Love Magazine by Life Magazine

Come on dudes!

Love Magazine | Issue: the 1st and the lasrt!

Baby, you’re all that I want When you’re lying here in my arms I’m finding it hard to believe We’re in heaven...

I love you baby And if it’s quite all right I need you baby To warm my lonely night I love you baby Trust in me when I say...

Ο έρωτας περνάει...

απ’ το στομάχι

MOOUU!

Εκλεπτισμένες γεύσεις που θα σας συντροφέψουν σε μερικές από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής σας. Ανακαλύψτε τις παρέα με τα αγαπημένα σας πρόσωπα.

Info: Μοοuu, Φοίβης 17, Γλυφάδα, Τηλ. 2114096295

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

4 | Editorial 6 | Η ζωή του Κώστα: Αποκλειστικό φωτορεπορτάζ από τη ζωή του γαμπρού! 8 | Η ζωή της Λίας: Όσα δε γνωρίζατε για τη νύφη που έκλεψε της εντυπώσεις!

10 | Η γνωριμία: Η αρχή ενός έρωτα... 12 | Το προσκλητήριο: All you need is love! 14 | Faces: Το ζευγάρι που ένωσε τη ζωή του με τα ιερά δεσμά του γάμου μάς αποκαλύπτεται. 16 | Dance Lessons: So you think you can dance?

18 | Αχ! Αυτό το Πάσχα: Mια ιστορία από τις πασχαλινές διακοπές του ζευγαριού, που έμελλε να αλλάξει τη ζωή όλων... 20 | Ο αρραβώνας: 30/08/2013 Mια ημερομηνία που κανείς δεν ξεχνά! 22 | Ο πολιτικός γάμος: Όλα του γάμου δύσκολα και η νύφη… 24 | The Bachelor: Ένα πάρτι που τους έμεινε αξέχαστο!

26 | Τhe Wedding: Αφιέρωμα στον γάμο της χρονιάς! Αποκλειστικές φωτογραφίες. 49 | Baby Boom: Η γέννηση και η βάπτιση του μικρού Μάρκου. 54 | Fashion Moments: Οι εμφανίσεις που τράβηξαν τα βλέμματα στο κόκκινο χαλί. 56 | Friends: Οι φίλοι του ζευγαριού μοιράζονται μαζί μας τις σκέψεις τους. 60 | Kids: Τα μικρά μέλη της παρέας δίνουν ευχές στους νεόνυμφους. 62 | X-mas: Τα πρώτα Χριστούγεννα του μικρού Μάρκου!

64 | Last Page: Μια backstage φωτογράφιση αποκλειστικά για τους αναγνώστες!

Παίρνω το «μωράκι» & πάμε για ψαράκι στο...

Γεύσεις αυθεντικές και δημοφιλείς σε ένα όμορφο και προσεγμένο περιβάλλον για να κάνετε το τραπέζι στην αγαπημένη ή τον αγαπημένο σας!

Info: Σαρδελάκι, Φοίβης 15, Γλυφάδα, Τ: 211 4021195.

EDITORIAL

Ένα δώρο... από καρδιάς!

Ε ναι, λοιπόν!!! Όλο αυτό το έργο, που είχα τόσον καιρό στο κεφάλι μου, ήρθε η ώρα να γίνει πραγματικότητα. Το περιοδικό του Κώστα, της Λίας και του Μάρκου είναι πλέον γεγονός. Δεν θα ζητήσω την επιείκειά σας, γιατί απλά πιστεύω πως δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα περιοδικά που κυκλοφορούν στην αγορά. Άλλωστε είναι φτιαγμένο με τόση αγάπη και μεράκι που πραγματικά είμαι σίγουρη πως θα το απολαύσετε. Όλα ξεκίνησαν όταν έψαχνα το δώρο που θα έκανα στα αδέρφια μου! Ήθελα κάτι ιδιαίτερο, κάτι μοναδικό, κάτι που να μείνει για πάντα. Και βέβαια χωρίς να υποψιαστούν κάτι ο Κώστας και η Λία. Η βοήθεια από το «στεφάνι» μου, τον θησαυρό μου, τον γνωστό σε σας Γιώργο, ήταν πολύτιμη. Όχι, σε καμιά περίπτωση δεν θα πάρει εκείνος τη δόξα, η ιδέα ήταν ΔΙΚΗ ΜΟΥ. Η αποστολή δύσκολη κι εξαιρετικά επικίνδυνη. Έπρεπε να κινηθούμε όλοι με άκρα μυστικότητα και δεν ήμασταν και λίγοι! Κι εντάξει οι μεγάλοι μπορούν να είναι προσεκτικοί, οι μικροί όμως; Ο ενθουσιασμός όλων μας ήταν τόσο μεγάλος που τα μολύβια έγραφαν ασταμάτητα. Το τι γέλιο και κλάμα έχω ρίξει συγκεντρώνοντας όλο αυτό το υλικό δεν μπορώ να σας περιγράψω ή μήπως μπορείτε να το φανταστείτε; Γιατί ξέρετε, είμαι και λίγο δύσκολη στο κλάμα! Περιττό να σας πω πως κάθε φορά που ερχόταν ένα mail με το άρθρο του κάθε φίλου «δημοσιογράφου» βεβαιωνόμουν πως όλοι κάνουν λάθος δουλειά. Μα όλοι γεννημένοι αρθρογράφοι; Όλοι είχαν τόσο ταλέντο κρυμμένο και κατάφερα να τους το βγάλω; Τέτοια επιτυχία; Βρε μήπως τελικά αυτό έπρεπε να κάνω στη ζωή μου; Μήπως ν’ αλλάξω καριέρα; Κρίμα που δεν θα πουληθεί αυτό το περιοδικό, γιατί κάτι μου λέει πως θα γινόταν best seller! Είμαι βέβαιη πως η αγάπη όλων μας για τον Κώστα και τη Λία, αλλά και για τον μικρό μας Μάρκο, μας έδωσε την έμπνευση ώστε να εκδοθεί αυτό το περιοδικό που κρατάτε στα χέρια σας. Στις σελίδες του θα γνωρίσετε τις ζωές των πρωταγωνιστών μας, θα διαβάσετε άρθρα που έχουν να κάνουν με όλη την προετοιμασία του γάμου και της βάπτισης και θα αναπολήσετε τα γλέντια μας στην Επίδαυρο. Δεν πρόκειται να σας κουράσω άλλο. Αυτό δεν έπρεπε να γράψω τώρα; Φιλαράκια μου, σας ευχαριστώ όλους για τη βοήθειά σας. Είμαι σίγουρη πως αν δεν σας είχα δίπλα μου, τίποτα δεν θα είχα καταφέρει. Αισθάνομαι πραγματικά πολύ τυχερή που είστε στη ζωή μου και που αγαπάτε τόσο πολύ τον Κώστα και τη Λία. Όσο μάλλον κι εγώ! Αδερφάκια μου και γλυκό μας ανιψάκι, σας λατρεύουμε! Απολαύστε το δώρο του γάμου σας! Η Αρχισυντάκτρια (αχ, πόσο ήθελα να το γράψω αυτό!!!)

Κατερίνα Σαμοθράκη “Love Magazine” Created by:

enjoy it

life is a gift magazine

Δερβενακίων 9 Άλιμος Τ.Κ. 17456, Τηλ. - Fax.: 210 9881265, e-mail: info@lifemagazine.gr, www.lifemagazine.gr, facebook.com/lifegr

THE GROOM

Ένα καλό παιδάκι γεννιέται, βαπτίζεται και μεγαλώνει στη Γερμανία. Αποκτά τις συνήθειες των Γερμανών, ασπάζεται τη νοοτροπία τους και πιστεύει πως η Ελλάδα είναι ωραία μόνο για διακοπές.

✦

Η ΖΩΗ Πηγαίνει σε γερμανικό σχολείο, με το ζόρι παρακολουθεί ελληνικά μαθήματα, βοηθάει στο εστιατόριο του παππού και δείχνει να έχει κλίση σε ό,τι έχει να κάνει με αυτοκίνητα και μηχανές.

THE GROOM 18 χρονών έρχεται στην Ελλάδα κι αφού καταταγεί, αρχίζει να ψάχνεται. Εργάζεται στη Citroen, έχοντας τελειώσει τη σχολή του ως ειδικός στα ανταλλακτικά αυτοκινήτων, μάλλον όμως έχει κάτι άλλο στο μυαλό του. Ολοκληρώνει τις σπουδές του ως “barman”, βραβεύεται σε πανελλήνιους διαγωνισμούς και δουλεύει στα πιο γνωστά bars της Αθήνας.

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ

Φεύγει για Ελβετία, νομίζοντας πως εκεί τα πράγματα θα είναι καλύτερα, αλλά μετά από λίγο καιρό επιστρέφει στην Ελλάδα. Η γνωριμία με τη Λία έγινε λίγο πιο μετά... 7

✦

THE BRIDE

Ένα παιδί που ήρθε στον κόσμο για ν’ απαλύνει τον πόνο του Μάριου και της Νέλλης... Και τα κατάφερε! Βαπτίστηκε έναν χρόνο αργότερα και πριν καλά καλά προλάβει να περπατήσει άρχισαν τα ταξίδια.

✦

Η ΖΩΗ

THE BRIDE

Όμορφη, γελαστή, παρούσα σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις... χορεύοντας και τρώγοντας πάντα όλο της το φαγητό. Καταδικασμένη να γιορτάζει τα γενέθλιά της με τη μεγάλη της αδερφή! Μια συνήθεια που μας ακολουθεί μέχρι σήμερα!

Διακοπές, πάρτι, ταξίδια, χοροί... και φαγητό Σχολείο, γλέντια, πενταήμερη, φίλοι παντοτινοί!

Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ

Η αρχή ενός έρωτα... Από τον Μάκη Τσουκαλά

Είχαμε βρεθεί κανά δυο, τρεις φορές, σε κοινή παρέα. Είχαν γίνει και οι συστάσεις! Δηλαδή «από εδώ ο καλύτερός μου φίλος και από εκεί η Λία, η υπεύθυνή μου από το Σαρδελάκι». Αν θυμάμαι καλά, ήταν τέλος Ιουλίου του 2012 όταν πρότεινα στη Λία να πάμε για φαγητό σε ένα πολύ ωραίο εστιατόριο. Έτσι κι έγινε. Mια ωραία καλοκαιρινή βραδιά ξεκινήσαμε για το Grand Resort στο Λαγονησι, όπου και είχαμε κάνει κράτηση στο ωραιότερο εστιατόριο του ξενοδοχείου, τα «Κοχύλια». Εκεί, λοιπόν, δουλεύει ο φίλος και πλέον κουμπάρος μου Κώστας Σκάρπος, που μας περιποιήθηκε... βασιλικά. Μετά από αυτό το εκπληκτικό γεύμα με τη Λία, συνεχίσαμε στο bar του εστιατορίου για να τιμήσουμε τα μεθυστικά cocktail του Κώστα και για να γίνει πιο θερμή η γνωριμία τους. Μετά από μικρό χρονικό διάστημα δηλώνουν ζευγάρι και μετά από έναν χρόνο κάνουν πολιτικό γάμο. Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε όλοι!!! 10

Χάρης Ράπτης Poe - Lacan - Derrida

Συνδεσμολογίες

Το ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ

«All you need is love»

Από τον Χάρη Ράπτη

φος του swinging London των ’60s από το ‘‘Blow-Up’’ του Αντονιόνι). Με σειρά εμφάνισης «εκτελέσαμε» καλόκαρδα το άσμα των Beatles οι ακόλουθοι: πρώτο κουπλέ, η νύφη κι ο γαμπρός (ακούστε τη χαρωπή, παιγνιώδη εξωστρέφεια της χροιάς της Λίας και τη μειλίχια, στιβαρή εσωτερικότητα της χροιάς του Κώστα, ακούστε πώς συμπληρώνουν η μία την άλλη οι φωνές τους, κι ας τους ευχηθούμε έτσι να συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον στη ζωή τους), πρώτο ρεφραίν, ο Μάριος (αυτός ο παλαιάς κοπής άντρας, με τη στεντόρεια, «βέκια» φωνή, επιφανής εκπρόσωπος μιας υπέροχης γενιάς, τότε ακόμη που οι άντρες ξέραμε να τραγουδούμε τον έρωτά μας στις γυναίκες και δεν υπήρχε γλέντι που να μην τελειώνει με την πολυκέφαλη παρέα να άδει εν χορώ), η Νέλλη (αυτή η αεικίνητη, προστάτιδα φιγούρα, που μια ματιά αρκεί για να αντιληφθεί κανείς από πού πήραν τα κορίτσια της την ομορφιά τους και την προκοπή τους), η Κατερίνα Σ. (η πολυαγαπημένη μου πολυμήχανη Κατερίνα, που επ’ ευκαιρία σκέφτομαι ότι θα ήταν ιδανική σε μονιμότερο ρόλο εκδότριαςδιευθύντριας περιοδικού ποικίλης ύλης (το ταλέντο υπάρχει, κεφάλαιο χρειάζεται), αλλά όλοι γνωρίζουμε τη σχέση ζωής που τη συνδέει με έναν από τους ισχυρότερους Έλληνες επιχειρηματίες – τα σέβη μου, Μπετόν!), ο Στέφανος (σχεδόν δεν το πιστεύω ότι ήμουν παρών στη βάπτισή του και ότι τώρα ακούω τη φωνή του να κατακτά το αντρικό της ύψος) και η Κατερίνα Κ. (με αψεγάδιαστο hippy-chic look), δεύτερο κουπλέ και ρεφραίν, η Αννίτα (η Παταργιά, η έτερη νονά, όπως πάντα με αφοπλιστικά... εφοπλιστική προφορά και στιλ «συγγνώμη, Αννιτάκι μου, αλλά είχα διαβάσει το άρθρο σου και σου χρωστούσα ένα private joke» – «Εεε, χρόνια το παίζουμε αυτό το παιχνίδι... Επιβάλλεται!», έτσι δεν είναι;), ο υπογράφων (για τον οποίο το τραγούδι είναι το ισόβιο γλυκό του μαράζι), η Κυριακή (η σκηνογράφος μας, που έντυσε με μπαλόνια και πανό αυτήν τη «διαδήλωση» για την αγάπη) και ο Μάκης (το «παιδί» μου, που του εύχομαι ολόψυχα να φανεί αντάξιος της καλής στόφας απ’ την οποία είναι καμωμένος), τέλος, special guest, το μωρό (που στέφει την ηχογράφηση με το γέλιο του, που μας γελά και σας γελά, και που κάθε φορά που γελά είναι σαν να γιορτάζεται η πρώτη αυγή του κόσμου). Θα ήθελα να μπορούσα να μοιραστώ μαζί σας το πώς φτάσαμε ώς εδώ, αλλά είναι αδύνατον. Θα χρειαζόταν ένα ανοικονόμητο αφηγηματικό φλας μπακ είκοσι ετών, από την πρώτη μέρα που αντίκρισα τη Λία, στην πρώτη τάξη του Γυμνασίου, όταν εμφανίστηκε μπροστά στα αποσβολωμένα μάτια μου μέσα σε όλη της τη σφύζουσα, απαστράπτουσα καλλονή, μέσα σε όλη της τη χρυσαφένια ωραιότητα, μέχρι τον ερχομό του Μάρκου μας, του βαφτισιμιού μου, που μας αναβάπτισε όλους μέσα στην κολυμβήθρα της τέλειας αθωότητας και ομορφιάς του. Θα αρκεστώ, ως εκ τούτου, να πω πως ό,τι μεσολαβεί είναι η ιστορία μιας μεγάλης φιλίας, που συνεχίζουμε να γράφουμε, μαζί με την Κυριακή και την Αννίτα, είκοσι χρόνια τώρα. Μιας φιλίας για την οποία οι λέξεις λείπουν για να πω πόσο ευγνώμων, τυχερός κι ευλογημένος (ναι, ευλογημένος!) νιώθω. Να είστε, λοιπόν, χαρούμενοι για όλους εμάς, φίλες και φίλοι που κρατάτε στα χέρια σας αυτό το περιοδικό. Γιατί ζούμε καλά, μεγαλώνουμε καλά και πορευόμαστε καλά: ευλογημένοι απ’ τα εγκόσμια!

ταν η εκδότρια-διευθύντρια και ιθύνων νους της ανά χείρας έκτακτης περιοδικής έκδοσης, Κατερίνα Σαμοθράκη-Κιρμίζογλου, μου ζήτησε να «καλύψω», όπως λέγεται στη δημοσιογραφική γλώσσα, την ημέρα της ηχογράφησης, δέχθηκα αμέσως. Ωστόσο όχι χωρίς μια κάποια επιφύλαξη. Και τούτο διότι, για μένα –και για λόγους που δεν χρειάζεται από τη θέση αυτήν να εκθέσω–, η γραφή είναι κακός αγωγός της χαράς, είναι, θα έλεγα, αλλεργική στη χαρά, και δη στη μεγάλη χαρά (και μια τέτοια στιγμή μεγάλης, αμιγούς και ανόθευτης χαράς καλούμαι εδώ να καταγράψω). Μπροστά στη μεγάλη χαρά, η γλώσσα, ο στριμωγμένος στον νάρθηκα της γραφής αρθρωμένος λόγος, υστερεί, ωχριά, υπολείπεται. Ο λόγος λιποψυχεί και τον λόγο παίρνουν το γέλιο, ο χορός, το τραγούδι, πάντοτε ρητορικότερα από τη ροή των ρημάτων (για να παραφράσω τον στίχο που με κόκκινη κλωστή κεντούν πάνω στο μαύρο σχήμα τους οι αγιορείτες μοναχοί). Σκεφθείτε τα μιούζικαλ, από το «Τραγουδώντας στη βροχή» ώς το «Όλοι λένε σ’ αγαπώ»: όταν η χαρά ξεχειλίζει, όταν ο έρωτας κάνει τη ζωή γιορτή, την αγάπη την τραγουδάς και κλείνεις την ομπρέλα σου και σφυρίζεις, τραγουδάς και χορεύεις in the rain, ή στροβιλίζεσαι και ίπτασαι, πετάς από χαρά στις όχθες του Σηκουάνα. Η χαρά, η χαρά της αγάπης, δεν γράφεται, δεν κατα-γράφεται, αλλά τραγουδιέται, ηχο-γραφείται. Και κάπως έτσι βρεθήκαμε, 7 Ιουλίου, ανήμερα της Αγίας Κυριακής (ας με συγχωρήσει η Κυριακή μου που είχα ξεχάσει τη γιορτή της - δεν είμαι καλός με το χριστιανικό εορτολόγιο, ίσως γιατί θέλω να πιστεύω και να σκέφτομαι ότι γιορτάζω κάθε μέρα τους φίλους μου και να ονειρεύομαι μια ζωή χωρίς εορτολόγιο, όπου κάθε άνθρωπος δεν θα έχει αναλογικά μία μόνο γιορτή τον χρόνο, αλλά κάθε μέρα, ει δυνατόν, θα έχει λόγους να γιορτάζει και να τον γιορτάζουν οι άνθρωποί του), σε ένα στούντιο ηχογράφησης, η “The All You Need Band”, για να τραγουδήσουμε για την αγάπη του Κώστα, της Λίας και του Μάρκου (τα πρόσωπα πίσω από τη δισκογραφική εταιρεία Κ.Λ.Μ. records), να τραγουδήσουμε για την αγάπη τους και την αγάπη μας γι’ αυτούς. Η επωδός διαλεγμένη από την αξεπέραστη παρακαταθήκη των Beatles: All you need is love / Love is all you need. «Το μόνο που χρειάζεσαι είναι αγάπη / Αγάπη είναι το μόνο που χρειάζεσαι», κήρυσσαν τα διάσημα Σκαθάρια, με τη θεία αφέλεια μιας άλλης εποχής, όταν ακόμη η αγάπη ήταν δύναμη επαναστατική και τα παιδιά ήταν παιδιά των λουλουδιών, και όχι παιδιά που είχαν δαγκώσει το «μήλο» των iPhone και των iPad, κι όταν ακόμη τη χαρά δεν χρειαζόταν να την «ποστάρεις» και να μετράς τα like για να τη ζήσεις. Έντεκα παιδιά, λοιπόν, όλων των ηλικιών, τραγουδήσαμε και χαρήκαμε σαν μικρά παιδιά. Υπό την υψηλή εποπτεία και την υπομονετική καθοδήγηση της Βιβής, που μοίρασε και δίδαξε το τραγούδι (η τέλεια δασκάλα!) και υπό το κινηματογραφικό και φωτογραφικό βλέμμα του Διαμαντή (που, σε ορισμένες οιστρήλατες πόζες, ξυπόλητος και γερμένος στο πάτωμα με την κάμερα στο χέρι, είναι ίδιος ο Ντέιβιντ Χέμινγκς, ο mod φωτογρά12

Το ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ

2 INTERVIEW

Face

face

Ένα σχόλιο μπορώ να κάνω γι’ αυτήν τη συνέντευξη. Τα ετερώνυμα έλκονται και ιδού η απόδειξη. Η πάντα πληθωρική Λία μάς μιλάει για όλους και για όλα με πάσα λεπτομέρεια κι ο ορθός, κοφτός, σαφής και αποτελεσματικός Κώστας χρειάζεται μόνο 20 λέξεις για να μας περιγράψει τα πάντα!

Κώστας Σκάρπος 1) Πώς πέρασες τα παιδικά σου χρόνια; Όμορφα, με πολλές εμπειρίες κι αναμνήσεις. 2) Ποια είναι η πιο γλυκιά ανάμνηση από τα χρόνια του σχολείου; Το πρώτο φιλί. 3) Η ζωή σου μετά το σχολείο; Σπουδές και δουλειές; Ήρθα στην Ελλάδα, πήγα στον στρατό και μετά ασχολήθηκα με το κομμάτι των cocktails και του bartending. 4) Πώς γνωριστήκατε με τη Λία; Μέσω του Μάκη. 5) Κύθηρα, Πάσχα 2013. Τι έχεις να πεις; Το ωραιότερο της ζωής μου. 6) Μάρκος... Τι παιδί είναι αυτό; Δεν είναι άνθρωπος... Χα, χα! 7) Τα σχέδιά σου για το μέλλον; Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει. 14

INTERVIEW

Λία Σαμοθράκη 1) Πώς πέρασες τα παιδικά σου χρόνια; Τα παιδικά μου χρονιά ήταν απίστευτα. Θα ήθελα πολύ να ξαναγυρίσω πίσω. Πολύ παιχνίδι έξω μέχρι το βράδυ, πολλοί φίλοι, λούνα παρκ, σινεμά. Διακοπές στη Σύρο, κατασκήνωση, έρωτες του δημοτικού. Μετά το σχολείο πηγαίναμε όλα τα παιδιά έξω από το μαγαζί της Κορίνας και παίζαμε μέχρι αργά το βράδυ σχοινάκι και κρυφτό κι αμπάριζα. Πάντα αργούσα και ερχόταν η μαμά και με έπαιρνε από το μαλλί. Κρεμασμένο στο λαιμό μου είχα ένα βιδωτό πράγμα, όπου μου έβαζε η μαμά χαρτζιλίκι, ένα κεράκι κι έναν αναπτήρα, γιατί γίνονταν όλο διακοπές ρεύματος και ανέβαινα με τα σκαλιά στο σπίτι, όταν δεν με έπαιρνε από το μαλλί. Έλεγα πολλά ψέματα και είχα μεγαλομανία. Είχα άλογα -και καλά- κι επειδή έβλεπα πολλά θρίλερ έλεγα και τραγικές ιστορίες, τις οποίες είχε βιώσει η οικογένειά μου. 2) Ποια είναι η πιο γλυκιά ανάμνηση από τα χρόνια του σχολείου; Η πιο γλυκιά ανάμνηση από το σχολείο είναι η κολλητή μου η Κούλα ή Κυριακή, όπως την λεμέ πια. Η ξαδέρφη μου, που όταν πήγα στο σχολείο μού είπε να πάω να την βρω και την βρήκα κι από τότε και μετά ήμασταν αχώριστες. Φορούσα ένα ροζ φορεματάκι, χαμηλόμεσο, με φουρό και με κοίταξε -θυμάμαι- με απαξίωση, αλλά τελικά με έκανε παρέα. Μετά από κάποια χρονιά στο σχολείο έγινε κι ο Χάρης μέρος της παρέας μας κι αχώριστος, ακόμη και τώρα. 3) Η ζωή σου μετά το σχολείο; Σπουδές και δουλειές; Μετά το σχολείο έδωσα Πανελλαδικές και κράτησα τα λατινικά και την έκθεση. Και μετά με πήραν στην Ολυμπιακή όπου δούλευε και η αδερφή μου. Έμεινα 2 οχτάμηνα ενώ ταυτόχρονα έδινα και Πανελλαδικές. Κράτησα τα αρχαία και ξανάδωσα ιστορία. Δεν μπόρεσα να γράψω ποτέ ιστορία. Μας απέλυσαν από την Ολυμπιακή, κάναμε μήνυση και μας προσέλαβαν ξανά. Ενώ θα είχα τις καλύτερες αναμνήσεις και ταξίδια παραιτήθηκα γιατί οι όροι δεν ήταν οι ίδιοι. Μπαμπάς και μαμά με... εγκεφαλικό που παραιτήθηκα. Μετά πήγα στη σχολή ενδυματολογίας του ΑΝΤ1. Έμεινα έναν χρόνο και μετά έκλεισε η σχολή. Τότε πήγα ΒΑΚΑΛΟ, που ευτυχώς δεν έκλεισε και την τελείωσα με πολύ κόπο και καμιά όρεξη. Έγινα γραφίστρια αλλά ποτέ δεν μου άρεσε. Εντωμεταξύ έδωσα και δυο φόρες στο εθνικό θέατρο. Απήγγειλα Μήδεια, ένα ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη από τη Μαρία Νεφέλη και έναν μονόλογο του Muler. Παταγώδης αποτυχία! Οι φίλοι μου απορούν ακόμα γιατί δεν με πήραν. Πήγα στον Καμπέρα μετά και με τα χρονιά έγινα καλή στη λογιστική. Να πω, επίσης, πως ξέρω γαλλικά ‘‘Sorbonne 2’’ (το έδωσα στα 26 μου, γιατί μου τη... βάρεσε), αγγλικά μετά από τρεις φόρες κατάφερα να πάρω το Lower (ποτέ δεν μου άρεσαν), ιταλικά, ιδιαίτερα με τον Χάρη,

και καταφέραμε να πάρουμε το Celli 2 και στο τέλος εβραϊκά 1,5 χρόνο, πρώτα ιδιαίτερα και μετά στο εβραϊκό σχολειό του Ψυχικού. 4) Πώς γνωριστήκατε με τον Κώστα; Τον Κώστα μού τον γνώρισε ο Μάκης μετά από ένα κλείσιμο στο Σαρδελάκι. Τρελάθηκα με το χιούμορ του και γέλασα πάρα πολύ μαζί του. Νομίζω πως όλη τη δουλειά την έκανε ο Μάκης, καθώς ο Κώστας είχε μόλις γυρίσει από Ζυρίχη απογοητευμένος κι εγώ ήμουν... άλλου ντ’ αλλού. Ήταν 1/9/2012 όταν φιληθήκαμε και μετά έφυγα και πήγα με τα κορίτσια Μύκονο. Όταν γύρισα ήμασταν μαζί και μετά από 1 μηνά μείναμε μαζί. 5) Κύθηρα, Πάσχα 2013. Τι έχεις να πεις; Οι ανιψιές μου Νέλλη και Φοίβη έπεισαν τον Κώστα να πάμε στα Κύθηρα, για να είμαστε όλοι μαζί κι επειδή έκλεισε το μαγαζί. Ο Κώστας πηρέ άδεια από το ξενοδοχείο. Πήγαμε για δύο μέρες. Έμεινα 15

έγκυος εκείνη τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου όταν πήγαν όλοι για ύπνο. Παρεμπιπτόντως και ο Κώστας κοιμόταν. 6) Μάρκος... Τι παιδί είναι αυτό; Ο Μάρκος είναι ένα παιδί που δεν μας δυσκόλεψε καθόλου. Καλό παιδί, γελαστό κι ανεξάρτητο. Είναι ίδιος με τον Κώστα αλλά έχει τον δικό μου χαρακτήρα. Πολύ δυνατός και πάνω απ’ όλα έχει το όνομα του μπαμπά μου. Τώρα, που έγινε 8 μηνών, αρχίζω και δένομαι περισσότερο μαζί του. Στην αρχή προσπαθούσα να καταλάβω τι γίνεται. Θέλω πολύ να μοιάσει στον Στέφανο και να γίνει αντράκι σωστό. 7) Τα σχέδιά σου για το μέλλον; Λεφτά πολλά, περισσότερος ελεύθερος χρόνος για τον άντρα μου, το Μαρκάκι και τους φίλους μου και κάποια στιγμή ίσως ένα δεύτερο παιδί... Άλλο ένα αγοράκι... Χι, χι!

Dance lessons

So you think you can dance? Από τον Γιώργο Κωνσταντέλο

πό την πρώτη στιγμή που μάθαμε πως ετοιμάζεται πάρτι τον Σεπτέμβρη, επικράτησε αναστάτωση. Ξέραμε ότι ήταν ευκαιρία να βρεθούμε όλοι μαζί για ακόμη ένα από τα γνωστά, γαλατικά μας γλέντια. Αυτή τη φορά, ο λόγος ήταν ο γάμος του Κώστα και της Λίας, γεγονόςορόσημο, αξιομνημόνευτο, και οι προσδοκίες υψηλές. Ξεκίνησαν πυρετώδεις οι ετοιμασίες πολλούς μήνες πριν και δημιουργήθηκαν εξειδικευμένες ομάδες εργασίας για να είναι όλα τέλεια. Σκηνογραφία, ενδυματολογία, γραφιστική, μουσική, διακόσμηση, γαστρονομία, δημόσιες σχέσεις, μετεωρολογία, ζώδια, Ταρώ, καφεμαντεία, χαρτομαντεία είναι μερικές μόνο από τις τέχνες και δεξιότητες που επιστρατεύτηκαν προς τιμήν των μελλονύμφων. Μια από τις ομάδες αυτές, ένας από τους εκτελεστικούς βραχίονες της οικογένειας με ειδίκευση στις καταστροφές, γνωστοί και ως «Τα Ξαδέλφια», βρέθηκε σε συνεχείς συσκέψεις στα τραπεζάκια της Γλυφάδας. Θέλαμε να κάνουμε κάτι ιδιαίτερο για την περίσταση. Με απόλυτη μυστικότητα και μετά από ελάχιστες σαρδέλες, δύο σταγόνες ούζου, μπύρας και άλλων ελαφρών αλκοολούχων καταλήξαμε στο σχέδιο δράσης. «Έχω μια ιδέα, χικ…. Θα οργανώσουμε ένα χορευτικό!», είπε κάποια στιγμή η Κατερίνα. Όπως σε όλες αυτές τις στιγμές διαύγειας, όταν δεν μπορεί κανείς να αρθρώσει λέξη, μας φάνηκε καλή ιδέα. Κουνήσαμε τα κεφάλια μας μουρμουρίζοντας «μέθααα...». Μεγάλα παιδιά ήμαστε, έπρεπε να ξέρουμε καλύτερα... Μετά από μερικές μέρες πήραμε ένα μήνυμα που μας καλούσε τη Δευτέρα το βράδυ στη σχολή χορού. Θυμηθήκαμε τη φαεινή ιδέα και την ομόφωνη απόφασή μας, συνειδητοποιώντας ότι θα είναι επώδυνη αλλά επαγγελματική η προσέγγιση. Εκεί μας περίμενε ένα καταπληκτικό ζευγάρι χορευτών με αρκετές προτάσεις, η μία πιο δύσκολη από την άλλη. Η Κατερίνα η μεγάλη, η μεσαία και η μικρή, ο Φραγκίσκος, ο Τάσος και ο Γιώργος άρχισαν τις πρόβες. Θέλαμε να είναι ένας ελληνικός, παρεΐστικος χορός, που θα έδενε με το μέρος και το σκηνικό και θα προέτρεπε όλο τον κόσμο να σηκωθεί να χορέψει. Έτσι αποφασίσαμε να χορέψουμε ένα χασάπικο, πόσο δύσκολο μπορεί να είναι; Τελικά δεν είναι ένα βήμα αριστερά, ένα δεξιά, λίγο μπρος-πίσω όπως νομίζαμε. Έπρεπε επίσης να επιλέξουμε ένα τραγούδι. Καταλήξαμε στη διάσημη μελωδία της Φραγκοσυριανής για πολλούς λόγους: Πρώτον, γιατί ευχόμαστε η φούντωση και η φλόγα που νιώθουν τα παιδιά μεταξύ τους να κρατήσει για πάντα. Δεύτερον, γιατί είναι ένα τραγούδι γνωστό κι αγαπημένο από όλους και ένας φόρος τιμής στη Σύρο, κατά το ήμισυ τόπος καταγωγής της νύφης. Τέλος, θεωρήσαμε ευτυχή συγκυρία πως το όνομα του μεγάλου συνθέτη και στιχουργού ήταν Μάρκος! Ψάχνοντας χρόνο και διαθεσιμότητα μεταξύ παιδιών, υποχρεώσεων, αποστάσεων κ.τ.λ., προσπαθήσαμε πολύ και ήταν πιο διασκεδαστικό απ’ όσο περιμέναμε. Επίσης, μάθαμε επιτέλους να χορεύουμε ένα σωστό χασάπικο, ο Μεταξόπουλος θα ήταν περήφανος για μας. Το αφιερώνουμε στη Γλυκερία και τον Κώστα κι ελπίζουμε να συνεχίσουμε όλοι μαζί τον χορό μέχρι το πρωί! 16

So darling, save the last dance for me...

EASTER HAPPINESS

Αχ, αυτό το

Πάσχα!

Αχ, αυτό το Πάσχα, που έμελλε να είναι ένα από τα καλύτερά μου, αν και ξεκίνησε στραβά... Μια ωραία παρέα, απίστευτο κέφι, πολύ κρασί, παιδιά, σκυλιά, χαμός... και σεξ. Όχι για όλους !!! Από τον Γιώργο Κιρμίζογλου 18

EASTER HAPPINESS

ς τα πάρω, όμως, από την αρχή, η οποία δίνεται στον χώρο του βασικού χορηγού μας, στο Σαρδελάκι, όπου σχεδιάζουμε τις διακοπές μας για το Πάσχα. Η Λία σκέφτεται αν θα έρθει και πώς θα προλάβει να τα κανονίσει όλα. «Βλέπεις, έχουμε και δουλειά». Η λύση δίνεται από εμένα... «Λία έλα, και αν δεν προλάβεις το πλοίο της γραμμής, θα πληρώσω εγώ καΐκι να έρθει να σε πάρει, να περάσουμε ωραία», είπα εγώ (πού να ξέρα)... Η Λία το σκεφτόταν, αλλά δεν άργησε να μου πει το «ναι» (τρομάρα μου). Έτσι, λοιπόν, ξεκίνησαν όλα! Μεγάλο Σάββατο, λοιπόν, και -αν θυμάμαι καλά- αφού γυρίσαμε από την Εκκλησία και ήπιαμε τα κρασάκια μας, η Λία κουρασμένη πήγε για ύπνο και ο Κώστας από πίσω. Εμείς έξω από το δωμάτιο στο οποίο κοιμόταν (;;;) ο Κώστας και η Λία, να πίνουμε και να τρώμε και να ετοιμάζουμε το πλάνο για το πασχαλινό τραπέζι και τον οβελία...

Αυτό ήταν... Τελικά δεν κοιμόταν η Λία και ξύπνησε και τον Κώστα. Κι αυτός τελικά ξύπνησε για τα καλά και μας έστειλε στην Επίδαυρο να γιορτάζουμε και να πίνουμε πάλι, η ίδια παρέα, με έναν καινούργιο μουσαφίρη και μάλιστα το τιμώμενο πρόσωπο, τον Μαρκάκο. Τον οκτώ μηνών Μάρκο, που αφού ήρθε στη ζωή μας, μας έδωσε κι άλλον ένα λόγο να γλεντήσουμε τον θρησκευτικό γάμο των γονιών του, της Λίας Μου, που από Μου, έγινε Του... και μπράβο Του, τελικά. Αχ, αυτό το Πάσχα, πού έμελλε να βάλει τον Κώστα μέσα στην οικογένειά μου, να με κάνει να τον αγαπήσω και να καθίσω να του φτιάξω τη γαμπριάτικη γραβάτα, να τον καθησυχάσω και να τον ηρεμήσω πριν από τον γάμο. Αχ, αυτό το Πάσχα, που έμελλε να στείλει τη Λία -ξέχασα να αναφέρω ότι είναι το δικό μου δεξί χέρι σε ό,τι κάνω- στο μαιευτήριο και να φύγει από τις δουλειές μας (για λίγο βέβαια), γιατί φυσικά, ακόμη κι από εκεί έκανες... δουλίτσα! Αχ, αυτό το Πάσχα, που άλλαξε όλων μας τις ζωές και φτάσαμε στη βροχερή Επίδαυρο να πίνουμε λίτρα από το παλαιωμένο (προσφορά του χορηγού μας, Σαρδελάκι), από τη χαρά μας! Αχ και βαχ έκανα, όταν μας ανακοίνωσε η Λία ότι είναι έγκυος, αλλά όλα άλλαξαν όταν είδαμε αυτό το αγγελούδι και το πήρα αγκαλιά στο «Μητέρα», αφού έξω είχα πιει άλλο ένα μπουκάλι, μαζί με τον Κώστα και τους άλλους. Αχ, έκανα όταν είδα τη Λία στο μαιευτήριο κι ένα δάκρυ κύλησε στο πρόσωπό μου. Αχ, αυτό το ωραιότερο Πάσχα που είχαμε όλοι μας και ήρθε κι άλλαξε τις ζωές μας, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλων μας οι ζωές άλλαξαν, Λιάκι μου, από την ώρα που ήρθε στη ζωή το αγγελούδι μας κι έγινες... Μαμά! Κι όταν λέω όλων μας οι ζωές, το εννοώ... Η Νέλλη μάνα ξανά -ωχ καίει αυτό- baby sitting και ξανά και ξανά και ξανά και «Νέλλη έτσι είναι αυτά τα πράγματα, εμείς έχουμε και δουλειές να κάνουμε». Όλοι κάτι αλλάξαμε και μπήκαμε σε έναν νέο τρόπο ζωής εξαιτίας αυτού του Πάσχα, που δεν ήθελες να έρθεις και σε πίεζα... Αχ βρε Λία, αυτό το Πάσχα που ξύπνησες τον Κώστα!

Τελικά, ωραία γιορτή το Πάσχα... 19

Ο ΑΡΡΑΒΩΝΑΣ

30/08/2013... Η ημερομηνία που όλα ξεκίνησαν, όχι μόνο για το ζευγάρι Κώστα και Λίας, αλλά και της αδερφής, Κατερίνας, και του συζύγου της, Γιώργου... Τι εννοούμε; Διαβάστε για να καταλάβετε! Από την Κατερίνα Σαμοθράκη

Η μανία μου για πάρτι, μουσική, εκπλήξεις είναι πλέον γνωστή σε όλους. Αφορμή η επέτειός μας, 13 χρόνια παρακαλώ! Ο τόπος; Το τότε γιαπί μας MOOUU. DJ, ποτά, φίλοι, συγγενείς, όλοι έτοιμοι. Μόνο που θέλω και κάτι ακόμη, άλλη μια έκπληξη, κάτι που ν’ απογειώσει το πάρτι μας. Η ιδέα δεν αργεί να έρθει κι έτσι απευθύνομαι στον γαμπρούλη μου, τον Κώστα. «Τι θα έλεγες να έκανες πρόταση γάμου στη Λία μπροστά σε καμιά εκατοστή άτομα;». Η απάντηση απλή, λιτή κι απέριττη, ακριβώς όπως αρμόζει στον Κώστα. «Ναι, για τη Λία θα έκανα τα πάντα» (ακούσατε άντρες;). Η Λία σε πλήρη άγνοια. Παραγγέλνουμε τις βέρες, για τις οποίες μας είχε δώσει οδηγίες πολύ πιο πριν, και ξεκινάμε! 22.00 η ώρα κι ο κόσμος έχει αρχίσει και μαζεύεται. Το photobooth έξω από το πάρτι βγάζει φωτιές. Όλοι με φοβερή διάθεση κι απίστευτο κέφι. Το γλέντι έχει αρχίσει και φουντώνει, το video wall δείχνει φωτογραφίες 13 χρόνων και βάλε... Συγκίνηση μέρος 1ο: η επετειακή τούρτα κόβεται και ο χορός καλά κρατεί. Εγώ έχω αρχίσει και κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα... Άντε να πάει 2 η ώρα να σχολάσει ο Κώστας και να έρθει. Το μικρόφωνο με εκφωνητή εμένα αναγγέλλει πως ο Κώστας έχει κάτι να μας πει. Τι είπε δεν άκουσε κανείς! Όλοι όμως είδαμε τη βέρα να μπαίνει στο δάχτυλο της Λίας, μια ανθοδέσμη ν’ ακολουθεί και δύο μαύρες σακούλες γαρίφαλα να ρέουν το ζευγάρι. Συγκίνηση μέρος 2ο: γέλιο, ξεφάντωμα, τραγούδια και χορός μέχρι πρωίας. Πάντα τέτοια!

Ο ΑΡΡΑΒΩΝΑΣ

O ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ

Όλα του γάμου δύσκολα και η νύφη… Από την Αννίτα Παταργιά

12 Δεκεμβρίου 2013, 11 το πρωί. Οι λιγοστοί καλεσμένοι μαζί με τους γονείς των μελλόνυμφων έχουν ήδη συγκεντρωθεί στα σκαλιά του Δημαρχείου του παραλιακού προαστίου των Αθηνών. Η παρέα, όπως πάντα εύθυμη, γελάει δυνατά, δημιουργώντας πηγαδάκι με επίκεντρο -ποιον άλλον;- τον Χάρη. «Κατερίνα μου, τι να πω; Όπως πάντα ντυμένη κατάλληλα για την περίσταση», λέει κοιτάζοντας την αδερφή της νύφης στα μάτια και κρατώντας της το χέρι με το γνωστό του περιπαικτικό ύφος, που παραδόξως ή μη, ποτέ, σας ορκίζομαι ποτέ δεν έχει παρεξηγήσει κανείς. Για τον Χάρη μιλάμε άλλωστε! Ποιος θα μπορούσε; Πώς; Δίπλα του η Κυριακή. Ααα, πρέπει να το παραδεχτώ! Σήμερα φοράει πραγματικά το πιο γλυκό της χαμόγελο! Μην κοιτάς που εμείς την κοροϊδεύουμε από τότε που ο μπαμπάς της Λίας ο Κύριος Μάριος την αποκάλεσε το κορίτσι-χαμόγελο. Είναι μόνο για να τονίσουμε την αλήθεια του χαρακτηρισμού. Η Κυριακή είναι η κουμπάρα, ή μάλλον μάρτυρας για να ακριβολογώ, από την πλευρά της νύφης. Φιλενάδες αχώριστες με τη Λία από το Γυμνάσιο. «Το είχαμε πει από τότε ότι θα με παντρέψει», μας είπε η Λία όταν μας ανακοίνωσε ότι η Κυριακή θα είναι η κουμπάρα. Η συγκεκριμένη δήλωση δεν θα με είχε καθόλου αποτρέψει από το να ζηλέψω βέβαια, αν δεν μου είχε επιφυλάξει έναν ιδιαίτερα τιμητικό ρόλο, αυτόν της νονάς του Μάρκου. Α ναι, δεν το ανέφερα ακόμα, η Λία είναι έγκυος 7 μηνών κι εγώ με τον Χάρη θα βαπτίσουμε τον μικρό Μαρκάκο τον Σεπτέμβρη. Εξού και ο πολιτικός γάμος για να εξηγούμε τα πράγματα. Εγώ, λοιπόν, νονά «εξ αδιαιρέτου» και πολύ χαρούμενη γι’ αυτό, πήρα το annual leave μου, καθότι εργάσιμος σήμερα, μάζεψα τα κομμάτια μου, γιατί η κούρασή μου αυτόν τον καιρό με την ανακαίνιση δεν περιγράφεται, έβαλα τις πέρλες μου και ήρθα. Δώρο της δικής μου νονάς για τη γιορτή μου προχτές. Μια σειρά από ακανόνιστα μαργαριτάρια, που μου φτάνει ώς κάτω από το στήθος. Εκτός από τον συμβολισμό του πράγματος, που κι εγώ η ίδια τώρα μόλις συνειδητοποιώ, ομολογώ, έπρεπε να το φορέσω για να προκαλέσω τον Χάρη. «Παταργιά δεν μπόρεσες να μη βάλεις μια πέρλα σήμερα! Λόγω της ημέρας ε;». Εεε, χρόνια το παίζουμε αυτό το παιχνίδι… Επιβάλλεται! Ωχ! Να ’τη, έρχεται! Έφτασε η νύφη μας πάνω στην ώρα, για να μη μας πάρει τη σειρά κάποια από τις υπόλοιπες που περιμένουν να παντρευτούν η μία πίσω από την άλλη. Όλες σε ενδιαφέρουσα! Όπως ακριβώς οι κινέζες νύφες στη Σαντορίνη, σκέφτομαι και γελάω μόνη μου. Τα βλέμματα όλων στρέφονται στο αυτοκίνητο και περιμένουν το Λιάκι να κατέβει. Όμως, το χαμόγελο παγώνει στα πρόσωπα όλων! Μα πώς είναι δυνατόν; Τι συνέβη; Η ΝΥΦΗ... ΜΑΥΡΟΦΟΡΟΥΣΑ!!! Όχι καλέ, τίποτα κακό δεν συνέβη. Για τη Λία μιλάμε, τη γυναίκα που φοράει μπλε σκούρο και θεωρούμε ότι το ξάνοιξε. Τη γυναίκα για την οποία η Vera Wang λάνσαρε το κόκκινο νυφικό για να της μπει στο μάτι! Μωρέ έχε χάρη που όταν πήγαμε για φόρεμα η εφταμηνίτικη κοιλιά δεν χωρούσε πουθενά. Τι δηλαδή να της πάμε και κόντρα; Με τίποτα! Αφού καταφέραμε και πείσαμε και τη μαμά Νέλλη να δώσει τόπο στην οργή, όλα καλά! Έβαλε και το παγώνι στο κεφάλι σαν άλλη Σάρα Τζέσικα Πάρκερ για να το σπάσει λίγο (και καλά) και κατέφτασε η γκαστρούλα μας! Της έδωσε ο Κώστας την ανθοδέσμη, μπήκαμε μέσα, έριξαν τις τζίφρες τους το κορίτσι-χαμόγελο και ο ζεν πρεμιέ Γλυφάδας και περιχώρων Μάκης (κουμπάρος από την πλευρά του γαμπρού), απαθανάτισε τη στιγμή ο φωτογράφος του Δημαρχείου Κύριος Πουλάκης (όχι δεν σας κάνω πλάκα), καθώς και ο Στεφανάκος οφκόρς, ε και να είμαστε καλά να τους χαιρόμαστε! Όλα αυτά πριν από 8 μήνες περίπου! Τι και μετά; Ε και μετά τα κλασικά. Πήγαμε στο MOUU, που να μου το θυμηθείτε αυτό το μαγαζί για να τρωγοπίνουμε εμείς το άνοιξε ο Κιρμίζογλου, φάγαμε τα αυγά μας τα βιολογικά, τρία κιλά κρέας έκαστος, διαφόρων κοπών -μη μας πούνε και Βλάχους-, ήπιαμε καμιά 10αριά μπουκάλια κρασί για το καλό -η Λία εκτός από κρασί ήπιε κι ένα μπουκάλι Gaviscon για την καούρα από τα αυγά-, γελούσμε και ευχόμασταν στο ευτυχές ζεύγος, μέχρι που νύχτωσε… Σύγχρονο γαλατικό τσιμπούσι! Και η συνέχεια… στην Επίδαυρο και για πάντα!

O ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ

The bachelor PARTY TIME

Ο πρόλογος από τη Δέσποινα Αναστασοπούλου...

Οι ζωές μας ανέκαθεν είχαν άλλοτε κοινές πορείες και άλλοτε πάλι χαοτικές διαφορές. Όμως πάντα ξέραμε τι συνέβαινε, τι παιζόταν, η μια στη ζωή της άλλης. Χωρίς πολλές κουβέντες και προπάντων χωρίς ποτέ να ασκήσεις κριτική για τα θέματα που κάθε φορά μας απασχολούσαν έδινες μια λύση ή μια άλλη οπτική. Καίριες, αληθινές, καταλυτικές οι συζητήσεις μαζί σου. Διασκεδαστικές οι στιγμές μας πάνω στη δουλειά... Απολαυστικές οι έξοδοί μας για οπουδήποτε... Έτσι κι αλλιώς μαζί σου πάντα από κάπου αλλού ξεκινούσαμε κι αλλού καταλήγαμε. Υπέροχες στιγμές!!!

❤ K+Λ

...και η Μαίρη Τασιοπούλου συνεχίζει!

Και να ’μαστε τώρα έξω, στο πάρτι πριν από τον γάμο σου! Μια γιορτή από όλους εμάς με αγάπη για σένα, για την ψυχή της παρέας, της κάθε παρέας. Λία, σου ευχόμαστε την αγάπη, τη δύναμη, την υπομονή, τη θετική σου αύρα, το χιούμορ σου, όλα όσα είσαι εσύ και μας τα έδινες πάντα απλόχερα, η ζωή να σου τα δώσει πίσω διπλά και τριπλά! Γιατί το αξίζεις! Αντέχεις; Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να αναφερθώ στην πρώτη βραδιά, όταν μαζευτήκαμε όλες μαζί για το πρώτο σου μπάτσελορ. Ναι, εννοείται στο κοριτσάκι του πάρτι ένα πάρτι δεν θα ήταν ποτέ αρκετό... Ούσα έγκυος λοιπόν, εκείνο το πάρτι περιορίστηκε σε αραχτές, καναπεδάτες, γυναικείες κουβέντες, με υπέροχο, σπιτικό, μαμαδίσιο φαγητό και καταπληκτική συζυγική σαγκρία! Κοριτσάκι μου, όμως, οτιδήποτε σε συμπεριλαμβάνει είναι πάντα τόσο γεμάτο από τη φωνή σου, το γέλιο σου και αυτή την τόσο θετική σου αύρα που σαν ανάμνηση μόνο γλύκα αφήνει! Όλες λοιπόν περιμέναμε πώς και πώς το bachelor που άξιζε στο party animal! Ποιος το περίμενε ότι θα έφτανε η στιγμή να οργανώνουμε το δικό σου bachelor; Εσύ που είσαι τόσο ανεξάρτητη, δυναμική, ιδιαίτερη! Τελικά την πάτησες και «καπαρώθηκες»! Σάββατο βράδυ, λοιπόν, 30/8 και ξεκινάμε όλες να διασκεδάσουμε με επίκεντρο πάλι εσένα, που είσαι άλλωστε πάντα η ψύχη των πάρτι ,αλλά και η καλύτερη διοργανώτρια αυτών. Ξεκινήσαμε κλασικά από φαγητό. Θέλαμε να είμαστε έτοιμες γι’ αυτά που θα έρθουν! Στο φαγητό μόνο, όμως, θα μπορούσε να μείνει μια άλλη παρέα, όχι η δίκη μας, όχι όταν σε αύτη υπάρχεις εσύ. Άρχισαν, λοιπόν, τα ποτά, τα πολλά ποτά! Ξεκίνησε ο χορός, ο χορός και το γέλιο, αυτό το γέλιο που κάνει τους γύρω σου να θέλουν να σε κοιτούν και ήρθαν και τα λουλούδια, τα λουλούδια από εμάς αλλά κι εκείνα προς εμάς! Πάρτι με «νύφη» εσένα... Μα πώς θα μπορούσαν τα πράγματα να κυλήσουν ήρεμα; Έτοιμες όλες για το επόμενο βήμα! Μπουζούκια! Και όχι όποια κι όποια... ΛΕ.ΠΑ.! Κανονικά φτάνοντας εκεί εγώ θα έπρεπε να σταματήσω το γράψιμο... και να τηρηθεί ο όρκος σιωπής που δίνει ο καθένας που συμμετέχει σε ένα τέτοιο πάρτι! Όχι όμως στο δικό σου, γιατί και πάλι πρωτοτύπησες και ούσα πραγματικά εναλλακτική προσωπικότητα, επέλεξες σε αυτό το πάρτι καλεσμένος να είναι και ο γαμπρός! Τα λόγια είναι περιττά και οι λέξεις φτωχές για να περιγράψω το τι ακολούθησε! Χορός; Τραγούδι; Ποτά; Λουλούδια; Η πιστά δίκη μας... Το μαγαζί για πάρτη μας και ο Πανταζής να τραγουδά για τα ματιά σου μόνο! Το ωραιότερο βράδυ, το καλύτερο πάρτι, η πιο γλυκιά ανάμνηση από ένα ζευγάρι τόσο αγαπημένο, τόσο ταιριαστό, τόσο ζηλευτό! 24

PARTY TIME

The wedding...

the weDding

Η Λία αφέθηκε στα χέρια του ειδικού Πάνου Καλλίτση και τη μεταμόρφωσε σε μία νέα Brigitte Bardot, που άφησε όλους με το στόμα ανοιχτό!

the weDding

Ο Κώστας περιμένει τη Λία, με το απαραίτητο άγχος λόγω της ημέρας...

the weDding

Δάκρυα χαράς και συγκίνησης, γέλια, ευχές κυριαρχούν και κάνουν ακόμα πιο όμορφες τις στιγμές του γάμου και της βάπτισης... Φίλοι και συγγενείς έχουν συγκεντρωθεί για να χαρούν μαζί με το ζευγάρι την πιο σημαντική ημέρα της ζωής του και να ευχηθούν τα καλύτερα για το μέλλον!

the weDding

Η βροχή δεν πτόησε καθόλου τους καλεσμένους, οι οποίοι χόρεψαν και διασκέδασαν με την ψυχή τους.

the weDding

Το κέφι παρέμεινε αμείωτο μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, αλλά συνεχίστηκε και την επόμενη ημέρα...

the weDding

Το ιστορικό ενός γάμου... Από την Κατερίνα Σαμοθράκη

Τα γλέντια συνήθως χαρακτηρίζονται τρικούβερτα. Σιγά μη διέφερε το δικό μας! Ένας Mαραθώνιος που ξεκίνησε την Πέμπτη με πολύ κέφι, θάλασσα, ποτό, χορό, φαγητό, τραγούδι και... παρά πολλή βροχή! Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή... Πέμπτη 4/9

Ο κόσμος έχει αρχίσει να μαζεύεται. Αδέρφια, ξαδέρφια, κουμπάροι, παρακούμπαροι, φίλοι, φαίνεται να είναι σε ετοιμότητα. Το πρώτο 5λιτρο τσίπουρο μόλις έχει φτάσει από Αθήνα, βότκες και ουίσκι έχουν στηθεί στα τραπέζια. 1 η ώρα το μεσημέρι, όλοι στη θάλασσα και ξεκινάμε να ξεδιψάμε με όλα τα παραπάνω... Δεν θέλαμε και πολύ... Μουσική ραδιοφώνου, άντε στην καλύτερη, playlist από το YouTube και όλοι στην πίστα. Το γλέντι δεν αργεί να φουντώσει. Τα σφηνάκια αμέτρητα, τα υποβρύχια ατελείωτα. Και ναι! Πρώτος φεύγει από τον αγώνα ο Κιρμίζογλου. Λιποθυμάει σε μια ξαπλώστρα, αφού βέβαια έχουν ακουστεί από το στοματάκι του ατάκες τύπου «κύριε Νώντα σας γνωρίσαμε το Σάββατο στο bachelor» και «οι μπόμπες είναι armed ή disarmed;» (όσοι κατάλαβαν κατάλαβαν). Οι ρόλοι αντιστρέφονται και αντί να ξυριστεί ο γαμπρός ξυρίζεται ο Γιώργος από τον γαμπρό... Ό,τι να ’ναι! Και αφού τον βάζουμε ξυρισμένο για ύπνο, οι υπόλοιποι συνεχίζουμε. Το 212 κερνάει σφηνάκια! Η καταστροφή δεν αργεί να έρθει. Η επόμενη γενιά σε σύγχυση. Άλλοι απλώς γελάνε, άλλοι συμμετέχουν, άλλοι απορούν, άλλοι αναρωτιούνται μήπως έχει φτάσει η μέρα του γάμου και γι’ αυτό γίνεται τέτοιος σαματάς. Το σύνθημα της λήξης ερχεται από τον Κώστα ο

οποίος το προηγούμενο δευτερόλεπτο κατέβαζε τα υποβρύχια σαν νερό και το επόμενο, με τον δικό του μοναδικό τρόπο υπενθύμισε στη Λία και στους κουμπάρους πως έπρεπε να φύγουν αμέσως για την εκκλησία και το ραντεβού με τον παπά. Το ζεύγος αποχωρεί... «τώρα όλα τα σόγια είναι τάβλα», εκτός από τα δυο ένδοξα ξαδέρφια, Τάσο Κωνσταντέλο και Κατερίνα Σαμοθράκη, που αναλαμβάνουν να υπερασπιστούν την τιμή της οικογένειας... Οι νικητές της Πέμπτης!

the weDding

Σάββατο 6/9

Παρασκευή 5/9

Το πρωινό ραντεβού είναι στην παραλία. Οι ξαπλώστρες γεμίζουν από φίλους. Τα κορμιά για άλλη μια μέρα ξεχύνονται στη θάλασσα. Υπάρχει σαφής εντολή σήμερα να κινηθούμε σε ήπιους τόνους για ν’ αντέξουμε. Χαλαρά λοιπόν πίνουμε το καφεδάκι μας, κάνουμε το μπανάκι μας και καθόμαστε σε αναμμένα κάρβουνα... Το χτεσινό μεθύσι έχει ξεχαστεί και είμαστε έτοιμοι για το επόμενο. Μέχρι το βράδυ είμαστε πάρα πολύ καλά παιδιά, όλοι! Μικροί μεγάλοι. Το βραδάκι, όμως, έρχεται, ένας μικρός μπουφές στήνεται, ποτά στο μπαρ... και πάμε πάλι! Η μουσική είναι λίγο υποτονική αλλά δεν μασάμε. Πιώμα, χορός, τραγούδι, γύρος δεύτερος. Η λήξη έρχεται για δεύτερη συνεχόμενη φορά από τον εγκρατή γαμπρό μου. «1 η ώρα πρέπει να σταματήσουμε γιατί αύριο είναι η μεγάλη μέρα». Γιαβόλ κομαντατούρ! Το τραγούδι ‘‘all you need is love» κλείνει κι αυτή την όμορφη βραδιά. Ραντεβού αύριο πάλι...

Κυριακή 7/9

Και ήρθε η Κυριακή 7/9 και όλοι, μικροί, μεγάλοι μαζεύαμε τα κομμάτια μας. Το ραντεβού μας στη θάλασσα ήταν γεγονός, όπως και το ραντεβού μας με τη βροχή. Στις 13:30, στις 14:00, στις 16:00... Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε. Η γουρουνοπούλα μπήκε στον φούρνο και το μεσημεριανό τσιμπούσι ξεκίνησε. Οι στίχοι του θείου Τάκη με τη μελωδία του Μάνου Χατζηδάκι και τη βοήθεια της Νότας μάς κάνουν όλους μια παρέα να τραγουδάμε «το σύννεφο έφερε βροχή, μα δεν μας καίγεται καρφί». Λίγο αργότερα η νονά, πιστή στις παραδόσεις, πλένει τα εσώρουχα του μικρού Μάρκου στα 40 κύματα.

Λοιπόν η συννεφιά έχει πάρει για τα καλά τη θέση του ήλιου των προηγούμενων ημερών. Τα συνεργεία έχουν καταφθάσει και στήνουν, στολίζουν, απλώνουν την πραμάτεια τους σε όλο το χώρο. Το bar είναι έτοιμο, τα τραπέζια στολισμένα,ο DJ στη θέση του. Η Λία και ο Κώστας ξεκουράζονται κι ετοιμάζονται στα δωμάτιά τους. Και ξαφνικά αρχίζει η βροχή... Το βουνό πίσω μας έχει μαυρίσει και η βροχή δυνατή κι ασταμάτητη. Όλα μαζεύονται σε χρόνο ρεκόρ. Ο Κώστας μες στο άγχος και η Λία στον κόσμο της. Οι άντρες στο ένα δωμάτιο και οι γυναίκες στο άλλο και η προετοιμασία στο αποκορύφωμα. Όλοι μεταμορφωνόμαστε. Τα φορέματα και τα κοστούμια παίρνουν τη θέση των μαγιό και οι γόβες τη θέση των σαγιονάρων! Ο Πάνος Καλλίτσης έχει «ζωγραφίσει» στο πρόσωπο της Λίας και σαν μια νέα Brigitte Bardot αφήνει όλους τους καλεσμένους με το στόμα ανοιχτό. Οι άντρες ως συνήθως πιο γρήγοροι και πιο εύκολοι είναι έτοιμοι και ξεκινούν για την εκκλησία. Εμείς πάλι σε πιο χαλαρούς-έντονους ρυθμούς συνεχίζουμε. Η Λία είναι χτενισμένη και μακιγιαρισμένη και έχει έρθει η ώρα να την ντύσουμε. Το νυφικό διά χειρός Vlassi Holeva φοριέται και τα παπούτσια αφού γράφονται τα ονόματα των ανύπαντρων φιλενάδων, φοριούνται κι αυτά... Άντε μήπως να φύγουμε; Έχουμε αργήσει! Ο Πάνος δεν δείχνει να βιάζεται. Όλοι στο μπαλκόνι να καμαρώσουμε τη Λία καθώς της βάζει το πέπλο και ο κόσμος από κάτω να χειροκροτεί! Κανένα άγχος για την ώρα... Η βροχή μάς κάνει τη χάρη και σταματάει... Η Λία κατεβαίνει και μπαίνει στο αμάξι. Ο μπαμπάς σε πλήρη συγκίνηση προσπαθεί να μαζέψει τα δάκρυά του, η μαμά, εγώ, όλοι το ίδιο. Μα είναι τόσο συγκινητικό... Κόρνες και σαματάς μέσα σε όλο το χωριό. Ο ήλιος έχει βγει και πάλι. Φτάνουμε στην εκκλησία και όλα είναι υπέροχα. Ο στολισμός, ο κόσμος... Η Λία ανεβαίνει τα σκαλιά έχοντας τον μπαμπά και τον Στέφανο μαζί της. Από πίσω τα παρανυφάκια. Τέσσερα ροζ λουλουδένια κουκλιά ακολουθούν... Η Νέλλη, η Ναταλία, η Φοίβη και η Μελίνα. Ο Κώστας με τον Μάρκο περιμένουν με αγωνία... Φτάνουν! - Να μου την προσέχεις όπως την πρόσεχα

εγώ τόσα χρόνια... - Γι’ αυτό δεν χρειάζεται ν’ανησυχείς καθόλου... Δύο φράσεις από τους δύο άντρες της ζωής της Λίας , τόσο λιτές μα τόσο ουσιώδεις. Και το μυστήριο ξεκινάει... και τελειώνει μετά από 10 λεπτά, γιατί το βουνό πίσω μας... Ήταν ξεκάθαρο πια, θα έριχνε παπάδες! Σε μια άτυχη στιγμή του παπά που αρνείται να κάνει τη βάφτιση, ο Κώστας με τον διακριτικό του τρόπο τον επαναφέρει στην τάξη. Και η βάφτιση αρχίζει... και τελειώνει κι αυτή μετά από 10 λεπτά, με ομπρέλες, γιατί η βροχή έχει ξεκινήσει πάλι για τα καλά. Δυστυχώς όλη η μαγεία χάθηκε, όλοι αγχωθήκαμε, όλοι τα χάσαμε και δεν το απολαύσαμε. Δε βαριέσαι, ήμασταν έτοιμοι για γλέντι, χορό και ποτό. Α, ναι και φαγητό! Και το πάρτι ξεκινάει, η βροχή πάλι συνεχίζει ακάθεκτη. Το plan B έχει μπει σε εφαρμογή κι έτσι ο γάμος έχει στηθεί στο σκεπαστό μέρος του ξενοδοχείου. Ο Κώστας έχει επιμεληθεί όλο το bar και τα coctails δίνουν και παίρνουν. Το ζεύγος με τον Μάρκο κατεβαίνει και το γλέντι ξεκινάει. Νυστικό αρκούδι δεν χορεύει, γι’ αυτό ο μπουφές ανοίγει. Ο Κώστας και η Λία ευχαριστούν τον κόσμο που ήρθε σε άπταιστα ελληνικά, γερμανικά, γαλλικά και εβραϊκά, η ‘‘all you need is love’’ τούρτα κόβεται, το tango δεν χορεύεται ποτέ (τζάμπα οι πρόβες) και βεγγαλικά γεμίζουν τον ουρανό. Χορός, χορός, χορός... Αααα, τι ξεχάσαμε; Την ανθοδέσμη της νύφης ποια θα την πιάσει; Η Ναταλία, ετών 11. Απογοήτευση από τις 30άρες ανύπαντρες, ή μήπως ανακούφιση; Η ώρα της καλτσοδέτας... Και ο τυχερός ποιος είναι; Ποιος άλλος, ο Ουαλίντ! Αφού του ξέφυγε η ανθοδέσμη, πάλι καλά!!! Και η ομάδα χορού, τα ξαδέρφια, βρίσκουν την ευκαιρία και εφόσον η πίστα είναι άδεια ξεκινούν το χασάπικο. Αυτό που τόσα χρόνια θέλαμε να χορέψουμε και δεν ξέραμε... Τι ωραία στιγμή! Τα δικά μας μαθήματα χορού έπιασαν τόπο! Όχι να το παινευτώ! Για άλλη μια φορά καταπλήξαμε τα πλήθη! Και το πάρτι συνεχίστηκε μέχρι την επόμενη διακοπή, που η Λία πήρε το μικρόφωνο και μας αφιέρωσε το τραγούδι μας: «Αν υπάρχει παράδεισος» και ο παράδεισος ήταν όλη αυτή η βραδιά! Μπροστά στα μάτια όλων μας...

Και κάπως έτσι κλείνει το τετραήμερο γλέντι μας και ξεκινάει μια καινούργια ζωή για όλους μας, μα περισσότερο για εσάς!

moments

Life is about moments...

Donâ&#x20AC;&#x2122;t wait for them, create them!

Fall in love with moments

moments

I will never forget the moment

I realized I loved you

MEMORIES

Σαν σήμερα... Από την Ελίζα Μαζαράκη

06/09/2002, 12 χρόνια πριν, Σάββατο... Μια μέρα επίσης βροχερή. Μα πόσες ομοιότητες πια! Βέβαια εγώ ήμουν πνιγμένη μες στο άγχος, σε αντίθεση με την τωρινή νυφούλα μας, τη Λία, που μάλλον δεν αγχώνεται για τέτοια πράγματα... Επίσης, εμείς είχαμε την τύχη, μετά από δεήσεις, τάματα κ.τ.λ, να σταματήσει αυτή η ρημάδα η βροχή και να σκάσει μύτη πάλι ο λατρεμένος ήλιος, να φωτίσει τον ουρανό και να διώξει τα μαύρα σύννεφα, να έρθει κι η καρδιά μου στη θέση της, μια κι εμεις πρόβλεψη για βροχή δεν είχαμε κάνει. Έτσι λοιπόν, το απόγευμα του Σαββάτου, στο Λαγονήσι, σε ένα όμορφο κτήμα, παντρεύτηκαν ο Στάθης με την Ελίζα, με παπά και με κουμπάρο! Και ΤΙ κουμπαρο... Μιλάω βέβαια για τα αγαπημένα μου κουμπαράκια, τον Γιώργο και την Κατερίνα, την αδελφή της Λίας. Το γλέντι-πάρτι, που ακολούθησε μετά, είναι επίσης άλλη μια ομοιότητα με εκείνο του Κώστα και της Λίας. Πολύ κέφι, χορός, εκπλήξεις, και πάνω απ’ όλα ΚΑΛΗ διάθεση κι αγάπη! Όπως και να το κάνουμε, η ημέρα του γάμου σου είναι μια μέρα που σου μένει αξέχαστη! Όμορφες αναμνήσεις κλεισμένες στο μυαλό μου, στην καρδιά μου, στο άλμπουμ φωτογραφιών μου... Εύχομαι, λοιπόν, τα χρόνια που θα ακολουθήσουν να σας βρίσκουν περισσότερο ερωτευμένους κι αγαπημένους από ποτέ! Love is all you need! 48

Baby Boom!

O μικρός Μάρκος ήρθε για να συμπληρώσει την ευτυχία του ζευγαριού... Με την τσαχπινιά της μαμάς και τον δυναμισμό του μπαμπά είναι ένα μωρό διαφορετικό από τα άλλα, που έχει καταφέρει να ξετρελάνει τους πάντες στην οικογένεια και το περιβάλλον του ζευγαριού. Να σας ζήσει!

BABY TIME

✶

Γεννήθηκε στο μαιευτήριο ΜΗΤΕΡΑ στις 13.25 με καισαρική. Γιατρός, ο φίλος μας - γυναικολόγος Ανδρέας Κόμης. Ζύγιζε 4.180 κ. και είχε ύψος 53 εκ.!

✶ 50

BABY TIME

The little prince

20.01.2014

ΜΑΡΚΟΣ

BABY TIME

Η βάπτιση! Κι αφού τελείωσε ο γάμος, σειρά για να κλέψει την παράσταση είχε ο μικρός Μάρκος, ο οποίος βαπτίστηκε την ίδια μέρα που η μαμά και ο μπαμπάς του αποφάσισαν να ενωθούν, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, με τα ιερά δεσμά του γάμου. Σαν μικρό παιδάκι φυσικά κι έκλαψε, όμως αμέσως ησύχασε όταν βρέθηκε στα χέρια της νονάς και του νονού του!

BABY TIME

FASHION MOMENTS

On the Red Carpet! Οι λαμπερές παρουσίες έκλεψαν τις εντυπώσεις στο κόκκινο χαλί και ο φωτογραφικός φακός δεν χόρταινε να τις φωτογραφίζει. Όλες κομψές και πάντα in fashion!

Η πανέμορφη πρώην αεροσυνοδός της Ολυμπιακής Αεροπορίας, Έλπη Καρρά, με φόρεμα Twin Set, πέδιλα Christian Louboutin και σκουλαρίκια Karkalis.

H πάντοτε κομψή σύζυγος του επιχειρηματία Στάθη Ζαγορίτη, με φόρεμα Pinko και γόβες Christian Louboutin.

H εντυπωσιακή Ζέτα Δασκαλάκη με φόρεμα Isabel Marant και πλατφόρμες Marc Jacobs.

FASHION MOMENTS

Στο κέντρο η αδερφή της νύφης, Κατερίνα Σαμοθράκη, με φόρεμα Dsquared2 και peep toe Philipp Plein, με τις φίλες της, Ντίμη Μαυριδοπούλου, με φόρεμα Massimo Dutti, πέδιλα Stradivarius, αξεσουάρ Lilalo και Ξένια Παρίσογλου, με φόρεμα Lynne by Katerina Kainourgiou, πέδιλα Fullah Sugah, τσαντάκι Lollipops και σκουλαρίκια Funky Jewel.

H γοητευτική νονά του νεοφώτιστου Μάρκου, Αννίτα Παταργιά, γνωστή κυρία των δημοσίων σχέσεων στον χώρο της ναυτιλίας, με φόρεμα Herve Leger, γόβες Μiu Μiu και σκουλαρίκια vintage by Irene K.

H πάντα λαμπερή κουμπάρα του ζευγαριού, Κυριάκη Τσίτσα, γνωστή σκηνογράφος και co founder του Via Gelati, με φόρεμα custom made από την ίδια, πέδιλα The workshop, βραχιόλια από την προσωπική συλλογή της, clutch Georgina Skalidi και σκουλαρίκια από την «Kόκκινη Aγορά» στο Μαρόκο.

Η πολυπράγμων ιέρεια του boho chic, η οποία προσφέρει τις υπηρεσίες της στην επιχείρηση «Σαρδελάκι», Κατερίνα Κιρμίζογλου, sexy όπως πάντα, με φόρεμα Zinas, πέδιλα Zara.

FRIENDS

Κουβέντες φιλικές... Οι αγαπημένοι φίλοι της Λίας και του Κώστα εύχονται στο ζευγάρι και μοιράζονται μαζί μας μοναδικές στιγμές χαράς και συγκίνησης!

❤ Δήμητρα Αναστασιάδη Ο γάμος τελείωσε κι έχω μείνει μαζί με την υπόλοιπη ομάδα του Ισραήλ με τις πιο υπέροχες αναμνήσεις... Το ταξίδι μου στον γάμο ξεκίνησε πριν από περίπου δέκα χρόνια, όταν γνώρισα την “Γκλίκη” στη ΒΑΚΑΛΟ, την εποχή που την είδε γραφίστρια... Μπορώ να πω ότι την αγάπησα όταν μου είπε με άνεση κι ευκολία ότι ο στόχος της είναι να μπει μέσα στο καλοκαίρι σε λευκό μπικίνι! Το καλοκαίρι παρεμπιπτόντως είχε ήδη μπει και η Γκλίκη είχε μερικά extra κιλά παραπάνω... Με χτύπησε κεραυνοβόλος έρωτας που συνεχίζεται μέχρι σήμερα και η ζωή μου στην Ελλάδα άλλαξε. Πέρασα τις πιο εκπληκτικές και αληθινές στιγμές μαζί της και ήξερα ότι αυτό το υπέροχο πλάσμα θα μείνει στη ζωή μου. Στο Ισραήλ η Λία έχει φτάσει σε βαθμό superstar. Πάντα έρχεται και κατακτά τους πάντες με τo όμορφο πρόσωπο, τα happy vibes και το μοναδικό της charm. Κατάφερε να μάθει κι εβραϊκά και είναι πολύ γλυκιά όταν τα μιλάει (δεν το σκάει όμως). Την νιώθουμε όλοι ως πραγματικό μέλος της οικογένειας και ως άτομο που θα κάνουμε το οποιοδήποτε ταξίδι για αυτό. Για αυτόν το λόγο το ταξίδι δεν ήταν ταξίδι, ήταν απλά μια αγάπη! Το κορίτσι μου αξίζει το καλύτερο στον κόσμο και το βρήκε... Ευχαριστώ για όλα οικογένεια «Σαμοθράκη / Σκάρπος». Είστε όλοι ξεχωριστοί και μοναδικοί. Να ζήσετε Λία και Κώστα. Να ζήσετε αυτό που μοιράζεστε - το απίστευτο που δημιουργήσατε μαζί. Να ζήσετε δυνατοί και ευτυχισμένοι! Σας αγαπώ πολύ.

Βαγγέλης Κωνσταντινίδης Με τον Κώστα γνωριστήκαμε το 2008 στο Venue Cafe στη Γλυφάδα. Εγώ τότε στα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα και όσο να ’ναι τότε είχα πολύ άγχος για το πώς θα πάει το πράγμα στο μαγαζί. Ο Κώστας ήταν από αυτούς που με εμψύχωσαν και με στήριξαν πολύ τότε. Αν και γενικότερα έχει το στιλ του σοβαρού τύπου μπορώ να πω πως δέσαμε γρήγορα. Πιστεύω πως αυτό οφείλεται σε πολλούς λόγους, αλλά ένας από αυτούς είναι σίγουρα η αγάπη μας για την ηλεκτρονική μουσική. Έχω να θυμάμαι πολλές ωραίες στιγμές, αλλά αυτή που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι μια Κυριακή που έπαιζα μόνο τη μουσική μας και λόγω κόσμου έπρεπε να βάλω κάτι πιο εμπορικό (και έβαλα 50cent) και τότε γύρισε ο Κώστας με ένα ύφος ξενέρας και μου λέει «που κολλάει ο 50cent μωρέ;» (αυτό βέβαια είναι αστείο μόνο για όσους ήμασταν μπροστά). Ο Κώστας είναι ένας άνθρωπος σοβαρός, μετρημένος κι επαγγελματίας, γι’ αυτό κατά καιρούς είχε διάφορες διακρίσεις στον τομέα του και για μας ήταν πάντα στην κορυφή των προτιμήσεων. Έτσι, τον ακολουθούσαμε στα μαγαζιά όπου δούλευε κατά καιρούς (και χάρη στον Κώστα έκανα την πιο τρελή κι αγαπημένη μου γνωριμία: τον Μάρκο). Του εύχομαι πραγματικά να ευτυχήσει, να χαίρεται τη γυναίκα του και το παιδί του, να τους σέβεται και να τους αγαπάει (αυτό είναι σίγουρο) και να είναι πάντα μα πάντα ευτυχισμένος και χαρούμενος, γιατί αυτό του αξίζει. Εμείς θα είμαστε πάντα δίπλα σου (+ Ιωάννα Κωνσταντοπούλου), αδερφέ μου. 56

FRIENDS

Γιάννης Ζαχόπουλος Καλησπέρα κι από μένα! Mε τον Κώστα γνωριστήκαμε το καλοκαίρι του 2007. Ήταν, μοιραίο, όπως θα έλεγαν αρθρογράφοι καλλιτεχνικών στηλών με ιδιαίτερο χρώμα, από την άποψη ότι διατηρούσε μια συνέχεια προηγούμενων ετών σε πολλά πράγματα της πρότερης ζωής μας, αλλά και συγχρόνως σηματοδοτούσε αλλαγές που θα έρχονταν στο μέλλον... Ο Κώστας εργάζονταν στο πολύ φημισμένο café-bar Venue, για πολλούς μαγαζί-σταθμός στη Γλυφάδα και στα δρώμενα την νυχτερινής διασκέδασης γενικότερα και ειδικότερα της παραλιακής και αθηναϊκής Ριβιέρας, αν θα μας επιτρεπόταν να το πούμε. Ήταν περί τα τέλη του Φεβρουαρίου του ’07 και μόλις είχαμε φτάσει στο Αεροδρόμιο από την Κούβα. Πρώτη μας στάση, μα που αλλού; Φυσικά στο Venue! Εκλεπτυσμένος κόσμος. Καυτά ενσταντανέ με θηλυκές υπάρξεις κι ακούσματα από το χθες και το σήμερα, ένα καυτό cocktail μέσα στην πολύβουη ατμόσφαιρα... Αλλά όχι το καλύτερο! Κάπου εκεί όμως ήταν ο Μαέστρος, ο Κώστας. Όρεξη για προσφορά σε υπηρεσίες πελατών και φίλων έκδηλη στο πρόσωπό του, με χαμόγελο και διάθεση να γαργαλήσει και τους πιο απαιτητικούς ουρανίσκους με τις δημιουργίες του. Αιθυλική αλκοόλη σε διάφορες γεύσεις, φρούτα λογής λογής κι αρωματικές σταγόνες από μακρινά μέρη του κόσμου πιστά στο ραντεβού τους, στο σέικερ του Κώστα, μας αποκάλυπταν το πρόσωπό τους σε εκκεντρικά ποτήρια έτοιμα για σερβίρισμα. Μια χρονιά γεμάτη από συγκινήσεις, πλάκες και δυνατές στιγμές, όπως αυτή μιας αυγουστιάτικης

Ανδρέας Μαγρίπλης

Βασίλης Μητρέλης Τι να πρωτοπώ για τον Κώστα...Γνωριστήκαμε το 2009 και από την αρχή δεν συμπαθούσε ο ένας τον άλλον τόσο πολύ. Παρόλα αυτά εκείνο το καλοκαίρι στο Partners ο Κώστας έγινε φίλος, αδελφός, αλλά και μέντοράς μου και νιώθω ευγνώμων που τον γνώρισα γιατί με άλλαξε, άλλαξε την φιλοσοφία μου για τη ζωή, τη δουλειά και πλέον μπορώ να πω ότι η γνωριμία μου μαζί του είναι να από τα πιο σημαντικά πράγματα που μου έχουν συμβεί. Για τα επαγγελματικά δεν θα πω πολλά παρά μόνο ότι είναι ο απόλυτος επαγγελματίας και ότι τη μια(!) φορά που τον άφησαν να κάνει ό,τι ξέρει καλά με μια ομάδα άλλων δύο, τον Άρη και εμένα σε ρόλο εκπαιδευόμενου στην τότε άδεια Φοίβης, κόντρα σε όλες τις προσδοκίες έκανε τον κόσμο να πίνει στα απέναντι πεζοδρόμια εκεί που το PDA δεν έπιανε καν σήμα. Τέλος, θέλω να πω ότι υπάρχουν δύο οικογένειες, αυτή που έχεις εκ γενετής κι αυτή που αποκτάς στην πορεία της ζωής σου! Ο Κώστας δεν είναι απλά φίλος, είναι οικογένεια, αδελφός. Και είμαι πολύ χαρούμενος που η οικογένειά του μεγάλωσε με μια υπέροχη γυναίκα κι έναν φανταστικό μπέμπη κι έτσι νιώθω ότι μεγάλωσε κι εμένα η οικογένειά μου κατά μια έννοια. Κι ευτυχώς για μένα δεν γνώρισα μόνο τη Λία που είναι ένας υπέροχος άνθρωπος αλλά και την οικογένειά της, τα ξαδέλφια της (ΑΦΟΙ Κωνσταντέλοι) τον δόκτορα Χάρη κι άλλους τρομερούς ανθρώπους. Παιδιά, σας αγαπώ πολύ και να ’στε πάντα καλά, υγιείς κι ευτυχισμένοι.

Τι να πω για τον Κώστα; Τρομερός μπάρμαν, φοβερός καλλιτέχνης, πολύ καλός μου φίλος. Είσαι όλα αυτά και πολλά παραπάνω. Έχω μάθει πολλά από εσένα και έχουμε περάσει απίστευτες στιγμές μαζί πίσω από την μπάρα. Έχεις ένα μεγάλο χάρισμα να κερδίζεις την εμπιστοσύνη του κόσμου, κάνοντας φοβερά cocktails με ένα χαμόγελο στα χείλη. Έχουμε πει και οι δύο ότι η μεγαλύτερη απόλαυση είναι να διασκεδάζουμε τον κόσμο και να κάνουμε αυτή τη δουλειά. Είσαι από τα καλύτερα παιδιά που ξέρω σε αυτό τον χώρο και σου εύχομαι μαζί με την υπέροχη οικογένειά σου να είστε πάντα ευτυχισμένοι.

βραδιάς μαζί με τον φίλο Γιώργο Καπώνη, για πολλούς Capone. Ήταν μια βραδιά, λοιπόν, με έντονα τα στοιχεία ακατάπαυστου γέλιου, που αλήθεια είναι ότι σε αυτό είχε συμβάλει κατά ένα ποσοστό ένας άλλος φίλος, με μεθυστικά αρώματα, προέλευσης Κούβας! Havana Club... Επόμενος σταθμός μας ένα πρωινό. Εκεί λοιπόν οι ανησυχίες για τη δουλειά μας και οι καλοπροαίρετοι διαξιφισμοί έφερναν στην επιφάνεια της έντονης συζήτησής μας διάφορες ατάκες! Αναφερόμενοι, λοιπόν, στα περίεργα αλλά και δύσκολα κομμάτια του bar που μας ένωνε, η κουβέντα είχε πάρει διαστάσεις ενός πάλαι ποτέ μεσοανατολικού! Πράγματι, εκεί κάπου, αφού γευματίσαμε απολαυστικά και στον δρόμο για την επιστροφή, πετάγεται ο φίλος Καπώνης και μας λέει: «Ηρεμήστε ρε παιδιά, barmen είμαστε, δεν σώζουμε ζωές, ούτε εγχειρίσεις ανοιχτής καρδιάς κάνουμε». Σκάσαμε στα γέλια, με top το ιδιαίτερο γέλιο του Κώστα, το οποίο ακόμα και τώρα, όποτε μου ζητείται, το μιμούμαι με χαρά! Χα, χα, χα, χα...

Julie (Jourlie) Protiere

Μιχάλης Πώχος Με τον Κώστα για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι πότε ακριβώς γνωριστήκαμε αλλά έχουμε γνωριστεί μέσω της ένωσης μπάρμαν Ελλάδος. Το πιο πιθανό να ήμασταν διαγωνιζόμενοι σε έναν από τους Πανελλήνιους Διαγωνισμούς περίπου στο 2006 ή 2007. Τις πιο ωραίες, τις πιο αστείες αλλά και τις πιο δύσκολες καταστάσεις τις έχουμε περάσει ξεχωριστά αλλά και συνδυαστικά δουλεύοντας μαζί πίσω από την μπάρα του Partners στη Γλυφάδα πριν από τρία χρόνια. Δεν μπορώ να θυμηθώ κάποια συγκεκριμένη γιατί είναι πάρα πολλές. Ο Κώστας είναι ένα πολύ καλό παιδί, χαμογελαστό με αγάπη για τη δουλειά που κάνει και άψογος επαγγελματίας. Ο γάμος των παιδιών ήταν ονειρικός με τους καλεσμένους να περνούν πολύ όμορφα. Εύχομαι στα παιδιά να είναι αγαπημένοι και ευτυχισμένοι μαζί για μια ζωή. 57

Η πρώτη της κίνηση μόλις έλαβε το προσκλητήριο ήταν αυτή η ανάρτηση στο Facebook. Η επόμενη ήταν να πάρει αεροπλάνο, λεωφορείο, αυτοκίνητο και να φτάσει στην Επίδαυρο. A en croire mes copines, un mariage se prépare des mois en amont. Je témoignerai ici de ce qu’il reste après la fête, après l’église, après les rires et au-delà des photos sur papier glacé. La veille du mariage, Lia m’a rebaptisée “jourlie” (mon “vrai” prénom est Julie). Si je ne m’abuse, en parfaite ignorante de votre langue, cela signifie “folle” ou “joyeuse”... je ne suis plus trop sûre... Quelle que soit la raison de mon nouveau nom - les pichets d alcool qui circulaient d’un groupe à l’autre ayant peut être aidé à la créativité - la noce était et restera dans ma mémoire placée sous le signe du partage et du don. Ce fut un plaisir d’assister à de si belles manifestations d’amour : mariage + baptême ce n’est pas courant et c’est 2 fois plus d émotions Il faut d ailleurs souligner que tout avait été savamment orchestré -hotel, repas, dj- et qu’il aurait était dur de ne pas en profiter. Lia, Kostas, Marcos Efharisto d’avoir partagé votre fougue avec nous! Et pour clôturer le traditionnel “Longue vie aux mariés” se transforme pour l’occasion en un “JOURLIE vie aux Mariés”!

FRIENDS

Κυριακή Τσίτσα Την τηλεοπτική σειρά «Τα Φιλαράκια» όλοι τη γνωρίζουμε. Έξι συμπαθέστατα Αμερικανάκια, που γεμίζουν με γέλιο εδώ και χρόνια τα βαρετά κυριακάτικα μεσημέρια μας. Αν με τους φίλους μου ήμασταν σειρά, σίγουρα κάτι τέτοιο θα ήμασταν, αλλά ακόμη πιο επιτυχημένο! Γιατί εμείς έχουμε πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες, η χημεία μεταξύ μας είναι ασύγκριτη και τα περιστατικά που μας έχουν συμβεί ξεπερνούν ακόμη και τη φαντασία του πιο προικισμένου σεναριογράφου. Ήταν αρχή της 10ετίας του ’90 όταν γνώρισα τη Λία την 1η μέρα στο Γυμνάσιο. Η φιλία μας μόλις ξεκινούσε εκείνες τις ημέρες ή έτσι νομίζαμε…Η αλήθεια όμως είναι ότι η «κληρονομιά» της φιλίας μας είχε περάσει σε μας από τα «χέρια» των μεγαλύτερων αδελφών μας, Κατερίνας και Βάσως. Πριν καν γνωριστούμε ήξερε η μία την ύπαρξη της άλλης και γνωρίζαμε με ποιον θα περνούσε εκείνη η αμήχανη 1η μέρα στο σχολείο… Κι αφού καθίσαμε μαζί στο τελευταίο θρανίο, ξεπρόβαλε από μπροστά η αφάνα της Ξανθής. Και φυσικά στο 1ο θρανίο, μπροστά μπροστά, ο Χάρης. Ήταν θέμα χρόνου να γνωριστούμε και να γίνουμε φίλοι. Αργότερα -last but not least- ήρθε και η Αννίτα, η οποία ήταν συμμαθήτρια του Χάρη στο δημοτικό! Έχουν περάσει 22 χρόνια επιτυχημένης φιλίας από τότε, γεμάτα έρωτες, πάρτι, τσακωμούς, σπουδές, ταξίδια και πολύ σημαντικά γεγονότα, όπως η γέννηση του Μάρκου. Μπορεί όλα αυτά να μας θυμίζουν ότι ο χρόνος περνάει, αλλά γίνεται με τον πιο ωραίο τρόπο γιατί μεγαλώνουμε παρέα. Η ουσία της φιλίας μας είναι απλή: συναντηθήκαμε για να μοιραστούμε τη ζωή στην ολότητά της. Κι εδώ θα σταματήσω την ιστορία, γιατί όσα και να γράψω μου φαίνονται πολύ απλά και χαριτωμένα, ενώ για μένα είναι όλη μου η ζωή ή για να είμαι πιο σωστή τα κομμάτια που ομορφαίνουν τη ζωή μου. Κι επειδή μία εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις, θα μοιραστώ μερικές συλλεκτικές φωτογραφίες μαζί σας.

FRIENDS

«ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ» ΑΔΕΡΦΟΥΛΕΣ! ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ: Πολλές φορές οι σχέσεις… «καρδιάς» είναι πιο δυνατές & γερές από τις «αναγκαστικές» και χωρίς επιλογές σχέσεις! Έχουν γερές βάσεις, είναι πραγματικές, χωρίς συμβιβασμούς και ΠΡΕΠΕΙ! Το αίσθημα και ο όρος «ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ» είναι τόσο ισχυρός όσο και το ζωτικό όργανο που έχουμε στο σώμα μας, που καθορίζει τα πάντα στη ζωή μας, από το πρώτο καρδιοχτύπι, την αγωνία, τη χαρά, μέχρι...ΤΑ ΠΑΝΤΑ!

Είμαι πολύ χαρούμενη που βρεθήκατε στη ζωή μου, είστε οι «ΑΦΕΦΟΥΛΕΣ» που ποτέ δεν είχα και ζήλευα εκείνες που είχαν, γιατί αντάλλαζαν τα ρούχα τους, μιλούσαν για γκόμενους και ό,τι άλλες κοριτσίστικες κουβέντες κάναμε με τις φίλες μας, ενώ εγώ με τα δύο (αγορο)αδέρφια μου, τι να πω; Ήμουν πάντα η μικρή τους αδερφή, που θα έπρεπε να προσέχουν και να υπερπροστατεύουν (ωραίο, δε λέω!). Έτσι, πιστεύω ότι τα παιδιά της «καρδιάς» και η... υιοθεσία αυτών το πιο σωστό είναι να γίνεται σε «όσο το δυνατόν μικρότερη ηλικία, ώστε η επίδραση των αρνητικών παραγόντων αντίξοου περιβάλλοντος να παραμένει περιορισμένη». Εμείς «ενωθήκαμε» και «δέσαμε» σε μεγαλύτερη ηλικία, που ενώ υπήρχε η τρέλα της ηλικίας, με τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα, με τα πάνω και τα κάτω μας, ήμασταν μαζί, παρεΐζαμε, τα λέγαμε, συζητούσαμε, καβλαντίζαμε, σχολιάζαμε. Πάντα άκουγε η μία την άλλη και η άλλη (αφεφούλα) την άλλη κ.ο.κ. Υπήρχε η ανιδιοτέλεια, ο αυθορμητισμός, η εμπιστοσύνη, και ΟΟΟΟΟΛΑ αυτά επειδή υπήρχε κι εξακολουθεί να υπάρχει η ΑΓΑΠΗ, αυτή που «*…αποδέχεται την ευθύνη και τις υποχρεώσεις της, είναι η ΑΓΑΠΗ που δεν ενδιαφέρεται πρωτίστως για τα προνόμιά της, αν και είναι ευγνώμων για όποια έχει απ’ αυτά. Βλέπει τον εαυτό της κυρίως όχι ως ένα συναίσθημα, αλλά ως έναν επιλεγμένο τρόπο ζωής και της απασχολεί περισσότερο η αφοσίωση παρά ο ενθουσιασμός…». *π. Φιλόθεος Φάρος «Η διαχείρηση της αγάπης» Αυτή η αγάπη και η… ΑΦΕΦΟΥΛΙΑΣΗ δημιουργήθηκε τυχαία, από τη γνωριμία της Κατερίνας με τον Γιώργο (που εξελίχτηκε σε μια φανταστική οικογένεια) «ΕΤΣΙ ΞΑΦΝΙΚΑ!» κι εξελίχθηκε σε αληθινή φιλία, προορισμένη ν’ αντέξει στις τρικυμίες του χρόνου ΚΑΙ όχι μόνο απλά στην παρέα που σήμερα είναι κι αύριο (τις περισσότερες φορές) δεν είναι. Η διαφορά ΦΙΛΙΑΣ & ΠΑΡΕΑΣ είναι ότι στη φιλία βρίσκεσαι με τον άλλον για να μοιραστείς την ίδια τη ζωή, τις χαρές όπως (ΚΑΛΗ ΩΡΑ) «σηηηήμερααα γααα… σήμεεεεραα γάααμοςςςςς γίνεταιιιι», παιδιά, σκυλιά κ.λπ., αλλά και τις λύπες (δεν θα αναφερθώ περαιτέρω σε αυτό). Ο άλλος είναι συνοδοιπόρος όχι μόνο στα ευχάριστα άλλα ακόμη και στις αναπόφευκτες περιόδους θλίψης και δυσκολίας. Υπάρχει ο αμοιβαίος σεβασμός, ώστε να υπάρχει ώρα και χώρος για να εκφραστούν, δεν φοβάται να πει την αλήθεια εάν πιστέψει ότι σε κάτι έχουμε παρεκτραπεί, καθώς επίσης (που είναι και το πιο σημαντικό και σπάνιο συνάμα) ο άλλος είναι έτοιμος να σεβαστεί τις επιλογές μας έστω κι αν διαφωνεί, χωρίς να φεύγει από το πλευρό του φίλου του. Ο Αριστοτέλης περιέγραψε κάποτε την αληθινή φιλία ως «μία ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα». Τι είναι, όμως, αυτό που διαφοροποιεί την αληθινή, παντοτινή φιλία από τους άλλους, προσωρινούς κοινωνικούς δεσμούς; Σύμφωνα με τον ψυχίατρο και διευθυντή της ψυχιατρικής κλινικής του Cleveland, Dr. Robert Rowney, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που διαθέτουν οι αληθινοί φίλοι, τα οποία τους κάνουν να μοιάζουν με αδέρφια. Και είναι αυτά τα στοιχεία που δημιουργούν τον απερίγραπτο δεσμό της φιλίας (The Beatles - With A Little Help From My Friends). Αντίθετα, όταν μιλάμε για «σκέτη» ΠΑΡΕΑ, τα κίνητρα είναι διαφορετικά: Εδώ δεν συναντιόμαστε για να μοιραστούμε τη ζωή στην ολότητά της, αλλά μόνο για να ευχαριστηθούμε κάποια συγκεκριμένα πράγματα, πρόσκαιρα πράγματα, που τυγχάνει να μας αρέσουν. Σε τέτοιες σχέσεις γνωρίζουμε -κατά βάθος- ότι υπάρχουν όρια στο τι μπορούμε να μοιραστούμε με τον άλλον. Όταν πια ο ένας από τους δύο βαρεθεί τη συγκεκριμένη απόλαυση που τους ένωνε ή αν προκύψει κάποια διαφωνία, η «φιλία» αυτή εξανεμίζεται. ΛΙΑ σ’ εύχαριστώ που είσαι η «ΑΦΕΦΟΥΛΑ» μου! Είμαι πολύ χαρούμενη με τη χαρά σου και σου εύχομαι από καρδιάς να είσαι ΠΑΝΤΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ!!! Willkommen in unserem familiär Kosta Scarpo.

Κατερίνα Κιρμίζογλου (Νίνα) 59

KIDS

Από μικρό... μαθαίνεις την αλήθεια!

Τα ανίψια του ζευγαριού δίνουν τις δικές τους ευχές και διηγούνται τις όμορφες στιγμές που έζησαν στον γάμο. Ερωτήσεις 1. Θέλατε να παντρευτεί ο Κώστας με τη Λία; 2. Τι σας άρεσε περισσότερο στον γάμο; 3. Δώστε μια ευχή για τον Κώστα, τη Λία και τον Μάρκο. 4. Πείτε μας μια σκανταλιά κάποιου παιδιού που είδατε να γίνεται.

Νέλλη 1) Ναι, ήθελα πάρα πολύ να παντρευτούν, γιατί ο Κώστας ειναι πολύ όμορφος και πολύ καλός άνθρωπος. 2) Πιο πολύ μου άρεσε που ο Γιώργος, ο μπαμπάς μου, έφερε ένα γεμάτο τσουβάλι με ρύζι και το πέταξε στη Λία και στον Κώστα. 3) Θέλω να ειναι πάντα αγαπημένοι, ευτυχισμένοι και υγιείς. 4) Ο Κωνσταντίνος (Τασόπουλος) πλακώθηκε με τον Γρήγορη. Ο Γρηγόρης έβριζε και γρατζούναγε τον Κωσταντίνο, ενώ ο Κωσταντίνος κλώτσαγε και μούτζωνε τον Γρήγορη. Ευτυχώς πήγα εγώ και τους χώρισα!

Φοίβη 1) Ναι!!! Θεωρώ ότι ο Κώστας είναι ο μοναδικός άντρας που θα ταίριαζε στην αγαπημένη μου θεία Λία! 2) Σε αυτόν τον υπέροχο γάμο νομίζω ότι μου άρεσε πιο πολύ τότε που χόρεψε το ζευγάρι στο ξενοδοχείο. 3) Να ζήσετε και να γεράσετε μαζί και βέβαια ο Μαρκάκος να είναι πάντα καλά. 4) Ένα πρωί κατεβαίνοντας για πρωινό με τη μαμά μου βρήκα τον Κυριάκο με τον Γρήγορη να έχουν πάρει έναν αναπτήρα και να λιώνουν κεριά και να τα χύνουν... Ο Κυριάκος μου είπε πως ο Γρηγόρης του είπε να το κάνει!!!

KIDS

Ναταλία Είθε η νέα σας ζωή μαζί να γεμίσει και τους δυο σας με αγάπη, ευτυχία και αρμονία. Έχετε τις θερμότερες ευχές μου. Συγχαρητήρια! Αν δεν με καταλάβατε, είμαι η Ναταλία. Ήθελα κι εγώ τόσο πολύ να σας γράψω ένα άρθρο που να είναι μόνο για σας και το μικρούλι αρκουδάκι σας. Να ζήσετε ευτυχισμένοι τη ζωή σας, μονιασμένοι και δεμένοι σαν γροθιά ό,τι και να συμβεί και να μεγαλώσετε χαρούμενα το παιδάκι σας. Πιστεύω ότι θα είναι τόσο ωραία να έχεις πάντα κάποιον δίπλα σου να σε αγαπάει, να σε φροντίζει και να σε προστατεύει. Θα είναι κάτι σαν τον παντοτινό σου ιππότη, που σε αγαπάει και σε νοιάζεται. Έτσι, θα ήθελε να νιώθει κάθε κοπέλα. Όσο για τους άντρες, θα ήθελαν μια γυναίκα που να τους φροντίζει σε κάθε δύσκολη στιγμή και φυσικά να τους εμπιστεύεται και να τους λέει όσα πράγματα την προβληματίζουν ή αντιθέτως να τους λέει οτιδήποτε την κάνει χαρούμενη. Θα είναι κάτι σαν μια πριγκίπισσα, νοσοκόμα που θα λέει πάντα την αλήθεια. Εύχομαι και οι δυο σας να πραγματοποιήσετε όλα τα όνειρά σας. Όσο για τον Μαρκάκο, να σας ζήσει! Είναι ένα μικρό λουλούδι. Να τον χαίρεστε και να τον αγαπάτε! ΟΛΟΙ ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ! Με πολλή αγάπη, Ναταλία!

Στέφανος 1) Εγώ ήθελα να παντρευτεί η Λία με τον Κώστα. 2) Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ σ’αυτόν τον φανταστικό γάμο ήταν το εντυπωσιακό μπαρ αλλά και η «ρυζομαχία». 3) Στον Μάρκο, τον Κώστα και τη Λία εύχομαι να είναι ευτυχισμένοι, αγαπημένοι και υγιείς για πάντα. 4) Ο Γρηγόρης (Κωνσταντέλος) ξερίζωσε ένα φωτιστικό από το διπλανό ξενοδοχείο.

Κυριάκος 1) Ναι, ήθελα πάρα πολύ, 2) Μου άρεσε το γλέντι, 3) Εύχομαι ο Κώστας και η Λία να είναι ευτυχισμένοι. Εύχομαι ο Μάρκος να ειναι καλό παιδί.

Μωυσής

Γρηγόρης

1) Ναι. 2)Ο μικρός Μάρκος. 3) Να ζήσουν καλά και ευτυχισμένοι! 4) Κανένα παιδάκι δεν έκανε σκανταλιά! Είμαι σίγουρος, ναι!

1) Ναι, ήθελα. 2) Που ρίξαμε όλα τα ρύζια στον Κώστα και τον Μάκη. 3) Θέλω να είναι καλά η Λία, ο Κώστας και ο Μάρκος.

1rst Christmas X-MAS

Family

X-MAS

Τα πρώτα Χριστούγεννα του Μάρκου είναι γεγονός. Ανήμερα της ημέρας των Χριστουγέννων μαζευόμαστε όλη η οικογένεια στο σπίτι του παππού Μάριου και της γιαγιάς Νέλλης και περνάμε υπέροχα. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ο Μάρκος συμμετέχει στο πρώτο του ρεβεγιόν, στο καινούριο μας πλέον MOOUU, κλέβοντας την παράσταση ντυμένος Άγιος Βασίλης.

Last Page

...is all you need! Έξι μήνες μετά την πρώτη μυστική συνάντηση για τη σύνταξη αυτού του περιοδικού, φτάσαμε στο τέλος. Πραγματικά δεν είχα ποτέ φανταστεί πόση δουλειά, πόσο ψάξιμο, πόση κούραση, θέλει ένα περιοδικό για να εκδοθεί. Πόσες φορές έφτασα στο σημείο να πω «το σιχάθηκα». Μόλις, όμως, με φώναξε η Πέτια στο γραφείο της και είδα όλο αυτό το υλικό, περιποιημένο, συγκεντρωμένο και... ντυμένο σ’ ένα απίστευτα όμορφο περιοδικό, είπα «χαλάλι». Χαλάλι το τρέξιμο, χαλάλι το σιχτίρισμα, χαλάλι το ξεστράβωμα πάνω από χιλιάδες φωτογραφίες, χαλάλι τα ατελείωτα ερωτήματα της αδερφής μου για το «τι θα γίνει με το δώρο του γάμου μου;» και όλων των υπολοίπων για το «πότε επιτέλους θα είναι έτοιμο αυτό το περιοδικό;». Το αποτέλεσμα είναι πέραν των προσδοκιών μου. Η βοήθεια της Πέτιας Σαληκυριάκη, εκδότριας του περιοδικού Life, αλλά και όλης της ομάδας της, του Σάκη, της Λιάνας, της Κατερίνας, ήταν πολύτιμη, όπως δική της ήταν και η ιδέα γι’ αυτήν τη μοναδική φωτογράφιση της οικογένειας Κιρμίζογλου σε πλήρη απαρτία. Όλοι εμείς, λοιπόν, Κώστα, Λία και Μάρκο, σας δίνουμε με πολλή πολλή αγάπη αυτό το δώρο ζωής. Ελπίζουμε να το απολαύσατε και να συνεχίζετε να το απολαμβάνετε όλα αυτά τα χρόνια που θα έρθουν! Υ.Γ. Σε περίπτωση που δεν καταλάβατε αυτήν τη φωτογραφία, διευκρινίζουμε πως έχουμε σχηματίσει τη λέξη LOVE ...is all you need! Κάτι που εσείς μας μάθατε και η Φοίβη είχε την ιδέα να σας το θυμίσουμε.

Γιώργος, Κατερίνα, Στέφανος, Νέλλη, Φοίβη &... Σποκ Κιρμίζογλου

Ο έρωτας περνάει...

απ’ το στομάχι

MOOUU!

Info: Μοοuu, Φοίβης 17, Γλυφάδα, Τηλ. 2114096295

Come on dudes!

Love Magazine | Issue: the 1st and the lasrt!

Baby, you’re all that I want When you’re lying here in my arms I’m finding it hard to believe We’re in heaven...

I love you baby And if it’s quite all right I need you baby To warm my lonely night I love you baby Trust in me when I say...