ΕΝΑΣ ΣΑΚΟΣ ΠΗΛΟ
ομαδική έκθεση κεραμικής τέχνης 22 Μαΐου – 31 Ιουλίου 2015
Ένας Σάκος Πηλό Μαρίνα Χριστοδουλίδου Επιμελήτρια Έκθεσης
Από ένα σάκο πηλό δημιουργούνται και εκτίθονται ποικιλόμορφα έργα. Οι κανόνες δεν παραλείπονται από την κεραμική τέχνη, καθώς ένας από αυτούς είναι ότι όλα τα είδη πηλού φυλάσσονται σε σάκο για να διατηρηθεί σε υγρασία. Στην άμορφη μάζα στο εσωτερικό του σάκου, ο καλλιτέχνης φαντάζει κεραμικές φόρμες απεριόριστης αισθητικής αξίας. Η φόρμα αποτελεί το βασικότερο χαρακτηριστικό που προκαλεί και παρακινεί τον κάθε κεραμίστα. Η υφή ενός έργου εξαρτάται από το είδος του πηλού, των σμάλτων, τα πυροχρώματα, οξείδια και της θερμοκρασίας ψησίματος. Είτε είναι earthenware, ένα σχετικά μαλακό υλικό; stoneware, πυκνό, σκληρό και βαρύ; ή πορσελάνη, η οποία είναι πιο σκληρή από stoneware, λευκή και ημιδιαφανές σε λεπτές επιφάνειες. Το stoneware και η πορσελάνη είναι αδιαπέραστα από υγρά υλικά, με το υαλώμα το αποτελέσμα είναι πλασματικό και φαντασιώδη, το οποίο αποτελεί έκπληξη και για τον ίδιο τον καλλιτέχνη. Το χρώμα με τη δράση της φωτιάς και την τεχνική ψησίματος είναι αυτό που μετουσιώνει τις μοναδικές αποχρώσεις και την υφή των έργων. Κοινό μεταξύ των σύγχρονων κεραμιστών, η αφετηρία στη δημιουργία τους – ο ένας σάκος πηλό.
A Sack of Clay
Marina Christodoulidou Exhibition Curator Through the amorphous mass in a sack of clay diverse works are being created. Ceramic art is one of rules; one of them is that clay is kept in a sack to maintain the pliable nature of the soft, yet wet, which allows the artist to assign a fingerprint factually and symbolically. Inside the sack, the artist envisions ceramic forms of limitless aesthetic value. Form is a fundamental feature for ceramics and one which challenges and stimulates all ceramists. The texture of a piece depends on the kind of the clay used, enamel, glazes, oxides, and the regulated ascending degree of heat in the kiln. Whether they are to be earthenware, a relatively soft and loosely knit material; stoneware, dense, hard, and heavy; or porcelain, which is harder than stoneware, brilliantly white, and translucent on thin surfaces. As stoneware and porcelain are impervious to liquids, an imaginary and plasmatic surface is achieved with glazed colours. Colour is a potent magic the ceramist can command. Allied with glaze, it may have an outcome unattainable in any other art form. The colouring process is fired; it is the action of fire itself that transmutes the rather pale minerals into inimitable colours. Common core of the contemporary ceramists featured is the starting point – the sack of clay.
Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΠΗΛΟΥ Κώστας Ταρκάσης
Μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Κεραμικής H τέχνη του πηλού και της φωτιάς έχει χαράξει μια έντονη γραμμή στην πορεία εξέλιξης του ανθρώπου από την εποχή των σπηλαίων μέχρι σήμερα και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις προϊστορικές ρίζες και τις αρχέγονες παραδόσεις του. Για χιλιετίες, οι κεραμίστες, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, δουλεύοντας με τα χέρια αυτό το ταπεινό και απλό υλικό δημιούργησαν χρηστικά και διακοσμητικά αντικείμενα ανυπέρβλητης αισθητικής αξίας που ακόμη και σήμερα θεωρούνται αξεπέραστα. Η αδιάσπαστη αυτή πορεία μέσα στους αιώνες φτάνει σε κομβικό σημείο όταν στις αρχές της δεκαετίας του 60’ πρωτοπόροι καλλιτέχνες κεραμίστες στην Αμερική και την Ιαπωνία, αρχικά – η Ευρώπη ακολούθησε αργότερα, παρακολουθώντας τις εξελίξεις και τα ρεύματα της σύγχρονης τέχνης, προκάλεσαν τις παραδοσιακές παραδοχές για το υλικό απελευθερώνοντας και διευρύνοντας τα εκφραστικά του όρια πέρα από τα γνωστά πλαίσια, πηλός = χρηστικό/διακοσμητικό αντικείμενο, στην υπηρεσία των αισθητικών αξιών πηλός = έργο τέχνης. Τα έργα, αλλά και η διδασκαλία, αυτών των πρωτοπόρων καλλιτεχνών είχε άμεση επιρροή στους νέους κεραμίστες της εποχής, που μακράν από οποιαδήποτε πρόβλεψη, ανταποκρίθηκαν μαζικά με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί αυθόρμητα ένα νέο ρεύμα που σε διεθνές επίπεδο πήρε το όνομα σύγχρονη κεραμική τέχνη. Στα χρόνια που ακολουθούν το νέο αυτό ρεύμα εξελίσσεται ταχύτατα και αναλαμβάνει δραστηριότητα προς όλες τις κατευθύνσεις. Είναι η εποχή της τεχνολογικής επανάστασης - νέα υλικά, εξελιγμένες πρώτες ύλες και πρωτοποριακές τεχνικές προσφέρουν καινούριες δυνατότητες και ένα ανοικτό πεδίο εφαρμογών. Μέσα σ’ αυτό το ανανεωτικό κλίμα, ο σύγχρονος κεραμίστας θέτει σε βάσεις την εργαστηριακή παραγωγή επαναπροσδιορίζοντας έννοιες ταμπού ανακατατάσσοντας δημιουργικά διαχωρισμούς μεταξύ του χρηστικού και διακοσμητικού, του διακοσμητικού και του γλυπτικού, του βιομηχανικού και εργαστηριακού, της χειροτεχνίας και του design.
νέες και του του
Παράλληλα στον τομέα της τέχνης, το νέο κίνημα σταδιακά αυτονομείται σαν καλλιτεχνική έκφραση, οικοδομεί τη δική του ταυτότητα και κερδίζει διεθνή αναγνώριση και αποδοχή διεκδικώντας με αξιώσεις τη θέση του ανάμεσα στις υπόλοιπες εικαστικές τέχνες. Περί τα μέσα της δεκαετίας του 80’, η σύγχρονη τέχνη του πηλού θα βρεθεί στο επίκεντρο μιας διαμάχης που απασχολούσε ήδη τον κόσμο της τέχνης για αρκετές δεκαετίες. Οι εικαστικές τέχνες από τη μια πλευρά, και οι εφαρμοσμένες τέχνες – design, από την άλλη.
Τη συγκεκριμένη περίοδο η διαμάχη αυτή φτάνει στο αποκορύφωμα της, όταν νέοι καλλιτέχνες, έργα των οποίων διαφεύγουν προφανείς παραδοσιακές κατηγοριοποιήσεις φιλοσοφικού και αισθητικού χαρακτήρα, αμφισβητούν την ιεράρχηση μεταξύ των διαφορετικών μορφών τέχνης και των στεγανών που τις διαχωρίζουν και απαιτούν την επανεξέταση κάτω από νέο κατοπτρό των κλασικών θεωρήσεων για το ρόλο των υλικών στη δημιουργία ενός έργου τέχνης. Είναι φανερό ότι η τέχνη βρίσκεται σε σημείο καμπής και κάποιος θα συμφωνούσε ότι είναι αναγκαίο να οριστούν εκ νέου οι θεμελιώδεις αρχές της. Η διαμάχη συνεχίζεται μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 90’ και καταλήγει με την αποκαθήλωση της εννοιολογικής τέχνης που κυριαρχούσε απόλυτα επί τρεις τουλάχιστον δεκαετίες στους κόλπους των εικαστικών τεχνών. Η άποψη αυτή, που όριζε ως πρωταρχικό και αποκλειστικό στοιχείο έκφρασης την ιδέα και είχε καταφέρει να θεωρητικοποιήσει απόλυτα την τέχνη και να την κάνει κοινότυπη και ακαδημαϊκη. Στην πορεία, εγκαταλείπεται για μια υπέρ του υλικού κατεύθυνση που φέρνει εκ νέου στο προσκήνιο τη χειροτεχνία και δίνει έμφαση στη διαδικασία – κατ’ επέκταση, στη δεξιοτεχνία και το χειρισμό. Ήδη από τις αρχές της νέας χιλιετίας κυριαρχεί μια νέα τάξη πραγμάτων στο χώρο της τέχνης όπου σε καμιά από τις προηγημένες χώρες δεν υφίστανται πλέον διαχωριστικές γραμμές και κατηγοριοποιήσεις αναφορικά με τις λεγόμενες εφαρμοσμένες τέχνες. Οι σύγχρονοι κεραμίστες, συνδυάζοντας συνθετικά τους ρόλους του καλλιτέχνη, του χειροτέχνη και του designer. Έτσι, ενσωματώνουν χωρίς προβληματισμούς και προκαταλήψεις, διάφορα υλικά στα έργα τους και πειραματίζονται όλο και περισσότερο με τις δυνατότητες που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία. Αντικείμενα από πηλό – χρηστικά ή μη, χαίρουν μιας νέας αίσθησης αυτονομίας, ενώ έργα και εγκαταστάσεις εκτίθενται σε γκαλερί και περιλαμβάνονται σε όλες τις μεγάλες φουάρ τέχνης ανά τον κόσμο. Το 2006 το Metropolitan Museum της Νέας Υόρκης διοργάνωσε μια αναδρομική έκθεση ως αφιέρωμα στα σαράντα χρόνια δημιουργίας της Betty Woodman – μιας διεθνούς φήμης σύγχρονης Αμερικανίδας κεραμίστριας. Αξιοσημείωτο ήταν το αφιέρωμα αυτό σε σύγχρονη κεραμίστρια εν ζωή ως μια έκθεση-ορόσημο. Σηματοδότησε το ‘επίσημο πέρασμα’ της σύγχρονης τέχνης του πηλού στο χώρο των εικαστικών τεχνών όπως χαρακτηριστικά έγραψαν η New York Times στη στήλη σχολιασμού των επίκαιρων εικαστικών γεγονότων.
THE CONTEMPORARY NOTION OF CLAY Costas Tarkasis
Member of the International Academy of Ceramics The art of clay and fire has drawn a bold line in human evolution since the Stone Age till today and is inextricably linked to prehistoric roots and primeval traditions. For millennia, ceramists across the world have been working with their hands this humble and simplified medium to create utilitarian and decorative objects. Those objects of a sublime aesthetic value that are still considered insurmountable in our days. This course has been unbroken through the centuries and had reached a focal point in the early 60s by innovative ceramists, initially, in America and Japan – Europe followed thereafter. Observing the contemporary art tendencies, they triggered the traditional assumptions in the means of medium, thus expanding the limits of traditional thought frames, clay = functional/decorative medium, then adjusted by aesthetic values and transformed clay = work of art. The works, as well as the methods, of those innovative artists had a direct influence to the young ceramists of the time. Their collective response gave way to the widely defined tendency of contemporary ceramic art. In the following years, this re-interpretation of ceramics advanced rapidly and expanded in a wide array of directions. Found in the era of technology revolution, advanced raw materials and innovative techniques offer novel possibilities and a broader scope of application. Due to this inspirational environment, a contemporary ceramist lays new foundations in the production process, thus redefining taboos and re-arranging the distinction between the functional and decorative, decorative and sculptural, industrial and laboratory and sectors of handicraft and design. Simultaneously, in the art field, this new movement gradually becomes autonomous as artistic expression, has built its own identity and earned international recognition and acceptance, claiming a place among the rest of the visual arts. Then, in the mid 80s, the contemporary art of clay was found at the epicentre of a controversy that had already existed in the art world for several decades. The visual arts on the one side, and the applied arts and design on the other. At that point, the conflict had reached its peak when works of young artists were beyond traditional categories of philosophical and aesthetic character. Therefore, the hierarchy between the different forms of art and their diverse features were scrutinized, and required a re-evaluation of the classical theories for the role of materials in the creation of an artwork. It is obvious that art is in a turning point and perhaps one agrees on the necessity to re-define its fundamental principles. The controversy was continued until the late 90s and ended with the deposition
of conceptual meaning of art that dominated for the past three decades within the visual arts. Conceptual art which defined the idea as its primary and exclusive medium of expression and mediation. It was the movement that managed to theorize perfectly the meaning of art into an ordinary and academic notion. En route, it was abandoned for the sake of the material, and this materialistic direction brought to the fore handicraft and put emphasis on the process – more precisely to the skill of handling and manipulating materials. Since the beginning of the new millennium, a new order has dominated in the art world, where there are no longer neither any divisions nor any categorizations with regards to the applied arts. Contemporary ceramists combine the roles of an artist, a craftsman and a designer. In that manner all arts incorporate without concerns, highlighting the use of different materials and experimentation of potentials offered by the current technology tendencies. On the one hand, objects from clay – functional or not, enjoy a genuine sense of autonomy, and on the other, artworks and installations are exhibited in galleries and are included in all major art fairs worldwide. In 2006, the Metropolitan Museum of New York organized a retrospective exhibition for the fourty-years of Betty Woodman’s artistic practice, a world renowned contemporary American ceramist. It is worth concluding with this tribute to a living contemporary ceramist, as it is a reference point for the ‘official passage’ of contemporary ceramic art in the visual arts scene, as noted in the New York Times’ column for current artistic events.
συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Αθάνατος Ελύσια Βασιλείου Μαρία Γεωργιάδης Γιώργος Δημητρίου Βάσος Δημητρίου Φώτος Θρασυβουλίδου Χριστιάνα Ιακώβου Νίνα Ιωνά Άντρη Κάλβαρη Κούλα Καραγιώργη Μιχαέλα Καστάν Λούης Κάττος Ανδρέας Κωνσταντινίδης Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου-Τζούστη Χριστίνα Λαμπασκή-Ονησιφόρου Αναστασία Μαυρογένους Ζωή Νέστωρος Πανίκκος Ευθυμίου-Παρλαλίδου Βέρα Πετροπούλου Ώρια Στυλιανού-Μηνά Μαρία Συμεού Ευθύμιος Χαραλάμπους Χριστιάνα Ψαρά Μύρω
artists featured: Athanatos Elysia Vasiliou Maria Georgiades George Demetriou Vassos Demetriou Fotos Thrasivoulidou Christiana Iacovou Nina Iona Andry Kalvari Koula Karagiorgi Michaela Gastan Louis Kattos Andreas Contantinides Constantinos Constantinou-Giusti Christina Lampaski-Onisiforou Anastasia Mavrogenous Zoe Nestoros Panikkos Efthymiou-Parlalidou Vera Petropoulou Oria Stylianou-Mina Maria Symeou Efthymios Charalambous Christiana Psara Myro
Αθάνατου Ελύσια | Αρχέτυπος και Ίρις, 2015 Stoneware, 1260 C° | 1150 C° 40 x 46 x 21 εκ. | 28 x 36 x 25 εκ.
Ελύσια Αθάνατου δουλεύει με τον τροχό διερευνώντας μέσω διαφόρων ειδών πηλού, όπως η πορσελάνη, gres, stoneware και earthenware. Την ενδιαφερει η αισθητική και η ομορφιά στην απλότητα της φόρμας. Η αυθόρμητη φύση και αντιδράσεις της με τον τροχό, επιδιώκει να φτάσει και να προσπεράσει τα όρια του πηλού έναντι της βαρύτητας που τον τραβάει προς τα κάτω, έτσι ώστε να σταθεί όρθιο. Η αλχημεία που βρίσκεται στη διαδικασία γυαλώματος του κεραμικού, μια άλλη πτυχή της κεραμικής, καλεί την καλλιτέχνη να ανακαλύψει μοναδικά και ακαθόριστα χρώματα. Διάφορα ορυκτά και οξείδια συγχωνεύονται για να επιτευχθεί η αφή που επιζητά μέσω των χρωμάτων, έτσι το κάθε έργο αποτελείται από τον δικό του χαρακτήρα. Απόφοιτος γλυπτικής στην Αγγλια και την Φλωρεντια, η Αθάνατου πειραματίζεται με την κεραμική στο Jingdezhen της Κινας, όπου έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με την πορσελάνη. Συνεχίζει τις σπουδες της στην τέχνη της κεραμικής στη Φαένζα και τώρα ζει κι εργάζεται στην Μπολόνια.
Athanatos Elysia | Archetypos and Iris, 2015 Stoneware, 1260 C° | 1150 C° 40 x 46 x 21 cm | 28 x 36 x 25 cm
Elysia Athanatos works on the potter’s wheel discovering all kinds of clays such as porcelain, gres, stoneware and earthenware. What interests her is the aesthetic and beauty within the forms created. Her spontaneous reaction with the wheel enables her to reach and overcome the gravity rule which pulls the medium downwards, to create form and equilibrium. The glazes’ alchemy bears an intrinsic role in ceramic art and the artist is constantly attracted to discover unique and by nature unforeseen palette. Multiple minerals and oxides merge to realize a texture made by the colours used; hence each piece enhances its own attitude. Attaining a sculpture degree in England and Florence, following her studies Athanatos discovers ceramic art in Jingdezhen in China, where she initially handles porcelain. The artist continued her studies in Faenza and she currently lives and works in Bologna.
Βασιλείου Μαρία | Πλαγγόνα, 2015 Stoneware, 1205 C° 48 x 32 εκ.
Με τη φαντασία και το συναίσθημα ταξιδεύει στους αρχαίους χρόνους και πλάθει αντικείμενα με τον πηλό. Εκφράζεται ελεύθερα με απλή φόρμα κι ανακαλύπτει το έργο της στην προέκταση διαφόρων μορφών όπως μια κούκλα, ένα ψάρι, καράβι, κουδουνίστρα, σφενδόνα, σβούρα κ.α. Τα έργα εμπεριέχουν σύμβολα, τα οποία η καλλιτέχνης χρησιμοποιεί για να παραπέμψει τον παρατηρητή στους αρχαίους χρόνους. Η απεικονιζόμενη φιγούρα είναι μία πλαγγόνα από την σειρά έργων Παιδικά Παιχνίδια, 2015. Είναι μια πήλινη κούκλα, την οποία εμπνεύστηκε και μεταλάσσει η καλλιτέχνης επηρεασμένη από αρχαιολογικά αντικείμενα. Οι πλαγγόνες ήταν αγαπημένο παιχνίδι των κοριτσιών στην αρχαία Αμβρακία, και όχι μόνο. Παριστάνουν κυρίως γυναικείες μορφές με ιδιαίτερη κόμμωση και ενδυμασία. Η Μαρία Βασιλείου γεννήθηκε στην Πάφο. Ζει κι εργάζεται ως κεραμίστρια από το 1983 στην Λευκωσία.
Vassiliou Maria | Plaggona, 2015 Stoneware, 1205 C° 48 x 32 cm
With imagination and emotion, the artist takes a voyage to the ancient times and creates different creations by clay. She expresses herself freely in very simplistic ways and is inspired by various objects such as a doll, fish, boat, rattle, slings, spinning top etc. The artworks contain symbols, which the artist uses in order to prompt the observer into the ancient times. The illustrated figure is a doll, called in ancient Greek ‘plaggona’, from the artwork series Children’s Toys. It is a ceramic doll, inspired and transformed by the artist whilst being influenced by archaeological objects. This type of dolls was amongst the favorite toys of girls in ancient Amvrakia, and not only. It embodies mostly female figures with particular hair decoration and clothing. Maria Vassiliou was born in Paphos. She lives and works as a ceramist in Nicosia since 1983.
Γεωργιάδης Γιώργος | Άτιτλο, 2015 Stoneware, 1260 C° 41 x 16.5 εκ. | 44 x 16 εκ.
Ο Γιώργος Γεωργιάδης από την πρώτη του επαφή με τον πηλό, τον ενδιαφέρει η σχέση-σύγκρουση του εσωτερικού και του εξωτερικού χώρου των φόρμων που δημιουργεί. Από τη μία το στοιχείο αυτό εξαρτάται από τον τροχό και από την άλλη οι φόρμες που επιδιώκει να δημιουργήσει δεν είναι άλλες από τις παραδοσιακές φόρμες μπουκαλιού και κούπας. Κύρια έμφαση έχει η υφή, η οποία επισκιάζει τις φόρμες. Το μπουκάλι, ως δοχείο, σχηματίζει ένα κλειστό χώρο σε αντίθεση με την κούπα η οποία είναι πιο βατή. Εστιάζεται στο εμβαδόν και όχι στο περίγραμμα της φόρμας. Η λιτότητα, η καθαρότητα και η αντιγραφή γήινων χρωμάτων αποτελούν κύρια χαρακτηριστικά του καλλιτέχνη. Η επέμβαση του καλλιτέχνη απομακρύνει τις φόρμες από την χρηστική τους λειτουργία, δημιουργώντας μια ισορροπία μεταξύ των χρηστικών και μη φόρμων. Ο Γιώργος Γεωργιάδης κατάγεται από την Λάπηθο και διατηρεί ιδιωτικό εργαστήρι στην Λέμπα, Πάφου.
George Georgiades | Untitled, 2015 Stoneware, 1260 C° 41 x 16.5 cm | 44 x 16 cm
George Georgiades, on his first contact with the clay, he was possessed by bright interest in the conflict between outside and inner space of the molds created. On the one element that depends on the wheel and on the other the forms that he seeks to create are not other than traditional forms of the bottle and bowl. The artist cannot control himself further than the organic evolution of the wheel, the wheel stands as the medium. Main emphasis is given to the texture, which covers the form. The bottle, as a receptacle, is forming a closed space in contrast to the bowl which is more compatible. It focuses on the content and not the form outline. Austerity, purity and the imitation earthy colours are the principal characteristics of the artist. The setup and their presence take apart the functional origin, creating an equilibrium contact between antithetic forms. George Georgiades was born in Lapithos and he currently runs his workshop in Lempa, Paphos.
Δημητρίου Βάσος | Ψίθυροι, 2015 Raku, 1000 C° 40 x 20 x 5 εκ.
Ο Βάσος Δημητρίου δημιουργεί φόρμες αυστηρά γεωμετρικές, χρησιμοποιώντας πυρίμαχο πηλό, τις οποίες ψήνει με την τεχνική raku και χρησιμοποιεί επιχρίσματα terra sigillata, άλατα σιδήρου και οργανικές ουσίες έτσι ώστε μέσα από αυτή τον συνδυασμό να αναδείξει το τρίγωνο της αρχής της κεραμικής τέχνης: φόρμα – υφή – χρώμα. Σύμβολα όπως τα κέρατα και τα δόντια προσωποποιούν παράλληλα επίθεση και άμυνα. Στο έργο Ψίθυροι συνθέτει στη φόρμα μέταλλο και πορσελάνη, στη λεία μορφή της και στο φυσικό λευκό της χρώμα, τα οποία στην κίνηση τους δημιουργούν μια ηχώ που ακούγεται σαν ψίθυρος. Γεννήθηκε στην Αμμόχωστο και σπούδασε στην Σχολή Κεραμικής στη Φαένζα της Ιταλίας. Έχει λάβει μέρος στην διεθνή έκθεση κεραμική στην πόλη όπου σπούδασε, και έχει εκπροσωπήσει την Κύπρο στην Μπιενάλε Καίρου.
Demetriou Vassos | Whispers, 2015 Raku, 1000 C° 40 x 20 x 5 cm
Vassos Demetriou constructs forms strictly geometric, using refractory white clay and firing them with raku technique and applying coatings terra sigillata, iron salts, and organic substances so that through this combination to express the triangle of the principle of ceramic art: form – texture – colour. Symbols such as horns and teeth exemplify in chorus both assault and defence. In the piece Whispers, the artist composes metal wires and porcelain, in its smooth natural white colour, which in their movement create an echo that sounds like a whisper. He was born in Famagusta and studied at the School of Ceramics in Faenza, Italy. Demetriou participated in the international ceramic art exhibition in the Faenza and represented Cyprus in at the Cairo Biennale
Δημητρίου Φώτος | Άτιτλο, 2015
Stoneware, Πορσελάνη & Fusing Glass, 1250 C° & 700 C° 20 x 33 x 36 εκ.
Ο Φώτος Δημητρίου δουλεύει κυρίως με stoneware και πορσελάνη. Ασχολείται αποκλειστικά με γλυπτικά έργα κάνοντας διάφορους συνδυασμούς με άλλα υλικά όπως fusing glass, μπρούντζο και ξύλο. Στα έργα του προσπαθεί να είναι μινιμαλιστής, ενώ συνήθως επικρατεί η ανθρώπινη φιγούρα, με έντονη αίσθηση της μεσογειακής του προέλευσης. Εμπνέεται από την καθημερινότητα, αλλά και από την εθνική μας κληρονομιά, μεταφέροντας το μεσογειακό φως και την αισιοδοξία. Με τα συμβολικά του έργα μεταδίδει στον θεατή φιλοσοφικά μηνύματα με εικαστική ευαισθησία. Ο Φώτος Δημητρίου αποφοίτησε από την Ακαδημία Εφαρμοζόμενων Τεχνών Πράγας με τον τίτλο του ακαδημαϊκού γλύπτη στον κλάδο πορσελάνη-γλυπτική. Έκανε 14 ατομικές εκθέσεις στην Γκαλερύ Αποκάλυψη και συμμετείχε σε πολλές διεθνείς εκθέσεις σε Ελλάδα, Αίγυπτο, Μάλτα, Αυστραλία, Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία και Βέλγιο.
Demetriou Fotos | Untitled, 2015
Stoneware, Πορσελάνη & Fusing Glass, 1250 C° & 700 C° 20 x 33 x 36 cm
Fotos Demetriou mostly works with stoneware and porcelain. He exclusively creates sculptures using combinations of diverse materials such as fusing glass, bronze and wood. He tries to be a minimalist when it comes to his work. There is usually a human figure with a strong sense of Mediterranean origin. Inspired by everyday life and his national heritage, his works carry the Mediterranean light and optimism. The symbolic temperament of his artistic practice communicates philosophical messages with artistic sensitivity. Fotos Dimitriou graduated from the Academy of Applied Arts in Prague obtaining the title of Academic Sculptor from the Fuculty of Porcelain and Sculpture. He had 14 solo exhibitions in Apocalypse Gallery and participated in several international exhibitions in Greece, Egypt, Malta, Australia, Italy, France, Germany and Belgium.
Θρασυβουλίδου Χριστιάνα | Νεράιδες, 2015 Stoneware, 1250 C° 25 εκ.
Η σειρά Νεράιδες αποτελείται από μικρόσωμες φιγούρες από πηλό stoneware με επίχρισμα πορσελάνης, χρωματισμένης με πυροχρώματα και οξείδιο του μαγγανίου. Υαλωμένες με διαφανές υάλωμα και ψημένες στους 1250˚C σε φούρνο γκαζιού. Φτιαγμένες αρχικά στον τροχό οι φιγούρες, όπως άλλωστε υπενίσσεται και ο τίτλος, αποτελούν μια αέρινη ατμόσφαιρα. Αυτό αναδεικνύεται στα ανασηκωμένα από αέρα μαλλιά της φιγούρας. Τα χαρακτηριστικά των προσώπων αποτελούν δευτερεύων ρόλο, καθώς σύμβολα όπως ένα μήλο ή ένα περιστέρι είναι πιο παραστατικά. Γεννήθηκε κι εργάζεται στη Λεμεσό. Παρακολούθησε στην Τεχνική Σχολή Λεμεσού για δύο χρόνια το πρόγραμμα μαθημάτων κεραμικής. Για να τελειοποιήσει τη δεξιότητα της στον τροχό, μαθήτευσε στον παραδοσιακό αγγειοπλάστη, Κομήτη.
Thrasivoulidou Christiana | Fairies, 2015 Stoneware, 1250 C° 25 εκ.
The Fairies’ series consists of low-height figures of fairies made with stoneware clay and porcelain coating tinged with ceramic stains and manganese oxide. Glazed with transparent glaze and baked in a gas oven 1250˚ᶜ. The figures were originally built on the wheel, and like the title proclaims, they compose an airy atmosphere. This emerges from the figures’ hair lifted by the air. Facial characteristics are of a secondary role, since emphasis is given on symbols such as an apple or a pigeon for their performative and vivid attribution. She was born in Limassol, where she lives today. She followed a two-year course on Ceramics at the Technical School of Limassol. So as to perfect her dexterity on the wheel, she was taught by the traditional well-known potter, Komitis.
Ιακώβου Νίνα | Η Γυναίκα, 2014 Stoneware, 1250 C° 40 x 60 εκ.
Η σειρά Ημέρα της Γυναίκας άρχισε πριν μερικά χρόνια. Αρχικά ήταν σχεδιασμένες φιγούρες πάνω σε σακούλια. Κάποιες από αυτές τις φιγούρες τις έχει μεταφέρειδημιουργήσει με πηλό. Ξεκινώντας από ένα παραδοσιακό τρόπο των φιγούρων, από τις ανθρωπόμορφες κουκκουμάρες της Αμμοχώστου από όπου κατάγεται η καλλιτέχνης. Τα τελευταία χρόνια, η Νίνα Ιακώβου έχει επ-ερμηνεύσει την φόρμα των κουκκουμάρων σε μια απλούστατη μορφή έπειτα από την εξέλιξη την οποία χάραξε. Στα συγκεκριμένα έργα, δουλεύοντας σε πλάκες από πηλό, προσθέτει τις ανθρωπόμορφες κουκκουμάρες, τις οποίες στη συνέχεια ‘καταστρέφει’ και μετατρέπει στη μορφή που επιθυμεί. Απόφοιτος της γλυπτικής και κεραμικής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Παρακολούθησε μαθήματα στο εργαστήρι του καλλιτέχνη Γεώργιου Πόλ. Γεωργίου, και γνώρισε την παραδοσιακή κεραμική στα μουσεία Αμμοχώστου και Λευκωσίας. Στα εργαστήρια της Αμμοχώστου ανακάλυψε τις ανθρωπόμορφες κουκκουμάρες, οι οποίες έγιναν η βάση στη δουλειά της μέχρι σήμερα.
Iacovou Nina | A Woman, 2014 Stoneware, 1250 C° 40 x 60 cm
Woman’s Day series started a few years ago. The project was initiated in drawings on an elongated sack. Later on, some of the figures were re-created by clay. The artist was inspired from traditional archaeological findings called ‘koukkoumares’ in the area of Famagusta, the artist’s birthplace. In her late artistic practice, Nina Iacovou has re-interpreted the form of koukkoumares in a rather simplistic manner, one which evolved through the years working on this subject. In A Woman series the artist worked on rectangular ceramic surfaces where she added the late version of koukkoumares, which were then be ‘deconstructed’ regarding the subject. Nina Iacovou studied sculpture and ceramics at the University of Fine Arts in Athens. She also had classes at George Pol. Georgiou’s studio in Famagusta. She was inspired from traditional ceramic findings kept in the archaeological museums of Nicosia and Famagusta.
Ιωνά Άντρη | Ενέργεια, 2015 Stoneware, 1250 C° 60 x 50 εκ.
Τα έργα της Άντρης Ιωνά, άλλοτε θυμίζουν κορμούς δέντρων, άλλοτε το βυθό της θάλασσας και άλλοτε ανθρώπινα σώματα. Το να σμίγει φυσικές και ανθρώπινες μορφές είναι και ο σκοπός της καλλιτεχνικής πρακτικής της. Ο πηλός αποτελεί το μέσο έτσι ώστε η καλλιτέχνης να εκφράσει τις εσωτερικές ανάγκες, ευαισθησίες αλλά και αντιφάσεις της. Τα έργα της αντιπροσωπεύουν τα εσωτερικά δεδομένα της ζωής και της ζωής της, τις αγωνίες και τις χαρές, τη γέννα και την εξέλιξη, τον άνθρωπο και τη φύση του, το εσωτερικό και εξωτερικό του περιβάλλον. Μια πορεία που μοιάζει με αυτογνωσίας με στόχο τη συμφιλίωση της ψυχής, του σώματος και της φύσης. Κάθε δημιουργία μοιάζει με εσωτερική αναγέννηση. Σπούδασε στο Camberwell University of Arts στο Λονδίνο. Από το 2000 διατηρεί το ιδιωτικό της εργαστήρι. Είχει δύο ατομικές εκθέσεις, το 2005 στη γκαλερί Κ στη Λευκωσία, και στην Κυπριακή Γωνιά το 2009. Έχει λάβει μέρος σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις σε Κύπρο, Ελλάδα, Μάλτα και Σικελία.
Iona Andri | Energy, 2015 Stoneware, 1250 C° 60 x 50 cm
The works of Andri Iona, are sometimes a reminiscent of tree trunks, of the sea life and sometimes human bodies. Amalgamation of natural and human forms is the purpose of her artistic practice. Clay is the mean the artist can use in order to come across internal needs, sensitivities and contradictions. Her artworks represent the internal elements of life and of her personal life, anxieties and joys, birth and evolution, man and his nature, his internal and external environment. A path that resembles a self- awareness aiming at reconciliation of the soul, the body and of nature. Each piece personifies an internal re-birth. She studied at Camberwell University of Arts in London. She has had her private workshop since 2000. Iona also had two solo exhibitions in 2005 at the K gallery in Nicosia and at Gallery Kypriaki Gonia in 2009. She has participated in various group exhibitions in Cyprus, Greece, Malta and Sicily.
Κούλα Κάλβαρη | Συλλέκτες Oνείρων, 2015 Stoneware, 1250 C° 35 x 35x 45 εκ.
Η Κούλα Κάλβαρη προσπαθεί, με τον πηλό, τον πολύτιμο συνοδοιπόρο της, να επαναδιαπραγματευτεί το θέμα όνειρο με τους ‘κομιστές-συλλέκτες’των ονείρων, όπως η ίδια το αντιλαμβάνεται, θεωρώντας ότι το μαξιλάρι αποτελεί ένα άμεσο αποθηκευτικό τους χώρο. Το αντικείμενο που φιλοξενεί όνειρα επιθυμίες αλλά και εφιάλτες, που στηρίζει τον παραγωγό του ονείρου, αναλαμβάνει ρόλο παρηγορητή στα δάκρυα όταν ακυρώνεται το όνειρο. Ένα λατρεμένο, συνένοχο αντικείμενο, που προκαλεί την καλλιτέχνη να διερευνήσει το όποιο περιεχόμενο, ξεκινώντας από το περίβλημα. Γεννήθηκε και ζει στη Λευκωσία. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Κεραμική στη ΧΕΝ Θεσσαλονίκης. Συμμετείχε στη Βiennale Κεραμικής Καϊρου 1998 και στο European Ceramic Context Δανίας 2014.
Koula Kalvari | Collectors of Dreams, 2015 Stoneware, 1250 C° 35 x 35x 45 cm
With clay, the artist’s valuable companion, Koula Kalvari attempts to renegotiate the notion of dream through her project ‘bearers-collectors of dreams’, as she perceives it, deeming the pillow as their immediate signifier. It is the object that hosts dreams, desires as well as nightmares, taking on a comforting role for the dreamer while the dream is annulled. A beloved object and accomplice for the artist, which challenges the artist to investigate the content, beginning from the pillow cover. Koula Kalvari was born and lives in Nicosia. She studied Architecture at Aristotelion University of Thessaloniki and Ceramics at XEN of Thessaloniki. She participated in the Cairo Biennale of Ceramics 1998 and the European Ceramic Context 2014 in Denmark.
Καραγιώργη Μιχαέλλα | Γυμνό, 2015 Stoneware, 1250 C° 38 x 19 x 21 εκ.
Η Μιχαέλα Καραγιώργη, με μέσο τον πηλό και την φαντασία, επιδιώκει να αναδιαμορφώσει ριζικά την πραγματικότητα. Οι δημιουργίες της, που επίκεντρό τους έχουν τον άνθρωπο, αναδύουν την ατμόσφαιρα του παραμυθιού. Με ελεύθερα σχήματα, όπου δεν υφίστανται οι φυσικοί νόμοι και οι περιορισμοί, και ιδιαίτερα έντονα χρώματα εξωτερικεύει τον συναισθηματικό της κόσμο. Το κωμικό εναλλάσσεται αρμονικά με το θλιμμένο, προκαλώντας μια φυσική οικειότητα στον θεατή. Στα έργα της είναι έκδηλη η πρόθεση ο κάθε ένας να ανακαλύψει πλευρές του κρυμμένου ‘παιδικού’ και αγνού εαυτού του. Η Μιχαέλλα Καραγιώργη γεννήθηκε στην Πάφο, σπούδασε στο Τμήμα Γραφιστικής του Τ.Ε.Ι. Αθηνών και ασχολείται επαγγελματικά με το πηλό, στη Λεμεσό.
Karagiorgi Michaella, Naked, 2015 Stoneware, 1250 C° 38 x 19 x 21 cm
Michaela Karagiorgi, using the clay and her imagination, seeks to radically reshape reality. Her creations, in which human being is always the epicentre, provide a fictional atmosphere. By using free formats, where natural laws and restriction do not exist, along with bright colours, the artist externalizes her emotional world. Cheerful is alternated harmoniously with the sadness, causing an intimacy to the viewer. The creations recalls the viewer to unleash the ‘childish’ temperament that everyone has. Michaella Karagiorgi was born in Paphos. She graduated from the Graphic Design Department of TEI Athens, and currently works as professional ceramist in Limassol.
Καστάν Λούης | Άτιτλο, 2015 Stoneware, 1260 C° 50 x 30 x 10 εκ.
Ο Λούης Καστάν μέσα από τον πηλό εκφράζει τις σκέψεις και τα αισθήματα του και τους δίνει σχήμα και μορφή. Με τον πηλό χαλαρώνει, με τον πηλό πειθαρχεί και γίνονται ένα. Ο άνθρωπος και ο πηλός μας δινουν το αντικείμενο σχήμα, που αποτελεί το μέσο για την προσωπική έκφραση των σκέψεων, των προβληματισμών και των συναισθημάτων του καλλιτέχνη. Πρωτοδούλεψε και ασχολήθηκε με τον πηλό στο εργαστήρι του Άγγελου Μακρίδη και του Γιώργου Σφίκα. Εκεί, ανακάλυψε τη μαγεία και την πολυμορφία του πηλού.
Gastan Louis | Untitled, 2015 Stoneware, 1260 C° 50 x 30 x 10 cm
Louis Gastan expresses his thoughts and feelings by giving shape and form to clay. In that way, he unwinds and finds discipline while becoming one with his medium. Man and clay give us the object form, which provides the means for personal expression of thoughts, reflections and feelings of the artist. His devotion in clay initiated while working with clay, while at the workshop of Angelos Makridis and George Sfika. Back then, he discovered the magic and multiple temperament of clay.
Αντρέας Κάττος | Ύλη και Όγκος, 2015 Stoneware, 1260 C° 50 x 30 x 10 εκ.
Η κεραμική για τον Ανδρέα Κάττο είναι ένα σπουδαίο καθημερινό βίωμα μακρόχρονης αναζήτησης με συνεχείς πειραματισμούς, δοκιμές και δοκιμασίες γίνονται καθημερινή συντροφιά. Η ύλη είναι αδρανής, που στον τροχό όμως κινείται ελεύθερα. Ο πηλός στα χέρια του μοιάζει αόρατος, καθώς δεν γνωρίζει πως θα καταλήξει, και παράλληλα ορατός, βλέπωντας την εξέλιξη να δημιουργείται από τα χέρια του. Οι φόρμες του παίζουν κυρίως με την υφή ανάλογα με τη σκληρότητα-ελαστικότητα του υλικού. Πλάθωντας το υλικό, η μάζα δημιουργεί όγκο. Ο όγκος επιτρέπει την ταυτόχρονη παρατήρηση ενός έργου από διάφορες πλευρές καταλήγοντας στο κύριο χαρακτηριστικό των έργων, ανάλογα με την φόρμα – όγκο που δημιουργείται, όπως ένας κύκλος, μιας σφαίρα, ένας κώνος, ένα ορθογώνιο. Κάθε πλευρά κατευθύνεται προς την ανθρώπινη φιγούρα. Γεννήθηκε στη Βατυλή και γνώρισε την Κεραμική στην Τεχνική Σχολή Αμμοχώστου. Αποφοίτησε στην Αθήνα από την Σχολή Κεραμικής ΟΑΕΔ και σημέρα ζει κι εργάζεται στη Λεμεσό.
Antreas Kattos | Material and Volume, 2015 Stoneware, 1260 C° 50 x 30 x 10 cm
Ceramic art is a daily experience in Andreas Kattos’s life. His practice is part of a long experimental research on the unpredicted and challenging nature of ceramic art. Clay seems invisible in his hands, as he impulsively creates forms by questioning on the making process. At the same time, he is able to feel the form developing in his hands. He can feel being shaped in his hands. Both texture and solidity-elasticity of the material intervene on the forms’ end result. The shaping process of the material creates volume. The volume allows the reaction between the work and viewer from different perspectives. The volume is utters in various geometric shapes, such as a circle, sphere, cone and rectangular directing towards the human figure. Andreas Kattos was born in Vatili. He was introduced to ceramic art in Famagusta. He is a graduate of OAED Ceramic School in Athens. He now lives and works in his private workshop in Limassol.
Κωνσταντινίδης Κωνσταντίνος | Βαρίδια, 2015 Stoneware, 1260 C° 55 x 35 x 15 εκ.
Ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης θέλει να εκφράσει μέσα από την δουλειά του τις ανησυχίες του για τις γοργές εξελίξεις που περιβάλλουν την προσωπική του ζωή, και για όποιον μοιράζετε αυτές τις ανησυχίες. Τα έργα του έχουν πολιτικό περιεχόμενο και επιδιώκουν ένα εικαστικό τρόπο έκφρασης. Ο καλλιτέχνης παρατηρεί τις οικονομικές υφέσεις, την καταστροφή του περιβάλλοντος , τους ατέλειωτους πολέμους, τη βία και την προσπάθεια επιβολής ελέγχου από την εξουσία. Με υλικό μέσο τον πηλό προσπαθεί να ξεπεράσει την απογοήτευση του. Απόφοιτος του Camberwell School of Art and Design του Λονδίνου με ειδίκευση στην κεραμική τέχνη. Εργάστηκε στο Λονδίνο μέχρι το 2001, κι έκτοτε επεστρέψε στην Λεμεσό και δημιουργεί στο δικό του εργαστήρι.
Constantinides Constantinos | Burdens, 2015 Stoneware, 1260 C° 55 x 35 x 15 cm
Constantinos Constantinides’ work is inspired by the fast-paced environment of our times, his own personal life and anyone who shares his anxieties. Through his work he either makes a political statement or creates a visual statement. Among the subjects that inspire his work are the economic recession, military conflicts around the world as well as climate change and political control games. When creating he expresses and at the same time soothes his inner anger. Graduating from Camberwell School of Art and Design in London where he majored in ceramic art. Since his return to Cyprus in 2001, he established his own workshop in Limassol.
Κωνσταντίνου-Τζούστη Χριστίνα | Το Πλήθος, 2015 Stoneware, 1240 C° 8 εκ.
Το Πλήθος ανήκει στην νέα σειρά έργων της Χριστίνας Κωνσταντίνου-Τζούστη Ο Κόσμος μας. Το πλήθος είναι μια γλυπτική σύνθεση με είκοσι τρεις ανθρώπινες φιγούρες. Η αφαιρετική διεργασία της φόρμας, η διαφορετική στάση του κάθενος, η συνεχής εναλλαγή της ακινησίας και κίνησης απεικονίζουν μια εικόνα της καθημερινής ζωής που παρατηρεί στην ανθρώπινη συμπεριφορά η καλλιτέχνης. Πλάθοντας ένα ενιαίο σύνολο ανθρώπων με τις φιγούρες, αλλά και η κάθε μια ξεχωριστά, συνυπάρχουν σε μια εξελικτική πορεία με συναισθηματική φόρτιση και άπειρες ερμηνείες και προεκτάσεις. Σπούδασε σχέδιο στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στην Ρώμη. Συνέχισε τις σπουδές με ειδίκευση στη κεραμική στη Σχολή Καλών Τεχνών Hammersmith στο Λονδίνο. Ζει κι εργάζεται στο Λονδίνο και Λευκωσία. Η Άργω γκάλερι επιμελήθηκε δύο ατομικές εκθέσεις της, καθώς συμμετείχε σε ομαδικές στη Σικελία, Μάλτα, Κρήτη και Λονδίνο.
Constantinou-Giusti Christina | The Multitude, 2015 Stoneware, 1240 C° 8 cm
The work Multitude belongs in a current series of works called Our People. The Multitude is a sculptural composition of twenty-three human figurines. Both the almost abstract way of their appearance and the different individual poses create a sensation of interchange. An interchange between staticness and movement to portray the artist’s vision of daily life. Shaping them as a whole and each one as a unit, the figurines co-exist in an evolutionary process with emotion and infinite interpretations and implications. It might be considered as a statement on human behaviour both physical and spiritual. Christina Constantinou-Giusti studied design at the Academy of Fine Arts in Rome. Later she moved to London where she studied ceramics at the Hammersmith School of Art. The artist had several solo exhibitions and participated in several group shows in Sicily, Malta, Crete and London. For many years works in London and Nicosia.
Λαμπασκή-Ονησιφόρου Αναστασία | Αντιθέσεις, 2015 Raku, 1000 C° 65 x 16 εκ.
Χαρακτηριστικό της δουλειάς της Αναστασίας Λαμπασκή εϊναι η ανθρώπινη φιγούρα σε τρισδιάστατες φόρμες και τα ανάγλυφα επιτοίχια. Χρησιμοποιώντας την τεχνική raku, οι φιγούρες σε άσπρο και μαύρο χρώμα εκφράζουν μια απλότητα μέσω της φόρμας και των χρωμάτων άσπρο-μαύρο. Το άσπρο RAKU τονίζει το μαύρο εσωτερικό της φόρμας καθώς η φόρμα συνδέεται με μεταλλικά σύρματα. Με αυτό η καλλιτέχνης δημιουργεί ακόμα μια αντίθεση μεταξύ της λείας επιφάνειας της φόρμας και της τραχύας υφής του σύρματος. Προσπαθεί μέσω αυτών των αντιθέσεων να υποχρεώσει τον παρατηρητή να ανιχνεύσει τις ισορροπίες. Φοίτησε σε Σχολή Κεραμικής στην Αθήνα και συνέχισε την έρευνα της για νέες τεχνικές της κεραμικής τέχνης. Έχει λάβει μέρος σε διάφορες εκθέσεις στην Κύπρο, Ελλάδα, Μάλτα και Σικελία. Σήμερα διατηρεί εργαστήρι κεραμικής στην Αθηένου, όπου ζει.
Lampaski-Onisiforou Anastasia | Oppositions, 2015 Raku, 1000 C° 65 x 16 cm
Her work is characterized by human figures in three dimensional forms and by the bas-relief wall art. Applying the raku technique on her forms, the artist expresses the simplicity in black and white colours. On the illustrated piece, the figurines in white raku texture is opposed with the fierceness of the metallic wiring. While the opposition is highlighted with the black interior of the forms. The artist attains oppositions to reach a steadiness so as to also force the observer to try and trace within them. She is a graduate of the School of Ceramics in Athens. She furthered her knowledge and expertise on various techniques for ceramic art. She participated in several exhibitions in Cyprus, Greece, Malta and Sicily. She lives and works at her ceramic studio in Athienou.
Μαυρογένους Ζωή | Βουτιά στη Σελήνη, 2015 Stoneware with fused glass, 1100 C° 25 x 17 εκ.
Κοιτώντας τους γυάλινους σβόλους των μικρών παιδιών με τα υπέροχα σχέδια μέσα και σκεπτόμενη τις ιστορίες της γιαγιάς για νεράιδες και γοργόνες, η Ζωή Μαυρογένους εμπνεύστηκε τη νέα της δουλειά με θέμα ‘Παραμυθία Ι: ιστορίες ψαριών’. Παίρνοντας μια φόρμα σφαίρας, της δίνει μια άλλη μορφή η οποίες κάθε φορά ξεδιπλώνει τις ιστορίες που θυμάται από μικρό παιδί και πλάθει η ίδια πια τη δική της ιστορία. Η Ζωή Μαυρογένους ζει και εργάζεται στη Λευκωσία όπου και διατηρεί το εργαστήριο της από το 1992. Διδάσκει την τέχνη της κεραμικής σε παιδιά , ενήλικες και άτομα με ειδικές ικανότητες.
Mavrogenous Zoe | A Dive in the Moon, 2015 Stoneware with fused glass, 1100 C° 25 x 17 cm
Looking at the glass beads of children with the beautiful designs inside, the artist thinks of the grandmother’s stories about fairies and mermaids. The artist’s new body of work takes this as a starting point and concludes to her series ‘Stories I: Fish Tales’. Taking a sphere form, gives another form which each unfolds stories to remember as a child and now creates her own stories. Zoe Mavrogenous lives and works at her studio in Nicosia since 1992. She teaches ceramic art to children, adults and people with special abilities.
Νέστωρος Πανίκκος | Απο-κάλυψη, 2015 Stoneware, 1010 C° 31 x 19 x 7 εκ.
Ο Πανίκκος Νέστωρος παίζει, νιώθει και στοχάζεται με τον πηλό, μετατρέποντας τον κυρίως σε χρηστικά είδη. Ο καλλιτέχνης δεν ενδιαφέρεται μόνο για την πορεία δημιουργίας, αλλά επίσης και για την κατάληξη ενός αντικειμένου που δημιουργεί. Πέραν από την χρηστική καλλιτεχική πρακτική του, τα έργα του έχουν μια ακαθόριστη φόρμα την οποία απο-καλύπτει ο καλλιτέχνης. Κανείς διερωτάται για τη μεταλλαγή ενός έργου με την πρόσθεση χρώματος σε αντίθεση με το ουδέτερο χρώμα που παίρνει ο πηλός stoneware όταν ολοκληρώνεται το πρώτο ψήσιμο. Εμπνεύσεις για τις χρωματικές του προτιμήσεις αποτελούν τα χρώματα των λουλουδιών, των δέντρων, του ουράνιου τόξου και ότι όμορφο τον περιτριγυρίζει. Ο Πανίκκος Νέστορας γεννήθηκε στην Αμμόχωστο. Σήμερα πλάθει πηλό στο εργαστήρι του στη Μουταγιάκα, Λεμεσό.
Nestoros Panikkos | De-cover, 2015 Stoneware, 1010 C° 31 x 19 x 7 εκ.
Panikkos Nestoras plays, feels and mediates with clay, turning it mainly in utilitarian objects. The artist is not only interested in the creation process, but also for the afterlife of it. Apart from the decorative utilitarian practice, his works have an indeterminate form, which the artist de-covers. One questions the mutation of a piece by adding colour to cover the neutral colour of the first firing. Inspirations for chromatic preferences are the colours of flowers, trees, rainbow and anything beautiful in nature. Panikkos Nestoras was born in Famagusta. Today his workshop is based in Moutayiaka, Limassol.
Ευθυμίου-Παρλαλίδου Βέρα | Άτιτλο, 2015 Stoneware, 1200 C° 40 εκ.
Η Βέρα δημιουργεί ελεύθερα, πλάθει τον πηλό με τα χέρια και χρησιμοποιεί κυρίως την ανθρώπινη φιγούρα τελείως απλοποιημένη, καθώς βρίσκεται σε μια συνεχή αναζήτηση δημιουργίας νέων φόρμων. Οι γλυπτικές της δημιουργίες παρουσιάζονται συνήθως στο φυσικό χρώμα του πηλού. Γυναικείες φιγούρες είναι χαρακτηριστικό των έργων της καλλιτέχνη. Από την μια οι φιγούρες της είναι συνήθως τελείως αφαιρετικές και από την άλλη με προσοχή στη λεπτομέρεια. Επηρεασμένη από το παραδοσιακό καρναβάλι στην πόλη καταγωγής της , τη Λεμεσό, δημιουργεί διακοσμητικές υαλωμένες κεραμικές μάσκες. Γεννήθηκε στη Λεμεσό. Σπούδασε Αρχιτεκτονική και Διακόσμηση στο Μιλάνο.
Vera Efthymiou Parlalidou | Untitled, 2015 Stoneware, 1200 C° 40 cm
Vera Efthymiou-Parlalidou creates freely while sculpting clay by hand. She is in constant search for simple human figures in such a way to create new forms. The sculptural creations are usually presented in the natural colour of the clay. Female figures are characteristic in the atist’s work. There are two routes in her practice, the figures are either abstracted or pay a great attention to detail. Influenced by the traditional carnival in her city of origin, Limassol, she creates decorative glazed ceramic masks. She was born in Limassol. She studied Architecture and Design in Milan.
Πετροπούλου Ώρια | Θαλασσινά Ταξίδια, 2014 Πορσελάνη, 1250 C° 10 x 45 εκ.
Η σειρά έργων Θαλασσινά Ταξίδια είναι φτιαγμένη από πορσελάνη Limoges. Έμπνευση για την δημιουργία της υπήρξαν οι κοραλλιογενείς ύφαλοι στο βυθό ενός νησιού στον Ινδικό Ωκεανό, από πρόσφατο ταξίδι. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού, η καλλιτέχνης φωτογράφιζε και διατύπωνε συνεχώς εικόνες που πρόσφερε η φύση της θάλασσας. Με την επιστροφή της, οι εικόνες αυτές αποδόθηκαν σε γλυπτά. Τα γλυπτά ταξιδεύουν τον παρατηρητή σε κρυστάλλινα νερά και νεκρά κοράλλια σε μια πια φανταστική παραλία. Τα υλικά, όπως επίσης και ο τρόπος με τον οποίο τα έργα έχουν υαλωθεί, επιλέχθηκαν με στόχο να θυμίζουν τις πραγματικές εικόνες της Πετροπούλου όπως η ίδια της έχει απομνημονεύσει. Η Ώρια Πετροπούλου είναι αυτοδίδακτη εικαστικός με κύρια μέσα έκφρασης την κεραμική, την ζωγραφική και την τεχνική του ψηφιδωτού. Σημαντική απήχηση των έργων της αποτελούν τοπικές και διεθνής ιδιωτικές συλλογές.
Petropoulou Oria | Sea Wanderings, 2014 Porcelain, 1250 C° 45 x 10 cm
The series of works Sea Wanderings is made out of Limoges porcelain. Inspiration to create was the coral reefs at the bottom of an exotic island, snorkelling on a recent trip. During the journey, the artist photographed and she continuously images offered by the nature of the sea. Upon her return, those images were attributed to sculptures. The sculptures invite the observer to imagine crystal clear water and dead coral in an imaginary beach. These materials, as well as the manner in which the works are glazed were selected in order to recall the pictures of the artist’s memory. She is a self-taught artist, creating ceramics, paintings and mosaics. Her work is mostly displayed in local and international private collections.
Στυλιανού-Μηνά Μαρία | Κύβος, 2015 Stoneware, 1200 C° 30 x 30 εκ.
Τα έργα της Μαρίας Μηνά χαρακτηρίζουν οι γεωμετρικές φόρμες και η χρήση άλλων υλικών όπως το plexiglass και η άμμος. Οι φόρμες της είναι αυστηρά δομημένες. Ενώ, η προσθήκη ψηφίων και συμβόλων δημιουργεί ένα παιχνίδι μεταξύ του έργου και του παρατηρητή. Τα χρώματα, σχεδόν πάντα, είναι επιτηδευμένα απών κι όπου υπάρχει δίνει την όψη παλιών χρονολογικά αντικείμενων. Μια ερμηνεία ανακαλεί φυλαγμένες αναμνήσεις του κάθε ανθρώπου. Στα έργα της σπάνια δίνει τίτλους, πιστεύοντας ότι έτσι δίνει την ελευθερία στον θεατή να το ερμηνεύσει από μια δική του οπτική γωνία, συμφωνα με τα δικά του βιώματα. Η Μαρία Μηνά φοίτησε στην Γ’ τεχνική σχολή Λευκωσίας στον κλάδο Γραφικών τεχνών και Διακόσμησης. Έλαβε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Κύπρο, Ελλάδα, Μάλτα , Ιταλία και στο European ceramic context 2014 της Δανίας.
Stylianou-Mina Maria | Cube, 2015 Stoneware, 1200 C° 30 x 30 cm
The works of Mary Mina are distinguished by geometric forms and the use of other materials such as plexiglass and sand. The forms she produces are strictly structured, while the addition of digits and symbols encompass a game between the artwork and the observer. Mostly there is an intentional absence of colours, resulting to a portrayal of antiques, revoking memories from the past. She rarely entitles conceptually her works, believing that in this way the viewer has the chance to interpret it from his own point of view, according to his own experiences. The artist attended the Third Technical School of Nicosia majoring in Graphic Arts and Decoration. She participated in group exhibitions in Cyprus, Greece, Malta, Italy and the European ceramic context of Denmark in 2014.
Συμεού Ευθύμιος | Άτιτλο, 2015 Terra Sicilata, 1000 C° 25 x 6 εκ.
Η αρμονια της φόρμας με τον πηλό και το χρώμα είναι σημαντική προϋπόθεση στη δουλειά του Ευθυμίου Συμεού. Τα σχήματα και άλλοτε η τεχνική ψησίματος παραπέμπουν στην αρχαία παράδοση της Κυπριακής κεραμικής τέχνης της Κύπρου. Ταυτόχρονα ανήκουν καθαρά στις σύγχρονες τάσεις της σήμερα. Η φύση γύρω του δεν τον αφήνει αδιάφορο. Με ένα ερωτικό τρόπο θα έλεγε κανείς, ο καλλιτέχνης τις περισσότερες φορες χρησιμοποιεί στοιχεια της με ένα τρόπο λιτό. Έτσι, επιτυγχάνει να περπατά στερεά, μα και με σεβασμό, στα αρχέγονα μονοπάτια του τόπου του αναδεικνύοντας κάθε φορα την ταπεινή μεγαλοπρέπεια τους. Γεννήθηκε στην Αμμόχωστο και φοίτησε στην Τεχνική Σχολή Λεμεσού ειδικεύοντας στην κεραμική και σχεδιασμό εσωτερικού χώρου. Σπούδασε στην Αθήνα και έπειτα έζησε και δίδαξε κεραμική στη Στοκχόλμη.
Symeou Efthymios | Untitled, 2015 Terra Sigillata, 1000 C° 25 x 6 cm
Efthymios Simeou thinks of the harmonious form and colour as a very important precondition for his artworks. The forms as well as his firing technique are connected to the ancient traditions of the Cypriot Ceramic Art, as well as going along with the contemporary tendencies of ceramics today. The artist is quite intrigued by the nature that surrounds him, therefore it can be said that he adopts and creates by combining natural elements in an erotic but simplistic way. Having done this, he is identified today as a respectful artist that pays tribute to his origins by highlighting their humble magnificence. He was born in Famagusta and graduated from Limassol Technical School in Ceramics and Interior Design. He continued his studies in Athens and then he moved to Stockholm, were he taught creamic art.
Χαραλάμπους Χριστιάνα | Εξ Ουσία - Στενόμυαλοι Εξ Αρχής, 2015 Earthenware, 1080 C° 40 εκ.
Στην πάροδο των χρόνων, οι συνεχείς αναζητήσεις της για την άλλη οπτική γωνία, τον άλλο τρόπο σκέψης και το ταξίδι για την πρόοδο της ψυχής, την έφεραν σε επαφή με διάφορους και πολλές φορές καθόλου αδιάφορους αλλά στενόμυαλους ανθρώπους. Ανθρώπους +ήθος, -ήθος. Με αυτή την ένταση των αναζητήσεων της, όπως και με το χαρακτήρα της γλυπτικής της, με χιούμορ και αγάπη, δημιουργεί τα συγκεκριμένα έργα της. Τα έργα της μεταδίδουν την εντύπωση της κίνησης , της ευελιξίας και της κομψότητας που αποπνέουν σε οργανικές μορφές. δημιουργώντας στο θεατή την ευαισθησία και την αίσθηση μιας δυναμικής ισορροπίας ανάμεσα στη μορφή που εντείνεται από τα χρώματα. Η δουλειά της είναι πολλές φορές ανθρωποκεντρική, με θέματα όπως η διαχρονική πορεία του ανθρώπου μέσα από το αληθινό και το φανταστικό. Κατά βάση, τα έργα της έχουν την αίσθηση του ονειρικού σουρεαλισμού. Η Εικαστικός Χριστιάνα Χαραλάμπους, σπούδασε στο Camberwell University of the Arts στο Λονδίνο. Διατηρεί το εργαστήριο της στη Λάρνακα κι έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Κύπρο, Ελλάδα και εξωτερικό.
Charalambous Christiana | A Narrow-minded Authority, 2015 Earthenware, 1080 C° 40 cm
Over the years, her continuous searches for an alternative angle, another way of thinking and the journey on the progress of the soul, brought her in touch with various and sometimes not at all indifferent but rather narrow-minded people. People of +ethos, -ethos. She creates her artworks with the same passion she has whilst researching, as well as with her sculptural footprints, humour and love. Her works convey to the observer, a sense of movement, flexibility and elegance exuded in organic forms. Thus, the viewer receives a sort of sensitivity and a dynamic equilibrium between the figures that are intensified by the colours. Her work is often anthropocentric and focused with issues like the abiding path of a person through reality and imagination. Basically, her works have a sense of dreamlike surrealism. The artist Christiana Charalambous studied at Camberwell University of the Arts London, UK. She maintains a workshop in Larnaca and she has participated in many group exhibitions in Cyprus, Greece and abroad.
Ψαρά Μύρω | Άτιτλο, 2015 Stoneware, 1200 C° 60 εκ.
Το ταξίδι είναι πάντα πηγή έμπνευσης και θέμα στα έργα της Μύρω Ψαρά . Ταξίδι στο χρόνο, στα συναισθήματα, στη μετάβαση, στην ολοκλήρωση. Το χωρίς τέλος αυτό ταξίδι, είναι γεμάτο από σχέσεις και δίνει την ευκαιρία στην καλλιτέχνη να συναντήσειι και να αγγίξει κάτι ακόμα αφανέρωτο. Μέσω των έργων της βρίσκει τον εαυτό της να αγγίζει τον κόσμο αυτό, τον οποίο μοιράζεται με τον θεατή. Στη διαδρομή περνά από τους Περιστερώνες – κατοικίες περιστεριών στις Κυκλάδες – συνεχίζει από εκεί με καράβια που μεταφέρουν αγγέλικές φιγούρες, όπως επίσης πολεμιστές, κωπηλάτες. Τα καράβια μετουσιώνονται σε πουλιά και μεταφέρουν ανθρώπινες φιγούρες, μνήμες συναισθήματα κι αρχέτυπα. Η Μύρω Ψαρά γεννήθηκε στη Λάρνακα, όπου ζει κι εργάζεται. Σπούδασε στην Χ.Ε.Ν Αθηνών και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Είχε εννέα ατομικές εκθέσεις και έλαβε μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Κύπρο και το εξωτερικό.
Psara Myro | Untitled, 2015 Stoneware, 1200 C° 60 εκ.
A journey in time, the emotions, the transition and integration are always an inspiration and theme in Myro Psara’s works. Those endless journeys are full of relationships and opportunities for the artist to encounter something still unrevealed. In creating her works, the artist finds herself to feel this world, which she wishes to share with the viewer. On the route, she passes from the Peristerones – pigeon houses in Cyclades, and continues from there by boat carrying angelic figures, as well as warriors and rowers. The boats are then transformed into birds and human figures carrying, memory and emotion archetypes. And the Fiction is on-going. She was born in Larnaca, where she lives and works. She studied ceramics at the Athens School of Fine Arts. She had nine solo exhibitions and participated in numerous group exhibitions in Cyprus and abroad.
Επιμέλεια Έκθεσης / Exhibition Curation: Μαρίνα Χριστοδουλίδου
Σχεδιασμός Καταλόγου / Catalogue Design: Αγνή Δημητρίου
Επιστημονική Εισήγηση / Scientific Contribution: Κώστας Ταρκάσης
This publication was made possible by the support of the Cyprus Ceramic-Pottery Association Texts © the artists featured Photography © Nova Vista Photography Printed by Lithotechnic
Συνδιοργανωτές / Co-organisers:
Υποστηρικτές / Supporters: