Holdingmodel en toont aan dat een geïntegreerd model en een hoge mate van concurrentie perfect met elkaar kunnen samengaan. Frankrijk roept het subsidiariteitsbeginsel in. Dat houdt in dat hogere instanties ( in dit geval Europa) niet iets moeten doen wat door lagere instanties (hier de lidstaten) kan worden afgehandeld. Frankrijk wenst dus dat elke lidstaat zijn spoorbeleid onafhankelijk voert.
BELANGENGROEP SPOORWEGEN
We zullen er dan ook voor ijveren om de hervormingstrein nog niet te laten vertrekken. De nieuwe minister voor Overheidsbedrijven Labille moet eerst goed beseffen dat Magnette de trein op een dood spoor heeft gezet.
3
DE RECHTE LIJN NR. 1/2013
25 JANUARI 2013
Persbericht 14/01/13 Samenkomst gemeenschappelijk vakbondsfront Eigenbelang regeringspartijen
Het gemeenschappelijk vakbondsfront overliep op 14 januari de laatste versie van de herstructurering van de NMBS-Groep.
Heeft het zin om dit dossier, dat goedgekeurd werd door alle regeringspartijen, aan te vechten? Het dient immers vooral hun eigen belangen.
De ministerraad keurde op 11 januari de tweeledige structuur goed, ondanks de objectieve en relevante argumenten die - mede door hun expertise - door het gemeenschappelijk vakbondsfront werden aangebracht.
Strategie Hoewel het sociale luik enigszins tegemoet komt aan een aantal syndicale eisen, is het vanzelfsprekend dat de militanten die binnenkort in de respectieve instanties samenkomen, de oriëntering en de strategie verder zullen bepalen.
Geen betere dienstverlening Het gemeenschappelijk vakbondsfront twijfelt aan de kwaliteitsverbetering van de openbare dienstverlening ten behoeve van de reizigers. Het deelt ook dezelfde analyse met betrekking tot de gevolgen van dit fundamentele dossier voor het spoorwegpersoneel.
De syndicale strijd voor een geïntegreerde structuur zal zich daarnaast ook op Europees niveau tijdens de besprekingen over het vierde spoorwegpakket voortzetten.
Persbericht 17/01/13 Hervorming NMBS gemiste kans ACV-Transcom is absoluut ontevreden over het hervormingsplan van de NMBS en de werkwijze van minister Magnette. Dit ongenoegen werd deze ochtend geuit tijdens het Nationaal Vakbondscomité. Het plan houdt geen rekening met de inbreng van het gemeenschappelijk vakbondsfront en biedt daarom geen waarborgen voor een verbetering van de dienstverlening en een verhoging van het stiptheidspercentage. De eenheidsstructuur, die door ons naar voor werd geschoven, zou wél een garantie op verbetering hebben geboden. Eenzijdige beslissing ACV-Transcom vindt het ontoelaatbaar dat deze belangrijke hervorming tot stand is gekomen door een eenzijdige beslissing van de regering zonder voorafgaande constructieve sociale BELANGENGROEP SPOORWEGEN
dialoog. Het document, dat door de ministerraad werd goedgekeurd, laat nog veel ruimte voor interpretatie en geeft geen antwoord biedt op pertinente vragen. Bovendien geeft het document veel onzekerheid over de schuld van het bedrijf. Daardoor geeft het Nationaal Vakbondscomité Spoor van ACV-Transcom aan zijn onderhandelaars het mandaat om verder te overleggen met de bevoegde Minister over de concrete invulling van dit plan. Gemiste kans We beschouwen dit plan vooral als een gemiste kans om de reiziger werkelijk een betere dienstverlening en stiptere treinen te garanderen! De politiek zal hiervoor uiteindelijk zijn verantwoordelijkheid moeten opnemen, maar ook de verantwoordelijkheid van een eventuele mislukking in de toekomst.
4
DE RECHTE LIJN NR. 1/2013
25 JANUARI 2013
Sociale Solidariteit is bezorgd over uw ziek kind ! EEN NIEUWE OPPASDIENST AAN HUIS BIEDT DE OPLOSSING! PROCEDURE Je kind is ziek en moet thuisblijven. Je vindt geen opvang. Dan biedt de Sociale Solidariteit van de NMBS Groep je een oplossing : bel Child Care op het nummer 02/481 67 41! Bel vóór 16 u. als je de volgende dag een oppas wilt, en vóór 12 u. de vrijdagmiddag als je op zaterdag een oppas nodig hebt. Na je telefoontje zal de dienst zo snel mogelijk de naam doorgeven van de persoon die komt oppassen. Met de oppas wordt een telefoongesprek geregeld voor een eerste kennismakingen om prakHsche afspraken te regelen. De eerste dag van de thuisopvang zal de oppas samen met jou een document doornemen. Er wordt gevraagd om het "verslag kinderoppas" te ondertekenen. PRAKTISCH De oppasdienst van Child Care beschikt over personeel dat bevoegd is voor deze opvang. Ze hebben allemaal een diploma van kinderverzorger of verpleger of beschikken over de vereiste beroepsbekwaamheid om op zieke kinderen te passen (onderwijs, opvoeding, verzorging, enz.). Maar Child Care is geen babysitdienst. Er moet dus aan bepaalde voorwaarden worden voldaan om er gebruik van te kunnen maken. - Je kind moet over een geneeskundig aOest beschikken. - Je kind moet minstens 6 maanden oud zijn, en nog geen 14 jaar geworden zijn (dus t.e.m. 14 jaar min 1 dag). - Als je kind gehandicapt is of specifieke problemen heeS, moet dit gemeld worden aan Child Care. De dienst bekijkt dan in welke mate ze over geschikt personeel beschikt om op het kind te passen. - Het aantal dagen opvang ten laste van de Sociale Solidariteit bedraagt maximaal 10 dagen per kind per jaar. Als beide ouders voor de NMBS-‐Groep werken, dan heeS elk van de ouders recht op 10 dagen voor ieder kind. - De opvang moet plaatsvinden in het huis van de ouder die statutair bediende is bij de NMBS-‐ Groep en een beroep doet op Child Care. KOSTPRIJS Het grootste gedeelte van de kostprijs valt ten laste van de Kas van de Sociale Solidariteit. Er wordt wel een kleine bijdrage gevraagd: 5 euro per kind voor 5 tot 9 uren opvang tussen 6 u. 's morgens en 20 u. 's avonds. 10 uren opvang is mogelijk, maar het extra uurtje opvang kost 1 euro. Het bureau van de Sociale Solidariteit zal je de factuur toesturen. Je hoeS nooit te betalen aan de oppas die voor je kind heeS gezorgd, of aan Child Care zelf. MEER INFORMATIE Wil je meer info over deze dienst? Neem dan contact op met bureau H-‐HR.363 op het nummer 02/525 35 46 (intern nummer: 911/535 46).
BELANGENGROEP SPOORWEGEN
5