Τίτλος:Poplars Περιγραφή:
Σύνοψη
Η ιστορία ξεκιναει το έτος 1997 στον κόλπο Γέρας Λέσβου. Ένας πατέρας περιμένει να παραλάβει τα παιδιά του για να περάσουν μαζί το Σαββατοκύριακο. Από την απέναντι όχθη, η μητέρα τους τα βοηθάει να επιβιβαστούν στην γκαζολίνα (καραβάκι). Όταν φτάνουν, ο μικρός γιος τρέχει να αγκαλιάσει τον πάτερα του. Εκείνος ανταποκρίνεται διστακτικά. Ο μεγάλος του δίνει τυπικά το χέρι. Οι τρεις τους επιβιβάζονται στο αμάξι του πάτερα και φεύγουν. Ο πατέρας οδηγάει τους γιους προς τα χωράφια με τους ελαιώνες, οπού θα περάσουν το πρωινό του Σαββάτου, μαζεύοντας ελιές. Εκεί ο πατέρας έχει φυτέψει δυο μεγάλες λεύκες τις ήμερες που γεννήθηκαν τα δυο παιδιά του, αντίστοιχα όπως είχε κάνει και ο δικός του πατέρας. Ο μικρός γιος χαζεύει από το παράθυρο τους γεωργούς και ελαιοπαραγωγούς να μαζεύουν ελιές. Ο πατέρας παρατηρεί από τον καθρέφτη ότι ο μικρός έχει δεμένες πολύχρωμες κορδέλες στη τσάντα του. Ανάβει ένα τσιγάρο. Όταν φτάνουν ξεκινάνε τη δουλειά. Ο πατέρας βλέπει ότι ο μικρός πιάνει να μαζεψει με το καλάθι και θυμώνει. Του δίνει τη ράβδο. Ανάβει πάλι τσιγάρο. Έπειτα γυρνάει το κεφάλι του προς τη κατεύθυνση του γιου του. Εκείνος λείπει. Συνεχίζει τη δουλειά. Με κάθε τζούρα που κάνει οι λεύκες μεγαλώνουν απότομα. Ο πατέρας φαίνεται σαστισμένος. Κάθε τσιγάρο που κάνει επιταχύνει τον χρόνο. Ετοιμάζεται να φάει με τα παιδιά του. Κάθονται όλοι μαζί άλλα όταν τους προσφέρει το φαγητό αυτά λείπουν. Σηκώνεται σαστισμένος και βλέπει ότι τα παιδιά έχουν μεγαλώσει αρκετά και βρίσκονται μακριά. Οι δυο μικρές λεύκες σχεδόν έφτασαν σε ύψος την δικιά του. Εκεί καταλαβαίνει πως ο χρόνος του τελειώνει. Ένας μεγάλος λάκκος ανοίγεται μπροστά του με αποτσίγαρα στο πάτο του και εκείνος αρχίζει να πέφτει. Λίγο πριν, βλέπει τις σιλουέτες των δυο γιων του από μακριά και χαμογελάει. Έπειτα από χρόνια, οι γιοι επιστρέφουν στο χωράφι και βλέπουν τα τρία δέντρα στο ίδιο ύψος. Ο μικρός αρχίζει να σκαρφαλώνει. Κάθεται σε ένα κλαδί. Το φύλλωμα της λεύκας του πάτερα, τον αγκαλιάζει από τον αέρα.
Κείμενο προθέσεων του σκηνοθέτη Τίτλος: ”POPLARS" Η ιστορία θέλει να αναδείξει την αληθινή λειτουργία μια διασπασμένης οικογένειας. Τα βιώματα των παιδιών της οικογένειας είναι συνδεδεμένα, με φυσικά σύμβολα που χαράζονται στη συνείδηση τους και αποκτούνε μια κινηματογραφική γλώσσα. Ο κόλπος του νησιού, παρουσιάζεται σαν το υγρό στοιχειό και συμβολίζει την διάσπαση. Τα δέντρα συμβολίζουν τους τρεις κεντρικούς ήρωες, καθώς επίσης αποτελούν ενδείξεις χρόνου οσάν ένα υπερρεαλιστικό στοιχειό. Η ιστορία θέλει να αναδείξει την αλήθεια ενός πάτερα που δεν είναι σίγουρος για τις επιλογές του, αν θέλει να έχει παιδιά ή οικογένεια. Ζει περιμένοντας το αύριο και επιταχύνει τον αίσθηση χρόνου της ζωής του, παγιδευμένος στην αγροτική του ρουτίνα και στις καταχρήσεις. Η ρουτίνα αυτή σπάει όταν οι γιοι του περιστασιακά τον επισκέπτονται. Ο ίδιος όμως ζει χωρίς να μπορεί να οριοθετήσει τον χρόνο και το ίδιο πράγμα προσπαθεί να καταφέρει η ταινία Παρουσιάζονται λοιπόν σκηνές και σημεία από πολλά χρόνια σαν μια συνεχόμενη ήμερα Το μονό που αλλάζει είναι το μέγεθος των παιδιών και των δέντρων τους. Παρότι αγρότες, πολλές φορές άνθρωποι σε χωριά και επαρχία, ζούνε με άγχος και προβλήματα που φαντάζουν όμοια με εκείνα μιας μεγαλούπολης. Η ιστορία ξεκινάει το 1997 άλλα ξετυλίγεται με το πέρας όλον των χρόνων μέχρι το σήμερα. Στο τέλος, η ταινία αφήνει ένα αίσθημα αποδοχής της διαφορετικότητας από τον πάτερα στους γιους του, ιδιαίτερα καθώς αυτό συμβαίνει μέσα από την αλήθεια των παιδιών και στον δικός τους χώρο του αναμνησιακού. Γιορτάζει την επαφή με την φύση, παρόλο αυτά αναδεικνύει με δραματικό τρόπο την αλήθεια της μοναξιάς και της αναποφασιστικότητας που μας κάνει να επιταχύνουμε την ζωή μας. Ο θεατής θέλω τελειώνοντας το φιλμ να έχει ένα αίσθημα συνειδητοποίησης και ευγνωμοσύνης την ζωή του στο τώρα. Η ταινία αποτελεί μια ιστορία μικρού μήκους, υπό την μορφή 3D animation Όλοι οι ήρωες είναι ζωντανοί καμβάδες, αφού κάθε βίωμα που αποκτάνε θα το βλέπουμε να μεταφράζεται οπτικά σε ένα σημάδι πάνω τους. Ο πατέρας αν και μεγαλύτερος εμφανίζεται πολύ πιο χρωματιστός και έτσι τονίζεται, δραματικά, η συλλογή εμπειριών με το πέρας του χρόνου. Ο συνδυασμός της τεχνικής του watercolor, μαζί με το 3D animation, θεωρώ ότι θα δημιουργήσει ένα πολύ σύγχρονο και εντυπωσιακό αποτέλεσμα καθώς μια παράλληλη αφήγηση θα εξελίσσεται στα ματιά του θεατή.