Leiderschap
adriaan wagenaar brengt kinderen en bestuurders samen om creatieve oplossingen voor zakelijke problemen te vinden.
Adriaan Wagenaar meent dat bedrijven nog heel wat kunnen leren van kinderen. Door Willemijn Ruissen
P
Kinderen de baas 18
t h e o p t i m i s t. n l
Z at e r d a g 2 7 S e p t e m b e r 2 014
illen voor zelfvertrouwen, geluk of tegen
pesten. Als het aan kinderen van de montessorischool van Heerhugowaard ligt, worden deze zo snel mogelijk uitgevonden. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat ze er ooit komen, is het idee helemaal niet slecht. Tijdens een exercitie in filosofie werpen de scholieren op: waarom focussen we in de zorg op ziekte, en niet op gezondheid en geluk? Niet alleen over de zorg hebben kinderen goede ideeën, beweert Adriaan Wagenaar, oprichter van de Raad van Stuur. Kinderen kunnen volgens hem over de meest uiteenlopende onderwerpen meedenken en belangrijke inzichten verschaffen. Door met kinderen te filosoferen, kan het bedrijfsleven creatieve oplossingen voor problemen vinden. Daarom wil Wagenaar dat bedrijven regelmatig kinderen betrekken bij hun beleidvoering. Wagenaar: ‘Ik zie het als mijn missie om bedrijven te dwingen wakker te worden en nieuwe mogelijkheden te zien in hun organisaties.’ Wagenaar filosofeert in de Raad van Stuur met kinderen en beleidsmakers. Hij heeft dergelijke projecten onder meer gedaan bij Univé, Robeco en Eneco. Soms wordt het resultaat van de filosofiesessies opgenomen in de beleidvoering. Zo zijn de ideeën van kinderen bij Eneco opgenomen in het jaarverslag van 2008. Hierin stelt de voorzitter van de raad van bestuur dat volwassenen zich de kritische houding van jongeren meer aan zouden moeten trekken. Het energiebedrijf heeft zes ideeën van kinderen centraal staan in het verslag, waaronder het hergebruiken van bestaande energie, zoals restwarmte van de industrie, en het idee dat iedereen in de toekomst zijn eigen energie ‘vangt’ met behulp van kleine p rivéwindmolens. Ook het Rijnstate Ziekenhuis in Arnhem, waar Wagenaar onlangs een sessie hield, heeft enkele plannen van de kinderen van Raad van Stuur centraal staan in de meerjarenstrategie. Die variëren van praktische oplossingen, zoals een leukere ziekenhuiskamer waarin je je sneller beter voelt, tot een totaal andere kijk op zorg, waarbij niet ziekte centraal staat maar juist gezondheid. Wanneer kinderen en directieleden elkaar ontmoeten, is het belangrijk om operationele vragen te vertalen naar de eigen belevingswereld van de kinderen. Neem een beslissing over een groot aantal ontslagen. Ook in de wereld van kinderen komt ‘ontslag’ voor. In de groepsdynamiek van een klas verandert de samenstelling voortdurend. Soms passen kinderen niet meer binnen een bepaalde groep en worden ze ‘ontslagen’ of stappen ze er zelf uit. Volgens Wagenaar verschilt die situatie niet wezenlijk van hoe volwassenen naar ontslag kijken. De manier waarop kinderen met situaties omgaan, is wel anders. Kinderen hebben andere probleemoplossende eigenschappen dan volwassenen. Volgens Wagenaar maken kinderen zich niet zo druk om het ‘hoe’. ‘Kinderen beginnen gewoon en al experimenterend komen ze er wel’, zegt hij. ‘Volwassenen willen eerst precies uittekenen hoe ze het gaan doen en willen ook bewijzen hebben voordat ze beginnen.’ Daarbij zijn kinderen minder egogericht in hun denken. Die eigenschap is volgens Wagenaar van grote waarde bij een omschakeling naar maatschappelijk verantwoord ondernemen. ‘Volwassenen streven altijd meer na: meer kunnen, meer willen, meer hebben. Daar worden ze door hun omgeving ook toe gedwongen. Ze worden gewaardeerd op hun prestaties, hun ambities en hun bezit.’
foto: Femke van den Heuvel