NOTO 2
N Ō T O B Y A K I M O T O # 2 D E C E M B E R 2 011
20/12 eet me op twee 20/12 tandwiel font 20/12 verticaal tuinhuis 19/12 zonder schroeven 16/12 eet me op één 15/12 3d typo 14/12 scrollen 0.0 14/12 coverjunkie 13/12 imposant beton 12/12 bach 2.0 9/12 thriller time 7/12 straato-foon 6/12 Doors of Perception 5/12 kleur typen 5/12 Witkar 2.0 1/12 gluren bij de buren 1/12 disaster design
+
opinie: de nieuwe helden
NOTO 1
Hij is er weer de NOTO #2. In dit vlugschrift vindt u al onze blogs van de afgelopen maand. Aangevuld met het artikel de nieuwe helden volg ons via #gijsakimoto op twitter of de blogs op www.akimoto.nl
3d typo Men neemt een standaard pak A4 papier, 80 grams, 100 vel, een mes en een kilo geduld. Bianca Chang maakte hiervan een prachtig sereen letter kunstwerk. kijk en geniet‌ voor meer werk van Bianca Chang op: www.biancachang.com
NOTO 2
disaster design Na de ramp van maart in Fukushima is er veel
zonder een spijker te gebruiken in elkaar gezet
gedaan aan tijdelijke woningen voor de slachtof-
kunnen worden.
fers. De enorme verwoesting had velen dakloos gemaakt, en bivakkeren in een sportzaal is tijdelijk
Naast dit project vervaardigd Oak Village meubels,
een oplossing maar niet voor lang. Oak Village
speelgoed en woningen. Allemaal met een hoge
heeft daarvoor een duurzame oplossing gevonden.
mate van vakmanschap en als materiaal hout, dat overvloedig aanwezig is. Na de tweede wereld-
De houten A-constructie (Gassho, wat staat voor
oorlog zijn er in Japan voornamelijk naaldbomen
twee biddende handen) is de basis voor de tijde-
geplant, de oorspronkelijke bomen waren gebruikt
lijke huizen. Het hout geeft een veel warmere sfeer
in de oorlogsindustrie. Voor alle gekapte bomen
die de andere prefabwoningen missen. Als ze niet
planten ze weer oorspronkelijke soorten terug. Dit
meer nodig zijn kunnen de constructies hergebruikt
doen ze met een grote groep vrijwilligers onder de
worden.
naam Donguri no Kai.
Oak Village maakt gebruik van eeuwenoude Japanse constructietechnieken, waardoor de huizen
bach 2.0 Bach blijft voor velen een inspiratiebron. Denk aan Gรถdel, Escher, Bach; het dikke boek dat iedereen in de boekenkast heeft staan, maar niemand heeft uitgelezen (geldt ook voor mijzelf, hoor). Alexander Chen heeft de cellosuites als uitgangspunt genomen. Van de compositie heeft hij alle variabelen genomen en die visueel weergegeven. Dat geeft het beeld van de muziek. Door verschillende uitvoeringen te vergelijken wil Chen naar een ultiem beeld van het muziekstuk. Als basis heeft hij acht lijnen genomen waar de noten zich op bewegen. De lengte van de lijnen corresponderen met de lengte van de snaren. Alexander Chen werkt momenteel als artist in residence bij eyebeam. Eyebeam is een non profit organisatie in Amerika dat de brug wil slaan tussen kunst, technologie en het publiek. Het project waar Chen mee bezig is, is getiteld Baroque.me. Hij staat open voor suggesties van andere muziekstukken. zie voor meer info de blog van Alexander Chen blog.chenalexander.com
coverjunkie Hier houden we van. Een prachtig initiatief van Jaap Biemans. Voor magazine addicts de site om je vingers bij af te likken.
zonder schroeven De zwitserse ontwerper Jeanne Dupont had genoeg van de IKEA oplossingen. Ze stelde zich als opdracht betaalbare meubels te ontwerpen die simpel en snel in elk en uit elkaar konden. De oplossing werd con.temporary furniture. Geheel zonder gereedschap te gebruiken. De meubels worden in elkaar gemaakt van verantwoord hout (FSC) in het land waar ze verkocht worden. Dat is nu nog alleen in Zwitserland en Japan. Colin Schealli kijkt momenteel of er in meerder landen goede vakmensen zijn om daar de meubels ook in productie te nemen. Het lokale is voor hem erg belangrijk en houdt ook de transport kosten laag en daarmee de duurzaamheid hoog. Het ontwerp is gebaseerd op een grid waardoor het universeel is te gebruiken en makkelijk is te vervoeren. De manier van afwerken bepaald uiteindelijk de prijs, die ligt wel wat hoger natuurlijk dan die van IKEA‌ maar wie wil er nu nog een Billy kijk op de website van colin www.ownlineshop.com
eet me op...
eet me op 1
The Kup is een beker van rijstpapier die je als drink of maatbeker kan gebruiken en daarna kan eten. Deze innovatie leverde de ontwerper Shunsuke Kosaka van Smile Park uit Japan de Food Action Nippon Award 2011 op in de categorie research & development . Shunsuke Kosaka kwam op het idee van de eetbare beker nadat hij in verschillende landen in Azië had gewoond. Vooral in de dorpen was hij onder de indruk van de culturen. Ze leefde met de natuur en voor de natuur. Dat inspireerde hem om de “kup” te ontwerpen van rijstpapier die na gebruik weer op gaat in de natuurlijke kringloop. De naam ‘kup’ komt van het japanse 食う kuu, wat eten betekend en van het engelse cup. Het ontwerp is bekroond en Shunsuke zoekt een partner om het in productie te nemen.
eet me op 2
Je kent het wel, iedereen knabbelt aan het uiteinde van de pen. Om inspriratie op te doen of uit verveling, of simpel omdat een pen in de hand naar de mond gaat. Voor Dave Hakkens was het de uitdaging om er voor te zorgen dat je niet helemaal onder de inkt komt te zitten‌ Voor de pen onderzocht hij welke pen het lekkerst was, welk soort snoepgoed het beste werkte zonder af te geven. Hij kwam uit bij snoeparmbandjes waarvan je steeds een snoepje afhaald totdat je het touwtje over hebt. Hij maakte daarvan een rechte vorm met aan het uiteinde een kleine punt en dat is ook meteen het enige wat niet is op te eten. De pen is er in verschillende smaken. www.davehakkens.nl
NOTO 2
scrollen 0.0 Wie zegt dat multitasken iets is van de laatste jaren? Al in de 16e eeuw is een apparaat ontwikkeld dat sterk doet denken aan het tabbed browsen van tegenwoordig, maar dan met boeken en een omgebouwde watermolen. In deze constructie kon men ongeveer een dozijn boeken kwijt en door aan het rad te draaien werd de gewenste publicatie naar voren gehaald. Agostino Ramelli’s bookwheel is eigenlijk de voorloper van hedendaagse toepassingen als de dock op de mac en de tabjes in onze browser. Zo zie je maar weer: information overload is van alle tijden.
NOTO 2
‘The west is ability to m and the peop them’ Kenneth Grange ontwerper en oprichter Pentagramm
losing the make things ple to make De nieuwe helden De kleinschalige industrie is verdwenen uit
China, zolang we maar de concepten die we no-
onze steden. De stad is overgenomen, de
dig denken te hebben kunnen realiseren tegen zo
winkelketens domineren het straatbeeld.
laag mogelijke kosten. En als een Micheal Moore
De dienstenindustrie, waar we zogenaamd
of Mike Daisy (the Agony an the Ectasy of Steve
sterk in zijn, verschuilt zich achter anonieme
Jobs) daar tegen te hoop lopen dan wordt dat ook
gevels. Wat doet dit met de leefbaarheid,
weer een concept… niet te vergeten Naomi Klein
de Quality of Life, van de stad. Waar is de
met no-logo.
dynamiek, de eigenheid?
Kan de westerse samenleving zich bevrijden van deze éénzijdigheid, de primaat van de concepten
Gevangen in het concept
en diensten. Kunnen we de balans herstellen tussen
In de tweede helft vorige eeuw is alles verworden
kleinschalige en de grootschalige productie.
tot een idee, het concept. Hoe en waar de daad-
Op onze reizen over de wereldbol laven we ons
werkelijke producten gemaakt werden doet er
aan de levendigheid, de bedrijvigheid van de
niet meer toe. Als het concept maar verkoopt. De
derde wereld steden. Waar tot ’s avond laat word
westerse producent schuimt de wereld af naar de
gehandeld en gewerkt. Eenmaal terug in ons
goedkoopste arbeid. Handjes waar dan ook zijn
vertouwde omgeving laten we deze utopie los,
inwisselbaar. Is Taiwan te duur, dan gaan we naar
zien het als een onbereikbaar ideaal en stellen
ons weer op in de lopende band van onze ‘supe-
beter weten in, in gelooft. Dankzij Richard Florida
rieure’ economie. ‘s Avonds dromen we weg, op
wordt de creatieve klasse de meest gewilde men-
onze inwisselbare interieur, bij een handgemaakte
sensoort op het westerlijke halfrond. De creatieve
souvenir, met haar eigen leven, haar eigen ziel.
klasse als aanjager van de economie… en die
Het souvenir prijkt naast het familiestuk dat stamt
laten het zich aanleunen en poepen het één na het
uit de tijd dat er nog producten werden gemaakt
andere ‘creatieve’ concept uit. De politici vreten
met authenticiteit.
het als zoete koek.
De weg terug is de weg vooruit
Zet een stap terug, kijk met wat afstand naar wat
We staan nu op een afslag. Waar de opkomende
er gebeurt. Niet elke stad heeft een echte crea-
economieën ons model volgen, meer van het
tieve klasse die een buurt kan revitaliseren. En kijk
zelfde. Kunnen wij een omgekeerde beweging
naar de geschiedenis, de creatieve klasse - en ik
maken en de weg terug vinden naar productie van
praat bewust niet over de creatieve industrie, want
producten met hart en ziel. Producten die lan-
die bestaat in mijn ogen niet – laat zich niet sturen,
ger mee gaan dan een leven, producten die ons
laat zich niet plannen, maar ontstaat tegen de
bestaan verrijken, niet door bling bling maar door
stroom in, door verval, door terugtredende overhe-
innerlijke schoonheid.
den.
Overheden zijn doordrongen van de impuls van een creatieve klasse aan de huidige economie en
Overheden toon lef!
achtergebleven buurten. En gaan en masse voor-
Denk andersom. Geef de impuls van onderaf,
waarden scheppen dat de creatieve zich vestigen
leg het initiatief bij de makers zelf. En dit niet als
op de door hun bedachte locaties. Consultants
makkelijke bezuinigen. Maar door een belasting-
worden aangetrokken om het ultieme concept te
korting op hun producten. Schrap de BTW. Laat
bedenken. Kwartiermakers worden aangesteld,
de overheid zijn nek uitsteken om de eigen maak
netwerkbijeenkomsten belegt. Alles maar om de
industrie, de kleinschalige te stimuleren. Geen
boel in beweging te krijgen, en steeds van boven
reddingsoperaties voor de grote jongens maar
af. Subsidies stromen van de europese, de natio-
een positieve stimulans voor de kleintjes. Het mkb
nale en de provinciale tot aan de regionale over-
als de motor van de economie, en dan zeker de
heden in zielsloze projecten waar iedereen tegen
schepende mkb’ers. Maak daarmee het verschil,
pak gezamenlijk de promotie op. Maak ‘de ma-
leefbaar door de bedrijvigheid. De koper van nu is
kers’ zichtbaar in de stad, stop het niet weg op
op zoek naar een unieke ervaring en vindt die in
het zoveelste nieuw ontwikkelde industrieterrein,
het unieke product dat gemaakt wordt, met een ei-
maar maak het hart van de gemeenschap. Breng
gen signatuur van de maker. Weg met de ketens,
het terug in het hart van de stad. Breng terug de
de flagshipstores en de saaiheid van de producten
rumoer van het werken, breng terug het geluid van
die in Amsterdam en Sanghai te koop zijn.
ambachtsmannen en vrouwen. In het centrum van
Als je de ontwerpers aanmoedigt, door een be-
de stad. De steden die verworden zijn tot enkel
lastingkorting, om de producten zelf eigenhandig
een plek om onze shopbehoefte te bevredigen en
te maken , zullen ze groeien, in hun ontwerpen
als de winkels dicht zijn hoogstens een museum
en hun producten. Zullen ze met trots hun unieke
met verstilde straatjes en grachtjes zijn.
prachtige producten aan de wereld laten zien. In
Moedig de makers aan om producten te lanceren,
tien jaar tijd zullen we weer een traditie hebben
om unica’s te maken die binding hebben met de
van makers in plaats van tekentafel creatieven.
plek. Ontwikkel gezamenlijk kennis, en behoudt
En maken we onze samenleving wee zelfvoorzie-
ambachtskennis.
nend, en minder afhankelijk van de global produc-
Door deze tegenbeweging als kern van de ge-
tie keten waarbij een tsunami in Japan de wereld
meenschap, lees stad, ontstaat er kleuring en ver-
economie maanden lang kan ontregelen.
schil van de europese steden. We kennen allemaal
De makers die daadwerkelijk met hun handen iets
de producten van vroeger die gekoppeld zijn aan
creëren zijn de nieuwe helden van de samenleving.
een plek… goudse kaas etc. De stad krijgt weer
Geef ze de ruimte en steun ze in hun avontuur, ver-
eigenheid, die versterkt de kansen van onderne-
geet de creatieve klasse. Steun de ambachtslieden,
mers en geeft de city marketeers nieuwe kansen.
het klinkt ouderwets maar het is de enige weg die
Er is dan immers echt inhoud om iets te vertellen,
we nu kunnen nemen.
geen bedachte inwisselbare slogans. De bezoekers stormen dan toe op zoek naar het unieke, een product hoeft niet meer landelijk uitgerold te worden en op elke straathoek verkocht te worden. De mensen nemen de moeite om hun leven te verrijken om er naar toe te reizen. De steden worden weer
NOTO 2
Te g e k f o n t v a nK a
iho
Sh
o ee
n
ja
pa nse
stud e n t a a n d e Ta m a
tandwiel font
Art
Un i
ve si
r
NOTO 2
ty
in
k To
yo.
imposant beton
Elke stad wil zijn eigen imposante museum gebouw. Internationale toeristen moeten worden getrokken met het volgende spektakelstuk. De inhoud van zo’n gebouw doet er tegenwoordig minder toe lijkt het wel. Het door Oscar Niemeyer gebouwde kunstcentrum in de Spaanse stad Avilles is na een jaar al weer dicht. Het trok zeker de internationale architectuurtoerist. Die kon zich binnen laven aan de amateurfotografie van een topmodel. Maar nu is de geldkraan dicht en vindt het huidige stadsbestuur dat er lokale kunstenaars te zien moeten zijn. Architectuur is een experience geworden, in deze tijd dat alles een ‘onvergetelijke’ ervaring moet zijn. Zelfs sterarchitecten als Rem Koolhaas zetten vraagtekens bij de internationale architectuur wedloop. Zeker kan een gebouw bijdragen aan het imago van een land/stad. Neem het operagebouw in Oslo of het Guggenheim in Bilbao. Het moet echter niet de stad overnemen en allesbepalend worden. Een worteling in de eigen cultuur en omgeving is noodzakelijk; daarmee wordt elke cultuurplek anders, eigen. Het is interessanter om Warhol in Amerika te zien, nog beter in New York of in Pittsburgh, zijn geboortestad. Daar heeft het een verhaal te vertellen… Anders is het een van de plek van ontstaan losgerukt kunstwerk. In Oostenrijk heeft nu ook een bergstreek de kracht van architectuur ontdekt. In Ötztal loopt het
torie, de cultuur en de economie van de regio. En
Timmelsjoch Experience. Op een aantal plekken in
daaraan is het, hoe spectaculair ook, dienstbaar.
het landschap worden architectonische sculpturen
neergelegd. De architect Werner Tscholl tekende
Het trekt de aandacht maar past door zijn vorm
er één van, een soort dierlijke vorm die over de
toch natuurlijk in de omgeving. Het is niet een
weg hangt. Binnenin is er een expositie te zien
statement om een statement te maken dat de
over de pioniers die in de bergen de wegen aan-
omgeving wegvaagt. Het sluit aan bij het sublieme
legden. Het gehele project wortelt sterk in de his-
van de natuur.
doors of perception
We schrijven november 1994. De Doors of Perception 2 wordt geopend door John Thackara, destijds voorman van het Design Institute. De kracht van die bijeenkomst werkt nog lang na, Pattie Maes (MIT) voorspelde toen al de app’s die we nu niet meer weg kunnen denken. Internet was toen nog niet wat wij kenden. Op deze conferentie was de grote buzz een soort second life 0.0. Waarbij je op een bulletin board in tekst je (droom)wereld ging beschrijven en de manier waarin je je daar in bewoog. Naast sprekers als Pauline Terreehorst die toen net haar boekje het boederijmodel uit had gegeven. Vincent Grosso van AT&T, de scepticus Mitch Ratcliff en Hiroshi Ishii. Het thema was ‘home’ — as market, as metaphor, and as myth. De Belgische Pattie Maes, niet zo bekend bij het grote publiek, heeft een aantal vindingen op haar naam die we tegenwoordig gebruiken. In de jaren negentig ontwikkelde ze Firefly, software die na ingeven van een favoriet nummer zelf bijpassende nummers zoekt. Dit is later Pandora box geworden. In haar lezing vertelde ze over virtual pets, later tamagochi (inmiddels ook al weer 15 jaar oud). Digitale alter ego’s; sociale media avant la lettre. En software agents. Het idee er achter was dat we via het toen nog in de kinderschoenen staande internet zoveel informatie op ons af krijgen gevuurd, dat we al die informatie moeten filteren. Met behulp van de agents kunnen we dan de voor onze relevante informatie verzamelen.Door TIME is ze erkent als één van de belangrijkste personen in de Cyber elite. Tegenwoordig werkt Maes aan het project Fluid nog steeds aan het MIT media lab. Waarin ze met een groep studenten onderzoek doet naar de interactie tussen mens en computer. Zie haar TEDx talk uit 2009. www.ted.com/talks/pattie_maes_demos_the_sixth_sense.html
NOTO 2
witkar 2.0
Na het witte fietsen plan van Luud Schimmelpennink uit de jaren zeventig volgde de witkar. Het begin van autodelen was daar. Helaas waren 25 karretjes op een stad als Amsterdam veel te weinig,
kleur typen De kunstenaar Tyree Callahan zocht een nieuwe bestemming voor zijn oude typemachine. Door elke letter te vervangen voor een kleurtje is het mogelijk om een kunst werk te typen.
en kwam het niet echt van de grond. Greenwheels kwam daarna, maar met een duur lidmaatschap is dat nog niet de doorbraak. Met de voordelen van social media is er nu zipcar. Zipcar is een community waarbij men particuliere auto’s deelt. Je wordt lid van de community en dan kan je eenvoudig een auto reserveren via internet. In Engeland waar het systeem al een tijdje in werk is, is er altijd wel één in de buurt. Door dat verzekeringen goed zijn geregeld is het voor de eigenaren een mooie manier om hun autokosten te drukken zonder extra risico. Daarbij is het voor de gebruikers van andermans auto een veel goedkopere variant als Greenwheels b.v.. En misschien nog wel groener. Voor elke zipcar zijn er 15 auto’s minder op de weg. Hopelijk is zipcar ook snel in Nederland actief. Na het witte fietsen plan wat in ons land nog enkel actief is op de Hoge Veluwe, maar over de hele wereld navolging heeft gevonden in projecten zoals Velolib in Parijs. Wat elke bewuste grote stadsbestuurder nu ook wil hebben. Om zijn stad groener en leefbaarder te maken. Blijkt Schimmelpennink weer de inspiratiebron. voor meer info www.zipcar.com
NOTO 2
verticaal tuinhuis In de serie verticaal, vandaag het verticale tuinhuis. Helaas niet te realiseren in Nederland, aangezien het buiten glazen wanden geen muren heeft. De afscheiding gaat door planten, ramen en gordijnen. Dit project van de Japanse architect Ryue Nishizawa is een woonhuis van vier verdiepingen. Het staat in Tokio ingeklemd tussen hoge gebouwen en is makkelijk te verwarren met een verticale tuin. Één van de verdiepingen heeft zelfs een vloer van aarde. Nishizawa vormt samen met Kazuyo Sejima het architectenbureau Sanaa. Een bureau dat opvalt door hun ontwerpen die zowel transparant zijn als helder in vorm en oplossing. Het lijkt hun te gaan om de ervaring die een ruimte geeft aan de gebruiker. Ze werken dat uit door de scheiding tussen de ruimtes bijna te laten verdwijnen en functies in elkaar over te laten lopen. Dit huis is hier een prachtig voorbeeld van.
thriller time Nummer 7 is uit! O.K. complimenten. Het Arnhemse ontwerp bureau O.K. Parking geeft elk jaar twee nummers uit van O.K. Periodicals. Het is zoals ze zelf zeggen een magazine ter inspiratie, een platform voor gevestigd en opkomend talent, en is prettig ontregelend en altijd nieuwsgierig. De makers van het magazine doen een oproep wereldwijd aan alle creatieven om werk in te sturen rond een thema, zoals collections, failure, repeat, curiosities, the body, boring en nu dus thriller time. Uit een groot aantal inzendingen stellen ze dan een nummer samen. Altijd verrassend, uitdagend en doordacht vormgegeven. Mijn favoriet is nog steeds de Failure issue, waarbij de hele kleurenpers expres in de war was geschopt; het resultaat was dat elk exemplaar uniek was in zijn kleur. Bekijk de teaser en bestel op www.ok-periodicals.com
NOTO 2
straat-o-foon
Een meisje stopt even bij een bankje. De zon schijnt over het plein. Zij besluit om even te gaan zitten op het bankje, met haar oor bij een soort hoorn zoals we die kennen van een oude grammofoon. Een verhaal stroomt haar hoofd binnen… Op het Javaplein en in de Javastraat in Amsterdam Oost kon je op deze manieren verhalen horen. Verhalen van medebewoners van de wijk. Opgenomen door Maartje Duin en Katinka
halen van bewoners uit hun eigen omgeving die
Baehr. Een verlegen meisjesstem blijkt van een
verrassen, ontroeren, ontregelen en tot nadenken
bokskampioene, die vertelt over haar eerste knock
stemmen – over hun buurt, hun buren en zichzelf.”
out… Een doorleefde mannenstem vertelt dat hij
Dit project in de openbare ruimte is gefinancierd
zijn laatste geld uitgeeft aan voer voor vogels
door crowd funding platform voor de kunst. Een
waaraan iets mankeert, net als bij hemzelf… Een
platform waarbij je je projecten kan presenteren
beschaafde vrouwenstem vertelt dat zij ooit een
aan financiers. Opgericht in 2010, allereerst in
lift kreeg van een bouwvakker in wie zij de Mes-
samenwerking met Sellaband, door het Amster-
sias herkende… Wie meer verhalen wilde horen,
damse Fonds voor de Kunsten. Voor de kunst heeft
liep door naar het volgende bankje óf kwam een
inmiddels al veel projecten weten te financieren.
week later weer terug. In totaal lieten vijf Straat-
De financiers krijgen allemaal een uniek geschenk
o-foons een half jaar lang elke week een ander
terug van de makers, dat kan uiteenlopen van een
verhaal horen van een buurtbewoner uit Oost.
gratis ticket tot een kijkje achter de schermen of
Volgens de makers: “We willen met deze installa-
een optreden thuis.
tie mensen verleiden tot het beluisteren van ver-
gluren bij de buren
doe het niet zelf
Voor een portie akoestische metal op huiskamer niveau of meeslepende gedichten kunt u al vier jaar lang terecht in tientallen huiskamers in Amersfoort. De tweede zondag van december is traditiegetrouw de dag van Gluren bij de Buren, een huiskamerfestival voor de amateurkunst.
Twintig creatieven en zes Philips medewerkers hebben samen gebrainstormd over nieuwe toepassingen voor Philips. Een nieuw avontuur. Ze deden dit in het Vlaams Cultuurhuis De Brakke Grond te Amsterdam, dat toepasselijk genoeg deels verlicht was met de Philips lampen.
In 2008 begon de organisatie met het idee. Voor deze eerste editie wisten ze meteen vijftig huiskamers te vullen. Inmiddels doen echt alle wijken mee in Amersfoort en groeit het programma in kwaliteit en diversiteit. Wij van AKIMOTO zijn al vanaf de eerste editie de vaste partner voor Gluren, en maken de affiches, flyers en programmaboekjes.
Deze dag werd georganiseerd door Doe Het Niet Zelf: Roger Reuver, Guido Bootz, Marcel van der Drift vanaf zijn pied-Ă -terre in Bali en Arnoud van den Heuvel
NOTO 2
ONZE DIENSTEN
OVER ONS
AKIMOTO ONTWERPT
AKIMOTO is op 1 januari 2008 door Gijsbert Raad-
Redactionele vormgeving Magazines- en boekenvormge-
gever opgericht. De studio bestaat momenteel uit een
ving staat dicht bij de inhoud. Wij spreken de taal van
team van drie ontwerpers. We richten ons – naast
de redacteuren en weten hun verhalen om te zetten in
redactionele vormgeving, boeken en magazines – op
verrassende magazines en aantrekkelijke boeken.
uiteenlopende creatieve projecten. De gekozen ontwerpoplossingen baseren we op de inhoud van de op-
AKIMOTO PRODUCEERT
dracht en staan dus in dienst van de opdracht. Daarom
We werken aan innovatieve producten die de waarden
treft u bij Akimoto geen specifieke stijl of vormtaal en
van AKIMOTO weerspiegelen. Het AKIMOTO fietspro-
geen vorm omwille van de vorm. Wij streven er juist
ject is hiervan een mooi voorbeeld.
naar onze opdrachtgevers te verrassen. Die verrassing verwachten we ook van ons netwerk van journalisten,
AKIMOTO PUBLICEERT
fotografen, illustratoren, architecten, marketing- en
We zijn in staat publicaties te realiseren die geheel
communicatiespecialisten etc. Om dat te bereiken inves-
passen in de marketing- en communicatie strategie van
teren we in ons netwerk, zowel in onze eigen regio als
onze opdrachtgever. Zowel in print als online, zie onze
landelijk.
uitgaves nani-ka en ono-ono magazine.
AKIMOTO INITIEERT Wij geloven in het nemen van inititatief, zoals Gemaakt in Amersfoort. Deze website laat zien wat er werkelijk gemaakt wordt in Amersfoort. Van architect tot tekstschrijver en van grafisch ontwerper tot product designer vinden hier een platform voor hun creatieve output. Het werkt als platform voor aan de ene kant de opdrachtgevers en aan de andere kant creatieven ondernemer.
AKIMOTO ORGANISEERT In samenwerking met Amersfoort Creatieve Stad organiseert AKIMOTO het jaarlijkse evenement rondom Gemaakt in Amersfoort. Op dit evenement dat wordt gehouden in het Oliemolenkwatier wordt de jaarlijks GIA trofee uitgereikt voor het meest innovatieve ontwerp uit de regio.
NOTO is een publicatie van AKIMOTO medewerkers aan dit nummer Simon Cordes, Roelof Pot,Gijsbert Raadgever en Terry Snijder
AKIMOTO Zonnehof 3a 3811 NC Amersfoort 033 – 461 48 03 info@akimoto.nl
A K I M OTO
ONTWERPT | PRODUCEERT | PUBLICEERT | INITIEERT | ORGANISEERT