ﻓﺮاﻣﻮﺷﻲ: " اي ﻫﻮﺷﻤﻨﺪان! ﺑﺸﻨﻮﻳﺪ ﺑﺎ ﮔﻮﺷﻬﺎ ]ي ﺧﻮﻳﺶ[ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ]ﺳﺨﻨﺎن[ را و ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺑﺎ ﻣﻨﺶ روﺷﻦ و ﻫﺮ ﻳﻚ از ﺷﻤﺎ -ﭼﻪ ﻣﺮد ،ﭼﻪ زن -ﭘﻴﺶ از آن ﻛﻪ روﻳﺪاد ِ ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﻛﺎم ﻣﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﮔﻴﺮد ،از ﻣﻴﺎن دو راه] ،ﻳﻜﻲ را[ ﺑﺮاي ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻴﺪ و اﻳﻦ ]ﭘﻴﺎم[ را ]ﺑﻪ دﻳﮕﺮان[ ﺑﻴﺎﻣﻮزﻳﺪ". )ﮔﺎﺗﻬﺎ :ﻫﺎت 30ﭘﺎره ي دوﻳﻢ(
ﻏﺎر اﺳﭙﻬﺒﺪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ دﻫﺎﻧﻪ ي ﻏﺎر ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺟﻬﺎن ،ﻫﻮﻳﺘﻲ ﺗﺎرﻳﺨﻲ را ﻧﻴﺰ ﻫﻤﺮاه ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ از ﻧﺎم آن ﭘﻴﺪاﺳﺖ .اﺳﭙﻬﺒﺪ ﺧﻮرﺷﻴﺪ واﭘﺴﻴﻦ ﺑﺰرﮔﺰاده ي ﺧﺎﻧﺪان ﺑﺎﺑﻚ از ﻣﺮدﻣﺎن ﻃﺒﺮﺳﺘﺎن ﺑﻮد ﻛﻪ دژي ﺳﺎﺳﺎﻧﻲ واﻗﻊ در ﻣﻜﺎن ﻛﻨﻮﻧﻲ ﻏﺎر را در ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﻤﻠﻪ ي ﺗﺎزﻳﺎن اﻣﻦ ﻧﮕﺎه داﺷﺖ .اﻳﻦ دژ ﻛﻪ ﺑﺮ دﻳﻮاره ي ﺑﻠﻨﺪ ﺧﻄﻴﺮﻛﻮه ِ ﺳﻮاد ﻛﻮه ﻗﺮار دارد دﻳﺮ زﻣﺎﻧﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻳﻮرش ﺗﺎزﻳﺎن ﺗﺎب آورد و در ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﺎ ﻣﺴﻤﻮم ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺳﺎﻛﻨﺎن از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺴﻤﻮم ﻛﺮدن آب ﭼﺸﻤﻪ ي ﻛﻮه ،ﺳﻘﻮط ﻛﺮد .ﻣﺘﻮن ﻣﻬﺮي ﺑﺴﻴﺎري درون دژ ﻧﮕﻪ داري ﻣﻲ ﺷﺪ ﻛﻪ اﻋﺮاب آن ﻫﺎ را ﺑﻪ آﺗﺶ ﻛﺸﻴﺪ. "ﻓﺮاﻣﻮﺷﻲ" در اﺛﺮي ﻣﺤﻴﻄﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻃﻮل اﺟﺮاي آن ﻣﺘﻦ ﻓﻮق )ﻫﺎت ،30ﭘﺎره ي دوﻳﻢ( ﺑﺮ دﻳﻮاره ي ﺟﻨﻮﺑﻲ ﻏﺎر ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ و ﻣﺤﻮ ﻣﻲ ﺷﻮد. ﻣﺘﻨﻲ ﮔﺮﭼﻪ از دﻳﻮاره ﻏﺎر ﻣﺤﻮ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻟﻴﻜﻦ ﻧﻘﺶ آن ﺑﺮ ﭘﻴﻜﺮه ي ﻋﺮﻓﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻲ ﻣﺎﻧﺪ.