“Tegen de nieuwe iPhone 13 kan een sperzieboon natuurlijk niet op”

Luchtvrachtkosten blijven doorstijgen, zorgen over ontwikkelingen op Schiphol “Tegen de nieuwe iPhone 13 kan een sperzieboon natuurlijk niet op”

Passagiersvliegtuigen worden tijdelijk aangepast voor luchtvracht

Wanneer het goederentransport over zee ongekende hoogten bereikt qua tarieven – een veelvoud in vergelijking met pre-coronatijd – en ongekende laagten qua beschikbaarheid van ruimte, durven importeurs en exporteurs hun blik wel eens richten op luchtvracht voor het intercontinentale vervoer van bepaalde waren. Maar ook die sector kampt grotendeels met dezelfde uitdagingen.

Specifiek kijkend naar de uitdagingen op Schiphol betreffen de arbeidsmarkt, die is heel lastig, vertellen dienstverleners in aircargo. De meeste bedrijven op en rond de luchthaven hebben het momenteel moeilijk om personeel aan te trekken voor de grondafhandeling. Bovendien moeten zij personeel dat wel beschikbaar is meer betalen. Regels voor het werken achter de douane zijn strenger geworden. In tegenstelling tot het personeel dat landside aan de slag is, moet personeel dat achter de douane werkzaam is een Verklaring van Geen Bezwaar (VGB) hebben. Hierbij kijken ze tot een jaar of acht terug en dat maakt het lastiger om voor dat soort jobs buitenlandse krachten te werven. De communicatie tussen de Nederlandse overheid en de bevoegde diensten in het land van herkomst lopen niet altijd van een leien dakje. Dat heeft dus invloed op doorlooptijden van zendingen.

BESCHIKBAARHEID

Personeel is een uitdaging, maar beschikbare ruimte in de buik van een passagiersvliegtuig, een combi of een full freighter eveneens. “Groenten en fruit komen vaak mee in een passagiersvliegtuig. In de buik van een Boeing 777 kan 25 ton vracht mee. In het algemeen wordt 45% van de luchtvracht zelfs vervoerd in de belly. Maar nu zijn er natuurlijk beduidend minder passagiersvluchten. In een combi, waar ook een gedeelte van het main deck is ingericht voor het vervoer van goederen, kunnen er nog meer kilo’s mee. KLM had er daar een 15-tal van, maar die vliegen ook niet meer. Iedereen wil dus full freighters, die normaal gesproken op de belangrijke herkomsten zoals Nairobi, Bogota en Quito standaard worden ingezet. Je ziet dan toch wel dat groenten, fruit en bloemen vaak moeten concurreren met duurdere producten, die de prijsstijgingen beter kunnen absorberen, bijvoorbeeld elektronica. Tegen de nieuwe iPhone 13 kan een sperzieboon natuurlijk niet op,” aldus een van de vervoerders.

PRODUCTVERSCHUIVING

Overigens blijven de volumes voor AGF en bloemen redelijk op peil, vervoerders zien wel een verschuiving in productassortiment. Vanuit Oost-Afrika is er een enorme toename van bloemen in reefers te merken. Avocado’s worden vanuit daar nauwelijks meer ingevlogen, maar mango’s zijn en blijven een specifiek luchtvrachtartikel. Deze productverschuiving doet zich niet alleen in Oost-Afrika voor, maar ook op mondiaal niveau. De oorzaak hiervan is volgens de vervoerders op Schiphol te linken aan de beperktere beschikbare ruimte, maar ook in de prijsstijgingen.

ASTRONOMISCHE PRIJZEN

Eén van hen geeft een rekenvoorbeeld. “De prijs van een charter tussen bijvoorbeeld China en de VS is het afgelopen jaar vervijfvoudigd. Zolang bepaalde sectoren en de consument bereid zijn die prijs op te hoesten, zullen de tarieven hoog blijven. Ter vergelijking: voor een 40-voets container van Shanghai naar LA werd eind vorig jaar ongeveer 11.000 dollar betaald, wat ook 5 keer duurder was dan vóór corona. Een full freighter kan ongeveer 100 ton vervoeren, het equivalent aan 10 zeecontainers. Het verschil tussen zee en luchtvracht is dus ongeveer een factor 15.”

Prijzen schieten dus met astronomische bedragen omhoog. Naast de stijging van de kerosineprijs wordt deze vooral ingegeven door het spel van vraag en aanbod. Zolang bepaalde sectoren en consumenten bereid zijn die prijs op te hoesten, zullen de tarieven hoog blijven, is de verwachting van luchtvrachtvervoerders.

SPOTTARIEVEN

In de luchtvaartsector wordt veel gewerkt met spottarieven. Zijn er surcharges, dan moeten vervoerders die doorrekenen aan de klant. Maar een groter probleem waar cargo-dienstverleners mee te maken hebben is dat luchtvaartmaatschappijen hun vliegtuigen, waarop is gerekend en waarover afspraken zijn gemaakt, opeens elders inzetten. Dat maakt het voor logistiek dienstverleners lastiger om op de lange termijn te plannen. Met name in Nairobi is momenteel een enorm capaciteitstekort, waardoor transportbedrijven op zoek moeten naar andere oplossingen.

PAX FREIGHTERS

Als deel van de oplossing zijn er luchtvaartmaatschappijen die passagiersvliegtuigen tijdelijk aanpassen voor luchtvracht. Ze halen de stoelen eruit waardoor de cabine kan worden gevuld met dozen. Die vliegtuigen heten Pax freighters. Ethiopian Airlines heeft er zo een aantal aangepast. Ze worden vaak ingezet voor het vervoer van bloemen.

Voor de grondafdeling brengt deze manier van werken extra uitdagingen met zich mee. De dozen moeten met de hand worden geladen en gelost, bovendien zitten er meestal meerdere dozen voor verschillende importeurs in, die gesorteerd moeten worden. Dat extra werk brengt natuurlijk ook extra kosten met zich mee.

SLOTSDISCUSSIE

Naast torenhoge tarieven, beperkte ruimtebeschikbaarheid en de moeilijke zoektocht naar geschikt personeel speelt op Schiphol de slotsdiscussie. Door de snelle toename van het aantal passagiers- en vrachtvluchten, heeft Schiphol de limiet bereikt van het toegestane aantal vliegbewegingen. Vertrek- en landingsrechten worden dus schaarser en er wordt streng gecontroleerd of de toegewezen slots gerespecteerd worden. Veel volume, vooral uit Kenia en Ethiopië, is bijvoorbeeld al verschoven naar Luik, Maastricht en Brussel, geven vervoerders aan. Daarbij zien ze dat luchtvaartmaatschappijen niet happig zijn om weer terug te keren naar Schiphol door de krappe markt voor trucking. Covid heeft de slotsdiscussie nu ingehaald, maar blijft boven de markt hangen. (PB/PDC) 

China Qingdao port container terminal

WWW.STAPELBED.COM

Metalen stapelbare bedden, als enkel of als dubbel bed v.a. E 69,-

Kwaliteit: Hufter- en Hooligan proof!!

Metalen nieuwe lockerkasten

•hang-leg •SNF norm

Een-deurs kast 45x50x185 á E 169,-

Twee-deurs kast 60x50x185

á E 189,-

Kantinetafels & Stoelen Matrassen & Kussens

Industrieweg 30B 2382 NW Zoeterwoude Tel: 071-5230184 info@stapelbed.com

WWW.STAPELBED.COM

Nike presenteert ‘Avocado’ Dunk sneaker

Nike is bezig met het creëren van een voedsel-thema Dunk Low, en het fruit dat het heeft uitgekozen zou onweerstaanbaar moeten zijn voor millennials. Afbeeldingen van de Dunk Low “Avocado” zijn opgedoken, waarop te zien is hoe de sneaker zijn ontwerp ontleent aan de romige vrucht, met het grootste deel van het bovenwerk in donkergroen om overeen te komen met de schil van een avocado.

Een lichter groen wordt gebruikt voor de rand en voering om de eetbare binnenkant weer te geven, terwijl de binnenzool het bruin van een avocadopit nabootst. 

GEBR. TROOST

www.troostpallethandel.nl

Interview met Cindy van Rijswick, AGF-specialiste bij Rabobank De (nabije) toekomst van de tuinbouw: vraagstukken en enkele (voorzichtige) antwoorden

Ook al vóór de pandemie waren er zichtbare en minder zichtbare krachten aanwezig die de koers van ons productiemodel langzaam een andere kant uitstuurden, maar het coronavirus lijkt alles in een stroomversnelling te hebben gebracht en om de zoveel tijd moeten we allen als mens, burger en economische speler van de ene op de andere dag het hoofd bieden aan nieuwe uitdagingen die een op hol geslagen klimaat en een veranderende maatschappij ons opdringen. Ook de AGF-sector staat voor ongekende uitdagingen.

Zal er een geografische verschuiving plaatsvinden van de gewassen die we telen onder invloed van de klimaatverandering, de nadruk op lokale productie of de vooruitgang van de teelttechnologie? Gaan telers versneld gebruik maken van groenere energie door de hoge gasprijzen? Zal het coöperatieve model langzaam uitdoven door steeds groter wordende teeltbedrijven en de interesse van investeringsvehikels in de AGF-sector? Voor deze en nog meer vraagstukken legden we ons oor te luisteren bij Cindy van Rijswick, AGF-specialiste bij Rabobank, de bank die zich naast hypotheekverstrekker voor de consumentenmarkt ook graag profileert als partner voor de agrarische sector en voortrekker op het gebied van energietransitie. “Om meteen een antwoord te geven op de eerste vraag: er zit inderdaad een verschuiving aan te komen van de gewassen die telers in verschillende landen van de wereld verbouwen. In Spanje, en in het bijzonder in het zuiden van het land, klinken de alarmerende berichten over watertekort steeds luider. Daar zal er waarschijnlijk vooral minder graan worden verbouwd, waardoor andere teelten in de kijker komen te staan. Er wordt weleens gezegd dat we in Europa op lange termijn voor onze voedselvoorziening meer afhankelijk zullen worden van Noordwest-Europa, maar we moeten de zaak nu ook niet té positief voorstellen voor onze regio. Misschien zullen we gemiddeld iets hogere opbrengsten halen dan in het zuiden, maar door vaak terugkerende extreme weersomstandigheden, zoals droogteperiodes of overstromingen, zijn we ook hier overgeleverd aan de grillen van het klimaat,” merkt Cindy op. Volgens berekeningen van het Informatienetwerk voor Milieu van de Andalusische overheid lag de gemiddelde regenval in het Zuid-Spaanse gewest in het hydrometeorologische jaar 2021/22 ruim 30% onder de gebruikelijke waarden. Afgelopen november werd 80% van het Guadalquivir-bekken officieel uitgeroepen tot ‘gebied in toestand van buitengewone droogte.”

AMANDELBOMEN IN CALIFORNIË

Volgens de AGF-specialiste van Rabobank is het klimaat van Californië vergelijkbaar met dat van sommige regio’s in het Middellandse Zeegebied en ook daar bepaalt de factor droogte al de agenda van de teeltbedrijven. “In Californië kiezen telers al vaak voor andere gewassen, met name gewassen die in het schap een hoger prijskaartje hebben en die dus de belofte inhouden meer geld op te brengen. Maar het gekke is dat heel wat van die gewassen óók veel water gebruiken. Men is bijvoorbeeld van rijst naar amandelen overgeschakeld. Daar wordt dan druppelirrigatie voor gebruikt, maar toch blijven die amandelbomen heel veel water opslokken. Ze brengen wel mooi geld in het laatje,” vertelt Cindy. In Salinas Valley stond vroeger de slateelt sterk, terwijl nu de aardbeienpercelen de dienst uitmaken. De aantrekkelijke inkomsten van de aardbeienteelt maken het immers mogelijk de hogere grondprijzen te blijven betalen. “En het kan zomaar zijn dat ook de aardbeien op den duur worden weggedrukt door nog hoogwaardigere gewassen, want ook aardbei, die nog veel in de vollegrond wordt geteeld, is best wel een aanslag op de watervoorra-

Overheden en telers moeten aandacht besteden aan een betere afwatering en opvang

den.” En dan hebben we het nog niet gehad over de arbeidsproblematiek, die ook een rol speelt bij keuze van gewassen. Noten kunnen veelal machinaal geoogst worden, aardbeien nog niet.

Peru, dat zich de laatste jaren opwerpt als een belangrijke leverancier van avocado’s voor de Europese markt en waarvan de export volgens berekeningen van het adviesbureau Inform@cción vorig jaar met 28,2% toenam en ook de komende jaren nog met gelijkaardige cijfers kan groeien, dreigt evenwel tegen 2050 tussen de 55 en 70% van het voor de avocadoteelt geschikte areaal te verliezen door de wijzigende klimaatomstandigheden, zo stelt een studie die in januari is verschenen in het wetenschappelijke tijdschrift PLoS ONE. Vooralsnog heeft Peru het voordeel dat er flink wat water vanuit de Andes naar de teeltgebieden geleid kan worden.

TECHNOLOGISCHE VOORUITGANG

Om gewasverschuiving te vermijden, kunnen telers in sommige gebieden eerst proberen de plant- en oogstdata aan te passen. Telers in de mediterrane gebieden kunnen bijvoorbeeld proberen nog beter in te spelen op de neerslag die er in de winter valt. Maar uiteindelijk zal er toch gekeken moeten worden naar de technologische vooruitgang als antwoord op de uitdagingen waarvoor de klimaatverandering ons stelt. “Wanneer het water ons echt aan de lippen komt te staan – ook al hebben we het ironisch genoeg in de eerste plaats over droogte – zullen we zeker nog oplossingen vinden om niet meteen te hoeven veranderen van teelt. Er kan nog veel gebeuren, maar het zal investeringen vergen. Zo valt er best nog winst te behalen door meer te monitoren met sensoren en software om het waterverbruik te optimaliseren naargelang de noden van de plant. Want ook met druppelirrigatie wordt er nu nog vaak besproeid op momenten wanneer de plant het water niet echt nodig heeft. Precisielandbouw kan een verschil maken.”

Volgens Cindy zullen overheden en telers ook aandacht moeten besteden aan een betere afwatering. Het water dat wel uit de hemel valt, stroomt vaak gewoon weg. “Daarnaast kunnen ook droogte- of ziltresistente variëteiten een bijdrage leveren om teelten te behouden op de huidige locaties. Israël heeft daarin al enige vooruitgang geboekt. Zout water zal in veel landen immers altijd voldoende beschikbaar zijn. Het probleem is dat die gewassen vandaag de dag op commercieel vlak nog niet kunnen tippen aan de traditionele rassen. We zullen ook steeds meer overkappingen zien. Maar vooraleer we echt haalbare en op grote schaal toepasbare oplossingen hebben, zullen er gewasverschuivingen plaatsvinden, mede onder invloed van hogere verzekeringspremies in sommige gebieden.” Toch hoeft een verschuiving niet altijd dramatisch te zijn, zo stelt Cindy. Door de eeuwen heen is dat wel meer gebeurd. Vijftig jaar geleden werden er in het Westland ook nog heel andere gewassen geteeld.

De AGF-specialiste stelt dat in laatste instantie onbruikbare grond gewoon een andere functie kan krijgen zoals oppervlakte voor zonne-energievelden. Volgens cijfers van de Spaanse overheid nam de

opwekkingscapaciteit van zonne-energie in Spanje in 2019 met 93,2% toe ten opzichte van 2018 en het Nationaal Energie- en Klimaatplan (PNIEC) voorziet een geïnstalleerd vermogen van 39.000 MW voor Spanje tegen 2030. “En bodems die een tijdlang niet meer gebruikt worden wegens onaantrekkelijk voor de teelt