TEHRAN GALLERIES IN THE PAST SEASON

Page 1

‫ال�ف) چندین س��ال اس��ت که تابس��تان ب��ه عنوان فص��ل تعطیل��ی گالری‏های‬ ‫ته��ران پذیرفت��ه ش��ده و کمت��ر روی��داد قاب��ل توجه��ی در این فصل به چش��م‬ ‫‏می‏خورد‪ .‬اما فضای هنرهای تجسمی‏تهران در سال ‪ 90‬تابستان متفاوتی را تجربه‬ ‫کرد‪ ،‬چراکه در فصل گذشته بسیاری از گالری‏ها به شکلی پیوسته به فعالیت خود ادامه‬ ‫دادند و نمایشگاه‏های قابل توجهی برگزار کردند‪ .‬در این میان آنچه به‏تقریب بر سنت‬ ‫پیشین باقی مانده رکود بازار هنر در فصل تابستان است؛ البته با دو استثنای قابل توجه!‬ ‫فصل��ی گذش��ته چی��زی مش��ترک میان نمایش��گاه‏ها‬ ‫ب) اگ��ر در تحلیل‏ه��ای‬ ‫ِ‬ ‫یافت می‏ش��د ت��ا مجموعه آنها را به عن��وان یک کلیت تحلیل کنی��م‪ ،‬در ماه‏های‬ ‫پیش��ین نمایش��گاه‏ها از چن��ان تکثری برخ��وردار بودن��د که به‏س��ختی می‏توان‬ ‫تح��ت ی��ک عن��وان کلی تحلیلش��ان کرد‪ .‬ش��اید بتوان به‏س��ادگی چنی��ن گفت‪:‬‬ ‫دیگ��ر موجی در کار نیس��ت! کارب��رد موج در این عب��ارت البته معن��ای منفی‏ای‬ ‫م��راد نمی‏کن��د‪ ،‬بلکه تنها اش��اره‏ای اس��ت ب��ه جو عموم��ی‏ هنر ای��ران که خود‬ ‫سال‌هاس��ت در نس��بت مس��اوی با تحوالت سیاس��ی‏ـ‏اجتماعی ایران ق��رار دارد‪.‬‬

‫‪| 176‬‬

‫|‬

‫پ) در فصل گذش��ته گالری «ایس��ت» ـ‏با دو معنای هم‏زمان انگلیسی (شرق) و‬ ‫فارس��ی (توقف) پنهان در نامش‪ ،‬که بار مطایبه‏‏آمیزی بر دوش می‏کشد‏ـ فعالیتش‬ ‫را آغاز کرد‪ .‬گالری ایس��ت در فضایی کوچک و ش��اید نامناس��ب برای نمایش آثار‬ ‫تجس��می‏ معمول‪ ،‬فعالیت جدی‏اش را با اجرای سی پرفورمنس در سی روز متوالی‬ ‫آغاز کرد‪ .‬پروژه‏‏ س��ی پرفورمنس‪ ،‬س��ی هنرمند‪ ،‬سی روز را محمد رضایی‏راد و امیر‬ ‫راد مدیری��ت کردن��د و پس از آن امیر راد پروژ ‏ه دیگری ـ‏با من افطار کن!‏ـ را‪ ،‬که‬ ‫از س��ویی تعداد هنرمندان شرکت‏کننده در آن کمتر بود و از سوی دیگر رسانه‏های‬ ‫متنوع‏تری را ش��امل می‏ش��د‪ .‬با توجه به دو برنامه‏ متفاوت و گسترده‏ای که ایست‬ ‫فعاليت��ش را با آن آغ��از کرده به نظر می‏آی��د این گالری ف��ارغ از محدودیت‏های‬ ‫معماران��ه و نیز موقعی��ت دورافتاده‏اش در‏ش��هر‪ ،‬تالش می‏کند جای��گاه متفاوتی‬ ‫برای خود دس��ت‏وپا کند و مسیر متفاوتی نس��بت به دیگر گالری‏ها در پیش گیرد‪.‬‬ ‫ی موس��یقی‏دانان آثاری از‬ ‫ت) گال��ری «س��ین» در پروژه‏ای ب��ه نام آثار تجس��م ‏‬ ‫رس��انه‏های مختل��ف کنار ه��م ق��رار داد و بهانه‏ای ب��رای بازخوان��ی دور ‏ه کاری‬ ‫هنرمندان��ی فراه��م کرد ک��ه غالب ًا موس��یقی‏دان ش��ناخته می‏ش��وند و این‏بار آثار‬ ‫متفاوتی از ایش��ان در برابر مخاطبانش��ان قرار می‏گرفت‪ .‬این پروژه در کنار برنامه‏‬ ‫س��ی پرفورمنس‪ ،‬س��ی هنرمند‪ ،‬س��ی روز که از آن س��خن رفت‪ ،‬توانستند فضایی‬ ‫تازه برای فعالیت‏های بینارش��ته‏ای بگش��اید‪ ،‬چراکه عمده اجراکنندگان پروژه‏ سی‬ ‫پرفورمنس‪ ...‬را هنرمندان رش��ته‏های تئاتر و سینما تشکیل می‏دادند‪ .‬مشارکت‏های‬ ‫بینارش��ته‏ای از این دس��ت سال‏هاست که به عنوان یکی از ویژگی‏های هنر معاصر‬ ‫پذیرفته ش��ده‪ ،‬اما فضای هنر ایران کمتر از آن سود جسته است‪ .‬دو تجربه‏یادشده‬ ‫می‏تواند بهانه‏ای برای آش��تی هنرمندان دیگر رش��ته‏ها با گالری‏های تهران باشد‪.‬‬ ‫ث) در فصل اخیر دو رویداد بزرگ‏ـ‏به لحاظ ک ّمی‏‏ ـ در فضای تجس��می‏به وقوع‬ ‫پیوست‪ .‬نخستین آن نمایشگاه جوانان پیشرو در پردیس ملت بود‪ .‬جوانان پیشرو که‬

‫دومین دوره‏ خود را تجربه می‏کرد‪ ،‬با حضور هفتاد اثر از ‪ 33‬هنرمند زیر چهل‬ ‫س��ال کار خود را آغاز کرد‪ .‬برگزارکنندگان اعتقاد داشتند که این نمایشگاه به‬ ‫نسبت نمایشگاه پیشین از کیفیت باالتری برخوردار است و گروه برگزارکننده‬ ‫س��خت‏گیری‏ بیشتری در انتخاب آثار داش��ته‏اند‪ .‬البته نتیجه‏نمایشگاه نیز بر‬ ‫همین نکته صحه می‏گذاشت‪ .‬یکی دیگر از تفاوت‏های عمده‏دوره‏ تازه‏جوانان‬ ‫پیش��رو نسبت به دوره‏پیشین‪ ،‬تالش چشمگیر مسئوالن آن برای فروش آثار‬ ‫بود که در نهایت س��بب شد این نمایشگاه با فروشی نزدیک به یکصدمیلیون‬ ‫توم��ان به کار خود پایان دهد‪ .‬در این میان به‏ج��ز خرید پانزده‏میلیون‏تومانی‬ ‫خانه هنرمندان‪ ،‬باقی خریداران را مجموعه‏داران خصوصی و اشخاص حقیقی‬ ‫تش��کیل می‏دادند‪ .‬جوانان پیشرو علی‏رغم نامش تنها به رسانه‏نقاشی محدود‬ ‫می‏ش��د و این نکته ش��اید از بزرگ‏تری��ن نقاط ضعف برنام��ه‏‏ای بود که نام‬ ‫و اس��تیتمنتی چنین کالن داش��ت‪ .‬رویداد دوم برگزاری «اکسپوی مجسمه»‬ ‫بود ک��ه آن هم دومین دور ‏ه برگزاری‏اش را تجربه می‏کرد‪ .‬این‏بار اکس��پوی‬ ‫مجس��مه با شرکت ‪ 138‬اثر از ‪ 138‬مجسمه‏ساز در گالری شیرین برگزار شد؛‬ ‫مجموعه‏ای که با همکاری بیس��ت گالری و نیز انجمن مجسمه‏س��ازان ایران‬ ‫امکان نمایش یافت‪ .‬دوره‏دوم اکسپو نیز در پایان توانست با فروش قابل توجه‬ ‫‪140‬میلیون تومان کارش را به پایان برس��اند‪ .‬به گفته‏ مدیر گالری ش��یرین‪،‬‬ ‫نزدیک به پنجاه‏میلیون تومان از این فروش به واس��طه‏خرید مرکز هنرهای‬ ‫ی وزارت ارش��اد اس�لامی‏محقق ش��د و نودمیلیون تومان باقی‏مانده‬ ‫تجس��م ‏‬ ‫را خری��داران بخش خصوصی پرداخ��ت کردند‪ .‬برگزاری دو رویداد یادش��ده‬ ‫ت نهادهایی چون موزه‏هنرهای‬ ‫نش��ان داد که از س��ویی با محدودبودن فعالی ‌‬ ‫معاص��ر‪ ،‬گالری‏ه��ای دیگر می‏توانند این بار را بر دوش بکش��ند و از س��وی‬ ‫دیگ��ر‪ ،‬امکان همکاری میان گالری‏های تهران به ش��کلی عملی وجود دارد‪.‬‬ ‫ج‏) در فصل گذشته جعبه‏تقسیم و نمایشگاه عکس‏های «کورت هوربست» دو‬ ‫نمایشگاهی بودند که با حضور هنرمندان غیرایرانی برگزار شدند‪ .‬جعبه‏تقسیم‬ ‫که به انتخاب امیرعلی قاسمی‏برگزار شد‪ ،‬شامل آثاری از رسانه‏های مختلف‬ ‫هن��ری ب��ود که تحت ن��ام یازده هنرمند و در س��ه گالری محس��ن‪ ،‬آتبین و‬ ‫پارکینگ به نمایش درآمد‪ .‬نمایش��گاه عکس‏های کورت هوربس��ت‪ ،‬هنرمند‬ ‫اتریش��ی نیز به عنوان یک دور ‏ه کاری پنج‏س��اله در گالری شیرین ارائه شد‪.‬‬ ‫هردوی این نمایشگاه‏ها از استقبال قابل توجهی برخوردار شدند و بار دیگر بر‬ ‫این نکته تأکید کردند که گروهی از مخاطبان هنر همچنان تمایل بیش��تری‬ ‫به بازدید از آثار هنرمندان غیرایرانی دارند‪.‬‬ ‫چ‏) برخالف سال‏های اخیر‪ ،‬رسانه‏ مجسمه در فصل تابستان‪ ،‬همچون فصل‬ ‫پیشین‪ ،‬از رونق روزافزونی برخوردار شد و امید آن می‏رود که با ادامه‏این روند‬ ‫در زمانی کوتاه به توسعه‏قابل توجهی دست یابد‪.‬‬ ‫علی اتحاد‬


TEHRAN GALLERIES IN THE PAST SEASON A) For several years summer has generally been accepted as vacation time for galleries during which no important event can be held. But thevisualarts, thanks to the ongoing work of galleries and their prominent exhibitions, experienced a totally different atmosphere this summer, 2011. Yet what has remained almost the same as in previous summers is the stagnation of the art market in summer, albeit with two notable exceptions. B) If the exhibitions of previous seasons shared something to allow analysis of them under a general title possible, the exhibitions of the last few months were so diverse that it was almost impossible to analyse them in general terms. Simply put: “there are no more waves!” Waves, here, is not used to evoke a negative sense but to note the general ambiance of Iran’s art and its longstanding parallel relation to Iran’s socio-political changes.

048 | ART TOMORROW | DOMESTIC REVIEW

C) During the past season, the gallery “East”, which is an instance of wordplay simultaneously meaning “the orient” in English and “stop” in Persian, started work. Not having a very ample space to exhibit ordinary artworks, East started its career by showing 30 performances during 30 consecutive days. The project 30 Performances, 30 Artists, 30 days was curated by Mohammad Rezaei Rad and Amir Rad and was followed by another project, curated by the latter alone and named Have Iftar with Me!, in which there were less participant artists but extensive media coverage. Regarding its two diverse and different programmes, it seems that East, no matter how restricted its architecture is and how remotely it is placed on the city’s map, tries to identify itself from the start as a different gallery with a special status among its peers. D) Siin Gallery mounted an exhibition, Visual Arts of Musicians, during which multimedia works were brought together. It was a pretext for re-reading those periods in the artistic lives of certain figures generally known for being musicians and hence giving the viewersnew perspectives on the works of these artists. This project, along with the aforementioned project of 30 performances…, since most of those performers were from theatre and cinema, provided fresh exposure for multi-disciplinary activities. For several years now such multi-disciplinary collaborations have been accepted as a characteristic of contemporary art, but in Iran less advantage is taken of this development. These two events can serve as a watershed for galleries to share their enthusiasms with artists from other disciplines. E) In the late part of the season two grand events— voluminously grand—happened in the fine art commu-

nity. First was the Cutting-Edge Youths in Mellat Campus. The second Cutting-Edge Youths began with the exhibition of 70 works by 33 artists under 40. The exhibition’s directors believed that the exhibition enjoyed a higher level of popularity compared to the previous one and said that there had also been a higher set of criteria for choosing the works. The results of the exhibition, of course, confirmed this. Another important difference between the two periods of the exhibition was the extraordinary endeavours of the second exhibition’s authorities to sell the works, an endeavour which made possible a total sale of almost US$100,000 at the end. It is worth mentioning that, except for the US$ 15,000 purchase by the House of Artists, the rest of the buyerswere private art collectors and legal people. The Cutting-Edge Youths, in spite of its name, was restricted to paintings only and this might be considered the clearest weakness of a programme bearing such a huge name and statement. The second big event was Expo 90 which was also enjoying its second incarnation. This time it was mounted in Shirin Gallery with 138 works by 138 sculptors on offer; a collection made possible thanks to the collaboration of 20 galleries and the Iranian Society of Sculptors. The second instance of this Expo ended with sales of US$140,000. According to the director of Shirin Gallery, US$ 50,000 of this total sale was paid by the Centre of Plastic Arts of the Ministry of Culture and Islamic Guidance, and the remaining US$ 90,000by private purchasers. These two events proved, on the one hand, that, while such organisations as Tehran Museum of Contemporary Art suffer from limited activity, other galleries can play an important role, and, on the other hand, that, on a practical level, there are many possibilities for galleries to collaborate. These are two important notions for any further programmes of this kind. F) Last season the Junction-Box and the photo exhibition of Kurt Hörbest were two exhibitions mounted for non-Iranian artists. Junction-Box, curated by Amirali Ghasemi and composed of works by 11 artists from different fine art media, was displayed in the Mohsen, Atbin and Parkingallery galleries. The photos of the Austrian photographer, Kurt Hörbest, were hung in Shirin gallery, portraying a five-year period of the artist’s work. Both exhibitions were welcomed warmly by the audience, proving one more time that among them there are still groups enjoying the exhibition of foreign artists. G) Unlike recent years, during summer sculpture is still enjoying a bright period, just like last season, and so one can anticipate its possible blossoming in the near future. Ali Ettehad


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.