ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ #111 by ΑΠΕ-ΜΠΕ Α.Ε.

ΤΕΥΧΟΣ 111 18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΗ ΕΚΔΟΣΗ ΑΘΗΝΑΪΚΟ & ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ISSN: 2585-3570

freepress

www.amna.gr/freepress

ΑΝΤΙ EDITORIAL

ΜΕΣΑ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Πολλά σημεία, με την επανάληψη, παίρναν μιαν άλλη σημασία από νύχτα σε νύχτα, από πράξη σε πράξη ' το ίδιο κι οι λέξεις λίγο λίγο υποσκάπτονται, κοιλώνονται ' μέσα στο κοίλωμά τους ηχεί με καθαρότητα η αοριστία του χρόνου και του δρόμου όταν περνούν τ’ αμάξια του ανθοπώλη, του ψαρά, του οπωροπώλη κατάφορτα άνθη ή ψάρια ή καρπούς ' και τ’ άλλο αμάξι, το μαύρο, με τους ωχρούς κοιμισμένους, προχωρώντας προς το αιώνιο ήσυχα, ευγενικά, γιατί ακριβώς κοιλώθηκαν οι λέξεις όπως η τέλεια μνήμη, μ’ ένα σφαιρικό περίβλημα, όπου κάθε πορεία είναι ένας κύκλος, κι οι νεκροί επιστρέφουν στο στίγμα της ανάστασης (που ‘ναι ο λόγος του ανθρώπου) κρατώντας τη λαμπάδα, τη σιωπή, την άσπρη ταινία κι ένα ρόδομέσα στο ρόδο είναι ένας σκαραβαίος πιτσιλισμένος γύρη

Γιάννης Ρίτσος, Χειρονομίες (Καρλόβασι, Σεπτέμβριος 1969-Μάιος 1970) από την Ανθολογία Γιάννη Ρίτσου, επιλογή Χρύσα Προκοπάκη, εκδόσεις Κέδρος, 13η έκδοση, 2015.

Εκδότης: Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων Α.Ε., Πρόεδρος & Γενικός Διευθυντής: Μιχάλης Ψύλος Διευθυντής Έκδοσης: Χρίστος Καλουντζόγλου, Αρχισυντάκτης: Αλέξης Ηλιάδης, Αρχισυντάκτης Β. Ελλάδας: Μπάμπης Γιαννακίδης, Σχεδιασμός: Σπύρος Καραγιαννίδης, Διεύθυνση: Τσόχα 36, Αθήνα 11521, Τηλ. 210-6400560, e-mail: mag@ana.gr, Διαφήμιση: ads@ana.gr, Φωτογραφίες: ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ, ΕΡΑ, Εκτύπωση: ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ printing.gr Τα κείμενα που φιλοξενούνται στο περιοδικό δεν απηχούν απαραίτητα τις απόψεις του ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΥ ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ Αθήνα-Πειραιάς: Κεντρικοί σταθμοί του Μετρό και του ΗΣΑΠ, Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138), Μουσείο Παιχνιδιών, Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, Ίδρυμα Θεοχαράκη, Ελληνικός Κόσμος, Κέντρο Επισκεπτών Αστεροσκοπείου-Θησείο, Νομισματικό Μουσείο, Γαλλικό Ινστιτούτο, Εθνικό Θέατρο (θέατρο REXκτήριο Τσίλλερ), Θέτρο Τέχνης Καρόλου Κουν (Υπόγειο), Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Θέατρο Vault, Στοά του Βιβλίου, Βιβλιοπωλεία Ιανός, Public (Συντάγματος και Πειραιά), Λιβάνης, Κέδρος, Εκδόσεις Αιώρα, ΕΛΤΑ (Σύνταγμα), επιλεγμένα καταστήματα στην Αθήνα (Κολωνάκι, Σύνταγμα, Εξάρχεια, Παγκράτι, Γκάζι, Αμπελόκηποι, Μοναστηράκι, Νέος Κόσμος, Πλάκα), Hondos Center, Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης ΕΕΤΑΑ. Θεσσαλονίκη: Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, ΧΑΝΘ, Βασιλικό Θέατρο, Θέατρο Μονής Λαζαριστών, Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, Mediterranean Hotel, βιβλιοπωλεία Μάλλιαρης-Παιδεία, Πρωτοπορία, Mind the book, Πράσινο Σύννεφο, One Salonica Outlet Mall, Public και σε επιλεγμένα καταστήματα.

Εξώφυλλο: Πάουλ Κλέε, αφίσα που δημιουργησε για την πρώτη έκθεση του Bauhaus, το 1923.

https://www.amna.gr/freepress ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Bauhaus

: O «πολιτιστικός μπολσεβικισμός» που

To πρωί της 11ης Απριλίου 1933, ένοπλοι αστυνομικοί εισβάλλουν, κατ΄εντολήν της Γκεστάπο, στο κτίριο της Σχολής του Μπάουχαους στο Βερολίνο, συλλαμβάνουν 32 φοιτητές και την σφραγίζουν. Αιτιολογία; Ο «πολιτιστικός μπολσεβικισμός» της Σχολής και το αντιναζιστικό υλικό της βιβλιοθήκης της, που «απεδείκνυε» την σχέση της με το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γερμανίας (KPD). Στους ναζί άρεσαν οι συμβολισμοί. Την επομένη μέρα η Σχολή θα έκλεινε 14 χρόνια λειτουργίας. Ο Βάλτερ Γκρόπιους την είχε ιδρύσει στην Βαϊμάρη στις 12 Απριλίου 1919. Η Γκεστάπο θα επέτρεπε την επαναλειτουργία της Σχολής απαιτώντας όμως να «ευθυγραμμιστεί με το ναζιστικό πνεύμα» και να αντικατασταθούν οι διδάσκοντες με άτομα που «υποστηρίζουν τα εθνικοσοσιαλιστικά ιδεώδη». Η άρνηση της Σχολής να συμμορφωθεί σήμανε το οριστικό κλείσιμο της σημαντικότερης Σχολής τέχνης, αρχιτεκτονικής και βιομηχανικού σχεδίου/design, της πιο φημισμένης Σχολής της νεωτερικότητας κατά τον 20ό αιώνα, η οποία πάντως έμελλε να εξαπλωθεί σε όλον τον κόσμο. Το Μπάουχαους ιδρύθηκε με φόντο τη συντριβή του Β΄ Ράιχ και την ταπεινωτική Συνθήκη των Βερσαλλιών, την εκδίωξη του Κάιζερ και

την ψήφιση του πρώτου δημοκρατικού Συντάγματος της Γερμανίας. Τα πρώτα χρόνια της Δημοκρατία της Βαϊμάρης, εκτός από θέατρο σφοδρών πολιτικών συγκρούσεων, η Γερμανία γίνεται και θέατρο σημαντικής άνθησης των τεχνών και της επιστήμης χάρη στο άρθρο 142 του Συντάγματος το οποίο κατοχύρωνε την ελευθερία έκφρασης. Ο Έριχ Μαρία Ρεμάρκ έγραφε το αντιπολεμικό «Ουδέν νεώτερον από το δυτικό μέτωπο», ο Άλφρεντ Νταίμπλιν το «Μπερλίν Αλεξάντερπλατς» και ο Τόμας Μαν «Το μαγικό βουνό». Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ ανέβαζε την «Όπερα της πεντάρας» και ο Κουρτ Βάιλ έγραφε τη μουσική. Μεσουρανούσε η Μαρλένε Ντίτριχ, ο Φριτς Λαγκ γύριζε την κλασσική βουβή ταινία «Μητρόπολη», ενώ οι ζωγράφοι Γκέοργκ Γκροτς, Ότο Ντιξ και Μαξ Μπέκμαν χλεύαζαν τους κεφαλαιοκράτες, τους στρατη-

Ειδήσεις 24x7x365 4

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Ο ιδρυτής της σχολής Μπάουχαους, Βάλτερ Γκρόπιους

γούς, την αστική τάξη και εικονογραφούσαν την κτηνωδία του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Έριχ Φρομ και ο Τέοντορ Αντόρνο διδάσκουν στην Σχολή της Φρανκφούρτης και διαπρέπει ο Άλμπερτ Αϊνστάιν... Μέσα σε αυτό το σχεδόν αναγεννησιακό κλίμα της «χρυσής δεκαετίας του ΄20» γεννιέται και το Μπάουχαους, η Σχολή όπου δίδαξαν καλλιτέχνες του μεγέθους του Βασίλι Καντίνσκι ή του Πάουλ Κλέε. «Ήρθα στη Βαϊμάρη γεμάτος ενθουσιασμό και με τη σταθερή πρόθεση να δημιουργήσω ένα μεγάλο Όλον. Η εποχή μας, που είναι εξαιρετικά συναρπαστική και εγκυμονεί ιδέες, είναι επιτέλους ώριμη να γεννήσει κάτι καινούργιο και θετικό. Αυτό πάλλεται παντού στην ατμόσφαιρα», έγραφε χαρακτηριστικά ο Βάλτερ Γκρόπιους. Το Μπάουχαους θα είχε όμως κοινή μοίρα με την εύθραυστη Δημοκρατίας της Βαϊ-

μάρης και θα διαρκέσει όσο και αυτή, αφού οι ναζί ένιωθαν αηδία για την μοντέρνα τέχνη, την οποία χαρακτήριζαν «εκφυλισμένη» και την πολεμούσαν λυσσαλέα. Μετά το κλείσιμο της Σχολής, ακολούθησαν οι διώξεις των καλλιτεχνών που δεν «συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις» των ναζί. Όσοι πρόλαβαν κατέφυγαν στο εξωτερικό, ιδίως στις ΗΠΑ. Ήταν το προανάκρουσμα της ναζιστικής θηριωδίας. Θα ακολουθούσαν ακόμα χειρότερα, μαζικά και αποτρόπαια εγκλήματα που δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν ούτε οι διανοούμενοι, ούτε και τα σπαρασσόμενα δημοκρατικά κόμματα στην Βαϊμάρη. Γι αυτό και το Μπάουχαους είναι πολιτικά επίκαιρο 100 χρόνια μετά την ίδρυσή του.

κυνηγήθηκε από τους ναζί

Του Αντώνη Πολυχρονάκη

Λιτότητα, λειτουργικότητα και χρηστικότητα, είναι οι βασικές αρχές του Μπάουχάους. Αυτές τις σχεδιαστικές αρχές θα εφαρμόσει ο Γκρόπιους στο συγκρότημα της Σχολής στο Ντέσαου, όπου θα μετακομίσει διωκόμενη από την Βαϊμάρη, το 1925, κατηγορούμενη για ...«μπολσεβικισμό». Στο εμβληματικό αυτό κτίριο, το σύμβολο του Μπάουχαους, αντανακλάται το πνεύμα του Γκρόπιους.

«Το Μπάουχαους δεν είναι στιλ, είναι ιδέα!» «Το Μπάουχαους ήταν ιδέα. Μόνο μια ιδέα έχει τη δύναμη να εξαπλωθεί σε τέτοιο βαθμό», έλεγε το 1953 ο τελευταίος διευθυντής του, ο Λούντβιχ Μις βαν ντερ Ρόε. Ήταν ένα -ουτοπικό ίσως- δημοκρατικό, διεθνιστικό, κοινωνικό, ανατρεπτικό καλλιτεχνικό κίνημα, πάντως όχι απλό στιλ. Πρέσβευε την αδιάσπαστη ενότητα τέχνης και χειροτεχνίας και την συμφιλίωση τέχνης και βιομηχανίας. Αποσκοπούσε στην κατασκευή κτιρίων των οποίων η μορφή να ακολουθεί την λειτουργία απαλλαγμένων από κάθε περιττή διακόσμηση- και στην παραγωγή αισθητικά αναβαθμισμένων προϊόντων μαζικής κατανάλωσης, αν και απέρριπτε την πλήρη εμπορευματοποίηση. Τελικός στόχος ήταν το συνολικό έργο τέχνης για όλους. Η προσπάθεια να καταργηθεί η «αλαζονική», κατά τον Γκρόπιους, διάκριση μεταξύ του καλλιτέχνη και του τεχνίτη, το έφερε αμέσως στην πρωτοπορία του ευρωπαϊκού νεωτερισμού. Στη Σχολή διδάσκονταν όλες οι

τέχνες, συνδυάζονταν οι καλλιτεχνικές δεξιότητες και η πρακτική εφαρμογή. Διδάσκοντες και διδασκόμενοι, οι μισοί γυναίκες, ζούσαν σχεδόν κοινοβιακά. Μαζί έφτιαξαν και τις σουρεαλιστικές φορεσιές για τα θρυλικά πάρτι τους, από τις οποίες εμπνεύστηκε ο Όσκαρ Σλέμερ το «Τριαδικό Μπαλέτο», μια ανανεωτική πρόταση για το χορό, δίνοντας μια άλλη διάσταση στο Μπάουχαους. Τι επηρέασε τον Γκρόπιους να προτείνει αυτήν την αρχιτεκτονική συμφωνία λειτουργικότητας, λευκού και καθαρότητας των γραμμών; Είχε πρότυπα; Ναι, προηγήθηκαν ο Αυστριακός Άντολφ Λόος ο οποίος είχε μελετήσει επισταμένως τα κυκλαδίτικα σπίτια και ο Γαλλοελβετός Λε Κορμπιζιέ, ο οποίος θαύμαζε την αρχιτεκτονική των αιγαιοπελαγίτικων νησιών. Οι δύο λάτρεις της δωρικότητας εξήραν τις αναλογίες, την αρμονία και την ανθρώπινη κλίμακα των σπιτιών στα νησιά του Αιγαίου, τα οποία κατά τον Αναστάσιο Ορλάνδο είναι το αρχέτυπο της νεωτερικής αρχιτεκτονικής. «Πρόκειται για τα ασβεστωμένα παραδοσιακά σπίτια, που έχουν επίσης αυτό το κυβιστικό, σχεδόν σε στιλ Μπάουχαους, για τα οποία θα μπορούσε κανείς να πει ότι οι αρχιτέκτονες της αβανγκάρντ απλώς το ανανέωσαν», αποφαινόταν πρόσφατα σε συνέντευξή του και o Φίλιπ Όσβαλντ, ο πρώην διευθυντής του Μπάουχαους και καθηγητής αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Κάσελ.

Bauhaus ›››

freepress ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

››› Bauhaus

Το Μανιφέστο του Μπάουχαους,

Η ελληνική εκδοχή του Μπάουχαους

Η Ελλάδα επηρεάστηκε με αμφιλεγόμενο τρόπο από το Μπάουχαους, το οποίο πάντως από ορισμένους θεωρείται «υπεύθυνο» για την σημερινή εικόνα των πόλεών μας. Φταίει όμως το Μπάουχαους για την κακοποίησή του; Εμβληματικά κτίρια του ύφους του στην Ελλάδα είναι: H -εμπνευσμένη από τον Παρθενώνα- πρεσβεία των ΗΠΑ σχεδιασμένη από τον ίδιο τον Γκρόπιους, σε συνεργασία με τον Περικλή Σακελλάριο. Εγκαινιάστηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1961 και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα έργα του. Ο Γκρόπιους, είχε δηλώσει το 1957 ότι κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για να συνδυαστεί η νεωτερική αρχιτεκτονική με την παράδοση της ιερής πόλης της Αθήνας, χωρίς όμως να την μιμείται τυφλά. Η πρόβλεψή του ότι θα είναι ένα κτίριο «χωρίς τοίχους, διαζώματα ή προσόψεις που να εμποδίζουν τη θέα του εσωτερικού, ανοικτό σε όλους", δεν επαληθεύτηκε πάντως. Το Porto Carras στην Χαλκιδική, επίσης έργο του Βάλτερ Γκρόπιους. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1973 και έτσι ο ιδρυτής του Μπάουχαους δεν πρόλαβε να το δει ολοκληρωμένο αφού πέθανε το 1969. -Το Ωδείο Αθηνών, σχεδιασμένο δια χειρός Ιωάννη Δεσποτόπουλου, του μοναδικού Έλληνα που φοίτησε στη Σχολή του Μπάουχαους και υπήρξε μαθητής του Γκρόπιους στη Bαϊμάρη, είναι ένα άλλο εμβληματικό κτίριο, έστω και αν κατασκευάστηκε μόνο ένα τμήμα του -βραβευμένου το 1959- σχεδίου του για το Πνευματικό Kέντρο της Aθήνας. Οι -διασωθείσες τελικά- πολυκατοικίες των αρχιτεκτόνων Κίμωνα Λάσκαρι και Δημήτρη Κυριακού στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, αποτελούν το σημαντικότερο δείγμα λαϊκής κατοικίας. Κατασκευάστηκαν το 1935 για να στεγαστούν Μικρασιάτες πρόσφυγες. Θεωρούνται αρχιτεκτονικά σημαντικές, διότι σύμφωνα με τον καθηγητή Δημήτρη Φιλιππίδη «…παρ΄ όλη την κακή τους συντήρηση, διατηρούν μια γεωμετρική διαύγεια και μια πρωτοποριακή τολμηρότητα». Εμπνευσμένα από το Μπάουχαους είναι επίσης το Πολεμικό Μουσείο της Αθήνα (1975) του Θουκυδίδη Βαλεντή και στη Θεσσαλονίκη το κτίριο της Εθνικής Τράπεζας στην Πλατεία Δημοκρατίας.

• • • •

Ίσως δεν το υποψιαζόμαστε, αλλά η καρέκλα με τον ατσάλινο σκελετό είναι ένα κλασσικό δείγμα βιομηχανικού σχεδίου/design Μπάουχαους. Δεν είναι το μοναδικό αποτύπωμά του στην ζωή μας, αφού αναπαράχθηκαν μαζικά λόγω του απλού σχεδιασμού τους και φέρουν ανεξίτηλη την σφραγίδα του Μπάουχαους: τα πολυμορφικά, πτυσσόμενα έπιπλα, η περίφημη πολυθρόνα «Wassily» του Ούγγρου Μαρσέλ Μπρόιερ, η ρυθμιζόμενη λάμπα γραφείου, η γραμματοσειρά Arial, τα αμαξώματα αυτοκινήτων, τα καθίσματα αεροπλάνων, οι εντοιχισμένες κουζίνες...

www.ana.gr 6

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

από τον Bάλτερ Γκρόπιους:

«Ο τελικός σκοπός κάθε καλλιτεχνικής δραστηριότητας είναι το κτίριο. Nα το διακοσμούν, ήταν κάποτε το ευγενέστερο καθήκον των εικαστικών τεχνών, οι οποίες ήταν αναπόσπαστα συστατικά της μεγάλης αρχιτεκτονικής. Σήμερα βρίσκονται σε στάση μοναχικής αυτάρκειας, από την οποία μπορούν πάλι να ξεφύγουν με την συνειδητή συνεργασία και αλληλεπίδραση όλων των εργατών της τέχνης. Αρχιτέκτονες, ζωγράφοι και γλύπτες πρέπει να ξαναγνωρίσουν και να ξανακατανοήσουν την πολύπτυχη μορφή του κτίσματος στην ολότητά του και στα μέρη του και τότε θα ξαναγεμίσουν από μόνα τα έργα τους με το αρχιτεκτονικό πνεύμα, το οποίο έχασαν με τη τέχνη του σαλονιού. Οι παλιές Σχολές Καλών Τεχνών δεν ήταν σε θέση να επιτύχουν αυτήν την ενότητα και πως θα μπορούσαν άλλωστε, αφού η τέχνη δεν διδάσκεται. Οι Σχολές Τέχνης πρέπει να ξαναγίνουν εργαστήρια. Αρχιτέκτονες, ζωγράφοι, γλύπτες, όλοι μας πρέπει να ξαναγίνουμε τεχνίτες. Διότι δεν υπάρχει κανένα «επάγγελμα τέχνη». Δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στον καλλιτέχνη και τον τεχνίτη. Ο καλλιτέχνης είναι μια εξιδανίκευση του τεχνίτη. Η ευλογία του ουρανού αφήνει σε σπάνιες εμπνευσμένες στιγμές, οι οποίες βρίσκονται πέραν της βουλήσεώς του, να ανθίζει ασυνείδητα τέχνη από τη δουλειά των χεριών του, η τεχνική βάση είναι όμως απαραίτητη για κάθε καλλιτέχνη. Εκεί βρίσκεται η πρωταρχική πηγή του δημιουργικού πνεύματος. Ας δημιουργήσουμε λοιπόν μια νέα συντεχνία από τεχνίτες χωρίς την ταξική διάκριση που προκαλεί η αλαζονεία, η οποία θέλει να υψώνει έναν υπεροπτικό τοίχο ανάμεσα σε τεχνίτες και καλλιτέχνες! Ας θελήσουμε, ας σκεφτούμε, ας δημιουργήσουμε από κοινού το νέο κτίριο του μέλλοντος, το οποίο θα τα περιέχει όλα, και την αρχιτεκτονική και την γλυπτική και την ζωγραφική, με μια ενιαία μορφή που θα υψωθεί κάποτε από εκατομμύρια χέρια τεχνιτών στον ουρανό σαν το κρυστάλλινο σύμβολο μιας νέας επερχόμενης πίστης».

Η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας και η Κρατική Ακαδημία Καλών Τεχνών Στουτγάρδης οργανώνουν στην Αθήνα διεθνές συνέδριο στις 30-31 Μαΐου / 1η Ιουνίου 2019 με τίτλο «Το Bauhaus και η Ελλάδα: Η νέα ιδέα της σύνθεσης στις τέχνες και την αρχιτεκτονική», με αφορμή τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του.

www.ana.gr ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Του Χρίστου Καλουντζόγλου

#makingithappen

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Ο F. είναι 16 χρόνων, πρόσφυγας από το Πακιστάν. Ταξίδεψε μοναχός του, έφτασε στην Ελλάδα το φθινόπωρο και έχει ζητήσει άσυλο. Ο F. ζει τώρα σε ασφαλές περιβάλλον, στον ξενώνα «Ωρίων», της οργάνωσης The HOME Project. Πηγαίνει στο σχολείο όπως (θα έπρεπε να πηγαίνει) κάθε παιδί και παρακολουθεί ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα φροντίδας που σχεδιάστηκε από τα στελέχη της Μονάδας Προστασίας Παιδιών της οργάνωσης. Ο F. είναι ένα από τα χιλιάδες παιδιά που ήρθαν κυνηγημένα στη χώρα μας, «κυνηγώντας» και τα ίδια ένα όνειρο. Μάθαμε για το παιδί από το Πακιστάν από την ιστοσελίδα homeproject.org και με αφορμή την συνάντησή μας με την κυρία Σοφία Κουβελάκη, εκτελεστική διευθύντρια της The HOME Project. «Είναι μία μη κερδοσκοπική οργάνωση που ιδρύθηκε για να καλύψει τις ανάγκες παιδιών προσφύγων, που φτάνουν στην Ελλάδα μόνα τους. Στα δύο χρόνια λειτουργίας της έχει υποστηρίξει περισσότερα από 380 παιδιά στους 11 ξενώνες της, προσφέροντας ένα ολιστικό πλαίσιο παιδικής προστασίας που περιλαμβάνει ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη εκπαίδευση και υπηρεσίες κοινωνικής ενσωμάτωσης», λέει στο Πρακτορείο η κυρία Κουβελάκη. Η συνάντηση με την κυρία Κουβελάκη, απόφοιτο του αμερικανικού Πανεπιστημίου Brown, έγινε στην κατοικία του πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τζέφρι Πάγιατ, ο οποίος υποδέχτηκε νέους Έλληνες επιστήμονες, που συμμετέχουν στην πρωτοβουλία #makingithappen. Η πρωτοβουλία #makingithappen ξεκίνησε στη διάρκεια της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης με στόχο την περαιτέρω ανάπτυξη των ελληνοαμερικανικών σχέσεων και τώρα οι προβολείς στρέφονται σε άτομα που «διδάχτηκαν τις καλύτερες πρακτικές σπουδάζοντας ή δουλεύοντας στις ΗΠΑ και τις έχουν προσαρμόζουν στην Ελλάδα», δήλωσε ο Αμερικανός πρεσβευτής, προσθέτοντας ότι «πρόκειται για άτομα που είναι ηγέτες στον πολιτισμό, τις κοινωνικές υπηρεσίες, στην επιστημονική έρευνα και τη μηχανική». Για την εμπειρία της από τα αποτελέσματα της πρωτοβουλίας #makingithappen, η κυρία Κουβελάκη δήλωσε ότι « η Τhe HOME Project είναι ένα απτό παρά© Nikos Pilos δειγμα αποτελεσματικής συνεργασίας ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ελλάδα, καθώς δημιουργήθηκε όταν το 2016 ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα, απηύθυνε έκκληση στον ιδιωτικό τομέα των ΗΠΑ να στηρίξει τους πρόσφυγες στη χώρα μας». «Η Αμερικανική πρεσβεία μας έχει διευκολύνει μέχρι σήμερα σημαντικά στη διασύνδεσή μας με το Κογκρέσο και με άλλους οργανισμούς στις Η.Π.Α., αλλά και στη χώρα μας, με εκπαιδευτικά ιδρύματα όπως το Fulbright Greece και τα σχολεία ACS Athens και Κολέγιο Αθηνών», πρόσθεσε η κυρία Κουβελάκη.

Σοφία Κουβελάκη

Που αποσκοπεί η αμερικανική στήριξη σε τέτοιες πρωτοβουλίες; Την απάντηση έδωσε ο Τζέφρι Πάγιατ: «Στη διάρκεια της θητείας μου ως πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ελλάδα έχω επισημάνει ότι το θεμέλιο των διμερών σχέσεων είναι οι σχέσεις ανάμεσα στους λαούς. Και τώρα θέλουμε να δείξουμε την αφοσίωσή μας στην οικοδόμηση γεφυρών στις όχθες του Ατλαντικού που εμβαθύνουν τον αμοιβαίο σεβασμό και την εκτίμηση στις κουλτούρες του κάθε λαού». Τα θεμέλια για την ανάπτυξη της διπλωματίας των πολιτών ετέθησαν στην πρώτη σύνοδο του στρατηγικού διαλόγου ΗΠΑ- Ελλάδας, τον περασμένο Δεκέμβριο στην Ουάσιγκτον, όπου οι υπουργοί Εξωτερικών κύριοι Κατρούγκαλος και Πομπέο συμφώνησαν ότι ένας από τους έξι πυλώνες – κλειδιά για τη διμερή συνεργασία είναι οι σχέσεις ανάμεσα στους πολίτες. «Εργαστήκαμε με τους συνεργάτες μας στα υπουργεία Παιδείας και Πολιτισμού για να εστιάσουμε στους τομείς συνεργασίας για τις εκπαιδευτικές ανταλλαγές, την αθλητική διπλωματία και την συνεργασία στον χώρο του πολιτισμού», δήλωσε ο Τζέφρι Πάγιατ, επισημαίνοντας ότι πρωτοβουλίες όπως αυτή της The HOME Project «αποδεικνύουν την θετική αξία των δικτύων μεταξύ των δύο χωρών» Απευθύνομαι στην κυρία Κουβελάκη και τη ρωτώ πόσο αποδοτική μπορεί να είναι η «διπλωματία των πολιτών» στην εποχή μας και ποιες δυνατότητες ανοίγει σε νέους ανθρώπους. Απαντά: «Μπορούμε πλέον να δούμε στην πράξη ότι η διπλωματία των πολιτών μπορεί να φέρει αλλαγή και να κάνει γνωστά θέματα, τα οποία βρίσκονται στην αφάνεια. Μπορεί να έχει έναν αντίκτυπο που μεγαλώνει συνεχώς, δημιουργώντας ένα οικοσύστημα υποστήριξης που ξεκινά από τη βάση προς την κορυφή και στη συνέχεια από την κορυφή προς τη βάση. Θα το παρομοίαζα με ένα βότσαλο που πετώντας το σε μια λίμνη δημιουργεί αλλεπάλληλους κύκλους που απλώνονται συνεχώς. Με τον ίδιο τρόπο και η διπλωματία των πολιτών δημιουργεί κανάλια μέσα από τα οποία μπορεί να διοχετεύεται η υποστήριξη και η βοήθεια με τον πιο γρήγορο και αποτελεσματικό τρόπο, εκεί που υπάρχει η μεγαλύτερη ανάγκη», απαντά η κυρία Κουβελάκη, η οποία στα χρόνια των σπουδών και της εργασίας της στις ΗΠΑ όπως λέει- είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει «ότι η ελευθερία να χτίζεις και να εκφράζεις την ταυτότητά σου και ο συγκερασμός διαφορετικών στοιχείων όπως η εθνικότητα, η κουλτούρα, η θρησκεία, το οικονομικό υπόβαθρο, όλα αυτά που θεωρητικά μας διαφοροποιούν και μας διαχωρίζουν, αν ενωθούν μπορούν να αποτελέσουν το γόνιμο έδαφος όπου θα ανθίσουν σκέψεις, καινοτόμες ιδέες και δημιουργικότητα».

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Αντι-ήρωες που αντιστέκονται στην Αθήνα της κρίσης

Συνέντευξη της Μαρίας Σάββα στη Ράνια Παπαδοπούλου

«Α

«Αδύναμοι χαρακτήρες γεμάτοι πείσμα να ευτυχήσουν», ονομάζεται η νέα παραγωγή της Εταιρείας Θεάτρου Παίκτες, που σκηνοθετεί η Μαρία Σάββα και παρουσιάζεται από τις 12 Απριλίου στο θέατρο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Έχοντας ως αφετηρία το βραβευμένο βιβλίο «Μπλε υγρό» της Βίβιαν Στεργίου, η παράσταση αφηγείται τη ζωή καθημερινών αντι-ηρώων, που τα βγάζουν πέρα δύσκολα και προσπαθούν να επιβιώσουν στην Αθήνα της κρίσης. «Όμως, γεμάτοι πείσμα προσπαθούν να ευτυχήσουν, τολμούν, διεκδικούν, αντιστέκονται και επιμένουν με χιούμορ και αισιοδοξία», αναφέρει στο Πρακτορείο η Μαρία Σάββα. Πώς σκιαγραφείται η πόλη της Αθήνας στην παράσταση; Η Μαρία Σάββα απαντά: «Οι ιστορίες που αφηγούμαστε διαδραματίζονται στην Αθήνα. Η Αθήνα αποτελεί το σκηνικό τους. Η συγγραφέας παρουσιάζει την Αθήνα έτσι όπως είναι, καθόλου ωραιοποιημένη. Σκηνοθετικά με κατευθύνει να δημιουργήσω μία συνομιλία της πόλης με τους ήρωες που ακατάπαυστα μιλούν -προσπαθώντας να επαναδιαπραγματευθούν τη ζωή τους - μέσα από ένα ιδιότυπο video που τους ακολουθεί στους δρόμους της πόλης. Τα videos έγιναν από τον κινηματογραφιστή Κωνσταντίνο Οικονόμου και το βλέμμα των χαρακτήρων μάς μεταφέρει εικόνες που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της παράστασης. Η πόλη πρωταγωνιστεί. Οι γνώριμοι δρόμοι της Αθήνας, η βρωμιά και οι ασχήμιες της, αλλά και οι μικρές και σπάνιες στιγμές ομορφιάς της. Το εκτυφλωτικό αττικό φώς που τους λούζει άλλοτε τους τυφλώνει απότομα τροφοδοτώντας τη μελαγχολία και την αγωνία τους και άλλοτε τους τυλίγει με τη θαλπωρή του και τους κάνει να ισορροπούν με μικρές στιγμές ευτυχίας» Εξίσου σημαντικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο τρόπος, που αυτοί οι καθημερινοί αντι-ήρωες προσπαθούν να επαναδιαπραγματευθούν τη ζωή τους. «Οι χαρακτήρες βρίσκουν τρόπους να επιβιώσουν και όχι μόνο αυτό. Διεκδικούν την ευτυχία, επιλέγουν να αλλάξουν, να πετάξουν τα βάρη από πάνω τους, να συγκρουστούν ακόμα και με την ίδια τους την οικογένεια, να συμφιλιωθούν με τη πραγματικότητα και να αναζητήσουν την προσωπικής τους ευτυχία», αναφέρει η σκηνοθέτις. Το θέατρο και οι τέχνες μπορούν να δώσουν ελπίδα μέσα στο γκρίζο των πόλεων και της κρίσης. Σε περιόδους κρίσης, «η απάντηση δίνεται από όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας», λέει η Μαρία Σάββα. «Στην Αθήνα της κρίσης υπάρχει μια μεγάλη στροφή προς την Τέχνη. Η τέχνη λειτουργεί θεραπευτικά και την έχουμε ανάγκη σε ένα κόσμο που συνεχώς περιορίζει τις δυνατότητες έκφρασης και την ελευθερία».

Το freepress 10

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

κυκλοφορεί και στο διαδίκτυο:

info "Αδύναμοι χαρακτήρσες γεμάτοι πείσμα να ευτυχήσουν" περιμένουν τους φίλους τους από τις 12 Απριλίου έως τις 20 Μαϊου, στο θέατρο της ΑΣΚΤ (Πειραιώς 256, Ρέντης)

www.ana.gr/freepress

Μικρά τοπία, με τον χρωστήρα της Ελένης Δελή www.ana.gr 12

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

«Tο ταξίδι του ματιού στα απλά καθημερινά πράγματα είναι σαν ένα όχημα που μαζεύει επιβάτες από διάφορα σημεία μιας διαδρομής... επιβάτες ωραίους με ευφάνταστα ρούχα, επιβάτες παράξενους με αλλόκοτες μορφές, επιβάτες που μόλις διακρίνονται, καθώς σβήνουν σαν τον καπνό στον αέρα... επιβάτες που δεν σε αφήνουν να πάρεις τα μάτια από πάνω τους και σε κρατούν δέσμιο στην υλική εικόνα και εκείνους που σε παρασύρουν σε άλλα τοπία της μνήμης». Έτσι περιγράφει τη δουλειά της η εικαστικός Ελένη Δελή, που παρουσίασε έργα της στην αίθουσα τέχνης Artshot - Sophia Gaitani.

«Τ

«Μικρά τοπία» ήταν ο τίτλος της ατομικής έκθεσης της ζωγράφου, για την οποία «τα έργα είναι σύντομες στάσεις» στη διαδρομή ανάμεσα στο αντικειμενικό και το υποκειμενικό, μία «ανακωχή ανάμεσα στο φως και τη σκιά». Στη σκιά της Ακρόπολης, όπου βρίσκεται η Gallery artshot, η Ελένη Δελή χαρτογράφησε τον χώρο ανάμεσα σε ό, τι μας «συμβαίνει» και σε ό, τι έχουμε την αίσθηση ότι «ζούμε», έχοντας ήδη διαγράψει μία αρκετά ενδιαφέρουσα πορεία σε σχέση με την πρώτη ατομική έκθεση που έκανε το 1994 στην Stavlos Art Gallery.

Έγκαιρη, έγκυρη και αντικειμενική ενημέρωση.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Του Γιάννη Αλέξανδρου Ιωαννίδη

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΣΤΙΧΟΥΣ

Υπάρχουν τραγούδια που γράφτηκαν για έρωτες, φιλίες, σχέσεις. Για τη ζωή και τον πόλεμο. Υπάρχουν και στίχοι που γράφτηκαν επειδή ο στιχουργός ήθελε να μελοποιηθούν από έναν συγκεκριμένο συνθέτη. Ένα από αυτά είναι το «Πρωινό Τσιγάρο».

«Πρωινό Τσιγάρο»

Τους στίχους του τραγουδιού έγραψε – με σταυρωτή ομοιοκαταληξία - ο Άλκης Αλκαίος. «Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο κι εγώ σε ζητάω σαν πρωινό τσιγάρο και σαν καφέ πικρό και σαν καφέ πικρό»…

Για τη μελοποίηση, ο Αλκαίος έδωσε τους στίχους στον Μάνο Λοΐζο. Όμως ο Μάνος δεν έμελλε ποτέ να προλάβει να τους ντύσει με μουσική. Ο θάνατος είχε άλλα σχέδια. Έτσι οι στίχοι ξέμειναν στο συρτάρι του Αλκαίου. Αρκετά χρόνια μετά, ο Αλκαίος τους περιέλαβε στην ποιητική του συλλογή «Εμπάργκο». Ο συνθέτης Νότης Μαυρουδής μαγεύτηκε από την απλότητα, την αμεσότητα αλλά και τον λυρισμό τους. «Άδειοι οι δρόμοι δε φάνηκε ψυχή και το φεγγάρι μόλις χάθηκε στη Δύση και γω σε γυρεύω σαν μοιραία λύση και σαν Ανατολή και σαν Ανατολή» Αποφάσισε να τους μελοποιήσει χωρίς να το πει στον Αλκαίο. Αφού ολοκλήρωσε το έργο του, ζήτησε από τον στιχουργό την άδεια να κυκλοφορήσει το τραγούδι. Ο Αλκαίος, όμως, επέμενε. Οι στίχοι προορίζονταν για τον Λοΐζο και μετά το θάνατό του θα έμεναν ορφανοί από μουσική… «Βγήκε ο ήλιος το ράδιο διαπασών μ' ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο σ' ένα καρέ τυφλών σ' ένα καρέ τυφλών»

Ο Μαυρουδής βρισκόταν σε αδιέξοδο. Δεν υπήρχε τρόπος να μεταπειστεί ο Αλκαίος αλλά το τραγούδι ήταν εξαιρετικό για να μείνει για πάντα ακυκλοφόρητο. Ευτυχώς για όλους βρέθηκε ως από μηχανής θεός ο Θάνος Μικρούτσικος. Ο στενός φίλος του Αλκαίου, του μίλησε και του άλλαξε άποψη. Κι ο Αλκαίος επέτρεψε στον Μαυρουδή να κυκλοφορήσει το υπέροχο αυτό τραγούδι που άγγιξε χιλιάδες ψυχές.

Το freepress 14

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

κυκλοφορεί και στο διαδίκτυο:

www.ana.gr/freepress

ΒΙΒΛΙΟ

Tου Βαγγέλη Χατζηβασιλείου

ΚΡΙΤΙΚΗ

ΤΑ ΜΟΥΛΑΡΙΑ ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ

Τα Τάγματα Ορεινών Μεταφορών (ΤΟΜ), άγνωστα για τους περισσότερους στην εποχή τους και παντελώς αγνοημένα σήμερα, υπήρξαν ο αγωγός που μετέφερε το μετεμφυλιακό κλίμα από την ταραγμένη πολιτικά δεκαετία του 1960 στα χρόνια της κοινοβουλευτικής εκτροπής και της χούντας των συνταγματαρχών. Τύποις τα ΤΟΜ ήταν στρατιωτική υπηρεσία τροφοδοσίας μέσω μουλαριών των δυσπρόσιτων συνοριακών φυλακίων, Επί της ουσίας, ωστόσο, επρόκειτο για τόπους συγκέντρωσης στη Βόρεια Ελλάδα, όπου απομονώνονταν οι στρατευμένοι αριστεροί πολίτες: ένας μηχανισμός τιμωρίας και πειθάρχησης όσων εθεωρείτο ότι απειλούσαν το καθεστώς με τις ανατρεπτικές τους ιδέες Το θέμα ανέδειξε στη λογοτεχνία για πρώτη φορά ο Γιάννης Ατζακάς με τα πεζά του «Κάτω από τις οπλές» (2010), όπου κατέθεσε την προσωπική του εμπειρία από τον παράξενο κόσμο των ΤΟΜ. Ένας άλλος αυτόπτης μάρτυρας της περιόδου, ο επίσης κυνηγημένος αριστερός Ναπολέων Περγαλίδης, έρχεται τώρα να ρίξει περισσότερο φως στην υπόθεση με τη συλλογή διηγημάτων του «ΤΟΜ. Διηγήσεις από τα Τάγματα Ορεινών Μεταφορών», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Στερέωμα. Ο αφηγητής των ιστοριών του Περγαλίδη, που εξιστορεί πάντοτε σε πρώτο πρόσωπο τα γεγονότα, νιώθει διπλά αποκλεισμένος στην άτυπη εξορία του. Από τη μια πλευρά είναι η ούτως ή άλλως δύσκολη στράτευση επί δικτατορίας και το αίσθημα αυτόματης δυσφορίας που προκαλεί. Από την άλλη μεριά είναι ο εγκλεισμός μέσα στον εγκλεισμό: τα καταναγκαστικά έργα με τα οποία επιβαρύνονται καθημερινά οι οπλίτες, υποχρεωμένοι να καθαρίζουν, να πλένουν και να ταΐζουν με άκρα επιμέλεια τα μουλάρια και πληρώνοντας ακριβά το αντίτιμο της πολιτικής τους ένταξης. Η ζωή βέβαια δεν αποτελεί ποτέ μονόδρομο και οι αθέλητοι μουλαράδες δεν θα αργήσουν να βρουν τρόπο να απαλύνουν το κακό το οποίο τους έχει χτυπήσει. Κι αυτό με τη βοήθεια και την ανοχή κάποιων αξιωματικών, που κατανοούν εμμέσως πλην σαφώς την κατάσταση και τείνουν να γίνουν ένα με τους στρατιώτες - στη γενική χαλάρωση, στο φαγητό και τα ποτό, στις μικρές νυχτερινές διασκεδάσεις, καθώς και στις αναδρομές ή τις αναπολήσεις που είναι ικανές να θρέψουν την απαντοχή τους. Ο Περγαλίδης αναπλάθει με έντονα και ιδιαιτέρως πυκνά χρώματα την ατμόσφαιρα του στρατοπέδου. βρίσκει την ευκαιρία να σκιτσάρει πειστικά τους πρωταγωνιστές του, ενισχύει την αφήγησή του με ρεαλιστικές εικόνες. που εγγυώνται έτσι ένα πιο αδρό και άμεσο αποτέλεσμα, και διαθέτει άφθονο χιούμορ: χιούμορ που ξορκίζει τη δυσανεξία και τη δυσαρέσκεια, χωρίς την ίδια ώρα να κρύβει ή να υποτιμά τη μελαγχολία και την εσωτερική περιδίνηση του αφηγητή του για τον οποίο συχνά τα πάντα μοιάζουν απλώς ανυπόφορα. Στις «Διηγήσεις από τα Τάγματα Ορεινών Μεταφορών» διακρίνουμε ακόμα την ευαισθησία για τους τροφίμους του στρατοπέδου (παιδιά ή μουσουλμάνους) που δεν έχουν καμιά σχέση με την πολιτική και κλείστηκαν εκεί μόνο εξαιτίας της κακής τους τύχης. Και υπάρχουν επίσης τα αγαθά ζώα, τα μουλάρια, τα οποία φορτώθηκαν αίφνης το άχθος της εθνικής ιδεολογίας, αναλαμβάνοντας μιαν αποστολή που μόνο οι στρατοκράτες θα μπορούσαν να σκαρφιστούν. Ασφαλώς, ένα βιβλίο με ξεχωριστό χαρακτήρα.

Το freepress 16

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

κυκλοφορεί και στο διαδίκτυο:

www.ana.gr/freepress

Της Νατάσσας Δομνάκη

Β. Καραμανωλάκης

ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΑΛΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ

«Το παρελθόν δεν καταστρέφεται α λα καρτ»

Τον Αύγουστο του 1989, λίγους μήνες πριν την πτώση του Τείχου του Βερολίνου κι ενώ η Ελλάδα συγκλονιζόταν από το σκάνδαλο Κοσκωτά, η κυβέρνηση συνεργασίας μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και Συνασπισμού (ΚΚΕ και ΕΑΡ) έριξε στην πυρά της Χαλυβουργικής περίπου 17.500.000 φακέλους κοινωνικών φρονημάτων που διατηρούσε η Ασφάλεια. Το βιβλίο του ιστορικού Βαγγέλη Καραμανωλάκη «Ανεπιθύμητο παρελθόν. Οι φάκελοι κοινωνικών φρονημάτων στον 20ο αι. και η καταστροφή τους» (εκδόσεις Θεμέλιο) αναλύει και συνθέτει ένα κοινωνικοπολιτικό προφίλ της ελληνικής κοινωνίας του 20ού αιώνα ξεκινώντας από αυτή την κομβική στιγμή της σύγχρονης ιστορίας. Η Ελλάδα στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου έγινε η πρώτη και μόνη χώρα διεθνώς που προχώρησε στην καταστροφή της σκοτεινής κληρονομιάς ενός αυταρχικού παρελθόντος λέει ο συγγραφέας, επίκουρος καθηγητής Ιστορίας ΕΚΠΑ. Η πολυετής έρευνά του επικεντρώνεται στους λόγους που οδήγησαν στη συγκεκριμένη εξαίρεση σε σχέση με την διεθνή εμπειρία και φωτίζει την παράξενη ιστορία των ντοκουμέντων της μνήμης. «Μία από τις πιο μαχητικές αντιδράσεις εναντίον της καταστροφής των φακέλων το 1989 είχε προέλθει από τους ιστορικούς και είχαν δίκιο», εξηγεί στο Πρακτορείο ο Βαγγέλης Καραμανωλάκης: «Με το κάψιμο καταστράφηκε μια εξαιρετικά σημαντική ιστορική πηγή. Όμως, οι λογικές των ιστορικών δεν είναι η λογική της κοινωνίας. Το 1989 η ελληνική κοινωνία από τη μια φοβόταν ό, τι σήμαιναν οι φάκελοι, με βάση και την έλλειψη εμπιστοσύνης προς το κράτος. Από την άλλη πλευρά ήλπιζε ότι θα άλλαζε σελίδα μέσα από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Εδώ μπαίνει και το ζήτημα της Μεταπολίτευσης που συχνά την αδικούμε. Νομιμοποίηση του ΚΚΕ το 1974, αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης το 1982, αναγνώριση του Εμφυλίου το 1989. Οι φάκελοι σε όλη αυτή την διαδικασία της «αποκατάστασης», για λόγους που εξηγώ και αναλυτικά στο βιβλίο, δεν έπαιξαν κανένα ρόλο. Τον Αύγουστο του 1989 έμοιαζαν σαν άταφοι νεκροί ενός παρελθόντος που ήθελαν όλοι να ξεχάσουν. Άρα για να απαντήσω ως ιστορικός, ανεξάρτητα από το εάν διαφωνώ με τη συγκεκριμένη απόφαση, μπορώ ωστόσο να την κατανοήσω ως το τέλος ενός ολόκληρου κύκλου διαχείρισης του τραυματικού μεταπολεμικού παρελθόντος».

Ειδήσεις 24x7x365 18

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

με την εφαρμογή του Πρακτορείου για smartphones-tablets

Τα πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης σφράγισαν τη ζωή πολλών ανθρώπων στη χώρα μας. Πότε άρχισε η χρήση τους, τί σήμαινε για την κοινωνική ζωή των ανθρώπων και πότε καταργήθηκαν; -Tα πιστοποιητικά θεσμοθετήθηκαν από τη δικτατορία Μεταξά, καθιερώθηκαν όμως το 1948, εν μέσω του εμφυλίου πολέμου. Καταργήθηκαν το 1974 στη Μεταπολίτευση, αντικαταστάθηκαν εν μέρει με μια δήλωση πίστης στο δημοκρατικό πολίτευμα που καταργήθηκε από το ΠΑΣΟΚ μετά το 1981. Όποιος δεν έπαιρνε πιστοποιητικό φρονημάτων δεν μπορούσε να εργαστεί στο δημόσιο, να βγει στο εξωτερικό, ακόμη, σε κάποιες περιόδους ούτε να πάρει δίπλωμα οδήγησης, ούτε να σπουδάσει. Οι φάκελοι και τα πιστοποιητικά ήταν ένας μηχανισμός εξοβελισμού πολιτών από την κοινωνική ζωή, ένας τεράστιος διαπαιδαγωγητικός μηχανισμός στην υποταγή και στο φόβο.

Οι φάκελοι κοινωνικών φρονημάτων είχαν συγκροτηθεί από τα Σώματα Ασφαλείας από την εποχή του Μεσοπολέμου έως την πτώση της δικτατορίας των Συνταγματαρχών. Ο αριθμός των 17,5 εκ. φακέλων που καταστράφηκαν μοιάζει εξωπραγματικός.«Είναι σχεδόν διπλάσιος του τότε πληθυσμού της Ελλάδας!», λέει ο συγγραφέας στο Πρακτορείο,«οι φάκελοι δεν καταστρέφονταν ποτέ. Ακόμη και εάν κάποιος πέθαινε, ο φάκελός του διατηρείτο, καθώς τα στοιχεία που περιείχε μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την ενοχοποίηση προσώπων του οικογενειακού ή ακόμη και του φιλικού περιβάλλοντός του. Σε έναν κόσμο αναζήτησης υπόπτων και πιθανών ενόχων, κυριαρχούσε η αρχή της οικογενειακής ευθύνης. Από την άλλη πλευρά, συχνά συγκροτούνταν περισσότεροι του ενός φάκελοι για τον ίδιο πολίτη από διαφορετικά παραρτήματα Ασφαλείας σε όλη την Ελλάδα, με βάση και τις μετακινήσεις του, τις αλλαγές του τόπου διαμονής ή εργασίας του. Έτσι εξηγείται αυτό το πραγματικά εφιαλτικό νούμερο». Η μελέτη του Βαγγέλη Καραμανωλάκη ασχολείται και με διεθνή παραδείγματα φακέλων μηχανισμών παρακολούθησης σε κράτη όπου, αντιθέτως με την Ελλάδα,

διατήρησαν και χρησιμοποίησαν τους φακέλους. «Στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες ή στις χώρες λ.χ. της Λατινικής Αμερικής, τεκμήρια όπως οι φάκελοι όταν δεν έμειναν απόρρητα χρησιμοποιήθηκαν για την διερεύνηση σκοτεινών υποθέσεων του παρελθόντος, την αποκατάσταση ανθρώπων που είχαν εκδιωχθεί ή βασανιστεί, την τιμωρία ή τον αποκλεισμό από την πολιτική όσων είχαν συνεργαστεί με τα αυταρχικά καθεστώτα. Σε πολλές περιπτώσεις, βέβαια, τεκμήρια όπως αυτά χρησιμοποιήθηκαν σε ένα «κυνήγι μαγισσών», με βάση σύγχρονες επιδιώξεις και ξεκαθαρίσματα, δες λ.χ. την περίπτωση της Πολωνίας», λέει στο Πρακτορείο ο συγγραφέας. Τελικά... σβήνει μ αυτόν τον τρόπο το παρελθόν; «Τα όσα ζούμε σήμερα δείχνουν ότι το παρελθόν δεν καταστρέφεται αλά καρτ. Επιστρέφει με βάση κάθε φορά τις σύγχρονες ανάγκες και τους διχασμούς».

Έγκαιρη, έγκυρη και αντικειμενική ενημέρωση με τη σφραγίδα του:

www.ana.gr ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Του Χρίστου Καλουντζόγλου

«Στενοχωρέθηκα πολύ που πιάσαν τον παππού»

Ο Απόστολος Αποστόλου δια χειρός Μίλτη Παρασκευαϊδη (1983)

Εκείνη την Μεγάλη Δευτέρα του Απρίλη του 1967 η Ρούλη, μάταια περίμενε τον παπού να της φέρει σοκολάτες και καραμέλες. Τον είδε από μακριά, αργά το απόγευμα. Όταν άνοιξαν τα σχολειά, μετά το Πάσχα, η Ρούλη πήγε στη δασκάλα το ημερολόγιο των διακοπών: «Δευτέρα 24 Απριλίου. Το πρωί έπιασαν τον παππού μου.... Ο μπαμπάς μαζί με τη Στέλλα πήγανε στο σπίτι του και του πήραν κουβέρτες, μαξιλάρι και σιντόνι και τα πήγαν σπίτι μας και τα δέσαμε. Ύστερα ο μπαμπάς πήρε τις κουβέρτες και τις πήγε στην ασφάλια στον παππού. Εμείς περιμέναμε να βγη έξω και να τον δούμε που θα τον βάλουν στο αυτοκίνητο και να τρέξουμε να τον φιλήσουμε. Αλλά δεν τον έβγαλαν έξω... Εγώ στενοχωρέθηκα πολύ που πιάσαν τον παππού. Δεν καταλαβαίνω γιατί το έπιασαν...» Πώς να χωρέσει ο νους της Ρούλης- οχτώ χρονώ κοριτσάκι ήτανγιατί είχαν πιάσει τον παπού. Μα... είχαν γνώση οι αυτοαποκαλούμενοι εθνοσωτήρες... κι έσπευσαν να συλλάβουν τον δήμαρχο. Τον πήγαν μαζί με άλλους στην ασφάλεια κι ύστερα στην Παιδαγωγική Ακαδημία (που για τις ανάγκες της εθνοσωτηρίου είχε μετατραπεί σε φυλακή). Γράφει η Ρούλη στο ημερολόγιο του σκληρού Απρίλη: «Πέμπτη 27 Απριλίου. ...πήγαμε στην Ακαδημία, στο σχολείο μου, για να δούμε τον παππού.... μόλις μας είδε χάρηκε πολύ και μας αγκάλιασε. Χάρηκα πολύ που ξαναείδα τον παππού και το σχολείο. Ελπίζω να τον αφήσουν γρήγορα για να ξανάρχεται στο σπίτι γιατί τώρα δεν έχουμε κανέναν να έρχεται...». Όμως ο παπούς της Ρούλης δεν έμελλε να γυρίσει γρήγορα κοντά στους δικούς του. Οι ... εθνοσωτήρες τον έστειλαν για ... ανάνηψη. Ένας στρατιωτικός διοικητής υπέγραψε την απόφαση καθαίρεσης του εκλεγμένου δημάρχου: «Απεφασίσαμεν διατάσσομεν. Απολύομεν δια σοβαρούς λόγους Δημοσίας τάξεως και συμφέροντος τον Αποστόλου Απόστολον του Ελευθερίου από του αξιώματος του Δημάρχου Δήμου Μυτιλήνης...» Ο δήμαρχος, ο Απόστολος Αποστόλου, ήταν επικίνδυνος για τη χούντα. Πολύ επικίνδυνος. 20

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Πού τα θυμηθήκαμε όλα τούτα, ε; Σκληρός μήνας ο Απρίλης... Ας είναι καλά ο φίλος και συνάδελφος, ο Ορέστης, εγγονός του Απόστολου Αποστόλου, που φρόντισε να μην ξεχαστεί η παρακαταθήκη του δασκάλου. Ξεσκάλισε, βρήκε χαρτιά, φωτογραφίες... Κι έτσι δια-

Ο Απόστολος Αποστόλου ανάμεσα στους δύο ιερωμένους, στο μπαλκόνι του Δημαρχείου Μυτιλήνης, στον εορτασμό της Απελευθέρωσης από τη Ναζιστική Κατοχή, στις 12/9/1944.

Ο Βουλευτής Νομού Λέσβου και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ε.Δ.Α. Ηλίας Ηλιού, απευθύνει χαιρετισμό σε προεκλογική συγκέντρωση του υποψήφιου Δημάρχου Μυτιλήνης Απόστολου Αποστόλου, το 1956.

Σκίτσο του Σίμου Πετρή στην «Ελεύθερη Λέσβο», στις 10/9/1945, που υπενθυμίζει ποιοι αγωνίστηκαν για την απελευθέρωση της πατρίδας.

βάζουμε την έκθεση της Ρούλης για τον παπού (κατά την αντιγραφή της έκθεσης τηρήθηκε αυστηρά η ορθογραφία της παιδικής γραφής). Τα σύναξε όλα τούτα ο Ορέστης, τα έδωσε στους Φίλους Ιστορικής Μνήμης και Πολιτιστικής Δημιουργίας, στη Λέσβο, που με τη σειρά τους τιμούν τη μνήμη του δασκάλου.

Αλλά η Ρούλη, η εγγονή του, ήταν στεναχωρημένη που έχασε τον παπού. «Δεν καταλαβαίνω γιατί το έπιασαν. Τώρα πια δεν θα έρχεται ο παππούς να καθόμαστε. Μας έπαιρνε και πολλά πράγματα, σοκολάτες, καραμέλες, και άλλα πολλά», έγραφε η μικρούλα. Κι όταν μεγάλωσε κατάλαβε γιατί «πιάσαν τον παππού». Ήταν από αυτούς που οι χουντικοί δεν ήθελαν να τους βλέπουν ούτε... ζωγραφιστούς. Γιατί στη Μυτιλήνη όταν είχε πρωτοβγεί Δήμαρχος το 1956, έκανε προεκλογική συγκέντρωση με ομιλητή τον Ηλία Ηλιού, βουλευτή Λέσβου και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΕΔΑ (Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς). Κι είχε ξαναβγει Δήμαρχος το 1959, και πάλι το 1964. Από εκείνη τη Μεγάλη Δευτέρα του 1967 και για καιρό μετά η Ρούλη έστελνε την αγάπη της στον παπού Απόστολο με διεύθυνση παραλήπτη «Α΄Διαμέρισμα, Γιούρα»... Στα χρόνια της εξορίας ο Απόστολος Αποστόλου βάλθηκε να μάθει γράμματα πολλούς αγράμματους συναγωνιστές που είχαν εξοριστεί. Γι αυτό τον φώναζαν «δάσκαλο». Δάσκαλος ήταν εξάλλου, καθηγητής στο κεντρικό γυμνάσιο. Μάλιστα στα χρόνια της εξορίας έγραψε τρία εκλαϊκευμένα βιβλία για τις φυσικές επιστήμες... ήταν όμως σπουδαίος δάσκαλος και για άλλον ένα λόγο: γιατί ως δήμαρχος Μυτιλήνης έδειξε σε συντρόφους, φίλους και πολιτικούς αντιπάλους, τι σημαίνει σεβασμός, αλληλεγγύη, εντιμότητα και αγωνιστικότητα. Γι αυτό όταν αποκαταστάθηκε η Δημοκρατία, οι Μυτιληνιοί τον ξαναψήφισαν για δήμαρχο, όπως έκαναν και το 1978! Πέντε φορές εκλέχτηκε δήμαρχος ο Απόστολος Αποστόλου. Γεννημένος στο γύρισμα του 20ου αιώνα, το 1901, στον Μανταμάδο, πολέμησε στον Σαγγάριο, έζησε σαν στρατιώτης την καταστροφή στη Μικρασία, την προσπάθεια ανασυγκρότησης του εκπαιδευτικού συστήματος από τη θέση του δασκάλου κι όταν ήρθαν τα μαύρα χρόνια της ναζιστικής κατοχής πρωτοστάτησε στη συγκρότηση της Κεντρικής Επιτροπής Απελευθερωτικού Αγώνα Λέσβου, που στη συνέχεια εξελίχθηκε στη Νομαρχιακή Επιτροπή του ΕΑΜ. Για τους αγώνες που έδωσε ως γραμματέας του ΕΑΜ Λέσβου ενάντια στους κατακτητές, το μετεμφυλιακό κράτος τον ... τίμησε με καταδίκη «δις εις θάνατον», ποινή που μετατράπηκε σε πολυετή φυλάκιση...

«Απεφασίσαμεν και διατάσσομεν»..... Η απόφαση της χούντας για την «απόλυση» του εκλεγμένου δημάρχου.

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Έθιμα του Πάσχα

Πάσχα και σε κάθε γωνιά της Ελλάδας ζωντανεύουν έθιμα γνωστά ή λιγότερο γνωστά, από την αρχή της Σαρακοστής ως την κορύφωση του Θείου Δράματος, την Ανάσταση και την Κυριακή του Θωμά. Χάσκας, τρανός χορός και κούνιες είναι οι λιγότερο διάσημες συνήθειες της Πασχαλινής παράδοσης που σίγουρα δεν διεκδικούν την πρωτοκαθεδρία ανάμεσα στα κόκκινα αυγά, τα τσουρέκια και τις αυγομαχίες, προσδίδουν, όμως, νόημα και πλήθος συμβολισμών στο σύνολο της Σαρακοστής.

Ο Χάσκας και το κόκκινο αυγό Την αυλαία των εθίμων ανοίγει πανηγυρικά ο Χάσκας, το βράδυ της Κυριακής της Αποκριάς πριν έρθει η Καθαρά Δευτέρα και αρχίσει η μεγάλη νηστεία. "Τα παιδάκια και οι μεγάλοι μαζεύονται γύρω από έναν σοφρά, ένα χαμηλό κυκλικό τραπεζάκι στο σπίτι. Ο παππούς παίρνει έναν πλάστη, έχει βράσει αυγά, καθαρίζει ένα από αυτά και το δένει σε μια κλωστή. Δένει την κλωστή στην άκρη του πλάστη και περνάει το αυγό μπροστά από τα στόματα των παιδιών και των μεγάλων. Όποιος φάει το αυγό κερδίζει και σφραγίζει τη νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής για επτά εβδομάδες" εξηγεί στο "Πρακτορείο" ο Γιώργος Μελίκης, δημοσιογράφος, ιστορικός και λαογράφος.

Ο Γιώ́ργης Μελίκης

Το αυγό επανέρχεται στο προσκήνιο τη Μεγάλη Πέμπτη, οπότε "ντύνεται" σε κόκκινο χρώμα, παίρνει τη θέση του στο εικονοστάσι και πρωταγωνιΑΠΕ-ΜΠΕ / ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΣΑΪΤΑΣ στεί στο τσούγκρισμα το βράδυ της Ανάστασης αλλά και στις αυγομαχίες που αναβιώνουν σε διάφορες περιοχές της χώρας. Επισκέπτες προσελκύουν κάθε χρόνο τα "πρωταθλήματα" που διοργανώνονται στον Άνω Άγιο Ιωάννη Πιερίας, κοντά στην Κατερίνη, στο χωριό Εξοχή της Πιερίας, στο Λάκκωμα Χαλκιδικής, στη Νεράϊδα Κοζάνης αλλά και στο Μεσημέρι του Δήμου Θερμαϊκού Θεσσαλονίκης. "Το τσόφλι αυτό που κράτησε το αυγό για 40 μέρες νηστείας, κόκκινο αυτή τη φορά πέφτει πάνω στη γη, πάνω στο χώμα και το ωφέλιμο κομμάτι του, το ασπράδι και τον κρόκο, το τρώει ο άνθρωπος, το ξαναγεύεται μετά από μακρά περίοδο νηστείας" σημειώνει ο κ Μελίκης. Σχετικά, άλλωστε, με το κόκκινο χρώμα διευκρινίζει ότι για την παράδοση, δεν είναι μόνο το αίμα του Χριστού. Είναι ένα χρώμα μαγικό, ένα χρώμα που έχει από μόνο του μια δυναμική, γιατί ακριβώς και έχει το χρώμα της καρδιάς και του αίματός μας. Όσο για το τσούγκρισμα, υπενθυμίζει τη φράση "Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας" για να προσδώσει σε αυτό έναν συμβολισμό χαρμολύπης, χαράς για εκείνον που κερδίζει και λύπης για εκείνον που χάνει.

Τρανός χορός και μουσική στο χαρμόσυνο μήνυμα Κυρίαρχο στοιχείο, ωστόσο, στην Πασχαλινή παράδοση είναι εκείνο της μουσικής που εμφανίζεται τη Μεγάλη Εβδομάδα με τα μοιρολόγια του Χριστού, τα οποία λέγονται ακόμη και σήμερα σε πολλές περιοχές της ελληνικής υπαίθρου. Τη σκυτάλη παίρνουν οι "Λαζαρίνες", τα μικρά κορίτσια που, ντυμένα με παραδοσιακές στολές, γυρνούν στα σπίτια και τραγουδούν τα κάλαντα του Λαζάρου. Ήδη το αισιόδοξο μήνυμα της Λαμπρής έχει αρχίσει να μεταφέρεται παντού και η γιορτή κορυφώνεται το Πάσχα, την πρώτη, τη δεύτερη και την τρίτη μέρα. "Στους περίφημους Πασχαλινούς χορούς, όλη η κοινότητα παίρνει θέση σε έναν μεγάλο κύκλο που χορεύει τον τρανό χορό. Μπροστά πάνε οι γέροι, μετά οι νεότεροι άνδρες και αφού ολοκληρωθεί ο γύρος με τους άνδρες, στον ίδιο κύκλο αρχίζουν οι γυναίκες" λέει ο κ. Μελίκης. 22

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Της Πέπης Γιούλτση

ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΕΛΤΕΣ

και συμβολισμοί

Ταφικό έθιμο και κούνιες μετά την Ανάσταση Μετά την Ανάσταση, κεντρικό ρόλο στα έθιμα της εποχής διαδραματίζει το ταφικό έθιμο του Πόντου, σύμφωνα με το οποίο οι ψυχές των νεκρών ανεβαίνουν στον επίγειο κόσμο την ημέρα της Ανάστασης για να παραμείνουν ως την ημέρα του Αγίου Πνεύματος. Έτσι τη Δεύτερη μέρα του Πάσχα, οι συγγενείς τους στήνουν ολόκληρο τραπέζι πάνω στα μνήματα, υπό τους ήχους της ποντιακής λίρας. Το έθιμο με τις κούνιες, άλλωστε, που αναβιώνει την ίδια μέρα, έχει βαθιές ρίζες στην αρχαιότητα και τη γιορτή των αρχαίων Ανθεστηρίων που διοργάνωναν οι Αθηναίοι. Κυρίως οι ανύπαντρες κοπέλες ανέβαιναν πάνω σε μια κούνια και τα αγόρια τις κουνούσαν. Ο χαρακτήρας αυτού του εθίμου που ακόμη και σήμερα συναντιέται είναι καθαρά γονιμικός ενώ εμπεριέχει και ένα στοιχείο κάθαρσης, από το ρεύμα που δημιουργεί η κίνηση της κούνιας.

ναφέρουν στο τραπέζι το γάλα, το βούτυρο και τα αυγά, μετά τη νηστεία και με το ζυμάρι να φουσκώνει, αντιπροσωπεύοντας την Ανάσταση του Κυρίου, και να παίρνει τη μορφή της πλεξούδας ή της κουλούρας, θυμίζοντας τα ίχνη της Βυζαντινής παράδοσης. Το Πασχαλινό αρνί, από την άλλη πλευρά, θυμίζει το Πάσχα των Εβραίων στο οποίο βάφονταν οι πόρτες με αίμα των αμνών για την αναπαράσταση της εξόδου από την Αίγυπτο. Ακόμη και η λέξη 'Πάσχα' σημαίνει 'πέρασμα', όπως και η λέξη 'Απρίλιος' του ρωμαϊκού ημερολογίου προέρχεται από τη λέξη 'aperio, που σημαίνει ανοίγω. "Υπάρχει μια πληθώρα εκφραστικών μέσων για να δηλώσουν το πέρασμα της ψυχής που γίνεται μέσα από την Ανάσταση, να επισημάνουν τη μεταφυσική διάσταση του Πάσχα, μέσα από την οποία ο άνθρωπος περνά στο φως" υπογραμμίζει ο κ. Μελίκης.

Όλα τα παραπάνω πλαισιώνουν τα περισσότερο γνωστά και δημοφιλή στοιχεία της ελληνικής Πασχαλινής παράδοσης, με τα τσουρέκια να επαΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

shutterstock

Πολίτικο Πάσχα ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΜΠΟΥΓΙΩΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

Του Μάρκου Φωκά

Πάσχα στη μυθική Κωνσταντινούπολη, στα γαλάζια νερά του Βοσπόρου, σε μία πόλη όνειρο. Πόσο διαφορετικό μπορεί να είναι από το Πάσχα στην Ελλάδα; Το «Πρακτορείο» ζήτησε από μια Κωνσταντινουπολίτισσα, την κ. Μαίρη Μαυρομμάτη, που ήρθε στην Ελλάδα στα μέσα της δεκαετίας του ’60, να περιγράψει το Πάσχα των Ελλήνων της Πόλης, όπως το έζησε η ίδια για δεκαετίες. Δεν έχουν πολλά κοινά στοιχεία ο αθηναϊκός και ο πολίτικος εορτασμός της Ανάστασης, μας είπε αρχικά η κ. Μαυρομμάτη και μίλησε για το πολίτικο Πάσχα:

«Η Μεγάλη Εβδομάδα στην Πόλη άρχιζε με αυστηρή νηστεία που τέλειωνε το Μεγάλο Σάββατο. Τρώγαμε νερόβραστα φαγητά. Στο τραπέζι κυριαρχούσαν οι ελιές, ο ταραμάς, τα λαχανικά, τα όσπρια, το χοσάφι, δηλαδή η κομπόστα από ξερά φρούτα, ξερά βερίκοκα, δαμάσκηνα, σταφίδες. Οι φακές ήταν το φαγητό της Μεγάλης Πέμπτης και όσοι μεταλάμβαναν, συνήθως τα παιδιά, τις έτρωγαν με λάδι. Οι νοικοκυρές από τη Μεγάλη Δευτέρα άρχιζαν τις προετοιμασίες για το Πάσχα. Τα πρωινά καθάριζαν και συγύριζαν τα σπίτια και κάθε απόγευμα, όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα, πήγαιναν στην εκκλησία. Τη Μεγάλη Πέμπτη έβαφαν αυγά και μαγείρευαν φακές. Το πρώτο αυγό που έβαφαν κόκκινο το έβαζαν στο εικονοστάσι και πετούσαν αυτό που είχαν από το προηγούμενο

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Πάσχα στη θάλασσα –όχι στα σκουπίδια. Τα σπιτικά πολίτικα τσουρέκια τα ζύμωναν με μαστίχα και μαχλέπι και κατά τη διάρκεια του ψησίματος μοσχοβολούσε όλο το σπίτι. Τη Μεγάλη Παρασκευή το πρωί οι πιστοί μάζευαν λουλούδια για τον στολισμό του Επιταφίου. Γαρύφαλλα, βιολέτες, κρίνοι, μοσχοβολούσαν μέσα στους ναούς. Στη συνέχεια, οι πιστοί παρακολουθούσαν την Αποκαθήλωση και μετά προσκυνούσαν σε επτά εκκλησίες τους Επιταφίους, περνώντας τρεις φορές κάτω από το κουβούκλιο. Επίσης, οι Ρωμιοί πήγαιναν στην εκκλησία των Ταξιαρχών, στον Μπαλατά, σε μια περιοχή κοντά στο Πατριαρχείο, για να περάσουν από τη ζουλόπετρα: από μια τρύπα στον τοίχο της εκκλησίας που «βγάζει» σε ένα μικρό δωμάτιο. Περνούσαν τρεις φορές από τη ζουλόπετρα για να έχουν καλή τύχη. Εξάλλου, η Μεγάλη Παρασκευή ήταν η μέρα του νεκροταφείου. Οι πιστοί πήγαιναν στους τάφους για να κάνουν τρισάγιο για την ανάπαυση των ψυχών. Αυτή τη μέρα οι νοικοκυρές δεν έκαναν δουλειές στο σπίτι. Άναβαν μόνο το καντήλι του σπιτιού και θύμιαζαν. Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής η περιφορά του Επιταφίου γινόταν στο προαύλιο της εκκλησίας. Πρέπει να πω ότι στην Αθήνα του ’60 είδα για πρώτη φορά ανθρώπους να παρακολουθούν από τα καφενεία και από τα ανοικτά καταστήματα την περιφορά του Επιταφίου και μου χρειάστηκε πολύς χρόνος για να συνηθίσω το θέαμα αυτό. Στην Κωνσταντινούπολη, το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου οι πιστοί μεταλάμβαναν. Οι νοικοκυρές μέχρι το απόγευμα τελείωναν τις προετοιμασίες για την Ανάσταση και το βράδυ του Σαββάτου πήγαιναν οικογενειακώς στην εκκλησία για να πάρουν το Άγιο Φως. Μετά το «δεύτε λάβετε φως» ανάβαμε τη λαμπάδα μας από τη λαμπάδα του δεσπότη και ακολουθούσε το «Χριστός Ανέστη» που έψαλλαν όλοι μαζί οι πιστοί. Έχοντας πάρει το Άγιο Φως, γυρίζαμε σπίτι σταυρώναμε τρεις φορές το πάνω ξύλο της κάσας της εξώπορτας και ανάβαμε το καντήλι.

ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΓΙΑΝΣΑΚΙΔΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ

Στο σπίτι περίμενε το στρωμένο τραπέζι με πρώτο πιάτο τη σούπα με ζωμό κότας ή αρνίσιου κρέατος με ρύζι και αυγολέμονο. Σε κάποια σπίτια έτρωγαν μαγειρίτσα, σύμφωνα με το ελληνικό έθιμο. Στο δείπνο τσουγκρίζαμε πρώτα τα κόκκινα αυγά που τα συνόδευε μαρουλοσαλάτα με φρέσκο κρεμμυδάκι και μπόλικο άνιθο. Τυρί -συνήθως κασέρι- τσουρέκι και παστουρμάς είχαν την τιμητική τους.

ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΜΠΟΥΓΙΩΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

Το μεσημέρι της Ανάστασης οι νοικοκυρές στόλιζαν το γιορτινό τραπέζι με λευκά τραπεζομάντηλα, κολλαριστές πετσέτες, καλά σερβίτσια, και κρυστάλλινα ποτήρια. Στο κέντρο του τραπεζιού κυριαρχούσαν τα κόκκινα αυγά και μεταξύ τους υπήρχαν και κάποια, βαμμένα με κρεμμυδότσουφλα, που είχαν χρώμα κεραμιδί. Το γεύμα άρχιζε με τσούγκρισμα αυγών, ακολουθούσαν τα ορεκτικά -ντολμαδάκια γιαλαντζί με μπόλικο δυόσμο και άνιθο, η μαρουλοσαλάτα, οι αγκινάρες και άλλοι πολίτικοι μεζέδες, όπως σουτζούκια, τυρί, συνήθως κασέρι, καπνιστή γλώσσα, ρωσική σαλάτα. Κυρίως πιάτο ήταν το φουρνιστό, δηλαδή αρνάκι με πατάτες στρογγυλές, φρέσκες, με φρέσκια σάλτσα ντομάτας, ψημένο στο φούρνο. Ακολουθούσαν το επιδόρπιο, τα φρούτα και ο μπακλαβάς. Στις 4 το απόγευμα πηγαίναμε στην εκκλησία για τη δεύτερη Ανάσταση, όπου διάκος και παπάδες διάβαζαν το Ευαγγέλιο σε πολλές ξένες γλώσσες. Έτσι έκλεινε ο κύκλος της μεγάλης γιορτής της Ορθοδοξίας στην Κωνσταντινούπολη».

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Της Νικόλ Καζαντζίδου

Ανοιξιάτικες αποδράσεις στην Κεντρική Μακεδονία ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Μια πόλη που περπατιέται: Βόλτες στην παραλία, στο Λευκό Πύργο, στην Καμάρα και στη Ροτόντα. Προσκύνημα στον Άγιο Δημήτριο και στην κρύπτη του, στην Αγία Σοφία, στην Αχειροποίητο, στην Παναγία Χαλκέων, στον Άγιο Νικόλαο τον Ορφανό και στη Μονή Βλατάδων. Περιπλάνηση στα μονοπάτια του Χορτιάτη και του δάσους των Χιλίων Δένδρων, το Σέιχ Σου. Βόλτα στην αρχαία Ρωμαϊκή Αγορά και λίγο πιο κάτω στις παλιές αγορές Μοδιάνο, Καπάνι και Μπεζεστένι.

ΗΜΑΘΙΑ Η περιοχή έχει να επιδείξει σημαντικούς προορισμούς για τους ταξιδιώτες. Μεταξύ αυτών, αξίζει κανείς να επισκεφθεί το Μουσείο των Βασιλικών Τάφων των Αιγών στη Βεργίνα, τη Σχολή του Αριστοτέλη στη Νάουσα αλλά και το βήμα του Αποστόλου Παύλου. Ειδικά για τον ποντιακό ελληνισμό, πολύ σημαντικό είναι το προσκύνημα στον Ι. Ναό της Παναγίας Σουμελά.

ΚΙΛΚΙΣ Πόλος έλξης η φυσική ομορφιά του τόπου: Το σμαραγδένιο νερό στους καταρράκτες Σκρα, η Πικρολίμνη, όπου υπάρχει κέντρο πηλοθεραπείας αλλά και το Σπήλαιο του Κιλκίς με τους σταλακτίτες, τους σταλαγμίτες, τα απολιθώματα και τα οστά ζώων. Αξίζει μια βόλτα στο Βαλκανικό Βοτανικό κήπο Κρουσσίων, με τα 1200 είδη φυτών, όπως και στο καστανόδασος, στις πλαγιές του όρους Πάικο.

ΠΕΛΛΑ Εδώ ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει το λουτρό του στις μεταλλικές πηγές στα Λουτρά Πόζαρ στην Αριδαία ενώ ξεχωριστή εμπειρία αποτελεί η επίσκεψη στους καταρράκτες της Έδεσσας, ύψους 70 μέτρων, στο μικρό σπήλαιο και στο υπαίθριο μουσείο νερού. Μπορεί, επιπλέον, να επισκεφθεί τα ερείπια του μακεδονικού βασιλείου της Πέλλας, τους μακεδονικούς τάφους και τα εκθέματα στο Αρχαιολογικό μουσείο, να κάνει μια βόλτα στον παλαιό οικισμό του Αγ. Αθανασίου ή να περπατήσει στα στενά του παλιού χριστιανικού οικισμού Βαρόσι στην Έδεσσα. Για τους πιο δραστήριους ταξιδιώτες, υπάρχει η δυνατότητα να κάνουν ανεμοπορία, ανεμόπτερο και “παρά πέντε” στο αεραθλητικό κέντρο Μακεδονίας-Θράκης.

ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΝΙΚΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ

ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΥΠΠΟ

Ένα ταξίδι στη Θεσσαλονίκη ή με αφετηρία τη Θεσσαλονίκη και προορισμό περιοχές της κεντρικής Μακεδονίας είναι μια άριστη και εύκολα υλοποιήσιμη ιδέα, ειδικά την Άνοιξη, που η φύση αναγεννιέται και μας καλεί να την προσεγγίσουμε και να την γνωρίσουμε! Το «ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ» καταγράφει λίγους από τους πολλούς λόγους για τους οποίους αξίζει κανείς να επισκεφθεί την περιοχή.

ΑΠΕ-ΜΠΕ / STR

ΠΙΕΡΙΑ Το απέραντο γαλάζιο στη σκιά του Ολύμπου είναι μια φράση που χαρακτηρίζει έναν ευλογημένο τόπο για όλες τις εποχές. Στην Πιερία εκείνο που δεν πρέπει να χάσει ο επισκέπτης είναι να δει από κοντά τα ευρήματα των ανασκαφών που εκτίθενται στο αρχαίο Δίον, τόπο λατρείας του Ολυμπίου Διός αλλά και να βαδίσει στα ερείπια φρουριακής αρχιτεκτονικής και του εντυπωσιακού τετραπυργίου που είναι τα μόνα υπολείμματα της αρχαίας βυζαντινής Πύδνας.

ΣΕΡΡΕΣ Αναμφίβολα η Άνοιξη είναι μια άριστη εποχή για εκδρομή στον υδροβιότοπο της Λίμνης Κερκίνη. Πλούσια χλωρίδα και πανίδα, βουβάλια, κορμοράνοι, βάρκες για υπέροχες βόλτες ανάμεσα σε καλαμιές και δέντρα στη λίμνη. Το σπήλαιο της Αλιστράτης είναι ένα από τα ωραιότερα και μεγαλύτερα σπήλαια της Ελλάδας ενώ δίπλα βρίσκεται το φαράγγι του Αγγίτη μήκους 15 χιλιομέτρων. Η επίσκεψη στο Νομό Σερρών μπορεί κάλλιστα να κλείσει με ένα ιαματικό λουτρό σε κάποια από τις τρεις υδροθεραπευτικές πηγές Σιδηροκάστρου, Νιγρίτας ή Αγκίστρου.

ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

ΑΠΕ-ΜΠΕ / ΝΙΚΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ

Η Χαλκιδική, που… σαν αυτή δεν έχει, δεν είναι μόνο παραλίες και θάλασσα. Στο βουνό Χολομώντας που εκτείνεται από τον Πολύγυρο μέχρι την Αρναία, μπορεί κανείς να απολαύσει την πανέμορφη φύση. Μέσα σ΄ ένα καταπράσινο τοπίο γεμάτο από οξιές και αμέτρητα έλατα, έχει τη δυνατότητα να περπατήσει στα περιπατητικά μονοπάτια για συναρπαστικές διαδρομές αλλά και καταπιαστεί με κάθε άλλη αθλητική δραστηριότητα.

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Κυριάκο, μην κάνεις ζαβολιές…

Ο γάτος στη φωτογραφία είναι ο Κυριάκος. Προσποιείται τον αδιάφορο. Έχει λόγο. Ξέρει πως έκανε κάτι που δεν επιτρέπεται! Και μόλις άκουσε το όνομά του πήρε αυτή τη στάση. Μα καλά, καταλαβαίνουν οι γάτες το όνομά τους; Κι όμως, οι κατοικίδιες γάτες μπορούν να αναγνωρίσουν το όνομα τους και να το διακρίνουν από τα ονόματα άλλων γατιών και από άλλες λέξεις, σύμφωνα με μια νέα ιαπωνική επιστημονική έρευνα, η οποία επιβεβαιώνει αυτό που ήδη γνωρίζουν αρκετοί άνθρωποι που έχουν γάτα στο σπίτι τους. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Ατσούκο Σαΐτο του Πανεπιστημίου Σοφία του Τόκιο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Scientiﬁc Reports, μελέτησαν 78 γάτες. Τα πειράματα έδειξαν ότι κάθε γάτα ήταν σε θέση να ανταποκριθεί στο δικό της όνομα (κουνώντας τα αυτιά, το κεφάλι, την ουρά ή βγάζοντας ήχους) περισσότερο από ό, τι σε άλλες λέξεις. Αυτό συνέβαινε ακόμη και όταν ένας άγνωστος στις γάτες τις φώναζε με το όνομα τους. Παλαιότερες έρευνες είχαν δείξει ότι οι σκύλοι ανταποκρίνονται στην ομιλία των ανθρώπων και ειδικότερα στο όνομά τους, ενώ για τις γάτες υπήρχε μια αμφιβολία, η οποία όμως διαλύθηκε με τη νέα μελέτη. Όμως οι επιστήμονες διατύπωσαν αμφιβολία κατά πόσο οι γάτες αντιλαμβάνονται πως το όνομα τους είναι ένα όνομα γι' αυτές τις ίδιες, αφού δεν φαίνεται να έχουν συνείδηση του εαυτού τους. Μάλλον, σύμφωνα με τη δρα Σαΐτο, μαθαίνουν να συσχετίζουν το όνομα τους με κάποια ανταμοιβή ή τιμωρία. Γι αυτό σας διαβεβαιώνω ότι ο Κυριάκος στη φωτογραφία, επειδή έκανε ζαβολιά και άκουσε το όνομά του με αυστηρότητα… πήρε τη στάση του … ψόφιου κοριού…

www.ana.gr/freepress

Κυκλοφορεί και στο διαδίκτυο

freepress

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Του Βασίλη Κοριμέντζα

Η απάτη στον τομέα των τηλεπικοινωνιών Πώς λειτουργεί

Καθώς η κοινωνία εξελίσσεται, αυξάνεται και η εξάρτηση των πολιτών από την τεχνολογία των τηλεπικοινωνιών. Οι κυβερνοεγκληματίες διατρέχουν την καθημερινή χρήση ηλεκτρονικών συσκευών και αναζητούν συνεχώς νέους τρόπους εκμετάλλευσης των τρωτών σημείων και των πληροφοριών πρόσβασης. Η Europol, με έκθεση που συνέταξε από κοινού με την Trend Micro, τον Μάρτιο 2019, παρέχει μια επισκόπηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η απάτη στον τομέα των τηλεπικοινωνιών. Υπογραμμίζει ότι η απάτη αυτή καθίσταται εναλλακτική λύση χαμηλού κινδύνου έναντι του παραδοσιακού οικονομικού εγκλήματος. Το μειωμένο κόστος και η αυξημένη διαθεσιμότητα εξοπλισμού hacking σημαίνει ότι αυτό το είδος απάτης είναι σε άνοδο. Το κόστος της απάτης στον τομέα των τηλεπικοινωνιών εκτιμάται ότι ανέρχεται σε 29 δισ. ευρώ ετησίως.

Στην καρδιά της, αυτή η απάτη αφορά την κατάχρηση προϊόντων (κυρίως σταθερών και κινητών τηλεφώνων) ή υπηρεσιών, με σκοπό την παράνομη απόκτηση χρημάτων από έναν πάροχο τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών ή από τους πελάτες του. Ο κύριος στόχος των εγκληματιών είναι να αποκτήσουν πρόσβαση στους λογαριασμούς των πελατών. Οι πιο συνηθισμένες μέθοδοι μπορούν να χωριστούν σε διαφορετικές κατηγορίες που κυμαίνονται από απλές έως εξαιρετικά περίπλοκες απάτες:

• Κλήσεις Vishing (συνδυασμός των λέξεων Voice και Phishing). Το Vishing είναι μια τηλεφωνική απάτη στη διάρκεια της οποίας τα θύματα αποκαλύπτουν προσωπικές, οικονομικές ή πληροφορίες ασφαλείας τους ή μεταφέρουν χρήματα στους απατεώνες. • Wangiri- Ιαπωνικά για «Ένα κουδούνισμα και παύση κλήσης»- Ένας απατεώνας θα δημιουργήσει ένα σύστημα για να καλέσει έναν μεγάλο πλήθος τυχαίων αριθμών τηλεφώνου. Κάθε κλήση χτυπά μια φορά και στη συνέχεια κλείνει, αφήνοντας μια αναπάντητη στα τηλέφωνα των παραληπτών. Οι χρήστες βλέπουν συχνά την αναπάντητη κλήση και, πιστεύοντας ότι είναι νόμιμη, καλούν τον αριθμό πίσω. • Η Διεθνής Απάτη Διαμοιρασμού Εσόδων (IRSF): Περιλαμβάνει τη μεταφορά χρηματικών ποσών με βάση τη διεθνή εμπιστοσύνη μεταξύ τηλεπικοινωνιακών φορέων. Απατεώνες περιμένουν υπομονετικά να λήξουν τα αρχεία καταγραφής πριν εκτελέσουν οποιαδήποτε περαιτέρω βήματα για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Πώς λειτουργεί η απάτη; 1. Οι εγκληματίες αποκτούν τηλεφωνικούς αριθμούς από τους παρόχους υπηρεσιών IPRN (International Premium Rate Number) 2. Δημιουργούν μεγάλο αριθμό διεθνών κλήσεων προς αυτούς τους αριθμούς, χρησιμοποιώντας για παράδειγμα botnets ή διακομιστές που «τρέχουν» κλεμμένες κάρτες sim 3. Οι ψευδείς κλήσεις μπορούν να περάσουν 6 ή 7 φορείς τηλεπικοινωνιών για να φτάσουν στο σημείο τερματισμού τους 4. Τελικά, οι τηλεπικοινωνιακοί φορείς θα μπλοκάρουν τις κλήσεις προς τους αριθμούς IPRN 5. Οι πάροχοι υπηρεσιών IPRN μοιράζονται τα κέρδη με τους εγκληματίες. Η Europol σημειώνει πάντως, ότι δεν είναι απατεώνες όλοι οι πάροχοι υπηρεσιών IPRN, καθώς υπάρχουν νόμιμοι φορείς που προσφέρουν γνήσιες υπηρεσίες.

Ειδήσεις 24x7x365 30

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

με την εφαρμογή του Πρακτορείου για smartphones-tablets

Η απάτη στον τοµέα των τηλεπικοινωνιών Κλήσεις Vishing (από τις λέξεις Voice και Phishing Phishing):):

Μεταφορά χρηµάτων στους απατεώνες, αποκάλυψη προσωπικών πληροφοριών

ΣΥΝΗΘΕΣΤΕΡΕΣ ΜΕΘΟ∆ΟΙ

WangiriΙαπωνικά για ««Ένα «Έ Ένα κουδούνισµα και παύση κλήσης»:

Οι χρήστες βλέπουν συχνά την αναπάντητη κλήση και καλούν τον αριθµό πίσω

Αργότερα, οι τηλεπικοινωνιακοί οργανισµοί θα µπλοκάρουν τις κλήσεις προς τους αριθµούς IPRN

Οι εγκληµατίες αποκτούν τηλεφωνικούς αριθµούς από τους παρόχους υπηρεσιών υπηρε ρεσιών IPRN ( (International (Interna tional Premium Rate Number)

1 4

(χρησιµοποιώντας για παράδειγµα botnets ή διακοµιστές που «τρέχουν» υν» κλεµµένες κάρτες sim)

2 Οι ψευδείς κλήσεις µπορούν να περάσουν 6 ή 7 οργανισµούς τηλεπικοινωνιών για να φτάσουν στο σηµείο τερµατισµού τους

29 δισ. ευρώ ρ κ ς το κόστος ί ετησίως ετη ησίως

Οι πάροχοι υπηρεσιών IPRN µοιράζονται τ κέρδη µε τα τους εγκληµατίες

Σηµειώνεται Σηµειώνετα µ αι ότι δεν είναι ί απατεώνες ώ ες όλοι οι πάροχοι υπηρεσιών I P R N . Υπάρχουν νόµιµοι φορείς που προσφέρουν γνήσιες υπηρεσίες

ΣΧΕ∆ΙΑΣΗ: ΠΕΓΚΥ ΒΑΡΙΤΑΚΗ

∆ηµιουργούν µεγάλο ήσεων αριθµό διεθνών κλήσεων προς αυτούς τους αριθµούς,

ΠΗΓΗ: Εuropol

Δημοσιογραφική επιμέλεια: Βασίλης Κοριμέντζας Γράφημα: Πέγκυ Βαριτάκη

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Του Αντώνη Βαζογιάννη

VAR… ψυχολογία και διαλογισμός Τα δευτερόλεπτα που …αλλάζουν το μυαλό των παικτών

To περίφημο VAR (VIDEO ASSISTANT REFEREES) βρίσκεται ακριβώς έξω από την πόρτα και της δικής μας «ποδοσφαιρικής ζωής». Η νέα τεχνολογία, που εφαρμόστηκε στο Μουντιάλ της Ρωσίας, σε κορυφαία πρωταθλήματα της Ευρώπης (Bundesliga, Serie A, Laliga, Ligue 1), και όχι μόνο (MLS, Κίνα) και εσχάτως στο Champions League, μετρά ήδη αντίστροφα, για να περάσει και τα δικά μας σύνορα. Οι συζητήσεις που έχουν αρχίσει πολλές, όχι μόνο για την αναγκαιότητα εφαρμογής του, αλλά και για τον τρόπο χρήσης του. Εξάλλου, στην υπόλοιπη Ευρώπη, οι αντιπαραθέσεις εξακολουθούν να είναι μεγάλες, με ένθερμους υποστηρικτές αλλά και επικριτές. Αντίθετος με την χρήση του VAR δήλωσε πρόσφατα ο Μισέλ Πλατινί, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ιταλική εφημερίδα «Corriera della Sera», ενώ ο Μαουρίτσιο Ποκετίνο, αν και στην Premier League θα εφαρμοστεί από την προσεχή σεζόν, έχοντας βιώσει τη νέα τεχνολογία στο Champions League, είπε πως «είναι ένα σύστημα που μερικές φορές σκοτώνει τα συναισθήματα». Από την πλευρά του, ο επικεφαλής διαιτησίας της UEFA, Ρομπερτο Ροζέτι ξεκαθάρισε: «Το VAR δεν είναι τέλειο αλλά θα βοηθήσει τους διαιτητές να πάρουν σωστές αποφάσεις. Η ακρίβεια είναι σίγουρα πιο σημαντική από την ταχύτητα». Έτσι κι αλλιώς πάντως, το VAR επηρεάζει το παιχνίδι αλλά και τους ποδοσφαιριστές. Ο αγώνας σταματά. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα και μερικές φορές, πέντε λεπτά. Οι παίκτες περιμένουν. Αβεβαιότητα, άγχος. Τι θα συμβεί; Σκέψεις και εικασίες περνούν από το μυαλό. Θα είναι υπέρ ή κατά η απόφαση; Στρες, ένταση. Όλα αυτά επηρεάζουν τους ποδοσφαιριστές, στον τρόπο που θα αντιμετωπίσουν στη συνέχεια το παιχνίδι, κάνοντας έτσι τις ομάδες να σκέφτονται τη βοήθεια ψυχολόγου ή του διαλογισμού. Στην ισπανική Laliga, σύμφωνα με ανάλυση της Marca, ο μέσος όρος παρέμβασης του VAR φτάνει τα 113 δευτερόλεπτα, χρόνος που σε κάποιες περιπτώσεις μέχρι την τελική απόφαση μπορεί να μεγαλώσει. Eίναι χαρακτηριστικό ότι σε πρόσφατο αγώνα της ιταλικής Serie A (Πάρμα-Φροζινόνε), χρειάστηκαν εννέα λεπτά μέχρι την τελική απόφαση. Αναμονή που μπορεί να έχει αντίκτυπο στους παίκτες, δίνοντας «χαστούκι» στην συγκέντρωσή τους. Πρόκειται σίγουρα για κάτι διαφορετικό, κάτι καινούργιο, που αφήνει τους παίκτες… παγωμένους για δύο, τρία ή περισσότερα λεπτά. Αλλάζοντας το τοπίο για εκείνους αλλά και την ομάδα. Η επιστήμη εξηγεί τι συμβαίνει στον εγκέφαλο των παικτών κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αβεβαιότητας, στο διάστημα της διακοπής. «Όπως το μέρος της φυσικής κατάστασης, έτσι και το νοητικό, απαιτεί επίσης προπόνηση. Η συγκέντρωση διατηρείται για λίγα λεπτά, μπορεί να φτάσει τα 40 ή 45, και με χαμηλή κόπωση. Με τον εγκέφαλο που έχουμε, βλέποντας ένα e-mail και στη συνέχεια το κινητό, κάθε φορά που αφήνουμε το ένα για να δούμε το άλλο, χάνουμε τη συγκέντρωση για το προηγούμενο, που στην περίπτωση του ποδοσφαίρου είναι το παιχνίδι», είπε στην Marca η διάσημη ψυχολόγος αθλητισμού, Πατρίσια Ραμίρεθ. «Έτσι, όταν επιστρέψεις για να συνεχίσεις το παιχνίδι, δεν μπορείς να το κάνεις με το επίπεδο της συγκέντρωσης που είχες πριν τη διακοπή, χρειάζεται

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

ΑΠΕ-ΜΠΕ / EPA / NEIL HALL

ΑΠΕ-ΜΠΕ / EPA / BAS CZERWINSKI

πάλι η φάση της προετοιμασίας, ένα, ίσως και δύο λεπτά. Κατά τη διακοπή, δεν παραμένεις συγκεντρωμένος στο παιχνίδι, αυτό που κάνεις είναι να αποσπάται η προσοχή σου με ερωτήματα όπως «η απόφαση θα είναι προς όφελός μας ή όχι;». Και εκεί αρχίζουν όλες οι σκέψεις: «Ναι, όχι, το έχω δει, δεν νομίζω, ας δούμε». Και όλα αυτά, αυτή η αβεβαιότητα, δημιουργεί συχνά άγχος. Και τότε δεν υπάρχει πλέον μόνο ένα πρόβλημα συγκέντρωσης, αλλά και συναισθήματα. Το επίπεδο αγωνιστικότητας που είχες χάνεται, επειδή οι σκέψεις αυτές αρχίζουν να προκαλούν άγχος», πρόσθεσε η Πατρίσια Ραμίρεθ. Εκεί λοιπόν αναδεικνύεται η αναγκαιότητα της προπόνησης του νου και κάνουν την εμφάνισή τους η ψυχολογία και ο διαλογισμός. «Παρεμβάσεις» προκειμένου οι παίκτες να διατηρούν τη συγκέντρωσή τους, μετά την χρήση του VAR. «Υπάρχουν τεχνικές διαλογισμού εκτός γηπέδου, που μπορείς να χρησιμοποιήσεις όταν είσαι μέσα σε αυτό, αλλά είναι αρκετά περίπλοκο. Χρειάζεται να ενισχύονται συνεχώς και απαιτείται προσομοίωση κατά τη διάρκεια της προπόνησης με παρόμοιες καταστάσεις για τους παίκτες», ανέφερε η Ραμίρεθ. Η… ψυχολογία του VAR δεν έχει μονάχα αρνητικές συνέπειες αλλά και θετικές επιπτώσεις. Όπως αποδεικνύεται, ο ψυχολογικός αντίκτυπος του VAR επηρεάζει τη συμπεριφορά των παικτών στον αγωνιστικό χώρο, αλλά για

καλό, αφού όπως έχει αποδειχθεί, μειώθηκαν οι διαμαρτυρίες των ποδοσφαιριστών, αλλά και η προσπάθεια παραπλάνησης του διαιτητή. Στοιχεία που βοηθούν το παιχνίδι και την εξέλιξή του. Έτσι κι αλλιώς, το VAR ήρθε για να μείνει. Έχει οριστεί να… επεμβαίνει μόνο όταν έχει τα στοιχεία για ένα σαφές και προφανές λάθος, για γκολ, πέναλτι, κόκκινες κάρτες. Η πιο πρόσφατη τεχνολογία 3D θα βοηθήσει το VAR να καθορίσει εάν υπάρχει οφσάιντ. Θα χρησιμοποιηθεί επίσης στον τελικό της UEFA Europa League στο Μπακού, στους τελικούς της UEFA Nations League στην Πορτογαλία, στο Μουντιάλ Γυναικών στην Γαλλία και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Under-21 της UEFA στην Ιταλία. Όπως έχει ήδη αποφασιστεί, θα εισαχθεί στο Champions League του 2019/20, από το στάδιο των play-oﬀ και στο Super Cup του 2019. Η UEFA εξακολουθεί να σχεδιάζει την επέκταση χρήσης του VAR, για τα τελικά του UEFA EURO 2020, του UEFA Europa League 2020/21 από το στάδιο των ομίλων και μετά, και των τελικών της UEFA Nations League 2021.

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Επιμέλεια Τάνια Η. Μαντουβάλου

shutterstock

Health and beauty

Γιατί η θεραπευτική ύπνωση δρα πιο γρήγορα από άλλες ψυχοθεραπευτικές μεθόδους άποιοι την αμφισβητούν. Άλλοι τη φοβούνται. Πρόσφατες μελέτες ωστόσο την ανεβάζουν στο υψηλότερο βάθρο της ψυχοθεραπείας. Ο λόγος για τη θεραπευτική ύπνωση, που στην Ελλάδα πολύ πρόσφατα κερδίζει έδαφος, αφού μόλις το 2017 το ΕΚΠΑ εκπόνησε πρόγραμμα εκπαίδευσης με τίτλο «Ύπνωσηχαρακτηριστικά και θεραπευτικές εφαρμογές». Όπως δηλώνει στο «Πρακτορείο» ο ψυχοθεραπευτής-κλινικός υπνοθεραπευτής Ε.Κ.Π.Α και μέλος της Αμερικανικής Ένωσης Υπνοθεραπευτών Παναγιώτης Γεωργιάδης, με την ύπνωση μπορεί να λυθεί ένα πρόβλημα σε πολύ πιο γρήγορο χρονικό διάστημα, απ ότι με άλλες ψυχοθεραπευτικές μεθόδους.

Έως και 95% ποσοστό επιτυχίας από τη θεραπεία σε έξι συνεδρίες «Σε συγκριτική μελέτη που πραγματοποίησε το «American Health Magazine» για τις θεραπείες ψυχοθεραπείας, τα συμπεράσματα ήταν τα εξής: Στην κλασική ψυχανάλυση το ποσοστό επιτυχίας από τη θεραπεία είναι 3035% μετά από 600 συνεδρίες, κάτι που μεταφράζεται σε 15 χρόνια εβδομαδιαίων συνεδριών. Στη γνωσιακή συμπεριφοριστική προσέγγιση, το ποσοστό επιτυχίας από τη θεραπεία φτάνει το 70-75% μετά από είκοσι τέσσερις, είκοσι πέντε συνεδρίες, ενώ στη θεραπευτική κλινική ύπνωση το ποσοστό επιτυχίας μετά από κατά μέσον όρο έξι συνεδρίες, αγγίζει το 90-95%». Κι αν αναρωτιέστε γιατί υπάρχουν τόσο μεγάλες διαφορές στο χρόνο θεραπείας το ασυνείδητο μάλλον έχει την απάντηση: «Στη διαδικασία της ύπνωσης, επειδή επικοινωνούμε με το ασυνείδητο κάνοντας στο πλάι τον συνειδητό νου, δεν χρειάζεται να καταναλώσουμε πχ 30 συνεδρίες για να πείσουμε τον ασθενή ότι πχ πραγματικά τον αγαπάει ο μπαμπάς του. Στην ύπνωση ξεγελάμε το συνειδητό και επικοινωνούμε απευθείας με το ασυνείδητο, προκειμένου να επαναπροσδιορίσουμε, ή να κατευθύνουμε το ασυνείδητο». 34

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Αντενδείκνυται σε περιπτώσεις επιληψίας Η βαθύτερη ρίζα των αυτοάνοσων, αλλά και των ψυχοσωματικών ασθενειών, πολύ συχνά είναι μία εσωτερική σύγκρουση, η οποία λαμβάνει χώρα στις πτυχές του ασυνείδητου, συνήθως με την πλήρη άγνοια του συνειδητού νου του ασθενούς, εξηγεί ο κ Γεωργιάδης. «Έτσι λοιπόν μέσα από την θεραπευτική ύπνωση ανοίγουμε τον δρόμο επικοινωνίας με τις παρυφές του ασυνείδητου, χτυπώντας συνεδρία, συνεδρία το πρόβλημα στη ρίζα του, και όχι εξαφανίζοντας μόνο το σύμπτωμα». Σύμφωνα με τον έγκριτο κλινικό υπνοθεραπευτή η ύπνωση μπορεί να συνδράμει σχεδόν σε κάθε κατάσταση ψυχοσωματικού ή αυτοάνοσου, πάντα και με τη σύμφωνη γνώμη του θεράποντος γιατρού, και σε ορισμένες περιπτώσεις και αυτόνομα. Επισημαίνει ωστόσο ότι αντενδείκνυται σε περιπτώσεις επιληψίας.

Σε 2-4 συνεδρίες θεραπεύεται η στυτική δυσλειτουργία «Σε καταστάσεις όπως η στυτική δυσλειτουργία κατά κανόνα χρειάζονται 2-4 συνεδρίες, όπως επίσης και στις κρίσεις πανικού, ή σε κάποιες φοβίες. Στην ψωρίαση μπορεί να έχουμε πλήρη αποθεραπεία σε 4-6 συνεδρίες. Ωστόσο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, κάθε περίπτωση ξεχωριστή και μπορεί να χρειαστούν λιγότερες ή περισσότερες συνεδρίες». Κι επειδή κάποιοι μπερδεύουν την θεραπευτική ύπνωση με την αναδρομή, που καμία σχέση δεν έχουν, ο κ. Γεωγιάδης τονίζει ότι η θεραπευτική ύπνωση είναι μία διαδικασία απόλυτα ασφαλής, αφού ο ασθενής εκείνη την ώρα έχει πλήρη συνείδηση του τι συμβαίνει γύρω του, καθώς απλά χαλαρώνει κι επί της ουσίας «κοιμάται» μόνο το νευρικό του σύστημα.

H Roche Hellas χρυσός χορηγός του Delphi Economic Forum 2019

Η στρατηγική διάθεση πόρων στον τομέα της υγείας αποτελεί απαραίτητη επένδυση στην ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή στην Ελλάδα

Roche Hellas ήταν χρυσός χορηγός του πρόσφατου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών (Delphi Economic Forum IV) στο πλαίσιο της δέσμευσής της να συμμετέχει σε ένα γόνιμο διάλογο και να συνεισφέρει, με την εμπειρία και την τεχνογνωσία της, στη διαμόρφωση μιας ορθολογικής, αποτελεσματικής πολιτικής στο χώρο της υγείας. Το φετινό Φόρουμ, με θέμα “The Challenge of Inclusive Growth”, φιλοξένησε καταξιωμένες προσωπικότητες του πολιτικού, ακαδημαϊκού και επιχειρηματικού κόσμου που κατέγραψαν τις παγκόσμιες τάσεις, αξιολόγησαν τις επιπτώσεις τους και σκιαγράφησαν ένα ρεαλιστικό πλαίσιο στόχων και δράσεων που μετατρέπει τη γνώση σε καινοτόμες και εξωστρεφείς δραστηριότητες και συμβάλει στην ενδυνάμωση της θέσης της Ελλάδας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Η Roche Hellas συμμεριζόμενη το όραμα και τους στόχους του, επέλεξε τη δυναμική της παρουσία στο Φόρουμ προκειμένου να προαχθεί ο γόνιμος διάλογος για την υιοθέτηση αποτελεσματικότερων και αποδοτικότερων πολιτικών στο χώρο της υγείας με μακροπρόθεσμα οφέλη για τους ασθενείς, τον κλάδο και την ελληνική οικονομία. Στις εργασίες του Delphi Economic Forum συμμετείχε εκ μέρους της εταιρείας, η κα Sarbani Chakraborty, Senior Health Systems Strategy Leader του Ομίλου Roche. Η κα Chakraborty, συμμετέχοντας στη συζήτηση με θέμα «Εθνικές πολιτικές υγείας για την ανάπτυξη» ανέφερε ότι οι υγειονομικές προκλήσεις απαιτούν τη συνεργασία κράτους και φαρμακευτικών εταιρειών, η συνδρομή δε των τελευταίων μέσω της έρευνας και ανάπτυξης δύναται να προσφέρει τις αναγκαίες καινοτόμες λύσεις. Συνέχισε υπογραμμίζοντας ότι η εστίαση στην πρόληψη, η οποία προηγείται της περίθαλψης, θα πρέπει να αποτελεί μείζονα προτεραιότητα των κρατών, ενώ μεταξύ άλλων ανέδειξε το ζήτημα των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων σημειώνοντας ότι «είναι πολύ σημαντικό να μην αποκλείονται ομάδες πληθυσμού που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα για υπηρεσίες υγείας».

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Στην ομιλία της ανέδειξε τις κατευθύνσεις που απαιτούνται για την επίλυση της εξίσωσης διασφάλισης της πρόσβασης των ασθενών σε καινοτόμες θεραπείες και βιωσιμότητας του συστήματος υγείας και συγκεκριμένα την ανάγκη για ολοκληρωμένα και όχι κατακερματισμένα συστήματα υγείας και τον ψηφιακό μετασχηματισμό. Η κα Chakraborty τόνισε ότι «υπάρχει θέληση από τις εταιρείες να συνεργαστούν με τις κυβερνήσεις, βοηθώντας το δημόσιο σύστημα. Αλλά για να πείσουμε τα υπουργεία οικονομικών να επενδύσουν χρήματα στην υγεία, πρέπει να την καταστήσουμε πιο διαφανή». Με αφορμή την ενεργό συμμετοχή της εταιρείας στο φετινό Φόρουμ, η κα Ξένια Καπόρη, Διευθύντρια Εξωτερικών Υποθέσεων της Roche Hellas, αναφέρθηκε στη σημασία ενός βιώσιμου συστήματος υγείας, στο πλαίσιο της προσπάθειας για οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική συνοχή. «Ιδιαίτερα για μια χώρα όπως η Ελλάδα, η οποία επιχειρεί να ξαναχτίσει την οικονομία της, η διάθεση πόρων στον τομέα της υγείας θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως στρατηγική επένδυση, σε μια διατηρήσιμη και συνεκτική ανάπτυξη. Στη Roche Hellas προσπαθούμε να συμβάλουμε θετικά προς αυτή την κατεύθυνση, αξιοποιώντας την εμπειρία και την τεχνογνωσία ενός παγκόσμιου οργανισμού. Στόχος μας είναι να προτείνουμε τεκμηριωμένες λύσεις και να συνεργαστούμε εποικοδομητικά με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Ταυτόχρονα, στόχος μας παραμένει να διασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα της εταιρείας μας στην Ελλάδα, ώστε οι ασθενείς να συνεχίσουν να έχουν πρόσβαση στις καινοτόμες θεραπείες μας», δήλωσε συγκεκριμένα η κα. Καπόρη. Υπογράμμισε, επίσης, τη δέσμευση της Roche Hellas να συνεχίσει να συμμετέχει εποικοδομητικά στο διάλογο, συνεισφέροντας την εμπειρία και τις προτάσεις της. «Έχοντας πάντα ως κορυφαία προτεραιότητα τη φροντίδα του ασθενή, θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, με στόχο ένα σύγχρονο, βιώσιμο σύστημα υγείας στην Ελλάδα» σημείωσε χαρακτηριστικά η κα. Καπόρη.

ΑΤΖΕΝΤΑ

Ροδάκινο Κομπόστα του Miguel Mihura Σκηνοθεσία: Άκης Σταματιάδης

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Έκθεση ζωγραφικής στο Αστεροσκοπείο Αθηνών Τι κερδίζουν οι θεατές της παράστασης «Ροδάκινο Κομπόστα»; Πολύτιμες στιγμές γέλιου, απρόβλεπτες καταστάσεις και κάποιες … χρήσιμες γνώσεις που ίσως μας βοηθήσουν να οργανώσουμε την τέλεια ληστεία! Αχρείαστη να είναι! Παίζουν : Μυρσίνη Μορέλλι, Γιώργος Χουσάκος, Αντρέας Ιωάννου, Σίσσυ Γκυρτή, Θεοδώρα Παπαϊωάννου, Ευγενία Σούκη, Γιάννης Μπακογέωργος. Παραστάσεις κάθε Σάββατο στις 21.15 και κάθε Κυριακή στις 20.00. Εισιτήρια 7-10 Ευρώ. Τεχνοχώρος « ΕΡΓΟΤΑΞΙΟΝ». Διογένους 1, Δάφνη ( δίπλα στον σταθμό του μετρό).

Το Κέντρο Επισκεπτών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών στο Θησείο, φιλοξενεί τη νέα ενότητα ζωγραφικών έργων «Υάδες» της Ελεάννας Μαρτίνου, στην αίθουσα του τηλεσκοπίου Δωρίδη. Η Ελεάννα Μαρτίνου γεννήθηκε το 1981 στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας (2000 – 2006. Κατά την ελληνική μυθολογία η μεταμόρφωση των νυμφών Υάδων σε αστέρια, αποδίδεται στη θλίψη τους για το χαμό του αδελφού τους Ύαντα, πιθανώς από τσίμπημα φιδιού. Μετά το θάνατό του, απαρηγόρητες για το χαμό του μεταμορφώνονται σε αστέρια από τους θεούς. Κατά άλλη μυθολογική εκδοχή εμφανίζονται ως τροφοί του θεού Διονύσου, με τον Δία να τις τιμά ανεβάζοντάς τες στον ουρανό. Η ενότητα ζωγραφικών έργων Υάδες, που παρουσιάζεται στο Αστεροσκοπείο, αποτελείται από σχέδια με μελάνι σε χαρτί μπαμπού. Η εικόνα προκύπτει από επάλληλες επιφάνειες, με μία διαδικασία κατά την οποία το νερό αποτελεί δομικό στοιχείο.

Άνθρωποι και Ποντίκια, του Τζον Στάινμπεκ Σκηνοθεσία Βασίλης Μπισμπίκης

Νέος κύκλος παραστάσεων στον Τεχνοχώρο Cartel (Μικέλη 4 & Αγ. Άννης Βοτανικός -Στάση μετρό Ελαιώνας) από τις 9 Μαΐου έως τις 16 Ιουνίου. Παραστάσεις: κάθε Πέμπτη στις 20.30 και κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21.15.

Στην Εθνική με τα μεγάλα Του Μιχάλη Βιρβιδάκη Σκηνοθεσία Σταύρος Ράγιας

Οργάνωση: Φιόρη-Αναστασία Μεταλληνού, αστροφυσικός Επιμέλεια: Νίκη Παπασπύρου, ιστορικός τέχνης Ο χώρος είναι επισκέψιμος στην διάρκεια των τακτικών βραδινών επισκέψεων κάθε Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο 20.00-21.30 (κόστος: 5 ευρώ / 2,5: μειωμένο). Για το πλήρες πρόγραμμα των επισκέψεων εδώ μπορείτε να ενημερώνεστε εδώ: http://www.noa.gr/index.php?id=628&lang=el Η έκθεση διαρκεί έως τις 31 Μαΐου 2019.

Για 8 μόνο παραστάσεις, από 6 Μαΐου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15, έως τις 28 Μαΐου, στο Θέατρο 104 (Ευμολπιδών 41, Γκάζι, μετρό Κεραμεικός). Παίζουν:Περικλής Ασημακόπουλος, Βασίλης Λιάκος, Νεφέλη Παπαδερού. Εισιτήρια 8-12 Ευρώ.

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Κατάνυξη, Ανάσταση και ... θέατρα που πάνε κι έρχονται

Μεθοδίου , Χορωδία Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου ). Στην συναυλία, υπό την μουσική διεύθυνση του αρχιμουσικού της Σ.Ο.Δ.Θ. Χάρη Ηλιάδη, τραγουδά ο λαϊκός τραγουδιστής Ανδρέας Καρακότας, ψάλλει ο Ιεροψάλτης Πάρης Γκούνας, ενώ χορωδοί της Χορωδίας Ι. Ν. Κυρίλλου και Μεθοδίου ερμηνεύουν σε ρόλο σολίστ. Μ. Τετάρτη, 24 Απριλίου 2019 , ώρα 21.00Είσοδος ελεύθερη.

• Στο θέατρο “Αυλαία” η Ανάσταση έρχεται με την “Οριακή” η ημερομηνία της Κυριακής των Βαΐων (21η Απριλίου φέτος) για το τέλος της χειμερινής περιόδου στη λειτουργία του συνόλου των θεατρικών σκηνών , αλλά και “όριο” και η Κυριακή του Πάσχα για την έναρξη των φιλοξενούμενων παραστάσεων σε κινηματοθέατρα της πόλης.

...ερωτική κωμωδία «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα» του

•

Οι συγκλονιστικές “Πυρκαγιές” του Ουαζντί Μουαουάντ στο Βασιλικό θέατρο, ο “Υπηρέτης δυο αφεντάδων” του Κάρλο Γκολντόνι στο θέατρο της ΕΜΣ, το “Τόσο κοντά” του Πάτρικ Μάρμπερ στο “Υπερώο” της ΕΜΣ ολοκληρώνουν την φετινή παρουσία τους στις σκηνές του ΚΘΒΕ στις 19 ,20 και 21 Απριλίου.

•

Κι ενώ η Μεγάλη Εβδομάδα εισέρχεται με το κατανυκτικό της ύφος ,τη Μ.Δευτέρα και Μ.Τρίτη (22

Willy Russell (την θεατροποιημένη μεταφορά του αιώνιου μύθου του δημιουργού, που ερωτεύεται το δημιούργημά του…). Τους ρόλους (σε απόδοση της Λίλιαν Δημητρακοπούλου και σε σκηνοθεσία του Δάνη Κατρανίδη ερμηνεύουν ο Δάνης Κατρανίδης και η Παναγιώτα Βλαντή ). Από 28 Απριλίου έως 5 Μαΐου 2019. Εισιτήρια: 18 € γενική είσοδος, 15 € ανέργων / φοιτητικό / 65+

•

Αφιέρωμα στη σύγχρονη τέχνη του βίντεο μέσα από 130 έργα γνωστών και νέων καλλιτεχνών από

και 23 Απριλίου) το Θέατρο “Αυλαία” (πλατεία ΧΑΝΘ) ανοίγει... αυλαία στους αδελφούς Κώστα και Δημήτρη Πρατσινάκη (τραγούδι) και την ηθοποιό Ελένη Γερασιμίδου (Αφήγηση) οι οποίοι παρουσιάζουν πρόγραμμα για το ελληνικό τραγούδι (όπως έχει καταγραφεί σαν παραδοσιακό – ρεμπέτικο – λαϊκό- έντεχνο, με έντονη επιρροή από την Βυζαντινή Λατρευτική Μουσική, και όπως αυτό συνυπάρχει με τους εκκλησιαστικούς Βυζαντινούς ύμνους και σε συνδυασμό με την ποίηση) . Τίτλος των παραστάσεων: «Υμνούμεν… σε… Όρη και Πελάγη» . Εισιτήρια: 15€ γενική είσοδος, 12€ φοιτητικό / ανέργων / ΑμεΑ / senior 65+

• Η κατάνυξη, απορρέει από την ‘’μία’’ πίστη των ανθρώπων στην Θεία Θυσία. Έργα διαφόρων συνθετών, δογμάτων, τάσεων και παραδόσεων, μουσικά ασύνδετα μεταξύ τους, ήχοι από την ανατολή έως την δύση, παρουσιασμένα σε ένα μουσικό πρόγραμμα παρουσιάζει στην Πασχαλινή της συναυλία η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης (Συμμετέχουν η Χορωδία Ι. Ν. Κυρίλλου και

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

όλο τον κόσμο, φιλοξενεί στην Αποθήκη Β1 στο λιμάνι Θεσσαλονίκης, από 5 έως 25 Απριλίου 2019 , το MOMus – Πειραματικό Κέντρο Τεχνών σε συνεργασία με το “Video Art Μηδέν”. Τέσσερις ενότητες με θεματολογική βάση: την πολιτική μας στάση και αντίσταση , τον κόσμο της μόδας και την εξάρτηση μας από αυτή , το γυμνό σώμα ως μέσο έκφρασης και διαλόγου, καθώς και μια ενότητα για ένα δυστοπικό παρόν του μέλλοντος , παρουσιάζονται στην φιλοξενούμενη έκθεση :”ΒΙΝΤΕΟΤΟΠΟΙ»