10 minute read
NATASJA FROGER
Presentatrice Natasja Froger (56) ‘Er is veel ruimte in mijn hart’
Waar sommige presentatoren op een gegeven moment van de buis verdwijnen, begon de tv-carrière van Natasja Froger (56) juist op haar 41ste. Ze biedt een helpende hand of een luisterend oor, óók als de camera’s niet draaien. ‘Na de opnames de deur dichtgooien, past niet bij mij.’
TEKST MARGOT EGGENHUIZEN FOTO’S ANOUK DE KLEERMAEKER VISAGIE BEPPIE VAN DEN BERG
‘Nu niet in je neus peuteren!’ Dat was de eerste gedachte van Natasja Froger toen ze zo’n vijftien jaar geleden werd gebeld of ze televisie wilde gaan maken. Twee keer had ze in het Banana Split-complot gezeten om haar man René in de maling te nemen. Ze was ervan overtuigd dat hij haar nu wilde terugpakken. Maar nee, er waren geen verborgen camera’s. “Het was een echt telefoontje, ze wilden een proefaflevering met mij gaan opnemen. Ik had nooit tv-ambities gehad, dus het was alsof me werd gevraagd of ik morgen Wimbledon wilde gaan tennissen, haha. Iemand had me gezien bij een concert van René in de Arena. Vlak voordat hij zou beginnen, zag ik twee mensen die slecht ter been en in tranen waren, ze konden hun plek niet vinden. Ik ben meteen naar ze toe gegaan. Die combinatie van oprechte interesse en mensen helpen was blijkbaar opgevallen.”
HONDJES EN KATJES Het werd de start van een tv-carrière vol programma’s waarbij Froger bijvoorbeeld helpt bij de zoektocht naar een schoondochter of een nieuw huis, bemiddelt bij een ruzie,
een luisterend oor biedt, iemand bijstaat bij belangrijke levensgebeurtenissen of de handen uit de mouwen steekt. “Ik vind het fijn om mensen te helpen, dat zit in me. Als we allemaal iets doen voor onze medemens, dan wordt de wereld toch een stuk leuker? Vroeger op school vertelde de juf over een asiel dat moest sluiten. Al die hondjes en katjes, ik vond het zó zielig, ik wilde wat doen. Ik heb mijn hele leven vrijwilligerswerk gedaan. Ook als de camera’s niet draaien.”
MET OPEN ARMEN Wie zó betrokken is bij het lief en leed van een ander, kan daar zelf door worden geraakt. Froger bouwt als presentatrice geen muurtje om zich heen, maar zet haar hart juist wagenwijd open: “Ik ga er vol in en zie wel wat er gebeurt. Er zijn mensen die gelijk in je hart zitten. Zoals de gezinnen in het programma Met open armen, waarbij ik hun adoptieproces volg. Net kreeg ik nog een foto toegestuurd van jongens die zijn geslaagd voor hun zwemdiploma. Dan ben ik trots: kijk ze daar nou staan, die stoere ventjes! Soms heb ik ook contact op verjaardagen en met kerst stuur ik de gezinnen een kaart. Er komen steeds meer mensen bij, maar er is veel ruimte in mijn hart. René grapt weleens: ‘Als er nog meer seizoenen bij komen, dan ben je elke dag onderweg naar een verjaardag of een doop.’ Gekheid natuurlijk. Maar ik houd met veel mensen wel contact. Meteen na de opnames de deur dichtgooien, dat past niet bij mij.”
SJOELCOMPETITIE “Mijn motto is voor iedereen: niks moet, alles mag. We kunnen contact blijven houden, maar het hoeft niet. Maar mijn deur staat wel altijd open.” Letterlijk, want familie en vrienden zijn altijd – binnen de geldende coronamaatregelen – meer dan welkom in Frogers Gooise huis en tuin. “Voor mij is ‘thuis’ dat ik alles en iedereen om me heen heb”, vertelt ze. “Mijn moeder woont in het buitenland. Ik zei bij de eerste lockdown meteen: ‘Mam, kom alsjeblieft hier naartoe, voordat alle grenzen dicht gaan!’ Ze heeft veertien weken bij ons in huis gewoond. Onze twee jongste zonen wonen heel klein in Amsterdam en zijn ook weer een tijdje thuis komen wonen. Dat vind ik zo fijn, dat ik de ruimte heb voor iedereen. De eerste weken van de lockdown hielden we pingpong- en sjoelcompetities in de tuin. We zijn een actieve familie, we doen altijd alles met z’n allen. Inmiddels is iedereen weer wat meer een eigen leven gaan leiden, maar ik ben blij dat ze hier graag komen. Dat geborgen gevoel vind ik fijn.”
THE SHOW MUST GO ON “Ik krijg veel energie van mijn kinderen en kleinkinderen. Ik ben er zo dankbaar voor dat we allemaal gezond zijn. René heeft astma en daarom zijn we heel voorzichtig geweest. We hebben ons altijd gerealiseerd: het enige echt belangrijke in het leven is dat je een fijne groep mensen om je heen hebt en dat je gezond bent. Al het andere is bijzaak, hoe oneerbiedig dat ook klinkt.” Dat besef groeide helemaal na het verlies van dierbaren. Op haar 29ste overleed Frogers beste vriend aan aids. En twaalf jaar geleden overleden haar schoonouders binnen twee maanden tijd. “René ging net na de dood van zijn moeder met de Toppers naar het Songfestival in Moskou. Hij is van: een man een man, een woord een woord, dus afzeggen was geen optie. Op de dag dat we vertrokken, belandde mijn schoonvader in het ziekenhuis. René heeft nooit meer een goed gesprek met hem kunnen hebben. The show must go on, maar het was een zware tijd. Het is een heel gemis.”
INZOOMEN Zelf heeft ze haar beide ouders nog: “Mijn moeder is 79, maar als je zegt dat ze 59 is, dan geloof je dat ook. Ze is onlangs nog van het ene land naar het andere verhuisd. Mijn vader is 89 en zijn gezondheid is slecht. Gelukkig is hij nog scherp in zijn hoofd, maar zijn lijf is niet goed meer.” Op een klein ongemak na – “Mijn ogen zijn achteruitgegaan, in de supermarkt moet ik soms een foto van de verpakking maken en zoom ik in op mijn telefoon om het te kunnen lezen” – merkt Froger zelf nog weinig van het ouder worden. “Ik wandel, fiets, loop hard, ik ben een hartstikke actief mens. Mijn dag is altijd te kort, met een gezin, vriendinnen, goede doelen, werk. Blijven bewegen, mensen zien, in het leven blijven staan: dat is mijn manier om goed ouder te worden. Maar je hebt het natuurlijk nooit helemaal in de hand.”
GEZOND VERSTAND Dat werd de familie Froger afgelopen najaar weer pijnlijk duidelijk. “Een heel goede vriend van ons in Engeland, Dominic Grant (van het country-duo en echtpaar Grant & Forsyth, red.), had gezondheidsklachten en heeft de dokter gebeld, maar vanwege corona en alle berichten daarover in de krant is hij niet meteen doorgestuurd. Een paar dagen later overleed hij aan een aneurysma in de buikslagader, een klein scheurtje dat gemaakt had kunnen
worden als hij wél naar het ziekenhuis was gegaan. Dat is verschrikkelijk en het heftige van de coronatijd: dat niet altijd het gezond verstand is gebruikt. Terwijl dat zo belangrijk is: herken de kwalen in je lijf en als het niet goed voelt: gáán!”
TOEKOMSTBEELD “Met z’n vieren zouden we samen oud worden. Dominic was al 38 jaar Renés allerbeste maat, een broer. We reisden vaak naar Engeland en maakten plannen wat we de allemaal met z’n vieren zouden gaan doen. Dat
toekomstbeeld moeten we bijstellen. Onze vriendin kwam er opeens alleen voor te staan en toen mochten we vanwege de coronamaatregelen ook nog eens niet naar haar toe. We Facetimen wel, hangen huilend aan de telefoon en ik stuur veel cadeautjes, maar ik had veel meer voor haar willen doen. Dat doet zeer. Ik heb weleens gedacht: ik ga stiekem naar haar toe. Een week van tevoren in quarantaine, testen-testen-testen, met de auto door de tunnel, onderweg geen contact met andere mensen en dan kom ik pas de auto uit als ik bij haar ben. Maar dat kon natuurlijk niet, alleen al omdat er dan een Nederlands kenteken bij haar voor de deur zou staan en zij mocht ons niet ontvangen. Maar je krijgt wel even recalcitrante ideeën als je je zo machteloos voelt. Op de dag dat het mogelijk is, stap ik echt meteen in de auto.” MET Z’N ALLEN Een vriendin ver weg of een kennis dichtbij: Froger probeert er voor iedereen te zijn. “Mijn zoon zei laatst: ‘Ik ga niet meer met jou mee boodschappen doen hoor, dat duurt te lang. Je weet dat de hond van het meisje bij de bakker ziek is, dat de caissière van de supermarkt in scheiding ligt …’ Probeer zoveel mogelijk te doen voor je medemens en wees altijd eerlijk en oprecht, dat zijn levenslessen die ik mijn kinderen wil meegeven. Al jaren betrekken we ze bij ons werk, zoals programma’s maken over de Voedselbank en Stichting Heppie (nu Het Vergeten Kind, red.). Ik ga zelf regelmatig naar Afrika voor Orange Babies en kom dan met verhalen en filmpjes thuis. Daardoor leerden ze breder te kijken en denken. Lieve Frogers (tv-programma waarin de hele familie wensen in vervulling liet gaan, red.) zouden we met z’n zessen gaan maken – René en ik en de vier kinderen. Met z’n allen of anders niet. Ze mochten zelf kiezen of ze mee wilden doen en hebben alle vier meteen ja gezegd. Dat is toch prachtig?” •
FIVE DAYS INSIDE
Voor de docuserie Five Days Inside bezoekt Natasja Froger instellingen in Nederland waar je normaal niet zomaar binnenkomt. Vooral De Kloosterhoeve in Raamsdonksveer maakte diepe indruk, vertelt ze: “Daar wonen mensen met de ziekte van Huntington. Wat heeft die week een impact gehad.” De opnames worden hervat zodra de corona-situatie dat toelaat. Eerder uitgezonden afleveringen van Five Days Inside, waaronder die van De Kloosterhoeve, zijn terug te kijken via Videoland.
www.videoland.com
VRAAG & ANTWOORD
WAT VOOR SOORT OMA BEN JE? “Een actieve oma en een ontzettende knuffelkont! Op mijn 41ste werd ik voor het eerst oma en ik vond het meteen fantastisch. En bij oma mag je net even iets meer, hè? Ik ga niet in een middag de opvoeding verpesten hoor. Iemand aankijken, dankjewel en alsjeblieft zeggen – dat soort dingen vind ik belangrijk om ook aan de kleinkinderen door te geven.”
BEN JE GRAAG BUITEN? “Ja, ik wandel veel op de hei met de honden. En in deze coronatijd fietsen we veel meer. Het leuke is: we gaan nu ook weleens gewoon op een woensdagmiddag fietsen, dat deden we normaal niet.”
WAT ZIJN JE PLANNEN VOOR DEZE ZOMER? “Vooral veel werken, we nemen Voor hetzelfde geld in de zomer op vanwege de lange draaidagen. Ik vind dat niet erg, laat mij in augustus maar werken. Dan is het overal druk en heet, dan ben ik liever gewoon aan het werk. Ik ga er in september wel tussenuit.”
HOE ZIET DIE VAKANTIE ER IN SEPTEMBER UIT? “Waarschijnlijk in een bootje, op het water ben ik het gelukkigst. Ik ben niet iemand die uren kan bakken in de zon, daar heb ik nooit het geduld voor gehad. Van baby af aan ben ik op zee geweest – mijn vader was kapitein op een schip. Ik ben een echte waterrat. Op het water heb ik totale privacy met mijn gezin.”
WAAR VINDEN WE JE OP HET HEETST VAN DE DAG? “Dan zit ik binnen of onder een parasol. Ik vind het heerlijk om ergens naartoe te fietsen en daar te gaan lunchen. Maar dan wel onder die parasol!”
NATASJA FROGER
Natasja Froger (1965) groeide op in Brielle en later in Giethoorn. Vanaf 2006 is ze te zien op televisie, als presentatrice van programma’s als Schoondochter gezocht, Hart in Aktie, Bonje met de Buren en Bouwval Gezocht. Samen met haar gezin maakte ze onder meer De Frogers: Effe geen cent te makken, De Frogers: Helemaal Heppie en vorig jaar Lieve Frogers, waarin wensen werden vervuld. Een nieuw seizoen van Voor hetzelfde geld, waarin huizenzoekers naar verrassende plekken buiten hun zoekgebied worden gebracht, komt dit najaar op tv. Ook is ze te zien in Five Days Inside, een docuserie over instellingen in Nederland. Froger zet zich in voor diverse goede doelen, waaronder Het Vergeten Kind en Orange Babies. Ze is getrouwd met zanger René Froger en samen hebben ze vier kinderen (de twee oudste uit Renés eerdere huwelijk) en drie kleindochters.
Z MER
Na anderhalf jaar van beperkingen door corona gaat ons land langzaam weer een beetje open. Net op tijd om heerlijk te kunnen genieten van de zomer. In dit zonnige dossier volop tips voor leuke, betaalbare uitjes in eigen land, feiten en cijfers over hoe Nederlanders hun vakantie doorbrengen en nog veel meer. Lekker lezen dus, onder de parasol!
