ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ #32 by ΑΠΕ-ΜΠΕ Α.Ε.

ΕΒ∆ΟΜΑ∆ΙΑΙΑ ΕΚ∆ΟΣΗ | ΑΘΗΝΑΪΚΟ & ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙ∆ΗΣΕΩΝ

ΤΕΥΧΟΣ 32 | 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 |

∆ΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ

28 αφίσες του στη µόνιµη συλλογή του Μουσείου Les Arts Decoratifs στο Παρίσι

Η ΝΕΑ ΙΣΤΟΣΕΛΙ∆Α ΤΟΥ ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ praktoreio-ygeias.gr

Mε την επιµέλεια του Μιχάλη Κεφαλογιάννη

ΣΦΥΓΜΌΣ

ΤΟ EURO ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΛΥΣΗ Η ΕΥΡΏΠΗ μέρα με τη μέρα αλλάζει. Τις περισσότερες φορές προς το χειρότερο, δυστυχώς. Άλλες φορές πάλι σου δίνει μια μικρή ελπίδα ότι μπορεί να επιστρέψει, αν μη τι άλλο, σε αυτή που γνωρίσαμε τις δεκαετίες του ’70 και ’80. Μάλλον, όμως, πρόκειται για μύθο. Στην Αυστρία, στο τσακ έχασε το κόμμα που είχε ιδρύσει ένας αξιωματικός των Ες Ες την προεδρία της χώρας. Χρειάστηκε να μετρήσουν τις επιστολικές ψήφους για να κερδίσει ο υποψήφιος των Πράσινων Αλεξάντερ Βαν Ντερ Μπέλεν. Δηλαδή, ένα κόμμα στις ρίζες του οποίου είναι ο ναζισμός, έφτασε κοντά στο 50 τοις εκατό. Και φυσικά πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι στην Αυστρία δεν υπάρχει οικονομική κρίση. ΤΗΝ ΊΔΙΑ ΏΡΑ, η Γαλλία βράζει για τη μεταρρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, που θέλει να περάσει ο Πρόεδρος Ολάντ. Η κατάσταση δείχνει να ξεφεύγει, αλλά η κυβέρνηση ελπίζει στην έναρξη του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου, που ξεκινά στις 10 Ιουνίου. Είναι κι αυτή μια κάποια λύση. ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΊΑ απεργίες και αμφιβολία για το μέλλον της οικονομίας της και στο Βέλγιο πέφτει άγριο ξύλο στους δρόμους, πάλι για τα εργασιακά. Κάτι το Euro, κάτι το καλοκαιράκι που έρχεται και οι ηγέτες της Ευρώπης μπορούν να ασχοληθούν με το δημοψήφισμα στη Βρετανία και το ενδεχόμενο Brexit. Το σίγουρο είναι πως ότι και να βγάλουν οι κάλπες, η Βρετανία θα έχει πάρει αυτό που θέλει από την ΕΕ. Ίσως ακόμη και το κύπελλο στο Euro. Αυτά, λοιπόν, με την Ευρώπη, τουλάχιστον με αυτή την Ευρώπη στην οποία μπήκαμε το 1981. Γιατί υπάρχει και η Ευρώπη των νέων μελών, η οποία ζει μάλλον το δικό της μύθο. Σηκώνει φράχτες, κλείνει σύνορα, απειλεί, δείχνει την οδοντοστοιχία της, θέλει να βάλει δικούς της απεχθείς όρους, διαχέει το σκοτεινό παρελθόν της, προσκυνά κάτι περίεργα σύμβολα και κάτι αραχνιασμένες ιδέες. ΤΏΡΑ, ΣΤΑ ΔΙΚΆ ΜΑΣ. Στις επόμενες σελίδες θα βρείτε ένα μικρό αφιέρωμα στον κορυφαίο γραφίστα στη χώρα και έναν από τους σημαντικότερους στον κόσμο, το Δημήτρη Αρβανίτη, τη ματιά του γελοιογράφου Μιχάλη Κουντούρη, για το προσφυγικό, όπως και τις προτάσεις μίας αξιαγάπητης κόρης Παλαιστίνιου πρόσφυγα στη χώρα μας, για την εκπαίδευση των προσφύγων, καθώς και ένα θέμα για την καταγραφή των παλαιών κτιρίων, όσων έχουν απομείνει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Α, ναι ένα θέμα που μας θυμίζει και την καταστροφή που έφερε η αντιπαροχή ή καλύτερα η ανάθεση της «ανάπτυξης» σε εργολάβους και «καπάτσους». Όχι τίποτα άλλο, γιατί υπάρχουν και σήμερα νοσταλγοί αυτής της ανάπτυξης.

Χάρης Αναγνωστάκης

Του Πάνου Κωνσταντόπουλου

Ο Διευθυντής του Μουσείου Les Arts Decoratifs, Olivier Gabet, ανακοίνωσε ότι οι αφίσες του Δημήτρη Αρβανίτη θα εμπλουτίσουν τις συλλογές του

Ο ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΜΑΓΕΥΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ 2 | ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ | 3

4 | ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Η πρώτη επίσημη παρουσίαση της είδησης για τις αφίσες του Δ. Αρβανίτη έγινε πριν εναν χρόνο στη έκθεση του περιοδικού Gr design στο Μουσείο Μπενάκη. Ειναι τιμητικό για τον κλάδο της γραφιστικής αλλά και για την Ελλάδα αφίσες ενός Ελληνα δημιουργού να εμπλουτίσουν ένα τόσο σημαντικό μουσείο. Μια τέτοια κίνηση θα προτιμούσα να γίνει και από ενα ελληνικό, αλλά καλύτερα θα ήταν οι αφίσες του Αρβανίτη να κοσμούσαν δημόσιους χώρους, σχολεία όπου εκεί θα έδιναν ενα άλλο τόνο στην καθημερινότητα μας. Φανταστείτε την Σταδίου, την Πανεπιστημίου αίθουσες διδασκαλίας με αφίσες του Αρβανίτη από την σειρά social design, - οι δρόμοι και οι χώροι θα ήταν πιο ευχάριστοι - αλλά προπάντων οι άνθρωποι πιο προβληματισμένοι. Αυτό λοιπόν που έκανε το Γαλλικό μουσείο ας είναι προπομπός για την δική μας έκθεση αφισών του Δασκάλου μας Δημήτρη Αρβανίτη. Ας δούμε το χρονικό που κατέληξε στο ταξίδι για την μόνιμη συλλογή: Τον Μάιο του 2007, το Μουσείο Les Arts Decoratifs (τμήμα γραφιστικής) του Παρισιού με επιστολή της επιμελήτριας Vera Hierholzer, ζήτησε από τον Δημήτρη Αρβανίτη για τη συλλογή τους την αφίσα του για την ταινία του Γιάννη Διαμαντόπουλου «True Blue» και την οποία ξεχώρισαν στην 20ή Διεθνή Μπιενάλε Αφίσας της Βαρσοβίας στην οποία συμμετείχα. Φυσικά και δέχτηκε την τιμή. Τον ευχαρίστησαν με επιστολή τους που ακολούθησε και του ζήτησαν, αν το επιθυμεί, να τους στείλει ένα μεγαλύτερο δείγμα αφισών. Επέλεξε από το αρχείο του αφίσες που καλύπτουν ένα ευρύ θεματικό φάσμα, πάντοτε για πολιτιστικές δράσεις και του απάντησαν ότι τις έλαβαν και θα ακολουθήσουν κρίσεις της γνωμοδοτικής επιτροπής. Επτά χρόνια μετά και συγκεκριμένα στις 7 Ιανουαρίου του 2015, ο Διευθυντής του Μουσείου κ. Olivier Gabet, με επιστολή του, του ανακοινώνει ότι οι αφίσες του έλαβαν τη θετική γνωμοδότηση της επιστημονικής επιτροπής και «με βάση την ποιότητά τους θα εμπλουτίσουν τις συλλογές του Μουσείου». Ο συνημμένος στην επιστολή λεπτομερής κατάλογος των αφισών ανέφερε το σύνολο των 28 αφισών που έγιναν δεκτές. Τέλος, εκτιμώντας τη «δωρεά» των αφισών προς το Μουσείο, του ανακοινώνει την αναγνώρισή του ως επίτιμου μέλους, προσφέροντάς του την κάρτα ελεύθερης πρόσβασης στις συλλογές όλων των τμημάτων του Μουσείου. Η επιστολή κλείνει με ευχαριστίες και ευχές. ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ | 5

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

Εγώ θα κάνω τέτοια πράγματα. Αυτό είπα μόλις είδα δυο αφίσες: η μία ήταν του Κάραμποτ και η άλλη του Κατζουράκη. Μου τις χάρισε ένας καθηγητής μου. Έτσι πήρα την απόφαση της ζωής μου. Όταν ήμουν στο σχολείο.

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

Ο Δημήτρης Θ. Αρβανίτης γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1948, σπούδασε ζωγραφική και γραφικές τέχνες. Διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής στις δισκογραφικές εταιρείες EMIColumbia και Minos και των περιοδικών «Τζαζ», «Ταχυδρόμος», «Δίφωνο», «Jazz & Tzaz», «Καλειδοσκόπιο της Φιλοσοφικής». Από το 1973 εργάζεται σχεδιάζοντας εξώφυλλα δίσκων, βιβλία και αφίσες. Άρθρα του που αφορούν την τυπογραφία, τον σχεδιασμό εξωφύλλων δίσκων, αφίσας και θέματα για το ρόλο της γραφιστικής στην Ελλάδα δημοσιεύονται σε εφημερίδες και περιοδικά, ενώ έργα του δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά «Novum», «Grafic Sanati». Συμπεριλαμβάνεται στο Λεξικό Καλλιτεχνών των εκδόσεων «Μέλισσα» και στο βιβλίο «Οι Ελληνικές Αφίσες» των εκδόσεων Κέδρος. Έχει συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 2004 εξελέγη μέλος της Alliance Graphique Internationale.

Μπερδεύουμε τη μίμηση και την επιρροή. Η επιρροή δουλεύεται, εξελίσσεται. Και δεν ξέρουμε να δουλεύουμε ομαδικά. Να δουλεύεις για τη δουλειά και όχι για την πάρτη σου. 6 | ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Ο Αρβανίτης είναι δημιουργός λαϊκός και μαζικός, είναι ποπ

ι αφίσες του Δημήτρη Αρβανίτη που θυμάμαι περισσότερο είναι αυτές που αναφέρονται σε τζαζ και σε πολιτική· ίσως γιατί αυτές οι θεματικές προκαλούν περισσότερο το ενδιαφέρον μου. Λόγου χάριν, θυμάμαι πάντα τις αφίσες για τη συναυλία του Κιθ Τζάρετ στον Λυκαβηττό, και για τον Μάιλς Ντέιβις. Και στις δύο αυτές αφίσες φαίνεται μια από τις προσφιλείς τεχνικές του Δ. Αρβανίτη: η μετατροπή της τονικής φωτογραφίας σε γραμμική εικόνα, σε σχέδιο, διατηρώντας όμως την έκφραση του εικονιζόμενου προσώπου. Και πάνω στο «γραμμικό» πρόσωπο, μια συμβολική πινελιά, μια εννοιολογική προσθήκη που σφραγίζει οριστικά το πρόσωπο: η τρομπέτα σαν φτερό στο καπέλο, τα χέρια στα πλήκτρα του πιάνου. Ο τρομπετίστας Ντέιβις, ο πιανίστας Τζάρετ, σημαίνονται διακριτικά, ψιθυριστά.Σκέφτομαι τώρα πως αυτές οι τεχνικές, το ακραίο κοντράστ, η μετατροπή του τονικού σε γραμμικό, το ξεφοντάρισμα, ό,τι τέλος πάντων ακούγεται σήμερα, και είναι, υπόθεση μερικών χειρισμών ρουτίνας στο Photoshop ή στο Illustrator, τότε, στην αρχαϊκή προ-κουμπιούτερ εποχή, απαιτούσε υψηλή δεξιοτεχνία, έμπνευση και πολλές εργατοώρες με λιθογραφικά φιλμ, ρεπρομάστερ, ρετούς, ξεγυρίσματα, χειροτεχνία, τυπώματα σε πρωτόγονες όφσετ με πλακάτα «φτιαχτά» χρώματα εκτός τετραχρωμίας. Διακρίνω επίσης πάντα την προσήλωσή του στην τυπογραφία, την επιμελημένη και ανεξίθρησκη τυπογραφία στις αφίσες του, όπως και στα εξώφυλλα και στον σχεδιασμό περιοδικών. Θυμάμαι πάντα τον συνεπή μοντερνισμό του περιοδικού Τζαζ τη δεκαετία ‘80, εξ ολοκλήρου με Helvetica, και την τολμηρή χρήση των λόγιων, σχολικών και «εκκλησιαστικών» Απλών Ελληνικών στο περιοδικό Ντέφι λίγο αργότερα. Δύο τυπογραφικά άκρα, δύο ακραία αλλά πετυχημένες εφαρμογές. Άλλο χαρακτηριστικό στις αφίσες του Αρβανίτη: η συστηματική χρήση φωτογραφίας. Ο Αρβανίτης αφηγείται κατεξοχήν με εικόνες-σύμβολα, είναι παραστατικός και σαφής, ασκεί έναν ούτως ειπείν φωτορεαλισμό·οι αφίσες του είναι καθαρές, εύληπτες, ντιρέκτ, δεν φλυαρούν, δεν «καλλιτεχνίζουν». Και οι φωτογραφίες που χρησιμοποιεί είναι λειτουργικές, υπηρετούν το μήνυμα, δεν προβάλλονται σαν αυταξίες. Με αυτή την έννοια, οι αφίσες του Δ. Αρβανίτη υπηρετούν πάντα μια επικοινωνιακή στρατηγική, είναι επικοινωνιακά γεγονότα, δεν φιλοδοξούν να εκφράσουν το γούστο του δημιουργού τους ή μιας μικρής ομάδας μυημένων. Ο Δ. Αρβανίτης είναι δημιουργός λαϊκός και μαζικός, είναι ποπ. Είναι τέκνο της ποπ αρτ και των τεχνών οπτικής επικοινωνίας στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα Νίκος Ξυδάκης

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ | 7

ΜΙΧΆΛΗΣ ΚΟΥΝΤΟΎΡΗΣ

ΟΙ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΊΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΆ ΠΆΝΕ ΓΕΡΜΑΝΊΑ

8 | ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

νας από τους σημαντικότερους σκιτσογράφους – πολιτικούς γελοιογράφους στη χώρα μας, ο Μιχάλης Κουντούρης κλήθηκε από την Εταιρεία Ελλήνων Συγγραφέων της Γερμανίας να παρουσιάσει έργα του στην γκαλερί Fifty-Fifty στο Ντίσελντορφ, με θέμα το δράμα των προσφύγων, τα οποία δημοσιεύτηκαν στην «Εφημερίδα των Συντακτών», το περιοδικό δρόμου «Σχεδία» και σε διεθνή πρακτορεία και έντυπα όλου του κόσμου. Με τα έργα του, που θα φιλοξενηθούν στη γερμανική γκαλερί από τις 3 έως τις 12 Ιουνίου, ο Κουντούρης προσπαθεί να αφουγκραστεί τον ανθρώπινο πόνο και την απελπισία της προσφυγιάς, καθώς και την ελπίδα για μια νέα ζωή μακριά από τον πόλεμο, ενώ ταυτόχρονα καταγράφει και τις αντιδράσεις της υποκριτικής Ευρώπης και τη στάση της στο προσφυγικό πρόβλημα. Ο Μιχάλης Κουντούρης, που από το 1985 μας χαρίζει με το πενάκι του τις εξαιρετικές γελοιογραφίες του και συνάμα το βαθύ σχόλιό του, έχει λάβει μέρος σε πολλές σημαντικές εκθέσεις στο εξωτερικό και έχει διακριθεί σε μεγάλους διεθνείς διαγωνισμούς όπως: Grand Prix στο World Press Cartoon (Sintra-Πορτογαλία), 2013, Πρώτο Βραβείο Ranan Lurie UN Political Cartoon Award, Ηνωμένα Έθνη 2008, Grand Prix στην 7η Biennale της Τεχεράνης-Ιράν, 2005, Grand Prix στην 37η Έκθεση Umoristi a Marostica, Ιταλία, 2005, Πρώτο Βραβείο (Golden Hat) στην παγκόσμια έκθεση γελοιογραφίας του Knokke-Heist, Βέλγιο 2003 κα. Επίσης, έχει τιμηθεί με δυο βραβεία παιδικού βιβλίου και είναι ιδρυτικό μέλος της Λέσχης Ελλήνων Γελοιογράφων. Χ.Α. ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ | 9

Του Μπάμπη Γιαννακίδη

Η Γιασμίν, μία 22χρονη, κόρη πολιτικού πρόσφυγα από την Παλαιστίνη, προτείνει λύσεις και κλέβει την παράσταση

10 | ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ για πρόσφυγες και μετανάστες Ο

ι ρίζες της εκπαίδευσης είναι πικρές, αλλά οι καρποί της πάντα γλυκείς». Τα λόγια του Αριστοτέλη, επικαλέστηκε προκειμένου να υποστηρίξει την ουσία της πρότασης που κατέθεσε δημόσια για ένα σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες και που βρέθηκαν «εγκλωβισμένοι» στην Ελλάδα, αυτό της μόρφωσής τους. Ονομάζεται Γιασμήν Ελ Αγκούζ. Ο πατέρας της πολιτικός πρόσφυγας, με καταγωγή από την Παλαιστίνη. Η μητέρα της Ελληνίδα. Η ίδια, όπως και τα τρία αδέρφια της (δύο κορίτσια και ένα αγόρι) γεννήθηκε και ζει στην Ελλάδα. Σήμερα είναι 22 χρονών και είναι φοιτήτρια του Τμήματος Βιβλιοθοικονομίας του Αλεξάνδρειου Τεχνολογικού Ιδρύματος Θεσσαλονίκης. Η Γιασμήν ήταν ένα από τα πρόσωπα που συμμετείχαν σε στρογγυλό τραπέζι ημερίδας που οργανώθηκε στο πλαίσιο της 13ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης με θέμα: «Οι Βιβλιοθήκες στο πλευρό των προσφύγων και των μεταναστών». Και ήταν το πρόσωπο που «έκλεψε» την παράσταση. Οι σκέψεις και οι προτάσεις της προκάλεσαν αίσθηση και έδωσαν ερεθίσματα για την κουβέντα που ακολούθησε με το κοινό, αλλά και για τη δική μας σύντομη συζήτηση, στο περιθώριο της εκδήλωσης. Με άπταιστα ελληνικά αλλά με κομμένες ανάσες που πρόδιδαν το τρακ της, η Γιασμήν ξεδίπλωσε τις σκέψεις της: Είπε πως ένα από τα προβλήματα που απασχολούν πρόσφυγες και μετανάστες και πρέπει και εμάς, ως πολιτεία και κοινωνία να μη μας αφήσει αδιάφορους, είναι η μόρφωσή τους. «Σε μεγάλο ποσοστό αυτοί οι άνθρωποι είναι ήδη μορφωμένοι, αλλά δεν μπορούν να εξελίξουν και να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους καθώς δεν τους παρέχονται βιβλία στη μητρική τους γλώσσα» παρατήρησε η Γιασμήν. «Στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην πόλη μας τη Θεσσαλονίκη λειτουργεί μεγάλος αριθμός βιβλιοθηκών. Αυτές θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αντιμε-

τώπιση του προβλήματος. Καλοδεχούμενη θα ήταν η παραχώρηση κάποιου ελεύθερου χώρου ώστε αυτός να διαμορφωθεί και να γίνει κατάλληλος προς χρήση από πρόσφυγες», λέει και κάνει μια μικρή παύση ενώ το βλέμμα της αναζητά στο ακροατήριο ένα νεύμα συμφωνίας και αποδοχής της πρότασής της.... Στο σημείο αυτό η Γιασμήν, κάνει μια χρήσιμη επισήμανση. «Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στο ότι οι χώροι αυτοί πρέπει να είναι διαμορφωμένοι σύμφωνα με τα ήθη των φιλοξενουμένων μας, για παράδειγμα, οι χώροι ανδρών και γυναικών πρέπει να είναι διαχωρισμένοι...» Για τη Γιασμήν και όχι μόνο, μείζον θέμα για τους πρόσφυγες είναι κι αυτό της εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας καθώς κατοικούν προσωρινά στην Ελλάδα και πρέπει, όπως είπε, να είναι σε θέση να επικοινωνούν για να καλύπτουν βασικές ανάγκες τους. Για την επίτευξη του σκοπού, η Γιασμήν προτείνει τη διαμόρφωση και λειτουργία αυτοσχέδιων σχολείων για ενήλικους αλλά και για ανήλικους. «Τα παιδιά καλούνται να δώσουν δύσκολη μάχη καθώς δεν είναι σε θέση να ακολουθήσουν μια ομαλή και φυσιολογική διαδικασία για τη μόρφωσή τους. Η δημιουργία αυτοσχέδιων σχολείων θα τα βοηθούσε, τόσο με μαθήματα στη γονική τους γλώσσα, καθώς δεν πρέπει να ξεχάσουν τις ρίζες τους, όσο και στην εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας». «Όλοι γνωρίζουμε ότι η λογοτεχνία αποτελεί ένα καταφύγιο στο οποίο, βεβαίως, μπορούν να προσφύγουν τα παιδιά, ώστε να ξεχάσουν τις τραγικές εικόνες και εμπειρίες που βίωσαν», λέει η Γιασμήν. Η ίδια είναι πεπεισμένη πως, οι βιβλιοθήκες μπορούν να αποτελέσουν χώρους βοήθειας για πρόσφυγες και μετανάστες, χώρους όπου με τη βοήθεια των βιβλίων οι άνθρωποι αυτοί θα μπορούν να εμπλουτίζουν τις γνώσεις τους αλλά και να ξεφεύγουν για λίγο από το άγχος και τα καθημερινά τους προβλήματα και να ηρεμούν.

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ | 11

25/05/2016 / ΑΠΕ-ΜΠΕ / ∆ηµοσιογραφική επιµέλεια: Βασ. Κοριµέντζας / Ρεπορτάζ: Π. ∆ρακόπουλος

ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Έως το 2050 1 άνθρωπο κάθε 3 δευτερόλεπτα στον πλανήτη

ΤΑ ΑΝΘΕΚΤΙΚΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ ΘΑ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ

10.000.000

ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ

700.000

ΑΠΟ ΤΗ ∆ΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1980 ∆ΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΕΙ ΝΕΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΕΡΑ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΑ

«ΣΠΑΤΑΛΙΟΥΝ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΑΧΡΗΣΤΕΥΟ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΑ ΑΛΟΓΗΣ ΧΡΗ

ΝΕΚΡΟΙ

από τα ανθεκτικά µικρόβια τον χρόνο το 2016

100 ΤΡΙΣ. $

ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ για την παγκόσµια οικονοµία λόγω της µαζικής αντίστασης στα αντιβιοτικά (έως το 2050)

ΕΝΩΠΙΟΝ ΜΙΑΣ «ΕΠΟΧΗΣ ΧΩ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Αγελάδες που λαµβάνουν αντιβιοτικά µε τετρακυκλίνη, απελευθερώνουν 80% περισσότερο µεθάνιο -ισχυρό «αέριο του θερµοκηπίου»- σε σχέση µε όσες δεν είχαν πάρει τετρακυκλίνη.

ΠΡΟΕΙ∆ΟΠΟΙΗΣΗ

Η ιατρική απειλείται «να επιστρέψει στον σκοτεινό µεσαίωνα», αν δεν επενδυθούν έως 40 δισ. δολ. την επόµενη δεκαετία για να λυθεί το πρόβληµα της µικροβιακής αντίστασης

µεθάνιο

ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ

∆ΙΣ. $

Αποζηµίωση στις φαρµακοβιοµηχανίες για κάθε νέο αντιβιοτικό που θα ανακαλύπτουν

Η έκθεση, συντάχθηκε έπειτα από προτροπή, πριν δύο χρόνια, του Βρετανού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάµερον.

12 | ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

Μείωση υπερβολικής χρήσης αντιβιοτικών στα ζώα

Επιβολή πρόσθετων φόρων στις εταιρείες που δεν επενδύουν στην έρευνα για νέα αντιβιοτικά

70%

των αντιβιοτικών στις ΗΠΑ καταλήγουν σε ζώα

ΝΤΑΙ» Ι ΟΝΤΑΙ ΟΝΤΑ ΛΟΓΩ ΗΣΗΣ

∆ΙΕΘΝΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΠΡΟΕΙ∆ΟΠΟΙΕΙ ΟΤΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΧΑΝΕΙ ΣΤΑ∆ΙΑΚΑ ΤΗ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ

ΕΜΦΑΝΙΣΘΗΚΑΝ ΜΙΚΡΟΒΙΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΑ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΑ

ΩΡΙΣ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΑ» 4,7

∆ΙΣ. $

ετησίως οι παγκόσµιες πωλήσεις (σήµερα) αντιβιοτικών µε πατέντα

∆ΙΣ. $

Επιβολή σήµανσης στα προϊόντα κρέατος που έχουν προκύψει από ζώα µε αντιβιοτικά

∆ηµιουργία Παγκόσµιου Ταµείου Καινοτοµίας για έρευνες νέων αντιβιοτικών

Προώθηση της χρήσης εµβολίων ως εναλλακτικών στα αντιβιοτικά

Βελτίωση των συνθηκών υγιεινής στα νοσοκοµεία

Από το 2020 να µην συνταγο γραφούνται αντιβιοτικά, αν δεν έχει επιβεβαιωθεί µε γρήγορο τεστ η ανάγκη χορήγησής τους

Παγκόσµια καµπάνια ενηµέρωσης της κοινής γνώµης

ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ | 13

Της Μαρίας Κουζινοπούλου

14 | ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

ΣΕ ΠΕΙΣΜΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Αρχιτεκτονικά κοσμήματα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης που αντέχουν στο χρόνο καταγράφει η MONUMENTA. Και ταυτόχρονα μας υπενθυμίζει την αισθητική και όχι μόνο, καταστροφή που ήρθε στην εποχή της αντιπαροχής ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ | 15

Σε πείσμα των καιρών, όπου άμορφες πολυκατοικίες δεσπόζουν στις μεγάλες ελληνικές πόλεις καταπίνοντας οποιαδήποτε έννοια αισθητικής και αρμονίας, λίγες χιλιάδες περίτεχνα κτίρια του 19ου και 20ου αιώνα παραμένουν όρθια στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και δίνουν καθημερινά μάχη με το χρόνο και τη συχνή εγκατάλειψη. Κτίρια νεοκλασικά, εκλεκτικά, του μεσοπολεμικού και του μεταπολεμικού μοντερνισμού, δείγματα σπουδαίων αρχιτεκτόνων, γεμάτα ιστορίες, μνήμες και αναμνήσεις, αφηγούνται στιγμές από τη ζωή της πόλης. Κτίρια χαρακτηρισμένα ως μνημεία ή διατηρητέα από το υπουργείο Πολιτισμού και από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και άλλα χωρίς ομπρέλα προστασίας που αντιστέκονται ακόμα σε σχέδια κατεδάφισης και αντιπαροχής. Υπολογίζεται ότι στα επτά δημοτικά διαμερίσματα της Αθήνας ο αριθμός των κτιρίων της περιόδου 18301940 που σώζονται, ανέρχεται σε πάνω από 10.000. «Ο αριθμός των 10.000 κτιρίων στην Αθήνα εντυπωσιάζει και φαίνεται μεγάλος, αλλά είναι πραγματικά μικρός σε σχέση με τον αριθμό των κτιρίων που κτίστηκαν τα 110 χρόνια που αποτελούν την περίοδο έρευνας», εξηγεί η υπεύθυνη της MONUMENTA, Ειρήνη Γρατσία. Εθελοντές της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας MONUMENTA καταγράφουν τα κτίρια αυτά και τις μνήμες που τα συνοδεύουν, στο πλαίσιο του προγράμματος «Καταγραφή και ανάδειξη κτιρίων του 19ου και 20ού αιώνα», που για την Αθήνα υλοποιείται με δωρεά του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος». Οι μαρτυρίες που συγκέντρωσε η MONUMENTA για την Αθήνα μιλούν για μια πόλη που έμοιαζε με απέραντο εργοτάξιο, ιδιαίτερα την περίοδο 1967-1972. «Οι κατεδαφίσεις μεταπολεμικά ήταν μεγάλης έκτασης και άλλαξαν ριζικά την εικόνα, την ταυτότητα, αλλά και την ποιότητα των πόλεων. Η αντιπαροχή αφάνισε χιλιάδες κτίρια όλων των περιόδων και ρευμάτων. Δεν κατέστρεψε απλώς πολλά σημαντικά κτίρια, γνωστών αρχιτεκτόνων, αλλά ολόκληρα σύνολα, καταστρέφοντας την ιστορία των πό16 | ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

λεων», παρατηρεί η κ. Γρατσία. Και δυστυχώς η αντιπαροχή ποτέ δεν σταμάτησε. Σύνολα κτιρίων για παράδειγμα στου Γκύζη κατεδαφίστηκαν ακόμα και τη δεκαετία του 1990. «Η έλλειψη κινήτρων για τους ιδιοκτήτες παραμένει ένα από τα βασικά αίτια καταστροφής. Φορείς και πολίτες θα πρέπει να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση, της θέσπισης κινήτρων, αν θέλουμε τα κτίρια που διατηρήθηκαν έως τις μέρες μας να συνεχίσουν να κοσμούν την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη». Από την καταγραφή προέκυψε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των κτιρίων του 19ου και του πρώτου μισού του 20ου αιώνα σώζεται στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας (Πλάκα, Μεταξουργείο, Θησείο κ.λπ.). Ωστόσο, όλες σχεδόν οι γειτονιές της πρωτεύουσας διατηρούν κάποια κτίρια και άρα την ιστορική τους ταυτότητα. Αντίστοιχη καταγραφή πραγματοποιεί η MONUMENTA και στη Θεσσαλονίκη, η οποία ωστόσο βρίσκεται σε αρχικό στάδιο και δεν έχει δώσει συνολικά αποτελέσματα. Στόχος της MONUMENTA είναι να συγκεντρώσει και προφορικές μαρτυρίες από ιδιοκτήτες και ένοικους παλιών κτιρίων και αρχιτέκτονες που έζησαν και εργάστηκαν στις δύο μεγαλύτερες ελληνικές πόλεις. Στις εξιστορήσεις αναβιώνουν δραματικά γεγονότα που συνέβησαν μέσα και έξω από τα κτίρια, περιγράφεται γλαφυρά η ιστορία της γειτονιάς που τα περιβάλλει και ανασύρονται οι αναμνήσεις από τη ζωή στη νεότερη Ελλάδα. Τα καταγεγραμμένα κτίρια καταχωρούνται σε ιστοσελίδα (monumenta.org) με λογισμικό ανοιχτού κώδικα. Τμήμα της είναι προσβάσιμο και μέσω εφαρμογής για κινητά τηλέφωνα, η οποία λειτουργεί και ως μέσο ξενάγησης στην αρχιτεκτονική κληρονομιά της Αθήνας. Στόχος της πρωτοβουλίας είναι να ενταχθεί η αρχιτεκτονική στην καθημερινή ζωή των κατοίκων και επισκεπτών της πόλης. Γιατί, όπως λέει χαρακτηριστικά η κ. Γρατσία, πρέπει να αρχίσουμε να κοιτάμε τα κτίρια καθώς περπατάμε, να δούμε την ομορφιά που προσφέρουν και κατ’ επέκταση την ποιότητα ζωής. ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ | 17

18 | ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ο Αϊ Γουέι Γουέι στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

«Θέλω να βρω τη σωστή γλώσσα να επικοινωνήσω αυτό που συμβαίνει... Θέλω να βρω τη γλώσσα να μιλήσω για αυτούς που δεν έχουν φωνή». Από την Λέσβο, στο Βερολίνο, στην Ειδομένη, υπερασπίζεται τους πρόσφυγες του κόσμου. Ανατρεπτικός καλλιτεχνης, έντονα πολιτικοποιημένος ακτιβιστής, ο διεθνούς φήμης Κινέζος εικαστικός Αϊ Γουέι Γουέι που εκθέτει για πρώτη φορά έργα του σε αρχαιολογικό μουσείο καταγγέλλει την ευρωπαϊκή πολιτική στο προσφυγικό και επαινεί την ανθρωπιά των Ελλήνων. «Έχω μεγάλο σεβασμό για την Ελλάδα που άνοιξε την αγκαλιά της στους ανθρώπους από τη Συρία. Η Ελλάδα έδειξε μεγάλο σεβασμό σε αυτούς τους ανθρώπους και δεν τους πέταξε στη θάλασσα, κάτι που προσπαθούν να κάνουν πολλά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτές οι αποφάσεις της Ελλάδας θα μείνουν στην ιστορία και θα τις θυμόμαστε. Βλέπουμε την Ευρώπη να στέλνει τους ανθρώπους πίσω στην Τουρκία. Είναι ντροπή. Όλο αυτό που συμβαίνει δεν είναι νόμιμο, δεν είναι ηθικό και σίγουρα δεν θα αποφέρει ένα καλύτερο μέλλον» είπε ο ίδιος, στη συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση της έκθεσης «Ai Weiwei at Cycladic» που φιλοξενεί το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης έως και τις 30 Οκτωβρίου. Η πρώτη μεγάλη έκθεση του Αϊ Γουέι Γουέι στην Ελλάδα, περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, ένα νέο έργο του, αποκλειστικά εμπνευσμένο από τη συλλογή του μουσείου, ένα γλυπτό σε φυσικό μέγεθος εξ ολοκλήρου από μάρμαρο, το οποίο παραπέμπει άμεσα στα

ειδώλια τύπου Σπεδού που κυριαρχούσαν κατά την πρωτοκυκλαδική περίοδο. Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να δουν επιλεγμένες δημιουργίες του -όπως τo Grapes (2011), το Divina Proportione (2012), το Mask (2011) και το Cao (2014)–, καθώς επίσης και νέα έργα, μεταξύ των οποίων φωτογραφίες και βίντεο που εστιάζουν στην προσφυγική κρίση. Φυσίγγια από δακρυγόνα που χρησιμοποίησε η αστυνομία της ΠΓΔΜ κατά των προσφύγων εκτίθενται δίπλα σε αρχαία δακρυδόχα, λεπτεπίλεπτα αγγεία στα οποία συνέλεγαν τα δάκρυα των πενθούντων για τον χαμό των αγαπημένων τους. Ο Αϊ Γουέι Γουέι έφτασε στη Λέσβο πριν πέντε μήνες συνομίλησε με πρόσφυγες, στρατιωτικούς, διακινητές, στελέχη μη κυβερνητικών οργανώσεων και του ΟΗΕ και στη συνέχεια επισκέφτηκε την Ειδομένη και καταυλισμούς προσφύγων εκτός Ελλάδος. Το αποτέλεσμα της έρευνάς του, είναι πάνω από 600 ώρες κινηματογραφικού υλικού και εκατοντάδες φωτογραφίες και συνεντεύξεις. «Η τέχνη είναι τρόπος να μελετήσει κανείς το παρελθόν και να οικοδομήσει μια σχέση με το σήμερα. Τους τελευταίους πέντε μήνες πέρασα πολλά, έμαθα πολλά, είδα πολλά. Προσπαθώ να καταλάβω την κατάσταση μέσω της δικής μου έρευνας και τεκμηρίωσης. Μετά από τόσους μήνες έρευνας, μπορώ να πω ότι μπορεί να μην είμαι καλός εικαστικός, είμαι όμως πολύ καλός ερευνητής, διότι έχω κάνει πολύ καλή τεκμηρίωση των γεγονότων» σημειώνει ο ίδιος.

Της Νάντιας Μπακοπούλου

20 | ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Από την ανεξαρτησία της Νότιας Αμερικής στον Κόμπι Μπράιαν...

Το Σάββατο τα ξημερώματα , σχεδόν μία εβδομάδα πριν από την πρώτη σέντρα στο Euro 2016, στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, το αρχαιότερο τουρνουά εθνών στον κόσμο, το Copa America, κάνει το δικό του ξεκίνημα. Για πρώτη φορά στην ιστορία του, έξω από τη Νότια Αμερική. Στις ΗΠΑ, για να γιορτάσει την εκατονταετηρίδα του. Από την πρώτη διοργάνωση το 1916 στην Αργεντινή, μέχρι τις ημέρες μας, στο πέρασμα των χρόνων, το τουρνουά φιλοξένησαν επίσης Ουρουγουάη, Βραζιλία, Χιλή, Περού, Ισημερινός, Βολιβία, Παραγουάη, Κολομβία και Βενεζουέλα. Πολλές χώρες, περισσότερες από μία φορές. Οι ΗΠΑ, που διοργάνωσαν το Μουντιάλ 1994 και πολλές τελικές φάσεις του Gold Cup Concacaf, θα υποδεχθούν ένα τουρνουά που διοργανώθηκε από CONCACAF και CONMEBOL για την μεγάλη επέτειο. Μια διαφορετική εκδήλωση σε μια χώρα όπου το ποδόσφαιρο αναπτύσσεται, κάτω από το αμερικάνικο ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το μπέιζμπολ ... Γι αυτό άλλωστε επιλέχθηκε το αστέρι του αμερικάνικου μπάσκετ, ο περίφημος-συνταξιούχος πια-Κόμπι Μπράιαν, προκειμένου να προωθήσει το Copa America εκατονταετηρίδας. Με ένα βίντεο, διάρκειας 30 δευτερολέπτων, ο Μπράιαν, εξήγησε στους φίλους του ποδοσφαίρου τη σημασία του τουρνουά. Ντυμένος με ένα γκρι κοστούμι, κρατώντας μια μπάλα -ποδοσφαίρου και βέβαια όχι μπάσκετ -στα χέρια

του, μέσα σε ένα γήπεδο, διαφήμισε την παρουσία στην Αμερική, κορυφαίων αστεριών, όπως ο Λιονέλ Μέσι, ο Αλέξις Σάντσες, ο Ντάνι Αλβες. «Δεν είναι φιλικό, είναι το πρωτάθλημα της Αμερικής,» αναφώνησε ο Μπράιαντ, φανατικός φίλος αυτής της μπάλας από μικρό παιδί. «Ο δρόμος προς το Μουντιάλ της Ρωσίας ξεκινά εδώ» κατέληξε. Το 1916 ήταν η χρονιά που άρχισε την λειτουργία της, η Συνομοσπονδία της Νότιας Αμερικής. Εκείνη την εποχή, η FIFA είχε μόνο 23 χώρες- τέσσερις από αυτές ήταν από την Αμερική -, αλλά οι ηγέτες της Αργεντινής, της Βραζιλίας και της Ουρουγουάης ήθελαν να δημιουργήσουν ένα τουρνουά για να γιορτάσουν τα εκατό χρόνια από την κήρυξη της ανεξαρτησίας της Νότιας Αμερικής, που ήταν στην κυριαρχία της Ισπανίας. Έτσι και έγινε. Το πρωτάθλημα παίχθηκε μεταξύ 2 και 17 Ιουλίου του ιδίου έτους, με τη συμμετοχή της Αργεντινής (που το διοργάνωσε), της Ουρουγουάης (που κατέκτησε το τρόπαιο), της Βραζιλίας και της Χιλής. Από τότε πέρασαν 44 τουρνουά, για να φτάσει να γιορτάσει την εκατονταετηρίδα του στις ΗΠΑ, σε μια εντελώς ειδική έκδοση, τόσο ξεχωριστή, αφού θα είναι η πρώτη με 16 ομάδες και η νικήτρια δεν θα αντιπροσωπεύσει την Conmebol στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών το 2017, δικαίωμα που ανήκει στη Χιλή, τελευταία πρωταθλήτρια στο Copa America που φιλοξένησε στην χώρα της το περασμένο καλοκαίρι.

ΟΙ 16 ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΙΛΟΙ 1ος: ΗΠΑ, Κολομβία, Κόστα Ρίκα, Παραγουάη | 2ος:Βραζιλία, Ισημερινός, Αιτή, Περού | 3ος: Μεξικό, Ουρουγουάη, Τζαμάικα, Βενεζουέλα 4ος: Αργεντινή, Χιλή, Παναμάς, Βολιβία

Του Αντώνη Βαζογιάννη ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ | 21

Δεν είναι μόνο η Γαλλία που συνταράσσεται από απεργίες και διαδηλώσεις. Είναι και το Βέλγιο και η Ιταλία. Στη φωτογραφία μπροστά στο Κολοσσαίο διαδηλώνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι της γείτονος. Ζητούν να υπογραφεί συλλογική σύμβαση που έχει λήξει. Σύμφωνα με τα στοιχεία του συνδικάτου GGIL, η συμμετοχή στην απεργία έφτασε το 80%, (περίπου 2,5 εκατομμύρια υπάλληλοι).

22 | ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

ΚΟΣΜΟΣ 23 | ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

ΞΕΧΑΣΑ

ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ

1 2 3

Ένας ηθοποιός που ελπίζει να βραβευτεί από την Ακαδημία Κινηματογράφου, να πάρει δηλαδή το Όσκαρ, πρέπει να είναι σε θέση να διαθέσει υπέρογκα ποσά για μια εκστρατεία που θα του εξασφαλίσει το χρυσό αγαλματίδιο, θα πρέπει να πάει σε φεστιβάλ και γεύματα, υποστήριξε η Σούζαν Σάραντον, σε δηλώσεις της στις Κάννες. Κι εμείς νομίζαμε ότι υπάρχει αξιοκρατία. Δηλαδή τα Όσκαρ δεν τα παίρνουν οι καλύτεροι; Η Κίνα «πλημμυρίζει» τα κοινωνικά μέσα με πληρωμένα σχόλια, σύμφωνα με έρευνα ακαδημαϊκών του Χάρβαρντ. Καλά, γίνονται τέτοια πράγματα στο Διαδίκτυο; Και αυτά τα κάνει μόνο η Κίνα ή και άλλοι; «Άρση του απορρήτου και δημοσιοποίηση υπό όρους των 2.500 περίπου φακέλων ατομικών φρονημάτων που επί δεκαετίες φυλάσσονται στα αρχεία υπηρεσιών του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη (πρώην Δημόσιας Τάξης)», ορίζει κοινή υπουργική απόφαση. Αλήθεια, γιατί δεν δίνουν στη δημοσιότητα όλους τους φακέλους (χωρίς ονόματα) να δούμε τι φακέλωναν, τα «αστέρια» των αρχών ασφαλείας, εκείνες τις δύσκολες εποχές; Εκδότης: Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων Α.Ε., Πρόεδρος & Γενικός Διευθυντής: Μιχάλης Ψύλος, Υπεύθυνος Έκδοσης: Χάρης Αναγνωστάκης, Συντονιστής: Αλέξης Ηλιάδης, Σχεδιασμός: greekinfographics, Διαφήμιση: ads@ana-mpa.gr, τηλ. 210-6405604, Ιδιοκτησία ΑΠΕ-ΜΠΕ ΑΕ, Διεύθυνση: Τσόχα 36, Αθήνα ΤΚ 11521, Τηλ. 210-6400560, e-mail: mag@ana-mpa.gr f Το Πρακτορείο magazine, Παραγωγήεκτύπωση: ATHENS PRINT, Διανομή: VES company

Τα κείμενα που φιλοξενούνται στο περιοδικό δεν απηχούν απαραίτητα τις απόψεις του ΑΠΕ-ΜΠΕ.

www.ana-mpa.gr ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ Στους σταθμούς του μετρό και του ΗΣΑΠ Σύνταγμα, Ομόνοια, Μοναστηράκι, Πειραιά και Μαρούσι. Σε επιλεγμένα καταστήματα στο κέντρο της Αθήνας (Κολωνάκι, Σύνταγμα, Εξάρχεια, Παγκράτι, Γκάζι, Αμπελόκηπους, Μοναστηράκι, Νέο Κόσμο, Πλάκα), της Αγίας Παρασκευής, των Βριλησσίων, του Βύρωνα, της Γλυφάδας, της Ηλιούπολης, του Ίλιου, της Κηφισιάς, του Αμαρουσίου, της Νέας Σμύρνης, της Νέας Φιλαδέλφειας, του Παγκρατίου, του Παπάγου, του Πειραιά, της Πετρούπολης, της Πεύκης, του Ταύρου, της Φιλοθέης, του Χαλανδρίου και της Γλυφάδας. Επίσης, στα βιβλιοπωλεία Ιανός, Ελευθερουδάκης, PUBLIC (Συντάγματος), Ευριπίδης (Χαλάνδρι), Λιβάνης, Εκδόσεις Αιώρα κλπ. Ακόμη στο Γαλλικό Ινστιτούτο, στη Στοά του Βιβλίου, στο Ίδρυμα Θεοχαράκη, στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, στον Ελληνικό Κόσμο, στο Νομισματικό Μουσείο κ.ά. Στη Θεσσαλονίκη, στα βιβλιοπωλεία Μαλλιάρης Παιδεία, Πρωτοπορία, Mind the book, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, ΧΑΝΘ, Books n’ Toys, Πράσινο Σύννεφο και σε επιλεγμένα καταστήματα.

24 | ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ

INFO GRA PHICS

ΓΡΑΦΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το ΑΠΕ-ΜΠΕ δηµιούργησε µια νέα υπηρεσία, τα γραφήµατα. Οπτικοποιηµένη, µε γραφιστικά µέσα, παρουσίαση των πληροφοριών, δεδοµένων και στατιστικών στοιχείων που περιέχονται σε ρεπορτάζ, έρευνες και ειδικά θέµατα του Πρακτορείου.