Bazen behin bi ume piknik bat egin zutela eta galdu egin zirela. Mutilak Iker izena zuen eta neskak Ane. Biak asko ibili ziren eta asko nekatu ziren. Ez zuten janaririk ezta arropa asko janzteko ere, beldurtuta zeuden eta etxera joan nahi zuten.
Baso erdian zeudela, egurgile bat ikusi zuten, berarengana joan ziren eta egurgileak esan zien : -Ezagutzen dudan toki bakarra estalpean egoteko etxe sorgindua da. Hori bere izena da edo bestela horrela deitzen diote.
Etxe sorgindura iritsi zirenean, soinu arraro bat entzun zuten eta asko izutu ziren. Orduan atea ireki eta barrura sartu ziren beldurrez. Sartu zirenean dena beldurgarria zen eta oraindik soinu hori entzuten zen. Biok beldurtuta zeuden. Pareta ondotik joan ziren eta Ikerrek esan zion Aneri: - Etxe honetan geratu behar dugu bestela ez daukagu estalperik. Anek esan zuen beldurrez: - Soinua erloju beldurgarri batetik ateratzen zen.
Pareta ondotik joaten zirenean Ane builaka hasi zen eta Ikerrek izututa esan zion: - Zer gertatzen da? Mina hartu al duzu? Eta Anek erantzun zion: - Ez, armiarma bat dago paretan, pozoigarria dela uste dut. Ikerrek esan zion: - Ez mugitu asko eta armiarma konturatu gabe poliki-poliki ihes egingo dugu.
Armiarmatik babesteko eta ez pikatzeko, beste aldetik joan ziren. Beste gela batean itzal bat ikusi zuten. Itzal hori pertsona baten antzekoa zen eta zein zen ikustea erabaki zuten. Itzaleko pertsona banpiro bat zen. Asko izutu ziren baina bi edo hiru minutu pasa ondoren arriskutik ihes egin zuten.
Etxe sorgindutik korrika atera ziren beldurrez eta ateratzean euri zaparrada ari zuen eta blai-blai geratu ziren. Bat-batean norbait ikusi zuten hara joaten eta ondo ikusi ondoren bi pertsona ziren eta batean beraien izenak esan zituzten bere aita eta ama zirelako. Oso kontent zeuden, ondoren guardasolak ireki eta etxera joan ziren gertatutakoa kontatzen.
HALA BAZAN EDO EZ BAZAN, SAR DADILA KALABAZAN, ETA ATERA DADILA HONDARRIBIKO PLAZAN!!!
Bazen behin hamster familia bat animali denda batetik eskapatu zirela. Familiako denak kiroldegira joan ziren oso potoloak zirelako. Egun bat pasa zen eta animali dendako emakumea konturatu zen hamster familia bat desagertu zela eta joan ziren denak aurkitzera. Hurrengo egunean kiroldegira bueltatu ziren monopatinetan ibitzeko. Emakumeak ez zituenez aurkitu eta oso triste jarri zen, bilatzen gelditu zen. Argalak ziren eta lasterketak egitea pentsatu zuten. Eguna iritsi zenean hamster familiako batek sukarra zuela esaten zuen, lasterketa ez egiteko, tarta goxo batzuk erostera joateko erabaki zuen. Lasterketa bukatu ondoren hamster familia bere laguna nola zegoen ikustera joan zen eta tarta goxo batzuk jaten ikusi zuten eta berekin haserretu ziren.
Hamsterra oso triste jarri zen, oso gaizki egin zuela pentsatu zuen eta barkamena eskatzera joan zen baina ez zekien non zeuden hamster familiakoak eta kiroldegira joan zen ea hor zeuden. Baina hor ez zeudenez orduan negarrez hasi zen. Dendara berriro joan ziren pipak erostea; pentsatu zuen bere gustokoak zirelako. Jan eta gero pentsatu zuen animalia- dendara bueltatuko bazen bere familiarekin elkartuko zela eta beraz animalia-dendara joan zen. Animalia-dendako emakumea hamsterra ikusi zuen eta bere atzetik korrika joan zen. Animalia-dendako andreak harrapatu eta dendara bueltatu zenean beste familiarekin elkartu zen eta hamsterrarekin oso ondo moldatzen ziren elkarrekin.
Hamster familia animalia-dendan bere familiako hamster bat ikusi zuen eta gauza bat bururatu zitzaion eta hauxe zen: Gauean animali dendara sartuko ziren hamsterra ateratzeko. Gaua heldu zenean animaliadendako emakumea etxera joan zen eta nahi gabe atea zabalik utzi zuen hamsterrak sartu ziren. Gero hamsterra ikusi eta kaiolatik atera zen, baina lotan zegoen eta ez zen esnatzen. Jostailuko eskorga hartzea pentsatu zuten, asko pisatzen zuelako eta denen laguntzaz hamsterra hartu zuten eta eskorgara bota zuen. Kanpora irtetean atea itxita zegoen eta oso urduri jarri ziren. Nahi gabe eskorga erori zen, hamsterra esnatu eta barkamena eskatu zion. Oso kontent jarri zen bere familiarekin berriz elkartu zelako eta barkamena eskatu ziolako. Hamster familiak barkatu zuen eta atea irekitzen saiatu ziren baina oso gogorra zegoen. Hamster bat oso nekatuta zegoen eta zorabiatu egin zen. Lurrera erortzean atea ireki eta ipurdiz erori zen. Oso kontent jarri ziren baina hamsterra ospitalera eraman behar zuten mina asko zuelako. Ospitalera iristean hamster medikuak begiratu zuen eta zaintiratu bat egin zen hanka batean eta hamsterrari benda bat jarri zioten. Mandako batzuk erosi zituzten
hamsterrarentzat eta kiroldegira joan ziren bizikleta lasterka bat egitera. Eguna iritsi zenean bizikletak hartu eta lasterketa egiten hasi ziren. Lasterketa hamsterrak lesionatua irabazi zuen eta oso kontent jarri zen.
Hamsterra sendatu zen eta egunero kiroldegira joaten zen. Bere hamster familia harrituta geratu ziren oso ona zelako kirola egiten. Hurrengo egunean hamsterraren urtebetetzea zen eta tarta goxo-goxoak erosi zizkioten hamsterrari eta oso kontent jarri zen, festa handi bat prestatu zioten bere urtebetetzerako. Abesten hasi ziren eta gero kiroldegira joan ziren festa ospatzeko. Kirol guztiak egin zituzten oso argalak jartzeko, oso potoloak direlako tarta asko jateagatik. Hamsterra lehiaketa guztiak irabazten zituen eta oso kontent jartzen zen.
Egun batzuk pasa eta gero beste hamster baten urtebetetzea izan zen. Opariz tarta goxo-goxo bat oparitu zioten, oso kontent jarri zen eta berriz potolo-potolo jarri zen. Kiroldegira joan behar zuen, baina bere urtebetetzea zenez ez zuen nahi festatik ateratzea lagun asko zituelako. Bere lagunak lagundu zioten kiroldegira joatea eta ondo jarri zen. Kirola egiten hasi zen eta argala gelditu zen. Orduan berriz oso kontent jarri zen eta festara bueltatu zen dantzatzera.
Egileak: Leire eta Ane.
Egun batean familia bat oporretara joan behar ziren (kruzero batean) eta kotxean sartu ziren. Kruzerora iritsi zirenean etxezaina atera zen ontzitik eta galdetu zien maletak eramateko eta hauek baietz esan zioten, beraien kama-otera maletak eraman zizkien. Utzi eta gero, denok igerilekura joan ziren bainu hartzera bero asko egiten zuelako, gainera uda zen. Igerilekuan zeudenenean motor bat lehertu zen eta kruzeroa hondoratu zen. Bidaiari guztiak uretara saltatu ziren eta itsasoaren erdian zeudenean izurdeak atera ziren beraiei laguntzeko eta uharte batera eraman zituen.
Hurrengo egunean uharte horretan esploratzera joan ziren, etxe txiki bat aurkitu zuten uhartearen erdian eta urte baterako janaria aurkitu zuten. Gero janari gehiago aurkitzera joan ziren. Ondoren animali handi bat aurkitu zuten, tigrea zen! eta korrika hasi ziren, etxera sartu eta hiru eskopeta aurkitu zituzten. Horrela kanpora atera ziren eta pum tiro bat bota zioten burura eta hil egin zuten; horrela janari gehiago izan zuten. Berriro esploratzera joan ziren eta zuhaitz handi bat aurkitu zuten, hor koala bat bizi zen. Koala horrek zerbait esan nahi zien eta zuhaitz horren fruta bat jateko esan nahi zien eta aitak hartu zuen, mokadu bat eman zion fruta horri, magikoa zenez, aitak horrela hontzari ulertu zion eta hontzak esan zion hemendik joan behar zaretela arriskutsua dagoelako.
Aitak kasu egin zion eta etxera iritsi ziren azkar. Gero ura bilatzera joan ziren. Bidaian elefante handi bat aurkitu zuten zuhaitz bat jaten eta amak esan zuen zergatik ez gara igotzen eta denek baietz esan zuten. Gero galdu egin ziren baina aurrerago joan eta erreka txiki bat aurkitu zuten. Etxean aurkitutako kantinplorak bete zituzten eta aurrerago joan eta tribu bateko pertxonak aurkitu zituzten ingelesez hitz egiten zutenez eta aitak ingelesa hitz egiten zekienez, beraiekin hitz egin zuen eta janaria eta ura eman zizkioten eta etxera eraman zituzten. Oso nekatuta zirenez lotara joan ziren.
Hurrengo egunean sukaldera gosaltzera joan ziren. Gosaldu ondoren hondartzara joan ziren, hor kruzeroa zegoen eta haraino igerian joan ziren. Barrura sartu ziren. Hor oraindik bi pertsona bizirik zeuden, beraiekin joan ziren kruzeroaren barrurago eta kruzeroaren sukaldera joan ziren. Oraindik janaria ona zegoen eta ahal zuten gehien janaria hartu zituzten. Berriro etxe txikira joan ziren sute bat egin zuten, janaria prestatu zuten eta gose handia zutenez azkar mahaira eseri ziren afaltzeko.
Jan eta gero kruzerora bueltatu ziren, gora joan ziren. Kruzeroan zalbadidak zeuden eta uretara bota zituzten itsasontzi txikia, janaria hartu, ura, motor bat eta ontzi dartu baina zulo txiki bat zeukan eta kruzerora berriro sartu eta egurrezko taula bat hartu zuten kruzerotik jaitxi eta barkoari egur puzka hori jarri eta berriro etxera joan ziren. Lau egun iraindu zen bidaia eta etxera iristean denak aho zabalik gelditu ziren eta denok galdezka hasi ziren. Etxera iristean lehenengo gauza egin zutena arropa aldatzea zen eta mahaian plater bat zegoen mahatsaz beteta hara joan ziren jatera.
Egun eguzkitsu batean umeak eskolan zeuden. Irakurtzen ari ziren eta andere単oa joan zen gaileta batzuk hartzera. Umeak oso kontent zeuden beraien hamaiketakoarekin. Errekreo garaia iritsi zen eta guztiok jolastokira irteteko gogokin zeudenez ate ireki bezain laster korrika atera ziren. Une horretan gelako hiru ikaskide, gelan ezkutatuak gelditu ziren besteak errekreora jolastera joan ziren futbolera jolastera.
Hurrengo egunean umeak sartu ziren eskolara, lehenengo orduan marrasketan hasi ziren. Ignazio eta Olatz eseri ziren ondoan lagun minak zirelako, marrazki hoberenak egiten zituzten. Ignazio eta Olatzek marrazkiak andere単oari eman zizkioten, honi asko gustatu zitzaizkion marrazkiak eta gozoki pare bat oparitu zien.
Ignazio eta Olatz beraien etxera joan ziren. Beraiek bizi lagunak ziren eta Olatzen etxera joan ziren jolastera eskuetara jolastera. Olatzen amatxo gaileta pare bat ekarri zituen, igela bat aurkitu zuten. Igelari janaria ekarri zioten. Gero Ignazioren etxera eraman zuten zeba bere etxe atzean laku bat zegoelako. Han igela gaiztuak zeuden.
Igela gaiztuak igela onari gaiztua bihurtu zion. Ignazioren etxera bueltatu ziren eta igela ikusi zutenean igela saltoka hasi zen eta Olatzeri beldurra eman zion, ia- ia Olatzeri koska egin zion. Ignazioren etxean eta Olatzen etxean ez zegoen inor bakarrik txakurra eta zaintzailea. Zaintzailea korrika beraiengana joan zen. Zaintzaileak umeei ezan zien: - Nire atzera joan! - Alde hortik igela madarikatua! Zaintzaria umeak eskutik hartu zituen eta etxera eraman zituen.
Bi ordu pasa eta gero igela pila bat zeuden eta ume bat 18 urtekin egon zen karate eskola batean. Bere eskuekin eta hankekin igel guztiak hil egin zituen, ordu erdia pasa zen igelak hiltzen. Ignazio eta Olatz atera ziren eta zaintzailea bere atzetik gaileta pote batekin eta hiru baso esne hiru umeentzat eman zien.
Eguzkia ezkutatu zen, beraz ilargia atera zen eta festa bat eman zuten eta orain bakean ondo jolastuko zuten.
Hau amaitu da!!!!!
Nerea eta Marta
Egun batean zientifiko batek munstro pila bat sortu egin zuen. Egun horretan Martin eta Iker izeneko bi mutil ailegatu ziren herri horretara eta esan zioten herriko jendeari: - Korri banpiro bat etortzen da! Eta galdetu zuen Martinek: - Zer gertatzen da? - Hemen munstro gaiztoak daude! - Munstro gaiztuak ? - Bai, begira banpiro hori. - A bai, banpiro bat dago!
Gero Ikerrek esan zion Martini: - Goazen elizara ea aurkitzen dugun norbait guri lagundu ahal diguna. Eta esan zuen Martinek: - Bai goazen apaizari galdetzera. Elizara joan ziren eta apaizari galdetzera joan ziren. Eta Martinek esan zion: - Kaixo jauna, zerbait banpiroei buruz galdetu nahi dizugu. Apaizak erantzun zien: - Nik ez dakit ezer, joan zaitezkete mendiko iratxoari galdetzera.
Mendiko iratxoari galdetzera joan ziren. Eta Martinek esan zion iratxoari: - Kaixo jauna, zerbait banpiroei buruz jakin nahi dugu. Eta iratxoak esan zien: - Bai banpiroak argiarekin hiltzen dira. Eta Ikerrek esan zion: - Eskerrik asko jauna.
+
Taxi batetan hirira joan ziren. Taxi horrek argi asko egiten zuela ikusi zuten. Bat-batean Martini idei bat bururatu zitzaion: - Iker, begira, taxi honek argi asko egiten du eta horrela banpiroak hil ditzakegu.
Banpiroarengana joan ziren eta taxiaren argiekin hil egin zuten. Baina munstro gehiago geratzen ziren, erraldoia eta piratak. Hurrengo egunean erraldoia etorri zen eta guri lagundu nahi zuela esan zigun.
Hurrengo egunean, esnatu ginenean itsasotik itsasontzi bat bazetorrela ikusi zuten. Erraldoiari abisatu eta piratekin erasotzera joan ginen. Itsasontzian zeudenean eraso egin gintuzten. Ordu bat pasa ondoren kapitaina bakarrik geratu zen. Eta erraldoiari kapitaina hiltzeko esan genion. Azkenean, erraldoiak kapitaina ito egin zuen. Eta horrela Martin eta Iker herriko salbatzaileak izan ziren.
Bazen behin Jose izeneko gizon bat eta Maria izeneko emakume bat. Jose arotza zen eta Mariak etxeko lanak egiten zituen. Arratsalde batean Mariari aingeru bat etorri zitzaion eta esan zion: - Jesus izeneko ume bat izango duzu. Eta aingerua joan zen. Hilabeteak pasa eta gero Maria haurdun geratu zen, eta Belenera joan ziren. Han Jesus jaio zen.
Errege Magoak opari batzuekin joan ziren, ere bai artzainak joan ziren …handia egin zenean 12 lagun zituen, haiek apostoluak ziren. Hurrengo egunetan Jesus herriz-herriz joan zen bakea ematera eta pertsonak bera herri horren erregea izango zela pentsatzen zuten.
Lagun asko egin zituen. Jesus oso pozik zegoen, batez ere umeekin. Umeekin asko jolasten zuen eta hauek ere oso pozik zeuden. Beraiek etxera joaten zirenean Jesus ere bere etxera joaten zen. Jesusek apostoluekin afaltzen zuen eta lo egitera joan zen.
Egun batzuk pasa eta gero erromatarrek Jesus harrapatu, presoa hartu eta hil zuten, Herodesek beste errege bat zela pentsatzen zuelako. Hau Jesusen bizitzaren historia izan da, labur-labur kontatutakoa.
Egun batean herri txiki batean Tomas, Elena eta Nahia bizi ziren eta etxerik ez zeukatenez Larrunera igo ziren eskiatzera bere aita eta amarekin. Larrunetik behera jaisterakoan, Tomas erori zen, orduan txabola bat ikusi zuen. Bere amari abisatu zion: - Ama, ama, etorri azkar! Txabola bat ikusi dut. Bat-batean, Tomasen amari trineoa puskatu zitzaion eta amatxo ere erori zen Larrunen erditik. Ama erori eta gero Tomasekin aurkitu zen. Biok txabolara joan ziren eta hau hutsa zegoen. Familia osoa ere erori zen. Etxerik ez zeukatenez hor bizitzea bururatu zitzaion bere amari eta familia osoa baietz esan zuen. Orduan txabola horretan geratu ziren. Iluna zen eta afaldu ondoren kalera joan ziren eta izarrak ikustera joan ziren.
Hurrengo egunean altxatu eta gero, kalera atera ziren eta etxera sartu ziren hotz asko egiten zuelako eta orduan gosaldu zuten, ondoren umeak kalera jolastera atera ziren, jolastu eta gero bazkaltzera joan ziren zopa platerkada bat eta bigarren platera oilaskoa saltsarekin eta patatarekin. Gero bere aitona aizkolaria Jose Migel etorri zen negua beraiekin pasatzera, orduan merienda bat egin zuten, ondoren bere aitonarekin jolastera joan ziren eta bere gurasoek siesta bat bota zuten.
Afaria bukatu ondoren umea ezin zutenez lorik egin, izarrak ikustera joan ziren bere aitonarekin eta bere aitonaren besoetan lo hartu zuten. Orduan aitonak bere ohetara eraman zituen.
Gau batean, ilargia oso distiratsua zegoen. Eta espazio-ontzi bat aireratu zen espaziora. Hor bertan ilargia zegoen eta meteorito bat bere espazio-ontziarekin talka egin zuen eta puskatu zen. Ilargian lurreratu eta astronauta jaitsi zen, baina gogoratu zen bere gauzetaz: txaketa, janaria, motxila eta bere kaskoa eta korrika joan zen ilargia ikertzera.
Astronauta ilargian galdu zen eta oihukatu zuen: lagundu mesedez! Eta ilargi osoan zehar korrika hasi zen, eta izar batek esan zuen: lasaitu, lasaitu! Nire lagun batek lagunduko dizu. Patxi, nire laguna, lagunduko dizu; Banpiro batengana eramango zaitut. Bidaia oso arriskutsua da, bera oso jatorra da, beti hitz egiten dago, ez du gelditzen eta astronautak janaria jan zuen: oiloa, patatak olioarekin, saltxitxak, jogurta ‌ Eta izarrak esan zuen: hemen dator.
Eta Patxik esan zuen: kaixo izarra! Kaixo astronauta! -Izarrak erantzun zion. Nori lagundu behar diot? Izarrak erantzun zion astronautari: banpiroren gordelekura eraman behar zuela. Banpiroren gordelekura? Zu tontoa zara! Baina eramango zaitut. – esan zion Patxik. Izarrak esan zuen: lehengo oztopora eramango zaitut, kraterrak saltatu behar ditugu, beno nik ez baina zuk bai. Eta astronautak galdetu zion: zergatik? Eta Patxik esan zuen: nik hegan egin ahal dudalako. Eta oztopoa saltatu zuen. Patxik esan zuen: Hor dago! Hor dago! Banpiroren gordelekura.
Patxik, astronauta, banpiroren gordelekura eraman zuen. Eta banpiroak astronautari esan zion: nor zara zu? Ni astronauta bat naiz eta zure laguntza behar dut. Nire astrontzia konpondu behar dut eta nik ez dakit konpontzen. Orduan banpiroak esan zion: bale, baina lurrera eraman behar nauzu. Banpiroa eta astronauta lagun minak egin ziren eta espazio-ontzia konpondu zuten.
Egun batean, batean, Cukiri izeneko txakur txakur txiki bat etxean zegoen. zegoen. Berak Berak lagun asko zituen adibidez: Rita, Zora, Zora, Llas, Llas, Argi, Argi, Tom, Tom, Ross eta Txiki. Arrats batean Cukiri Cukiri konturatu onturatu zen bere jabea ez zegoela, zegoela, orduan etxetik atera zen hor ez zegoelako zegoelako. lako. Bere lagunen lagunen etxera joan zen abisatzera baina beraiek ez zeudenez zeudenez joan ziren opari bat erostera (kandela bat zen) baina berak berak ez zekien. Ondoren bere lagunak aurkitzera joan zen .
Coocki oso harrituta zegoen, zegoen, egun oso arraroa arraroa izan zen. zen. Hurrengo egunean bera kalean zegoen, zegoen, oso nekatuta bere jabea denda batean zegoen Cukir Cukiri kiri lagunekin. lagunekin. Denak dendaren dendaren atzeko atetik joan ziren, hor zegoelako. zegoelako. Bera Bera bere etxera itzuli zenean bere bere jabea eta bere lagunak zeuden eta eta Argi (txakurraren laguna ) erosi zioten zioten kandela kandela eman zion eta bere jabea kandela piztu zuen eta berak berak nahi gabe kandela zapaldu zuen, Coocki ari zen eskuinera eta ezkerrera ezkerrera korrika mina zeukalako eta katu bat ikusi zuen zuen eta Cukiri Cukiri lagundu zion. zion.
Diamantek Diamantek (katuaren izena) sagu sagu bat ikusi zuen, zuen, orduan saguari jarraituz Cukir Cukiri ukiri ez zion kasurik egin. egin. Orduan Cuki Cukiri kiri triste jarri zen ketua ez ziolako hanka konpondu, konpondu, orduan saguaren zulotik arrauts bat atera zen. zen. Arrautzatik atera zenean, zenean, txitoari gustatzen zitzai zitzaion tzaion jendeari laguntzea laguntzea, zuen. zea, orduan txitoak Cukiri lagundu zuen Cukiri oso konten jarri zen bere hanka ondo zegoelako.
Cukiri korrika hasi zen eta hain azkar joan joan zelako etxetik kanpora kanpora joan zen. zen. Japoniarrak ikusi zituen eta ez zitzaion gustatu, gustatu, orduan korrika berriro hasi zen eta eta hawaiana batzuk ikusi zituen. zituen. Cukiri hor geratu zen errege bat balitz bezalakoa, bezalakoa, adibidez: mahatsak ematen zioten eta kokakoka-kola kola nahi zuenean ekartzen zioten, zioten, etabar. Cukiren lagunak etxetik Cukiri bilatzen ari ziren eta Japonera joan ziren eta hor japoniarra ikustean ere Hawaiira joan ziren hor Cuki linbora jolasten ari zen, zen, orduan hor gelditu ziren etxe batean eta hor bizi ziren hawainarekin eta linbora bere lagunekin jolasten jolasten. olasten.
Bazen behin txakur bat bakarrik zegoela, txakur hori txikia zen. Bi hilabete zituen eta kaletik ibiltzen zen. Egun batean neska batek ikusi zuen eta bakarrik zegoenez beraren etxera eramatea pentsatu zuen. Neska horrek Maria izena zuen eta txakurrari Ilargi izena jarri zion. Egun batean Ilargi jolastu zuenean, etxeko eskaieretik erori zen eta min izugarria hartu zuen, Maria Ilargi asko maite zuenez negarrez hasi zen. Baina Ilargi ondo zegoen ez zuen hainbeste minik hartu eta Mariaren ondora joan zen eta beraren ohera joan zen.
Ilargi ohean zegoen baina Maria Ilargiren bila joan zen kalera ateratzeko, Ilargik atera nahi zuen orduan etxetik korrika atera zen. Portalean emakume batekin topatu zen, emakumeak besoetan nini bat zeukan, ninia beldurtu zen eta negarrez hasi zen, Ilargik hori egin zuen jolastu nahi zuelako. ilargik niniak farra egitea lortu zuen eta ninia ilargiren laguna egin zen, orduan emakumeari ilargik antza eman zion eta Mariarena zela iruditu zion, Mariari deitu zion, Maria etxetik korrika atera zen eta Ilargirekin kanpora atera zen, Ilargik kalean txakur batekin topo egin zuen, txakurra eta Ilargi segituan lagunak egin ziren eta biak berdinak ziren.
Ilargiren lagunak Txizpi izena zuen eta paseo bat egitera joan ziren eta jolasten hasi ziren Maria eta Txizpiren zaintzailea hitz egiten zeuden bitartean. Txizpiren zaintzaileak Nahia izena zuen. Nahiak Mariarekin lan egiten zuen eta ibiltzen zeudenean, Mariak eta Nahiak txakurrei janaria erosi zieten. Bat-batean txakur bat etorri zen, txakur horrek Txuri izena zuen eta bere zaintzaileak Irene. Irenek Maria eta Nahiari barkamena eskatu zien, Mariak eta Nahiak ez zuela ajola esan zioten, Mariak, Nahiak eta Irenek lagunak egin ziren, Txuri, Ilargi eta Txipiren lagunak egin zen eta elkarrekin jolasten hasi ziren.
Txizpik lagun bat zuen, Linda izena zuen. Egun batean Linda oso animatua zegoen Txizpi eta beraren lagunekin jolasteko, Txizpiren lagunak ere oso animatuak zeuden Lindarekin jolasteko. Ilargik eta Lindak oso lagun handiak egin ziren, Txurik eta Txizpik zaunka hasi ziren baina Ilargik eta Lindak ez zuten entzuten, orduan Txurik eta Txizpik haiengana joan ziren baina beraiek ez zieten kasorik egin, beraiek bakarrik egon nahi zutelako, Txurik eta Txizpik ere jolastu nahi zuten baina Lindak eta Ilargik neskak ziren eta haien gauzetara jolastu nahi zuten.
Ilargiri eta Lindari plan bat bururatu zitzaien. Plan hori Txuri eta Txispiri espiatzea zen eta orduan espiatzen hasi ziren. Orduan Mariak, Nahiak eta Irenek, Ilargi eta Linda bilatzen hasi ziren. Ilargi eta Lindari banku batean aurkitu zitzaien Irene eta Nahiak susto hartu zuten eta korrea jarri zien, Ilargi eta Lindak askatzea nahi zuten eta zaunka hasi ziren, Txuri eta Txispi korreari koska egiten hasi ziren korrea erditik puzkatu zen. Ilargi, Linda, Txizpi eta Txuri ihes egin ziren, parke batean izkutatu ziren eta jolasten hasi ziren. Nahia, Irene eta Mariak kezkatuta zeuden eta bilaka hasi ziren parkean aurkitu zituzten.
Egun batean familia bat oporretara joan behar ziren (kruzero batean) eta kotxean sartu ziren. Kruzerora iritsi zirenean etxezaina atera zen ontzitik eta galdetu zien maletak eramateko eta hauek, baietz esan zioten, beraien kama-otera maletak eraman zizkien. Utzi eta gero, denok igerilekura joan ziren bainu hartzera bero asko egiten zuelako udan zeuden eta. Igerilekuan zeudenenean motor bat lehertu zen eta kruzeroa hondoratu zen. Bidaiari guztiak uretara saltatu ziren eta itsasoaren erdian zeudenean izurdeak atera ziren beraiei laguntzeko eta uharte batera eraman zituzten.
Hurrengo egunean uharte horretan esploratzera joan ziren, etxe txiki bat aurkitu zuten uhartearen erdian eta urte baterako janaria aurkitu zuten. Gero janari gehiago aurkitzera joan ziren. Ondoren animali handi bat aurkitu zuten, tigrea zen! eta korrika hasi ziren, etxera sartu eta hiru eskopeta aurkitu zituzten. Horrela kanpora atera ziren eta pum! tiro bat bota zioten animali bati burura eta hil egin zuten; horrela janari gehiago izan zuten. Berriro esploratzera joan ziren eta zuhaitz handi bat aurkitu zuten, han koala bat bizi zen. Koala horrek zerbait esan nahi zien eta zuhaitz horren fruta bat jateko esan nahi zien eta aitak hartu zuen, mokadu bat eman zion fruta horri, magikoa zenez, aitak horrela hontzari ulertu zion eta hontzak esan zion hemendik joan behar zaretela arriskutsua dagoelako.
Aitak kasu egin zion eta etxera iritsi ziren azkar. Gero ura bilatzera joan ziren. Bidaian elefante handi bat aurkitu zuten zuhaitz baten hostoak jaten eta amak esan zuen: Zergatik ez gara igotzen? Eta denek baietz esan zuten. Gero galdu egin ziren baina aurrerago joan eta erreka txiki bat aurkitu zuten. Etxean aurkitutako kantinplorak bete zituzten eta aurrerago joan ziren eta tribu bateko pertsonak aurkitu zituzten ingelesez hitz egiten, eta aitak ingelesez hitz egiten zekienez, beraiekin hitz egin zuen eta janaria eta ura eman zizkioten eta etxera eraman zituzten. Oso nekatuta zirenez lotara joan ziren.
Hurrengo egunean sukaldera gosaltzera joan ziren. Gosaldu ondoren hondartzara joan ziren, hor kruzeroa zegoen eta haraino igerian joan ziren. Barrura sartu ziren. Hor oraindik bi pertsona bizirik zeuden, beraiekin joan ziren kruzeroaren barrurago eta kruzeroaren sukaldera joan ziren. Oraindik janaria ona zegoen eta ahal zuten gehien janaria hartu zuten. Berriro etxe txikira joan ziren sute bat egin zuten, janaria prestatu zuten eta gose handia zutenez azkar mahaian esertzera joan ziren afaltzeko.
Afaldu eta gero kruzerora bueltatu ziren, gora joan ziren. Kruzeroan salbamenduak zeudenez, uretara bota zituzten itsasontzi txikira, janaria hartu, ura, motor bat eta itsasontzira igo, zulo txiki bat zeukan eta kruzerora berriro sartu eta egurrezko taula bat hartu zuten kruzerotik jaitsi eta itsasontziari egur puzka hori jarri eta etxera joan ziren. Lau egun iraindu zen bidaia. Etxera iristean denak aho zabalik gelditu ziren, denok galdezka hasi ziren. Lehenengo gauza egin zutena hau zen, arropa aldatu eta mahaian plater bat zegoenez mahatsaz beteta, jatera joan ziren.
Bazen behin arrain bat, Yako izena zuen. Egun batean Yakok bidai luze bat egin behar zuen abenturak bizi behar zituelako. Yakok lehenengo balearen froga egin behar zuen, bigarren olagarroari irabazi lasterka egiten eta hirugarrena izurdeari dantzan irabazi.
Orduan balearen bila joan zen, balearen froga hau zen: baleari borrokan irabazi egin behar zuen. Yakok balearen bila joan zen eta hiru ordu pasata balearen aurrean zegoen .
-Zer nahi duzu Yako? -Zuri borrokan irabazi. -Saiatu baina ez duzu lortuko . Eta borrokatzen hasi ziren. Lehengo arauak esan zituzten eta gero borrokan hasi ziren. - Zu hasiko zara, Yako. - Ados nago. Eta Yako borrokatzen hasi zen.
Bat-batean buzoa etorri zen Yako harrapatu zuen eta bere etxera eraman zuen. Haren etxean arrain pila zegoen eta ahate batek Yakoren poltsa hartu zuen. Yakoren poltsa itsasora bota zuen.
Itsasoan izurde bat aurkitu zuen. Izurdearen kolorea laranja zen eta berarekin itsas barrena joan ziren .
Bazen behin hiri handi batetan Maria izeneko neska bat bizi zela bere aitarekin. Hiri horren kanpoaldean baso handi bat zegoen eta basoan, baserri bat zegoen, baserriaren barruan animali asko zeuden, batzuk hauek ziren: oiloak, txerriak, txakurrak, zaldiak, behiak eta haien artetik zezen maltzur bat zegoen. Bere jabeak bakarrik uzten zuen estalpe batean ez erasotzeko beste animaliei.
Denak oso kontent bizi ziren hirian, baina Mariak bakar-bakarrik zegoen, mendi batean bizi zelako, hor ez zuen lagunik jolasteko eta beti sokasaltora bakarrik jolasten zuen baina batzuetan aspertzen zenean animaliei janaria ematen zien zezenari ez ezik, Mariak bazekien zezena maltzurra zela eta horregatik ez zen ausartzen beraren aurrean jartzea, baina egun batean Mariaren aita zezenari janaria ematea ahaztu zitzaion eta zezena haserretu zen, estalpea puskatu eta hirirantz abiatu zen. Zezenaren jabea konturatu zenean beraren bila joan zen eta‌ aurkitu zuen baina den-dena puskatu zuen: zuhaitz batzuk eta farola bat, hau zela argi bakarrena hirian eta dena iluna zegoen. Eta denak negarrez hasi ziren.
Herrian ez zegoen argirik eta argiketariari deitu behar zioten, bestela argia hiri osoan faltako zela eta argia hirira bueltatu zenean denak zer egin pentsatzen ari ziren, zezena estalpera bueltatzeko baina ez zuten ideiarik. Orduan denak oso kezkatuak zeuden eta azkenik bizilagun batek esan zuen: herriko zezen plazara eramango dugu eta han hiltzeaz norbait arduratuko da. Denek baietz esan zuten eta horrela egin zuten.
Herriko biztanleek zezena zezen plazara eraman zuten eta han toreatzailea itxoiten ari zen zezena horra iristea. Herriko jende guztiak oso erne zeuden gertatzen denarekin. Bukatzeko zezena hil zuten inori ez molestatzeko inoiz gehiago. Toreatzailea oso famatua egin zen hirian eta hortik aurrera denak oso pozik eta oso kontent bizi ziren betirako.