Ιστορίες για… φάρους!
Φάροι της Ευρώπης… το φως τους μας φέρνει πιο κοντά Teachers4Europe Ε2, 1 Πειραματικό Δ. Σχ. Αλεξανδρούπολη, 2016 ο
Η ιστορία που ακολουθεί αποτελεί συρραφή μικρών ιστοριών που έγραψαν μαθητές της Ε2 τάξης του 1 ου Πειραματικού Δ. Σχ. Αλεξανδρούπολης
στο
πλαίσιο
υλοποίησης
προγράμματος
Teachers4Europe με τίτλο: «Φάροι της Ευρώπης… το φως τους μας φέρνει πιο κοντά». Η επιλογή των μικρών ιστοριών έγινε από τους ίδιους τους μαθητές, αφού πρώτα διαβάστηκαν όλα τα κείμενα που γράφτηκαν με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου. Στη συνέχεια ακολουθούν αναλυτικά όλες οι ιστορίες που γράφτηκαν από τους μαθητές.
Η ιστορία του φάρου
Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα μαγικό βασίλειο ζούσε ένας βασιλιάς, ένας ευχάριστος βασιλιάς με το λαό του. Το βασίλειο ήταν δίπλα στη θάλασσα και όλοι οι άνθρωποι ήθελαν να τον επισκεφτούν. Προσπαθούσαν να πάνε με τα πόδια αλλά κανένας δεν μπορούσε να περάσει τα βουνά. Προσπάθησαν, μάλιστα να πάνε από τη θάλασσα, όμως το βασίλειο δεν είχε φάρο. Έτσι χτυπούσαν στα βράχια. Ο βασιλιάς είπε σε όποιον βρει τη λύση για να έρθουν οι άνθρωποι, θα του χαρίσει ένα κάρο διαμάντια. Μια μέρα ήρθε ένας νεαρός στο βασιλιά και του είπε ότι βρήκε τη λύση. Ο βασιλιάς ενθουσιάστηκε. Τώρα πια ο κόσμος θα μπορούσε να πηγαίνει για ψάρεμα. Θα μπορούσε να μετακινείται στο βασίλειο με έναν φάρο. Ο βασιλιάς του έδωσε τα διαμάντια και τον έκανε φαροφύλακα στον κάτασπρο, ψηλό φάρο. Όλοι μαγεύονταν από το φάρο, ένιωθαν ασφάλεια και δεν φοβόντουσαν. Μια μέρα τον φάρο αυτό γνώρισε ένας βαρκάρης που έψαχνε το δρόμο του γυρισμού. Ο φάρος, όταν τον είδε, πανικοβλήθηκε. Ο βαρκάρης είδε το φως του και αποφάσισε να το ακολουθήσει. Χτυπούσε τα κουπιά σαν τρελός για να φτάσει στο φως, γιατί μπορεί να υπήρχε στεριά εκεί. Όταν ο βαρκάρης έφτασε, ο φάρος χάρηκε τόσο πολύ γιατί επιτέλους είχε συντροφιά. Τότε τον ρώτησε: «Πώς να σε φωνάζω;» και αυτός του απάντησε: «Με λένε καπετάν Μιχάλη!...». Από τότε ο καπετάν Μιχάλης και ο φάρος έγιναν πολύ καλοί φίλοι… Ο καπετάν Μιχάλης αγαπούσε τα καράβια, το λιμάνι, τη θάλασσα… Μα ιδιαίτερα το φάρο. Μια μέρα που πήγε να τον δει, έλαμπε, κι αυτός δεν ήξερε γιατί… Την επόμενη μέρα οι δουλειές του καπετάν Μιχάλη δεν πήγαν τόσο καλά και ο φάρος δεν έλαμπε…. Πάλι την άλλη μέρα πήγε να δει το φάρο και κατάλαβε. Ο φάρος άναβε μόνο όταν ο καπετάν Μιχάλης ήταν χαρούμενος. Όταν ήταν ευχαριστημένος, έλαμπε συνέχεια! Λίγους μήνες μετά, ο καπετάν Μιχάλης παντρεύτηκε τη μοναχοκόρη του βασιλιά και μαζί ξεκίνησαν να κάνουν το γύρο του κόσμου με το καράβι του. Τότε ο φάρος δεν έλαμπε γιατί δεν ήταν χαρούμενος που ο φίλος του είχε φύγει… Είχαν περάσει πολλά χρόνια, ώσπου ο φάρος είδε τον καπετάνιο να κατεβαίνει από το καράβι του. Τότε χάρηκε και άρχισε να λάμπει! Ο καπετάνιος κρατούσε ένα σεντούκι. Φαίνεται ήταν κάποιος από τους θησαυρούς που είχε βρει στα ταξίδια του. Ο φάρος απογοητευμένος τον κοίταξε και του είπε: «Τι κάνεις καπετάνιε; Με ξέχασες….» και ο καπετάν Μιχάλης του απάντησε: «Ψάχνω πού να κρύψω τους θησαυρούς μου». «Κρύψ’ τους εδώ, στο σώμα μου. Βλέπεις είμαι παλιός, κανένας δεν έρχεται πια εδώ πέρα», του είπε και ο καπετάνιος συμφώνησε. Είχε ξεχάσει πως παλιά ήταν φίλοι… Λίγους μήνες αργότερα ο καπετάν Μιχάλης πήγε να βρει τον θησαυρό του, όπως προς μεγάλη του έκπληξη δεν βρήκε τίποτε. Ο φάρος είχε γκρεμιστεί… αμέσως ο καπετάνιος πήγε και ρώτησε τους ντόπιους του νησιού τι είχε απογίνει ο φάρος κι εκείνοι του είπαν πως μια μέρα είχε ξεσπάσει ένας φοβερός ανεμοστρόβιλος και τον είχε γκρεμίσει. Όλα τα κομμάτια του χάθηκαν και ήταν δύσκολο να φτιαχτεί. Τότε ο καπετάνιος κατάλαβε πόσο σημαντικός ήταν γι’ αυτόν… Ο μοναδικός του φίλος!...
Υπογραφή Ανδριάννα, Δημήτρης Π., Οζγέ, Φίλιππος, Δήμητρα, Κωνσταντίνος
Ο θησαυρός του καπετάν Μιχάλη Ο καπετάνιος κατέβηκε απ’ το καράβι του. Κρατούσε ένα σεντούκι. Φαίνεται ήταν κάποιος από τους θησαυρούς που είχε βρει στα ταξίδια του. Ο φάρος τον κοίταξε και του είπε: «Τι κάνεις καπετάν Μιχάλη;», και ο καπετάν Μιχάλης του απάντησε: «Ψάχνω πού να κρύψω τους θησαυρούς μου». Ο φάρος τον κοίταξε: «Κρύψ’ τα στο σώμα μου μην ανησυχείς. Βλέπεις, είμαι παλιός, κανένας δεν έρχεται εδώ». Ο καπετάν Μιχάλης συμφώνησε. Μετά από κάποια χρόνια πήγε να βρει το θησαυρό του. Όμως, προς μεγάλη του έκπληξη, δεν βρήκε τίποτε. Ο φάρος είχε γκρεμιστεί… Ανδριάννα
Η αγάπη στον ...ΦΑΡΟ Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας φαροφύλακας που αγαπούσε τη θάλασσα, το λιμάνι και τα καράβια. Μα ιδιαίτερα τον φάρο. Μια μέρα πήγε να δει το φάρο και διαπίστωσε πως αυτός έλαμπε δυνατά σαν τον ήλιο. Αλλά δεν κατάλαβε το γιατί. Πάντως ήταν ευχαριστημένος. Αλλά μια μέρα οι δουλειές του φαροφύλακα πήγαν στραβά. Εκείνη τη στιγμή ο φάρος σταμάτησε να λάμπει. Μόλις πήγε στο φάρο ο φαροφύλακας τον είδε που σκεφτόταν. Τότε κατάλαβε πως όταν αυτός είναι ευχαριστημένος, ο φάρος θα λάμπει πάντα δυνατά! Οζιέ
Ο ΜΑΓΙΚΟΣ ΦΑΡΟΣ Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα μαγικό βασίλειο ζούσε ένας βασιλιάς, ένας ευχάριστος βασιλιάς με το λαό του. Το βασίλειο ήταν δίπλα στη θάλασσα και όλοι οι άνθρωποι ήθελαν να το επισκεφθούν. Προσπαθούσαν να πάνε με τα πόδια αλλά κανένας δεν μπορούσε να περάσει τα βουνά. Προσπάθησαν μάλιστα να πάνε από τη θάλασσα, όμως το βασίλειο δεν είχε φάρο κι έτσι χτυπούσαν στα βράχια. Ο βασιλιάς είπε τότε ότι θα χάριζε ένα κάρο διαμάντια σε αυτόν που θα έβρισκε τη λύση για να έρθουν οι άνθρωποι. Μια μέρα ήρθε ένας νεαρός στο βασιλιά και του είπε ότι βρήκε ποια είναι. Του είπε ότι χρειάζονται έναν φάρο. Επίσης είπε ότι θα χρειαστούν εργάτες για να τον
φτιάξουν. Ο βασιλιάς δεν είχε εργάτες, όμως ο νέος είναι είχε ένα μαγικό ραβδί. Έκανε ένα ξόρκι κι εμφανίστηκε ένας φάρος στη θάλασσα. Ήταν μαγευτικός. Άναβε μόνος του κι έσβηνε μόνος του. Ο βασιλιάς ξαφνιάστηκε από αυτό που έγινε. Του έδωσε και τα διαμάντια αλλά του έδωσε και την κόρη του να την παντρευτεί. Όλος ο κόσμος ερχόταν στο φάρο να τον δει. Είχε φανταστικά χρώματα, γι’ αυτό και μαζεύονταν όλοι!!! Δημήτρης Π.
Ένας φάρος στην εποχή των βασιλιάδων Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό χωριό με έναν αυτοκράτορα πολύ καλό. Το ιερό χωριό είχε πάρα πολλά πράγματα κι ευχαριστούσε τους χωριανούς. Είχε βουνά, θάλασσα κι ένα λιμάνι με πολλά ψάρια. Ο κάθε χωριανός είχε και τη δική του βάρκα. Όμως, ένα πράγμα έκανε τον αυτοκράτορα δυσαρεστημένο, γιατί όποιος πήγαινε για ψάρεμα δεν ξαναγυρνούσε μια και οι χωριανοί πήγαιναν βράδυ και μετά δεν έβρισκαν το δρόμο. Ο αυτοκράτορας σκεφτόταν πρωί βράδυ τι να κάνει ώσπου κάποια στιγμή είπε: -Το βρήκα! Θα φτιάξω έναν φάρο στο εγκαταλειμμένο οικόπεδο. Έτσι κι αλλιώς δε μένει κανείς!!! Είπε κατευθείαν στους δούλους του να πάνε στο οικόπεδο να φτιάξουν έναν κατάλευκο φάρο με τέσσερα παράθυρα. Από τότε όλοι οι χωριανοί έρχονταν πίσω με ασφάλεια και χωρίς φόβο. Δήμητρα
Ο φάρος έπεσε Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πέτρινος φάρος σε ένα μικρό νησί στον Ατλαντικός Ωκεανό. Από κει περνούσαν πολλά καράβια αλλά είχε και πολλές καταιγίδες. Μια μέρα
έγινε κάτι τρομερό. Ξέσπασε ένας ανεμοστρόβιλος και ο φάρος
καταστράφηκε! Δεν μπόρεσαν να τον ξαναχτίσουν γιατί τα κομμάτια του πήγαν στο βυθό της θάλασσας. Σήμερα αποτελούν θέαμα στο εθνικό μουσείο του νησιού! Κωνσταντίνος
Ο φάρος Είμαι ο φάρος. Τώρα, ποιος φάρος;..... Είμαι ο φάρος της Αλεξανδρούπολης. Στην παραλία μένω… Και περιμένω τον “μπαμπά” μου. Τη θάλασσα θαυμάζω και τα παιδάκια τα κοιτάζω. Λάμπω δυνατά! Καράβια στέλνω στον προορισμό τους. Είμαι φίλος καλός, πιστός και θαυμαστός! Με τα πουλιά μιλώ από μακριά… χίλια μίλια μακριά! Καράβια έχω δει ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ! Τρικυμίες... ΧΙΛΙΑΔΕΣ! Μόνο ένα πράγμα δεν έχω δει... Αγάπη! Ο κόσμος καμιά φορά είναι σκληρός. Γεωργία
Ο λυπημένος φάρος Κάποτε ήταν ένας φάρος πολύ όμορφος και ψηλός. Μα είχε ένα πρόβλημα. Δεν άναβε ποτέ. Και παρόλο που ερχόταν όλος οι κόσμος να τον θαυμάσει, ποτέ κανείς δεν είχε δει το φως του. Και τα καράβια στο λιμάνι, φοβόντουσαν να μετακινηθούν τη νύχτα. Οι φαροφύλακες να ελέγχουν συνέχεια. “Μήπως είσαι άρρωστος;” Κι εκείνος απαντούσε με ένα αρνητικό νεύμα. Κάποτε ανέβηκε ένας ναυτικός και τον ρώτησε: “Γιατί δεν ανάβεις; Μήπως βαρέθηκες εδώ;” “Όχι”, απάντησε εκείνος. “Αλλά, να, δεν μου αρέσει το πετρέλαιο μέσα στη θάλασσα και στενοχωριέμαι”. Αλλά οι άνθρωποι δεν πιστεύουν σ’ αυτά. Έτσι, ο φάρος δεν άναψε ποτέ. Και ο ναυτικός μελαγχόλησε και παραιτήθηκε. Πήγε σ’ ένα ερημονήσι κι έπεσε στο μολυσμένο νερό, όπου και πνίγηκε. Πολυτίμη
Ο τρομακτικός φάρος Μια φορά πήραν ένα μικρό καραβάκι και είδε από μακριά έναν φάρο. Πλησίασε κοντά του. Όμως όταν τον είδε, έπαθε σοκ. Έλαμπε τόσο δυνατά!! Λες και ήθελε να σε τρομάξει. Και στη βάση του είχε πέτρες, μόνο πέτρες!! Ώσπου μια μέρα ο φάρος γκρεμίστηκε και η μικρή βαρκούλα δεν μπόρεσε να βρει το δρόμο της…. Δημήτρης Δ.
Ο φαροφύλακας του απέναντι νησιού Ο φάρος του απέναντι νησιού είναι πολύ φωτεινός. Ο φαροφύλακας κοιτούσε τη θάλασσα που ήταν τόσο ήρεμη κι ένα μικρό βαρκάκι και το φως του φάρου που χτύπαε στη βαρκούλα του. Φίλιππος
Ο φίλος μου ο φάρος Μια φορά θυμάμαι είχα επισκεφθεί την Αλεξανδρούπολη. Το μόνο που με εξέπληξε ήταν ο φάρος της! Ήταν σα να μου μιλούσε. Μου έλεγε την ιστορία του! Καθόμουν κοντά στο σιντριβάνι και άκουγα με προσοχή. Αλλά… έπρεπε να φύγω. Πέρασαν τα χρόνια, επισκέφθηκα πολλούς φάρους… Αλλά ποτέ δε θα ξεχάσω το φίλο μου το φάρο στην Αλεξανδρούπολη… Δήμος
Η θαλασσοταραχή Μια φορά κι έναν καιρό ένας λαμπρός φάρος φώτιζε το λιμάνι τρομερά. Όμως, μια μέρα ο καιρός χάλασε και προκλήθηκε μια τρομερή θαλασσοταραχή! Το καράβι που βρισκόταν εκείνη την ώρα μεσοπέλαγα έσπασε στα δυο και σκοτώθηκαν πάνω από 100 άνθρωποι…. Θεολόγης
Το φως του φάρου Το φως του μας φώτιζε πάντα και θα μας φωτίζει για πάντα. Θα μείνει στην καρδιά μας μέχρι την τελευταία στιγμή. Πάντα η λάμψη του θα αντέχει μες στην καρδιά μας για μια ζωή. Κωνσταντίνα Δ.
Ο ζηλιάρης φάρος Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας φάρος άσχημος, μικρός, κοντός και το φως του έφτανε μόνον5 ναυτικά μίλια μακριά. Ζήλευε όλους τους άλλους φάρους. Ειδικά, τον πιο λαμπρό, όμορφο, άσπρο και ψηλό φάρο της Αλεξανδρούπολης. Τον ζήλευε τόσο που ήθελε να τον χαλάσει, αλλά δεν του πήγαινε καρδιά. Γι’ αυτό έκανε μια ευχή κι όταν ξύπνησε η ευχή του πραγματοποιήθηκε. Ήταν σαν όλους τους άλλους φάρους!! Από τότε έκανε μόνο καλές σκέψεις. Βασίλης
Παρουσία του φάρου Ο φάρος είναι καλός. Είναι εξαιρετικός. Τη νύχτα λάμπει και οδηγεί τους ναυτικούς σε καλό δρόμο. Ιφιγένεια
Η καταστροφή Μια φορά ήταν ένα νησί. Είχε έναν πάρα πολύ παλιό φάρο. Αυτός ήταν έτοιμος να πέσει. Μετά από 10 μέρες καταστράφηκε ο φάρος και όλο το νησί. Ρένος
Η έκπληξη Μια φορά κι έναν καιρό ένας φάρος μοναχικός φώτιζε με το φως του τους ναυτικούς. Όμως, την αυγή ήρθε ένα παιδί και θέλησε να τον ανατινάξει. Την τελευταία στιγμή, για καλή του τύχη, ο φαροφύλακας κατέφθασε και τον έσωσε!!!! Μάρκος
Παραμύθι
Μια φορά κι έναν καιρό στην πόλη υπήρχε ένας φάρος, που ήταν πολύ μεγάλος. Δεν μπορούσε κανείς να τον φθάσει. Προσπαθούσαν όλα τα παιδία να ανεβούν πάνω του. Όταν, όμως ανέβηκαν, είδαν πόσο ψηλά ήταν και τι όμορφα πράγματα μπορούσες να δεις από κει!!! Ήταν τόσο όμορα που δεν ήθελαν να ξανά κατέβουν…. Περιχάν