DE RECHTE LIJN NR. 1/2013
25 JANUARI 2013
DE RECHTE LIJN Redactie en administratie: ACV-Spoorwegen Galerij Agora, Grasmarkt, 105, bus 40 1000 Brussel Tel. 02 549 07 75 Email: transcom.spoornationaal@acv-csc.be verschijnt enkel digitaal
INHOUD PAGINA 1-2 HERVORMING PAGINA 3 UITSTEL VIERDE SPOORWEGPAKKET PAGINA 4 PERSBERICHTEN PAGINA 5 SOCIALE SOLIDARITEIT
INTRO We hebben steeds de geïntegreerde structuur verdedigd, maar Magnette heeft toch een akkoord binnen de ministerraad bereikt over het gesplitste model. In deze editie kan u lezen dat de onenigheid in Europa zo groot is dat de richtlijn over de volledige splitsing zelfs van de agenda wordt gehaald. De discussie woedt dus volop en wij doen met deze Rechte Lijn volop mee.Veel leesplezier.
Hervorming NMBS: regering met Magnette op Fyra-koers De beslissing is gevallen. De ministerraad keurde op 11 januari het hervormingsplan van Magnette goed. Redenen tot juichen zijn er niet. Tegen elke stroming in besliste Magnette op eigen houtje dat een tweeledige structuur voor België de beste oplossing is, terwijl wij tot op het laatste moment de geïntegreerde structuur zijn blijven verdedigen.
We hebben het niet voor korte-termijn-politici die lange-termijn-beslissingen moeten nemen. Zeker als daarbij het diepgaande maatschappelijk debat wordt uitgesloten. Indien u hierbij spontaan aan de vorige hervormingen denkt, is dit perfect normaal. Bij het lezen van krantenartikels van 10 jaar geleden duikt immers een déjà vu gevoel op. Ook toen jaagde men de ene hervorming na de andere door het parlement, zonder dat er enige vorm van debat was. Men verweet de toenmalige paarse regering dat het op de vlucht was voor de discussie in het hervormingsdossier. In die periode waren drie herstructureringen nodig op twee jaar : een herstructurering van de herstructurering van de geherstructureerde NMBS. Het resultaat is bekend. De geïntegreerde structuur moest plaats ruimen voor een structuur waarin de infrastructuurbeheerder en de operator apart onderdak vonden.
Het getuigt al niet echt veel van politieke moed om beslissingen te nemen die iemand anders moet uitvoeren. Daarbij op voorhand weten dat je je opvolger in de problemen zal brengen, is nog een gradatie erger. Tenzij je als opvolger opnieuw een overgangsfiguur kiest die het maar tot aan de verkiezingen moet uitzingen en dus opnieuw niet met de politieke verantwoordelijkheid zal worden geconfronteerd als blijkt dat het plan Magnette volledig is mislukt.
BELANGENGROEP SPOORWEGEN
1